《Dark Moon /✔️/》7. Амиа хорлолт
Advertisement
Зайрмаг зардаг болоод нилээд удаж байна. Магадгүй 14 хоносон байх. Энэ хугацаанд тэдний борлуулалт эрс нэмэгдэж, хүүхдүүд байнга тэр машин руу гүйдэг болсон.
Үнэхээр амттай гэж ам уралдан ярьцгаах тэр зайрмагнаас авахыг хүсэвч хэтэрхий үнэтэй байна. Ганцаараа байдаг надад бол энэ долоо хоногийн хүнсний мөнгө.
Дахиад л зайрмаг зарж байгаа тэднийг ажиглан зогсож байлаа. Маркетингээ тултал нь хийж байгааг мэдэх ч сургуулийнхан тэр аяараа гүйхээр гэдгийг мэдсэнгүй. Удалгүй баячуудын унадаг тансаг хар Jeep ирэн зогсоход дотроос нь Ким Жина бууж ирэв.
Сүүлд мансуурчихсан байдалтай Сонүгийн байгаа мухрын өрөө рүү орсоор хаалгаа түгжсэнтэй нь таарсан юм байна.
Жина машинаас үсрэх шахам буугаад зайрмаг руу гүйх бол Сонү өөдөөс нь инээмсэглэж харагдав. Тэд үерхэж байгаа юм байх даа?
Арай ядан амьсгаагаа дарсаар бөөрөлзгөнөтэй зайрмаг Сонүгийн гарнаас авсанаа амаа олохгүй шахам идэж эхлэв. Бүр зайрмаганд нь донтчихжээ.
Тэгж байгаад нэгийг санасан бололтой эргэн харж машин руугаа даллахад дахин хаалга онгойж хоёр охин бууж ирэх авай. Зэргэлдээх охидын сургуулийг эзэгнэгч, тэргүүн баячуудын охид болох Кан Сэми, Юн Мисү хоёр.
Жинаг тэдэнтэй найз гэдгийг мэдэх юм байна. Ойрд дурлаад байгаа зайрмагнаасаа амсуулахаар ирж дээ гэж бодож байлаа. Бууж ирээд тэд эхэндээ ийм хямдхан машиныг голсон бололтой харж байсанаа дотор нь зогсох залуусыг хараад инээмсэглэж эхлэлээ.
Гэхдээ тус бүр хувийн жолоочтой явдаг охид өнөөдөр нэг машинд сууж ирсэн шалтгаан юу байв?
Сэми түрүүлж гүзээлзгэнэ захиалахад Сонхүн авч өгөөд инээв. Түүнийг дурласан гэдэгт мөрийцье. Пак Сонхүнийг сэтгэл татам инээмсэглэлтэй гэдгийг бол үгүйсгэхгүй.
Жаахан харамлах мэдрэмж төрөөд байх чинь. Үгүй ээ, би чинь юу бодоод байна аа?
Сэмиг зайрмагаа аваад холдсоны дараа Мисү урагшилсаар нэрстэй зайрмаг захиаллаа. Түрүүнээс хойш байдлыг ажиглаж жуумалзан зогссон Жонвон гэнэт ухас хийгээд түүний зайрмагийг хийж өгөх нь тэр.
Өөдөөс нь инээмсэглээд зогсож байгаа сайхан залууд ер нь хэн татгалзах юм бэ?
Мисү ч бас үсээ чихнийхээ араар хийж, сормуусаа хөдөлгөсөөр аваад Сэмитэй нэгдэхээр шийджээ.
Тэр хоёр зэрэг шахам зайрмагнаас амсаж үзээд нүд нь томрох үзэгдэв. Ухаан жолоогүй идэж дуусгачихаад дахин нэгийг авахаар эргэсэн ч аль хэдийн зайрмагны машин оргүй алга болжээ.
Адерналин ихээр ялгарсан тэдний нүд итгэж ядан эргэн тойрноо хараад бага зэрэг гуйвсаар машинд буцан суулаа. Жина ч тэднийг орсоны дараа өөрөө сууж, тас хар машин тоос бужигнуулсаар алсран холдов.
Үнэндээ одоо бол хонх дуугарч завсарлагаа дууссаныг илтгэж байгаа ч тэд чинь баячууд шүү дээ, хэнд хамаатай юм.
Advertisement
Үүнээс хойш тэр гурван охид өглөө бүр ирж зайрмаг авдаг болсон. Зайрмаганд ингэж гүн донтно гэж байдаг аа? Өдөр бүр үйлчлүүлэхийн хажуугаар Сонхүн, Жонвон, Сонү гуравтай улам дотно болсон харагдана.
Уран зохиолын багш орж ирчихээд утга зохиол, дэлхийн сонгодог туужуудыг ярьж байтал Тэжүн инээсээр гараа өргөлөө.
"Багшаа, хэдүүлээ ийм уйтгартай зүйл ярьж байсанаас хөгжилдье л дөө." гэхэд багш балмагдаж орхив. Ёс зүйгүй байна даа, Тэжүн гуай.
"Дэлхийн сонгодог урлагийг, тэр тусмаа Франц утга зохиолыг уйтгартай гэж хэлдэг хүн хэзээнээс манай ангид гараад ирчихсэн билээ?"
Жэйк хамгийн дуртай цаг нь орж байхад ийнхүү бүдүүлэг аашласанд уурласан бололтой Тэжүн рүү муухай харахад өнөөх нь амаа хаагаад чимээгүй болов.
Сонхүн хажууд Жэйкийг зөв хэллээ гэсэн шиг дэмжих бол ард суух Асахигийн царай бас л ууртай боллоо. Удахгүй би хэт сандарсандаа зүрхээр явах байх аа.
Багахан хагаралтай хичээлийн цаг дуусч Сонхүн намайг хүргэж өгөхөөр гарлаа.
Залуу охиныг гарнаас нь хөтлөсөөр гарч одоход ард нь үлдсэн залуу уураа барьсаар хүнд хүнд амьсгалж байв. Цаад суудлаас нь цүнхээ үүрсээр босч ирсэн өнөөх бүдүүлэг сурагч мөрөн дээр нь алгадаад чихэнд нь ойртлоо.
"Хурдлахгүй бол Дани уурлаж эхлэх байх шүү."
Тэжүнийг хэлэхэд Асахи гэх залуу хүү улам бухимдсан бололтой хамаг сандлаа өшигчсөөр гарч одов. Өөрт нь боломж олдохгүй, Со Мирэг үргэлж тэр муу цус сорогч нохой шиг салахгүй дагаад байх нь эгдүүцлийг нь дээд цэгт нь хүргэнэ.
Гэртээ харихаар явж байх замдаа хөтлөлцсөн гар луугаа дахин нэг ширтлээ. Хэзээнээс айдаг байсан нэгнээсээ догдлолыг мэдэрдэг болчихсон юм бэ? Яагаад үргэлж толгойд минь эргэлдэж, санаанаас гарахаа байчихсан юм бэ чи. Пак Сонхүн.
Учир нь олдохгүй энэ харилцаандаа хэзээ нэгэн цагт шантарна, тэр намайг шархлуулна гэдгийг мэдэж байгаа ч бага багаар дасаж эхлээд байна. Чамайг чөтгөр аваасай.
Тэр өдөр мухрын өрөөгөөр тэнэж яваагүй, чиний төгөлдөр хуурын аяыг сонсоогүй, тэнд анх чамаас догдлолыг мэдрээгүй бол. Үгүй ээ бүр анхнаасаа тэр тэнэг үдэшлэгт очоогүй бол би өнөөдөр зүгээр байх байсан юм.
Явсаар хаалганы маань гадаа ирчихээд Сонхүн гараа салгаж, намайг ор гэлээ. Гэрээ түлхүүрдэн эргүүлж байхдаа битгий явчихаасай гэж бодсон ч хаалгаа онгойлгов уу үгүй юу тэр далласаар яваад өглөө.
Мирэг хүргэж өгчихөөд Жонвоны зурвас илгээсэн газар луу явахаар болж жолоогоо атгав. Гэрээсээ харанхуй шөнө гарчих вий гэж бодсон ч өмнөх тохиолдсон явдалаа санаад гарахгүй байх гэж бодлоо.
Өмнө нь:
Мирэ ойрын хэд хоног тайван байгаа тул зүгээр гэж бодоод гэгээ тасарч байх үед дэлгүүр орохоор гэрээсээ гарав.
Advertisement
Хэрэгтэй зүйлээ авчихаад гэр лүүгээ ордогийн даваан дээр наана харанхуй буланд хэдэн хүмүүс тамхи татан зогсохыг анзаарлаа. Яагаад заавал энэ цагаар гэж?
Зүгээр гэж бодоод хажуугаар нь зөртөл тэд Мирэг дагуулан ширтэж байсанаа араас нь дагав. Жаал охин сандарсандаа утсаа гаргаж ирэн Сонхүн рүү залгах гэсэн ч хэн нэгэн гүйцэж ирээд утсыг нь түлхэж орхилоо.
Харанхуйд царай нь харагдсангүй. Ингээд л баларлаа гэж бодохуй дор зодоон нүдээн болоод явчихав. Өдөр бороо орсоны үүднээс Мирэд өгсөн хүрмээ эргүүлэн авахаар ирж байсан Сонхүн. Тэр охиныг таниж ирсэнээр аврагджээ.
Арай гэж сиймхий гаран Мирэг татсаар залуу хөвгүүн гэрт нь оруулж өгөхөөр явлаа. Ард үлдсэн өнөөх залуусыг араас нь хөөх гэхэд зогсоосон нэгнийх нь дүрэмт хувцасны энгэр дээр И Тэжүн гэж байсаныг охин залуу хоёрын хэн нь ч анзаарсангүй.
Машинаа барин Жонвон, Сонү хоёр дээр очиж байхдаа соёогоо харсаар явав. Удахгүй чамайг баярлуулна аа. Тоормослон зогсоход тэр хоёр намайг тосоод бусад залуус анд гарсан, харин тэд намайг л хүлээж байсан гэлээ.
Хотоос зайдуу орших модон байшинд ирэх гэсээр байтал харанхуй болсон гэдгийг анзаарчихаад дотогш орлоо.
Газраар нэг зайрмагны уут бас зүү тариур. Амархан гэгч нь бидний урхинд ороод ирчихсэн өнөөх гурван охин бүр цагаандаа гарч тариуртай бодис судас руугаа шахсаар сууж байлаа. Асуусан харцаар харвал тэд
"Зайрмаг гэх мэт энэ бүгдийг идээд дуусгачихсан. Тэгэхээр нь угаасаа мансуурчихсанаас хойш гээд тариур өгчихсөн юм." гээд Сонү мөрөө хавчив.
Аль хэдийнээ гүнээс гүн мансуурчихсан байсан ч намайг харчихаад аальгүйтэж инээлдэх охид. Амь гуйн уйлж байхдаа ч хөөрхөн байх даа.
За боль доо, залуус аа. Одоо хар тамхийг ил задгай, нэг удаагийн уутанд хэтэрхий ойлгомжтойгоор хийж зарахаа байсан шүү дээ. Тэгж зарж байгаа бол усан тэнэг л байна даа.
Энэ бол цоо шинэ, илүү олон хүнд хүртээх боломж. Хар тамхи гол орц нь болсон өнгө алагласан амтат зайрмаг. Хэн ч биднийг өвс зарж байна гэж мэдэхгүй шүү дээ.
Адгийн наад зах нь үнэртэхгүй, бас амтагдахгүй. Цагдаа нарыг хуурч байна. Хэт амархан. Энэ зайрмагнаас нэг л амссан бол дахиж идэхийг хүснэ. Тэр хүслээ дарж чадвал зүгээр өнгөрөх ч, хоёр дахиа идэхээр ирвэл маш хүчтэй донтолтын шинж тэмдэг илрэх болно.
Эцэст нь хэзээ ч салж хагацаж чадахгүйгээр гүн мансуурагч, хар тамхичин болдог юм.
Ахлах суруулийнхныг бүхэлд нь оруулж орхисон. Бахархмаар биш гэж үү? Энэ чинь бараг л сүлжээ бизнес. Ашиг ч сайн олдог. Солонгос улсын бүх ахлах сургууль дахь зах зээлийг бид атгаж байна.
Тэдний мансууралт болсон гэж үзсэн тул тэр гурвыг салгаад өөр өөр өрөө рүү авч явлаа.
Сэми билүү дээ тэр охиныг нэг өрөөнд оруулж ирж суулгаад, хаалга цонхоо сайн түгжиж эхлэлээ. Өөрийн мэдэлгүй загатнаагаа гаргах гэсэн соёо минь ил болчихож.
Урд нь очоод аажмаар дөхөн хүзүүн дээр нь үнстэл тэр инээд алдан тэврэв. Бүх зүйл эхлэлээ хонгор минь. Хэсэг азнаад соёогоо бүрэн бүтэн гаргаж ирээд албаар өвтгөхөөр шийдэн хүзүүнд нь хүчтэйхэн зоож орхилоо.
Саяхан л тухтай нь аргагүй инээмсэглэж байсан түүний царай огцом хувиран намайг түлхсээр босов. Гэсэн ч өвсний үйлчлэл арай гараагүй шүү дээ. Удалгүй хөл алдан унаж орхив. Дээш харан унасан тэр шантрав бололтой босох гэж хичээсэнгүйд баярласаар соёогоо зоолоо. Аманд орж ирэх амтат цустай цуг тэр эцсийн амьсгалаа татав.
Амаа арчаад гарч ирэн камераа шалгатал нөгөө хоёр арай эхлээгүй байх чинь. Би л ганцаараа түргэдчихжээ. Элдэв янзын юм ярьж аргандаа улам оруулах тэд намайг харж байгааг мэдэх шиг наашаа инээмсэглэв.
Сонү түрүүлж хийхээр шийдсэн бололтой, соёогоо ил болгох нь үзэгдэж хүзүүнд нь шигтгэж орхив. Жина дуу ч гаргахгүй бие нь сулран унах нь тэр. Чимээгүй. Таалагдаж байна.
Сонү наашаа гарч ирэхтэй зэрэгцэн харцаа Жонвон дээр төвлөрүүллээ. Жаахан уянгалахаар шийдсэн бололтой тэврэлдэн сууна.
Мисү гэгч тэр охин инээд алдан шулганан ярьж байсанаа царай нь хачин болоод ирэв. Жонвон хазчихаж. Байдаг хүчээрээ түлхсэн ч тэр дийлсэнгүй. Ингээд гар нь сулрахтай зэрэгцэн Жонвон эрүүгээ даган хальт урсах цусаа ч арчилгүй өрөөнөөс гарч ирлээ.
Соёонд минь сайхан байсан биз. Гэвч бид мансуурсан хүний цус сорсон тул бага зэрэг толгой манарах мэдрэмжтэй сууцгаана. Угтаа бол бид шүүх чадалтай соёотой ч энэ удаад тэдгээр охидын цусанд нилээн их хэмжээтэй байсан бололтой хатгуулна. Удалгүй зүгээр болоход чадвартай биендээ баярласаар гурвуулаа зэрэг өндийв.
"Шуурхай мэдээ: Солонгос улсын их гурвал гэгддэг гурван том корпорацийн охид цуг алга болоод хэд хонож байсан билээ. Тэгвэл өнөөдөр тэднийг олсон бөгөөд хөхөрч цайсан цогцос нь хүйтэн горхиноос гарч ирсэн аж. Нэгнийх нь халааснаас бид ингэж торонд хоригдсон шувуу шиг амьдарч чадахгүй, уучлаарай гэсэн утга бүхий захидал гарч ирсэн бөгөөд эцэг эх нь охидынхоо бичиг мөн гэдгийг батлаж, энэ хэргийг амиа хорлолт гэж үзэн хаажээ."
Author Note: HEHE🤭
.
Advertisement
- In Serial49 Chapters
An Infinite Recursion of Time
I always wanted to be taken to another world, and as they say, there are no atheists in the foxhole that we call real life. I prayed, and prayed, and prayed until one day, I opened my eyes to see my dream had come true. I also saw the axe of an orc bearing down on my skull. You win some, you lose some. A time-loop fantasy story written after getting into litRPGs a bit. I wondered what it would be like if I just went and wrote a story about all the things I liked in web fiction without holding back: time loops, RPG stats, certain character archetypes, and harems played straight. Please be warned of lewd descriptions and depraved sexualization. If nothing else, this will be a sincere work. Completed EPUB (exported directly from Royal Road with no changes; let me know if there's any problems): https://mega.nz/file/Kxg11CoB#2J-rZ7MKSnd4UpNwx257_mjecMQ0wpc8-ixjYIse_40
8 201 - In Serial13 Chapters
A Fractured Soul
A man that's trying to get rid of his worst self, against a world which demands it for his survival. Vali struggles to better himself, but every step he takes forward is two steps back. On his last day on Earth, his temper costs him his last friend. On his first day in the new world, it earns him a friend. Will the new world humanity has to live in, and the new normal it brings create a place for him to fit? Or will he still be his own worst enemy, even amidst monsters and humans alike ready to kill him at the first opportunity? - On a break indefinitely. I want to finish some other projects first before this. Here's the Discord server.
8 189 - In Serial18 Chapters
Champion Of Goddess Of Light
(This summary was edited by 'ThePaper'. I thank him for his efforts)Claire redfield, a Special Operative Of ATF ( Anti-Terrorist Force) dies in a mission. But After dying she gets a mission and this mission is from the Goddess Of Light in a new world. Meet Claire and take part in her journey to complete the mission of the Goddess Of Light…( I am a newbie and this is my First Novel which I am writing for Fun. Regular Updates may not be possible but I promise that I will try my best to complete the novel. Furthermore English is not my First language).Contain mature scenes please read at your own risk...
8 217 - In Serial711 Chapters
After the End: Serenity
We all want to believe we are heroes of our own story - unless we want to be the villain, of course. At the end of everything, the Final Reaper decided he hadn’t been a hero. Driven by a desire to right the wrongs he was subjected to, he killed everyone who wronged him or his people - which turned out to be everyone that wasn’t killed by someone else first. He'd won - but it was a hollow victory. Eventually, Order’s Voice found a way out. If the only existing being would agree to give up most of his power, the Voice could reset the multiverse to an earlier time with a few minor changes. Of course, the Voice couldn't ask it that way. It could only ask if the Final Reaper was willing to start over from when Earth was first brought into Order. It was an easy decision, and yet it wasn’t. Was he willing to go through eons of pain again to not be alone? Yes. In a heartbeat. Not that his heart beat anymore. Now it would. Perhaps he could even be a hero, this time. When he landed in his old body - more or less - on Earth, the Final Reaper once again became Thomas. He was both and neither. He needed a new name for a new life. Serenity. ------------------------------------------ While this is technically a System Apocalypse story, it's a System Apocalypse that is designed to have a large percentage of the population survive and prosper. There are a lot of problems that come with the appearance of the Voice, and it's entirely possible to lose. Earth has some special opportunities, but also special challenges. The first time around, Earth won the first round and lost the second. Serenity has ten years from when the Voice arrives to prevent that from happening. It will be a group effort; Serenity can't win alone - which is difficult for someone who's been alone for as long as he has. Of course, that's only his second priority. ------------------------------------------- Updates Daily A note on the nonhuman lead tag: He isn't human, and hasn't been human for a very, very long time (or maybe not long at all, depending on how you count it). He still thinks of himself as human, either way. The content warnings are mostly to give me room to write; this fiction is not intended to be edgy, but once in a while a character will swear or someone will get seriously injured. The cover image is a Chandra/Hubble composite image of VV 340 / Arp 302 / UGC 9618. While we're not going to space itself any time soon in the story, people from elsewhere are coming to Earth and Serenity will visit other planets. Plus, I like space imagery. [participant in the Royal Road Writathon challenge]
8 505 - In Serial12 Chapters
A New Adventure
With the change came new limits for Earth. Follow our MC, Acott, as he navigates through the new Earth, exploring and adventuring.
8 128 - In Serial28 Chapters
Athanasia and the Fairy Tail Guild
Had enough of Claude favoring Jennette, Athanasia runs away from Obelia Kingdom and is teleported to an known place called Magnolia. Read as Athanasia starts her new life in this new world with a guild known as Fairy TailP.S. Athanasia replaces Lucy
8 116

