《Line without a hook || Darlentina》Chapter 15
Advertisement
The last day, at pagmulat na pagmulat ng mga mata ni Narda ay lungkot at kaba agad ang nararamdaman nya.
"Regina, patapos kana maligo?" Tanong nito.
"Yes!"
Ngayon kasi ay balak ni Narda na gumala maghapon, una ay magmo-mall muna sila at kapag hapon na ay magstay muna sila sa manila ng saglit, kapag naman gabi na ay doon na nya sasabihin na aalis sya, at doon narin sya aamin.
Paglabas ni Regina ay nakatowel pa ito.
"Aahh!! May naninilip dito!" Natatawang sabi nya.
"Grabe ka talaga sakin." Sabi ni Narda at napa-iling nalang.
Pagkatapos magbihis ni Regina ay umalis na sila. Kotse naman ni Regina ang ginamit nila dahil hindi safe ang bike na gamitin.
"Anong una nating gagawin pagdating natin?" Tanong ni Narda.
"Maggagala." Nakangiting sagot ni Regina.
Pagdating nila ay naggala nga sila. Pumunta muna sila sa bilihan ng mga alahas.
Habang tumitingin sila ay nakakita ng couple bracelets si Narda, kaya naman tinawag nya agad si Regina.
"Regina! Ang ganda oh!"
Pumunta naman si Regina sa tabi nito at tinignan ang bracelet.
"Ang ganda." Sabi ni Regina.
Tumingin naman si Narda sa kanya. "Ang ganda nga."
"Miss, magkano po dito?" Tanong ni Regina sa babae.
"5k po." Sagot namang ng babae.
"Pwede po makita?" Tanong naman ni Narda at tinignan sya ni Regina.
"Sige po." Inilabas na ng babae ang bracelet at kumikinang ito, tulad ng mga mata ni Narda kapag nakikita nya si Regina.
"Kuhanin ko na po." Sabi naman ni Narda.
"Narda? That's—"
"Ang ganda noh? Oo ang ganda, bagay nga sayo eh." Mabilis na sabi ni Regina at binayaran ang bracelet.
Paglabas nila ay agad isinuot ni Narda ang bracelet kay Regina.
"Narda? Bakit binili mo agad agad?" Takang tanong ni Regina.
"Malalaman mo mamaya." Sagot naman ni Narda at kumindat.
Hinawakan naman ni Regina ang kanyang kamay at biglang nakaramdam ng paro paro sa tyan. Habang ang tibok naman ng puso nya ay bumibilis.
"Where do you want to go next?" Tanong naman ni Narda.
"Let's go and find some new clothes!"
Pumunta sila sa isang clothing store at tumingin ng mga damit. Habang tumitingin si Narda at bigla syang tinawag ni Regina.
"Narda look! This combination looks great right?"
But for Narda, it's perfect.
"Ayos! Ang galing mo naman pumili." Nakangiting sabi nya at nakitang binabalik ni Regina sa hanger ang damit. "Wait! Patingin nga."
Ibinigay naman ni Regina ang damit kay Narda at nang makuha ni Narda ito ay agad syang pumunta sa counter para magbayad.
Advertisement
"Narda!" Tawag ni Regina dito at hinabol ito.
"You're buying that?" Takang tanong ni Regina.
"Yes, may problema ba?"
"A-ah, you already spent your 5k on our bracelet and now babayaran mo yunh damit na nagustuhan ko?" Regina confusedly said.
Pero tumawa lang si Narda dito. "Ayaw mo nun? Libre ko na nga eh, alam ko kasi na ayaw mong pagastusin ako kaya kinukuha ko agad."
"Kasi naman, Narda, damit ko naman yan hindi sayo." Nakapout na sabi ni Regina.
"Shh! Just tell me what you want and I'll buy you that." Nakangiting sabi ni Narda. "No buts."
Bumuntong hininga nalang si Regina at wala naman syang choice.
Sunod na pinuntahan nila ay ang bilihan ng mga sapatos.
Nagiikot lang si Narda nang makita nya si Regina na nakatingin lang sa isang sapatos.
"Ang ganda noh?" Sabi ni Narda at tumango naman si Regina. "Bumili tayo nan para parehas tayo ng sapatos."
Nagningning naman ang mga mata ni Regina, pero nang maalala nya na si Narda nanaman ang gagastos parang bigla syang nakonsensya.
"Narda ang mahal." Nakapout na sabi nya.
Ngumiti naman si Narda dito. "Don't worry, hindi naman ikaw ang bibili eh. Ako naman, so no need to worry."
Pagkatapos nilang mabili ang sapatos na nagustuhan nila ay naisipan nilang maglaro naman.
Halos lahat ng laro ay nasubukan nila, puno ng saya ang kanilang mga puso habang sila ay naglalaro. Narealize ni Regina na ngayon lang sya nakaramdam ng saya na ganito.
"Thank you, Narda." Nakangiting sabi ni Regina.
"Wala yun, kulang pa yun sa mga nagawa mo sakin."
Nagpicture picture muna sila at pagtingin sa orasan ay ala-una na, kaya naman kumain muna sila at pagkatapos nilang kumain ay naggala gala pa sila.
"Ang cute ng teddy bear nato!" Sabi ni Regina at hinug ito.
"Picturan kita bilis!" Sabi naman ni Narda at agad na pinicturan si Regina at binili ag teddy bear.
Nagdecide na silang umalis ng mall at maggala naman sa labas, since mukhang hindi naman na masakit sa balat ang araw.
Pumunta sila Narda at Regina sa puntod ng nanay at tatay ni Narda.
"Hi nay! Hi tay! Miss ko na po kayo. Eto nga pala kasama ko, si Regina."
"Hello po! I am Narda's great friend." Nakangiting sabi ni Regina.
Nagkwentuhan lang silang dalawa doon at nang medyo dumidilim na ay pumunta na sila sa Manila bay.
"This is the place where we met each other." Sabi ni Regina.
"Yes. At dinala kita dito dahil gusto kong sabihin na.." Bumuntong hininga naman si Narda at tinignan ang mga mata ni Regina. "Pupunta na ako ng ibang bansa."
Advertisement
Napatigil si Regina na para bang pinoproseso ang sinabi ni Narda sa kanyang utak at nakita ni Narda na unti-unting pumapatak ang mga luha nito.
"Mags-stay ako sa America ng ilang taon, Regina. Tinanong mo ako kanina kung bakit ko binili agad agad yung bracelet, that's because sa tuwing namimiss mo ako ay suotin mo o tignan mo lang yang bracelet na yan. Maaalala mo ako."
"N-narda, w-when are you l-leaving?" Humahagulgol na tanong ni Regina.
"Mamayang 3 ng madaling araw." Sabi ni Narda at pinunasan ang mga luha nito.
"Alam na ba ni Brian at Leslie?"
"Oo, alam na nila, sila ang mga sinabihan ko na bago ikaw. Gusto ko kasi na masulit ko yung three days na kasama ka, Regina." Medyo naluluha na sabi ni Narda.
"You're coming back right?"
"Oo naman, babalik ako. I promise, basta pansamantala lang akong maninirahan dun." Sagot ni Narda.
Nagyakapan sila ng mahigpit dahil for sure, mamimiss nila ang isa't isa. Lalo na't wala nang kasama si Regina sa condo dahil aalis na si Narda, magiging tahimik nalang ang paligid dahil wala nang nangungulit sa kanya.
Pagdating nila sa condo ay nagpahinga sila nang kaunti. Nagpalit na sila ng kanilang mga damit at parehas silang dumungaw sa bintana. Kitang-kita nila ang buwan at mga bituin.
"I suddenly feel sad because you're leaving." Nakapout na sabi ni Regina at ipinatong ang kanyang ulo sa balikat ni Narda.
"Sorry, ginagawa ko lang ang bagay na makakatulong sakin."
Naluluha nanaman si Regina. "I know, but I can't help but feel sad."
"I am coming back." Nakangiting sabi ni Narda. "Ang ganda ng buwan ngayon."
"Hmm."
"May sasabihin pala ako." Kinakabahang sabi ni Narda.
"What is it?"
Huminga sya ng malalim at tumingin sa mga mata ni Regina. "Alam ko may minamahal ka na, pero sa tingin ko may karapatan kang malaman to. Sana hindi ka lumayo or mailang kapag nalaman mo to, kasi kahit anong sabihin mo, kahit anong maging reaksyon mo ay tatanggapin ko."
Nakatingin lang si Regina kay Narda at tumango-tango.
"R-regina kase.."
"Kase?"
"I'm inlove with you."
Regina froze. Feeling nya ay hindi sya makagalaw sa kinauupuan nya. Hindi nya ineexpect na maririnig nya ang mga salitang iyon kay Narda.
"S-since when?" Tanong ni Regina.
"I don't know when, bigla ko nalang naramdaman."
Napatahimik naman silang dalawa.
"N-narda, I am so sorry, but you know I have a boyfriend right? Why did you not stop your feelings from me? Bakit hindi ka nalang nagmove-on? Bakit ako pa?" Medyo pasigaw na tanong ni Regina.
Narda gave her a small smile. "Kase ipinangako ko sa sarili ko na ikaw lang ang mamahalin ko. Kahit pa hindi mo man maibalik ang nararamdaman ko para sayo, ayos lang, because loving you makes me feel so happy."
Pinunasan nya ang mga luha na kanina pa umaagos sa kanyang maamong mukha.
"And loving you is also heartbreaking. Specially when my two eyes saw that you and Brian are kissing in Manila Bay, at yung time na naging official kayo."
"Lahat ng kinanta ko dun para sayo, pero hindi mo yun alam dahil nakafocus ka sa taong minamahal mo. Naiintindihan ko yun, Regina. Kase wala lang naman ako sa buhay mo kundi isang kaibigan, at doon, masaya na ako."
"Nawala na yung hope na meron ako simula nang makilala mo si Brian. Alam kong wala na akong pag-asa, kaya hindi ko na pinilit pa yung sarili ko sayo."
"Kaya kong tiisin lahat ng sakit dahil mahal kita. Lahat ng nararamdaman ko kakaiba, lalo na kapag lumalapit ka sakin, bumibilis ang tibok ng puso ko. Kapag hinawakan mo ako,ay kuryente. You find me weird when I told you about that, pero hindi mo alam na isa na yun sa mga signs."
Patuloy paring umaagos ang mga luha ni Narda at ganun din kay Regina.
"At kaya ayaw kong magconfess agad ay dahil hindi mo ako gusto, at straight ka. Pero kahit na ganon ay mahal pa rin kita." Tinapos niya ang kanyang pag-amin nang may lungkot sa kanyang mga mata.
Wala namang nasabi si Regina at nakayuko lang ito.
Narda gave her another small smile. "It's okay, you don't have to say anything."
Agad syang lumabas ng condo at bumili ng beer. Nagbike sya papuntang Manila Bay at doon uminom.
"Kasalanan mo to, Narda. Ngayon maiilang na sya dahil sa ginawa mo!" Galit na sabi nya sa kanyang sarili. "Bakit kasi na-inlove ka pa? Nasasaktan ka tuloy."
"Pero okay lang, atleast nasabi ko na, pagdating ko sa ibang bansa ay kakalimutan ko na ang nararamdaman ko para sa kanya."
Tumingin naman sya sa langit at doon ay tumulo nanaman ang kanyang mga luha.
"Nay, Tay, sama na po ako sa inyo." Humahagulgol na sabi nya.
Pagod na akong masaktan. Sana madali lang maalis tong sakit na nararamdaman ko, para hindi na ako iyak ng iyak sa sobrang sakit.
Advertisement
- In Serial60 Chapters
A Murder of Crows
New money rich kid. War General. Amnesiac. Most people live one life, Virgil Darko has lived three. It's been six months after losing his memory and Virgil has only just begun to adjust himself to prison life in Shrieker's Veil - the greatest island prison in all of Xyra. And it's problem after problem for Virgil, who's lost his memory and who can't seem to understand why everyone hates him. Or fears him. After one prison fight, Virgil is sent to his cell starving only to be met with the most unlikely partner ever; Prince Ritcher. The prince, who's come all the way from the mainland to offer Virgil the greatest gift he could have, his memories. The task seems easy, for Virgil to read his diary and to make a thread between all the loose thoughts and images in his head. At a cost. Virgil is forced into a choice to forget who he was, or remember all his tribulations in a bid for Ritcher to figure out where his partners in crime retreated to. Will Virgil be able to sell out friends? Friends he doesn't even remember anymore? Or maybe sometimes past lives should be forgotten.
8 110 - In Serial20 Chapters
(•Yandere M. x F. Reader•) •Oneshots•
•Yandere Male x Female Reader oneshots•
8 362 - In Serial9 Chapters
The Bronze Players of Recreation
The world of Creation has seen a recent explosion of what can only be called an adventurer’s culture over the past few decades. People who were once looked at as nothing more than lower class mercenaries rose to the ranks of heroes and legends as adventuring became recognized as an idealized lifestyle of overcoming hardship and finding triumph. With the establishment of a guild-based government system on the continent of Terramania, adventurers were soon legitimized and adventuring became a phenomenon universally accepted around the world. Redlette had retreated from this world to live on Earth for the remainder of her years, having been born and outcast by the gods of Creation. However, upon meeting a friend that she treasured dearly, she found herself longing for a return to her world—she wanted to experience it properly and go on adventures with someone whom she holds dear. Putting a plan into action, she meets with her friend, an awkward, nerdy boy by the username of Herring who she’d only known through years of playing online games with him, and invites him to go on this fantastic adventure with her. An adventure in another world had always been an impossible dream for Herring, but when he suddenly found himself with the opportunity to embark on one, he knew it wouldn’t be as simple as books and shows made it out to be. Redlette was notorious for rushing into things without thinking them through, and he was flighty and weak. In the games they played together, they rarely grasped victory. They were losers through and through, both in hobby and life. Despite this, though, he takes the leap and sets off with Redlette into the world of Creation. Together they only had one goal: to have fun and go on the adventure of their lives. This time, they’d establish a guild of their own and be free to take on whatever exploits their hearts desired. This is the story of the founding of their guild. Author’s Notes: -My writing style is largely based off of the absurd amount of light novels I’ve read and anime I’ve watched, so it may come off as cartoonish or exaggerative at times. If that isn’t your thing, I’d steer clear of this story.-Not an MMO story.-No numerical stats.-Relatively slow pacing.-Posts are between 2000-5000 words weekly after Chapter 1. Art Credits: Cover Art, Inserted Art, and Character Designs by @TransFlames on Twitter. World Map and Cover Logo by @figburn on Twitter.
8 138 - In Serial47 Chapters
Naruto: The Youngest Anbu
Life is hard for the little Uzumaki. Abused, tortured, and treated like a monster. Naruto constantly walks the streets alone while receiving glares from the villagers and the constant verbal abuse. One day, on his birthday, he meets the nine tailed fox. Instead of hating him, the fox grew to like the little Uzumaki. The nine tails decides to train the little guy and make him into a strong shinobi. Very soon, the 3rd Hokage will call him into his office to reveal the new life of the little child...I, unfortunately, don't own Naruto. Masashi Kishimoto does.
8 98 - In Serial46 Chapters
daggers
- do not read !- main au is on twitter, i'm just using wattpad for the narrations
8 58 - In Serial8 Chapters
Naruto madman Didara
a simple deidara and tobi fanfic, which has been discontinued :/
8 96