Certified earth charmer.

***

Matapos kong mag-ayos ay bumababa na ako. Napansin ko na parang wala ng tao sa paligid kaya't medyo nagtaka ako. Pagkadating ko sa kitchen, nakita ko doon si Charlene kumakain ng umagahan. "Good morning, Charlene." I greeted. Binati niya din ako at inakit kumain.

"Hmm. Wala sila Bella ah, nasaan sila?" I asked.

"Nasa academy na, absent sila kahapon. Kailangan din naman nila pumasok, saka wag ka mag-alala excuse tayo." She told me calmly, kaya napatango na lamang ako.

Kumain na kaming dalawa ni Charlene, at pagkatapos ay dumiretso na agad kami sa earth wall land training ground.

Pagkadating doon we started our training. It's kinda hard now, mas maraming techniques at mas complicated ang mga moves. Dapat pulido ka gumalaw, kasi kapag hindi baka pati kakampi mo, matamaan mo, kaya we focused on concentrating.

Nakakapagod ang training but it turns out well. Magaling kasi mag-turo si Charlene. The next day ganoon ulit ang nangyari, same set up, ang charm five with Ash and me, kayna Charlene natutulog, kung saan daw ang isa doon daw ang lahat. Mabuti nga si Louie nakikisama na sa kanila. Pagkatapos, may bonding moments parin kami, pero minsan dahil pagod kami ni Charlene, nakakatulog agad kami.

Ilang araw na din ang lumipas. Magaling na ako sa mga techniquesnat iba pa . I'm more confident now, na nakokontrol ko na ang earth element. Noong una mahirap pero practice makes it better, than before.

Ngayon tinuturo saakin ni Charlene ang pagpapalabas ng earth wolf. Mahirap ito gawin, pagkatapos kapag nagagawa ko na, hindi ko ito makontrol, kinakalaban ako nito at inaatake. Para bang hindi ako ang gumawa sa kaniya. The earth wolf is acting that I'm his enemy. Nakakainis. Ang hirap niyang kalabanin.

Ang dami ko ng sugat. Umaatake siya ng umaatake, hindi pa nga ako nakakabangon mula sa atake niya tapos aatake nanaman siya.

Tumayo ako habang hawak ang isang balikat ko na mayroong umaagos ang dugo. He suddenly attacked with an earth bomb kaya napatalbog ako. May shield dito sa pinaglalabanan namin, I can't see the outside but I know, nakikita ako ni Charlene mula sa labas. Punong puno na ng sugat ang katawan ko. Puro dugo na rin ang puti kong damit. Nakagawa ako ng earth shield but the wolf growled at nabasag iyong shield na ginawa ko. Pasaway na wolf.

Nanghihina na ko pero hindi ako nagpatalo. I defended myself and attacked my own wolf. Pero naiilagan niya lang ito, masyadong magaling ang wolf na ito. I tried, na paamuhin siya at iniwasan kong saktan siya. Pero, lalo lang siyang nagwala. I can't lose now. Baka may mangyari sa akin. Charlene, ghad! I need help.

Tinatagan ko ang loob ko, I kept on throwing earth pieces and fire balls at the wolf but still I can't defeat him. Napaluhod na lang ako dahil naubos na ang enerhiya ko. Susugudin ako noong wolf, pero-- agh, I can't fight anymore. I'm too tired. Malapit na siya, kaso bigla itong mawala. Nakahinga ako ng maluwag dahil doon. Mabuti na lamang nawala iyon. Naramdaman ko na lang na tinulungan ako ni Charlene and she helped me na pagalingin ang sugat ko. I rested for few hours at pagkatapos niya kong gamutin nag-ready na ulit ako para kalabanin iyong wolf.

Sa ikalawang naming pagtutuos mukang lalo siyang nagalit saakin, sinugod ako nito ng sinugod, noong una naiilagan ko pa, pero mabilis ito at hindi ko maiwasang hindi maka-ilag kaya nagkakasugat ako. I defended myself from his attacks but there are times that I can't. Mukang mahihirapan ako ng todo dito. Kada sugod ko susugod din sya, kada attack ko may naka handa siyang counter attack. Bakit ang galing ng wolf na to? Malakas kung malakas, pisikalan kung pisikalan, sa pag iisip talagang hahanga ka sa kaniyang mga galaw. Tulad kanina, sugatan nanaman ako samantalang siya, kakaunti pa lang ang galos.

I gave my best shot everytime I got a chance to attack him, but still wala paring nagagawa ang best shot ko. I almost gave up for the second round, puro dugo nanaman ako, itong puting damit na suot ko red na. I attacked him with all my energy at tumalbog siya. Napangiti ako. Kahit papano, for the first time nagawa ko 'yun. Pero , ginalit ko lang ulit ito at sinugod ako ng pagkabilis bilis dahilan para tumalbog ako ng napakalayo.

Then... everything went black.

***

Nasa harap ko ulit ngayon ang wolf na hindi ko mapa-amo amo. Ilang beses ko na ba nakaharap siguro nasa sampung beses na. I can say, na nag-iimprove ako, nakakayanan ko na makipag-sabayan sa kaniya, pero hindi pa din sapat para matalo ko ito.

I memorized his moves kaya tinapatan ko iyong ng moves na alam kong makakayang sabayan ang ginagawa niya. Katulad na lang kapag maghahagis siya ng earth bomb maghaharang ako ng matibay na shield para hindi ako naapektuhan. Pagsusugod sya, mabilis akong gagawa ng tipak ng lupa para dun sumakay at pagalawin ito ng mabilis para maiwasan siya.

I threw earth daggers at him, pero naiilagan niya, tapos habang iniiwasan niya ito. I decided to trap him, gumawa ako 'nung kamay gamit ang lupa tapos pinahawakan ko doon sa kamay iyon, ang paa nito para hindi makagalaw, at nagtagumpay naman ako. Pero, mabilis itong nakawala at sumugod sa akin. Not that fast. I thought.

I trapped him using an earth shield na ginawa kong nakapalibot sa kaniya. Now, look at him trapped on my little plan. Lumapit ako sa kaniya habang nagwawala siya tapos hinawakan ko iyong ulo niya. The wolf angrily stared at me, kaya napatawa ako ng marahan, hindi niya ata matanggap na natalo ko siya.

Muntik na masira iyong ginawa kong shield dahil sa pagwawala niya mabuti na lanh nakagawa ulit ako ng second layer, tuso pa naman ang wolf na ito. Kitang kita ko din sa mga matingkad na berde niyang mata ang galit.

Maya maya nakarinig ako ng palakpak kaya, napatingin ako sa likudan ko, it's Charlene, she's clapping. "It's been 8 days since we started our training and you've learned a lot. Napaamo mo rin ang enchanted guardian of earth which is the wolf. You're now a certified earth charmer, Ayisha!" She said happily. Napangiti ako sa kanya ng malapad saka ko siya nayakap dahil sa sobrang tuwa.

Finally, nag-bunga din ang pag-hihirap ko.

Sa loob ng halos sampung araw nagawa ko din ang lahat ng kailangan gawin para maging ganap na isang earth elemental guardian.

"Magaling Ayisha, nagawa mo ang lahat, at iyang wolf na iyan? Huwag ka mag-alala maamo na iyan, inutusan lang naman kase ako ng earth goddess na gawing wala sa control iyan para lalo kang matrain. Kaya pasensya na kung nasaktan ka nung mga nakaraang araw." Nakangiting wika ni Charlene. Natawa naman ako doon. Alam ko kasing ginawa lang niya ang duty niya.

After that, bumalik na kami sa bahay niya at nag-celebrate.

Tuwang tuwa sila sa achievement ko. Habang nagkakasiyahan. Bigla na lamang lumapit sa akin ni Louie at hinila ako sa garden.

"Bakit?" I asked. He smiled.

"Here's my gift." Nakangiting wika niya, at saka niya inilabas ang isang bracelet. Nagulat ako dahil doon. Mag-sasalita sana ako ngunit, hindi niya ako hinayaan.

"Puwede ko bang tanggalin ang binigay na bracelet sa'yo ni Kyle?" He asked sincerely, habang nakatingin siya sa mga mata ko ng masinsinan. Hindi ko alam, pero dahil sa titig na iyon. Tumango ako ng walang pag-aalinlangan.

Tinanggal niya iyong bracelet na ibinigay sa akin ni Kyle noong pumunta kaming mortal wolrd, at saka niya inilagay sa wrist ko ang bracelet na ibinigay niya. Noong tuluyan niya ng maisuot iyon, hindi na matanggal ang ngiti sa labi ko at ang malakas na tibok ng puso ko.

"S-Salamat." Nauutal na banggit ko. Nagulat naman ako noong bigla niya akong pitikin sa noo. Napahawak tuloy ako doon. "Ang sama mo talaga." I murmured. He chuckled boyishly.

"Huwag mong iwawala iyan, idiot." Paalala niya.

"Oo na po, bipolar." I said while rolling my eyes.

Niyakap naman niya ako bigla kaya't hindi na ako pumalag at niyakap na lang din siya. "Thank you, Louie. Thank you for being a wonderful part of my past and my present." I whispered mellowly. Narinig ko naman ang mahinang pagtawa niya na parang musika sa pandinig ko.

"You're welcome." He kidded. Kaya napahiwalay ako sa yakap at pinalo ko siya sa dibdib. Peeo, hindi siya nagpatinag doon at kinulong ulit ako sa mga braso niya.

"I'm not really a sweet kind of person." He suddenly told me. Alam ko naman iyon, napaka supladito, masungit at moody kasi siya. "Pero, lately, when I'm with you, naiiba ako." Dugtong pa niya, na medyo nakapag-patigil sa akin. Dahil tama siya, nitong nakaraan oo inaaway pa din niya ako, pero minsan napaka-lumanay lang niya makipag-usap. Ang tino na nga ng dating niya.

"Ryleen..." Malumanay na tawag niya sa pangalan ko.

"Hmm?"

"I think... I think... I'm starting to like you."

***

Happy third month, charmers!