《Enchanted Academy: the missing princess of Encantadia》Chapter 22.
Advertisement
Samantha's POV
Lumupas ang gabi at umaga nanaman..
Andito kami kami sa cafeteria para mag breakfast.. di na namin naharap kumain sa mansyon dahil kailangan maaga kami...para kung sakaling may ipakita ang mirror of truth.... Makikita na namin ito agad.
"Hayst! Mag to two days na tayo dito pero wala pa din." angal ni nathan.
"Hayst ka den puro ka angal....maghihintay tayo malamang aylangan namang madaliin natin yung mirror of truth?" Bara naman sa kanya ni kuya dark.
Pero naisip ko din...oo nga noh? Its been two days since nagbigay ang mirror of truth ng clue..
Siguro nga tama si kuya dark kailangan pa naming mag hintay..
And the day go on...uwian nanaman...wala pa ding pinakita ang mirror of truth
"Hayst im so tired....grabe Sam ganito pala sa mundo nyo? Miss ko na tuloy satin.." sabi ni gelo sabay salampak sa sofa,pag kauwi namin sa bahay...di ko nman sya pinansin at dumeretso sa kwarto ko para mag bihis..
Pagtapos kong mag bihis sakto naman na tumawag si Jacob.
'Hello leader?' Sabi Jacob.
"What and why?" Agad na tanong ko.
'may laban ulit mamaya.'tanging sabi nya sakin.
"Ok" sagot ko naman at ibinaba ang cellphone..
Eversince dumating ako dito...lagi na ulit akong nakikipag laban...well mula ng umalis ako nag kagulo ang gangster world kaya kailangan ko ulit ayusin before kami bumalik ng encantadia..
Katulad ng dati ang ginawa ko... hinintay kong makatulog sila bago ako mag bihis at umalis.
Di nila alam na gangster ako...at wala akong balak sabihin pa...hindi naman na siguro nila dapat malaman pa.
Pag dating ko sa arena nag kakagulo na.
"Shit! Leader! Pinag tutulungan nila sila jameah!" Nang hihinang sabi ni jacob sakin mukhang nakatakas sya.
"What? Why? Anong nangyayare?" Tanong ko
"May nagkalat na di naman daw talaga tayo malakas! Kaya nag sama sama lahat ng gangster na hindi natin subordinates at nag talaga sila ng ibang leader!" Mahabang sabi nya..
Nainis naman ako..tsk..mga timang. agad nama. Akong nag lakad papunta sa gitna...yung iba tuloy lang sa bakbakan yung ibang nakapansin sakin tumigil na.
Advertisement
"Stop." Mahina pero malamig na sabi ko...
Ewan ko hindi naman ako gumamit ng powers pero isang sabi ko lang napatigil sila sa ginagawa nila.
"Ayan na ang pekeng queen!!" Sigaw ng isa ng makarecover.
"Itumba yan!" Sabi naman nung isa tsaka sabay sabay lumusob!..
Kaya wala akong nagawa kundi lumaban...alam kong hindi ako gumagamit ng powers para sa laban pero iba na to kaya wala akong nagawa kundi gamitin ang healing powers ko sa sarili ko para wala akong maramdaman na sakit..
Suntok dito sipa duon lang ang ginagawa ko...
Nakita ko sila jameah at ang ibang subordinates namin nagusto akong tulungan pero alam kong sa lagay nila di na nila kaya....
Kaya sinenyasan ko sila na huwag na at umalis na..para magamot ang sugat nila..
Kahit labag sa loob nila wala na silang nagawa dahil utos ko yun..
Tuloy parin ang laban hanggang sa may nag labas na ng knife at baril...pero dahil matalas ang pakiramdam ko naiiwasan ko ito kahit ang bala ng baril..
Umabot ako ng dalawang oras halos tumba na silang lahat ilan nalang natira..
"Pinsan mo si ailia diba?" Sabi ng isang gangster kaya napatigil ako..fvck!
"Wag mo idamay si lia dito"distracted sa sabi ko kaya di ko napansin na may bumaril agad at natamaan ako sa tyan..pero dahil di ko ramdam pinag walang bahala ko na lang at pinag patuloy ang laban..
At dahil sa galit ko ng madamay si lia ay muntik ko na syang mapatay.. buti nalang at nakapag pigil ako..
Ang tignan ko kung sino ang sunod kong papatumbahin ay umatrass naman ito na parang sumusuko na sila.. at dahil wala ng gustong lumaban sakin at nag punta ako sa gitna sabay sabing..
"AKO ANG NAG TAYO NG ARENA NA ITO KAYA SAKIN AT SA MGA SASABIHIN KO LANG KAYO MANIWALA!!! KUNG HINDI BAKA MAMATAY NA KAYO NEXT TIME!!" sigaw ko para marinig nilang lahat..well di naman sila patay eh. Nanghihina lang sila kaya di makatayo pero alam ko naririnig nila ako..
At dahil anong oras na din umalis na ko at pinuntahan ang team at subordinates ko...and thank god ayos naman silang lahat.
Advertisement
Pag katapos ko sila i text ay umuwi na ko agad...4:30 am na and maya maya lang ay magigising sa sila.
Sinuot ko yung jacket ko..nag nag drive pauwi..
Nag papasok ako ng gate ay nagulat ako dahil naka sindi lahat ng ilaw ng buong mansyon..
Shit! Did something happen while im gone?
Agad agad akong bumaba ng kotse ko at pumasok sa loob.
Pag bukas ko ng pinto ay nakita ko ang royalties na nakaupo sa sofa at halatang nag aalala...sabay sabay naman silang lumingon sakin..
"Wha-" tatanungin ko palang sana kung anong meron ay agad na tumayo si Maureen at tumakbo para mayakap ako.
"Thank Godness! I thought something bad happen na sayo eh.." nag aalalang sabi neto...pero parang may mali..
Bumaling ako sa likod nya at nakita ko ang iba na seryosong nakatingin sakin..
"What happened? Anong meron?" I ask them.
"May pinakita ng clue ang mirror of truth.." seryosong sabi ni kuya dark...nagulat naman ako, na masaya at the same time parang may disappoinment akong naramdaman.
They are too serious...dati sobrang nag aalala sila sakin... ngayon di man lang nila tinanong kung ok ako..
"What clue?" I ask back para matago yung feelings ko...
"Pano mo malalaman eh umalis ka?" Parang inis na sabi ni nathan na ikinabigla ko...
"Ikaw ang tagapagbantay ng mirror of truth ngayon...at di agad nakita yon dahil wala ka! Umalis ka! Buti nalang napadaan si lheyan sa room mo at naabutan nya kung sino ang pinakita ng mirror of truth!" Galit na sabi ni ash....
Wait bat ba sila nagagalit? Ganun na ba kalala yung nagawa ko? Kasalanan naba yon?
"Next time wag kang gala ng gala!..nasa mission tayo! Wala sa playground! Buhay ng princessa ang naka taya dito! NAIINTINDIHAN MO BA?" galit din na sabi ni kuya dark na mas lalo kong ikinabigla..
First time nya ko sigawan..
Tahimik lang ako ganun din ang ibang girls.. samantalang si ate fiona ay pinapakalma si kuya dark..
"Sorry kuya." Taging nasabi ko lang...ewan ko kung bakit straight pa din ako mag salita...kahit sa totoo lang?
Deep inside ang sakit sakit na....bakit ba sila ganito sakin? parang mga kutsilyo ang mga salita nila na paulit ulit akong sinasaksak..
"Walang magagawa ang sorry mo!! When its done! Its done!" Giit nito na nanlilisik ang mga mata.
"Stop dark will you? Guys ano ba? Si Sam pa din yan!" Inis na sabi ni lheyan.. hindi naman sya pinansin ni kuya dark at umalis...sumunod naman si aye fiona kasama ng mga girls...
Habang si ash ay seryosong nakatayo sa gilid.
"Sorry ash." Hingi ko din ng tawad sa kanya..pero di nya din ako pinansin at umalis na din...sumunod din sa kanya ang boys..
Si Maureen at lheyan nalang ang andito..
"Sorry about that ate Sam." Parang naiiyak na sabi ni Maureen.
Pilit lang akong ngumiti sa kanya.
Tinapik naman ni lheyan ang balikat ko..
"Hayaan mo na sila...gusto mo bang malaman kung sino ang pinakita ng mirror of truth?" Tanong nya sakin..
Oo oh na sana ako kaso bigla akong nahilo kaya napahawak ako sa ulo ko..nanlalabo na din yung paningin ko..
Fuck! Whats happening?
"What's wrong ate?" Nag aalalang tanong ni Maureen..
Nataranta naman silang dalawa ng matumba ako..buti nalang ay nahawakan ako ni lheyan para di ako matumba sa sahig.
"Shit!! Ayus ka alang ba Sam?" Nag aalalang tanong din ni lheyan..
Pinikit pikit ko naman ang mata ko para makakita ako ng maayos pero walang talab.
"I-im fine" utal na sabi ko at pinipilit tumayo..
Second after kong makatayo ay bigla nalang akong nawalang ng malay..
Ang huling narinig ko lang ay ang sigaw ni maureen na humihingi ng tulong..
_______________________________________
Sorry ngayon lang update 😫
Advertisement
- In Serial148 Chapters
Wizard's Tower
The humans call me Nemon Fargus. They call me wizard, and [Elementalist] and [Enchanter]. They call me teacher. They call me adventurer. But I don't care. Not anymore. For more than a hundred and fifty years I've served the Kingdom of Sena. Through four Kings and a Queen. Two wars and a rebellion. I've founded and taught at a magic school. I've fought against beast waves and dungeon breaks. But now? Now, the one close friend I had left has passed. So, I'm done with their politics and their economics. The short and busy lives of humans are more burden than benefit on the weary soul of this half-elf. Now, I'm looking for a refuge, a place that can well and truly be my own. Away from the growing cities and the bustling markets, away from the pointless wars, away from the eager students and the arrogant adventurers. It's too much. I'm seeking the peaceful life of a wizard in his tower, studying magic to advance my spellcraft. We'll see if that happens. *synopsis covers book 1 / ac 1 Author's housekeeping: This story is a rough draft. Feel free to point out errors, grammatical, spelling, plot, etc. This is a slow burn novel, but will only ever be told from one POV. (Exception: rare interlude chapters will be told from a different pov, but won't impact storyline). How well this story is received by readers here will determine if I continue writing. Cover commissions Discord Other stories by this author: An Old Man's Journey I hope you enjoy!
8 2126 - In Serial12 Chapters
Devouring - Progenitor of Evolution
// NOT ON HIATUS, just no time right now to write more... Sadly... //His mother killed in prostitution and by drugs, his father stabbed to death in a robbery by ordinary street thugs, he himself lived on the streets at the age of 18, surviving instead of living.A heroic drive, however, snatched him out of this miserable life, and he thought it was finally over, until he learned from an odd character that this was not his first "unlucky" life in succession, and that he would be eligible for a special program for his reincarnation.Without much to lose, and not much that could go worse in the next life, he landed in a new world... As a mole. His oh so great ability, which he had been promised?Absorption of biological and magical properties of EVERYTHING he devoured! And so began his journey as a mole! Emotions? Missing brain strands to feel anything of that nature. Joy? All the more! Finally eating, no matter what... Starving is no more! The progenitor of devouring was let loose on the world, and who knows where his journey will lead him... This story will appear irregularly, and first of all on Patreon. I'm mainly writing the story "Healing Dungeon" myself, and every now and then another chapter of Devouring to clear my head ;)
8 122 - In Serial6 Chapters
A ninja transported to another world
Follow the story of a first class ninja assassin as he is summoned to another world and experience thrill letting loose to his bloody desires .
8 114 - In Serial21 Chapters
Faltovia's Faults
On an alternate Earth, Christof Elkern must use magic, swordsmanship, and his own wits to survive the mysteries of the continent Faltovia. Secrets run deep, and Chris must watch every step he makes as to not get too tangled within the political strife within the continent, while still protecting those around him. Follow Chris as he grows up in this warped fantasy world. After the first week, releases will be limited to every Wednesday and Sunday.
8 118 - In Serial11 Chapters
Asthetic (Audrey Jensen)
Hi I'm Sheylee Eckhart and I'm an asthetic Lesbian who is in love with the towns bad ass Audrey jensen.
8 104 - In Serial52 Chapters
Path of Salvation
Not far outside the public eye lie wonders forgotten by mankind. Magic, Spirits, Powers... With time and with the power of a crumbling oath the common folk forgot what wonders and horrors they could bring simply because they wished to do so. As a select few of special individuals suffer under these excrutiating conditions of secrecy, magic, and the status quo, one such special individual sees a way out of a life he deemed cruel. Wanting to start over, he intends to take on the duty of handling these pressures as a means to make his life worth living.Even if it may break him, even if Hyperion lives a life far worse than the one before, at least he'll know, as the martyr he is at heart, that his sacrifice helped others while also unaware that others are willing to do the opposite if there's even a small chance that it could help him. Going on a hiatus that may last until the next Writathon; currently burned out with writers block (Started May 23rd)
8 119