SANDRO's POV:

tinapik ako ni Simon.

tanong ko sa kanya na ikinataas ng kilay niya.

natatawa ito.

Tinapik ko nalang siya sa balikat at tumalikod habang tumatawa.

*****

Napaupo ako sa labas ng ICU matapos sumilip kay Naomi na walang malay, namamayat at agaw buhay.

Nawala na ang anak ko, ayokong mawala si Naomi pero I need to let her go. I had nothing, wala akong kwentang ama.

Bakit ba hindi ko agad nalaman na anak ko ang bata? Bakit ko siya sinumbatan kung kasalanan ko naman talaga? Bakit ako naging matigas kay Naomi?

Kung maibabalik ko lang ang oras...

balita sa akin ni Vinny.

tanong ko sa kanya.

Tumayo ito at tumalikod bago naglakad papalayo pero agad itong huminto at nagsalita.

ngumiti ako.

Vinny is such a cute gentleman. Mana sa akin.

sinundan ko siya at tinapik sa balikat.

I asked him

Tumango ito.

I smiled at him.

Sa kabila ng lahat nang ginawa ko kay Naomi, there's Vincent Marcos para icomfort siya. There's Vincent Marcos to look after her everyday.

I love my brother so much, sorry Vincent for everything. Sorry Naomi and sorry Alexis.