《Let Me Start Again [Completed]》LMSA 💚Final💚Zawgyi
Advertisement
XXX Hospital
' အရမ္းေၾကာက္ေနလား ပူတူးေလး '
' ဟင့္အင္း မေၾကာက္ပါဘူး။ မင္းသာငါ့အနားမွာရွိေနေပးေနာ္ '
' ေမာင္က ခက္အနားမွာပဲ ေနေပးမွာပါ။ ခြဲခန္းထဲ၀င္သြားရင္လည္း ေမာင္ အျပင္ကေနေစာင့္ေနမွာမလို႔ မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ '
' ဟုတ္ '
မနက္ျဖန္ဆိုရင္ သူတို႔ ၂ေယာက္ရဲ႕ ရင္ေသြးေလးက လူ႔ေလာကထဲကိုေရာက္လာေတာ့မယ္။ သားေလးတုန္းကလို လမေစ့ပဲ ေမြးတာမ်ိဳးျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြဲစိတ္ခန္းထဲကို တန္းၿပီး၀င္ႏိုင္ရန္အတြက္ ခက္ ကိုယ္၀န္ ၈လကတည္းက ေဆး႐ုံတက္ေစခဲ့သည္။ ႀကိဳတင္ၿပီးစီစဥ္ထားလို႔လားမသိ။ အခု ကိုယ္၀န္က ၉လခြဲေတာင္ရွိေနၿပီ မေမြးေသး။ ေဆး႐ုံတက္ေနရတာ ၁လခြဲရွိၿပီျဖစ္သည္။ စစ္ကေတာ့ ေဆး႐ုံနဲ႔ companyကို ကူးသန္းသြားလာေနရတာေပါ့။ မနက္ျဖန္ဆိုရင္ေတာ့ ကေလးေလးကို သူတို႔ ျမင္ရေတာ့မယ္။
' ေမာင္ '
' ဗ်ာ။ ပူတူးေလး ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ '
' ကေလးေမြးၿပီးသြားရင္ သားအိမ္ပါ တစ္ခါထဲထုတ္လိုက္မယ္ေနာ္ '
' ခက္ ပင္ပန္းေနမွာေပါ့။ ေနာက္မွ ခြဲစိတ္လည္း ရပါေသးတယ္ '
' ၂ခါနာမွာစိုးလို႔ေလ ေနာ္ ေနာ္ '
' ေမာင့္ပူတူးေလးသေဘာပါဗ်ာ။ ဒါဆို ေမာင္ papaကို ဖုန္းဆက္ၿပီးေျပာလိုက္မယ္ေနာ္ '
' အခုသြားမေျပာဘူးလား။ papaလည္း ေဆး႐ုံမွာရွိေနတာပဲေလ '
' အခုသြားရင္ ခက္တစ္ေယာက္ထဲက်န္ေနခဲ့မွာေပါ့။ ခဏေနရင္ ေျပာလိုက္မယ္ေလ ေနာ္။ ' စစ္ ေျပာေနရင္းနဲ႔ ခက္ရဲ႕ ေျခက်င္း၀တ္ေလးကို ဖိနမ္းမိသည္။ တိတိက်က်ေျပာမယ္ဆိုရင္ ခက္ ခြဲစိတ္ထားတဲ့ ခ်ဳပ္႐ိုးရာေလးကိုေပါ့။
' ေမာင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ '
' ေတာင္းပန္စရာမလိုပါဘူး။ စိတ္မေကာင္းစရာေတြ မေတြးခ်င္ဘူး ေမာင္ '
' ဟုတ္ပါၿပီဗ်။ ပူတူးေလး အိပ္ခ်င္ရင္ အိပ္ေတာ့ေလ။ မနက္ျဖန္အတြက္ အားရွိေနမွျဖစ္မွာ '
' အြန္း ေမာင္က ဘယ္မွာအိပ္မွာလဲ '
' ေမာင္က ဆိုဖာေပၚမွာပဲ အိပ္လိုက္ေတာ့မယ္ '
' ဒီေပၚလာအိပ္ '
' ေမာင္လာအိပ္ရင္ ၾကပ္ေနမွာေပါ့ ပူတူးရဲ႕ '
' ရတယ္လို႔ မၾကပ္ပါဘူးဆို လာအိပ္ပါဆို '
' ေမာင့္ အသဲတုံးေလးသေဘာပါဗ်ာ ' ခက္ရဲ႕ စိတ္တိုင္းက် သူပါ ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ရင္ဘတ္နဲ႔ ခက္ရဲ႕ ေက်ာနဲ႔ထိေစကာ ေနာက္ကေန သိုင္းၿပီးဖက္ထားလိုက္သည္။
' ဒီလိုေလးဆိုေတာ့ ေမာင့္ပူတူးေလးလည္း အိပ္ရတာ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့ '
' ေမာင္ ေဆး႐ုံက ေခါင္းအုံးႀကီးက အရမ္းမာတယ္ '
သူ႔လက္ေမာင္းေပၚမွာ အိပ္ခ်င္လို႔ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနတဲ့ ေခါင္းအုံးကို မာတယ္ေျပာၿပီး ဥာဏ္မ်ားေနတဲ့ ခက္ပါေလ။
(papaသာ သူ႔ေဆး႐ုံက ေခါင္းအုံးအေကာင္းစားႀကီးကို မာတယ္လို႔ေျပာတာၾကားရင္ ရင္ထုမနာျဖစ္ေနေတာ့မွာပဲ။ *) စစ္ စိတ္ထဲမွာပဲေျပာလိုက္မိကာ ခက္ကို စခ်င္ေသးသျဖင့္
' အရမ္းမာေနတာလား။ ပူတူးေလးအိပ္ရတာအဆင္မေျပဘူးေပါ့။ ေမာင္ papaကို သြားေျပာေပးမယ္ေနာ္။ special roomျဖစ္ေနၿပီး ေခါင္းအုံးအမာႀကီးထည့္ေပးထားတာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ။ ေနအုံး ေမာင္ အခုခ်က္ခ်င္း ျပသနာသြားရွာေပးမယ္ ' စစ္က ခ်က္ခ်င္းထထြက္သြားေတာ့မယ့္ ပုံစံမ်ိဳးလုပ္ေနသျဖင့္ ခက္ သူ႔ကိုလွမ္းဆြဲထားလိုက္ကာ
' ေန..ေနပါေစေတာ့။ ဒီေခါင္းအုံးနဲ႔ပဲ အိပ္လိုက္ပါေတာ့မယ္ သြားမေျပာနဲ႔ေတာ့ '
' ဟာ..ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။ ေမာင့္ပူတူးေလးက ေခါင္းအုံးအမာႀကီးနဲ႔အိပ္ရင္ ေခါင္းေတြနာေနမွာေပါ့။ မရဘူး အခုသြားေျပာမယ္ ' သြားေျပာမယ္ တကဲကဲလုပ္ေနတဲ့ စစ္ေၾကာင့္ ခက္ ငိုခ်င္လာသည္။ စစ္သာ တကယ္သြားေျပာရင္ သူ papaကို ဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပရေတာ့မလဲ။ တားေနတဲ့ၾကားက ဇြတ္ေတြေျပာမယ္လုပ္ေနတဲ့ စစ္ကို စိတ္မရွည္စြာပဲ
' ေမာင့္..' ခက္ရဲ႕ ဆူေအာင့္ေအာင့္ ေအာ္သံေၾကာင့္ စစ္ၿပဳံးမိျပန္သည္။
' အတတ္ေကာင္းေတြတတ္ေနတယ္ေပါ့ေလ။ ေမာင့္လက္ေမာင္းေပၚ ေခါင္းအုံးၿပီးအိပ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာလည္းရတာပဲကို။ ဘာေတြ ဥာဏ္မ်ားေနတာတုန္း ပူတူးေလးရဲ႕ ဟမ္ '
' မင္း..မင္းသိရဲ႕သားနဲ႔ တမင္လုပ္တာ '
' ေဟာဗ်ာ မင္း ျဖစ္သြားျပန္ၿပီလား။ ခုနကေတာ့ ေမာင္ဆို '
' မသိဘူး!! မင္းငါ့ကို စကားလာမေျပာနဲ႔။ မင္းကိုငါမေခၚေတာ့ဘူး '
မေခၚဘူးဟုသာ ေျပာေနေသာ္လည္း စစ္ရဲ႕ လက္ေမာင္းေပၚ ေခါင္းအုံးထားေလသည္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာရဲဘူး။ သူ႔ဗိုက္ကေလးက စိတ္က လက္တစ္ဆစ္ရယ္။
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ခက္ရဲ႕ ဗိုက္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ေနာက္ကေန အသာအယာ ထိကိုင္ထားရင္းနဲ႔ ၂ေယာက္သား အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေလသည္။
October 5
' ခက္ သား စိတ္ေအးေအးထားေနာ္။ ဟိုေကာင္ မင္းစစ္ေမာင္ အျပင္ကေန အဂၤုလိမာလသုတ္႐ြတ္ေန။ ငါ့သားေလး ေမြးရဖြားရ လြယ္ကူေအာင္လို႔ ၾကားလား ' ဦးစစ္ေသာ္ရဲ႕ အေျပာေၾကာင့္ စစ္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕မိသည္။ သူ႔က် ဟိုေကာင္တဲ့။ မသိရင္ ခက္က သားအရင္းျဖစ္ၿပီး သူကေတာ့ သမက္အတိုင္းပဲ။
' ဟုတ္ကဲ့ပါ papaရာ။ ခက္ ေမာင္ အျပင္ကေနေစာင့္ေနမယ္ေနာ္။ မေၾကာက္နဲ႔ '
' ဟုတ္ ' ခက္ရဲ႕နဖူးေလးကို တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ၿပီး ခက္ကို ခြဲစိတ္ခန္းထဲ သယ္သြားတာကို ၾကည့္ေနမိသည္။ အဆင္ေျပေလာက္မွာပါ။
Advertisement
ခဏၾကာေတာ့ ဦးမင္းထက္တို႔ မင္းခန္႔တို႔ေတြပါ ေရာက္လာၾကသည္။ အခုမွ အခ်ိန္ေတြက ၾကာေနသလို။ ခြဲခန္းထဲ၀င္သြားတာ ၾကာလွၿပီ ဘာလို႔ ထြက္မလာၾကေသးတာလဲ။
' စစ္ ခက္က ခြဲခန္းထဲ၀င္သြားတာၾကာေနၿပီလား ' မင္းခန္႔ကေမးေတာ့ စစ္ အသံတုန္ခ်င္ေနတာကို ထိန္းၿပီး
' အင္း ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ။ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္ '
' ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ စိတ္ေအးေအးထားပါ။ မင္း papaက အရမ္းေတာ္တာပဲကို '
စစ္တို႔ေျပာၿပီး အတန္ၾကာေတာ့ ခြဲခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီး ဦးစစ္ေသာ္ ထြက္လာေလသည္။ စစ္ ဦးစစ္ေသာ္ဆီ အေျပးအလႊားသြားမိၿပီး
'Papa...ခက္ ခက္ရဲ႕ အေျခအေန '
' ခက္ရဲ႕ အေျခအေနက ေကာင္းပါတယ္။ အမႊာေလးေမြးလိုက္ရေတာ့ သူလည္း အားေတာ္ေတာ္ကုန္သြားတယ္။ အခုက ကေလးေရာ အေဖေရာ က်န္းမာပါတယ္ '
' အ...အမႊာ ' စစ္ ထပ္ေမးမိျပန္သည္။
' ဟုတ္တယ္သားရဲ႕ ။ ခက္ေလးက အမႊာေလးေမြးတာ။ ၂ေယာက္လုံး ေယာက်ာ္းေလးေတြၾကည့္ပဲဗ်ာ '
' မင္း..မင္းခန္႔ ခက္က..ခက္က အမႊာေလးေမြးတယ္တဲ့။ ငါ..ငါအေဖထပ္ျဖစ္ၿပီေပါ့ေနာ္။ ငါ့ကို..ငါ့ကို မိုးနတ္မင္းက အခြင့္အေရးထပ္ေပးလိုက္တာပဲ ' စစ္ေျပာေနရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္က်မိသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုမ်က္ရည္ေတြကို သူမသုပ္မိ။ ေပ်ာ္လြန္းလို႔က်တဲ့မ်က္ရည္ေတြပဲ က်ပါေစေလ။
' Congratulations ကြာ စစ္ '
' ေက်းဇူးကြာ မင္းခန္႔ ။ papa က်ေနာ္ က်ေနာ္ papaကို တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ '
' မလိုပါဘူးကြာ။ သားက papaရဲ႕သားေလးပဲကို။ ကဲ papa အ၀တ္အစားသြားလဲလိုက္အုံးမယ္ေနာ္ ခက္ကို အခန္းေ႐ႊ႕ၿပီးရင္ သားတို႔ သြားၾကည့္လို႔ရၿပီ '
ဦးစစ္ေသာ္ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူ႔အခန္းကို ထြက္သြားေလသည္။ ဦးမင္းထက္ကလည္း
' ေနာက္ဆုံးေတာ့ ငါလည္း အဖိုးျပန္ျဖစ္သြားၿပီေပါ့။ ေတာ္ေသးတယ္ ခက္ေလးက သားကို ျပန္ခြင့္လႊတ္ေပးရွာလို႔။ ကဲ daddyတို႔လည္း ခက္ကို သြားၾကည့္ရေအာင္ ' သို႔ႏွင့္ ခက္ရွိရာ အခန္းကို ေရာက္လာၾကေလသည္။ ခက္ကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း။ ေဘးက ပုခက္ေလးထဲမွာေတာ့ သူ႔ရင္ေသြးေလးေတြရွိေနေလသည္။ မင္းခန္႔တို႔ ၄ေယာက္က ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ထိုပုခက္နားမွာသာ ရစ္သီရစ္သီနဲ႔။ သူကေတာ့ ခက္အိပ္ေနတဲ့ ကုတင္ေပၚကို တင္ပလႊဲထိုင္လိုက္ရင္း ခက္ရဲ႕ လက္ေလးကို ကိုင္ထားမိသည္။
' ေက်းဇူးပါခက္။ ေမာင့္ရဲ႕ရင္ေသြးေလးကို ေမြးေပးခဲ့လို႔ ' သူေျပာေနတုန္းမွာပဲ သူကိုင္ထားတဲ့ ခက္ရဲ႕ လက္ကေလးက လႈပ္လာၿပီး မ်က္လုံးပြင့္လာေနသည္။
' ေမာင္ '
' ဗ်ာ ေမာင္ရွိတယ္ေနာ္။ '
' သားေလး '
' သားေလးေတြလည္းရွိတယ္ခက္ရဲ႕ ။ အမႊာေလး ၂ေယာက္လုံးက ေယာက်ာ္းေလးေတြတဲ့ '
' သားေလးကို ၾကည့္ခ်င္တယ္ ' ခက္ရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ မင္းခန္႔နဲ႔ စိုးစံႏိုင္က တစ္ေယာက္စီခ်ီလာခဲ့ၾကၿပီး ခက္နဲ႔ စစ္ရဲ႕ လက္ထဲကို ထည့္ေပးၾကေလသည္။ စစ္တို႔ ၂ေယာက္ထဲ ရွိေနေစရန္ အကုန္လုံးက အျပင္ကို ထြက္သြားေပးၾကသည္။ အျပင္မထြက္ခင္မွာပဲ မင္းခန္႔က
' စစ္တစ္ေယာက္ ၂ႏွစ္ေလာက္နဲ႔ သတိရလာတာကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္။ ၂ႏွစ္ coma ၀င္လို႔ ၂မႊာပဲေမြးတာ။ ၅ႏွစ္ေလာက္ coma ၀င္ေနၿပီးမွ သတိျပန္ရလာလို႔ကေတာ့ ေဝါင္း ေဝါင္း ေမာင္ခက္ထန္တို႔ ၅မႊာပူးေမြးၿပီပဲ။ ဒါနဲ႔ ကေလးေတြကိုနာမည္ေပးရင္ မင္းတို႔ ၂ေယာက္နာမည္ေတြေရာ ပါေအာင္လို႔ ေမာင္ေမာင္ထန္ နဲ႔ မင္းအရမ္းထန္ လို႔ ေပးေနာ္ '
' မင္းထြက္သြားမွာလား ငါကန္ထုတ္ရမွာလား မင္းခန္႔ ' စစ္ကေျပာတာေၾကာင့္
' သြားၿပီ သြားၿပီလို႔ ' မင္းခန္႔တို႔က စ သြားတာေၾကာင့္ စစ္ကၿပဳံးေနေသာ္လည္း ခက္ကေတာ့ နား႐ြက္ဖ်ားေလးေတြနီရဲလို႔။
' ၾကည့္ပါအုံး ကေလးေလးေတြက လုံးကစ္ေနတာပဲ။ ခ်စ္စရာေလးေတြ ' စစ္ကေျပာေနတုန္းမွာပဲ ကေလး ၂ေယာက္လုံးက 'အဲ့ ' ကနဲ အသံျပဳၾကသျဖင့္
' ေမာင္ အျပင္ထြက္ '
' ဘာလို႔လဲ ခက္ရဲ႕ '
' က..ကေလးေတြက ဗိုက္ဆာေနတာ '
သူသိသားပဲ။ သားေတြက ႏို႔ဆာလို႔ အသံျပဳတယ္ဆိုတာကို။ သို႔ေပမယ့္ ခက္ရဲ႕ ပါးေလးေတြက ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ နီရဲေနတာမလို႔ သူ စခ်င္ေနေသးသည္။
' အင္းေလ ဗိုက္ဆာေတာ့လည္း ႏို႔တိုက္လိုက္ေပါ့ ပူတူးေလးရဲ႕ '
' ေမာင့္ ' ခက္ရဲ႕ ဆူေအာင့္ေအာင့္အသံေလးထြက္လာေသာ္လည္း
' ေမာင္တို႔က လင္လင္ေတြေလ ခက္ရဲ႕ ။ ဘာရွက္စရာရွိလို႔လဲ '
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဘယ္ေလာက္ႏွင္ႏွင္ အျပင္ထြက္ဖို႔ ေပကပ္ေနတဲ့ စစ္ေၾကာင့္ ခက္ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ပဲ စစ္ရဲ႕ေရွ႕မွာ သား ၂ေယာက္ကို ႏို႔ပိန္ေလးကို တိုက္လိုက္ရသည္။
ထိုေန႔မွာပဲ မင္းခန္႔ေပးခိုင္းတဲ့ နာမည္မဟုတ္ေပမယ့္ သားတို႔ ၂ေယာက္ကို နာမည္မွတ္ေပးခဲ့သည္က
မင္းေနခက္ နဲ႔ မင္းေစခက္ ဟူ၍....
.
.
.
.
၄ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္
ခက္နဲ႔ စစ္တို႔ ၂ေယာက္သား ငပလီကိုေရာက္ေနၾကသည္။ စစ္က သြားစရာရွိတယ္ဟုဆိုတာေၾကာင့္ နီးနီးနားနားပဲထင္လို႔ လိုက္လာမိတာ ငပလီေရာက္သည္အထိ။ အမႊာ ၂ေယာက္ကိုေတာ့ စစ္က သူတို႔ ၂ေယာက္ shoppingထြက္မွာမလို႔ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဦးမင္းထက္တို႔ အိမ္မွာထားခဲ့ေလသည္။
Advertisement
' ခက္ ေမာင့္ကို စိတ္ဆိုးေနတုန္းလားကြာ '
' ဆိုးတာေပါ့။ မင္းက ငါ့ကို ဒီနားေလးတင္ဆိုၿပီး ညာေခၚလာတာေလ။ ငါ့မွာ ဘာမွလဲ မျပင္ဆင္လိုက္ရပဲ မင္းေနာက္လိုက္လာရတာ။ သားေလးေတြကိုလည္း daddyတို႔နဲ႔ ထားခဲ့ရတာ။ '
' ခက္ကလည္းကြာ။ ခက္ပဲ သားေလးေတြကိုလြယ္ထားရတုန္းက seafoodစားခ်င္လို႔ေျပာထားလို႔ အခုေမာင္က ငပလီလိုက္ပို႔တာေလ။ အခု ခက္ စိတ္ႀကိဳက္စားလို႔ရၿပီ။ '
' ၄ႏွစ္ေတာင္ၾကာမွလား။ ငါျဖင့္ မင္းကတိေပးထားတာ ေမ့ေတာင္ေမ့ေနၿပီ။ '
' ေမာင္ကေတာ့ မေမ့ေသးပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီခရီးက ေမာင္တို႔ရဲ႕ honeymoon လို႔သေဘာထားလိုက္ကြာ ေနာ္။ ဒီ ၄ႏွစ္အတြင္း ခက္က အမႊာ ၂ေယာက္ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ေနတာေလ။ ေမာင္ကို ခက္အနား မကပ္ရဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ခက္နဲ႔လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္လို႔ အခုလိုစီစဥ္လိုက္ရတာ '
' မင္းကိုေတာ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ တကယ္ပါပဲ ဥာဏ္ကိုမ်ားတယ္။ ဒီမွာအၾကာႀကီးမေနဘူးေနာ္ သားတို႔ ေမွ်ာ္ေနမွာစိုးလို႔ '
' ေဟာ ေတြ႕လား။ ဒီေရာက္ေနတာေတာင္ သားတို႔ကို စိတ္ပူေနေသးတယ္။ ၄ႏွစ္လုံးလုံး ဟိုဟာဆိုလည္း သားတို႔၊ ဒီဟာဆိုလည္း သားတို႔၊ ဘယ္မွာလဲ ေမာင့္အတြက္ အခ်ိန္။ ဒီမွာရွိေနတုန္းေလးေတာ့ ေမာင့္ကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ေပးကြာ ေနာ္။ ေမာင္တို႔ ဒီမွာၾကာၾကာမေနပါဘူး '
စစ္အေျပာေၾကာင့္ ခက္ စစ္ကိုသနားသြားသည္။ ဟုတ္တယ္။ ၄ႏွစ္လုံးလုံး သားတို႔ကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ေနတာဆိုေတာ့ ခက္ သူ႔ကို အရင္ကေလာက္ ဂ႐ုမစိုက္မိ။
' သနားပါတယ္ ငါ့ေယာက်ာ္း။ ဒါဆိုလည္း ၿပီးတာပါပဲ ေမာင့္ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ပါ့မယ္ ရၿပီလား '
' ရၿပီ။ လာ အခုေတာ့ ေရတူတူခ်ိဳးၾကေအာင္။ ၿပီးရင္ ခဏနားမယ္ ညေနေစာင္းရင္ ကမ္းစပ္မွာ ခက္စားခ်င္တဲ့ ကင္းမြန္ေတြသြား၀ယ္စားၾကမယ္ '
' ဟုတ္ ' ထို႔ေနာက္ ၂ေယာက္သား ေရတူတူခ်ိဳးၿပီး ကမ္းစပ္ဘက္ကို ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ ကမ္းစပ္တစ္ေလွ်ာက္ ေတြ႕သမွ် ပင္လယ္စာေတြကို ၀ယ္စားၾကၿပီး ၂ေယာက္သား လက္ခ်င္းတြဲကာ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကသည္။ လူေတြက သူတို႔ ၂ေယာက္ကို သိသိသာသာေရာ မသိမသာပါ ၾကည့္ေနၾကၿပီး တီးတိုးေျပာေနၾကေသာ္လည္း ၂ေယာက္လုံး အဖက္မလုပ္ၾက။ ပတ္၀န္းက်င္စကားကို အာ႐ုံစိုက္မိလို႔ ခက္ကို ဆုံးရႈံးရေတာ့မလိုေတာင္ ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္မဟုတ္လား။ အခုေတာ့ ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ စစ္ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့။ သူဂ႐ုစိုက္တာ ခက္နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ သားေလးေတြကိုပင္။ ေန၀င္ဆည္းဆာကို တူတူၾကည့္ေနၾကရင္း ညေရာက္ေတာ့ စစ္ ပိုင္တဲ့ hotelကို ျပန္လာၾကေလသည္။
' ခက္ အခန္းထဲကေစာင့္ေနေနာ္။ ေမာင္ ခဏေနရင္ လိုက္လာခဲ့မယ္။ managerနဲ႔ စကားေျပာစရာရွိေသးလို႔ '
' ဟုတ္ ' စစ္ကို ထားခဲ့ၿပီး ခက္ အခန္းထဲကို ၀င္လာခဲ့ေသာ္လည္း ေတြ႕လိုက္ရသည္က...သူ႔ကို ရယ္ျပေနတဲ့ အမႊာ ၂ေယာက္
' မဟုတ္ပါဘူး ငါမ်က္စိမွားတာပဲေနမွာပါ။ မႏၲေလးကေန ငပလီအထိ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ႏိုင္မွာလဲ မျဖစ္ႏိုင္တာႀကီး ' ခက္ထင္လည္း ထင္ခ်င္စရာ မႏၲေလးနဲ႔ ငပလီကို ၃ရက္ေလာက္ေမာင္းရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း...
' papa... ' သူ႔ကို လွမ္းေခၚေနတဲ့ အမႊာ ၂ေယာက္ေၾကာင့္
' အား !!! သရဲ !!! ' ခက္ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္မိသည္။ ခက္ရဲ႕ ေအာ္သံကိုၾကားေတာ့ စစ္ သူ႔ managerနဲ႔ စကားေျပာေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ခက္ရွိရာကို ေျပးလာမိသည္။ သူအခန္းထဲေရာက္သြားေတာ့
' ေမာင္..သ..သရဲ ' ဟုဆိုကာ သူ႔အေပၚ ခြတက္ေနေသာခက္နဲ႔ သူတို႔ ၂ေယာက္ကို မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနၾကတဲ့ အမႊာ ၂ေယာက္ ။
' သားတို႔က ဘယ္လိုလုပ္... '
' ငါတို႔ေခၚလာတာ ေဟးေဟး ' စစ္ရဲ႕ စကားေတာင္ မဆုံးေသး ေနာက္က ျဖတ္ေျပာလိုက္တဲ့ မင္းခန္႔ေၾကာင့္ စစ္ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ကို ရယ္ခ်င္ပတ္က်ိမ်က္ႏွာနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတဲ့ မင္းခန္႔၊ အစိုး၊ ဂႏိုင္၊ သက္ႏြယ္။
' ခက္ရာ ေအာက္ေလးဘာေလး ဆင္းပါအုံး။ ဘယ့္ႏွယ္ ကိုယ္ေမြးထားတဲ့သားကို သရဲထင္ၿပီးေၾကာက္ရတယ္လို႔ အဟစ္ ' မင္းခန္႔အေျပာေၾကာင့္
' မင္း..မင္းတို႔က ဘယ္လိုလုပ္ '
' ငါတို႔ အန္ကယ္တို႔ဆီသြားေတာ့ စစ္က မင္းကို shoppingထြက္မယ္ဆိုၿပီးေခၚသြားတယ္တဲ့။ အမႊာေလးေတြကိုေတာ့ သူတို႔ကိုထိန္းခိုင္းထားတယ္လို႔ေျပာၾကတယ္ေလ။ ခါတိုင္းဆို မင္းတို႔ ဘယ္သြားသြား အမႊာေတြကိုေခၚသြားၾကေတာ့ ငါတို႔က မသကၤာျဖစ္ေနၾကတာ။ အဲ့ေန႔တစ္ေန႔လုံး စစ္က companyကို မလာဘူးလို႔ အစိုးကေျပာေတာ့ ငါတို႔လည္း စုံစမ္းၾကည့္လိုက္တာ။ ဒီေလာက္ကေတာ့ မခက္ခဲပါဘူး။ သိသိခ်င္း မင္းတို႔ သြားၿပီးေနာက္တစ္ရက္ေနေတာ့ အမႊာေလးေတြကိုပါေခၚၿပီး လိုက္လာခဲ့တာ ေစာေစာကမွေရာက္တာပဲ။ မင္းတို႔ hotelထဲ၀င္လာတာေတြ႕လို႔ ကေလးေတြကို မင္းတို႔အခန္းထဲ ၀င္ေနခိုင္းလိုက္တာ။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဖ်က္လာလုပ္တာေပါ့ အေဟးေဟး '
' လူယုတ္မာေတြ ' စစ္ကေျပာေတာ့
' ဘာလူယုတ္မာလဲ။ မင္းတို႔ကမွ ကေလးေတြကိုထားခဲ့ၿပီး ေပ်ာ္ပါးခ်င္တဲ့သူနဲ႔ ကိုယ္ေမြးထားတဲ့ကေလးကို သရဲထင္ၿပီးေၾကာက္တဲ့သူနဲ႔ '
မင္းခန္႔ေျပာတာမွန္ေနသျဖင့္ သူတို႔လည္း ဘာမွမေျပာေတာ့ေပ။ မင္းခန္႔တို႔ ထြက္သြားၾကေတာ့ ခက္လည္း အမႊာေလးကို သူ႔နားေခၚလိုက္ၿပီး
' papaက သားတို႔ကို ႐ုတ္တရက္ျမင္လိုက္လို႔ လန္႔သြားတာပါသားတို႔ရယ္။ အခုမလန္႔ေတာ့ဘူး ေနာ္ '
' papa ဦးဦးမင္းခန္႔ေျပာတာ ဒီေနရာက ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္တဲ့။ သားတို႔ေမြးေန႔က်ရင္ ဒီကိုလာအုံးမွာလားဟင္ '
အငယ္ေလး မင္းေစခက္ ကေမးေလသည္။
' papa သားက ဒီကိုမလာခ်င္ဘူး။ ဦးေတာ္ကိုပဲသြားခ်င္တယ္ အရင္တုန္းက သားသားေမြးေန႔မွာ လႉသလိုမ်ိဳးေလ ' အႀကီးေလး မင္းေနခက္က ၀င္ေျပာေတာ့ ခက္ မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။ သားေလးေတြ ေမြးပါၿပီဆိုကတည္းက သားတို႔ေမြးေန႔ေတြကို ဘိုးဘြားရိပ္သာတို႔၊ မိဘမဲ့ဂဟာတို႔မွာသာ အလႉလုပ္ခဲ့သည္။ အခု သားႀကီးက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာလႉခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ဧကႏၲ သားႀကီးက...
ခက္ အလန္႔တၾကားနဲ႔ စစ္ကိုၾကည့္မိေတာ့ စစ္လည္း အံ့ၾသေနၿပီး ခက္ကိုျပန္ၾကည့္ေနသည္။
'Papaလို႔ ' သားႀကီးရဲ႕အသံၾကားမွ ခက္တို႔ ၂ေယာက္လုံးသတိ၀င္လာၿပီး
' ေအာ္ အင္း လုပ္ေပးမွာေပါ့သားရဲ႕။ သားစိတ္တိုင္းက်လုပ္ေပးမယ္ေနာ္ '
' သားသားက ကယ္ကယ္နဲ႔ မသြားဘူးေနာ္ '
' အင္း..အင္းပါ သားသေဘာပါ။ papaတို႔ ဆိုင္ကယ္နဲ႔မသြားပဲ ကားနဲ႔ပဲသြားမယ္ေနာ္ အခုေတာ့ သားတို႔လည္း ခရီးပန္းလာတာဆိုေတာ့ အိပ္ၾကရေအာင္ေလ '
'''' ဟုတ္ကဲ့ papa '''' ၿပိဳင္တူေျပာလိုက္ၾကၿပီး ခက္နဲ႔ စစ္ရဲ႕ အလယ္မွာ ေနရာ၀င္ယူၾကသည္။ ညစာငတ္သြားေသာ မင္းစစ္ေမာင္ကေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီးရႈံ႕မဲ့ေနလို႔ေပါ့။
ခက္တစ္ေယာက္ ႏိုးလာေတာ့ ဟိုသားအဖ ၃ေယာက္က မႏိုးေသးေပ။ သားတို႔ေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ ခက္လည္း မေန႔ကလိုမ်ိဳး အစပ္ေတြကို ကေလးေတြေရွ႕စားျပလို႔မရေတာ့ေပ။ ေတာ္ၾကာ သူတို႔ပါလိုက္စားမွ ဗိုက္ေတြေအာင့္ကုန္ေနအုံးမယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကေလးေတြမႏိုးခင္စားထားရေအာင္ အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
မနက္ ၁၀နာရီရွိၿပီမလို႔ ကမ္းေျခမွာ လူစည္ကားေနၿပီ။ ခက္လည္း မေန႔ကသူတို႔၀ယ္ခဲ့တဲ့ဆိုင္ကို သြားလိုက္ၿပီး အကင္ေတြေ႐ြးေနလိုက္သည္။ သူႀကိဳက္တဲ့အကင္ေတြေတြ႕ေတာ့ လက္လွမ္းလိုက္စဥ္ တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ကလည္း ထိုအကင္ေပၚမွာသာ။ လက္စုံေနသျဖင့္ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔ကိုရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္။ သူ႔ေနာက္မွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ေကာင္မေလးေတြ ၃ေယာက္ေလာက္ရွိေနေသးသည္။ ၄ေယာက္စလုံး ခက္ကိုပဲစိုက္ၾကည့္ေနၾကသျဖင့္ ခက္ အေနရခက္စြာ ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္ရင္း
'အဟမ္း ဒီက ယူမွာဆိုရင္ ယူလိုက္ေလ။ က်ေနာ္တျခားအကင္ယူလိုက္မယ္ '
' အာ...ရပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္။ ေမာင္ေလးပဲယူလိုက္ပါ။ မမက ေနာက္မွလာတာပဲ ေမာင္ေလးကို ဦးစားေပးပါတယ္ '
' မဟုတ္တာပဲ ယူလိုက္ပါ။ မိန္းကေလးဆိုေတာ့ ဦးစားေပးရမွာေပါ့ '
သို႔ႏွင့္ သူယူ ကိုယ္ယူ ျဖစ္ေနၾကတုန္း
' အမႊာေလးတို႔အေဖ!!! ' ေခၚသံၾကားသျဖင့္ ခက္ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ စစ္။ စစ္က သူတို႔ဆီေလွ်ာက္လာရင္း ဟိုမိန္းကေလးတစ္သိုက္ကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၾကည့္လိုက္ကာ ခက္ဘက္ကိုလွည့္လာေတာ့ ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး
' ေမာင္ႏိုးႏိုးခ်င္း ပူတူးကိုမေတြ႕လို႔ လိုက္ရွာေနတာ။ အမႊာေလးေတြကလည္း သူတို႔ papaကိုမေတြ႕လို႔ ငိုေနၾကတယ္ '
' သားတို႔က ႏိုးေနၾကၿပီလား။ ဘယ္သူနဲ႔ထားခဲ့တာလဲ '
' မင္းခန္႔တို႔ကို ခဏထိန္းခိုင္းထားၿပီး ေမာင္က ပူတူးေလးကိုလာရွာတာ။ ထင္တဲ့အတိုင္း ေမာင့္ပူတူးေလးက ဒီကိုေရာက္ေနတာပဲ ' ေမာင္ႏွင့္ ပူတူးခ်င္းထပ္ေနေသာ စစ္ေၾကာင့္ စစ္သူ႔ကို သ၀န္တိုေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္သည္။ စစ္ကလည္း ခက္လို႔ မေခၚပဲနဲ႔ ပူတူးလို႔သာေခၚေလသည္။ ဟိုမိန္းကေလးေတြကို ခက္ရဲ႕ နာမည္ တစ္လုံးတစ္ေလေတာင္ မသိေစခ်င္ပါ။
' ဒီကညီမတို႔က အကင္ယူမွာဆို ယူလိုက္ေတာ့ေလ။ ပူတူးကေတာ့ မစားရေတာ့ဘူးေနာ္။ လာ ေမာင္တို႔ျပန္ရေအာင္ ' ဟုဆိုကာ ခက္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီးထြက္မည္အျပဳ
' ခ..ခဏေလးပါ။ အကိုတို႔က '
' အကိုတို႔က လက္ထပ္ထားတာ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာၿပီဗ်။ ကေလး ၂ေယာက္လဲေမြးထားေသးတယ္။ ပူတူးေလးကိုယ္တိုင္လြယ္ၿပီးေမြးထားတာေလ။ ၿပီးေတာ့ အကို႔ေယာက်ာ္းရဲ႕ အသက္က ၃၀ေက်ာ္ေနၿပီဗ်။ ေမာင္ေလးမဟုတ္ဘူး။ ဒါဆို အကိုတို႔ကိုခြင့္ျပဳပါအုံး သားေလးတို႔ေစာင့္ေနမွာစိုးလို႔ ' ဟုဆိုကာ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ က်န္ခဲ့တဲ့ မိန္းကေလးတစ္သိုက္မွာေတာ့
' ဟဲ့ ငါက အခု ရွသြားတာလား။ အိုက္ယား မႏၲေလးမွာရွတာနဲ႔တင္မေလာက္လို႔ ငပလီထိလာၿပီး ဖန္သားနန္းေတာ္ေဆာက္ေနမိတာပဲ။ အခုေတာ့ ဖန္သားနန္းေတာ္ေပၚကေနၿပီး ေန၀င္တာကို ထိုင္ၾကည့္ေနရေတာ့မယ္ ပူးဝါး မိုင္ လိုက္ဖ္ ' ဟုဆိုကာ ေျပာေနေသာ ကေလးမေလးကို က်န္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြက ႏွစ္သိမ့္ေပးေနၾကေလသည္။
ညေနေရာက္ေတာ့ သားတို႔နဲ႔ အတူ ေရသူမ႐ုပ္ထုရွိရာကို ထြက္လာၾကေလသည္။ မင္းခန္႔တို႔ ၂တြဲက အမႊာေလးေတြကို တစ္ေယာက္စီထိန္းေပးၾကေတာ့ စစ္က သူ႔ပူတူးေလးကိုပဲ ထိန္းစရာရွိသည္။ မနက္က ကိစၥကို အခုထိ အခဲမေက်ႏိုင္ေသး။ သူ႔ပူတူးေလးကလဲ တစ္သားေမြးတစ္ေသြးလွေနတာက ခက္သည္။ အသက္ ၃၃ႏွစ္လို႔ မထင္ရေလာက္ေအာင္ပင္ ႏုပ်ိဳေနေသာ ခက္ကို သူစိတ္မခ်တာ လြန္သည္ဟုမဆိုႏိုင္။ မနက္ကလည္းၾကည့္ပါလား သူ႔ပူတူးေလးကို သြားရည္တျမားျမားနဲ႔ ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတာ။ ေတြးေလ ခက္ကို စိတ္မခ်တာက ပိုလာေလေလမလို႔ သူ႔ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး သားေလးတို႔ကို ၾကည့္ေနတဲ့ခက္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေပြ႕ဖက္ထားမိျပန္သည္။ ခက္တစ္ေယာက္ သူ႔ကို အတင္းအၾကပ္ဖက္ထားတဲ့ စစ္ေၾကာင့္ စစ္သူ႔ကိုစိတ္မခ်ျဖစ္ေနတာကို ရိပ္မိသြားသည္။ ေပါင္းသင္းလာတာ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ။ စစ္ရဲ႕ အျပဳအမူကေနၿပီး စစ္ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာ သူသိေနၿပီေလ။ ထို႔ေၾကာင့္
' စိတ္မခ်မျဖစ္ပါနဲ႔။ ေမာင့္တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ခ်စ္တာေလ မယုံဘူးလား '
' ခက္ကိုယုံပါတယ္။ တျခားလူေတြကို မယုံတာ '
' ေမာင္ရာ...ဒါဆို ဟိုးက ပင္လယ္ျပာႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ညစ္ေနတာေတြ ေျဖေဖ်ာက္လိုက္။ '
' ခက္..'
' ဟင္ '
' အရမ္းခ်စ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေမာင့္ကို ခြင့္လႊတ္ၿပီး အစကေနျပန္စခြင့္ေပးခဲ့လို႔။ ေမာင္တို႔ရဲ႕ ရင္ေသြးေလးကို ေမြးေပးခဲ့လို႔။ ေမာင့္ကို မိသားစုဘ၀ေလးေပးခဲ့လို႔ '
' ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေမာင္။ ေနာင္တရၿပီး ငါ့ကို ေတာင္းပန္ေပးခဲ့လို႔ ။ ငါ့ဆီကို ျပန္လာခဲ့လို႔။ ၿပီးေတာ့ အရမ္းလည္း ခ်စ္တယ္ ' ၂ေယာက္သား တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ျမတ္ႏိုးစြာၾကည့္ေနၾကတုန္း
''''' papa!! daddy !!''''' ဟုၿပိဳင္တူေခၚကာ သူတို႔ကိုလက္ရမ္းျပေနၾကတဲ့ အမႊာေလးေတြကို ၿပဳံးၿပီးၾကည့္ေနၾကေလသည္။
ခ်စ္လြန္းလို႔ အျပစ္မျမင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ အခ်စ္ႀကီးလို႔ အမ်က္ႀကီးခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလးတို႔ ၂ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀က
မုန္တိုင္းေတြလည္း ထန္ခဲ့ၿပီ....
ေလျပင္းေတြလည္းတိုက္ခဲ့ၿပီ....
လႈိင္းလုံးႀကီးေတြလည္း ႐ိုက္ခတ္ခဲ့ၿပီ....
အခုေတာ့ သက္တန္႔ေရာင္ေကာင္းကင္ႀကီးရဲ႕ေအာက္မွာ...
တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလေျပေလညႇင္းေလးကို ရႉရႈိက္ရင္း...
အဆုံးမရွိ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ပင္လယ္ျပာႀကီးရဲ႕ အလွအပကိုခံစားရင္း....
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အသက္ထက္ဆုံး ေပါင္းသင္းေနထိုင္သြားပါ့မယ္လို႔ ကတိျပဳလိုက္ၾကေလသည္။
'''' ေနာင္ဘ၀ေတြအထိေပါ့ ''''
' ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္စခြင့္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေမာင့္သက္လွယ္ '
💚💚💚 THE END 💚💚💚
အမႊာထဲက အႀကီးေလး
အမႊာထဲက အငယ္ေလး
Advertisement
Dungeon Island
Reincarnated into a dungeon core beneath an island after losing my memories. I don’t yet know what happened to me, why I am here and the likes. But one day I will find out and then I will settle on my next actions. For now, I just have to take care of my little crabs. Warning: the 'Grimdark', 'Gore' and 'Traumatising content' are not there for show. They may not be fully relevant in the first chapters, but they are definitely there for a reason. Schedule: when I feel like it (usually between Wednesday and Friday night). This story is not a really serious work, I will use it to train my writing skills before going back to my other stories (Jezoi, and Vlaryne) that are currently on hold.
8 173The Girl from the Mountain
Alexandra Bedford is a weapon, a young woman with telekinetic powers capable of leveling entire cities, born to fight in the desolate remains of post-apocalyptic North America. There is only one problem: she may be losing control of her abilities. Sixteen years after a global pandemic devastated the earth’s population, the lines in the old United States have been drawn between the Cheyenne Directorate in Colorado and the New England Alliance on the East Coast. The Directorate, of which Alexandra is a part, is a small but powerful organization dedicated to returning the country to its former glory. However, when a diplomatic mission to the New England Alliance goes wrong, Alexandra finds herself at the center of a bloody civil war. Battles are fought on the old highways and in dilapidated towns and once-great cities. And as the conflict escalates, all of North America faces the threat of being burnt away by nuclear fire. Against this backdrop of war, Alexandra tries to uncover the long-hidden secrets behind the plague, her abilities, and the two men fighting to decide the fate of the United States - Henry Bedford, Alexandra's father and leader of the Directorate, and John Martin, the mysterious figure at the heart of the New England Alliance who may hold the key to everything she seeks. None of this will matter, however, unless Alexandra can prevent the power growing inside her from taking over and consuming the very world she is fighting to save. Author's Notes: I appreciate you taking a look at my novel, The Girl from the Mountain. If you're a fan of post-apocalyptic fiction, military thrillers, and/or cosmic horror, I think you'll enjoy this story. I completed the novel's first draft back in 2011 and made significant changes in 2016. Since then, I've more-or-less sat on the manuscript while working on other projects. Thanks to a bit of prodding, I've decided to send this story out into the wild with some touch-ups and additional revisions. I welcome any comments or criticisms, and I hope you enjoy The Girl from the Mountain!
8 227Growing Puppets
A year has gone by since Verra was transported to this fantasy world. It is time to weave webs and grow puppets.This is a story of a simple man with a simple wish, to rule the world from the shadows.
8 118A Murder of Crows (Editing)
Sixteen-year-old Judeth, residing in the small town of Saje, finds her life irrevocably torn apart when her sweetheart is arrested and presumed killed by the invading nation Radkka. She flees and begins the journey of discovering who she is while rebuilding her life with remnants of the old, and the aid of friendships forged along the way. Meanwhile, the Fallen God of Lightning, Icthys, reborn as Lord of Radkka, searches for the reincarnated Godchild, his granddaughter, who legend foretells will be his undoing, while he strives for dominion over the continent. Judeth is blissfully unaware that her life is deeply entwined with the Fallen Gods and the fate of the world. (This is the first book of two) Cover designed by Satana
8 152The Way Back Home
Being kidnapped against one's will to another world under the pretense of defeating the Demon Lord was a luxury that not everyone could afford. Ivan Weiss is unfortunate enough to be dragged into this mess with other four students. It didn't stop at that, he was soon kicked out after a skill reveal process showed that he possessed a skill of unknown use. Unable to go home, betrayed, and bitter, he vowed to find a way back home with any means necessary and took revenge to the ones who made him felt this way. But, with weird passive skill [Assimilation] that was barely unreadable, would his revenge turn to dust?
8 123Gracie
Grace's life wasn't ordinary at all. She's super small for her age and has no family. She meets a guy at her work who she becomes a good friend of hers. After working there for a bit she gets invited to dinner by his family .. little did she know is that she wouldn't be leaving after
8 173