Chapter 8: To Windy Castle

บทที่ 8: ปราสาทลม

Lord: Morning already? I remember I had some bad nightmare last night. Oops, Peony, why are you lying on me? Is this some kind of... Oh, black hair? Lily, this time you stole Peony's dress?

ลอร์ด: เช้าแล้วเหรอเนี่ย? ฉันจำได้ว่าเมื่อคืนฝันร้ายอีกแล้ว อุ๊บ พีโอนี่ ทำไมมานอนทับผมแบบนี้? นี่เล่นตลกอะไร….เอ๋ ผมสีดำ? อ้อ ลิลลี่ คราวนี้เธอขโมยชุดพีโอนี่มาใส่งั้นรึ?

Lily: Yes...uh...No! I just borrow it. Her dress is full of her scent. It smells so nice. Even I am a maiden it still can control my mind to some extent. Want to sniff it a bit, my lord?

ลิลลี่: ค่ะ..เอ้ย…ไม่ใช่! ฉันแค่ยืมมาเท่านั้นเอง ชุดนี้มีกลิ่นของเธออบอวลไปหมดเลย ชื่นใจจริงๆ ถึงฉันจะเป็นสาวดอกไม้เหมือนกัน แต่มันก็ยังควบคุมจิตใจฉันได้นิดหน่อยเลย อยากจะดมดูไหมคะท่านลอร์ด?

Lord: I have already sniffed a lot ...uh...no.. I mean I don't want to.

ลอร์ด: ฉันดมไปเยอะแล้ว….เอ้ย…ไม่ใช่….ฉันไม่อยากดมหรอก

Lily, shoving herself into him: Smell it, my lord.

ลิลลี่โถมตัวเข้าหาท่านลอร์ด: ดมซะ ท่านลอร์ด

Peony, in her towel: Have you two had enough of fun? Lily, please stop stealing dresses from maidens while they are taking a bath. You know full well that we have only one dress as they're a part of our body. Please give it ba.... Eh? My lord, you are staring at me in my towel?

พีโอนี่ในผ้าเช็ดตัว: พวกเธอทั้งสองคนสนุกกันพอรึยังคะ? ลิลลี่ เลิกขโมยชุดของคนอื่นเวลาอาบน้ำได้แล้วนะคะ เธอก็รู้ว่าพวกเรามีชุดเพียงชุดเดียว เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเรา เอาคืนมาด้วย…เอ๋? ท่านลอร์ด จ้องฉันทำไมคะ?

Lord: No, no, no. I'm just listening to what you are talking. I'm not looking at your towel and what beneath it. Not at all.

ลอร์ด: เปล่าๆๆ ผมก็แค่กำลังฟังเธอพูดน่ะ ผมไม่ได้มองผ้าเช็ดตัวกับอะไรที่อยู่ข้างในเลยนะ ไม่เลย

Peony: Hmph! Then you won't mind if I do a bit of dancing here.

พีโอนี่: ฮึ่ม! งั้นก็คงไม่เป็นไรถ้าฉันจะเต้นรำที่นี่

Lord thinks: [Huh, what? why? On my bed?]

ลอร์ดคิด: [อ๊ะ อะไรนะ? บนเตียงของผมเหรอ?]

Peony starts to dance and spin on the bed while wearing her towel.

พีโอนี่เริ่มเต้นรำและหมุนตัวบนเตียงในผ้าเช็ดตัวของเธอ

Lord thinks: [Oh, it's OK. I like it. Go on]

ลอร์ดคิด: [อืม ดีๆ ดีมาก เต้นไปเรื่อยๆ]

Peony spins faster and faster. Her spinning body looks really beautiful and her scent spreads all over the area.

พีโอนี่หมุนตัวเร็วขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายที่กำลังหมุนของเธองดงามมากและกลิ่นของเธอก็ฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ

Peony: Oops! My towel.

พีโอนี่: อุ๊บ! ผ้าเช็ดตัวฉัน

Her towel fell down while she was dancing.

ผ้าเช็ดตัวของเธอหลุดตอนที่เธอกำลังเต้น

Peony is sitting on the bed with hand covering some part of her body, blushing.

พีโอนี่นั่งลงบนเตียง มือของเธอปิดร่างกายบางส่วนของเธอเอาไว้ หน้าแดงก่ำ

Peony: Could you look away for a sec, while I rearrange my towel?

พีโอนี่: ท่านลอร์ดมองไปทางอื่นสักครู่ได้ไหมคะ ฉันจะใส่ผ้าเช็ดตัวใหม่

[A few seconds of silence later]

[สองสามวินาทีแห่งความเงียบผ่านไป]

Peony: Fine! Look all you want. We are just a piece of your...

พีโอนี่: ได้ค่ะ! มองซะให้พอใจ พวกเรามันก็แค่สมบัติชิ้นหนึ่ง….

Lily: Seems our lord has lost his consciousness since your towel dropped, Peony.

ลิลลี่: ดูเหมือนท่านลอร์ดจะหมดสติไปแล้วตั้งแต่ผ้าเช็ดตัวของเธอร่วงนะ พีโอนี่

Peony: Oops. I'm sorry. But first give back my dress, Lily.

พีโอนี่: อุ๊ย ขอโทษค่ะ แต่ก่อนอื่นคืนชุดฉันมาก่อนนะ ลิลลี่

[A while later]

[สักครู่ต่อมา]

Peony, in her usual dress: Good morning. You just wake up, my lord.

พีโอนี่ในชุดปกติของเธอ: อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านเพิ่งจะตื่นนะคะ

Lord: Hmm...I thought I have been awake for a while and I don't remember exactly, but something interesting has happened.

ลอร์ด: เอ๋…ผมคิดว่าผมตื่นมาได้สักพกแล้วนะ ผมจำอะไรไม่ค่อยได้ แต่ดูเหมือนจะมีเรื่องน่าสนใจเกิดขึ้น

Peony: I'm sure you were dreaming, my lord. Is it a good dream or bad dream?

พีโอนี่: ฉันมั่นใจว่าท่านฝันไปค่ะ มันเป็นฝันร้ายหรือฝันดีคะ?

Lord: I'm not sure. Kind of scary, I think.

ลอร์ด: ไม่แน่ใจนะ แต่คิดว่ามันค่อนข้างจะน่ากลัวนะ

Peony: Hmph!

พีโอนี่: ฮึ่ม!

Lord: Wha??

ลอร์ด: อะไรกัน??

Peony: Nothing, my lord. Please continue.

พีโอนี่: ไม่มีอะไรค่ะ ท่านลอร์ดพูดต่อได้เลย

Lord: I think I lost consciousness too easily. These nosebleeds, these blackouts. I'm too weak.

ลอร์ด: ผมคิดว่าผมหมดสติง่ายเกินไป เลือดกำเดานี่ การเป็นลม ผมอ่อนแอเกินไป

Peony: Please take care of yourself, my lord.

พีโอนี่: ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ท่านลอร์ด

Peony: Lily, don't let anything exciting happen to him.

พีโอนี่: ลิลลี่ ช่วยระวังอย่าให้เกิดเรื่องตื่นเต้นกับท่านลอร์ดนะ

Lily: .....

Peony: Almond asked me about our oracle. Yes, I know her well, and I think it's time we should give her a visit.

พีโอนี่: อัลมอนด์ถามฉันเรื่องเทพพยากรณ์ของเรา ใช่ค่ะ ฉันรู้จักเธอดีเลย และฉันก็คิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราควรจะแวะไปหาเธอ

Lord: You mean you want to go with us. I thought you like to stay in your room.

ลอร์ด: เธอหมายถึงเธอจะไปกับเราด้วยใช่ไหม ผมคิดว่าเธอชอบอยู่แต่ในห้อง

Peony: I like my room but recently I did it a bit too often.

พีโอนี่: ฉันชอบห้องของฉันแต่เมื่อเร็วๆนี้ฉันทำมันบ่อยเกินไปหน่อย

Peony is blushing.

พีโอนี่หน้าแดง

Lord: Did what?

ลอร์ด: ทำอะไรเหรอ?

Peony: Oh, never mind. Exercise is generally good for health and...

พีโอนี่: อ้อ ช่างมันเถอะค่ะ การออกกำลังกายน่าจะดีต่อสุขภาพแล้วก็…

Peony: I haven't seen her for quite some time and very few maidens know her, I think I will go with you myself.

พีโอนี่: ฉันไม่ได้เจอเธอมาสักพักแล้วค่ะ แล้วก็มีสาวดอกไม้ไม่กี่คนที่รู้จักเธอ ฉันคิดว่าฉันจะไปด้วยตัวเอง

Alicia: Help! There is a corpse in the jar.

อะลีเซีย: ช่วยด้วย! มีศพอยู่ในโอ่ง

Lily: Uh...that's my friend, Minny, and she is not dead yet.

ลิลลี่: เอ่อ…นั่นมินนี่เพื่อนของฉันค่ะ แล้วเธอก็ยังไม่ตายด้วย

Peony: Alicia, Almond told me about you. Welcome. Please enjoy your stay.

พีโอนี่: อะลีเซีย อัลมอนด์เล่าเรื่องเธอให้ฉันฟังแล้ว ยินดีต้อนรับนะ ขอให้สนุกกับที่นี่นะ

Minny: Hello, your name is Alicia, right? Let me sleep a bit more.

มินนี่: สวัสดีค่ะ เธอชื่ออะลีเซียใช่ไหม? ขอฉันนอนต่ออีกสักพักนะ

Peony: Let go my lord. Lily, Minny, take care of our guest, OK?

พีโอนี่: ไปกันเถอะค่ะท่านลอร์ด ส่วนลิลลี่มินนี่ดูแลแขกของเราด้วยนะ

[On the castle's grounds]

[บริเวณปราสาท]

Lord: Violet, could you go bring Holly? This time I won't forget her again.

ลอร์ด: ไวโอเล็ต เธอช่วยไปตามฮอลลี่มาหน่อยสิ? คราวนี้ฉันไม่ลืมเธออีกแน่

Violet: She doesn't want to go, my lord.

ไวโอเล็ต: เธอไม่อยากไปค่ะ ท่านลอร์ด

Lord: Wait a sec. I will go and....

ลอร์ด: รอสักครู่ ผมจะไปตาม….

Violet: Don't worry, my lord. She seems to be very happy today and I heard she mumbling something like...kiss...kiss.....

ไวโอเล็ต: อย่าเป็นห่วงเลยค่ะ ดูเหมือนวันนี้เธอมีความสุขมาก แล้วฉันก็ได้ยินเธอพึมพำว่า จูบ….จูบ…..หรืออะไรสักอย่าง

Lord: Oh, OK. I think I get it.

ลอร์ด: อ๋อ…ผมคิดว่าเข้าใจแล้ว

Iris: I think I get it too. [giggle] and Ruby won't come this time. She wants to play with our new guest Alicia.

ไอริส: ฉันก็คิดว่าฉันเข้าใจเหมือนกันค่ะ อิๆ แล้วคราวนี้รูบี้ก็ไม่มานะคะ เธออยากจะเล่นกับอะลีเซียเพื่อนใหม่ของเธอ

Peony, shouting: Giant trent, come here.

พีโอนี่ตะโกน: เทรนต์ยักษ์ มานี่

Iris: Aha. You haven't seen our new trick, Peony. The power of white stone. Angel! Come here right now.

ไอริส: อะฮ่า เธอยังไม่เห็นลูกเล่นใหม่ของเรานะพีโอนี่ ด้วยพลังแห่งหินสีขาว แองเจิ้ล! มาที่นี่เดี๋ยวนี้

Nothing happens.

ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

Peony: Is this your new joke, Iris. It's not very funny but I don't mind.

พีโอนี่: นี่คือมุกตลกแบบใหม่ของเธอใช่ไหม ไอริส มันไม่ค่อยตลกเลยนะแต่ก็ไม่เป็นไรหรอก

Violet: Angel said this morning that she will be busy today.

ไวโอเล็ต: แองเจิ้ลบอกเมื่อตอนเช้าค่ะว่าวันนี้เธอมีธุระ

Iris: I just notice that the stones are not shining. Perhaps this is a sign that she is not available?

ไอริส: ฉันเพิ่งสังเกตว่าหินไม่เปล่งแสง นี่อาจจะเป็นสัญญาณว่าเธอไม่ว่างรึเปล่า?

Wevil: We can walk, Iris.

วีวิล: เราเดินกันเถอะ ไอริส

Iris: Hmph...You walk? I always have to carry you.

ไอริส: ฮึ่ม….เดินเรอะ? ฉันต้องอุ้มเธอทุกที

Wevil: [giggle]

วีวิวหัวเราะ

Iris: I should give these stones to everyone. Here everyone gets two each.

ไอริส: ฉันควรจะแจกหินนี่ให้ทุกคน เอ้าทุกคนเอาไปคนละสองก้อน

Peony: OK. Let's go. It's 3 hours to the north by giant trent's walk.

พีโอนี่: ตกลง ไปกันเถอะ ใช้เทรนต์ยักษ์เดินไปทางเหนือ 3 ชั่วโมงก็ถึง

[The path to Windy castle]

[ทางไปปราสาทลม]

Lord: Holly doesn't come with us again.

ลอร์ด: ฮอลลี่ไม่ยอมมากับเราอีกแล้ว

Violet: Let her be, my lord. She is a kind of person who is easily satisfied with what she get.

ไวโอเล็ต: ปล่อยเธอไปเถอะค่ะ เธอเป็นคนแบบที่ว่าพอใจในสิ่งที่เธอมีง่ายๆ

Peony: Did you give anything to her, my lord?

พีโอนี่: ท่านให้อะไรเธอไปเหรอคะ?

Lord: No..no.. I think violet means friendship and understanding.

ลอร์ด: เปล่าๆ ผมคิดว่าไวโอเล็ตหมายถึงมิตรภาพแล้วก็ความเข้าใจน่ะ

Peony: Hmm..suspicious.

พีโอนี่: อืม…น่าสงสัยจัง

Iris: There is no human around where we're going to, right, Peony. So, you don't have to go into doll mode, wevil.

ไอริส: ไม่มีมนุษย์ในบริเวณที่เราจะไปใช่ไหม พีโอนี่ งั้นเธอก็ไม่ต้องเปลี่ยนเป็นตุ๊กตาแล้ว วีวิล

Wevil: Nice.

วีวิล: เยี่ยมไปเลย

Lord: This Isabelle. She is controlling our northern territory?

ลอร์ด: อิซาเบลเธอควบคุมดินแดนทางเหนือของเรางั้นรึ?

Peony: There are not many trents growing around here, but still some. This place is quite far from our castle and the other maidens. We agreed to send her here because she likes living alone. About her oracle power, I just know today that she has it, or otherwise I must have put it into some use.

พีโอนี่: แถวนี้ไม่ค่อยมีเทรนต์เกิดค่ะ แต่ก็ยังมี สถานที่แห่งนี้ค่อนข้างไกลจากปราสาทของเราและสาวดอกไม้คนอื่นๆ เราตกลงให้เธอไปที่นั่นเพราะเธอชอบอยู่คนเดียว ส่วนเรื่องพลังเทพพยากรณ์ของเธอนั้น ฉันก็เพิ่งรู้วันนี้เองว่าเธอมี ไม่อย่างนั้นฉันคงใช้ประโยชน์จากมันไปแล้ว

Lord: Well, I haven't seen Sola for quite some time. You sent her somewhere?

ลอร์ด: อืม ผมไม่เห็นโซล่ามาสักพักแล้ว เธอส่งโซล่าไปที่ไหนรึเปล่า?

Peony: No, I haven't assigned any task to her. All maidens have some level of autonomy. But whatever she is doing, I'm sure she is trying her best for us.

พีโอนี่: เปล่าค่ะ ฉันไม่ได้มอบงานอะไรให้เธอเลย สาวดอกไม้ทุกคนมีอำนาจตัดสินใจเองในระดับหนึ่ง แต่ไม่ว่าเธอจะทำอะไร ฉันมั่นใจว่าเธอกำลังพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อเราค่ะ

[Somewhere in radish market]

[ซักแห่งในตลาดหัวไชเท้า]

Sola: Oh my god, this sausage is sooooo good. This hamburger too...munch...munch. Juiciest steak I ever eat. I should have found this place sooner. Better use up all these gold coins before going back to the castle. I'm so rich now.......belch..

โซล่า: อะฮืม….ไส้กรอกนี่อร่อยจริงๆ แฮมเบอร์เกอร์ก็ด้วย….หม่ำ….หม่ำ……สเต๊กชุ่มฉ่ำที่สุดที่เคยกินมาเลย ฉันควรจะเจอที่นี่เร็วกว่านี้ ใช้เหรียญทองให้หมดก่อนกลับปราสาทดีกว่า ตอนนี้ฉันรวยแล้วนี่….เอิ้ก

[Windy castle]

[ปราสาทลม]

Iris: At last, we are here. Hey, Wevil, wake up already.

ไอริส: ในที่สุดเราก็มาถึงแล้ว เฮ้วีวิล ตื่นได้แล้ว

Wevil: I want to go into doll mode today. Zzz

วีวิว: วันนี้ฉันอยากเป็นตุ๊กตา Zzz

Iris: .....

Peony: I haven't met her for quite some time. Her personality is kind of distant. Please don't be offended if she doesn't give you as much respect as it should be.

พีโอนี่: ฉันไม่เจอเธอมาสักพักแล้ว บุคลิกของเธอค่อนข้างจะห่างเหินนะคะ อย่าโกรธถ้าเธอจะไม่ได้ให้ความเคารพท่านเหมือนที่ควรจะเป็น

Lord: I'm OK with any level of respect, as long as she doesn't attempt to kill me outright.

ลอร์ด: ผมรับได้กับทุกระดับความเคารพอยู่แล้ว ตราบใดที่เธอไม่ได้พยายามจะฆ่าผม

Peony: [giggle] That, I can assure you. She is one of the maidens after all.

พีโอนี่: [หัวเราะ] เรื่องนั้นฉันรับประกันได้ค่ะ ยังไงเธอก็เป็นสาวดอกไม้คนหนึ่งเหมือนกัน

Lord: Let get in. Hmm..this door is heavier than normal doors.

ลอร์ด: เข้าไปกันเถอะ อืม…ประตูบานนี้มันหนักกว่าประตูปกติแฮะ

A furry humanoid creature jumps out and lodges herself into the lord.

สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ขนปุยกระโดดออกมาแล้วเกาะท่านลอร์ดแน่น

Cotton: Hi, my name is Cotton. I was born just last month but I always want to see you. Let me hug you like this for a while, my lord.

คัตตอน: สวัสดีค่ะ ฉันชื่อคัตตอน (ฝ้าย) ฉันเพิ่งเกิดเมื่อเดือนที่แล้วเอง แต่ฉันก็อยากเจอท่านลอร์ดมาตลอดเลย ขอฉันกอดท่านแบบนี้สักพักนะคะ ท่านลอร์ด

Isabelle, kneeling: My life is yours, Lord of Yggdrasil, I am one of the maiden born to serve you. My body and soul belong to you alone.

อิซาเบลคุกเข่า: ชีวิตฉันเป็นของท่าน ลอร์ดแห่งอิกดราซิล ฉันเป็นหนึ่งในสาวดอกไม้ที่เกิดมาเพื่อรับใช้ท่าน ทั้งร่างกายและวิญญาณของฉันเป็นของท่านเพียงคนเดียว

Lord: Please stand up. Never kneel before me again.

ลอร์ด: ยืนขึ้นเถอะ ไม่ต้องคุกเข่าต่อหน้าผมอีกแล้วนะ

Peony: I'm sorry I underestimated your charm...mumble...mumble.

พีโอนี่: ขอโทษค่ะที่ประเมินเสน่ห์ของท่านต่ำเกินไป……พึมพำ….พึมพำ

Lord: Oh, by the way. The rhyme, where did you hear it from?

ลอร์ด: อ้อ คำกลอน เธอได้ยินมาจากไหนเหรอ?

Isabelle: I don't remember exactly. Someone said it first.

อิซาเบล: ฉันจำไม่ได้ค่ะ มีบางคนพูดมาก่อน

Peony: Sounds like a silly rhyme, my lord. I don't know who started it.

พีโอนี่: ฟังดูคล้ายคำกลอนโง่ๆนะคะ ฉันไม่รู้ว่าใครเริ่มต้นกันแน่

Iris: Oh, and this thing that is still clinging to our lord.

ไอริส: เอ่อ แล้วเจ้าตัวนี้ยังเกาะท่านลอร์ดอยู่เลย

Isabelle: Cotton, stop clinging to our lord. You are a woman now, stop acting like a child like that.

อิซาเบล: คัตตอน หยุดเกาะท่านลอร์ดได้แล้ว เธอโตเป็นสาวแล้วนะ หยุดทำตัวเหมือนเด็กเสียที

Cotton: But I thought physical contact between men and women is what adults do?

คัตตอน: แต่ฉันนึกว่าการสัมผัสทางร่างกายระหว่างชายหญิงนั้นเป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่ทำกัน?

Isabelle: You are still too young for that, Cotton.

อิซาเบล: เธอยังเด็กไปที่จะทำแบบนั้น คัตตอน

Cotton: Hmm...I'm too old for it, while still too young for it...hmm...

คัตตอน: อืม…ฉันแก่เกินไป แต่ก็ยังเด็กเกินไป อืม….

Iris: Sometimes I don't understand it myself. [smile]

ไอริส: บางทีฉันก็งงเหมือนกัน [ยิ้ม]

Lord: Let her do it for a while. I'm OK with it. She seems to be so happy.

ลอร์ด: ปล่อยให้เธอทำแบบนั้นไปเถอะ ผมไม่ว่าอะไร ดูเหมือนเธอจะมีความสุขมากด้วย

Isabelle: In that case, Cotton, please take care of our guest. My lord, please enjoy this castle and its surrounding as if it is your home, because it is. Everyone, please excuse me.

อิซาเบล: ถ้าอย่างนั้น คัตตอน ช่วยดูแลแขกของเราด้วย ท่านลอร์ด ขอให้มีความสุขกับปราสาทหลังนี้และบริเวณรอบๆให้เหมือนบ้านของท่านได้เลยค่ะ เพราะมันคือบ้านของท่าน ทุกคน ดิฉันขอตัวก่อนนะคะ

[In the garden]

[ในสวน]

Lord: How come does she has a castle? The trents built it?

ลอร์ด: เธอมีปราสาทได้ไงน่ะ? เทรนต์สร้างให้เหรอ?

Iris: Well, I don't know.

ไอริส: อืม ไม่รู้สิ

Peony: That's the story before you were born, Iris. It's rather bloodshed, so let talk about it some other time.

พีโอนี่: นั่นมันเป็นเรื่องก่อนเธอจะเกิดเสียอีก ไอริส มันค่อนข้างจะนองเลือด เอาไว้คุยกันวันหลังก็แล้วกันนะคะ

Lord: Cotton hmm? Is this a trent or a maiden?

ลอร์ด: คัตตอนเหรอ? เธอเป็นเทรนต์หรือสาวดอกไม้ล่ะ?

Cotton: I'm a maiden, my lord.

คัตตอน: เป็นสาวดอกไม้ค่ะ ท่านลอร์ด

Iris: I don't know, but it looks like a maiden way more than Wevil. Ouch! Stop biting me, you trent doll.

ไอริส: ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เธอดูเหมือนสาวดอกไม้มากกว่าวีวิลเยอะเลย โอ้ย! หยุดกัดฉันได้แล้ว เจ้าตุ๊กตาเทรนต์

Lord: Ahh..I forgot to ask Isabelle about her oracle power. Let do it later then.

ลอร์ด: เอ๊ะ…ผมลืมถามอิซาเบลเรื่องพลังเทพพยากรณ์ของเธอไป เอาไว้ถามทีหลังก็แล้วกัน

Peony: I want to know that too. How come she never told me about it.

พีโอนี่: ฉันก็อยากรู้เรื่องนั้นเหมือนกันค่ะ ทำไมเธอไม่เคยบอกฉันเลย

Lord: Cotton, do you want to go live with us at our castle?

ลอร์ด: คัตตอน เธออยากไปอยู่กับฉันที่ปราสาทของเราไหม?

Cotton: I'd like to, but I think I shouldn't leave Isabelle here alone. There's no other maiden around here but me.

คัตตอน: อยากไปค่ะ แต่ฉันคิดว่าฉันไมควรปล่อยอิซาเบลไว้ที่นี่คนเดียว ไม่มีสาวดอกไม้คนอื่นอยู่แถวนี้เลยนอกจากฉัน

Violet: That's OK. Each and every maidens shall have their own free will.

ไวโอเล็ต: ไม่เป็นไร สาวดอกไม้ทุกคนมีอิสระที่จะทำตามหัวใจตัวเอง

Lord: Violet, you stole my line!

ลอร์ด: ไวโอเล็ต! เธอแย่งบทพูดผม!

Violet: [giggle]

ไวโอเล็ตหัวเราะ

Peony: I didn't expect Isabelle to be this obedient to you. She is not like Isabelle I remembered. Perhaps the yggdrasil's curse has a strong effect on her.

พีโอนี่: ฉันไม่นึกเลยว่าอิซาเบลจะเชื่อฟังท่านมากขนาดนี้ เธอไม่เหมือนอิซาเบลที่ฉันเคยรู้จัก บางทีคำสาปของอิกดราซิลอาจจะส่งผลต่อเธออย่างรุนแรง

Lord: Curse? Are you talking about what Sola called yggdrasil's blessing, or magic?

ลอร์ด: คำสาปเหรอ? เธอพูดถึงสิ่งที่โซล่าเรียกว่าพรหรือเวทมนตร์ของอิกดราซิลใช่ไหม?

Peony: It's a curse, my lord, binding us together against our free will.

พีโอนี่: มันเป็นคำสาปค่ะ ท่านลอร์ด ผูกพันพวกเราไว้ด้วยกัน ไม่ให้เราทำตามหัวใจตัวเอง

Lord: I'm OK if you want to call it that way. I'll find a way to release you from the curse, if that's what you want.

ลอร์ด: ไม่เป็นไรถ้าเธออยากจะเรียกมันว่าอย่างนั้น ผมจะหาทางปลดปล่อยเธอจากคำสาปนี้เอง ถ้าเธอต้องการแบบนั้น

Peony, blushing: Stop using this trick on me. I don't want to be released from the curse yet. Too much trouble.

พีโอนี่หน้าแดง: หยุดใช้ลูกเล่นแบบนี้กับฉันได้ไหมคะ ตอนนี้ฉันยังไม่อยากถูกปลดปล่อยจากคำสาปค่ะ มันลำบากเกินไป

Lord: Oh, about what happened in your room that day, I'm so sorry.

ลอร์ด: อ้อ ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องเมื่อวันก่อน ผมขอโทษจริงๆนะ

Peony: Please excuse me. I have some work to do.

พีโอนี่: ขอตัวนะคะ ฉันมีธุระจะต้องทำ

Peony walks away.

พีโอนี่เดินจากไป

Lord: ....

[In a quiet corner of the castle]

[ในมุมเงียบมุมหนึ่งของปราสาท]

Peony: You made me remember that event again. I was trying so hard to forget it, because when I think about it....

พีโอนี่: ท่านทำให้ฉันนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นอีกแล้ว ฉันพยายามอย่างมากที่จะลืมมันนะคะ เพราะเวลาที่ฉันคิดถึงมัน….

Peony: There is no one around, and this sofa is so soft. Perhaps I should...umm... it feels so good I can't stop myself right now.

พีโอนี่: แถวนี้ไม่มีใคร แล้วโซฟานี่ก็นุ่มจริงๆ บางทีฉันควรจะ…อืม….รู้สึกดีจริงๆจนฉันห้ามตัวเองไม่ได้แล้ว

Violet: The lord wants to check the surroundings, do you want to... eh? What are you doing here all alone?

ไวโอเล็ต: ท่านลอร์ดอยากไปดูรอบๆหน่อยนะ เธออยากไป…เอ๋? มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียวคะ?

Peony: [panting] No, I'm not doing anything.

พีโอนี่: [แฮ่กๆ] เปล่า ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย

Violet: Let's go then.

ไวโอเล็ต: งั้นไปกันเถอะค่ะ

Peony seems upset.

พีโอนี่ท่าทางอารมณ์เสีย

[In front of the castle]

[ด้านหน้าปราสาท]

Lord: Let's go Peony. I will never talk about it again.

ลอร์ด: ไปกันเถอะพีโอนี่ ฉันจะไม่พูดถึงมันอีกแล้ว

Peony: Yes, let not talk about it, because every time I thought about it, I ....umm...never mind.

พีโอนี่: ค่ะ อย่าไปพูดถึงมันเลย เพราะทุกครั้งที่ฉันคิดถึงมัน ฉัน …เอ่อ…ช่างมันเถอะค่ะ

Iris: Did something interesting happen that I don't know about... hmm...hmm..

ไอริส: มีอะไรน่าสนใจเกิดขึ้นที่ฉันไม่รู้รึเปล่า…หืม….หืม….

Lord: Let stroll around the surroundings together.

ลอร์ด: เราไปเดินเล่นรอบๆแถวนี้ด้วยกันเถอะ

Wevil: Everyone. To the forest.

วีวิล: ไปป่าเลยทุกคน

Iris: You guys haven't answered my question!

ไอริส: พวกเธอยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลยนะ!

[In the forest nearby]

[ในป่าใกล้ๆ]

Violet: The wind is pretty strong everywhere around this castle. Probably that's how it got the name.

ไวโอเล็ต: ลมค่อนข้างแรงทุกที่รอบปราสาทหลังนี้เลยค่ะ มันคงได้ชื่อนี้มาก็เพราะแบบนี้มั้งคะ

Iris: The legend says that very long time ago, a blue dragon burst the mountain top away with its breath. Then it became a plateau like it is today.

ไอริส: ตำนานกล่าวว่าเมื่อนานแสนนานมาแล้ว มังกรสีน้ำเงินตัวหนึ่งพ่นไฟใส่ยอดเขานี้จนสลายไปหมด ก็เลยกลายมาเป็นที่ราบสูงเหมือนทุกวันนี้

Violet: Wow. What a powerful dragon, blowing away half of the mountain.

ไวโอเล็ต: ว้าว มังกรเก่งจริงๆนะคะ เป่าภูเขาได้ครึ่งลูก

Iris: Legends are not always true, Violet. Perhaps in fact, it's a natural phenomenon.

ไอริส: ตำนานบางทีก็ไม่จริงนะ ไวโอเล็ต ที่จริงอาจจะเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติก็ได้

Peony: Wait! Did you sense something, Violet?

พีโอนี่: เดี๋ยวก่อน! เธอรู้สึกอะไรไหม ไวโอเล็ต?

Violet: Sense what?

ไวโอเล็ต: อะไรคะ?

Iris: Yes, look at that tree over there. We are about to see the birth of a new maiden.

ไอริส: ดูต้นไม้ต้นโน้นสิ เรากำลังจะได้เห็นการกำเนิดของสาวดอกไม้คนใหม่

Lord: That tree with yellow bell-shaped flowers?

ลอร์ด: ต้นไม้ดอกรูประฆังสีเหลืองน่ะเหรอ?

Peony: The tree is called angel's trumpet, my lord.

พีโอนี่: มันชื่อต้นแตรนางฟ้าค่ะ

A faint light shines briefly from the tree and it turns into a maiden.

แสงจางๆส่องมาแว่บหนึ่งจากต้นไม้ แล้วมันก็กลายเป็นสาวดอกไม้

Maiden in a bell-shaped yellow dress: You must be the Lord of yggdrasil. I feel it in my heart. I'm here to serve you.

สาวดอกไม้ในชุดสีเหลืองคล้ายระฆัง: ท่านต้องเป็นลอร์ดแห่งอิกดราซิลแน่เลย ฉันรู้สึกได้ในหัวใจของฉัน ฉันมาที่นี่เพื่อรับใช้ท่าน

Violet: You are right, this is our lord. Welcome.

ไวโอเล็ต: เธอพูดถูกแล้ว นี่คือท่านลอร์ดของเรา ยินดีต้อนรับ

Iris: Oh, she hasn't chanted the rhyme. ......I am one of the maiden born to serve you. My body and soul belong to you alone .... ring a bell?

ไอริส: เอ๋ เธอไม่ได้ท่องกลอนนั่นนี่นา…..ฉันเป็นหนึ่งในสาวดอกไม้ที่เกิดมาเพื่อรับใช้ท่าน ทั้งร่างกายและวิญญาณของฉันเป็นของท่านเพียงคนเดียว…คุ้นๆหูไหม?

New maiden: That's such a beautiful rhyme, but this is the first time I heard it.

สาวดอกไม้คนใหม่: เป็นคำกลอนที่ไพเราะจังเลยค่ะ แต่ฉันก็เพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ

Iris: So, probably we weren't born with it in our head. Someone must have taught us.

ไอริส: ถ้างั้นบางทีเราอาจจะไม่ได้เกิดมาพร้อมกับคำกลอนนี่ในหัว ต้องมีใครสักคนสอนเรา

Peony: Let forget about that silly rhyme, please. What is your name, new maiden?

พีโอนี่: ลืมคำกลอนไร้สาระนั่นไปซะเถอะค่ะ เธอชื่ออะไรเหรอ สาวน้อยคนใหม่?

Lord: What? You girls weren't born with a name?

ลอร์ด: เอ๋? พวกเธอไม่ได้เกิดมาพร้อมชื่อหรอกเหรอ?

Iris: It doesn't seem so. In my case, it's the name of my flowers. I don't know how the rest got their name from.

ไอริส: ไม่มั้งคะ ในกรณีของฉันมันคือชื่อดอกไม้ของฉัน ฉันไม่รู้นะว่าคนอื่นได้ชื่อมาจากไหน

Lord: Let find a good name for her then. Angel's trumpet, isn't it? We already have a magician named Angel, so that's a big no-no.

ลอร์ด: งั้นเรามาหาชื่อดีๆให้เธอกันเถอะ แตรนางฟ้าเหรอ? เรามีนักเวทย์ที่ชื่อแองเจิ้ลอยู่แล้ว งั้นก็ไม่ควรใช้คำว่านางฟ้า

Iris: Trumpet is too masculine, my lord. What about....

ไอริส: แตรก็ฟังดูเป็นผู้ชายเกินไป ถ้างั้น….

Wevil: Nice to meet you, Snowwhite.

วีวิล: ยินดีที่ได้รู้จัก สโนว์ไวท์

Lord: Not only the name may be proprietary. It doesn't....

ลอร์ด: ไม่เพียงแต่ชื่อนี้มันอาจจะมีลิขสิทธิ์ มันยัง…

Snowwhite: Such a nice name. I like it.

สโนว์ไวท์: ชื่อเพราะจัง ฉันชอบมากเลย

Wevil: Let go back to the castle, Snowwhite.

วีวิล: เรากลับปราสาทกันเถอะ สโนว์ไวท์

Snowwhite: Please lead Snowwhite the way, sister.

สโนว์ไวท์: นำทางสโนว์ไวท์ด้วยค่ะ พี่สาว

Iris: It seems we are too slow, my lord.

ไอริส: ดูเหมือนเราจะช้าเกินไปนะ ท่านลอร์ด

[In the garden]

[ในสวน]

Lord: This place is so nice. The air is filled with beautiful scent of all kind of flowers. So peaceful. I begin to understand why Isabelle wants to live here alone.

ลอร์ด: ที่นี่ดีจังเลย อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอันงดงามของดอกไม้นานาชนิด ช่างสงบเสียจริง ผมเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าทำไมอิซาเบลถึงอยากมาอยูที่นี่ตามลำพัง

Iris: Do you want to hear the plants talk again?

ไอริส: ท่านอยากฟังต้นไม้คุยกันอีกรึเปล่าคะ?

Lord: No..no..no. Stop ruining the mood, Iris.

ลอร์ด: เปล่าๆๆ หยุดทำลายบรรยากาศเลยนะ ไอริส

Iris: Let drop everything and come live with me here, my lord.

ไอริส: งั้นเราทิ้งทุกอย่างแล้วมาอยู่กับฉันที่นี่ดีไหมคะ ท่านลอร์ด

Lord: Let us talk with Snowwhite for a while.

ลอร์ด: เราคุยกับสโนว์ไวท์สักหน่อยดีกว่า

Snowwhite: I'm happy to talk with you, or do anything you ever wishes, my lord.

สโนว์ไวท์: ฉันดีใจที่ได้คุยกับท่านค่ะ หรือทำสิ่งใดก็ตามที่ท่านปรารถนา ท่านลอร์ด

Iris: Let do that other things later at night, Snowwhite.

ไอริส: ทำเรื่องแบบนั้นตอนกลางคืนนะ สโนว์ไวท์

Lord: You maidens seem to be born with general knowledge of the world like I was told. Let test it a bit.

ลอร์ด: พวกเธอเกิดมาก็ดูจะมีความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับโลกนี้อยู่แล้วเหมือนที่มีคนบอกฉันเลย เรามาทดสอบกันซะหน่อยดีกว่า

Iris: Let me help. What is the name of the great kingdom in the middle of this continent?

ไอริส: ให้ฉันช่วยนะคะ อาณาจักรใหญ่กลางทวีปนี้ชื่ออะไร?

Snowwhite: Midland?

สโนว์ไวท์: มิดแลนด์?

Iris: Correct. What is the name of the nearest Midland's town?

ไอริส: ถูกต้อง ชื่อเมืองของมิดแลนด์ที่ใกล้ที่สุดล่ะ?

Snowwhite: I don't really know.

สโนว์ไวท์: ไม่ทราบค่ะ

Lord: Seems she doesn't know everything.

ลอร์ด: ดูเหมือนเธอจะไม่รู้ทุกอย่างนะ

Iris: What is the sum of the numbers 5 and 5?

ไอริส: 5 บวก 5 ได้เท่าไหร่?

Snowwhite: 10. [giggle] I'm not an idiot, sis.

สโนว์ไวท์: 10 ค่ะ [หัวเราะ] ฉันไม่ได้ปัญญาอ่อนนะคะ

Iris: OK, try this. What is the solution of square root of 5 in decimal number?

ไอริส: งั้นลองนี่ รากที่สองของ 5 ได้เท่ากับเลขทศนิยมอะไร?

Lord: Hey...hey...Do you know the answer yourself, Iris.

ลอร์ด: เฮ้ยๆ …. แล้วตัวเธอรู้คำตอบเหรอ ไอริส

Snowwhite: 2.23606797749978969640917.......

Iris: ........

Snowwhite: ...........3668731276235440.....

Snowwhite: ...........6183596115257242.......

Iris: Stoopp... I can't stand this any longer. Stop. It's all my fault. Please stop.

ไอริส: หยุดๆๆ…ฉันทนฟังไม่ได้อีกแล้ว หยุดเลย ความผิดฉันเอง หยุดเถอะได้โปรด

Lord: You asked for it, Iris, and you don't need to be so dramatic.

ลอร์ด: เธอขอเองนะ ไอริส แล้วเธอก็ไม่เห็นจะต้องทำตัวอ่อนไหวเลย

Snowwhite:.............70897245410520....

Lord: Since it's an irrational number. This can go on forever till the end of time, or disk space.

ลอร์ด: เพราะมันเป็นจำนวนอตรรกยะ มันจะต่อไปได้เรื่อยๆจนถึงวันสิ้นโลกเลยล่ะ หรือไม่ก็เนื้อที่ฮาร์ดดิสก์

Iris: I don't have that much time in my life. Stop..stop. I surrender.

ไอริส: ฉันไม่มีเวลามากขนาดนั้นในชีวิตของฉันนะคะ หยุดๆ ฉันยอมแพ้แล้ว

Snowwhite: Oops. Sorry, I overdid it a bit.

สโนว์ไวท์: อุ๊บ ขอโทษค่ะมันเพลินไปหน่อย

Peony: It seems you have a very strong talent in math, am I correct?

พีโอนี่: ดูเหมือนเธอจะเก่งด้านคณิตศาสตร์ใช่ไหม?

Snowwhite: And a bit in science too. Do you want to talk about the theory of general and specific relativity?

สโนว์ไวท์: แล้วก็ด้านวิทยาศาสตร์อีกนิดหน่อยค่ะ อยากคุยกันเรื่องทฤษฎีสัมพันธภาพทั่วไปหรือเฉพาะหรือเปล่าคะ?

Iris: No, no, no. Not today. Not tomorrow. Not in this life. Never.

ไอริส: ไม่ๆๆๆ ไม่ใช่วันนี้ ไม่ใช่วันพรุ่งนี้ ไม่ใช่ในชาตินี้ ไม่ๆๆ

Lord: I think she might be useful in some way.

ลอร์ด: ฉันคิดว่าเธออาจจะมีประโยชน์ในบางด้านก็ได้

Violet: Anyway, let come live with us near the yggdrasil, Snowwhite.

ไวโอเล็ต: ยังไงก็มาอยู่กับเราใกล้กับอิกดราซิลเถอะนะ สโนว์ไวท์

Lord: Should we ask Isabelle first? Since she...

ลอร์ด: เราควรจะถามอิซาเบลก่อนรึเปล่า? เพราะเธอ…

Peony: No need. All maidens are born to serve you. Every maidens are your property, including Isabelle herself.

พีโอนี่: ไม่จำเป็นค่ะ สาวดอกไม้ทุกคนเกิดมาเพื่อรับใช้ท่าน ทุกคนเป็นสมบัติของท่าน รวมทั้งตัวอิซาเบลเองด้วย

Isabelle, walking in: That is correct, my lord. Wow. This is the first maiden ever born here, not including Cotton.

อิซาเบลเดินเข้ามา: ถูกต้องแล้วค่ะ ท่านลอร์ด ว้าว นี่เป็นสาวดอกไม้คนแรกที่เกิดที่นี่เลยนะ ไม่รวมคัตตอน

Peony: It seems yggdrasil's power can reach this place too, or a part of its power, at least.

พีโอนี่: ดูเหมือนพลังของอิกดราซิลจะแผ่มาถึงที่นี่ด้วยนะคะ หรืออย่างน้อยก็บางส่วน

Isabelle: If any more maidens are found to be born in this region, I will notify you and the lord immediately. Sorry for not notifying you about Cotton. She is just a trent in my eyes.

อิซาเบล: ถ้าฉันพบสาวดอกไม้เกิดแถวนี้อีก ฉันจะแจ้งท่านและท่านลอร์ดทันทีเลย ขออภัยที่ไม่ได้แจ้งเรื่องคัตตอน เธอเป็นแค่เทรนต์ในสายตาของฉัน

Cotton: I heard that!

คัตตอน: หนูได้ยินนะ!

[In the castle]

[ในปราสาท]

Wevil: Peony, Iris is sick. Could you come and take a look?

วีวิล: พีโอนี่ ไอริสป่วยน่ะ ช่วยมาดูเธอหน่อยได้ไหม?

Peony: How are you feeling, Iris? What could possibly...

พีโอนี่: เธอรู้สึกยังไงบ้าง ไอริส? อะไรกันที่ทำให้…

Iris: I don't know. I was feeling OK until....

ไอริส: ไม่รู้สึก ฉันรู้สึกปกติดีจนกระทั่ง….

Wevil: I have given her the best of our trent's herb, 2 white potions and a panacea we bought yesterday, but she's still sick.

วีวิล: ฉันให้เธอทานสมุนไพรของเทรนต์ที่ดีที่สุด น้ำยาขาว 2 ขวด แล้วก็ยาสารพัดโรคที่เราซื้อมาเมื่อวานนี้ แต่เธอก็ยังไม่ดีขึ้นเลย

Peony, shouting: Blue birds over there, come here. Go get Sola and Ruby here, top priority.

พีโอนี่ตะโกน: นกสีฟ้าตรงนั้นน่ะ มานี่ซิ ไปตามโซล่ากับรูบี้มาที่นี่ ด่วนที่สุด

Violet: Snowwhite, you were born from angel's trumpet, right? Isn't it poisonous?

ไวโอเล็ต: สโนว์ไวท์ เธอเกิดมาจากต้นแตรนางฟ้าใช่ไหม? มันมีพิษไม่ใช่เหรอ?

Snowwhite: I'm not sure. Arh, that's why a lot of cockroaches were dying around me for no reason.

สโนว์ไวท์: ฉันไม่แน่ใจค่ะ อ้อ…ฉันก็สงสัยว่าทำไมแมลงสาบมากมายถึงตายอยู่รอบๆตัวฉันโดยไม่มีเหตุผล

Peony: Snowwhite, please go outside and stay afar from everyone for now.

พีโอนี่: สโนว์ไวท์ ตอนนี้ช่วยออกไปข้างนอกแล้วอยู่ห่างจากทุกคนก่อนนะ

Snowwhite nods.

สโนว์ไวท์พยักหน้า

Peony: As a tree, the poison is quite lethal to human in large dose, but I never thought she could hurt a maiden, who is far tougher than human. It can't even hurt our lord who was also staying near her for quite some time.

พีโอนี่: เมื่อเป็นต้นไม้ พิษของมันจะเป็นอันตรายต่อมนุษย์ถ้าได้รับเข้าไปมาก แต่ฉันไม่คิดเลยว่ามันจะทำร้ายสาวดอกไม้ได้ เพราะพวกเราแข็งแกร่งกว่ามนุษย์มากมายนัก ท่านลอร์ดยังไม่เห็นเป็นไรเลยทั้งๆที่อยู่กับเธอตั้งนาน

Violet: It's possible that her poison is much stronger after she is converted into a maiden by yggdrasil's magic, and Iris could coincidentally be vulnerable to this specific type of poison.

ไวโอเล็ต: เป็นไปได้ที่พิษของเธอจะแรงขึ้นหลังจากที่เธอถูกเปลี่ยนให้เป็นสาวดอกไม้โดยมนต์ของอิกดราซิล แล้วไอริสก็บังเอิญแพ้พิษชนิดนี้พอดี

Iris: Don't worry about me. I'm very strong. [cough...cough] I won't die like a cockroach [couch...couch]

ไอริส: อย่าห่วงฉันเลยค่ะ ฉันแข็งแรงมาก [แค่ก…แค่ก] ฉันไม่ตายเหมือนแมลงสาบหรอกค่ะ [แค่ก…แค่ก]

Lord: It doesn't sound reassuring if you say that while couching.

ลอร์ด: ฟังดูไม่น่าไว้ใจเลยเวลาเธอพูดพร้อมกับไอไปด้วย

Iris: If I die, bury my corpse in your bedroom. At least my soul can stay with you for a while. [couch...couch]

ไอริส: ถ้าฉันตาย ฝังศพของฉันไว้ในห้องนอนนะคะ อย่างน้อยวิญญาณของฉันก็จะได้อยู่กับท่านอีกสักพัก [แค่ก…แค่ก]

Lord: Stop saying that. It's not funny. But yes, that's the least I could do for you.

ลอร์ด: หยุดพูดแบบนั้นได้แล้ว มันไม่ตลกเลยนะ แต่ก็ได้ อย่างน้อยฉันก็น่าจะทำให้เธอได้

Iris: Never blame Snowwhite. It's all my fault. Could you guys go out and let me die in peace?

ไอริส: อย่าว่าสโนว์ไวท์เลยนะคะ เป็นความผิดฉันเองคนเดียว พวกท่านช่วยออกไปแล้วปล่อยให้ฉันตายอย่างสงบได้ไหมคะ?

Lord: .....

Violet: Stop joking about it if you are. Your face is so green.

ไวโอเล็ต: หยุดล้อเล่นได้แล้วถ้าเธอกำลังทำอยู่ หน้าของเธอเขียวไปหมดแล้ว

Iris: [couch...couch] my lord, could you do something nice to me for the last time....the human way.

ไอริส: [แค่ก…แค่ก] ท่านลอร์ด ช่วยทำอะไรดีๆให้ฉันเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหมคะ….เอาแบบมนุษย์ทำกันนะ

Lord: ....

Isabelle, walking in: Don't worry. She will get well soon.

อิซาเบลเดินเข้ามา: อย่าเป็นห่วงเลยค่ะ เธอจะหายดีในเร็วๆนี้

Isabelle walks out.

อิซาเบลเดินออกไป

Violet: Is that all? But she is an oracle, right? Should we believe her and do nothing?

ไวโอเล็ต: แค่นั้นเหรอ? แต่เธอเป็นเทพพยากรณ์ใช่ไหม? เราควรเชื่อเธอแล้วไม่ต้องทำอะไรเลยหรือเปล่าคะ?

Peony: I just know today that she is an oracle. I never see her use any oracle power before.

พีโอนี่: ฉันก็เพิ่งรู้วันนี้ว่าเธอเป็นเทพพยากรณ์ ฉันไม่เคยเห็นเธอใช้พลังทำนายนี่มาก่อนเลย

Lord: Let us go outside and let Iris rest here. Wevil, you stay with her.

ลอร์ด: พวกเราออกไปข้างนอกแล้วให้ไอริสพักที่นี่เถอะ วีวิลอยู่กับไอริสนะ

Peony: Don't make too much noise, Wevil. Let her sleep.

พีโอนี่: อย่าส่งเสียงดังล่ะ วีวิล ให้เธอนอนพัก

Wevil: You are right, Iris. My nectar is one of the lowest grade, but please wake up and drink it. Iris...Iris.

วีวิล: เธอพูดถูก ไอริส น้ำหวานของฉันมันเกรดห่วยสุด แต่ตื่นขึ้นมากินมันหน่อยเถอะนะ ไอริส….ไอริส

[Trent village nearby]

[หมู่บ้านเทรนต์ใกล้ๆ]

Violet: Is it possible that we can find antidote around here, near the source of the poison itself?

ไวโอเล็ต: เป็นไปได้ไหมคะว่าเราจะหายาถอนพิษได้แถวนี้ ใกล้ๆกับแหล่งของพิษนั้น?

Peony: Frankly I don't know. But your theory sounds good. Plus, we don't have anything better to do while waiting for our healers.

พีโอนี่: บอกตามตรงฉันก็ไม่รู้ แต่ทฤษฎีของเธอฟังดูดีนะ แล้วเราก็ไม่มีอะไรดีกว่านั้นจะทำด้วยระหว่างที่รอผู้รักษาของเรา

Lord: Let ask those trents in the village.

ลอร์ด: ไปถามพวกเทรนต์ในหมู่บ้านกันเถอะ

Violet: Do you know any plant around here that can cure poison of Angel's trumpet?

ไวโอเล็ต: พวกนายรู้จักพืชแถวนี้ที่รักษาพิษของแตรนางฟ้ารึเปล่า?

Oak tree: Angel's trumpet? What is it? Musical instrument? But if you want an antidote, there are some blue herbs growing on the top of the mountain over there.

ต้นโอ๊ก: แตรนางฟ้า? คืออะไรน่ะ? เครื่องดนตรีเรอะ? แต่ถ้าอยากได้ยาถอนพิษ มีสมุนไพรสีฟ้าขึ้นอยู่บนยอดเขาตรงโน้นแน่ะ

Pine tree: But be careful. There will be a test.

ต้นสน: แต่ระวังนะ จะมีการทดสอบ

Violet: What kind of test?

ไวโอเล็ต: การทดสอบประเภทไหนคะ?

Pine tree has gone into sleep mode and does not wake up.

ต้นสนนอนหลับไปแล้วไม่ยอมตื่นขึ้นมาอีก

Lord: Hey...hey...Stop being so mysterious.

ลอร์ด: เฮ้ๆ หยุดทำตัวลึกลับได้แล้ว

Peony: Doesn't matter. We will go there anyway.

พีโอนี่: ไม่สำคัญหรอกค่ะ ยังไงเราก็จะไปที่นั่น

Cotton, running in: I go too. I want to help.

คัตตอนวิ่งเข้ามา: ฉันไปด้วย ฉันอยากช่วยค่ะ

Peony: Stay in the back line and protect the lord. Let us handle the fight, if there is any.

พีโอนี่: อยู่แนวหลังแล้วคุ้มกันท่านลอร์ดนะ ให้พวกเราสู้เอง ถ้าจำเป็นต้องสู้

[Treacherous path]

[เส้นทางอันตราย]

Violet: This path is too narrow. The left side is a mountain wall. The right side is a deep chasm.

ไวโอเล็ต: ทางเดินนี้แคบมากเลยค่ะ ทางด้านซ้ายเป็นกำแพงภูเขา ส่วนด้านขวาเป็นเหวลึก

Cotton: And the wind is strong too. I am almost blown away.

คัตตอน: แล้วลมก็ยังแรงอีกด้วย ฉันเกือบจะปลิวอยู่แล้ว

Peony: Keep walking. We are almost there.

พีโอนี่: เดินไปเรื่อยๆ เกือบถึงแล้ว

Violet: In retrospect, should we leave our lord at the castle, since he is usele ...... uh... I mean, we should care for his safety first.

ไวโอเล็ต: คิดๆดูแล้ว เราควรจะทิ้งท่านลอร์ดไว้ที่ปราสาทนะคะ เพราะเขาไร้ประ…เอ่อ…ฉันหมายถึงเราควรจะคิดถึงความปลอดภัยของเขาเป็นอันดับแรก

Lord: Too late, Violet. I know what you were about to say!

ลอร์ด: สายไปแล้ว ไวโอเล็ต ผมรู้นะว่าเธอจะพูดอะไร!

Cotton: What's that, a green dragon?

คัตตอน: นั่นอะไรน่ะ มังกรเขียว?

The green dragon roars menacingly.

มังกรเขียวคำรามอย่างดุร้าย

Violet: Is this the test the trent was talking about?

ไวโอเล็ต: นี่คือการทดสอบที่เทรนต์ตัวนั้นบอกรึเปล่าคะ?

Peony: Cotton and my lord, hurry back to the castle right now. Prepare to fight, Violet.

พีโอนี่: คัตตอนกับท่านลอร์ด รีบกลับไปปราสาทเดี๋ยวนี้เลย เตรียมสู้ ไวโอเล็ต

The dragon roars again and approaches them.

มังกรคำรามอีกครั้งแล้วเคลื่อนใกล้เข้ามา

Violet: [Purple Gale]

ไวโอเล็ต: [พายุสีม่วง]

Dragon: Hmm...these petals don't hurt much but they are blocking my sight.

มังกร: อืม… กลีบดอกไม้พวกนี้มันไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่ แต่มันบังสายตาฉัน

Peony: [Rosario Impale]

พีโอนี่: [หนามกุหลาบพันเล่ม]

In the blink of an eye, thousands of piercing sword thrust into the dragon's left wing, tearing a part of its wing into pieces.

พริบตาเดียว พลังดาบหลายพันเล่มก็แทงไปที่ปีกซ้ายของมังกร ปีกบางส่วนขาดกระจุยเป็นชิ้นเล็กๆ

Dragon: That's unexpectedly powerful.

มังกร: แรงอย่างไม่น่าเชื่อ

Peony: Take another [Rosar.....

พีโอนี่: เอาไปอีก [หนาม….

Dragon: [Bursting Tempest]

มังกร: [พายุสายลม]

While the violent storm is blowing everyone away, the dragon flies away in the mid of the chaos.

ระหว่างที่พายุอันรุนแรงพัดทุกคนกระเด็นไปนั้น มังกรก็บินจากไปท่ามกลางความวุ่นวาย

[Not far away from where they were fighting]

[ไม่ไกลนักจากบริเวณที่ต่อสู้กัน]

Lord: Cotton, get up. Climb my body up.

ลอร์ด: คัตตอน ขึ้นมา ไต่ตัวฉันขึ้นมา

Cotton: Release my hand, or you will fall down too.

คัตตอน: ปล่อยมือฉันนะคะ ไม่อย่างนั้นท่านจะตกลงไปด้วย

Lord: No, I can't let you fall into the chasm.

ลอร์ด: ไม่นะ ฉันปล่อยให้เธอตกลงไปในเหวไม่ได้

Cotton frees her hand from the lord's grasp and falls down below.

คัตตอนสลัดมือของเธอออกจากมือของท่านลอร์ดแล้วร่วงหล่นลงไปในเหวด้านล่าง

Lord: Noooo....Cotton.....It's my fault. If only I was stronger.

ลอร์ด: ไม่นะ….คัตตอน….ความผิดผมเอง ถ้าผมแข็งแรงกว่านี้นะ

[10 seconds later]

[10 วินาทีผ่านไป]

Peony pulls the lord back onto the path.

พีโอนี่ดึงท่านลอร์ดกลับขึ้นมาบนเส้นทาง

Violet: Where is Cotton, my lord?

ไวโอเล็ต: คัตตอนไปไหนน่ะท่านลอร์ด?

Lord: She fell down below. She didn't want to endanger my life.

ลอร์ด: เธอตกลงไปข้างล่างแล้ว เธอไม่อยากทำให้ชีวิตผมเป็นอันตราย

Peony: If Wevil falls down from this height, she surely dies. I don't know about Cotton. Violet, you try to find a way down there while I get the blue herb. My lord, walk with me.

พีโอนี่: ถ้าวีวิลตกลงไปจากความสูงระดับนี้ เธอตายแน่นอน แต่คัตตอนฉันไม่แน่ใจ ไวโอเล็ต เธอหาทางลงไปข้างล่าง ฉันจะไปเอาสมุนไพรสีฟ้า ท่านลอร์ดตามฉันมานะคะ

[Mountain top]

[ยอดเขา]

Peony: That's our blue herb. But there seem to be various kinds of poisonous plants surrounding it.

พีโอนี่: นั่นไงสมุนไพรสีฟ้าของเรา แต่ดูเหมือนจะมีพืชมีพิษหลายชนิดขึ้นล้อมรอบอยู่นะคะ

Snowwhite, walking in: Let me get it. My resistance to poison is very high. This is the least I can do.

สโนว์ไวท์เดินเข้ามา: ฉันไปเอาเองค่ะ ความต้านทานพิษของฉันสูงมาก อย่างน้อยฉันก็น่าจะทำสิ่งนี้

Peony: Thank you Snowwhite, but please don't touch it, or your poison might taint the antidote.

พีโอนี่: ขอบใจมากสโนว์ไวท์ แต่อย่าไปสัมผัสมันนะ ไม่อย่างนั้นพิษของเธออาจจะเปื้อนยาถอนพิษก็ได้

Snowwhite: Oops, sorry. You're right.

สโนว์ไวท์: อุ๊ย ขอโทษค่ะ จริงๆด้วย

Peony: [Petal Storm]

พีโอนี่: [พายุดอกไม้]

All poisonous plants are shredded into pieces and blown away by the wind.

พืชมีพิษทั้งหมดถูกหั่นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแล้วปลิวไปตามกระแสลม

Peony: All's done. Let go back.

พีโอนี่: เสร็จแล้วค่ะ กลับกันเถอะ

[Wind castle's gate]

[ประตูหน้าปราสาทลม]

Violet: I can't find Cotton anywhere, Peony.

ไวโอเล็ต: ฉันหาคัตตอนไม่เจอเลย พีโอนี่

Peony: Let try this blue herb on Iris first.

พีโอนี่: เราลองสมุนไพรสีฟ้านี่กับไอริสก่อนดีกว่า

Violet: Too bad. She is too young to die.

ไวโอเล็ต: แย่จังเลย เธอยังเด็กเกินไปที่จะตาย

[In the main hall]

[ห้องโถงหลัก]

Iris: Catch! We are lucky I brought a few fluffy.

ไอริส: รับนะ! โชคดีจังที่ฉันเอาฟลัฟฟี่มาด้วย

Ruby: Catch it, Wevil

รูบี้: รับสิ วีวิล

Fluffy: Whew......

ฟลัฟฟี่: วิ้ว….

Ruby: Wevil, you made us lost again.

รูบี้: วีวิล เธอทำเราแพ้อีกแล้วนะ

Wevil: Surprised? Your arms are 10 times longer than mine!

วีวิล: แปลกใจเหรอ? ก็แขนเธอยาวกว่าฉัน 10 เท่านี่!

Sola: We need to find a better way to play this 'throwing fluffy game' with Wevil.

โซล่า: เราต้องหาวิธีที่ดีกว่านี้ในการเล่น ‘เกมโยนฟลัฟฟี่’ กับวีวิลซะแล้ว

Violet: You girls are having a lot of fun, right? We were fighting a dragon, but never mind.

ไวโอเล็ต: พวกเธอกำลังสนุกกันมากเลยใช่ไหม? เราเพิ่งไปสู้กับมังกรมา แต่ช่างมันเถอะ

Peony: Sola, was it you or Ruby who healed her?

พีโอนี่: โซล่า เธอหรือรูบี้น่ะที่รักษาไอริส?

Sola: Not me or Ruby. They were already playing fluffy when I walked in here.

โซล่า: ไม่ใช่ฉันหรือรูบี้หรอก พวกนี้เล่นฟลัฟฟี่กันอยู่แล้วตอนที่ฉันเดินเข้ามาที่นี่

Iris: Our oracle is right all along. I got better shortly on my own after you girls were out.

ไอริส: เทพพยากรณ์ของเราพูดถูกทุกอย่าง ฉันอาการดีขึ้นเองหลังจากที่พวกเธอออกไปไม่นาน

Peony: I will plant this blue herb in a pot, as a memento to our friendship.

พีโอนี่: ฉันจะปลูกสมุนไพรสีฟ้านี้ไว้ในกระถาง เพื่อระลึกถึงมิตรภาพของเรา

Iris: You girls fought a dragon to get this blue herb? There are loads of them in the backyard.

ไอริส: พวกเธอสู้กับมังกรมาเพื่อสมุนไพรสีฟ้าอันนี้น่ะเหรอ? ข้างหลังปราสาทมีขึ้นอยู่เต็มเลย

Peony: ....

Cotton, running in: Hello, everyone OK? Happy ending, right?

คัตตอนวิ่งเข้ามา: ฮัลโหลทุกคนปลอดภัยไหม? จบแบบมีความสุขใช่ไหมล่ะ?

Lord: How come you walk in unscathed?

ลอร์ด: ทำไมเธอเดินเข้ามาแบบไม่มีบาดแผลเลย?

Cotton: Eh? I don't really understand the question.

คัตตอน: เอ๋? ฉันไม่ค่อยจะเข้าใจคำถามเลยค่ะ

Isabelle: She can hover along with the wind, my lord.

อิซาเบล: เธอลอยไปตามกระแสลมได้น่ะค่ะ ท่านลอร์ด

Lord: Why don't you warn us about the dragon?

ลอร์ด: ทำไมเธอถึงไม่เตือนเราเรื่องมังกร?

Isabelle: Walk with me to the garden. I will answer your question, and explain about oracle power in general.

อิซาเบล: เดินไปที่สวนกับฉันสิคะ ฉันจะตอบคำถามของท่าน แล้วก็อธิบายเกี่ยวกับพลังของเทพพยากรณ์แบบกว้างๆด้วย

[Somewhere far away, very high up in the sky]

[ที่แห่งหนึ่งไกลออกไป สูงเสียดฟ้า]

A girl wearing white dress with the slightest shade of pink is standing near a device with very big lens.

ผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดสีขาวที่มีสีอมชมพูแฝงอยู่เล็กน้อยกำลังยืนอยู่ใกล้กับอุปกรณ์ชิ้นหนึ่งที่มีเลนส์ขนาดใหญ่

Overseer: Emerald, do not intervene.

โอเวอร์ซีเออร์: เอเมอรัล อย่ายุ่ง

Emerald: They attacked me first, master. All I did is roaring.....uh.....menacingly.

เอเมอรัล: พวกเขาโจมตีฉันก่อนค่ะ เจ้านาย ฉันก็แค่คำราม …เอ่อ….อย่างดุร้าย

Overseer: .....

Emerald: Ok...ok...I just want to have some fun. I won't do it again. I promise, master. These maidens are very powerful. Look at my wing.

เอเมอรัล: ได้ๆ ฉันก็แค่อยากสนุกนิดหน่อยเท่านั้นเอง ฉันจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ สัญญาเลยเจ้านาย สาวดอกไม้พวกนี้เก่งกาจจริงๆ ดูปีกฉันสิคะ

[In the garden]

[ในสวน]

Isabelle: Basically we are glorified fortune tellers. The same way wizards are glorified mages. Oracles are varied in how far in the future they can see. Some can see far more than a month, some just a few hours. Some are good at seeing the past, some the present, some the future. Some can see all of them.

อิซาเบล: จะว่าไปแล้วพวกเราก็แค่เป็นหมอดูที่เก่งขึ้นมาหน่อยเท่านั้นเอง เหมือนกับจอมเวทย์กับนักเวทย์น่ะค่ะ เทพพยากรณ์จะแตกต่างกันไปว่าจะมองไปในอนาคตได้ไกลแค่ไหน บางคนก็เห็นไกลกว่าหนึ่งเดือน บางคนก็แค่ไม่กี่ชั่วโมง บางคนก็เก่งด้านการมองอดีต บางคนก็ปัจจุบัน บางคนก็อนาคต บางคนก็มองเห็นทุกอย่างเลย

Lord: Ordinary human can see only the present around him.

ลอร์ด: มนุษย์ปกติมองเห็นได้แค่ปัจจุบันรอบๆตัวเท่านั้นเอง

Isabelle: And how clearly can they see? Do they see the complete details of the events, or just a blurred vision? And they certainly can't see everything that happen in the world at the same time. Some can see only the future of the person in front of them. Some have a good hunch and can see anything bad that might be happening to any member of their family or the whole town.

อิซาเบล: แล้วก็ตรงที่ว่าเห็นชัดแค่ไหน? พวกเขาเห็นรายละเอียดเหตุการณ์อย่างครบถ้วน หรือแค่ภาพนิมิตลางๆ? แน่นอนว่าไม่มีใครเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในโลกด้วยการมองเพียงครั้งเดียวหรอกค่ะ บางคนก็เห็นเฉพาะอนาคตของผู้ที่อยู่ข้างหน้าตัวเองเท่านั้น บางคนก็ลางสังหรณ์ดีและสามารถมองเห็นเรื่องร้ายๆที่อาจจะเกิดขึ้นกับสมาชิกในครอบครัวหรือเมืองทั้งเมืองเลยก็ได้

Lord: Priscilla seems to be able see us even we are on another side of the continent.

ลอร์ด: พริสซิลล่าดูเหมือนจะเห็นเราถึงแม้เราจะอยู่ตรงข้ามฝั่งทวีปเลยก็ตาม

Isabelle: And look at this coin. Do you think I will drop it on the floor? If you say no, I will drop. If you say yes, I won't drop. People intention can often change on their whim, making the prediction much less accurate. Some intentions are very strong, though, and can be predicted more accurately.

อิซาเบล: แล้วดูเหรียญอันนี้สิคะ ท่านคิดว่าฉันจะทิ้งมันลงบนพื้นหรือเปล่า? ถ้าท่านตอบว่าไม่ ฉันจะทิ้ง แต่ถ้าท่านตอบว่าใช่ ฉันจะไม่ทิ้ง เจตนาของคนนั้นมักจะเปลี่ยนแปลงไปตามใจของคนผู้นั้น ทำให้การทำนายขาดความแม่นยำลงไปมาก อย่างไรก็ตาม ถ้าเป็นเจตนาบางอย่างที่แน่วแน่ เราก็สามารถพยากรณ์ได้อย่างแม่นยำ

Lord: I think I get it. There could be many things we planned to do since a few weeks ago and will try to do it no matter what happen.

ลอร์ด: ผมคิดว่าเข้าใจแล้ว มีหลายอย่างที่เราวางแผนไว้ว่าจะทำตั้งแต่หลายสัปดาห์ก่อน แล้วเราก็จะพยายามทำมันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

Isabelle: To answer your question earlier. I didn't see that dragon coming. It is a very powerful entity and therefore it's harder to predict their intention. More importantly, I'm the weakest among those who are called Oracle, and much weaker compared to Priscilla. However, I might be a better oracle than her as time passed, or not, I don't know.

อิซาเบล: ตอนนี้ฉันจะตอบคำถามของท่าน ค่ะ ฉันไม่เห็นมังกรตัวนั้น มันเป็นสิ่งที่ทรงพลังมาก ดังนั้นฉันจึงทำนายเจตนาของมันได้ยากกว่าปกติ และที่สำคัญกว่านั้นก็คือ ฉันมีความสามารถน้อยที่สุดในบรรดาผู้ที่ถูกเรียกว่าเทพพยากรณ์ค่ะ ฉันพลังน้อยกว่าพริสซิลล่ามากมาย อย่างไรก็ตาม ฉันอาจจะเก่งขึ้นก็ได้เมื่อเวลาผ่านไป หรืออาจจะไม่ก็ได้ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะ

Lord: Thank you for your explanation, Isabelle.

ลอร์ด: ขอบใจเธอมากที่อธิบายให้ฟัง อิซาเบล

Isabelle: One thing to remember. We can't see everything and we can't see it all the time, at least for me. But anyway, it's better than not seeing anything at all.

อิซาเบล: มีเรื่องหนึ่งที่ควรจำไว้ พวกเรามองไม่เห็นทุกอย่าง และเราก็มองไม่เห็นตลอดเวลา อย่างน้อยก็ตัวฉันนะคะ แต่อย่างไรก็ตาม ก็ยังดีกว่ามองไม่เห็นอะไรเลยใช่ไหมล่ะคะ

Lord: I see you close your eyes all the time. You do that to enhance your power?

ลอร์ด: ผมเห็นเธอหลับตาอยู่ตลอดเวลาเลย เธอทำแบบนั้นเพื่อเพิ่มพลังใช่ไหม?

Isabelle: Yes, exactly. Don't worry I can still see you through my mind, and I can open my eyes anytime, but in that case I will see less of the future.

Lord: Do you have any advice for my life in general?

อิซาเบล: ค่ะถูกต้องเลย ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะฉันยังมองเห็นท่านด้วยจิตได้ แล้วฉันก็จะลืมตาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ถ้าทำอย่างน้อยฉันจะมองเห็นอนาคตน้อยลง

ลอร์ด: เธอมีคำแนะนำทั่วๆไปเกี่ยวกับชีวิตฉันไหม?

Isabelle: My advice can change your future itself. If I tell you what your future is, that future might not happen because of your reaction to my prediction. Therefore it's a dilemma. All I can say for now is enjoy your life while you still can.

อิซาเบล: คำแนะนำของฉันสามารถเปลี่ยนอนาคตได้ ถ้าฉันบอกไปว่าอนาคตของท่านคืออะไร อนาคตนั้นก็อาจจะเปลี่ยนไปเพราะคำทำนายของฉัน ดังนั้น มันจึงไม่มีทางออก สิ่งที่ฉันพูดได้อย่างเดียวตอนนี้ก็คือ สนุกกับชีวิตนะคะตอนที่ท่านยังทำได้

Lord: That's a really foreboding piece of advice, isn't it.

ลอร์ด: คำทำนายของเธอฟังดูเป็นลางไม่ดีเลยใช่ไหมล่ะ

Isabelle: Come on. Everyone dies in the end. Only the path to that last minute is what important. Enjoy your life, my lord.

อิซาเบล: อย่ากลุ้มสิคะ ในที่สุดแล้วทุกคนก็ต้องตาย มีเพียงเส้นทางไปสู่นาทีสุดท้ายเท่านั้นที่สำคัญค่ะ มีความสุขกับชีวิตนะคะ ท่านลอร์ด

Lord: And worrying too much won't improve the situation, am I right?

ลอร์ด: แล้วกังวลมากเกินไปก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น ใช่ไหมล่ะ?

Isabelle: Yes.

อิซาเบล: ค่ะ

Lord: About Snowwhite's poison, can anyone get sick to it again?

ลอร์ด: แล้วสโนว์ไวท์ล่ะ จะมีใครป่วยเพราะเธออีกไหม?

Isabelle: As far as I can see, no. But as I said, the oracle powers are limited. Then, better keep her away from everyone else.

อิซาเบล: เท่าที่ฉันเห็นไม่มีค่ะ แต่เหมือนกับที่ฉันบอก พลังของเทพพยากรณ์นั้นมีจำกัด ดังนั้นเก็บเธอให้ห่างจากทุกคนไว้ดีกว่าค่ะ

Lord: I will plant her in the far corner of the balcony.

ลอร์ด: ผมจะปลูกเธอไว้ที่ปลายหัวมุมระเบียง

Isabelle: There is one thing I can see very clearly now. Something will happen tomorrow's morning. But don't worry, I will be there with you.

อิซาเบล: มีสิ่งเดียวที่ฉันเห็นชัดมากในตอนนี้ จะมีบางอย่างเกิดขึ้นตอนเช้าวันพรุ่งนี้ค่ะ แต่อย่ากังวลไปเลย ฉันจะอยู่ที่นั่นด้วยค่ะ

Lord: What is it, Isabelle?

ลอร์ด: มันคืออะไรเหรอ อิซาเบล?

Isabelle: I can't tell you now or it will certainly not happen.

อิซาเบล: ตอนนี้ฉันบอกท่านไม่ได้ค่ะ ไม่อย่างนั้นมันจะไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน

Lord: Hmm....

ลอร์ด: อืม….

Isabelle: It's almost dinner time, my lord. I think you should stay at this castle tonight for a change.

อิซาเบล: เกือบได้เวลาอาหารค่ำแล้วค่ะท่านลอร์ด ฉันคิดว่าท่านน่าจะค้างคืนที่ปราสาทหลังนี้เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศนะคะ

[Trent village nearby]

[หมู่บ้านเทรนต์ใกล้ๆ]

Oak tree: Oh, you're awake. What test were you talking about?

ต้นโอ๊ก: อ้อนายตื่นแล้วเหรอ ตอนนั้นพูดถึงการทดสอบอะไรน่ะ?

Pine tree: The dangerous path.

ต้นสน: เส้นทางอันตรายไง

Oak tree: Oh, yes, that treacherous path with strong wind.

ต้นโอ๊ก: อ้อ ใช่สิ เส้นทางอันตรายที่ลมพัดแรง

[Dinner table]

[ที่โต๊ะอาหาร]

Ruby: The food here is delicious too, sis. It's different from ours.

รูบี้: อาหารที่นี่ก็อร่อยนะคะพี่ มันแตกต่างไปจากของเรา

Iris: Try this giant blueberry. It's awesome.

ไอริส: ลองทานบลูเบอรี่ยักษ์นี่สิ เยี่ยมไปเลยใช่ไหมล่ะ

Isabelle: I will have some blueberry trents walk to your castle.

อิซาเบล: ฉันจะให้บลูเบอรี่เทรนต์สักกลุ่มเดินไปที่ปราสาทของท่านค่ะ

Sola: Anyone want my sunflower seeds? No? No one at all?

โซล่า: มีใครอยากทานเมล็ดทานตะวันของฉันไหม? ไม่มีเหรอ? ไม่มีซักคนเลย?

Lord: Oh, where have you been, Sola?

ลอร์ด: เธอไปไหนมาน่ะ โซล่า?

Sola: Uh.. I enjoy...uh.. I mean I have some business in radish restaurant..uh..I mean radish market.

โซล่า: เอ่อ...ฉันสนุกกับ…เอ่อ…ฉันมีธุระในร้านอาหาร…เอ๊ย…ตลาดหัวไชเท้าน่ะค่ะ

Lord: I'm glad you enjoy yourself. Don't worry too much about the kingdom's affairs. It's quite OK as it is.

ลอร์ด: ฉันดีใจนะที่เธอมีความสุข อย่าไปกังวลเรื่องของอาณาจักรมากนักเลย ทุกอย่างมันก็ค่อนข้างดีอยู่แล้ว

Sola: Working from time to time makes life perfect, my lord [giggle]

โซล่า: บางครั้งทำงานบ้างก็ทำให้ชีวิตสมบูรณ์แบบค่ะท่านลอร์ด [หัวเราะ]

Lord: Very true. Oh, who is this? I thought there was no maiden here other than Cotton.

ลอร์ด: เรื่องจริงเลย เอ๊ะ นั่นใครน่ะ? ผมคิดว่าที่นี่ไม่มีสาวดอกไม้คนอื่นนอกจากคัตตอนแล้วไม่ใช่เหรอ

A gentle blonde-haired girl wearing long white skirt is sitting on the opposite side of the table.

หญิงสาวผมบลอนด์ที่ดูอ่อนโยนในกระโปรงสียาวสีขาวกำลังนั่นอยู่ด้านตรงข้ามของโต๊ะ

Elena: My name is Elena, but I'm not a maiden, my lord. I'm a human magician working here under Isabelle's command.

เอเลน่า: ฉันชื่อเอเลน่าค่ะ แต่ฉันไม่ใช่สาวดอกไม้นะคะ ฉันเป็นมนุษย์และนักเวทย์ที่ทำงานที่นี่ภายใต้การบังคับบัญชาของอิซาเบลค่ะ

Lord: Eh? You have flowers on your head.

ลอร์ด: เอ๋? แต่เธอมีดอกไม้ที่หัวนี่

Elena: It's fake, my lord. Flower costume is very popular lately. [giggle]

เอเลน่า: ของปลอมค่ะท่านลอร์ด คอสตูมชุดดอกไม้กำลังเป็นที่นิยมกันในตอนนี้ [หัวเราะ]

Wevil: Elena, let go to our castle. We need more concubines.

วีวิล: เอเลน่า ไปอยู่ที่ปราสาทของเรากันเถอะ เราต้องการสนมเพิ่ม

Elena, a little pissed: Why do you need more concubines for?

เอเลน่าโกรธเล็กน้อย: ทำไมเธอถึงต้องการสนมเพิ่มอีกล่ะ?

Wevil: Our castle is full of underage girls. Our lord doesn't like them.

วีวิล: ปราสาทของเราเต็มไปด้วยสาวๆอายุน้อย ท่านลอร์ดไม่ชอบ

Iris: She means by human's standard, Elena, but we plants are surely exempt from it.

ไอริส: เธอหมายถึงตามมาตรฐานของมนุษย์น่ะ เอเลน่า แต่พืชอย่างพวกเราต้องได้รับการยกเว้นอยู่แล้ว

Wevil: I think you pass the standard. You are at least 25, right?

วีวิล: ฉันคิดว่าเธอผ่านมาตรฐานนะ เธออายุสัก 25 แล้วใช่ไหม?

Elena: I'm 17. Grrr....

เอเลน่า: ฉัน 17 ย่ะ แฮ่…

Wevil: Iris, that's old enough for a human right?

วีวิล: ไอริส สำหรับมนุษย์ มันแก่พอแล้วใช่ไหม?

Iris: Uh, sort of, I guess.

ไอริส: เอ่อ ประมาณนั้นมั้ง

Wevil: Then we ask her from Isabelle.

วีวิล: งั้นเราขอเธอจากอิซาเบล

Lord: Better ask Elena herself if she want to go to my castle. I don't want to force anyone against their will.

ลอร์ด: เราถามตัวเอเลน่าดีกว่าว่าเธออยากจะไปอยู่ที่ปราสาทของผมไหม ผมไม่อยากบังคับจิตใจใคร

Violet: Each and every maidens shall have their own free will....mumble....mumble... I don't want to force anyone...mumble...mumble.... .

ไวโอเล็ต: สาวดอกไม้ทุกคนมีอิสระที่จะทำตามหัวใจตัวเอง….พึมพำ….พึมพำ…..ผมไม่อยากบังคับจิตใจใคร….พึมพำ….พึมพำ…..

Elena: You are such a gentleman, my lord. I have made my decision. I want to live in your castle, but as your subordinate, not a concubine.

เอเลน่า: ท่านเป็นสุภาพบุรุษจริงๆค่ะ ท่านลอร์ด ฉันตัดสินใจแล้วค่ะ ฉันอยากไปอยู่ที่ปราสาทของท่าน แต่ในฐานะลูกน้องนะคะ ไม่ใช่นางสนม

Lord: Sure...sure. That is exactly what I had in mind. You, as well as all the maidens, are free to go anywhere you want anytime.

ลอร์ด: แน่นอนๆ ผมก็คิดไว้แบบนั้นอยู่แล้ว เช่นเดียวกับสาวดอกไม้ทุกคน เธอมีอิสระที่จะไปไหนก็ได้ทุกเวลาที่เธอต้องการ

Violet: His favorite pick-up line did it again...mumble...mumble.

ไวโอเล็ต: มุกจีบสาวอันโปรดทำสำเร็จอีกแล้ว….พึมพำ….พึมพำ…..

[Main hall]

[ห้องโถงหลัก]

Violet: I think you have prepared our bedroom, right?

ไวโอเล็ต: ท่านเตรียมห้องนอนไว้ให้พวกเราแล้วใช่ไหมคะ?

Isabelle: Yes, the lord sleeps in this room. All the girls in this room.

อิซาเบล: ค่ะ ท่านลอร์ดนอนในห้องนี้ ส่วนสาวๆที่เหลือนอนในห้องนี้

Iris: Eh? Why can't we sleep in the same room with our lord?

ไอริส: เอ๋? ทำไมเราไม่ได้นอนห้องเดียวกับท่านลอร์ดล่ะ?

Isabelle: Women are not supposed to sleep in the same room as men. It's this place's tradition.

อิซาเบล: ผู้หญิงไม่ควรนอนห้องเดียวกันกับผู้ชาย มันเป็นธรรมเนียมของที่นี่

Sola: Let do it according to the rule of her place. It's just one night, Iris, and our princess in pink might not get used to sleeping with our lord.

โซล่า: เราทำตามกฎของสถานที่ก็แล้วกัน แค่คืนเดียวเองน่า ไอริส แล้วเจ้าหญิงชุดชมพูของเราก็อาจจะไม่ชินกับการนอนกับท่านลอร์ดก็ได้

Iris, mumbling to herself: Grr...tradition...my donkey. You were born just a year ago.

ไอริสบ่นกับตัวเอง: แฮ่…ธรรมเนียม…บ้าบออะไรกัน เธอเพิ่งเกิดมาเมื่อปีที่แล้วเอง

[In some dark corner of the castle]

[มุมมืดมุมหนึ่งในปราสาท]

Lord: From what happened today, I have realized that you are very important to me. Do you want anything at all? If I can, I will do it for you.

ลอร์ด: จากเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ ผมเข้าใจแล้วว่าเธอสำคัญกับผมมากเพียงใด เธออยากจะได้อะไรไหม? ถ้าผมทำได้ ผมจะทำให้

Iris: You don't really know what I want? I have been trying to tell you several times, my lord.

ไอริส: ไม่รู้จริงๆเหรอคะว่าฉันต้องการอะไร? ฉันพยายามจะบอกท่านหลายครั้งแล้วนะคะ

Lord: I thought you were kidding.

ลอร์ด: ผมคิดว่าเธอล้อเล่น

Iris, with a little tear in her eyes: No, I wasn't. I begin to think that maybe I'm not good enou....

ไอริสน้ำตาคลอ: ไม่ได้ล้อเล่นค่ะ ฉันเริ่มจะคิดนิดๆแล้วว่าบางทีฉันอาจจะไม่ดีพอ…..

The lord pushes her onto the wall and kisses her.

ท่านลอร์ดดันเธอเข้ากำแพงแล้วก็จูบเธอ

Violet, walking into the vicinity: Peony, why are you standing here in the dark? What? Are you crying?

ไวโอเล็ตเดินเข้ามาใกล้: พีโอนี่ทำไมเธอมายืนในที่มืดๆแบบนี้? เอ๊ะ เธอร้องไห้เหรอ?

Peony: No, I'm not. Please excuse me. I have some work to do.

พีโอนี่: เปล่าค่ะ ขอตัวนะคะ ฉันมีธุระจะต้องทำ

Violet: Oh, the lord and Iris are over there. Hi, Huh? Am I interrupting something?

ไวโอเล็ต: อ้อ ท่านลอร์ดกับไอริสมาอยู่ตรงนี้นี่เอง เอ๋? ฉันมาขัดจังหวะอะไรรึเปล่าคะ?

Iris, secretly smiling, and thinks: [one drop of woman's tear can bend the will of the toughest men..giggle...]

ไอริสแอบยิ้มแล้วคิดว่า: [น้ำตาหนึ่งหยดของหญิงสาวสามารถทำลายความแข็งแกร่งชองผู้ชายได้นะคะ…อิๆ]

[The lord's bedroom, very late at night]

[ห้องนอนท่านลอร์ด ดึกมากแล้ว]

Isabelle: I know you haven't slept, my lord. I'm an oracle after all.

อิซาเบล: ฉันรู้นะคะว่าท่านยังไม่นอน ก็ฉันเป็นเทพพยากรณ์

Lord: Come sit here and talk. I don't get used to sleeping alone anymore.

ลอร์ด: มานั่งคุยกันสิ ผมไม่ชินกับการนอนคนเดียวอีกแล้ว

Isabelle: I can help you sleep. The scent from my flower can make people sleep like a child. It's so strong that I can use it in battle.

อิซาเบล: ฉันช่วยท่านให้หลับได้นะคะ กลิ่นจากดอกไม้ของฉันทำให้คนหลับปุ๋ยเหมือนเด็กตัวเล็กๆเลย มันแรงพอที่ฉันจะใช้ในการต่อสู้ได้ด้วย

Lord: Really? Let me ....

ลอร์ด: จริงรึ? ให้ผม…

The lord falls asleep.

ท่านลอร์ดผลอยหลับ

Isabelle: [giggle] That's fast? The bed here is very soft......hmm....

อิซาเบล: [หัวเราะ] เร็วจริงๆ เตียงนี้มันก็นุ่มดีนะ…อืม…

[The girl's bedroom, almost midnight]

[ห้องนอนสาวๆ เกือบเที่ยงคืนแล้ว]

Iris: No, the lord is mine, mine alone. I won't share him with you.

ไอริส: ไม่นะคะ ท่านลอร์ดเป็นของฉัน ของฉันคนเดียว ฉันไม่แบ่งให้เธอหรอก

Peony: A least let me watch. That's all I want. Let me stay near you and feel a little bit of your warmth.

พีโอนี่: อย่างน้อยก็ให้ฉันดูก็แล้วกัน ฉันต้องการแค่นั้นเองค่ะ ให้ฉันอยู่ใกล้ๆแล้วรับความอบอุ่นบ้างซักนิด

Iris: Fine. If that's all you want.

ไอริส: ได้ ถ้าเธอต้องการแค่นั้น

[Several minutes later]

[อีกหลายนาทีต่อมา]

Peony: ....I can't hold it anymore.....It's....

พีโอนี่:….ฉันๆ ฉันไม่ไหวแล้ว….มัน….

Iris: Stop right there. You are distracting my lord. You said you just want to watch.

ไอริส: หยุดเลยนะ เธอดึงความสนใจของท่านลอร์ดไป เธอบอกเองว่าจะดูเฉยๆ

Peony seems really upset.

พีโอนี่ดูอารมณ์เสียมาก

Iris, whispering: Let me go help Peony. She is too lovely to be left alone like that. Now it's your turn to watch us my lord.

ไอริสกระซิบ: ให้ฉันไปช่วยพีโอนี่ก่อนนะคะ เธอน่ารักเกินไปที่เราจะปล่อยเธอไว้คนเดียวแบบนั้น ตอนนี้ตาท่านดูพวกเราบ้างแล้ว

Lord: Could you girls stop being so....oh...not that....oh...that.....

ลอร์ด: พวกเธอทั้งสองคนหยุดได้แล้ว…เอ่อ….โอ้…นั่น…ตรงนั้นมัน….

[Midnight]

[เที่ยงคืน]

Peony: Damn it. Dirty dream again. Going outside is not working. What should I do with my life? Now I can't sleep anymore. Perhaps I should.....

พีโอนี่: แย่จริงๆ ฝันสกปรกอีกแล้ว การออกมาข้างนอกนี่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ฉันจะทำยังไงกับชีวิตฉันดีเนี่ย? ตอนนี้ฉันนอนไม่หลับอีกแล้ว บางทีฉันควรจะ…