《My brother's girlfriend》part 13
Advertisement
လီလီကခင္ပို့ထားတဲ့ massageကိုျကည့္ျပီးဘာမွစာျပန္မလာေတာ့ေပ။ အဲ့ဒါေျကာင့္ခင္ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
"ဘာလဲ"
"ကေလး။ မကိုစိတ္ဆိုးေနတုန္းလား။ ဘယ္ေတြေလ်ွာက္သြားေနတာလဲ"
"စိတ္ဆိုးေနတာမဟုတ္ဘူး။ လမ္းခြဲလိုက္တာ။ ဘယ္ေတာ့မွလီလီကိုကေလးလို့မေခၚနဲ့"
"ဒီေန့မက မတို့ေဖေဖရဲ့ companyမွာသြားေလ့လာေနတာ။ အဲ့ဒါေျကာင့္မအားလို့ဖုန္းမေခၚျဖစ္တာ။ မမပင္ပန္းေနရင္ကေလးကိုအရင္ေတြ့ခ်င္တာေပါ့ကေလးရယ္။ ေမွာင္ေနျပီးကေလးရယ္။မျပန္လာေသးဘူးလား"
"အားးးးးးး ကေလးလို့မေခၚနဲ။ ျပီးေတာ့မမပင္ပန္းေနရင္ေတြ့ခ်င္တဲ့သူကလီလီမဟုတ္ပဲကိုျကီးမလား။ ေတာ္ျပီဒါပဲ"
"ကေလးခဏေနဦးဖုန္းမခ်ပါနဲ့ဦး"
"တီ......တီ......တီ"
ဆိုးလိုက္တဲ့ကေလး။ ရေအာင္ဖုန္းခ်သြားတယ္။ ေျပာစရာရွိပါတယ္ဆိုမွ။ ခင္ေျပာမယ့္စကားကခင္နဲ့ကိုျကီးတို့ျပတ္ျပီးဆိုတာပါပဲ။ ကိုျကီးကေတာ့ခင့္ကိုဆြဲထားေပမယ့္ခင္ကေတာ့ကေလးဘက္ကိုသာ။ ေမ့သြားတယ္ အမွန္ဆိုကေလးနဲ့သူနဲ့အေျကာင္းပါေျပာလိုက္ရမွာ။ျပန္ေခၚေတာ့လည္းမကိုင္။ ကေလးကို massagerကေနေျပာလို့ရသားပဲ။
ထိုစဥ္ခင္၏ဖုန္း၌ notiတစ္ခုတက္လာသည္။ လီလီရဲ့အေကာင့္ကို tagထားတဲ့ postတဲ့။ ျကည့္ဦးမွပဲ။
"ဟာ..."
အဲ့ဒီ postကခင့္ကိုအံ့ျသသြားေစသလိုေဒါသလည္းထြက္ေစသည္။ ျကည့္ရတာကေလးရဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကတင္ထားတဲ့ပံုပဲ။ caption က
"တစ္ခါတစ္ေလမွေတြ့ရတာကို ro ေနလိုက္ျက" တဲ့
ပံုက2ပံုထဲဆိုေပမယ့္ခင္ကေတာ့ေဒါသကိုမထိန္းနိုင္ေတာ့။ အဲ့ဒါကေတာ့ selfieဆြဲေနျကတာဆိုေပမယ့္ကေလးနဲ့ကေလးေဘးကေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကကေလးရဲ့ပါးကိုဆြဲညစ္ထားသည္။ လီလီကေတာ့ကင္မရာဘက္ကိုျကည့္ေနေပမယ့္အျခားတစ္ေယာက္ကေတာ့မျကည့္။ roတယ္ဆိုေတာ့သူတို့ကရည္းစားေတြလား။ ဟာ!!!!
စိတ္ဆိုးေနတယ္လို့ထင္ေနတာ။ တကယ္ခင္နဲ့လမ္းခြဲတာလား။ ေဩာ္အဲ့ဒါေျကာင့္ေနာက္တစ္ေယာက္ပါရေနတာေပါ့။ ဘယ္ေလာက္မွေတာင္မျကာေသးပဲနဲ့။
"လီလီ......လီလီ။ နင့္ကိုခ်စ္လို့အလိုလိုက္ထားတာကိုအခြင့္ေကာင္းယူတာလား"
ခင္အစကေရခ်ိဳးဖို့ျပင္ထားေပမယ့္ ကုတ္အက်ီကိုျပန္ဝတ္လိုက္ျပီးကားစက္နိွုးကာတစ္ေနရာရာသို့ေမာင္းထြက္သြားသည္။
"ငါ running man ျကည့္မယ္။ လိုင္းေျပာင္းေပး ဖူးပြင့္"
"ငါလည္းအေသာကကားျကည့္မလို့။ ငါအရင္ျကည့္မယ္"
"ငါအရင္ေရာက္တာေလ။"
"ရာ့။ ဒါကငါ့တုိက္"
ဒါကေတာ့ဖူးပြင့္အတြက္ေတာ့ရိုးသြားပါျပီး။ ညေရာက္တိုင္းလင္းေရြွနဲ့မိစိုးနဲ့ကရန္ျဖစ္ေနျက။ သူတို့နွစ္ေယာက္ကိုဂရုမစိုက္ပဲနဲ့သတင္းပဲျကည့္ေနလိုက္သည္။
🔔တီ.....ေတာင္🔔
"တစ္ေယာက္ေယာက္လာတယ္နဲ့တူတယ္"
ဟိုေကာင္မနွစ္ေကာင္ကဆက္ရန္ျဖစ္ခ်င္ေသးလို့တံခါးမဖြင့္ခ်င္မွန္းသိတယ္။ အဲ့ဒါေျကာင့္ဖူးပြင့္ကပဲဖြင့္လိုက္သည္။ တံခါးေရွ့မွာေရာက္ေနတဲ့သူ မေမ်ွာ္လင့္ထားတဲ့ဧည့္သည္
"လီလီ ဒီမွာရွိလား"
"ဟမ္.....အို...ရွင္"
ဖူးပြင့္ေျကာင္သြားသည္။ အေျကာင္းအရင္းကေတာ့ လံုးဝကို perfectေနတဲ့ခင္ေျကာင့္။ suitဝတ္တဲ့ေယာကၤ်ားေလးေတြေတာ့ဖူးပြင့္ေတြ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ suitကိုမိန္းကေလးဝတ္တာလည္းမေတြ့ဖူးသလို မိန္းကေလးနဲ suit နဲ့လည္းလိုက္မယ္မထင္ခဲ့။ အခုဖူးပြင့္ေတြ့တဲ့ခင္ကေတာ့ suitကိုက်က်နနဝတ္ထားေပမယ့္အသက္ရွဴက်ပ္လို့နွင့္တူသည္။ necktie ကိုဆြဲလိုက္တဲ့အခိုက္အတန့္ေလးကဆြဲေဆာင္မွုရွိလြန္းသည္။ ခင္ကိုလီလီမယူရင္ေတာ့ဖူးပြင့္ရေအာင္ယူမည္။
"လီလီဒီမွာရွိလားလို့"
"အာ.....မရွိပါဘူး"
"ဒါဆိုမင္းတို့လီလီရွိတဲ့ေနရာကိုသိမွာပဲ။ ေျပာျပ"
ဖူးပြင့္ေျဖေတာင္မေျဖရေသးမိစိုးကဝင္၍
"ဘာျဖစ္လို့ေျပာရမွာလဲ"
"ငါကသူရဲ့ပိုင္ရွင္မို့ေပါ့။ မင္းတို့လည္းသိမွာပဲ"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ညီမမေျပာနိုင္ပါဘူး"
မိစိုးကအဲ့လိုေျပာေပမယ့္လည္းလင္းေရြွကေတာ့လီလီရွိတဲ့ဟိုတယ္ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးျပသည္။ ခင္ကသတိထားမိသြားျပီး
"အခန္းနံပါတ္ဘယ္ေလာက္လဲ"
"135"
လင္းေရြွကခ်က္ခ်င္းေျဖလိုက္သည္။
မိစိုးရဲ့ေဒါသကေတာ့လင္းေရြွဆီေရာက္လာေတာ့သည္။
"ေက်းဇူးဘဲေကာင္မေလး"
ခင္ေျပာရင္းထြက္သြားလိုက္သည္။
"ဟယ္ ငါ့ကိုေကာင္မေလးတဲ့။ Yessss အရမ္းအိမ္မက္ေတြလွေတာ့မွာပဲ"
"ေအး။ အဲ့ဒိအရမ္းလွတဲ့အိမ္မက္ကိုတစ္သက္လံုးမက္နိုင္ေအာင္ငါလုပ္ေပးမယ္"
"ဟဲ့ ဟဲ့ စိတ္ထိန္း"
လင္းေရြွသတိေပးေသာ္လည္းေနာက္က်သြားျပီး။ ဖူးပြင့္ကေတာ့သတင္းကိုသာျပန္ျကည့္ေနလိုက္သည္။
"ဝင္လို့မရပါဘူးရွင့္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ဧည့္သည္ေတြရဲ့ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိုေျပာျပလို့မျဖစ္လို့ပါ"
ခင္သူ့ရဲ့လိပ္စာကတ္ကိုျပလိုက္သည္။ အမွန္ေတာ့ခင္ကဒီဟိုတယ္ရဲ့ရင္းနွီးျမွုပ္နွံသူထဲတြင္ပါသည္။ ဒီဟိုတယ္မွမဟုတ္။ ျမန္မာနိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ဟိုတယ္67%၏ရင္းနွီးျမွုပ္နွံသူျဖစ္သည္။
"မင္းတို့မန္ေနဂ်ာကိုေခၚလိုက္။"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ်။ က်ြန္ေတာ္ကမန္ေနဂ်ာပါ။ဘာျပသာနာမ်ားရွိလို့လဲ"
"ကြန္မအခန္းနံပါတ္135ဆီသြားခ်င္တယ္။"လို့ေျပာရင္းသူ့ business cardကိုျပလိုက္သည္။
"ဟုတ္။ ေစာင့္လိုက္ရလို့ေတာင္းပန္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာ့အခန္းဆီကိုလိုက္ပို့ေပးပါမယ္"
ဒီလိုနဲ့အခန္းေရွ့ကိုေရာက္သြားသည္။
"မင္းတို့ျပန္ေတာ့။ငါ့ဘာသာငါျကည့္လုပ္လိုက္မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ဝန္ထမ္းေတြျပန္သြားေတာ့မွ
တံခါးကိုအသာေလးေခါက္လိုက္သည္။
ဘယ္သူလဲလို့ေတာင္မေမးပဲနဲ့ တံခါးလာဖြင့္ေပးေနတာေလး။ လီလီကခင့္ကိုေတြ့ေတာ့
ခ်က္ခ်င္းတံခါးျပန္ပိတ္ဖို့လုပ္ေပမယ့္
ခင္ကျပန္တြန္းျပီးအခန္းထဲကိုဝင္လာရင္းသူ့ကုတ္ကိုခ်ြတ္လိုက္သည္။
"ဟက္ ငါ့ကိုေရွာင္ဖို့လုပ္တာေပါ့။ ငါဘယ္လိုလူစားလဲမသိဘူးနဲ့တူတယ္"
လီလီရဲ့လည္ပင္းကိုျကပ္ျကပ္ကိုင္ရင္း
"လြွတ္ လီလီအသက္ရွဴက်ပ္တယ္"
လီလီကုတင္နားေရာက္မွလီလီကိုတြန္းခ်လိုက္သည္။ လီလီေတာ့ေျပာင္းလဲသြားတဲ့ခင့္ကိုျကည့္ရင္းအေနာက္ကိုဆုတ္သြားသည္။ ခင္ကေတာ့ခါးပတ္ကိုျဖဳတ္လိုက္ျပီး
"မမေဒါသထြက္တာမျမင္ဖူးဘူးမလား။ ေသခ်ာျကည့္ထားျပီးမွတ္ထား။ ေနာက္တစ္ေခါက္က်ရင္ပိုနာမယ္။ အခုေတာ့ခံလိုက္ဦး။ ေဒါသေျပတဲ့အထိ"
ေျပာရင္းလီလီ့အနားကိုပိုတိုးလာသည္။လီလီကေတာ့ေျကာက္လြန္းလို့မ်က္လံုးမွိျပီးေခါင္းငံု့ထားေပမယ့္ဘာမွမထူး။ လီလီလက္ပင္းကိုကိုင္ရင္းဆြဲနမ္းေနေတာ့သည္။ လီလီကနွုတ္ခမ္းကိုအတင္းေစ့ထားေပမယ့္ခင္ကကိုက္လိုက္ေသာေျကာင့္
"အာ့..."
တစ္ခ်က္ moanလိုက္တာေလးကိုအခြင့္ေကာင္းယူကာ လီလီပါးစပ္ထဲအားရပါးတိုးဝင္ေနေတာ့သည္။ လီလီရဲ့အကၤ်ီကိုလည္းခ်ြတ္မေနေတာ့ပဲဆြဲျဖဲလိုက္သည္။ braမဝတ္ထားေသာေျကာင့္ထြက္လာတဲ့ရင္သားေလးကိုလီလီလက္ကျပန္ဖံုးလိုက္သည္။ ခင္ကလည္းလည္တိုင္ဆီသို့ေျပာင္းလိုက္ရင္းလက္ကလည္းမက္မြန္းသီးေလးကိုဆုပ္နယ္ထားေလသည္။နွစ္ေယာက္သားအပူခ်ိန္ျမင့္လာေသာေျကာင့္ခင္ျကယ္သီးမ်ားကိုျဖဳတ္လိုက္သည္။
"အာ့......အားးးးး"
ကေလးရဲ့ moanသံေလးက ရင္သားေလးေတြဆီကိုအာရံုေျပာင္းေစသည္။
"ျပြတ္......ျပြတ္"
စုပ္လြန္းလို့အသံေတြပါထြက္သည္။
ကေလးရဲ့ေဘာင္းဘီကိုခ်ြတ္ရင္းလက္တစ္ဖက္ကခါးပတ္ကိုကိုင္ထားသည္။ျပီးေတာ့လီလီကိုေလးဘက္ေထာက္ေစလိုက္ျပီးခါးပတ္နွင့္ေက်ာကုန္းကိုတစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္သည္။
"ျဖန္း"
"အားးးးး"
အားျပင္းလို့နဲ့တူတယ္။ အရာပါထင္သြားတယ္။မက္မြန္းသီးေလးကိုအနမ္းေပးလိုက္ျပီးမက္မြန္းသီးေလးကိုလည္းနွစ္ခ်က္ေလာက္ရိုက္လိုက္သည္။
"အာ့......အားးးးးးး။ ရပ္ပါ......ေတာ့"
ခင္ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ရိုက္လိုက္ျပီး
"Mommyလို့ေခၚ။ အသက္က်ယ္က်ယ္ေလး"
နွစ္ခ်က္ေလာက္ထပ္ရိုက္ျပီးမွလီလီက
"အာ့.....မာ......အား.....မာမီ"
"အင္း။ ေကာင္းတယ္ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ေခၚ "
"ျဖန္း ျဖန္း"
"အာ့.......မာ.....မီ"
"Yess baby. Ahhh"ေက်ာကုန္းကိုအနမ္းဖြဖြေလးေပးျပီးေနာက္လီလီကပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ ေက်ာကုန္းကေတာ့စပ္ေနမွာပဲ။
Straponမပါလာေသာေျကာင့္လက္ျဖင့္ pussyထဲသို့ထည့္လိုက္သည္။
"အာ့.."
ကေလးကိုျကည့္လိုက္ေတာ့မ်က္လံုးမွိတ္ရင္းအိပ္ရာခင္းကိုဆုပ္ေနသည္။ အျမဲတမ္းပါပဲ။ နာက်င္မွုဒဏ္ကိုျကိတ္ခံေနတာေလး။
အတြင္းသားေလးကေႏြးေနတာပဲ။ခင္ ထုတ္လိုက္ထည့္လိုက္လုပ္ေနလိုက္သည္။
"အာ့......အားးး မ..... မာမီ.........အားးးးးးးး။ ျပီးေတာ့.......မယ္.... အား"
ျပီးေတာ့မယ္ဆိုလို့ျမန္ျမန္လုပ္ေပးေနလိုက္သည္။ ခဏျကာေတာ့ကေလးဆီမွ honey မ်ားထြက္လာသည္။pussyေလးကိုလ်က္ရင္း honeyေလးကိုမ်ိဳခ်လိုက္ျပီး လ်ွာျဖင့္ျပန္ျပဳစုေပးေနလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့့ pussyခ်င္းခ်င္းကပ္ကာပြတ္တိုက္ေနလိုက္သည္။
"အာ့.......အား.......မာမီ"
ရင္သားေတြကိုလည္းစုပ္ရင္း။ ဒီလိုနွင့္4နာရီေလာက္ျကာသြားသည္။ ခင္ကမရပ္ေသး။ ဘယ္နွစ္ျကိမ္ေျမက္လည္းမမွတ္မိေတာ့။ pussyခ်င္းခ်င္းကပ္လိုက္၊ လက္ထည့္လိုက္၊ လ်ွာျဖင့္ျပဳစုလိုက္ျဖင့္ေတာ္ေတာ္ျကာသြားသည္။
"မ.. မျပီးေသးဘူးလားဟင္။ ကေလးမနိုင္ေတာ့ဘူး"သူ့ pussyေလးကိုလက္ျဖင့္ကာကာဒူးေကြးလိုက္ျပီးအျခားဘက္ကိုလွည့္ေနသည္။ခင္လည္းအရမ္းျကာသြားမွန္းခုမွသတိရျပီးေနာက္ေက်ာေလးကိုအနမ္းမ်ားေပးကာ
"Sorry ကေလးရယ္။ အလြမ္းေတြအတိုးခ်လိုက္တာ"
"1ရက္ေလးပဲရွိေသးတာကို"
"မအတြက္ေတာ့1နွစ္လို့ပဲ။ ကေလးနားလိုက္ေတာ့ေလ။ အရမ္းပင္ပန္းေနလိမ့္မယ့္"
လီလီေခါင္းျငိမ့္ရင္းသူ့ရင္ခြင္ထဲအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
"မနက္က်မွသတင္းေကာင္းေလးေျပာျပေတာ့မယ္ေနာ္။ good night"
____________________________
လိုအပ္တာရွိရင္ေျပာျကပါဦး။ရိုင္းသြားရင္းေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္
Unicode
လီကခင်ပို့ထားတဲ့ massageကိုကြည့်ပြီးဘာမှစာပြန်မလာတော့ပေ။ အဲ့ဒါကြောင့်ခင်ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။
"ဘာလဲ"
"ကလေး။ မကိုစိတ်ဆိုးနေတုန်းလား။ ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲ"
"စိတ်ဆိုးနေတာမဟုတ်ဘူး။ လမ်းခွဲလိုက်တာ။ ဘယ်တော့မှလီလီကိုကလေးလို့မခေါ်နဲ့"
"ဒီနေ့မက မတို့ဖေဖေရဲ့ companyမှာသွားလေ့လာနေတာ။ အဲ့ဒါကြောင့်မအားလို့ဖုန်းမခေါ်ဖြစ်တာ။ မမပင်ပန်းနေရင်ကလေးကိုအရင်တွေ့ချင်တာပေါ့ကလေးရယ်။ မှောင်နေပြီးကလေးရယ်။မပြန်လာသေးဘူးလား"
"အား ကလေးလို့မခေါ်နဲ။ ပြီးတော့မမပင်ပန်းနေရင်တွေ့ချင်တဲ့သူကလီလီမဟုတ်ပဲကိုကြီးမလား။ တော်ပြီဒါပဲ"
"ကလေးခဏနေဦးဖုန်းမချပါနဲ့ဦး"
"တီ......တီ......တီ"
ဆိုးလိုက်တဲ့ကလေး။ ရအောင်ဖုန်းချသွားတယ်။ ပြောစရာရှိပါတယ်ဆိုမှ။ ခင်ပြောမယ့်စကားကခင်နဲ့ကိုကြီးတို့ပြတ်ပြီးဆိုတာပါပဲ။ ကိုကြီးကတော့ခင့်ကိုဆွဲထားပေမယ့်ခင်ကတော့ကလေးဘက်ကိုသာ။ မေ့သွားတယ် အမှန်ဆိုကလေးနဲ့သူနဲ့အကြောင်းပါပြောလိုက်ရမှာ။ပြန်ခေါ်တော့လည်းမကိုင်။ ကလေးကို massagerကနေပြောလို့ရသားပဲ။
ထိုစဉ်ခင်၏ဖုန်း၌ notiတစ်ခုတက်လာသည်။ လီလီရဲ့အကောင့်ကို tagထားတဲ့ postတဲ့။ ကြည့်ဦးမှပဲ။
"ဟာ..."
အဲ့ဒီ postကခင့်ကိုအံ့သြသွားစေသလိုဒေါသလည်းထွက်စေသည်။ ကြည့်ရတာကလေးရဲ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကတင်ထားတဲ့ပုံပဲ။ caption က
"တစ်ခါတစ်လေမှတွေ့ရတာကို ro နေလိုက်ကြ" တဲ့
ပုံက2ပုံထဲဆိုပေမယ့်ခင်ကတော့ဒေါသကိုမထိန်းနိုင်တော့။ အဲ့ဒါကတော့ selfieဆွဲနေကြတာဆိုပေမယ့်ကလေးနဲ့ကလေးဘေးကကောင်မလေးတစ်ယောက်ကကလေးရဲ့ပါးကိုဆွဲညစ်ထားသည်။ လီလီကတော့ကင်မရာဘက်ကိုကြည့်နေပေမယ့်အခြားတစ်ယောက်ကတော့မကြည့်။ roတယ်ဆိုတော့သူတို့ကရည်းစားတွေလား။ ဟာ!!!!
စိတ်ဆိုးနေတယ်လို့ထင်နေတာ။ တကယ်ခင်နဲ့လမ်းခွဲတာလား။ ျအဲ့ဒါကြောင့်နောက်တစ်ယောက်ပါရနေတာပေါ့။ ဘယ်လောက်မှတောင်မကြာသေးပဲနဲ့။
"လီလီ......လီလီ။ နင့်ကိုချစ်လို့အလိုလိုက်ထားတာကိုအခွင့်ကောင်းယူတာလား"
ခင်အစကရေချိုးဖို့ပြင်ထားပေမယ့် ကုတ်အကျီကိုပြန်ဝတ်လိုက်ပြီးကားစက်နှိုးကာတစ်နေရာရာသို့မောင်းထွက်သွားသည်။
"ငါ running man ကြည့်မယ်။ လိုင်းပြောင်းပေး ဖူးပွင့်"
"ငါလည်းအသောကကားကြည့်မလို့။ ငါအရင်ကြည့်မယ်"
"ငါအရင်ရောက်တာလေ။"
"ရာ့။ ဒါကငါ့တိုက်"
ဒါကတော့ဖူးပွင့်အတွက်တော့ရိုးသွားပါပြီး။ ညရောက်တိုင်းလင်းရွှေနဲ့မိစိုးနဲ့ကရန်ဖြစ်နေကြ။ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုဂရုမစိုက်ပဲနဲ့သတင်းပဲကြည့်နေလိုက်သည်။
🔔တီ.....တောင်🔔
"တစ်ယောက်ယောက်လာတယ်နဲ့တူတယ်"
ဟိုကောင်မနှစ်ကောင်ကဆက်ရန်ဖြစ်ချင်သေးလို့တံခါးမဖွင့်ချင်မှန်းသိတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့်ဖူးပွင့်ကပဲဖွင့်လိုက်သည်။ တံခါးရှေ့မှာရောက်နေတဲ့သူ မမျှော်လင့်ထားတဲ့ဧည့်သည်
"လီလီ ဒီမှာရှိလား"
"ဟမ်.....အို...ရှင်"
ဖူးပွင့်ကြောင်သွားသည်။ အကြောင်းအရင်းကတော့ လုံးဝကို perfectနေတဲ့ခင်ကြောင့်။ suitဝတ်တဲ့ယောင်္ကျားလေးတွေတော့ဖူးပွင့်တွေ့ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် suitကိုမိန်းကလေးဝတ်တာလည်းမတွေ့ဖူးသလို မိန်းကလေးနဲ suit နဲ့လည်းလိုက်မယ်မထင်ခဲ့။ အခုဖူးပွင့်တွေ့တဲ့ခင်ကတော့ suitကိုကျကျနနဝတ်ထားပေမယ့်အသက်ရှူကျပ်လို့နှင့်တူသည်။ necktie ကိုဆွဲလိုက်တဲ့အခိုက်အတန့်လေးကဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းသည်။ ခင်ကိုလီလီမယူရင်တော့ဖူးပွင့်ရအောင်ယူမည်။
"လီလီဒီမှာရှိလားလို့"
"အာ.....မရှိပါဘူး"
"ဒါဆိုမင်းတို့လီလီရှိတဲ့နေရာကိုသိမှာပဲ။ ပြောပြ"
ဖူးပွင့်ဖြေတောင်မဖြေရသေးမိစိုးကဝင်၍
"ဘာဖြစ်လို့ပြောရမှာလဲ"
"ငါကသူရဲ့ပိုင်ရှင်မို့ပေါ့။ မင်းတို့လည်းသိမှာပဲ"
"တောင်းပန်ပါတယ်။ ညီမမပြောနိုင်ပါဘူး"
မိစိုးကအဲ့လိုပြောပေမယ့်လည်းလင်းရွှေကတော့လီလီရှိတဲ့ဟိုတယ်ကိုမျက်စောင်းထိုးပြသည်။ ခင်ကသတိထားမိသွားပြီး
"အခန်းနံပါတ်ဘယ်လောက်လဲ"
"135"
လင်းရွှေကချက်ချင်းဖြေလိုက်သည်။
မိစိုးရဲ့ဒေါသကတော့လင်းရွှေဆီရောက်လာတော့သည်။
"ကျေးဇူးဘဲကောင်မလေး"
ခင်ပြောရင်းထွက်သွားလိုက်သည်။
"ဟယ် ငါ့ကိုကောင်မလေးတဲ့။ Yessss အရမ်းအိမ်မက်တွေလှတော့မှာပဲ"
"အေး။ အဲ့ဒိအရမ်းလှတဲ့အိမ်မက်ကိုတစ်သက်လုံးမက်နိုင်အောင်ငါလုပ်ပေးမယ်"
"ဟဲ့ ဟဲ့ စိတ်ထိန်း"
လင်းရွှေသတိပေးသော်လည်းနောက်ကျသွားပြီး။ ဖူးပွင့်ကတော့သတင်းကိုသာပြန်ကြည့်နေလိုက်သည်။
"ဝင်လို့မရပါဘူးရှင့်။ တောင်းပန်ပါတယ်။
ဧည့်သည်တွေရဲ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိုပြောပြလို့မဖြစ်လို့ပါ"
ခင်သူ့ရဲ့လိပ်စာကတ်ကိုပြလိုက်သည်။ အမှန်တော့ခင်ကဒီဟိုတယ်ရဲ့ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူထဲတွင်ပါသည်။ ဒီဟိုတယ်မှမဟုတ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာရှိတဲ့ ဟိုတယ်67%၏ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူဖြစ်သည်။
"မင်းတို့မန်နေဂျာကိုခေါ်လိုက်။"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ။ ကျွန်တော်ကမန်နေဂျာပါ။ဘာပြသာနာများရှိလို့လဲ"
"ကွန်မအခန်းနံပါတ်135ဆီသွားချင်တယ်။"လို့ပြောရင်းသူ့ business cardကိုပြလိုက်သည်။
"ဟုတ်။ စောင့်လိုက်ရလို့တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်တော့အခန်းဆီကိုလိုက်ပို့ပေးပါမယ်"
ဒီလိုနဲ့အခန်းရှေ့ကိုရောက်သွားသည်။
"မင်းတို့ပြန်တော့။ငါ့ဘာသာငါကြည့်လုပ်လိုက်မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဝန်ထမ်းတွေပြန်သွားတော့မှ
တံခါးကိုအသာလေးခေါက်လိုက်သည်။
ဘယ်သူလဲလို့တောင်မမေးပဲနဲ့ တံခါးလာဖွင့်ပေးနေတာလေး။ လီလီကခင့်ကိုတွေ့တော့
ချက်ချင်းတံခါးပြန်ပိတ်ဖို့လုပ်ပေမယ့်
ခင်ကပြန်တွန်းပြီးအခန်းထဲကိုဝင်လာရင်းသူ့ကုတ်ကိုချွတ်လိုက်သည်။
"ဟက် ငါ့ကိုရှောင်ဖို့လုပ်တာပေါ့။ ငါဘယ်လိုလူစားလဲမသိဘူးနဲ့တူတယ်"
လီလီရဲ့လည်ပင်းကိုကြပ်ကြပ်ကိုင်ရင်း
"လွှတ် လီလီအသက်ရှူကျပ်တယ်"
လီလီကုတင်နားရောက်မှလီလီကိုတွန်းချလိုက်သည်။ လီလီတော့ပြောင်းလဲသွားတဲ့ခင့်ကိုကြည့်ရင်းအနောက်ကိုဆုတ်သွားသည်။ ခင်ကတော့ခါးပတ်ကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး
"မမဒေါသထွက်တာမမြင်ဖူးဘူးမလား။ သေချာကြည့်ထားပြီးမှတ်ထား။ နောက်တစ်ခေါက်ကျရင်ပိုနာမယ်။ အခုတော့ခံလိုက်ဦး။ ဒေါသပြေတဲ့အထိ"
ပြောရင်းလီလီ့အနားကိုပိုတိုးလာသည်။လီလီကတော့ကြောက်လွန်းလို့မျက်လုံးမှိပြီးခေါင်းငုံ့ထားပေမယ့်ဘာမှမထူး။ လီလီလက်ပင်းကိုကိုင်ရင်းဆွဲနမ်းနေတော့သည်။ လီလီကနှုတ်ခမ်းကိုအတင်းစေ့ထားပေမယ့်ခင်ကကိုက်လိုက်သောကြောင့်
"အာ့..."
တစ်ချက် moanလိုက်တာလေးကိုအခွင့်ကောင်းယူကာ လီလီပါးစပ်ထဲအားရပါးတိုးဝင်နေတော့သည်။ လီလီရဲ့အင်္ကျီကိုလည်းချွတ်မနေတော့ပဲဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ braမဝတ်ထားသောကြောင့်ထွက်လာတဲ့ရင်သားလေးကိုလီလီလက်ကပြန်ဖုံးလိုက်သည်။ ခင်ကလည်းလည်တိုင်ဆီသို့ပြောင်းလိုက်ရင်းလက်ကလည်းမက်မွန်းသီးလေးကိုဆုပ်နယ်ထားလေသည်။နှစ်ယောက်သားအပူချိန်မြင့်လာသောကြောင့်ခင်ကြယ်သီးများကိုဖြုတ်လိုက်သည်။
"အာ့......အား"
ကလေးရဲ့ moanသံလေးက ရင်သားလေးတွေဆီကိုအာရုံပြောင်းစေသည်။
"ပြွတ်......ပြွတ်"
စုပ်လွန်းလို့အသံတွေပါထွက်သည်။
ကလေးရဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ရင်းလက်တစ်ဖက်ကခါးပတ်ကိုကိုင်ထားသည်။ပြီးတော့လီလီကိုလေးဘက်ထောက်စေလိုက်ပြီးခါးပတ်နှင့်ကျောကုန်းကိုတစ်ချက်ရိုက်လိုက်သည်။
"ဖြန်း"
"အား"
အားပြင်းလို့နဲ့တူတယ်။ အရာပါထင်သွားတယ်။မက်မွန်းသီးလေးကိုအနမ်းပေးလိုက်ပြီးမက်မွန်းသီးလေးကိုလည်းနှစ်ချက်လောက်ရိုက်လိုက်သည်။
"အာ့......အား။ ရပ်ပါ......တော့"
ခင်နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ရိုက်လိုက်ပြီး
"Mommyလို့ခေါ်။ အသက်ကျယ်ကျယ်လေး"
နှစ်ချက်လောက်ထပ်ရိုက်ပြီးမှလီလီက
"အာ့.....မာ......အား.....မာမီ"
"အင်း။ ကောင်းတယ် နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ခေါ် "
"ဖြန်း ဖြန်း"
"အာ့.......မာ.....မီ"
"Yess baby. Ahhh"ကျောကုန်းကိုအနမ်းဖွဖွလေးပေးပြီးနောက်လီလီကပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ ကျောကုန်းကတော့စပ်နေမှာပဲ။
Straponမပါလာသောကြောင့်လက်ဖြင့် pussyထဲသို့ထည့်လိုက်သည်။
"အာ့.."
ကလေးကိုကြည့်လိုက်တော့မျက်လုံးမှိတ်ရင်းအိပ်ရာခင်းကိုဆုပ်နေသည်။ အမြဲတမ်းပါပဲ။ နာကျင်မှုဒဏ်ကိုကြိတ်ခံနေတာလေး။
အတွင်းသားလေးကနွေးနေတာပဲ။ခင် ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်လုပ်နေလိုက်သည်။
"အာ့......အား မ..... မာမီ.........အား။ ပြီးတော့.......မယ်.... အား"
ပြီးတော့မယ်ဆိုလို့မြန်မြန်လုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ကလေးဆီမှ honey များထွက်လာသည်။pussyလေးကိုလျက်ရင်း honeyလေးကိုမျိုချလိုက်ပြီး လျှာဖြင့်ပြန်ပြုစုပေးနေလိုက်သည်။ ပြီးတော့ pussyချင်းချင်းကပ်ကာပွတ်တိုက်နေလိုက်သည်။
"အာ့.......အား.......မာမီ"
ရင်သားတွေကိုလည်းစုပ်ရင်း။ ဒီလိုနှင့်4နာရီလောက်ကြာသွားသည်။ ခင်ကမရပ်သေး။ ဘယ်နှစ်ကြိမ်မြေက်လည်းမမှတ်မိတော့။ pussyချင်းချင်းကပ်လိုက်၊ လက်ထည့်လိုက်၊ လျှာဖြင့်ပြုစုလိုက်ဖြင့်တော်တော်ကြာသွားသည်။
"မ.. မပြီးသေးဘူးလားဟင်။ ကလေးမနိုင်တော့ဘူး"သူ့ pussyလေးကိုလက်ဖြင့်ကာကာဒူးကွေးလိုက်ပြီးအခြားဘက်ကိုလှည့်နေသည်။ခင်လည်းအရမ်းကြာသွားမှန်းခုမှသတိရပြီးနောက်ကျောလေးကိုအနမ်းများပေးကာ
"Sorry ကလေးရယ်။ အလွမ်းတွေအတိုးချလိုက်တာ"
"1ရက်လေးပဲရှိသေးတာကို"
"မအတွက်တော့1နှစ်လို့ပဲ။ ကလေးနားလိုက်တော့လေ။ အရမ်းပင်ပန်းနေလိမ့်မယ့်"
လီလီခေါင်းငြိမ့်ရင်းသူ့ရင်ခွင်ထဲအိပ်ပျော်သွားသည်။
"မနက်ကျမှသတင်းကောင်းလေးပြောပြတော့မယ်နော်။ good night"
____________________________
လိုအပ်တာရှိရင်ပြောကြပါဦး။ရိုင်းသွားရင်းတောင်းပန်ပါတယ်နော်
Advertisement
The Flower of Separation
On one side of the story we have the good empress, and on the other side we have the evil general. Two girls born with a similar power, and yet there is differences. One is the power that will bring peace and hope, the other will bring about destruction.
8 130The Daily Life of a Supporting Character
When Arisa Tanaka dies from getting hit by a truck, she is reincarnated into future Japan. She wants to live a normal life, only to find her wish obstructed by various obstacles as she gradually uncovers secrets of the world she thought she knew. Follow Sia Analie through her eventful (and not so eventful) life as she tries to protect what's important to her.Reincarnation story inspired by Otoburi and Kenkyo.Warning! Slow plot progression.
8 171Living together, apart
Ivy goes to the school of the rich. As every teenage movies she's watched, the nerd falls for the popular boy. Well her story is something similar. Ivy McClain is the Nerd of her highschool. She likes the town's perfect boy, Ryder Lakes. They never cross paths, until the riches' tradition takes place. She is paired with Ryder to live with him for a year, to keep the riches' generation going. If they fall in love then they continue their life together, and get married in the future. If they don't they can go their separate ways, or live together for another year to try again. How will she survive as the shy nerd, living with the perfect boy? Highest rankings (apparently) ❗️Perfect- 147Riches-17Shy- 184Living together- 64Teens- 840Popular- 436Nerd - 592
8 187Silver Silence
Siles follows the Queen like a shadow, protecting her from the many dangers that arise from ruling a treacherous hierarchy of magicians. He doesn't have magic like the other members of the ruling class, but his ability to resist their magic allows him to enjoy their luxurious lifestyle.After the Queen's death, a new magician with an almost obsessive interest in Siles takes her place. Meanwhile, a commoner rebellion begins to build that, for the first time, Siles might not be able to or want to suppress.
8 269a letter for him · bokuaka
❝i've been in love with you for three years, bokuto, and i never risked myself for telling you the truth. instead, i only uttered denial statements. i might be stupid, a coward, or might be smart, i don't know.❞ ― lowercase intended
8 212The Other Nikiforov
Always the shadow and never the spotlight. The teenage prodigy that was always outshined by the living legend. She didn't mind because he was her idol, her brother, her family, her world. The night he left Russia without her, she was crushed. Alone in the world, she turns to a friend for help to find maybe something more with the Russian Punk. A year later, she has a gold medal and is finally healing from the scars on her heart and confront her feelings towards her blonde crush, the legendary brother returns to Russia, with a Japanese fiance in tow, and the cards are off the table as to what will happen next. I don't own Yuri on Ice, Yuri on Ice is produced by MAPPA studios, licensed by Crunchyroll, directed by Sayo Yamamoto and written by Mitsurō Kubo. I also do not own the pictures/music used, those belong to their respective artists.
8 190