《You are the reason》CHAPTER 1

Advertisement

"Diyos kong bata ka! Anong nangyari sayo?" Bulalas ni Nanay ng makita niya akong parang zombie ang hitsura. Buhaghag ang buhok. Nangingitim ang ilalim ng mata.

"Hindi ako nakatulog, Nay." Sagot ko na patuloy ako sa paglakad patungo sa kusina.

Hindi ko magawang makatulog dahil sa text na iyon. Mag damag lamang akong nakatulala sa kisame. Iniisip kong sino ba ang taong iyon. Anong kailangan niya sa akin?

"Pumarini kana para maka ligo ka na nang mag mukha ka ng tao." Natatawa pa ito habang nilalagay ang mga nilutong pagkain sa mesa. "Mukha ka ng Zombie dahil diyan sa buhok mo, hindi ka man lang nag suklay muna bago bumaba." Umingos lamang ako at hindi na umimik.

Kumakain ako habang gumugulo parin sa isip ko ang mga misteryosong mga bagay na natatanggap ko.

Una, palagi akong nakakatanggap ng mensahe sa numerong hindi ko kilala.

Pangalawa, laging may nagpadala ng mga regalo sa tuwing may mahahalagang okasyon sa buhay ko, tulad na lamang tuwing birthday, Christmas and New year.

Pangatlo, pakiramdam ko sa tuwing naglalakad akong mag isa ay parang may taong sumusunod sa akin.

Tatlong taon na ang nakalipas simula ng nakatanggap ako ng kung anu- anong bagay galing sa kung sinong hindi ko kilala. Kahit ilang beses ko na itong i-block ay nag iiba lagi ito ng numero, ma text lamang ako. Hanggang sa nagsawa na ako kaka block ng number kaya hinayaan ko na nalang, as long as hindi ako nasasaktan.

Matapos kong kumain at maligo. Agad din akong umalis para pumasok sa opisina. Dahil araw ng lunes ngayon, nagkasabay sabay ang pasok ng mga estudyante at mga empleyado kaya nagkaroon ng traffic sa bandang Alabang Station dahil sa dami ng mga sasakyan at mga pasahero.

"G-good morning, Sir" kinakabahan kong bati habang nakayuko. "Pasensya na po, traffic po kasi kaya medyo late po ako."

Advertisement

"It's okay." anito

Agad kong inaangat ang ulo ko. Nakakagulat. Tama ba ang narinig ko?

"Sir?"

Ngumiti lang ito, matapos nitong itanong sa akin ang schedules ay agad na akong pinabalik sa pwesto ko.

Naguguluhan man ako ay bumalik ako sa table ko. Isa akong secretary sa kumpanyang ito. Nakakagulat ang inasta ni Mr. Montes. Hindi naman ito dating ganun makipag usap sa akin lalo na kapag may nagawa akong mali.

Una, ayaw niya sa mga taong late na kung pumasok.

Pangalawa, ayaw niya sa taong late lalo na kapag ako ang gagawa nun.

Ewan ko ba, sa tuwing na le late ako palagi niya akong pinapatawag sa office at doon pinapagalitan ng bongga. Pero iba ang nangyari ngayon, pinatawag niya ako kanina dahil nalaman nitong late ako pero ganun na lang ang gulat ko dahil tinanong niya lamang sa akin ang schedules niya today, then here we go, nothing happened. Walang sermon. Walang tambak na papeles.

Napapa-iling na lang akong nag trabaho habang gumugulo parin sa isipan ko ang nangyari. Hindi ko namalayan ang oras.

Bigla kong tiningnan ang cellphone ko. Ano kayang nangyari kay Acee? Hindi na ito nag chat simula ng mag hiwalay kami kagabi. Baka busy na naman ang bruha sa panonood ng mga BL series. Hilig ko rin ang panonood tuwing wala akong pasok. Nakakatawa lang dahil mas kinikilig pa ako sa BL kesa sa mga straight. No hard feeling pero totoo 'yun. Kahit hanggang sana all lang ako. 'Yung feeling na kinikilig ka nalang sa relasyon ng iba. Minsan naisip kong hindi na ako hahanap ng lalaki para sa akin, feeling ko kuntento na ako sa gedli taga sana all sa relasyon ng iba.

Isa si Acee sa mga taong itinuturing kong matalik na kaibigan. Isa siya sa mga taong naging sandalan ko sa tuwing nararamdaman ko ang pangungulila ko sa 'kanya'.

Advertisement

Dahil sa sobrang daming say ng buhay ko nakalimutan ko na ang oras,kung hindi pa kumalam ang sikmura ko hindi ko pa maisip na kumain. Hindi ako nakakain ng maayos kanina dahil nagmamadali akong pumasok.

Iniwan ko muna ang table ko at pumunta sa comfort room. Inayos ko ang buhok kong nagulo. Hindi ko namalayan dahil sa marami akong ginagawa kanina. May minsan kaseng napapahawak ako sa ulo ko lalo na kapag may hindi agad ako naiintindihan sa ginagawa ko. Lalo na ngayong wala akong tulog.

Matapos kong mag ayos ng sarili ko ay agad akong bumalik sa table ko.

"I miss you so much, My Angel." basa ko sa note na nakadikit sa labas ng paper bag, "My Angel? Kung alam mo lang kung gaano ako ka demonyo."

Nilibot ko ang mga mata ko para sana magtanong kung may nakakita kong sino ang naglagay ng paper bag na may lamang foods sa table ko pero wala akong makitang pwedeng pag tanungan. Halos lahat kasi ng employee ay nasa baba ngayon dahil lunchtime ng karamihan.

Natawa ako sa nakita kong laman ng box. Grabi ang effort, ah. Ibinalik ko na lamang ang box sa paper bag, nagdadalawang isip ako kung kakainin ko ba o hindi. Hindi ko naman kasi alam kung kanino ito galing, baka may lason pala yun, wag na lang ayoko pang mamatay ng maaga.

Nabaling ang atensyon ko sa cellphone ko na nasa ibabaw ng table.

"Bess, punta tayo sa bahay ni Alexa, may pa libre ang bruha. Maraming tsokolate bess!"

"Hoy, bruha ka rin! Bakit hindi ka nagpaparamdam nitong nagdaang araw." nakasimangot ako habang nag reply.

"Hehe. haylabyo bess. muah muah. Busy ako sa buhay, duhh"

Natawa naman ako sa reply niya. Parang ewan talaga 'to minsan. Alam ko naman na masyado itong busy sa trabaho niya, gustong gusto ko lang talaga itong asarin.

**

"Hoy , bruha kanina pa ako dito sa parking area." agad kong inilayo sa tenga ko ang cellphone dahil sa lakas ng boses ni Acee. "Kanina pa umiiyak si Alexa, mapapanis na raw ang cake wala pa tayo."

"Paki sabi kamo sa bestfriend mo, apaka OA nya." natatawa akong sagot habang inaayos ang gamit ko. "Heto na ako paalis na ako, magpapaalam lang ako kay Sir."

Tamang tama nakita kong lumabas si Mr. Montes.

"Sir, uuwi na po ako."

Tumango lang ito "Sa Monday kailangan mong pumasok ng maaga, may meeting tayo sa Batangas." At nauna na sa akin maglakad.

"Elle, ang gwapo ng boses ng boss mo kapag ganyang malumanay magsalita, ghurl" malanding sabi ni Acee sa kabilang linya.

"Manahimik ka, ngayon lang yun mabait." Tinawanan lang ako ng bruha dahil siya ang lagi kong kinakausap kapag nasesermunan ako.

"Hintayin mo nalang ako diyan, pasakay na ako elevator walang signal dun."

"Dalian mo, gaga ka" walanjo talaga ang babaeng yun. Binilisan ko na ang paglalakad para maka baba agad ako, kukutungan talaga ako ng dalawang yun.

"Excuse me?" Agad akong napalingon sa likuran ko ng marinig ko ang pamilyar na boses. "Saan ang office ni Mr. Montes?"

"Marky? Buhay ka?"

Author's Note: Mag iiwan lang ako ng mga favorite quotes ko kahit di related sa story. HAHAHA

"Everything I do. I do it for you."

- Type

    people are reading<You are the reason>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click