《Sour Candy》part 25💔
Advertisement
*Unicode*
"လွမ်းနေတာ...ဘယ်လောက်ထိတောင်လွမ်းခဲ့ရလဲ သိရဲ့လား ကိုယ့်ရဲ့...ကူး"
လက်မောင်းကြီးကြီးတွေမှ သိမ်းကြုံးကာတင်းတင်းကြပ်ကြပ်အဖက်ခံရ၍ လူဆိုးလေးဟာတစ်ပါးသူရင်ခွင်ထဲ ငြိမ်ကုတ်သွားခဲ့သည်။ ထွေးလွန်းထဲရင်ခွင်...ခိုဝင်နေရသည့်ခံစားချက်ကိုသဘောကျသလိုပင်။ ခပ်ရှရှကိုယ်သင်းနံ့ နှာဖျားထက်ကျီစယ်ခိုက် အလွမ်းပြေသွားသည့်နှယ်။ ဂုတ်ပိုးဖက် ထိုလူ့ထွက်သက်လေဟာရိုက်ခတ်လာခြင်း၌ JeyKay တစ်ကိုယ်လံုးကြက်သီးလေးတွေထသွားလျက်။ စိမ်းသက်မနေတဲ့ထိတွေ့ခြင်းတွေ အံ့ဩလောက်အောင် ရင်းနှီးနေတာ။
"ကူးကို...ကူးကိုပြန်မရနိုင်တော့ဘူးထင်နေတာ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် ကိုယ့်အမှားတွေပါ...ကိုယ့်ကိုမမုန်း မမုန်းလိုက်ပါနဲ့နော်..."
ခပ်သေးသေးကိုယ်ခန္ဓာငယ်က အနည်းငယ်ထွားလာတာကလွဲရင် ဖက်လိုက်တိုင်းအရင်လို ဒီရင်ခွင်နဲ့အံ့ဝင်ခွင်ကျပါပဲ။ ချိုအီအီအနံ့သင်းသင်းလေးတွေအစား Gentleman ဆန်ဆန်ရေမွှေးနံ့ပြင်းပြင်းနှင့် ဝီစကီအနံ့တွေရောယှက်နေသည့် အနံ့စူးစူးတွေကပြင်းလွန်းသည်။ ဒါပေမဲ့လည်းသဘောကျတယ္ ကူးဖြစ်နေလို့ကိုသဘောကျတယ်။ JeyKay ပါလို့ပြောနေလည်း မင်းကိုအလွတ်မှတ်မိနေတဲ့ ကိုယ့်အသွေးအသားတွေကပြောတယ် *မင်းရဲ့ကူးပါ*တဲ့။
မထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့မျက်ရည်စတွေက ဂုတ်ပိုးသားဖွေးဖွေးပေါ်ဆင်းသက်ကုန်သည်။ ပျော်လွန်းလို့ကျတဲ့မျက်ရည်တွေမှာ နာကျင်ခြင်းသည် 25℅ အချိုးကျပါဝင်သည်။
ကိုယ့်အရှေ့မှာ တစ်ခြားသူနဲ့အနမ်းဖလှယ်နေတဲ့မြင်ကွင်းကြီးက ရင်ကိုမီးနဲ့ထိုးသလိုပူလောင်လွန်းပါရဲ့ ကူးရယ်။
"ခင်ဗျား...လွှတ်! "
"ခဏ...ခဏလေးပါပဲ ခဏလေးပဲဖက်မှာပါ...ဂျွန်ဂျောင်ဂုမဟုတ်ဘူးလို့ ငြင်းမှာသိပေမဲ့ ကိုယ့်အတွက်ခဏလောက်ပဲငြိမ်နေပေးပါ...တောင်း တောင်းဆိုပါတယ် ကိုယ်မင်းကိုတောင်းဆိုပါတယ်"
သိသိတာတာတုန်ရီနေသည့် အသံတွေမှာ ထိုလူဝမ်းနည်းလွန်းနေကြောင်း ကျောထက်စိုစွတ်လာသည့် မျက်ရည်တွေကသက်သေတည်သည်။
အခုမှတွေ့တဲ့သူစိမ်းတစ်ယောက်ကို ဝမ်းနည်းငိုကြွေးနေတဲ့ပံုရိပ် မျက်ရည်စတွေကိုလွယ်လွယ်ထုတ်ပြလာတဲ့ ထိုလူကိုအနည်းငယ်တော့ စိတ်ပျက်မိသား။ ပျော့ညံ့မှုတွေကို မမြင်ချင်လိုက်တာ...မျက်ရည်တွေကောပေါ့။
"ခင်ဗျားငိုနေတာလား...ဘာအကြောင်းကြောင့်ငိုလည်းမသိပေမဲ့ တစ်ခြားတစ်ယောက်ရှေ့မျက်ရည်ကျပြတာ သိပ်ပျော့ညံ့လွန်းတယ်တဲ့..."
ထိသွားတာမှနက်နက်ရှုိင်းရှုိင်း။ တစ်ချိန်က သူကူးကို ပြောခဲ့တဲ့စကားလုံးတွေ...လူတစ်ယောက်ကိုစူးခနဲစိုက်ခနဲ ထံုကျင်သွားစေမှန်းမသိခဲ့ဘူး။ အေးငြိမ်စွာပြောတဲ့အသံလေးမှာတောင် ဒီကောင်ကျင်တက်သွားရတာ လေသံခပ်မာမာဖြင့်ပြောခံခဲ့ရတဲ့ ကူးသာဆိုရင် အဲ့အချိန်ကကူးဝမ်းနည်းသွားမှာမသွေမလွဲ။ ကိုယ်မင်းကို တောင်းပန်ပါတယ်ဆိုတဲ့စကာ့ကလွဲ ပိုလေးနက်တဲ့စကားသာရှိရင် တံုဆိုင်းခြင်းမရှိပြောချင်တယ်။
"ရင်းနှီးမှုမရှိသေးပဲ ဖက်တာတော့နည်းနည်း တစ်မျိုးကြီးပဲမဟုတ်လား..."
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်...မင်းကဆိုင်သူရှိနေတဲ့သူဆိုတာမေ့သွားတယ် ဟဟ "
ဖက်ထားတာလွတ်ပေးရင်း JeyKay အလှည့် မျက်ရည်ကြားခပ်ဟဟရယ်ရင်း ဆိုလာသူကြောင့် မျက်ခံုးပင့်သက်မိသည်။ လူတိုင်း JeyKay တွေ့တိုင်း အဲ့လိုစကားပြောပြီး အသေရရအရှင်ရရ JeyKay ဆိုတဲ့ကောင်နဲ့တွဲဖို့ကြိုးစားကြတာချည်းပဲ။ သူ့အတွက်မထူးဆန်းတဲ့စကားဖြစ်နေသည်ကြောင့် Grayson နဲ့ဆက်ဆံရေးမှာ ထင်သလောက်မတင်းကြပ်ကြောင်း အာညောင်းခံရှင်းမပြနိုင်။ ထင်ချင်ရာထင် I don't care.
မျက်ရည်ကျနေခြင်းမှာတောင် သိပ်ချောတဲ့အမျိုးသား။ မျက်နှာအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုခြင်းစီက စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း လူကိုဖလစ်သွားသလို ဖိုသိုဖက်သက်ဖြင့်။ လူငယ်ဆန်ဆန်ခပ်မိုက်မိုက် JeyKay နဲ့ တည်ငြိမ်ရင်ကျက်တဲ့စတိုင် ကင်မ်ထယ်ယောင်း တွဲရင်ရှယ်ပဲ။ ကိုယ်အတွေးနဲ့ကိုယ် JeyKay ဟာစိတ်ကူးတွေယဥ်သည်။ ရယ်စရာတော့ကောင်းသား ဒါတွေကအပျော်သက်သက်သာ ခပ်ပေါ့ပေါ့စိတ်ကူးတွေဖြစ်နေသည်ကြောင့်။
"ကိုယ်မင်းနဲ့ ရင်းနှီးချင်တယ်...ကိုယ်နာမည်ကင်မ်ထယ်ယောင်းပါ "
"ကျုပ်ကရင်းနှီးချင်ပါတယ္ သာမာန်ထက်ပိုတဲ့ရင်းနှီးမှုမျိုးပေါ့ "
မစိမ်းကားပဲ ဖော်ရွေနေသည့် ကူးကြောင့်ကင်မ်ထယ်ယောင်းမှာမသက်မသာ။ ကိုယ်ပေးထားခဲ့မိတဲ့နာကျင်မှုတွေက နည်းနည်းနှောနှောမဟုတ်ခဲ့တော့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဆက်ဆံရန်ပင်မသင့်လျော်မဲ့ ဒီအခြေအနေမှာကူးဟာ သူ့ကိုမစိမ်းကားခဲ့။ အတိတ်ကိုမေ့ချင်ယောင်ဆောင်ထားတာလား မေ့ပင်မေ့ပစ်သွားတာလား အသဲကွဲတဲ့အချိန်၌ ရီဝေဝေကောင်လေးကကူးဆိုတာတော့ အတပ်ပြောနိုင်သည်။
ထုကာရိုက်ကာ စိတ်ဆိုးရင်ကိုဒီကောင်နေသာပါသေးတယ် ကိုယ့်အပေါ်အပြုံးနဲ့တုံ့ပြန်နဲ့အပြုအမူတွေက သိပ်ခံရခက်လွန်းတာပဲ ကူးရာ။
"ဟေး...မစ္စတာ ကင်မ်ထယ်ယောင်း ကျုပ်ပြောတာကြားရဲ့လား "
"အာ...ဆောရီး ကိုယ်မကြားလိုက်ဘူး...တစ်ခွန်းလောက်ထပ်ပြောပေးနိုင်မလား"
"ရတာပေါ့...ကျုပ်အိမ်မပြန်ချင်ဘူး ခင်ဗျားနဲ့ဒီညအိပ်ချင်တယ်"
"ဘယ်လို...!"
"ရိုးရိုးတန်းတန်းအိပ်မယ်ပြောတာပါ...ဘာလို့အရမ်းအော်နေရတာလဲ မခေါ်ချင်လည်းအဆင်ပြေပါတယ် ကျုပ်အတွက်"
"အဲ့လို မဟုတ်ဘူး "
ပျော်သွားလို့ ပျော်သွားလို့အော်မိသွားတာ။ ဒီလူသားလေးကိုလွမ်းခဲ့ရတဲ့နှစ်ကနည်းတာမဟုတ်တော့ မိနစ်ပိုင်းမျှဖက်ခြင်းလောက်နဲ့ အလွမ်းဟာမပြေပါ။ ရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီး ဒီနှစ်တွေမှာဘယ်လောက်ထိလွမ်းခဲ့ကြောင်းတွေ ထုတ်ပြောမယ်။ အရူးတစ်ယောက်လို လမ်းမပေါ်ပြေးလွှားရင်း ဆေးရုံထဲအချုပ်ခံခဲ့ရတာတွေတော့ ထိမ်ချန်ထားပြစ်မယ်။ မည်မျှလောက်ချစ်ကြောင်း တဖွဖွပြောပြမယ်။
ကူးကြုံခဲ့ရတာတွေ ကူးအကြောင်းတွေတော့ ကူးမဖြေပဲမမေးချင်ပါ။ သူ့အမေးတစ်ခွန်းအတွက် ကူးစိတ်ရှုပ်သွားမှာမလိုလားခဲ့ဘူး။
New York ကိုရောက်တဲ့ပထမဆံုးနေ့လေး၌ပင် ရင်ခုန်သံလေးကိုပြန်ရှာတွေ့ခဲ့ပြီ။ အများကြီးပြောင်းလဲကာမိမိုက်လွန်းနေသူကြောင့် တွေးကာသဝန်ဇွတ်တိုနေမိသည်။ လက်ရှိဘယ်သူနဲ့ပဲပတ်သက်နေပါစေ ဂျွန်ဂျောင်ဂုဟာကင်မ်ထယ်ယောင်း အပိုင်ဆိုတာ ဟိုးအရင်ကတည်းကနေအခုထိ ပြောင်းလဲလို့မရတဲ့အမှန်တရား။
ကားပေါ် ရီဝေဝေပါလာသူသည္ ထယ်ယောင်းအားစူးစူးစိုက်စိုက်ပင် အကြည့်မလြဲပဲ သိသိသာသာငေးနေခဲ့တာ။
"ကူး ကိုယ့်ကိုမေ့ပစ်လောက်တဲ့အထိ မုန်းနေပြီလားဟင်..."
တည်ငြိမ်စွာဆိုသောစကားသံ၌ JeyKay ဟာကားအတွင်းပတ်ပတ်လည်လည်မျက်စိလိုက်ကစားပစ်မိသည်။
ကြည့်ရသလောက်ထိုလူရယ် သူရယ်နှစ်ယောက်တည်းပါ...မျက်ဝန်းဝိုင်းကာ လက်ညိုးလေးကိုယ့်ဘက်ကိုယ်ထိုးရင်း သေချာရန်မေးရမည်။
"ကျုပ်ကိုပြောနေတာလား "
"အင်း...ကူးကိုပြောတာ"
"အဟား...ခင်ဗျားကတော့လေနောက်ပြီ ကျုပ်ကခင်ဗျားပြောတဲ့ ကူးမှမဟုတ်တာ"
ကားပြတင်းပေါက်ဘောင်ပေါ် လက်တစ်ဖက်တင်ရင်း ရယ်သံနှောကာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဆိုလာသည့် စကားလုံးတွေက ရင်ကိုဆစ်ခနဲ။ ဘာလို့ညာနေရတာလဲ...ကူးဆိုတာသေချာရက်သား ဒီကောင့်ကုိပီပီပြင်ပြင်ကို လိမ်ညာနေတာ။ ကိုယ်နဲ့အရင်လိုပြန်မပတ်သက်ချင်လို့ အခုလိုတစ်ခြားတစ်ေယာက်လိုကိုယ့်ကို လိမ်ညာနေတာများလားကူးရယ်...ရင်ကိုအပ်နဲ့ထိုးသလိုတဆစ်ဆစ် ။
တိခနဲရပ်ချသွားသည့်ကားဟာ လမ်းထောင့်တစ်နေရာ၌
"ဘာလို့ရပ်...အွတ့် !"
မပြောမဆိုထိကပ်လာသည့် ထယ်ယောင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေ၌ ဂျေဟာရုန်းရန်မကြိုးစားခဲ့။ နူးနူးညံ့ညံ့နမ်းရှုိက်ခြင်းတွေဟာ မှိန်းမောစရာကောင်းစွာ...တံု့ပြန်အနမ်းတွေကြောင့် မထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့မျက်ရည်ဟာ ပါးပြင်ထက်အပြေးအလွှား။ အရောင်စံုစံုကျွမ်းကျင်စွာ နမ်းရှုိက်တက်လာတဲ့ပညာတွေမှာ ဂျေဟာဖြူစင်နေတဲ့လူတစ်ယောက်မဟုတ်တော့။ ပွေတယ်ရှုပ်မယ် အီမယ် နမ်းမယ်ဖက်တယ် တစ်ယောက်ငြီးငွေ့ နောက်တစ်ယောက်ပြောင်း အရာရာကိုဂျေ့စိတ်ကြိုက်အလွင့်ပါပဲ...။
5 နှစ်ကြာမှပြန်ထိတွေ့ခွင့်ရတဲ့အခါ တုံပြန်လာသည်အနမ်းတွေအပေါ် ပျော်တာထက်ပိုတာပေါ့။ ချိုမြနေတဲ့နှုတ်ခမ်းနေရာ၌ ပြင်းရှရှဝီစကီအရသာဟာလည်း မဆိုးလှပါဘူး။
ကားအတွင်းဖွင့်ထားသည့်မတိုးမကျယ် Say you won't let go ဆိုတဲ့သီချင်းသံသဲ့သဲ့နှင့်အတူ နယူးယောက်ခ် မြို့၏ လမ်းမထက်ကားရပ်ကာ မြတ်နိုးမှုအပေါင်းခညောင်းလျက်ရှိသည့် အနမ်းတွေဟာလည်း အသက်ဝင်လှသည်။ တနင့်တပိုးအလွမ်းတွေဖြင့် အနမ်းယာဥ်ကြောဟာ ဖုန်းမြည်လာမှရပ်ပစ်သည်အထိ ရှည်လျားခဲ့သည်။
Advertisement
မထိန်းချုပ်နိုင်စွာထိတွေ့မိတဲ့ သူ့အနမ်းတွေအား အသေအချာတံု့ပြန်ကာ ရပ်တန့်ပစ်ကြသည့်အခါ JeyKay တစ်ယောက်ရှက်၍လည်းမနေသလို အကြောင်းအရင်းကိုလည်းမမေးခဲ့။ မျက်နှာပြောင်တိုက်စွာ ပံုမှန်ပင်နေတက်သည့် JeyKay မျက်ဝန်းတွေအား သူအကဲခတ်သော်လည်း မှန်းရခက်တဲ့အဖြေဟာဘာတွေမှန်းသိမနေခဲ့။
သူ့ရဲ့ကူးက အရောင်တွေစံုလွန်းနေပြီ...။
"မှောင်တော့မှာလေ ဘေဘီရာ"
"........"
"ကျစ်...ပြောရခက်လိုက်တာ အတတ်လေး"
"........"
"ဟဟ ဟုတ်ပါပြီဗျာ...ကိုယ်အခုချက်ချင်းလာခဲ့မယ်ဟုတ်ပြီလား "
စကားအသွားအလာတွေမှာ ထယ်ယောင်းရဲ့လက်တွေဟာတင်းခနဲ။ ဘေဘီ...ဘေဘီတဲ့ ဘယ်သူလဲ ဘယ်ကလဲ ကူးနဲ့ဘယ်လိုဆက်ဆံရေးဖြစ်နေလို့ ဒီလောက်ထိရင်းနှီးနေရတာလဲ ကူးကရောဘာလို့ရယ်မောနေနိုင်ရတာလဲ။ အမေးတွေတစ်သီတစ်တန်းကြီးသည် ခေါင်းထဲဖြတ်ပြေးလျက်။
"ထယ်ယောင်းဂီးကိုတော့ အားနာပါတယ်...စော်သေးသေးလေးခေါ်လို့ ကျုပ်ပြေးရဦးမယ်...နောက်မှအေးဆေးလိုက်အိပ်တော့မယ် "
ကားပေါ်မှအလောတကြီးဆင်းရန်ပြင်နေသည့် ကူးရဲ့လက်အား အသာဆွဲထားလိုက်သည့်အခါ အလိုမကျသည့်မျက်ဝန်းညို့ညို့တွေက ဆွဲငင်စွာ။
"ဘာလဲဗျာ...ကျုပ်သွားရင်အတားအဆီးလုပ်ရင်သိပ်မုန်းတာပဲ !!"
"ဆောရီး ကူး...အာ ထပ်ပြီးဆောရီးဂျေ ဂျေ့မှာ Grayson အပြင် တစ်ခြားတစ်ယောက်နဲ့ပါ တွဲနေတာလား...ကိုယ်မေးတာမင်းရဲ့ personal ကိုစပ်စုသလိုဖြစ်နေပေမဲ့ ဖြေ ဖြေပေးလို့ရမလား "
နှုတ်ခမ်းပါးပါးကအဖြေဟာ သူမဟုတ်ပါစေနဲ့ဆုတောင်းနေသော ဖြေဆိုခြင်းတွေ။
"တစ်ယောက်မကဘူး...တွဲချင်တဲ့သူနဲ့တွဲပေမဲ့ Darling ကိုမေ့မထားပါဘူး။ Open Relationship တစ်ခုမှာ ဒီအချက်အတွက် Darling ကကျုပ်ကိုခွင့်ပြုပေးထားတယ္...ခွင့်မပြုလို့လဲမရဘူးလေ သူကချစ်ပေးတဲ့သူဆိုတော့ ကျုပ်ဆိုးတာခံရနိုင်ရည်ရှိတယ်...အခုထိမြဲနေတာပဲကြည့် ဟဟ "
သဘောကျသည့်အရိပ်အယောင် မျက်ဝန်းတွေကို ထယ်ယောင်းရှု့စားမိပါသည်။ တစ်ခြားတစ်ယောက်ကို *Darling* ဆိုတဲ့နာမ်စားခေါ်ဝေါ်နေခြင်းမှာ ကင်မ်ထယ်ယောင်းထင်သလောက်ခံနိုင်ရည္မရှိပါဘူး။ ပျော့ညံ့သည်ပဲဆိုဆို ခံစားရလွယ်သည်ပဲဆိုဆို ကိုယ်မဟုတ်တဲ့သူတစ်ယောက်နဲ့တည်ဆောက်ထားတဲ့ ဆက်ဆံရေးကို ပြောပြနေခြင်းကို ရင်နာနာနဲ့ပဲဒီကောင်နားထောင်ခဲ့ပါသည်။
ဝဋ်ဆိုတာလည်တက်တဲ့ သဘောပေမဲ့ ကင်မ်ထယ်ယောင်းဝဋ်လည်ဖို့ ဂျွန်ဂျောင်ဂုဆိုတဲ့ မင်းနဲ့အချိန်အတော်အကြာအတူပြန်ရှိနေရမဲ့အရေးမှာ ဝဋ်ဆိုတဲ့အရာကို ဒီကောင်ကျေးဇူးသိပ်တင်ပါသည်။
နာကျင်ရလည်း သေမတက်။ မင်းတောင်ခံနိုင်ရည်ရှိခဲ့သေးတာပဲ ဆိုသောအသိမှာ ကိုယ်ကြိတ်ခံမယ်ကူး...ကိုယ့်ကို ကူးမဟုတ်ကြောင်းလိမ်ညာနေသည်ပဲဆိုဆို အမှန်အတိုင်းပြောနေသည်ပဲဆိုဆို ကိုယ့်မေတ္တာတွေစစ်မှန်စွာပေးမှာမို့ ကိုယ့်ဘက်ကိုပြန်ယိမ်းလှည့်ပါ။ ဒီကောင်မင်းကို သေအောင်တောင်းတပြီးပြီဖြစ်လို့ ရူးမတက်ချစ်ပြပါရစေ။
ထွက်သွားသည့်ကျောပြင်အား ငေးကြည့်ရသူမှာ အရင်လိုကူးမဟုတ်တော့ပဲ ထယ်ယောင်းဖြစ်သွားပြီ...ကိုယ့်ချစ်ရသူက နောက်တစ်ယောက်နဲ့သာယာဖို့ ထွက်သွားတဲ့ကျောပြင်က နာကျင်ဖို့သိပ်ကောင်းကြောင်း ကိုယ်သိလိုက်ရပါပြီ ကူးရယ်။
အေးစက်သွားတဲ့ မင်းရဲ့အချစ်တွေ ကိုယ့်အချစ်နဲ့ရောပြီး ပြန်နွေးထေးစေမယ်...အချိန်ရယ် နာကျင်မှုရယ် မျက်ရည်စအချို့အဝက်ရယ်တော့လိုအပ်တာပေါ့ကွာ~~~
ကင်မ်ထယ်ယောင်းဘက်ဒေးအတွက် 🥺🤍
Love you all❤
*****************
*Zawgyi*
"လြမ္းေနတာ...ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္လြမ္းခဲ့ရလဲ သိရဲ႕လား ကိုယ့္ရဲ႕...ကူး"
လက္ေမာင္းႀကီးႀကီးေတြမွ သိမ္းႀကဳံးကာတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္အဖက္ခံရ၍ လူဆိုးေလးဟာတစ္ပါးသူရင္ခြင္ထဲ ၿငိမ္ကုတ္သြားခဲ့သည္။ ေထြးလြန္းထဲရင္ခြင္...ခိုဝင္ေနရသည့္ခံစားခ်က္ကိုသေဘာက်သလိုပင္။ ခပ္ရွရွကိုယ္သင္းနံ႕ ႏွာဖ်ားထက္က်ီစယ္ခိုက္ အလြမ္းေျပသြားသည့္ႏွယ္။ ဂုတ္ပိုးဖက္ ထိုလူ႕ထြက္သက္ေလဟာရိုက္ခတ္လာျခင္း၌ JeyKay တစ်ကိုယ်လံုးကြက်သီးလေးတွေထသွားလျက်။ စိမ္းသက္မေနတဲ့ထိေတြ႕ျခင္းေတြ အံ့ဩေလာက္ေအာင္ ရင္းႏွီးေနတာ။
"ကူးကို...ကူးကိုျပန္မရနိုင္ေတာ့ဘူးထင္ေနတာ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ့္အမွားေတြပါ...ကိုယ့္ကိုမမုန္း မမုန္းလိုက္ပါနဲ႕ေနာ္..."
ခပ္ေသးေသးကိုယ္ခႏၶာငယ္က အနည္းငယ္ထြားလာတာကလြဲရင္ ဖက္လိုက္တိုင္းအရင္လို ဒီရင္ခြင္နဲ႕အံ့ဝင္ခြင္က်ပါပဲ။ ခ်ိဳအီအီအနံ႕သင္းသင္းေလးေတြအစား Gentleman ဆန္ဆန္ေရေမႊးနံ႕ျပင္းျပင္းႏွင့္ ဝီစကီအနံ႕ေတြေရာယွက္ေနသည့္ အနံ႕စူးစူးေတြကျပင္းလြန္းသည္။ ဒါပေမဲ့လည်းသဘောကျတယ္ ကူးျဖစ္ေနလို႔ကိုသေဘာက်တယ္။ JeyKay ပါလို႔ေျပာေနလည္း မင္းကိုအလြတ္မွတ္မိေနတဲ့ ကိုယ့္အေသြးအသားေတြကေျပာတယ္ *မင္းရဲ႕ကူးပါ*တဲ့။
မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တဲ့မ်က္ရည္စေတြက ဂုတ္ပိုးသားေဖြးေဖြးေပၚဆင္းသက္ကုန္သည္။ ေပ်ာ္လြန္းလို႔က်တဲ့မ်က္ရည္ေတြမွာ နာက်င္ျခင္းသည္ 25 အခ်ိဳးက်ပါဝင္သည္။
ကိုယ့္အေရွ႕မွာ တစ္ျခားသူနဲ႕အနမ္းဖလွယ္ေနတဲ့ျမင္ကြင္းႀကီးက ရင္ကိုမီးနဲ႕ထိုးသလိုပူေလာင္လြန္းပါရဲ႕ ကူးရယ္။
"ခင္ဗ်ား...လႊတ္! "
"ခဏ...ခဏေလးပါပဲ ခဏေလးပဲဖက္မွာပါ...ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂုမဟုတ္ဘူးလို႔ ျငင္းမွာသိေပမဲ့ ကိုယ့္အတြက္ခဏေလာက္ပဲၿငိမ္ေနေပးပါ...ေတာင္း ေတာင္းဆိုပါတယ္ ကိုယ္မင္းကိုေတာင္းဆိုပါတယ္"
သိသိတာတာတုန္ရီေနသည့္ အသံေတြမွာ ထိုလူဝမ္းနည္းလြန္းေနေၾကာင္း ေက်ာထက္စိုစြတ္လာသည့္ မ်က္ရည္ေတြကသက္ေသတည္သည္။
အခုမွေတြ႕တဲ့သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ဝမ်းနည်းငိုကြွေးနေတဲ့ပံုရိပ် မ်က္ရည္စေတြကိုလြယ္လြယ္ထုတ္ျပလာတဲ့ ထိုလူကိုအနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္ပ်က္မိသား။ ေပ်ာ့ညံ့မႈေတြကို မျမင္ခ်င္လိုက္တာ...မ်က္ရည္ေတြေကာေပါ့။
"ခင္ဗ်ားငိုေနတာလား...ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ငိုလည္းမသိေပမဲ့ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ေရွ႕မ်က္ရည္က်ျပတာ သိပ္ေပ်ာ့ညံ့လြန္းတယ္တဲ့..."
ထိသွားတာမှနက်နက်ရှုိင်းရှုိင်း။ တစ္ခ်ိန္က သူကူးကို ေျပာခဲ့တဲ့စကားလုံးေတြ...လူတစ္ေယာက္ကိုစူးခနဲစိုက္ခနဲ ထံုကျင်သွားစေမှန်းမသိခဲ့ဘူး။ ေအးၿငိမ္စြာေျပာတဲ့အသံေလးမွာေတာင္ ဒီေကာင္က်င္တက္သြားရတာ ေလသံခပ္မာမာျဖင့္ေျပာခံခဲ့ရတဲ့ ကူးသာဆိုရင္ အဲ့အခ်ိန္ကကူးဝမ္းနည္းသြားမွာမေသြမလြဲ။ ကိုယ္မင္းကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကာ့ကလြဲ ပိုေလးနက္တဲ့စကားသာရွိရင္ တံုဆိုင်းခြင်းမရှိပြောချင်တယ်။
"ရင္းႏွီးမႈမရွိေသးပဲ ဖက္တာေတာ့နည္းနည္း တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲမဟုတ္လား..."
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...မင္းကဆိုင္သူရွိေနတဲ့သူဆိုတာေမ့သြားတယ္ ဟဟ "
ဖက္ထားတာလြတ္ေပးရင္း JeyKay အလွည့္ မ်က္ရည္ၾကားခပ္ဟဟရယ္ရင္း ဆိုလာသူေၾကာင့္ မျက်ခံုးပင့်သက်မိသည်။ လူတိုင္း JeyKay ေတြ႕တိုင္း အဲ့လိုစကားေျပာၿပီး အေသရရအရွင္ရရ JeyKay ဆိုတဲ့ေကာင္နဲ႕တြဲဖို႔ႀကိဳးစားၾကတာခ်ည္းပဲ။ သူ႕အတြက္မထူးဆန္းတဲ့စကားျဖစ္ေနသည္ေၾကာင့္ Grayson နဲ႕ဆက္ဆံေရးမွာ ထင္သေလာက္မတင္းၾကပ္ေၾကာင္း အာေညာင္းခံရွင္းမျပနိုင္။ ထင္ခ်င္ရာထင္ I don't care.
မ်က္ရည္က်ေနျခင္းမွာေတာင္ သိပ္ေခ်ာတဲ့အမ်ိဳးသား။ မ်က္ႏွာအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျခင္းစီက စကၠန့္ပိုင္းအတြင္း လူကိုဖလစ္သြားသလို ဖိုသိုဖက္သက္ျဖင့္။ လူငယ္ဆန္ဆန္ခပ္မိုက္မိုက္ JeyKay နဲ႕ တည္ၿငိမ္ရင္က်က္တဲ့စတိုင္ ကင္မ္ထယ္ေယာင္း တြဲရင္ရွယ္ပဲ။ ကိုယ္အေတြးနဲ႕ကိုယ္ JeyKay ဟာစိတ္ကူးေတြယဥ္သည္။ ရယ္စရာေတာ့ေကာင္းသား ဒါေတြကအေပ်ာ္သက္သက္သာ ခပ္ေပါ့ေပါ့စိတ္ကူးေတြျဖစ္ေနသည္ေၾကာင့္။
"ကိုယ္မင္းနဲ႕ ရင္းႏွီးခ်င္တယ္...ကိုယ္နာမည္ကင္မ္ထယ္ေယာင္းပါ "
"ကျုပ်ကရင်းနှီးချင်ပါတယ္ သာမာန္ထက္ပိုတဲ့ရင္းႏွီးမႈမ်ိဳးေပါ့ "
မစိမ္းကားပဲ ေဖာ္ေ႐ြေနသည့္ ကူးေၾကာင့္ကင္မ္ထယ္ေယာင္းမွာမသက္မသာ။ ကိုယ္ေပးထားခဲ့မိတဲ့နာက်င္မႈေတြက နည္းနည္းႏွောႏွောမဟုတ္ခဲ့ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံရန္ပင္မသင့္ေလ်ာ္မဲ့ ဒီအေျခအေနမွာကူးဟာ သူ႕ကိုမစိမ္းကားခဲ့။ အတိတ္ကိုေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတာလား ေမ့ပင္ေမ့ပစ္သြားတာလား အသဲကြဲတဲ့အခ်ိန္၌ ရီေဝေဝေကာင္ေလးကကူးဆိုတာေတာ့ အတပ္ေျပာနိုင္သည္။
Advertisement
ထုကာရိုက္ကာ စိတ္ဆိုးရင္ကိုဒီေကာင္ေနသာပါေသးတယ္ ကိုယ့္အေပၚအၿပဳံးနဲ႕တုံ႕ျပန္နဲ႕အျပဳအမူေတြက သိပ္ခံရခက္လြန္းတာပဲ ကူးရာ။
"ေဟး...မစၥတာ ကင္မ္ထယ္ေယာင္း က်ဳပ္ေျပာတာၾကားရဲ႕လား "
"အာ...ေဆာရီး ကိုယ္မၾကားလိုက္ဘူး...တစ္ခြန္းေလာက္ထပ္ေျပာေပးနိုင္မလား"
"ရတာေပါ့...က်ဳပ္အိမ္မျပန္ခ်င္ဘူး ခင္ဗ်ားနဲ႕ဒီညအိပ္ခ်င္တယ္"
"ဘယ္လို...!"
"ရိုးရိုးတန္းတန္းအိပ္မယ္ေျပာတာပါ...ဘာလို႔အရမ္းေအာ္ေနရတာလဲ မေခၚခ်င္လည္းအဆင္ေျပပါတယ္ က်ဳပ္အတြက္"
"အဲ့လို မဟုတ္ဘူး "
ေပ်ာ္သြားလို႔ ေပ်ာ္သြားလို႔ေအာ္မိသြားတာ။ ဒီလူသားေလးကိုလြမ္းခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ကနည္းတာမဟုတ္ေတာ့ မိနစ္ပိုင္းမွ်ဖက္ျခင္းေလာက္နဲ႕ အလြမ္းဟာမေျပပါ။ ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီး ဒီႏွစ္ေတြမွာဘယ္ေလာက္ထိလြမ္းခဲ့ေၾကာင္းေတြ ထုတ္ေျပာမယ္။ အ႐ူးတစ္ေယာက္လို လမ္းမေပၚေျပးလႊားရင္း ေဆး႐ုံထဲအခ်ဳပ္ခံခဲ့ရတာေတြေတာ့ ထိမ္ခ်န္ထားျပစ္မယ္။ မည္မွ်ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း တဖြဖြေျပာျပမယ္။
ကူးႀကဳံခဲ့ရတာေတြ ကူးအေၾကာင္းေတြေတာ့ ကူးမေျဖပဲမေမးခ်င္ပါ။ သူ႕အေမးတစ္ခြန္းအတြက္ ကူးစိတ္ရႈပ္သြားမွာမလိုလားခဲ့ဘူး။
New York ကိုရောက်တဲ့ပထမဆံုးနေ့လေး၌ပင် ရင္ခုန္သံေလးကိုျပန္ရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီ။ အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲကာမိမိုက္လြန္းေနသူေၾကာင့္ ေတြးကာသဝန္ဇြတ္တိုေနမိသည္။ လက္ရွိဘယ္သူနဲ႕ပဲပတ္သက္ေနပါေစ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂုဟာကင္မ္ထယ္ေယာင္း အပိုင္ဆိုတာ ဟိုးအရင္ကတည္းကေနအခုထိ ေျပာင္းလဲလို႔မရတဲ့အမွန္တရား။
ကားေပၚ ရီဝေဝေပါလာသူသည္ ထယ္ေယာင္းအားစူးစူးစိုက္စိုက္ပင္ အၾကည့္မႀလဲပဲ သိသိသာသာေငးေနခဲ့တာ။
"ကူး ကိုယ့္ကိုေမ့ပစ္ေလာက္တဲ့အထိ မုန္းေနၿပီလားဟင္..."
တည္ၿငိမ္စြာဆိုေသာစကားသံ၌ JeyKay ဟာကားအတြင္းပတ္ပတ္လည္လည္မ်က္စိလိုက္ကစားပစ္မိသည္။
ၾကည့္ရသေလာက္ထိုလူရယ္ သူရယ္ႏွစ္ေယာက္တည္းပါ...မ်က္ဝန္းဝိုင္းကာ လက္ညိုးေလးကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ထိုးရင္း ေသခ်ာရန္ေမးရမည္။
"က်ဳပ္ကိုေျပာေနတာလား "
"အင္း...ကူးကိုေျပာတာ"
"အဟား...ခင္ဗ်ားကေတာ့ေလေနာက္ၿပီ က်ဳပ္ကခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ ကူးမွမဟုတ္တာ"
ကားျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚ လက္တစ္ဖက္တင္ရင္း ရယ္သံႏွောကာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဆိုလာသည့္ စကားလုံးေတြက ရင္ကိုဆစ္ခနဲ။ ဘာလို႔ညာေနရတာလဲ...ကူးဆိုတာေသခ်ာရက္သား ဒီကောင့်ကုိပီပီပြင်ပြင်ကို လိမ္ညာေနတာ။ ကိုယ္နဲ႕အရင္လိုျပန္မပတ္သက္ခ်င္လို႔ အခုလိုတစ်ခြားတစ်ေယာက်လိုကိုယ့်ကို လိမ္ညာေနတာမ်ားလားကူးရယ္...ရင္ကိုအပ္နဲ႕ထိုးသလိုတဆစ္ဆစ္ ။
တိခနဲရပ္ခ်သြားသည့္ကားဟာ လမ္းေထာင့္တစ္ေနရာ၌
"ဘာလို႔ရပ္...အြတ့္ !"
မေျပာမဆိုထိကပ္လာသည့္ ထယ္ေယာင္းႏႈတ္ခမ္းသားေတြ၌ ေဂ်ဟာ႐ုန္းရန္မႀကိဳးစားခဲ့။ နူးနူးညံ့ညံ့နမ်းရှုိက်ခြင်းတွေဟာ မွိန္းေမာစရာေကာင္းစြာ...တံု့ပြန်အနမ်းတွေကြောင့် မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တဲ့မ်က္ရည္ဟာ ပါးျပင္ထက္အေျပးအလႊား။ အရောင်စံုစံုကျွမ်းကျင်စွာ နမ်းရှုိက်တက်လာတဲ့ပညာတွေမှာ ေဂ်ဟာျဖဴစင္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့။ ေပြတယ္ရႈပ္မယ္ အီမယ္ နမ္းမယ္ဖက္တယ္ တစ္ေယာက္ၿငီးေငြ႕ ေနာက္တစ္ေယာက္ေျပာင္း အရာရာကိုေဂ့်စိတ္ႀကိဳက္အလြင့္ပါပဲ...။
5 ႏွစ္ၾကာမွျပန္ထိေတြ႕ခြင့္ရတဲ့အခါ တုံျပန္လာသည္အနမ္းေတြအေပၚ ေပ်ာ္တာထက္ပိုတာေပါ့။ ခ်ိဳျမေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေနရာ၌ ျပင္းရွရွဝီစကီအရသာဟာလည္း မဆိုးလွပါဘူး။
ကားအတြင္းဖြင့္ထားသည့္မတိုးမက်ယ္ Say you won't let go ဆိုတဲ့သီခ်င္းသံသဲ့သဲ့ႏွင့္အတူ နယူးေယာက္ခ္ ၿမိဳ႕၏ လမ္းမထက္ကားရပ္ကာ ျမတ္နိုးမႈအေပါင္းခေညာင္းလ်က္ရွိသည့္ အနမ္းေတြဟာလည္း အသက္ဝင္လွသည္။ တနင့္တပိုးအလြမ္းေတြျဖင့္ အနမ္းယာဥ္ေၾကာဟာ ဖုန္းျမည္လာမွရပ္ပစ္သည္အထိ ရွည္လ်ားခဲ့သည္။
မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြာထိေတြ႕မိတဲ့ သူ႕အနမ္းေတြအား အသေအချာတံု့ပြန်ကာ ရပ္တန႔္ပစ္ၾကသည့္အခါ JeyKay တစ္ေယာက္ရွက္၍လည္းမေနသလို အေၾကာင္းအရင္းကိုလည္းမေမးခဲ့။ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္စြာ ပံုမှန်ပင်နေတက်သည့် JeyKay မ်က္ဝန္းေတြအား သူအကဲခတ္ေသာ္လည္း မွန္းရခက္တဲ့အေျဖဟာဘာေတြမွန္းသိမေနခဲ့။
သူ႕ရဲ႕ကူးက အရောင်တွေစံုလွန်းနေပြီ...။
"ေမွာင္ေတာ့မွာေလ ေဘဘီရာ"
"........"
"က်စ္...ေျပာရခက္လိုက္တာ အတတ္ေလး"
"........"
"ဟဟ ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ...ကိုယ္အခုခ်က္ခ်င္းလာခဲ့မယ္ဟုတ္ၿပီလား "
စကားအသြားအလာေတြမွာ ထယ္ေယာင္းရဲ႕လက္ေတြဟာတင္းခနဲ။ ေဘဘီ...ေဘဘီတဲ့ ဘယ္သူလဲ ဘယ္ကလဲ ကူးနဲ႕ဘယ္လိုဆက္ဆံေရးျဖစ္ေနလို႔ ဒီေလာက္ထိရင္းႏွီးေနရတာလဲ ကူးကေရာဘာလို႔ရယ္ေမာေနနိုင္ရတာလဲ။ အေမးေတြတစ္သီတစ္တန္းႀကီးသည္ ေခါင္းထဲျဖတ္ေျပးလ်က္။
"ထယ္ေယာင္းဂီးကိုေတာ့ အားနာပါတယ္...ေစာ္ေသးေသးေလးေခၚလို႔ က်ဳပ္ေျပးရဦးမယ္...ေနာက္မွေအးေဆးလိုက္အိပ္ေတာ့မယ္ "
ကားေပၚမွအေလာတႀကီးဆင္းရန္ျပင္ေနသည့္ ကူးရဲ႕လက္အား အသာဆြဲထားလိုက္သည့္အခါ အလိုမက်သည့္မ်က္ဝန္းညို႔ညို႔ေတြက ဆြဲငင္စြာ။
"ဘာလဲဗ်ာ...က်ဳပ္သြားရင္အတားအဆီးလုပ္ရင္သိပ္မုန္းတာပဲ !!"
"ေဆာရီး ကူး...အာ ထပ္ၿပီးေဆာရီးေဂ် ေဂ့်မွာ Grayson အျပင္ တစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႕ပါ တြဲေနတာလား...ကိုယ္ေမးတာမင္းရဲ႕ personal ကိုစပ္စုသလိုျဖစ္ေနေပမဲ့ ေျဖ ေျဖေပးလို႔ရမလား "
ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးကအေျဖဟာ သူမဟုတ္ပါေစနဲ႕ဆုေတာင္းေနေသာ ေျဖဆိုျခင္းေတြ။
"တစ္ေယာက္မကဘူး...တြဲခ်င္တဲ့သူနဲ႕တြဲေပမဲ့ Darling ကိုေမ့မထားပါဘူး။ Open Relationship တစ္ခုမွာ ဒီအခ်က္အတြက္ Darling ကကျုပ်ကိုခွင့်ပြုပေးထားတယ္...ခြင့္မျပဳလို႔လဲမရဘူးေလ သူကခ်စ္ေပးတဲ့သူဆိုေတာ့ က်ဳပ္ဆိုးတာခံရနိုင္ရည္ရွိတယ္...အခုထိၿမဲေနတာပဲၾကည့္ ဟဟ "
သေဘာက်သည့္အရိပ္အေယာင္ မ်က္ဝန္းေတြကို ထယ္ေယာင္းရႈ႕စားမိပါသည္။ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို *Darling* ဆိုတဲ့နာမ္စားေခၚေဝၚေနျခင္းမွာ ကင်မ်ထယ်ယောင်းထင်သလောက်ခံနိုင်ရည္မရှိပါဘူး။ ေပ်ာ့ညံ့သည္ပဲဆိုဆို ခံစားရလြယ္သည္ပဲဆိုဆို ကိုယ္မဟုတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႕တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဆက္ဆံေရးကို ေျပာျပေနျခင္းကို ရင္နာနာနဲ႕ပဲဒီေကာင္နားေထာင္ခဲ့ပါသည္။
ဝဋ္ဆိုတာလည္တက္တဲ့ သေဘာေပမဲ့ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းဝဋ္လည္ဖို႔ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂုဆိုတဲ့ မင္းနဲ႕အခ်ိန္အေတာ္အၾကာအတူျပန္ရွိေနရမဲ့အေရးမွာ ဝဋ္ဆိုတဲ့အရာကို ဒီေကာင္ေက်းဇူးသိပ္တင္ပါသည္။
နာက်င္ရလည္း ေသမတက္။ မင္းေတာင္ခံနိုင္ရည္ရွိခဲ့ေသးတာပဲ ဆိုေသာအသိမွာ ကိုယ္ႀကိတ္ခံမယ္ကူး...ကိုယ့္ကို ကူးမဟုတ္ေၾကာင္းလိမ္ညာေနသည္ပဲဆိုဆို အမွန္အတိုင္းေျပာေနသည္ပဲဆိုဆို ကိုယ့္ေမတၱာေတြစစ္မွန္စြာေပးမွာမို႔ ကိုယ့္ဘက္ကိုျပန္ယိမ္းလွည့္ပါ။ ဒီေကာင္မင္းကို ေသေအာင္ေတာင္းတၿပီးၿပီျဖစ္လို႔ ႐ူးမတက္ခ်စ္ျပပါရေစ။
ထြက္သြားသည့္ေက်ာျပင္အား ေငးၾကည့္ရသူမွာ အရင္လိုကူးမဟုတ္ေတာ့ပဲ ထယ္ေယာင္းျဖစ္သြားၿပီ...ကိုယ့္ခ်စ္ရသူက ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႕သာယာဖို႔ ထြက္သြားတဲ့ေက်ာျပင္က နာက်င္ဖို႔သိပ္ေကာင္းေၾကာင္း ကိုယ္သိလိုက္ရပါၿပီ ကူးရယ္။
ေအးစက္သြားတဲ့ မင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြ ကိုယ့္အခ်စ္နဲ႕ေရာၿပီး ျပန္ႏြေးေထးေစမယ္...အခ်ိန္ရယ္ နာက်င္မႈရယ္ မ်က္ရည္စအခ်ိဳ႕အဝက္ရယ္ေတာ့လိုအပ္တာေပါ့ကြာ~~~
ကင္မ္ထယ္ေယာင္းဘက္ေဒးအတြက္ 🥺🤍
Love you all ❤
Advertisement
Loser of Tarinath
When Jake is sentenced to a virtual world for crimes he definitely did commit, he finds that one bad decision puts him on a path he would never have picked for himself. Virtual reality worlds have become the preferred way of disposing of excess people, and some of the worlds are better than others. Jake finds himself in the swords and sorcery world of Tarinath, living not as the warrior he would have preferred, but as a healer with little ability to do the damage he so wished he could.
8 142Mage's Rebirth
An old cripple awakes as his younger self, ready to right all the wrongs of his life.
8 142The Joker, The Trickster, and the Magician
Wolfram Sakimoto, an infamous criminal, was about to be executed in a secret military facility only to survive by a sudden earthquake that struck the whole world and turned it upside down. With the appearance of strange and absurdly powerful monsters, humans started their final struggle to survive this tragic calamity. Wolfram, however, found joy and not despair in this drastic change. A lunatic on the loose, without any morals to uphold, only his thirst to battle the strongest. PS: This story has a relation with RE;Hell Gate and Once Human, Now a Parasite. The Protagonist is eccentric, to say the least, so don't expect any heroic dude. He can be a madman and a hypocrite, if that is not to your taste, then this isn't a story for you.
8 175Need A Bandage For That?, Ukai X Reader
Y/N becomes the new school nurse at Karasuno High school. She soon finds herself being more intermingled with the volleyball team and more specifically their intimidating coach.
8 223Uprising - the half fiends story
3000 years ago demons invaded. The battle between good and evl was short. Evil won. Now a few free cities live in fear and in hiding. Scared of those who rule and the taint that spreads not just across the world but within their societies as well the world fell into gloom and despair as some races massacres, some farmed like animals as food sources and some became the tools and expendable resources of the fiends. Traditional enemies are enemies no more. All struggle to survive against the fiends, and old enmities and stories from the past are just that, stories, of no impact. All those not part of the fiendish hierarchy struggle to survive, and in that struggle the few free, hidden cities are the last refuges.
8 217Please...
Harry Potter is five years old now, though he does not look it. He looks more like a small four or three year old. But, that's not the end of it.The fact that none of his neighbors know he exists, that he sleeps in a cupboard, even that his parents are dead, is not the end, nor the worst of it. No, the worst, is his uncle. The reason he doesn't speak, look at anyone, barely even breathe. Each night, he hopes for someone to come and save him, but they never come. No matter how hard he wishes, how hard he hopes, it seems he will be stuck there forever, or until his slow, agonizing march to death ends.One night, after hoping and hoping, he starts to realize he will never get saved, helped, even comforted, for his entire life.What if he's wrong, and what if a certain Slytherin can heal this broken child?What if, in turn, this broken child can heal him?THIS IS NOT SNARRY!! If that's your thing that's fine, but HARRY IS FIVE IN THIS FANFIC!! NOT SNARRY!!Do not repost on any other website/account without my permission.
8 125