《ကြၽန္ေတာ့ေယာက္်ား ေရႊညာသား (Completed) ကျွန်တော့ယောက်ျား ရွှေညာသား (Completed)》4 (Zawgyi)
Advertisement
ဒီေန႔ စပါးေႁခြရမယ့္ေန႔။စပါးေႁခြတာကေတာ့ ေမာင့္မိဘေတက သူတို႔နဲ႔အတူတူေပါင္းေႁခြခိုင္းတယ္။စပါးရမွ ခြဲယူတဲ့။အခုေတာ့ ေမာင့္မိဘေတေရာ ေတာထဲေရာက္ေနၾကတယ္။က်ေနာ္လည္း လိုက္ေတာ့လိုက္ခဲ့ရတယ္။စငါးေႁခြစက္က က်လာတဲ့ စပါးေတာင္းအေရအတြက္ကို လိုက္မွတ္ေပးတဲ့ ေနရာမွာေနရတယ္။အပင္ရိပ္ေအာက္မွာ စာအုပိနဲ႔ ေဘာပင္နဲ႔။ေမာင့္သေဘာအတိုင္း သနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႔ သံုးေထာင့္ခြၽန္းပံုစံ ပံုခြၽန္းခေမာက္နဲ႔။
ေမာင့္မိဘေတက လယ္ေတယာေတ အပိုင္ေတာ့မဟုတ္ေသးဘူးတဲ့။ေမာင့္အေမဘက္က အဘြားပိုင္တဲ့ လယ္ကို လုပ္ၾကတာလို႔ေျပာတယ္။ေမာင့္အေဖက ေယာနယ္က အညာသားစစ္စစ္။ေမာင့္အေမတို႔ကလည္း ေယာနယ္ကေတာ့ ေယာနယ္ကပဲ။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေနရာေရႊ႔ေျပာင္းလာၾကရင္းမွ ဒီဘက္ပိုင္းကိုေရာက္လာၾကတာ။ၿပီးေတာ့ ဒီရြာေလးကလည္း ေယာသူေယာသား အမ်ားႀကီးေနၾကတာေလ။လယ္ေတယာေတပိုင္တဲ့သူေတလည္း အမ်ားႀကီးရိွတယ္။ဒီရြာရဲ႕ အဓိကလုပ္ငန္းကေတာ့ ေတာင္သူပဲ။
"ဘယ္ေလာက္ရိွသြားၿပီလဲ သားႀကီးေရ"
"357 ေတာင္းရိွသြားၿပီ အေမ့"
"ေအးေအး... တစ္ဧက တစ္ရာေလာက္ေတာ့ထြက္မယ္ထင္တယ္ သားႀကီးေရ...မင္းတို႔လည္း တစ္ရာမျပည့္ေတာင္ တစ္ရာနီးပါးေတာ့ရမွာ"
ေခါင္းေပၚေပါင္းထားတဲ့ တဘက္ကိုယူၿပီး နဖူးေပၚကေခြၽးေတကိုသုတ္ရင္း ေမာင့္အေမ ေဒၚႏုႏုငယ္ ကေျပာတယ္။ဒီလယ္ေတ တစ္ဧကကို ဘယ္ေလာက္ထြက္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ္မသိ။စပါးေႁခြစက္ေတနဲ႔ ေႁခြတာေတာင္ အခုမွ ပထမဆံုးျမင္ဖူးတာ။
ေမာင္ကေတာ့ အပံုႀကီးႀကီးပံုထားတဲ့ စပါးပင္ေတ လူတစ္ပိုက္စာေလာက္ ထံုးထားတဲ့ အထံုးေတကို ယူယူၿပီး စပါးေႁခြစက္ထဲထည့္ေပးတဲ့သူကို ေပးတဲ့ေနရာမွာ ေန ေနတာ။ဖ်င္ၾကမ္းအက်ႌဆိုလား အဲ့ အက်ႌလက္႐ွည္ အကြက္စိပ္ေလး ကို ေအာက္ကစြပ္က်ယ္အကႌ်နဲ႔ ရင္ဘတ္ခြဲဝတ္ထားတယ္။ပုဆိုးက ေျခသလံုးေလာက္ခပ္တိုတို ဝတ္ထားေတာ့ ခါးပံုစာက တစ္ေတာင္ေလာက္။ေခါင္းေပၚမွာလည္း ပံုခြၽန္းခေမာက္အႀကီးႀကီးနဲ႔။တစ္ထံုးၿပီးတစ္ထံုး ယူယူၿပီး ေျမႇာက္ေျမႇာက္ေပးေနတာ။
"နားမယ္ နားမယ္..ခနနားၾကမယ္ေဟ့"
စက္ပိုင္႐ွင္လို႔ေျပာတဲ့ ဦးေလးႀကီးက ေအာ္ေျပာသည္။
"သားႀကီးေရ....ထမင္းေတဟင္းေတျပင္ထားေတာ့"
"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့ အေမ"
အိမ္ကေန ခ်က္ယူခဲ့ရတဲ့ ထမင္းအိုးေတ ဟင္းအိုးေတကေန ထမင္းပန္းကန္ထဲ ထမင္းထည့္၊ဟင္း ေတဘာေတခူးေပးနဲ႔ ေလုပ္႐ႈပ္သြားရေလေတာ့တယ္။လူက က်ေနာ္တို႔ေရာ အကုန္ေပါင္းရင္ ဆယ့္ငါးေယာက္ေလာက္ရိွတယ္။
"ႏုငယ္...ဒါညည္း သမက္ ေလးလား"
"ဟုတ္ပါ့ ဟုတ္ပါ့...အစ္ကို႔တူရဲ႕ ေယာက္်ား"
"အေဟး ေမာင္ထြန္းတို႔မ်ား သားေမြးၿပီး သမက္ရတာ..ဘယ္ေလာက္မိုက္သလဲကြ"
"သားႏွစ္ေယာက္ရတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားပါတယ္႐ွင္...ကဲကဲ ထမင္းစားၾကေတာ့...လာ.လာထိုင္ၾက"
"ေမာင့္...လာေလ တစ္ခါတည္းဝင္စားလိုက္ေလ"
"ေနာက္မွစားမယ္ေလ...ပန္းကန္က မေလာက္ဘူးမလား"
"ဘယ္ကသာ...ပိုေတာင္ပိုေသးတယ္..လာလာ..ေပ်ာ္စရာႀကီး..ဟိဟိ"
"ေမာင္ၿဖိဳးတို႔ကေတာ့ တကယ့္ၿမိဳ႕သားစစ္စစ္ေလး ရထားတာပဲေဟ့"
"လာလို႔..ေမာင္ရဲ႕..တစ္ခါတည္းဝင္စားလိုက္ရေအာင္"
မစားခ်င္စားခ်င္နဲ႔ ေမာင့္ကို လက္ဆြဲေခၚရတယ္။တလင္းနယ္ထားတဲ့ ျပင္မွာ မိုးကာႀကီးခင္းခ်ၿပီး လူဆယ့္ေလးငါးေယာက္ေလာက္ဝိုင္းဖြဲ႔ၿပီး စားၾကတာ။ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ ၿမိန္ေရယွက္ေရပဲ။
ၾကက္ဆိတ္မုန္ညင္းရြက္ကို မန္က်ည္းသီးနဲ႔ခ်က္ထားတဲ့ အခ်ဥ္ဟင္းရယ္ ဝက္သားခ်က္ရယ္ စပ္သီးေျခာက္ကိုမွ ေထာင္းၿပီး ၾကက္သြန္နီေလးထည့္ၿပီး ဆီေလးရႊဲရႊဲေလာင္းထားတာရယ္ မုန္ညင္းဖူးခ်က္ရယ္။ေဆာင္းရာသီဆို မုန္ညင္းေပၚခ်ိန္မို႔လို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္စားလို႔ရတယ္။အရင္ကေတာ့ ဟင္းေပါင္းတို႔ မုန္ညင္းခ်ဥ္တို႔ ဆိုတာ ေစ်းထဲကဝယ္စားမွပဲ စားရတာ။အခုေတာ့ မုန္ညင္းကို အဖူးေလးေတခ်ည္းေရြးၿပီး အိုးတစ္အိုးနဲ႔ အခ်ဥ္သိပ္တယ္ဆိုလားဘာဆိုလား လုပ္ေပးထားတယ္။အေမတို႔အိမ္မွာလည္း အခ်ိန္မေရြးသြားေကာက္ၿပီး ခ်က္စားလို႔ရတယ္။
နယ္ဘက္မွာေနရတဲ့ အားသာခ်က္ေတပဲ။
________
"ေမာင့္...အရမ္းေညာင္းေနလားဟင္...ဘာလုပ္ေပးရမလဲ"
"ဘာမွလုပ္ေပးလို႔မရဘူး...အနင္းလည္း မခံႏိုင္ဘူး..အႏိွပ္လည္း မခံႏိုင္ဘူး"
"ရလို႔လားေမာင္ရဲ႕..."
"ရတယ္ ရတယ္...ေဆးေသာက္ၿပီးအိပ္လိုက္ရင္ မနက္ဆိုေပ်ာက္တယ္"
"ဒါဆိုလည္းၿပီးတာပဲ...ႏိွပ္ေပးရမယ္ဆိုေျပာေနာ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္လည္းႏိႈး"
"ရပါတယ္ဗ်ာ...ကိုကိုသာ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္အိပ္"
စပါးေတအမ်ားႀကီးရရင္သာ ဝမ္းသာရတယ္။ရတာႏွင့္အမ်ွ ပင္ပန္းၾကတာပဲ။ေမာင္နဲ႔ လက္မထပ္ခင္က အဲ့လိုမ်ိဳးေတ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ၾကရတယ္ဆိုတာ တကယ္မသိခဲ့တာ။အခုမွပဲ ျမင္ဖူးေတာ့တာ။အာ ေမာင့္ကိုေမးစရာရိွေသးတာပဲ။
"ေမာင္...ေမာင့္အေဖရဲ႕ မိဘေတကႏြားေတေရာ လယ္ေတေရာ အမ်ားႀကီးရိွတာဆို"
"ဟုတ္တယ္ေလ...က်ေနာ္လည္း တစ္ခါမွေတာ့မေရာက္ဖူးဘူး"
အိပ္ခန္းကာထားတဲ့ အထပ္သားျပားကို ေခါင္းအံုးၾကားခံၿပီးမီွထားတဲ့ ေမာင့္ေျခေထာက္ေတၾကားထဲကို ဝင္ထိုင္လို႔ ေမာင့္လက္ေတကိုဆြဲယူၿပီး ရင္ဘတ္ကို ယွက္ထားလိုက္သည္။ေမာင္ရင္ဘတ္ႀကီးကို မီွထားရတာ သိပ္သေဘာက်တာပဲ။
"ကိုကို...ကိုကို႔မိဘေတကေရာ... ျပန္လာခဲ့ဖို႔မေခၚဘူးလား"
"ေခၚပါဘူး...ေမာင့္ေနာက္လိုက္ခဲ့ ကတည္းက...ေဆြေတမ်ိဳးေတေရာ အကုန္ block ထား အဆက္အသြယ္ျဖတ္ထားတာ"
"အဟား....ကိုကိုက လူဆိုးေလးပဲ"
"ငါဆိုးလို႔ ငါ့ကို မင္းရတာပါေနာ္...ဟြန္႔"
"မရ ရေအာင္ က်ေနာ္က ငတံုးလား...ကိုကိုက မလိုက္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ရေအာင္ယူမွာပါဗ်ာ...ရႊတ္..ေမႊးေနတာပဲ..သနပ္ခါးနံ့ေလး"
ေမာင့္ရင္ခြင္ကို ေက်ာေပးၿပီးမီွထားတာကေန ေစာင္းလိုက္ေတာ့ ပါးနဲ႔ ေမာင့္ရင္ဘတ္နဲ႔ အပ္သြားတယ္။ေမာင့္လက္ေတက ခါးကို ဖက္ထားေတာ့ ေမာင့္ရင္ဘတ္ေပၚကို လက္တစ္ဖက္က အလိုလိုေရာက္သြားတယ္။
"အခုလက ျမန္မာလို ဘာလလဲ"
"ျပာသိုလား...တပို႔တြဲလေရာက္ၿပီလားမသိဘူး"
"ဘုရားပြဲတို႔ ဘာတို႔ဆိုရင္ေလ...ဇာတ္ပြဲေတဘာေတ ငွါးၾကလား ဒီက"
"ငွါးတာေပါ့...သံုးညအနည္းဆံုးပဲ...ရြာမွာမငွါးရင္ေတာင္ ၿမိဳ႕ထဲမွာက တစ္ႏွစ္ကို နွစ္ပြဲေလာက္ေတာ့ ပံုမွန္ၾကည့္လို႔ရတယ္"
"ေျသာ္"
ဇာတ္ပြဲေတကို တစ္ခါမွမၾကည့္ဖူးဘူး။႐ုပ္႐ွင္ေတထဲပဲ ျမင္ဖူးတာ။ျမင္ဘူးကတည္းက ဇာတ္ပြဲေတတအားၾကည့္ခ်င္တာ။ဒီႏွစ္ ပြဲငွါးရင္ေတာ့ ၾကည့္ရခ်ည္ေသးရဲ႕။
"ေမာ့ပါဦး...ေမာင္နမ္းခ်င္လို႔"
ေမာင္ကေတာ့။မ်က္ႏွာကိုေမာ့ေပးလိုက္ေတာ့ ေမးဖ်ားကို အုပ္ကိုင္လာၿပီး ညင္ညင္သာသာနမ္း႐ိုက္လာတယ္။
ႁပြတ္စ္..... အြန္႔
"ေတာ္ၿပီ...ဂုတ္ေညာင္းလာၿပီ"
"အင္း အိပ္ရေအာင္...ဒီေန႔ပင္ပန္းလို႔ ေစာေစာအိပ္ခ်င္ေနတယ္"
တသ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္လို႔ အိပ္ယာဝင္ခဲ့ၾကတာ အေအးဓာတ္ေတေတာင္ အေႏြးဓာတ္ေျပာင္းလို႔သြားရဲ႕။
__________
"ငၿဖိဳးေရး...ေဟ့ ငၿဖိဳး...ေမာင္ထြန္းေရး"
အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ေအာ္ေနသံၾကားလို႔ က်က္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဟင္းအိုးကို ခ်ၿပီး အိမ္ေ႐ွ႕ေျပးထြက္ရတယ္။
"ေမာင္က ေနာက္ေဖးမွာ...လာေလ ညီေလး...ထိုင္ဦး"
"ေျသာ္..ဟုတ္"
"ကိုကို...ဘယ္သူလာတာလဲ"
"မင္းဖေအ ငါေဟး"
"ေအာ....ဘာလဲ..ဘာကိစၥလဲ.. ေသာင္း ေဌး"
ေသာင္းေဌးဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ေျဖးေျဖးခ်င္း တစ္လံုးခ်င္းစီေျပာလိုက္ေတာ့ ေမာင္ေသာင္းေဌးတို႔ခမ်ာ မ်က္ႏွာကို မဲ့ကနဲ။ေသာင္းေဌးဆိုတာ ဒီေကာင့္နာမည္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ဒီေကာင့္အေဖနာမည္။ဆယ္တန္းေလာက္ကတည္းက အခ်င္းခ်င္းနာမည္ကို မေခၚၾကေတာ့ဘူး။ဖေအနာမည္ေတခ်ည္း ေဆာ္ၾကလို႔ ႐ိုက္ခံခဲ့ရေပါင္းလည္း မနည္း။ေမာင္ထြန္း ေမာင္ထြန္းေခၚရင္ ေသာင္းေဌး ေသာင္းေဌး ျပန္ေခၚေပးလိုက္တယ္ ေအးေရာ။
"အိမ္မွာ ႂကြက္ရထားတယ္...သြားရေအာင္"
မ်က္စေတပစ္ျပၿပီး ေျပာေနတယ္။ဒါ ကိုယ္ေတပဲသိတဲ့ အထာေတ။
"ကိုကို႔...သူငယ္ခ်င္းေတနဲ႔ မေတြ႔ရတာၾကာလို႔...လိုက္သြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
"အြန္း သြားေလ"
ကိုကိုက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးႏွင့္ ခြင့္ျပဳေၾကာင္းေျပာတယ္။ေၾကာင္မွာေပါ့ေလ သူ႔ကိုၾကားထဲထားၿပီး ဟိုဘက္သည္ဘက္ မ်က္စိမိွတ္လိုက္ မ်က္ခံုးပင့္လိုက္လုပ္ျပေနၾကသည္ကိုး။ဒါေတ အေျဖ႐ွာဖို႔ ကိုကို လိုက္မမီွဘူးထင္ပါ့။အူလည္လည္ေလး က်ေနာ့္ကို ၾကည့္လိုက္ ဟိုေကာင္ ထြဋ္ေခါင္ကိုၾကည့္လိုက္ႏွင့္။
"အား...အသည္းယားစရာေလးကြာ...ႁပြတ္စ္...ထမင္းစားဖို႔ကို ေစာင့္မေနနဲ႔ေနာ္ စားႏွင့္"
ေခါင္းေပၚကဆံပင္ေတကို ဆြဲဖြသလို လုပ္ၿပီးမွ နဖူးေျပေျပကို တစ္ခ်က္နမ္းၿပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
အခုသြားမယ့္ေနရာက ေရာက္ၿပီးရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ျပန္လို႔ရမယ့္ေနရာမ်ိဳးမဟုတ္။တစ္ေယာက္တည္း ခြဲၿပီး ေစာျပန္ခဲ့လို႔လည္း ျဖစ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေလ။ဒါမ်ိဳးက လူစံုမွေကာင္းတဲ့ ဟာမ်ိဳး။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
17.10.21
Advertisement
- In Serial50 Chapters
Astartes in a fantasy world
The year 2343, Fred, a genetically engineered, special forces war veteran, is currently aboard the HMSS Mayflower, an experimental spaceship with mankind's first FTL warp drive. During its first test drive, the technicians aboard were giving last-minute checks to the ship before evacuation as it would be going on a preprogrammed flight. our MC, head technician of the ship would have been the last to leave the ship, however, the ship's test was executed and he ended up alone for the jump. Only it was heading for a black hole. *** Author notes. this is my first work,
8 174 - In Serial6 Chapters
Second Chance
I saw a blinding light and therefore my life changed forever. The smell of burning corpses' still lingers as if I was back in time. I've been given a second chance.One where I can do whatever I want to with the people who I thought I lost forever.
8 96 - In Serial28 Chapters
The Cursed Girl
This is a story about a girl, stolen into a universe filled with magic, monsters, and advanced technology. Can she become a master of all three? In a Universe torn apart by war, where lives fade into darkness like nebulae of dead stars, stands a lonely girl whose destiny will intertwine with the fate of the Universe. Her name is Jocelyn Dark, one of a few surviving humans, and she's dying. In a far away land warlords want to enslave her, empires wants to wield her as a weapon of magic, and the gods wishes to use her for their own purposes -- all while her rotten blood slowly kills her. All Jocelyn wants is to experience the one thing that's alluded her all her life: the feeling of meaning something to someone. Can Jocelyn find a way to save her own life, while surviving the threats of warring gods, evil empires, and the monsters lying in wait? **** Note: New Chapters will be released on Mondays, Wednesdys, and Fridays. This is not a LitRPG btw -- it's best described as a science fantasy or space opera w/ intersting new magic systems!
8 209 - In Serial8 Chapters
Can I really create a VR game?
A jack of all trade trying to create a Virtual Reality game He isn't a genius He has no money nor connections He doesn't even have the required technology to run a full-dive VR program and has to make it by himself He will do it in the way no regular people ever thought about Will he success? Obviously he will, since this is his story. He will success not because he can do what people can't. He will success because he can see what people overlooked. But is the goal really that important? Or it is the process?
8 180 - In Serial16 Chapters
Alpha
Elaine Chernoble has spent years traveling from place to place, training her pack to be the best, pushing aside her demons by busying herself with helping others overcome theirs. Her hardwork finally pays off when her pack becomes the strongest pack in America. Traveling around and helping other packs train and become stronger became her lifetime goal, striving not to let what happened to her own pack, happen to other.Nameless, that's what they called her pack."The Raven Deity", they called her.But, even a deity has her troublesome past that is the catalyst for her seemingly perfect present.It isn't until she gets a call from the pack called Moon Stone, does her world turn upside-down, inside out and runs in circles that make her dizzy."My name is Scinece Evans and that's my twin, Lincoln."Coming from a disturbing past that would make even a grown man shiver, Scinece and Lincoln Evans, have yet to find the person that will understand them better than they understand themselves; someone that will care for them; someone who looks past their past and appearances. Sure, they had their father, but even he walked on eggshells after the incident. And that someone stumbles into their borders, all bloody, skin hanging off by a thread.Follow Elaine and the twins' journey as they stumble along the path of stitching each other back together good as new. But then again, a book isn't complete without a few bumps in the road.
8 216 - In Serial35 Chapters
The destiny
What will happen when two young men, are send to other world, to save it from a alone man . What will be there choice?. Will they protect it ? Or simply ran away from it. (also btw, the title before was the great rulers)
8 179
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
