《Let Me Start Again [Completed]》LMSA 12
Advertisement
'မင်းခန့် ဘာတွေတွေးနေတာလဲ? သွားကြမယ်လေ'ဟုဆိုကာ တစ်ယောက်သောသူ၏လက်ကိုဆွဲကာ ရှေ့မှထွက်သွားလေသည်။ သေချာပေါက်
သူလက်ဆွဲသွားတဲ့လူက ဟန်နီနိုင်တော့မဟုတ်ဘူးပေါ့ :)
ဒါပေါ့။ လက်ဆွဲခံလိုက်ရတဲ့သူက ခက် ပါ။ စစ်
စရောက်ကတည်းက ကိုယ်လုံးသေးသေးလေးနဲ့
လူအုပ်ကြားထဲတိုးတိုးပြီး ကနေတဲ့ ခက်ကိုကြည့်ပြီး အူတွေယားနေတာ။ အစကတော့ ခက်ကသင်္ကြန်ကိုသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တစ်ခါမှမလည်ဖူးတာမလို့ သူလူမှားတယ်ပဲထင်နေတာ။ လူတွေတိုးပြီး အနားထိသွား
ကြည့်တော့မှ ခက်မှန်းသိရတာ။ ဘေးမှာမင်းခန့်တို့ကိုပါမြင်ရတော့ ပိုသေချာသွားတာပေါ့။ ယောကျာ်းလေးတန်မဲ့ အသားဖြူလွန်းပြီး နေဒဏ်ကြောင့်နီရဲနေတဲ့ ပါးလေးတွေ ရေဒဏ်ကြောင့် ချမ်းလို့တုန်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေက မြင်ရတဲ့သူတိုင်း မျက်စိမလွှဲနိုင်အောင်ကို လှပရက်လွန်းသည်။ နောက်တော့
မင်းခန့်ရော ခက်ရဲ့သူငယ်ချင်းတွေပါ ဟန်နီ့ကိုမခင်ချင်ကြဘူးထင်ပါရဲ့။ ချက်ချင်းကိုပဲရှောင်ထွက်သွားကြတယ်။ မင်းခန့်ကပါနေ့လည်စာသွားစားမလို့ မင်းတို့ဆက်ကကြလို့ပြောတုန်းက သူတို့ကိုပါနေ့လည်စာအတူစားဖို့မခေါ်ချင်မှန်းရိပ်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဟန်နီကအလိုက်ကမ်းဆိုးမသိစွာ သူပါလိုက်ချင်တယ်ပြောတော့ မင်းခန့်မျက်နှာပျက်သွားတာလည်းသူမြင်လိုက်တယ်။ စစ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ခက်နဲ့
မတွေ့တာကြာပြီဖြစ်တာကြောင့်ရော ဘာလို့မှန်းမသိ ခက်ကိုမင်းခန့်တို့နဲ့ သီးသန့်ကြီးတွဲမတွေ့ချင်တာကြောင့်ပါပေါင်းပြီး လိုက်မယ်ဟုပြောကာ ခက်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီးထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူသာခက်ကိုဆွဲပြီးအရင်ထွက်မလာရင် မင်းခန့်က ခက်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီးထွက်လာတော့မှာ။ စစ်တို့ထွက်သွားတော့
ဟန်နီက မတ်တပ်ကြီးမေ့ပြီးကျန်နေခဲ့သည်။
(အခု ကိုကိုက ငါ့ကိုထားခဲ့ပြီး ခက်ထန်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီးထွက်သွားတာလား*) မင်းခန့်ကလည်း ၀တ်ကျေတန်းကျေအနေနဲ့
'ဟန်နီနိုင် မင်းမလိုက်ချင်လည်း ဒီမှာတစ်ယောက်ထဲနေခဲ့ပြီးဆက်ကနေလို့ရသေးတယ်နော်။ ငါတို့ကတော့သွားပြီ' ဟုဆိုတော့
'ခဏလေး ခဏလေး ငါရောလိုက်မယ်'
(အံမယ် ငါတဲ့ စစ်ရဲ့ရှေ့မှာကျတော့ သူ့ကိုယ်သူ
ဟန်နီ ဟန်နီနဲ့ ကြားရတဲ့သူတွေရဲ့နားကို ရုံးပတီသီးတွေ ဂေါ်ရခါးသီးတွေနဲ့ ပွတ်နေတယ်လို့ခံစားရလောက်အောင်ကို ချွဲပျစ်တဲ့အသံကြီးနဲ့ပြောနေပြီးတော့ ကွယ်ရာရောက်တော့ ငါတဲ့။ မင်းသမီးခေါင်း no no သူကမင်းသမီးနေရာနဲ့မတန်ဘူး အရူးခေါင်းဆောင်းထားတဲ့ ဘီလူးမ*) မင်းခန့်ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကို ရယ်မိလေသည်။ ဟန်နီကတော့
'လာလေ ဟိုမှာ ကိုကိုတို့ကိုမမှီပဲနေအုံးမယ်' ဟုဆိုကာ ရှေ့ကထွက်သွားလေတော့သည်။
စစ်တစ်ယောက် ခက်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး လူအုပ်ရဲ့အပြင်ရောက်မှ ဟန်နီကျန်နေခဲ့သေးမှန်းသတိရတော့သည်။
(ဟုတ်သားပဲ ငါအခုမှ ဟန်နီ့ကိုထားခဲ့တာသတိရတယ်။ ခက်ကိုမင်းခန့်ကလက်ဆွဲပြီး ထွက်သွားမှာစိုးလို့ ငါအရင်ထွက်လာတာနဲ့ ဟန်နီ့ကိုမေ့သွားတယ်*)
နောက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့ ဆူပုပ်ပုပ်မျက်နှာနဲ့ဟန်နီကရှေ့က ပြီတီတီမျက်နှာနဲ့ မင်းခန့်ကနောက်က။
'စစ် မင်းတို့ပါနေ့လည်စာလိုက်စားမယ်ဆိုတာကတော့ရပါတယ် ။ ဒါပေမယ့် ဆိုင်ကယ်ကတော့မလောက်ဘူးနော်။ ငါတို့က လေးယောက်ကိုဆိုင်ကယ်နှစ်စီး ကွက်တိပဲ။ ပြီးတော့ ဒီမှာစားမှာမဟုတ်ဘူး'
'ဒါဆို မင်းတို့၄ယောက်က ဘယ်မှာစားကြမှာလဲ? ဆိုင်ကယ်အတွက်ကတော့မပူနဲ့ ငါနဲ့ဟန်နီလဲ တစ်စီးပါတယ်' ဟုစစ်ကပြန်မေးတော့ မင်းခန့်က
'ငါတို့က ဦးပိန်တံတားဘက်သွားစားကြမှာ။ အဲ့ဒီမှာ ဂဏန်းတွေရော ပုစွန်တွေရော အကုန်ရတယ်။ ခက်ကလည်း ပင်လယ်စာကြိုက်တယ်ဆိုတော့လေ။ ဟိုမှာအေးဆေးနေပြီးမှ အနောက်ကျုံးဘက် ခရီးဆက်မှာ။ မင်းတို့က နေ့လည်ခင်း ရေပိုက်တွေ
ပြန်ဖွင့်ပေးတဲ့အချိန် ဒီကိုရောက်ချင်တယ်ဆိုရင်တော့ မလိုက်တာကောင်းတယ်' ဟုဆိုတော့
'ရပါတယ် ငါတို့လည်းအေးဆေးဖြစ်မှပြန်လာတာပေါ့။ မင်းတို့နဲ့ပဲလိုက်မယ်'
(မလိုက်စေချင်လို့ပါဆို ဒီနွားကတော့*)
(မင်းမလိုက်စေချင်တာကြီးက သိသာလိုက်တာ
မင်းခန့်ရာ။ စိတ်ချ ငါကလည်းမလုပ်နဲ့ဆိုတာကိုမှလုပ်ချင်တာ။ လိုက်ဖြစ်အောင်ကိုလိုက်အုံးမှာ*)
နှစ်ယောက်သား အကြည့်ချင်းစစ်ခင်းနေကြလေသည်။ ခက်ကတော့ နေရခက်ကာ
'ဒါဆိုလည်းသွားကြရအောင်လေ သက်နွယ်တို့စောင့်နေရလိမ့်မယ်' ဟုဆိုပြီး မင်းခန့်လက်ကိုဆွဲကာထွက်လာလေသည်။ စစ်တို့ကလည်းနောက်ကလိုက်လာသည်။ ဆိုင်ကယ်အပ်တဲ့နားရောက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်း ဂနိုင်တို့ ၂ယောက်ကစောင့်နေကြသည်။ မင်းခန့်က
'စောင့်နေရတာကြာသွားလား?'မေးတော့
'မကြာပါဘူး တရေးအိပ်လို့ရရုံလောက်ပါပဲ' ဂနိုင်ကပြန်ဖြေလေသည်။ သက်နွယ်ကတော့ ဒီ ၂ယောက်ကြားဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းမသိ။ တွေ့တာနဲ့ကိုက်နေကြသော ၂ယောက်။ ထို့နောက် မင်းခန့်ကစစ်တို့ဘက်ကိုလှည့်ကာ
'မင်းတို့ဆိုင်ကယ်ကရော ဒီမှာအပ်ထားတာလား?'
'မဟုတ်ဘူး ရှေ့တစ်လမ်းကျော်မှာအပ်ထားတာ။
ငါ သွားယူလိုက်အုံးမယ် ဒီလမ်းထိပ်ကစောင့်ကြ'
'ကိုကို ဟန်နီကရော ဒီမှာပဲစောင့်ရမှာလားဟင်?' ဟန်နီကသနားစဖွယ်အသံလေးနဲ့မျက်နှာလေးငယ်ပြီးမေးလေသည်။ သဘောကတော့ သူ့ကိုပါခေါ်စေချင်တဲ့သဘော။
(အေး စောင့်ရမှာ တိုင်နဲ့ခေါင်းနဲ့။ ဒီတစ်ယောက်ဟာလေ ငါတို့ရဲ့ ခက်လေးလောက်တောင်ချစ်ဖို့မကောင်းပဲနဲ့ မူယာမာယာတွေများပြနေတာ ချစ်စရာ
မကောင်းပဲရွံစရာတောင်ကောင်းသွားသေးတယ်*)
ဒါကိုတော့ သက်နွယ်စိတ်ထဲမှာပဲပြောဖြစ်ကာ
'နင်လိုက်ချင်လိုက်သွားလေ ငါတို့ ၄ယောက်ဒီနားကပဲစောင့်နေမယ်'ဟုဆိုတော့
'ကိုကို ဟန်နီလည်းလိုက်မယ်နော်'
'အင်းပါ လိုက်ခဲ့' စစ်တို့ထွက်သွားတော့ သက်နွယ်တစ်ယောက်ကတော့
'အမလေးအေ ဘယ့်နှယ် တရုတ်သရဲနဲ့ မလေးရှားစုန်း ပေါင်းထားတဲ့ရုပ်ကြီးနဲ့ ကိုကို ကိုကိုဆိုပြီးခေါ်နေလိုက်တာများ မြင်ရကြားရတာ မတင့်တယ်လိုက်တာ။ သိပ်သိပ်မူယာမာယာတွေများတာပဲ မြေခွေးမ'
'ဟားဟားဟား သက်နွယ်ရာ ပြောလဲပြောတတ်တယ် တကယ်ပါပဲ ဟားဟား' ဂနိုင်နဲ့မင်းခန့်က ရယ်လေသည်။ ခက်ကတော့ သူနဲ့မဆိုင်တဲ့အတိုင်း တုပ်တုပ်မှမလှုပ်။ စစ်တို့ပြန်ရောက်လာတော့ မင်းခန့်ဆိုင်ကယ်ထွက်မယ်အလုပ်..
'ခဏလေး ခက် မင်းကဘယ်သူ့နောက်ကစီးမှာလဲ'စစ်ကမေးတော့
'ဟ ဒီကောင်ဘာကြောင်တာလဲ။ ခက်ကငါ့နောက်မှာထိုင်နေတာမြင်ရဲ့သားနဲ့ ဘယ်သူ့နောက်ကစီးမှာလဲဆိုတော့'
'မင်းခန့် မင်းအသာနေစမ်း။ ငါပြောချင်တာက ခက် ငါ့နောက်မှာစီးမှာလားလို့'
'ရတယ်စစ် မင်းနောက်က ဟန်နီနိုင်ပါတယ်လေ။ ငါကမင်းခန့်ရဲ့နောက်ကပဲစီးလိုက်တော့မယ်။ မင်းခန့်ဖြေးဖြေးပဲမောင်းနော်' စစ်ကိုပြောနေရင်းနဲ့ မင်းခန့်ကိုပါ သတိပေးလိုက်သည်။
'အေးပါကွာ ဖြေးဖြေးပဲမောင်းမှာပါ။ ငါတို့ဖြူလုံးလေးကို မထိခိုက်စေရဘူး ဟုတ်ပြီလား' ဟုဆိုတော့ ခက် မင်းခန့်လက်မောင်းကို အသာထိုးလိုက်သည်။
စစ်ရဲ့မျက်နှာကြီးကတော့ မှုန်ကုပ်လို့ပေါ့။ ထို့နောက်မှာတော့ ဦးပိန်တံတားကိုထွက်လာကြသည်။ ဟိုရောက်တော့ ဟန်နီက သူ့သူငယ်ချင်းတွေကိုတွေ့လို့သွားနှုတ်ဆက်လေတယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေကတော့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ၀င်ထိုင်ကြကာ
'ခက် မင်းအတွက် ပုစွန်ကြော်မှာလိုက်မယ်နော် စားမှာမလား?'
'အင်းစားမယ်လေ။ မင်းခန့်ငါ့အတွက် လက်ဖက်သုပ်ရောမှာပေး' ဟုဆိုတော့
'လက်ဖက်သုပ်မစားရပါဘူး!!!' အော်သံထွက်လာလေသည်။ အော်တဲ့သူက မင်းခန့်မဟုတ် စစ်သာ။
Advertisement
'ခက် မင်းကလက်ဖက်သုပ်စားရင် ဗိုက်အောင်ြတတ်တာမသိဘူးလား? ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသိရဲ့သားနဲ့ မရဘူး မစားနဲ့ ဗိုက်အောင့်လိမ့်မယ်' ဟုဆိုကာ စားပွဲထိုးလေးအား
'ညီလေး ပုစွန်ကြော်နှစ်ပွဲ ထမင်းဆီဆမ်းနှစ်ပွဲ ပြီးတော့ ဂဏန်းကြော်ရယ် ငါးကြော်ရယ်ကတစ်ပွဲစီချပေးနော်။ ခက် မင်းကဘာသောက်အုံးမလဲ'
'ဟင် ရတယ် ငါဘာမှမသောက်တော့ဘူး။ ညီလေး
အကို့ကို ထမင်းဆီဆမ်း...'
'ထမင်းဆီဆမ်းက ငါမင်းအတွက်မှာထားပြီးသားလေ တခြားဘာသောက်ချင်သေးလဲလို့မေးတာ'
'ငါ့အတွက်မှာပေးတာလား။ ငါက ဟန်နီ့အတွက်မှာပေးတယ်ထင်နေတာ'
'ဟန်နီ့အတွက်က သူလာမှသူစားချင်တာမှာလိမ့်မယ် ငါမှာထားတာတွေသူမကြိုက်မှာစိုးလို့။ ကဲပါ မင်းဘာစားချင်သေးလဲသာပြော'
'တော်ပါပြီ ဘာမှမမှာတော့ဘူး မင်းမှာပေးထားတာပဲစားတော့မယ်'
'အိုခေအိုခေ ညီလေး အကိုမှာထားတာတွေရယ် ပြီးတော့ မြန်မာဘီယာတစ်ပုလင်းရယ်ချပေးနော်' စစ် သူတို့အတွက်မှာပြီးသွားမှမင်းခန့်တို့ဘက်ကိုမေးငေါ့ပြလေသည်။ မင်းတို့က ကိုယ့်ဘာသာမှာစားဆိုတဲ့သဘော။ (တော်သေးတာပေါ့ ငါတို့ကိုသတိရသေးလို့။ နေပါအုံး သူကအခု ဟန်နီ့အတွက်မဟုတ်ပဲ ခက်အတွက်မှာပေးတာဆိုတော့ ခက်ကိုကြိုက်တာလား
မကြိုက်တာလား? ဟန်နီ့ကိုချစ်နေတယ်လဲပြောသေးတယ် ဟန်နီ့အကြိုက်ကျတော့မသိဘူး
ခက်အကြိုက်ပဲသိနေတာကရော?*) သက်နွယ်ရဲ့ခေါင်းပေါ်မှာတော့ question markလေးတွေတန်းစီပြီးပေါ်နေလေသည်။ ဂနိုင်က
'သက်နွယ်နင်ပဲကျန်တော့တယ် ဘာမှာမလဲ?'ဟုမေးတော့
'Question mark'
'ဟမ်???'
'အာ ယောင်သွားလို့ ယောင်သွားလို့။ ငါ့ကိုလဲ နင်စားတာပဲမှာပေး အနိုင်'
'ဒါဆိုညီလေး ထမင်းဆီဆမ်းကိုကြက်ပေါင်ကြော်နဲ့နောက်တစ်ပွဲထပ်လုပ်ပေးလိုက်နော်' စားပွဲထိုးလေးထွက်သွားပြီးသိပ်မကြာ ဟန်နီနိုင်ပြန်ရောက်လာလေသည်။ သက်နွယ်တို့ ၄ယောက်ကထွေရာလေးပါးပြောနေကြကာ စစ်ကသူ့ဖုန်းနဲ့သူအလုပ်ရှုပ်နေတာမို့ ဟန်နီတစ်ယောက်ထဲအူကြောင်ကြောင်လေးဖြစ်နေသည်။ တစ်အောင့်အကြာ စားစရာတွေလာချတော့
'ဝါး ကိုကိုကအရမ်းတော်တာပဲ ဟန်နီ့အတွက်ပါ
မှာပေးတယ်။ ပုစွန်နဲ့ဂဏန်းကိုမကြိုက်ပေမယ့် ကိုကိုမှာပေးထားတာမလို့ ကောင်းကောင်းစားပါ့မယ်နော်'ဟုဆိုကာ ပုစွန်ကြော်ကိုနှိုက်မယ်ပြင်တော့ သက်နွယ်က သူ့လက်ကို 'ဖြန်းခနဲ' လှမ်းရိုက်ချလေသည်။ ပြီးမှ
'ဒါကနင့်အတွက်မှာပေးထားတာမဟုတ်ဘူး။ ခက်အတွက်မှာပေးထားတာ မယုံရင်နင့်ကိုကိုဆိုတဲ့သူကိုမေးကြည့်' ထိုအခါမှ စစ်က
'ဟုတ်တယ်ဟန်နီရဲ့ ဒါတွေက ကိုယ်နဲ့ခက် ၂ယောက်ထဲအတွက်ပဲမှာထားတာ ဟန်နီက ပုစွန်တွေမကြိုက်ရင် တခြားဟာမှာလိုက်လေ'ဟုဆိုကာ စားပွဲထိုးလေးကိုခေါ်ပေးလေသည်။ မင်းခန့် ဂနိုင်နဲ့ သက်နွယ်တို့ကတော့
ဟန်နီ့ရဲ့ အိုစာသွားတဲ့မျက်နှာကြီးကို အရသာခံပြီးကြည့်နေကြလေသည်။ ပြီးမှ မင်းခန့်က
'ဟားးး ကောင်းလိုက်တာ'
'ဘာ နင်ကငါ့ကိုရွဲ့ပြောတာလား?'
'အိုး မဟုတ်ရပါဘူး ဒီဘီယာလေးကသောက်လို့ကောင်းလို့ပြောတာပါ။ ဘယ့်နှယ်ကြောင့်မင်းကိုပြောတယ်ထင်နေရတာလဲ? ဂနိုင် ဘီယာလေးကသောက်လို့ကောင်းလား?' ဟုမင်းခန့်က မီးမွှေးပေးတော့
'ကောင်းတာပေါ့ဟ ဇိမ်ဆွဲခံပြီးသောက်လို့လားမသိဘူး အရသာလေးကိုရှိနေတာပဲ။ ဟိုမှာသောက်တဲ့ဘီယာကဒီလောက်မကောင်းဘူးနော်။ ဘာကွာသွားလဲမသိဘူး' ဟုဆိုကာ ဂနိုင်ကလောင်စာထပ်ဖြည့်ပေးကာ
'နင်တို့ကလည်းဟယ် ဟိုကနဲ့ ဘယ်တူမလဲ။ ဒီမှာက မျောက်ပွဲလည်းရှိတယ်လေ။ အဲ့ဒါကြည့်ရင်းသောက်တော့ပိုအရသာရှိတာပေါ့' ဟူ၍ သက်နွယ်က လေတိုက်ပေးလေသည်။ ဟန်နီတစ်ယောက်ဒေါသထွက်လာသဖြင့် စားပွဲထိုးလေးအား
'ဘာမှ မမှာတော့ဘူး သွားတော့!!' ဟုအော်ထုတ်လိုက်သဖြင့် သက်နွယ်က
'တစ်ခုခုစားထားမှ ဟိုရောက်ရင်ကဲနိုင်မှာနော်။ တော်ကြာ မူးလဲနေမှာစိုးလို့စေတနာမပါ့တပါနဲ့ပြောပြတာ' ဟန်နီဒေါသထွက်လွန်း၍ စစ်တစ်ယောက်များသူ့ကိုကူပြောပေးလိုပေးငြား စစ်ကိုကြည့်လိုက်လေသည်။
To be continued.....
စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံမှားတာရှိရင် အခင့်ကိုလာပြောပေးလို့ရပါတယ်နော်။ အခင်လဲ ပြန်တော့စစ်ထားပါတယ်။ မျက်စိလျှမ်းပြီး အမှားရှာမတွေ့တာဖြစ်မှာစိုးလို့ပါ 愛你愛你💚💚
'မင္းခန္႔ ဘာေတြေတြးေနတာလဲ? သြားၾကမယ္ေလ'ဟုဆိုကာ တစ္ေယာက္ေသာသူ၏လက္ကိုဆြဲကာ ေရွ႕မွထြက္သြားေလသည္။ ေသခ်ာေပါက္
သူလက္ဆြဲသြားတဲ့လူက ဟန္နီႏိုင္ေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ :)
ဒါေပါ့။ လက္ဆြဲခံလိုက္ရတဲ့သူက ခက္ ပါ။ စစ္
စေရာက္ကတည္းက ကိုယ္လုံးေသးေသးေလးနဲ႔
လူအုပ္ၾကားထဲတိုးတိုးၿပီး ကေနတဲ့ ခက္ကိုၾကည့္ၿပီး အူေတြယားေနတာ။ အစကေတာ့ ခက္ကသၾကၤန္ကိုသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တစ္ခါမွမလည္ဖူးတာမလို႔ သူလူမွားတယ္ပဲထင္ေနတာ။ လူေတြတိုးၿပီး အနားထိသြား
ၾကည့္ေတာ့မွ ခက္မွန္းသိရတာ။ ေဘးမွာမင္းခန္႔တို႔ကိုပါျမင္ရေတာ့ ပိုေသခ်ာသြားတာေပါ့။ ေယာက်ာ္းေလးတန္မဲ့ အသားျဖဴလြန္းၿပီး ေနဒဏ္ေၾကာင့္နီရဲေနတဲ့ ပါးေလးေတြ ေရဒဏ္ေၾကာင့္ ခ်မ္းလို႔တုန္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ျမင္ရတဲ့သူတိုင္း မ်က္စိမလႊဲႏိုင္ေအာင္ကို လွပရက္လြန္းသည္။ ေနာက္ေတာ့
မင္းခန္႔ေရာ ခက္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြပါ ဟန္နီ႔ကိုမခင္ခ်င္ၾကဘူးထင္ပါရဲ႕။ ခ်က္ခ်င္းကိုပဲေရွာင္ထြက္သြားၾကတယ္။ မင္းခန္႔ကပါေန႔လည္စာသြားစားမလို႔ မင္းတို႔ဆက္ကၾကလို႔ေျပာတုန္းက သူတို႔ကိုပါေန႔လည္စာအတူစားဖို႔မေခၚခ်င္မွန္းရိပ္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဟန္နီကအလိုက္ကမ္းဆိုးမသိစြာ သူပါလိုက္ခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ မင္းခန္႔မ်က္ႏွာပ်က္သြားတာလည္းသူျမင္လိုက္တယ္။ စစ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ခက္နဲ႔
မေတြ႕တာၾကာၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ေရာ ဘာလို႔မွန္းမသိ ခက္ကိုမင္းခန္႔တို႔နဲ႔ သီးသန္႔ႀကီးတြဲမေတြ႕ခ်င္တာေၾကာင့္ပါေပါင္းၿပီး လိုက္မယ္ဟုေျပာကာ ခက္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီးထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ သူသာခက္ကိုဆြဲၿပီးအရင္ထြက္မလာရင္ မင္းခန္႔က ခက္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီးထြက္လာေတာ့မွာ။ စစ္တို႔ထြက္သြားေတာ့
ဟန္နီက မတ္တပ္ႀကီးေမ့ၿပီးက်န္ေနခဲ့သည္။
(အခု ကိုကိုက ငါ့ကိုထားခဲ့ၿပီး ခက္ထန္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီးထြက္သြားတာလား*) မင္းခန္႔ကလည္း ၀တ္ေက်တန္းေက်အေနနဲ႔
'ဟန္နီႏိုင္ မင္းမလိုက္ခ်င္လည္း ဒီမွာတစ္ေယာက္ထဲေနခဲ့ၿပီးဆက္ကေနလို႔ရေသးတယ္ေနာ္။ ငါတို႔ကေတာ့သြားၿပီ' ဟုဆိုေတာ့
'ခဏေလး ခဏေလး ငါေရာလိုက္မယ္'
(အံမယ္ ငါတဲ့ စစ္ရဲ႕ေရွ႕မွာက်ေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ
ဟန္နီ ဟန္နီနဲ႔ ၾကားရတဲ့သူေတြရဲ႕နားကို ႐ုံးပတီသီးေတြ ေဂၚရခါးသီးေတြနဲ႔ ပြတ္ေနတယ္လို႔ခံစားရေလာက္ေအာင္ကို ခြၽဲပ်စ္တဲ့အသံႀကီးနဲ႔ေျပာေနၿပီးေတာ့ ကြယ္ရာေရာက္ေတာ့ ငါတဲ့။ မင္းသမီးေခါင္း no no သူကမင္းသမီးေနရာနဲ႔မတန္ဘူး အ႐ူးေခါင္းေဆာင္းထားတဲ့ ဘီလူးမ*) မင္းခန္႔ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကို ရယ္မိေလသည္။ ဟန္နီကေတာ့
'လာေလ ဟိုမွာ ကိုကိုတို႔ကိုမမွီပဲေနအုံးမယ္' ဟုဆိုကာ ေရွ႕ကထြက္သြားေလေတာ့သည္။
စစ္တစ္ေယာက္ ခက္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး လူအုပ္ရဲ႕အျပင္ေရာက္မွ ဟန္နီက်န္ေနခဲ့ေသးမွန္းသတိရေတာ့သည္။
(ဟုတ္သားပဲ ငါအခုမွ ဟန္နီ႔ကိုထားခဲ့တာသတိရတယ္။ ခက္ကိုမင္းခန္႔ကလက္ဆြဲၿပီး ထြက္သြားမွာစိုးလို႔ ငါအရင္ထြက္လာတာနဲ႔ ဟန္နီ႔ကိုေမ့သြားတယ္*)
ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ဆူပုပ္ပုပ္မ်က္ႏွာနဲ႔ဟန္နီကေရွ႕က ၿပီတီတီမ်က္ႏွာနဲ႔ မင္းခန္႔ကေနာက္က။
'စစ္ မင္းတို႔ပါေန႔လည္စာလိုက္စားမယ္ဆိုတာကေတာ့ရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဆိုင္ကယ္ကေတာ့မေလာက္ဘူးေနာ္။ ငါတို႔က ေလးေယာက္ကိုဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီး ကြက္တိပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာစားမွာမဟုတ္ဘူး'
Advertisement
'ဒါဆို မင္းတို႔၄ေယာက္က ဘယ္မွာစားၾကမွာလဲ? ဆိုင္ကယ္အတြက္ကေတာ့မပူနဲ႔ ငါနဲ႔ဟန္နီလဲ တစ္စီးပါတယ္' ဟုစစ္ကျပန္ေမးေတာ့ မင္းခန္႔က
'ငါတို႔က ဦးပိန္တံတားဘက္သြားစားၾကမွာ။ အဲ့ဒီမွာ ဂဏန္းေတြေရာ ပုစြန္ေတြေရာ အကုန္ရတယ္။ ခက္ကလည္း ပင္လယ္စာႀကိဳက္တယ္ဆိုေတာ့ေလ။ ဟိုမွာေအးေဆးေနၿပီးမွ အေနာက္က်ဳံးဘက္ ခရီးဆက္မွာ။ မင္းတို႔က ေန႔လည္ခင္း ေရပိုက္ေတြ
ျပန္ဖြင့္ေပးတဲ့အခ်ိန္ ဒီကိုေရာက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ မလိုက္တာေကာင္းတယ္' ဟုဆိုေတာ့
'ရပါတယ္ ငါတို႔လည္းေအးေဆးျဖစ္မွျပန္လာတာေပါ့။ မင္းတို႔နဲ႔ပဲလိုက္မယ္'
(မလိုက္ေစခ်င္လို႔ပါဆို ဒီႏြားကေတာ့*)
(မင္းမလိုက္ေစခ်င္တာႀကီးက သိသာလိုက္တာ
မင္းခန္႔ရာ။ စိတ္ခ် ငါကလည္းမလုပ္နဲ႔ဆိုတာကိုမွလုပ္ခ်င္တာ။ လိုက္ျဖစ္ေအာင္ကိုလိုက္အုံးမွာ*)
ႏွစ္ေယာက္သား အၾကည့္ခ်င္းစစ္ခင္းေနၾကေလသည္။ ခက္ကေတာ့ ေနရခက္ကာ
'ဒါဆိုလည္းသြားၾကရေအာင္ေလ သက္ႏြယ္တို႔ေစာင့္ေနရလိမ့္မယ္' ဟုဆိုၿပီး မင္းခန္႔လက္ကိုဆြဲကာထြက္လာေလသည္။ စစ္တို႔ကလည္းေနာက္ကလိုက္လာသည္။ ဆိုင္ကယ္အပ္တဲ့နားေရာက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္း ဂႏိုင္တို႔ ၂ေယာက္ကေစာင့္ေနၾကသည္။ မင္းခန္႔က
'ေစာင့္ေနရတာၾကာသြားလား?'ေမးေတာ့
'မၾကာပါဘူး တေရးအိပ္လို႔ရ႐ုံေလာက္ပါပဲ' ဂႏိုင္ကျပန္ေျဖေလသည္။ သက္ႏြယ္ကေတာ့ ဒီ ၂ေယာက္ၾကားဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိ။ ေတြ႕တာနဲ႔ကိုက္ေနၾကေသာ ၂ေယာက္။ ထို႔ေနာက္ မင္းခန္႔ကစစ္တို႔ဘက္ကိုလွည့္ကာ
'မင္းတို႔ဆိုင္ကယ္ကေရာ ဒီမွာအပ္ထားတာလား?'
'မဟုတ္ဘူး ေရွ႕တစ္လမ္းေက်ာ္မွာအပ္ထားတာ။
ငါ သြားယူလိုက္အုံးမယ္ ဒီလမ္းထိပ္ကေစာင့္ၾက'
'ကိုကို ဟန္နီကေရာ ဒီမွာပဲေစာင့္ရမွာလားဟင္?' ဟန္နီကသနားစဖြယ္အသံေလးနဲ႔မ်က္ႏွာေလးငယ္ၿပီးေမးေလသည္။ သေဘာကေတာ့ သူ႔ကိုပါေခၚေစခ်င္တဲ့သေဘာ။
(ေအး ေစာင့္ရမွာ တိုင္နဲ႔ေခါင္းနဲ႔။ ဒီတစ္ေယာက္ဟာေလ ငါတို႔ရဲ႕ ခက္ေလးေလာက္ေတာင္ခ်စ္ဖို႔မေကာင္းပဲနဲ႔ မူယာမာယာေတြမ်ားျပေနတာ ခ်စ္စရာ
မေကာင္းပဲ႐ြံစရာေတာင္ေကာင္းသြားေသးတယ္*)
ဒါကိုေတာ့ သက္ႏြယ္စိတ္ထဲမွာပဲေျပာျဖစ္ကာ
'နင္လိုက္ခ်င္လိုက္သြားေလ ငါတို႔ ၄ေယာက္ဒီနားကပဲေစာင့္ေနမယ္'ဟုဆိုေတာ့
'ကိုကို ဟန္နီလည္းလိုက္မယ္ေနာ္'
'အင္းပါ လိုက္ခဲ့' စစ္တို႔ထြက္သြားေတာ့ သက္ႏြယ္တစ္ေယာက္ကေတာ့
'အမေလးေအ ဘယ့္ႏွယ္ တ႐ုတ္သရဲနဲ႔ မေလးရွားစုန္း ေပါင္းထားတဲ့႐ုပ္ႀကီးနဲ႔ ကိုကို ကိုကိုဆိုၿပီးေခၚေနလိုက္တာမ်ား ျမင္ရၾကားရတာ မတင့္တယ္လိုက္တာ။ သိပ္သိပ္မူယာမာယာေတြမ်ားတာပဲ ေျမေခြးမ'
'ဟားဟားဟား သက္ႏြယ္ရာ ေျပာလဲေျပာတတ္တယ္ တကယ္ပါပဲ ဟားဟား' ဂႏိုင္နဲ႔မင္းခန္႔က ရယ္ေလသည္။ ခက္ကေတာ့ သူနဲ႔မဆိုင္တဲ့အတိုင္း တုပ္တုပ္မွမလႈပ္။ စစ္တို႔ျပန္ေရာက္လာေတာ့ မင္းခန္႔ဆိုင္ကယ္ထြက္မယ္အလုပ္..
'ခဏေလး ခက္ မင္းကဘယ္သူ႔ေနာက္ကစီးမွာလဲ'စစ္ကေမးေတာ့
'ဟ ဒီေကာင္ဘာေၾကာင္တာလဲ။ ခက္ကငါ့ေနာက္မွာထိုင္ေနတာျမင္ရဲ႕သားနဲ႔ ဘယ္သူ႔ေနာက္ကစီးမွာလဲဆိုေတာ့'
'မင္းခန္႔ မင္းအသာေနစမ္း။ ငါေျပာခ်င္တာက ခက္ ငါ့ေနာက္မွာစီးမွာလားလို႔'
'ရတယ္စစ္ မင္းေနာက္က ဟန္နီႏိုင္ပါတယ္ေလ။ ငါကမင္းခန္႔ရဲ႕ေနာက္ကပဲစီးလိုက္ေတာ့မယ္။ မင္းခန္႔ေျဖးေျဖးပဲေမာင္းေနာ္' စစ္ကိုေျပာေနရင္းနဲ႔ မင္းခန္႔ကိုပါ သတိေပးလိုက္သည္။
'ေအးပါကြာ ေျဖးေျဖးပဲေမာင္းမွာပါ။ ငါတို႔ျဖဴလုံးေလးကို မထိခိုက္ေစရဘူး ဟုတ္ၿပီလား' ဟုဆိုေတာ့ ခက္ မင္းခန္႔လက္ေမာင္းကို အသာထိုးလိုက္သည္။
စစ္ရဲ႕မ်က္ႏွာႀကီးကေတာ့ မႈန္ကုပ္လို႔ေပါ့။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ဦးပိန္တံတားကိုထြက္လာၾကသည္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဟန္နီက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတြ႕လို႔သြားႏႈတ္ဆက္ေလတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ၀င္ထိုင္ၾကကာ
'ခက္ မင္းအတြက္ ပုစြန္ေၾကာ္မွာလိုက္မယ္ေနာ္ စားမွာမလား?'
'အင္းစားမယ္ေလ။ မင္းခန္႔ငါ့အတြက္ လက္ဖက္သုပ္ေရာမွာေပး' ဟုဆိုေတာ့
'လက္ဖက္သုပ္မစားရပါဘူး!!!' ေအာ္သံထြက္လာေလသည္။ ေအာ္တဲ့သူက မင္းခန္႔မဟုတ္ စစ္သာ။
'ခက္ မင္းကလက္ဖက္သုပ္စားရင္ ဗိုက္ေအာင္ၾတတ္တာမသိဘူးလား? ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသိရဲ႕သားနဲ႔ မရဘူး မစားနဲ႔ ဗိုက္ေအာင့္လိမ့္မယ္' ဟုဆိုကာ စားပြဲထိုးေလးအား
'ညီေလး ပုစြန္ေၾကာ္ႏွစ္ပြဲ ထမင္းဆီဆမ္းႏွစ္ပြဲ ၿပီးေတာ့ ဂဏန္းေၾကာ္ရယ္ ငါးေၾကာ္ရယ္ကတစ္ပြဲစီခ်ေပးေနာ္။ ခက္ မင္းကဘာေသာက္အုံးမလဲ'
'ဟင္ ရတယ္ ငါဘာမွမေသာက္ေတာ့ဘူး။ ညီေလး
အကို႔ကို ထမင္းဆီဆမ္း...'
'ထမင္းဆီဆမ္းက ငါမင္းအတြက္မွာထားၿပီးသားေလ တျခားဘာေသာက္ခ်င္ေသးလဲလို႔ေမးတာ'
'ငါ့အတြက္မွာေပးတာလား။ ငါက ဟန္နီ႔အတြက္မွာေပးတယ္ထင္ေနတာ'
'ဟန္နီ႔အတြက္က သူလာမွသူစားခ်င္တာမွာလိမ့္မယ္ ငါမွာထားတာေတြသူမႀကိဳက္မွာစိုးလို႔။ ကဲပါ မင္းဘာစားခ်င္ေသးလဲသာေျပာ'
'ေတာ္ပါၿပီ ဘာမွမမွာေတာ့ဘူး မင္းမွာေပးထားတာပဲစားေတာ့မယ္'
'အိုေခအိုေခ ညီေလး အကိုမွာထားတာေတြရယ္ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာဘီယာတစ္ပုလင္းရယ္ခ်ေပးေနာ္' စစ္ သူတို႔အတြက္မွာၿပီးသြားမွမင္းခန္႔တို႔ဘက္ကိုေမးေငါ့ျပေလသည္။ မင္းတို႔က ကိုယ့္ဘာသာမွာစားဆိုတဲ့သေဘာ။ (ေတာ္ေသးတာေပါ့ ငါတို႔ကိုသတိရေသးလို႔။ ေနပါအုံး သူကအခု ဟန္နီ႔အတြက္မဟုတ္ပဲ ခက္အတြက္မွာေပးတာဆိုေတာ့ ခက္ကိုႀကိဳက္တာလား
မႀကိဳက္တာလား? ဟန္နီ႔ကိုခ်စ္ေနတယ္လဲေျပာေသးတယ္ ဟန္နီ႔အႀကိဳက္က်ေတာ့မသိဘူး
ခက္အႀကိဳက္ပဲသိေနတာကေရာ?*) သက္ႏြယ္ရဲ႕ေခါင္းေပၚမွာေတာ့ question markေလးေတြတန္းစီၿပီးေပၚေနေလသည္။ ဂႏိုင္က
'သက္ႏြယ္နင္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ ဘာမွာမလဲ?'ဟုေမးေတာ့
'Question mark'
'ဟမ္???'
'အာ ေယာင္သြားလို႔ ေယာင္သြားလို႔။ ငါ့ကိုလဲ နင္စားတာပဲမွာေပး အႏိုင္'
'ဒါဆိုညီေလး ထမင္းဆီဆမ္းကိုၾကက္ေပါင္ေၾကာ္နဲ႔ေနာက္တစ္ပြဲထပ္လုပ္ေပးလိုက္ေနာ္' စားပြဲထိုးေလးထြက္သြားၿပီးသိပ္မၾကာ ဟန္နီႏိုင္ျပန္ေရာက္လာေလသည္။ သက္ႏြယ္တို႔ ၄ေယာက္ကေထြရာေလးပါးေျပာေနၾကကာ စစ္ကသူ႔ဖုန္းနဲ႔သူအလုပ္ရႈပ္ေနတာမို႔ ဟန္နီတစ္ေယာက္ထဲအူေၾကာင္ေၾကာင္ေလးျဖစ္ေနသည္။ တစ္ေအာင့္အၾကာ စားစရာေတြလာခ်ေတာ့
'ဝါး ကိုကိုကအရမ္းေတာ္တာပဲ ဟန္နီ႔အတြက္ပါ
မွာေပးတယ္။ ပုစြန္နဲ႔ဂဏန္းကိုမႀကိဳက္ေပမယ့္ ကိုကိုမွာေပးထားတာမလို႔ ေကာင္းေကာင္းစားပါ့မယ္ေနာ္'ဟုဆိုကာ ပုစြန္ေၾကာ္ကိုႏႈိက္မယ္ျပင္ေတာ့ သက္ႏြယ္က သူ႔လက္ကို 'ျဖန္းခနဲ' လွမ္း႐ိုက္ခ်ေလသည္။ ၿပီးမွ
'ဒါကနင့္အတြက္မွာေပးထားတာမဟုတ္ဘူး။ ခက္အတြက္မွာေပးထားတာ မယုံရင္နင့္ကိုကိုဆိုတဲ့သူကိုေမးၾကည့္' ထိုအခါမွ စစ္က
'ဟုတ္တယ္ဟန္နီရဲ႕ ဒါေတြက ကိုယ္နဲ႔ခက္ ၂ေယာက္ထဲအတြက္ပဲမွာထားတာ ဟန္နီက ပုစြန္ေတြမႀကိဳက္ရင္ တျခားဟာမွာလိုက္ေလ'ဟုဆိုကာ စားပြဲထိုးေလးကိုေခၚေပးေလသည္။ မင္းခန္႔ ဂႏိုင္နဲ႔ သက္ႏြယ္တို႔ကေတာ့
ဟန္နီ႔ရဲ႕ အိုစာသြားတဲ့မ်က္ႏွာႀကီးကို အရသာခံၿပီးၾကည့္ေနၾကေလသည္။ ၿပီးမွ မင္းခန္႔က
'ဟားးး ေကာင္းလိုက္တာ'
'ဘာ နင္ကငါ့ကို႐ြဲ႕ေျပာတာလား?'
'အိုး မဟုတ္ရပါဘူး ဒီဘီယာေလးကေသာက္လို႔ေကာင္းလို႔ေျပာတာပါ။ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္မင္းကိုေျပာတယ္ထင္ေနရတာလဲ? ဂႏိုင္ ဘီယာေလးကေသာက္လို႔ေကာင္းလား?' ဟုမင္းခန္႔က မီးေမႊးေပးေတာ့
'ေကာင္းတာေပါ့ဟ ဇိမ္ဆြဲခံၿပီးေသာက္လို႔လားမသိဘူး အရသာေလးကိုရွိေနတာပဲ။ ဟိုမွာေသာက္တဲ့ဘီယာကဒီေလာက္မေကာင္းဘူးေနာ္။ ဘာကြာသြားလဲမသိဘူး' ဟုဆိုကာ ဂႏိုင္ကေလာင္စာထပ္ျဖည့္ေပးကာ
'နင္တို႔ကလည္းဟယ္ ဟိုကနဲ႔ ဘယ္တူမလဲ။ ဒီမွာက ေမ်ာက္ပြဲလည္းရွိတယ္ေလ။ အဲ့ဒါၾကည့္ရင္းေသာက္ေတာ့ပိုအရသာရွိတာေပါ့' ဟူ၍ သက္ႏြယ္က ေလတိုက္ေပးေလသည္။ ဟန္နီတစ္ေယာက္ေဒါသထြက္လာသျဖင့္ စားပြဲထိုးေလးအား
'ဘာမွ မမွာေတာ့ဘူး သြားေတာ့!!' ဟုေအာ္ထုတ္လိုက္သျဖင့္ သက္ႏြယ္က
'တစ္ခုခုစားထားမွ ဟိုေရာက္ရင္ကဲႏိုင္မွာေနာ္။ ေတာ္ၾကာ မူးလဲေနမွာစိုးလို႔ေစတနာမပါ့တပါနဲ႔ေျပာျပတာ' ဟန္နီေဒါသထြက္လြန္း၍ စစ္တစ္ေယာက္မ်ားသူ႔ကိုကူေျပာေပးလိုေပးျငား စစ္ကိုၾကည့္လိုက္ေလသည္။
To be continued.....
စာလုံးေပါင္းသတ္ပုံမွားတာရွိရင္ အခင့္ကိုလာေျပာေပးလို႔ရပါတယ္ေနာ္။ အခင္လဲ ျပန္ေတာ့စစ္ထားပါတယ္။ မ်က္စိလွ်မ္းၿပီး အမွားရွာမေတြ႕တာျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါ 愛你愛你💚💚
Advertisement
Gate Guardian - Song of the Frozen Soul
#2 on Wattpad's Lightnovel Category! Since the beginning of time, the world has been the slaughtering ground of the Eidolons; mysterious beings from a parallel universe that contaminates the mind of the people to commit deadly sins. In an ambitious struggle to put an end to this evil corruption, warriors with extraordinary abilities; the Gate Guardians relentlessly fight these monsters. One day, Alaric ceases to become a regular high school student - He becomes trapped in the crevice of dimensions and suddenly attacked by an Eidolon. Coming to his rescue just in time is a Gate Guardian named Tiara, his weird new classmate. So now, he is stuck with this clumsy maiden who swore to protect him from these extradimensional monsters! A wacky romance between the two will start to unfold! But unbeknownst to them, a much darker force lurks in the shadows that will lead to Tiara’s brutal murder... This is a song of love. This is a song of hope. This is a song of laughters. This is a song of tears. This is the Song of the Frozen Soul. Support: https://www.paypal.me/archlordzero
8 152Full Sun || Haechan
Your average cliche high school story~-Haechan X Reader
8 198Let's Explore The New World!
Follow Michael,a apathetic 19 year old who gets summoned to the realm of the gods and his adventures with various goddesses.
8 135The Alphas Baby (undergoing major editing)
Penelope Rivera is a nice quiet girl who has respect for everyone and everything but what happens when she finds her mate and new alpha River Vermont who is engaged to Jennifer his lovely high school sweet heart.So river rejects Penelope on her birthday and on Penelope's birthday she ends up pregnant and he rejects her and he never knew she was pregnant until his beta, Marcus informs him and months later she comes back and he starts to develop feelings for her what will happen then and what happens when Penelope has a dark past she didn't even know she had?
8 170Watch and Learn
After hearing Queen Leah's attack of the daughter of Maleficent, the Blue Fairy has had it. These were children after all. There was no need to punish them with their parents. Maybe it was time to show the people of Auradon what life really was like on the Isle.
8 484One-Shots // Book Compilation
One-Shot's written about any book title I feel like including; yet, know I shouldn't make a one-shot book for strictly that universe. So, since I still want to put the writing out there, I figured this would be a great way to do that! Here is a list of titles/authors that are included:- Carry On // Rainbow Rowell- All For The Game // Nora Sakavic - The Raven Cycle // Maggie Stiefvater - Grishaverse // Leigh Bardugo- Riordanverse // Rick Riordan- Folk of the Air // Holly Black
8 132