【၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)】,၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation),latest updated chapters, free reading

《၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)》223

၂၂၃။ နင်တို့ကိုလွှတ်မယ်

မိုးသည် နှစ်နာရီလောက်ကို ရွာနေသဖြင့် လင်းချင်းသည် နယ်မြေထဲသို့ပြန်လာကာ ကလေးမလေးဖြင့် စကားပြောရင်း ဟိုလူစုက အာလူးဖုတ်နေသည်ကို ထိုင်ကြည့်နေရသည်။

ကလေးမလေးသည် လင်းချင်းအား သူမ၏ အစ်မကြီးဇွန်ဘီဖြစ်ကြောင်းကို ယုံသွားပုံရသည်။ သို့သော်လည်း ဘာဖြစ်လို့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီက ရုပ်ပြောင်းသွားသလဲကို နားမလည်နိုင်သေးသည်။ ကလေးမလေးက လင်းချင်း၏ မျက်နှာကို စပ်စုစွာဖြင့် ကြည့်နေသောကြောင့် သူမအား လင်းချင်းက စိတ်ရှည်စွာ ရှင်းပြလာသည်။

"ငါ့မျက်နှာကို ပြင်လိုက်တာ"

ထိုအခါ ကလေးမလေးသည် သံသယအပြည့်ဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။

လုထန်ရိသည် ခြောက်သွားသည့်အကျီကို ဝတ်ထားကာ ပန်ကန်တစ်လုံးတွေ့သဖြင့် ကင်ထားသည့် အာလူးများကို ထည့်လာရင်း လင်းချင်း၏အနားသို့ လျှောက်လာသည်။ အာလူးခွံများကို နွှာပေးရင်း လင်းချင်းကို မေးသည်။

"ဒါတွေက စားလို့ရမှန်း နင်ဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ? ငါတို့အကုန်လုံး ဇွန်ဘီဖြစ်မှာကို နင်မကြောက်ဘူးလား?"

လင်းချင်းသည် သူ့ကိုခေါင်းမော့ကြည့်ကာ တိတ်နေသည်။ လုထန်ရိက အနားသို့ကပ်လာသည်နှင့် ကလေးမလေးသည် လင်းချင်း၏အနောက်သို့ အမြန်ပြေးပုန်းကာ ခြေထောက်လေးများသာ ပေါ်နေတော့သည်။

လုထန်ရိသည် သူမကိုကြည့်ကာ နောက်ထပ်မေးခွန်းတစ်ခုကို မေးသည်။

"ငါတို့သွားရင် နင်ဘာလုပ်မှာလဲ? စီမံရေးရုံးကို ဒီမှာရှာဖို့ ကျန်ခဲ့မှာလား? လိုတာတစ်ခုခုရှိလို့လား?"

လင်းချင်းသည် သူ့ကိုခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ သူမသည် ဒီမြို့က အရင်းအမြစ်တွေအကြောင်းဖိုင်ကို ရှာချင်တာဖြစ်သည်။ ဒီလိုမှသာ ရိက္ခာများက ဘယ်နေရာတွင် သိုလှောင်ထားသလဲ ဆိုသည်ကို သိနိုင်မှာဖြစ်သည်။ ဒီစီမံရေးရုံးတွင် အလုပ်လုပ်ခဲ့ဖူးသည့်သူများကြောင့် ဂိုထောင်အချို့က ပြောင်နေလောက်မည် ဆိုသည်ကို သိသော်လည်း ကမ္ဘာပျက်ခေတ်ကြီး၏ အရေးကြီးအခြေအနေအောက်တွင် မထိဘဲကျန်ခဲ့သည့်ရိက္ခာများကတော့ ရှိနေဦးလိမ့်မည်။

လုထန်ရိသည် မျက်တောင်ခတ်လိုက်ကာ ဖော်ပြလို့မရနိုင်သည့် စိတ်ခံစားချက်များဖြင့်

"နင်စခန်းကို ပြန်သွားမှာလား? ဒါမှမဟုတ် နင်ဘယ်မှာ အခြေချနေမှာလဲ?"

သူမသည် စခန်းကိုပြန်မရသည့် အခြေအနေကို သူနားလည်သည်။ ပထမမေးခွန်းသည် မတွေးဘဲ မေးချလိုက်တာဖြစ်ပြီး နောက်မေးခွန်းကမှ သူတကယ်သိချင်တာ ဖြစ်သည်။

လင်းချင်းသည် သူ့အတွေးများကို သိသဖြင့် သူ့အားခေါင်းအစ ခြေအဆုံး အံ့သြစွာ ကြည့်လိုက်သည်။ အရင်ရက်များတည်းက လုထန်ရိသည် သူမကို စိတ်ရင်းဖြင့် ဂရုစိုက်နေကြောင်းကို သိနေတာဖြစ်သည်။ လုထန်ယုကို ဂရုစိုက်ပေးနေသည်ကို သိသော်လည်း ဘာဖြစ်လို့လဲကို နားမလည်ပေ။

လုထန်ရိနှင့် လုထန်ယုတို့၏ မောင်နှမဆက်ဆံရေးသည် ဆိုးဆိုးဝါးဝါးဖြစ်ခဲ့လေရာ ဘာဖြစ်လို့ ဂရုစိုက်ပေးနေသနည်း? လုထန်ယု၏စရိုက်ကြောင့် လင်းချင်းသည် သူကတကယ်ဂရုစိုက်လိမ့်မည်ဟု မထင်ခဲ့သော်လည်း ဘာဖြစ်လို့နည်း? သူမနှင့် စတွေ့တည်းကတော့ လုထန်ရိသည် သူမကို အော့နှလုံးနာနေသလိုမျိုး မလုပ်ပေ။

လင်းချင်းသည် လက်ပိုက်ကာ လုထန်ရိကို စိုက်ကြည့်ရင်း လုထန်ယု၏ မှတ်ညဏ်များကို ပြန်တွေးကြည့်လိုက်သည်။ အစက သူတို့၏ဆက်ဆံရေးသည် တကယ့်ကိုဆိုးဝါးခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ စခန်းတွင် ပထမဆုံးအကြိမ် ပြန်တွေ့ကြတုန်းက သူတို့သည် တစ်ချက်သာကြည့်ကာ မသိသည့်သူများလို ရှောင်ထွက်သွားကြတာဖြစ်သည်။ လုထန်ရိကို စခန်းက လူများက အနိုင်ကျင့်နေသည်ကို မြင်သည့်အခါ လုထန်ယုသည် ဘာမှမကူညီဘဲ ကြည့်သာနေတက်သည်။

နောက်တော့ သူတို့သည် အချိန်တိုင်းကို မတွေ့ဖြစ်အောင် ရှောင်နေကြတော့သည်။ သို့သော်လည်း အာရုံကောင်းလှသည့် လင်းချင်းသည် ထိုအချိန်တုန်းက လုထန်ရိ၏ အကြည့်များကို သတိထားမိသွားသည်။ သူ့မျက်လုံးများထဲတွင် ဒေါသနှင့်မုန်းတီးခြင်းတို့ ပါနေသော်လည်း တစ်ခုခုကို မျှော်လင့်နေသလိုမျိုး ဖြစ်သည်။ သူကဘာကိုမျှော်လင့်နေတာလဲ? လင်းချင်းသည် သူမ၏အရှေ့က လုထန်ရိ၏ မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

အစက လင်းချင်းသည် စိုက်ကြည့်နေ၍ လုထန်ရိက မသက်မသာဖြစ်နေရာမှ မျက်လုံးကို တည့်တည့်ကြည့်လာတော့ လုထန်ရိသည် စိတ်ရှုပ်လာသည်။

လင်းချင်းသည် နေကာမျက်မှန်ကို အနည်းငယ်လျှောချကာ သူမ၏ မျက်ဝန်းနက်များဖြင့် သုံးစက္ကန့်လောက် စိုက်ကြည့်ပြီးမှ ပြန်တပ်လိုက်သည်။

"ဘာလဲ? ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

လုထန်ရိသည် မမေးဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ။

"ဘာကိုဂရုစိုက်?"

လင်းချင်းက ပြောသည်။

'သူ့ကိုဂရုစိုက်နေတာလား? အရင်က နင်တို့ရင်းနှီးခဲ့တယ်လို့ ငါတော့မထင်ဘူး?'

လုထန်ရိသည် သူမကိုကြည့်ကာ ပြန်ဖြေသည်။

"နင်ပြောင်းလဲသွားတယ်မလား?"

'အင်း. . .ငါကနင့်ရဲ့မကောင်းတဲ့အစ်မ မဟုတ်ဘူးဆိုတာကိုပြောပြရင် ငါ့ကိုသတ်မလို့လား?'

လင်းချင်းကတွေးမိသည်။

ထိုအချိန်တွင် ကလေးမလေးသည် သူမအား နူးညံ့စွာ ပြုံးပြနေသည့် လုထန်ရိကို ခေါင်းလေးထွက်ကြည့်ကာ ချက်ချင်းပြန်ပုန်းသွားသည်။

လင်းချင်းသည် မျက်လုံးမှိတ်၍ အပြင်ကိုကြည့်လိုက်သည့်အခါ မိုးတိတ်သွားသည်ကို တွေ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် ကလေးမလေးအား

"ငါနင့်အဖေကိုသွားရှာမယ်။ ဒီမှာစောင့်"

ဒီလိုပြောပြီးနောက် ကလေးမလေးကိုကြည့်လိုက်သည်။ ကလေးမလေးသည် သူမအားမျက်လုံးတောက်တောက်လေးများဖြင့် ခနကြည့်နေပြီးမှ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ ထို့နောက် ယုန်ကိုပိုက်ကာ ဆိုဖာပေါ်တွင် သွားထိုင်နေသည်။

လင်းချင်းသည် လုထန်ရိကို

"နင်တို့ကိုလွှတ်မယ်"

ဒီလိုပြောပြီးနောက် အခြားသူများကို မေးငေါ့ပြကာ ထွက်သွားဖို့ ပြင်ခိုင်းလိုက်သည်။

လုထန်ရိသည် သူ့လူများဆီသို့သွားကာ ပြောသည်။

"အဆင်သင့်ပြင်ထားကြ။ ငါတို့သွားမယ်"

လင်းချင်းသည် သူ့နောက်ကနေ လိုက်လာသည်။ သူပြောပြီးသည့်အခါ လင်းချင်းသည် သူ့ပုခုံးပေါ်လက်တင်၍ နှစ်ယောက်လုံးပျောက်သွားသည့်အခါ အခြားသူများသည် အမြန်ထရပ်ကြသည်။ ထို့နောက် လင်းချင်းသည် ထပ်ပေါ်လာကာ နောက်နှစ်ယောက်ကို ခေါ်သွားသည်။ လင်းချင်သည် နယ်မြေထဲကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်၍ လူတိုင်းကို အပြင်ထုတ်ပေးလိုက်သည်။

သူမသည် ဒါကအလုပ်ရှုပ်သဖြင့် စိတ်ထဲကနေညည်းမိသည်။

'တကယ်လို့ မထိဘဲ လူတွေကိုသာ အထဲကိုထည့်ရရင်. . .'

သူတို့သည် သုံးထပ်တိုက်၏အမိုးပေါ်တွင် ပေါ်လာသည်။ အမိုးသည် မိုးရွာထားသောကြောင့် စိုနေကာ လေထုထဲတွင် အစိုဓာတ်များ ရှိနေသေးသည်။

လင်းချင်းသည် အမိုးစွန်းကနေ လေထဲကို အနံ့ခံကြည့်သည်။ ဝူချန်းယွဲ့ကို မတွေ့ခင် ကောင်းကင်မှာ မိုးခြိမ်းသံများက ထွက်လာသည်။ လူစုသည် အမိုးပေါ်သို့ကျလာသည့် မိုးကြိုးများကို မော့ကြည့်ကြသည်။ လင်းချင်းသည် အသွက်ဆုံးဖြစ်ကာ အခြားအမိုးပေါ်သို့ ခုန်ကူးစဉ် အခြားသူများက ဘေးသို့အမြန်လှိမ့်ရှောင်လိုက်ကြသည်။

"ငါသွားတော့မလို့ပဲ။ ဒါပင်မယ့် မင်းကပေါ်လာပြီပဲ။ ကံကောင်းတာက ငါအဝေးကြီးမရောက်သေးလို့ မဟုတ်ရင် မင်းလွတ်ပြီ"

အသံက အရင်ထွက်လာသည်။

ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်လဲနေသည့် သူများသည် မိုးကြိုးပစ်ချပြီးနောက် ထွက်လာသည့်အသံကြောင့် လှည့်ကြည့်ကြရာ အမိုးတစ်ခုပေါ်တွင် လင်းချင်းရှိရာ အမိုးကိုကြည့်နေသည့် ချောမောစွာ ပြုံးနေသည့်သူကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"ခေါင်းဆောင်"

သူတို့ခေါင်းဆောင်ကို မြင်သည့်အခါ လူစုသည် အတော်အံ့သြသွားသော်လည်း ဘာဖြစ်လို့ သူတို့ကို မိုးကြိုးဖြင့်ပစ်ချသလဲကို မသိတော့ပေ။ လုထန်ရိနှင့် ကောင်းချင်းမင်းတို့သည် လင်းချင်းလောက်မဟုတ်သော်လည်း အမြန်ရှောင်နိုင်ကြသည်။ သူတို့သည် အဆင့်ငါးစွမ်းအားရှင်များ ဖြစ်ကြသောကြောင့်ပင်။ သို့သော်လည်း သူတို့လူများလို သူတို့ခေါင်းဆောင်ကြီးက သူတို့ကို မိုးကြိုးဖြင့် ပစ်ချရသည့် အကြောင်းကိုတော့ မသိကြပေ။

ဝူချန်းယွဲ့က လင်းချင်းကို ပြုံး၍စိုက်ကြည့်နေသည်ကို မြင်သည့်အခါ သူတို့သည် လင်းချင်းဘက်ကို လှည့်ကြည့်ကြသည်။ ထိုအခါ လင်းချင်းက ထွက်ပြေးဖို့ လှည့်သွားသည်ကို သူတို့မြင်လိုက်ရသည်။

'သူတို့ကြားမှာ တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့ပုံပဲ'

လူစုသည် ချက်ချင်းကို ကောက်ချက်ချလိုက်သည်။

Zawgyi Ver

၂၂၃။ နင္တို႔ကိုလႊတ္မယ္

မိုးသည္ ႏွစ္နာရီေလာက္ကို ႐ြာေနသျဖင့္ လင္းခ်င္းသည္ နယ္ေျမထဲသို႔ျပန္လာကာ ကေလးမေလးျဖင့္ စကားေျပာရင္း ဟိုလူစုက အာလူးဖုတ္ေနသည္ကို ထိုင္ၾကည့္ေနရသည္။

ကေလးမေလးသည္ လင္းခ်င္းအား သူမ၏ အစ္မႀကီးဇြန္ဘီျဖစ္ေၾကာင္းကို ယုံသြားပုံရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘာျဖစ္လို႔ အစ္မႀကီးဇြန္ဘီက ႐ုပ္ေျပာင္းသြားသလဲကို နားမလည္နိုင္ေသးသည္။ ကေလးမေလးက လင္းခ်င္း၏ မ်က္ႏွာကို စပ္စုစြာျဖင့္ ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ သူမအား လင္းခ်င္းက စိတ္ရွည္စြာ ရွင္းျပလာသည္။

"ငါ့မ်က္ႏွာကို ျပင္လိုက္တာ"

ထိုအခါ ကေလးမေလးသည္ သံသယအျပည့္ျဖင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။

လုထန္ရိသည္ ေျခာက္သြားသည့္အက်ီကို ဝတ္ထားကာ ပန္ကန္တစ္လုံးေတြ႕သျဖင့္ ကင္ထားသည့္ အာလူးမ်ားကို ထည့္လာရင္း လင္းခ်င္း၏အနားသို႔ ေလွ်ာက္လာသည္။ အာလူးခြံမ်ားကို ႏႊာေပးရင္း လင္းခ်င္းကို ေမးသည္။

"ဒါေတြက စားလို႔ရမွန္း နင္ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ? ငါတို႔အကုန္လုံး ဇြန္ဘီျဖစ္မွာကို နင္မေၾကာက္ဘူးလား?"

လင္းခ်င္းသည္ သူ႕ကိုေခါင္းေမာ့ၾကည့္ကာ တိတ္ေနသည္။ လုထန္ရိက အနားသို႔ကပ္လာသည္ႏွင့္ ကေလးမေလးသည္ လင္းခ်င္း၏အေနာက္သို႔ အျမန္ေျပးပုန္းကာ ေျခေထာက္ေလးမ်ားသာ ေပၚေနေတာ့သည္။

လုထန္ရိသည္ သူမကိုၾကည့္ကာ ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းတစ္ခုကို ေမးသည္။

"ငါတို႔သြားရင္ နင္ဘာလုပ္မွာလဲ? စီမံေရး႐ုံးကို ဒီမွာရွာဖို႔ က်န္ခဲ့မွာလား? လိုတာတစ္ခုခုရွိလို႔လား?"

လင္းခ်င္းသည္ သူ႕ကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ သူမသည္ ဒီၿမိဳ႕က အရင္းအျမစ္ေတြအေၾကာင္းဖိုင္ကို ရွာခ်င္တာျဖစ္သည္။ ဒီလိုမွသာ ရိကၡာမ်ားက ဘယ္ေနရာတြင္ သိုေလွာင္ထားသလဲ ဆိုသည္ကို သိနိုင္မွာျဖစ္သည္။ ဒီစီမံေရး႐ုံးတြင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးသည့္သူမ်ားေၾကာင့္ ဂိုေထာင္အခ်ိဳ႕က ေျပာင္ေနေလာက္မည္ ဆိုသည္ကို သိေသာ္လည္း ကမာၻပ်က္ေခတ္ႀကီး၏ အေရးႀကီးအေျခအေနေအာက္တြင္ မထိဘဲက်န္ခဲ့သည့္ရိကၡာမ်ားကေတာ့ ရွိေနဦးလိမ့္မည္။

လုထန္ရိသည္ မ်က္ေတာင္ခတ္လိုက္ကာ ေဖာ္ျပလို႔မရနိုင္သည့္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားျဖင့္

"နင္စခန္းကို ျပန္သြားမွာလား? ဒါမွမဟုတ္ နင္ဘယ္မွာ အေျခခ်ေနမွာလဲ?"

သူမသည္ စခန္းကိုျပန္မရသည့္ အေျခအေနကို သူနားလည္သည္။ ပထမေမးခြန္းသည္ မေတြးဘဲ ေမးခ်လိဳက္တာျဖစ္ၿပီး ေနာက္ေမးခြန္းကမွ သူတကယ္သိခ်င္တာ ျဖစ္သည္။

လင္းခ်င္းသည္ သူ႕အေတြးမ်ားကို သိသျဖင့္ သူ႕အားေခါင္းအစ ေျခအဆုံး အံ့ၾသစြာ ၾကည့္လိုက္သည္။ အရင္ရက္မ်ားတည္းက လုထန္ရိသည္ သူမကို စိတ္ရင္းျဖင့္ ဂ႐ုစိုက္ေနေၾကာင္းကို သိေနတာျဖစ္သည္။ လုထန္ယုကို ဂ႐ုစိုက္ေပးေနသည္ကို သိေသာ္လည္း ဘာျဖစ္လို႔လဲကို နားမလည္ေပ။

လုထန္ရိႏွင့္ လုထန္ယုတို႔၏ ေမာင္ႏွမဆက္ဆံေရးသည္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးျဖစ္ခဲ့ေလရာ ဘာျဖစ္လို႔ ဂ႐ုစိုက္ေပးေနသနည္း? လုထန္ယု၏စရိုက္ေၾကာင့္ လင္းခ်င္းသည္ သူကတကယ္ဂ႐ုစိုက္လိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ့ေသာ္လည္း ဘာျဖစ္လို႔နည္း? သူမႏွင့္ စေတြ႕တည္းကေတာ့ လုထန္ရိသည္ သူမကို ေအာ့ႏွလုံးနာေနသလိုမ်ိဳး မလုပ္ေပ။

လင္းခ်င္းသည္ လက္ပိုက္ကာ လုထန္ရိကို စိုက္ၾကည့္ရင္း လုထန္ယု၏ မွတ္ညဏ္မ်ားကို ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္သည္။ အစက သူတို႔၏ဆက္ဆံေရးသည္ တကယ့္ကိုဆိုးဝါးခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ စခန္းတြင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျပန္ေတြ႕ၾကတုန္းက သူတို႔သည္ တစ္ခ်က္သာၾကည့္ကာ မသိသည့္သူမ်ားလို ေရွာင္ထြက္သြားၾကတာျဖစ္သည္။ လုထန္ရိကို စခန္းက လူမ်ားက အနိုင္က်င့္ေနသည္ကို ျမင္သည့္အခါ လုထန္ယုသည္ ဘာမွမကူညီဘဲ ၾကည့္သာေနတက္သည္။

ေနာက္ေတာ့ သူတို႔သည္ အခ်ိန္တိုင္းကို မေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ေနၾကေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အာ႐ုံေကာင္းလွသည့္ လင္းခ်င္းသည္ ထိုအခ်ိန္တုန္းက လုထန္ရိ၏ အၾကည့္မ်ားကို သတိထားမိသြားသည္။ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားထဲတြင္ ေဒါသႏွင့္မုန္းတီးျခင္းတို႔ ပါေနေသာ္လည္း တစ္ခုခုကို ေမွ်ာ္လင့္ေနသလိုမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ သူကဘာကိုေမွ်ာ္လင့္ေနတာလဲ? လင္းခ်င္းသည္ သူမ၏အေရွ႕က လုထန္ရိ၏ မ်က္လုံးကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။

အစက လင္းခ်င္းသည္ စိုက္ၾကည့္ေန၍ လုထန္ရိက မသက္မသာျဖစ္ေနရာမွ မ်က္လုံးကို တည့္တည့္ၾကည့္လာေတာ့ လုထန္ရိသည္ စိတ္ရႈပ္လာသည္။

လင္းခ်င္းသည္ ေနကာမ်က္မွန္ကို အနည္းငယ္ေလွ်ာခ်ကာ သူမ၏ မ်က္ဝန္းနက္မ်ားျဖင့္ သုံးစကၠန့္ေလာက္ စိုက္ၾကည့္ၿပီးမွ ျပန္တပ္လိုက္သည္။

"ဘာလဲ? ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

လုထန္ရိသည္ မေမးဘဲ မေနနိုင္ေတာ့ေပ။

"ဘာကိုဂ႐ုစိုက္?"

လင္းခ်င္းက ေျပာသည္။

'သူ႕ကိုဂ႐ုစိုက္ေနတာလား? အရင္က နင္တို႔ရင္းႏွီးခဲ့တယ္လို႔ ငါေတာ့မထင္ဘူး?'

လုထန္ရိသည္ သူမကိုၾကည့္ကာ ျပန္ေျဖသည္။

"နင္ေျပာင္းလဲသြားတယ္မလား?"

'အင္း. . .ငါကနင့္ရဲ႕မေကာင္းတဲ့အစ္မ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုေျပာျပရင္ ငါ့ကိုသတ္မလို႔လား?'

လင္းခ်င္းကေတြးမိသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ကေလးမေလးသည္ သူမအား ႏူးညံ့စြာ ၿပဳံးျပေနသည့္ လုထန္ရိကို ေခါင္းေလးထြက္ၾကည့္ကာ ခ်က္ခ်င္းျပန္ပုန္းသြားသည္။

လင္းခ်င္းသည္ မ်က္လုံးမွိတ္၍ အျပင္ကိုၾကည့္လိုက္သည့္အခါ မိုးတိတ္သြားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကေလးမေလးအား

"ငါနင့္အေဖကိုသြားရွာမယ္။ ဒီမွာေစာင့္"

ဒီလိုေျပာၿပီးေနာက္ ကေလးမေလးကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ကေလးမေလးသည္ သူမအားမ်က္လုံးေတာက္ေတာက္ေလးမ်ားျဖင့္ ခနၾကည့္ေနၿပီးမွ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ ထို႔ေနာက္ ယုန္ကိုပိုက္ကာ ဆိုဖာေပၚတြင္ သြားထိုင္ေနသည္။

လင္းခ်င္းသည္ လုထန္ရိကို

"နင္တို႔ကိုလႊတ္မယ္"

ဒီလိုေျပာၿပီးေနာက္ အျခားသူမ်ားကို ေမးေငါ့ျပကာ ထြက္သြားဖို႔ ျပင္ခိုင္းလိုက္သည္။

လုထန္ရိသည္ သူ႕လူမ်ားဆီသို႔သြားကာ ေျပာသည္။

"အဆင္သင့္ျပင္ထားၾက။ ငါတို႔သြားမယ္"

လင္းခ်င္းသည္ သူ႕ေနာက္ကေန လိုက္လာသည္။ သူေျပာၿပီးသည့္အခါ လင္းခ်င္းသည္ သူ႕ပုခုံးေပၚလက္တင္၍ ႏွစ္ေယာက္လုံးေပ်ာက္သြားသည့္အခါ အျခားသူမ်ားသည္ အျမန္ထရပ္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ လင္းခ်င္းသည္ ထပ္ေပၚလာကာ ေနာက္ႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚသြားသည္။ လင္းခ်င္သည္ နယ္ေျမထဲကို ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္လုပ္၍ လူတိုင္းကို အျပင္ထုတ္ေပးလိုက္သည္။

သူမသည္ ဒါကအလုပ္ရႈပ္သျဖင့္ စိတ္ထဲကေနညည္းမိသည္။

'တကယ္လို႔ မထိဘဲ လူေတြကိုသာ အထဲကိုထည့္ရရင္. . .'

သူတို႔သည္ သုံးထပ္တိုက္၏အမိုးေပၚတြင္ ေပၚလာသည္။ အမိုးသည္ မိုး႐ြာထားေသာေၾကာင့္ စိုေနကာ ေလထုထဲတြင္ အစိုဓာတ္မ်ား ရွိေနေသးသည္။

လင္းခ်င္းသည္ အမိုးစြန္းကေန ေလထဲကို အနံ႕ခံၾကည့္သည္။ ဝူခ်န္းယြဲ႕ကို မေတြ႕ခင္ ေကာင္းကင္မွာ မိုးၿခိမ္းသံမ်ားက ထြက္လာသည္။ လူစုသည္ အမိုးေပၚသို႔က်လာသည့္ မိုးႀကိဳးမ်ားကို ေမာ့ၾကည့္ၾကသည္။ လင္းခ်င္းသည္ အသြက္ဆုံးျဖစ္ကာ အျခားအမိုးေပၚသို႔ ခုန္ကူးစဥ္ အျခားသူမ်ားက ေဘးသို႔အျမန္လွိမ့္ေရွာင္လိုက္ၾကသည္။

"ငါသြားေတာ့မလို႔ပဲ။ ဒါပင္မယ့္ မင္းကေပၚလာၿပီပဲ။ ကံေကာင္းတာက ငါအေဝးႀကီးမေရာက္ေသးလို႔ မဟုတ္ရင္ မင္းလြတ္ၿပီ"

အသံက အရင္ထြက္လာသည္။

ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္လဲေနသည့္ သူမ်ားသည္ မိုးႀကိဳးပစ္ခ်ၿပီးေနာက္ ထြက္လာသည့္အသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္ၾကရာ အမိုးတစ္ခုေပၚတြင္ လင္းခ်င္းရွိရာ အမိုးကိုၾကည့္ေနသည့္ ေခ်ာေမာစြာ ၿပဳံးေနသည့္သူကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

"ေခါင္းေဆာင္"

သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ကို ျမင္သည့္အခါ လူစုသည္ အေတာ္အံ့ၾသသြားေသာ္လည္း ဘာျဖစ္လို႔ သူတို႔ကို မိုးႀကိဳးျဖင့္ပစ္ခ်သလဲကို မသိေတာ့ေပ။ လုထန္ရိႏွင့္ ေကာင္းခ်င္းမင္းတို႔သည္ လင္းခ်င္းေလာက္မဟုတ္ေသာ္လည္း အျမန္ေရွာင္နိုင္ၾကသည္။ သူတို႔သည္ အဆင့္ငါးစြမ္းအားရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ပင္။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔လူမ်ားလို သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက သူတို႔ကို မိုးႀကိဳးျဖင့္ ပစ္ခ်ရသည့္ အေၾကာင္းကိုေတာ့ မသိၾကေပ။

ဝူခ်န္းယြဲ႕က လင္းခ်င္းကို ၿပဳံး၍စိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္သည့္အခါ သူတို႔သည္ လင္းခ်င္းဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ၾကသည္။ ထိုအခါ လင္းခ်င္းက ထြက္ေျပးဖို႔ လွည့္သြားသည္ကို သူတို႔ျမင္လိုက္ရသည္။

'သူတို႔ၾကားမွာ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ပုံပဲ'

လူစုသည္ ခ်က္ခ်င္းကို ေကာက္ခ်က္ခ်လိဳက္သည္။

people are reading<၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)>

View all messages

Close message

Next Chap

《၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)》223

Advertisement

Advertisement

Advertisement

Advertisement

The Merchant Prince Book 1: Returning Home

WARZONE: Modern Warfare in a Fantasy World [OLD]

Blazing Translocation

Chronicles of Dread and Porcelain (A Progression Fantasy)

S.E.X.T.I.N.G. (Jyler)

Natasha Romanoff one-shots // Natasha x reader ;)

Earn coins to read for free

You are?