《ကြၽန္ေတာ့ေယာက္်ား ေရႊညာသား (Completed) ကျွန်တော့ယောက်ျား ရွှေညာသား (Completed)》7 (Zawgyi)

Advertisement

"ဝယ္ေပးပါဗ်..ေနာ္..ေနာ္ အရစ္က်ေတလည္း ေပးဝယ္လို႔္ရေနတာကိုဗ်ာ...ေနာ္..ေနာ္လို႔အေမ့"

"ေအမက မဝယ္ေပးဘူး ေျပာတာမွမဟုတ္တာသားရယ္...အစပိုင္းကို ငွါးၿပီးထြက္ၾကည့္ဦးလို႔ေျပာတာ...ေတာ္ၾကာဝယ္လိုက္ၿပီးမွ အလုပ္အဆင္မေျပရင္...ဘယႅိုလုပၼလဲ...ျပန္ေရာင္းရေအာင္ ဟင္း႐ြက္ကန္စြန္း႐ြက္လည္းမဟုတ္"

"ဟာဗ္ာ..အေမကလည္း ေျပာရခက္လိုက္တာ...ကားဝယ္လိုက္ရင္ ဒီအလုပ္တစ္ခုတည္းရွိတာမွမဟုတ္တာဗ်...ေဈးေရာင္းအဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ေတာင္ တျခားအလုပ္ေတလုပ္မွာေပါ့ဗ်.. ဟူး"

ေျပာၿပီး ေမာသြားဟန္နဲ႕ ရင္ဘတ္က အကျႌစကို တျဖတ္ျဖတ္ခပ္လို႔ေနတယ္။သူလုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္လုပ္ဂဖို႔ အေမတို႔ကို ကားဝယ္ေပးဖို႔ေျပာေနတာ။ကားေလးတစ္စီးေလာက္ဝယ္ထားလိုက္ရင္ ေဈးေရာင္းတာမွမဟုတ္ တျခားအလုပ္လုပ္လည္း ပိုအဆင္ေျပမယ္လို႔ ေမာင္ကထင္တယ္။ေမာင့္အေမကလည္း လူႀကီးပီပီ အရာရာကို ေတြးပူၿပီး အဆင္မေျပမွာစိုးလိို႔ေနတယ္။

"ေနာ္..ေနာ္လို႔အေမရာ အဆင္မေျပ ေျပေအာင္လုပ္မယ္ ေအမရာ..ေနာ္ အဘြားကိုေျပာေပး ဝယ္ေပးမွာေသခ်ာတယ္ အၾဘားက...ေအဖေကရာဘယ္ၾသားတာလဲ..ေအဖ့"

စပါၿပီ။ဝယ္ေပးမယ္မေျပာမခ်င္း မၿပီးနိုင္မစီးနိုင္ပူဆာေနေတာ့မွာ။

မိဘနဲ႕ သားသမီးဆိုေပမယ့္လည္း ကိုေယၠတာ့ သူစိမ္းမလား။ေမာင္ကေတာ့ အားမနာတမ္းပူဆာေနေပမယ့္ ဒီေကတာ့ မ်က္ႏွာပူေနၿပီေလ။ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေမာင့္ကိုေျပာၾကည့္ရေသးတယ္။

"ေမာင္...အေမေျပာသလိုပဲ ငွါးၿပီးထြက္ၾကည့္ပါဦးလား..ဟင္"

"ကိုကိုကလည္း လုပ္ၿပီ...ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ဘဲေနလိုက္ရေတာ့မလားေျပာ...ေနလိုက္ရေတာ့မလား"

"ဟဲ့ အဲ့လိုေတာ့ မေနပါနဲ႕..ေမာင္မင္းႀကီးသားရယ္...နင့္အေဖကို ေျပာၿပီးတိုင္ပင္ၾကည့္ပါဦးမယ္"

"ၿပီးေရာ...အေမတို႔မ်ားေနာ္ က်န္တာေျပာေတာ့ တုပ္တုပ္မလႈပ္ဘူး..အလုပ္မလုပ္ဘဲေနမယ္ဆိုမွ ေလွ်ာ့လာတယ္...က်ဳယ့္သားေလးတစ္ေယာက္တည္းရွိတာမ်ား...အလကားေနတာကိုမလိုဘူး"

လာၿပီ။လာၿပီ။ေမာင့္ဇာတ္လမ္းက စလာၿပီ။

"ဟဲ့ နင္အလုပ္မလုပ္ခ်င္ရင္ သူမ္ားသားကို ဘာလို႔ယူထားေသးတုန္း...ယူထားၿပီးရင္ လုပ္ေကြၽးရတယ္ဟဲ့"

"ဟ..အ"

"ေတာ္ေတာ့...ဟီး..အေမ့ .ျပန္လိုက္ဦးမယ္ဗ်...အိမ္မွလည္း လုပ္စရာေတရွိေသးလို႔"

"ေအးေအး...ေကာင္းေကာင္းသြားၾကဦး"

"လာ...သြားမယ္"

ျပန္ေျပာေတာ့မယ့္ ေမာင့္ကို ပါးစပ္လက္နဲ႕ဆြဲအုပ္ၿပီး ေအမ့ကို ႏႈတ္ဆက္ရတယ္။ေမာင္ကအဲ့လို။သူလိုခ်င္တာ ခ်က္ခ်င္းမရရင္ တဂ်ီဂ်ီနဲ႕လုပ္ေသးတာ။ဂ်ိဳင္းကေနမ ဆြဲေခၚေတာ့ မထခ်င္ထခ်င္လုပ္ေနေသးသည္။

"လာလို႔"

"ေခၚသြားစမ္းပါ သားႀကီးရယ္...ငါျမင္ပ်င္းပါတယ္...ေပကပ္ကပ္နဲ႕..သြားျပန္"

အသာတၾကည္ျပန္မယ္မထင္လိုက္နဲ႕။မ်က္ႏွာကို မဲ့ကာ႐ြဲ႕ကာနဲ႕

"ျပန္မွာပါ..ျပန္မွာပါ..ႏွင္ထုတ္ေနတယ္...ေယာက္်ားေလာက္ေတာင္သားကို ေနရာမေပးခ်င္တဲ့သူကမ်ား...ဟင္း"

ႏွာေတေတာင္ မႈတ္လို႔။အေတာ္ေဒါသထြက္ေနၿပီဆိုတဲ့သေဘာ။

"ေအး ဟုတ္တယ္...မွန္တယ္...အခုနင္ျမန္ျမန္ျပန္လိုက္ေတာ့"

"လာပါေမာင္ရယ္...လာ...ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္ဗ်"

ေနာက္တစ္ခါ ေခါင္းၫႊတ္ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ဆြဲေခၚလာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ေမာင္ဟာေလ ဒီလိုက်ေတာ့ ကေလးဆန္လိုက္တာ။ကေလးဆန္ေတာ့လည္း တစ္မ်ိဳးေလးပါပဲ။

♥♥♥

အိမ္ေရာက္ေတာ့ သုံးနာရီထိုးေနၿပီ။ေန႕လည္ ထမင္းစားၿပီးကတည္းက အေမတို႔အိမ္သြားေနလိုက္တာ ႏွစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္။ဒါေတာင္ အတင္းဆြဲေခၚခဲ့လို႔။အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ လုပ္စရာလည္းမရွိတာႏွင့္ ထမင္းအိုးလွန္ၾကည့္လိုက္သည္။ထမင္းေတြက်န္ေသးတယ္။ဆိုေတာ့ ထမင္းက ညစာခ်က္ရလြတ္သြားၿပီ။ေနြးစားလိုက္႐ုံပဲ။ဟင္းကေတာ့ မက်န္။ခ်က္စားရလြတ္ လက္ဖက္ေလးပဲ ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႕ စပ္သီးစပ္စပ္ေလး သုပ္စားမလားေမးမလို႔လုပ္ေတာ့ ေမာင္က အိမ္ေရွ႕ေလွကားမွာ ထိုင္ၿပီး ဖုန္းေျပာေနတယ္။

ေဆးစရာရွိတဲ့ ပန္းကန္ေတစုၿပီး ေရတြင္းခ်ဆပ္ျပာနဲ႕ စပါယ္ရွယ္ထိုင္ေဆးေနလိုက္ေတာ့ ေမာင္က ဖုန္းေျပာၿပီးသြားၿပီထင္ ေရတြင္းရွိရာဆီ ဆင္းလာတယ္။

"က်ေနာ္ေဆးလိုက္မယ္...ကိုကိုက လုပ္စရွိတာသြားလုပ္"

"ေအး ေမးမလို႔...ထမင္းက က်န္ေသးလို႔ မခ်က္ေတာ့ဘူးလို႔..အဲ့ဒါဟင္းက လက္ဖက္သုပ္စားလိုက္ၾကမလားလို႔..ခ်က္ရလြတ္ေအာင္ေလ"

"ရပါတယ္..ဘာနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္...အဆင္ေျပသလိုသာလုပ္"

"အင္း..လက္ဖက္လည္း ဝယ္ထားၿပီးသားရွိတယ္...ေမာင့္အႀကိဳက္ေလး စပါယ္ရွယ္သုပ္ေပးမယ္"

"အင္...ကိုဖိုးေခ်ာတို႔အိမ္ခဏသြားလိုက္ဦးမယ္...ဆိုင္ကယ္ေရာင္းခ်င္လို႔တဲ့ သြားၾကည့္ေပးလိုက္ဦးမယ္"

"သြားေလ...ေမွာင္ေအာင္ေတာ့ မေနခဲ့နဲ႕ေနာ္"

"လိုက္ခဲ့မလား...ပ်င္းရင္ ထမင္းလည္းမခ်က္ရဘူးဆို"

"ေတာ္ၿပီ မလိုက္ေတာ့ဘူး...ေမာင္သာ ျမန္ျမန္ျပန္ခဲ့"

"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ"

ေမာင္ကေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေရာင္းခ်င္တဲ့သူဆိုလည္း ဝယ္ခ်င္တဲ့သူေတနဲ႕လည္းေတြ႕ေပးတယ္။ဝယ္ခ်င္တဲ့သူမရွိေသးရင္ ပိုက္ဆံစိုက္ၿပီးယူထားတယ္။နည္းနည္းေလာက္ျပဳျပင္ အသစ္ေလးလို လွေအာင္လုပ္ၿပီး အျမတ္နဲ႕ေရာင္းတယ္။ဆိုင္ကယ္ဆိုတာလည္း အၿမဲတမ္းေရာင္းခ်င္ဝယ္ခ်င္တဲ့သူမရွိေတာ့ ေငြက ပုံမွန္ေတာ့မရဘူး။ရရင္ေတာ့ ၿမိဳးၿမိဳးျမက္ျမက္။

ၿပီးေတာ့လည္း ေမာင္ကေလ ၿမိဳ႕ထဲက သားသတ္႐ုံေတြက ဝက္ေတ ႐ြာထဲမွာရွာဝယ္လာၾကတဲ့ အခါဆိုရင္ ေရာင္းစရာဝက္ရွိတဲ့အိမ္ေတကို လိုက္ျပေပးၿပီး ေကာင္မရွင္စား ဘယ္ေလာက္ဆိုၿပီးယူေသးတာ။႐ြာထဲမွာ အသားတိုးေမြးၾကတာေတရွိတယ္ေလ။စီးပြားျဖစ္ေရာင္းတာေတြ။အဲ့အလုပ္ေတာ့ ေမာင့္ကို မလုပ္ေစခ်င္လို႔ တားေတာ့ ေမာင္က ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘူး။သူမ်ားအသက္သတ္တာကို အားေပးအားျမႇောက္ျပဳတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးျဖစ္ေနေတာ့ ေမာင္ကလည္း လုပ္ခ်င္လွပါခ်ည္ရဲ႕ေတာ့မဟုတ္။ပိုက္ဆံလြယ္လြယ္ရလို႔သာလုပ္ေနတာ။

လက္ဖက္ထုပ္ကို ေဖာက္ၿပီး ေရသန႔္သန႔္နဲ႕ သုံးခါေလာက္ေဆးလိုက္တယ္။ပထမဆုံးသုပ္တုန္းက မေဆးဘဲသုပ္လိုက္လို႔ ခါးတာ မစားနိုင္ဘူး။ဒီလိုဒီလိုေဆးရတယ္လို႔ ေမာင္ေျပာမွသာ သိရတာ။လက္ဖက္ကိုေဆးၿပီးေတာ့ ၾကက္သြန္ျဖဴကိုႏႊေးတယ္၊ခရမ္းခ်ဥ္သီးကိုေဆးၿပီး ကပ္ႀကီးနဲ႕ ညွပ္ ပန္းကန္ထဲတစ္ေစာင္ဆီ ပုံထည့္ထားလိုက္သည္။စားခါနီးမွ ပဲေၾကာ္နဲ႕ ေရာႏွယ္မွ ပဲေတမေပ်ာ့သြားတာေလ။ၿပီးသြားၿပီ ညစာျပင္လို႔။

♥♥♥

"ေရာ့ ရွစ္ေသာင္းပဲျမတ္တယ္...ကုန္ထားတာက ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ဆိုေတာ့ အျမတ္ကနည္းတာ"

ပိုက္ဆံတစ္ေသာင္းတန္႐ွစ္ရြက္ကို လက္ထဲထည့္ေပးလာၿပီး အျမတ္နည္းေၾကာင္း ညည္းညဴသလိုေျပာလာတဲ့ေမာင္။ဆိုင္ကယ္ တစ္ပတ္ႏြမ္းတစ္စီးကို တစ္သိန္းေလာက္မ်ားျမတ္ေနရင္ ဝယ္တဲ့သူလည္း ဘယ္လြယ္ပါ့မလဲေမာင္ရယ္။

"ဒါလည္းမနည္းပါဘူးေမာင္ရဲ႕...ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ရတာမွမဟုတ္တာ"

"ဒါနဲ႔ေနာက္အပတ္ဆို...ေစ်းထြက္ဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီေနာ္...လိုက္ခဲ့မလား"

"အင္း...လိုက္မယ္ေလ...ေနာက္ဆိုလိုက္လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး"

ေက်ာင္းေတက စာေမးပြဲပီးတဲ့အတန္းက ၿပီးကုန္ၾကၿပီ။အထက္တန္းေတေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တာ။ဘယ္ေလာက္မွမၾကာဘူး ေနာက္စာသင္ႏွစ္အတြက္ စရေတာ့မွာ။ေႏြေက်ာင္းပိတ္တုန္း စာႀကိဳသင္ႏွင့္ခ်င္တဲ့သူေတအတြက္ က်ဴ႐ွင္သေဘာမ်ိဳးသင္ေပးရမလားလို႔ ေမာင့္ကိုေမးေတာ့ သင္ေပါ့တဲ့။ရြာထဲမွာ ကေလးေတအမ်ားႀကီးရိွတယ္တဲ့။အမ်ားႀကီးေတာ့ ႏိုင္မွာမဟုတ္ မနက္တစ္ခ်ိန္ ညေနတစ္ခ်ိန္ဆိုရင္ေတာင္ အတန္းႏွစ္ခုေလာက္ပဲနိင္မွာ။တက္ခ်င္တဲ့သူေတ ျပန္လႊတ္ရရင္အားနာစရာ။

အျဖစ္ကလည္း မုန္႔ဆီေၾကာ္က ဘယ္နားေနမွန္းမသိ ႏႈတ္ခမ္းနာနဲ႔ တည့္ပါ့မလားဆိုသလိုျဖစ္ေနၿပီ။ရြာထဲကတျခားက်ဴ႐ွင္သင္တဲ့သူေတ တစ္လဘယ္ေလာက္ယူသလဲ စံုစမ္းၿပီးမွ သူမ်ားေစ်းယူရမယ္။ကိုယ္ကေလ်ွာ့ယူေနမယ္ဆိုရင္ ေစ်းခ်ိဳတဲ့ဆီလာတက္ၾကတယ္ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကို အထင္လြဲမွာလည္း စိုးရတယ္ေလ။

သူ႔ေတာ့ သူ႔အဘြားက ဝယ္ေပးလိုက္ဆိုေတာ့ အေဖတို႔အေမတို႔က စုထားတဲ့ပိုက္ဆံထုတ္ၿပီး အရစ္က်မဟုတ္ဘဲ လက္ငင္းေငြေခ်ၿပီးဝယ္ေပးလိုက္ရတာပါပဲ။သူ႔သေဘာက်ေပါ့။ဝယ္ေပးတဲ့ေန႔ကဆို တစ္ေနကုန္ မ်က္ႏွာႀကီးကို ၿဖီးလို႔။

"ကိုကို...စုထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတ ဘယ္ေလာက္ရိွသြားၿပီလဲ"

"ငါးသိန္းေလာက္ပဲရိွဦးမယ္...ဘာလုပ္ဖို႔လဲ"

"ဘာမလုပ္ပါဘူး...ေမးၾကည့္တာ...ဘယ္ေလာက္ရိွၿပီလဲသိခ်င္လို႔"

"စာသင္ရင္ အဆင္ေျပေအာင္ ေမာင္အားတုန္း ခံုေလးဘာေ ႐ိုက္ေပးထားဦးေနာ္...အိမ္ေပၚကသိပ္အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး"

"အင္း မနက္ျဖန္႐ိုက္ေပးမယ္"

စာသင္ရမယ္ဆိုရင္ ကေလးေတထိုင္ဖို႔ ခံုလးေတလိုတယ္။ေမာင္က ပရိေဘာဂပိုင္း ကြၽမ္းတယ္ေလ။

"မနက္က်ရင္ ဘာလုပ္စရာရိွလဲ...သြားစရာရိွေသးလား"

"ကားသြားယူရမယ္...ၿပီးရင္ ရြာထဲ တစ္ပတ္ေလာက္ပတ္ေမာင္းလိုက္မယ္..ဟဟ"

"ငါေရာလိုက္မယ္..ငါေရာ"

"ဟ...ကိုကို ကြၽန္႔ေတာ့္ကို တားမယ္ထင္တာ... ကိုကိုကပါ လိုက္ခ်င္ေနတယ္ေပါ့"

"ဒါေပါ့... ငါ့ေယာက္်ားေမာင္းတဲ့ကားေပၚ ငါအရင္ဆံုးလိုက္ရမွျဖစ္မွာေပါ့"

"ဟား..ဟား..ေမာင့္စိုင္းေလးက လူလည္ေလး"

"အဟဲ...တစ္ခါ..တစ္ခါတည္းေခၚတာ..အဟင္း"

ေမာင့္စိုင္းေလးဆိုေတာ့ ေထာင့္ကပ္လာတဲ့ မ်က္ဆံေလးေၾကာင့္ အျမန္ေျဖ႐ွင္းခ်က္ေပးလိုက္ရသည္။လူႀကီးေလးက သိပ္လူႀကီးဆန္ခ်င္တာ။

♥♥♥

19.10.21

    people are reading<ကြၽန္ေတာ့ေယာက္်ား ေရႊညာသား (Completed) ကျွန်တော့ယောက်ျား ရွှေညာသား (Completed)>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click