(Unicode)အပိုင်း(၃) : ဖုံးကွယ်ထားသောခံစားချက်

ကိုကို့ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှ ပြုတ်ကျသွားသော ဖိတ်စာလေးကို ကျွန်တော်ရုတ်တရက်မြင်သွားပြီးနောက် ကိုကို့ဘောင်းဘီဇစ်ကို အောက်ဆွဲချရန် ကျွန်တော်တွေဝေသွားသည်။

ကိုကိုကျွန်တော့်ကိုများ ကစားနေတာလား။ သူနဲ့ သူ့ကောင်မလေးတို့ရဲ့ မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာကို ကျွန်တော့်လို သူ့ရဲ့ ex တစ်ယောက်ဆီကို လာပို့တာကိုက အရမ်းလွန်နေပြီဖြစ်ပြီး မျှော်လင့်ချက်တွေပေးပြီး ဖိတ်စာမပေးခင် ကုတင်ပေါ်ထိခေါ်တဲ့ လုပ်ရပ်မျိုးကိုတော့ ကျွန်တော်ဘယ်လိုဒေါသထွက်ရမှန်းမသိတော့။

ကျွန်တော်က ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ကျနေသော ဖိတ်စာလေးကို ကုန်း၍ ကောက်လိုက်ပြီး ကိုကို့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်လက်ထဲက ဖိတ်စာကို သူမြင်တော့ ကိုကိုက ရုတ်တရက်တွေဝေသွားသည်။ ပြီးတော့ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုတပ်ပြီး ချွတ်ထားသော အင်္ကျီကိုလည်းအမြန်ပြန်၀တ်လိုက်သည်။

"ငါ .. မင်းကို ငါ့မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာလာပို့တာ ... ငါသွားတော့မယ်နော်"

ဟုပြောကာ ချက်ချင်းပင် ကျွန်တော့်အခန်းထဲမှထွက်သွားပါတော့သည်။

ကိုကိုမျက်စိမျက်နှာပျက်နေတာတော့ ကျွန်တော်သတိထားမိလိုက်သည်။ ကိုကို့အိတ်ကပ်ထဲက ဖိတ်စာကလည်း ကျွန်တော့်ကို ဖိတ်တာဟုတ်ချင်မှဟုတ်နိုင်လိမ့်မည်။ အခြားသူကို ဖိတ်စာလာပို့ရင်း ကျွန်တော့်ကို သံယောဇဉ်ကျန်နေသေးလို့များလားလို့တောင် စဉ်းစားမိရင်း ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော် အပြစ်ရှိသလိုခံစားလာမိသည်။

ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်အခန်းအပြင်သို့အမြန်ပြေးထွက်ကာ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုကမရှိတော့။ ကိုကို ကျွန်တော့်ဆီကပြေးထွက်သွားတာ အရမ်းမြန်လွန်းလှသည်။

ကျွန်တော့်မျက်ရည်တွေက ဝဲတက်လာပြန်သည်။ ကျွန်တော့်ကိုပစ်ပြီး မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် မင်္ဂလာဆောင်ခဲ့သည့် ကိုကိုကပဲမှားတာလား ခုန မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာကို ကိုယ့်ဖိတ်မှန်းမသိ သူများဖိတ်မှန်းမသိ ကောက်ကိုင်ကြည့်မိတဲ့ ကျွန်တော်ကပဲ မှားတာလားဆိုတာ ကျွန်တော်မဝေခွဲတတ်တော့ပါ။

အပြင်လောက ပတ်၀န်းကျင်ကြီးကိုသာ ငေးမောကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်မှာ မျက်ရည်တွေသာ ကျလာပြန်ပါတော့သည်။ ကျွန်တော်အခန်းဘက်ကို ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ အခန်းထဲမှာ မီးခိုးရောင်အငွေ့တွေက တစ်နေရာမှာ စုရုံးရစ်သိုင်းလျက်ရှိနေသည်။ ကျွန်တော် ထိုမီးခိုးငွေ့တွေနားသွားပြီးမေးလိုက်မိသည်။ မီးခိုးငွေ့တွေနဲ့ စကားပြောနေမိတဲ့ ကျွန်တော် ရူးများရူးနေပြီလားလည်းမသိပါ။

"ကျွန်တော်ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ ... ကျွန်တော်အရမ်းစိတ်ပင်ပမ်းနေပြီဗျာ ..."

မီးခိုးလုံးကြီးမှာ ကျွန်တော့်အနားသို့ ကပ်လာပြီး မီးခိုးလုံးထံမှ အသံထွက်လာသည်။

"မင်္ဂလာဆောင်လာလိမ့်မယ်လို့ ငါမပြောခဲ့ဘူးလား .. မင်းတို့ရဲ့ sex video ကို မင်္ဂလာဆောင်မှာ ဖြန့်လိုက်.. နောက်ပြီး မင်းသူတို့မင်္ဂလာဆောင်မှာမပေးမဖြစ်ပေးရမယ့် လက်ဖွဲ့တစ်ခုငါအကြံပေးမယ် ..."

မီးခိုးလုံးကြီးက ထိုအထိသာပြောပြီး ရုတ်တရက်ပျောက်ကွယ်သွားပြန်ပါတော့သည်။

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အခန်းတံခါးကိုပိတ် မီးကိုမှိတ်ကာ အမှောင်ထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်ငိုနေမိတော့သည်။

×××××

ခန့်ထည်က အခန်းထဲမှ ထွက်ပြေးလာပြီးနောက် ချက်ချင်းမမြင်ရ‌တော့သည်မှာ ဘေးရှိ လမ်းကြားလေးထဲမှာ အမြန်၀င်ပုန်းလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

"ညီ ... ကိုကို ညီ့ကို ဖိတ်စာပေးဖို့ မရည်ရွယ်ပါဘူး ... ကိုကို ညီ့ကို အရမ်းချစ်တယ် .... သေလောက်အောင်ကိုချစ်တာပါ ...

ကိုကိုမှားတာပါ ... ကိုကိုမှားတာပါ ...."

ခန့်‌ထည်က တစ်ကိုယ်တည်း ငိုကြွေးရင်း စကားတွေပြောလိုက် နံရံကို လက်သီးနှင့်ထိုးလိုက်လုပ်နေမိသည်။

"ကိုကိုက မွေးကိုမလာသင့်တဲ့ကောင်ပါ ...

ညီ့ကိုပဲ ဒုက္ခတွေအမြဲပေးနေမိတဲ့ကောင်ပါ ..

နာစမ်းကွာ နာစမ်း ...

ဒီလက်တွေနဲ့ သူ့ကိုလုပ်ခဲ့မိတာ နာစမ်း နာစမ်း"

ခန့်ထည်က ပြောလိုက်လက်သီးကိုနံရံနှင့်ထိုးလိုက်လုပ်နေသောကြောင့် လက်သီးမှာကော နံရံမှာပါ သွေးများက စိုရွှဲလို့လာသည်။ ခန့်ထည်က အိတ်ထဲမှ ဖိတ်စာလေးနောက်တစ်ခုကိုယူလိုက်ပြီး ဖိတ်စာတွင်ရေးထားသည့် သတို့သမီးနာမည်ဖြစ်သော မယွန်း၀တီဆိုသည့်နေရာကို လက်သည့်နှင့်ခြစ်ပြီးဖျက်လိုက်ရာ ဆေးသားများပျက်သွားသည်။

ခန့်ထည်က ‌သူ့လက်သီးထိပ်တွင်ထွက်နေသော သွေးများကို ယူကာ ဖျက်လိုက်သောနေရာတွင်

"မောင်သော်က"

ဟုအစားထိုးကာ ရေးလိုက်လေသည်။

ခန့်ထည်က ပြင်ရေးထားသောမင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စားလေးကိုကြည့်ပြီး -

"ဒီဖိတ်စာလေးက တကယ်ဆို မောင်ခန့်ထည်နှင့် မောင်သော်ကတို့၏ မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲလို့ဖြစ်သင့်တာ ..

စောက်ကျိုးနည်း ဘ၀ကြီး ..

စောက်ကျိုးနည်း ဘ၀ကြီး ..

စောက်ကျိုးနည်းဘ၀ကြီး .."

ဟုသာပြောရင်း နံရံကို လက်သီးများနှင့်သာ ဆက်တိုက်ထိုးလိုက်ပါတော့သည်။

ခန့်ထည်သည် ၀အောင်ငိုကြွေးပြီးနောက်တွင်တော့ လမ်းကြားထဲမှ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အချိန်က ညနေတော့ အတော်ပင်စောင်းနေပြီဖြစ်ပြီး လမ်းပေါ်မှာ လူသွားလူလာရှင်းလင်းလျက်ရှိသည်။

ပတ်၀န်းကျင်ကို ဝေ့ဝဲကြည့်မိတော့ လမ်းပေါ်မှာ အဖြူအစိမ်းနှင့် ကျောင်းသားလေးတစ်ယောက် ကျောပိုးအိတ်လေးလွယ်၍ လျှောက်လာနေသည်။ လမ်းထဲမှာ ထိုကျောင်းသားလေးကလွဲရင် ဘယ်သူမှမရှိ။

ခန့်ထည်က တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး ကလေးရှိရာသို့ လက်ကိုဝှေ့ယမ်းကာ ဂါထာတစ်ခုကိုရွတ်လိုက်ရာ ထိုကလေးသည် နေရာမှာတင် လဲကျသွားပါတော့သည်။

ခန့်ထည်က ပတ်၀န်းကျင်အခြေအနေကိုတစ်ချက် အရိပ်အကဲခတ်ပြီးနောက် ထိုအိပ်‌ပျော်နေသောကျောင်းသားလေးကို ကုန်းပိုးကာ တိတ်တဆိတ် ထွက်ခွာသွားပါတော့သည်။

အပိုင်း(၄)ဆက်ရန်

Own Feeling @ 2021 by

Auro Karshine

(Zawgyi)

အပိုင္း(၃) : ဖုံးကြယ္ထားေသာခံစားခ်က္

ကိုကို႔ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွ ျပဳတ္က်သြားေသာ ဖိတ္စာေလးကို ကြၽန္ေတာ္႐ုတ္တရက္ျမင္သြားၿပီးေနာက္ ကိုကို႔ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ေအာက္ဆြဲခ်ရန္ ကြၽန္ေတာ္ေတြေဝသြားသည္။

ကိုကိုကြၽန္ေတာ့္ကိုမ်ား ကစားေနတာလား။ သူနဲ႔ သူ႔ေကာင္မေလးတို႔ရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာကို ကြၽန္ေတာ့္လို သူ႔ရဲ႕ ex တစ္ေယာက္ဆီကို လာပို႔တာကိုက အရမ္းလြန္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပးၿပီး ဖိတ္စာမေပးခင္ ကုတင္ေပၚထိေခၚတဲ့ လုပ္ရပ္မ်ိဳးကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုေဒါသထြက္ရမွန္းမသိေတာ့။

ကြၽန္ေတာ္က ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ က်ေနေသာ ဖိတ္စာေလးကို ကုန္း၍ ေကာက္လိုက္ၿပီး ကိုကို႔မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲက ဖိတ္စာကို သူျမင္ေတာ့ ကိုကိုက ႐ုတ္တရက္ေတြေဝသြားသည္။ ၿပီးေတာ့ ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုတပ္ၿပီး ခြၽတ္ထားေသာ အက်ႌကိုလည္းအျမန္ျပန္၀တ္လိုက္သည္။

"ငါ .. မင္းကို ငါ့မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာလာပို႔တာ ... ငါသြားေတာ့မယ္ေနာ္"

ဟုေျပာကာ ခ်က္ခ်င္းပင္ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းထဲမွထြက္သြားပါေတာ့သည္။

ကိုကိုမ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ေနတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သတိထားမိလိုက္သည္။ ကိုကို႔အိတ္ကပ္ထဲက ဖိတ္စာကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖိတ္တာဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္ႏိုင္လိမ့္မည္။ အျခားသူကို ဖိတ္စာလာပို႔ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို သံေယာဇဥ္က်န္ေနေသးလို႔မ်ားလားလို႔ေတာင္ စဥ္းစားမိရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္ အျပစ္ရွိသလိုခံစားလာမိသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အခန္းအျပင္သို႔အျမန္ေျပးထြက္ကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုကမရွိေတာ့။ ကိုကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီကေျပးထြက္သြားတာ အရမ္းျမန္လြန္းလွသည္။

ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြက ဝဲတက္လာျပန္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုပစ္ၿပီး မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ မဂၤလာေဆာင္ခဲ့သည့္ ကိုကိုကပဲမွားတာလား ခုန မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာကို ကိုယ့္ဖိတ္မွန္းမသိ သူမ်ားဖိတ္မွန္းမသိ ေကာက္ကိုင္ၾကည့္မိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ မွားတာလားဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္မေဝခြဲတတ္ေတာ့ပါ။

အျပင္ေလာက ပတ္၀န္းက်င္ႀကီးကိုသာ ေငးေမာၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္မွာ မ်က္ရည္ေတြသာ က်လာျပန္ပါေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္အခန္းဘက္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ မီးခိုးေရာင္အေငြ႕ေတြက တစ္ေနရာမွာ စု႐ုံးရစ္သိုင္းလ်က္ရွိေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ထိုမီးခိုးေငြ႕ေတြနားသြားၿပီးေမးလိုက္မိသည္။ မီးခိုးေငြ႕ေတြနဲ႔ စကားေျပာေနမိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ႐ူးမ်ား႐ူးေနၿပီလားလည္းမသိပါ။

"ကြၽန္ေတာ္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ... ကြၽန္ေတာ္အရမ္းစိတ္ပင္ပမ္းေနၿပီဗ်ာ ..."

မီးခိုးလုံးႀကီးမွာ ကြၽန္ေတာ့္အနားသို႔ ကပ္လာၿပီး မီးခိုးလုံးထံမွ အသံထြက္လာသည္။

"မဂၤလာေဆာင္လာလိမ့္မယ္လို႔ ငါမေျပာခဲ့ဘူးလား .. မင္းတို႔ရဲ႕ sex video ကို မဂၤလာေဆာင္မွာ ျဖန႔္လိုက္.. ေနာက္ၿပီး မင္းသူတို႔မဂၤလာေဆာင္မွာမေပးမျဖစ္ေပးရမယ့္ လက္ဖြဲ႕တစ္ခုငါအႀကံေပးမယ္ ..."

မီးခိုးလုံးႀကီးက ထိုအထိသာေျပာၿပီး ႐ုတ္တရက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပန္ပါေတာ့သည္။

ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း အခန္းတံခါးကိုပိတ္ မီးကိုမွိတ္ကာ အေမွာင္ထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ငိုေနမိေတာ့သည္။

×××××

ခန႔္ထည္က အခန္းထဲမွ ထြက္ေျပးလာၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္းမျမင္ရ‌ေတာ့သည္မွာ ေဘးရွိ လမ္းၾကားေလးထဲမွာ အျမန္၀င္ပုန္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

"ညီ ... ကိုကို ညီ့ကို ဖိတ္စာေပးဖို႔ မရည္႐ြယ္ပါဘူး ... ကိုကို ညီ့ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ .... ေသေလာက္ေအာင္ကိုခ်စ္တာပါ ...

ကိုကိုမွားတာပါ ... ကိုကိုမွားတာပါ ...."

ခန႔္‌ထည္က တစ္ကိုယ္တည္း ငိုေႂကြးရင္း စကားေတြေျပာလိုက္ နံရံကို လက္သီးႏွင့္ထိုးလိုက္လုပ္ေနမိသည္။

"ကိုကိုက ေမြးကိုမလာသင့္တဲ့ေကာင္ပါ ...

ညီ့ကိုပဲ ဒုကၡေတြအၿမဲေပးေနမိတဲ့ေကာင္ပါ ..

နာစမ္းကြာ နာစမ္း ...

ဒီလက္ေတြနဲ႔ သူ႔ကိုလုပ္ခဲ့မိတာ နာစမ္း နာစမ္း"

ခန႔္ထည္က ေျပာလိုက္လက္သီးကိုနံရံႏွင့္ထိုးလိုက္လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ လက္သီးမွာေကာ နံရံမွာပါ ေသြးမ်ားက စို႐ႊဲလို႔လာသည္။ ခန႔္ထည္က အိတ္ထဲမွ ဖိတ္စာေလးေနာက္တစ္ခုကိုယူလိုက္ၿပီး ဖိတ္စာတြင္ေရးထားသည့္ သတို႔သမီးနာမည္ျဖစ္ေသာ မယြန္း၀တီဆိုသည့္ေနရာကို လက္သည့္ႏွင့္ျခစ္ၿပီးဖ်က္လိုက္ရာ ေဆးသားမ်ားပ်က္သြားသည္။

ခန႔္ထည္က ‌သူ႔လက္သီးထိပ္တြင္ထြက္ေနေသာ ေသြးမ်ားကို ယူကာ ဖ်က္လိုက္ေသာေနရာတြင္

"ေမာင္ေသာ္က"

ဟုအစားထိုးကာ ေရးလိုက္ေလသည္။

ခန႔္ထည္က ျပင္ေရးထားေသာမဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စားေလးကိုၾကည့္ၿပီး -

"ဒီဖိတ္စာေလးက တကယ္ဆို ေမာင္ခန႔္ထည္ႏွင့္ ေမာင္ေသာ္ကတို႔၏ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲလို႔ျဖစ္သင့္တာ ..

ေစာက္က်ိဳးနည္း ဘ၀ႀကီး ..

ေစာက္က်ိဳးနည္း ဘ၀ႀကီး ..

ေစာက္က်ိဳးနည္းဘ၀ႀကီး .."

ဟုသာေျပာရင္း နံရံကို လက္သီးမ်ားႏွင့္သာ ဆက္တိုက္ထိုးလိုက္ပါေတာ့သည္။

ခန႔္ထည္သည္ ၀ေအာင္ငိုေႂကြးၿပီးေနာက္တြင္ေတာ့ လမ္းၾကားထဲမွ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ အခ်ိန္က ညေနေတာ့ အေတာ္ပင္ေစာင္းေနၿပီျဖစ္ၿပီး လမ္းေပၚမွာ လူသြားလူလာရွင္းလင္းလ်က္ရွိသည္။

ပတ္၀န္းက်င္ကို ေဝ့ဝဲၾကည့္မိေတာ့ လမ္းေပၚမွာ အျဖဴအစိမ္းႏွင့္ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးလြယ္၍ ေလွ်ာက္လာေနသည္။ လမ္းထဲမွာ ထိုေက်ာင္းသားေလးကလြဲရင္ ဘယ္သူမွမရွိ။

ခန႔္ထည္က တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ကေလးရွိရာသို႔ လက္ကိုေဝွ႔ယမ္းကာ ဂါထာတစ္ခုကို႐ြတ္လိုက္ရာ ထိုကေလးသည္ ေနရာမွာတင္ လဲက်သြားပါေတာ့သည္။

ခန႔္ထည္က ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနကိုတစ္ခ်က္ အရိပ္အကဲခတ္ၿပီးေနာက္ ထိုအိပ္‌ေပ်ာ္ေနေသာေက်ာင္းသားေလးကို ကုန္းပိုးကာ တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခြာသြားပါေတာ့သည္။

အပိုင္း(၄)ဆက္ရန္

Own Feeling @ 2021 by

Auro Karshine