《၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)》261

Advertisement

၂၆၁။ မှော်ဆေးရည်

ယွမ်ထန်ရှင်း၏စကားများကြောင့် အခြားသူများသည် သူ့ကိုအံ့သြစွာ ကြည့်သည်။ သူတို့သည် ဘာရေကို ပြောနေသလဲဆိုသည်ကို သိချင်နေကြသည်။

တူယွမ်ရှင်းသည် သူ့အိတ်ထဲမှ ခွက်ပါသည့်အဖုံးဖြင့် ဘူးတစ်ဘူးထုတ်ပြီး အဖုံးကိုဖွင့်၍ ရေထည့်ပေးလိုက်ကာ ယွမ်ထန်ရှင်းကို ပေးသည်။

ယွမ်ထန်ရှင်းသည် ဝူချန်းယွဲ့ကို ပေးကာ

“ဒီရေက ထူးခြားတဲ့အစွမ်းတွေ ရှိတယ်။ ကလေးကို ကူညီနိုင်မလား သောက်ခိုင်းကြည့်လိုက်ပါ။ စွမ်းအားနိုးတဲ့ကိစ္စက အရမ်းကြီးတော့ ဒီရေက ကူညီပေးနိုင်လောက်မလားဆိုတာတော့ မပြောတက်ဘူး”

ဝူချန်းယွဲ့သည် ရေကိုယူကာ ယွမ်ထန်ရှင်းကို အံ့သြစွာကြည့်သည်။ ယန်ဖန်းယုကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ယွမ်ထန်ရှင်းကို ကြည့်ပြီး မေးသည်။

“ဒုခေါင်ဆောင်ယန် ဒီရေက စွမ်းအားနိုးတာကို တကယ်နှေးစေနိုင်တာလား?”

ယွမ်ထန်ရှင်း၏ ကြင်နာမှုကို ချက်ချင်းမငြင်းချင်ပေ။ သို့သော်လည်း ဒါသည် သူတို့ပထမဆုံးတွေ့ဆုံခြင်း ဖြစ်နေသည်။ သို့သော်လည်း တစ်ဖက်သူမှာ သူ့သမီးကို ထိခိုက်စေချင်သည့် အကြောင်းပြချက် လုံးဝမရှိသည်က သေချာသော်လည်း သတိဆိုသည်က ပိုသည်တော့ မရှိပေ။ ယွမ်ထန်ရှင်း၏နာမည်ကို သူကြားဖူးသည်။ လူချင်းမတွေ့ဖူးသော်လည်း လူဆိုးမဟုတ်သည်ကိုတော့ သိသည်။

ယွမ်ထန်ရှင်းသည် ခေါင်းခါကာ

“ဒါတော့ အာမမခံနိုင်ဘူး။ အမှန်တိုင်းပြောရရင် ဒီရေမှာ ဘယ်လိုအာနိသင်မျိုးရှိလဲဆိုတာ တိတိကျကျမသိပါဘူး။ ဒါပင်မယ့် လူ့ခန္ဓာကိုယ်အတွက်တော့ တကယ်ကောင်းတဲ့ဟာပါ။ ယုံတာမယုံတာကတော့ ခင်ဗျားတို့အပိုင်းပဲ”

ဝူချန်းယွဲ့သည် သူ့မျက်လုံးထဲသို့ ခနစိုက်ကြည့်ပြီးနောက် ရေကိုတစ်ငုံသောက်ကြည့်သည်။ အေးမြခြင်းကို လျှာဖျားကနေ ခံစားမိပြီးမှ လင်းလင်းအား တွေဝေမှုမရှိစွာ ချက်ချင်းတိုက်သည်။

“လင်းလင်း။ လင်းလင်း? လာ ရေနည်းနည်းသောက်ဦး။ ပါးစပ်ဖွင့်”

ယွမ်ထန်ရှင်းကို သူယုံဖို့မယုံဖို့က မသေချာသော်လည်း မျှော်လင့်ချက်ရှိနေသ၍ သူကြိုးစားကြည့်မှာ ဖြစ်သည်။ သူ့သမီးကို ထိခိုက်အောင်လုပ်ခြင်းသည် ယွမ်ထန်ရှင်းအတွက်လည်း ဘာအကျိုးမှ ရှိမှာမဟုတ်သည်ကို သူသိသည်။

ဝူယွဲ့လင်းလေးသည် အခုလူကနှုံးခွေနေရှာသည်။ သို့သော်လည်း သူ့အဖေကို တစ်ချက်မော့ကြည့်ကာ နာခံစွာဖြင့် ရေသောက်ဖို့ ပါးစပ်လေးဟပေးထားသည်။ ဝူချန်းယွဲ့သည် ရေတိုက်လိုက်သည်။

ရှောင်ယွင့်လုံသည် ကလေးမလေး၏ နဖူးကို မစမ်းကြည့်ဘဲ မနေနိုင်ပေ။

“အပူက ပိုကြီးသထက် ကြီးလာတယ်။ ငါတို့ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ?”

ဝူယွဲ့လင်းက ရေသောက်ပြီးသည့်အခါ ဝူချန်းယွဲ့သည် ခွက်ကို ယွမ်ထန်ရှင်းအား ပြန်ပေးကာ ကလေး၏နဖူးကို စမ်းကြည့်သည်။ သူ့စိတ်သည် ပို၍လေးလံလာသည်။

ယွမ်ထန်ရှင်းသည် တူယွမ်ရှင်းအား နောက်တစ်ခွက် ထပ်ဖြည့်ခိုင်း၍ ဝူချန်းယွဲ့ကို ပြန်ပေးကာ

“ဒီမှာ နောက်တစ်ခွက်။ ပုံမှန် သုံးခွက်ဆိုပင်မယ့် ကလေးဆိုတော့ ဒီလောက်နဲ့တင် ရရင်ရမှာပါ”

ဝူချန်းယွဲ့သည် သူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာ ဘာမှမပြောဘဲ ဝူယွဲ့လင်းကို နောက်တစ်ခွက် ထပ်တိုက်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် သူတို့နောက်မှ အသံတစ်သံထွက်လာသည်။

“ဟမ်? ဒုခေါင်းဆောင် ဘာဖြစ်လို့ ဒီမှာရပ်နေတာလဲ? ခေါင်းဆောင်ဝူနဲ့ ဒုခေါင်းဆောင်ရှောင် ပြန်လာပြီပဲ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်”

သူတို့လှည့်ကြည့်သည့်အခါ လင်းယုသည် ဆေးအပြည့်ထည့်ထားသည့် အိတ်တစ်လုံးကိုကိုင်ကာ သူတို့ကို အံ့သြစွာကြည့်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။

“မင်းကိုလာခေါ်တာ”

ယွမ်ထန်ရှင်းက ပြောသည်။

“ပြောစရာရှိလို့လာတာမှာ ခေါင်းဆောင်ဝူနဲ့တွေ့တာပဲ။”

လင်းယုသည် တူယွမ်ရှင်းဘေးသို့လာကာ ဝူချန်းယွဲ့က ပြန်ပေးသည် ရေဘူးမှခွက်ကို နားမလည်စွာကြည့်သည်။ ထို့နောက် တူယွမ်ရှင်းသည် နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ဖြည့်ကာ ဝူချန်းယွဲ့ကို ပေးသည်။

ယန်ဖန်းယုသည် ပြုံး၍ကြည့်ကာ

“ယွမ်လူကြီးမင်းမှာ ဒီလိုကောင်းတာလေးတွေ ရှိနေမယ်ဆိုတာ တို့မသိခဲ့ဘူး။ မှော်ဆေးရည်လိုမျိုးလား?”

ယွမ်ထန်ရှင်းသည် သူမကို ခပ်ဖျော့ဖျော့ပြုံးကာ

“ဒီလိုသဘောမျိုးပါပဲ”

ဝူချန်းယွဲ့သည် သူ့သမီးက သုံးခွက်မြောက်သောက်လောက်သည်ကို ကြည့်ပြီးနောက် တူယွမ်ရှင်းကို ပြန်ပေးကာ

“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် တကယ်လို့ လင်းလင်းသက်သာသွားရင် ငါ့အကူအညီကို မင်းတို့လိုအပ်ရင်လာတောင်းပါ”

လင်းယုသည် ဘာဖြစ်သလဲကို မသိသဖြင့် သူတို့ကို နားမလည်စွာ ကြည့်နေသည်။ ယွမ်ထန်ရှင်းက ပြုံး၍ဖြေသည်။

“ဒါပေါ့ ခေါင်းဆောင်ဝူက အများကြီးအကူအညီပေးမှာပဲဗျာ။ တကယ်တော့ ကျွန်တော့်မှာ တောင်းဆိုစရာရှိတယ်။ ဒီရေရဲ့ အစွမ်းအကြောင်းကို ဘယ်သူ့မှ မပြောပြဖို့ပါ”

“တို့မပြောပါဘူး။ စိတ်မပူနဲ့”

ယန်ဖန်းယုက ပြုံး၍ပြောသည်။

ဝူချန်းယွဲ့က ခေါင်းငြိမ့်ပြသော်လည်း သူ့မျက်လုံးများက သူ့သမီးကိုသာ ကြည့်နေသည်။

ယွမ်ထန်ရှင်းသည် သူ့ကိုကြည့်ကာ

“ကလေးကို နားဖို့ခေါ်သွားလို့ရပါပြီ။ ကျွန်တော်တို့လည်း သွားတော့မယ်။ ရေကချက်ချင်း အာနိသင်မပြလောက်တော့ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ စောင့်ရမယ် ထင်တယ်”

ဝူချန်းယွဲ့သည် ပြုံး၍ခေါင်းငြိမ့်ကာ

“ဒီနေ့ မကြိုဆိုနိုင်တာ အားနာပါတယ်ဗျာ။ အလုပ်မရှုပ်ရင် ညစာဖိတ်ကျွေးဖို့ပါပဲ”

ယွမ်ထန်ရှင်းသည် ခေါင်းခါ၍

“အာ မလိုပါဘူး။ ကလေးကို ကူညီချင်လို့လုပ်ပေးတာပါ”

ဒီလိုနှုတ်ဆက်ပြီးနောက် ယန်ဖန်းယု၊ ယွမ်ထန်ရှင်းနှင့် တူယွမ်ရှင်းတို့သည် သူတို့နေရာကိုယ်စီသို့ ပြန်သွားကြသည်။ ယန်ဖန်းယုထွက်သွားသည်နှင့် လင်းယုသည် တူယွမ်ရှင်းကို မေးသည်။

“မင်းသမီးလေးကို ဘာရေတွေ ပေးလိုက်တာလဲ?”

တူယွမ်ရှင်းသည် လင်းယုလက်ထဲက ဆေးများကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ယွမ်ထန်ရှင်းအား

“ဆရာ တကယ်တော့ ဒီဆေးတွေ ကျွန်တော်တို့မှ မလိုတာ။ အစာနဲ့ လဲလိုက်ရတာက နည်းနည်းနှမြောဖို့ ကောင်းနေတယ်”

လုထန်ယု၏နယ်မြေထဲက ရေဖြင့်သာဆိုလျှင် သူတို့သည် ဒီလိုသာမန်ဆေးများကို မလိုအပ်ကြပေ။

“ငါတို့မှာ အစာတွေ အလုံလောက်ရှိကြောင်း သူများတွေ သိအောင်လုပ်တာ”

Advertisement

တူယွမ်ရှင်းက ပြောသည်။

“ဒါမှ တစ်ချို့လူတွေက ငါတို့နဲ့တွဲလုပ်ဖို့ စိတ်ဝင်စားမှာ”

“ဪ”

တူယွမ်ရှင်းသည် သေချာနားမလည်စွာဖြင့် ဖြေသည်။

‘ဘာဖြစ်လို့ ငါတို့မှာ အစာရှိကြောင်း သိအောင်လုပ်ရတာလဲ? ငါတို့ဆီက လာလုရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ?’

သို့သော်လည်း သူ့ဆရာရှိနေသ၍ အဆင့်၆ သို့မဟုတ် အဆင့်၇မဟုတ်သည့် ဘယ်သူကမှ လာလုရဲမှာ မဟုတ်ပေ။

“မင်းသမီးလေးကို ငါတို့တိုက်လိုက်တဲ့ရေကို မင်းလည်းသောက်ထားတာ”

ယွမ်ထန်ရှင်းက လင်းယုကိုပြောသည်။

“မင်းသက်သာလာတာက အရမ်းမြန်တယ်လို့ မခံစားရဘူးလား? ဒါကငါတို့ရဲ့ လျှို့ဝှက်လက်နက်ပဲ။ ဘယ်သူမှ သွားမပြောပြနဲ့”

“ဒါဆိုရင် ဘာဖြစ်လို့ ဝူချန်းယွဲ့နဲ့ ဒုခေါင်းဆောင်နှစ်ယောက်ကို အသိပေးလိုက်တာလဲ?”

လင်းယုက မေးသည်။

ယွမ်ထန်ရှင်းသည် ပြုံးကာ

“အရင်ဆုံး ဒီရေက စွမ်းအားနိုးတာကို တစ်ခုခုလုပ်ပေးနိုင်လား ငါသိချင်လို့။ နောက်တစ်ခုက ငါတို့အခု သူ့ကိုကူညီနိုင်ရင် သူက ငါတို့အပေါ် ကျေးဇူးကြွေးတင်သွားမှာ။ နောက်နောင် ငါတို့ပူးပေါင်းရင် မကောင်းတာမရှိတော့ဘူး။ မိန်းမလေးယန်ကတော့ မကောင်းတဲ့သူ မဟုတ်လို့ သူသိတာက ပြဿနာမရှိပါဘူး”

တူယွမ်ရှင်းသည် အပြုံးကြီးဖြင့် မေးသည်။

“ဆရာ စခန်းတစ်ခုလုံးက စိတ်ကူးယဉ်နေရတဲ့ ကောင်မလေးကို ကြိတ်ကြိုက်နေတာလား? အသတ်မခံရအောင် သတိထားနော်”

ယွမ်ထန်ရှင်းသည် သူ့အားကြည့်ကာ

“မင်းဘာတွေ ပြောနေတာလဲ? ငါ့ရင်ထဲမှာ ချစ်ရတဲ့သူရှိပြီးသား။ ယန်မိန်းကလေးက ငါ့အပေါ်ကောင်းလွန်းလို့ ငါသူ့ကို အေးတိအေးစက် ဆက်ဆံလို့မှ မဖြစ်တာ။ အမျိုးသမီးတွေကို ကြင်နာရမယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား? မင်းတစ်ချိန်လုံး တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေတဲ့အကြောင်း ငါအခုမှသိတော့မယ်”

တူယွမ်ရှင်းသည် သူ့ကိုအနည်းငယ် ဆွံ့အစွာကြည့်၍ ပြောသည်။

“ဆရာကရော တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်လို့လား”

ဒီတစ်ခါတော့ ယွမ်ထန်ရှင်းသည်လည်း ပြန်မဖြေတက်တော့ပေ။

လင်းယုက သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ကာ

“ငါတို့ဒုခေါင်းဆောင်က အရမ်းကြင်နာတက်ပြီးချောတော့ မိန်းကလေးတွေက သဘောကျတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ အမြဲတမ်း အမျိုးသမီးတွေကြားမှာ နာမည်ကြီးပဲဗျာ”

တူယွမ်ရှင်းသည် သူ့မေးကိုပွတ်ကာ ယွမ်ထန်ရှင်းအား

“အင်း သူပြောတာ မှန်တယ်။ မိန်းကလေး တော်တော်များများက သဘောကျနေတာကို မေ့တော့မလို့ပဲ။ ဘယ်သူ့ကို ကြိုက်နေလဲဆိုတာကိုပဲ နားမလည်နိုင်တာ။ ကြိုက်တယ်ဆိုရင် ဖွင့်သာပြောလိုက်လေဗျာ”

၂၆၁။ ေမွာ္ေဆးရည္

ယြမ္ထန္ရွင္း၏စကားမ်ားေၾကာင့္ အျခားသူမ်ားသည္ သူ႕ကိုအံ့ၾသစြာ ၾကည့္သည္။ သူတို႔သည္ ဘာေရကို ေျပာေနသလဲဆိုသည္ကို သိခ်င္ေနၾကသည္။

တူယြမ္ရွင္းသည္ သူ႕အိတ္ထဲမွ ခြက္ပါသည့္အဖုံးျဖင့္ ဘူးတစ္ဘူးထုတ္ၿပီး အဖုံးကိုဖြင့္၍ ေရထည့္ေပးလိုက္ကာ ယြမ္ထန္ရွင္းကို ေပးသည္။

ယြမ္ထန္ရွင္းသည္ ဝူခ်န္းယြဲ႕ကို ေပးကာ

“ဒီေရက ထူးျခားတဲ့အစြမ္းေတြ ရွိတယ္။ ကေလးကို ကူညီနိုင္မလား ေသာက္ခိုင္းၾကည့္လိုက္ပါ။ စြမ္းအားနိုးတဲ့ကိစၥက အရမ္းႀကီးေတာ့ ဒီေရက ကူညီေပးနိုင္ေလာက္မလားဆိုတာေတာ့ မေျပာတက္ဘူး”

ဝူခ်န္းယြဲ႕သည္ ေရကိုယူကာ ယြမ္ထန္ရွင္းကို အံ့ၾသစြာၾကည့္သည္။ ယန္ဖန္းယုကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ယြမ္ထန္ရွင္းကို ၾကည့္ၿပီး ေမးသည္။

“ဒုေခါင္ေဆာင္ယန္ ဒီေရက စြမ္းအားနိုးတာကို တကယ္ေႏွးေစနိုင္တာလား?”

ယြမ္ထန္ရွင္း၏ ၾကင္နာမႈကို ခ်က္ခ်င္းမျငင္းခ်င္ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း ဒါသည္ သူတို႔ပထမဆုံးေတြ႕ဆုံျခင္း ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း တစ္ဖက္သူမွာ သူ႕သမီးကို ထိခိုက္ေစခ်င္သည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ လုံးဝမရွိသည္က ေသခ်ာေသာ္လည္း သတိဆိုသည္က ပိုသည္ေတာ့ မရွိေပ။ ယြမ္ထန္ရွင္း၏နာမည္ကို သူၾကားဖူးသည္။ လူခ်င္းမေတြ႕ဖူးေသာ္လည္း လူဆိုးမဟုတ္သည္ကိုေတာ့ သိသည္။

ယြမ္ထန္ရွင္းသည္ ေခါင္းခါကာ

“ဒါေတာ့ အာမမခံနိုင္ဘူး။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ဒီေရမွာ ဘယ္လိုအာနိသင္မ်ိဳးရွိလဲဆိုတာ တိတိက်က်မသိပါဘူး။ ဒါပင္မယ့္ လူ႕ခႏၶာကိုယ္အတြက္ေတာ့ တကယ္ေကာင္းတဲ့ဟာပါ။ ယုံတာမယုံတာကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔အပိုင္းပဲ”

ဝူခ်န္းယြဲ႕သည္ သူ႕မ်က္လုံးထဲသို႔ ခနစိုက္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ေရကိုတစ္ငုံေသာက္ၾကည့္သည္။ ေအးျမျခင္းကို လွ်ာဖ်ားကေန ခံစားမိၿပီးမွ လင္းလင္းအား ေတြေဝမႈမရွိစြာ ခ်က္ခ်င္းတိုက္သည္။

“လင္းလင္း။ လင္းလင္း? လာ ေရနည္းနည္းေသာက္ဦး။ ပါးစပ္ဖြင့္”

ယြမ္ထန္ရွင္းကို သူယုံဖို႔မယုံဖို႔က မေသခ်ာေသာ္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိေနသ၍ သူႀကိဳးစားၾကည့္မွာ ျဖစ္သည္။ သူ႕သမီးကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ျခင္းသည္ ယြမ္ထန္ရွင္းအတြက္လည္း ဘာအက်ိဳးမွ ရွိမွာမဟုတ္သည္ကို သူသိသည္။

ဝူယြဲ႕လင္းေလးသည္ အခုလူကႏႈံးေခြေနရွာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႕အေဖကို တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္ကာ နာခံစြာျဖင့္ ေရေသာက္ဖို႔ ပါးစပ္ေလးဟေပးထားသည္။ ဝူခ်န္းယြဲ႕သည္ ေရတိုက္လိုက္သည္။

ေရွာင္ယြင့္လုံသည္ ကေလးမေလး၏ နဖူးကို မစမ္းၾကည့္ဘဲ မေနနိုင္ေပ။

“အပူက ပိုႀကီးသထက္ ႀကီးလာတယ္။ ငါတို႔ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ?”

ဝူယြဲ႕လင္းက ေရေသာက္ၿပီးသည့္အခါ ဝူခ်န္းယြဲ႕သည္ ခြက္ကို ယြမ္ထန္ရွင္းအား ျပန္ေပးကာ ကေလး၏နဖူးကို စမ္းၾကည့္သည္။ သူ႕စိတ္သည္ ပို၍ေလးလံလာသည္။

ယြမ္ထန္ရွင္းသည္ တူယြမ္ရွင္းအား ေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္ျဖည့္ခိုင္း၍ ဝူခ်န္းယြဲ႕ကို ျပန္ေပးကာ

“ဒီမွာ ေနာက္တစ္ခြက္။ ပုံမွန္ သုံးခြက္ဆိုပင္မယ့္ ကေလးဆိုေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႕တင္ ရရင္ရမွာပါ”

ဝူခ်န္းယြဲ႕သည္ သူ႕ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ဘာမွမေျပာဘဲ ဝူယြဲ႕လင္းကို ေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္တိုက္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူတို႔ေနာက္မွ အသံတစ္သံထြက္လာသည္။

“ဟမ္? ဒုေခါင္းေဆာင္ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီမွာရပ္ေနတာလဲ? ေခါင္းေဆာင္ဝူနဲ႕ ဒုေခါင္းေဆာင္ေရွာင္ ျပန္လာၿပီပဲ ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္”

သူတို႔လွည့္ၾကည့္သည့္အခါ လင္းယုသည္ ေဆးအျပည့္ထည့္ထားသည့္ အိတ္တစ္လုံးကိုကိုင္ကာ သူတို႔ကို အံ့ၾသစြာၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

Advertisement

“မင္းကိုလာေခၚတာ”

ယြမ္ထန္ရွင္းက ေျပာသည္။

“ေျပာစရာရွိလို႔လာတာမွာ ေခါင္းေဆာင္ဝူနဲ႕ေတြ႕တာပဲ။”

လင္းယုသည္ တူယြမ္ရွင္းေဘးသို႔လာကာ ဝူခ်န္းယြဲ႕က ျပန္ေပးသည္ ေရဘူးမွခြက္ကို နားမလည္စြာၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ တူယြမ္ရွင္းသည္ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ျဖည့္ကာ ဝူခ်န္းယြဲ႕ကို ေပးသည္။

ယန္ဖန္းယုသည္ ၿပဳံး၍ၾကည့္ကာ

“ယြမ္လူႀကီးမင္းမွာ ဒီလိုေကာင္းတာေလးေတြ ရွိေနမယ္ဆိုတာ တို႔မသိခဲ့ဘူး။ ေမွာ္ေဆးရည္လိုမ်ိဳးလား?”

ယြမ္ထန္ရွင္းသည္ သူမကို ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ၿပဳံးကာ

“ဒီလိုသေဘာမ်ိဳးပါပဲ”

ဝူခ်န္းယြဲ႕သည္ သူ႕သမီးက သုံးခြက္ေျမာက္ေသာက္ေလာက္သည္ကို ၾကည့္ၿပီးေနာက္ တူယြမ္ရွင္းကို ျပန္ေပးကာ

“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ တကယ္လို႔ လင္းလင္းသက္သာသြားရင္ ငါ့အကူအညီကို မင္းတို႔လိုအပ္ရင္လာေတာင္းပါ”

လင္းယုသည္ ဘာျဖစ္သလဲကို မသိသျဖင့္ သူတို႔ကို နားမလည္စြာ ၾကည့္ေနသည္။ ယြမ္ထန္ရွင္းက ၿပဳံး၍ေျဖသည္။

“ဒါေပါ့ ေခါင္းေဆာင္ဝူက အမ်ားႀကီးအကူအညီေပးမွာပဲဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေတာင္းဆိုစရာရွိတယ္။ ဒီေရရဲ႕ အစြမ္းအေၾကာင္းကို ဘယ္သူ႕မွ မေျပာျပဖို႔ပါ”

“တို႔မေျပာပါဘူး။ စိတ္မပူနဲ႕”

ယန္ဖန္းယုက ၿပဳံး၍ေျပာသည္။

ဝူခ်န္းယြဲ႕က ေခါင္းၿငိမ့္ျပေသာ္လည္း သူ႕မ်က္လုံးမ်ားက သူ႕သမီးကိုသာ ၾကည့္ေနသည္။

ယြမ္ထန္ရွင္းသည္ သူ႕ကိုၾကည့္ကာ

“ကေလးကို နားဖို႔ေခၚသြားလို႔ရပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း သြားေတာ့မယ္။ ေရကခ်က္ခ်င္း အာနိသင္မျပေလာက္ေတာ့ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ေစာင့္ရမယ္ ထင္တယ္”

ဝူခ်န္းယြဲ႕သည္ ၿပဳံး၍ေခါင္းၿငိမ့္ကာ

“ဒီေန႕ မႀကိဳဆိုနိုင္တာ အားနာပါတယ္ဗ်ာ။ အလုပ္မရႈပ္ရင္ ညစာဖိတ္ေကြၽးဖို႔ပါပဲ”

ယြမ္ထန္ရွင္းသည္ ေခါင္းခါ၍

“အာ မလိုပါဘူး။ ကေလးကို ကူညီခ်င္လို႔လုပ္ေပးတာပါ”

ဒီလိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးေနာက္ ယန္ဖန္းယု၊ ယြမ္ထန္ရွင္းႏွင့္ တူယြမ္ရွင္းတို႔သည္ သူတို႔ေနရာကိုယ္စီသို႔ ျပန္သြားၾကသည္။ ယန္ဖန္းယုထြက္သြားသည္ႏွင့္ လင္းယုသည္ တူယြမ္ရွင္းကို ေမးသည္။

“မင္းသမီးေလးကို ဘာေရေတြ ေပးလိုက္တာလဲ?”

တူယြမ္ရွင္းသည္ လင္းယုလက္ထဲက ေဆးမ်ားကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ယြမ္ထန္ရွင္းအား

“ဆရာ တကယ္ေတာ့ ဒီေဆးေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွ မလိုတာ။ အစာနဲ႕ လဲလိုက္ရတာက နည္းနည္းႏွေျမာဖို႔ ေကာင္းေနတယ္”

လုထန္ယု၏နယ္ေျမထဲက ေရျဖင့္သာဆိုလွ်င္ သူတို႔သည္ ဒီလိုသာမန္ေဆးမ်ားကို မလိုအပ္ၾကေပ။

“ငါတို႔မွာ အစာေတြ အလုံေလာက္ရွိေၾကာင္း သူမ်ားေတြ သိေအာင္လုပ္တာ”

တူယြမ္ရွင္းက ေျပာသည္။

“ဒါမွ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက ငါတို႔နဲ႕တြဲလုပ္ဖို႔ စိတ္ဝင္စားမွာ”

“ဪ”

တူယြမ္ရွင္းသည္ ေသခ်ာနားမလည္စြာျဖင့္ ေျဖသည္။

‘ဘာျဖစ္လို႔ ငါတို႔မွာ အစာရွိေၾကာင္း သိေအာင္လုပ္ရတာလဲ? ငါတို႔ဆီက လာလုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?’

သို႔ေသာ္လည္း သူ႕ဆရာရွိေနသ၍ အဆင့္၆ သို႔မဟုတ္ အဆင့္၇မဟုတ္သည့္ ဘယ္သူကမွ လာလုရဲမွာ မဟုတ္ေပ။

“မင္းသမီးေလးကို ငါတို႔တိုက္လိုက္တဲ့ေရကို မင္းလည္းေသာက္ထားတာ”

ယြမ္ထန္ရွင္းက လင္းယုကိုေျပာသည္။

“မင္းသက္သာလာတာက အရမ္းျမန္တယ္လို႔ မခံစားရဘူးလား? ဒါကငါတို႔ရဲ႕ လွ်ို႔ဝွက္လက္နက္ပဲ။ ဘယ္သူမွ သြားမေျပာျပနဲ႕”

“ဒါဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႔ ဝူခ်န္းယြဲ႕နဲ႕ ဒုေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ေယာက္ကို အသိေပးလိုက္တာလဲ?”

လင္းယုက ေမးသည္။

ယြမ္ထန္ရွင္းသည္ ၿပဳံးကာ

“အရင္ဆုံး ဒီေရက စြမ္းအားနိုးတာကို တစ္ခုခုလုပ္ေပးနိုင္လား ငါသိခ်င္လို႔။ ေနာက္တစ္ခုက ငါတို႔အခု သူ႕ကိုကူညီနိုင္ရင္ သူက ငါတို႔အေပၚ ေက်းဇူးေႂကြးတင္သြားမွာ။ ေနာက္ေနာင္ ငါတို႔ပူးေပါင္းရင္ မေကာင္းတာမရွိေတာ့ဘူး။ မိန္းမေလးယန္ကေတာ့ မေကာင္းတဲ့သူ မဟုတ္လို႔ သူသိတာက ျပႆနာမရွိပါဘူး”

တူယြမ္ရွင္းသည္ အၿပဳံးႀကီးျဖင့္ ေမးသည္။

“ဆရာ စခန္းတစ္ခုလုံးက စိတ္ကူးယဥ္ေနရတဲ့ ေကာင္မေလးကို ႀကိတ္ႀကိဳက္ေနတာလား? အသတ္မခံရေအာင္ သတိထားေနာ္”

ယြမ္ထန္ရွင္းသည္ သူ႕အားၾကည့္ကာ

“မင္းဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ? ငါ့ရင္ထဲမွာ ခ်စ္ရတဲ့သူရွိၿပီးသား။ ယန္မိန္းကေလးက ငါ့အေပၚေကာင္းလြန္းလို႔ ငါသူ႕ကို ေအးတိေအးစက္ ဆက္ဆံလို႔မွ မျဖစ္တာ။ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ၾကင္နာရမယ္ဆိုတာ မသိဘူးလား? မင္းတစ္ခ်ိန္လုံး တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ငါအခုမွသိေတာ့မယ္”

တူယြမ္ရွင္းသည္ သူ႕ကိုအနည္းငယ္ ဆြံ႕အစြာၾကည့္၍ ေျပာသည္။

“ဆရာကေရာ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္လို႔လား”

ဒီတစ္ခါေတာ့ ယြမ္ထန္ရွင္းသည္လည္း ျပန္မေျဖတက္ေတာ့ေပ။

လင္းယုက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ကာ

“ငါတို႔ဒုေခါင္းေဆာင္က အရမ္းၾကင္နာတက္ၿပီးေခ်ာေတာ့ မိန္းကေလးေတြက သေဘာက်တာ မထူးဆန္းပါဘူး။ အၿမဲတမ္း အမ်ိဳးသမီးေတြၾကားမွာ နာမည္ႀကီးပဲဗ်ာ”

တူယြမ္ရွင္းသည္ သူ႕ေမးကိုပြတ္ကာ ယြမ္ထန္ရွင္းအား

“အင္း သူေျပာတာ မွန္တယ္။ မိန္းကေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သေဘာက်ေနတာကို ေမ့ေတာ့မလို႔ပဲ။ ဘယ္သူ႕ကို ႀကိဳက္ေနလဲဆိုတာကိုပဲ နားမလည္နိုင္တာ။ ႀကိဳက္တယ္ဆိုရင္ ဖြင့္သာေျပာလိုက္ေလဗ်ာ”

    people are reading<၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click