အူဝဲ အူဝဲ အူဝဲ

ကလေးမလေးရဲ့ ငိုသံကြောင့် ထယ်ယောင်း

နိုးလာခဲ့သည်။ နာရီကို ကြည့်မိတော့ 2:48AM

ပြတ်ကွက်ထားတဲ့အလုပ်တေအတွက် အစားထိုးပိုလုပ်နေရတဲ့ ကိုကိုဟာလဲ အိပ်မောကျလို့

ငိုနေတဲ့သမီးလေးကို ချီလို့ ခပ်တိုးတိုး ချော့ရင်း

နို့တိုက်ရတော့သည်။ တော်သေးတာပေါ့

သူက နို့ထွက်တာမို့လို့။ ရင်အုံသေးသေးလေးမှ

နို့ရည်တို့သည် မများသော်လည်း သမီးလေးအတွက်တော့ လုံလောက်မှုရှိပေလိမ့်မည်။

ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် အွတ်

သူ့နို့ရည်တို့ကို အားရပါးရစို့နေတဲ့သမီးအား

ကြည့်နေရင်း သူပြုံးမိသည်မှာ ထပ်တလဲလဲ။

သမီးငယ်လေးသည် ဗိုက်ဆာတဲ့ ချိန်မှသာ

ငိုတတ်ပင်မဲ့ အရမ်းဒုက္ခပေးတာမျိုးတော့မရှိပေ။

ဗိုက်ဝလို့ အိပ်သွားတဲ့ သမီးငယ်ကို ကြည့်ရင်း

သူ့ရင်ထဲမှာ ကြည်နူးမှုလေး ဝင်ရောက်လာရသည်။ သမီးလေးဟာ သူ့အဖေနဲ့ သိပ်တူတယ်။

နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးတေ အသားဖြူဖြူလေးတေ နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးတေနဲ့ အမူအကျင့်တေကအစ သူ့အဖေကတော့ ဒီကလေးမလေးကို

မချစ်ရှာဘူးတဲ့လေ....။

အိပ်ပျော်သွားတဲ့ကလေးငယ်ကို ပုခပ်လေးထဲ

ထည့်ပြီး အိပ်ရာဝင်ခဲ့သည်။

~~~~~~~~~~~~~~~

ဂျောင်ကု မျက်ဝန်းတေ ဖွင့်လိုက်ချိန်

အိပ်ပျော်နေတဲ့ ထယ်ယောင်းနဲ့ ကလေးမလေးကို

အရင်ဆုံး အမြတ်တနိုးကြည့်မိသည်။

ချစ်လို့လား ဆိုရင်တော့ သူမသိပါဘူး။

ရေချိုးပြီးထွက်လာသည့်တိုင်အောင်

ထယ်ယောင်းကတော့ မနိုးသေးပါ။ ညက

အိပ်ရေးပျတ်ထားပုံရသည်။ သမီးငယ်က

ခနခန ဗိုက်ဆာတတ်တာကြောင့် ထချော့ရတော့

သူလေး အိပ်ရေးတေပျတ်တာမဆန်းပါဘူးလေ။

အူဝဲ အူဝဲ အူဝဲ

ရုံးသွားဖို့ အဝတ်လဲပြီး ခေါင်းဖီးနေတုန်း

ထငိုလာတဲ့ သမီးလေးကြောင့် သူချော့ရသည်။

ထယ်ယောင်းနိုးသွားမှာ ဆိုးတာကြောင့်ရောပေါ့။

Jeon-ကျွတ် ကျွတ် တိတ်နော် သမီးလေး

သမီးလေး ပါးပါးက အိပ်ရေးပျတ်ထားတယ်‌

သမီးလေးကြောင့် ပါးပါး နေမကောင်းဖြစ်မှာ

မကြောက်ဘူးလား တိတ်ဝောာ့နော် ကျွတ် ကျွတ်

အာပါး ဒယ်ဒီံသမီးလေးက လိမ္မာလိုက်တာ

ကလေးမလေးဟာ ဂျောင်ကုရဲ့ လက်ထဲမှာ

အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပါတော့တယ်။ ဒီလိုပါပဲ

မွေးခါစ ကလေးငယ်ဆိုတော့ အိပ်ဖို့ နို့သောက်ဖို့

လောက်ပဲ သိသေးသည်မဟုတ်ပါလား။

ကလေးမလေးကို ပုခပ်ထဲ ထည့်လို့

ရုံးသွားဖို့အတွက် ပြင်ဆင်ကာ ထွက်လာခဲ့သည်။

အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကလေးငယ်အား စောင်ခြုံပေးရန်လဲ သူမေ့လျော့ခြင်းမရှိခဲ့ပါ။

~~~~~~~~~~~~~~~

ထယ်ယောင်း အိပ်ရာက နိုးလာချိန်

ကိုကိုဟာ ရှိမနေတော့ပေ။ ကလေးမလေးဟာလဲ

အိပ်ရာထဲမှာ အိပ်မောကို ကျလို့ပင်။

အိပ်ရာမှထကာ မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပြီး

ရေပါတခါထည်းချိုးလိုက်ဝော့သည်။

ရေချိုး အဝတ်လဲပြီးနောက် ကလေးမလေးရဲ့

အဝတ်တေ အနှီးတေကို လျှော်ရတော့တယ်

ချစ်ရတဲ့သမီးလေးဟာ အိပ်ပျော်နေဆဲပဲ။

နေ့လည်စာ ချက်ပြုတ်ပြီးသည့်အခါ

အခန်းထဲ ဝင်လာချိန် နိုးနေတဲ့ သမီးလေးက

သူ့ပုခပ်တမ်းက ဖန်ကြိုးလေးတေနဲ့ တော့နေတော့သည်။ 3လအရွယ်ရှိပြီ ဖြစ်တဲ့သမီးက

အတော်လေး လည်ပြီး သိတတ်တယ်။

သမီးငယ်အား ပြင်ဆင်ပေးပြီးနောက်

မနက်စာ ကျွေးပြီး ‌ကိုကို့ ကုမ္ပဏီကို ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။ လက်ထဲက ထမင်းဗူးလေးနဲ့

ဒီနေ့တော့ ကိုကို့ကို နေ့လည်စာသွားပို့မည်။

ဒီလိုနဲ့ ထွက်လာခဲ့သည်

ကိုကို့ရဲ့ အလုပ်ကို ပထမဆုံး လိုက်သွားဖူးခြင်း

ရင်ခုန်သလို ကြောက်လဲကြောက်မိသည်။

မတော်လို့ မောင်းထုတ်ရင်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့။

ရုံးကိုရောက်တော့ ဝန်ထမ်းမလေးကို

Tae-မင်းတို့ အခန်းက ဘယ်မှာလဲ

"ဟုတ်ကဲ့ အကိုလေး သူဌေးအခန်းက ဒီကတက်သွားရင် သုံးထပ်မြောက်ရဲ့ တတိယမြောက်အခန်းပါ အကိုလေး ဒါမဲ့"

Tae-အကိုလိုက်သွားလိုက်အုံးမယ် ကျေးဇူးပဲနော်

ကောင်မလေးစကားကို သူဆက်နားမထောင်ချင်

ကိုကိုနဲ့ တွေ့ရဖို့သာ အရေးကြီးတာမို့လို့

သမီးလေးကို ချီရင်း သူတက်လာခဲ့တယ်။

အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်မိတော့ မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းက ရင်နင့်ဖွယ်ရာအတိ။

ကိုကိုဟာ သူမသိတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့

အနမ်းတို့ကို ဖလှယ်နေခဲ့သည်တဲ့လေ။

လက်ထဲက ထမင်းချိုင့်လေးဟာ မြေပြင်သို့....

"ဘုတ်"

လှည့်ကြည့်လာတဲ့ မျက်ဝန်းတေအား သူရင်မဆိုင်နိုင်ခဲ့ပါ။မြတ်နိုးရတဲ့ မျက်ဝန်းနက်နက်တို့က လမ်းခွဲစကားသာ ဆိုလာရင် သူသေနိုင်သည်မို့။

သမီးငယ်အား ဝန်ထမ်းကောင်မလေးထံပေးလို့

သူအပြေးလေး ထွက်လာခဲ့မိသည်။

သမီးငယ်လေးကိုတော့ ဒုက္ခမပေးသင့်ဘူးမလား

နောက်က လိုက်လာတဲ့ခြေသံတေကို ကြားသည်

သူ့အားပြောနေသောစကားတေဟာ ဘာတေမှန်း

မသိနိုင်ခဲ့အောင် လုံးထွေးနေခဲ့ပါသည်။

ကားလမ်းကိုဖြတ်ကူးမိတော့ အရှိန်နဲ့ဝင်လာတဲ့ကားလေး တစ်စီး ရှောင်ချိန်ပင်မရလိုက်ပေ။

"ကျွီ ဒုန်း ခွမ်း" "ထယ်!!!"

~~~~~~~~~~~~~~~

thanks for voting and reading

Love you my reader

See you next part