《Devil Husband》8
Advertisement
" လက်ရုံး ဘာဖြစ်နေတာလဲ ဂျိုး သူဒီတလောအခန်းအောင်းနေတာများတယ် ခါတိုင်းဆိုအိမ်မှာကိုမနေတဲ့ကောင်က မျက်နှာလဲသိပ်မရွှင်ဘူး"
" ဆရာ အဲ့တာက ကျွန်တော်မသိဘူး "
" ဘာကွ 24hrမှာ23hrကမင်းသူ့နောက်ကလိုက်နေရတာလေ ဒါကိုမင်းကသူဘာဖြစ်နေမှန်းမသိဘူးပေါ့ မင်းကိုငါကဘာအတွက်ပိုက်ဆံပေးထားတာလဲ မင်းကဘာလုပ်နေတာလဲ ဟမ်းး စောက်သုံးကိုမကျဘူး "
မျက်မှောင်များကျုံ့ကွေးနေပြီးနူတ်ခမ်းတင်းတင်းစေ့ထားပြီးဆရာမြတ်ဒီလိုဒေါသထွက်ပြီးထအော်တဲ့အချိန်ဆိုသူသိပ်ကြောက်တာ။
" ဂျိုး "
" ဗျာ "
ဘာမှဆက်မပြောပဲသူ့အကျင့်အတိုင်းမျက်နှာသေကြီးနဲ့စိုက်ကြည့်နေတာမလို့ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းကမသိတော့။
ဒီလိုအချိန်ဆိုကြောက်ပြီးပိုအယောင်ယောင်အမှားမှားတွေလုပ်ကာပိုတလွဲလုပ်တတ်သည်။
" သွားတော့ မင်းသွားမှရတော့မယ် မင်းဒီမှာဆက်ရှိနေရင်ငါစိတ်မထိန်းနိုင်ရင် လက်ပါမိလိမ့်မယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ သွားပါ့မယ် "
သွားမယ်ဆိုတာကိုခြေထောက်ကတုပ်တုပ်မှမရွေ့ ဒူးတဆတ်ဆတ်တုန်နေကာ ယောင်ပြီးဆရာမြတ်ကိုပြုံးပြပြီးကြည့်နေမိသည်။
" သွားတော့လို့ငါပြောနေတယ်လေ တောက် "
ဒီအော်သံကြားမှစိတ်ပြန်လည်လာသွားသည်။
လောလောဆယ်ထိုနေရာမှ အဝေးဆုံးကိုပြေးကိုပြေးရမယ် ။
" ဒေါက် ဒေါက် "
" ..."
" သားရုံး ဘာဖြစ်နေတာလဲ "
ပုခုံးပေါ်ကိုကျလာသည့်လက်တစ်စုံ။
" သားရုံး "တဲ့ ဒယ်ဒီရဲ့တခါတရံမှခေါ်တတ်တဲ့ဒီအဖိုးတန်နာမ်စား။
အောက်နူတ်ခမ်းထော်ပြကာခေါင်းသာတွင်တွင်ခါရမ်းပြလိုက်သည်။
" ဘာစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လဲ ဒယ်ဒီ့ကိုပြော "
" ဒီတိုင်းပါပဲ ပျင်းနေလို့ "
" ဒယ်ဒီကမင်းဒယ်ဒီပါအကုန်သိတယ်ကွ မင်းအခန်းထဲအောင်းနေတာသုံးလေးရက်ရှိနေပြီ အပြုံးရယ်လဲနည်းနေတယ် ဒယ်ဒီကမင်းရဲ့ပါးချိုင့်လေးနှစ်ဖက်ကိုလွမ်းလို့ကွ "
ပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်ညိုးေတွနဲ့တို့ထိပြပြီးပြောသည်။
" ဘာရယ်မဟုတ်ပျင်းလို့ပါဒယ်ဒီရာ "
ပျင်းလို့ဆိုတော့လဲပျင်းလို့ပေါ့ ဒီကောင်လေးပုံမှန်မဟုတ်တာတော့ကျိန်းသေတယ်။
ဪ လူငယ်သဘာဝ စိတ်အတက်ကျဖြစ်နေတာနေမှာပေါ့လေ ထားလိုက်ပါ ။
မြတ်သုခသားကမြတ်သုခလိုပဲစိတ်မာတယ်၊အကြောတင်းတယ် ရတယ် ဘယ်လိုကိစ္စဖြစ်ဖြစ်ငါ့သားသူ့ဟာသူနိုင်အောင်ဖြေရှင်းနိုင်တယ်။
သူ့ဟာသူတစ်ယောက်ထဲနေရအောင်အခန်းထဲကထွက်လာပေးလိုက်သည် တစ်ယောက်ထဲနေချင်တယ်တဲ့။
" လက်ရုံး "
" ဘာလဲ Xီးလား Xီးဖြစ်လို့ခေါ်တာလား"
" ဘယ်သွားမလို့လဲ ငါလိုက်ပို့ပေးမယ် "
" Xီးတောင်မပို့နဲ့ Xီးတောင်မင်းစောက်ခွက်မကြည့်ချင်ဘူး Xီးသက်တော်စောင့်ငါXိုးမသား "
" ငါကိုဆရာမြတ်ဆူလိမ့်မယ် "
" အသေသတ်လဲခံလိုက်လေ ငါ့ဒယ်ဒီဆီမှာမင်းခန္ဓာကိုယ်ကိုအပိုင်းပိုင်းခုတ်ထစ်ပြီး ငါးမန်းစာကျွေးပေးဖို့ပူဆာလိုက်အုံးမယ် "
အနည်းငယ်လန့်သွားသော်လဲ
" သားကြီးကလဲကွာ ငါ့ကိုလာနောက်မနေပါနဲ့ ငါလိုက်ခဲ့ပါရစေ မင်းနောက်ကိုလိုက်နေရမှာငါ့အလုပ်လေ "
" လိုက်ရဲလိုက်လာကြည့်လေ မင်းစောက်ခွက်ကိုXီးနဲ့တည်ထိုးမှာ မင်းကိုငါကXီးပဲ
ဟျောင့် $ကျေးဇူးမသိတတ်တဲ့ကောင် "
ဟိုနေ့ကသူ့ကိုကာကွယ်ရမယ့်သူကမကာကွယ်တဲ့အပြင်သူ့ကိုလက်ပါလိုက်တာရော ဟိုမိန်းကလေးကသူ့ပါးကိုရိုက်နေတာကိုမြင်ရဲ့သားနဲ့ဘာမှမလုပ်ပဲရပ်ကြည့်နေတယ်ဆိုပြီး
နောက်နေ့လဲကျရော လူကို ကျေးဇူးမသိတတ်တဲ့ကောင် ထမင်းကျွေးတဲ့လက်ကိုပြန်ကိုက်တဲ့ခွေး ေအာက်တန်းစားေကာင်ဘာညာ သူ့ထမင်းစားပြီးအရိပ်နေနေအခက်ချိုးချိုးလုပ်တဲ့ကောင်ဆိုပြီးလူကိုပိုးစိုးပက်စက်ပြောဆိုပြီးသုံးလေးရက်လောက်မျက်နှာတောင်မကြည့်။
အခုလဲဆောင့်အောင်ပြောဆိုပြီးလက်ခလယ်ထောင်ပြပြီးကားတံခါးဆွဲဖွင့်ပြီးသူ့ဟာသူမောင်းချသွားသည်။
ကားလဲကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်မောင်းတတ်တာလဲမဟုတ်ဒုက္ခပါပဲ။
..
" အယ် "
အိမ်ရှေ့မှာရပ်ထားတဲ့ပြိုင်ကားအနီရောင်လေးကိုကြည့်ပြီးအံ့ဩတာရောထိတ်လန့်တာရောရောထွေးသွားသည်။
ဒီကားကဒီနေရာမှာဘာလို့ရှိနေရတာလဲ ။
ရှိနေစရာအကြောင်းမှမရှိတာ။
အဲ့ဒီကျက်သရေတုန်းနဲ့တခုခုဆက်စပ်မိရင်မကောင်းတာတွေပဲဖြစ်တတ်လို့အထိတ်တလန့်အိမ်ထဲအမြန်ဝင်လာလိုက်မိသည်။
" အဲ့လိုတော့မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင် ကျွန်မတို့ကိုအချိန်လေးတော့ပေးကြပါ အီးဟင့်ဟင့် "
အိမ်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ငိုယိုနေတဲ့ဒေါ်လေးနဲ့ဦးလေးကလဲမျက်ရည်တွေစီးကျလို့ကလေးတွေကလဲငို။အဖေဆိုတာကလဲမျက်နှာဇီးရွက်လောက်နဲ့။
" မမခြယ် ပြန်လာပြီ ဟင့်ဟင့် "
" ဒါကဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ "
ဧည့်ခန်းထဲမှာမမြင်ချင်မှအဆုံးထိုကျက်သရေတုံးကောင်ကေခြချိတ်ပြီးမိန့်မိန့်ကြီးထိုင်ေနတယ်။
ကိုကျော်ဘုန်းပြည့်ဆိုတဲ့အကိုရယ်ဦးလေးကြီးတယောက်ရယ် တိုက်ပုံအနက်နဲ့ရှေ့နေလဲရှိနေသည်။
" ရှင် ဘာပြောလိုက်တယ် "
ခွေယိုင်လဲကျမတတ်ဖြစ်သွားသောခန္ဓာကိုယ်ကိုအနီးရှိတိုင်ကိုလှမ်းကိုင်ပြီးအားပြုရပ်နေရသည်။
တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့သွေးတွေဆောင့်တက်သွားသလားချက်ချင်းမူးမိုက်တတ်လာသည်။
" ခြယ်တို့ကိုနည်းနည်းတော့အချိန်ပေးပါ ခြယ့်အဖေကလဲဒုက္ခိတတယောက်ပါ ခြယ်တို့မှာတခြားသွားစရာလဲဘာမှမရှိလို့လမ်းဘေးပဲနေရပါလိမ့်မယ် ဦးကျော်သူရရယ် သနားပါနော် "
" မင်းတို့အိမ်အပေါင်ဆုံးပြီ အခုချက်ချင်းအိမ်ပေါ်ကဆင်းပေးပါ အကယ်၍မဆင်းပေးနိုင်ရင်မနက်ဖြန်တအိမ်လံုးကိုဘူဒိုဇာနဲ့ထိုးပြီးြဖိုချပစ်မယ် ဒါ့အပြင်ဟိုးအရင်ထဲကငါလျေှာ်ပေးလာတဲ့အတိုးတွေအရင်းတွေပါအပါ ငါ့ပိုက်ဆံအကုန်တွေပြန်လိုချင်တယ် မဟုတ်ရင်မင်းဦးလေးထောင်ထဲသွားရလိမ့်မယ်"
တစ်ပူပေါ်နှစ်ပူဆင့်သွားရပြန်သည် ။ဒီအိမ်အပေါင်သက်တမ်းဆံုးလို့နှင်ချရုံသာမက ဟိုးအရင်ထဲကချေးထားတဲ့အတိုးရောအရင်းရောပါပြန်လိုချင်တယ်ဆိုတော့ အတိုးကအရင်းထက်တောင်များနေပြီ။
ဒီတစ်သက်ဘယ်လိုမှအကြေဆပ်နိုင်မယ့်ပုံမမြင်တော့။
ငါ့ကိုသာလာသတ်သွားလိုက်ကြပါတော့လားဟာ။
ဦးကျော်သူရဆိုတဲ့လူကတကယ့်စိတ်ထားကောင်းပြီးသူများကိုသနားတတ်တဲ့လူကောင်းတယောက်ပါ။
ဒေါ်လေးတို့ပိုက်ဆံပြန်မဆပ်တဲ့အပြင်အတိုးတောင်သွားမပေးတာကိုဘာမှမပြော။
တခြားလူသာဆိုရုံးရောက်ဂတ်ရောက်ဖြစ်နေပြီ။
အခုကျမှဘယ်လိုဖြစ်ပြီးများသူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းအတိုးတွေအရင်းတွေသူ့ပိုက်ဆံတွေပြန်တောင်းရတာလဲ ။
ဒါဟိုမကောင်းတဲ့အကောင်ရဲ့စနက်ပါကိုပါတယ် တောက်။
အခုမှဘာလို့လာပြီးတော့လဲကွာ။
သူတို့ချေးငှားထားသမျှကိုလိုက်ဆပ်ပေးနေရင်းလူလဲနွားလုံးလုံးဖြစ်နေတာ။
ဒီတခါတော့ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ ကိုယ်လဲဒီငွေပမာဏဘယ်လိုမှရှာမပေးနိုင်တော့ လမ်းဘေးရောက်မယ့်အပြင်ထောင်ထမင်းစားရအုန်းမယ်။
" ခြယ်ခြယ် တခုခုလုပ်အုန်းလေ ဒီမှာနင့်ဦးလေးငါ့ယောကျာ်းထောင်ထဲသွားရတော့မှာဟဲ့
အမလေး ဟင့်ဟင့် "
" ခြယ်လဲ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲဒီငွေပမာဏကြီးခြယ် ချက်ချင်းဘယ်ကသွားရှာရမာလဲ ဒေါ်လေးတို့ဟာနေဒေါ်လေးတို့သူများပစ္စည်းဥစ္စာလိုက်ချေးငှားပြီး သုံးဖြုန်းပြီးအခုမှလာပြီးတခုခုလုပ်ဆိုတော့ဘာလုပ်ရမှာလဲ "
" မယ်ေကြွတို့ညဉ်းတို့မိုက်လို့ဖြစ်ရတာ တယ်မိုက်ကြသာပဲ ငါ့သမီးကိုအပြစ်မပြောကြနဲ့လူမိုက်တွေ "
" အခုတော့ တစ်အိမ်လုံးလမ်းဘေးရောက်ပြီပေါ့ ဦးလေးလဲအချုပ်ထမင်းစား အဟက် ပျော်စရာကြီးဘဝကြီးက ဖဲထပ်ရိုက်ပါအုန်းဒေါ်လေးရဲ့ "
" အဟက် "
ဒီလောက်သူများမိသားစုပူလောင်နေရတာကိုထိုလူက အောင်နိုင်သူအပြုံးမျိုးနဲ့ပြုံးပျော်ရွှင်နေပြီး သူများငိုနေတာကိုကြည့်ပြီးသူကပြုံးရယ်နေသည်။
လှောင်ရယ်သံတောင်ဟန်ပြုပြီးရယ်မောနိုင်သေးသည် တကယ်သွေးအေးတဲ့လူ ကိုယ်ချင်းစာတရားဆိုတာဘာမှန်းသိမယ့်ပုံမပေါ်။ တကယ့်လူယုတ်မာ။
သူများပူဆွေးနေတာကိုအရသာခံနေတယ်။
" တခုတော့ရှိတယ် "
အသံဩဇာရှိတဲ့သူ့ရဲ့ဩရှရှကရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာ၍အိမ်ထဲကလူတွေရဲ့အသံေတွတိတ်သွားသည်။
" ကဲ ကျုပ်ပြောမယ် "
" ခင်ဗျားတို့ကျုပ်ဦးလေးဆီမှာတင်နေတဲ့အကြွေးအတိုးရင်းပေါင်းသိန်း200အပြင်ခင်ဗျားတို့ရဲ့အိမ်ဂရံကိုပါကျုပ်ပြန်ပေးမယ် ဘယ်သူမှလဲအိမ်ကဆင်းသွားစရာမလိုဘူး အကြွေးတွေလဲတပြားမှပြန်မယူဘူး "
" ဟမ်း တကယ်လားငါ့တူကြီး "
" ကျန်းမာချမ်းသာပါစေကောင်လေးရယ် "
သူကတစ်ချက်မဲ့ပြုံးပြုံးပြီးဦးလေးနဲ့ဒေါ်လေးကိုတကယ့့်သနားစရာသတ္တဝါငတုံးနှစ်ကောင်ကိုကြည့်သလို ဂရုဏာသက်တဲ့မျက်လုံးများဖြင့်ကြည့်သည်။
" နေကြပါအုန်း နေကြပါအုန်း ကျေးဇူးတင်မစောကြပါနဲ့ ကျွန်တော်ကအဲ့လောက်သဘောကောင်းတဲ့လူမဟုတ်ဘူး ကျွန်တော်ကလူယုတ်မာပါ "
ထိုကွျန်ေတာ်လူယုတ်မာပါဆိုတဲ့စကားကိုတော့အသံဖိပြီးပြောပြီးပြောနေစဉ်အတွင်းခြယ့်ကိုမျက်ခုံးမျက်လုံးတွေပင့်ပြသည် ။
" တခုတော့ရှိတာပေါ့လေ ကျွန်တော်သူ့ကိုလိုချင်တယ် "
တိုင်နားမှာကပ်ရပ်နေတဲ့ခြယ့်ကိုလက်ညိုးထိုးပြသည်။
" ဟမ်း ဘယ်လို "
" ဘာဖြစ်တယ် "ဦးလေးနဲ့ဒေါ်လေးရဲ့သံပြိုင်
အာမေဋိတ်။
" ဟုတ်တယ် "
ရှေ့နေဘက်သို့မျက်နှာရိပ်ပြတော့စာရွက်တခုကမ်းပေးသည်။စာရွက်ကိုလူပ်ယမ်းပြပြီးဟင့်ခနဲတစ်ချက်ရယ်ကာ
" ဒီစာချုပ်ပေါ်လက်မှတ်ထိုးရုံပါ "
ခြယ်ထိုလူ့လက်ထဲကစာရွက်ကိုအမြန်ပြေးဆွဲယူလိုက်ပြီးကြည့်သည်။
" Relax Relax လုနေစရာမလိုပါဘူး ဒီစာချုပ်ကမင်းအတွက်ပဲဟာကို "
Advertisement
" ရူးနေလား လဲလဲပြီးသေလိုက် ကျွန်မရှင့်ကိုလက်ထပ်စရာအကြောင်းမရှိဘူး "
" ကိစ္စမရှိပါဘူး ငါ့ကိုလက်မထပ်ချင်ရင်လဲမင်းတို့တစ်အိမ်လုံးလမ်းဘေးဆင်းရပြီး မင်းဦးလေးထောင်ထဲသွားရုံပါ "
ရင်တခုလုံးဘလောင်ဆူနေတဲ့လောင်မြိုက်နေတဲ့မီး။
" ခြယ် လက်ခံလိုက်ပါ နင့်ကိုကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်လာတဲ့ကျေးဇူးကိုမထောက်တော့ဘူးလား "
" ဟင့်အင်း နင်တို့မွှေးတဲ့မီးနင်တို့ဟာနင်တို့ရှင်း ငါ့သမီးနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး ငါလက်မခံဘူး သမီးလေးလက်မခံနဲ့ "
ဝှီးချဲပေါ်မှအောက်ပိုင်းသေနေတဲ့လူမမာကြီးကအတင်းကန့်ကွက်အော်ဟစ်ပါသည်။
" အကိုပြောကောင်းတယ်ဟုတ်လား အကို့ရဲ့ဆေးကုစရိတ်တွေကျွန်မယောကျာ်းဘယ်ကရှာလာရလဲသိလား အဲ့ကပဲချေးငှားလားရတာ ဒီအကြွေးကအကိုနဲ့လဲဆိုင်တယ် ကိုယ်လွတ်မရုန်းနဲ့ "
" ဟုတ်တယ် အကို ကျွန်တော်အကို့ကိုဒီပိုက်ဆံတွေနဲ့အသက်ဆက်လာပေးတာ ကျေးဇူးမကန်းနဲ့ "
ထိုမိသားစုအိမ်တွင်းရေးပြဿနာကိုကြက်ပွဲကြည့်သလိုလက်ရုံးသုခကမျက်လုံးဝေ့ကြည့်ပြီးစိတ်ဝင်တစားကြည့်နေသည်။
" ခြယ် အခုချက်ချင်း လက်မှတ်ထိုးစမ်း "
ဘောပင်နဲ့စားပွဲပေါ်မှာချထားတဲ့လက်ထပ်စာချုပ်မှာသူ့ဦးေလးမိန်းမကအတင်းကြပ်လက်မှတ်ထိုးခိုင်းေတာ့သည်။
" အိုး ပွဲကတော့လှပီ ဟားဟား "
လက်ခုပ်လက်ဝါးတီးပြီးအူမြူးနေတဲ့လက်ရုံးကိုဂျိုးမျက်စိစွေကြည့်မိပြီးအတော်စိတ်ပျက်မိသွားတယ်။ဒီကောင်ဒီလောက်ယုတ်မာမယ်လို့တခါမှမတွေးခဲ့ဖူးဘူး။
ခုဟာကကိုလိုနီခေတ်ကလိုမိန်းကလေးကိုအကြွေးနဲ့သိမ်းနေတာ ။
မတ်တပ်ရပ်နေရာမှခါးကိုကွေးညွှတ်လိုက်ပြီး
လက်ရုံးနားနားကပ်ပြီးတိုးတိုးပြောလိုက်သည်။
" လက်ရုံးရေ ဒါတော့မဟုတ်သေးဘူးနော် မင်းအဖေကိုဘယ်လိုပြောမှာလဲ သူကမင်းမိန်းမဖြစ်သွားမှာနော် ဒါပေါ့သေးသေးကိစ္စမဟုတ်ဘူးနော် ဒါလူကိုအကြွေးနဲ့သိမ်းနေတာ "
" မင်း$ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားလိုက် ကိုးတန်းထိပဲကျောင်းနေခဲ့ဖူးတဲ့ကောင်က လက်ရုံးသုခကိုဆရာလာလုပ်နေတယ် အေး မင်းအဆင့်မင်းသိလိုက်နော် မင်းအလုပ်ကဘာလဲငါ့ကိုစောင့်ရှောက်ဖို့နဲ့ငါခိုင်းတာလုပ်ဖို့ ခွေးကလေးအရောဝင်ပါးလျက်နားလျက်လာမလုပ်နဲ့ ငါလုပ်နေတဲ့အလုပ်ကိုမစွက်ဖက်နဲ့ "
အနောက်ကိုလှည့်ကာခပ်ကြိတ်ကြိတ်ပြန်ပြောတဲ့လက်ရံုးရဲ့စကားသံတွေ။
အရင်တုန်းကဆိုအဲ့သလိုစကားမျိုးတွေတခါမှမထွက်တဲ့လက်ရုံးကဒီနောက်ပိုင်းကိုယ့်ကိုမကြည်မလင်ဖြစ်၍ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ကိုပြောသည်။
ငါမင်းကိုမကူညီနိုင်တော့ဘူး ခြယ်။
ငါ့မှာဘာတားပိုင်စွမ်းမှမရှိလို့တောင်းပန်ပါတယ်။
တကယ်တောင်းပန်ပါတယ် ကိုယ်ဘာမှမတတ်နိုင်ဘူး ဒီဘာမှမဟုတ်တဲ့ကောင်ကဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်ဘူး။
ငါလိုချင်တာမှန်သမျှမင်းမှာအရာအားလုံးပြည့်စုံနေပြီးသားလေ လက်ရုံးရာ ၊မင်းကအခုငါေတာင့်တတဲ့တစ်ခုတည်းေသာခြယ့်ကိုပါအရယူသွားတာလား ငါ့လိုကောင်ပိုင်ဆိုင်ချင်တဲ့တစ်ခုတည်းသောအရာထိတောင်လား ။
ငါမင်းကိုအားကျလိုက်တာကွာ ငါမင်းကိုမနာလိုလိုက်တာ။
ဂျိုးဆိုတဲ့ဘာမဟုတ်တဲ့ကောင်အနေနဲ့မွေးဖွားမလာဘဲလက်ရုံးဆိုတဲ့မင်းအနေနဲ့မွေးဖွားခဲ့ချင်တယ်။
မျက်ရည်မကျအောင်တင်းခံထားပေမယ့် မျက်ရည်တွေကလိမ့်စီးနေတဲ့ခြယ့်မျက်နှာလေးကိုမြင်နေရတာ သွေးတွေပြောင်းပြန်စီးသွားသလိုပဲ အင်မတန်ပူလောင်လွန်းတယ်ကွာ။
" အိုကေ မထိုးချင်လဲရတယ်ကွာ အိမ်ပေါ်ကဆင်း အိမ်ကဖြိုရမယ့်တူတူတော့ "
ဆိုကာလက်ရုံးထရပ်လိုက်ပြီး အိမ်နံရံတွေကိုခြေနဲ့ပိတ်ကန်ပစ်ကာ နံရံမှာချိတ်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံတွေ ပန်းအိုးတွေကိုပစ်ခွဲချနေသည်။
" ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း "
" ခလွမ်း ခွမ်း "
" မေမေကြောက်တယ် အဲ့လူကြီးကသားတို့အိမ်ကိုဖျက်ဆီးနေတယ် မေမေဟင့်ဟင့် "
" ခြယ်လက်မှတ်ထိုးပါ့မယ် "
နောက်ကျောဘက်ကအသံကြောင့်တစ်ချက်ကြိတ်ပြုံးလိုက်သည်။
" အဲ့လိုလိမ္မာမှပေါ့ ကဲ ထိုးပါဗျာ ဒီမှာရှိနေတဲ့လူအကုန်လံုးကအသိသက်သေတွေပဲနော် "
ခြယ်ဘောပင်ကိုကောက်ကိုင်လိုက်ကာလက်ထပ်စာချုပ်တွင်လက်မှတ်ထိုးလိုက်သည်။
လက်ရုံး အားရပါးရပြုံးကာ
" ဂုဏ်ယူပါတယ် မင်းအခု ငါ့မိန်းမဖြစ်သွားပြီ ငါနဲ့လိုက်ခဲ့ရမယ် လာခဲ့စမ်း "
" ကျွန်မမလိုက်ပါရစေနဲ့ ဖေဖေနဲ့ပဲနေချင်တယ် "
" ခြယ်ခြယ် အဖေ့သမီးလေး "
* ဒီဒုက္ခိတကလဲဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ*
" သွားမယ် ထစမ်း "
လက်မောင်းကကိုင်ကာဆောင့်ဆွဲခေါ်လာသည်။
" အဖေ့ကိုကန်တော့ခဲ့ပါရစေ တောင်းပန်ပါတယ် လုပ်ပါ "
" သေလမ်းသွားမှာဆိုတော့ကန်တော့ကန်တော့ "
မဲ့ရွဲ့ပြောလိုက်မိသည်။
ထိုဒုက္ခိတလူကြီးမှာလဲမျက်ရည်စက်လက်နဲ့သမီးဖြစ်သူကိုဆုတောင်းပေးရှာသည်။
" ဖေဖေ့သမီးလေး ကိုယ်နဲ့မဆိုင်တာတွေကြောင့် မတရားသိမ်းပိုက်ခံလိုက်ရတယ် သမီးလေးရယ် "
" အလွမ်းသယ်မနေနဲ့ သွားမယ် လာ "
" ကျွန်မအဝတ်တွေ...
" ယူမနေနဲ့ ပိုးတွေမွှားတွေနဲ့ငါရွံတတ်တယ် "
" အော် ဒါနဲ့ကျုပ်ပြောမယ် ကျုပ်လုပ်ခဲ့တာက ရှေ့နေကအစပါတယ်နော် အကုန်တရားဝင်တယ်နော် ဘာမှတိုင်မယ်တောမယ်မလုပ်နဲ့ ကျုပ်ဒယ်ဒီကဥပဒေကိုပါးရိုက်လာတဲ့လူ ရှင်းတယ်နော် ကျွန်တော်နဲ့လာမငြိချင်ကြနဲ့ အကျိုးဆက်ကတော့မလွယ်ဘူး "
သူတို့ကိုသတိေပးသလိုနဲ့ခြိမ်းေခြာက်ခဲ့ပြီးဟိုမိန်းမကိုလက်မောင်းရင်းကနေဆောင့်ဆွဲကာ ကားထဲတွန်းထည့်လိုက်သည် ။
" ကျေးဇူးပါ ဦးလေး "
" မလိုဘူး ဟေ့ကောင်မင်းအေဖကျေးဇူးတွေအများကြီးငါ့အပေါ်ရှိတယ် သွား အခုလိုချင်တာရပြီကျေနပ်တယ်မလား "
ဦးကျော်သူရနဲ့လက်ဆွဲနူတ်ဆက်ကာပုခုံးချင်းတိုက်ပွေ့ဖတ်ပြီးေကျးဇူးဘယ်ေလာက်တင်မှန်းေပြာပြေနမိသည်။
" အခုတော့ ဒယ်ဒီ့ကိုလျို့ဝှက်ထားပေးပါ အထူးသဖြင့်မာမီကိုမသိစေပါနဲ့ ဦးလေး "
စစ်ပွဲတစ်ရာနိုင်လာတဲ့သူရဲကောင်းအသွင်ဖြင့်ကားထဲဝင်လာခဲ့သည်။
" ကွန်ဒိုကိုမောင်း "
ကွန်ဒိုသွားနေတဲ့လမ်းတလျှောက်ဘေးနားကမျက်ရည်တွေနဲ့ပူပင်သောကရောက်နေတဲ့ခြယ့်ကိုမှအားမနာထိုကောင်ကပြတင်းပေါက်မှန်မှာခေါင်းမှီပြီးသီချင်းတောင်ညဉ်းနေသည် ။
🎶 I found a woman stronger than anyone I know ....
ကားမောင်းရင်းရှေ့မှန်မှာမြင်နေရတဲ့ခြယ့်ပုံရိပ်လေးကိုငေးမိကာ
" အရုပ်လေးရေ ကိုယ်တို့ကရေစက်မပါဘူးနဲ့တူပါတယ်ကွာ "
#ParadiseKhin
နောက်ပိုင်းမှာရိုင်းစိုင်းတဲ့အသုံးနူန်းတွေနှိပ်စက်တဲ့အခန်းတွေ ရိုင်းတာတွေပါမှာမလို့ကြိုပြီးwarningပေးတယ်နော်....!
Zawgyi
" လက္႐ုံး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဂ်ိဳး သူဒီတေလာအခန္းေအာင္းေနတာမ်ားတယ္ ခါတိုင္းဆိုအိမ္မွာကိုမေနတဲ့ေကာင္က မ်က္ႏွာလဲသိပ္မ႐ႊင္ဘူး"
" ဆရာ အဲ့တာက ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး "
" ဘာကြ 24hrမွာ23hrကမင္းသူ႕ေနာက္ကလိုက္ေနရတာေလ ဒါကိုမင္းကသူဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူးေပါ့ မင္းကိုငါကဘာအတြက္ပိုက္ဆံေပးထားတာလဲ မင္းကဘာလုပ္ေနတာလဲ ဟမ္းး ေစာက္သုံးကိုမက်ဘူး "
မ်က္ေမွာင္မ်ားက်ံဳ႕ေကြးေနၿပီးႏူတ္ခမ္းတင္းတင္းေစ့ထားၿပီးဆရာျမတ္ဒီလိုေဒါသထြက္ၿပီးထေအာ္တဲ့အခ်ိန္ဆိုသူသိပ္ေၾကာက္တာ။
" ဂ်ိဳး "
" ဗ်ာ "
ဘာမွဆက္မေျပာပဲသူ႕အက်င့္အတိုင္းမ်က္ႏွာေသႀကီးနဲ႔စိုက္ၾကည့္ေနတာမလို႔ ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းကမသိေတာ့။
ဒီလိုအခ်ိန္ဆိုေၾကာက္ၿပီးပိုအေယာင္ေယာင္အမွားမွားေတြလုပ္ကာပိုတလြဲလုပ္တတ္သည္။
" သြားေတာ့ မင္းသြားမွရေတာ့မယ္ မင္းဒီမွာဆက္႐ွိေနရင္ငါစိတ္မထိန္းႏိုင္ရင္ လက္ပါမိလိမ့္မယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ သြားပါ့မယ္ "
သြားမယ္ဆိုတာကိုေျခေထာက္ကတုပ္တုပ္မွမေ႐ြ႕ ဒူးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနကာ ေယာင္ၿပီးဆရာျမတ္ကိုျပဳံးျပၿပီးၾကည့္ေနမိသည္။
" သြားေတာ့လို႔ငါေျပာေနတယ္ေလ ေတာက္ "
ဒီေအာ္သံၾကားမွစိတ္ျပန္လည္လာသြားသည္။
ေလာေလာဆယ္ထိုေနရာမွ အေဝးဆုံးကိုေျပးကိုေျပးရမယ္ ။
" ေဒါက္ ေဒါက္ "
" ..."
" သား႐ုံး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ "
ပုခုံးေပၚကိုက်လာသည့္လက္တစ္စုံ။
" သား႐ုံး "တဲ့ ဒယ္ဒီရဲ႕တခါတရံမွေခၚတတ္တဲ့ဒီအဖိုးတန္နာမ္စား။
ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေထာ္ျပကာေခါင္းသာတြင္တြင္ခါရမ္းျပလိုက္သည္။
" ဘာစိတ္ညစ္စရာ႐ွိလို႔လဲ ဒယ္ဒီ့ကိုေျပာ "
" ဒီတိုင္းပါပဲ ပ်င္းေနလို႔ "
" ဒယ္ဒီကမင္းဒယ္ဒီပါအကုန္သိတယ္ကြ မင္းအခန္းထဲေအာင္းေနတာသုံးေလးရက္႐ွိေနၿပီ အျပဳံးရယ္လဲနည္းေနတယ္ ဒယ္ဒီကမင္းရဲ႕ပါးခ်ိဳင့္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုလြမ္းလို႔ကြ "
ပါးႏွစ္ဖက္ကိုလက္ညိဳးေတြနဲ႔တို႔ထိျပၿပီးေျပာသည္။
" ဘာရယ္မဟုတ္ပ်င္းလို႔ပါဒယ္ဒီရာ "
ပ်င္းလို႔ဆိုေတာ့လဲပ်င္းလို႔ေပါ့ ဒီေကာင္ေလးပုံမွန္မဟုတ္တာေတာ့က်ိန္းေသတယ္။
ဪ လူငယ္သဘာဝ စိတ္အတက္က်ျဖစ္ေနတာေနမွာေပါ့ေလ ထားလိုက္ပါ ။
ျမတ္သုခသားကျမတ္သုခလိုပဲစိတ္မာတယ္၊အေၾကာတင္းတယ္ ရတယ္ ဘယ္လိုကိစၥျဖစ္ျဖစ္ငါ့သားသူ႕ဟာသူႏိုင္ေအာင္ေျဖ႐ွင္းႏိုင္တယ္။
သူ႕ဟာသူတစ္ေယာက္ထဲေနရေအာင္အခန္းထဲကထြက္လာေပးလိုက္သည္ တစ္ေယာက္ထဲေနခ်င္တယ္တဲ့။
" လက္႐ုံး "
" ဘာလဲ Xီးလား Xီးျဖစ္လို႔ေခၚတာလား"
" ဘယ္သြားမလို႔လဲ ငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္ "
" Xီးေတာင္မပို႔နဲ႔ Xီးေတာင္မင္းေစာက္ခြက္မၾကည့္ခ်င္ဘူး Xီးသက္ေတာ္ေစာင့္ငါXိဳးမသား "
" ငါကိုဆရာျမတ္ဆူလိမ့္မယ္ "
" အေသသတ္လဲခံလိုက္ေလ ငါ့ဒယ္ဒီဆီမွာမင္းခႏၶာကိုယ္ကိုအပိုင္းပိုင္းခုတ္ထစ္ၿပီး ငါးမန္းစာေကြၽးေပးဖို႔ပူဆာလိုက္အုံးမယ္ "
အနည္းငယ္လန္႔သြားေသာ္လဲ
" သားႀကီးကလဲကြာ ငါ့ကိုလာေနာက္မေနပါနဲ႔ ငါလိုက္ခဲ့ပါရေစ မင္းေနာက္ကိုလိုက္ေနရမွာငါ့အလုပ္ေလ "
" လိုက္ရဲလိုက္လာၾကည့္ေလ မင္းေစာက္ခြက္ကိုXီးနဲ႔တည္ထိုးမွာ မင္းကိုငါကXီးပဲ
ေဟ်ာင့္ $ေက်းဇူးမသိတတ္တဲ့ေကာင္ "
ဟိုေန႔ကသူ႕ကိုကာကြယ္ရမယ့္သူကမကာကြယ္တဲ့အျပင္သူ႕ကိုလက္ပါလိုက္တာေရာ ဟိုမိန္းကေလးကသူ႕ပါးကို႐ိုက္ေနတာကိုျမင္ရဲ႕သားနဲ႔ဘာမွမလုပ္ပဲရပ္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုၿပီး
ေနာက္ေန႔လဲက်ေရာ လူကို ေက်းဇူးမသိတတ္တဲ့ေကာင္ ထမင္းေကြၽးတဲ့လက္ကိုျပန္ကိုက္တဲ့ေခြး ေအာက္တန္းစားေကာင္ဘာညာ သူ႕ထမင္းစားၿပီးအရိပ္ေနေနအခက္ခ်ိဳးခ်ိဳးလုပ္တဲ့ေကာင္ဆိုၿပီးလူကိုပိုးစိုးပက္စက္ေျပာဆိုၿပီးသုံးေလးရက္ေလာက္မ်က္ႏွာေတာင္မၾကည့္။
အခုလဲေဆာင့္ေအာင္ေျပာဆိုၿပီးလက္ခလယ္ေထာင္ျပၿပီးကားတံခါးဆြဲဖြင့္ၿပီးသူ႕ဟာသူေမာင္းခ်သြားသည္။
ကားလဲကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ေမာင္းတတ္တာလဲမဟုတ္ဒုကၡပါပဲ။
..
" အယ္ "
အိမ္ေ႐ွ႕မွာရပ္ထားတဲ့ၿပိဳင္ကားအနီေရာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးအံ့ဩတာေရာထိတ္လန္႔တာေရာေရာေထြးသြားသည္။
ဒီကားကဒီေနရာမွာဘာလို႔႐ွိေနရတာလဲ ။
႐ွိေနစရာအေၾကာင္းမွမ႐ွိတာ။
အဲ့ဒီက်က္သေရတုန္းနဲ႔တခုခုဆက္စပ္မိရင္မေကာင္းတာေတြပဲျဖစ္တတ္လို႔အထိတ္တလန္႔အိမ္ထဲအျမန္ဝင္လာလိုက္မိသည္။
" အဲ့လိုေတာ့မလုပ္ၾကပါနဲ႔႐ွင္ ကြၽန္မတို႔ကိုအခ်ိန္ေလးေတာ့ေပးၾကပါ အီးဟင့္ဟင့္ "
အိမ္ထဲဝင္လိုက္တာနဲ႔ငိုယိုေနတဲ့ေဒၚေလးနဲ႔ဦးေလးကလဲမ်က္ရည္ေတြစီးက်လို႔ကေလးေတြကလဲငို။အေဖဆိုတာကလဲမ်က္ႏွာဇီး႐ြက္ေလာက္နဲ႔။
" မမျခယ္ ျပန္လာၿပီ ဟင့္ဟင့္ "
" ဒါကဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ "
ဧည့္ခန္းထဲမွာမျမင္ခ်င္မွအဆုံးထိုက်က္သေရတုံးေကာင္ကေျခခ်ိတ္ၿပီးမိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္ေနတယ္။
ကိုေက်ာ္ဘုန္းျပည့္ဆိုတဲ့အကိုရယ္ဦးေလးႀကီးတေယာက္ရယ္ တိုက္ပုံအနက္နဲ႔ေ႐ွ႕ေနလဲ႐ွိေနသည္။
" ႐ွင္ ဘာေျပာလိုက္တယ္ "
ေခြယိုင္လဲက်မတတ္ျဖစ္သြားေသာခႏၶာကိုယ္ကိုအနီး႐ွိတိုင္ကိုလွမ္းကိုင္ၿပီးအားျပဳရပ္ေနရသည္။
တစ္ကိုယ္လုံးမွာ႐ွိတဲ့ေသြးေတြေဆာင့္တက္သြားသလားခ်က္ခ်င္းမူးမိုက္တတ္လာသည္။
" ျခယ္တို႔ကိုနည္းနည္းေတာ့အခ်ိန္ေပးပါ ျခယ့္အေဖကလဲဒုကၡိတတေယာက္ပါ ျခယ္တို႔မွာတျခားသြားစရာလဲဘာမွမ႐ွိလို႔လမ္းေဘးပဲေနရပါလိမ့္မယ္ ဦးေက်ာ္သူရရယ္ သနားပါေနာ္ "
" မင္းတို႔အိမ္အေပါင္ဆုံးၿပီ အခုခ်က္ခ်င္းအိမ္ေပၚကဆင္းေပးပါ အကယ္၍မဆင္းေပးႏိုင္ရင္မနက္ျဖန္တအိမ္လံဳးကိုဘူဒိုဇာနဲ႔ထိုးၿပီးျဖိုခ်ပစ္မယ္ ဒါ့အျပင္ဟိုးအရင္ထဲကငါေလ်ွာ္ေပးလာတဲ့အတိုးေတြအရင္းေတြပါအပါ ငါ့ပိုက္ဆံအကုန္ေတြျပန္လိုခ်င္တယ္ မဟုတ္ရင္မင္းဦးေလးေထာင္ထဲသြားရလိမ့္မယ္"
တစ္ပူေပၚႏွစ္ပူဆင့္သြားရျပန္သည္ ။ဒီအိမ္အေပါင္သက္တမ္းဆံဳးလို႔ႏွင္ခ်႐ုံသာမက ဟိုးအရင္ထဲကေခ်းထားတဲ့အတိုးေရာအရင္းေရာပါျပန္လိုခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ အတိုးကအရင္းထက္ေတာင္မ်ားေနၿပီ။
ဒီတစ္သက္ဘယ္လိုမွအေၾကဆပ္ႏိုင္မယ့္ပုံမျမင္ေတာ့။
ငါ့ကိုသာလာသတ္သြားလိုက္ၾကပါေတာ့လားဟာ။
ဦးေက်ာ္သူရဆိုတဲ့လူကတကယ့္စိတ္ထားေကာင္းၿပီးသူမ်ားကိုသနားတတ္တဲ့လူေကာင္းတေယာက္ပါ။
ေဒၚေလးတို႔ပိုက္ဆံျပန္မဆပ္တဲ့အျပင္အတိုးေတာင္သြားမေပးတာကိုဘာမွမေျပာ။
တျခားလူသာဆို႐ုံးေရာက္ဂတ္ေရာက္ျဖစ္ေနၿပီ။
အခုက်မွဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးမ်ားသူမဟုတ္တဲ့အတိုင္းအတိုးေတြအရင္းေတြသူ႕ပိုက္ဆံေတြျပန္ေတာင္းရတာလဲ ။
ဒါဟိုမေကာင္းတဲ့အေကာင္ရဲ႕စနက္ပါကိုပါတယ္ ေတာက္။
အခုမွဘာလို႔လာၿပီးေတာ့လဲကြာ။
သူတို႔ေခ်းငွားထားသမွ်ကိုလိုက္ဆပ္ေပးေနရင္းလူလဲႏြားလုံးလုံးျဖစ္ေနတာ။
ဒီတခါေတာ့ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ ကိုယ္လဲဒီေငြပမာဏဘယ္လိုမွ႐ွာမေပးႏိုင္ေတာ့ လမ္းေဘးေရာက္မယ့္အျပင္ေထာင္ထမင္းစားရအုန္းမယ္။
" ျခယ္ျခယ္ တခုခုလုပ္အုန္းေလ ဒီမွာနင့္ဦးေလးငါ့ေယာက်ာ္းေထာင္ထဲသြားရေတာ့မွာဟဲ့
အမေလး ဟင့္ဟင့္ "
" ျခယ္လဲ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲဒီေငြပမာဏႀကီးျခယ္ ခ်က္ခ်င္းဘယ္ကသြား႐ွာရမာလဲ ေဒၚေလးတို႔ဟာေနေဒၚေလးတို႔သူမ်ားပစၥည္းဥစၥာလိုက္ေခ်းငွားၿပီး သုံးျဖဳန္းၿပီးအခုမွလာၿပီးတခုခုလုပ္ဆိုေတာ့ဘာလုပ္ရမွာလဲ "
" မယ္ေႂကြတို႔ညဥ္းတို႔မိုက္လို႔ျဖစ္ရတာ တယ္မိုက္ၾကသာပဲ ငါ့သမီးကိုအျပစ္မေျပာၾကနဲ႔လူမိုက္ေတြ "
" အခုေတာ့ တစ္အိမ္လုံးလမ္းေဘးေရာက္ၿပီေပါ့ ဦးေလးလဲအခ်ဳပ္ထမင္းစား အဟက္ ေပ်ာ္စရာႀကီးဘဝႀကီးက ဖဲထပ္႐ိုက္ပါအုန္းေဒၚေလးရဲ႕ "
" အဟက္ "
ဒီေလာက္သူမ်ားမိသားစုပူေလာင္ေနရတာကိုထိုလူက ေအာင္ႏိုင္သူအျပဳံးမ်ိဳးနဲ႔ျပဳံးေပ်ာ္႐ႊင္ေနၿပီး သူမ်ားငိုေနတာကိုၾကည့္ၿပီးသူကျပဳံးရယ္ေနသည္။
ေလွာင္ရယ္သံေတာင္ဟန္ျပဳၿပီးရယ္ေမာႏိုင္ေသးသည္ တကယ္ေသြးေအးတဲ့လူ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားဆိုတာဘာမွန္းသိမယ့္ပုံမေပၚ။ တကယ့္လူယုတ္မာ။
သူမ်ားပူေဆြးေနတာကိုအရသာခံေနတယ္။
" တခုေတာ့႐ွိတယ္ "
အသံဩဇာ႐ွိတဲ့သူ႕ရဲ႕ဩ႐ွ႐ွက႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာ၍အိမ္ထဲကလူေတြရဲ႕အသံေတြတိတ္သြားသည္။
" ကဲ က်ဳပ္ေျပာမယ္ "
" ခင္ဗ်ားတို႔က်ဳပ္ဦးေလးဆီမွာတင္ေနတဲ့အေႂကြးအတိုးရင္းေပါင္းသိန္း200အျပင္ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕အိမ္ဂရံကိုပါက်ဳပ္ျပန္ေပးမယ္ ဘယ္သူမွလဲအိမ္ကဆင္းသြားစရာမလိုဘူး အေႂကြးေတြလဲတျပားမွျပန္မယူဘူး "
" ဟမ္း တကယ္လားငါ့တူႀကီး "
" က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစေကာင္ေလးရယ္ "
သူကတစ္ခ်က္မဲ့ျပဳံးျပဳံးၿပီးဦးေလးနဲ႔ေဒၚေလးကိုတကယ့့္သနားစရာသတၱဝါငတုံးႏွစ္ေကာင္ကိုၾကည့္သလို ဂ႐ုဏာသက္တဲ့မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ၾကည့္သည္။
" ေနၾကပါအုန္း ေနၾကပါအုန္း ေက်းဇူးတင္မေစာၾကပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ကအဲ့ေလာက္သေဘာေကာင္းတဲ့လူမဟုတ္ဘူး ကြၽန္ေတာ္ကလူယုတ္မာပါ "
ထိုကြ်န္ေတာ္လူယုတ္မာပါဆိုတဲ့စကားကိုေတာ့အသံဖိၿပီးေျပာၿပီးေျပာေနစဥ္အတြင္းျခယ့္ကိုမ်က္ခုံးမ်က္လုံးေတြပင့္ျပသည္ ။
" တခုေတာ့႐ွိတာေပါ့ေလ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကိုလိုခ်င္တယ္ "
တိုင္နားမွာကပ္ရပ္ေနတဲ့ျခယ့္ကိုလက္ညိဳးထိုးျပသည္။
" ဟမ္း ဘယ္လို "
" ဘာျဖစ္တယ္ "ဦးေလးနဲ႔ေဒၚေလးရဲ႕သံၿပိဳင္
အာေမဋိတ္။
" ဟုတ္တယ္ "
ေ႐ွ႕ေနဘက္သို႔မ်က္ႏွာရိပ္ျပေတာ့စာ႐ြက္တခုကမ္းေပးသည္။စာ႐ြက္ကိုလူပ္ယမ္းျပၿပီးဟင့္ခနဲတစ္ခ်က္ရယ္ကာ
" ဒီစာခ်ဳပ္ေပၚလက္မွတ္ထိုး႐ုံပါ "
ျခယ္ထိုလူ႕လက္ထဲကစာ႐ြက္ကိုအျမန္ေျပးဆြဲယူလိုက္ၿပီးၾကည့္သည္။
" Relax Relax လုေနစရာမလိုပါဘူး ဒီစာခ်ဳပ္ကမင္းအတြက္ပဲဟာကို "
" ႐ူးေနလား လဲလဲၿပီးေသလိုက္ ကြၽန္မ႐ွင့္ကိုလက္ထပ္စရာအေၾကာင္းမ႐ွိဘူး "
" ကိစၥမ႐ွိပါဘူး ငါ့ကိုလက္မထပ္ခ်င္ရင္လဲမင္းတို႔တစ္အိမ္လုံးလမ္းေဘးဆင္းရၿပီး မင္းဦးေလးေထာင္ထဲသြား႐ုံပါ "
ရင္တခုလုံးဘေလာင္ဆူေနတဲ့ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့မီး။
" ျခယ္ လက္ခံလိုက္ပါ နင့္ကိုေကြၽးေမြးေစာင့္ေ႐ွာက္လာတဲ့ေက်းဇူးကိုမေထာက္ေတာ့ဘူးလား "
" ဟင့္အင္း နင္တို႔ေမႊးတဲ့မီးနင္တို႔ဟာနင္တို႔႐ွင္း ငါ့သမီးနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး ငါလက္မခံဘူး သမီးေလးလက္မခံနဲ႔ "
ဝွီးခ်ဲေပၚမွေအာက္ပိုင္းေသေနတဲ့လူမမာႀကီးကအတင္းကန္႔ကြက္ေအာ္ဟစ္ပါသည္။
Advertisement
- In Serial50 Chapters
Compline
Hired on by the ridiculously influential Lauds Inc., Bec Namiko is soon to be one step closer to her dream of exploring the great cities of Earth—or at least what is left of them. Everything seems to be falling into place for her... except for one small issue. Her contract didn't specify where she'd be exploring. Stuck on an alien planet called Dust armed with nothing but an ominous tablet, an AI with a death wish, and an odd power with no tutorial, Bec seeks answers for all of her questions both big and small such as: Why am I here? What does this thing called a Word do? And how the %@$# is this tablet telling me about my death? (On Haitus) Cover Art by: KrazeKode
8 112 - In Serial68 Chapters
Odd Heroes
Child. Teenager. Knight. King. Tyrant. Each one different a time of Reina Romane’s life, each different aspects of her personality In a world of Artists who can manipulate the Arts, the elements of the world, Reina just wishes to be left alone with the people that took care of her when she was abandoned. However, when she receives a vision of the world being destroyed, she is plunged onto the path of destiny. A game has begun with the sake of the world on the line, and Reina will need to work with the worst parts of her to save her loved ones. An insidious plot is forming and nobody is looking in the right places. People are after Reina; however, it’s not her they want, but something darker within. Something powerful. They will stop at nothing, kill anybody, and cross every line to get what they want, and Reina may be the only thing standing in their way …… if her will is strong enough This is meant to be a slow burn story with slice-of-life elements to it. There will be action, but it'll take time to get to it. A lot of the focus will be on Reina's time at the school.
8 118 - In Serial18 Chapters
I am Stellar
A future where entertainment is mainstream. Thousands and millions of virtual planet hub are chained together, forming a net — forming what's known as the Quantum Network. Every second, millions of traffic happen within the Global Hub, the forefront front of the Quantum Network, while serving as the entertainment source for the public. Hao Xu, a periodic user of the Global Hub, found himself cast away into the far-reaching corner of the web — or so he believe. Is it truly the truth? Or is it simply his Psychotic mind at work, as he found himself awake, greeted with a white-ring of light. ———— I'm posting this draft here as of now — work in progress. Noticeable changes will appear daily. Status Update: Hiatus
8 152 - In Serial28 Chapters
Amygdala Hijack - A Genetic Engineering Sci-Fi Novel of Impending Dystopia
A platinum-gold obelisk crash-lands on a Saskatchewan farm, warning of imminent alien invasion. Peter Scott, a science podcaster with ratings in decline, considers this a gift from heaven. He plans to reinvigorate the show's slumping popularity by interviewing a cast of edgy experts with brazen proposals to defend Earth from the anticipated invaders. But the planet has bigger issues than space marauders. That's because it's 2037, and DNA is just another programming language. Gene editing has vaulted society toward anarchy as humans rapidly hybridize, modifying their bodies with edited DNA, robotics, and computer interfaces. Add to that the constant existential threats from engineered microbes. Alien invasions, social disruptions, and pandemics are not the only concerns for Peter and team. Shadowy forces will stop at nothing to kill the podcast – or them. (episodes 1-28 of 159 in the series)
8 63 - In Serial59 Chapters
RELINQUISH
Sometimes I wonder why the world isn't decorated with something as cool as magic... Why can't we manipulate the laws of the world? Why does the story about God sound too fake to be believed? Why the hope for this world to be saved from the bottom of everyone's heart can never be fulfilled... Then I landed on each conclusion from each of those questions... That humans are the most cunning, meanest and stupidest creatures who are most desperately expected to not have any power including magic itself. That it is not God that we should believe in, because they themselves do not believe in how disgusting human nature really is. That everyone's hope is not for the world to be saved, but for the world to be destroyed in order to save their own selves. That the world from the beginning, was not meant to be saved... (I frequently revise and update the use of sentences in the previous chapters without disturbing the original storyline. so sometimes it takes me a little longer to publish a new chapter.) I have the same novel posted on another website (Webnovel.com , creativenovels.com) with the same name (RELINQUISH)
8 214 - In Serial6 Chapters
Chris Brown Imagines
Imagines about Y/n and Chris Brown Enjoy!
8 67

