《မြေခွေးရှစ်တိနှင့်ဗီလိန်ရှစ်ရှုန်း || ဘာသာပြန်》[၆၄] လောကကြီးထဲရှိအနန္တအပေါက်|ေလာကႀကီးထဲရွိအနႏၱအေပါက္

Advertisement

!unicode!

ချင်းချိုးနှင့်ပြင်ပလောကတို့၏လမ်းဆုံတွင် ​မဖြစ်ထွန်းသောနယ်​မြေတစ်ခုရှိသည်။ ထိုနေရာတွင်ပုံမှန်အားဖြင့်နေထိုင်သူအနည်းစုသာရှိသည်မို့ စီးပွားရေးသမားများသိပ်မရှိကြပေ။ မိုင်၅၀အကွာအဝေးအတွင်းတွင် တည်းခိုဆောင်တစ်ခုသာလျှင်ရှိ၏။

သို့သော်ဤအချိန်တွင် ဆိုးဝါးသောရာသီဥတုကြောင့် နေ့ဘက်တွင်မိုးသည်းထန်စွာရွာသွန်းကာ ညဘက်တွင်ရပ်တန့်သွားခြင်းမရှိဘဲ မြေပြင်ပေါ်ရှိရေမှာ​​ခြေသလုံးထိရောက်တော့မည်ပင်၊ ထို့ကြောင့် ကြုံတောင့်ကြုံခဲဖြစ်စွာဖြင့် လမ်းသွားလမ်းလာအများစုဟာဤတည်းခိုဆောင်ရှေ့တွင်ရပ်မိကြသည်။

နန်ဇီတောင်ထွတ်မှပြန်လာသည့်မြေခွေးမျိုးနွယ်စုဟာလည်းဒီရောက်လာသည်။

မင်ချီ၏ပင်ကိုယ်စရိုက်နှင့်ဆိုလျှင် သူမဟာသဘာဝကျကျပင်မိုးရေထဲတွင်ခရီးထွက်ဖို့ရာငြင်းဆန်လိမ့်မည်ပင်။ ချန်နဥ်ကတည်းခိုဆောင်ထဲဝင်သွားပြီးနောက် သူဟာကောင်တာပေါ်သို့ရွှေချောင်းတစ်ချောင်းတင်ကာပြောလိုက်သည်။

"သူဌေး၊ ကျွန်တော်တို့အကုန်လုံးအတွက်စီစဥ်ပေးပါအုံး။"

သူတို့အုပ်စုသည်မိုးရေထဲမှလာခဲ့သော်လည်း လုံးဝရေစိုခြင်းမရှိပေ၊ သူတို့ဟာသာမန်ထက်ထူးကဲပုံပေါ်ပြီး ပထမဆုံးအကြည့်တစ်ချက်တည်းဖြင့်သူတို့ဟာသာမန်လူတို့မဟုတ်မှန်းသိနိုင်သည်။

ဆိုင်ရှင်မှာချင်းချိုးအနီးတွင်နေထိုင်ပြီး ဗဟုသုတအချို့ရှိပေရာ သူတို့ကိုအတိုက်အခံမလုပ်ရဲဘဲ ဂရုစိုက်သောလေသံဖြင့်ပြောမိသည်။

"ဧည့်သည်၊ ကျုပ်အားနာပါတယ်၊ ဒီနေ့ရာသီဥတုကတော်တော်လေးဆိုးဝါးနေတော့ ဧည့်သည်တွေအရမ်းများနေတာမို့ အခန်းလွတ်နှစ်ခန်းပဲကျန်ပါတော့တယ်။ နေရာတချို့ရှိသေးပေမဲ့ မင်းတို့နေနိုင်ပါ့မလား။"

ချန်နဥ်အနည်းငယ်တုံ့ဆိုင်းသွားမိပေမဲ့ မင်ချီကပြောလိုက်ပြီးဖြစ်သည်။

"မင်းဘာလုပ်မလို့လဲ၊ ဧည့်သည့်ခန်းကိုမသွားနဲ့၊ အခန်းလွတ်နှစ်ခန်းကလုံလောက်ပြီ၊ မြန်မြန်သွားသန့်ရှင်းရေးလုပ်ချည်၊ ရေပူနဲ့အိပ်ရာခင်းအသစ်ပြင်ဆင်ပြီး အခန်းထဲမှာအနံ့ကောင်းတဲ့အမွှေးနံ့သာထွန်းပေးပြီးတော့ ချိုးရေထဲကိုပွင့်ဖတ်တွေထည့်ပေးဖို့မမေ့နဲ့။ ဒါနဲ့စကားမစပ်....ထိုင်စရာအခင်းလည်းကျွန်မဝယ်မယ်။"

ဆိုင်ရှင်ကခပ်သွက်သွက်သဘောတူကာ သူ့ဝန်ထမ်းကိုပြင်ဆင်ပေးဖို့ပြောပြီးနောက် လူအယောက်၂၀ကိုကူကယ်ရာမဲ့စွာကြည့်လိုက်မိသည်။ သူတို့အကုန်လုံးဟာအခန်းတစ်ခန်းတည်းကိုတူတူဝင်သွားကြပြီး ရပ်စရာနေရာလွတ်ပင်မရှိလောက်နီးပါးပင်။

လူငယ်လေးကချိုးရေယူကာ အထဲကိုတွန့်ဆုတ်စွာတိုးဝင်သွားပြီး တံခါးဝတွင်ထားပေးပြီးနောက် တံခါးပိတ်ကာအပြင်ထွက်လာခဲ့သည်။ အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာရင်းဖြင့် သူမနေနိုင်ဘဲအနောက်ကိုတစ်ချက်ပြန်ကြည့်ကာ ရင်ထဲတွင်အဆက်မပြတ်တီးတိုးပြောမိသည်။

-ခင်ဗျားတို့ဒီမှာဘယ်လိုအိပ်မှာလဲ။ လေပေါ်မှာတွဲလောင်းချိတ်ပြီးအိပ်ကြမှာလား။

သူထွက်သွားပြီးမကြာမီတွင် မင်ချီကလက်ခုပ်တီးကာပြောလိုက်သည်။

"ကောင်းပြီ၊ မိန်းကလေးတွေအကုန်လုံးမြေခွေးအဖြစ်ပြောင်းလိုက်ကြတော့။"

သူမမှတစ်ပါး၊ မျက်မှောက်ရှိမိန်းကလေးများမှာချက်ချင်းပင်မတူညီသောအရောင်နှင့်မြေခွေးများအဖြစ်ပြောင်းသွားလေရာ အခန်းမှာရုတ်ခြည်းနေရာပိုကျယ်သွားချေသည်။

မင်ချီကဆိုသည်။

"ယောက်ျားလေးတွေက ငါတို့အတွက်ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာထိုင်စရာအခင်းဖြန့်ပေးပြီးရင်ရေချိုးကန်လုပ်ပေးချည်၊ ပြီးရင်နောက်အခန်းတစ်ခန်းမှာသွားနား၊ စကားပြောလို့ရအောင်လူသားပုံရိပ်တစ်ခုချန်ခဲ့အုံး၊ ကျန်တဲ့လူတွေကမြေခွေးအဖြစ်ပြောင်းလိုက်လို့ရှိရင် ကောင်းကောင်းမွန်မွန်အိပ်လို့ရပြီ။ ငါရှိနေတာကို ဧည့်သည်ဆောင်ထဲသွားပြီး အဲ့ဒီ့လူတွေနဲ့သွားနေဖို့မလိုဘူးလေ။"

ချန်နဥ်ပြုံးကာပြောမိသည်။

"ဒေါ်လေးဘယ်တုန်းက ဒီလောက်စည်းကမ်းရှိသွားတာလဲ။ ကျွန်တော်တို့မြေခွေးတွေကယောက်ျား၊ မိန်းမခွဲအိပ်ရမယ်ပေါ့လေ။"

မင်ချီကပြောလာသည်။

"မင်းဘာသိလို့လဲ။ ယုန်တွေကအသိုက်အစွန်ကမြက်ကိုမစားဘူး၊ ပြီးတော့သူတို့ရဲ့ချစ်သူကိုသူတို့ရဲ့မျိုးနွယ်စုထဲမှာမရှာကြဘူး၊ မဟုတ်ရင်သူတို့ဆော့ကစားရင်းလူစုကွဲနေတာနဲ့တင်ပင်ပန်းနေလိမ့်မယ်၊ အဲ့လိုဆိုရင်ပေါင်းစည်းမှုကိုမထိခိုက်စေဘူးလား။ ဟိုဘက်သွားတော့!"

ချန်နဥ်ဟာလည်းစနောက်ကာဖြင့် အခြားသူတို့နှင့်အတူထွက်သွားသည်။

လူတိုင်းမှာရေပူချိုးရင်းသက်တောင့်သက်တာဖြစ်သွားကြပြီးနောက် မင်ချီကအိပ်ရာပေါ်တွင်လှဲကာ သူမလက်ကိုပျင်းရိပျင်းတွဲဝေ့ရမ်းကာဖြင့် အခြားမြေခွေးများကိုညွှန်ကြားလာသည်။

"ဒီကိုလာ၊ မင်းတို့တွေဒီမှာထိုင်ပြီးတန်းစီကြ....ဒီလိုမလုပ်နဲ့၊ အရောင်ကရောလွယ်တော့ ရှုပ်ပွတဲ့ပုံပေါက်နေတယ်၊ အရောင်အလိုက်စီ၊ အနုကနေအရင့်။"

မြေခွေးလေးများနေရာယူပြီးသွားသော် မင်ချီကကျေနပ်စွာခေါင်းငြိမ့်၍ပြောလာသည်။

"ငါမင်းတို့နဲ့အတူမရှိခဲ့တာနှစ်တွေအများကြီးကြာခဲ့ပြီ၊ မင်းတို့ကအဲ့ဒီ့အရိုင်းကောင်ချန်နဥ်အလိုလိုက်တာခံခဲ့ရတာပဲ။ ဒီမျိုးနွယ်စုခေါင်ကမင်းတို့ကိုအမွှေးဆီဘယ်လိုလိမ်းရလဲသင်ပေးမယ်၊ နည်းလမ်းမှန်က အသာလေးပွတ်ရမှာ၊ အမွှေးတောက်လျှောက် နည်းနည်းချင်းစီ စိတ်ရှည်ရှည်ထားပြီးတော့....ဝေ့၊ ဟိုဘက်ကကောင်တွေကိုခေါ်လာပြီးသင်ယူခိုင်းလိုက်ချည်။"

အမွှေးဖွာဖွာမြေခွေးအတန်းလိုက်ကသူမနောက်လိုက်၍ ညဘက်တွင်အမွှေးဆီလိမ်းခြင်းကိုသင်ယူနေကြသည်။ အခန်းတစ်ခန်းလုံးမှာမွှေးပျံ့သောရနံ့အပြည့်ပင်။ ဖယောင်းတိုင်အလင်းကားမြေခွေးများပေါ်ကျရောက်နေသဖြင့် အရောင်မှာမျက်စိကျိန်းလောက်ဖွယ်ရာ။

မင်ချီတစ်အောင့်ကြာသင်ပေးနေပြီး မြေခွေးများအနက်ခေါင်းသေးသေးလေးရှိသည့်တစ်ကောင်ဟာ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့်အမွှေးဆီကျောက်စိမ်းပုလင်းကိုကိုင်ထားရင်း အနည်းငယ်သာပွတ်ကာ အိပ်ပျော်တော့မည်ကိုမြင်လိုက်ရပေသည်။

သူမကအမွှေးဆီကိုနှိုက်ကာ လက်ဖျောက်တီး၍ မြေခွေးမလေး၏ခေါင်းပေါ်ရိုက်ချလိုက်သည်။

"ထစမ်း!"

မြေခွေးမလေးမှာအလွန်ကြောက်ရွံ့သွားသဖြင့် ချက်ချင်းမျက်စိဖွင့်ကာဟိုဟိုဒီဒီကြည့်လာသည်။

သူမမြင်လိုက်ရသည့်ပထမဆုံးအရာမှာ သူမ၏တောက်ပနေသောအပေါင်းအဖော်တစ်အုပ်ဖြစ်ပြီး သူမမနေနိုင်ဘဲလွှတ်ခနဲပြောမိသည်။

"ဝိုး၊ နင်တို့တွေကဒယ်အိုးထဲကထွက်လာတဲ့ရွှေရောင်သန်းတဲ့အဆီရွှဲရွှဲကြက်ကင်နဲ့တူလိုက်တာ။"

ချန်နဥ်ကလက်ဖဝါးတစ်ဖက်ဖြင့်ပါးစပ်အုပ်ကာ ခေါင်းငုံ့၍ တခစ်ခစ်ရယ်မောလိုက်မိသည်။

မင်ချီကခေါင်းခါကာဆိုသည်။

"ဘယ်လိုစားရမလဲဆိုတာကျသိတယ်၊ စားနေတုန်းအိပ်ချင်တယ်လို့မခံစားရဘူးလား။ ကလေးတစ်ယောက်ကိုသင်ပေးရတာတကယ်ခက်တာပဲ၊ မင်းကိုယ်မင်းကြည့်အုံး၊ ဝလာတော့မယ်!"

မြေခွေးမလေးကလှဲချကာ ပက်လက်လှန်လျက် မင်ချီအားသူမ၏ဝမ်းဗိုက်ကိုပြသလာသည်။

"ကံဆိုးချင်တော့ မျိုးနွယ်စုခေါင်ရယ်၊ ကျွန်မရဲ့ဝမ်းဗိုက်ကချပ်နေတုန်းပဲ၊ တကယ်ဗိုက်ဆာတယ်။"

ချန်နဥ်ပြောမိသည်။

"အဲ့လိုလှဲလိုက်တဲ့သူတိုင်းဗိုက်ချပ်သွားမှာပဲလေ။"

မြေခွေးမလေးကချန်နဥ်ကိုဒေါသတကြီးသွားဖြဲပြသည်။

မင်ချီကပြောလာသည်။

"အေးပါ၊ ထားလိုက်တော့၊ ဟင်း။ အဆုံးမှာတော့ မင်းတို့တွေမှာငါ့သွေးသားမပါတော့ ငါ့ရဲ့ပုံစံကိုလုံးဝနားမလည်ကြပါဘူး။"

မြေခွေးများမှာသူတို့ကိုယ်ပေါ်အမွှေးဆီသုတ်ထားရသဖြင့်စိတ်ပျက်နေကြသည်။ မင်ချီကထိုသို့ပြောလာသော် သူတို့အကုန်လုံးပျော်ရွှင်သွားကာချက်ချင်းလူစုခွဲလိုက်ကြသည်။

မင်ချီသူတို့ကိုကြည့်ကာခေါင်းရမ်း၍တီးတိုးဆိုမိသည်။

"ငါ့သားပြန်လာတဲ့အခါကျရင် သူကငါ့ကိုအကောင်းဆုံးနားလည်ပေးနိုင်မှာပဲ၊ ငါသူ့ကိုအကုန်သင်ပေးမယ်။"

ငိုက်မြည်းလျက် ကြက်ကင်စားချင်နေသည့်မြေ​ခွေးမလေးမှာထောင်ယွဲ့ယွဲ့ဟုခေါ်သည်။ သူမဟာမြေခွေးထီးများအခန်းပြန်သွားစဥ် အပြင်ခိုးထွက်လာခဲ့သည်။ သူမလှည့်လာသော် သူမဟာမျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းနှင့်ချစ်စရာမိန်းကလေးအဖြစ်ပြောင်းသွားကာ တည်းခိုဆောင်ရှိအနောက်မီးဖိုချောင်ထံပျော်ပျော်ကြီးပြေးသွားသည်။

ခုနကထိုမြေခွေးမျိုးကိုကြည့်နေရင်းဖြင့် သူမတကယ်ကြက်ကင်စားချင်လာခဲ့သည်။ ဤတည်းခိုဆောင်တွင်ဟင်းပွဲများမရှိတော့သော်လည်း မီးဖိုချောင်မှာပါဝင်ပစ္စည်းများရှိလောက်သဖြင့် သူမဘာသာသူမလုပ်စားလို့ရနိုင်သည်။

အပြင်မှာမိုးရွာနေဆဲဖြစ်ပြီး အရှေ့ဧည့်သည်ဆောင်တွင်လင်းထိန်လျက်ရှိသည်။ နေစရာအခန်းမရှိသည့်ခရီးသည်များမှာထိုနေရာတွင်စုဝေးနေကြပြီး တချို့ကငိုက်မြည်းရင်း အချို့မှာအသံနိမ့်ဖြင့်စကားပြောရင်း မိုးတိတ်သွားမည်ကိုစောင့်နေကြသည်။

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့ကသူတို့ကိုရှောင်ကာ အနောက်မီးဖိုချောင်ထံတည့်တည့်မတ်မတ်သွားခဲ့သည်။ တစ်အောင့်ကြာရှာဖွေလိုက်ပြီးနောက် အချဥ်ရည်နှင့်ရောထားသောကြက်ကင်အနည်းငယ်ရှိနေသေးသည်ကိုတွေ့ရှိသွားသည်။

သူမမျက်လုံးတောက်သွားကာ မီးဖိုဘေးတွင်ငွေပြားတစ်ပြားတင်၍ ကြက်ခြေထောက်ကြီးကိုအသာဖဲ့ကာ တစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်သည်။

တကယ်အရသာရှိတယ်!

အရသာတွင်ယစ်မူးနေရင်းဖြင့် သူမဘေးတွင်တကျွီကျွီမြည်သံတစ်ခုကို ထောင်ယွဲ့ယွဲ့ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရသည်။

သူမဟာကြွက်ဟုထင်မိသဖြင့် ခြေဆောင့်ကာ ကြက်ခြေထောက်ကိုက်လျက်သားဖြင့် ထိုနေရာကိုလှမ်းကြည့်မိသည်။

ဘာဆိုဘာမှရှိမနေ။

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့စိတ်သက်သာရာရသွားကာ ကြက်ခြေထောက်ဆက်ကိုက်ရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း ဤအခိုက်အတန့်တွင်သူမကျောပြင်မှာရုတ်ခြည်းအေးစိမ့်သွားပေသည်။

၎င်းမှာသိမ်မွေ့သောအာရုံခြောက်ပါးပင်။

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့ရုတ်ခြည်းမတ်တပ်ထရပ်ကာ အနောက်လှည့်ကြည့်မိသည်!

သူမအနောက်ရှိနံရံပေါ်မှထွက်ပေါ်လာသည့်ဖြူဖတ်ဖတ်မျက်နှာတစ်ခုကိုမြင်လိုက်ရသည်။

ထိုမျက်နှာမှာပြားကပ်နေပုံမှာ နံရံပေါ်ကပ်ထားသောပန်းချီကားပမာ။

သူမကိုစိုက်ကြည့်လျက် အသာပြုံးပြနေပေသည်။

ထိုအခိုက်အတန့်၌ ထောင်ယွဲ့ယွဲ့ခြောက်ခြားသွားရကာ သူမကျောပြင်ပေါ်ကပ်မှီနေသည့်ထိုအရေပြားကိုခွာပစ်လိုက်ချင်မိသည်။

သူမကြောက်လန့်တကြားအော်ကာ လက်ထဲရှိကြက်ခြေထောက်ကို ထိုမျက်နှာထံပစ်ပေါက်လိုက်မိသည်။

ကြက်ခြေထောက်ပစ်လိုက်စဥ် ထောင်ယွဲ့ယွဲ့ဟာလည်းအနောက်ဆုတ်ကာ လက်ဝါးနှစ်ဖက်ကိုအသင့်ပြင်ကာ ရန်သူကိုသတိရှိရှိကြည့်နေမိသည်။

ကြက်ခြေထောက်ကထိုအရာကိုထိတော့မည့်အချိန်တွင် ၎င်းကမရှောင်ဘဲ ရုတ်ခြည်းပါးစပ်ဟကာ ကြက်ခြေထောက်ကိုတစ်ကိုက်တည်းဖြင့်ဝါးမျိုလိုက်ပြီး အရိုးနှင့်အသားများပင်တဂျွတ်ဂျွတ်ဝါးစားခံလိုက်ရကာ ၎င်းမှာနှစ်ခြိုက်နေပုံပေါက်သည်။

ပြားကပ်သောပန်းချီကားပမာမျက်နှာမှာ နံရံနှင့်မြဲမြံစွာကပ်ထားပြီး ပါးစပ်တစ်ခုသာလျှင်လှုပ်ရှားလျက်ရှိသည်။ ဤပုံစံကားထူးဆန်းကာ အနည်းငယ်ရွံစရာကောင်းလှသဖြင့် ကြက်ခြေထောက်ပင်မမွှေးတော့သယောင်။

စျေးပေါလိုက်တာ၊ ငါတစ်ကိုက်ပဲကိုက်ရသေးတာလေဟာ-

ယွဲ့ထောင်တွေးမိသည်။

သူမကူကယ်ရာမဲ့စွာလျှာသပ်မိပေမဲ့ သူမရင်ထဲရှိအကြောက်တရားမှာအနည်းငယ်လျော့ပါးသွားပြီး တစ်ဖက်လူကိုရိုက်ချလိုက်သည်။

သို့သော် သူမလက်ထဲမှလေပြင်းလွှတ်လိုက်သည့်တစ်ခဏတွင် သူမရှေ့ရှိမျက်နှာမှာရုတ်ခြည်းပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့တစ်အောင့်မျှမိန်းမောသွားရကာ သူမအနောက်တွင်လေကိုချက်ချင်းခံစားမိလိုက်သည်။ သူမခပ်သွက်သွက်ညာဘက်လှည့်လိုက်ရာ နံရံမှာဘန်းခနဲအက်ကွဲသွားသည်ကိုသာလျှင်ကြားလိုက်ရပြီး ပုံရိပ်ကထောင်ယွဲ့ယွဲ့ထံသို့လေပြင်းတိုက်ခတ်သံနှင့်အတူပြေးဝင်လာပေသည်။

ဤအချိန်တွင် သူမပုန်းဖို့ရာမဖြစ်သဖြင့် ထောင်ယွဲ့ယွဲ့မသိလိုက်မသိဘာသာဖြင့်မျက်စိမှိတ်ကာ သူမ၏နောက်ဆုံးမျှော်လင့်ချက်အဖြစ် သူမ၏မူရင်းမြေခွေးအသွင်ကိုပြောင်းလဲရန် မန္တာန်တိတ်တိတ်လေးရွတ်လိုက်မိသည်။

သို့သော် ထိုစဥ် ဘေးရှိပြတင်းပေါက်မှာလည်းဘန်းခနဲတွန်းဖွင့်ခံလိုက်ရသည်။

လူတစ်ယောက်ကပြတင်းပေါက်မှတစ်ဆင့်ခုန်ဝင်လာကာ ပြတင်းပေါက်ဘောင်ပေါ်တွင်ခြေဖျားထောက်လျက် လေထဲတွင်လှည့်လာပြီး အောက်ဆင်းလာချိန်တွင် သူဟာထောင်ယွဲ့ယွဲ့ကိုညာလက်နှင့်ကောက်မပြီးဖြစ်ကာ တစ်စုံတစ်ခုမှာဖြတ်တောက်ခံလိုက်ရသည်။

ထိုလူကထောင်ယွဲ့ယွဲ့ကိုဂုတ်ပိုးမှဆွဲကိုင်ထားပြီး သူမ၏ခြေလေးချောင်းနှင့်အမြီးမှာလေထဲတွင်တွဲလောင်းကျလို့နေကာ သူမကတစ်အောင့်မျှမှင်တက်သွားကာ ထိတ်လန့်အံ့အားသင့်သွားမိသည်။

သူမခေါင်းလှည့်ကာ သူမ၏ကယ်တင်ရှင်ကိုမော့ကြည့်လိုက်ရာ ဖြူဖျော့သောအလှတရားနှင့်အေးစက်ကာဆွဲဆောင်မှုရှိသောမျက်နှာကိုမြင်လိုက်ရပေသည်။

ထိုအခိုက်အတန့်တွင် ပင်လယ်သမုဒ္ဒရာအောက်ခြေ၌ပန်းတို့ပွင့်လန်းနေပြီး အမှောင်ထုထဲတွင်လရောင်ကိုမြင်လိုက်ရသည့်နှယ်။

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့တွေးမိသည်။

"အလိုလေးလေး၊ အရမ်းချောတာပဲဟယ်။"

သူမကိုကိုင်ထားသည့်ထိုအမျိုးသားသည်ခြေလှမ်းအနည်းငယ်နောက်ဆုတ်ကာ သွယ်လျသောလက်မှာနံရံထဲရှိအပေါက်ကိုသတိရှိရှိလက်ညှိုးထိုးလျက် အနောက်လှည့်၍မေးလိုက်၏။

"အဲ့ဒါဘာလဲမြင်လိုက်လား။"

သူ့အသံနောက်လိုက်၍ နောက်လူတစ်ဦးကပြတင်းပေါက်မှတဆင့်ခုန်ဝင်လာပြန်ကာ သူ့လက်ထဲရှိတစ်စုံတစ်ရာကိုကြမ်းပြင်ပေါ်ပစ်ချ၍ ပြောလာသည်။

"ဒီအရေပြားပဲကျန်ခဲ့တယ်၊ ကျန်တာကတော့မိုးရေအဖြစ်ပြောင်းပြီး ထွက်ပြေးသွားပြီ။"

နောက်ဝင်လာသည့်ပုဂ္ဂိုလ်ဟာလည်းအင်မတန်ချောမောသောအမျိုးသားဖြစ်ကာ လျင်မြန်ဖျတ်လတ်ပြီး တင့်တယ်ကာညင်သာသိမ်မွေ့သာကိုယ်ကျင့်စရိုက်ရှိသည်၊ ၎င်းမှာကျင်းဖေးထုန်ဖြစ်၏။

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့ကိုကယ်တင်ခဲ့သည့်အမျိုးသားဟာလည်း သဘာဝကျကျပင်ရှုလင်ကျားဖြစ်ချေသည်။

နှစ်ဦးသားလမ်းတစ်လျှောက်ရှိမိစ္ဆာလမ်းကြောင်းအတိုင်းလိုက်လာကာ တည်းခိုဆောင်မှဖြတ်သွားရာတွင် ထောင်ယွဲ့ယွဲ့၏အော်သံကိုပြတင်းပေါက်အပြင်မှကြားလိုက်ရသဖြင့် ရှုလင်ကျားကလူကယ်ဖို့ရာအထဲဝင်လာပြီး ကျင်းဖေးထုန်ကရန်သူကိုအပြင်မှပိတ်ပင်ထားခဲ့သည်။

Advertisement

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့မှာလူနှစ်​ယောက်ကိုတစ်လှည့်စီကြည့်လိုက်ပြီးနောက် တော်တော်လေးကျေနပ်သွားသယောင်ခံစားလိုက်ရကာ ခုနကမကောင်းဆိုးဝါးမိစ္ဆာနှင့်ကြုံခဲ့ရသည့်အကြောက်တရားပင်မြောက်မြားစွာပျောက်ကွယ်သွားပေသည်။

မျိုးနွယ်စုခေါင်ဟာလည်းသူမကိုအမွှေးဆီလိမ်းခိုင်းကာ သူမကစားနိုင်သေးသည့်အတွက်အပြစ်တင်ခဲ့သည်။ သူမသာဒီအချိန်ကြီးကြက်ခြေထောက်ခိုးစားဖို့ရာအနောက်မီးဖိုချောင်ထဲထွက်လာခဲ့လို့ရှိရင် ဒီလောက်ချောတဲ့အမျိုးသားကိုတွေ့ရမှာတဲ့လား။

နှစ်ယောက်တောင်နော်!

၎င်းမှာသူမ၏လည်ပင်းအနောက်ကအနည်းငယ်ထုံကျင်လာသည်ကိုမခံစားမိခင်အထိပင်ဖြစ်ကာ ထောင်ယွဲ့ယွဲ့ပြောမိသည်။

"ဟို...ကျွန်မကိုကယ်ပေးတဲ့အတွက်သူရဲကောင်းတို့ကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ အဆင်ပြေလို့ရှိရင် ကျွန်မကိုအရင်အောက်ချပေးလို့ရမလားဟင်။"

ထိုအခါမှသာလျှင် သူ့လက်ထဲတွင်မြေခွေးတစ်ကောင်ကိုင်ထားမိမှန်း ရှုလင်ကျားသတိရသွားသည်။ ၎င်းမှာမြေခွေးမလေးဖြစ်ပုံရသည်။ သူသည်ထောင်ယွဲ့ယွဲ့အားသန့်ရှင်းသောပြတင်းပေါက်ဘောင်ပေါ်တွင်ခပ်မြန်မြန်တင်ကာ လက်တစ်ချောင်းဆန့်ထုတ်၍ သူ့ကြောင့်ရှုပ်ပွသွားသောသူမ၏လည်ပင်းအနောက်ရှိအမွှေးတို့ကိုသပ်ချပေးကာပြောမိသည်။

"ကျွန်တော်မေ့သွားတယ်၊ အားနာပါတယ်ဗျာ။"

သူတို့စကားပြောနေစဥ် ထောင်ယွဲ့ယွဲ့အော်သံကိုကြားသွားကြသည့်အခြားမြေခွေးလူသားများနှင့်ဆိုင်ဝန်ထမ်းများမှာလည်းအောက်ထပ်ဆင်းကာ အထဲဝင်လာကြသည်။ အနောက်မီးဖိုချောင်ထဲတွင် သူတို့ရှေ့ရှိအရှုပ်ပုံကိုကြည့်ကာလူတိုင်းတောင့်ခဲသွားကြသည်။

"ယွဲ့ယွဲ့၊ မင်းအဆင်ပြေရဲ့လား!"

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့၏အော်သံကိုကြားလိုက်ရပြီးနောက် ချန်နဥ်ပြေးဆင်းလာမိသည်။ သူအထဲဝင်လာသော် သူမဟာပြတင်းပေါက်နားတွင်ရပ်နေသည်ကိုမြင်လိုက်ပေရာ သူမကိုနံဘေးဆွဲခေါ်လိုက်မိသည်။

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့ကအလျင်စလိုဆိုသည်။

"အကြီးအကဲ၊ ကျွန်မအဆင်ပြေပါတယ်၊ ကျွန်မအကယ်ခံလိုက်ရတာ၊ ရှင်သူတို့ကိုကျေးဇူးမြန်မြန်တင်သင့်တယ်နော်။"

ရှုလင်ကျားချင်းချိုးကိုလာတုန်းက သူမသာထိုနေရာတွင်မရှိသဖြင့် ရှုလင်ကျားကချန်နဥ်နှင့်သိတာကြာပြီဖြစ်ကြောင်းနှင့် သူတို့၏သခင်လေးအဖြစ်ဟန်ဆောင်ပေးခဲ့ကြောင်းမသိခဲ့ပေ။

ရှုလင်ကျားချောင်းဟမ့်လိုက်သည်။ ချန်နဥ်ကသူ့ကိုကြည့်ကာ အံ့သြတကြီးပြောလာသည်။

"လင်ကျား? မင်းအမွေဆက်ခံဖို့လျို့ဝှက်ဂူထဲဝင်သွားတာမဟုတ်ဘူးလား။ ဘာလို့ဒီလောက်မြန်ရတာလဲ။"

ရှုလင်ကျားပြောမိသည်။

"နန်ဇီတောင်ထွတ်ကပြန်သွားတဲ့ဂိုဏ်းအချို့လမ်းပေါ်မှာတိုက်ခိုက်ခံရတယ်ဆိုတဲ့သတင်းကိုငါကြားခဲ့ရတယ်လေ။ လမ်းပေါ်မှာမကောင်းဆိုးဝါးမိစ္ဆာတွေရဲ့ခြေရာလက်ရာရှာတွေ့ခဲ့လို့ လမ်းတစ်လျှောက်လုံးသူတို့ကိုလိုက်ရှာနေခဲ့တာ။ မင်းနဲ့တွေ့မယ်မထင်မိဘူး။ မြေခွေးမျိုးနွယ်စုကလည်းဒီမှာအနားယူနေကြတာလား။"

ချန်နဥ်ကဆိုသည်။

"ဟုတ်တယ်၊ မျိုးနွယ်စုခေါင်ကအပေါ်ထပ်မှာ။"

ရှုလင်ကျားနှင့်ကျင်းဖေးထုန်အချင်းချင်းကြည့်လိုက်ကြသည်။ ဂိုဏ်းအချို့ဟာမိစ္ဆာတို့၏တိုက်ခိုက်ခြင်းခံခဲ့ရသည်ဆိုသောသတင်းကိုကြားလိုက်ရကတည်းက သူတို့သံသယဝင်​နေခဲ့ခြင်းပင်။ ယခုတွင်မြေခွေးများပင်မိစ္ဆာတို့၏နှောင့်ယှက်ခြင်းခံရသည်ကိုမရှောင်လွဲနိုင်ကြောင်းမြင်လိုက်ရရာ တစ်ခုခုမှားနေမှန်းပို၍ပင်ခံစားမိလိုက်သည်။

အစတုန်းက ယွဲ့ထောင်၏ဖခင်မိစ္ဆာဧကရာဇ်ဟာမြေခွေးမျိုးနွယ်စုပေါ်အကြွေးတင်နေသဖြင့် သူ့အားမြေခွေးမျမျိုးနွယ်စုကိုပိုဂရုစိုက်ပေးရန်တောင်းဆိုခဲ့သည်ဟု ယွဲ့ထောင်ကပြောခဲ့သည်။ သို့ဖြစ်ရာ မိစ္ဆာမျိုးနွယ်စုကမြေခွေးမျိုးနွယ်စုကိုအဘယ်ကြောင့်တိုက်ခိုက်လိမ့်မည်နည်း။

တစ်ယောက်ယောက်ဟန်ဆောင်နေခြင်းဖြစ်စေ၊ မိစ္ဆာမျိုးနွယ်စုတွင်အဓိကရုဏ်းဖြစ်နေသည်ဖြစ်စေ၊ မိစ္ဆာဧကရာဇ်ဟာသူ၏ကောင်းမွန်သောဂုဏ်သိက္ခာကိုဆုံးရှုံးသွားခဲ့သည်။

အရှေ့ကဟာဆိုရင်ပိုကောင်းမည်၊ အနောက်ကတစ်ခုသာဆိုရင်...မိစ္ဆာမျိုးနွယ်စုကကြီးမားသဖြင့် အတွင်းရေးပြဿနာတို့သာရှိနေလို့ရှိရင် ကျင့်ကြံရေးလောကတစ်ခုလုံးအဓိကရုဏ်းဖြစ်သွားလိမ့်​ဖြစ်ကာ ၎င်းမှာကောင်းသောအရာမဟုတ်ပေ။

မိစ္ဆာဧကရာဇ်ကျားရွှမ်ကားရိုးစင်းသောပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်ပုံမပေါ်။ သူကထိုသို့ဖြစ်ခွင့်ပေးလိမ့်မည်လား။

သူတို့နှစ်ဦးမှာရင်ထဲတွင်သံသယကိုယ်စီရှိနေပြီး ကျင်းဖေးထုန်ကပြောလာသည်။

"အန္တရာယ်ကမပြီးသေးဘူး၊ ချန်နဥ်အကြီးအကဲ၊ ဒီတည်းခိုဆောင်ထဲမှာသာမန်လူတွေများလား။ ဒီမကောင်းဆိုးဝါးကတစ်ကောင်တည်းဟုတ်မယ်မထင်ဘူး။"

ချန်နဥ်ဝင်လာပြီးနောက်မကြာမီတွင် သူဟာကြမ်းပြင်ပေါ်ရှိ ပါးလွှာသောစိုစိစိသားရေတစ်ခုကိုမြင်သွားခဲ့ပြီး ၎င်းမှာငါးညှီနံ့နှင့်ရေများစွာရှိနေသည်။ ယင်းကားကိုင်တွယ်ရမလွယ်ကူလောက်မှန်းသူသိပြီးသားဖြစ်သော်လည်း မေးမြန်းဖို့ရာအချိန်မရှိပေ။

ဤအချိန်ထိုစကားများကိုကြားလိုက်ရသော် သူပြောမိသည်။

"ယွဲ့ယွဲ့၊ မင်းခုနကအော်လိုက်တုန်းကဘာဖြစ်သွားခဲ့တာလဲ။ ကိုယ်တို့ကိုပြော။"

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့ကမျက်နှာအကြောင်းပြောပြလာရာ နားထောင်နေသည့်လူတိုင်းမှာကျောချမ်းသွားကြသည်။

ချန်နဥ်ကမျက်မှောင်ကြုတ်ကာဆိုသည်။

"ညလယ်ခေါင်ကြီးကြက်သားခိုးစားဖို့မီးဖိုချောင်ထဲမသွားပါနဲ့လို့ ကိုယ်မင်းကိုပြောထားတယ်လေ၊ မကောင်းဆိုးဝါးတွေကမင်းကိုကြက်သားလိုဆက်ဆံသွားမှာ။"

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့ကပြောလာသည်။

"အဲ့ကောင်မှာမျက်နှာတစ်ခုပဲရှိမှန်းသိလိုက်ရလို့ ကျွန်မသတိနည်းနည်းလျှော့လိုက်မိတာ။"

ချန်နဥ်ကမေးသည်။

"ကျင်းအရှင်၊ အဲ့ဒီ့မကောင်းဆိုးဝါးရဲ့ပုံစံကိုမြင်နိုင်လား။"

ကျင်းဖေးထုန်ကခေါင်းငြိမ့်ကာ ရှုလင်ကျားကိုအရင်မေးလာသည်။

"အဲ့ဒီ့အချိန်တုန်းက မင်းဓားနဲ့ခုတ်လိုက်တယ်မလား။"

ရှုလင်ကျားပြောလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်၊ ကျွန်တော်ခုတ်လိုက်တုန်းကဘာမှန်းသေချာမမြင်လိုက်ရဘူး၊ အရိပ်တစ်ခုဖြတ်သွားပြီးတော့ ဓားသွားကအခွံလိုမျိုးတစ်ခုခုထဲမှာညှပ်သွားတဲ့ပုံပဲ။"

ကျင်းဖေးထုန်ကပြောလာသည်။

"ကိုယ်အပြင်မှာရှိနေတုန်းက ကိုယ်မြင်လိုက်ရတာက ရေထဲကထွက်လာတဲ့သားရဲကြီးပဲ၊ လိပ်နဲ့တူပေမဲ့ နွားတစ်ကောင်အရွယ်ရှိတယ်၊ လည်ပင်းကဆန့်ထွက်နိုင်တယ်။ ပြီးတော့တိုက်ခိုက်တဲ့ပုံစံကထောင်မိန်းကလေးမြင်ခဲ့တဲ့အတိုင်းပဲ။"

"ကိုယ်သူ့ကိုဓားနဲ့ထိုးလိုက်တော့ ဒဏ်ရာထဲကရေတွေအများကြီးထွက်လာတယ်၊ ပြီးတော့ မကောင်းဆိုးဝါးကလဲကျသွားပြီးမိုးရေအဖြစ်အရည်ပျော်သွားတာပဲ။ ကိုယ်မြန်မြန်လက်လှမ်းပြီးတော့ ဒီအရေပြားကိုကိုယ့်ဓားနဲ့ကောက်ခဲ့တယ်။"

ကျင်းဖေးထုန်ကားလက်မြန်ပြီး ဤအရာကိုရေအဖြစ်လုံးဝအရည်ပျော်သွားခွင့်​ပေးလိုက်လို့ရှိရင် သူဟာ၎င်းကိုဘယ်နေရာကမှရနိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်။

ချန်နဥ်ပြောမိသည်။

"အဲ့လိုဆိုတော့ ဒီအရာကတကယ်တော့ရေထဲမှာနှစ်ထားတဲ့သားရေဖတ်ပေါ့? တကယ်ထူးဆန်းတယ်၊ ငါတစ်ခါမှမကြားဖူးဘူး။"

ရှုလင်ကျားကကျင်းဖေးထုန်ကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာ သံသယဖြင့်မျက်ခုံးပင့်လိုက်သော်လည်း ကျင်းဖေးထုန်ကခေါင်းရမ်းကာပြောလာသည်။

"ကိုယ်လည်းပထမဆုံးမြင်ဖူးတာ။"

"ဒီအရာကိုရေအရိုးမိစ္ဆာလို့ခေါ်တယ်၊ မိစ္ဆာမျိုးနွယ်စုရဲ့ချောက်နက်ထဲကဆင်းသက်လာတဲ့မိစ္ဆာမျိုးနွယ်စုရဲ့ရှေးဟောင်းမကောင်းဆိုးဝါးပဲ။ မင်းတို့ကငယ်သေးတော့ ဒီအကြောင်းမကြားဖူးလောက်ဘူး။"

ဤအခိုက်အတန့်တွင် အသံကတံခါးဝမှထွက်ပေါ်လာသည်။

ချန်နဥ်အနောက်လှည့်ကာပြောမိသည်။

"ဒေါ်​လေး။"

မင်ချီကားဤနေရာရှိလှုပ်ရှားမှုများကိုကြားသွားကာ အောက်ထပ်လိုက်ဆင်းလာခြင်းပင်။ ခုနကစကားမှာသူမပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

သူမသည်ဤအချိန်တွင်အနည်းငယ်လေးနက်နေပုံရကာ သူမ၏ပုံမှန်အပြုံးမှာရှိမနေဘဲ ခေါင်းငြိမ့်ကာဖြင့် ရှုလင်ကျားနှင့်ကျင်းဖေးထုန်ကိုကျေးဇူးတင်လာသည်။

"ခုနကအရူးမလေးယွဲ့ယွဲ့ကို အချိန်မီကယ်တင်ပေးခဲ့ကြတဲ့အတွက်မင်းတို့ကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ရေအရိုးမိစ္ဆာကအရမ်းစွမ်းအားကြီးလွန်းတော့ ဒီတစ်ခေါက်သူမအသက်ကိုသူမကယ်တင်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။"

ကျင်းဖေးထုန်ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်တို့ချင်းအပြန်အလှန်ကူညီဖေးမပေးဖို့က အစကတည်းကကျွန်တော်တို့မျိုးဆက်ရဲ့တာဝန်ပါ၊ ဒါကြောင့်မို့ မင်မျိုးနွယ်စုခေါင်ယဥ်ကျေးနေဖို့မလိုပါဘူး။ ဒီရေအရိုးမိစ္ဆာက...အခြားမိစ္ဆာတွေနဲ့မတူဘူးနော်။ မိစ္ဆာသားရဲများလား။"

မင်ချီ၏မျက်နှာမှာရှုပ်ထွေးသောအရောင်တို့ဖျတ်ခနဲလက်သွားကာ ပြောလာသည်။

"ဟုတ်တယ်။ ဒီကောင်ကမိစ္ဆာမျိုးနွယ်စုရဲ့ချောက်နက်ထဲမှာကြီးပျင်းလာတာ။ တစ်ယောက်ယောက်မလွှတ်ပေးလို့ရှိရင် ဒီနေရာမှာလုံးဝပေါ်လာမှာမဟုတ်ဘူး။ ရေရှိနေသ၍ ဒီကောင်တွေကဆက်တိုက်သွားနိုင်တယ်၊ တိုက်ခိုက်နိုင်စွမ်းကလည်းအရမ်းသန်မာတာမို့ ရှင်းပစ်ရခက်တယ်။"

ရှုလင်ကျားမှာအဓိကအချက်ကိုဖမ်းဆုပ်မိလိုက်သည်။

"တခြားနည်းနဲ့ပြောရရင် အခြားရေအရိုးမိစ္ဆာတွေကအချိန်မရွေးတိုက်ခိုက်လာနိုင်တယ်ပေါ့။"

မင်ချီကဆိုသည်။

"တကယ်ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျတာပဲ၊ အဲ့လိုဖြစ်နိုင်တယ်။"

ချန်နဥ်ပြောမိသည်။

"ဒါပေမဲ့မိစ္ဆာတွေကိုကျွန်တော်တို့ကိုဘာလို့ဒီလိုဆက်ဆံ...အာ၊ ဒီမိစ္ဆာကကျွန်တော်တို့အတွက်ရောက်လာတာလား။ မဟုတ်ရင် ဒီတည်းခိုဆောင်ထဲကအခြားလူတွေကိုများပစ်မှတ်ထားနေတာလား။"

မင်ချီကပြောလာသည်။

"ငါတို့ကလွဲရင် လူတိုင်းကသာမန်လူတွေကြီးပဲ၊ ဒီလိုတိုက်ခိုက်နေစရာတောင်မလိုဘူး။ ငါရှောင်ယွဲ့နဲ့အခြားသူတွေကို ဧည့်သည်ဆောင်ကိုသွားပြီးတော့ အဲ့ဒီ့လူတွေကိုဂရုစိုက်ဖို့မှာခိုင်းလိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ဂရုစိုက်တာကအသုံးမဝင်ဘူး။ ဒီလူတွေအားလုံးဖမ်းပြီးအသတ်ခံလိုက်ရလိမ့်မယ်။"

သူမကလက်ဝေ့ရမ်းပြသည်။

"ဧည့်သည်ဆောင်ထဲမှာအရင်စုရအောင်၊ လူစုမကွဲစေနဲ့။"

လက်ရှိတွင် မိုးသည်းထန်စွာရွာသွန်းနေပြီး အပြင်မှာမည်းမှောင်လျက်ရှိသဖြင့် ထိုမိစ္ဆာမှာအချိန်မရွေးရေထဲသို့ပျော်ဝင်သွားနိုင်သည်။ ဘယ်လိုလုပ်ဖမ်းရလွယ်မှာလဲ။

လူတိုင်းသည်ဧည့်သည်ဆောင်ကိုရောက်ရှိလာပြီး အခြားဧည့်သည်များမှာအသိပေးချက်များရရှိခဲ့သော်လည်း ဒီကိစ္စ၏လေးနက်မှုကိုသဘောမပေါက်ကြကြောင်းတွေ့ရှိသွား၏။

လူငယ်အနည်းငယ်ကစားပွဲတွင်ဝိုင်းထိုင်ကာမြူးကြွစွာပြောနေပေသည်။

"....အဲ့ဒီ့ကောင်မလေးကကြက်ကင်စားဖို့သွားတော့ တစ္ဆေနဲ့သွားတွေ့တာလို့ငါကြားမိတယ်၊ ကြည့်ရတာကြက်သေတစ္ဆေဖြစ်ဖို့များတယ်၊ အဲ့လိုကြီး နံရံပေါ်မှာပေါ်လာတာတဲ့ဟ...."

ထောင်ယွဲ့ယွဲ့: "...."

သူမ၏ဖြစ်ရပ်ကို အနာဂတ်မျိုးဆက်သစ်များထံလက်ဆင့်ကမ်းပေမည်မဟုတ်။

တစ်ယောက်ကအပြုံးတစ်ပွင့်ဖြင့်မေးလာသည်။

"ဆိုင်ရှင်ရေ၊ ဒီဟာကခင်ဗျားလုပ်တဲ့လှည့်ကွက်မလား။ အပြင်မှာရေတစ္ဆေရှိတယ်လို့ခင်ဗျားပြောလို့ရှိရင် လူတွေကထွက်မစစ်ဆေးဘဲအပြင်ထွက်သွားရဲကြမှာတဲ့လား။ စိတ်မပူပါနဲ့၊ မိုးမတိတ်မချင်းဘယ်သူမှထွက်မသွားချင်ကြဘူးဗျ။"

ဆိုင်ရှင်မှာခုနကဖြစ်ရပ်ကိုကြည့်ရန် အနောက်မီးဖိုချောင်ကိုသွားခဲ့သည်၊ ၎င်းမှာအန္တရာယ်ရှိမှန်းသိသော်လည်း သူ့မျက်နှာမှာဖြူဖျော့နေဆဲဖြစ်ကာ ကောင်ငယ်လေးအားနံရံထဲရှိအပေါက်ကိုပိတ်ဆို့ခိုင်းလိုက်သည်။

ထိုလူတို့စနောက်နေသည်ကိုသူကြားရသဖြင့် ခါးသက်သက်သာပြုံးကာပြောမိသည်။

"ဧည့်သည်တို့၊ ဒီမှာလူပြည့်နေတာကို ကျုပ်ဘာလုပ်နိုင်မှာတဲ့လဲ၊ ဒီမှာလူပြည့်နေတော့ ကျုပ်ဘာမှလုပ်စရာမလိုတော့ဘူးမလား။"

ထိုစဥ်၊ တစ်စုံတစ်ယောက်ကရုတ်ခြည်းကြောက်လန့်တကြားအော်ဟစ်ကာ သူ့ရှေ့ရှိနံရံကိုတည့်တည့်စိုက်ကြည့်ရင်း ပြောလာသည်။

"မျက်နှာ! မျက်နှာကြီး!"

သူနှင့်ကန့်လန့်ဖြတ်ထိုင်နေသူကား ခုနက"ကြက်ကင်တစ္ဆေ"အကြောင်းပြောနေသည့်လူငယ်ဖြစ်သည်။ သူကစကားပြောနေရင်းဖြင့် "ဘာမျက်နှာလဲ။"ဟုသာမန်ကာလျှံကာ​မေးကာအနောက်လှည့်လာသည်။

ထိုစဥ် နံရံထဲတွင်အပေါက်တစ်ခုဖြစ်သွားကာ လေပြင်းနှင့်မိုးရေတို့ရောယှက်နေသည့်ပုံရိပ်​ယောင်ကသူ့ကိုရိုက်ခတ်သွားသည်။

    people are reading<မြေခွေးရှစ်တိနှင့်ဗီလိန်ရှစ်ရှုန်း || ဘာသာပြန်>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click