《I hate you Kim Taehyung! (დასრულებული)》მეჩვიდმეტე💚
Advertisement
-რა?-ვითომ ვერ გავიგე, ისე შევტრიალდი მისკენ.
-ა...არაფერი-ამბობს და მანქანისკენ მიდის.
-თეჰიონ-ახლა მე ვაჩერებ, მასთან მივდივარ, ლოყაზე ვკოცნი და ჩემს ადგილას სწრაფად ვჯდები.
თეჰიონი რამოდენიმე წამი ერთ ადგილას გაშეშებული იდგა, მერე კი დაბნეული და აწითლებული სახით,მანქანაში ჩაჯდა.
მანქანა არ დაუძრავს,უბრალოდ იჯდა და ერთ წერტილს უყურებდა.
-ეს რისთვის?-ისე თქვა,რომ თვალი იმ წერტილისთვის არ მოუშორებია.
-მადლობის ნიშნად.მაგრა. არ გეგონოს,რომ გაპატიე ან რამე.უბრალოდ ის გაითვალისწინე,რომ ხასიათი ხშირად მეცვლება ორსულობის გამო. თან უბრალოდ ჩახუტება მომინდა.და ლოყაზე იმიტომ გაკოცე,რომ მინდა ჩვენს შორის დაძაბულობის და უხერხულობის ბარიერი ჩამოვშალო,რადგან მალე შვილი გვეყოლება და ერთად მოგვიწევს მისი აღზრდა,ასე კი ვერ ავღზრდით-ჩუმად ვუთხარი. ნაწილობრივ სიმართლეც ვთქვი.
-მართალი ხარ-წერტილს თვალი მოაშორა და ოდნავ გამიღიმა.
-დედას დავურეკავ.
აღმოჩნდა,რომ ყველა ისევ იქ არიან,ამიტომ ჩვენც იქ წავედით.
თეჰიონის მშობლების სახლში ისე მივედით, რომ არცერთს ხმა არ ამოგვიღია.
სახლში შესვლის თანავე, ვიკითხე, სად იყო სამზარეულო.სუჰა ადგა და სამზარეულოში მიმიყვანა. სამზარეულო ისეთივე დიდია,როგორც ჩვენთან.სუჰას დახმარებით მალევე ვიპოვე კოვზი და იქვე სკამზე ჩამოვჯექი საჭმელად, სუჰაც გვერდით მომიჯდა.
-აბა,რა მოხდა ასეთი, თეჰიონი გაბრუებული და გამოშტერებული, რომ ზის მდივანზე?-იკითხა უცებ და გამახსენდა, თუ როგორ ვაკოცე ლოყაზე,რის შედეგადაც ნაყინი გადამცდა და ხველება ამიტყდა.
-ეიი,კარგად ხარ?-მკითხა მას შემდეგ, რაც წყალი დამალევინა.
-კი კი-ვუპასუხე და კიდევ მოვსვი წყალი.
-ელა,სუჰო.სად ხართ?-მომესმა ტასოს ხმა, რაზეც სუჰო ადგა და ტასო სამზარეულოში შემოიყვანა.
-მოყევი რა-თქვა ტასომ და ჩემ წინ დაჯდა.
-რა მოვყვე?
-ის, თუ,რატომ ზის თეჰიონი ასე გამოშტერებული.
-ღმერთოო,ერთმა კოცნამ, ასე გადარია?-ვთქვი,რაზეც სუჰოს და ტასოს თვალები გაუფართოვდათ.
-მალე,მოყევი-დაიყვირეს ერთად.
-მოკლედ-ვთქვი და ნაყინი ჩავიდე პირში, ამიტომ მომიწია რამოდენიმე წამიანი პაუზა გამეკეთებინა.ძალით ვაკეთებ და გოგონებს ნერვებს ვუშლი-გზაში ჩაირთო სიმღერა, თეჰიონმა კი თქვა,რომ ეს სიმღერა უყვარს და ხშირად მღერის,როცა მარტოა,მე კი ასე ვუთხარი "მე და ჩვენ პატარას გვიმღერეთქო" ამაზე კი თქვა, რომ მოსწონს სიტყვა "ჩვენი პატარა" მერე იმღერა და მე ტირილი დავიწყე...მას ძალიან კარგი ხმა ჰქონდა და უბრალოდ ემოციები ვერ შევიკავე. მერე ნაყინი, რომ მიყიდა,ისე მომინდა,რომ ჩავხუტებოდი,რომ მივედი და ჩავეხუტე-ამაზე პირი დააღეს ორივემ.
Advertisement
-ელა, ეს შენ ხარ?-მეკითხება გაოცებული ტასო,რაზეც გავუცინე და თავი დავუქნიე.
-მოკლედ,მერე რომ მოვშორდი და მანქანაში უნდა ჩავმჯდარიყავი,დამიძახა და მითხრა, კიდევ შეიძლება ჩაგეხუტოო? და მე ვითომ ვერ გავიგე რათქო ვკითხე მან კი, არაფერიო. მერე კი მე გავაჩერე და ლოყაზე ვაკოცე. უბრალოდ ხომ გესმით,ორსულად ვარ და ასეთი რამ ბუნებრივია-ვთქვი და პირში ნაყინი ჩავიტენე, რადგან, როცა გამახსენდა, როგორ ვაკოცე სულ ავწითლდი და სულ დამცხა.
-ღმერთო, ელა შენ მე გადამრევ-თავი გააქნია ტასომ და დავინახე,როგორ ჩაეღიმა.
-ელა,წამოდი მივდივართ-სამზარეულოში დედა შემოვიდა.
-კარგი-ვუთხარი და ყველა კარებისკენ დავიძარით.
მალევე დავემშვიდობეთ ყველას და მანქანაში ჩავჯექით.
დედას და მამას თხოვნით მათთან წავედით.
მისაღებში ვიჯექით,როცა სახლში თეჰიონი შემოვიდა.
-ელას ტელეფონი დარჩა და მისი ტანსაცმელები-თქვა, ჩემი ტელეფონი და პარკა მომაწოდა
-მადლობა თეჰიონ-ვუთხარი და გავუღიმე.
-დაჯექი თეჰიონ-უთხრა დედამ ნერვიული სახით,რაზეც თეჰიონი ჩემს გვერდით დაჯდა.
რა ხდება?
-მოკლედ,ახლა ვიცი,რომ არ არის ამის დრო,მაგრამ რაღაც მინდა გითხრათ-დაიწყო დედამ სერიოზული ტონით.
-სჯობს მე წავიდა-წამოდგა თეჰიონი.
-არა,მინდა შენც იყო აქ და გაიგო ეს ამბავი,რადგან შენ უკვე ჩვენი ოჯახისწევრი ხარ-გააჩერა მამამ.
-ხომ გახსოვთ, თქვენი ტყუპისცალი ემა?-იკითხა დედა.(ვაედითებდი ფიკს რა :დ ხოდა ტყუპისცალის მაგივრად, ტყემალი წავიკითხე.🤦♀️ღმერთო შენ გადმომხედე)
-რათქმაუნდა-დავეთანხმეთ მე და ჯონგუკმა.
-ემა რამოდენიმე წლის წინ გარდაიცვალა....სინამდვილეში, მინდა გითხრათ, რომ იგი არ მომკვდარა-გავქვავდი. ასეც ვფიქრობდი,მაგრამ მაინც მიჩქარებს გულს ეს სიტყვები.
-რას გულისხმობ?-იკითხა ჯონგუკიმ
ჩემმა გულმა საშინლად სწრაფად დაიწყო ძგერა.
-ადრე,ჩვენ ბევრი ვალები გვქონდა...ის ადამიანი, რომელთანაც ვალი გვქონდა ცნობილი ბიზნესმენი იყო,როგორც ვიცით ბანდაც ჰქონდა რაღაც,ის გვაშანტაჟებდა იმით, რომ რომელიმე ტყუპს მოიპარავდა... ჩვენ კი, ვერანაირად გადავუხადეთ ფული.გვინდოდა ბანკიდან გამოტანა ფულის,მაგრამ რადგანაც ბანკიდანაც გვქონდა ფული აღებილი,არ გვაძლევდნემ-მამამ გაჩერდა, როგორც ჩანს ვეღარ აგრძელებდა საუბარის, ამიტომ დედამ გააგრძელა.
-ეს საუბარი ემამ მოისმინა და გამოგვიცხადა, რომ ის მათ წაყვებოდა...ჩვენ რათქმაუნდა უარზე ვიყავით,რადგან ჩვენ ვერცერთის დაკარგვას ვერ გადავიტანდით...ემა ძალიან ჯიუტია, ისევე როგორც ელა და ქუქი. მან მისი გაიტანა და გვთხოვა,რომ როცა ისინი მას წაიყვანდნენ სახლი გადაგვეწვა და თქვენთვის-მე და ქუქის შემოგვხედა-გვეთქვა,რომ ამ ხანძარს შეეწირა...ძალიან გაგვიჭირდა ამაზე დათანხმება, მაგრამ ყოველ დღე მოდიოდა მევალისგან მუქარა და როცა ბოლოს მოკვლით დაგვემუქრა სხვა გზა აღარ დაგვრჩა და ყველაზე ცუდი ნაბიჯი გადავდგით.ამის შემდეგ ის წავიდა...-ტირილით ჩაეხუტა დედა მამას (როცა სახლი გადაიწვა,ახალი ვერ იყიდეს რათქმაუნდა. ამიტომ მამამისმა გადაწყვიტა მის მშობლებთან ეცხოვრათ დროებით.)
Advertisement
გავშეშდი. ნუთუ ჩემი ტყუპისცალი,ჩემი იდენტური ტყუპისცალი მართლა ცოცხალია? გამოდის, რომ ჩემი სულის ნაწილი ცოცხალია? გამოდის, რომ მე შემეძლება ისევ ვნახო ის? გამოდის,რომ მე შემეძლება ისევ ჩავიკრა იგი გულში?ახლა ყველა ტკივილი და დარდი გამიქარწყლდა,დამავიწყდა ყველაფერი. მალე,გთხოვ ღმერთო მალე შეგვახვედრე. როგორ მენატრება.
არ მჯერა, არ მჯერა, არა.
ტირილუ დავიწყე.სახე ხელებში ჩავრგი. თეჰიონი მიყურებდა. რაღაცას ფიქრობდა. მერე კი მკერდზე მიმიხუტა და დამამშვიდებელ სიტყვებს მეუბნებიდა,თან ზურგზე ხელს მისვავდა.
-როგორ გვიმალავდით ამას?-თქვა მაღალი და გაბრაზებული ტონით ჯონგუკიმ
-ეს-ეს,ემას თხოვნა იყო.
-მაგრამ ხომ შეგეძლოთ,რომ გეთქვათ? ხომ შეგეძლოთ არა?-დაიყვირა.
-მან დაგვაფიცა, რომ მანამ არ გვეთქვა თქვენთვის,სანამ 18 წლისები არ გახდებოდით...არ ვიცი, რატომ გვთხოვა ეს, მაგრამ მისი თხოვნა შევასრულეთ...მინდოდა თქვენთვის მეთქვა, მაგრამ არ წავიდა საქმეები,ისე როგორც ჩვენ გვეგონა ამიტომ ვერ გითხარით.
-გამოდის,რომ ემა ცოცხალია?
-კი, იგი ცოცხალია.
-და სად არის ის?
-როგორც ვიცი.მხოლოდ ის გვითხრეს, რომ მათ ემა ამერიკაში წაიყვანეს.
_______________________
Advertisement
- In Serial37 Chapters
The General Core {The Sphere}
The life cycle in the Sphere is on the brink of collapse because one of its elements, the Dungeons, have been exploited too much by the mortals. The group who created the Sphere already tried and failed with several modifications, because the original computer-like dungeon cores are too inflexible to handle changing approaches. So they try another type of solution – taking souls from other worlds to try to find a solution before the Sphere Cycle breaks down completely. The General was one of the best soldiers of his world, rising from the ranks of a private through Officer School to the highest command with honors. But when his world faced a zombie apocalypse, even that was not enough and he had to make the ultimate sacrifice. Now he is asked for a repeat performance of planning and controlling a dungeon and its spawns in a world that he knows nothing about… But what is the Sphere really? What is that [Xenotic conversion] he has to go through to even enter the Sphere? Something is really strange and he will have to find out what is going on to get to his promised rewards – whatever they will be. Being a soul in a dungeon core means that the General has better chances of finding hints to the truth about the sphere – a knowledge that would help him survive. And no, the sphere is NOT a virtual reality – the key to its secrets is the place where it was physically constructed (Author’s hint). This is a dungeon core story - but there are quite a number of things that I will do differently than common to those stories. 1) I will describe the floors when they are explored, NOT when they are build. Yes, that will mean it will take longer to get to those parts - but I think describing floors both when they are build and when they are explored destroys quite a lot of chances for suspense when adventurers enter the dungeon. After all, if you as the reader already know where the traps are, then you can't really be surprised when the surfacers encounter them. 2) How the world works (and how not) is an integral part of the story, so it will be explained I'm a world-builder first and the Sphere is NOT a regular world (as hinted in the synopsis above). Things will work differently than in your 08/15 default dungeon core stories - as the General and Gunny have already learned in the second arc (and more of that is already scheduled for the next weeks (July/Aug 2019) when the Sky Arrows continue to explore and evaluate that strange dungeon) If you don't like these premises, then I'm sure you'll find a lot of other Dungeon Core stories more to your liking. But if you are interested in more than "Dungeon builds another room and corridor in medieval earth" and are not afraid of a longer and slower story, then go on. I have two more stories in the Sphere, although they both have lower priority than this one: Shaleen the Wanderer (Adventurer, NSFW) (currently on hold after some chapters) Info's on the Sphere (System Docu and Short Stories) (irregular updates when needed) Current Status reports have been moved to a new discord server: https://discord.gg/EaHkXCfm9y
8 84 - In Serial15 Chapters
Call of The Dragons
In a continent called Hiphon, it sits separated from the rest of the world, reality slowly surrendering to fictional forces, be it creatures not found on the other continents or people coming down with a case of magical powers, fiction meshes with reality almost fruitlessly. However, even in this world there are creatures that are an unknown. One of those creatures, being the almighty dragon, told only through children's books and fairy tails. Oculus has found a dragon. In a cave outside his village, in a mystical part of Hiphon known as the Exxen Rings, he finds a crimson dragon resting in the deepest part of the cave. Oculus asks for the dragons power, but it swiftly denies that wish. It isn't until years later when a mysterious carriage popped out of nowhere with an interesting guest that he finds an opportunity to gain that power. The dragon will grant his power for one last request. Oculus will have to prove that there is more dragons living in the world. Will Oculus be able to find a dragon with the help of his new friend, or will he come up with nothing, leaving the dragon to die a lonely death?
8 154 - In Serial31 Chapters
Dead Emotion
After the rises of mysterious towers all over the world, the rises of hunters came to existence to raid the towers. With the power of aretisites, hunters can wield special abilities. A young man name Lyden enter a tower without an aretisite to protect him. He only had one to chance to become a hunter, but the unexpected happens. In the tower, he turned into a powerful monster when he obtains a strange aretisite. Now with his new body, will he be hunted by the hunters and killed or will he become a being that would fight against the human race?
8 61 - In Serial70 Chapters
A Student...Like You
Fighting over the most ridiculous stuff, trying to escape punishments using all sorts of tricks, bemoaning the non-existent cafeteria or perhaps, the soaring price of the food there. Arguing like mad with friends but then going back to them only, when loneliness sets in. Skipping assemblies, cursing the march past, the freedom of the PE period and the 'official' bunking for school events. The care of teachers, the craziness of friends, the feeling of first love and the endless notorious escapes...ah, those were the days, our cherished...school days! Author's Note: Hello, everyone! This is my first Web Novel. I'll upload one episode every Monday. Constructive criticism is most welcome! I hope you all enjoy reading the story! Thank You!!
8 201 - In Serial28 Chapters
Devil Princess Reincarnation
Of the Pine Family’s five children, Olivia Pine Fredirin was the most unremarkable. Born to a Ducal House in the Fredirin Kingdom, she was a naïve, sweet and timid girl. The type that’s completely unsuited to the hard world of royal politics.However, half the truth is often a whole lie and only children and fools would believe what’s meets the eye. Olivia’s entire persona was fake, manufactured out of necessity. A way to maintain her life until her body grows strong enough to house her true soul.Now, after seven years of waiting, she has finally awakened.
8 90 - In Serial18 Chapters
Baby boy ~~Larry stylison
" baby boy you stay on my mind baby boy you're so damn fine"Just Larry being Larry with some Predicaments
8 163
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
