အချစ်ဝိုင် ( Part - 4 )

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

"ဟဲ့ ပေါ်မလာတာ ၂ရက်လောက်ရှိနေပြီ နင်ဘယ်ရောက်နေတာလဲ ပီယ"

ဖုန်းထဲက စွာကျယ်ကျယ်ထွက်လာသည့်အသံကြောင့် ပီယ နားအူသွားသလို ဖုန်းကိုနားကခွာလိုက်သည်။

အသံထွက်တာရပ်သွားတော့မှ ဖုန်းကိုနားမှာပြန်ကပ်ကာ.....

"မန္တလေးပြန်ရောက်နေတယ် အဖေက ခိုင်းလိုက်လို့"

"ဘယ်နေ့ပြန်လာမှာလဲ"

"မနက်ဖြန်မှ"

"အဲ့ဒါဆိုလည်း မြင့်မြင့်ခင်က အာလူးပူတင်းနဲ့ ထိုးမုန့်ဝယ်ခဲ့ မပါရင် ပြန်မလာနဲ့"

"အောင်မာ ငါ့ကိုdeliမှတ်နေတာလား"

"အဲ့ဒီစကားကို မခနဲ့တွေ့ဖို့လာဂျီတဲ့အချိန်ကျမှ ငါပြန်ပြောမယ်"

မခဆိုတာနှင့် ပီယ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားကာ ဂိတ်ဆုံးရောက်နေသည့်အတင်းစား​လေသံကို ချက်ချင်းပြေပြစ်အောင်ပြောင်းလိုက်သည်။

"အဲ့ဒီနှစ်မျိုးပဲလား ဒီမှာက ဖက်ထုတ်တို့ဘာတို့အတော်မိုက်တယ်ကြားတယ်နော် ငါဝယ်ခဲ့ပေးမယ် နင်ကြိုက်တယ်မလား"

"အေး ဝယ်ခဲ့ ၁၀တန်းအောင်စရာမလိုဘူး အလိုက်သိဖို့ပဲလိုတယ် မောင်ပီယ ဒီ့ထက်မကကြီးပွားဦးမယ်"

ပီယ ရယ်ရင်းဖုန်းချလိုက်တော့ ရှေ့ကိုအာရုံလွတ်သွား၍ ကားတစ်စီးကိုမမြင်လိုက်။

ဒုန်းခနဲဝင်တိုက်မိမှ သွားပြီဟုသိလိုက်ရပြီး ကားကိုရပ်ပစ်လိုက်တော့ တစ်ဖက်ကကားသည် ခပ်စောင်းစောင်းအနေအထားဖြင့် ငြိမ်သက်နေ၏။

ပီယ ကားပေါ်ကဆင်းခဲ့တော့ တစ်ဖက်ကကားပေါ်ကလည်းလူတစ်ယောက်ဆင်းလာ၏။

သူမှားခဲ့သည့်အတွက် တောင်းပန်ဖို့ပါ။

သို့သော်•••••

"သေလိုက် ခွေးမသား"

ခွပ်ခနဲအသံနှင့်အတူ ပီယပါးတစ်ဖက်လုံးပူဆင်းသွားပြီး လူလည်းယိုင်သွားသည်။

"ဟာ ဟိတ်ကောင်မလုပ်နဲ့"

တစ်ဖက်က ကားပေါ်ကလူတွေဆင်းပြေးလာကာ ထိုသူကိုဝိုင်းဆွဲကြတော့ ပီယ ခေါင်းပြန်မတ်လိုက်ပြီးတစ်ချက်ခါပစ်လိုက်သည်။

"ငါ့ညီ အစ်ကိုပဲတောင်းပန်ပါတယ် ဒီကောင်နည်းနည်းလွတ်သွားလို့ပါ"

"ကျွန်တော့်ဘက်ကမှားလို့ တောင်းပန်ဖို့ကျွန်တော်ဆင်းလာတာ ခင်ဗျားလူက"

"ဟုတ်ပါတယ် အစ်ကို့သူငယ်ချင်းက မှားသွားတာပါ"

ပီယ ဒေါသဖြစ်ဖြစ်ဖြင့် တစ်ဖက်လူကိုလှမ်းကြည့်မိတော့ မပြေနိုင်သေးသည့်ဒေါသတွေဖြင့် ကြည့်နေသောထိုလူက ဆွဲထားသည့်ကြားမှ ရုန်းကန်အော်ဟစ်နေ၏။

မျက်လုံးတွေရဲနေကာ တစ်ခုခုမူမမှန်သလို သူခံစားလိုက်ရ၏။

"ခင်ဗျားတို့ကား ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ"

"ရတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး ညီလေး ငါ့ညီရောပေါက်သွားသလား"

"ရတယ် ခင်ဗျားတို့လူပဲထိန်းလိုက်ပါ နောက်တစ်ခါ ကားနဲ့တိုက်မိရင် ခင်ဗျားတို့ကားကိုမဟုတ်ဘဲ သူ့ကိုဖြစ်သွားမယ်"

ပီယ တင်းမာစွာပြောပြီးကားထဲပြန်ဝင်ခဲ့ကာ သူ့စကားကိုကြားလိုက်သည့် ထိုလူက အော်ဟစ်ပေါက်ကွဲရင်းကျန်နေခဲ့၏။

မခတို့အိမ်ရှိသော လမ်းလေးထဲမှာမှ ပြဿနာဖြစ်ရသည်မို့ နည်းနည်းစိတ်ပျက်သွားရကာ ထိုလူနဲ့မခ တွေ့မိရင် ဟု တွေးလိုက်မိသည်။

"ဇာတ်ကားတွေထဲကလို အဲ့လူက နင့်ယောက်ဖဖြစ်နေရင်တော့မိုက်ပြီ"

ခေက တဟားဟားရယ်နေရင်း ဝေဖန်လာတော့ ထိုသို့ဖြစ်လာမည်ကိုစိုးရိမ်သွားမိသည်ကအမှန်။

တစ်ဖက်လူသည် ဆေးသုံးတတ်သည့်လူဖြစ်သလို စိတ်ဆတ်သွေးဆူတတ်သည့်လူမျိုး။

အဲ့ဒီလူသာ မခရဲ့အစ်ကိုဖြစ်ခဲ့ရင်••••

"နင်ကလည်းဟာ အဲ့ဘဲကဆေးကွဲလာတာ အဲ့ဒါကြောင့်ဘာမှမဟုတ်ဘဲ ငါ့ကိုအသားလွတ်ကြီးထိုးသွားတာ"

"နင်ကလည်း တကယ့်ဟာနဲ့မှသွားတွေ့တာကိုး"

"နင်ပြောသလိုသာဖြစ်ရင်ဆိုပြီးစဥ်းစားနေတာ ငါဖြစ်ခဲ့တာ မခတို့အိမ်ရှိတဲ့လမ်း"

ဒီတစ်ခါတော့ ခေ မရယ်နိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားသည်။

ခေ ကြုံခဲ့သည့်လူကလည်း ခပ်ရိုင်းရိုင်းပဲမို့ ပီယဆုံခဲ့တာ ထိုလူမဟုတ်ဖို့ကိုသာ ကြိတ်ဆုတောင်းမိ၏။

နဂိုကတည်းကမှ သူ့ညီမကို ကပ်စေးနှဲပြီးချုပ်ချယ်ချင်နေတာ။

ခုလိုသာဆို•••••

▪▪▪▪▪⏳⏳⏳▪▪▪▪▪

"ခေ ထပါဦးဟ ခေ"

တဒုန်းဒုန်းနှင့်​ထု​နေ​သောအသံ​ကြောင့်​ ခေသည်​အိပ်​ချင်​မူးတူးဖြင့်​တံခါးဆီကိုလှမ်းကြည့်​လိုက်​မိသည်​။​

ဒီ​နေ့မနက် အပြင်သွားဖို့ ပီယလာနှိုးသည်​ထင်​ကာ ငုတ်​တုပ်​ထထိုင်​လိုက်​သည်​။

"​ခေ​ ဟေ့​ကောင်​ ထဦးဟ"

တံခါး​ခေါက်​သံသည်​ကျယ်​ကျယ်​လောင်​လောင်​ကြီး ပြန်​ထွက်​လာလျှင်​အိပ်​ရာ​ပေါ်မှ ထလာခဲ့ပြီး တံခါးကိုဖွင့်​လိုက်​သည်​။

ပီယက တီရှပ်ကို ဘောင်းဘီအပွကြီးနှင့်ဖြစ်ကာ အိပ်ယာထဲက ထလာသည့်ပုံဖြင့် ဆံပင်တွေဖွာနေ၏။

"အိပ်​ကောင်း​နေမှဟယ်​ ဘာလဲ အပြင်သွားမလို့လား"

"​ခေစုတ်​မ ဘယ်​ကအပြင်လဲ"

​ပီယသည်​ဘေးဘီဝဲယာကို တစ်​ချက်​အရင်​ကြည့်​နေသဖြင့်​ခေသည်​တံခါး​ပေါက်​ဘောင်​ကိုမှီရင်း အပျင်းကြီး​နေလိုက်​သည်​။​

ပီယက အသံခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့်....

"ဟိုဆေးကွဲနေတဲ့ဘဲက မခရဲ့အစ်ကိုတဲ့"

"ဘာ"

တံခါး​ဘောင်​ကိုမှီပြီး ငိုက်​နေသည့်​အရှိန်​တောင်​ဘယ်​ရောက်​သွားလဲမသိ​အောင်​ ခေ​ အော်​ပစ်​လိုက်​တော့​ ပီယ လန့်​သွားသည်​။

"တိုးတိုးလုပ်​ပါဟ သူ့အစ်​ကိုရဲ့ပုံပို့လာတော့ ငါ့ကိုထိုးသွားတဲ့ကောင် အတိအကျပဲ"

"အဲ့ဒီ​တော့"

"ဒီဘဲဆိုရင်တော့ ငါ့ကိုနည်းနည်းလေးမှ စကားထဲထည့်ပြောမယ်မထင်ဘူး စေ့စပ်ညှိနှိုင်းဖို့အသာထား မြင်တာနဲ့ဆွဲထိုးခံရမှာ ငါလည်းအဲ့လိုပဲ ဒီကောင့်မျက်ခွက်ကိုအရင်ထိုးပစ်မှာ"

"ဆွဲထိုးမယ့်အရေးတွေအသာထားစမ်းပါ အခု အဲ့ဒါကိုဘာလို့လာနှိုးတာလဲ မခရဲ့ရည်းစားက နင်မှန်း သူမှမသိဘဲ"

"မသိတာသိတာ စိတ်မဝင်စားဘူး ငါ မခကိုသွားခိုးမယ်"

"Aww"

​ခေက ဟန်​ပါပါဖြင့်​လက်​ပိုက်​လိုက်​ပြီး ဆံပင်​တွေကို သပ်​တင်​လိုက်​ကာ​ ပီယကိုပြုံးပြုံးကြီးကြည့်​၏။

"ဘာလဲဟာ စိတ်​ညစ်​ရတဲ့အထဲ ရုပ်​ကြီးကဆိုးပါတယ်​ဆိုမှ ပြုံးပြ​နေ​သေးတယ်​"

"​ခွေးစုတ်​ နင်သွားခိုးတော့ရော ဟိုကလိုက်မှာမို့လား နဂိုကတည်းကမှအိမ်မပိုင်တဲ့သူကို နင့်ဘာသာနင်သွား ငါမလိုက်ဘူး"

"ဟာ အဲ့လိုမလုပ်​ပါနဲ့ ငါ့မှာနင်​ပဲအားကိုးစရာရှိတာ"

ပီယ မျက်​နှာငယ်​လေးနဲ့​တောင်းပန်​တော့​ ခေ ရယ်​လိုက်​ကာ နာရီကိုငုံ့ကြည့်​လိုက်​သည်​။

"ဟယ်​ ၇နာရီ​တောင်​ထိုး​တော့မယ်​ ငါ ထွဋ်နဲ့တွေ့ဖို့ချိန်းထားသေးတယ် နင်လိုက်ဦးမှာလား"

"ငါကလိုက်ပြီးဘာလုပ်ရမှာလဲ"

"မသိဘူးလေ နင့်ကိစ္စကို အေးဆေးထားစမ်းပါဟာ ဟိုကဘာမှမဖြစ်ဘူး နင်ပဲ လောင်နေတာ"

"လောင်ရမှာပဲ အဲ့ဘဲက ဆေးသုံးနေတာ သူတို့အိမ်ကမသိသေးဘူးထင်တယ် ငါ မခကိုစိတ်မချဘူးဟာ"

"အဲ့လူက သူ့အစ်​ကိုကပါဟဲ့ နင်​က ဘာလို့စိတ်မချတာလဲ စိတ်​ညစ်​ပါ့"

"ဆေးသုံးတဲ့လူတွေက လွတ်တာများတယ်ဟ အဲ့အချိန် ညီမသော ဘာသော နားမလည်ဘူးရယ်"

ခေ​ ခေါင်းကုတ်​လိုက်​ကာ အခန်းဝမှာပဲ ငုတ်​တုတ်​ထိုင်​ချလိုက်​သည်​။​

ပီယကလည်း​ ခေထိုင်​သလို လိုက်​ထိုင်​လိုက်​သည်​မို့ နှစ်​ယောက်​သား​တစ်​ယောက်​မျက်​နှာတစ်​ယောက်​ကြည့်​ရင်း အကြံထုတ်​နေကြသည်​။

"အဲ့ဒါဆို နင်ဘာလုပ်မှာလဲ"

​ပီယသည်​စိတ်​မပါလက်​မပါဖြင့်​ ခေါင်းကိုတဗျင်းဗျင်းကုတ်သောအခါ ခေက ပီယကိုတွန်းလွှတ်လေသည်​။

"ဟိုဘက်သွားကုတ် နင့်ခေါင်းကဗောက်တွေ ငါ့ဆီလွင့်လာမယ်"

"ဘာဗောက်မှမရှိဘူး အပိုတွေလုပ်မနေနဲ့ နင်ကြံစမ်းဟာ မခက လိုက်မယ်မထင်ဘူး"

"ငါလည်းမထင်ဘူး ဒါ​ပေမယ့်​နင် ကြိုးစားကြည့်​လိုက်ဦး နင်က သူ့ရည်းစားပဲ နင့်စကားတော့နားထောင်မှာပါ"

"ပြောတတ်လိုက်တာဟာ ဒေါ်ခရေဝိုင်ရယ် ငါ့စကားသာနားထောင်ရင် နင့်ကိုခေါ်ခိုင်းရတာမျိုးတွေတောင်မရှိဘူး တစ်ခါလေးတွေ့ဖို့အရေးတောင် သေမလိုတောင်းဆိုနေရတာ"

"အဲ့ဒါဆိုလည်းထားလိုက်ဟာ"

"မထားပါဘူး နင် အဲ့ဘဲကိုယူလိုက်ဟာ ပြီးမှစည်းရုံးသိမ်းသွင်းပြီး လိမ္မာလာအောင်လုပ်လိုက် အဲ့ဒါဆိုငါတို့အတွက် OKပဲ"

"ငါ့ဘာသာ ထွဋ်ကိုပဲယူလိုက်မယ် ဟုတ်ပြီလား တော်စမ်းပါ"

ခေ ပခုံးကိုတွန့်ရင်း ကျောချမ်းသလိုပြောလိုက်၏။

ဆေးသမား၊ ခပ်ရိုင်းရိုင်းလူ ဒီ့အပြင်ဘာဂုဏ်ပုဒ်တွေရှိသေးသည်မသိ။

▪▪▪▪▪⏳⏳⏳▪▪▪▪▪

Part - 5 ဆက်ရန်

စာဖတ်သူတစ်ဦးချင်းစီကိုလေးစားလျက်

#shinthant1141997

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

အခ်စ္ဝိုင္ ( Part - 4 )

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

"ဟဲ့ ေပၚမလာတာ ၂ရက္ေလာက္ရိွေနၿပီ နင္ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ပီယ"

ဖုန္းထဲက စြာက်ယ္က်ယ္ထြက္လာသၫ့္အသံေၾကာင့္ ပီယ နားအူသြားသလို ဖုန္းကိုနားကခြာလိုက္သည္။

အသံထြက္တာရပ္သြားေတာ့မွ ဖုန္းကိုနားမွာျပန္ကပ္ကာ.....

"မႏၲေလးျပန္ေရာက္ေနတယ္ အေဖက ခိုင္းလိုက္လို႔"

"ဘယ္ေန့ျပန္လာမွာလဲ"

"မနက္ျဖန္မွ"

"အဲ့ဒါဆိုလည္း ျမင့္ျမင့္ခင္က အာလူးပူတင္းနဲ႔ ထိုးမုန႔္ဝယ္ခဲ့ မပါရင္ ျပန္မလာနဲ႔"

"ေအာင္မာ ငါ့ကိုdeliမွတ္ေနတာလား"

"အဲ့ဒီစကားကို မခနဲ႔ေတြ့ဖို႔လာဂ်ီတဲ့အခ်ိန္က်မွ ငါျပန္ေျပာမယ္"

မခဆိုတာႏွင့္ ပီယ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္သြားကာ ဂိတ္ဆံုးေရာက္ေနသၫ့္အတင္းစား​ေလသံကို ခ်က္ခ်င္းေျပျပစ္ေအာင္ေျပာင္းလိုက္သည္။

"အဲ့ဒီႏွစ္မ်ိဳးပဲလား ဒီမွာက ဖက္ထုတ္တို႔ဘာတို႔အေတာ္မိုက္တယ္ၾကားတယ္ေနာ္ ငါဝယ္ခဲ့ေပးမယ္ နင္ႀကိဳက္တယ္မလား"

"ေအး ဝယ္ခဲ့ ၁၀တန္းေအာင္စရာမလိုဘူး အလိုက္သိဖို႔ပဲလိုတယ္ ေမာင္ပီယ ဒီ့ထက္မကႀကီးပြားဦးမယ္"

ပီယ ရယ္ရင္းဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့ ေရ႔ွကိုအာရံုလြတ္သြား၍ ကားတစ္စီးကိုမျမင္လိုက္။

ဒုန္းခနဲဝင္တိုက္မိမွ သြားၿပီဟုသိလိုက္ရၿပီး ကားကိုရပ္ပစ္လိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္ကကားသည္ ခပ္ေစာင္းေစာင္းအေနအထားျဖင့္ ၿငိမ္သက္ေန၏။

ပီယ ကားေပၚကဆင္းခဲ့ေတာ့ တစ္ဖက္ကကားေပၚကလည္းလူတစ္ေယာက္ဆင္းလာ၏။

သူမွားခဲ့သၫ့္အတြက္ ေတာင္းပန္ဖို႔ပါ။

သို႔ေသာ္•••••

"ေသလိုက္ ေခြးမသား"

ခြပ္ခနဲအသံႏွင့္အတူ ပီယပါးတစ္ဖက္လံုးပူဆင္းသြားၿပီး လူလည္းယိုင္သြားသည္။

"ဟာ ဟိတ္ေကာင္မလုပ္နဲ႔"

တစ္ဖက္က ကားေပၚကလူေတြဆင္းေျပးလာကာ ထိုသူကိုဝိုင္းဆဲြၾကေတာ့ ပီယ ေခါင္းျပန္မတ္လိုက္ၿပီးတစ္ခ်က္ခါပစ္လိုက္သည္။

"ငါ့ညီ အစ္ကိုပဲေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒီေကာင္နည္းနည္းလြတ္သြားလို႔ပါ"

"ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကမွားလို႔ ေတာင္းပန္ဖို႔ကၽြန္ေတာ္ဆင္းလာတာ ခင္ဗ်ားလူက"

"ဟုတ္ပါတယ္ အစ္ကို႔သူငယ္ခ်င္းက မွားသြားတာပါ"

ပီယ ေဒါသျဖစ္ျဖစ္ျဖင့္ တစ္ဖက္လူကိုလွမ္းၾကၫ့္မိေတာ့ မေျပႏိုင္ေသးသၫ့္ေဒါသေတျြဖင့္ ၾကၫ့္ေနေသာထိုလူက ဆဲြထားသၫ့္ၾကားမွ ရုန္းကန္ေအာ္ဟစ္ေန၏။

မ်က္လံုးေတြရဲေနကာ တစ္ခုခုမူမမွန္သလို သူခံစားလိုက္ရ၏။

"ခင္ဗ်ားတို႔ကား ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"

"ရတယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး ညီေလး ငါ့ညီေရာေပါက္သြားသလား"

"ရတယ္ ခင္ဗ်ားတို႔လူပဲထိန္းလိုက္ပါ ေနာက္တစ္ခါ ကားနဲ႔တိုက္မိရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ကားကိုမဟုတ္ဘဲ သူ႔ကိုျဖစ္သြားမယ္"

ပီယ တင္းမာစြာေျပာၿပီးကားထဲျပန္ဝင္ခဲ့ကာ သူ႔စကားကိုၾကားလိုက္သၫ့္ ထိုလူက ေအာ္ဟစ္ေပါက္ကဲြရင္းက်န္ေနခဲ့၏။

မခတို႔အိမ္ရိွေသာ လမ္းေလးထဲမွာမွ ျပႆနာျဖစ္ရသည္မို႔ နည္းနည္းစိတ္ပ်က္သြားရကာ ထိုလူနဲ႔မခ ေတြ့မိရင္ ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။

"ဇာတ္ကားေတြထဲကလို အဲ့လူက နင့္ေယာက္ဖျဖစ္ေနရင္ေတာ့မိုက္ၿပီ"

ေခက တဟားဟားရယ္ေနရင္း ေဝဖန္လာေတာ့ ထိုသို႔ျဖစ္လာမည္ကိုစိုးရိမ္သြားမိသည္ကအမွန္။

တစ္ဖက္လူသည္ ေဆးသံုးတတ္သၫ့္လူျဖစ္သလို စိတ္ဆတ္ေသြးဆူတတ္သၫ့္လူမ်ိဳး။

အဲ့ဒီလူသာ မခရဲ့အစ္ကိုျဖစ္ခဲ့ရင္••••

"နင္ကလည္းဟာ အဲ့ဘဲကေဆးကဲြလာတာ အဲ့ဒါေၾကာင့္ဘာမွမဟုတ္ဘဲ ငါ့ကိုအသားလြတ္ႀကီးထိုးသြားတာ"

"နင္ကလည္း တကယ့္ဟာနဲ႔မွသြားေတြ့တာကိုး"

"နင္ေျပာသလိုသာျဖစ္ရင္ဆိုၿပီးစဥ္းစားေနတာ ငါျဖစ္ခဲ့တာ မခတို႔အိမ္ရိွတဲ့လမ္း"

ဒီတစ္ခါေတာ့ ေခ မရယ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားသည္။

ေခ ႄကံုခဲ့သၫ့္လူကလည္း ခပ္ရိုင္းရိုင္းပဲမို႔ ပီယဆံုခဲ့တာ ထိုလူမဟုတ္ဖို႔ကိုသာ ႀကိတ္ဆုေတာင္းမိ၏။

နဂိုကတည္းကမွ သူ႔ညီမကို ကပ္ေစးႏွဲၿပီးခ်ဳပ္ခ်ယ္ခ်င္ေနတာ။

ခုလိုသာဆို•••••

▪▪▪▪▪⏳⏳⏳▪▪▪▪▪

"ေခ ထပါဦးဟ ေခ"

တဒုန္းဒုန္းႏွင့္​ထု​ေန​ေသာအသံ​ေၾကာင့္​ ေခသည္​အိပ္​ခ်င္​မူးတူးျဖင့္​တံခါးဆီကိုလွမ္းၾကၫ့္​လိုက္​မိသည္​။​

ဒီ​ေန့မနက္ အျပင္သြားဖို႔ ပီယလာႏိႈးသည္​ထင္​ကာ ငုတ္​တုပ္​ထထိုင္​လိုက္​သည္​။

"​ေခ​ ေဟ့​ေကာင္​ ထဦးဟ"

တံခါး​ေခါက္​သံသည္​က်ယ္​က်ယ္​ေလာင္​ေလာင္​ႀကီး ျပန္​ထြက္​လာလ်ွင္​အိပ္​ရာ​ေပၚမွ ထလာခဲ့ၿပီး တံခါးကိုဖြင့္​လိုက္​သည္​။

ပီယက တီရွပ္ကို ေဘာင္းဘီအပြႀကီးႏွင့္ျဖစ္ကာ အိပ္ယာထဲက ထလာသၫ့္ပံုျဖင့္ ဆံပင္ေတြဖြာေန၏။

"အိပ္​ေကာင္း​ေနမွဟယ္​ ဘာလဲ အျပင္သြားမလို႔လား"

"​ေခစုတ္​မ ဘယ္​ကအျပင္လဲ"

​ပီယသည္​ေဘးဘီဝဲယာကို တစ္​ခ်က္​အရင္​ၾကၫ့္​ေနသျဖင့္​ေခသည္​တံခါး​ေပါက္​ေဘာင္​ကိုမွီရင္း အပ်င္းႀကီး​ေနလိုက္​သည္​။​

ပီယက အသံခပ္အုပ္အုပ္ျဖင့္....

"ဟိုေဆးကဲြေနတဲ့ဘဲက မခရဲ့အစ္ကိုတဲ့"

"ဘာ"

တံခါး​ေဘာင္​ကိုမွီၿပီး ငိုက္​ေနသၫ့္​အရိွန္​ေတာင္​ဘယ္​ေရာက္​သြားလဲမသိ​ေအာင္​ ေခ​ ေအာ္​ပစ္​လိုက္​ေတာ့​ ပီယ လန႔္​သြားသည္​။

"တိုးတိုးလုပ္​ပါဟ သူ႔အစ္​ကိုရဲ့ပံုပို႔လာေတာ့ ငါ့ကိုထိုးသြားတဲ့ေကာင္ အတိအက်ပဲ"

"အဲ့ဒီ​ေတာ့"

"ဒီဘဲဆိုရင္ေတာ့ ငါ့ကိုနည္းနည္းေလးမွ စကားထဲထၫ့္ေျပာမယ္မထင္ဘူး ေစ့စပ္ၫွိႏိႈင္းဖို႔အသာထား ျမင္တာနဲ႔ဆဲြထိုးခံရမွာ ငါလည္းအဲ့လိုပဲ ဒီေကာင့္မ်က္ခြက္ကိုအရင္ထိုးပစ္မွာ"

"ဆဲြထိုးမယ့္အေရးေတြအသာထားစမ္းပါ အခု အဲ့ဒါကိုဘာလို႔လာႏိႈးတာလဲ မခရဲ့ရည္းစားက နင္မွန္း သူမွမသိဘဲ"

"မသိတာသိတာ စိတ္မဝင္စားဘူး ငါ မခကိုသြားခိုးမယ္"

"Aww"

​ေခက ဟန္​ပါပါျဖင့္​လက္​ပိုက္​လိုက္​ၿပီး ဆံပင္​ေတြကို သပ္​တင္​လိုက္​ကာ​ ပီယကိုႃပံုးႃပံုးႀကီးၾကၫ့္​၏။

"ဘာလဲဟာ စိတ္​ညစ္​ရတဲ့အထဲ ရုပ္​ႀကီးကဆိုးပါတယ္​ဆိုမွ ႃပံုးျပ​ေန​ေသးတယ္​"

"​ေခြးစုတ္​ နင္သြားခိုးေတာ့ေရာ ဟိုကလိုက္မွာမို႔လား နဂိုကတည္းကမွအိမ္မပိုင္တဲ့သူကို နင့္ဘာသာနင္သြား ငါမလိုက္ဘူး"

"ဟာ အဲ့လိုမလုပ္​ပါနဲ႔ ငါ့မွာနင္​ပဲအားကိုးစရာရိွတာ"

ပီယ မ်က္​ႏွာငယ္​ေလးနဲ႔​ေတာင္းပန္​ေတာ့​ ေခ ရယ္​လိုက္​ကာ နာရီကိုငံု႔ၾကၫ့္​လိုက္​သည္​။

"ဟယ္​ ၇နာရီ​ေတာင္​ထိုး​ေတာ့မယ္​ ငါ ထြဋ္နဲ႔ေတြ့ဖို႔ခ်ိန္းထားေသးတယ္ နင္လိုက္ၪီးမွာလား"

"ငါကလိုက္ၿပီးဘာလုပ္ရမွာလဲ"

"မသိဘူးေလ နင့္ကိစၥကို ေအးေဆးထားစမ္းပါဟာ ဟိုကဘာမွမျဖစ္ဘူး နင္ပဲ ေလာင္ေနတာ"

"ေလာင္ရမွာပဲ အဲ့ဘဲက ေဆးသံုးေနတာ သူတို႔အိမ္ကမသိေသးဘူးထင္တယ္ ငါ မခကိုစိတ္မခ်ဘူးဟာ"

"အဲ့လူက သူ႔အစ္​ကိုကပါဟဲ့ နင္​က ဘာလို႔စိတ္မခ်တာလဲ စိတ္​ညစ္​ပါ့"

"ေဆးသံုးတဲ့လူေတြက လြတ္တာမ်ားတယ္ဟ အဲ့အခ်ိန္ ညီမေသာ ဘာေသာ နားမလည္ဘူးရယ္"

ေခ​ ေခါင္းကုတ္​လိုက္​ကာ အခန္းဝမွာပဲ ငုတ္​တုတ္​ထိုင္​ခ်လိုက္​သည္​။​

ပီယကလည္း​ ေခထိုင္​သလို လိုက္​ထိုင္​လိုက္​သည္​မို႔ ႏွစ္​ေယာက္​သား​တစ္​ေယာက္​မ်က္​ႏွာတစ္​ေယာက္​ၾကၫ့္​ရင္း အႀကံထုတ္​ေနၾကသည္​။

"အဲ့ဒါဆို နင္ဘာလုပ္မွာလဲ"

​ပီယသည္​စိတ္​မပါလက္​မပါျဖင့္​ ေခါင္းကိုတဗ်င္းဗ်င္းကုတ္ေသာအခါ ေခက ပီယကိုတြန္းလႊတ္ေလသည္​။

"ဟိုဘက္သြားကုတ္ နင့္ေခါင္းကေဗာက္ေတြ ငါ့ဆီလြင့္လာမယ္"

"ဘာေဗာက္မွမရိွဘူး အပိုေတြလုပ္မေနနဲ႔ နင္ႀကံစမ္းဟာ မခက လိုက္မယ္မထင္ဘူး"

"ငါလည္းမထင္ဘူး ဒါ​ေပမယ့္​နင္ ႀကိဳးစားၾကၫ့္​လိုက္ၪီး နင္က သူ႔ရည္းစားပဲ နင့္စကားေတာ့နားေထာင္မွာပါ"

"ေျပာတတ္လိုက္တာဟာ ေဒၚခေရဝိုင္ရယ္ ငါ့စကားသာနားေထာင္ရင္ နင့္ကိုေခၚခိုင္းရတာမ်ိဳးေတြေတာင္မရိွဘူး တစ္ခါေလးေတြ့ဖို႔အေရးေတာင္ ေသမလိုေတာင္းဆိုေနရတာ"

"အဲ့ဒါဆိုလည္းထားလိုက္ဟာ"

"မထားပါဘူး နင္ အဲ့ဘဲကိုယူလိုက္ဟာ ၿပီးမွစည္းရံုးသိမ္းသြင္းၿပီး လိမၼာလာေအာင္လုပ္လိုက္ အဲ့ဒါဆိုငါတို႔အတြက္ OKပဲ"

"ငါ့ဘာသာ ထြဋ္ကိုပဲယူလိုက္မယ္ ဟုတ္ၿပီလား ေတာ္စမ္းပါ"

ေခ ပခံုးကိုတြန႔္ရင္း ေက်ာခ်မ္းသလိုေျပာလိုက္၏။

ေဆးသမား၊ ခပ္ရိုင္းရိုင္းလူ ဒီ့အျပင္ဘာဂုဏ္ပုဒ္ေတြရိွေသးသည္မသိ။

▪▪▪▪▪⏳⏳⏳▪▪▪▪▪

Part - 5 ဆက္ရန္

စာဖတ္သူတစ္ဦးခ်င္းစီကိုေလးစားလ်က္

#shinthant1141997