《Let Me Start Again [Completed]》LMSA Extra
Advertisement
' မောင် '
' ဗျာ မောင့်ပူတူးလေးဘာလိုချင်လို့လဲ '
' ၆လပိုင်းထဲကျရင် သားတို့ကို ကျောင်းထားရတော့မယ်နော်။ ဘယ်ကျောင်းကို အပ်ရင်ကောင်းမလဲ '
' Private school မှာပဲထားရအောင်လေ။ တခြားနေရာတွေဆိုရင် မောင်တို့သားလေးတွေကို ၀ိုင်းနှိမ်ကြလိမ့်မယ် '
' Private school တွေကရော သားတို့က ဘယ်သူတွေကနေမွေးလဲဆိုတာသိသွားရင် မနှိမ်မှာကျလို့ပဲ '
' အင်း မနှိမ်တဲ့နေရာ တစ်နေရာတော့ရှိတယ် '
' မောင့်အသိပိုင်တဲ့ကျောင်းလား။ ဒါဆို မနက်ဖြန်ကျရင် သွားအပ်ထားရအောင်လေ '
' မောင့်အသိပိုင်တဲ့ကျောင်းမဟုတ်ဘူးခက်ရဲ့ ။ အဲ့ဒီကျောင်းက K.S Companyက CEOဖွင့်ထားတဲ့ကျောင်း '
' K.S Company ကြားဖူးနေသလိုပဲ ' ခက်ရဲ့ ဦးနှောက်ကို ခဏလောက်အလုပ်ပေးပြီးတော့
' မောင့်...မောင်ဖွင့်ထားတာပေါ့ ဟုတ်လား။ ဘာလို့ မပြောရတာလဲ။ ဒီမှာ သားတို့ကို ဘယ်ကျောင်းမှာအပ်ရမလဲဆိုပြီး စိတ်ပူနေရတာသိရဲ့သားနဲ့ '
' အခုပြောပြတယ်လေ ပူတူးလေးရဲ့ ။ ပြီးတော့ ကျောင်းက အရင်လကမှ Private School ဖွင့်ဖို့ ခွင့်ပြုတယ်ဆိုတဲ့ permit ရတာ '
' ဘယ်ကတည်းက ဆောက်ထားတာလဲ '
' အင်း ဘယ်ကတည်းကဖြစ်မလဲနော် ' စစ်က မေးစေ့ကိုပွတ်ကာ စဥ်းစားသည့်ဟန်လုပ်နေတာမို့ ခက် စိတ်မရှည်စွာပဲ
' မောင့် !!! ' ဘေးချင်းကပ်ထိုင်ပြီး အော်နေတဲ့ ခက်ကြောင့် စစ် နားကို ပိတ်ထားရသည်။
' နားကို အူသွားတာပဲ ပူတူးရာ။ ဖြေးဖြေးအော်ပါ '
' ငါမေးနေတာဖြေလေ မင်းစစ်မောင်။ တကယ်စိတ်တိုလာပြီနော်။ အရစ်ရှည်မနေစမ်းနဲ့ '
' ဟုတ်ပါပြီ ဟုတ်ပါပြီ။ ဖြေပါ့မယ် ကြောက်ပါတယ်ဆို ဖြဲခြောက်နေတယ် '
' ဒါဆို ပြော ဘယ်တုန်းကတည်းကဆောက်ထားတာလဲ၊ ဘာလို့ငါ့ကိုအသိမပေးတာလဲ၊ papaတို့ရော သိကြလား၊ မင်းခန့်ရော သိလား ၊ ကျောင်းနာမည်က ဘာလို့ပေးထားတာလဲ၊ ဘာလို့....'
' ဟိုးထား ပူတူးလေး၊ မေးခွန်းတွေအရမ်းများနေတော့ မောင်က ဘယ်ကနေစဖြေရမှာလဲ ဟမ်။ မောင့်ပူတူးလေး အခုတလော တအား စိတ်ဆတ်နေသလိုပဲ။ babyလေးများရှိနေတာလား '
' ဆုတောင်းလိုက်လေ။ ဘယ်က babyရှိရမှာလဲ။ အမွှာလေးတွေကို မွေးပြီးကတည်းက သားအိမ်ထုတ်ထားတာ။ စကားလမ်းကြောင်းမလွှဲစမ်းနဲ့ မင်းစစ်မောင် ငါမေးတာကိုဖြေအုံးလို့ '
' ဘယ်အချိန်ကတည်းကလဲဆိုတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၃နှစ်လောက်ကတည်းက။ ခက်ကိုဘာလို့အသိမပေးတာလဲဆိုတော့ official permitရမှ အသိပေးမယ်လုပ်ထားတာမလို့။ permitက အရင်လကမှရတော့ ခက်ကို အသိမပေးရသေးတာ။ တခြား ဘယ်သူမှမသိသေးဘူး။ မောင်တစ်ယောက်ထဲ ကြိတ်ပြီးစီစဥ်ထားတာ။ ခက်တို့ကို ဖွင့်ပွဲရောက်မှ surpriseလုပ်မလို့ စီစဥ်ထားတာ '
' ဖွင့်ပွဲကဘယ်တော့လဲ '
' နောက်တစ်ပတ် ကြာသပတေးနေ့ '
' ဘာလို့...' ခက်ရဲ့မေးခွန်းမဆုံးလိုက်ပါ။ စစ်က ခက်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးပေါ်မှာ သူ့လက်ညှိုးနဲ့ပိတ်ထားသည်လေ။
' ရှူး ။ ပူတူးလေးမေးမှာ မောင်သိတယ်။ ဘာလို့ ကျောင်းကိုဆောက်ခဲ့လဲဆိုတော့ မောင်တို့ သားလေးတွေအတွက်။ သားတို့ KGကနေ ဆယ်တန်းအထိ မောင့်ကျောင်းမှာပဲ စာသင်ခိုင်းမယ်။ တက္ကသိုလ်ရောက်ရင်တော့ လူကဲ့ရဲ့မှာ သိပ်ပြီးစိုးရိမ်စရာမလိုတော့ဘူးလေ။ သားတို့လည်း အရွယ်ရောက်ရင် နားလည်လောက်ပြီ။ အဲ့ဒီတော့ အခု သားလေးတွေငယ်တုန်းမှာ မောင့်တုန်းကလို စိတ်ဒဏ်ရာမရအောင်၊ မောင့်လိုမျိုး အနှိမ်မခံရအောင်လို့ အခုလိုလုပ်လိုက်တာ။ မောင်တို့ကျောင်းမှာ သားတို့ကိုနှိမ်မယ့်သူတစ်ယောက်မှ မရှိစေရဘူး။ ရှိခဲ့ရင်လည်း ချက်ချင်းကျောင်းထုတ်ပစ်မယ်။ မောင့်မိသားစုကို စကားနဲ့တောင် စော်ကားခွင့်မရှိဘူး။ စော်ကားတဲ့သူတွေကိုလည်း မောင့်ကျောင်းက လက်မခံဘူး '
' မောင်ရာ...အဲ့လောက်တောင် အလေးအနက်ထားလား '
' ခက်နဲ့ပတ်သက်လာရင် အကုန်လုံးကိုအလေးအနက်ထားတဲ့ကောင်ပါကွာ။ ကျောင်းကိစ္စက မောင်စီစဥ်ပြီးသားမလို့ ခက်က ဘာမှစိတ်မပူနဲ့နော် '
' မောင်က အကုန်စီစဥ်ပြီးပြီဆိုတော့ ငါကဘာလုပ်စရာမှမရှိတော့ဘူးပေါ့ '
' လုပ်စရာရှိတာပေါ့။ ကျောင်းဖွင့်ပွဲနေ့မှာ မောင့်ရဲ့ ဘေးနားကနေ ထိုင်ပေးရမယ်။ ခက်က မောင့်အပိုင်ဆိုတာ ဖွင့်ပွဲကိုလာသမျှလူတွေ သိသွားအောင်လို့ '
' မဟုတ်လဲသိနေပြီးသားပဲကို '
' သိနေပြီးသားလည်း ထပ်သိသွားအောင်လို့ပေါ့ကွာ။ ၂ထပ်ရှိတော့ မှတ်မိတာပေါ့။ ပြီးတော့ မောင့်ပူတူးလေးက တနေ့တခြား ချောချောလာတာကြီးကို။ တခြားသူတွေက အသက်ကြီးလေ ရုပ်ရင့်လေပဲ။ ပူတူးကျမှ အသက်ကြီးလာလေလေ ပိုပိုပြီးချောလာလေလေဖြစ်နေတာ။ မောင်စိတ်မချပါဘူး '
' မင်းကလွဲပြီးငါ့ကို ကြည့်မယ့်သူမရှိပါဘူး စစ်ရာ။ ငါ့အသက်ကဖြင့် ၃၅နှစ်ထဲရောက်နေပြီ ဘယ်သူကများ လာကြိုက်မှာမလို့လဲ '
' ပူတူးလေးမသိလို့ပါ။ ပူတူး မောင်တို့ companyကို လာတိုင်း ၀န်ထမ်းတွေအကုန်လုံး၀ိုင်းကြည့်နေကြတာ။ မောင်ဘယ်လောက် စိတ်တိုရတယ်ထင်လဲ။ သူတို့ CEOရဲ့ ယောကျာ်းတောင်မရှောင်ကြဘူး ၀ိုင်းငမ်းနေတာ ဟွန့် ' စစ်က နှာခေါင်းရှုံ့ပြီးပြောတော့ ခက် စစ်ရဲ့နှာခေါင်းကို လိမ်ဆွဲလိုက်ကာ
' ဒါဆို ငါနောက်နေ့ မင်း companyကို နေ့လည်စာလာမစားတော့ဘူး '
' အဲ့ဒါတော့ဘယ်ဖြစ်မလဲပူတူးရာ။ မောင့်မှာ ပူတူးနဲ့နေ့တိုင်းတွေ့ချင်လို့ companyကိုတောင် papaတို့ဆေးရုံနား ပြောင်းထားရတာကို '
' ကြည့်၊ လာတော့လဲ တခြားသူတွေ၀ိုင်းကြည့်လို့ သ၀န်တိုတယ်။ မလာဘူးဆိုတော့လည်းမရ။ မင်းကို ဘယ်လိုနားလည်ပေးရမလဲမင်းစစ်မောင် '
Advertisement
' ဘယ်လိုနားလည်ပေးရမလဲဆိုတော့ ခက်ရဲ့ယောကျာ်းလို့သာ နားလည်ပေးလိုက်ကွာ။ ခက်က ဝါသနာပါတယ်ဆိုလို့သာ ဆေးရုံမှာလုပ်ခိုင်းရတာ မောင့်သဘောကတော့ ခက်ကို အိမ်မှာပဲ အေးအေးဆေးဆေးနေခိုင်းချင်တာ။ ဖြစ်နိုင်ရင် မောင့်ရဲ့ coatထဲထည့်ပြီးခေါ်သွားချင်သေးတယ် ဒါမှ ခက်ကို ဘယ်သူမှလည်းမမြင်တော့သလို မောင်သွားလေရာလဲခက်ကို ခေါ်သွားလို့ရတယ် '
' မင်းကတော့ တကယ်ပါပဲ။ ငါ့ကို အိမ်မှာအေးအေးဆေးဆေးနေခိုင်းမယ်ဆိုပြီး မင်းကတော့ companyကို နေ့လည် ၂နာရီမှသွားမယ်လုပ်ထားတာမလား။ သားတို့ကို ကိုယ်၀န်လွယ်ထားတုန်းကလိုမျိုးလေ '
' အဲ့ဒါကတော့ မောင်မှ ခက်နဲ့အကြာကြီးခွဲမနေနိုင်ပဲ။ အခု ခက်က papaဆေးရုံမှာလုပ်တော့ မောင့် companyကို ဆေးရုံနားလေး ရွှေ့လာရတာပေါ့။ ဒါလည်း မဆိုးပါဘူး။ ခက်နဲ့ အတူတူ အလုပ်သွား အလုပ်ပြန် လုပ်လို့ရတယ် ' စကားတတ်လွန်းသော ထိုသာလိကာရဲ့အဖိုးကိုတော့ ခက် ဘာမှပြန်မပြောတော့ပေ။
' မွှေးနေတာပဲ မောင့်ပူတူးလေးက၊ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးရော မွ၊ မျက်လုံး၀ိုင်း၀ိုင်းလေးရော မွ၊ နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးလဲ မွ၊ နှုတ်ခမ်းအိအိလေးလဲ...' စစ်က သူ့နှုတ်ခမ်းကို မနမ်းမိခင်မှာပဲ ခက် တားထားလိုက်သည်။ စစ်...သူ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ်တင်ထားတဲ့ ခက်ရဲ့လက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး နမ်းရှိုက်လိုက်ကာ
' ဘာလို့တားနေတာလဲခက်ရာ။ ပါးကိုနမ်းတုန်းက ငြိမ်ခံနေပြီးတော့ '
' မင်းက ငါ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရင် တော်တော်နဲ့ မပြီးဘူးလေ '
' ခဏလေးပဲနမ်းမှာလေကွာ နော် '
' အဲ့ဒီခဏလေးဆိုတာကို ကြောက်နေတာ မင်းစစ်မောင်ရေ။ မင်း ခဏလေးက နှုတ်ခမ်းတင်မဟုတ်ဘူး တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့်တက်လာလို့ ငါ အခန်းထဲက မထွက်ရပေါင်းလဲများနေပြီ။ အခုတော့ လာမလုပ်နဲ့ လည်သွားပြီ။ မင်းလှည့်စားတိုင်းမခံတော့ဘူး ဟမ့် '
ဟုတ်သည်။ စစ်က ခဏလေးဟုပြောပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်း၊ တဖြေးဖြေးနဲ့ အဆင့်တွေတက်လာ၊ ဘယ်လိုမှထွက်ပြေးလို့မလွတ်တာကြောင့် ညနေကနေ နောက်နေ့မနက်အထိ အခန်းထဲကနေထွက်လို့မရပေ။ ညစာလွတ်သွားတာလည်း နေ့တိုင်းလိုလိုပင်။ တော်သေးတယ် အမွှာ ၂ယောက်ကို သူတို့အဖိုးတွေက ညဆို ထမင်းခွံ့ကျွေးတတ်လို့။ မဟုတ်ရင် စစ်ကြောင့် သားလေးတွေပါ ညစာငတ်မယ့်ကိန်း။ အခုတော့ မရတော့ဘူး။ စစ် စားတိုင်းမခံတော့ဘူး ဟမ့် ။
' ပူတူးက မောင့်ကိုမသနားတော့ဘူးလား ' စစ်က ပြောနေရင်းနဲ့ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းသွားတာကြောင့် ခက် ကြောင်သွားသည်။
( ငါ့ကို အသာတကြည်လွှတ်ပေးတယ်ပေါ့။ မုန်တိုင်းတိုက်တော့မှာပဲ မင်းစစ်မောင်။ မင်းက ဒီည ဥပုသ်စောင့်တယ်ဆိုတော့လေ *)
သို့သော်လည်း စစ် ကုတင်ပေါ်က ဆင်းတာက သူ့ကိုလွှတ်ပေးတာမဟုတ်ပဲ necktieယူပြီး သူ့ရဲ့လက်ကို ချည်လိုက်တာ မြင်ရတဲ့အခါမှာတော့ ခက် သူ့ရဲ့အတွေးတွေ မှားယွင်းနေတာကို သိသွားခဲ့သည်။ ကံဆိုးစွာပဲ အချိန်က လွန်သွားလေပြီ။
' မင်းစစ်မောင် !! ငါ့လက်ကို ဖြည်ပေး '
' ဘာလို့ဖြည်ပေးရမှာလဲပူတူးလေးရဲ့ ။ ထွက်မပြေးအောင် လုပ်ထားပါတယ်ဆို '
' မင်း...ခုနက ငါ့ကိုလွှတ်ပေးမလို့မဟုတ်ဘူးလား '
' ဘယ်ကျားက ဥပုသ်စောင့်လို့လဲ ပူတူးရာ။ အရင်က အကွက်တွေသုံးမရတော့လို့ ဗျူဟာပြောင်းလိုက်တာပဲရှိတာပါ။ မောင်က ညစာအငတ်ခံစရာလား '
' မောင်.... ' သံရှည်ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး puppy eyeလေးလုပ်ပြကာ
' မနက်ဖြန် ခွဲခန်း၀င်ရမှာ မောင်ရဲ့ ။ ဒီတစ်ညတော့ လွှတ်ပေးကွာ နော် မောင်နော် '
မျက်တောင်လေးပုတ်ခပ်ပုတ်ခပ်လုပ်ပြနေတဲ့ ခက်ကြောင့် သူ ပိုပြီးတော့တောင် လွှတ်မပေးချင်တော့ပေ။ ဒီလိုအမူအရာမျိုးလုပ်ပြတာက သူ့ကို ပိုပြီး စိတ်ကြွစေတယ်ဆိုတာ ပူတူးလေးမသိလေရော့သလား။
' ခွဲခန်း၀င်ရမှာဆိုတော့ ဒီနေ့ည လုပ်လိုက်ရင် မောင့်ပူတူးလေး မနက်ဖြန်ကျ ပင်ပန်းတော့မှာပေါ့နော် '
' ဟုတ်တယ်မောင်ရဲ့။ ဒီတစ်နေ့ညတော့ လွှတ်ပေးကွာ နော် '
( မောင့်ကို ပြန်လှည့်စားမလို့လား ပူတူးလေးရဲ့။ ပူတူးလေးရဲ့ dutyချိန်တွေကို မောင်က အလွတ်ရနေတာကို။ မနက်ဖြန်ဘာခွဲခန်းမှ ၀င်စရာလဲမရှိပဲနဲ့ *) စိတ်ထဲကပြောနေသော်လည်း
' အွန်း...ဒီလိုဆိုတော့လည်း ..'
' လွှတ်ပေးမယ်မဟုတ်လားဟင် ' ခက်ရဲ့ မျှော်လင့်ချက်ရောင်ခြည်သမ်းနေတဲ့ မျက်၀န်းတောက်တောက်လေးတွေကို သေချာစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး
' ပူတူးအစား တခြားလူကို၀င်ခိုင်းဖို့ papaကိုပြောထားလိုက်မယ် ' ဟုပြောကာ သူ့အပေါ်အုပ်မိုးလာတဲ့စစ်ကြောင့် ခက် လန့်သွားပြီး
' မင်းစစ်မောင်...ငါ့အပေါ်ကနေဖယ်စမ်း။ ဖယ်လို့ပြောနေတယ်လေ !! '
' ခုနကပဲ မောင်ဆို '
' အဲ့ဒါက ငါ့ကိုလွှတ်ပေးအောင်လို့ပြောတာ။ အခုမင်းက ငါ့ကိုလွှတ်မပေးတော့ဘူးဆိုတော့ ဘာလို့ မောင်ဆိုပြီးခေါ်ရတော့မှာလဲ !! လွှတ်လို့ '
' လွှတ်စရာလားပူတူးလေးရဲ့။ မောင်က ကျားလေ။ အဲ့ဒီတော့ ဒီတသက် ဥပုသ်စောင့်ဖို့ အစီစဥ်မရှိဘူး '
' ငါလည်းကျားပဲလေ။ မင်းလိုပြောကြေးဆိုရင် ငါလည်း ဥပုသ်မစောင့်တော့ဘူး။ အဲ့ဒီတော့ ဒီနေ့ မင်းအောက်ထပ်ကိုဆင်းပေး '
' ပူတူးလေးရဲ့ အပြစ်တွေများနေပြီ။ မောင်လို့မခေါ်တာရယ်၊ မနက်ဖြန်မနက် ခွဲခန်း၀င်ရမှာလို့ ညာပြောတာရယ်၊ မင်းစစ်မောင်လို့ခေါ်တာရယ်၊ မောင့်ကို အောက်က နေခိုင်းတာရယ် နောက်ဆုံးတစ်ချက်က မောင့်ကို ရင်ခုန်အောင်လုပ်တာရယ်၊ အဲ့ဒါကြောင့် ပူတူးလေးကို အပြစ်ပေးရမယ် လာခဲ့ '
ထို့နောက်မှာတော့ အခန်းထဲမှာ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့အော်ဟစ်သံနဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ကျေနပ်စွာ အော်ညီးသံတို့ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။
ဥာဏ်နီဥာဏ်နက် ဥာဏ်ရောင်စုံကို ထုတ်သုံးပြီး လွတ်အောင်ရှောင်ပါသော်လည်း အစဥ်အလာမပျက်စွာပဲ မင်းစစ်မောင်ရဲ့ စားသုံးခြင်းကို ခံရတဲ့ ခက်အတွက် မျက်ရည် ၁ပုံး :")
Advertisement
__________________
' နေ နဲ့ စေ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား ' စစ်က မေးလိုက်တာကြောင့်
' ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ်။ ခဏလေး သားငယ်ကို အင်္ကျီလဲပေးနေတာ ' ခက်က ပြန်ဖြေပေးလေသည်။
တကယ်တော့ ဒီနေ့က ကျောင်းဖွင့်ပွဲနေ့ဖြစ်သလို နေ နဲ့ စေတို့ ကျောင်းစတက်ရမယ့်နေ့လည်း ဖြစ်လေသည်။ စစ်က ဖွင့်ပွဲပြီးတာနဲ့ ဆရာ ဆရာမတွေကို တန်းပြီး စာသင်ဖို့ ညွှန်ကြားထားသည်။ ကျောင်းမှာ လာအပ်ထားတဲ့ သူတွေလည်း များတော့များသားပင်။ လာအပ်ကြတဲ့ကလေးတွေထဲမှာ homoတွေက ဖန်ပြွန်သန္ဓေသားယူပြီး မွေးခဲ့ကြတဲ့ ကလေးတွေက ပိုပြီးများလေသည်။ ခြုံငုံပြီးပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ စစ်ပြောခဲ့သလို သူတို့ဖြစ်တည်မှုကို လက်ခံကြတဲ့ မိဘတွေ၊ ဆရာတွေ ရှိနေကြတဲ့ ကျောင်းပင်။ ခက်တစ်ယောက် အတွေးလွန်နေရာမှ သူ့ရဲ့ ပုခုံးပေါ်မှာ မေးတင်ထားပြီး ခါးကိုလာဖက်တဲ့စစ်ကြောင့် ပစ္စုပ္ပန်ကာလကို ပြန်ရောက်လာလေသည်။
' ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ပူတူးလေးရဲ့ '
' ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါနဲ့ ကျောင်းကို ဘယ်လိုနာမည်ပေးထားလဲ '
' N.S '
' ဟင် K.Sလို့ပဲ ပေးမယ်ထင်နေတာ '
' K.Sက မောင်တို့ ၂ယောက်အတွက်ရည်စူးထားတာမလို့ပေးတာလေ ပူတူးရဲ့ ။ ဒီကျောင်းက သားတို့အတွက်ဖွင့်ပေးထားတာမလို့ နေစေ ရဲ့ အတိုကောက် N.S လို့ပေးထားတာ ' စစ်ကရှင်းပြတော့ ခက် စစ်ရဲ့ မျက်နှာချောချောကြီးကို လက်နဲ့ အသာထိလိုက်ပြီး
' ကျေးဇူးပါ မောင်။ သားတို့ကို ၀ိုင်းအကြဥ်ခံရမယ့် ဘေးကနေ ကာကွယ်ပေးခဲ့လို့ '
' မောင်လုပ်သင့်တာပဲလေ ပူတူးလေးရဲ့။ မောင်အခုလို သူများတကာရဲ့ ထိပ်ရောက်အောင်ကြိုးစားနေတာက မောင်တို့မိသားစုကို မော်မကြည့်ရဲအောင်လို့၊မောင့်ရဲ့သားတွေကို မနှိမ်ရဲအောင်လို့၊ ခက်တို့ကို အထင်သေးတဲ့မျက်လုံးနဲ့တောင် အကြည့်မခံစေရဘူးလို့ မောင်ကတိပေးတယ်။ အဲ့လိုဖြစ်အောင်လည်း မောင်ကြိုးစားမှာ '
' မောင်ရာ... ကဲပါ။ အခုသွားကြရအောင်လေ။ အချိန်နီးနေပြီ။ '
သားအဖ ၄ယောက်က ကားတစ်စီး၊ ဦးမင်းထက်နဲ့ ဦးစစ်သော်က ကားတစ်စီးဖြင့် ဖွင့်ပွဲကိုလာခဲ့ကြလေသည်။ သူတို့ရောက်ပြီးသိပ်မကြာ မင်းခန့်တို့လည်းရောက်လာကြသည်။ အခမ်းအနားစတော့ မင်းစစ်မောင်က မိန့်ခွန်းပြောကြားပြီး သူ ဘယ်လိုရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ဒီကျောင်းကို ထောင်ခဲ့တဲ့အကြောင်း၊ သူ့ကျောင်းမှာတက်တဲ့ ကလေးတွေမှန်သမျှကို ပတ်၀န်းကျင်က ၀ိုင်းပြီးလက်ညှိုးထိုးမခံရအောင် ကာကွယ်မယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းတွေပါ ပြောလေသည်။ ထို့နောက် ခက်ရဲ့အနားကို ၀င်ထိုင်လိုက်ပြီး ခက်လက်ကလေးကို ကိုင်ထားလေသည်။ အမွှာလေးတွေကို တစ်ယောက်စီချီထားရင်းနဲ့ပေါ့။
' ကျေးဇူးပါ မောင် '
' ကျေးဇူးဆိုတဲ့စကားကို ခဏခဏမပြောပါနဲ့ ပူတူးရာ။ မောင်တို့က သူစိမ်းတွေမှမဟုတ်ပဲကို ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး ' စစ်ရဲ့စကားကြောင့် ခက်ပြုံးလိုက်သည်။ ထို့နောက် စစ်ရဲ့ပုခုံးပေါ်မှာ ခေါင်းလေးတင်ထားလိုက်ပြီး
' သူစိမ်းတွေ သူကျက်တွေရယ်လိုမဟုတ်ပဲ ဒီအတိုင်းမောင့်ကို ကျေးဇူးတင်လို့ပါ။ သားလေးတို့အတွက် စဥ်းစားပေးတာ သိရတော့ အရမ်း၀မ်းသာလွန်းလို့ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ '
' ဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းမသိရင် မောင့်ကိုပဲ တစ်သက်လုံးချစ်သွားပေးနော်။ တစ်ရက်ထက်တစ်ရက် ခက်ရဲ့အချစ်တွေပိုပြီးတိုးလာအောင် မောင်ကြိုးစားမယ် '
' ကြိုးစားစရာမလိုဘူးမောင်။ မောင်မကြိုးစားလည်း တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ အချစ်တွေက ၂ဆနှုန်းနဲ့တိုးနေတာမလို့ '
' အသဲယားအောင်လုပ်တဲ့ ပုဒ်မနဲ့အပြစ်ပေးလိုက်ရမလား။ မနက်ဖြန်မထနိုင်ရင် မောင့်အဆိုးမဆိုနဲ့နော် ပူတူးလေး '
' မင်းက စကားအကောင်းကို ပြောလို့မရဘူး မင်းစစ်မောင် '
' ဟားဟားဟား ' အမွှာလေးတွေက သူတို့ Daddy ရယ်လို့ သူတို့ပါ လိုက်ရယ်ကြသဖြင့် ခက်တို့နားတစ်၀ိုက်မှာ ရယ်သံလေးတွေ ဆူညံသွားလေတော့သည်။
××××××××××××××××××××
No extra လို့ ပြောထားပြီး ကတိမတည်လို့ စိတ်ဆိုးသွားကြသလားဟင် 🧛🏻♀️
Extra ထပ်မရှိတော့ပါဘူးနော် [ ပြောတာပါပဲ :") ]
' ေမာင္ '
' ဗ်ာ ေမာင့္ပူတူးေလးဘာလိုခ်င္လို႔လဲ '
' ၆လပိုင္းထဲက်ရင္ သားတို႔ကို ေက်ာင္းထားရေတာ့မယ္ေနာ္။ ဘယ္ေက်ာင္းကို အပ္ရင္ေကာင္းမလဲ '
' Private school မွာပဲထားရေအာင္ေလ။ တျခားေနရာေတြဆိုရင္ ေမာင္တို႔သားေလးေတြကို ၀ိုင္းႏွိမ္ၾကလိမ့္မယ္ '
' Private school ေတြကေရာ သားတို႔က ဘယ္သူေတြကေနေမြးလဲဆိုတာသိသြားရင္ မႏွိမ္မွာက်လို႔ပဲ '
' အင္း မႏွိမ္တဲ့ေနရာ တစ္ေနရာေတာ့ရွိတယ္ '
' ေမာင့္အသိပိုင္တဲ့ေက်ာင္းလား။ ဒါဆို မနက္ျဖန္က်ရင္ သြားအပ္ထားရေအာင္ေလ '
' ေမာင့္အသိပိုင္တဲ့ေက်ာင္းမဟုတ္ဘူးခက္ရဲ႕ ။ အဲ့ဒီေက်ာင္းက K.S Companyက CEOဖြင့္ထားတဲ့ေက်ာင္း '
' K.S Company ၾကားဖူးေနသလိုပဲ ' ခက္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ကို ခဏေလာက္အလုပ္ေပးၿပီးေတာ့
' ေမာင့္...ေမာင္ဖြင့္ထားတာေပါ့ ဟုတ္လား။ ဘာလို႔ မေျပာရတာလဲ။ ဒီမွာ သားတို႔ကို ဘယ္ေက်ာင္းမွာအပ္ရမလဲဆိုၿပီး စိတ္ပူေနရတာသိရဲ႕သားနဲ႔ '
' အခုေျပာျပတယ္ေလ ပူတူးေလးရဲ႕ ။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းက အရင္လကမွ Private School ဖြင့္ဖို႔ ခြင့္ျပဳတယ္ဆိုတဲ့ permit ရတာ '
' ဘယ္ကတည္းက ေဆာက္ထားတာလဲ '
' အင္း ဘယ္ကတည္းကျဖစ္မလဲေနာ္ ' စစ္က ေမးေစ့ကိုပြတ္ကာ စဥ္းစားသည့္ဟန္လုပ္ေနတာမို႔ ခက္ စိတ္မရွည္စြာပဲ
' ေမာင့္ !!! ' ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္ၿပီး ေအာ္ေနတဲ့ ခက္ေၾကာင့္ စစ္ နားကို ပိတ္ထားရသည္။
' နားကို အူသြားတာပဲ ပူတူးရာ။ ေျဖးေျဖးေအာ္ပါ '
' ငါေမးေနတာေျဖေလ မင္းစစ္ေမာင္။ တကယ္စိတ္တိုလာၿပီေနာ္။ အရစ္ရွည္မေနစမ္းနဲ႔ '
' ဟုတ္ပါၿပီ ဟုတ္ပါၿပီ။ ေျဖပါ့မယ္ ေၾကာက္ပါတယ္ဆို ၿဖဲေျခာက္ေနတယ္ '
' ဒါဆို ေျပာ ဘယ္တုန္းကတည္းကေဆာက္ထားတာလဲ၊ ဘာလို႔ငါ့ကိုအသိမေပးတာလဲ၊ papaတို႔ေရာ သိၾကလား၊ မင္းခန္႔ေရာ သိလား ၊ ေက်ာင္းနာမည္က ဘာလို႔ေပးထားတာလဲ၊ ဘာလို႔....'
' ဟိုးထား ပူတူးေလး၊ ေမးခြန္းေတြအရမ္းမ်ားေနေတာ့ ေမာင္က ဘယ္ကေနစေျဖရမွာလဲ ဟမ္။ ေမာင့္ပူတူးေလး အခုတေလာ တအား စိတ္ဆတ္ေနသလိုပဲ။ babyေလးမ်ားရွိေနတာလား '
' ဆုေတာင္းလိုက္ေလ။ ဘယ္က babyရွိရမွာလဲ။ အမႊာေလးေတြကို ေမြးၿပီးကတည္းက သားအိမ္ထုတ္ထားတာ။ စကားလမ္းေၾကာင္းမလႊဲစမ္းနဲ႔ မင္းစစ္ေမာင္ ငါေမးတာကိုေျဖအုံးလို႔ '
' ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကလဲဆိုေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက။ ခက္ကိုဘာလို႔အသိမေပးတာလဲဆိုေတာ့ official permitရမွ အသိေပးမယ္လုပ္ထားတာမလို႔။ permitက အရင္လကမွရေတာ့ ခက္ကို အသိမေပးရေသးတာ။ တျခား ဘယ္သူမွမသိေသးဘူး။ ေမာင္တစ္ေယာက္ထဲ ႀကိတ္ၿပီးစီစဥ္ထားတာ။ ခက္တို႔ကို ဖြင့္ပြဲေရာက္မွ surpriseလုပ္မလို႔ စီစဥ္ထားတာ '
' ဖြင့္ပြဲကဘယ္ေတာ့လဲ '
' ေနာက္တစ္ပတ္ ၾကာသပေတးေန႔ '
' ဘာလို႔...' ခက္ရဲ႕ေမးခြန္းမဆုံးလိုက္ပါ။ စစ္က ခက္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေပၚမွာ သူ႔လက္ညႇိဳးနဲ႔ပိတ္ထားသည္ေလ။
' ရႉး ။ ပူတူးေလးေမးမွာ ေမာင္သိတယ္။ ဘာလို႔ ေက်ာင္းကိုေဆာက္ခဲ့လဲဆိုေတာ့ ေမာင္တို႔ သားေလးေတြအတြက္။ သားတို႔ KGကေန ဆယ္တန္းအထိ ေမာင့္ေက်ာင္းမွာပဲ စာသင္ခိုင္းမယ္။ တကၠသိုလ္ေရာက္ရင္ေတာ့ လူကဲ့ရဲ႕မွာ သိပ္ၿပီးစိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘူးေလ။ သားတို႔လည္း အ႐ြယ္ေရာက္ရင္ နားလည္ေလာက္ၿပီ။ အဲ့ဒီေတာ့ အခု သားေလးေတြငယ္တုန္းမွာ ေမာင့္တုန္းကလို စိတ္ဒဏ္ရာမရေအာင္၊ ေမာင့္လိုမ်ိဳး အႏွိမ္မခံရေအာင္လို႔ အခုလိုလုပ္လိုက္တာ။ ေမာင္တို႔ေက်ာင္းမွာ သားတို႔ကိုႏွိမ္မယ့္သူတစ္ေယာက္မွ မရွိေစရဘူး။ ရွိခဲ့ရင္လည္း ခ်က္ခ်င္းေက်ာင္းထုတ္ပစ္မယ္။ ေမာင့္မိသားစုကို စကားနဲ႔ေတာင္ ေစာ္ကားခြင့္မရွိဘူး။ ေစာ္ကားတဲ့သူေတြကိုလည္း ေမာင့္ေက်ာင္းက လက္မခံဘူး '
' ေမာင္ရာ...အဲ့ေလာက္ေတာင္ အေလးအနက္ထားလား '
' ခက္နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ အကုန္လုံးကိုအေလးအနက္ထားတဲ့ေကာင္ပါကြာ။ ေက်ာင္းကိစၥက ေမာင္စီစဥ္ၿပီးသားမလို႔ ခက္က ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔ေနာ္ '
' ေမာင္က အကုန္စီစဥ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ငါကဘာလုပ္စရာမွမရွိေတာ့ဘူးေပါ့ '
' လုပ္စရာရွိတာေပါ့။ ေက်ာင္းဖြင့္ပြဲေန႔မွာ ေမာင့္ရဲ႕ ေဘးနားကေန ထိုင္ေပးရမယ္။ ခက္က ေမာင့္အပိုင္ဆိုတာ ဖြင့္ပြဲကိုလာသမွ်လူေတြ သိသြားေအာင္လို႔ '
' မဟုတ္လဲသိေနၿပီးသားပဲကို '
' သိေနၿပီးသားလည္း ထပ္သိသြားေအာင္လို႔ေပါ့ကြာ။ ၂ထပ္ရွိေတာ့ မွတ္မိတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ေမာင့္ပူတူးေလးက တေန႔တျခား ေခ်ာေခ်ာလာတာႀကီးကို။ တျခားသူေတြက အသက္ႀကီးေလ ႐ုပ္ရင့္ေလပဲ။ ပူတူးက်မွ အသက္ႀကီးလာေလေလ ပိုပိုၿပီးေခ်ာလာေလေလျဖစ္ေနတာ။ ေမာင္စိတ္မခ်ပါဘူး '
' မင္းကလြဲၿပီးငါ့ကို ၾကည့္မယ့္သူမရွိပါဘူး စစ္ရာ။ ငါ့အသက္ကျဖင့္ ၃၅ႏွစ္ထဲေရာက္ေနၿပီ ဘယ္သူကမ်ား လာႀကိဳက္မွာမလို႔လဲ '
' ပူတူးေလးမသိလို႔ပါ။ ပူတူး ေမာင္တို႔ companyကို လာတိုင္း ၀န္ထမ္းေတြအကုန္လုံး၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတာ။ ေမာင္ဘယ္ေလာက္ စိတ္တိုရတယ္ထင္လဲ။ သူတို႔ CEOရဲ႕ ေယာက်ာ္းေတာင္မေရွာင္ၾကဘူး ၀ိုင္းငမ္းေနတာ ဟြန္႔ ' စစ္က ႏွာေခါင္းရႈံ႕ၿပီးေျပာေတာ့ ခက္ စစ္ရဲ႕ႏွာေခါင္းကို လိမ္ဆြဲလိုက္ကာ
' ဒါဆို ငါေနာက္ေန႔ မင္း companyကို ေန႔လည္စာလာမစားေတာ့ဘူး '
' အဲ့ဒါေတာ့ဘယ္ျဖစ္မလဲပူတူးရာ။ ေမာင့္မွာ ပူတူးနဲ႔ေန႔တိုင္းေတြ႕ခ်င္လို႔ companyကိုေတာင္ papaတို႔ေဆး႐ုံနား ေျပာင္းထားရတာကို '
' ၾကည့္၊ လာေတာ့လဲ တျခားသူေတြ၀ိုင္းၾကည့္လို႔ သ၀န္တိုတယ္။ မလာဘူးဆိုေတာ့လည္းမရ။ မင္းကို ဘယ္လိုနားလည္ေပးရမလဲမင္းစစ္ေမာင္ '
' ဘယ္လိုနားလည္ေပးရမလဲဆိုေတာ့ ခက္ရဲ႕ေယာက်ာ္းလို႔သာ နားလည္ေပးလိုက္ကြာ။ ခက္က ဝါသနာပါတယ္ဆိုလို႔သာ ေဆး႐ုံမွာလုပ္ခိုင္းရတာ ေမာင့္သေဘာကေတာ့ ခက္ကို အိမ္မွာပဲ ေအးေအးေဆးေဆးေနခိုင္းခ်င္တာ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေမာင့္ရဲ႕ coatထဲထည့္ၿပီးေခၚသြားခ်င္ေသးတယ္ ဒါမွ ခက္ကို ဘယ္သူမွလည္းမျမင္ေတာ့သလို ေမာင္သြားေလရာလဲခက္ကို ေခၚသြားလို႔ရတယ္ '
' မင္းကေတာ့ တကယ္ပါပဲ။ ငါ့ကို အိမ္မွာေအးေအးေဆးေဆးေနခိုင္းမယ္ဆိုၿပီး မင္းကေတာ့ companyကို ေန႔လည္ ၂နာရီမွသြားမယ္လုပ္ထားတာမလား။ သားတို႔ကို ကိုယ္၀န္လြယ္ထားတုန္းကလိုမ်ိဳးေလ '
' အဲ့ဒါကေတာ့ ေမာင္မွ ခက္နဲ႔အၾကာႀကီးခြဲမေနႏိုင္ပဲ။ အခု ခက္က papaေဆး႐ုံမွာလုပ္ေတာ့ ေမာင့္ companyကို ေဆး႐ုံနားေလး ေ႐ႊ႕လာရတာေပါ့။ ဒါလည္း မဆိုးပါဘူး။ ခက္နဲ႔ အတူတူ အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္ လုပ္လို႔ရတယ္ ' စကားတတ္လြန္းေသာ ထိုသာလိကာရဲ႕အဖိုးကိုေတာ့ ခက္ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ေပ။
' ေမႊးေနတာပဲ ေမာင့္ပူတူးေလးက၊ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေရာ မြ၊ မ်က္လုံး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေရာ မြ၊ ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးလဲ မြ၊ ႏႈတ္ခမ္းအိအိေလးလဲ...' စစ္က သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို မနမ္းမိခင္မွာပဲ ခက္ တားထားလိုက္သည္။ စစ္...သူ႔ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေပၚတင္ထားတဲ့ ခက္ရဲ႕လက္ကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး နမ္းရႈိက္လိုက္ကာ
' ဘာလို႔တားေနတာလဲခက္ရာ။ ပါးကိုနမ္းတုန္းက ၿငိမ္ခံေနၿပီးေတာ့ '
' မင္းက ငါ့ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မၿပီးဘူးေလ '
' ခဏေလးပဲနမ္းမွာေလကြာ ေနာ္ '
' အဲ့ဒီခဏေလးဆိုတာကို ေၾကာက္ေနတာ မင္းစစ္ေမာင္ေရ။ မင္း ခဏေလးက ႏႈတ္ခမ္းတင္မဟုတ္ဘူး တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္တက္လာလို႔ ငါ အခန္းထဲက မထြက္ရေပါင္းလဲမ်ားေနၿပီ။ အခုေတာ့ လာမလုပ္နဲ႔ လည္သြားၿပီ။ မင္းလွည့္စားတိုင္းမခံေတာ့ဘူး ဟမ့္ '
ဟုတ္သည္။ စစ္က ခဏေလးဟုေျပာၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္း၊ တေျဖးေျဖးနဲ႔ အဆင့္ေတြတက္လာ၊ ဘယ္လိုမွထြက္ေျပးလို႔မလြတ္တာေၾကာင့္ ညေနကေန ေနာက္ေန႔မနက္အထိ အခန္းထဲကေနထြက္လို႔မရေပ။ ညစာလြတ္သြားတာလည္း ေန႔တိုင္းလိုလိုပင္။ ေတာ္ေသးတယ္ အမႊာ ၂ေယာက္ကို သူတို႔အဖိုးေတြက ညဆို ထမင္းခြံ႕ေကြၽးတတ္လို႔။ မဟုတ္ရင္ စစ္ေၾကာင့္ သားေလးေတြပါ ညစာငတ္မယ့္ကိန္း။ အခုေတာ့ မရေတာ့ဘူး။ စစ္ စားတိုင္းမခံေတာ့ဘူး ဟမ့္ ။
' ပူတူးက ေမာင့္ကိုမသနားေတာ့ဘူးလား ' စစ္က ေျပာေနရင္းနဲ႔ ကုတင္ေပၚကဆင္းသြားတာေၾကာင့္ ခက္ ေၾကာင္သြားသည္။
( ငါ့ကို အသာတၾကည္လႊတ္ေပးတယ္ေပါ့။ မုန္တိုင္းတိုက္ေတာ့မွာပဲ မင္းစစ္ေမာင္။ မင္းက ဒီည ဥပုသ္ေစာင့္တယ္ဆိုေတာ့ေလ *)
သို႔ေသာ္လည္း စစ္ ကုတင္ေပၚက ဆင္းတာက သူ႔ကိုလႊတ္ေပးတာမဟုတ္ပဲ necktieယူၿပီး သူ႔ရဲ႕လက္ကို ခ်ည္လိုက္တာ ျမင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ ခက္ သူ႔ရဲ႕အေတြးေတြ မွားယြင္းေနတာကို သိသြားခဲ့သည္။ ကံဆိုးစြာပဲ အခ်ိန္က လြန္သြားေလၿပီ။
' မင္းစစ္ေမာင္ !! ငါ့လက္ကို ျဖည္ေပး '
' ဘာလို႔ျဖည္ေပးရမွာလဲပူတူးေလးရဲ႕ ။ ထြက္မေျပးေအာင္ လုပ္ထားပါတယ္ဆို '
' မင္း...ခုနက ငါ့ကိုလႊတ္ေပးမလို႔မဟုတ္ဘူးလား '
' ဘယ္က်ားက ဥပုသ္ေစာင့္လို႔လဲ ပူတူးရာ။ အရင္က အကြက္ေတြသုံးမရေတာ့လို႔ ဗ်ဴဟာေျပာင္းလိုက္တာပဲရွိတာပါ။ ေမာင္က ညစာအငတ္ခံစရာလား '
' ေမာင္.... ' သံရွည္ဆြဲေခၚလိုက္ၿပီး puppy eyeေလးလုပ္ျပကာ
Advertisement
- In Serial946 Chapters
Zhan Long
Li Xiao Yao left S.W.A.T to become an ordinary security guard. While working, he happened to enter the VIP room and found Lin Wang Er still in the middle of changing. As revenge, she took him on a ride and kicked him out of the car. After hours of walking, Li Xiao Yao finally managed to get back home just to be kicked out of the house. He then got an offer from his previous supervisor to become the bodyguard of the Tian Xi group CEO’s daughter both in game and in reality. But unknown to Li Xiao Yao the girl was actually…
8 3992 - In Serial57 Chapters
Dawn Rising
"You will be mine. Officially and irrevocably. Not even Hades himself can stop that." Welcome to a world where the Greek gods exist alongside mortals and humans are ruled by their powerful offspring! Aurora is the daughter of a goddess. She can heal deadly wounds, sense a lie, and wield the sun's flames. But these powers won't be hers for long. Now that Aurora has come of age, a tradition must be honored: The Trials. Competitors risk everything in deadly tests of strength and cunning for the right to claim Aurora's power as their own. And the two favorites to win? A handsome prince and someone much darker--the only son of Hades himself.
8 164 - In Serial72 Chapters
The Greatest Gene
The future has dawned upon man kind. The universe that was once a vast unexplored land has now instead become a place where dreams are fufilled.Youths across the massive stretches of space look up towards the sky in hopes of one day being among the many who roam across the galaxy.This is the story of a young man, who looked up towards the stars and decided that he would become the greatest of them all.
8 514 - In Serial13 Chapters
乃ㄥㄖㄖᗪㄚ 乇ᐯㄖㄥㄩㄒ丨ㄖ幾丂 || ⓇⓌⒷⓎ
|{Vampire! RWBY Harem! x Kamen Rider! Female Reader!}|!!Edit belongs to me, but the renders aren't mine so credits go to the original owners!!"Welcome to a World of Bloody Evolution."The world is always in the way of harm. And that is why the world needs a great defender against the darkness that is upon them.But... could there be something much darker under every solution that people make? Not only do legends scatter but also the ultimate nightmare that's bound to taint Remnant in its filthy blood.You, [Y/N] [L/N], were the last Kamen Rider to survive in the Kamen Rider War. You barely won against Odin, but you managed to win against him, striking the Phoenix rider with your Final Vent. Although it seemed like a happy ending as you were granted with one wish of any kind, you realized that justice, hope, and peace were forever gone.Justice had not been served and the hope of everyone making it out alive had slipped away.You did what you thought was right, and that was wishing for everything to be back to normal in Japan. No more monsters. No Mirror World. Japan was back to its normality. The Kamen Riders that you faced during the war had all been resurrected and returned to their lives. Their memories of Kamen Riders and you had been erased. Everything and everyone went back to normalcy.There was nothing else left for you in Japan, and so you decided to travel around the world. You took all of your belongings with you and left the past behind.You chose Vale, the eastern end of the newly found continent named Sanus, and began your journey. All you knew about the kingdom was that it was filled with an arsenal of airships and weapons along with technological innovations that were far more advanced than your homeland.But what you didn't know is that you were being welcomed into another world of bloody evolutions.
8 63 - In Serial11 Chapters
Wrong Number || Javon Walton
When Javon texts Jaden but it's the wrong number
8 151 - In Serial10 Chapters
THIRTEEN (Evie's Perspective)
This is the 2003 movie, Thirteen, told from the perspective of Evie Zamora. We got Tracy's point of view, but what about Evie? Why did she do the things she did?I've seen a few different interpretations of Evie's perspective and I decided to give it a go. This is how I think Evie thought and the reasons behind why she did the things she did. This is NOT canon, just a fanfiction, and I am not affiliated with Thirteen or Catherine Hardwick in any way.
8 205

