!unicode!

ကျန်းရွေ့မှာမိုးကြိုးပစ်ခံလိုက်ရသည့်နှယ် ရှုလင်ကျားကိုရူးသွပ်နေသောမျက်ဝန်းတို့ဖြင့်ကြည့်ကာခပ်ကျယ်ကျယ်ပြောလာသည်။

"မင်းဘယ်လိုသိတာလဲ။ မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ လုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူး! ရှုလင်ကျား၊ မင်းငါ့ကိုလာနောက်နေတာလား?!"

ရှုလင်ကျားလှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်သည်။

"မင်းယုံလား၊ မယုံဘူးလား။"

ထိုစကားများကိုပြောပြီးသော် သူပိုစဥ်းစားလေလေ ကျန်းရွေ့ပိုနားလည်သွားလေလေပင်။

သူကသူ့ကံကြမ္မာကိုခိုးယူခဲ့မှန်း ရှုလင်ကျားထိုမျှအစောကြီးသိနေသည်မှာမဆန်း၊ သူကံကောင်းနေရင်တောင် ရှုံးနိမ့်သွားတာအံ့သြစရာမရှိပေ၊ ရှုလင်ကျားဟာလည်းသူ့ကဲ့သို့ပင် သူတို့ရှင်သန်နေထိုင်နေသည့်စာအုပ်ထဲရှိဇာတ်ကြောင်းကိုသိနေသည်။

ဒီကမ္ဘာကြီးထဲမှာအရာရာတိုင်းကိုသိနေတာမင်းတစ်ယောက်တည်းဟုတ်မနေ!

ကျန်းရွေ့အလွန်အမင်းလက်မခံနိုင်ဖြစ်မိကာ ရှုလင်ကျား၏လက်မောင်းကိုလှမ်းဆွဲရန်ရုန်းကန်လိုက်ပေမဲ့ သူထိုကဲ့သို့လှုပ်ရှားလိုက်သော် သူ့ကိုယ်ပေါ်ရှိသံကြိုးများမှာပို၍ပင်တင်းကြပ်လာသည်မှာ အရိုးထဲထိတိုင်နစ်ဝင်လုမတတ်ပင်။

လူ့တစ်ကိုယ်လုံး၏အဆီအနှစ်၊ ချီနှင့်အသွေးအသားတို့မှာမီးအိမ်ထဲသို့ခပ်မြန်မြန်စီးဆင်းသွားပြီး တမဟုတ်ချင်းပင်၊ ကျန်းရွေ့၏ဆံပင်မှာဖြူစွတ်သွားကာ သူ့ပါးပြင်နှစ်ဖက်မှာချိုင့်ဝင်သွားလေရာ သူ့အားအလန့်တကြားအော်ဟစ်သွားစေသည်။

ရှုလင်ကျားမျက်မှောင်ကြုတ်မိသည်။ သူသည်ကျန်းရွေ့ကိုနက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းမုန်းတီးသော်လည်း ထိုကဲ့သို့မြင်ကွင်းကိုမြင်လိုက်ရချိန်တွင် သူစိတ်မပျော်မိပေ။ သူအော့အန်ချင်စိတ်အနည်းငယ်ကိုသာခံစားရသည်မို့ ရွံရှာစွာဖြင့်မတ်တပ်ထရပ်မိသည်။

သူ၏လက်ရှိအခြေအနေကိုကြည့်ရင်း ရှုလင်ကျားပြောပြသည့်ဘဝမျိုးကိုတွေးမိကာ ကျန်းရွေ့နောင်တကြီးစွာရမိသည်။

သူစိတ်ရှည်ရှည်ထားသရွေ့ သူဟာဒီမျိုးဆက်တွင်အေးချမ်းကာချောမွေ့သောဘဝတွင်နေထိုင်ရမည်ဖြစ်ပြီး တိုက်ခိုက်စရာ၊ သတ်ဖြတ်စရာမလိုတော့သကဲ့သို့ စိတ်ပူနေစရာလည်းမလိုတော့ပေ။

ကျန်းရွေ့တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ရီနေပြီး ၎င်းမှာအမုန်းတရားလား၊ စိတ်ပျက်မှုလားမပြောနိုင်ပေ။ ရှုလင်ကျားကအနောက်လှည့်သွားရာ သူ့ဝတ်ရုံကသူ့အမြင်ထဲတွင်ဖျတ်ခနဲပေါ်လာပြီး သူကထွက်သွားဖို့ပြင်နေလေသည်။

ကျန်းရွေ့မနေနိုင်ဘဲရိုင်းစိုင်းစွာအော်​ပြောမိသည်။

"ရှုလင်ကျား၊ မသွားနဲ့! ငါ့ဆီပြန်လာပြီးတော့ ရှင်းအောင်ပြောစမ်းပါ! မင်းငါ့ဘဝကိုယူသွားခဲ့တာလား။ ငါ့ဘဝကိုငါလိုချင်တယ်! ငါ့ဘဝကိုပြန်လိုချင်တယ်၊ မင်းငါ့ကိုပြန်ပေးရမယ်!"

ထိုစကားနှစ်ခွန်းကိုပြောပြီးသော် သူကူကယ်ရာမဲ့စွာတောင်းဆိုခယမိသည်။

"ငါမင်းနဲ့တိုက်ခိုက်ဖို့မထိုက်တန်မှန်းငါသိပါတယ်၊ ငါလည်းအမှားမလုပ်မိနိုင်ဘူးလား။ ရှစ်ရှုန်း၊ ငါမင်းကိုတောင်းဆိုပါတယ်၊ မင်းအတွက်မဟုတ်တဲ့ငါ့ဘဝကိုငါလိုချင်ရုံပါပဲ။ ပြီးရင် ငါမင်းရဲ့လမ်းမှာထပ်မပိတ်ဖို့ကတိပေးပါတယ်။ ရှစ်ရှုန်း၊ ငါမင်းကိုကန်တော့မယ်လေ၊ မင်းငါ့ကိုပြန်ပေးလို့ရမလားဟင်။ မင်းကမိတ်ဆွေဆက်ဆံရေးကိုအလေးအနက်မထားဘူးပဲ? မင်းကစိတ်နှလုံးသားမနွေးထွေးဘူးလား?!"

ကျန်းရွေ့ကနောင်တရနေပြီဟုပြောလာကာ သူ့အသံမှာငိုယိုနေပြီးဖြစ်ပေမဲ့ ရှုလင်ကျားသူ့ကိုလျစ်လျူရှုကာ အခန်းထဲမှမထူးခြားမခြားနားစွာဖြင့်လျှောက်ထွက်လာခဲ့သည်။

တံခါးပွင့်လာသည်နှင့် တောက်ပသောရွှေနေရောင်ကခေါင်းပေါ်ကျလာကာ သူ၏မျက်နှာပေါ်လင်းလက်စေပြီး ၎င်းမှာအနည်းငယ်မျက်စိကျိန်းလောက်စရာပင်။

ရှုလင်ကျားဝတ်ရုံလက်ဖြင့်ကာလိုက်ပြီး ကျန်းရွေ့ကိုစောင့်ကြပ်ရန်တာဝန်ကျသည့်တပည့်ဂိုဏ်းသားမှာချက်ချင်းပြေးလာကာ သူ့ကိုအပြုံးတစ်ပွင့်ဖြင့်အရိုအသေပေးလာသည်။

"ရှစ်ရှုန်း၊ ဖြည်းဖြည်းသွားပါဗျ။"

ရှုလင်ကျားခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

ထိုဂိုဏ်းသားကသူသွားတာကိုကြည့်နေပြီး ကျန်းရွေ့အော်နေသေးသည်ကိုကြားလိုက်ရသော် သူအနောက်လှည့်ကာသူ့ကိုပြင်းထန်စွာကန်၍ ဆူပူလိုက်သည်။

"သူခိုးမှာအော်ဟစ်ဖို့မျက်နှာရှိနေသေးတာပဲ၊ ငါသာမင်းနေရာမှာဆိုရင်ခေါင်းတောင်မော့နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး! မင်းမှာအသက်ရှင်ဖို့ရက်သိပ်မကျန်တော့ဘူး၊ ဒီတော့ မင်းရဲ့ခွန်အားကိုထိန်းသိမ်းပြီး ပါးစပ်ပိတ်ထားလိုက်စမ်းပါ! မဟုတ်ရင် ငါမင်းရဲ့လျှာကိုဖြတ်ပစ်မယ်!"

ရှုလင်ကျားခြံဝန်းထဲကထွက်လာပြီး သူ့ဝတ်ရုံလက်ထဲလက်ဆန့်ကာ ကျင်းဖေးထုန်ပေးခဲ့သည့်ပုတီးစေ့လက်ကောက်ကိုထိလိုက်သည်။

ဒီတစ်ခေါက်ကျန်းရွေ့ကိုသွားတွေ့ခြင်းဟာ အကျိုးသိပ်မရှိသော်လည်း အနည်းဆုံးတော့ သူတို့၏ခန့်မှန်းချက်မှန်ကန်ကြောင်းအတည်ပြုလိုက်နိုင်သည်။ ပုတီးစေ့လက်ကောက်ထဲကစ်တ်ဝိညာဥ်ကိုယ်ထည်ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ၊ ပြီးတော့ ဒီပစ္စည်းရဲ့ဇစ်မြစ်ကဘာများလဲ။

တကယ်တော့ ကျန်းရွေ့သူ့ကိုအဖြေပေးလာရင်တောင်မှ ရှုလင်ကျားထိုလူ့ကိုအပြည့်အဝယုံကြည်လိမ့်မည်မဟုတ်။ တစ်ဖက်လူပြောသွားတာကသိပ်မတိကျသော်လည်း သူ့အပြည့်အဝမယုံကြည်နိုင်၊ သို့သော် ဒီလူဟာသူ့ဘဝ၏အတိတ်ထဲတွင်ထာဝရနစ်မွန်းနေလိမ့်မည်။

ရှုလင်ကျားပုတီးစေ့လက်ကောက်ကိုလွှတ်ပြီးလက်ပြန်ရုတ်လိုက်ရာ သူ့ခါးတွင်ချိတ်ဆွဲထားသည့်ဝေမုန့်ဓားကိုမတော်တဆထိမိသွားပြီး သူ့လက်ချောင်းထိပ်မှာပူလောင်သွားပေသည်။

ထိုအခါမှသာလျှင် ဝေမုန့်ဓား၏ဓားရိုးနှင့်ဆက်နေသည့်ဓားအိမ်တစ်ခုလုံးပူလောင်နေသည်ကို ရှုလင်ကျားသိလိုက်သည်။

သူအနည်းငယ်အံ့အားသင့်သွားကာ ဓားဆွဲထုတ်၍မေးမိသည်။

"ဝေမုန့်၊ မင်းဘာဖြစ်တာလဲ။"

ဓားကားမတုံ့ပြန်၊ အတွင်းရှိဓားဝိညာဥ်မှာလည်းထွက်မလာပေ။ ရှုလင်ကျားစိတ်ဝိညာဥ်စွမ်းအားအချို့စီးဝင်စေလိုက်ပေမဲ့ မူမမှန်တာဘာမှမတွေ့ရဘဲ ပူလောင်နေသည့်အရှိန်မှာဖြည်းဖြည်းချင်းပျောက်ကွယ်သွားကာ အရာအားလုံးဟာပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားသည်။

သူသိချင်စိတ်ဖြစ်နေမိပြီး ထပ်မေးရန်ပြင်လိုက်ချိန်တွင် တစ်စုံတစ်ယောက်ကလျှောက်လာကာသူ့ကိုနှုတ်ဆက်သည်။

"ရှုသခင်လေး။"

ရှုလင်ကျားလှည့်ကြည့်လိုက်ရာ မတွေ့ရတာရက်အနည်းငယ်ကြာပြီဖြစ်သည့် မင်ရှောင်းဖြစ်နေကြောင်းမြင်လိုက်ရသည်။

သူတို့ချင်းချိုးတွင်နှုတ်ဆက်စကားဆိုပြီးနောက် မင်ရှောင်းဟာရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအကြောင်းရင်းတို့ကြောင့် မုန့်ရှန်နှင့်အတူရှင်းဇုန်ကိုလိုက်သွားခဲ့သည့်အရင်တစ်ကြိမ်ကတည်းက သူတို့အချင်းချင်းထပ်မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ပေ။

ဤတစ်ကြိမ်တွင် မင်ရှောင်းဟာလည်းနန်ဇီတောင်ထွတ်ကိုရောက်လာပေမဲ့ ဓားရေးအရာတွင်စိတ်ဝင်စားခြင်းမရှိကြောင်းရှုလင်ကျားသိထားသည်။ သူဟာပြိုင်ပွဲတွင်ဝင်မပြိုင်သကဲ့သို့ အခြားတို့၏ပြိုင်ပွဲကိုလည်းလာကြည့်ခဲသည်။ ထို့ကြောင့် ဤတောင်ထွတ်ပေါ်တွင်ရှုလင်ကျားသူ့ကိုမတွေ့မိပေ။

သူသည်ဓားကိုယာယီသိမ်းကာ မင်ရှောင်းကိုခေါင်းငြိမ့်ပြ၍ပြောလိုက်၏။

"မင်းချီဇုန်မှာတစ်ယောက်ယောက်ကိုလာရှာတာလား။"

မင်ရှောင်းကပြုံးကာဆိုသည်။

"မဟုတ်ပါဘူး၊ ကျွန်တော်ချီဇုန်ကဘယ်သူ့ကိုမှမသိဘူးလေ။ ရှင်းဇုန်ကလူတွေကမနက်ဖြန်ဆိုဒီကထွက်သွားကြတော့မှာ။ ဒီ​နေရာကမြင်ကွင်းကအရမ်းလှတယ်ဆိုလို့ ကျန်းကွမ်နောက်လိုက်ပြီးလာကြည့်တာ၊ အဲ့ဒါနဲ့ဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်ပတ်ကြည့်နေတာပဲ။ မဟုတ်ရင် မနက်ဖြန်ပြန်သွားလို့ရှိရင် ကျွန်တော့်မှာအခွင့်အရေးမရှိတော့ဘူးလေ။"

ရှုလင်ကျား"အို"ဟုဆိုမိကာ မင်ရှောင်းကပြောလာပြန်သည်။

"ခင်ဗျားဒီတစ်ခေါက်အနိုင်ရသွားတဲ့အတွက်ကိုကျွန်တော်ဂုဏ်မပြုရသေးဘူး၊ တကယ်အံ့သြစရာကောင်းတာပဲဗျာ။ ခင်ဗျားဒဏ်ရာရထားပေမဲ့ပြိုင်ပွဲဝင်ပြိုင်မယ်လို့ကြားလိုက်ရတော့ ကျွန်တော်စိတ်ပူသွားရသေးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အခုကြည့်ရတာတော့....အဆင်ပြေသွားပြီလား။"

ရှုလင်ကျားပြောလိုက်သည်။

"ကံကောင်းချင်တော့ ဒဏ်ရာကအပြည့်အဝပြန်မကောင်းသေးပေမဲ့ သက်ရောက်မှုတော့သိပ်မရှိတော့ဘူး။"

မင်ရှောင်းကပြုံးကာပြောလာသည်။

"သိပ်ကောင်းတယ်။ ကျန်းရွေ့ကခင်ဗျားကိုထိခိုက်အောင်လုပ်ဖို့အတတ်နိုင်ဆုံးကြိုးစားခဲ့ပေမဲ့ သူပဲပြန်ခံလိုက်ရတယ်။ နောက်ဆက်တွဲအကျိုးဆက်တွေဆိုးဝါးလို့ရှိရင် မြင်မကောင်းတဲ့လက်စားချေမှုအဖြစ်သတ်မှတ်လိုက်လို့ရတယ်လေ။"

ရှုလင်ကျားသိချင်စိတ်ဖြင့်မေးမိသည်။

"ရှင်းဇုန်တောင်ဒီအကြောင်းသိတယ်လား။"

ထိုအချိန်တုန်းကကျန်းရွေ့ဟာချီဇုန်ဂိုဏ်းသားများရှေ့တွင်သူ၏ဆိုးဝါးသောလုပ်ရပ်များကိုဝန်ခံခဲ့လျှင်ပင် ယင်းကားချီဇုန်နှင့်သက်ဆိုင်သည့်ကိစ္စဖြစ်နေသေးပေရာ ဒီအကြောင်းကိုဘယ်သူမှထုတ်မပြောရဲသင့်ဘူးမလား။

မင်ရှောင်းပင်ထိုအကြောင်းကြားသွားခဲ့သည်။ ယင်းကားကိစ္စကြီးမဟုတ်၊ ဂုဏ်ကျက်သရေရှိသောအရာမဟုတ်။ ရှုလင်ကျားအပြင်လူတွေကိုထိုအကြောင်းတကယ်မသိစေချင်ပေ။

သူ့အပြောကိုမင်ရှောင်းကြားလိုက်ရသော် သူလည်းပဲကြောင်အမ်းသွားကာ ထူးဆန်းစွာပြောလာသည်။

"ကျန်းရွေ့ကလင်းတောက်ကျန်းနဲ့ ကျန်းအကြီးအကဲကိုသတ်ပြီးတော့ ခင်ဗျားကိုအပြစ်ပုံချချင်တာကို လူအများကြီးမြင်ခဲ့ကြတယ်မဟုတ်ဘူးလား။ ကျွန်တော်အပြင်ကိုလမ်းလျှောက်ထွက်လာတော့ တစ်ယောက်ယောက်ပြောတာကြားလိုက်ရတာပဲ။"

---ယင်းကားသူပြောသည့်အရာပင်။

ရှုလင်ကျား"အို"ခနဲအသံပြုကာပြောလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်၊ သိပ်မကြာသေးခင်ကကိစ္စတွေအများကြီးဖြစ်သွားတယ်။ ငါမင်းဆီကကြားလိုက်ရတော့ နည်းနည်းဇဝေဇဝါဖြစ်သွားတာ။ သူအခုအပြစ်ပေးခံနေရပြီ၊ ကောင်းတာက အနာဂတ်မှာသူများတွေကိုထိခိုက်အောင်လုပ်ဖို့ထွက်လာနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။"

မင်ရှောင်းကလည်းပြုံးကာ သဘောတူသည့်အနေဖြင့်ပြောလာသည်။

"ဟုတ်တယ်၊ ဟုတ်တယ်၊ အဲ့ဒါပဲ။ သူအနာဂတ်မှာမကောင်းတဲ့လုပ်ရပ်တွေလုပ်ဖို့အပြင်ထွက်လာမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတော့ကျွန်တော်စိတ်ချလို့ရပြီ။"

နေရောင်ကားအလွန်စူးရှတောက်ပနေသောကြောင့်ဖြစ်လောက်မည်၊ သူ့မျက်နှာထက်ရှိအပြုံးကိုရှုလင်ကျားမြင်လိုက်ရသည့်အခိုက်အတန့်တွင် အနည်းငယ်ထူးဆန်းသည်ဟုခံစားလိုက်ရသည်။

ထိုအပြုံးဟာရုပ်တုပေါ်တွင်ဆေးခြယ်ထားသည့်အလား အသက်မဲ့ကာဖြူဖျော့နေသည်ဟုခံစားမိလိုက်သည်။

ရှုလင်ကျားမျက်တောင်ခတ်ကာ အနီးကပ်ကြည့်ဖို့ပြင်လိုက်ချိန်တွင် မင်ရှောင်း၏အပြုံးကရပ်တန့်သွားပြီဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့ကြည့်နေရင်း သူကားတော်တော်လေးပုံမှန်ဖြစ်ပုံပေါ်လေရာ ထူးဆန်းသောခံစားချက်မှာချက်ချင်းဆိုသလိုပျောက်ပြယ်သွားသည်။

မင်ရှောင်းကဆိုသည်။

"ရှုသခင်လေး၊ အဆင်ပြေရဲ့လား။ ခင်ဗျားဇဝေဇဝါဖြစ်နေသေးတယ်လို့ကျွန်တော်ခံစားမိနေတယ်။"

သူကရှုလင်ကျားကိုစိုးရိမ်တကြီးကြည့်ကာပြောလာသည်။

"ခင်ဗျားဒီတစ်ခေါက်အရမ်းပင်ပန်းသွားတာလား။ ခင်ဗျားမြန်မြန်ပြန်သွားနားလိုက်ပါလား။"

ရှုလင်ကျား"ဟုတ်ပြီ"ဟုပြောကာသူ့ကိုခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး နှစ်ဦးသားဟာသူတို့ကိုယ်သူတို့ဂရုစိုက်ရန်ယဥ်ကျေးသောစကားအနည်းငယ်ပြောပြီးနောက် ဆန့်ကျင်ဘက်လားရာထံလှည့်ထွက်သွားကြသည်။

ရှုလင်ကျားကမင်ရှောင်းလာသည့်နေရာကိုသွားနေခြင်းပင်။ သူကအရှေ့ကိုခြေလှမ်းအနည်းငယ်လျှောက်သွားကာ ခြုံပုတ်အနီးကသွားလိုက်ပြီးနောက် ထောင့်ချိုးရန်ပြင်လိုက်ချိန်တွင် တစ်ခုခုမှားနေသည်ဟုရုတ်ခြည်းခံစားမိကာ ရပ်လိုက်မိသည်။

ရှုလင်ကျားသည်သူ၏ညာဘက်လားရာကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ချက်ချင်းအနောက်လှည့်ကာ မင်ရှောင်းထွက်သွားသည့်လားရာကိုကြည့်လိုက်မိသည်။

ထိုနေရာတွင်မည်သူမျှရှိမနေပေမဲ့ ရှုလင်ကျား၏မျက်ဝန်းတစ်စုံမှာအတွေးတစ်ခုဖျတ်ခနဲလက်သွားသည်။

သူထိုနေရာမှထွက်လာပြီး သူလက်ရှိနေနေသည့်နေရာထံလျှောက်သွားကာ ပုံမှန်အပူချိန်ပြန်ရောက်သွားပြီဖြစ်သည့်ဝေမုန့်၏ဓားအိမ်ကိုခေါက်ကာမေးလိုက်သည်။

"ဝေ့၊ မင်းဘယ်လိုနေလဲ။"

ဒီတစ်ခေါက်တွင်သူတုံ့ပြန်သံရလာပြီး တစ်အောင့်ကြာသော် သွမ့်စဲ့ကအနည်းငယ်မှောင်မိုက်နေသောမျက်နှာထားဖြင့်ဓားထဲမှထွက်ကာပြောလာသည်။

"အဆင်ပြေတယ်၊ အဆင်ပြေပါတယ်။"

ရှုလင်ကျားပြောလိုက်သည်။

"ငါ့ကိုဒီလိုပျင်းစရာစကားလုံးတွေနဲ့မလှိမ့်တပတ်လုပ်မနေနဲ့၊ မင်းခုနကဘာလို့ပူနေတာလဲ။"

သွမ့်စဲ့ကသူ့ကိုမဖြေဘဲ စိတ်ဗလာနတ္ထိဖြင့်ပြောလာသည်။

"ကျန်းရွေ့ရဲ့နဂိုကံကြမ္မာအကြောင်း မင်းပြောတာကိုငါကြားလိုက်တယ်၊ သူ့လိုမျိုးလူဆိုးတစ်ယောက်ကအဲ့လိုကောင်းမွန်တဲ့ကံကြမ္မာမျိုးနဲ့ထိုက်တန်တယ်လို့မင်းဘယ်လိုလုပ်ပြီးပြောနိုင်တာလဲ။ သူသာသူ့ကိုယ်သူမသတ်ခဲ့လို့ရှိရင် သူ့မှာကောင်းမွန်တဲ့ဘဝရှိနေလောက်ပြီ။"

ရှုလင်ကျားပြောလိုက်သည်။

"မင်းပြောတဲ့ဥပမာနဲ့အခြေအနေကမရှိဘူး။"

သွမ့်စဲ့မျက်စိအသာမှိတ်ကာခေါင်းမော့လိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာကခေါင်းထက်ရှိနေရောင်ခြည်ကိုခံစားလျက်ရှိပြီး ဖြည်းညှင်းစွာဆိုလာသည်။

"ငါခုနကကျန်းရွေ့ရဲ့ရူးသွပ်တဲ့အကြည့်ကိုမြင်လိုက်ရတယ်။ ရုတ်တရက်...အင်း၊ ရုတ်တရက်ကြီး ငါသွမ့်ဟောင်ရန်ကိုတွေးမိသွားတယ်။"

သူပြောလို့ပြီးသွားသော် တစ်အောင့်ကြာနှုတ်ဆက်နေမိသည်။ သူကဆက်ပြောသည်။

"သူတို့ဘာလို့ဒီလောက်လောဘကြီးနေကြတာလဲ။ သူတို့ရဲ့လောဘကသူတို့ရဲ့ဘဝကိုမပျက်စီးစေခဲ့ပေမဲ့ သူများတွေရဲ့ဘဝကိုပျက်စီးစေခဲ့တယ်လေ။ ရှုလင်ကျား၊ မင်းဒီအဖြစ်မှန်တွေကိုသိလိုက်ရတုန်းက မင်းမမုန်းမိဘူးလား။"

ကျန်းရွေ့ကသူ့ကိုထိခိုက်စေခြင်းနှင့် သွမ့်ဟောင်ရန်ကသွမ့်စဲ့ကိုထိခိုက်အောင်လုပ်ခဲ့ခြင်းဟာ လုံးဝမတူညီသောကိစ္စနှစ်ခုဟုရှုလင်ကျားခံစားရသည်။ ကျန်းရွေ့ကားလုံးဝကိုတစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ကာလောဘကြီးပေမဲ့ သွမ့်ဟောင်ရန်ကတော့ဖြင့် သူ့နှလုံးသားတဖြည်းဖြည်းချင်းတွန့်ရှုံ့​သွားပြီးနောက်တွင် ရူးသွပ်သောအမူအကျင့်များပြုလုပ်လာကာ နောက်ဆုံးတွင်အဖေနှင့်သားအားအပြန်အလှန်ပျက်စီးစေခဲ့သည်။

သူအတိတ်ကရုန်းထွက်နိုင်ပါစေဟုမျှော်လင့်မိသည်၊ သူ့မှာဟယ်ဇီကျိုးနှင့်ထိုကဲ့သို့သောနေ့ရက်ရှိလာမည်မဟုတ်။

ရှုလင်ကျားကသွမ့်စဲ့ကိုအမှန်မပြင်ပေးဘဲ အချိန်အတော်ကြာမှပြောမိသည်။

"ဒီကမ္ဘာပေါ်ကကိစ္စအများကြီးဟာအမှားနဲ့အမှန်မျှမျှတတရှိသင့်တယ်လို့ ငါအစကတွေးခဲ့မိတာ၊ ဒါပေမဲ့နောက်ပိုင်းကျတော့ တကယ်တမ်းကိစ္စတွေအများကြီးကမျှတမှုမရှိဘဲ လုံးဝကျိုးကြောင်းမဆီလျော်တာမဟုတ်မှန်းငါသိလိုက်ရတယ်လေ။ အဆုံးမှာတော့ နောင်တတစ်ခုဘဲရှိနိုင်တယ်။"

သူသက်ပြင်းချမိသည်။

"ဒီအရာတွေထဲမှာနစ်မွန်းမခံနဲ့၊ အပေးအယူလုပ်ပြီးမေ့ပစ်ဖို့သင်ယူကြတာပေါ့။"

သွမ့်စဲ့ကရှုလင်ကျားကိုနက်နဲသောအကြည့်တစ်ချက်ပေးကာဘာမှမဆိုဘဲ ဓားအိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားသည်။

ညလယ်ခေါင်၌ နန်ဇီတောင်ထွတ်ပေါ်တွင် နံရံကားမိုင်ထောင်ပေါင်းများစွာကြီးမားထောင်မတ်ကာ တောက်ပသောလမင်းကခပ်မြင့်မြင့်တွင်ထိန်ထိန်သာလျက်ရှိသည်။

ရှုလင်ကျားသည်ယခင်အစီအစဥ်အရ အမွေဆက်ဆံရန်ပြင်ဆင်ထားခဲ့ပြီး အခုမှသာလျှင် ဤတောင်ထွတ်လျို့ဝှက်ဂူကိုပထမဆုံးအကြိမ်မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။

လေပြင်းတစ်ချက်ဝှေ့တိုက်သွားပြီး နှင်းပွင့်ချပ်များကလွင့်မျောလျက်ရှိသည်။ တောင်တန်းများကြားတွင် ဤတောင်ထွတ်တစ်ခုတည်းဟာဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားစွာနှင့်အမှီအခိုကင်းမဲ့စွာဖြင့် ကောင်းကင်ပေါ်ထိလုမတတ် မားမားမတ်မတ်ထောင်မတ်လျက်ရှိပြီး လရောင်ကဖြာကျနေပေမဲ့ တောင်ထွတ်ထိပ်ကိုသာအလင်းပေးနိုင်ပြီး ဘေးဘက်ပေါင်းစုံမှာချောက်နက်ပမာမှောင်မိုက်ကာနက်ရှိုင်းနေပေသည်။

ထို့အပြင် ဤလျို့ဝှက်ဂူ၏ဝင်ပေါက်မှာမြူခိုးဖြူတို့ကြောင့်လေပွေငယ်တစ်ခုဖြစ်တည်လျက်ရှိသည်။ လေပြင်းတိုက်ခတ်မှုများကြားတွင် လေအေးကအရိုးထဲထိကျူးကျော်လာပြီး ၎င်းထဲမှပတ်ဝန်းကျင်ထံဖြည်းဖြည်းချင်းစီးဆင်းသွားသည်။

"ရှုသခင်လေး၊ ဒီနေရာပါ။ ဒီလေပွေငယ်နောက်လိုက်သွားပြီးတော့ လျို့ဝှက်ဂူထဲမှာဆန္ဒရှိသလိုရှာဖွေလို့ရပါတယ်။ ဘိုးဘေးတွေရဲ့အသိစိတ်ကိုအာရုံခံမိဖို့နဲ့ ရတနာရှာတွေ့ဖို့က ကံတရားအပေါ်မူတည်နေတာမို့ ကျေးဇူးပြုပြီးဂရုစိုက်ပါဗျ။"

နန်ဇီတောင်ထွတ်၏တပည့်ဂိုဏ်းသားကရှုလင်ကျားကိုတောင်ထွတ်ထိပ်ထံခေါ်လာကာ သူ့ကိုအရိုအသေပေး၍ဆိုသည်။

"ကျွန်တော်ကျန်တဲ့လမ်းကိုလိုက်ပို့ပေးဖို့အဆင်မပြေဘူး။ အစ်ကို့ဘာသာအစ်ကိုဝင်ရလိမ့်မယ်။"

ရှုလင်ကျားသူ့ကိုကျေးဇူးတင်ကာ လက်ဆောင်ပြန်ပေးလိုက်ပြီး လေပွေငယ်ကိုဖြတ်ကျော်ကာလျို့ဝှက်ဂူထဲဝင်သွားလိုက်သည်။

နန်ဇီတောင်ထွတ်ကားနွေရာသီတွင်အမြဲတစေနှင်းကျလေ့ရှိသည်မို့ အပြင်မှာလေပြင်းနှင့်နှင်းတို့ခက်ထန်စွာတိုက်ခတ်ကျဆင်းနေသော်လည်း အပူအနည်းငယ်တော့ရှိစမြဲပင်။

လရောင်သည်လည်းပျောက်ကွယ်သွား၏။ အစကတော့ ရှုလင်ကျားသူ့ရှေ့ရှိကျောက်ဖြူခြေနင်းတုံးအတန်းလိုက်ကိုမြင်နိုင်သေးသည်။ ၎င်းပေါ်နင်းချလိုက်ပြီးနောက် ၎င်းတို့ဟာတစ်ခုနှင့်တစ်ခုထပ်လျက်ဖြစ်နေပုံမှာ အဆုံးမရှိသည့်အလားခံစားလိုက်ရသည်။

သို့သော် ဤကဲ့သို့အလွန်အမင်းတိတ်ဆိတ်ကာမှောင်မိုက်သောအခြေအနေအောက်တွင်ပင် ဓားတို့၏ခပ်ဖျော့ဖျော့အသံဟာနေရာလွတ်ကိုဖြတ်၍အဆက်မပြတ်ပဲ့တင်သံထပ်နေသည်ကိုသူကြားနိုင်သည်။

ရှုလင်ကျားခြေလှမ်းအနည်းငယ်ထက်ပို၍ရှေ့တိုးလိုက်ပြီး ခြေနင်းတုံးများမှာပျောက်သွားပုံပေါ်ကာ သူဟာစင်မြင့်ပေါ်တွင်မတ်တပ်ရပ်နေပုံပေါက်သည်ဟုခံစားလိုက်ရသည်။

လားရာကိုခွဲခြားဖို့ရာခဲယဥ်းသောကြောင့် ရှုလင်ကျားရပ်ကာ ဟိုဘက်ဒီဘက်ဝေ့ဝဲကြည့်မိသည်။

ထိုစဥ်၊ အခြားနေရာမှထွက်လာသည့်အသံတစ်သံကိုသူကြားလိုက်ရသည်။

"ရှောင်ကျား?"

တောင်ထွတ်နံရံ၏လေးလံသောဆင်ခြေလျှောကြောင့် အသံကားတစ်မျိုးတစ်ဖုံဝေဝါးကာပျက်ယွင်းနေသယောင်။ ၎င်းမှာနီးသလိုလိုဝေးသလိုလိုဖြင့် ၎င်းမှာညလယ်ခေါင်ရှိအိပ်မက်ထဲကဗလုံးဗထွေးသံပမာ၊ အတိတ်နှင့်ပစ္စုပ္ပန်၏တီးတိုးဆိုသံများပမာ။

သို့သော်ထိုသို့ပင်လျှင် ၎င်းမှာကျင်းဖေးထုန်ဖြစ်ကြောင်း ရှုလင်ကျားချက်ချင်းသိသွားသည်။

သူ့နှလုံးသားမသိမသာလှုပ်ခတ်သွားသည်။

ဤလောကကြီးထဲတွင် သူ၏တပည့်နှင့်ညီအစ်ကိုတို့နှင့်အချိုးညီသောမိတ်ဆွေများရှိသည်။ သူနှင့်သိပ်မရင်းနှီးသောအခြားမိတ်ဆွေများမှာသူ့ကို"ရှုသခင်လေး"နှင့်"ရှုတောက်ယို"ဟုခေါ်ကြပြီး ရင်းနှီးသောသူများကတော့ဖြင့်"လင်ကျား"ဟုခေါ်ကြပေမဲ့ ကျင်းဖေးထုန်တစ်ယောက်သာလျှင်"ရှောင်ကျား"ဟုခေါ်ပုံရသည်။

သူသည်စင်မြင့်ပေါ်တွင်ကျန်းရွေ့ကြောင့်ဒဏ်ရာရသွားတုန်းက လူအုပ်ထဲရှိကျင်းဖေးထုန်၏အသံဟာသူ့ကိုထိုသို့ခေါ်လိုက်ပုံပေါ်သည်ကိုသူဝိုးတိုးဝါးဝါးကြားခဲ့ရပေမဲ့ ထိုအချိန်တုန်းကမြင်ကွင်းမှာဖရိုဖရဲဖြစ်နေပေရာ သူရှင်းလင်းပီသစွာမကြားနိုင်ခဲ့ပေ။ အဆုံးတွင် ရှုလင်ကျား၎င်းကိုမေ့သွားခဲ့သည်။

ဤအချိန်တွင် ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခွင်လုံးတိတ်ဆိတ်နေသည့်တိုင် ထိုကဲ့သို့ခေါ်သံကိုကြားလိုက်ရသော် ၎င်းမှာရှင်းလင်းကာအဆုံးမဲ့သောနူးညံ့ညင်သာမှုပမာ လူကိုနွေးထွေးသွားစေပြီး နီးကပ်မှုနှင့်လွမ်းဆွတ်သောခံစားချက်တစ်မျိုးကအလိုအလျောက်ထွက်ပေါ်လာသည်။

ရှုလင်ကျားတန့်သွားကာ တမင်ပြန်မဖြေမိပေ။

တစ်အောင့်ကြာသော် သူ့ပတ်လည်ရှိလေထုတင်းကြပ်သွားသည်ကိုခံစားလိုက်ရကာ တစ်စုံတစ်ယောက်ကတိတ်တိတ်လေးဝင်လာသယောင် ၊ ဒီတစ်ခေါက်တွင်ကျင်းဖေးထုန်၏အသံကပိုမိုနီးကပ်လာသည်။

ဒီတစ်ကြိမ်တွင် သူကရှင်းလင်းပီသစွာပြောလာသည်။

"ရှုရှစ်တိ၊ မင်းလား။"

ထိုအခေါ်ကိုကြားလိုက်ရပြီးနောက် ရှုလင်ကျားအနည်းငယ်စိတ်ပျက်သွားသယောင်ခံစားလိုက်ရကာ ဟမ့်ခနဲပြုမိသည်။

ချက်ချင်းပင်၊ ရတနာအလင်းရောင်ဖျတ်ခနဲပေါ်လာကာ မျက်လုံးမှာရုတ်ခြည်းလင်းထိန်သွားသည်။

ကျင်းဖေးထုန်ကဝတ်ရုံဖြူဝတ်ထားကာ လက်ထဲတွင်ညပုလဲတစ်လုံးကိုင်ထားပြီး မကြာမီတွင်ရှုလင်ကျားထံလျှောက်လာကာသူ့ကိုပြုံးပြလာသည်။

သူ့လက်ထဲရှိအလင်းရောင်ကြောင့် ရှုလင်ကျားရှင်းလင်းစွာမြင်နိုင်သည်။ သူတို့ဟာကျောက်စိမ်းဖြင့်ထွင်းထုထားသည့်ကြီးမားသောအတင်းအဖျင်းနတ်ဘုရားရုပ်ပုံပေါ်တွင်မတ်တပ်ရပ်နေခြင်းဖြစ်ကာ ၎င်းမှာတောက်ပသောဟင်းလင်းပြင်ပမာ။

ရှုလင်ကျားသည်ကျင်းဖေးထုန်၏နက်နဲသောသွင်ပြင်ကိုနေသားကျနေပြီပင်။ တစ်ဖက်လူတွင်ထူးခြားသောကွန်ဖူးသိုင်းပညာရှိပုံရသည်။ သူသည်အချိန်မရွေးနေရာမရွေး ပုန်းကွယ်ကာနေရာကူးပြောင်းနိုင်သည်။ သူဆန္ဒမရှိသရွေ့ မည်သူကမျှရှာဖွေနိုင်စွမ်းရှိမည်မဟုတ်။

သူသာလုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ချင်လို့ရှိရင် ကောင်းမွန်သောကိစ္စတစ်ခုဖြစ်လိမ့်မည်။

ရှုလင်ကျားကသူ့ကိုတွေ့သွားချိန်တွင်စကားသိပ်မပြောသည်ကိုကျင်းဖေးထုန်မြင်လိုက်ရသော် သူ့ရင်ထဲတွင်အနည်းငယ်အဆင်မပြေဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူသည်တစ်ဖက်လူ၏စိတ်ခံစားချက်များကိုအာရုံခံရာတွင်အလွန်တိကျသေချာပေရာ ရှုလင်ကျားပျော်နေပုံမပေါ်သည်ကိုသဘာဝအလျောက်ခံစားမိလိုက်ပေမဲ့ ထိုအကြောင်းတွေးပြီးနောက်မှာ သူ့ကိုလည်းရန်စမိပုံမပေါ်ပါပေ။

​မြေခွေးလေးကခံစားချက်ကိုထုတ်ပြသင့်တယ်မလား။

ကျင်းဖေးထုန်တစ်ခုခုရှာပြောလိုက်သည်။

"အရင်တစ်ခေါက်ဒီလျို့ဝှက်ဂူပွင့်လာတုန်းက ဝင်ပေါက်ကအနောက်တောင်အရပ်မှာလေ၊ ကိုယ်ဝင်သွားတော့ရေတွေကြီးပဲ။ ဒီတစ်ခေါက်တော့အရှေ့အရပ်ကိုပြောင်းသွားတာပဲ၊ ကိုယ်အရင်တစ်ခေါက်ကဒီကိုဝင်လာတုန်းကသွားခဲ့တဲ့နေရာပေါ့။ ကိုယ်အရင်ကမမြင်ဖူးပေမဲ့တကယ်အံ့သြစရာကောင်းတယ်။"

ရှုလင်ကျားပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်ကြားဖူးတယ်။ လူအိုကြီးခန်းမင်ကဒီလျို့ဝှက်ဂူထဲမှာတက်လှမ်းသွားတာမို့ ဒီလျို့ဝှက်ဂူထဲမှာနက်နဲသိမ်မွေ့တဲ့ကောင်းကင်ဘုံကိုးလွှာကိုရောက်ရှိနိုင်တယ်ဆိုတဲ့ကောလဟာလတွေရှိတယ်။ အဲ့ဒီ့မှာရတနာမျိုးစုံလည်းရှိနေတာမို့ လူတွေကိုတပ်မက်သွားစေတယ်။"

ရှုလင်ကျားထိုသို့ပြောရင်းဖြင့် ကျင်းဖေးထုန်ကိုတစ်ချက်စိုက်ကြည့်ကာထပ်ပေါင်းပြောလိုက်သည်။

"အကျင့်မကောင်းတဲ့သူခိုးတွေခိုးဝင်လာတာကနေကာကွယ်ဖို့ လျို့ဝှက်ဂူရဲ့တည်နေရာနဲ့ ဘယ်မှာပွင့်လဲဆိုတာကအချိန်တိုင်းပြောင်းလဲနေလိမ့်မယ်။"

သူ့ကိုစောင်းပြောနေမှန်း ကျင်းဖေးထုန်သိသည်မို့ သူမနေနိုင်ဘဲရယ်မောကာပြောမိသည်။

"အဲ့လိုလား။"

ရှုလင်ကျားပြောလိုက်သည်။

"အဲ့တော့ ခင်ဗျားအထဲကိုထပ်ဝင်နိုင်မဝင်နိုင်က လူတိုင်းရဲ့အရည်အချင်းပေါ်မူတည်နေတယ်လေ။"

ကျင်းဖေးထုန်ကဆိုသည်။

"အခြားဘယ်နေရာမှာမှလမ်းမရှိဘူး။ ထူးခြားဆန်းကြယ်မှုကအတင်းအဖျင်းနတ်ဘုရားရုပ်ပုံထိပ်မှာလို့ထင်တယ်။ ဂရုစိုက်။"

ရှုလင်ကျားခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး ကျင်းဖေးထုန်ကအသက်ရှုနှုန်းကိုအာရုံစိုက်ကာ လက်ဝါးဖြင့်မြေပြင်ပေါ်ရိုက်ချလိုက်သည်။

သူ့လက်ဝါး၏လေပြင်းကြောင့် အတင်းအဖျင်းနတ်ဘုရားရုပ်ပုံတစ်ခုလုံးမှာသူတို့နှစ်ဦးနှင့်အတူ တစ်ပတ်လည်စပြုလာသည်။

ချန်၊ ခန်၊ ကန့်၊ ကျန့်၊ ရွှင်း၊ လီ၊ ခွင်းနှင့်သွေ့ပါ့ဖန်ဆဌဂံစသည့် မတူညီသောဆဌဂံများမှာအလှည့်ကျမြင့်တက်သွားသည်။ ထို့နောက် ဦးခေါင်းထိပ်မှတောက်ပသောအလင်းရောင်စောင်းကျလာကာ မှောင်မိုက်သောဟင်းလင်းပြင်တစ်ခုလုံးမှာနေ့အချိန်ပမာလင်းထိန်သွားသည်။

အလင်းနှင့်အမှောင်ရောယှက်သွားသည့်အခိုက်အတန့်တွင် လူတို့၏တုံ့ပြန်မှုမှာရုပ်အပျက်ဆုံးဖြစ်ကာ ငွေရောင်အလင်းတန်းကမိုးပမာရုတ်ခြည်းရွာသွန်းလာသည်။

ဤတိုက်ခိုက်မှုကားရုတ်တရက်ဆန်သော်လည်း ကျင်းဖေးထုန်နှင့်ရှုလင်ကျားဟာရင်ထဲတွင်သတိချပ်နေပြီးသားဖြစ်သည်။ ယင်းကိုမြင်လိုက်ရရာ သူတို့တစ်ပြိုင်နက်တည်းပျံလွှားကာ ဘယ်ဘက်မှညာဘက်သို့ခုန်ထွက်လိုက်သည်။

ရှုလင်ကျား၏လက်မှာဓားရိုးပေါ်တွင်ရှိနေပေမဲ့ သူ၏မျက်လုံးထောင့်မှတစ်ဆင့် ကျင်းဖေးထုန်ကဝတ်ရုံလက်ကိုတင့်တယ်၊ ခက်ထန်စွာဖြင့်ဝှေ့ရမ်းလိုက်သည်ကိုသူမြင်လိုက်ရပြီး လေပြင်းတစ်ချက်ဝေ့တိုက်လာကာ သူ့ဘက်ရောက်နေသည့်ငွေရောင်အလင်းတန်းတို့ကိုဖယ်ရှားပစ်လိုက်ပြီး ချက်ချင်းပင်အနိုင်ယူလိုစိတ်ထွက်ပေါ်လာသည်။

ခင်ဗျားကလက်နက်မလိုမှတော့ ကျွန်တော်လည်းမလိုဘူးဟု ရှုလင်ကျားရင်ထဲတွင်ပြောမိသည်။ သူကထိုနေရာကိုညာဘက်လက်ဖြင့်ညွှန်လိုက်ရာ ဓားအလင်းတန်းထွက်ကျလာသည်။ သူ့ပတ်လည်ရှိငွေရောင်အလင်းမှာအမှုန့်ဖြစ်သွားပြီး လေထဲတွင်ဝေ့ဝဲကျလာပုံမှာလှပလျက်ရှိသည်။

သူတို့သည်တိုက်ခိုက်ချက်ကိုပြန်လည်ချေမှုန်းနေစဥ်တွင် သူတို့၏ခန္ဓာကိုယ်မှာမကျသွားဘဲ သူတို့ကအလင်းရောင်ရှိရာဘက်တွင်ခုန်ကာ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း၌ နေရာလွတ်၏နောက်တစ်လွှာထဲခုန်ဆင်းလိုက်သည်။

သို့သော် သက်မချလို့ရပြီဟုမဆိုလိုပေ။

ရှုလင်ကျားမြေပြင်ပေါ်ခြေမချရသေးခင် တစ်ခုခုမှားနေမှန်းအာရုံခံမိသွားသည်။

ပတ်ပတ်လည်တွင်တိတ်ဆိတ်ကာလူမရှိသော်လည်း လေဝှေ့ယမ်းနေသည့်ပုံစံဟာသူတို့အတွက်အန္တရာယ်ရှိသည့်လက္ခဏာဖြစ်သည်။

နောက်တစ်ခဏတွင် ဓားဖျားတစ်လက်ထွက်လာသည်။

ရှုလင်ကျားဘေးကိုဖျတ်ခနဲရှောင်လိုက်ရပြီး ဓားရှည်မှာသူ့နှာခေါင်းထိပ်ကိုပွတိဆွဲသွားလုနီးပါးပင်။ တိုက်ခိုက်လာသည့်တစ်ဖက်လူကိုမမြင်ရသေးမီ ဓားနှစ်လက်ဟာသူ့နောက်မှပြိုင်တူလွှဲခုတ်လာသည်။

သူချက်ချင်းအနောက်လှန်ကာ ခါးကွေး၍ ဘေးကိုခုန်ထွက်လိုက်သည်။ ဓားနှစ်လက်အနက်တစ်လက်မှာသူ့ခါးဘေးမှဖြတ်သွားပြီး အခြားတစ်လက်မှာသူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ရှိလေထဲကိုထိုးစိုက်သွားသည်။ ပြင်းအားမှာအလွန်အမင်းလျင်မြန်လှသည်။ သိသိသာသာကိုပင်၊ ရှုလင်ကျားသာပုန်းတာနည်းနည်းနှေးသွားလို့ရှိရင် တိုက်ခိုက်ခံရလိမ့်မည်ပင်။

အခြားဓားများကလေထဲတွင်ရှိနေစဥ် ၎င်းတို့မှာခပ်မြန်မြန်လှုပ်ခါကာ သူ့ကိုတိုက်ခိုက်ခဲ့သည့်ဓားသုံးလက်မှာအချင်းချင်းရိုက်ခတ်သွားသည်။ ကျယ်လောင်သောဆူညံသံနှင့်အတူ ရှုလင်ကျားထိုအခြေအနေကိုအခွင့်ကောင်းယူကာရုန်းထွက်လိုက်သည်။

တစ်ချိန်တည်း၌ ကျင်းဖေးထုန်ဟာလည်းတိုက်ခိုက်ချက်ကိုချေမှုန်းကာ သူ့ဘေးကိုခုန်ဆင်းလာပြီးဆိုသည်။

"အရင်တုန်းကလျို့ဝှက်ဂူထဲခိုးဝင်ပြီးနောက်မှာ ဒီနေရာမှာသေဆုံးသွားခဲ့တဲ့တစ်ယောက်ပဲ။"

ထိုကွန်ဖူးကိုအခွင့်ကောင်းယူ၍ ရှုလင်ကျားခပ်မြန်မြန်ဝှေ့ရမ်းလိုက်ရာ

ခုနကသူတို့ကိုတိုက်ခိုက်သည့်တစ်ယေက်ဟာ ထက်ရှသောဓားများကိုင်ထားသည့်အရိုးစုများဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့၏ဟောင်းလောင်းပေါက်မျက်ဝန်းများမှအစိမ်းရောင်အလင်းတောက်ပလျက်ရှိသည်ကို သူမြင်လိုက်ရသည်။