《Dark Moon /✔️/》6. Ятга
Advertisement
Зайрмагны машин дохиогоо хангинуулсаар сургуулийн гадаа ирж зогсоход хүүхдүүд гайхаж орхив. Ахлах сургуулийн тэр тусмаа ихэвчлэн 3-р ангийнхан байдаг энэ сургуульд ийм хөөрхөн жижигхэн чимэглэлүүдтэй зайрмагны машин ирж зогсох нь хэн бүхний төдийлөн дассан дүр зураг биш.
"Байршлаа буруу л сонгож дээ" гэж амандаа бувтначихаад үдийн цайгаа авахаар эргэв. Хэдхэн алхам явж байтал сүр сархийсээр өнөө машин цонхоо дэлгэж байгаа их чимээ гарахад өөрийн эрхгүй толгойгоо эргүүллээ.
Гайхмаар нь тэдгээр их чимээний цаанаас, хаалга нь нээгдэж MENU бичсэн самбараа гаргаж тавьж байгаа нэгэн. Пак Сонхүн.
Худалдан авалт хийх ёстой том цонхоо дэлгэвэл тэд бүгд тэр машин дотор харагдах аж. Зайрмаг зарахаар шийдээ юу? Мэдээж танил болсон дүр зураг үзэгдэж тэр хавийн бүх охид тийшээ шуурч байгаа үзэгдэв.
Олон хүний түлхэлтээс болж нэг нь өнөө MENU бичсэн самбарыг наашаа эргүүлж орхив. Тоглож байгаа байлгүй дээ. Учир нь тэдний зарж байгаа зайрмаг нэг нь л гэхэд 7 хоногийн халаасны мөнгөтэй тэнцэхүйц үнэтэй байлаа.
Галзуу биш биз дээ?
Түлхэлцэж байсан охидууд үнийг нь хараад хэсэг хугацаанд гацав бололтой уруу царайлсаар тэндээс холдоход манай сургуулийн гүнж гэгддэг, эрх мэдэлтэй айлын охин тунаж үлдэв. Аргагүй л дээ, түүнд бол энэ мөнгийг өдөр бүр гаргасан ч чадахаар биз. Ким Жина.
Зайрмаг жигнэмэгэн дээр тавьж өгч байсан Сонү руу илт хандарсан харцаар харсаар мөнгөө төлөн гарыг нь илэх шахам авлаа. Ойлгомжтой. Сонүд сайн байх нь.
Сонү ч бас өөдөөс нь инээмсэглэсээр зайрмагаа өгчихөөд чихэнд нь юм шивнэх шиг болов. Жина баярласан амьтан толгойгоо дохичихоод хичээлдээ орохоор явлаа. Удалгүй тэнд байсан сурагчид ч тарав.
Ангидаа орж ирэн суудал дээрээ суугаад хүндрэх зовхио арай ядан өргөнө. Ойрд гэрийн цонх руу хэн нэгэн чулуу шидэж хүн айлгаад байгаа.
Хаалга дуугарч хүн орж ирээд хажууд цүнхээ шидэхэд нь Сонхүн гэдгийг мэдэв. Их л ууртай байгаа бололтой хүнд хүнд амьсгална. Яачихаа вэ бас. Түрүүхэн л зайрмаг зараад их л баясгалантай байгаагүй билүү? Нүдээ аниж гүнзгий амьсгаа авчихаад наашаа харав. Тэгсэнээ гарнаас татаж хацарны энд тэнд хүрч үзээд, гэмтсэн үгүйг л шалгаад байгаа бололтой.
Advertisement
"Яагаад байгаа юм?" Гараа шалгуулж байхдаа асуусан асуулт минь энэ байлаа.
"Гэмтээгүй биз? Өнөөдрөөс өглөө би очиж авна, орой би хүргэж өгнө. Дэлгүүр гарах шаардлагатай бол ойрхон юм чинь гүйчихнэ гэсэн бодолгүйгээр намайг дууд. Ойлгов уу?"
"Гэхдээ яагаад" гэж хэлж дуусаагүй байтал Сонхүн ам таглаад
"Аюултай! Ойрд охидууд сураггүй алга болоод байгааг мэдэхгүй юу? Сургуулийн захиргаанаас охидуудаа ингэж хамгаалж бай гэсэн болохоор арга алга." гэлээ.
Тийм юм уг нь сонсогдоогүй дээ?
Гэнэт яагаад байгааг нь ойлгохгүй байгаа ч толгой дохисоор гараа татах гэж хичээв. Гарнаас зуурчихаад тавихгүй байсан юм.
Удалгүй дахин хаалга тасхийж Асахи цүнхээ үүрсээр орж ирэв. Сонхүн рүү нэг харчихаад наашаа даллахад нь би зөрүүлэн даллаж байлаа.
Сонхүн рүү харахад түүний харц нь ширүүсэн юу юугүй босоод цохих гэж байгаа мэт л болоод ирэв. Анхаарлыг нь сарниулахын тулд иштэй чихэр гаргаж ирж задлаад аманд нь хийхэд тэр наашаа харчихаад харцаа зөөлрүүлэн урагш харан суув. Багш ч орж ирэн хичээл эхлэлээ.
Их завсарлагаанаар босон гарах гэхэд Сонхүн дагаад босоод ирлээ.
"Хүүе, та яах гэж байгаа билээ?"
"Чамайг хүргэж өгч, авч, ерөнхийдөө бол сүүдэр шиг чинь амьдарна гэж хэлсэн байх аа." гээд мөрөө хавчив.
"Сургууль дотор ч уу? Олон хүний дунд зүгээр ээ, би гаръя. Арай угаалгын өрөө дагаж орох гээд байгаа юм биш биз дээ." гэхэд тэр нэг юм сэхээ орсон бололтой цамцнаас зуурсан гараа авлаа.
Угаалгын өрөө орчихоод эргэх гэтэл дээрийн мухрын өрөөнүүдээс дахиад л хөгжим сонсогдоод эхлэв. Гэхдээ энэ удаад уламжлалт хөгжим байх чинь. Сониуч гэдгийг минь мэднэ дээ, угаасаа тийшээ зүглэнэ гэдгийг ч мэдэж байгаа.
Тод сонсогдож байгаа хаалгыг татаад ортол төсөөлөөгүй хүн угтаж авлаа. Асахи.
Ширээний ард суучихсан босоо ятганы ард суугаад хуруугаа гүйлгэн тоглож байх аж. Ятганых нь хажуугийн модон дээр "TritSy" гэж сийлсэн байх нь үзэгдэнэ.
Үгээр хэлэмгүй үзэсгэлэнтэй харагдаж байхын хажуугаар хаалгаа ч хаахаа мартаж орхив. Ятга. Уран яруу тансаг хөгжмийн зэмсэг.
Advertisement
Тэр тансаг зэмсэгийг эрэгтэй хүн тоглоод сууж байхыг амьдралдаа үзсэнгүй. Анх удаа л харсан минь Асахи байв.
Энэхэн зуур хүчтэй сэтгэгдэл төрөх ч түр зуурынх байсан бололтой удалгүй намжих нь мэдрэгдэнэ.
Үгүй ээ! Андуурсан бололтой. Ятгын утсаар хуруугаа гүйлгэх түүнийг хараад зүрх зогсчих шахна. Асахи, ингэж үзэсгэлэнтэй харагдахаа болиоч.
Гүнзгий гэгч нь ширтээд зогсчихсон байсаныг Асахи анзааран над руу харж инээмсэглэв. Тэгээд ичсэн бололтой гараа дагзныхаа ард аван намайг дуудав.
Хажууд нь суугаад дөнгөж ятгын утсанд хүрж байтал, Асахи нүдэн дээр дараад нүдээ ань гээд өөрөө дахин тоглож эхлэлээ.
"Эрэгтэй байж ятга тоглоод л. Мундаг юм аа." Нүдээ аньсан чигээрээ хэлэхэд Асахи хоёр дахь аяаа эхлүүлээд
"Ятгыг заавал эмэгтэй хүн тоглоно гэсэн дүрэм байхгүй шүү дээ." гэчихээд үргэлжлүүлэн төвлөрлөө.
Зүгээр л тансаг. Яг л өглөөний сэргэг кофе, өдрийн нартай бороо, үдшийн тэнгэрт гялтганах од мэт. Зүйрлэшгүй таатай мэдрэмж эргэн тойрныг бүрхнэ.
Хэтэрхий тайван бас амгалан. Таалагдаж байна.
Саяхан эхлэсэн ая талдаа ч ороогүй байтал хаалга савагдаж уурандаа дэлбэрэх шахсан Сонхүн орж ирээд гарнаас угз татан чирээд гараад явчихав. Асахи надаас буцаан татсан ч Сонхүн түүнийг цохиод унагаачихсан.
Коридорт чирэгдсээр эцэст нь гадагшаа гарч ирлээ. Бугуй өвдөж байна.
"Хүн хэлээд байхад яах гэж дагаж яваад байгаа юм!"
Тэр бухимдсандаа над руу хашгирч эхлэхэд миний уур ч бас дүрэлзээд ирэв.
"Зүгээр л сонирхсон юм! Яасан? Яагаад гэнэт надад санаа тавьж гүйгээд байгаа юм." гэчихээд түүнийг түлхэн анги руугаа гүйж орхив.
Аль хэдийнээ хичээл орчихсон бололтой коридорт нэг ч хүн үзэгдэхгүй байлаа.
Шатаар уруудаад ангийн зүг явж байтал нэг хүнтэй мөргөлдөөд газар уначихав.
Гялс өндийн боссоор өнөөх мөргөлдсөн хүн маань өндийж чадахгүй байхыг нь хараад туслахаар ойрттол нэг л танил үс. Жина байна уу даа?
Гарнаас нь татаад босгох гэтэл тэр миний гарыг хүчтэйхэн савчихаад өөрөө хана түшсээр өндийв. Хэд алхчихаад дахиад уначихсанд яаран очтол нүд нь нэг л биш. Гайхсаар нүүрээ наах шахам ойртож харлаа.
Т-ТЭР МАНСУУРЧИХАЖ!
Нүднийх нь хүүхэн хараа томорч, нулимс нь бага зэрэг гоожсон тэр намайг харах гэж хичээн, улайсан нүдээ нухласан ч чадаагүй бололтой энд тэнд гишгэлсээр яваад өглөө.
Түүний гарт өнөө зайрмагны цаас үнгэгдсээр атгагдах бөгөөд гаран дээр нь дусаад хатсан зайрмагны хэсгийг долоох шахам явна.
Удалгүй хамгийн захын анги руу ороод хаалгаа хаах үед өдөр харсан Сонүгийн зүүж байсан бугуйн цаг хальт үзэгдлээ. Өглөө чихэнд нь шивнээд байсан үг ийм учиртай байх нь.
Баян айлын бардам охин мансуурсан байдалтай сургууль дээр явж байна гэдэг байж болох уу даа?
Author Note: Гоё гоё үйл явдал одоо болно оо🤩
.
Advertisement
- In Serial17 Chapters
School-life & Swordfights: A Clubs and Stubs Tale
Warning: Clubs and Stubs contains strong language and situations throughout that may not be suitable for younger readers. "This story takes place in a fantasy world with a modernish setting. It mainly follows four students of Hardires High School who are members of one of the greatest Team Arena Squads in the history of gladiatorial school athletics. Already two-time high-school world champions, they have entered their fourth and final year of high school in hopes of capturing a third straight world championship—something that no other school on the continent has accomplished. As they prepare for an upcoming match with a rival school, it becomes evident that keeping their two-and-a-half-year winning streak alive will be tougher than expected. As both personal and external problems abound for the student-gladiators, can they manage to keep it together under the constant pressure of being the perfect fighting unit? A blend of action, drama, adventure, and humor collide in this brand-new series!" Thanks so much for checking out my story! This is the first time that I've released any of my work to a public space so any feedback, be it positive or negative (but please be respectful if so) would be greatly appreciated. I'm hoping that this story is only the beginning of a long-running series of short stories set in the Clubs and Stubs universe. Temporary Book Cover Design by David Watson The release schedule is rather tentative, but the goal is to release a chapter every 2-4 days. I want to make sure that every scene is the best it can be before it’s released, so it may take a bit longer especially if it's a longer chapter. However, no chapter should take more than a week to be released. Each scene varies in length, but are usually between 1,000 to 2,000 words.
8 105 - In Serial8 Chapters
Etherious
Plagued by indecision and guilt, Arthur has fallen into the chasms of despair and depression, trying to come to terms with the consequences of his actions. His friends tell him that it wasn't his fault, his therapist that he should leave the past behind him and his colleagues that he can change nothing. But Arthur knows better. After all, no one knows what he's done. No one knows the life he's lived. But just six months after the loss that would change his life forever, Arthur is given a second chance. Redemption. The world has changed; evolved, and with it has come the intangible and esoteric energy of Ether, as well as the system that governs it. With new rules to live by and a path to redemption before him, Arthur now has a way to right his wrongs. At least he thinks so. After all, nothing is quite impossible when you can rewrite reality itself. He'll do anything he can to bring his sister back.
8.18 137 - In Serial24 Chapters
Ocean Attuned - A timeloop LitRPG
In the mids of industrialization, Liana, a girl of almost twelve, awakens her flow and follows her newly awakened calling, the ocean, and thus the path of the last remaining god. With the advent of industry, one's status and the accompanying skills slowly grow to be secondary as people choose more recreational skills and classes. The clear exception are flow bringers. Humans with an increased affinity towards flow and attunements are the only real remnants of the age of gods and mysticism. Terrors on the battlefield, saints in hospitals, saviours during drought, are just some examples of the wonderous abilities they display. As civilization grows less dangerous so does the stress that is often associated with the awakening of the flow reduce and only the real talents remain. Please be aware that this is a first draft at best. Tag/Genre analysis: Action: A theme that will appear in the story at some point (probably 15+ chapters in) Adventure: Yes Fantasy: Yes Magic, Beasts, and other fantastical elements are totally at home here. Tragedy: Life is not always fun. For what is fun when there are no downsides. I don't know how heavily I am going to lean into this genre. I want to but don't expect too much. Loop: Yes, though I will not divulge anything else. Just be aware that there isn't nearly as much looping as in MoL for example. Female Lead: Yes, Liana is female. Dungeon: Yes, there are dungeons. Yes, they will get explored. LitRPG: Yes, read the first chapter if you want an example. Magic: most definitely because who doesn't like calling lighting down from the heavens. (Disclaimer: No actual lightning will be called down from the heavens) Mythos: There are gods. So maybe, I don't know if that is enough to qualify? Progression: yes Slice of Life: There is plot, and the story will mostly be about that plot, but there will also be downtime because there can't always be action. The first "loop" especially the first 20-30 chapters will be heavily SoL. And afterward there will be a lot less. Profanity: The ocean (see title) includes sailors and we all know how the stereotypical sailor is. Gore: Hmmm, some but I will have it be not graphic at all.
8 143 - In Serial321 Chapters
TF Amethyst
A new and undeveloped world with abundant natural resources, and efforts to exploit it using modern technology, knowledge, and military capabilities. *****
8 191 - In Serial28 Chapters
Pink and Yellow - Trimberly
The Yellow Ranger, Trini Kwan, struggles with her past and new feelings. Isolating herself from the world and her teammates , she loses sight of what's most important to her.
8 165 - In Serial57 Chapters
Why a goblin?!
Ever dreamt about actually reincarnating into a fantasy world filled with adventure and everything you ever read about in various novels?? Well, that happened to me. Great right? NOTI am a goblin. Not some hero, or a dragon, or some type of mystical elf, or even regular villager A. No no no.. I am a humble goblin. *Also posted on web novel*
8 138