《Devil Husband》1
Advertisement
" ဘရိုတို့မူးေနရင်ကိုယ့်လမ်းကိုသွားရင်ကောင်းမယ်နော်"
" အေး မင်းလဲဖယ်နေရင်ကောင်းမယ်နော် ဒီကိစ္စကမင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး မင်းနောက်ကကောင်နဲ့ပဲဆိုင်တာ "
" သူ့ကိုသွားငြိရင်တော့ဘရိုတို့ကျုပ်နဲ့ဆိုင်ကိုဆိုင်ရမှာပဲ အေးဆေးလမ်းဖယ်ပေးလိုက်နောင်တမရအောင် "
" မင်းကိုပါပညာပြရသေးတာပေါ့ "
လူသုံးယောက်ထဲကဝဝနဲ့လူကအနီးနားကသစ်သားခုံနဲ့လှမ်းရိုက်သည်။လက်ဖြင့်ဆွဲကာထားကာထိုလူငယ်လေးကနောက်ကိုတချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ကာ
" လက်ရုံး ရှောင်နေတော့ "
"ဒုတ် ခလွမ်း ခလွမ်း ဖောင်း "
ခပ်ပိန်ပိန်နဲ့လူကစားပွဲတခုလုံးကိုမှောက်ချလိုက်၍ကျိုးပဲ့ကွဲသံများကျွက်ကျွက်ညံသွားသည်။
" မြန်မြန်သွား "
ပိတ်အော်ထည့်လိုက်မှအနောက်ကနေချချင်ဖဲ့ချင်နေသောလက်ရုံးနံရံအေနာက်ဆီပြေးသွားသည်။သူပြေးသွားတာမြင်မှအနည်းငယ်စိတ်ချသွားတဲ့မျက်လုံးနဲ့ထိုလူတေဘက်ပြန်လှည့်လာသည်။
" သူ့ကိုလိုချင်ကျုပ်ကိုအရင်ကျော် "
" ကဲကွာ "
မျက်နှာသို့ပြေးဝင်လာတဲ့လက်သီးချက်ပြင်းပြင်းမှာဂျိုးအငိုက်မိသွားသည်။နောက်ကျောကိုထိုင်ခုံနဲ့ရိုက်နှက်ချလိုက်တဲ့လူတယောက်ေကြာင့်ယိုင်သွားချိန်ထိုလူသုံးယောက်ထဲကခပ်ပိန်ပိန်နဲ့လူကပြေးလာကာဂျိုးကိုဖမ်းချုပ်ထားဖို့ကြိုးစားသည်။အားကောင်းသောသူ့ကိုထိုလူမချုပ်ထားနိုင်အတင်းရုန်းရင်းကော့ကန်နေသည်။လူနှစ်ယောက်ဝိုင်းချုပ်တာလဲသူ့ကိုငြိမ်အောင်ထိန်းမထားနိုင်။ထိုစဉ်စတီးထိုင်ခုံကြီးဆွဲချလာကာထိုလူကြီးတွေကိုပရမ်းပတာဝင်ရိုက်ချလာသောရုံးကြောင့်ဝဝတုတ်တုတ်နဲ့လူအနားမကပ်ရဲတော့ ။သူ့အဖော်2ယောက်ကွဲပြဲကုန်ပြီ။
ထိုလွတ်လပ်နေသောဝတဲ့လူကိုလဲဂျိုးကသူ့ကိုတီးထား၍စိတ်ကြိုက်by 1ကျွေးပါတော့သည်။ဒီလိုကျစ်လျစ်ဖြတ်လတ်သောလူငယ်လေးကိုဘီယာဗိုက်ဘယ်လိုမှမနိုင်ကျွေးသမျှသာခံရသည်။ရန်စချင်တာခံေလ။
လူေတွအသဲသန်ေပြးထွက်လာမှရန်ဖြစ်ေနမှန်းသိပြီးဘားလုံခြုံရေးတွေကလဲအဝင်ဝကေန
အေသလဲပြေးဝင်လာသော3မိနစ်တွင်ဘားထဲမှာကမ္ဘာပျက်နေကြပါပြီ။ရန်ဖြစ်တာကိုဝိုင်းမဆွဲကြေပြးကြေတာ့ရန်ပွဲကပိုကြီးပြီေပါ့။ထိုအကြမ်းပတမ်း
ထိုင်ခံုနဲ့ချနေသောကောင်လေးကိုအတင်းဝင်ဆွဲရသည် ။လူနှစ်ယောက်ကလဲအလဲလဲအကွဲကွဲတွေဖြစ်နေကြသည်။
" နောက်တချီရသေးတယ်နော် လာလေငါ့သူငယ်ချင်းကိုလူများနဲ့အနိုင်ကျင့်ကြတဲ့ကောင်တေ ထလာလေဟိုဖတ်တီးလာလေ "
လုံခြုံရေး
နှစ်ယောက်ဆွဲထားတာတောင်အလယ်ကနေရုန်းရုန်းပြီးခြေထောက်နဲ့မမှီပဲလှမ်းလှမ်းကန်နေသောဒီကောင်လေးကိုဂျိုးရယ်ချင်သည်။
" လက်ရုံးတော်တော့ "
သူပြောလိုက်မှငြိမ်ကျသွားပြီး
" ငါ့ကိုလွှတ်စမ်း ငါ့သူငယ်ချင်းကိုကြည့်မလို့ "
ထိုလုံခြုံရေးတေလွှတ်မပေးရဲ။
" ဂျိုး ဘာဖြစ်သွားလဲ "
" ရတယ်ကလေးကစားသလောက်ပဲ "
လူနာဖြစ်သွားသောလူစုကိုဆေးရုံပို့ရပြီးထိုကောင်လေးနှစ်ယောက်ကတော့ရဲစခန်းရောက်ကာအုပ်ထိန်းသူခေါ်၍လက်မှတ်ထိုးလိုက်ရသည်။
***
" လက်ရုံး "
" ......."
" မင်းပြဿနာရှာတာဘယ်နှခါရှိပြီလဲ "
" မသိတော့ဘူး "
" အေးပေါ့ ဖန်တရာေထနေတာကို "
" ဆရာမြတ် လက်ရုံး...သခင်လေးကလေ
ဂျိုးကိုဆတ်ခနဲလှမ်းကြည့်လိုက်ကာ
" မင်းပါးစပ်ပိတ်ထား မင်းအလှည့်လဲလာမှာ "
ပါးစောင်ကိုလျှာနဲ့ထိုးထားပြီမျက်မှောင်ကြုံ့ထားသောဒယ်ဒီတော်တော်ဒေါသထွက်နေမှန်းလက်ရုံးသိသည်။
" မနက်2နာရီကဘားမှာရှိနေရမယ့်အချိန်လား ရန်ဖြစ်ပြီးပြဿနာကရှာလာသေးတယ်မင်းကြောင့်ငါ့မှာဒီချိန်ကြီးရဲစခန်းထိသွားရ ရဲတွေတောင်ငါ့ကိုမှတ်မိနေကြပြီအမြဲလာနေလို့တဲ့ မင်းကိုလက်ရုံးသုခလို့ပေးခဲ့မိတာကိုကငါတို့အမှားတော်တော်လက်ရုံးရည်ပြချင်တာဟုတ်လား "
" သူတို့ကဂျိုးကိုမတရားလူအများနဲ့ဝိုင်းချနေတာကိုကွျန်ေတာ်ကလက်ရုံးရည်ပြရတော့တာပေါ့ "
ဂုဏ်ယူသလိုမျက်နှာထားနဲ့ပြောနေတဲ့လက်ရုံး။
ဦးမြတ်ဂျိုးဘက်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
* လက်ရုံးရေ မင်းငါ့ကိုအသေသတ်လိုက်ပြီကွာ*
" ပိုင်ရှင်ရှိတဲ့မိန်းမကိုမရှောင်နိုင်ဘူးလား ခုတော့သူ့ဘဲနဲ့သူ့ဘဲသူငယ်ချင်းတေနဲ့ငြိရပြီပေါ့ "
" ဒယ်ဒီလဲမာမီ့ကို မာမီ့အချစ်ဦးလေယာဉ်မှူးလားလေယာဉ်မောင်ဆိုလားဦးလေးကြီးဆီကလုထားတာဆို "
* ခွေးသားဘယ်လိုသိေနတာလဲဟ *
" အေးငါသာငါ့မိန်းမကိုမလုခဲ့ရင်မင်းလဲဖြစ်မလာဘူး ငါနော်"
"အဲ့မိန်းမကမှကျွန်တော့်ကိုအရင်လာကပ်တာ "
" နောက်တခါမင်းကြိုက်သလောက်ရန်ဖြစ်စမ်း ငါဘာမှအာမခံဘာညာလုပ်ပေးမနေဘူး တခါလောက်ထောင်ထဲမှာနေကြည့်လိုက်ပေါ့ "
" ကျွန်တော်ကဝန်ကြီးချုပ်သားလေဘယ်သူကချုပ်ထားရဲမလဲ ဒယ်ဒီစဉ်းစား "
" စမ်းကြည့်မလား လက်ရုံး "
မျက်ခုံးတဖက်ပင့်ကာစိန်ခေါ်လာသောဒယ်ဒီကြောင့်တံတွေးမျိုချမိသွားသည်။ပြောရင်ပြောတဲ့အတိုင်းမလုပ်ရင်ဒယ်ဒီဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ ။
" ဟင့်အင်း "
" မင်းအသက်ဘယ်နှနှစ်လဲ "
" 22 "
" မင်းကလေးမဟုတ်တော့ဘူးနော် လက်ရုံး "
" အသက်22ကျကလေးမဟုတ်တော့ဘူးတဲ့ အသက် 43နှစ်မာမီ့ကိုကျကလေးတဲ့၊ကိုယ့်ကလေးလေးတဲ့ အာ့တာကရော "
" တယ် မင်း....
" မင်းကိုငါသတ်မိတော့မယ် အခုချက်ချင်းငါ့ရှေ့ကထွက်သွား "
ဂျစ်ကန်ကန်နဲ့ထိုကောင်လေးထွက်သွားမှ
" ဂျိုး...ငါ့ရှေ့လာစမ်း "
မြတ်ထိုင်နေသောဆိုဖာရှေ့ကိုမရဲတရဲခြေလှမ်းများဖြင့်လှမ်းလာပြီးသူ့ရှေ့တွင်ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျကာရပ်နေသည်။
အကျီလက်ကိုခေါက်တင်နေသောဆရာ့ကိုကြည့်ပြီးဇောချွေးပြန်သွားသည်။တကယ်သေပါပြီ။မျက်နှာကိုစီးကြိုလာတဲ့လက်သီးနှစ်ချက်။ခုနကအထိုးခံထားရသောဒဏ်ရာပေါ်ထပ်ဆင့်ထိုးချခံလိုက်ရ၍အီစိမ့်သွားသည်။
" မင်းကိုငါဘာအတွက်ပိုက်ဆံပေးထားတာလဲ "
" သခင်လေးလက်ရုံးကိုစောင့်ရှောက့်ဖို့ပါ "
" အခုမင်းကသူ့ကိုစောင့်ရှောက်ရမယ့်အစား ရန်ပါဝိုင်းဖြစ်နေတာဘယ်နှကြိမ်ဘယ်နှခါရှိနေပြီလဲကွ "
" သူကရန်ဖြစ်လို့ပါ ကျွန်တော်ကဝင်မချပေးရင်သူများတွေကသူ့ကိုချမှာပါ ကျွန်တော်ကသူ့ကိုစောင့်ရှောက်တာပါဆရာ "
ဘားမှာရဲစွမ်းသတ္တိတွေပြခဲ့တဲ့သူကသူမဟုတ်တော့သလိုပဲ ။မြတ်သုခေရှ့မှာတော့အမြီးကုပ်နေတဲ့ခွေးလေးတကောင်ဖြစ်နေပြီးမြတ်ကိုကြောက်လွန်း၍ဒူးတောင်တုန်နေသည်။
" ငါထင်တာတော့လက်ရုံးကမင်းရှိနေလို့မင်းအားကိုးနဲ့ပိုမိုက်လာသလိုပဲ မင်းကိုအလုပ်ဖြုတ်လိုက်ပြီ "
" ဆရာ မလုပ်ပါနဲ့ "
" ဒယ်ဒီသူကကျွန်တော့သက်တော်စောင့် သူ့ကိုအလုပ်ဖြုတ်လို့မရဘူး "
" မင်းခိုးနားထောင်နေတယ်ပေါ့ မင်းငါ့စိတ်ကိုလာဆွနေတာပဲ "
" လူကြီးမင်း ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ"
စာကြည့်ခန်းတံခါးပွင့်လာပြီးညဝတ်အကျီလေးနဲ့အိပ်ချင်မူးတူးဝင်လာသောမာမီ့ကိုမြင်လိုက်တော့လက်ရုံးနဲ့ဂျိုး ကယ်တင်ရှင်ကြီးကိုမြင်လိုက်ရ၍ထတောင်ကချင်သွားသည်။
" မာမီ "
" အန်တီ "
နှစ်ယောက်လုံးအားကိုးတကြီးနဲ့ပြိုင်တူခေါ်လိုက်မိသည်။
" ကလေးနိုးသွားတာလား "
အဲ့လိုပြောလိုက်တော့လက်ရုံးကမဲ့ပြီးအော့အန်ချင်သလိုလုပ်ပြတာကိုဂျိုးရယ်ချင်သွားသော်လဲအောင့်ထားရသည်။
" အနားမှာယောကျာ်းမရှိတော့နိုးလာတာေပါ့အခုမှပါ ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲဒီမှာက "
ခုနကခက်ထန်ကြမ်းတမ်းလှသောဆရာမြတ်သည်အန်တီ့ကိုမြင်တော့ချက်ချင်းနူးညံ့သောအသွင်ပြင်သို့ကူးေပြာင်းသွားသည်။
*ဆရာ့မှာမျက်နှာဘယ်နှခုတောင်ရှိတာလဲဗျာ*
" ဒီမှာလေလက်ရုံးတို့ဘားမှာရန်ဖြစ်လို့ ရုံးရောက်ဂတ်ရောက်ရှင်းလာရလို့ကိုယ်ဆူနေတာသူတို့ကို "
" ဂျိုး မျက်နှာမှာဒဏ်ရာတွေကြီးပဲ သားရယ် "
" ရပါတယ်မနာဘူး အန်တီ "
" ဒီလောက်ဒဏ်ရာတွေမနာပဲနေမလား လက်ရုံးမင်းကိုကြီးကိုဆေးထည့်ပေးလိုက်စမ်း မင်းကြောင့်ဖြစ်ရတာအားမနာဘူးလား "
" လာ ဂျိုး လာငါ့အခန်းထဲလိုက်ခဲ့ဆေးထည့်ရအောင် "
လွတ်ပြီကျွတ်ပြီဟုထင်မိသော်လဲမျက်နှာသေနဲ့လှမ်းကြည့်သောဒယ်ဒီကြောင့်နှစ်ယောက်စလုံးလန့်သွားရပြန်သည်။
" တော်ပါတော့လူကြီးမင်းရယ် ညနက်ကြီးကလေးတွေကိုဆူမနေပါနဲ့တော့နော် "
" ဟုတ်ပြီကလေး သွားပြန်အိပ်ကြမယ် ဒီကောင်တွေကိုမနက်မှဆက်ပြောမယ် "
* မြန်မြန်ခေါ်သွားမာမီရေ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ *
" အား နာတယ် "
" ဆောရီး အရှိန်လွန်သွားလို့ "
သူ့ကြောင့်ရခဲ့တဲ့ဒဏ်ရာတွေကိုဆေးထည့်ပေးနေတဲ့ဒီကောင်ကတကယ့်အနာပေးလိုက်ဆေးပေးလိုက်။
" အဲ့စော်ကြီးနဲ့ငြိမိတာကိုကငါ့အမှား "
" ပိုင်ရှင်ရှိတဲ့စော်တွေရှောင်ကွာ ငါအလုပ်ထုတ်ခံရတော့မလို့ "
" စိတ်ချမင်းတသက်လုံးအလုပ်မပြုတ်ပါဘူး
ဘရိုရာ မင်းကိုတသက်လုံးငါကခိုင်းစားမှာကွ ဟားဟား "
မာမီ့ကျေးဇူးကြောင့်ဒယ်ဒီလက်စာမိမယ့်ရန်ကနေသက်သာသွားခဲ့လို့တော်သေးတယ်။အဲ့ဒယ်ဒီကလေသူ့မိန်းမမျက်နှာတစ်ကမ္ဘာပဲကျွန်တော့်ဆိုရှိတယ်လို့ကိုမထင်ဘူး ဟွန်း ။
" မောနင်း မာမီနဲ့ဒယ်ဒီ "
မနေ့ညကသူ့အပြစ်သူသိ၍မျက်နှာချိုသွေးကာမနက်စာစားပွဲသို့ဝင်ထိုင်လာသည်။မျက်ထောင့်နီကြီးနဲ့စိုက်ကြည့်နေသောဒယ်ဒီကြောင့်လန့်သွားပေမယ့်မာမီရှေ့မှာဆိုတော့အေးဆေးပါ။မြတ်သုခဆိုတဲ့ဒယ်ဒီကတခြားသူတွေအတွက်ဆိုသွေးအေးပြီးကြောက်ဖို့ကောင်းပေမယ့်မာမီရှေ့မှာတော့တခြားလူတယောက်လိုပင်။
" မနေ့ညကကြေ့ာင်တောင်းပန်ပါတယ် ဒယ်ဒီ "
" နောက်ထပ်မဖြစ်စေနဲ့ "
Advertisement
* နောက်တခါဆိုအသေပဲ *
စိတ်ထဲမှာတော့နောက်တခါဆိုအသေပဲလို့ပြောနေတာကျွန်တော်မသိဘူးထင်နေလား။
" လက်ရုံး မင်းကအတန်းတွေလဲပုံမှန်မတက်ဘူးစာလဲသေချာလိုက်မလုပ်ဘူး ကလပ်တွေဘားတွေတက်ပြီးရည်းစားတွေနဲ့ပဲအချိန်တွေကုန်နေတယ်နော်မင်းတလအသံုးစရိတ်ကအိမ်ေထာင်စု3စုတလစာနဲ့ညီတယ်ရန်
ေတွဖြစ်လိုက်မင်းဒယ်ဒီကရှင်းပေးရနဲ့ မာမီမပြောချင်လို့နော်ငါအကုန်သိတယ် "
" ဟီး "
" မင်းအတန်းပုံမှန်မတက်ရင်မင်းကိုတလစာမုန့်ဖိုးဖြတ်မယ်ကား၊ဖုန်း၊ခရက်ဒစ်ကဒ်အကုန်သိမ်းပြီးအိမ်ပြင်ထွက်ခွင့်ပိတ်ရလိမ့်မယ် "
" ဟာ မာမီကလဲ "
သူ့မိန်းမပြောတာကိုဒယ်ဒီကပြုံးဖီးပြီးစိုက်ကြည့်နေသည်။
* ဒါမှကိုယ့်ကလေးလေး *
" မာမီ "
" အထွန့်တက်ချင်ကားသော့ပြန်ပေး "
ဘာတခွန်းမှဆက်ပြောမရတော့။
" ကလေးကြိုက်တဲ့ကြက်အူချောင်း အား ပါးစပ်ဟ "
" အား ကောင်းလိုက်တာ "
စိတ်ညစ်အောင်လုပ်ပြီးထိုသဲသဲကဲကဲလင်မယားကသဲကဲပြနေ၍လက်ရုံးပိုစိတ်ညစ်လာသည်။တခါတလေသူ့မိဘတွေကိုကြည့်ပြီးအားကျတတ်သည်သားအရင်းထက်ဇနီးကိုပိုသဲသဲလူပ်သောဒယ်ဒီကြောင့်လဲတခါတခါနေရခက်လှသည်။
ဒယ်ဒီလောက်ချစ်တတ်တဲ့သူလဲရှိပါ့တော့မလား ။အသက်53အရွယ်ဒယ်ဒီကအသက်43အရွယ်မာမီ့ကိုကြင်စဦးရူံးအောင်ကြင်နာယုယပြီးကလေးလေးတယောက်လိုဂရုစိုက်သည်။မာမီ့မျက်နှာလေးတချက်ညိုးနေရင်တောင်သူ့မှာကမ္ဘာပျက်နေတာပါ။ဒယ်ဒီကအသက်50ကျော်နေပေမယ့်အခုချိန်ထိချောတုန်း ကိုယ့်အဖေမလို့ပြောတာမဟုတ်ဘူး။အတော်ကိုကြည့်ကောင်းတာ။အားကစားလိုက်စားတဲ့သူမလို့ခန္ဓာကိုယ်ကလက်ရုံးနဲ့အပြိုင်သန်စွမ်းကြံ့ခိုင်တုန်း။ဒယ်ဒီ့ကသူ့ရုပ်ရည်နဲ့ဆို
မိန်းကလေးမှန်သမျှအပိုင်သိမ်းနိုင်ပေမယ့်မာမီ့တယောက်သာမျက်စိထဲမြင်တဲ့ယောကျာ်းကောင်းကြီး။လွန်ခဲ့သောနှစ်များနဲ့ယှဉ်ရင်မျက်မှန်တပ်လိုက်ရတာပဲပြောင်းလဲသွားသည်ကျန်တာကတကယ့်အရင်တိုင်းနုပျိုတုန်း။သားနဲ့အပြိုင်ကြည့်ကောင်းနေ၍တခါတခါမနာလို
ဖြစ်မိပါသည်။
မာမီကဒယ်ဒီထက်ဆယ်နှစ်ကျော်ငယ်၍ယခုအချန်ထိလူငယ်လေးလိုပင်။လက်ရုံးနဲ့ယှဉ်သွားရင်မောင်နှမလို့အမြဲတမ်းနီးပါးအထင်ခံရသည်။ဆံပင်ကိုပါပုခုံးထိတိုချပလိုက်၍တကယ့်ဆယ်ကျော်သက်လေးအတိုင်း။အဲ့တာကြောင့်လဲဒယ်ဒီကမာမီ့ကိုဘယ်မှမသွားခိုင်းပဲဘယ်သွားသွားနဲ့သူနဲ့ပဲသွားစေတာ။သူ့ရွှေမင်းသမီးလေးကိုစံအိမ်ထဲသော့ခတ်သိမ်းထားချင်တာ။
ဒယ်ဒီတို့ကိုကြည့်ကာအားကျမိပေမယ့်လက်ရုံးဘယ်မိန်းမကိုမှတကယ်မချစ်နိုင်။သူတို့ဆီကလိုချင်တာဆိုလို့sexသာရှိသည်....။
Zawgyi
" ဘ႐ိုတို႔မူးေနရင္ကိုယ့္လမ္းကိုသြားရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္"
" ေအး မင္းလဲဖယ္ေနရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္ ဒီကိစၥကမင္းနဲ႔မဆိုင္ဘူး မင္းေနာက္ကေကာင္နဲ႔ပဲဆိုင္တာ "
" သူ႕ကိုသြားၿငိရင္ေတာ့ဘ႐ိုတို႔က်ဳပ္နဲ႔ဆိုင္ကိုဆိုင္ရမွာပဲ ေအးေဆးလမ္းဖယ္ေပးလိုက္ေနာင္တမရေအာင္ "
" မင္းကိုပါပညာျပရေသးတာေပါ့ "
ထိုလူသုံးေယာက္ထဲကဝဝနဲ႔လူကအနီးနားကသစ္သားခုံနဲ႔လွမ္း႐ိုက္သည္။လက္ျဖင့္ဆြဲကာထားကာထိုလူငယ္ေလးကေနာက္ကိုတခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ကာ
" လက္႐ုံး ေ႐ွာင္ေနေတာ့ "
"ဒုတ္ ခလြမ္း ခလြမ္း ေဖာင္း "
ခပ္ပိန္ပိန္နဲ႔လူကစားပြဲတခုလုံးကိုေမွာက္ခ်လိုက္၍က်ိဳးပဲ့ကြဲသံမ်ားကြၽက္ကြၽက္ညံသြားသည္။
" ျမန္ျမန္သြား "
ပိတ္ေအာ္ထည့္လိုက္မွအေနာက္ကေနခ်ခ်င္ဖဲ့ခ်င္ေနေသာလက္႐ုံးနံရံအေနာက္ဆီေျပးသြားသည္။သူေျပးသြားတာျမင္မွအနည္းငယ္စိတ္ခ်သြားတဲ့မ်က္လုံးနဲ႔ထိုလူေတဘက္ျပန္လွည့္လာသည္။
" သူ႕ကိုလိုခ်င္က်ဳပ္ကိုအရင္ေက်ာ္ "
" ကဲကြာ "
မ်က္ႏွာသို႔ေျပးဝင္လာတဲ့လက္သီးခ်က္ျပင္းျပင္းမွာဂ်ိဳးအငိုက္မိသြားသည္။ေနာက္ေက်ာကိုထိုင္ခုံနဲ႔႐ိုက္ႏွက္ခ်လိုက္တဲ့လူတေယာက္ေၾကာင့္ယိုင္သြားခ်ိန္ထိုလူသုံးေယာက္ထဲကခပ္ပိန္ပိန္နဲ႔လူကေျပးလာကာဂ်ိဳးကိုဖမ္းခ်ဳပ္ထားဖို႔ႀကိဳးစားသည္။အားေကာင္းေသာသူ႕ကိုထိုလူမခ်ဳပ္ထားႏိုင္အတင္း႐ုန္းရင္းေကာ့ကန္ေနသည္။လူႏွစ္ေယာက္ဝိုင္းခ်ဳပ္တာလဲသူ႕ကိုၿငိမ္ေအာင္ထိန္းမထားႏိုင္။ထိုစဥ္စတီးထိုင္ခုံႀကီးဆြဲခ်လာကာထိုလူႀကီးေတြကိုပရမ္းပတာဝင္႐ိုက္ခ်လာေသာ႐ုံးေၾကာင့္ဝဝတုတ္တုတ္နဲ႔လူအနားမကပ္ရဲေတာ့ ။သူ႕အေဖာ္2ေယာက္ကြဲၿပဲကုန္ၿပီ။
ထိုလြတ္လပ္ေနေသာဝတဲ႕လူကိုလဲဂ်ိဳးကသူ႕ကိုတီးထား၍စိတ္ႀကိဳက္by 1ေကြၽးပါေတာ့သည္။ဒီလိုက်စ္လ်စ္ျဖတ္လတ္ေသာလူငယ္ေလးကိုဘီယာဗိုက္ဘယ္လိုမွမႏိုင္ေကြၽးသမွ်သာခံရသည္။ရန္စခ်င္တာခံေလ။
လူေတြအသဲသန္ေျပးထြက္လာမွရန္ျဖစ္ေနမွန္းသိၿပီးဘားလုံျခဳံေရးေတြကလဲအဝင္ဝကေန
အေသလဲေျပးဝင္လာေသာ3မိနစ္တြင္ဘားထဲမွာကမ႓ာပ်က္ေနၾကပါၿပီ။ရန္ျဖစ္တာကိုဝိုင္းမဆြဲၾကေျပးၾကေတာ့ရန္ပြဲကပိုႀကီးၿပီေပါ့။ထိုအၾကမ္းပတမ္း
ထိုင္ခံဳနဲ႔ခ်ေနေသာေကာင္ေလးကိုအတင္းဝင္ဆြဲရသည္ ။လူႏွစ္ေယာက္ကလဲအလဲလဲအကြဲကြဲေတြျဖစ္ေနၾကသည္။
" ေနာက္တခ်ီရေသးတယ္ေနာ္ လာေလငါ့သူငယ္ခ်င္းကိုလူမ်ားနဲ႔အႏိုင္က်င့္ၾကတဲ့ေကာင္ေတ ထလာေလဟိုဖတ္တီးလာေလ "
လုံျခဳံေရး
ႏွစ္ေယာက္ဆြဲထားတာေတာင္အလယ္ကေန႐ုန္း႐ုန္းၿပီးေျခေထာက္နဲ႔မမွီပဲလွမ္းလွမ္းကန္ေနေသာဒီေကာင္ေလးကိုဂ်ိဳးရယ္ခ်င္သည္။
" လက္႐ုံးေတာ္ေတာ့ "
သူေျပာလိုက္မွၿငိမ္က်သြားၿပီး "
ငါ့ကိုလႊတ္စမ္း ငါ့သူငယ္ခ်င္းကိုၾကည့္မလို႔ "
ထိုလုံျခဳံေရးေတလႊတ္မေပးရဲ။
" ဂ်ိဳး ဘာျဖစ္သြားလဲ "
" ရတယ္ကေလးကစားသေလာက္ပဲ "
လူနာျဖစ္သြားေသာလူစုကိုေဆး႐ုံပို႔ရၿပီးထိုေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ရဲစခန္းေရာက္ကာအုပ္ထိန္းသူေခၚ၍လက္မွတ္ထိုးလိုက္ရသည္။
***
" လက္႐ုံး "
" ......."
" မင္းျပႆနာ႐ွာတာဘယ္ႏွခါ႐ွိၿပီလဲ "
" မသိေတာ့ဘူး "
" ေအးေပါ့ ဖန္တရာေထေနတာကို "
" ဆရာျမတ္ လက္႐ုံး...သခင္ေလးကေလ
ဂ်ိဳးကိုဆတ္ခနဲလွမ္းၾကည့္လိုက္ကာ
" မင္းပါးစပ္ပိတ္ထား မင္းအလွည့္လဲလာမွာ "
ပါးေစာင္ကိုလွ်ာနဲ႔ထိုးထားၿပီမ်က္ေမွာင္ၾကဳံ႕ထားေသာဒယ္ဒီေတာ္ေတာ္ေဒါသထြက္ေနမွန္းလက္႐ုံးသိသည္။
" မနက္2နာရီကဘားမွာ႐ွိေနရမယ့္အခ်ိန္လား ရန္ျဖစ္ၿပီးျပႆနာက႐ွာလာေသးတယ္မင္းေၾကာင့္ငါ့မွာဒီခ်ိန္ႀကီးရဲစခန္းထိသြားရ ရဲေတြေတာင္ငါ့ကိုမွတ္မိေနၾကၿပီအၿမဲလာေနလို႔တဲ့ မင္းကိုလက္႐ုံးသုခလို႔ေပးခဲ့မိတာကိုကငါတို႔အမွားေတာ္ေတာ္လက္႐ုံးရည္ျပခ်င္တာဟုတ္လား "
" သူတို႔ကဂ်ိဳးကိုမတရားလူအမ်ားနဲ႔ဝိုင္းခ်ေနတာကိုကြ်န္ေတာ္ကလက္႐ုံးရည္ျပရေတာ့တာေပါ့"
ဂုဏ္ယူသလိုမ်က္ႏွာထားနဲ႔ေျပာေနတဲ့လက္႐ုံး။
ဦးျမတ္ဂ်ိဳးဘက္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
* လက္႐ုံးေရ မင္းငါ့ကိုအေသသတ္လိုက္ၿပီကြာ*
" ပိုင္႐ွင္႐ွိတဲ့မိန္းမကိုမေ႐ွာင္ႏိုင္ဘူးလား ခုေတာ့သူ႕ဘဲနဲ႔သူ႕ဘဲသူငယ္ခ်င္းေတနဲ႔ၿငိရၿပီေပါ့ "
" ဒယ္ဒီလဲမာမီ့ကို မာမီ့အခ်စ္ဦးေလယာဥ္မႉးလားေလယာဥ္ေမာင္ဆိုလားဦးေလးႀကီးဆီကလုထားတာဆို "
* ေခြးသားဘယ္လိုသိေနတာလဲဟ *
" ေအးငါသာငါ့မိန္းမကိုမလုခဲ့ရင္မင္းလဲျဖစ္မလာဘူး ငါေနာ္"
"အဲ့မိန္းမကမွကြၽန္ေတာ့္ကိုအရင္လာကပ္တာ "
" ေနာက္တခါမင္းႀကိဳက္သေလာက္ရန္ျဖစ္စမ္း ငါဘာမွအာမခံဘာညာလုပ္ေပးမေနဘူး တခါေလာက္ေထာင္ထဲမွာေနၾကည့္လိုက္ေပါ့ "
" ကြၽန္ေတာ္ကဝန္ႀကီးခ်ဳပ္သားေလဘယ္သူကခ်ဳပ္ထားရဲမလဲ ဒယ္ဒီစဥ္းစား "
" စမ္းၾကည့္မလား လက္႐ုံး "
မ်က္ခုံးတဖက္ပင့္ကာစိန္ေခၚလာေသာဒယ္ဒီေၾကာင့္တံေတြးမ်ိဳခ်မိသြားသည္။ေျပာရင္ေျပာတဲ့အတိုင္းမလုပ္ရင္ဒယ္ဒီဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ ။
" ဟင့္အင္း "
" မင္းအသက္ဘယ္ႏွႏွစ္လဲ "
" 22 "
" မင္းကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္ လက္႐ုံး "
" အသက္22က်ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးတဲ့ အသက္ 43ႏွစ္မာမီ့ကိုက်ကေလးတဲ့၊ကိုယ့္ကေလးေလးတဲ့ အာ့တာကေရာ "
" တယ္ မင္း....
" မင္းကိုငါသတ္မိေတာ့မယ္ အခုခ်က္ခ်င္းငါ့ေ႐ွ႕ကထြက္သြား "
ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔ထိုေကာင္ေလးထြက္သြားမွ
" ဂ်ိဳး...ငါ့ေ႐ွ႕လာစမ္း "
ျမတ္ထိုင္ေနေသာဆိုဖာေ႐ွ႕ကိုမရဲတရဲေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္လွမ္းလာၿပီးသူ႕ေ႐ွ႕တြင္ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ကာရပ္ေနသည္။
အက်ီလက္ကိုေခါက္တင္ေနေသာဆရာ့ကိုၾကည့္ၿပီးေဇာေခြၽးျပန္သြားသည္။တကယ္ေသပါၿပီ။မ်က္ႏွာကိုစီးႀကိဳလာတဲ့လက္သီးႏွစ္ခ်က္။ခုနကအထိုးခံထားရေသာဒဏ္ရာေပၚထပ္ဆင့္ထိုးခ်ခံလိုက္ရ၍အီစိမ့္သြားသည္။
" မင္းကိုငါဘာအတြက္ပိုက္ဆံေပးထားတာလဲ "
" သခင္ေလးလက္႐ုံးကိုေစာင့္ေ႐ွာက့္ဖို႔ပါ "
" အခုမင္းကသူ႕ကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ရမယ့္အစား ရန္ပါဝိုင္းျဖစ္ေနတာဘယ္ႏွႀကိမ္ဘယ္ႏွခါ႐ွိေနၿပီလဲကြ "
" သူကရန္ျဖစ္လို႔ပါ ကြၽန္ေတာ္ကဝင္မခ်ေပးရင္သူမ်ားေတြကသူ႕ကိုခ်မွာပါ ကြၽန္ေတာ္ကသူ႕ကိုေစာင့္ေ႐ွာက္တာပါဆရာ "
ဘားမွာရဲစြမ္းသတၱိေတြျပခဲ့တဲ့သူကသူမဟုတ္ေတာ့သလိုပဲ ။ျမတ္သုခေ႐ွ႕မွာေတာ့အၿမီးကုပ္ေနတဲ့ေခြးေလးတေကာင္ျဖစ္ေနၿပီးျမတ္ကိုေၾကာက္လြန္း၍ဒူးေတာင္တုန္ေနသည္။
" ငါထင္တာေတာ့လက္႐ုံးကမင္း႐ွိေနလို႔မင္းအားကိုးနဲ႔ပိုမိုက္လာသလိုပဲ မင္းကိုအလုပ္ျဖဳတ္လိုက္ၿပီ "
" ဆရာ မလုပ္ပါနဲ႔ "
" ဒယ္ဒီသူကကြၽန္ေတာ့သက္ေတာ္ေစာင့္ သူ႕ကိုအလုပ္ျဖဳတ္လို႔မရဘူး "
" မင္းခိုးနားေထာင္ေနတယ္ေပါ့ မင္းငါ့စိတ္ကိုလာဆြေနတာပဲ "
" လူႀကီးမင္း ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ "
စာၾကည့္ခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီးညဝတ္အက်ီေလးနဲ႔အိပ္ခ်င္မူးတူးဝင္လာေသာမာမီ့ကိုျမင္လိုက္ေတာ့လက္႐ုံးနဲ႔ဂ်ိဳး ကယ္တင္႐ွင္ႀကီးကိုျမင္လိုက္ရ၍ထေတာင္ကခ်င္သြားသည္။
" မာမီ "
" အန္တီ "
ႏွစ္ေယာက္လုံးအားကိုးတႀကီးနဲ႔ၿပိဳင္တူေခၚလိုက္မိသည္။
" ကေလးႏိုးသြားတာလား "
အဲ့လိုေျပာလိုက္ေတာ့လက္႐ုံးကမဲ့ၿပီးေအာ့အန္ခ်င္သလိုလုပ္ျပတာကိုဂ်ိဳးရယ္ခ်င္သြားေသာ္လဲေအာင့္ထားရသည္။
" အနားမွာေယာက်ာ္းမ႐ွိေတာ့ႏိုးလာတာေပါ့အခုမွပါ ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲဒီမွာက "
ခုနကခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းလွေသာဆရာျမတ္သည္အန္တီ့ကိုျမင္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းႏူးညံ့ေသာအသြင္ျပင္သို႔ကူးေျပာင္းသြားသည္။ဆရာ့မွာမ်က္ႏွာဘယ္ႏွခုေတာင္႐ွိတာလဲဗ်ာ။
" ဒီမွာေလလက္႐ုံးတို႔ဘားမွာရန္ျဖစ္လို႔ ႐ုံးေရာက္ဂတ္ေရာက္႐ွင္းလာရလို႔ကိုယ္ဆူေနတာသူတို႔ကို "
" ဂ်ိဳး မ်က္ႏွာမွာဒဏ္ရာေတြႀကီးပဲ သားရယ္ "
" ရပါတယ္မနာဘူး အန္တီ "
" ဒီေလာက္ဒဏ္ရာေတြမနာပဲေနမလား လက္႐ုံးမင္းကိုႀကီးကိုေဆးထည့္ေပးလိုက္စမ္း မင္းေၾကာင့္ျဖစ္ရတာအားမနာဘူးလား "
" လာ ဂ်ိဳး လာငါ့အခန္းထဲလိုက္ခဲ့ေဆးထည့္ရေအာင္ "
လြတ္ၿပီကြၽတ္ၿပီဟုထင္မိေသာ္လဲမ်က္ႏွာေသနဲ႔လွမ္းၾကည့္ေသာဒယ္ဒီေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္စလုံးလန္႔သြားရျပန္သည္။
" ေတာ္ပါေတာ့လူႀကီးမင္းရယ္ ညနက္ႀကီးကေလးေတြကိုဆူမေနပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္ "
" ဟုတ္ၿပီကေလး သြားျပန္အိပ္ၾကမယ္ ဒီေကာင္ေတြကိုမနက္မွဆက္ေျပာမယ္ "
* ျမန္ျမန္ေခၚသြားမာမီေရ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ *
" အား နာတယ္ "
" ေဆာရီး အ႐ွိန္လြန္သြားလို႔ "
သူ႕ေၾကာင့္ရခဲ့တဲ့ဒဏ္ရာေတြကိုေဆးထည့္ေပးေနတဲ့ဒီေကာင္ကတကယ့္အနာေပးလိုက္ေဆးေပးလိုက္။
" အဲ့ေစာ္ႀကီးနဲ႔ၿငိမိတာကိုကငါ့အမွား "
" ပိုင္႐ွင္႐ွိတဲ့ေစာ္ေတြေ႐ွာင္ကြာ ငါအလုပ္ထုတ္ခံရေတာ့မလို႔ "
" စိတ္ခ်မင္းတသက္လုံးအလုပ္မျပဳတ္ပါဘူး
ဘ႐ိုရာ မင္းကိုတသက္လုံးငါကခိုင္းစားမွာကြ ဟားဟား "
မာမီ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ဒယ္ဒီလက္စာမိမယ့္ရန္ကေနသက္သာသြားခဲ့လို႔ေတာ္ေသးတယ္။အဲ့ဒယ္ဒီကေလသူ႕မိန္းမမ်က္ႏွာတစ္ကမ႓ာပဲကြၽန္ေတာ့္ဆို႐ွိတယ္လို႔ကိုမထင္ဘူး ဟြန္း ။
" ေမာနင္း မာမီနဲ႔ဒယ္ဒီ "
မေန႔ညကသူ႕အျပစ္သူသိ၍မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာမနက္စာစားပြဲသို႔ဝင္ထိုင္လာသည္။မ်က္ေထာင့္နီႀကီးနဲ႔စိုက္ၾကည့္ေနေသာဒယ္ဒီေၾကာင့္လန္႔သြားေပမယ့္မာမီေ႐ွ႕မွာဆိုေတာ့ေအးေဆးပါ။ျမတ္သုခဆိုတဲ့ဒယ္ဒီကတျခားသူေတြအတြက္ဆိုေသြးေအးၿပီးေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေပမယ့္မာမီေ႐ွ႕မွာေတာ့တျခားလူတေယာက္လိုပင္။
" မေန႔ညကေၾက့ာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒယ္ဒီ "
" ေနာက္ထပ္မျဖစ္ေစနဲ႔ "
* ေနာက္တခါဆိုအေသပဲ *
စိတ္ထဲမွာေတာ့ေနာက္တခါဆိုအေသပဲလို႔ေျပာေနတာကြၽန္ေတာ္မသိဘူးထင္ေနလား။
" လက္႐ုံး အတန္းေတြလဲပုံမွန္မတက္ဘူးစာလဲေသခ်ာလိုက္မလုပ္ဘူး ကလပ္ေတြဘားေတြတက္ၿပီးရည္းစားေတြနဲ႔ပဲအခ်ိန္ေတြကုန္ေနတယ္ေနာ္မင္းတလအသံဳးစရိတ္ကအိမ္ေထာင္စု3စုတလစာနဲ႔ညီတယ္ရန္
ေတြျဖစ္လိုက္မင္းဒယ္ဒီက႐ွင္းေပးရနဲ႔ မာမီမေျပာခ်င္လို႔ေနာ္ငါအကုန္သိတယ္ "
" ဟီး "
" မင္းအတန္းပုံမွန္မတက္ရင္မင္းကိုတလစာမုန္႔ဖိုးျဖတ္မယ္ကား၊ဖုန္း၊ခရက္ဒစ္ကဒ္အကုန္သိမ္းၿပီးအိမ္ျပင္ထြက္ခြင့္ပိတ္ရလိမ့္မယ္ "
" ဟာ မာမီကလဲ "
သူ႕မိန္းမေျပာတာကိုဒယ္ဒီကျပဳံးဖီးၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
* ဒါမွကိုယ့္ကေလးေလး *
" မာမီ "
" အထြန္႔တက္ခ်င္ကားေသာ့ျပန္ေပး "
ဘာတခြန္းမွဆက္ေျပာမရေတာ့။
" ကေလးႀကိဳက္တဲ့ၾကက္အူေခ်ာင္း အား ပါးစပ္ဟ "
" အား ေကာင္းလိုက္တာ "
စိတ္ညစ္ေအာင္လုပ္ၿပီးထိုသဲသဲကဲကဲလင္မယားကသဲကဲျပေန၍လက္႐ုံးပိုစိတ္ညစ္လာသည္။တခါတေလသူ႕မိဘေတြကိုၾကည့္ၿပီးအားက်တတ္သည္သားအရင္းထက္ဇနီးကိုပိုသဲသဲလူပ္ေသာဒယ္ဒီေၾကာင့္လဲတခါတခါေနရခက္လွသည္။
ဒယ္ဒီေလာက္ခ်စ္တတ္တဲ့သူလဲ႐ွိပါ့ေတာ့မလား ။အသက္53အ႐ြယ္ဒယ္ဒီကအသက္43အ႐ြယ္မာမီ့ကိုၾကင္စဦး႐ူံးေအာင္ၾကင္နာယုယၿပီးကေလးေလးတေယာက္လိုဂ႐ုစိုက္သည္။မာမီ့မ်က္ႏွာေလးတခ်က္ညိဳးေနရင္ေတာင္သူ႕မွာကမ႓ာပ်က္ေနတာပါ။ဒယ္ဒီကအသက္50ေက်ာ္ေနေပမယ့္အခုခ်ိန္ထိေခ်ာတုန္း ကိုယ့္အေဖမလို႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။အေတာ္ကိုၾကည့္ေကာင္းတာ။အားကစားလိုက္စားတဲ့သူမလို႔ခႏၶာကိုယ္ကလက္႐ုံးနဲ႔အၿပိဳင္သန္စြမ္းၾကံ့ခိုင္တုန္း။ဒယ္ဒီ့ကသူ႕႐ုပ္ရည္နဲ႔ဆို
မိန္းကေလးမွန္သမွ်အပိုင္သိမ္းႏိုင္ေပမယ့္မာမီ့တေယာက္သာမ်က္စိထဲျမင္တဲ့ေယာက်ာ္းေကာင္းႀကီး။လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္မ်ားနဲ႔ယွဥ္ရင္မ်က္မွန္တပ္လိုက္ရတာပဲေျပာင္းလဲသြားသည္က်န္တာကတကယ့္အရင္တိုင္းႏုပ်ိဳတုန္း။သားနဲ႔အၿပိဳင္ၾကည့္ေကာင္းေန၍တခါတခါမနာလို
ျဖစ္မိပါသည္။
မာမီကဒယ္ဒီထက္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ငယ္၍ယခုအခ်န္ထိလူငယ္ေလးလိုပင္။လက္႐ုံးနဲ႔ယွဥ္သြားရင္ေမာင္ႏွမလို႔အၿမဲတမ္းနီးပါးအထင္ခံရသည္။ဆံပင္ကိုပါပုခုံးထိတိုခ်ပလိုက္၍တကယ့္ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးအတိုင္း။အဲ့တာေၾကာင့္လဲဒယ္ဒီကမာမီ့ကိုဘယ္မွမသြားခိုင္းပဲဘယ္သြားသြားနဲ႔သူနဲ႔ပဲသြားေစတာ။သူ႕ေ႐ႊမင္းသမီးေလးကိုစံအိမ္ထဲေသာ့ခတ္သိမ္းထားခ်င္တာ။
ဒယ္ဒီတို႔ကိုၾကည့္ကာအားက်မိေပမယ့္လက္႐ုံးဘယ္မိန္းမကိုမွတကယ္မခ်စ္ႏိုင္။သူတို႔ဆီကလိုခ်င္တာဆိုလို႔sexသာရွိသည္....။
Advertisement
300 Moons Till Disconnect (Gamelit)
Luck is a speedrunner who’s been transported into the world of Briarwood Rebirth, an MMORPG he’s been playing for 17 years. Yet things are not as they seem. The world feels like it's missing pieces, and NPCs do not behave like they should. There are 30 others like him who've been dubbed Chosen Ones, and they're just as clueless as he is. And what is the 300 day countdown to this so called "Disconnect"? Is this a dream? Or something else? (Rewrite of Bad Luck) (Updates every Monday and Friday)
8 524Transdimensional Apprentice
when a conjuration Archmagis apprentices continue to disappoint him with deadly results. he decides to craft a spell. a spell to summon to him a apprentice that shall be worthy of his teachings and that should not disappoint him. Little does he know that the one who is the best fit is a Dungeon Master extraordinaire . . . . at least when it comes to pen and paper. when Jax Dammerung gets summoned, he learns quite a few things, more then half of them painful. Will this college going Super Geek who has constantly been fascinated with the unknown and fantasy rise to the top? or will he succumb as so many other hopefuls before him have?
8 144The Unseen War
Paul is a normal guy, at least that is what he thought until he was abducted by a strange group of people calling themselves The Phótenos. The Phótenos tells him he is special and that they need him to help fight a war that most people don't even know is going on. He thinks they are crazy until he experiences the very real world of the unseen war. Paul gets pulled into new worlds and experiences that change and shape who he thought he was.
8 172Theory of Rifts (LitRPG)
You can join my Discord here. Keynes Kid is gifted with a photographic memory and being several months away from receiving Level 1, and a Talent, he finds himself in the center of attention of people who want to shape his Talent. If they can get him an intelligence related Talent, they will hit a jackpot. The Talent Unlocking ceremony finally comes and Keynes Kid receives… Error… Anomaly (What?) His new talent is… useless. Why then does the World Government want Keynes so badly they will silence anyone who knows about his Talent? At the same time... Somewhere in the Universe, ancient beings stir from their slumber, awoken by the system alert and the wall of glaring red warnings. Their greatest fear just manifested and they are hell-bent on erasing it from existence. -------- It is a slow-development story, so you won't find the MC with super powers at the beginning. -------- It is a coming of age story and focuses on a Talent system (in the beginning) with several additions that bring to the table upgrading of a planet’s tier and such (a bit later). There will be quite an amount of rebuilding society as new, unknown resources enter the economy, and a lot of travelling, delving and naturally, unlocking the secrets of the Universe. As for the setting, the story starts in XXI century, which technology-wise isn't much different from what we have now, but it is enhanced by magic associated with Talents. This allowed the humankind to colonize the solar system, but the technology that allows for interstellar travel doesn't exist (yet). Because it’s my first attempt at LitRPG, please be forgiving but constructive. I hope you will enjoy the story! --- Cover by Daniel Gembus https://www.artstation.com/daniel_gembus instagram.com/danielgembus
8 156The Swarm
The Swarm – a world spanning empire – feared by everything and everyone. Endless glory and food to all! No sickness, no poverty, no depression and no allies. Truly, the perfection of life! However, nothing lasts forever; not even the Swarm... The cowardly major races teamed up in an unprecedented alliance to fight the Swarm, but even that was not enough. What brought true doom to the Swarm came from the inside: a high-ranking General’s betrayal! An action that was more shocking than all the other races putting their differences aside and joining together. The Swarm’s strength came from their unity and this shook them to the core. The various Kings and Queens led their armies separately as a result, nullifying their greatest advantage – numbers! Only when the war was all but lost, did the Swarm finally reunite again for one last stand. Afterwards, only one Queen survived, and she would do anything to restore the Swarm to its former glory – even asking one of those 'Gods' for help. To reform the Swarm, a new leader must arise. No, not just any leader – the Emperor must return!---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Other stories by me: World of Conquest: http://www.royalroadl.com/fiction/1513Slime Hero Saga: http://www.royalroadl.com/fiction/1415Hunter, Adam Hunter. Electrician: http://www.royalroadl.com/fiction/1765
8 136Nephilim: Beyond Good and Evil
Explore the tragic life of Terios Kiyomizu as he deals with knowing that his very existence was a mistake. Find out what it means to be a Nephilim and the trouble that follows it. Watch as Terios makes choices that changes people's lives for good and how the existence of Nephilim cause Japan to be the battleground of a war between good and evil. Witness breath taking battles that are filled by intense emotions and strong ideologies that'll make you question which side to root for. Stand by Terios as you witness his destiny unfold, and watch as he undergoes his metamorphosis. Making the ultimate choice to save humanity or forsake it. After all are we really worth saving?
8 171