《My Enchanted Tale》Charm 21 ❀ Great Day
Advertisement
I had a great day, with you today.
***
"Hmm." Angal ko dahil galaw ng galaw iyong unan ko. Nakakainis naman itong unan na ito, hindi na nga malambot galaw pa ng galaw.
"Gah, idiot. Wake up." Nakarinig ako ng mahinang bulong, ngunit hindi ko pinansin iyon. Inaantok pa ako, maawa na sana iyong nanggigising.
"Babo."
"Baka."
"Idiot."
Aish. Kanina pa imik ng imik iyon ah. Hindi ba niya alam na may natutulog? Saka bakit parang iyong naimik ay napakalapit sa tainga ko? Ano bang meron? Inaantok pa ako.
"Ryleen." Bigla akong napadilat dahil sa narinig ko. Napatingin din agad ako sa paligid at napansin kong wala ako sa bahay.
Inilibot ko ang tingin ko sa buong lugar at doon ako natauhan. Nasa sinehan nga pala kami ni Louie at bigla akong nakatulog dahil sa pagod. Noong maisip ko iyon, unti unti ko ding narealize kung bakit may gumigising sa akin.
Marahan akong napalingon sa isang tabi ko at doon ko nakita si Louie na walang ka-emo-emosyong nakatingin sa akin.
"Are you awake now?" Walang ganang tanong pa nito.
"Omygosh. Hala. Louie, sorry. Sorry. Hindi ko naman sinasadya na makatulog, napagod lang talaga ako ng sobra kanina. Sorry." Tuloy tuloy na banggit ko sa kaniya. Nakaka-guilty naman iyong nagawa ko.
"Ang lakas ng loob na bumili ng movie ticket na ito ang palabas, tapos tutulugan mo ako? Huh. Tsk." Iiling iling pa na wika niya. Malungkot naman akong napatingin sa kaniya noon.
Wala ng tao dito sa sinehan at kaming dalawa na lang. Mabuti hindi kami sinisita.
"Hala, sorry na kasi. Hindi ko naman sinasadya. Patawarin mo na ako." Pag-mamakaawa ko sa kaniya. Ano ba naman kasing nangyari at pumikit iyong mata ko.
"Itong mata ko na lang ang sisihin mo. Sorry na. Itong mga mata ko namna ang may kasalanan ng lahat, sila iyong pumikit." Dugtong ko pa, umaasang tatanggapin niya iyong sorry ko.
"Tss. Ang lakas pang-mag-hilik." Agad akong napatakip ng muka dahil sa hiya. Sobrang nakakahiya nanaman ako.
"Louie kasi, sorry na." Ulit ko pa. Ngunit, umiwas lamang siya ng tingin sa akin. Hinawakan ko na iyong kamay ni Louie at paulit ulit na nag-so-sorty, pero wala pa din.
Advertisement
"Ano ba kasing puwede kong gawin para mapatawad mo ako?" Tanong ko sa kaniya. Akala ko kakagat siya sa sinabi ko pero umiling iling lamang siya.
Saka tumayo mula sa kinauupuan niya at nagsimulang bumama. Agad ko siyang sinundan. "Oy, sorry na kasi. Sorry na."
Naiinis siyang napatigil sa pagbaba at humarap sa akin saka niya itinuro iyong pisngi niya. Nagtataka akong tumingin sa kaniya dahil doon. "Huh?"takhang tanong ko pero sinenyas nanaman niya itong pag-turo sa pisngi niya.
"Eh?" Asar siyang napatingin sa akin dahil sa sinabi ko, saka ulit nagsimulang maglakad.
"Teka, sorry na kasi." Sabi ko sabay hawak sa kamay niya, kaya napatigil siya sa paglalakad. Agad din akong tumikdi para maabot ko ang pisngi niya saka ko siya dinampian ng halik doon.
Noong gawin ko iyon, naramdaman ko ang pagka-bigla ni Louie at saka nanlaki ang mga mata niya.
"A-anong ginawa mo?" Tanong niya. Bakas pa din sa muka niya ang gulat, samantalang ako ay clueless pa din. Bakit ginawa ko lang naman iyong sinesenyas niya para okay na kami ah?
"Ahm?" Takhang tanong ko sabay senyas noong ginawa niya kanina, iyon bang sa pisngi.
"Aish, idiot! Ang sinasabi ko lang naman doon ay para punasan mo iyang pisngi mo dahil may bakas ng tuyong laway."
Oh, lupa kainin mo na ako. Nakakahiya. Agad akong napatalikod sa kaniya dahil sa nangyari. Hindi ko lubos maisip ang kahihiyang pinasok ko.
Una, tinulugan ko siya sa movie na ako ang pumili. Idagdag mo pa itong nangyari na paghalik ko sa pisngi nya pero ang ibig sabihin lang naman pala ay dahil punasan ko ang pisngi ko. Mygad.
"Nakakahiya. Nakakahiya." I murmured.
"Tara na, umalis na tayo." Casual na sabi niya, saka ko naramdaman ang paglalakad niya paalis. Tinanggal ko naman iyong tinuturo niya sa pisngi ko, saka ako sumunod sa kaniya.
Tinatakpan ko pa ang muka ko para hindi iyon makita ni Louie. Nauuna siyang maglakad sa akin at ako naman ay nahuhuli, tapos kapag lilingon siya sa akin, iiwas ako ng tingin at itatakip ko ang mga kamay ko sa muka ko.
Wala na akong maihaharap na muka kaniya. Sobra sobra na ang kahihiyan ko.
"Pumunta ka nga dito at sumabay sa akin." Naiinis na sabi niya. Kaso nag bingi-ngihan ako at umiwas lamang ng tingin. Akala ko okay na iyon, pero nagulat ako noong may umakbay sa akin.
Advertisement
Agad akong napatingin sa kung sino ang may gawa noon at nakita ko si Louie. Nakangisi ito ng pang-asar at ako naman ay mas lalong namula.
Hindi ko na lamang siya pinansin at pilit pa ding tinakpan ang muka ko mula sa kaniya.
"Huwag ka ngang ganiyan. Okay lang naman na hinalikan mo ako kanina." Natatawang pang-aasar niya. Pakiramdam ko namula ang tenga at pisngi ko ng sobra sobra dahil doon, parang kumulot din ang mga daliri ko.
Louie, maawa ka tigilan mo na ako. Hiyang hiya na ako.
Habang naglalakad. Nagulat ako noong tumigil si Louie, kaya napatigil din ako, dahil nakaakbay siya sa akin. May kinuha siya sa bulsa niya, mukang cellphone.
"Oh? Nakauwi na daw sila Bella sa charm world?" Takhang tanong niya. "Hindi daw kasi nila tayo makita?" Dugtong pa niya.
Nagtaka din ako dahil sa sinabi ni Louie. Hala? Bakit naman nila kami iniwan?
"Wait? Anong oras na ba?" Tanong ko naman. Para kasing sobrang dami kong ginawa ngayong araw, kanina kasama ko si Kyle tapos sina Bella, tapos kumain, tapos si Louie.
"Heck. It's already 10pm." Noong sabihin niya iyon, napatingin kami sa paligid namin. Kaya naman pala kakaunti na ang tao at nagsisimula ng mag-sara iyong ibang stores.
"Gabing gabi na pala. Tara na." Akit niya saka niya ako hinila. Noong hawak niya ang kamay ko, nagulat ako noong i-intertwined niya iyon.
Noong makalabas din kami ay malakas ang ulan. "Tsk. Weong timing. Umuulan pa." Dugtong pa niya. Paano kami makakapunta sa moonlight crescent garden kung ganito?
"May payong ka?" Tanong niya sa akin. Umiling ako. Tanging paper bag nung mga cute puppies lamang ang dala ko at siya naman dala iyong pinamili naming mga damit at iba pa.
"Takbuhin na lang kaya natin?" Tanong ko sa kaniya.
"No. Baka magkasakit ka." Agad na kontra niya. Nakaramdam ako ng hindi maitindihang pakiramdam dahil doon. Parang nahiya ako,mparang na-touch ako, basta parang na-ewan.
Pumunta kami ni Louie sa isang shed at umupo doon. Wala ng ganung tao, dahil gabing gabi na din at magsasarado na ang mall.
"Patilain natin ng kauntian." He suggested simply, I nodded mutely. Medyo humiwalay din ako sa pagkaka-upo muna kay Louie dahil nakaramdam ako ng ilang dahil na din sa mga nangyari kanina.
It's a little cold because of the rain, pero ininda ko iyon.
"Ryleen." Napalingo ako dahil bigla na lang siyang umimik.
"Bakit?" Tanong ko sa kaniya, para hindi awkward iyong dating sa pag-itan namin.
"Titigilan ko na iyong girlfriend boyfriend na sinabi ko sa sa'yo dati." Mahinang banggit niya. Noong sabihin niya iyon, hindi ko alam kung nalungkot ako o nasiyahan, parang nasa gitna ako nung dalawang iyon.
"Sinabi ko lang naman iyon dati, dahil nainis ako doon sa babae, tapos nagkataon na gusto pa kitang asarin, kaya iyon ang naging resulta." He told me sincerely.
"Ayoko naman na nahihirapan ka sa pakikitungo sa school dahil lang sa pinag-sasabi ko noon." Dagdag pa niya. Tumango na lamang ako dahil sa sinabi niya at saka ngumiti, nagulat ako noong bigla siyang lumapit sa akin at saka ako niyakap.
"Iyang kadaldalan mo, pati na din ang pagiging idiot mo. Nakakamiss din pala. Kaya siguro may kakaiba akong connection nanararamdaman sa'yo noon, kasi bata pa lang tayo magkakilala na tayo." Nakangiting sabi niya, kaya napangiti din ako.
Nagulat na lang din ako bigla noong higitin niya ako, doon ako natauhan na hindi na pala ganoong naulan. Tumakbo kami ni Louie hanggang nakarating kami sa Moonlight Crescent garden. Ilang saglit lang din nakarating kami sa Charm World at hinatid niya ako kayna Bella.
"I had a great day." He said mellowly.
I sweetly smiled at him. "Ako din." Matapos noon pinapasok na niya ako pero bago iyon, kinuha ko muna iyong mga gamit ko sa kaniya at ibinigay ko sa kaniya si Woo. Saka niya ako pinagtulakan sa loob.
Noong makapasok ako, tulog na sina Bella at Emerald kaya't marahan at tahimik akong nag-ayos ng gamit ko. Saka ako humiga sa kama.
"Ang saya ng araw na ito, kahit may ibang nangyari." Nakangiting sabi ko pa habang nakatingin sa ceiling. Saka ko unti-unting ipinikit ang mga mata ko habang may ngiti sa labi.
***
Advertisement
Beta Test
I'm sure I'm in for some colorful criticism, But if even a few people enjoy this, I'd be happy. As of right now the story is set in Delaware around 2005'ish'. A young man from the streets, aquires a beta test invitation in an unorthodox way. The plan is to have a comical adventure in an experimental virtual reality game. I can easily transition it to a full story if its well received. If not I hope atleast one person kinda likes it. P.s. This is a work of fiction, with made up characters. Any likeness is coincidence.
8 268Stranded world (Naruto with crossovers)
Hotaru was a kid orphaned from the attack of bandits, which leads his village decimated with only him survives. the world still revolves though, saved by the ninjas from Konoha, his life started once again in that orphanage. cursing life, he wanders around lifelessly, giving up his will to stay alive and moping around while travelling within Konoha. there he met a kid smaller than him, scorned, bullied, even given scorn filled eyes towards him. he knows that the kid is hurt, but even so... he's still smiling and look at them in eyes. Seeing the struggle of Naruto, he silently clench his chest, feeling the pain which had no wound, and cries out loud while remembering his grandfather's words 'There's always a reason for something to happen' From then on, he started to look up, and get a better life. Being adopted, meeting his friends and teachers, also... an ability only he had... Never did he know that what lies in his future is a grim and dark... tragedy... Read it faster at Fortuneeternal.com **the pic all get from Pinterest! I only gather and edit them up! especially the character in the page I'm only changing his eyes and hair :D *any suggestion welcomed! please do so in the comment though...
8 152Dust Company
In a world overrun with hordes of undead, a small fortress stood as one of the last bastions of the living. The soldiers in the garrison were aware of the undead closing on them and understood their outlook was grim. Rem had prepared himself alongside his comrades for the incoming attack when he was abruptly summoned into another world. Now Rem is able to use magic for the first time in his life as part of a strange system inherent in his new home, and his daily plans mostly consist of finding a guild quest monster, stabbing it in the face and profiting. His prospects have improved, and he has the opportunity to live a relatively normal life in the pursuit of comfort and happiness! This is the story of Rem not doing that.---Note: There will be traumatizing content and progression is not the central aspect of this story. On Hiatus - added a note at the end of Chapter 8.
8 191the dungeon that made me
Two best friends get stuck in a dungeon and are forced to kill all monsters to survive. This is a story of Ranmaru and Sasha snd how life is like in a dungeon.
8 98Jam Fest Book Club
Looking for more helpful comments, steady reads, and good friends? Look no further! Here at Jam Fest, we're a community of close-knit members dedicated to helping one another in this chaotic journey we call writing. With a unique reading group process, we aim to get your entire book reviewed by hard-working adults like yourself. If you put in the time and effort, you'll gain more than feedback, you'll gain a meaningful place in our festival of friends, no matter which genre you jam out to. Currently accepting applications. (18+)
8 113Skywalker Rises
A post-TROS fix fic. Ben & Rey's story after Episode IX.This story contains plenty of spoilers from Episode IX, and some from the Mandalorian.These are not my characters, world, or artwork.
8 87