《Devil Husband》23
Advertisement
ရဲသားနှစ်ယောက်အလယ်မှလက်ထိပ်တစ်စုံနှင့်ကပ်ပါလာသည့် ပိန်သွယ်သွယ်ခန္ဓာကိုယ်တစ်စုံ။သူများနဲ့မတူသည့် မိုးထိုးနေသောအရပ်ကြီးကြောင့် မြင်လိုက်တာနဲ့သူမှန်းတန်းသိသည်။ကြက်သွေးရောင်ပုဆိုးကိုမဝတ်တတ် ဝတ်တတ် ဝတ်ထားပြီး အဖြူရောင်တီရှပ်လက်တိုနှင့်။နဂိုထဲကပိန်သွယ်သွယ်ထိုကောင်လေးကအရင်ကထက်တောင်အများကြီးပိုပိန်သွားတာ ဂျိုး သတိထားမိသည်။မျက်တွင်းချိုင့်နေပြီးအတော့်ကိုပိန်ကျသွားသည်။
"ဘော်ဒါအသစ်တယောက်ရောက်တယ်ဟေ့"
အချုပ်ခန်းတံခါးဖွင့်သောရဲထံမှလှမ်းအော်ဟစ်လိုက်သောအသံ။
အချုပ်ခန်းထဲခြေချလိုက်သည်နှင့် မျက်စိကဂျိုးကိုဝေ့ဝိုက်ရှာပြီး သူရှာနေသည့်ဂျိုးကိုမြင်လိုက်တော့ ပါးချိုင့်လေးတွေခွက်ဝင်သွားအောင်ပြုံးရယ်ပြီး လက်ဝှေ့ရမ်းပြသည်။အချုပ်ထဲလာဆုံရတွေ့ရတာကိုအတော်ပျော်ဖို့ကောင်းသည်ဆိုတော့ဝမ်းသာအားရလှမ်းနူတ်ဆက်နေသည်။
"သားကြီး"
သူထိုင်နေသည့် နေရာသို့အသဲပြဲကြီးနှင့်အော်ပြီးအနားကပ်လာ၍ ဂျိုးရှက်ရှက်နှင့်ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်သည်။
အချုပ်သားတို့က အသစ်ရောက်လာသည့်လက်ရုံးကိုအထူးတဆန်းကြည့်နေကြသည်။ဒီလိုငယ်ငယ်ချောချောလေးက ဒီလိုနေရာမျိုးမှာရှိနေရ၍ အတော်အာရုံစိုက်နေကြသည်။
"ဂျိုး ဟျောင့်"
ဂျိုးထိုင်နေသည့် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာလက်ရုံးပါ ဘေးနားမှာတင်ပျဉ်ခွေဝင်ထိုင်ချလိုက်သည်။ဒီရဲစခန်းကပိုပြီးတော့တောင်စုပ်ခြာနေသေးသည်။သို့သော် ကိုယ်တိုင်ကဂျိုးရှိရာပြောင်းရွေ့လာချင်ခဲ့၍ လက်ရုံးဘာမှဂျီးကြောင်များနေ၍မရတော့။ကိုယ့်ထိုက်နှင့်ကိုယ့်ကံသာဖြစ်သည်။
"တိုးတိုးလုပ်စမ်းပါ ဒါအချုပ်ခန်းကွ မင်းအဖေပိုင်တဲ့ဟိုတယ်မဟုတ်ဘူး"
"အံမယ် ငါတို့Crownဟိုတယ်ကဒီထက်အစတစ်ထောင်လောက်သာတယ်ကွ"
"အေး ဒါကအချုပ်ခန်းပါဆိုနေမှ"
"တော်တော့ကွာ မင်းကိုပြန်တွေ့ရတာဝမ်းသာလိုက်တာကွာ ငါကမင်းကိုသေဒဏ်ကျသွားပြီမှတ်နေတာ ဟားဟား"
ဂျိုး မျက်လုံးကိုဝေ့ကြည့်ပြပြီး Xီီးလားလို့ပါးစပ်ကလူပ်ရုံအသံမထွက်ပဲဆဲပြသည်။
မဦးမချွတ် ခုံရုံးတောင်မတင်ရသေးသည့်အမူကိုသေဒဏ်တဲ့။အတိတ်နိမိတ်တွေကို ဂျိုးအယုံကြည်ရှိသူဖြစ်၍ သူအဲ့လိုပြောလိုက်တော့အနည်းငယ်စိတ်ထွက်သွားသည်။
"မင်းကမှသေဒဏ်ကျမှာ လက်နက်တွေမနည်းမနောမိတာဆို လက်ပစ်ဗုံးတောင်ပါသေးဆို
အဟက်"
"Xီးလား ဘယ်သူကအရင်အဖမ်းခံရတာလဲ မင်းမလား အဟက် ငါကတစ်သက်တစ်ကျွန်းလောက်ပဲကျမှာ မင်းကတော့ကြိုးစင်တက်ရမှာ ဟားဟား"
"ငါ့ဆီမှာကိုးကင်းေတွနဲ့ရိုင်ဖယ်ငါးလက်ပဲမိတာကွ ကွန်ဒိုမှာလက်နက်တွေတပုံတခေါင်းကြီးနဲ့ မူးယစ်ဆေးတွေမိတာကမင်းလေ ကဲ ကဲ ကြိုးစင်တက်မယ် လက်ရုံးသုခ ငါကမှတစ်သက်တစ်ကျွန်း"
လက်ရုံး ဂျိုးခေါင်းကိုအားရပါးရလက်ဝါးနှင့်ပိတ်တီးချလိုက်သည်။
အားနှင့်ရိုက်ချလိုက်သည်ဖြစ်၍ ရိုက်သည့်သူလက်ပါစပ်ဖြန်းသွားသည်။ဂျိုး ခါထွက်သွားသည့်ခေါင်းကိုပွတ်သပ်နေပြီး ပါးစပ်ပိတ်သွားသည်။ပြန်တော့မရိုက်ရဲ။
အချုပ်ထဲမှာ ဒီလောက်စွဲချက်ပေါင်းများစွာနှင့်လာတွေ့ရသည်ကို မကြောက်မရွံ့ မင်းကသေဒဏ်ကျမှာ ငါကတစ်သက်တစ်ကျွန်းကျမှာနှင့် နှစ်ယောက်ကစကားနိုင်လုနေနိုင်ကြသေးသည်။အမူကြီးဖြစ်ေန၍ နှစ်ယောက်စလုံးအခြေအနေမကောင်းသည်ကတော့အမှန်တရား။
"ဟေ့ ကောင်ချောလေး"
အနောက်ကနေ၍ လက်ရုံးဧ။်ပုခုံးအားဖိနပ်တစ်ရံလာမှန်သည်။အရှိန်နှင့်လာမှန်သည်ဖြစ်၍ တအားကြီးမနာရင်တောင် ပုခုံးအောင့်သက်သွားနိုင်သည်။
"ဘာလဲ"
လက်ရုံးအနောက်ကို လူမိုက်ကြည့်နှင့်လှည့်ကြည့်ပြီး မချေမငံဖြေသည်။ဘေးနားမှကျနေသည့် အစိမ်းရောင်ကြက်ပေါင်ဖိနပ်အား ကောက်လိုက်ပြီး လူပ်ခါပြကာ
"ပြော ဒါဘယ်သူပစ်လိုက်တာလဲ"
အနောက်ကဂျိုးကလက်ရုံးပုခုံးကိုလှမ်းကိုင်ပြီး ပြဿနာမရှာဖို့ပြောသည်။လက်ရုံး ဂျိုးလက်အားဆွဲဖယ်ခါချပစ်သည်။
"ဘယ်သူပစ်လိုက်တာလဲလို့မေးနေတယ်လေ"
ဘယ်သူမှပြန်မဖြေကြတော့ လက်ရုံး ခပ်ကြိတ်ကြိတ်တောက်ခေါက်လိုက်မိသည်။
"လက်ရုံး တော်တော့လို့ မင်းထင်သလိုမရ..
"$ပါးစပ်ပိတ်ထား ငဂျိုး"
လက်ရုံး မျက်လုံးကိုဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပြီး ခြေထောက်တစ်ဖက်ဗလာဖြစ်နေသည့်ခန္ဓာကိုယ်ထွားထွားနှင့်လူဆီ ထိုဖိနပ်ကိုပြန်ကောက်ပြီး ပြန်ကောက်ပေါက်ထည့်လိုက်သည်။ထိုလူ၏ဗိုက်ကိုသွားမှန်သည်။
ထိုလူရှူးရှူးဒိုင်းဒိုင်းဖြစ်သွားပြီး မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။
"လာလေ လာစမ်းပါ ကြောက်မယ်မှတ်နေလား"
လက်ရုံးကလဲဆတ်ဆတ်ထိမခံချက်ချင်းကောက်ရပ်လိုက်သည်။လက်ရုံး ကောက်ရပ်လိုက်တော့ ဂျိုးလဲမနေသာပဲ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီးအသင့်အနေထားပြင်ထားလိုက်ရတော့သည်။
"လူသစ်လေးကိုပညာပြလိုက်ကြရအောင်"
လက်ရုံးသူထင်ခဲ့သလို by 1ချရမည်မဟုတ်ပဲ ဟိုဘက်ကအချုပ်ခန်းထဲကလူတစ်ချို့ကထိုလူ့ဘက်က။အုပ်စုလိုက်ဝိုင်းပြီး ထိုးမယ်ကြိတ်မယ်လုပ်၍လက်ရုံးလန့်ဖျန့်သွားသည်။
အနောက်မှာကပ်ရပ်နေသည့်ဂျိုး၏ တံတောင်ဆစ်ကိုလက်သီးနှင့်လှမ်းတိုက်ပြီးကူပါကယ်ပါဆိုသည့်အကြည့်နှင့် မျက်နှာငယ်နှင့်ကြည့်သည်။ဂျိုး ငါမပြောဘူးလားဆိုတဲ့သဘောနှင့်မျက်လုံးလှန်ကြည့်သည်။
အချုပ်သားလူမိုက်တွေဖြစ်၍ ဂျိုးလဲကြောက်ပါသည်။ထိုလူတွေနှင့်ငြိရင်မလွယ်မှန်းသိ၍ အချုပ်ထဲစရောက်ထဲက ဂျိုးကိုယ့်ဘက်ကအလျှော့ပေးပြီး အပိုးကျိုးကျိုးနေပြခဲ့သည်။
အခုလက်ရုံးဆိုသည့်ဘဝင်ရူးကောင်ရောက်လာမှသူပါ ပဲလှော်ကြားဆားညှပ်ရလေပြီ။
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် တတ်သည့်ပညာမနေသာဆိုသည့်စကားပုံအတိုင်း ဂျိုး လက်ရုံးကိုမှဲ့တပေါက်မစွန်းအောင်ကာကွယ်ပေးရအုန်းမည်။
"မင်းလားကွ အစွာလေး"
လျှပ်တစ်ပြက်အတွင်းမှာပင် လူကောင်ထွား
ကြိုင်းလွန်းသော မုဒိန်းမူနှင့် အချုပ်ထဲရောက်လာသည့် အချုပ်သားက လက်ရုံးအကျီကော်လံစကိုဆွဲကိုက်ပြီး လက်ရုံး ကိုယ်လေးကိုနံရံတွေနှင့်ဆွဲကပ်ပစ်လိုက်သည်။
"ဟေ့ ဟေ့ သူ့ကိုလွှတ်လိုက် မကျေနပ်ရင်ကျွန်တော်နဲ့ရှင်း လွှတ်လိုက်စမ်းလို့"
ဂျိုး ထိုလက်ရုံးဧ။်ကော်လံစကိုဆွဲထားသည့်လူကြီး၏ခါးကို ကျင်တက်သွားအောင်ထိုးချပစ်လိုက်သည်။
ထိုလူကြီး ထိုအခါတော့ လက်ရုံးကိုလွှတ်လိုက်ပြီးဂျိုးကိုစမဲပါတော့သည်။
ထိုလူကြီးလက်ဝါးစောင်းနှင့် ဂျိုးပါးကိုအားရပါးရကိုရိုက်ချပစ်လိုက်သည်။
"ဖြောင်း"
"ကျစ်"
ဂျိုး စီးထွက်လာသည့်သွေးတွေကိုထွေးထုတ်ပစ်လိုက်ပြီး နူတ်ခမ်းကိုလက်နှင့်သပ်လိုက်သည်။
"ခင်ဗျားလားဗျ ကျုပ်သခင်လေးကိုရန်ရှာရဲတာ ဟမ်းးဟမ်းး"
ဂျိုးအရပ်ကလက်ရုံးနှင့်မတိမ်းမယိမ်းရှည်တာမလို့ 5ပေ11ဝန်းကျင်ဖြစ်သည်။ဂျိုးကထိုလူထွားထက် အရပ်ကခပ်စွန်းစွန်းရှည်နေသည်ဖြစ်၍ ထိုလူ့ကိုအပေါ်ကဆီးထိုးသည်။သူ့တို့အပေါင်းသင်းရောင်းရင်းကိုထိလာပြီဖြစ်၍ အချုပ်သားလူမိုက်များလဲငြိမ်မနေတော့ပဲဂျိုးကိုဝင်လုံးကြတော့သည်။ဂျိုး နံရံမှာကပ်နေသည့်လက်ရုံးရှေ့မှာကာရပ်ပြီး လက်ရုံးကိုယ်လုံးကိုအလယ်တွင်ရပ်စေပြီးလက်နှစ်ဖက်ကို အနောက်ဖက်နံရံကိုေနာက်ပြန်လှမ်းထောက်ပြီး လက်ရုံးကိုယ်လုံးကို သူတတ်နိုင်သလောက်ကာကွယ်မူအပြည့်ပေးထားသည်။လက်ရုံးရှေ့ကသူ့အပြည့်ပိတ်ကာပေးထားသည်။
"အင့် အင့် အ"
ထိုလူေတွထံမှတပြေးညီလာသည့်ထိုးကြိတ်ချက်တွေကိုတချိန်ထဲလက်ခံရလိုက်သည်။ဗိုက်ကိုထိုးသွင်းလိုက်သည့်လက်သီးချက်ကြောင့် အရိူက်ပါအောင့်တက်သွားသည်။ထိုသူတွေ လက်ရုံးရှေ့ကပိတ်ကာနေသည့်ဂျိုးခန္ဓာကိုယ်ကိုကြမ်းပေါ်အားနှင့်ဆွဲလှဲချပစ်လိုက်သည်။
ကြမ်းပေါ်လဲကျသွားသည့် ခန္ဓာကိုယ်အားစိတ်ရှိလက်ရှိ ထိုးကြကြိတ်ကြကန်ကျောက်ပါတော့သည်။နံရံမှာကပ်နေသည့် လက်ရုံးကိုလဲအရိူက်ကိုနှစ်ချက်ဆင့်ထိုးလိုက်၍ အသံပင်မထွက်နိုင်တော့။
"ဒီမှာရန်ဖြစ်နေပါတယ် ရန်တွေဖြစ်နေကြပါတယ်"
ရန်ပွဲထဲဝင်မပါပဲ သူ့ဘာသူအေးဆေးထိုင်နေသည့်တစ်ခေါင်းလုံးဖြူဖွေးနေသည့် အသက်ခြောက်ဆယ်ကျော်ခန့်ဟုထင်ရသော အချုပ်ခန်းသားတစ်ဦးဖြစ်သည့် ထိုအဘိုးကြီးကသံတိုင်တွေအပြင်ဘက်ရှိ စခန်းဝကရဲသားတွေကိုအသံပြဲကြီးဖြင့် တုန်တုန်ရင်ရင်နှင့်အော်ခေါ်ပါတော့သည်။
ရဲသားတွေလဲသူ့အော်သံကြောင့် သတိထားမိသွားပြီး လက်ရုံးတို့အချုပ်ခန်းဆီအပြေးလာကာအမြန်သော့ဖွင့်ပြီး လူစုခွဲခိုင်းရတော့သည်။
ကြမ်းပေါ်မှာလဲနေသည့် ဂျိုးကိုထူဖို့လက်လှမ်းလိုက်တော့ ဂျိုးကလက်ခါပြပြီးသူ့ဟာသူသာအားပြုပြီးကုန်းရုန်းထသည်။
"ဘယ်ကဘယ်လိုပြဿနာကစတာလဲ ဟမ်းး လက်ရုံးသုခဒီနေ့မှစရောက်တယ် ချက်ချင်းပြဿနာရှာပါရောလား သူတို့ဝိုင်းထိုးလို့မင်းသေရင် မင်းအဖေဝန်ကြီးချုပ်လဲမကယ်နိုင်ဘူးနော်"
"ကျွန်တော်သေရင်ဒီစခန်းတစ်ခုလုံးလဲပြာကျရောလေ ကျွန်တော်ထိခိုက်ကြည့်လေဒီစခန်းမှာရှိသမျှရဲတွေကိုကျွန်တော့်အဖေဝန်ကြီးချုပ်ကဘာလုပ်ပစ်မလဲသိချင်သား"
လက်ရုံး ရင်ဘက်နေရာကိုလက်နဲ့သပ်ဖိပြီးပြောသည်။
လက်ရုံးအထက်စီးကဖိပြောချလိုက်သည့်စကားကမှန်နေ၍ထိုရဲဘာမှပြန်ပြောမနေတော့။သူပြောတာအတိကျကိုမှန်နေသည်။ဒီကောင်လေးတခုခုဖြစ်ရင် သူ့အဖေကဘယ်လိုမှငြိမ်နေမည်မဟုတ်မိုးမီးလောင်သွားနိုင်သည်။
"လာကြ လာကြ ပြဿနာဖြစ်တဲ့သူတွေအကုန်ခေါ်ခဲ့ နေရာရွှေ့မယ် တူတူထားလို့ဖြစ်ဘူး"
"ဗိုလ်ကြီး ရွှေ့မယ်ရွှေ့လူသစ်ကိုရွှေ့ရမှာလေ ကျုပ်တို့ကဘာလို့ရွှေ့ရမာလဲ"
"မင်းတို့$ပါးစပ်ပိတ်ထားကြ ထွက်ခဲ့လာစမ်း"
ထိုအုပ်စုကိုခေါ်ထုတ်သွားတော့မှ လက်ရုံး ဂျိုးဘက်ကိုလှည့်ကြည့်မိသည်။နံရံမှာခြေပစ်လက်ပစ်ကျောမှီထိုင်ပြီး မျက်လုံးများမှိတ်စင်းထားပြီး ဂျိုးပါးစပ်ကသွေးတွေစို့နေသည်။အချိန်ခဏလေးဆိုပေမယ့် ထိုးကြိတ်ခံလိုက်ရတဲ့ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေမနည်းပေ။
"အဆင်ပြေရဲ့လား ဂျိုး ငါ..ငါ"
သူ့ကြောင့်ဂျိုးထိခိုက်ရသည့် ဒီအခြေအနေမှာကျိန်းသေတောင်းပန်သင့်ပေမယ့်လဲ ဂျိုးကိုသူ့အဖေကသူ့ကိုကာကွယ်ပေးဖို့ပိုက်ဆံပေးထားတာဆိုသည့်အတွေးကပေါက်လာပြီး ဂျိုးသူ့တာဝန်သူလုပ်သွားတာဟုသာတွေးလိုက်သည်။
"အဆင်ပြေရဲ့လား"
"မင်းမြင်တဲ့အတိုင်းပဲ"
ဂျိုး ပါးစောင်မှာသွေးတို့ကိုလက်နဲ့ဖိသပ်ရင်းပြန်ဖြေသည်။
"ကျေးဇူးပါ"
"ဟမ်းးဘာကိုလဲ"
ဒီလိုအမြဲတစေ ကျေးဇူးမတင် Xင်လှန်ပြတတ်သည့်ကောင်ဆီကကျေးဇူးတင်သည်ဆိုသည့်စကားကြားလိုက်ရ၍ ဂျိုးအူလည်လည်ဖြစ်သွားသည်။လက်ရုံးသုခဆိုသည့် လူရူပ်ကောင်လေး၊ပြဿနာေကာင်ေလးကြောင့် သူ့မှာအပွဲပွဲအချီချီရန်ပွဲတွေနွှဲလာခဲ့ရသည်မှာမရေမတွက်နိုင်။စူပါမန်းမဟုတ်သည့်အတွက် ပွဲတိုင်းနိုင်နေသည်တော့မဟုတ် ဟိုဘက်ကအုပ်စုများရင်တခါလေကျဂျိုးစုတ်ပြတ်သပ်ပြီး အလဲလဲအကွဲကွဲဖြစ်လာခဲ့ရတာတွေလဲမနည်းမနော။တခါမှတော့ သူ့ကိုမထိခိုက်အောင်ကာကွယ်ပေး၍ ကျေးဇူးပါလို့မပြောဖူး။
လက်ရုံးသုခလူမုန်းများရသည့်အကြောင်းရင်းတွေထဲမှာဒါလဲတစ်ချက်ပါသည်။ကျေးဇူးမသိတတ်တာဖြစ်သည်။
"ကျေးဇူးပါ အမြဲငါ့ကိုကာကွယ်ပေးခဲ့လို့ အမြဲငါ့ဘက်မှာရှိနေပေးခဲ့လို့ကျေးဇူးပါ လူမုန်းများလွန်းတဲ့ငါ့အနားမှာစိတ်ရင်းနဲ့အတူရှိနေပေးလို့ ငါ့ကြောင့်မင်းဒယ်ဒီ့ဆီကအရိုက်နှက်ခံခဲ့ရတာတွေရော မင်းဘဝမှာပထမဆုံးချစ်ဖူးတဲ့အချစ်ဦးကိုငါအပိုင်သိမ်းလိုက်မိတာကိုရောအားနာပါတယ် တစ်ခါမှထုတ်မပြောဖူးပေမယ့်မင်းကငါ့အတွက်အရေးပါတဲ့လူပါ ငါရိုင်းစိုင်းခဲ့တာတွေရှိရင်လဲ ကျစ် ဟာကွာ ငါတောင်းပန်ပါတယ်ကိုကြီးရာ"
"ဟားဟား အေးပါညီလေးရာ ဟားဟား"
ဂျိုး ဒဏ်ရာဗလပွကြားကနောက်ဆုံးစကားမှာတော့ ထရယ်မိသွားသည်။သူနှင့်လက်ရုံးအတူရှိလာခဲ့သည့် လေးနှစ်ကျော်ငါးနှစ်နီးပါးကာလအတွင်း သူ့ထက်သုံးနှစ်ကျော်ငယ်သည့် ဒီကောင်လေးဆီကတခါမှအကြီးလိုလေးလေးစားစားအခေါ်မခံရဘူး။အမြဲတမ်း ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း ငဂျိုးဘာညာအခေါ်ခံရပြီး အမြဲလိုလို သူ့ဆီကအဆဲခံနေရသည်။ဒီနေ့မှာတော့ ထူးထူးခြားခြားကိုကြီးဟုခေါ်ခံလိုက်ရ၍ ပါးစပ်ကနားရွက်ချိတ်မတက်ပြုံးဖီးသွားသည်။
"အဲ့အခွက်ကဘာဖြစ်တာလဲ"
"လက်ရုံးလေးက ချကားတွေတတ်နေတာကိုး ချစ်ချရာလေးကွာ ဒီလိုလေးကျတော့လဲ ကိုကြီးညီလေးက ချကားတတ်လိုက်တာ"
ဂျိုး ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် လက်ရုံး၏နှာတံစင်းစင်းလေးကိုဆွဲညှစ်ပစ်လိုက်သည်။လက်ရုံး ချက်ချင်းလက်ကိုဖြတ်ရိုက်ချပြီး ဂျိုး ဗိုက်ကိုဆွဲထိုးချလိုက်သည်။
Advertisement
"အားးနာတယ်ကွ"
"ငါ့ကိုကလေးလို့လာလုပ်အုန်းအဲ့တာ"
"ညီလေးကလဲကွာ ကိုကြီးကိုထိုးစရာလားကိုယ့်အကိုကို"
"XီးXီးလားလားတွေတော်စမ်း ထ ထ မင်းကိုဆရာဝန်နဲ့စမ်းသပ်ခိုင်းမလို့ စေတနာပျက်အောင်မလုပ်နဲ့ တော်ကြာ သေနေမယ်"
ဂျိုးမထနိုင်၍ လက်ရုံး ဂျိုးကိုယ်လံုးကိုဝိုင်းကူဆွဲထပေးရသည်။ဂျိုးကတော့ ဒီလောက်နာနေကျင်နေတာကိုတောင် လက်ရုံးကိုစနောက်နေရ၍ မျက်နှာကပြုံးဖြဲနေသည်။
လက်ရုံးကလဲ သူ့ဟာသူစကားအဆန်းတွေသွားပြောမိပြီး ခုမှရှက်နေ၍မျက်နှာကရဲတက်နေသည်။လက်ရုံး အချုပ်ထဲရောက်နေသည့်ကာလအတွင်းမှာအတော်ပြောင်းလဲသွားသည်။တောင်းလဲတောင်းပန်တတ်လာပြီး ကျေးဇူးတင်စကားလဲပြောတတ်လာခဲ့သည် လူရိုင်းစိုင်းကောင်လေးက။
"ဟိုနားမှာရပ်နေတဲ့ရဲ ဟိုရဲ ဟိုရဲ ခဏလာအုန်း ဒီမှာကျုပ်အကိုဒဏ်ရာရနေလို့ တခုခုလုပ်ပေး"
"အိုကေ အိုကေ"
VIPအချုပ်သားထံမှတောင်းဆိုလာသည်ဖြစ်၍ လိုက်လျောလိုက်ရသည်။ဒဏ်ရာရနေသည့်ဂျိုးကိုလက်ထိပ်ခတ်ပြီးပင် ရဲစခန်းထဲမှာပင်ဆရာဝန်ခေါ်ပြီးကြုံသလိုဆေးကုပေးလိုက်ကြသည်။ဆေးရုံခေါ်သွားရင် ပြစ်မူကြီးသူဖြစ်၍လမ်းမှာလွတ်ထွက်သွားမှာစိုး၍အဆင်ပြေသလိုသာကုသပေးလိုက်ရသည်။ထိုးကြိတ်ကန်ေကျာက်ခံရ၍ဖူးယောင် နာကျင်ေယာင်ရမ်းေနသည့်ဒဏ်ရာတွေသာဖြစ်၍ အဆင်ပြေပါသည်။လက်ရုံး ဘာမှမထိခိုက်သွားသည်ကိုပင် ဂျိုးစိတ်ထဲအတော်ကျေးဇူးတင်နေမိသည်။လက်ရုံးသာသူတစ်ခုခုဖြစ်ရင် သူဆရာမြတ်ကိုမျက်နှာပြရဲမှာမဟုတ်ပေ။ဆရာမြတ်လက်ချက်ဖြင့်အသက်ပင်ပျောက်နိုင်သည်။
.
.
"ခြယ်ခြယ် ခြယ်ခြယ် သမီးရေ"
ခြယ်တယောက်ဘယ်ရောက်နေမှန်းမသိ။မီးဖိုချောင်အတွင်းမှ အဖေဖြစ်သူဦးကျော်စိုးလှမ်းအော်ခေါ်နေသည်ကိုမကြား။
ဦးကျော်စိုးအိမ်သားတွေကိုတယောက်ချင်းအော်ခေါ်ကြည့်သော်လဲ ဘယ်သူမှပြန်မထူးကြ။မလူပ်နိုင်မကိုင်နိုင် ဒုက္ခိတဘဝကလဲဘာတစ်ခုမှကိုစိတ်တိုင်းမကျ။မျက်စိရှေ့မှာမြင်နေရသည့် ဖန်ခွက်ထဲကရေလေးကိုပင် ရေငတ်၍လှမ်းယူသောက်ချင်သော်လဲလက်ကမလူပ်နိူင်။
ယာဉ်တိုက်မူဖြစ်ပြီးထဲက ခန္ဓာကိုယ်မှာရှိသမျှအကြောတွေဆိုင်းကာအစစအရာရာ အပေါ့အလေးသွားသည်ကအစ တစ်ခြားသူကဆောင်ရွက်ပေးမှသာလျှင်အဆင်ပြေတော့သည်။
အစဆုံးသူများအကူညီယူနေရ၍ ဘယ်သူကမှ သမီးဖြစ်သူလောက်တော့ သူ့အပေါ်ကိုစိတ်မရှည်ကြ။ဘယ်သူကစိတ်ရှည်နိုင်မည်လဲ။မျက်နှာသစ်တာကအစ အလေးစွန့်တာအဆုံးလုပ်ပေးနေရ၍ ညီဖြစ်သူ၏မိန်းမကငြိုငြင်သည်။မိမိကိုမကြည်ဖြူမှန်းသိသော်လဲ သူ့မှာတွယ်ကပ်နေစရာဒီတစ်နေရာသာရှိသည်။
သမီးဖြစ်သူမိမိနှင့်ပြန်လာနေပြီဖြစ်၍ သူ့မှာအားတက်ရသည်။အားကိုးစရာဒီသမီးလေးတယောက်ကိုပင်သူ့မှာမှီခိုနေရသည်။ဘယ်သူမှသူ့အပေါ်ကိုယ့်သားသမီးအရင်းလောက်စိတ်မရှည်နိုင်ပေ။
"ခြယ်ခြယ် အဖေ့သမီးလေးရေ သမီးလေးရေ"
"ရေဆာလိုက်တာကွာ"
ပြန်ထူးသံမကြားရ။သူအတော်အာခေါင်ခြောက်ကပ်နေပြီ။စားပွဲပေါ်မှရေခွက်ဆီလက်ရောက်ဖို့ကို အတော်စိတ်အားထက်သန်နေပြီး ထိုနေရာဆီအာရုံပြုထားလိုက်သည်။စိတ်ဆောင်ရင်ဘာမဆိုဖြစ်နိုင်သည်ဆိုတာမှန်သည်လားမသိ။နှစ်ပေါင်းများစွာ မလူပ်မရှားနိုင်ခဲ့သောညာလက်သည် ဝှီးချဲလက်ရန်းမှမြှောက်ပင့်လာပြီး စားပွဲပေါ်ရှိ ဖန်ခွက်ဆီလက်လှမ်းယူလိုက်သည်။အထင်နှင့်အမြင်တခြားစီ။လူပ်ရှားမူနှောင့်နှေးသောလက်သည် ဖန်ခွက်ကိုမြှောက်မကိုင်နိုင်။ဖန်ခွက်၏အလေးချိန်ကိုသယ်မဖို့ညာလက်တွင်အင်အားအလုံလောက်မရှိ။
ဖန်ခွက်ကိုလွတ်ကျပြီး စားပွဲပေါ်တွင်ရေခွက်မှောက်ကျသွားသည် စားပွဲပေါ်မှစီးဆင်းလာသောရေတို့သည်ဦးကျော်စိုးပေါင်ပေါ်စီးကျလာသည်။ဖန်ခွက်လဲပေါ်မှ လိမ့်ဆင်းပြီး ကြမ်းပေါ်သို့ ခလွမ်းဆိုကာကျကွဲသွားသည်။
"ခလွမ်း"
"ဟမ်းး ငါဘာလုပ်မိလိုက်တာလဲ"
ဦးကျော်စိုးတယောက် ဖန်ခွက်ကျကွဲသံကြားမှအသိပြန်ဝင်သွားသည်။ကြမ်းပေါ်မှဖန်ခွက်အကွဲပိုင်းစများကိုကြည့်ပြီး မိမိဘာလုပ်လိုက်မှန်းမယုံကြည်နိုင်။နှစ်ပေါင်းများစွာမလူပ်နိုင်မရှားနိုင်ခဲ့သည့် မိမိခန္ဓာကိုယ်အစိတ်ပိုင်းတစ်ခုက ဖန်ခွက်ဆီလှမ်းပြီး ထိကိုင်လိုက်သည်လား။ကြမ်းပေါ်မှဖန်ကွဲစများက သူပြန်ကောင်းလာနိုင်သည်ဆိုတာရဲ့သက်သေတွေလား။လက်ရှိအခြေအနေကြောင့်သူရေဆာတာကိုတောင်မေ့သွားသည်။
ခဏအကြာ
"ဖေဖေ ဘာဖြစ်တာလဲ စိုရွဲနေတာပဲပေါင်ပေါ်မှာ"
ကြမ်းပေါ်မှာကျကွဲနေသည့်ဖန်ခွက်နှင့်စိုရွဲနေသည့်ကြမ်းပြင်ကိုမြင်ပြီးဆိုသည်။
"သမီးရေ သမီး ဖေဖေ့မှာမျှော်လင့်ချက်ရှိသေးတယ်နဲ့တူတယ် ဒီဖန်ခွက်ကိုဖေဖေခွဲလိုက်တာ ဖေဖေ&@-##+#+$###"
"ဟမ်းး ဖေဖေ လူပ်ရှားမူပြုလိုက်တယ်ဟုတ်လား ဖေဖေပြန်ကောင်းလာနိုင်တာပေါ့ဝမ်းသာလိုက်တာ အားးပျော်လိုက်တာ"
"ကြည့်ရတာ သမီးယောကျာ်းဖေဖေ့ကိုပြပေးတဲ့ ဒေါက်တာတွေကတကယ်တော်တာနဲ့တူတယ် သူတို့ဆေးအစွမ်းကထိရောက်မူရှိသားပဲ မောင်မင်းကြီးသားေလးအသက်ရှည်ပါစေကွာ သူ့ကျေးဇူးကြောင့်ဘဝမှာတခေါက်လောက်တော့ကိုယ့်ခြေထောက်ပေါ်ကိုယ်ပြန်ရပ်ကြည့်ချင်တယ်"
"ဖေဖေရာ အဲ့လူအကြောင်းမပြောပါနဲ့ ရာဇဝတ်ကောင်လူယုတ်မာကိုဖေဖေ့ဟာနေဖေဖေပဲကျေးဇူးတင်"
"ခြယ်ခြယ် မောင်လက်ရုံးကသမီးပြောပြသလိုဆိုရင်လူယုတ်မာတယောက်ဖြစ်ပေမယ့် သူ့မှာစိတ်နှလုံးကောင်းလေးတော့ရှိရှာပါတယ်ကွယ် တစ်ခါလောက်ခွင့်လွှတ်ကြည့်ဖို့စဉ်းစားကြည့်ပါ ကိုယ်မွေးထားတဲ့သမီးအဖေသိတာပေါ့ သမီးရောသူ့ကိုမချစ်လို့လား ချစ်ရဲ့သားနဲ့ကွယ် သူလုပ်ခဲ့တာတွေကိုခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ကြိုးစားကြည့်ပါ"
ခြယ်သိသည်။သူကိုယ်တိုင်လဲလက်ရုံးကိုချစ်သည်။ဒါပေမဲ့ သူ့အပေါ်တခါလောက်ဖြစ်ဖြစ်ယုံကြည်ပြီး ခွင့်လွှတ်ပေးသင့်လားတော့မသိသေး။ပိုဆိုးသည်က ဟိုလူကအချုပ်ထဲရောက်နေ၍သူတို့အခြေအနေကိုပိုဝေးကွာစေသည်။
*လက်ရုံးသုခရယ် လွမ်းတော့လွမ်းမိသား*
.
.
"ဟုတ်လား ကျိုးပဲ့သွားသေးလား ဟားဟား ဟား ထောင်ထဲမှာသေသွားရမှာကွာ"
"အဲ့တာတော့သေချာမသိပါဘူး ကိုစိုင်း"
သွားလို့ရပြီးဆိုသောသဘောဖြင့် စိုင်းလက်လူပ်ရမ်းပြသည်။ဟိုကောင်ထောင်ထဲမှာအထိုးကြိတ်ခံရ၍ ခွေလဲကျသွားသည်ဆိုသောသတင်းကြောင့် စိုင်းအာကာနူတ်ခမ်းတွေကွေးညွှတ်အောင်ပြုံးနေသည်။
လေးထောင့်ကျကျ မျက်နှာမှာ ညာဘက်ပါးစောင်တခြမ်းနေရာဟာမသိမသာလေးချိုင့်ဝင်နေသည ်။မျက်နှာပေါ်မှာထင်ကျန်နေသည့်ထိုနားထင်နှင့်ပါးစောင်ခြမ်းကချိုင့်ကွက်လေးဟာ စိုင်းအာကာရဲ့စွဲထင်ကျန်ေနသည့်အမာရွတ်တခု။ရုပ်ဆိုးအကျည်းတန်စွာ ဖျက်ရခက်စွာသူ့ရဲ့တည်ကြည်လွန်းသည့်မျက်နှာပေါ်မှာနေရာယူထားသည်။
ဆေးလိပ်နှင့်ဆေးခြောက်ရောယှက်နေသည့်အငွေ့များကြား စိုင်းအာကာခြေချိတ်ထိုင်နေပြီး ခန့်ခန့်ကြီးပြုံးနေသည်။ဂျိုးကမ္ဘာမှာဆူးတွေ
ပြည့်တိုင်း သူ့ကမ္ဘာမှာပန်းတွေဝေနေအောင်ပွင့်သည်။
ဂျိုး ဒီလူသားကိုဒုက္ခပေးချင်တာ သူ့ဘဝမှာလူဖြစ်လာရခြင်းရဲ့ရည်ရွယ်ချက်လို့တောင်ဆိုနိုင်သည်။
"မကြာခင်တွေ့ကြရအောင် ဂျိုး အဟက်"
#ParadiseKhin
Zawgyi
ရဲသားႏွစ္ေယာက္အလယ္မွလက္ထိပ္တစ္စုံႏွင့္ကပ္ပါလာသည့္ ပိန္သြယ္သြယ္ခႏၶာကိုယ္တစ္စုံ။သူမ်ားနဲ႔မတူသည့္ မိုးထိုးေနေသာအရပ္ႀကီးေၾကာင့္ ျမင္လိုက္တာနဲ႔သူမွန္းတန္းသိသည္။ၾကက္ေသြးေရာင္ပုဆိုးကိုမဝတ္တတ္ ဝတ္တတ္ ဝတ္ထားၿပီး အျဖဴေရာင္တီ႐ွပ္လက္တိုႏွင့္။နဂိုထဲကပိန္သြယ္သြယ္ထိုေကာင္ေလးကအရင္ကထက္ေတာင္အမ်ားႀကီးပိုပိန္သြားတာ ဂ်ိဳး သတိထားမိသည္။မ်က္တြင္းခ်ိဳင့္ေနၿပီးအေတာ့္ကိုပိန္က်သြားသည္။
"ေဘာ္ဒါအသစ္တေယာက္ေရာက္တယ္ေဟ့"
အခ်ဳပ္ခန္းတံခါးဖြင့္ေသာရဲထံမွလွမ္းေအာ္ဟစ္လိုက္ေသာအသံ။
အခ်ဳပ္ခန္းထဲေျခခ်လိုက္သည္ႏွင့္ မ်က္စိကဂ်ိဳးကိုေဝ့ဝိုက္႐ွာၿပီး သူ႐ွာေနသည့္ဂ်ိဳးကိုျမင္လိုက္ေတာ့ ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြခြက္ဝင္သြားေအာင္ျပဳံးရယ္ၿပီး လက္ေဝွ႔ရမ္းျပသည္။အခ်ဳပ္ထဲလာဆုံရေတြ႕ရတာကိုအေတာ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသည္ဆိုေတာ့ဝမ္းသာအားရလွမ္းႏူတ္ဆက္ေနသည္။
"သားႀကီး"
သူထိုင္ေနသည့္ ေနရာသို႔အသဲၿပဲႀကီးႏွင့္ေအာ္ၿပီးအနားကပ္လာ၍ ဂ်ိဳး႐ွက္႐ွက္ႏွင့္ေခါင္းငုံ႔ထားလိုက္သည္။
အခ်ဳပ္သားတို႔က အသစ္ေရာက္လာသည့္လက္႐ုံးကိုအထူးတဆန္းၾကည့္ေနၾကသည္။ဒီလိုငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးက ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ႐ွိေနရ၍ အေတာ္အာ႐ုံစိုက္ေနၾကသည္။
"ဂ်ိဳး ေဟ်ာင့္"
ဂ်ိဳးထိုင္ေနသည့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာလက္႐ုံးပါ ေဘးနားမွာတင္ပ်ဥ္ေခြဝင္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ဒီရဲစခန္းကပိုၿပီးေတာ့ေတာင္စုပ္ျခာေနေသးသည္။သို႔ေသာ္ ကိုယ္တိုင္ကဂ်ိဳး႐ွိရာေျပာင္းေ႐ြ႕လာခ်င္ခဲ့၍ လက္႐ုံးဘာမွဂ်ီးေၾကာင္မ်ားေန၍မရေတာ့။ကိုယ့္ထိုက္ႏွင့္ကိုယ့္ကံသာျဖစ္သည္။
"တိုးတိုးလုပ္စမ္းပါ ဒါအခ်ဳပ္ခန္းကြ မင္းအေဖပိုင္တဲ့ဟိုတယ္မဟုတ္ဘူး"
"အံမယ္ ငါတို႔Crownဟိုတယ္ကဒီထက္အစတစ္ေထာင္ေလာက္သာတယ္ကြ"
"ေအး ဒါကအခ်ဳပ္ခန္းပါဆိုေနမွ"
"ေတာ္ေတာ့ကြာ မင္းကိုျပန္ေတြ႕ရတာဝမ္းသာလိုက္တာကြာ ငါကမင္းကိုေသဒဏ္က်သြားၿပီမွတ္ေနတာ ဟားဟား"
ဂ်ိဳး မ်က္လုံးကိုေဝ့ၾကည့္ျပၿပီး Xီီးလားလို႔ပါးစပ္ကလူပ္႐ုံအသံမထြက္ပဲဆဲျပသည္။
မဦးမခြၽတ္ ခုံ႐ုံးေတာင္မတင္ရေသးသည့္အမူကိုေသဒဏ္တဲ့။အတိတ္နိမိတ္ေတြကို ဂ်ိဳးအယုံၾကည္႐ွိသူျဖစ္၍ သူအဲ့လိုေျပာလိုက္ေတာ့အနည္းငယ္စိတ္ထြက္သြားသည္။
"မင္းကမွေသဒဏ္က်မွာ လက္နက္ေတြမနည္းမေနာမိတာဆို လက္ပစ္ဗုံးေတာင္ပါေသးဆို
အဟက္"
"Xီးလား ဘယ္သူကအရင္အဖမ္းခံရတာလဲ မင္းမလား အဟက္ ငါကတစ္သက္တစ္ကြၽန္းေလာက္ပဲက်မွာ မင္းကေတာ့ႀကိဳးစင္တက္ရမွာ ဟားဟား"
"ငါ့ဆီမွာကိုးကင္းေတြနဲ႔႐ိုင္ဖယ္ငါးလက္ပဲမိတာကြ ကြန္ဒိုမွာလက္နက္ေတြတပုံတေခါင္းႀကီးနဲ႔ မူးယစ္ေဆးေတြမိတာကမင္းေလ ကဲ ကဲ ႀကိဳးစင္တက္မယ္ လက္႐ုံးသုခ ငါကမွတစ္သက္တစ္ကြၽန္း"
လက္႐ုံး ဂ်ိဳးေခါင္းကိုအားရပါးရလက္ဝါးႏွင့္ပိတ္တီးခ်လိုက္သည္။
အားႏွင့္႐ိုက္ခ်လိုက္သည္ျဖစ္၍ ႐ိုက္သည့္သူလက္ပါစပ္ျဖန္းသြားသည္။ဂ်ိဳး ခါထြက္သြားသည့္ေခါင္းကိုပြတ္သပ္ေနၿပီး ပါးစပ္ပိတ္သြားသည္။ျပန္ေတာ့မ႐ိုက္ရဲ။
အခ်ဳပ္ထဲမွာ ဒီေလာက္စြဲခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္လာေတြ႕ရသည္ကို မေၾကာက္မ႐ြံ႕ မင္းကေသဒဏ္က်မွာ ငါကတစ္သက္တစ္ကြၽန္းက်မွာႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ကစကားႏိုင္လုေနႏိုင္ၾကေသးသည္။အမူႀကီးျဖစ္ေန၍ ႏွစ္ေယာက္စလုံးအေျခအေနမေကာင္းသည္ကေတာ့အမွန္တရား။
"ေဟ့ ေကာင္ေခ်ာေလး"
အေနာက္ကေန၍ လက္႐ုံးဧ။္ပုခုံးအားဖိနပ္တစ္ရံလာမွန္သည္။အ႐ွိန္ႏွင့္လာမွန္သည္ျဖစ္၍ တအားႀကီးမနာရင္ေတာင္ ပုခုံးေအာင့္သက္သြားႏိုင္သည္။
"ဘာလဲ"
လက္႐ုံးအေနာက္ကို လူမိုက္ၾကည့္ႏွင့္လွည့္ၾကည့္ၿပီး မေခ်မငံေျဖသည္။ေဘးနားမွက်ေနသည့္ အစိမ္းေရာင္ၾကက္ေပါင္ဖိနပ္အား ေကာက္လိုက္ၿပီး လူပ္ခါျပကာ
"ေျပာ ဒါဘယ္သူပစ္လိုက္တာလဲ"
အေနာက္ကဂ်ိဳးကလက္႐ုံးပုခုံးကိုလွမ္းကိုင္ၿပီး ျပႆနာမ႐ွာဖို႔ေျပာသည္။လက္႐ုံး ဂ်ိဳးလက္အားဆြဲဖယ္ခါခ်ပစ္သည္။
"ဘယ္သူပစ္လိုက္တာလဲလို႔ေမးေနတယ္ေလ"
ဘယ္သူမွျပန္မေျဖၾကေတာ့ လက္႐ုံး ခပ္ႀကိတ္ႀကိတ္ေတာက္ေခါက္လိုက္မိသည္။
"လက္႐ုံး ေတာ္ေတာ့လို႔ မင္းထင္သလိုမရ..
"$ပါးစပ္ပိတ္ထား ငဂ်ိဳး"
လက္႐ုံး မ်က္လုံးကိုေဝ့ဝိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျခေထာက္တစ္ဖက္ဗလာျဖစ္ေနသည့္ခႏၶာကိုယ္ထြားထြားႏွင့္လူဆီ ထိုဖိနပ္ကိုျပန္ေကာက္ၿပီး ျပန္ေကာက္ေပါက္ထည့္လိုက္သည္။ထိုလူ၏ဗိုက္ကိုသြားမွန္သည္။
ထိုလူ႐ွဴး႐ွဴးဒိုင္းဒိုင္းျဖစ္သြားၿပီး မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။
"လာေလ လာစမ္းပါ ေၾကာက္မယ္မွတ္ေနလား"
လက္႐ုံးကလဲဆတ္ဆတ္ထိမခံခ်က္ခ်င္းေကာက္ရပ္လိုက္သည္။လက္႐ုံး ေကာက္ရပ္လိုက္ေတာ့ ဂ်ိဳးလဲမေနသာပဲ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီးအသင့္အေနထားျပင္ထားလိုက္ရေတာ့သည္။
"လူသစ္ေလးကိုပညာျပလိုက္ၾကရေအာင္"
လက္႐ုံးသူထင္ခဲ့သလို by 1ခ်ရမည္မဟုတ္ပဲ ဟိုဘက္ကအခ်ဳပ္ခန္းထဲကလူတစ္ခ်ိဳ႕ကထိုလူ႕ဘက္က။အုပ္စုလိုက္ဝိုင္းၿပီး ထိုးမယ္ႀကိတ္မယ္လုပ္၍လက္႐ုံးလန္႔ဖ်န္႔သြားသည္။
အေနာက္မွာကပ္ရပ္ေနသည့္ဂ်ိဳး၏ တံေတာင္ဆစ္ကိုလက္သီးႏွင့္လွမ္းတိုက္ၿပီးကူပါကယ္ပါဆိုသည့္အၾကည့္ႏွင့္ မ်က္ႏွာငယ္ႏွင့္ၾကည့္သည္။ဂ်ိဳး ငါမေျပာဘူးလားဆိုတဲ့သေဘာႏွင့္မ်က္လုံးလွန္ၾကည့္သည္။
အခ်ဳပ္သားလူမိုက္ေတြျဖစ္၍ ဂ်ိဳးလဲေၾကာက္ပါသည္။ထိုလူေတြႏွင့္ၿငိရင္မလြယ္မွန္းသိ၍ အခ်ဳပ္ထဲစေရာက္ထဲက ဂ်ိဳးကိုယ့္ဘက္ကအေလွ်ာ့ေပးၿပီး အပိုးက်ိဳးက်ိဳးေနျပခဲ့သည္။
အခုလက္႐ုံးဆိုသည့္ဘဝင္႐ူးေကာင္ေရာက္လာမွသူပါ ပဲေလွာ္ၾကားဆားညႇပ္ရေလၿပီ။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တတ္သည့္ပညာမေနသာဆိုသည့္စကားပုံအတိုင္း ဂ်ိဳး လက္႐ုံးကိုမွဲ႔တေပါက္မစြန္းေအာင္ကာကြယ္ေပးရအုန္းမည္။
"မင္းလားကြ အစြာေလး"
လွ်ပ္တစ္ျပက္အတြင္းမွာပင္ လူေကာင္ထြား
ႀကိဳင္းလြန္းေသာ မုဒိန္းမူႏွင့္ အခ်ဳပ္ထဲေရာက္လာသည့္ အခ်ဳပ္သားက လက္႐ုံးအက်ီေကာ္လံစကိုဆြဲကိုက္ၿပီး လက္႐ုံး ကိုယ္ေလးကိုနံရံေတြႏွင့္ဆြဲကပ္ပစ္လိုက္သည္။
"ေဟ့ ေဟ့ သူ႕ကိုလႊတ္လိုက္ မေက်နပ္ရင္ကြၽန္ေတာ္နဲ႔႐ွင္း လႊတ္လိုက္စမ္းလို႔"
ဂ်ိဳး ထိုလက္႐ုံးဧ။္ေကာ္လံစကိုဆြဲထားသည့္လူႀကီး၏ခါးကို က်င္တက္သြားေအာင္ထိုးခ်ပစ္လိုက္သည္။
ထိုလူႀကီး ထိုအခါေတာ့ လက္႐ုံးကိုလႊတ္လိုက္ၿပီးဂ်ိဳးကိုစမဲပါေတာ့သည္။
ထိုလူႀကီးလက္ဝါးေစာင္းႏွင့္ ဂ်ိဳးပါးကိုအားရပါးရကို႐ိုက္ခ်ပစ္လိုက္သည္။
"ေျဖာင္း"
"က်စ္"
ဂ်ိဳး စီးထြက္လာသည့္ေသြးေတြကိုေထြးထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ႏူတ္ခမ္းကိုလက္ႏွင့္သပ္လိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ားလားဗ် က်ဳပ္သခင္ေလးကိုရန္႐ွာရဲတာ ဟမ္းးဟမ္းး"
Advertisement
- In Serial26 Chapters
Spilled Blood
The end-times have come. Dimensional rifts to another world have opened and spewing out are creatures from humanity's nightmares. The Spirit Realm has implemented the System as a desparate measure to arm humanity against the incursions in an attempt to protect their once home-lands, but cannot, will not, risk coming down to Earth themselves. The System is a boon to humanity, finally giving them a chance at survival and even fighting back. And Ed intends to do much more than just survive... ---------
8 107 - In Serial25 Chapters
HATEFUL SIN
Sin was his name and hate was all he knew. Born under cruel circumstances and treated as if he was the lowest scum to have ever existed, it was impossible for him to know what love was. The only thing that kept him going was the thought, that one day he would be able to return all that he was given, ten fold. ^_^ >. As you can see i suck at writing synopsis, but if you wish feel free to read the first chapter and then you can decide wether you wish to continue reading my first attempt at this genre or you can turn tail and run, whichever you please.
8 75 - In Serial10 Chapters
The Dyson Sphere Dungeon
When She Died She thought That Was It. She Was Wrong This is my first time writing a story so expect grammer and spelling mistakes, Consteractive critisim is Liked, any hostile comments will be deleted with out a second thought,i am open to sugestions but will not guarentee they will be added. I do not own the image so if whoever owns it wants me to take it down i will do it as soon as i recive the message. I also do not own the folowing franchises ( I will ad more as they appear in my novel): Pokemon,
8 166 - In Serial28 Chapters
Defy the Heavens?
Hey there, Dear comrades, I am just a common guy from a common background. How should I say this.. I died on earth, old age of an old illness. something that could have been prevented. How did I reincarnate? No idea. For almost ten years, I assumed I was just like any other kid. Maybe blessed by the heavens but I was a commoner all the same. However, stuff happens and here I am trying to meek out an existences for myself. You know how it is. Killing enemies with epic sword skills, purifying the souls of barbarians with fire, walking in mid air like I am superman. Haha, just being a typical american in not so typical fantasy world. What's the worse that can happen, right? What's so hard about defying the heavens? Didn't we used to defy our stomachs by ordering taco bell? Or how about defying our presidents by voting for their rivals next election date? Ha, these are soo much more complicated process than simply killing off the annoying people. Cutting down heavens when they stand in our way, and enjoying life to the fullest? I mean, this is the american dream!
8 141 - In Serial8 Chapters
Folly of Heroes
Vella may have a Bloodline Quirk, but it doesn't mean that it would be all sunshine and rainbows in a magical new world. A new life means new possibilities, new relationships, but it also means starting over anew. No reputation, no status, no way to know if life would end up the same way, or worse. Some problems just can't be escaped, even with death. In a world constantly pushing against nature to expand human civilisation, Vella throws herself into the recently rediscovered magic of old. Being physically young, she finds herself constantly needing to prove her worth whether if it's to the Martial Arts Academy, the Guild, or her very own parents.
8 139 - In Serial50 Chapters
The antagonist's daughter
Kana had partaken in the design of a certain RPG game. However, right after its release she mysteriously loses consciousness. By the time she regained her senses, she finds herself in the middle of an assassination, while being on the way to an interview in the body of a background game character whose father is the main antagonist (to be?)…with the crown prince no less! What will she, Charlotte Ionesse, do? Will she do nothing and wait for death while hoping this is a dream? Or struggle and escape?
8 157

