《မီးခိုးရောင်အပိုင်းအစများ [18 plus] Zawgyi and Unicode》အပိုင်း(၇) : ထူးဆန်းသောစွမ်းအင်များ
Advertisement
(Unicode)
အပိုင်း(၇): ထူးဆန်းသောစွမ်းအင်များ
"...."
Sex video ထဲမှ အသံကြီးက မိုက်ခရိုဖုန်းမှတစ်ဆင့် ခန်းမကြီးတစ်ခုလုံး ပြန့်နှံ့လာပြီး မင်္ဂလာခန်းမတစ်ခုလုံး ရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်သွားသည်။ ယွန်း၀တီနှင့် ခန့်ထည်တို့နှစ်ယောက်လုံး စင်ပေါ်ပြေးတက်သွားပြီး ယွန်း၀တီက ကျွန်တော့်လက်က sex video ဖွင့်ထားသည့် ဖုန်းကို ရိုက်ချလိုက်သည်။
"နင်အတော်အောက်တန်းကျတာပါလား .. ဟမ် .. ရုပ်လေးက သနားကမားနဲ့ ဒီလောက်ထိအောက်တန်းကျမယ်တောင်မထင်မိဘူး"
ကျွန်တော်က ကျသွားသောဖုန်းကိုပြန်ကောက်ရင်း ယွန်း၀တီကိုကြည့်လိုက်သည်။
"ဘယ်လိုပြောလိုက်တယ် ... အောက်တန်းကျတယ် ဟုတ်လား
အစ်မရယ်..
အစ်မက ကျွန်တော့်ချစ်သူကို ကြားထဲကနေ၀င်ပြီး ဖြတ်ခုတ်တာကကော အောက်တန်းမကျဘူးလား."
"ငါက ကြားထဲကနေ ဖြတ်ခုတ်တာမဟုတ်ဘူးလေ .. ငါတို့က မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ တည်ဆဲဥပဒေတွေအရ လက်ထပ်စာချုပ်မှာ တရား၀င်လက်မှတ်ထိုးပြီး လက်ထပ်ထားကြတာ ..
နင်တို့အရင်ကတည်းက သိပ်ချစ်နေကြရင် ရုံးတက်ပြီး တရား၀င်ဖြစ်အောင် လက်ထပ်လိုက်ကြပါလား .."
"ခင်ဗျား ... ခင်ဗျား အရမ်းလွန်လာပြီနော်"
ယွန်း၀တီပြောသောစကားများကြောင့် ကျွန်တော့်အသားများ တဆတ်ဆတ်ပင်တုန်လာအောင် ဒေါသများထွက်လာသည်။ သို့သော်လည်း ယွန်း၀တီက ပြောမြဲအတိုင်းပင်ဆက်ပြောလျက်ရှိနေသည်။
"တကယ်ချစ်နေကြရင် နင်တို့အရင်ကတည်းက လက်မှတ်ထိုးနိုင်ကြရမှာလေ .. နိုင်ငံတော်ကတောင် နင်တို့ကို တရား၀င်အသိအမှတ်မပြုတာ .. အောက်တန်းစား ... ငါ့မင်္ဂလာစင်မြင့်ထက်က ခုဆင်းစမ်း. .. ပွဲကျက်သရေယုတ်တယ်"
ကျွန်တော့်ဒေါသများသည် အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သွားပြီး ယွန်း၀တီ၏မျက်နှာကို လက်ဖြင့်ချိန်ရွယ်လိုက်ရာ ခန့်ထည်က ကျွန်တော့်လက်ကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်သည်။
"ဟေ့ကောင် .. မင်း ငါ့မိန်းမကို ဘာမှလက်နဲ့ရွယ်စရာအကြောင်းမရှိဘူး .. ခုချက်ချင်းခန်းမထဲကထွက်သွားလိုက်"
ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒေါသထွက်သော မျက်၀န်းအစုံတို့သည် ကိုကို့စကားသံကြောင့် ၀မ်းနည်းသည့်အသွင်သို့ ပြောင်းသွားပြီး ကိုကို့ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုက အခုကျ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ ဒီလိုစကားတွေတောင်ပြောထွက်နိုင်နေပြီတဲ့လား။
"ဟင် ကိုကို့ .."
ကျွန်တော့်မျက်၀န်းအစုံက သတို့သား၀တ်စုံ၀တ်ထားသော ကိုကို့ကို ကြည့်ရင်း မျက်ရည်တို့က ကျလာသည်။ ကိုကို့လက်က ယွန်း၀တီကို ရိုက်ဖို့ရွယ်ထားသော ကျွန်တော့်လက်ကို ကိုင်ထားဆဲပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေက ယွန်း၀တီဆီကို ကြည့်နေမိလိုက်သည်။ ကျွန်တော့်ဒေါသများက တဆစ်ဆစ်နှင့်တက်လာပြီး ဒေါသအဟုန်ကြောင့် စိတ်ခွန်အားများရလာပြီး ခန့်ထည်ချုပ်ထားသော ကျွန်တော့်လင်ကို အားနှင့်ရုန်းလိုက်သည်။
ထိုအခိုက်တွင် ခန်းမအတွင်းမှာရှိသော ပစ္စည်းများကလည်း ရုတ်တရက် တုန်ခါလှုပ်ရှားလာကြသည်။
"ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်သတ်မယ်"
ဟု ကြိမ်းဝါးလိုက်ပြီး ယွန်း၀တီရှိရာကို လက်ဖြင့်ရွယ်လိုက်ရာ ကျွန်တော့်လက်က ယွန်း၀တီကို မထိခင်မှာပဲ ယွန်း၀တီထံမှ ငယ်သံပါအောင်အော်သံကြီးကို ကြားလိုက်ရသည်။
"အားးး"
ကျွန်တော့်လက်ကို မရိုက်ပဲ ပြန်ချလိုက်ပြီး ယွန်း၀တီကိုကြည့်လိုက်တော့ ယွန်း၀တီ၏ မျက်လုံးများထဲမှ သွေးများကျဆင်းနေသည်ကို တွေ့ရသည်။
"ကျွန်မမျက်လုံးတွေ .. အားး ကယ်ကြပါဦး .. ကန်းပြီထင်တယ် ... ကယ်ကြပါ ... ကယ်ကြပါ.."
"ဟင် ငါ .. ငါ ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူးနော်"
ကျွန်တော်ထိုသို့သာပြောလိုက်ရသော်လည်း ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးများကို ကိုယ့်ဘာသာပြန်ကြည့်နေမိသည်။
ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးများသည် ထင်မှတ်မထားလောက်အောင်ပင် တုန်ယင်လို့နေပြီး အခိုးအငွေ့များက ထွက်လျက်ရှိသည်။ ကျွန်တော်လက်နဲ့ပဲရွယ်မိလိုက်သည်ကို အားလုံးက သတိထားမိကြသောကြောင့် လူတွေက ကျွန်တော့်ကိုတော့ အပြစ်မတင်ကြပဲ ယွန်း၀တီရှိရာသို့ ပြေးကာ ကြည့်နေကြသည်။
ကျွန်တော် မင်္ဂလာစင်မြင့်ထက်မှာ အောက်သို့အမြန်ဆင်းလိုက်ပြီး စင်မြင့်ထက်ကို ပြန်ကြည့်လိုက်မိတော့ လူအုပ်ကြီးက ယွန်း၀တီကို ဂရုစိုက်နေကြသော်လည်း ကိုကိုက ကျွန်တော့်ကို ဂရုဏာသက်သော မျက်လုံးများနှင့် ကြည့်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
ကျွန်တော် ကိုကိုနှင့်ပတ်သတ်ပြီးလည်း နားမလည်ချင်တော့ ဘာကိုမှနားမလည်နိုင်တော့။
ကျွန်တော်နဲ့ ကိုကို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းက ဒီမှာပြီးပြီဟု စိတ်ထဲမှာ ခံယူလိုက်ပြီး ကိုကို့ကို နာကျည်းသော မျက်လုံးများနှင့်သာ ကြည့်နေလိုက်မိတော့သည်။
"ကိုကို့ကို မုန်းတယ်.."
ကျွန်တော် တီးတိုးလေး ပါးစပ်လှုပ်ရုံလောက်လေးပြောပြီးနောက် မင်္ဂလာခန်းမအတွင်းကနေ ပြေးထွက်လာမိလိုက်သည်။
ကိုကိုကတော့ သူ့ဇနီးလောင်းလေးနှင့်အတူသာ အနောက်မှာကျန်ခဲ့ရှာတော့သည်။
ကျွန်တော့်စိတ်တွေ တောင်စဉ်ရေမရဖြစ်ပြီး ရုတ်တရက်ပြေးထွက်လာရင်း တစ်နေရာအရောက်တွင်
"တီ .. တီ"
ဟူသော ကားဟွန်းတီးသံ အကျယ်ကြီးကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် ကားတစ်စီးက ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ကို ၀င်တိုက်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကားလမ်းမထက်တွင် ပုံလဲကျသွားတော့သည်။
×××××
ကျွန်တော်သတိလစ်သွားဟန်တူသည်။ ကျွန်တော့်အိပ်မက်ထဲမှာတော့ ခါးတစ်ပိုင်းပြတ်နေသည့်လူကြီးက ကျွန်တော့်ကို "ကယ်ပါ" ဟု အကူအညီတောင်းနေသည်ကိုလည်း တွေ့နေရသည်။ အခုတော့ ထိုလူကြီးသည် အရင်တစ်ခါ အာရုံထဲမှာ မြင်ရသလိုမျိုးပင် လမ်းကို တဖြည်းဖြည်းချင်းဖြတ်ကူးနေသည်။ သို့သော် အရင်တစ်ခါကလို ကျွန်တော် ရှေ့မတိုးရဲတော့။ ခဏနေတော့ အရင်က ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည့်အတိုင်း ကားကြီးတစ်စီးက ထိုလူကြီး၏ ခါးကို တက်ကြိတ်သွားသည်။ ခါးကြီး ပြားချပ်နေသည့်ကြားမှပင် လမ်းတစ်ဖက်ကို ဒရွတ်တိုက်ကြီး ဖြတ်ကူးနေပြန်သည်။ ထိုလူကြီး၏ ခါးသည် ဒရွတ်တိုက်နေရင်း ပြတ်ထွက်သွားပြီးနောက် ထိုလူကြီး၏မျက်နှာကြီးက ကျွန်တော့်ဘက်သို့ လှည့်လာပြန်လေသည်။
ကျွန်တော်အရင်ကဖြစ်ခဲ့ဖူးသည့်အတိုင်းပင် ဘုရားစာဆိုလိုက်တော့ အလင်းရောင်ပြန်၀င်လာပြီး ကျွန်တော့်အသိစိတ်ပြန်၀င်လာတော့သည်။
××××
ကျွန်တော့်မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်မိလိုက်တော့ ကျွန်တော်ရင်းနှီးသိကျွမ်းခြင်းမရှိသော မျက်နှာကျက်ကို အရင်ဆုံးမြင်လိုက်ရသည်။ ကျွန်တော့်ခြေထောက်မှာ ပတ်တီးများစည်းထားသည်ကိုလည်း သတိထားမိလိုက်ပြန်သည်။ ကျွန်တော်က ဘေးပတ်၀န်းကျင်ကို ပြန်ကြည့်မိလိုက်တော့ ကျွန်တော်က သူစိမ်းတစ်ယောက်ရဲ့ အိမ်က ကုတင်ပေါ်မှာ ရောက်နေတာဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့်ဘေးမှာတော့ အသက် ၁၈ ၁၉ လောက်သာရှိဦးမည့် ကောင်လေးတစ်ယောက်က အိပ်မောကျလို့နေသည်။ ထိုကောင်လေး၏ပုံစံသည် ခပ်ပိန်ပိန် အသားနည်းနည်းဖြူပြီး နှုတ်ခမ်းလေးများကရဲနေကာ ဂျပန် anime ကာတွန်းကားများထဲမှ ရုပ်မျိုးလေးဖြစ်သည်။ ထိုကောင်လေးကတော့ ကျွန်တော်နိုးလာသည်ကိုမသိ။ အိပ်မောကျလို့နေသည်။ ကျွန်တော် သိချင်စိတ်တွေများလာသဖြင့် ထိုကောင်လေးကိုနှိုးလိုက်မိသည်။
Advertisement
"ညီလေး .. ညီလေး..."
ထိုကောင်လေးက အိပ်မူးတူးနှင့် အပျင်းကြောလေးများ နည်းနည်းဆန့်ပြီးနောက်ထလာသည်။
"ဟင် အစ်ကို နိုးလာပြီလား .. "
"အင်း ဒါဘယ်ရောက်နေတာလဲ"
"အစ်ကို့ကို ကျွန်တော့်ကားနဲ့တိုက်မိတာ"
"ဟင် ဘယ်လို .. အား .. ကျွတ်ကျွတ် ရေဆာလိုက်တာ"
ကျွန်တော်က ခြေထောက်မှာ ပတ်တီးများစည်းထားသည်ကို သတိမရပဲ ရုတ်တရက်ထလိုက်ရာ ခြေထောက်မှာ ထောက်လို့မရပဲ ထိုကောင်လေးပေါ်သို့ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ရုတ်တရက် ပြိုလဲကျသွားပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းဖူး နီနီစိုစိုလေးများနှင့် ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတို့က အလွန်ပင်နီးကပ်သွားပြီး သူ့ရဲ့ နှာခေါင်းက ရှုထုတ်လိုက်သော လေနွေးများသည်ပင်လျှင် ကျွန်တော့်မျက်နှာသို့ နွေးထွေးစွာကျရောက်လာပြီး ကျွန်တော့်နှလုံးသားများ ရန်ခုန်မြန်လာပါတော့သည်။
အပိုင်း(၈)ဆက်ရန်
Own Feeling @ 2021 by
Auro Karshine
(Zawgyi)
အပိုငျး(၇): ထူးဆနျးသောစှမျးအငျမြား
"...."
Sex video ထဲမှ အသံကွီးက မိုကျခရိုဖုနျးမှတဈဆင့ျ ခနျးမကွီးတဈခုလုံး ပွန့ျနှံ့လာပွီး မငျ်ဂလာခနျးမတဈခုလုံး ရုတျရုတျသဲသဲဖွဈသှားသညျ။ ယှနျးဝတီနှင့ျ ခန့ျထညျတို့နှဈယောကျလုံး စငျပေါျပွေးတကျသှားပွီး ယှနျးဝတီက ကြှနျတော့ျလကျက sex video ဖှင့ျထားသည့ျ ဖုနျးကို ရိုကျခလြိုကျသညျ။
"နငျအတောျအောကျတနျးကတြာပါလား .. ဟမျ .. ရုပျလေးက သနားကမားနဲ့ ဒီလောကျထိအောကျတနျးကမြယျတောငျမထငျမိဘူး"
ကြှနျတောျက ကသြှားသောဖုနျးကိုပွနျကောကျရငျး ယှနျးဝတီကိုကွည့ျလိုကျသညျ။
"ဘယျလိုပွောလိုကျတယျ ... အောကျတနျးကတြယျ ဟုတျလား
အဈမရယျ..
အဈမက ကြှနျတော့ျခစြျသူကို ကွားထဲကနဝေငျပွီး ဖွတျခုတျတာကကော အောကျတနျးမကဘြူးလား."
"ငါက ကွားထဲကနေ ဖွတျခုတျတာမဟုတျဘူးလေ .. ငါတို့က မွနျမာနိုငျငံရဲ့ တညျဆဲဥပဒတှေအေရ လကျထပျစာခြုပျမှာ တရားဝငျလကျမှတျထိုးပွီး လကျထပျထားကွတာ ..
နငျတို့အရငျကတညျးက သိပျခစြျနကွေရငျ ရုံးတကျပွီး တရားဝငျဖွဈအောငျ လကျထပျလိုကျကွပါလား .."
"ခငျဗြား ... ခငျဗြား အရမျးလှနျလာပွီနောျ"
ယှနျးဝတီပွောသောစကားမြားကွောင့ျ ကြှနျတော့ျအသားမြား တဆတျဆတျပငျတုနျလာအောငျ ဒေါသမြားထှကျလာသညျ။ သို့သောျလညျး ယှနျးဝတီက ပွောမွဲအတိုငျးပငျဆကျပွောလကြျရှိနသေညျ။
"တကယျခစြျနကွေရငျ နငျတို့အရငျကတညျးက လကျမှတျထိုးနိုငျကွရမှာလေ .. နိုငျငံတောျကတောငျ နငျတို့ကို တရားဝငျအသိအမှတျမပွုတာ .. အောကျတနျးစား ... ငါ့မငျ်ဂလာစငျမွင့ျထကျက ခုဆငျးစမျး. .. ပှဲကကြျသရယေုတျတယျ"
ကြှနျတော့ျဒေါသမြားသညျ အထှတျအထိပျသို့ရောကျသှားပွီး ယှနျးဝတီ၏မကြျနှာကို လကျဖွင့ျခြိနျရှယျလိုကျရာ ခန့ျထညျက ကြှနျတော့ျလကျကို ဖမျးဆုပျလိုကျသညျ။
"ဟေ့ကောငျ .. မငျး ငါ့မိနျးမကို ဘာမှလကျနဲ့ရှယျစရာအကွောငျးမရှိဘူး .. ခုခကြျခငြျးခနျးမထဲကထှကျသှားလိုကျ"
ကြှနျတော့ျရဲ့ ဒေါသထှကျသော မကြျဝနျးအစုံတို့သညျ ကိုကို့စကားသံကွောင့ျ ဝမျးနညျးသည့ျအသှငျသို့ ပွောငျးသှားပွီး ကိုကို့ကို ကွည့ျလိုကျသညျ။ ကိုကိုက အခုကြ မိနျးမတဈယောကျအတှကျနဲ့ ဒီလိုစကားတှတေောငျပွောထှကျနိုငျနပွေီတဲ့လား။
"ဟငျ ကိုကို့ .."
ကြှနျတော့ျမကြျဝနျးအစုံက သတို့သားဝတျစုံဝတျထားသော ကိုကို့ကို ကွည့ျရငျး မကြျရညျတို့က ကလြာသညျ။ ကိုကို့လကျက ယှနျးဝတီကို ရိုကျဖို့ရှယျထားသော ကြှနျတော့ျလကျကို ကိုငျထားဆဲပငျဖွဈသညျ။ ကြှနျတော့ျမကြျလုံးတှကေ ယှနျးဝတီဆီကို ကွည့ျနမေိလိုကျသညျ။ ကြှနျတော့ျဒေါသမြားက တဆဈဆဈနှင့ျတကျလာပွီး ဒေါသအဟုနျကွောင့ျ စိတျခှနျအားမြားရလာပွီး ခန့ျထညျခြုပျထားသော ကြှနျတော့ျလငျကို အားနှင့ျရုနျးလိုကျသညျ။
ထိုအခိုကျတှငျ ခနျးမအတှငျးမှာရှိသော ပစ်စညျးမြားကလညျး ရုတျတရကျ တုနျခါလှုပျရှားလာကွသညျ။
"ခငျဗြားကို ကြှနျတောျသတျမယျ"
ဟု ကွိမျးဝါးလိုကျပွီး ယှနျးဝတီရှိရာကို လကျဖွင့ျရှယျလိုကျရာ ကြှနျတော့ျလကျက ယှနျးဝတီကို မထိခငျမှာပဲ ယှနျးဝတီထံမှ ငယျသံပါအောငျအောျသံကွီးကို ကွားလိုကျရသညျ။
"အားးး"
ကြှနျတော့ျလကျကို မရိုကျပဲ ပွနျခလြိုကျပွီး ယှနျးဝတီကိုကွည့ျလိုကျတော့ ယှနျးဝတီ၏ မကြျလုံးမြားထဲမှ သှေးမြားကဆြငျးနသေညျကို တှေ့ရသညျ။
"ကြှနျမမကြျလုံးတှေ .. အားး ကယျကွပါဦး .. ကနျးပွီထငျတယျ ... ကယျကွပါ ... ကယျကွပါ.."
"ဟငျ ငါ .. ငါ ဘာမှမလုပျရသေးဘူးနောျ"
ကြှနျတောျထိုသို့သာပွောလိုကျရသောျလညျး ကြှနျတော့ျလကျဖဝါးမြားကို ကိုယ့ျဘာသာပွနျကွည့ျနမေိသညျ။
ကြှနျတော့ျလကျဖဝါးမြားသညျ ထငျမှတျမထားလောကျအောငျပငျ တုနျယငျလို့နပွေီး အခိုးအငှေ့မြားက ထှကျလကြျရှိသညျ။ ကြှနျတောျလကျနဲ့ပဲရှယျမိလိုကျသညျကို အားလုံးက သတိထားမိကွသောကွောင့ျ လူတှကေ ကြှနျတော့ျကိုတော့ အပွဈမတငျကွပဲ ယှနျးဝတီရှိရာသို့ ပွေးကာ ကွည့ျနကွေသညျ။
ကြှနျတောျ မငျ်ဂလာစငျမွင့ျထကျမှာ အောကျသို့အမွနျဆငျးလိုကျပွီး စငျမွင့ျထကျကို ပွနျကွည့ျလိုကျမိတော့ လူအုပျကွီးက ယှနျးဝတီကို ဂရုစိုကျနကွေသောျလညျး ကိုကိုက ကြှနျတော့ျကို ဂရုဏာသကျသော မကြျလုံးမြားနှင့ျ ကွည့ျနသေညျကိုတှေ့လိုကျရသညျ။
ကြှနျတောျ ကိုကိုနှင့ျပတျသတျပွီးလညျး နားမလညျခငြျတော့ ဘာကိုမှနားမလညျနိုငျတော့။
ကြှနျတောျနဲ့ ကိုကို့ရဲ့ ဇာတျလမျးက ဒီမှာပွီးပွီဟု စိတျထဲမှာ ခံယူလိုကျပွီး ကိုကို့ကို နာကညြျးသော မကြျလုံးမြားနှင့ျသာ ကွည့ျနလေိုကျမိတော့သညျ။
"ကိုကို့ကို မုနျးတယျ.."
ကြှနျတောျ တီးတိုးလေး ပါးစပျလှုပျရုံလောကျလေးပွောပွီးနောကျ မငျ်ဂလာခနျးမအတှငျးကနေ ပွေးထှကျလာမိလိုကျသညျ။
ကိုကိုကတော့ သူ့ဇနီးလောငျးလေးနှင့ျအတူသာ အနောကျမှာကနြျခဲ့ရှာတော့သညျ။
ကြှနျတော့ျစိတျတှေ တောငျစဉျရမေရဖွဈပွီး ရုတျတရကျပွေးထှကျလာရငျး တဈနရောအရောကျတှငျ
"တီ .. တီ"
ဟူသော ကားဟှနျးတီးသံ အကယြျကွီးကို ကွားလိုကျရပွီးနောကျ ကားတဈစီးက ကြှနျတော့ျခန်ဓာကိုယျကို ဝငျတိုကျလိုကျပွီး ကြှနျတော့ျတဈကိုယျလုံး ကားလမျးမထကျတှငျ ပုံလဲကသြှားတော့သညျ။
×××××
ကြှနျတောျသတိလဈသှားဟနျတူသညျ။ ကြှနျတော့ျအိပျမကျထဲမှာတော့ ခါးတဈပိုငျးပွတျနသေည့ျလူကွီးက ကြှနျတော့ျကို "ကယျပါ" ဟု အကူအညီတောငျးနသေညျကိုလညျး တှေ့နရေသညျ။ အခုတော့ ထိုလူကွီးသညျ အရငျတဈခါ အာရုံထဲမှာ မွငျရသလိုမြိုးပငျ လမျးကို တဖွညျးဖွညျးခငြျးဖွတျကူးနသေညျ။ သို့သောျ အရငျတဈခါကလို ကြှနျတောျ ရှေ့မတိုးရဲတော့။ ခဏနတေော့ အရငျက ဖွဈခဲ့ဖူးသည့ျအတိုငျး ကားကွီးတဈစီးက ထိုလူကွီး၏ ခါးကို တကျကွိတျသှားသညျ။ ခါးကွီး ပွားခပြျနသေည့ျကွားမှပငျ လမျးတဈဖကျကို ဒရှတျတိုကျကွီး ဖွတျကူးနပွေနျသညျ။ ထိုလူကွီး၏ ခါးသညျ ဒရှတျတိုကျနရေငျး ပွတျထှကျသှားပွီးနောကျ ထိုလူကွီး၏မကြျနှာကွီးက ကြှနျတော့ျဘကျသို့ လှည့ျလာပွနျလသေညျ။
ကြှနျတောျအရငျကဖွဈခဲ့ဖူးသည့ျအတိုငျးပငျ ဘုရားစာဆိုလိုကျတော့ အလငျးရောငျပွနျဝငျလာပွီး ကြှနျတော့ျအသိစိတျပွနျဝငျလာတော့သညျ။
××××
ကြှနျတော့ျမကြျလုံးကို ဖှင့ျကွည့ျမိလိုကျတော့ ကြှနျတောျရငျးနှီးသိကြှမျးခွငျးမရှိသော မကြျနှာကကြျကို အရငျဆုံးမွငျလိုကျရသညျ။ ကြှနျတော့ျခွထေောကျမှာ ပတျတီးမြားစညျးထားသညျကိုလညျး သတိထားမိလိုကျပွနျသညျ။ ကြှနျတောျက ဘေးပတျဝနျးကငြျကို ပွနျကွည့ျမိလိုကျတော့ ကြှနျတောျက သူစိမျးတဈယောကျရဲ့ အိမျက ကုတငျပေါျမှာ ရောကျနတောဖွဈပွီး ကြှနျတော့ျဘေးမှာတော့ အသကျ ၁၈ ၁၉ လောကျသာရှိဦးမည့ျ ကောငျလေးတဈယောကျက အိပျမောကလြို့နသေညျ။ ထိုကောငျလေး၏ပုံစံသညျ ခပျပိနျပိနျ အသားနညျးနညျးဖွူပွီး နှုတျခမျးလေးမြားကရဲနကော ဂပြနျ anime ကာတှနျးကားမြားထဲမှ ရုပျမြိုးလေးဖွဈသညျ။ ထိုကောငျလေးကတော့ ကြှနျတောျနိုးလာသညျကိုမသိ။ အိပျမောကလြို့နသေညျ။ ကြှနျတောျ သိခငြျစိတျတှမြေားလာသဖွင့ျ ထိုကောငျလေးကိုနှိုးလိုကျမိသညျ။
"ညီလေး .. ညီလေး..."
ထိုကောငျလေးက အိပျမူးတူးနှင့ျ အပငြျးကွောလေးမြား နညျးနညျးဆန့ျပွီးနောကျထလာသညျ။
"ဟငျ အဈကို နိုးလာပွီလား .. "
"အငျး ဒါဘယျရောကျနတောလဲ"
"အဈကို့ကို ကြှနျတော့ျကားနဲ့တိုကျမိတာ"
"ဟငျ ဘယျလို .. အား .. ကြှတျကြှတျ ရဆောလိုကျတာ"
ကြှနျတောျက ခွထေောကျမှာ ပတျတီးမြားစညျးထားသညျကို သတိမရပဲ ရုတျတရကျထလိုကျရာ ခွထေောကျမှာ ထောကျလို့မရပဲ ထိုကောငျလေးပေါျသို့ ကြှနျတော့ျခန်ဓာကိုယျတဈခုလုံး ရုတျတရကျ ပွိုလဲကသြှားပွီး သူ့နှုတျခမျးဖူး နီနီစိုစိုလေးမြားနှင့ျ ကြှနျတော့ျနှုတျခမျးတို့က အလှနျပငျနီးကပျသှားပွီး သူ့ရဲ့ နှာခေါငျးက ရှုထုတျလိုကျသော လနှေေးမြားသညျပငျလြှငျ ကြှနျတော့ျမကြျနှာသို့ နှေးထှေးစှာကရြောကျလာပွီး ကြှနျတော့ျနှလုံးသားမြား ရနျခုနျမွနျလာပါတော့သညျ။
အပိုငျး(၈)ဆကျရနျ
Own Feeling @ 2021 by
Auro Karshine
Advertisement
The House Keeper
Montana Kelly had no where to go. She needed a job, a place to live.Oliver Black was the billionaire that needed a housekeeper.What would happen when they get to know each other? How would they deal with each other?Especially when a child appears?Follow the emotional spiral of Miss Kelly and Mr Black.
8 509The Tattoo Artist ✓
❝You're mine. Understand? And if I see you look at a guy the same way you look at me, I'll kill him. And I'll fuck you with his blood around my hand.❞It should scare me. But it doesn't. •••When Alexandra Jones, an innocent catholic catches the eye of Diávolos - also known to be the silent killer. She tries to prove to her best friend that he is not just a myth. But what if proving a killers identity would put her in more danger than she thinks? And what would happen when she develops feelings for a murderer?COVER BY: @_navyblueee_[{50,000 - 100,000}] words. Written: 21 April 2022Finished: 21 June 2022# 74 Romance of 1.9million# 1 crazy out of 54.2K # 1 killer out of 47K stories # 1 spicy out of 10.9K stories # 1 deathandlife out of 9.4K stories # 7 fear out of 46K stories # 1 puzzle out of 3K stories # 8 confused out of 11.8K stories # 1 strictparents
8 227The math teacher is an evil sorcerer... and other stories I told myself
With her best friend on the other side of the country and her brother on the other side of the ocean, Tara Brooks finds herself alone... Which is completely fine with her. It gives her all the time in the world to keep her head in the clouds and develop the world of her imaginary alter ego, 'A'rat the Barbarian'. She plans to spend the rest of summer in her fantasy world and is delighted when a new specialty bookstore opens in town, giving her the chance to share her hobby with new friends, and maybe learn something about herself...
8 7830 Day Trial Period
This is a FREE story with PAID bonus chapters.Lizzie and Parker couldn't be more opposite, except for their inability to sustain romantic relationships. They can't stand each other - but when they take on the challenge to date for thirty days to fix their horrible dating habits, the line between fake and real starts to blur... *****Lizzie's relationships have never lasted a week. Parker's have never lasted more than two. But being dating disasters might be the only thing they have in common. Tired of their constant fighting, a mutual friend challenges them to date each other for thirty days. What they didn't expect was for the trial period to be so sweet.[[word count: 100,000-150,000 words]]Cover designed by Adam Budny
8 136The Sleeping Prince
Most stories start at the beginning. There's an understandable logic to that.This story, however, begins at the end.The Prince is dead, or sleeping. The armor is magic, or haunted. The castle is abandoned, or cursed. The faeries are sleeping, or mourning.Time stands still, but only there.
8 192Make Me STAY
Rose was 22 when she found her soulmate. She was 25 when he found her. - Part of the same universe as my other story An Indescribable Feeling (BTS OT7 + OC soulmate fanfiction) and the OC from that story is mentioned in this story, but you do not need to have read it to understand anything happening here.-#1 hyunjin (5.9.22)#1 leeknow (7.6.22)#6 kpop (18.5.22)#9 idol (3.3.22)#12 soulmate (17.4.22)
8 151