《Devil Husband》10
Advertisement
" ပေးလို့ ငါ့ကိုပေးစမ်း ပေးလို့ "
ဆောင့်အော်ချလိုက်သောဒေါသသံကြားမှာ ဟန်ကိုယ်ဖို့ထားသော်လဲအသားတဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ကြောက်နေမိသည်။
လက်ထဲကဖုန်းေလးကိုသူ့လက်ထဲတုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ထည့်ေပးလိုက်သည်။
" မင်းကိုငါ ဖုန်းမသုံးရဘူးလို့ပြောထားတယ်မလား ဟမ်းး ငါမပြောထားဘူးလားလို့ ဘာယူလုပ်တာလဲပြောစမ်း "
" ဟို ဟိုဟာ အဖေ့နေကောင်းလားသိချင်လို့အိမ်ကိုဖုန်းလေးဆက်မလို့ပါ "
" မင်း အဖေမသေသေးဘူးစိတ်ချ ငါကသိမ်းထားတာကိုတောင်မင်းကဘယ်လိုသတ္တိနဲ့ယူရဲရတာလဲ ကဲကွာ "
ဖုန်းကိုကြမ်းပေါ်ကိုကောက်ပေါက်ချလိုက်ပြီးခြေထောက်နဲ့အချက်ပေါင်းများစွာတက်နင်းချပစ်သောကြောင့်ဖုန်းလေးအစိတ်အမွှာမွှာဖြစ်သွားပါပြီ။
ကွဲကြေသွားသောသူ့ဖုန်းလေးအားနှမြောတသဖြစ်စွာကြည့်နေတဲ့ခြယ့်ကို
" မပြီးသေးဘူး မင်းကိုငါအပြစ်ပေးရမယ် "
ခါးသိမ်သိမ်လေးကိုဆွဲဖက်ပြီးရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်ကာပါးနှစ်ဖက်အားဆွဲညှစ်၍ဆူထွက်လာသောနူတ်ခမ်းတစ်စုံအားမက်မောစွာစုပ်ယူပြီး
နမ်းရိူက်လိုက်သည်။
ခံတွင်းထဲသို့လျှာကိုထိုးထည့်ပြီး အတင်းစုပ်ယူပါတော့သည်။
ရင်ဘက်ကိုတဘုန်းဘုန်းထုရိုက်နေတဲ့လက်သီးစုပ်တွေကိုမမူဘဲရုန်းကန်နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုအတင်းကြပ်ဖက်ထားလိုက်သည်။
အနမ်းကြမ်းများကြားထားမှာ အသက်ပင်မရှူနိုင်တော့ဘဲအတင်းရုန်းကန်ထုရိုက်နေသော်ငြားလဲထိုလူကပိုတိုး၍ဖက်ထားသဖြင့်လွတ်လမ်းမရှိတော့။
ထိုလူရဲ့လက်ဝါးသန်သန်များကြားထဲတွင်ဘယ်လိုမှရုန်းထွက်နိုင်ခြင်းမရှိပဲဂဟေဆက်နေတဲ့နူတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားမှာ လူကအောက်စီဂျင်ပြတ်လပ်နေပြီ။
အသက်ရှူမဝ၍မျက်နှာတခုလုံးရဲတက်လာမှအောက်နူတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်ထားတာမှလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
ပါးစပ်ဟပြီးလေကိုပြန်ရှူသွင်းလိုက် မျက်နှာမှာလဲချွေးစို့နေကာ အတော်အားလျော့သွားပြီးပျော့ခွေ့လဲတော့မယ်ပုံပေါက်နေေသာသူ့ကိုလှောင်ရယ်ရယ်လိုက်သည်။
" အဟက် "
ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ဘဲလေကိုသာတဝရှူသွင်းနေသည်။
" နောက် မင်းလင်ငါကမလုပ်နဲ့ဆိုမလုပ်နဲ့ မဟုတ်ရင်ဒီထက်ဆိုးတဲ့အပြစ်ပေးနည်းတွေလာလိမ့်မယ် "
" လက်..လက်ရုံးသုခ လူယုတ်မာ ရှင့်ကိုမုန်းလိုက်တာ "
" မင်းကိုရောငါကငါ့ကိုချစ်ပါလို့တခွန်းပြောမိလား မင်းလင်တော်ထားရတာမင်းသိပ်မုန်းတဲ့ငါဆိုတာမမေ့နဲ့ "
သနားလို့အသက်ရှူခွင့်ပေးလိုက်တာတောင်ချက်ချင်းနူတ်ကထွက်လာတဲ့စကားကမုန်းလိုက်တာတဲ့။စိတ်ရှိလက်ရှိသာဆိုရင် ခြေနှစ်ချောင်းကကိုင်ပြီးကြမ်းနဲ့ရိုက်ပြီးသတ်ပစ်မိမှာ။
သူခေါ်လာခဲ့တုန်းကအဝတ်တထည်ကိုယ်တစ်ခုနဲ့ဖုန်းနဲ့ပိုက်ဆံအိတ်သာပါလာခဲ့သည်။
ထိုပါလာတဲ့ဖုန်းကိုလဲမကိုင်ရဘူးဆိုပြီးသူကပဲဗီရိုထဲသော့ခတ်သိမ်းထားသည်။သူ့အလစ်မှာအိမ်ကိုဖုန်းတချက်လောက်ခေါ်ဖို့လုပ်မိတာကို
ဖုန်းကိုလဲတစစီလုပ်ပစ်ပြီး အကြမ်းပတမ်းအနမ်းလဲခံရသေးသည်။
.
.
" လက်ရုံးသုခ "
" ဘာလဲ ဒီနာမည်ကိုပါးစပ်ဖျားကကိုမချနိုင်ဘူး မင်းလင်ငါ့ကိုအဲ့လောက်မချစ်နဲ့ "
" ငါအိမ်ခဏပြန်ချင်တယ် "
" ဘာ..ငါ ဟုတ်လား "
" ဟုတ်တယ် နင်နဲ့ငါနဲ့ရွယ်တူပဲ ကျွန်မတွေဘာတွေမလိုဘူး "
" မင်းထက်6လကြီးတယ်ကွ ငါကမင်းအိမ်ဦးနတ်နော် မရိုင်းနဲ့ "
" လူယုတ်မာကိုလေးစား အု..
" ပြွတ် "
" လူယုတ်မာကောင်..
" ပြွတ် "
နူတ်ခမ်းလေးအားနောက်တကြိမ်ဆွဲယူနမ်းလိုက်ပြန်သည်။
" အဟက် မင်းငါ့ကိုလူယုတ်မာလို့ေခါ်တိုင်းငါမင်းကိုတခါနမ်းမယ် "
ဒီလိုပြောလိုက်မှအထွန့်မတက်ရဲတော့ဘဲပါးစပ်ပိတ်သွားတော့သည်။နောက်မှဆက်ပြီး
" ကျွန်မစကားအကောင်းပြောမလို့ပါ "
" ဘာလဲပြော ခင်ဗျားလင်ကျုပ်နားထောင်နေတယ် "
* ကျစ် စကားပြောရင် မင်းလင်ငါတို့ ခင်ဗျားလင်ကျုပ်တို့ကလူနားကြားပြင်းကပ်အောင်တမင်ထည့်ထည့်ပြောနေတယ် *
မင်းလင်ငါဆိုတဲ့စကားကိုရောက်တိုင်းတမင်အသံကိုပိုဖိပြောပြီးသူနေမထိထိုင်မသာဖြစ်အောင်လုပ်တတ်သည်။
" အိမ်လေးခဏလောက်ပြန်လို့ရမလား အဖေ့ကိုသတိရလို့ပါ "
" မရဘူး "
တစ်ချက်လွတ်အမိန့်ထုတ်လိုက်သည်။
" ရှင်နဲ့တူတူသွား...
" ငါကမရဘူးဆို မရဘူးပဲ "
" ရှင်ကလူယုတ်မာပဲ ကျွန်မမှာဒီအဖေ
တယောက်ထဲရှိတော့တာ ရှင့်လိုမိစုံဖစုံမဟုတ်ဘူး ပြီးတော့အဖေကလူမမာ အဖေ့ကိုကောင်းကောင်းစောင့်ရှောက်ရဲ့လားနေကောင်းရဲ့လားကျွန်မသိချင်တာပေါ့ "
" အေး မင်းလင်ငါကလူယုတ်မာမှန်းမင်းသိရဲ့သားနဲ့ လူယုတ်မာကိုလူယုတ်မာဆိုတော့ငါဘယ်လိုပြောရမလဲ "
" တောက် ရှင်ကတကယ့်လူယုတ်မာပဲ "သူ့ဟာသူအဲ့လိုအော်ဟစ်ပြီးအခန်းထဲပြေးဝင်သွားတော့သည်။
* ဪ လူယုတ်မာပါဆိုနေမှပဲ *
( မင်းကိုအပြင်ခေါ်ထုတ်သွားလာလို့ရသေးတဲ့အခြေနေမဟုတ်သေးဘူး အချိန်တခုရောက်ရင်မင်းကိုလူကြားထဲခေါ်ထုတ်ပြီးမင်းကငါ့မိန်းမပါဆိုတာတစ်လောကလုံးကိုကြော်ငြာမောင်းခတ်ပြမယ်)
"...."
" ဟုတ်ကဲ့ ဒယ်ဒီ ကျွန်တော်ဒီနေ့ပြန်လာခဲ့ပါ့မယ်
ဒယ်ဒီ ဒါပဲနော် "
ဖုန်းချလိုက်ပြီးတာနဲ့မူတ်ထုတ်လိုက်တဲ့သက်ပြင်းရှည်ကြီးတွေ။
ဝရံတာလက်ရန်းကိုလက်ထောက်ရင်းအုံ့မိူင်း
မိူင်းဖြစ်နေသောကောင်းကင်ကိုကြည့်ပြီးနောက်ထပ်သက်ပြင်းရှည်ကြီးတချက်။
သူနဲ့ဒီကွန်ဒိုမှာနေနေတာ ၁ပတ်ရှိပြီ။
အိမ်ကိုတစ်ပတ်တိတိပြန်မလာလို့ မာမီကဒေါပွနေလို့ ဦးမိန်းမမျက်နှာတစ်ကမ္ဘာက ပြာပြာသလဲနှင့်ဖုန်းဆက်ပြီးအိမ်ကိုချက်ချင်းပြန်လာခဲ့တော့တဲ့။
သူတို့သားကသူတို့မသိအောင်လက်ထပ်ပြီးသွားပြီဆိုတာသာသိရင်ဘယ်လောက်တောင်လန့်ဖျန့်သွားကြမလဲ။
အိမ်ကိုပြန်ရင်အိမ်ပြန်မလာရတဲ့အကြောင်းပြစရာဆင်ခြေမျိုးစုံကိုခေါင်းကအဆက်မပြတ်တွေးပေးနေရသည်။
" ငါအိမ်ခဏပြန်မှရမယ် မင်းကဒီမှာနေခဲ့ပြီးသူ့ကိုစောင့်ကြည့်ပေးပါ လွတ်မသွားစေနဲ့ "
" ဟင့်အင်း ငါပါလိုက်ခဲ့မယ် မိန်းကလေးနဲ့ယောကျာ်းလေးဘယ်လိုမှမသင့်တော်ပါဘူး"
" ငါမင်းကိုယုံတယ် ဂျိုး မင်းကငါ့အကိုပဲလေ "
လက်ရုံးနူတ်မှထွက်လာသောစကားကြောင့်ရင်ထဲမှလိူက်လိူက်လှဲလှဲထွက်ပေါ်လာတဲ့ကြည်နူးခြင်း။
နူတ်ခမ်းတွေကွေးတက်သွားပြီး ပြောစရာစကားလုံးတွေအများကြီးရှိသော်လဲဘာမှထွက်မလာ။
ကိုယ့်ရဲ့သစ္စာတရားနဲ့ညီအကိုသံယောစဉ်ကိုအပြည့်ဝယုံကြည်ပေးလို့ တကယ့်ကိုပြောမပြတတ်တဲ့နွေးထွေးမူ။
" သူ့ကိုဂရုစိုက်ပေးပါကွာ ငါဒီမှာပဲလာနေတော့မယ်လို့ရအောင်ပြောမယ်ကွာ ငါ၁ရက်၂ရက်တော့အိမ်ပြန်နေရမယ်နဲ့တူပါတယ် "
" သွားပါ စိတ်ချလက်ချသွားပါ မင်းမိန်းမကိုမလွတ်စေရဘူး ဟုတ်ပြီလား "
" ဟုတ်ပြီ သားကြီး "
ဘာလို့လဲမသိသူကကိုယ့်ကိုမမြင်ရရင်ပိုပျော်မယ်ဆိုတာသိပေမယ့်လဲသူ့ကိုနူတ်ဆက်သွားချင်မိသည်။
ပြတင်းပေါက်ကနေလမ်းေပါ်ကကားအသွားအလာကိုထိုင်ငေးကြည့်နေတဲ့သူ့နောက်မှာရပ်လိုက်ပြီးချောင်းတချက်ဟန့်လိုက်သည်။
" အဟမ်း "
လှည့်မကြည့်လာ။
" ငါ...
တချက်စောင်းငဲ့ကြည့်လာသည်။
" ငါအိမ်ပြန်မလို့ ဒီရက်ပိုင်းငါဒီမှာရှိမှာမဟုတ်ဘူး "
" ရှင့်ဟာရှင်ဘယ်သွားသွားလေ ဘာလို့လာပြောပြနေတာလဲ "
" သိသင့်တယ်ထင်လို့ "
" ကောင်းတယ် သွားသွား ဂန့်ပြီးတသက်လုံးပြန်မလာရင်ပိုကောင်းတယ် အဲ့လိုဖြစ်ပါစေ"
" အော် အေးပါ "
ရွဲ့ပြီးခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
*မင်းရဲ့ဘာရယ်မဟုတ်ပြောတဲ့စကားတွေကရင်ကိုမြှားတစ်စင်းလိုအရှိန်နဲ့စူးနစ်ဆိုတာမင်းသိရဲ့လား မုန်းပါ သေလောက်အောင်မုန်းပါ ရိုးတွင်းခြင်စီထဲစိမ့်နေအောင်မုန်းမုန်း ငါကချစ်နေရင်အဆင်ပြေတာမလို့ *
ကားပါကင်ကကားကိုထုတ်ပြီးအိမ်ကိုမောင်းထွက်လာခဲ့သည်။
လမ်းတလျှောက်လုံးသူပြောလိုက်တဲ့စကားရဲ့အတိမ်အနက်ကိုတွေးမိနေမိတယ်။
သွားခါးနီးလာခါနီးမှာတောင်မင်းနမိတ်မရှိနမာမရှိစကားကိုပြောထွက်တယ်ဆိုတော့ မင်းငါ့ကိုဘယ်လောက်တောင်မုန်းလဲပိုသိလိုက်ရသလိုပဲ။
.
.
တံခါးအဝရှေ့ကဆိုဖာမှာထိုင်ကာမဂ္ဂဇင်းဖတ်နေသောဂျိုးရဲ့အပြုံးအရယ်ကင်းမဲ့နေသောမျက်နှာထားကိုနံရံကွယ်ကချောင်းကြည့်ကာအနည်းငယ်စိုးထိတ်နေမိသည်။
ကိုယ်တိုင်လဲကြွေကျခဲ့ဖူးတဲ့အပြုံးချိုချိုတွေနဲ့နူးညံ့တဲ့မျက်နှာထားကသူ့ဆီကလုံးဝကွယ်ပျောက်သွားသလိုပင်။
သူမဟုတ်တဲ့တခြားတယောက်ဖြစ်သွားသလို။
" အကို "
စာဖတ်နေရာမှမျက်လုံးလှန်ကြည့်လိုက်သည်။
အရှေ့မှာမဝံ့မရဲနှင့် ခေါင်းငုံ့ကာလက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကိုပွတ်သပ်နေတဲ့သူမ။
" ဘာလဲ ပြော "
" ခြယ့်ကိုကူညီပေးလို့မရဘူးလား ခြယ် ဟိုလူ့ကိုမုန်းတယ် သူနဲ့တူတူနေနေရတာငရဲကျနေရသလိုပဲ စိတ်ဆင်းရဲတယ် ခြယ့်ကိုလွှတ်ပေးပါ"
"...."
မျက်လုံးကိုလက်နဲ့ပွတ်သပ်ရင်းတွေဝေနေမိသည်။ချုပ်နှောက်ခံထားရတဲ့ငှက်ကလေးကို လှောင်အိမ်ထဲကနေလွှတ်ပေးချင်မိသည်။
အခန်းတံခါးကအတွင်းအပြင်လျှို့ဝှက်နံပါတ်နဲ့ဖွင့်မှရတဲ့တံခါးဖြစ်နေလို့လွတ်လမ်းကသိပ်မရှိ။
သူတို့ဖွင့်ရင်မသိအောင်ချောင်းကြည့်လဲနံပါတ်ရိုက်နေတုန်း ကိုယ်ကြီးတွေနဲ့ကွယ်ထားကြသည် လူညစ်တွေ။
အတင်းအကျဉ်းချခံထားရတဲ့အဖြစ်ကိုဘယ်သူကပျော်မွေ့နိုင်ပါ့မလဲ ။
"ကူညီပေးမယ်မလားဟင်"
"ဟင့်အင်း မကူညီနိုင်ဘူး"
"ဘာလို့လဲ"
"ငါကသစ္စာဖောက်မဟုတ်လို့"
"အဲ့လိုလူမျိုးကိုသစ္စာစောင့်သိနေတော့ရော ဘာအကျိုးရှိလို့လဲ ငွေကြောင့်မလား"
"ဟေ့ မင်းငါ့ကိုမစော်ကားနဲ့"
"အကိုကကျွန်မသိရသလောက်ကသဘောကောင်းတဲ့လူပါ ဖော်ရွေတဲ့အပြုံးတွေအများကြီးပြုံးတယ် နေကြာပန်းစည်းလဲလက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်"
Advertisement
" မင်းတော်စမ်း ဒီအကြောင်းတွေကိုလက်ရုံးရှေ့မှာယောင်လို့တောင်မဟမိစေနဲ့ ငါတို့ကြားမှာတခုခုရှိခဲ့တဲ့ပုံပြောမနေနဲ့ အဲ့တုန်းကဟုတ်တယ် စောက်ရမ်းအားယားနေလို့ စောချောချောေလးဆိုေတာ့ကြောင်ချင်လို့ပန်းစည်းေပးတာ
ဘာတွေဖီးနာလဲ မင်းကိုကြိုက်တယ်ထင်နာလား အဟက် "
အနုနည်းနဲ့မရရအောင်သူ့ဘက်ပါလာအောင်ချုပ်ပြီးလိုချင်တာရဖို့အရင်ကအကြောင်းတွေပါထုတ်ေပြာလာ၍ရပ်ပစ်ခိုင်းလိုက်ရသည်။
" ရှင်လဲလက်ရုံးသုခနဲ့အတူတူပဲ ပုလင်းတူဘူးစို့လူယုတ်မာတွေ ရှင့်ကိုသူနဲ့မတူပဲကြင်နာတတ်တဲ့စိတ်ရှိမယ်လို့ထင်ခဲ့တာကျွန်မအမှားပဲ အလကားလူတွေ"
" မင်းကိုရောငါကငါကိုယ့်ငါ အရမ်းကြင်နာတတ်တဲ့သူပါ တအားသဘောကောင်းတာပါလို့ပြောပြခဲ့မိလို့လားအမိ ငါထုတ်ပြဖူးတဲ့ငါ့ရဲ့ပုံစံတစိတ်တပိုင်းလောက်ကိုမင်းဟာမင်းလိုသလိုဆွဲတွေးခဲ့တာလေ ငါ့ရဲ့ပုံစံအလုံးစုံကိုငါထုတ်မပြရင်မင်းတို့မမြင်နိုင်လို့ တခါလောက်ကောင်းပြဖူးရုံနဲ့လူကောင်းစာရင်းလာမသွင်းစမ်းပါနဲ့ $ဇယားတွေရူပ်လို့ ဟုတ်တယ် ငါကမင်းထင်ထားတာထက်ပိုဆိုး ပိုယုတ်မာလို့ငါ့ကိုလာမဆွနဲ့ ငါ့ကိုလာအာရုံမနောက်နဲ့ ထွက်သွားး"
" တောက် မုန်းလိုက်တာ "
ပြင်းရှသောတောက်ခေါက်သံတချက်နဲ့အေးစက်စက်အကြည့်တို့ကခြောက်ကပ်အေးခဲလွန်းသည်။
* အေးဟုတ်တယ် လက်ရုံးဆီကအမုန်းတွေငါ့ဆီကူးပြောင်းပေးလိုက်စမ်းပါ။ ငါ့ကိုနှင့်နေအောင်မုန်းလိုက်လဲရတယ် လက်ရုံးကိုတော့သူတောင့်တတဲ့ချစ်
ခြင်းတရားတွေပေးကမ်းလိုက်ပါ မင်းသေလောက်အောင်မုန်းလဲ ဒီဘယ်သူ့ဆီကမှအချစ်မခံခဲ့ရဖူးတဲ့ကောင်ငါကဘယ်လိုမှမနေဘူး*
" ဒုတ် ဒုတ် ဒုတ် "
ခုတ်ထစ်ပိုင်းနေတဲ့အသံများကြောင့်မီးဖိုခန်းထဲဝင်လိုက်သည်။
စဉ်းတီတုံးနဲ့ဓားကိုစည်းချက်ကျကျအသုံးပြုနေတဲ့ပုံကတကယ့် boyfriend materialပဲ။
ဘယ်မိန်းကလေးမဆိုရူးလောက်အောင်ကြိုက်မယ့်typeမျိုးကြီး။
တီရှပ်အပြာရောင်ခပ်ပွပွကိုပေါင်ထိသာရှည်တဲ့ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထား၍ ဂျိုးရဲ့ပုံစံကတကယ့် မိသားစုအတွက်ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်နေတဲ့ခင်ပွန်းသည်နှင့်တူသည်။
ကြက်သားတွေကိုအတုံးတုံးလေးတွေခုတ်ထုတ်ပြီးလက်ကိုင်panထဲထည့်ကာဆီပူပူနဲ့ကြော်ပါတော့သည်။
ကြက်သားတစ်ဖက်ခြမ်းကကျက်သလောက်ရှိနေလို့တခြားတစ်ဖက်ခြမ်းကိုမိုးပေါ်မြှောက်ပြီးကွက်တိပြန်ဖမ်းပြီးတစ်ဖက်လှည့်လိုက်ပုံကကျွမ်းကျင်လွန်းသည်။
ထမင်းဟင်းခူးခပ်ပြင်ဆင်ပြီးစားပွဲမှာအဆင်သင့်ခင်းကျင်းပြီးတာတောင်ဟိုတယောက်ကဝင်မလား မီးဖိုရှေ့ကသာရပ်ကြည့်နေတော့
" လာမစားပဲဘာရပ်ကြည့်နေတာလဲ"
"..."ခြယ်သူ့ခေါင်းကိုငုံ့ပြီးညှိမ့်ြပသည်။
ညနေကပြောမိလိုက်တာကိုစိတ်ထဲရှိနေသေးတဲ့ပုံစံနဲ့ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်နေသည်။
ဂျိုးဆံပင်တွေကိုလှန်တင်ရင်းစိတ်ရူပ်နေတဲ့ပုံစံနှင့်မူန်ကုပ်ကုပ်ဖြစ်နေသည်။
"ကျွန်မညနေကပြောလိုက်မိတာလွန်သွားတယ်ဆောရီးပါ"
"အင်းငါလဲလွန်သွားတယ် အခုစားစရာရှိတာရှိတာစားတော့"
"ရှင်ကမစားဘူးလား"
လှည့်ထွက်သွားလို့ဟန့်လိုက်သည်။
"မင်းစားပြီးရင်လာစားမယ်"
"တူတူစားလဲဖြစ်ပါတယ်"
"ဟင့်အင်း"
ချာကနဲလှည့်ထွက်သွားသည်။
* ကျွန်မကိုဘာလို့ရှောင်ဖယ်နေရတာလဲ ကျွန်မဝမ်းနည်းတယ်*
လက်ရုံးရှိနေရင်ခြယ့်ကိုပဲချက်ပြုတ်ခိုင်း
ပေမယ့်ဂျိုးကတော့ကိုယ်တိုင်အပင်ပန်းခံပြီးသူပဲချက်ပြုတ်ပေးလိုက်သည်။
" ပန်းကန်ငါ့ကိုပေး ငါဆေးမယ်"
"ကျွန်မဆေးနို်င်ပါတယ်"
"ကျစ် ငါဆေးမယ်လို့ ဒါငါ့အလုပ် "
*မင်းပင်ပန်းတာငါမမြင်ချင်ဘူး မိန်းကလေး*
စားသောက်ပြီးပန်းကန်ခွက်ယောက်လောက်ကတော့ကိုယ့်ဟာကိုဆေးတတ်သော်လဲမဆေးခိုင်း။ဟိုလူယုတ်မာသာရှိနေရင် ခြယ့်ကိုမရှိရှိတဲ့အလုပ်ရှာကြံခိုင်းနေတာ သူရှိမနေတော့အကုသိုလ်ကင်းလိုက်တာ...!
ဒုက္ခပေးတဲ့နတ်ဆိုးနဲ့အတူမရှိနေရတာတကယ့်ကိုလွတ်လပ်တယ်။
#ParadiseKhin
တညလုံးtypeထားရတာ voteလေးအမောပြေမပေးချင်ကြဘူးလား🙈
ဇာတ်ရှိန်တက်နေတုန်းဆက်မဖတ်ရရင်ဘယ်လိုခံစားရမှန်းနားလည်လို့ အတတ်နိုင်ဆုံးအမြန်ဆုံးupပေးဖို့ကြိုးစားပါ့မယ်နော်။
အခုတလောစိတ်ဓာတ်တွေလဲကျနေလို့ပါ😞
Zawgyi
" ေပးလို႔ ငါ့ကိုေပးစမ္း ေပးလို႔ "
ေဆာင့္ေအာ္ခ်လိုက္ေသာေဒါသသံၾကားမွာ ဟန္ကိုယ္ဖို႔ထားေသာ္လဲအသားတဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ေၾကာက္ေနမိသည္။
လက္ထဲကဖုန္းေလးကိုသူ႕လက္ထဲတုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ထည့္ေပးလိုက္သည္။
" မင္းကိုငါ ဖုန္းမသုံးရဘူးလို႔ေျပာထားတယ္မလား ဟမ္းး ငါမေျပာထားဘူးလားလို႔ ဘာယူလုပ္တာလဲေျပာစမ္း "
" ဟို ဟိုဟာ အေဖ့ေနေကာင္းလားသိခ်င္လို႔အိမ္ကိုဖုန္းေလးဆက္မလို႔ပါ "
" မင္း အေဖမေသေသးဘူးစိတ္ခ် ငါကသိမ္းထားတာကိုေတာင္မင္းကဘယ္လိုသတၱိနဲ႔ယူရဲရတာလဲ ကဲကြာ "
ဖုန္းကိုၾကမ္းေပၚကိုေကာက္ေပါက္ခ်လိုက္ၿပီးေျခေထာက္နဲ႔အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာတက္နင္းခ်ပစ္ေသာေၾကာင့္ဖုန္းေလးအစိတ္အမႊာမႊာျဖစ္သြားပါၿပီ။
ကြဲေၾကသြားေသာသူ႕ဖုန္းေလးအားႏွေျမာတသျဖစ္စြာၾကည့္ေနတဲ့ျခယ့္ကို
" မၿပီးေသးဘူး မင္းကိုငါအျပစ္ေပးရမယ္ "
ခါးသိမ္သိမ္ေလးကိုဆြဲဖက္ၿပီးရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ကာပါးႏွစ္ဖက္အားဆြဲညႇစ္၍ဆူထြက္လာေသာႏူတ္ခမ္းတစ္စုံအားမက္ေမာစြာစုပ္ယူၿပီး
နမ္း႐ိူက္လိုက္သည္။
ခံတြင္းထဲသို႔လွ်ာကိုထိုးထည့္ၿပီး အတင္းစုပ္ယူပါေတာ့သည္။
ရင္ဘက္ကိုတဘုန္းဘုန္းထု႐ိုက္ေနတဲ့လက္သီးစုပ္ေတြကိုမမူဘဲ႐ုန္းကန္ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုအတင္းၾကပ္ဖက္ထားလိုက္သည္။
အနမ္းၾကမ္းမ်ားၾကားထားမွာ အသက္ပင္မ႐ွဴႏိုင္ေတာ့ဘဲအတင္း႐ုန္းကန္ထု႐ိုက္ေနေသာ္ျငားလဲထိုလူကပိုတိုး၍ဖက္ထားသျဖင့္လြတ္လမ္းမ႐ွိေတာ့။
ထိုလူရဲ႕လက္ဝါးသန္သန္မ်ားၾကားထဲတြင္ဘယ္လိုမွ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ျခင္းမ႐ွိပဲဂေဟဆက္ေနတဲ့ႏူတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားမွာ လူကေအာက္စီဂ်င္ျပတ္လပ္ေနၿပီ။
အသက္႐ွဴမဝ၍မ်က္ႏွာတခုလုံးရဲတက္လာမွေအာက္ႏူတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ထားတာမွလႊတ္ေပးလိုက္သည္။
ပါးစပ္ဟၿပီးေလကိုျပန္႐ွဴသြင္းလိုက္ မ်က္ႏွာမွာလဲေခြၽးစို႔ေနကာ အေတာ္အားေလ်ာ့သြားၿပီးေပ်ာ့ေခြ႕လဲေတာ့မယ္ပုံေပါက္ေနေသာသူ႕ကိုေလွာင္ရယ္ရယ္လိုက္သည္။
" အဟက္ "
ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲေလကိုသာတဝ႐ွဴသြင္းေနသည္။
" ေနာက္ မင္းလင္ငါကမလုပ္နဲ႔ဆိုမလုပ္နဲ႔ မဟုတ္ရင္ဒီထက္ဆိုးတဲ့အျပစ္ေပးနည္းေတြလာလိမ့္မယ္ "
" လက္..လက္႐ုံးသုခ လူယုတ္မာ ႐ွင့္ကိုမုန္းလိုက္တာ "
" မင္းကိုေရာငါကငါ့ကိုခ်စ္ပါလို႔တခြန္းေျပာမိလား မင္းလင္ေတာ္ထားရတာမင္းသိပ္မုန္းတဲ့ငါဆိုတာမေမ့နဲ႔ "
သနားလို႔အသက္႐ွဴခြင့္ေပးလိုက္တာေတာင္ခ်က္ခ်င္းႏူတ္ကထြက္လာတဲ့စကားကမုန္းလိုက္တာတဲ့။စိတ္႐ွိလက္႐ွိသာဆိုရင္ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကကိုင္ၿပီးၾကမ္းနဲ႔႐ိုက္ၿပီးသတ္ပစ္မိမွာ။
သူေခၚလာခဲ့တုန္းကအဝတ္တထည္ကိုယ္တစ္ခုနဲ႔ဖုန္းနဲ႔ပိုက္ဆံအိတ္သာပါလာခဲ့သည္။
ထိုပါလာတဲ့ဖုန္းကိုလဲမကိုင္ရဘူးဆိုၿပီးသူကပဲဗီ႐ိုထဲေသာ့ခတ္သိမ္းထားသည္။သူ႕အလစ္မွာအိမ္ကိုဖုန္းတခ်က္ေလာက္ေခၚဖို႔လုပ္မိတာကို
ဖုန္းကိုလဲတစစီလုပ္ပစ္ၿပီး အၾကမ္းပတမ္းအနမ္းလဲခံရေသးသည္။
.
.
" လက္႐ုံးသုခ "
" ဘာလဲ ဒီနာမည္ကိုပါးစပ္ဖ်ားကကိုမခ်ႏိုင္ဘူး မင္းလင္ငါ့ကိုအဲ့ေလာက္မခ်စ္နဲ႔ "
" ငါအိမ္ခဏျပန္ခ်င္တယ္ "
" ဘာ..ငါ ဟုတ္လား "
" ဟုတ္တယ္ နင္နဲ႔ငါနဲ႔႐ြယ္တူပဲ ကြၽန္မေတြဘာေတြမလိုဘူး "
" မင္းထက္6လႀကီးတယ္ကြ ငါကမင္းအိမ္ဦးနတ္ေနာ္ မ႐ိုင္းနဲ႔ "
" လူယုတ္မာကိုေလးစား အု..
" ႁပြတ္ "
" လူယုတ္မာေကာင္..
" ႁပြတ္ "
ႏူတ္ခမ္းေလးအားေနာက္တႀကိမ္ဆြဲယူနမ္းလိုက္ျပန္သည္။
" အဟက္ မင္းငါ့ကိုလူယုတ္မာလို႔ေခၚတိုင္းငါမင္းကိုတခါနမ္းမယ္ "
ဒီလိုေျပာလိုက္မွအထြန္႔မတက္ရဲေတာ့ဘဲပါးစပ္ပိတ္သြားေတာ့သည္။ေနာက္မွဆက္ၿပီး
" ကြၽန္မစကားအေကာင္းေျပာမလို႔ပါ "
" ဘာလဲေျပာ ခင္ဗ်ားလင္က်ဳပ္နားေထာင္ေနတယ္ "
* က်စ္ စကားေျပာရင္ မင္းလင္ငါတို႔ ခင္ဗ်ားလင္က်ဳပ္တို႔ကလူနားၾကားျပင္းကပ္ေအာင္တမင္ထည့္ထည့္ေျပာေနတယ္ *
မင္းလင္ငါဆိုတဲ့စကားကိုေရာက္တိုင္းတမင္အသံကိုပိုဖိေျပာၿပီးသူေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္သည္။
" အိမ္ေလးခဏေလာက္ျပန္လို႔ရမလား အေဖ့ကိုသတိရလို႔ပါ "
" မရဘူး "
တစ္ခ်က္လြတ္အမိန္႔ထုတ္လိုက္သည္။
" ႐ွင္နဲ႔တူတူသြား...
" ငါကမရဘူးဆို မရဘူးပဲ "
" ႐ွင္ကလူယုတ္မာပဲ ကြၽန္မမွာဒီအေဖ
တေယာက္ထဲ႐ွိေတာ့တာ ႐ွင့္လိုမိစုံဖစုံမဟုတ္ဘူး ၿပီးေတာ့အေဖကလူမမာ အေဖ့ကိုေကာင္းေကာင္းေစာင့္ေ႐ွာက္ရဲ႕လားေနေကာင္းရဲ႕လားကြၽန္မသိခ်င္တာေပါ့ "
" ေအး မင္းလင္ငါကလူယုတ္မာမွန္းမင္းသိရဲ႕သားနဲ႔ လူယုတ္မာကိုလူယုတ္မာဆိုေတာ့ငါဘယ္လိုေျပာရမလဲ "
" ေတာက္ ႐ွင္ကတကယ့္လူယုတ္မာပဲ "သူ႕ဟာသူအဲ့လိုေအာ္ဟစ္ၿပီးအခန္းထဲေျပးဝင္သြားေတာ့သည္။
* ဪ လူယုတ္မာပါဆိုေနမွပဲ *
( မင္းကိုအျပင္ေခၚထုတ္သြားလာလို႔ရေသးတဲ့အေျခေနမဟုတ္ေသးဘူး အခ်ိန္တခုေရာက္ရင္မင္းကိုလူၾကားထဲေခၚထုတ္ၿပီးမင္းကငါ့မိန္းမပါဆိုတာတစ္ေလာကလုံးကိုေၾကာ္ျငာေမာင္းခတ္ျပမယ္)
"...."
" ဟုတ္ကဲ့ ဒယ္ဒီ ကြၽန္ေတာ္ဒီေန႔ျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္
ဒယ္ဒီ ဒါပဲေနာ္ "
ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီးတာနဲ႔မူတ္ထုတ္လိုက္တဲ့သက္ျပင္း႐ွည္ႀကီးေတြ။
ဝရံတာလက္ရန္းကိုလက္ေထာက္ရင္းအုံ႔မိူင္း
မိူင္းျဖစ္ေနေသာေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ၿပီးေနာက္ထပ္သက္ျပင္း႐ွည္ႀကီးတခ်က္။
သူနဲ႔ဒီကြန္ဒိုမွာေနေနတာ ၁ပတ္႐ွိၿပီ။
အိမ္ကိုတစ္ပတ္တိတိျပန္မလာလို႔ မာမီကေဒါပြေနလို႔ ဦးမိန္းမမ်က္ႏွာတစ္ကမ႓ာက ျပာျပာသလဲႏွင့္ဖုန္းဆက္ၿပီးအိမ္ကိုခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့ေတာ့တဲ့။
သူတို႔သားကသူတို႔မသိေအာင္လက္ထပ္ၿပီးသြားၿပီဆိုတာသာသိရင္ဘယ္ေလာက္ေတာင္လန္႔ဖ်န္႔သြားၾကမလဲ။
အိမ္ကိုျပန္ရင္အိမ္ျပန္မလာရတဲ့အေၾကာင္းျပစရာဆင္ေျခမ်ိဳးစုံကိုေခါင္းကအဆက္မျပတ္ေတြးေပးေနရသည္။
" ငါအိမ္ခဏျပန္မွရမယ္ မင္းကဒီမွာေနခဲ့ၿပီးသူ႕ကိုေစာင့္ၾကည့္ေပးပါ လြတ္မသြားေစနဲ႔ "
" ဟင့္အင္း ငါပါလိုက္ခဲ့မယ္ မိန္းကေလးနဲ႔ေယာက်ာ္းေလးဘယ္လိုမွမသင့္ေတာ္ပါဘူး"
" ငါမင္းကိုယုံတယ္ ဂ်ိဳး မင္းကငါ့အကိုပဲေလ "
လက္႐ုံးႏူတ္မွထြက္လာေသာစကားေၾကာင့္ရင္ထဲမွလိူက္လိူက္လွဲလွဲထြက္ေပၚလာတဲ့ၾကည္ႏူးျခင္း။
ႏူတ္ခမ္းေတြေကြးတက္သြားၿပီး ေျပာစရာစကားလုံးေတြအမ်ားႀကီး႐ွိေသာ္လဲဘာမွထြက္မလာ။
ကိုယ့္ရဲ႕သစၥာတရားနဲ႔ညီအကိုသံေယာစဥ္ကိုအျပည့္ဝယုံၾကည္ေပးလို႔ တကယ့္ကိုေျပာမျပတတ္တဲ့ေႏြးေထြးမူ။
" သူ႕ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးပါကြာ ငါဒီမွာပဲလာေနေတာ့မယ္လို႔ရေအာင္ေျပာမယ္ကြာ ငါ၁ရက္၂ရက္ေတာ့အိမ္ျပန္ေနရမယ္နဲ႔တူပါတယ္ "
" သြားပါ စိတ္ခ်လက္ခ်သြားပါ မင္းမိန္းမကိုမလြတ္ေစရဘူး ဟုတ္ၿပီလား "
" ဟုတ္ၿပီ သားႀကီး "
ဘာလို႔လဲမသိသူကကိုယ့္ကိုမျမင္ရရင္ပိုေပ်ာ္မယ္ဆိုတာသိေပမယ့္လဲသူ႕ကိုႏူတ္ဆက္သြားခ်င္မိသည္။
ျပတင္းေပါက္ကေနလမ္းေပၚကကားအသြားအလာကိုထိုင္ေငးၾကည့္ေနတဲ့သူ႕ေနာက္မွာရပ္လိုက္ၿပီးေခ်ာင္းတခ်က္ဟန္႔လိုက္သည္။
" အဟမ္း "
လွည့္မၾကည့္လာ။
" ငါ...
တခ်က္ေစာင္းငဲ့ၾကည့္လာသည္။
" ငါအိမ္ျပန္မလို႔ ဒီရက္ပိုင္းငါဒီမွာ႐ွိမွာမဟုတ္ဘူး "
" ရွင့္ဟာ႐ွင္ဘယ္သြားသြားေလ ဘာလို႔လာေျပာျပေနတာလဲ "
" သိသင့္တယ္ထင္လို႔ "
" ေကာင္းတယ္ သြားသြား ဂန္႔ၿပီးတသက္လုံးျပန္မလာရင္ပိုေကာင္းတယ္ အဲ့လိုျဖစ္ပါေစ"
" ေအာ္ ေအးပါ "
႐ြဲ႕ၿပီးေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
*မင္းရဲ႕ဘာရယ္မဟုတ္ေျပာတဲ့စကားေတြကရင္ကိုျမႇားတစ္စင္းလိုအ႐ွိန္နဲ႔စူးနစ္ဆိုတာမင္းသိရဲ႕လား မုန္းပါ ေသေလာက္ေအာင္မုန္းပါ ႐ိုးတြင္းျခင္စီထဲစိမ့္ေနေအာင္မုန္းမုန္း ငါကခ်စ္ေနရင္အဆင္ေျပတာမလို႔ *
ကားပါကင္ကကားကိုထုတ္ၿပီးအိမ္ကိုေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္။
လမ္းတေလွ်ာက္လုံးသူေျပာလိုက္တဲ့စကားရဲ႕အတိမ္အနက္ကိုေတြးမိေနမိတယ္။
သြားခါးနီးလာခါနီးမွာေတာင္မင္းနမိတ္မ႐ွိနမာမ႐ွိစကားကိုေျပာထြက္တယ္ဆိုေတာ့ မင္းငါ့ကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္မုန္းလဲပိုသိလိုက္ရသလိုပဲ။
.
.
တံခါးအဝေ႐ွ႕ကဆိုဖာမွာထိုင္ကာမဂၢဇင္းဖတ္ေနေသာဂ်ိဳးရဲ႕အျပဳံးအရယ္ကင္းမဲ့ေနေသာမ်က္ႏွာထားကိုနံရံကြယ္ကေခ်ာင္းၾကည့္ကာအနည္းငယ္စိုးထိတ္ေနမိသည္။
ကိုယ္တိုင္လဲေႂကြက်ခဲ့ဖူးတဲ့အျပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေတြနဲ႔ႏူးညံ့တဲ့မ်က္ႏွာထားကသူ႕ဆီကလုံးဝကြယ္ေပ်ာက္သြားသလိုပင္။
သူမဟုတ္တဲ့တျခားတေယာက္ျဖစ္သြားသလို။
" အကို "
စာဖတ္ေနရာမွမ်က္လုံးလွန္ၾကည့္လိုက္သည္။
အေ႐ွ႕မွာမဝံ့မရဲႏွင့္ ေခါင္းငုံ႔ကာလက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကိုပြတ္သပ္ေနတဲ့သူမ။
" ဘာလဲ ေျပာ "
" ျခယ့္ကိုကူညီေပးလို႔မရဘူးလား ျခယ္ ဟိုလူ႕ကိုမုန္းတယ္ သူနဲ႔တူတူေနေနရတာငရဲက်ေနရသလိုပဲ စိတ္ဆင္းရဲတယ္ ျခယ့္ကိုလႊတ္ေပးပါ"
"...."
မ်က္လုံးကိုလက္နဲ႔ပြတ္သပ္ရင္းေတြေဝေနမိသည္။ခ်ဳပ္ေႏွာက္ခံထားရတဲ့ငွက္ကေလးကို ေလွာင္အိမ္ထဲကေနလႊတ္ေပးခ်င္မိသည္။
အခန္းတံခါးကအတြင္းအျပင္လွ်ိဳ႕ဝွက္နံပါတ္နဲ႔ဖြင့္မွရတဲ့တံခါးျဖစ္ေနလို႔လြတ္လမ္းကသိပ္မ႐ွိ။
သူတို႔ဖြင့္ရင္မသိေအာင္ေခ်ာင္းၾကည့္လဲနံပါတ္႐ိုက္ေနတုန္း ကိုယ္ႀကီးေတြနဲ႔ကြယ္ထားၾကသည္ လူညစ္ေတြ။
အတင္းအက်ဥ္းခ်ခံထားရတဲ့အျဖစ္ကိုဘယ္သူကေပ်ာ္ေမြ႕ႏိုင္ပါ့မလဲ ။
"ကူညီေပးမယ္မလားဟင္"
"ဟင့္အင္း မကူညီႏိုင္ဘူး"
"ဘာလို႔လဲ"
"ငါကသစၥာေဖာက္မဟုတ္လို႔"
"အဲ့လိုလူမ်ိဳးကိုသစၥာေစာင့္သိေနေတာ့ေရာ ဘာအက်ိဳး႐ွိလို႔လဲ ေငြေၾကာင့္မလား"
"ေဟ့ မင္းငါ့ကိုမေစာ္ကားနဲ႔"
"အကိုကကြၽန္မသိရသေလာက္ကသေဘာေကာင္းတဲ့လူပါ ေဖာ္ေ႐ြတဲ့အျပဳံးေတြအမ်ားႀကီးျပဳံးတယ္ ေနၾကာပန္းစည္းလဲလက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္"
" မင္းေတာ္စမ္း ဒီအေၾကာင္းေတြကိုလက္႐ုံးေ႐ွ႕မွာေယာင္လို႔ေတာင္မဟမိေစနဲ႔ ငါတို႔ၾကားမွာတခုခု႐ွိခဲ့တဲ့ပုံေျပာမေနနဲ႔ အဲ့တုန္းကဟုတ္တယ္ ေစာက္ရမ္းအားယားေနလို႔ ေစာေခ်ာေခ်ာေလးဆိုေတာ့ေၾကာင္ခ်င္လို႔ပန္းစည္းေပးတာ
ဘာေတြဖီးနာလဲ မင္းကိုႀကိဳက္တယ္ထင္နာလား အဟက္ "
အႏုနည္းနဲ႔မရရေအာင္သူ႕ဘက္ပါလာေအာင္ခ်ဳပ္ၿပီးလိုခ်င္တာရဖို႔အရင္ကအေၾကာင္းေတြပါထုတ္ေျပာလာ၍ရပ္ပစ္ခိုင္းလိုက္ရသည္။
" ႐ွင္လဲလက္႐ုံးသုခနဲ႔အတူတူပဲ ပုလင္းတူဘူးစို႔လူယုတ္မာေတြ ႐ွင့္ကိုသူနဲ႔မတူပဲၾကင္နာတတ္တဲ့စိတ္႐ွိမယ္လို႔ထင္ခဲ့တာကြၽန္မအမွားပဲ အလကားလူေတြ"
" မင္းကိုေရာငါကငါကိုယ့္ငါ အရမ္းၾကင္နာတတ္တဲ့သူပါ တအားသေဘာေကာင္းတာပါလို႔ေျပာျပခဲ့မိလို႔လားအမိ ငါထုတ္ျပဖူးတဲ့ငါ့ရဲ႕ပုံစံတစိတ္တပိုင္းေလာက္ကိုမင္းဟာမင္းလိုသလိုဆြဲေတြးခဲ့တာေလ ငါ့ရဲ႕ပုံစံအလုံးစုံကိုငါထုတ္မျပရင္မင္းတို႔မျမင္ႏိုင္လို႔ တခါေလာက္ေကာင္းျပဖူး႐ုံနဲ႔လူေကာင္းစာရင္းလာမသြင္းစမ္းပါနဲ႔ $ဇယားေတြ႐ူပ္လို႔ ဟုတ္တယ္ ငါကမင္းထင္ထားတာထက္ပိုဆိုး ပိုယုတ္မာလို႔ငါ့ကိုလာမဆြနဲ႔ ငါ့ကိုလာအာ႐ုံမေနာက္နဲ႔ ထြက္သြားး"
" ေတာက္ မုန္းလိုက္တာ "
ျပင္း႐ွေသာေတာက္ေခါက္သံတခ်က္နဲ႔ေအးစက္စက္အၾကည့္တို႔ကေျခာက္ကပ္ေအးခဲလြန္းသည္။
* ေအးဟုတ္တယ္ လက္႐ုံးဆီကအမုန္းေတြငါ့ဆီကူးေျပာင္းေပးလိုက္စမ္းပါ။ ငါ့ကိုႏွင့္ေနေအာင္မုန္းလိုက္လဲရတယ္ လက္႐ုံးကိုေတာ့သူေတာင့္တတဲ့ခ်စ္
ျခင္းတရားေတြေပးကမ္းလိုက္ပါ မင္းေသေလာက္ေအာင္မုန္းလဲ ဒီဘယ္သူ႕ဆီကမွအခ်စ္မခံခဲ့ရဖူးတဲ့ေကာင္ငါကဘယ္လိုမွမေနဘူး*
" ဒုတ္ ဒုတ္ ဒုတ္ "
ခုတ္ထစ္ပိုင္းေနတဲ့အသံမ်ားေၾကာင့္မီးဖိုခန္းထဲဝင္လိုက္သည္။
စဥ္းတီတုံးနဲ႔ဓားကိုစည္းခ်က္က်က်အသုံးျပဳေနတဲ့ပုံကတကယ့္ boyfriend materialပဲ။
ဘယ္မိန္းကေလးမဆို႐ူးေလာက္ေအာင္ႀကိဳက္မယ့္typeမ်ိဳးႀကီး။
တီ႐ွပ္အျပာေရာင္ခပ္ပြပြကိုေပါင္ထိသာ႐ွည္တဲ့ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႔တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထား၍ ဂ်ိဳးရဲ႕ပုံစံကတကယ့္ မိသားစုအတြက္ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေနတဲ့ခင္ပြန္းသည္ႏွင့္တူသည္။
ၾကက္သားေတြကိုအတုံးတုံးေလးေတြခုတ္ထုတ္ၿပီးလက္ကိုင္panထဲထည့္ကာဆီပူပူနဲ႔ေၾကာ္ပါေတာ့သည္။
ၾကက္သားတစ္ဖက္ျခမ္းကက်က္သေလာက္႐ွိေနလို႔တျခားတစ္ဖက္ျခမ္းကိုမိုးေပၚေျမႇာက္ၿပီးကြက္တိျပန္ဖမ္းၿပီးတစ္ဖက္လွည့္လိုက္ပုံကကြၽမ္းက်င္လြန္းသည္။
Advertisement
- In Serial22 Chapters
Between Gods And Mortals
The king of giants has been murdered. Odin disappeared. His son and King Thor no longer have Mjolnir. The Viking world is collapsing and a simple boy sees his life change overnight.
8 141 - In Serial26 Chapters
Dungeonopolis
The "Dungeon" – a structure bigger than a mountain appears in the Canneldorth kingdom. Nobody who enters returns from the mysterious place, rumored to be built by the gods. Bazel the Beggar survives the best he can on handouts and pity, but he wants more. He wants food, clothing, shelter, and most of all: a pair of shoes! When the king rounds up all the beggars and asks them to investigate the dungeon, Bazel sees it for the ruse it is. The king really wants to clean up his streets of the rabble. Nonetheless, Bazel goes to the dungeon in search of the finer things and maybe a purpose to his life. Join Bazel and a large cast of characters as they adventure in the dungeon and learn the truth of its existence! What wondrous things will they find inside? What dangers will they face? Find out in Dungeonopolis! *** Currently on hiatus as I am out of the country. Will pick up again when I can. 💥[Winner of the April 2022 Royal Road Writathon challenge]💥
8 146 - In Serial8 Chapters
Kalui
- Human beings are divided into four types, namely: Elementals, Fortifiers, Metamorphic and those who do not have powers are pejoratively called Void. In this fantastic world devoid of magic and spirits, Kalui finds himself alone, without memory and about to die, when he meets Roldi, a strong and kind man, who makes his first family. The threat of the big monstrous animals is nothing compared to the danger involved with the boy's unknown past, which forces them to flee looking for answers. No place is safe in a world where virtually everyone has some kind of power. ------------------------------------------------ OBS:For Speech: -For Thoughts: " "For Observations: - New chapters every 15 days
8 183 - In Serial10 Chapters
Citrix’s log: a hunter’s life
"You’re hired” Dragged into a dimension where sentient beings fight against everything and each other, Citrix gains a new identity as a hunter. Traveling worlds, infiltrating organizations, crossing dimensions is everything in his line of work, even if you consider blood constantly splattering around his workplace. The logs record everything he does, literally everything. P.S. Image not mine Synopsis 2 With fragments of memory emerging from time to time, Citrix gets a glimpse back into the life he once had. But old memories mean past experiences, and what he now holds dear may no longer seem true after the memories are back. What happens when his old life merges with his new life?
8 249 - In Serial312 Chapters
The Guardian
They traveled to another world through a virtual reality machine created by a God, in what they thought for a long time was just a game, but ended up being real.They went through a 'Great Cataclysm' that changed the world through magical energy, which transformed the world in an unthinkable way.It has been thirty years since humanity faced the virtual reality machine and twenty years after the 'Great Cataclysm' which awakened abilities and started a magical and wonderful world very different from the old one.Now a young woman arrives in a city in the middle of the sea to attend an academy.What is her objective? What is the reason for her arrival? And mainly... Who is she?Follow the adventure of Aurora whose life, values, and attitude will be known in due course, along with her past, secrets, virtues, and defects. Modern world, magical world, female protagonist. Translation of my original work in Spanish with more than 500 chapters, two volumes finished, and although the first volume is slow, from the second the pace changes.
8 260 - In Serial15 Chapters
The Aspect of Fire
Wilhelm woke up and was immediately confused, even before he opened his eyes. Through some twist of fate the data-entering grunt was pulled into another world, one containing terrifying people wielding magic powers beyond what he thought possible, and - somehow comparatively less horrifying - actual monsters. The only saving grace is that through his transference, he has become one of those terrifying people, and he's not sure how he feels about it yet. Oh, and he landed on a boat. Branded a Sylum for the way others unlucky enough to be pulled across the fabric of space tended to go insane after arrival, he will need to navigate a land unlike his own in seemingly every way except for the flaws, all while attempting to maintain his morality, and more importantly, his sanity. With his crew at his side and disconcertingly dangerous magic proportionate to his physical ability, it will not be easy.
8 138

