《My Enchanted Tale》Charm 21 ❀ Great Day
Advertisement
I had a great day, with you today.
***
"Hmm." Angal ko dahil galaw ng galaw iyong unan ko. Nakakainis naman itong unan na ito, hindi na nga malambot galaw pa ng galaw.
"Gah, idiot. Wake up." Nakarinig ako ng mahinang bulong, ngunit hindi ko pinansin iyon. Inaantok pa ako, maawa na sana iyong nanggigising.
"Babo."
"Baka."
"Idiot."
Aish. Kanina pa imik ng imik iyon ah. Hindi ba niya alam na may natutulog? Saka bakit parang iyong naimik ay napakalapit sa tainga ko? Ano bang meron? Inaantok pa ako.
"Ryleen." Bigla akong napadilat dahil sa narinig ko. Napatingin din agad ako sa paligid at napansin kong wala ako sa bahay.
Inilibot ko ang tingin ko sa buong lugar at doon ako natauhan. Nasa sinehan nga pala kami ni Louie at bigla akong nakatulog dahil sa pagod. Noong maisip ko iyon, unti unti ko ding narealize kung bakit may gumigising sa akin.
Marahan akong napalingon sa isang tabi ko at doon ko nakita si Louie na walang ka-emo-emosyong nakatingin sa akin.
"Are you awake now?" Walang ganang tanong pa nito.
"Omygosh. Hala. Louie, sorry. Sorry. Hindi ko naman sinasadya na makatulog, napagod lang talaga ako ng sobra kanina. Sorry." Tuloy tuloy na banggit ko sa kaniya. Nakaka-guilty naman iyong nagawa ko.
"Ang lakas ng loob na bumili ng movie ticket na ito ang palabas, tapos tutulugan mo ako? Huh. Tsk." Iiling iling pa na wika niya. Malungkot naman akong napatingin sa kaniya noon.
Wala ng tao dito sa sinehan at kaming dalawa na lang. Mabuti hindi kami sinisita.
"Hala, sorry na kasi. Hindi ko naman sinasadya. Patawarin mo na ako." Pag-mamakaawa ko sa kaniya. Ano ba naman kasing nangyari at pumikit iyong mata ko.
"Itong mata ko na lang ang sisihin mo. Sorry na. Itong mga mata ko namna ang may kasalanan ng lahat, sila iyong pumikit." Dugtong ko pa, umaasang tatanggapin niya iyong sorry ko.
"Tss. Ang lakas pang-mag-hilik." Agad akong napatakip ng muka dahil sa hiya. Sobrang nakakahiya nanaman ako.
"Louie kasi, sorry na." Ulit ko pa. Ngunit, umiwas lamang siya ng tingin sa akin. Hinawakan ko na iyong kamay ni Louie at paulit ulit na nag-so-sorty, pero wala pa din.
Advertisement
"Ano ba kasing puwede kong gawin para mapatawad mo ako?" Tanong ko sa kaniya. Akala ko kakagat siya sa sinabi ko pero umiling iling lamang siya.
Saka tumayo mula sa kinauupuan niya at nagsimulang bumama. Agad ko siyang sinundan. "Oy, sorry na kasi. Sorry na."
Naiinis siyang napatigil sa pagbaba at humarap sa akin saka niya itinuro iyong pisngi niya. Nagtataka akong tumingin sa kaniya dahil doon. "Huh?"takhang tanong ko pero sinenyas nanaman niya itong pag-turo sa pisngi niya.
"Eh?" Asar siyang napatingin sa akin dahil sa sinabi ko, saka ulit nagsimulang maglakad.
"Teka, sorry na kasi." Sabi ko sabay hawak sa kamay niya, kaya napatigil siya sa paglalakad. Agad din akong tumikdi para maabot ko ang pisngi niya saka ko siya dinampian ng halik doon.
Noong gawin ko iyon, naramdaman ko ang pagka-bigla ni Louie at saka nanlaki ang mga mata niya.
"A-anong ginawa mo?" Tanong niya. Bakas pa din sa muka niya ang gulat, samantalang ako ay clueless pa din. Bakit ginawa ko lang naman iyong sinesenyas niya para okay na kami ah?
"Ahm?" Takhang tanong ko sabay senyas noong ginawa niya kanina, iyon bang sa pisngi.
"Aish, idiot! Ang sinasabi ko lang naman doon ay para punasan mo iyang pisngi mo dahil may bakas ng tuyong laway."
Oh, lupa kainin mo na ako. Nakakahiya. Agad akong napatalikod sa kaniya dahil sa nangyari. Hindi ko lubos maisip ang kahihiyang pinasok ko.
Una, tinulugan ko siya sa movie na ako ang pumili. Idagdag mo pa itong nangyari na paghalik ko sa pisngi nya pero ang ibig sabihin lang naman pala ay dahil punasan ko ang pisngi ko. Mygad.
"Nakakahiya. Nakakahiya." I murmured.
"Tara na, umalis na tayo." Casual na sabi niya, saka ko naramdaman ang paglalakad niya paalis. Tinanggal ko naman iyong tinuturo niya sa pisngi ko, saka ako sumunod sa kaniya.
Tinatakpan ko pa ang muka ko para hindi iyon makita ni Louie. Nauuna siyang maglakad sa akin at ako naman ay nahuhuli, tapos kapag lilingon siya sa akin, iiwas ako ng tingin at itatakip ko ang mga kamay ko sa muka ko.
Wala na akong maihaharap na muka kaniya. Sobra sobra na ang kahihiyan ko.
"Pumunta ka nga dito at sumabay sa akin." Naiinis na sabi niya. Kaso nag bingi-ngihan ako at umiwas lamang ng tingin. Akala ko okay na iyon, pero nagulat ako noong may umakbay sa akin.
Advertisement
Agad akong napatingin sa kung sino ang may gawa noon at nakita ko si Louie. Nakangisi ito ng pang-asar at ako naman ay mas lalong namula.
Hindi ko na lamang siya pinansin at pilit pa ding tinakpan ang muka ko mula sa kaniya.
"Huwag ka ngang ganiyan. Okay lang naman na hinalikan mo ako kanina." Natatawang pang-aasar niya. Pakiramdam ko namula ang tenga at pisngi ko ng sobra sobra dahil doon, parang kumulot din ang mga daliri ko.
Louie, maawa ka tigilan mo na ako. Hiyang hiya na ako.
Habang naglalakad. Nagulat ako noong tumigil si Louie, kaya napatigil din ako, dahil nakaakbay siya sa akin. May kinuha siya sa bulsa niya, mukang cellphone.
"Oh? Nakauwi na daw sila Bella sa charm world?" Takhang tanong niya. "Hindi daw kasi nila tayo makita?" Dugtong pa niya.
Nagtaka din ako dahil sa sinabi ni Louie. Hala? Bakit naman nila kami iniwan?
"Wait? Anong oras na ba?" Tanong ko naman. Para kasing sobrang dami kong ginawa ngayong araw, kanina kasama ko si Kyle tapos sina Bella, tapos kumain, tapos si Louie.
"Heck. It's already 10pm." Noong sabihin niya iyon, napatingin kami sa paligid namin. Kaya naman pala kakaunti na ang tao at nagsisimula ng mag-sara iyong ibang stores.
"Gabing gabi na pala. Tara na." Akit niya saka niya ako hinila. Noong hawak niya ang kamay ko, nagulat ako noong i-intertwined niya iyon.
Noong makalabas din kami ay malakas ang ulan. "Tsk. Weong timing. Umuulan pa." Dugtong pa niya. Paano kami makakapunta sa moonlight crescent garden kung ganito?
"May payong ka?" Tanong niya sa akin. Umiling ako. Tanging paper bag nung mga cute puppies lamang ang dala ko at siya naman dala iyong pinamili naming mga damit at iba pa.
"Takbuhin na lang kaya natin?" Tanong ko sa kaniya.
"No. Baka magkasakit ka." Agad na kontra niya. Nakaramdam ako ng hindi maitindihang pakiramdam dahil doon. Parang nahiya ako,mparang na-touch ako, basta parang na-ewan.
Pumunta kami ni Louie sa isang shed at umupo doon. Wala ng ganung tao, dahil gabing gabi na din at magsasarado na ang mall.
"Patilain natin ng kauntian." He suggested simply, I nodded mutely. Medyo humiwalay din ako sa pagkaka-upo muna kay Louie dahil nakaramdam ako ng ilang dahil na din sa mga nangyari kanina.
It's a little cold because of the rain, pero ininda ko iyon.
"Ryleen." Napalingo ako dahil bigla na lang siyang umimik.
"Bakit?" Tanong ko sa kaniya, para hindi awkward iyong dating sa pag-itan namin.
"Titigilan ko na iyong girlfriend boyfriend na sinabi ko sa sa'yo dati." Mahinang banggit niya. Noong sabihin niya iyon, hindi ko alam kung nalungkot ako o nasiyahan, parang nasa gitna ako nung dalawang iyon.
"Sinabi ko lang naman iyon dati, dahil nainis ako doon sa babae, tapos nagkataon na gusto pa kitang asarin, kaya iyon ang naging resulta." He told me sincerely.
"Ayoko naman na nahihirapan ka sa pakikitungo sa school dahil lang sa pinag-sasabi ko noon." Dagdag pa niya. Tumango na lamang ako dahil sa sinabi niya at saka ngumiti, nagulat ako noong bigla siyang lumapit sa akin at saka ako niyakap.
"Iyang kadaldalan mo, pati na din ang pagiging idiot mo. Nakakamiss din pala. Kaya siguro may kakaiba akong connection nanararamdaman sa'yo noon, kasi bata pa lang tayo magkakilala na tayo." Nakangiting sabi niya, kaya napangiti din ako.
Nagulat na lang din ako bigla noong higitin niya ako, doon ako natauhan na hindi na pala ganoong naulan. Tumakbo kami ni Louie hanggang nakarating kami sa Moonlight Crescent garden. Ilang saglit lang din nakarating kami sa Charm World at hinatid niya ako kayna Bella.
"I had a great day." He said mellowly.
I sweetly smiled at him. "Ako din." Matapos noon pinapasok na niya ako pero bago iyon, kinuha ko muna iyong mga gamit ko sa kaniya at ibinigay ko sa kaniya si Woo. Saka niya ako pinagtulakan sa loob.
Noong makapasok ako, tulog na sina Bella at Emerald kaya't marahan at tahimik akong nag-ayos ng gamit ko. Saka ako humiga sa kama.
"Ang saya ng araw na ito, kahit may ibang nangyari." Nakangiting sabi ko pa habang nakatingin sa ceiling. Saka ko unti-unting ipinikit ang mga mata ko habang may ngiti sa labi.
***
Advertisement
- In Serial25 Chapters
Malfus: Necromancer Unchained
Malfus, a wanted necromancer, has finally run out of luck. Not that he had much to begin with. Now he just wants to escape. Captured by an Inquisitor who would like nothing more than to see this sarcastic wizard tortured and executed for his crimes against the dead. After they are forced to take refuge in a backwater fort under siege by an army of gnolls, fate may have other plans in store for them both. Will a common enemy create an unlikely alliance? Or an opportunity for one to gain an edge against the other?
8 187 - In Serial16 Chapters
You Only Smol Twice: A Smol Detective Story
This is a fanfic set in the universe of They Are Smol, a delightful series of stories by TinyPrancingHorse which you should totally go and read. It’s the third in my own series about a human investigator in a galaxy full of aliens who are much bigger and stronger than any human. Obviously, there are plenty of spoilers for the previous two stories in here so consider yourself warned. After many successful investigations, Oscar Williams has his loyalty to his adopted alien family sorely tested. What appears to be a simple theft turns out to be anything but, and to capture the perpetrators Oscar might just have to betray his own species… Formal Disclaimer: I do not take credit for the original setting, this story is set in an alternate version of the 'They are Smol' universe, written by the one, the only TinyPrancingHorse TPH takes many forms and is known by many names. He is like Nyarlathotep, only smaller and cuter and more prancey. TPH also has a website should you require more Smol Shenanigans in your life. Which you do, so get over there and read it. The cover art for this is courtesy of Firebane.
8 187 - In Serial9 Chapters
The Calling of a Trainer
Daniel always wanted to be a trainer and explore the world. But in a world where religion and myths are reality, he will have to dig deep to achieve his dream as legends pulled from their slumber in the wake of his journey.
8 172 - In Serial12 Chapters
Sword Art Online: New Reality
This is a Re-written Story of my Sword Art Online: New Reality or SAO:NR (A Fan Game) story I wrote a few years back. EACH CHAPTER WILL BE REALLY LONG AS THE MINIMUM OF 3,000 WORDS TO THE MAX OF 5,000 WORDS.THE STORY IS WRITTEN TO BE LIKE A LIGHT NOVEL. What if... you were in Sword Art Online? How would you react? How would you respond to this? This story follows some of the Main events of Sword Art Online, while branching off into a new perspective. You are in the shoes of Kirin. But as a SAO Beta tester, he uses his knowledge of other games and some beta exploits to climb the floors of the floating castle. Would you like to hear his story in this new reality?
8 204 - In Serial47 Chapters
Kiss Miss // Taekook
"I Wove youuu, Honey Bunny-"- Kim Taehyung"I Love you tooo, Taebear-"- Jeon JungkookA CUTE, CLINGY, FLUFFY, ROMANTIC STORY OF TWO CHILDHOOD BESTFRIENDS.Warning:-Too Sweet For Your Taekook Heartu! 💜(Top Kook & Bottom Tae)Author: Nayek PriyaCover pic (1) credit: @S.T & @NayekPriyaFanart: @kookv_an_oxygenCover pic (2) credit: @Sushmitu2All other pics: credit to the rightful ownerGenre: RomanticOriginal content.All rights reserved.Do not repost.Translation is not allowed.● 2021
8 132 - In Serial41 Chapters
Classroom of the Elite: Unconfined Genius (Test Phase)
In this timeline, Ayanokouji Kiyotaka the masterpiece of the white room has escaped from the white room with the help of a few acquaintances from the government. In exchange, he will test himself against the so-called "elites" of Japan in the government-funded school of Tokyo Metropolitan Advanced Nurturing High School. While he is at school, the government will continue to investigate the disappearance of children and the facility the masterpiece grew up in, hoping to connect these cases to a particular person.Will Ayanokouji be able to prove himself against the most elites of the elite at his new school?Will the government connect the cases and finally find a culprit while taking down the white room?Find out in Classroom of the Elite: Unconfined Genius.Spoilers: This fanfic assumes you have read Classroom of the elite from volume 1-11.5 at the least.Classroom of the elite belongs to Kingugasa-Syougo sensei.I'm just a fan of his works writing this fanfic for fun.Word Counts:Prologue: 29,751 Words.Volume 1: 125,394 Words.
8 60