《If you believe (Complete)》s2(1)
Advertisement
လူဆိုးလေး မောင်
~~~~~~~~~
မနက်လည်း ယူ ။ ညလည်း ယူ။ စားလည်း ယူ။ အိပ်လည်း ယူ။ ဘာလုပ်လုပ်ဘာလာလာ တစ်ချိန်လုံး ယူမှယူ ဖြစ်နေသော သားတော်မောင်ကို ဒေါ်ချိုချို မျက်စောင်းသာပစ်လိုက်ရသည်။ တစ်ဦးတည်းသောသား မျိုးနွယ်ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောအမွေဆက်ခံသူ အိမ်တော်ရဲ့ဆည်းလည်းလေးမို့ သူတို့မှာစိတ်မဆိုးရက် မမာန်ရက်။
အသက်၁၀နှစ်တောင်မရှိသေးတဲ့ကလေးက ရှေးဘဝက
သူ့ချစ်သူကို နေ့တိုင်းတနေတာ ဒါ ဖြစ်နိုင်ပါရဲ့လား။
ဒေါ်ချိုချိုကတော့ သားပေးတဲ့ဥပမာတွေနဲ့တင် သားဟာ
အရင်ဘဝကိုအမှတ်ရနေသေးတယ်ဆိုတာကိုယုံကြည်လိုက်ပါသည်။ သားက စကားစပြောတတ်ကတည်းက
ယူ ချည်းပဲတနေတာ။ ကံလည်းကောင်းရှာပါတယ် ။
သားပြောတဲ့ယူဆိုတာက ဘေးကပ်ရပ်အိမ်က ကလေးဖြစ်နေတာ။
အနေနီးတော့ အချိန်ပြည့်စောင့်ကြည့်ရသည်။ သားကအားတိုင်း ဟိုကလေးဆီပြေးသွားနေတာ။ ညတွေမှာလည်း ဟိုမှာပဲအိပ်မယ်လုပ်နေတော့ ချော့ကာမြူကာသွားခေါ်နေရသည်။ ကလေးရဲ့မိဘတွေကိုမျက်နှာပူရသည်။ ကလေးကလည်း အရမ်းတိတ်ဆိတ်တာ။
တစ်နေကုန်နေတာ စကားသုံးခွန်းပြည့်အောင်မပြော။
ကလေးစကားပြောတဲ့သူတွေဆိုတာဟာလည်း ကလေးရဲ့မိဘတွေသာ။ သူစိမ်းဆိုရင် အဲ့ကလေးက လုံးဝအထိခံတာမဟုတ်။
သားကတော့ ဟိုကလေးကြောင့်သာ နေ့တိုင်းပျော်မြူးရွှင်မြူးနေတာ။ ကြာတော့ ဒေါ်ချိုချို မျက်စိနောက်လာသည်။
"မာမီ ယူအတွက်မုန့်တွေပြင်ထားပေးပါဆိုမပြင်ထားဘူး
သားစိတ်ဆိုးလာပြီနော်''
"သားရယ် ယူလေးကကျန်းမာရေးမကောင်းတာသားအသိဆုံးလေ သားလိုတွေ့ကရာအကုန်စားလို့မှမရတာ''
"ဟွန့်!''
အကြမ်းနည်းနဲ့တုံ့ပြန်လျှင် ကိုယ်တော်ချောက စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့အိပ်ပေါ်ကဆင်းမယ်လုပ်တတ်သည်။အနုနည်းနဲ့ပြော
ပြန်တော့ နှုတ်ခမ်းစူသွားပြီးခေါင်းကိုချာခနဲလှည့်ပစ်သည်။ သူ့ရဲ့ယူလေးအိမ်ကိုပြေးသွားပြန်သဖြင့်
အားလုံးက မတားဘဲ ကြည့်ရုံသာကြည့်နေရသည်။
တားလိုက်လျှင် လက်နက်ကြီးသံတွေတန်းကြားရလိမ့်မည်။
တစ်ဖက်ကပ်ရပ်အိမ်ကလူတွေကား အရှိန်နဲ့ပြေးလာတဲ့
သူဋ္ဌေးသားကို သူ့အိမ်ကလူတွေအတိုင်း ဘာမှမပြော
မတားပါဘဲကြည့်ရုံသာကြည့်ရပြန်သည်။ သူဋ္ဌေးသားလေးက တားလည်းရမှာမဟုတ်။ ဒီမလာခင် သူ့အိမ်မှာကတည်းက ကိုယ့်သားကိုခေါ်အော်နေတဲ့ တယူယူချည်းဖြစ်နေသည့်အသံကိုကြားနေခဲ့ရတာ။
ကျိကျိတက်ချမ်းသာတဲ့မိဘတွေကတောင်သားဖြစ်သူကိုမတားတာ ဒီက အလယ်အလတ်သာရှိတဲ့ မိမိတို့က
ဘာအကြောင်းကြောင့် တားရမည်လဲ။ မိဘဆိုမှတော့
ကလေးပျော်ရုံနဲ့တင် ကျေနပ်နေပြီမို့။
"ယူ''
အနားပြေးလာတဲ့ ဥက္ကာကို လင်းဆယူက အရင်တိုင်း
တစ်ချက်လှည့်ကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွန့်ရုံပြုံးသည်။
"တစ်နေကုန်ငါ့နာမည်ခေါ်နေတာမမောဘူးလား ''
လင်းဆယူက ပျားရည်လိုချိုမြိန်သည့်အသံနဲ့ပြောသည်။
ဥက္ကာက ခေါင်းယမ်းပြီး လင်းဆယူပေါင်ပေါ်လှဲချသည်။
လင်းဆယူက ကုတင်ခေါင်းရင်းကိုမှီ ခြေဆင်းထိုင်လျက်ဖြင့်စာဖတ်နေတာ။ ဥက္ကာက သူ့ပေါင်ပေါ် လှဲဲအိပ်လိုက်
သည့်အခါ လင်းဆယူသည် ဖတ်နေသည့်စာငအုပ်ကိုနံဘေးအသာချသွားသည်။
"မင်းအရမ်းဆိုးလာတယ် ဥက္ကာ''
လင်းဆယူက ဥက္ကာဆံသားတွေကိုဖွဖွထိကိုင်ရင်းဖြင့်
ပြုံးပြုံးလေးပြောသည်။ ဥက္ကာကတော့ နှာရှုံ့သွားသည်။
"မဆိုးပါဘူး ယူ့ကိုဘယ်သူကပြောတာ''
"ကြားနေရတယ် တစ်နေ့တစ်နေ့အိမ်ကလူတွေကိုရန်တွေ့နေတာ ''
"အဲ့ဒါကယူမဟုတ်လို့ပါ ယူဆိုရင်ကျွန်တော်ကရန်မတွေ့ပါဘူး''
ဥက္ကာပြောပြီးသည့်အခါ လင်းဆယူလက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲယူပြီး ဖက်လုံးသဖွယ်ဖက်ထားနေသည်။ ကြောင်ကလေးလိုပွတ်သပ်ပြီးလည်း ချွဲနေသည်။
"ယူနိုင်ငံခြားကိုရောက်သွားရင်ကျွန်တော့်ကိုမမေ့ဘူးလို့ကတိပေးလား''
မွေးရာပါ နှလုံးမှာအပေါက်တွေပါနေတာကို ကုသဖို့
ယူက မနက်ဖြန် နိုင်ငံခြားကိုသွားတော့မှာ။ ဖေဖေတို့က တာဝန်ယူပေးမယ်ပြောလည်း ယူကလက်မခံ။ အရင်ဘဝက သူ့အစ်ကိုနဲ့ပြန်တွေ့မှ သူ့အစ်ကိုရဲ့စရိတ်နဲ့သွားရောက်ကုသမှာ။
"ကျွန်တော်လည်းယူနဲ့လိုက်သွားချင်တယ် မေမေတို့ကို
ပြောလိုက်ရမလား''
"မဆိုးနဲ့ ဥက္ကာ''
ဥက္ကာ အထွန့်တက်ရင် ယူကတစ်ခွန်းတည်းနဲ့နှုတ်ပိတ်စေသည်။ ချိုချိုအေးအေးအသံလေးနဲ့ မဆိုးနဲ့ဥက္ကာ
ပြောလိုက်တာနဲ့ မီးတောင်ကချက်ချင်းငြိမ်သွားတာ။
"ယူကကျွန်တော့်ကိုဆိုဘယ်တုန်းကမှအလိုမလိုက်ဘူး''
ဥက္ကာကစူပုတ်ပြီးပြောတော့ လင်းဆယူက ခပ်ဖွဖွပြုံးသည်။
"ဆေးကုပြီးတာနဲ့ပြန်လာခဲ့မယ် မင်းကမြန်မာပြည်မှာ
လိမ်လိမ်မာမာလေးနေခဲ့''
"ဒါဆို ယူပြန်ရောက်တာနဲ့ ကျွန်တော်တို့တန်းလက်ထပ်ရအောင်''
ဥက္ကာစကားကိုလင်းဆယူက သွားဖြူဖြူသေးသေးတို့ပေါ်သည်အထိ ရယ်ပြီး ဥက္ကာနဖူးကိုငုံ့နမ်းသည်။
"အင်း ငါတို့အသက်ပြည့်တာနဲ့လက်ထပ်ကြမယ်''
လင်းဆယူဒီလိုလေးပြောတော့ လူဆိုးလေးဥက္ကာက
ငေါ့ခနဲ ထထိုင်ပြီး လင်းဆယူနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလေသည်။
လင်းဆယူကလည်းပြုံးပြုံးလေးဖြင့် ဥက္ကာအနမ်းကိုလက်ခံရင်း ဥက္ကာကိုပြန်ထွေးဖက်ထားနေသည်။
ကလေးနှစ်ယောက်အတွက်မုန့်ယူလာပေးနေတဲ့
လင်းဆယူအမေသည်ကား အလိုက်တသိပြန်ထွက်သွားနေသည်။ ၈နှစ်သာသာ ကလေးနှစ်ယောက်က အနမ်းတွေဖလှယ်နေတာကို သူမမြင်နေကျဆိုပေမယ့် သူမ
ကျင့်သားမရသေး။
တစ်ခါတလေ သားဖြစ်သူကိုဆင်ခြင်ပါလို့ပြောချင်သော်ငြား တကယ်တမ်းတော့မပြောရက်ပြန်။ အရင်ဘဝက
အချစ်ဆိုတော့လည်း နားလည်ပေးရပါသည်။
.
.
Greenleaf 🌿
လူဆိုးလေးမောင် ဆိုတဲ့အတိုင်း ဥက္ကာက ယူ့အပေါ်
ဆိုးပါလိမ့်မယ်
သူတို့အတိတ်တွေကိုဘယ်လိုအမှတ်ရတာလဲဆိုတာကိုတော့ ထွေထွေထူးထူးမရေးတော့ပါဘူး
ရွက်စိမ်းက လူဝင်စားတွေအတိတ်ဘဝကိုအမှတ်ရနေတဲ့လူတွေနဲ့အများကြီးတွေ့ဖူးသည်။
ခင်ရတဲ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တောင်ပါတယ်။ သူကဆို
အရင်ဘဝက သူ့မိဘတွေမောင်နှမတွေ သူဘယ်လိုသေခဲ့ရတာလဲဆိုတာကိုတောင်သိနေတယ်။
အထူးဆန်းဆုံးက သူ့ကိုသတ်ခဲ့တဲ့လူကိုနာမည်ထုတ်ပြောနိုင်တယ်။ အဲ့လူကလည်း ဝန်ခံတယ် ။
______________________________________
လူဆိုးေလး ေမာင္
~~~~~~~~~
မနက္လည္း ယူ ။ ညလည္း ယူ။ စားလည္း ယူ။ အိပ္လည္း ယူ။ ဘာလုပ္လုပ္ဘာလာလာ တစ္ခ်ိန္လုံး ယူမွယူ ျဖစ္ေနေသာ သားေတာ္ေမာင္ကို ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳ မ်က္ေစာင္းသာပစ္လိုက္ရသည္။ တစ္ဦးတည္းေသာသား မ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာအေမြဆက္ခံသူ အိမ္ေတာ္ရဲ႕ဆည္းလည္းေလးမို႔ သူတို႔မွာစိတ္မဆိုးရက္ မမာန္ရက္။
အသက္၁၀ႏွစ္ေတာင္မရွိေသးတဲ့ကေလးက ေရွးဘဝက
သူ႕ခ်စ္သူကို ေန႕တိုင္းတေနတာ ဒါ ျဖစ္နိုင္ပါရဲ႕လား။
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳကေတာ့ သားေပးတဲ့ဥပမာေတြနဲ႕တင္ သားဟာ
အရင္ဘဝကိုအမွတ္ရေနေသးတယ္ဆိုတာကိုယုံၾကည္လိုက္ပါသည္။ သားက စကားစေျပာတတ္ကတည္းက
ယူ ခ်ည္းပဲတေနတာ။ ကံလည္းေကာင္းရွာပါတယ္ ။
သားေျပာတဲ့ယူဆိုတာက ေဘးကပ္ရပ္အိမ္က ကေလးျဖစ္ေနတာ။
အေနနီးေတာ့ အခ်ိန္ျပည့္ေစာင့္ၾကည့္ရသည္။ သားကအားတိုင္း ဟိုကေလးဆီေျပးသြားေနတာ။ ညေတြမွာလည္း ဟိုမွာပဲအိပ္မယ္လုပ္ေနေတာ့ ေခ်ာ့ကာျမဴကာသြားေခၚေနရသည္။ ကေလးရဲ႕မိဘေတြကိုမ်က္ႏွာပူရသည္။ ကေလးကလည္း အရမ္းတိတ္ဆိတ္တာ။
တစ္ေနကုန္ေနတာ စကားသုံးခြန္းျပည့္ေအာင္မေျပာ။
ကေလးစကားေျပာတဲ့သူေတြဆိုတာဟာလည္း ကေလးရဲ႕မိဘေတြသာ။ သူစိမ္းဆိုရင္ အဲ့ကေလးက လုံးဝအထိခံတာမဟုတ္။
သားကေတာ့ ဟိုကေလးေၾကာင့္သာ ေန႕တိုင္းေပ်ာ္ျမဴး႐ႊင္ျမဴးေနတာ။ ၾကာေတာ့ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳ မ်က္စိေနာက္လာသည္။
"မာမီ ယူအတြက္မုန့္ေတြျပင္ထားေပးပါဆိုမျပင္ထားဘူး
သားစိတ္ဆိုးလာၿပီေနာ္''
"သားရယ္ ယူေလးကက်န္းမာေရးမေကာင္းတာသားအသိဆုံးေလ သားလိုေတြ႕ကရာအကုန္စားလို႔မွမရတာ''
"ဟြန့္!''
အၾကမ္းနည္းနဲ႕တုံ႕ျပန္လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕အိပ္ေပၚကဆင္းမယ္လုပ္တတ္သည္။အႏုနည္းနဲ႕ေျပာ
ျပန္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းစူသြားၿပီးေခါင္းကိုခ်ာခနဲလွည့္ပစ္သည္။ သူ႕ရဲ႕ယူေလးအိမ္ကိုေျပးသြားျပန္သျဖင့္
အားလုံးက မတားဘဲ ၾကည့္႐ုံသာၾကည့္ေနရသည္။
တားလိုက္လွ်င္ လက္နက္ႀကီးသံေတြတန္းၾကားရလိမ့္မည္။
တစ္ဖက္ကပ္ရပ္အိမ္ကလူေတြကား အရွိန္နဲ႕ေျပးလာတဲ့
သူ႒ေးသားကို သူ႕အိမ္ကလူေတြအတိုင္း ဘာမွမေျပာ
မတားပါဘဲၾကည့္႐ုံသာၾကည့္ရျပန္သည္။ သူ႒ေးသားေလးက တားလည္းရမွာမဟုတ္။ ဒီမလာခင္ သူ႕အိမ္မွာကတည္းက ကိုယ့္သားကိုေခၚေအာ္ေနတဲ့ တယူယူခ်ည္းျဖစ္ေနသည့္အသံကိုၾကားေနခဲ့ရတာ။
က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာတဲ့မိဘေတြကေတာင္သားျဖစ္သူကိုမတားတာ ဒီက အလယ္အလတ္သာရွိတဲ့ မိမိတို႔က
ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ တားရမည္လဲ။ မိဘဆိုမွေတာ့
ကေလးေပ်ာ္႐ုံနဲ႕တင္ ေက်နပ္ေနၿပီမို႔။
"ယူ''
အနားေျပးလာတဲ့ ဥကၠာကို လင္းဆယူက အရင္တိုင္း
တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းတြန့္႐ုံၿပဳံးသည္။
"တစ္ေနကုန္ငါ့နာမည္ေခၚေနတာမေမာဘူးလား ''
လင္းဆယူက ပ်ားရည္လိုခ်ိဳၿမိန္သည့္အသံနဲ႕ေျပာသည္။
ဥကၠာက ေခါင္းယမ္းၿပီး လင္းဆယူေပါင္ေပၚလွဲခ်သည္။
လင္းဆယူက ကုတင္ေခါင္းရင္းကိုမွီ ေျခဆင္းထိုင္လ်က္ျဖင့္စာဖတ္ေနတာ။ ဥကၠာက သူ႕ေပါင္ေပၚ လွဲဲအိပ္လိုက္
သည့္အခါ လင္းဆယူသည္ ဖတ္ေနသည့္စာငအုပ္ကိုနံေဘးအသာခ်သြားသည္။
"မင္းအရမ္းဆိုးလာတယ္ ဥကၠာ''
လင္းဆယူက ဥကၠာဆံသားေတြကိုဖြဖြထိကိုင္ရင္းျဖင့္
ၿပဳံးၿပဳံးေလးေျပာသည္။ ဥကၠာကေတာ့ ႏွာရႈံ႕သြားသည္။
"မဆိုးပါဘူး ယူ႕ကိုဘယ္သူကေျပာတာ''
"ၾကားေနရတယ္ တစ္ေန႕တစ္ေန႕အိမ္ကလူေတြကိုရန္ေတြ႕ေနတာ ''
"အဲ့ဒါကယူမဟုတ္လို႔ပါ ယူဆိုရင္ကြၽန္ေတာ္ကရန္မေတြ႕ပါဘူး''
ဥကၠာေျပာၿပီးသည့္အခါ လင္းဆယူလက္တစ္ဖက္ကိုဆြဲယူၿပီး ဖက္လုံးသဖြယ္ဖက္ထားေနသည္။ ေၾကာင္ကေလးလိုပြတ္သပ္ၿပီးလည္း ခြၽဲေနသည္။
"ယူနိုင္ငံျခားကိုေရာက္သြားရင္ကြၽန္ေတာ့္ကိုမေမ့ဘူးလို႔ကတိေပးလား''
ေမြးရာပါ ႏွလုံးမွာအေပါက္ေတြပါေနတာကို ကုသဖို႔
ယူက မနက္ျဖန္ နိုင္ငံျခားကိုသြားေတာ့မွာ။ ေဖေဖတို႔က တာဝန္ယူေပးမယ္ေျပာလည္း ယူကလက္မခံ။ အရင္ဘဝက သူ႕အစ္ကိုနဲ႕ျပန္ေတြ႕မွ သူ႕အစ္ကိုရဲ႕စရိတ္နဲ႕သြားေရာက္ကုသမွာ။
"ကြၽန္ေတာ္လည္းယူနဲ႕လိုက္သြားခ်င္တယ္ ေမေမတို႔ကို
ေျပာလိုက္ရမလား''
"မဆိုးနဲ႕ ဥကၠာ''
ဥကၠာ အထြန့္တက္ရင္ ယူကတစ္ခြန္းတည္းနဲ႕ႏႈတ္ပိတ္ေစသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳေအးေအးအသံေလးနဲ႕ မဆိုးနဲ႕ဥကၠာ
ေျပာလိုက္တာနဲ႕ မီးေတာင္ကခ်က္ခ်င္းၿငိမ္သြားတာ။
"ယူကကြၽန္ေတာ့္ကိုဆိုဘယ္တုန္းကမွအလိုမလိုက္ဘူး''
ဥကၠာကစူပုတ္ၿပီးေျပာေတာ့ လင္းဆယူက ခပ္ဖြဖြၿပဳံးသည္။
"ေဆးကုၿပီးတာနဲ႕ျပန္လာခဲ့မယ္ မင္းကျမန္မာျပည္မွာ
လိမ္လိမ္မာမာေလးေနခဲ့''
"ဒါဆို ယူျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႔တန္းလက္ထပ္ရေအာင္''
ဥကၠာစကားကိုလင္းဆယူက သြားျဖဴျဖဴေသးေသးတို႔ေပၚသည္အထိ ရယ္ၿပီး ဥကၠာနဖူးကိုငုံ႕နမ္းသည္။
"အင္း ငါတို႔အသက္ျပည့္တာနဲ႕လက္ထပ္ၾကမယ္''
လင္းဆယူဒီလိုေလးေျပာေတာ့ လူဆိုးေလးဥကၠာက
ေငါ့ခနဲ ထထိုင္ၿပီး လင္းဆယူႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းေလသည္။
လင္းဆယူကလည္းၿပဳံးၿပဳံးေလးျဖင့္ ဥကၠာအနမ္းကိုလက္ခံရင္း ဥကၠာကိုျပန္ေထြးဖက္ထားေနသည္။
ကေလးႏွစ္ေယာက္အတြက္မုန့္ယူလာေပးေနတဲ့
လင္းဆယူအေမသည္ကား အလိုက္တသိျပန္ထြက္သြားေနသည္။ ၈ႏွစ္သာသာ ကေလးႏွစ္ေယာက္က အနမ္းေတြဖလွယ္ေနတာကို သူမျမင္ေနက်ဆိဳေပမယ့္ သူမ
က်င့္သားမရေသး။
တစ္ခါတေလ သားျဖစ္သူကိုဆင္ျခင္ပါလို႔ေျပာခ်င္ေသာ္ျငား တကယ္တမ္းေတာ့မေျပာရက္ျပန္။ အရင္ဘဝက
အခ်စ္ဆိုေတာ့လည္း နားလည္ေပးရပါသည္။
.
.
Greenleaf 🌿
လူဆိုးေလးေမာင္ ဆိုတဲ့အတိုင္း ဥကၠာက ယူ႕အေပၚ
ဆိုးပါလိမ့္မယ္
သူတို႔အတိတ္ေတြကိုဘယ္လိုအမွတ္ရတာလဲဆိုတာကိုေတာ့ ေထြေထြထူးထူးမေရးေတာ့ပါဘူး
႐ြက္စိမ္းက လူဝင္စားေတြအတိတ္ဘဝကိုအမွတ္ရေနတဲ့လူေတြနဲ႕အမ်ားႀကီးေတြ႕ဖူးသည္။
ခင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေတာင္ပါတယ္။ သူကဆို
အရင္ဘဝက သူ႕မိဘေတြေမာင္ႏွမေတြ သူဘယ္လိုေသခဲ့ရတာလဲဆိုတာကိုေတာင္သိေနတယ္။
အထူးဆန္းဆုံးက သူ႕ကိုသတ္ခဲ့တဲ့လူကိုနာမည္ထုတ္ေျပာနိုင္တယ္။ အဲ့လူကလည္း ဝန္ခံတယ္ ။
Advertisement
- In Serial136 Chapters
The Demon Lord is Bored
What happens when the Demon Lord Erebus gets bored of being a Demon Lord? Well... he decides to become a Quester. Along with his sadistic demon friend Vyne and masochistic 'love-interest' Tear, Erebus explores the world he hasn't experienced for five hundred years. Because why not? DROPPED.
8 210 - In Serial6 Chapters
Magical Skeleton Microwave
Everyone's got magic. That's just how it is. When you look at the color of someone's spells, you can see how powerful they are. It runs up the rainbow, red to purple, and what you're born with it what you get. I have no color. Not too fun, to be perfectly honest.
8 188 - In Serial16 Chapters
Dark Elf Maria
After a fatal crash returning from a school trip to Hokkaido, Nana awakens on an Elven Forest straight out of a fantasy world. Under her new identity, Maria, she would try to remediate all her past life regrets while going down an obscure and violent path.
8 88 - In Serial6 Chapters
Our World After
Caught in a cycle of war and reincarnation, Camille and the other Godshards have weary souls. Yet as Camille comes to after another battle still, she's met with a frightening sky - always dark, the moon in eternal eclipse. She's told the sky stays dark because one of their number is missing; they then traverse the country to look for the missing Godshard and a way to end their war once and for all. A story of memories and trauma, cosmic horror and found family finding one another time and time again.
8 198 - In Serial7 Chapters
Geneseed
Farnezian only wished to perfect his slaves, but Princess Darva, Grand Wizard of Space, required the superior blood of genetically enhanced beings, and only Farnezian, Grand Wizard of Slavery, could give her what she wanted. As a loyal subject of the Dark Empire of Zabulen, Farnezian couldn't go against the Princess, and so, he had no choice but to aid her.In the deep, dark, and warm caves of the Empire, an unholy ritual was performed, but Darva's folly led her experiment to end in catastrophic failure, dragging Farnezian into the fallout.When he came to be, he found himself in another world along with a half-dozen naked people, but his slaves and Darva were not among them. Men and women in antiquated armor or flimsy magical robes knelt before the naked, confused group, hailing them as the saviors of their people.But the only people Farnezian ever saved were the slaves he bought and engineered into perfect beings.--What to expect: villainous lead that does disgusting things to disgusting people. VERY SLOW pace, but not as slow as Rupegia. Male/female, female/female, and rarely male/male sex scenes.Update frequency: rarely as this is my backup story, so I'll only write for it when I have time and energy.
8 130 - In Serial13 Chapters
A little guest at the palace (who made me a princess) Athy x Lucas
Athanasia and Lucas were taking a little stroll around the palace. All of a sudden a girl bumps into them. Athanasia: Aww what a cute little girl. Right Lucas?Lucas: There's something about her-The little girl: DADDY, MOMMY!Athanasia and Lucas:.................EHHHH!?!?!?!(This takes place before Lucas went to look for the world tree. Before Claude lost his memories. It's just something that I thought about at like 2am. There might be some bad spelling. Enjoy)
8 182
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
