《Let Me Start Again [Completed]》LMSA 1
Advertisement
Unicode
XXX Hospital
'သူသတိရလာပီ' ဆရာ၀န်ရဲ့စကားကြားအပီးမှာတော့ မင်းခန့် ခုတင်နားလျှောက်လာခဲ့သည်
'သတိရပီလား ခက်'
'အင်း ငါအခုဆေးရုံမှာလား ဘယ်လိုဖြစ်ပီးရောက်လာတာလဲ'
ခက်အမေးကို မင်းခန့်မဖြေနိုင် ခက်ကိုသာငေးကြည့်နေမိသည် (ငါမင်းကိုဘယ်လိုပြောရမလဲခက်ရယ် မေ့လက်စနဲ့ မေ့နေတာပဲကောင်းပါတယ် မင်းဘာဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာ ငါတကယ်ပြောမထွက်ဘူး*)
'မင်းခန့် ငါမေးတာဖြေလေ ဒါနဲ့ ငါဆေးရုံတက်နေတာ စစ်ရောသိလားဟင်'
မင်းခန့် အံကိုကြိတ်လိုက်ပီး 'ဟင့်အင်း သူမသိသေးဘူး'
'မသိတာပဲကောင်းပါတယ် သိရင်လဲ သူဂရုစိုက်မှာမှမဟုတ်တာ အဟက် ငါဘာလို့မေးမိပါလိမ့်'
'ကဲပါခက်ရာ မင်းကလဲ ယောကျာ်းလေးမဟုတ်တာကျနေတာပဲ မျက်ရည်ကလွယ်လိုက်တာ မင်းဘာစားချင်လဲ ငါ့ကိုပြော ငါသွား၀ယ်ပေးမယ်'
'ငါမစားချင်သေးပါဘူး ငါတစ်ယောက်ထဲနေချင်တယ် မင်းခန့်'
ခက်စကားကြောင့် မင်းခန့် အပြင်သို့ထွက်လာခဲ့သည် (တစ်ယောက်ထဲကြိတ်ခံစားနေရတာ မပင်ပန်းဘူးလား ခက်*)
အခန်းထဲတွင်တော့ ခက်တစ်ယောက်ထဲ အတွေးများစွာဖြင့် တစ်ဝဲလည်လည်
(မင်းငါ့ကိုဘာလို့များအရမ်းမုန်းနေတာလဲ မင်းအမုန်းတွေကျေဖို့ငါဘာလုပ်ပေးရမလဲ စစ်ရာ*)
ခက်၏အတွေးတွေသည် လွန်ခဲ့သော ၉နှစ်ခန့်သို့.....
2010 March
၁၀တန်းစာမေးပွဲနောက်ဆုံးရက်..
ကျောင်းအတွင်းမှ ကျောင်းသားလေး၃ယောက်ပျော်ရွှင်စွာထွက်လာကြသည်။ အခြားသောကျောင်းသားကျောင်းသူများမှာလဲ အပြုံးပန်းများဝေဆာစွာဖြင့်
ဟုတ်သည်.. ဒီနေ့ကစပီး သူတို့လွတ်လပ်ကြပီလေ
စာမရသဖြင့် ဆရာရိုက်မှာ မပူရတော့သလို အရင်လတွေက ပင်ပန်းခဲ့သမျှအခုတော့အတိုးချ အနားယူလို့ရကြပြီကိုး..
'မင်းဖြေနိုင်လား ခက်' မင်းခန့်လှမ်းမေးလိုက်သည်။
'အင်း မဆိုးပါဘူး မင်းရော မင်းခန့်'
'ငါကဖြေနိုင်တယ်ကွ သေချာတာတော့ All Dပဲ'
'အေးပေါ့ မင်းက စာတော်တာကိုး.. မင်းရောဖြေနိုင်လား စစ်'
'ငါတော့သိပ်ပီးအားမရဘူး Bioတော့ Dမရဘူးထင်တယ်'
'စိတ်မပူပါနဲ့ကွာ Dမရလဲ 70ကျော်လောက်မှာပါ မင်းကတော်ပီးသားပဲကို သြော် ဒါနဲ့ ညနေကျရင်လျှောက်လည်မှာ လိုက်အုံးမလားစစ် ငါမင်းကိုပြောစရာလဲရှိတယ်'
'အင်း လိုက်မယ်လေ'
'ဟေ့ရောင် ခက် မင်းကငါ့ကျမခေါ်ဘူးပေါ့'
မဟုတ်ပါဘူး မင်းခန့်ရာ မင်းလဲလိုက်ခဲ့ရမှာပေါ့ကွ ငါတို့ကသူငယ်ချင်းတွေပဲကို မင်းကိုဘာလို့ချန်ထားခဲ့ရမှာလဲ'
'အေးပါ အ့ဆိုညနေမှတွေ့မယ်နော် bye '
'Bye မင်းခန့်.. သြော်စစ် ငါလဲပြန်တော့မယ်နော် အိမ်ကလာကြိုပြီမလို့'
'အင်း'
''Cafe City''
'မင်းခန့် ရောက်နေပီလား စစ်ရော'
'ဟ ငါကဘယ်သိမလဲ သူနဲ့ငါက တစ်အိမ်ထဲနေတာမှမဟုတ်တာ'
'မရောက်သေးဘူးလို့ပြောလိုက်ရင်ပီးတာပဲကို မင်းကလဲ အရစ်ကိုရှည်တယ်'
'အံမယ် မင်းကများငါ့ကို... ထားပါတော့ ဒါနဲ့ မင်း စစ်ကိုပြောစရာရှိတယ်ဆို ဘာပြောမှာလဲ'
'မင်းအပူပါလား ငါကစစ်ကိုပြောစရာရှိတယ်လို့ပြောတာလေ မင်းကိုမှမဟုတ်တာ ကိုယ့်ကိစ္စမဟုတ်ပဲ လျှာရှည်ပြန်ပီ'
'ခက် မင်းကစွာလှချည်လားဟ မိန်းမကြီးကျနေတာပဲ'
'အံမာ မင်းကလားငါ့ကို ..'ခက်ပြန်ပြောမည်ပြုစဥ် စစ် ၀င်လာသဖြင့် ပါးစပ်ပိတ်သွားရသည်။
'စစ် လာလေ'
'အင်း ဟန်နီ လာခဲ့လေ ကိုယ်မိတ်ဆက်ပေးမယ်' စစ်လက်ဆွဲခေါ်လာတဲ့ ဟန်နီဆိုသောမိန်းကလေးကို ခက်ကြောင်ကြည့်နေမိသည်။
'နေပါအုံးစစ်ရ ဒီနေ့မှစာမေးပွဲပီးတာလေ မင်းကချက်ချင်းရည်းစားရသွားရောလား' မင်းခန့်ကမေးသော်
'ငါ ဟန်နီ့ကိုဖွင့်ပြောထားတာကြာလှပီ ဒီနေ့မှအဖြေရတာလေ အဲ့ဒါကြောင့်ဒီနေ့မှ မင်းတို့ကိုမိတ်ဆက်ပေးဖြစ်တာ ဒါနဲ့ ဒီနေ့လည်ရင် ငါမလိုက်တော့ဘူးနော် ဟန်နီနဲ့ dateမလို့'
'အေးပေါ့ rs ရသွားပီဆိုတော့လဲ ငါတို့ကို ပလစ်အုံးပေါ့ ဟျောင့်ခက် မင်း စစ်ကိုပြောစရာရှိတယ်ဆို'
မင်းခန့်သတိပေးလိုက်မှ ခက်ငေးနေရာမှအသိပြန်၀င်လာကာ
'မရှိ.. မရှိတော့ပါဘူး မင်းတို့၂ယောက်ပျော်ရွှင်ပါစေကွာ' ငိုချင်လာသောအသံကို ထိန်းပီးပြောနေသည့်ခက်ကိုကြည့်ကာ မင်းခန့်တစ်ခုခုကိုရိပ်စားမိသွားသလို....
စစ်ကတော့ သူ့ရဲ့ရည်းစားအသစ်ချွတ်ချွတ်လေးကို ဂရုစိုက်နေရသဖြင့် ခက်ရဲ့အသံပုံမှန်မဟုတ်တာကို သတိမထားမိ
'ဟုတ် ဆုတောင်းပေးလို့ကျေးဇူးပဲနော် ကိုကို့သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ ဟန်နီ့သူငယ်ချင်းပဲပေါ့ ဟန်နီ့ကိုလဲ ခင်လို့ရပါတယ်နော်' ခက်ကိုစေ့စေ့စပ်စပ်ကြည့်ကာပြောလေသည်။
'မင်းပြောစရာမရှိတော့ဘူးဆို ငါတို့သွားတော့မယ် ခက် see u'
'အင်း see u စစ်'
စစ်တို့အတွဲ အပြင်ရောက်သည့်အထိငေးကြည့်နေသောခက်ကို မင်းခန့်ကလက်တို့ကာ 'ခက် မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ မဟုတ်မှ... မင်း စစ်ကိုပြောစရာရှိတယ်ဆိုတာက..'
'ဟုတ်တယ် မင်းခန့် ငါ..ငါ စစ်ကိုဖွင့်ပြောမလို့'
'မဖြစ်နိုင်တာခက်ရာ စစ်က gayတွေကို ဘယ်လောက်မုန်းလဲ မင်းမသိတာလဲမဟုတ်ဘူး'
'ငါ.. ငါ သိပါတယ် ဒါပင်မယ့် ငါသူ့ကိုချစ်နေတာလေးတော့ သူသိစေချင်တာလေ'
'မင်းသူ့ကိုဖွင့်မပြောတာအကောင်းဆုံးပဲခက် အဲ့ကောင်က gayဆိုရင်ကို အကြောင်းရင်းမရှိပဲမုန်းနေတာနော် မင်းပါသူမုန်းတဲ့အထဲပါသွားလိမ့်မယ်'
'ငါ..ငါဖွင့်မပြောတော့ပါဘူး'မင်းခန့်သက်ပြင်းချလိုက်တာ
'ခက် မင်းကအနီးမှုန်ပဲ'ဟု တိုးတိုးရေရွတ်တော့
'ဟင် မင်းခန့်မင်းဘာပြောလိုက်တာလဲ'
'ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး မင်းစိတ်ညစ်နေတယ်မလား
လာကွာ ktvသွားရအောင်'
To be continued.....
အခုမှ စရေးဖူးတာမလို့ အမှားပါရင် ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါရှင်🙏🙏
XXX Hospital
'သူသတိရလာပီ' ဆရာ၀န္ရဲ႕စကားၾကားအပီးမွာေတာ့ မင္းခန္႔ ခုတင္နားေလွ်ာက္လာခဲ့သည္
'သတိရပီလား ခက္'
'အင္း ငါအခုေဆး႐ုံမွာလား ဘယ္လိုျဖစ္ပီးေရာက္လာတာလဲ'
ခက္အေမးကို မင္းခန္႔မေျဖႏိုင္ ခက္ကိုသာေငးၾကည့္ေနမိသည္ (ငါမင္းကိုဘယ္လိုေျပာရမလဲခက္ရယ္ ေမ့လက္စနဲ႔ ေမ့ေနတာပဲေကာင္းပါတယ္ မင္းဘာျဖစ္ခဲ့လဲဆိုတာ ငါတကယ္ေျပာမထြက္ဘူး*)
'မင္းခန္႔ ငါေမးတာေျဖေလ ဒါနဲ႔ ငါေဆး႐ုံတက္ေနတာ စစ္ေရာသိလားဟင္'
မင္းခန္႔ အံကိုႀကိတ္လိုက္ပီး 'ဟင့္အင္း သူမသိေသးဘူး'
'မသိတာပဲေကာင္းပါတယ္ သိရင္လဲ သူဂ႐ုစိုက္မွာမွမဟုတ္တာ အဟက္ ငါဘာလို႔ေမးမိပါလိမ့္'
'ကဲပါခက္ရာ မင္းကလဲ ေယာက်ာ္းေလးမဟုတ္တာက်ေနတာပဲ မ်က္ရည္ကလြယ္လိုက္တာ မင္းဘာစားခ်င္လဲ ငါ့ကိုေျပာ ငါသြား၀ယ္ေပးမယ္'
Advertisement
'ငါမစားခ်င္ေသးပါဘူး ငါတစ္ေယာက္ထဲေနခ်င္တယ္ မင္းခန္႔'
ခက္စကားေၾကာင့္ မင္းခန္႔ အျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္ (တစ္ေယာက္ထဲႀကိတ္ခံစားေနရတာ မပင္ပန္းဘူးလား ခက္*)
အခန္းထဲတြင္ေတာ့ ခက္တစ္ေယာက္ထဲ အေတြးမ်ားစြာျဖင့္ တစ္ဝဲလည္လည္
(မင္းငါ့ကိုဘာလို႔မ်ားအရမ္းမုန္းေနတာလဲ မင္းအမုန္းေတြေက်ဖို႔ငါဘာလုပ္ေပးရမလဲ စစ္ရာ*)
ခက္၏အေတြးေတြသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၉ႏွစ္ခန္႔သို႔.....
2010 March
၁၀တန္းစာေမးပြဲေနာက္ဆုံးရက္..
ေက်ာင္းအတြင္းမွ ေက်ာင္းသားေလး၃ေယာက္ေပ်ာ္႐ႊင္စြာထြက္လာၾကသည္။ အျခားေသာေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားမွာလဲ အၿပဳံးပန္းမ်ားေဝဆာစြာျဖင့္
ဟုတ္သည္.. ဒီေန႔ကစပီး သူတို႔လြတ္လပ္ၾကပီေလ
စာမရသျဖင့္ ဆရာ႐ိုက္မွာ မပူရေတာ့သလို အရင္လေတြက ပင္ပန္းခဲ့သမွ်အခုေတာ့အတိုးခ် အနားယူလို႔ရၾကၿပီကိုး..
'မင္းေျဖႏိုင္လား ခက္' မင္းခန္႔လွမ္းေမးလိုက္သည္။
'အင္း မဆိုးပါဘူး မင္းေရာ မင္းခန္႔'
'ငါကေျဖႏိုင္တယ္ကြ ေသခ်ာတာေတာ့ All Dပဲ'
'ေအးေပါ့ မင္းက စာေတာ္တာကိုး.. မင္းေရာေျဖႏိုင္လား စစ္'
'ငါေတာ့သိပ္ပီးအားမရဘူး Bioေတာ့ Dမရဘူးထင္တယ္'
'စိတ္မပူပါနဲ႔ကြာ Dမရလဲ 70ေက်ာ္ေလာက္မွာပါ မင္းကေတာ္ပီးသားပဲကို ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ ညေနက်ရင္ေလွ်ာက္လည္မွာ လိုက္အုံးမလားစစ္ ငါမင္းကိုေျပာစရာလဲရွိတယ္'
'အင္း လိုက္မယ္ေလ'
'ေဟ့ေရာင္ ခက္ မင္းကငါ့က်မေခၚဘူးေပါ့'
မဟုတ္ပါဘူး မင္းခန္႔ရာ မင္းလဲလိုက္ခဲ့ရမွာေပါ့ကြ ငါတို႔ကသူငယ္ခ်င္းေတြပဲကို မင္းကိုဘာလို႔ခ်န္ထားခဲ့ရမွာလဲ'
'ေအးပါ အ့ဆိုညေနမွေတြ႕မယ္ေနာ္ bye '
'Bye မင္းခန္႔.. ေၾသာ္စစ္ ငါလဲျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ အိမ္ကလာႀကိဳပီမလို႔'
'အင္း'
''Cafe City''
'မင္းခန္႔ ေရာက္ေနပီလား စစ္ေရာ'
'ဟ ငါကဘယ္သိမလဲ သူနဲ႔ငါက တစ္အိမ္ထဲေနတာမွမဟုတ္တာ'
'မေရာက္ေသးဘူးလို႔ေျပာလိုက္ရင္ပီးတာပဲကို မင္းကလဲ အရစ္ကိုရွည္တယ္'
'အံမယ္ မင္းကမ်ားငါ့ကို... ထားပါေတာ့ ဒါနဲ႔ မင္း စစ္ကိုေျပာစရာရွိတယ္ဆို ဘာေျပာမွာလဲ'
'မင္းအပူပါလား ငါကစစ္ကိုေျပာစရာရွိတယ္လို႔ေျပာတာေလ မင္းကိုမွမဟုတ္တာ ကိုယ့္ကိစၥမဟုတ္ပဲ လွ်ာရွည္ျပန္ပီ'
'ခက္ မင္းကစြာလွခ်ည္လားဟ မိန္းမႀကီးက်ေနတာပဲ'
'အံမာ မင္းကလားငါ့ကို ..'ခက္ျပန္ေျပာမည္ျပဳစဥ္ စစ္ ၀င္လာသျဖင့္ ပါးစပ္ပိတ္သြားရသည္။
'စစ္ လာေလ'
'အင္း ဟန္နီ လာခဲ့ေလ ကိုယ္မိတ္ဆက္ေပးမယ္' စစ္လက္ဆြဲေခၚလာတဲ့ ဟန္နီဆိုေသာမိန္းကေလးကို ခက္ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။
'ေနပါအုံးစစ္ရ ဒီေန႔မွစာေမးပြဲပီးတာေလ မင္းကခ်က္ခ်င္းရည္းစားရသြားေရာလား' မင္းခန္႔ကေမးေသာ္
'ငါ ဟန္နီ႔ကိုဖြင့္ေျပာထားတာၾကာလွပီ ဒီေန႔မွအေျဖရတာေလ အဲ့ဒါေၾကာင့္ဒီေန႔မွ မင္းတို႔ကိုမိတ္ဆက္ေပးျဖစ္တာ ဒါနဲ႔ ဒီေန႔လည္ရင္ ငါမလိုက္ေတာ့ဘူးေနာ္ ဟန္နီနဲ႔ dateမလို႔'
'ေအးေပါ့ rs ရသြားပီဆိုေတာ့လဲ ငါတို႔ကို ပလစ္အုံးေပါ့ ေဟ်ာင့္ခက္ မင္း စစ္ကိုေျပာစရာရွိတယ္ဆို'
မင္းခန္႔သတိေပးလိုက္မွ ခက္ေငးေနရာမွအသိျပန္၀င္လာကာ
'မရွိ.. မရွိေတာ့ပါဘူး မင္းတို႔၂ေယာက္ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစကြာ' ငိုခ်င္လာေသာအသံကို ထိန္းပီးေျပာေနသည့္ခက္ကိုၾကည့္ကာ မင္းခန္႔တစ္ခုခုကိုရိပ္စားမိသြားသလို....
စစ္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ရည္းစားအသစ္ခြၽတ္ခြၽတ္ေလးကို ဂ႐ုစိုက္ေနရသျဖင့္ ခက္ရဲ႕အသံပုံမွန္မဟုတ္တာကို သတိမထားမိ
'ဟုတ္ ဆုေတာင္းေပးလို႔ေက်းဇူးပဲေနာ္ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့ ဟန္နီ႔သူငယ္ခ်င္းပဲေပါ့ ဟန္နီ႔ကိုလဲ ခင္လို႔ရပါတယ္ေနာ္' ခက္ကိုေစ့ေစ့စပ္စပ္ၾကည့္ကာေျပာေလသည္။
'မင္းေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူးဆို ငါတို႔သြားေတာ့မယ္ ခက္ see u'
'အင္း see u စစ္'
စစ္တို႔အတြဲ အျပင္ေရာက္သည့္အထိေငးၾကည့္ေနေသာခက္ကို မင္းခန္႔ကလက္တို႔ကာ 'ခက္ မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ မဟုတ္မွ... မင္း စစ္ကိုေျပာစရာရွိတယ္ဆိုတာက..'
'ဟုတ္တယ္ မင္းခန္႔ ငါ..ငါ စစ္ကိုဖြင့္ေျပာမလို႔'
'မျဖစ္ႏိုင္တာခက္ရာ စစ္က gayေတြကို ဘယ္ေလာက္မုန္းလဲ မင္းမသိတာလဲမဟုတ္ဘူး'
'ငါ.. ငါ သိပါတယ္ ဒါပင္မယ့္ ငါသူ႔ကိုခ်စ္ေနတာေလးေတာ့ သူသိေစခ်င္တာေလ'
'မင္းသူ႔ကိုဖြင့္မေျပာတာအေကာင္းဆုံးပဲခက္ အဲ့ေကာင္က gayဆိုရင္ကို အေၾကာင္းရင္းမရွိပဲမုန္းေနတာေနာ္ မင္းပါသူမုန္းတဲ့အထဲပါသြားလိမ့္မယ္'
'ငါ..ငါမေျပာေတာ့ပါဘူး' မင္းခန္႔သက္ျပင္းခ်လိုက္ကာ
'ခက္ မင္းကအနီးမႈန္ပဲ'ဟုတိုးတိုးေရ႐ြတ္ေတာ့
'ဟင္ မင္းခန္႔မင္းဘာေျပာလိုက္တာလဲ'
'ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး မင္းစိတ္ညစ္ေနတယ္မလား
လာကြာ ktvသြားရေအာင္'
To be continued.....
အခုမွ စေရးဖူးတာမလို႔ အမွားပါရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါရွင္🙏🙏
Advertisement
Emerald and Wykren. Existara Series
This is a series of short stories for the characters of the Existara series, including backgrounds and side stories. The story of Emerald and Wykren begin long before the first book of Existara. Allowing for a journey through time, showing the struggles and encounters of the first generation of the Noxian Trio...
8 205Fields of Deceit (Multiverse OC/SI)
Lyle struggled through a lot to get where he is. Now, he's ready to rest. Sadly, the world won't let him be. There's a tragedy at every corner and he just can't keep well enough alone. ****** A multiverse story with a Bloodborne start. Has a Waifu Catalog base, so if you don't know what that is, I recommend looking it up. I'm aiming for good quality, so let me know mistakes, plot holes, or even if you don't like the direction I'm going.
8 148White Mystic Fox In A Radical World
Under the cloak of midnight, behind the faint creaking sounds of metal bars, staring into the vast beautiful garden of twinkling stars and the gentle, lovely blue moon as its host, was the only fox girl living in the desolate mountain ranges of Maryland with an unknown background. The gleaming reflection of those flickering flowers in her meekly eyes, as well as her blossoming countenance of hardships, demonstrate both her innocence and independence, which has never been tainted by the outside world. A lovely flower eventually touched after thousands of years of living in peace, some bad elements plucked that flower from its natural habitat. The white fox girl never knows what's good and bad, letting them cage her effortlessly without minding their evil sneers because of her over-the-clouds excitement. Finally, the white fox girl realizes she has been treated as nothing more than a prey item ready to be devoured. She's staring at the night skies for a long time and slowly closes her eyes once she gets that divine premonition from somewhere else. It was soothing in the mind. Her lovely smile showed acceptance with tears flowing through her pinkish cheeks, and her consciousness began fading away. Before her senses faded, that glowing angel descended, knelt in front of her, and wiped away her tears. She doesn't know how to express her gratitude to the heavens above for blessing her with a fulfilling and peaceful life. Even if it was a mere single moment, that gratitude and that smile of hers were the happiest things she could ever express. Time has passed, and the sun has risen from its slumber. The soul of the thousand-year-old white fox girl finally ascended to heaven, leaving her lifeless, cold body behind, leaning against rusted metal poles. It was the most peaceful death everyone wished for. Painless and no regrets. The men in charge of the front didn't notice anything out of the ordinary going on behind them. Well... In common perspective and also in reality, a caged dead fox girl at the back of a horse-drawn carriage is no less than a funeral procession. Book found also on wattpad and webnovel.
8 198Rapture: The Bloodstained Chronicles (prototype)
17 year old Cipher Avalon returns from the the dead to avenge his death with the help of a fallen angel. However something else seemed to have came along with him as the world he once knew slowly begins to die. Was it coincidence or a predetermind fate? (F.Y.I. Cover Art does NOT entirely represent the story)
8 79Sustaining the King's Life
On a secluded mountain situated upon a kingdom known as Feuersturm, resides a seemingly trifling cabin with an unlikely duo as its inhabitant—a witch, and her apprentice who presumably comes from a clan sought after by slave traders. Faustina is a sixteen-year-old girl who fled the slave market with the help of a sickly witch named Eula, who later on trained her as an apprentice for the span of seven years. Plagued with a mysterious disease for several years, Eula died despite the efforts Faustina had exerted to cure her; in her last breath, she left an odd request behind. "Sustain the king's life. This is your duty. Do not adhere to the prophecy." To which the odd plea shadowed a bizarre series of events, a consequential sentence, similar to that of a premonition. The same night the phrase was muttered, the chain of events followed: A warlock's intrusion to their home, with a peculiar yearning to resurrect Eula from the dead... and the king himself, asking for Faustina’s aid. ** 1-2 chapters a day (GMT+8) ** (The artwork belongs to me. Visit more of STKL artwork on my twitter: @chains_lock
8 170Peter Parker field trips to SI and Avengers Compound!
All characters belong to Marvel except for a few here and there that i make up.I take requests. Just some field trip ideas where Peter gets exposed or his family of Avengers embarrass him, etc.Spidey-son and Iron-dad.One Shots.Avengers family.Panic attacks and sensory overloads.Tony being a dad.
8 201