《Dark Moon /✔️/》16. Төгсгөл
Advertisement
Хөл толгой нь олдохгүй байсан эгэл бус төрөлхтөн эргэн хэвэндээ оржээ. Цус сорогчдийн дээд удирдагч Мирэ ирснээр бүхий л тэмцэл өрсөлдөөн зогсож, энх тайван тогтов. Өмнөх удирдагч Эдвард түүхнээ бичигдэх хамгийн муу нь ажээ.
Угаас цус сорогчдынх байсан хар сувд руу шунаж, түүндээ бардан тэрсэлдсэн учир хүн чонын угсаанд таарсан шийтгэлийг нь өгөөд бүх юм дууслаа.
Өөрийн ой санамжаа дөнгөж олж авсан Мирэ нум сумаар хичээллэж дуусаад гарахаар зэхэж байлаа. Тэртээх холоос бүх сум байндаа туссаныг зарлаж, туг өргөв. Удалгүй бөөн шуугиан болж Сонхүн нөхөдтэйгөө орж ирэхэд инээмсэглэн тэр зүг рүү гүйлээ.
"Би чамайг санасан."
Сонхүнийг тэврээд үнэрийг нь уушиглангаа амнаасаа унагасан ганц өгүүлбэр нь хайрын шивнээ аж. Найзууд нь нэгнийгээ нудран холдоход Сонхүн гэнэт л төв царайгаа хувирган хайлж орхиод "Би бүр санасандаа үхэх шахлаа." гээд улам хүчтэй тэвэрлээ.
"Цугтаа танай хуучин гэрт очих уу?"
Үнэхээр л удирдагч гэдэг том нэр хүнд, сурах ёстой маш олон зүйл, цусны үнэрийг тэсвэрлэх гэх мэт зүйлсээс бага зэрэг залхаж байсан Мирэ дуун дээр нь зөвшөөрчихөөд гараас нь хөтлөн хувцсаа солихоор харшийн зүг явна.
Хаалгаар ороход л сэнгэнэх тэдний дурсамж. Хэтэрхий нандин юм.
"Чамайг үхтлээ зодуулчихсан ирэхэд би яг эндээс тосож авч байсан шт." гээд шулганах хайртыгаа харсан Сонхүн инээмсэглэнэ.
Тэдний хамт өнгөрүүлсэн хугацаа бүхэн хамгийн үнэ цэнэтэй нь ажээ.
Хангамжийн цуснаас авч уучихаад хуучин орон дээрээ тэврэлдээд хэвтээд өглөө. Тэдэнд бяцхан амралт хэрэгтэй байгаа нь тэр. Сонхүн хайртынхаа үсийг илж, дуу аялсаар унтуулж дөнгөв. Тэгээд өөрөө толгойг нь цээжиндээ наагаад нүдээ аньлаа.
Гурван цаг орчим унтсан нойрмог хос босоход нар шингэх дөхөж, тэнгэрийн хаяа улбар болж эхлэв.
"Хоёулаа зугталт хийх үү? Утаснуудаа энд үлдээгээд би буцаад муу залуу болж, цоо шинэ машин газар дээр нь худалдаж аваад унаад явчих уу? Их биш ээ, ганц хоёр хоног л бүх юмнаас холдъё."
"Тэгье. Чамайг юу ч гэсэн би эргэлзэлгүй би дагах болно."
Шинэ үнэр нь арилаагүй сүүлийн үеийн машин худалдаж аваад тэд давхиж эхлэлээ. Цагтай уралдан, салхи сөрж аз жаргалыг мэдэрсээр давалгаалах далай дээр ирээд зогсов.
Advertisement
Салхи ч үгүй эргийн элсэн дээр гутлаа тайлан гишгээд хөөцөлдөн тоглож дуусахуйд нар жаргаж үлгэрийн орчныг бүрдүүлсэн байлаа.
Үзэсгэлэнтэй цаг агаар
Үзэсгэлэнтэй нар жаргалт
Үзэсгэлэнтэй тэд
"Eyes can talk"
Амгалан тайванг сэтгэлдээ шингээж бие биес рүүгээ ширтэн зогссон тэд нэг л ижил зүйлийг мэдэрч ойртлоо. Залуу жаал охины бэлхүүснээс татан өөртөө татаад уруул руу нь тэмүүлэв.
Жаргах нарны доор далайн чимээтэй бидний үнсэлт төгс хоршино.
Удаан бас зөөлөн цаг хугацааны дараа тэд бага зэрэг холдлоо. Мирэ хайртынхаа мөрөн дээр толгойгоо тавьж далай руу ширтэн чимээгүй л зогсоход, Сонхүн мөрөөр нь тэвэрнэ.
"Ямар нэг юм уух уу?"
Мирэ гарнаас нь атгасаар хэлэхэд Сонхүн толгойгоо дохиод буцлаа. Гадаа аль хэдийн бүрэнхий болсон байх нь тэр. Дэлгүүрийн гадаа Сонхүнийг хүлээж зогссон охин гарч ирэхэд нь хөтлөлцсөөр захиалсан амралтын гэртээ ирлээ.
Зөөлөн чихэрлэг хэрнээ бас гайхалтай исгэлэн амттай дарс авсан байх аж. Хундага тулгаад эхнийхийгээ дуусгаж орхиход Мирэгийн хацар улаа бутарч байв.
"Сонхүн аа. Би ямар их жаргалтай байгааг чи төсөөлөхгүй дээ. Үргэлж л эцэг эхгүй өөртөө гутарч, хайр халамж мэдрээгүй өссөн би чамтай л учирч хайрыг мэдрэх ёстой байсан юм шиг."
Нулимс нь цийлэгнээд ирсэн хайртыгаа тэвэрч, биен дээр нь нэг хэмнэлээр товшино.
"Би ч бас чамайг хайрласандаа, чиний төлөө алхам хийсэндээ хэзээ ч харамсдаггүй ээ. Үнэхээр чи л байвал болох юм шиг байна."
Уярам үгийг нь сонсоод инээмсэглэсээр Мирэ ор луугаа явлаа. Түүнд энэ хүн байгаа нь ямар их аз вэ?
Биесээ тэвэрсээр дахин нэг өдрийг хамтдаа үдлээ.
Маргааш нь сэрээд Сонхүн Мирэгээс тэрийг асуулаа. Мирэ өөрөө зориглож чадахгүй байсан зүйл аж.
"Хайрт минь, чи ээж аав дээрээ очиж үзмээр байна уу?"
Асуултыг нь сонссон Мирэ гайхаж байхад Сонхүн аль хэдийнээ хувцаслаж эхлэлээ.
"Аливээ явцгаая. Тэд ч бас чамайг харахыг хүсэж байгаа."
Тэд хамтдаа Эдвардын тэмдэглэлээс олсон бунханы зүг хөдлөлөө. Нилээн удаан явсаар олон өнгөлөг цэцгээр хучигдсан ойн шугуйд ирэв. Үүнээс цааш машинаар явах боломжгүй тул алхахад цэцэгс өөрсдөө зам гаргаж өгч, бөхийн хүндэтгэл үзүүлж байх нь тэр.
Зэрэгцээ орших үзэсгэлэнт жижиг даваан дээр ирээд өмнө нь зогслоо. Энэ доор түүний эцэг эх гүн нойрсож байгаа.
Advertisement
"Ээж ээ, Аав аа. Охин нь ирлээ." Мирэ бага зэрэг чичирхийлсэн хоолойгоор үгээ дуусгачихаад сөхрөн суулаа.
"Би амьд үлдсэн. Та хоёрын бүх зүйлээрээ хамгаалсан өөрийгөө ч, хар сувдыг ч байх байранд нь тавьсан. Багаасаа л эцэг эх минь яагаад намайг хаясан юм бол оо гэж боддог байсан ч та хоёр минь намайг хаяагүй, харин ч хамгийн дээд зэргээрээ харж хандаж байсныг мэдээд толгой руугаа цохиулах шиг л болсон. Хайртай шүү та хоёртоо. Хүрч ирэлгүй удсанд үнэхээр их уучлаарай.
Аав аа, та миний бүх ертөнцийн баатар.
Ээж ээ, та энэ дэлхий хамгийн үзэсгэлэнтэй нь." гээд жаалхан охин нулимсаа шударч байхад Сонхүн хажуугаас нь "Мирэ танийг дуурайсан болохоор л ийм үзэсгэлэнтэй байгаа юм." гэж хэлээд амжив.
Авчирсан цахирмаа цэцгээ тавиад, үнсүүлэх шиг нүдээ аньж мэдрээд буцахаар эргэлээ. Одооноос тэр үргэлж энд ирэх болно.
Сонхүн тохойгоо хайрцган дээр тавин хөдлөж байхад хажуугаар нь Мирэгийн гар орж ирэх үед тэсэлгүй өхөөрдөөд хөтлөөд авав. Мирэ гэдсэнд нь эрвээхэй нисэх шиг мэдрэмж авахдаа ичиж орхилоо.
Буцаж харшиндаа очих үед бөөн хөл хөдөлгөөн үймээн болсон байлаа. Жэйк гүйсээр ирж "Хааччихдаг юм та хоёр! Амьтай бүхний санааг зовоогоод, ядаж утсаа аваад явахгүй. Ядаж л хэлчихээд явж болно доо." гэсээр загнаж гарав.
"Тайвшир Жэйк. Бид хоёр бяцхан амар амгаланг мэдэрчихээд ирж байна. Юу болсон юм?"
"Ухаан санаа чинь хаана яваа юм. Маргааш та хоёрын ёслол гэдгийг мартчихаа юу?"
Хажуунаас нь гэнэт Жонвон орилоход тэд амаа даран бие бие рүүгээ харлаа. Маргааш тэдний хаан хатанд залах ёслол шүү дээ.
Гялс салан гүйж, бэлтгэл ажилдаа орлоо. Маргаашнаас тэд албан ёсоор эгэл бус төрөлхтний хамгийн хүчирхэг цус сорогчдын хаан, хатан нь болох болно.
Агуу их эгэл бус төрөлхтөн иржээ. Ёслолын танхимыг дүүргэж, уухай хашгирсан өдөр болов.
"Пак Сонхүнийг цус сорогчдын хаан ширээнд өргөмжилж байна. 2022 оны 9 сарын 18. Мөн хатан-"
"Өршөөгөөрэй."
Албат зарлаж дуусаагүй байхад Сонхүн үгийг нь таслаад сэнтийнээсээ өндийх нь тэр. Мирэ асуусан харцаар харахыг ч тоолгүй явж өнгөрөөд хучлагатай тавилгын хучлагыг нь татлаа.
Түүний доор амьд хөгжмийн хамлагийн зэмсгүүд байв. Өөрөө базз гитараа бариад Мирэ рүү харахад найзууд нь араас нь гарч ирээд байр байраа эзлэв.
-
"Ч-Чи хэн юм?"
"Магадгүй бурхан байх."
Үүнийг хэлчихээд урагш гэрэлд гарч ирэхэд нь царай руу нь харлаа. Тэдний хамтлагийн нэг гишүүн.
Нүдийг минь өөр дээрээ удаан саатуулсан Пак Сонхүн гэгч.
Тэр халаасаа ухан асаагуур тамхитай гаргаж ирээд асааж тамхинаасаа сороод утааг нь зөөлөн үлээв.
"Юу гэсэн үг юм?"
Тэр өнөөх зурган дээрх шиг инээгээд нүд рүү минь ширтэн
"За тоглосон юм даа, Пак Сонхүн гэдэг. ENHYPEN хамтлагийн базз гитарчин.
Харин чи Со Мирэ биз дээ?"
"Чи намайг яаж мэддэг юм?"
"Мэдэлгүй дээ, чамайг энд урьсан хүн нь юм чинь.."
-
Дуу тоглож эхлэхэд тэдний танилцсанаас эхлээд өдийг хүртэлх бүх дурсамжууд хөвөрч эхлэв. Хэрхэн дурлалцсаныг нь хүртэл.
Ая, үг бүр нь Мирэд зориулагджээ. Сонхүн Мирэд тийм л их хайртай аж.
"My life without you is a misery"
Дуу дуусч, баярлаж бас бахархсан харцаар харж зогсох Мирэ дээр Сонхүн очиж халааснаасаа хайрцаг гаргаж ирлээ. Танхим дахь бүх хүн алга ташин шагшралдаж эхлэхэд микрофон аваад
"Миний гэргий болж, надтай гэрлэх үү?" хэмээн бөгжөө дэлгэн гол асуултаа асуулаа. Хүн бүр амьсгаа даран хүлээхэд Мирэ эхлээд бөгжийг авалгүй Сонхүнийг татан босгоод тэвэрлээ. Тэгээд толгойгоо дохин уруул дээр нь үнсэв.
Жэй албат руу харахад
"Мөн хатан Пак Мирэг ширээнд нь залсаныг мэдэгдэж байна. Хэн ч бай бүгд босож шинэ хаан хатанд хүндэтгэл үзүүлнэ үү."
"Хаан, хатан хоёрт баяр хүргэе."
Амьтай бүхэн бөхийж мэнд дэвшүүлэхэд тэдний нүдээс аз жаргал, баяр баясал холдсонгүй.
"Зүрх зогсоом бас зүрх шатаам. Бүх л мэдрэмжийг өгч чаддаг хамгийн үзэсгэлэнтэй миний сахиусан тэнгэр."
"Хугарсан далавчийг минь эдгэтэл хайрласан миний хайрт, миний шунал."
Дутуу дулимаг 2 дахь бичвэртэй минь дуустал нь хамт байсанд баярлалаа. Сонхүн, Мирэ бид гурвын зүгээс маш их талархаж байгаагаа илэрхийлье. (+ENHYPEN, Asahi) 🥹❤️
2022.09.25 02:11
-Cassiel
.
Advertisement
- In Serial53 Chapters
What is god to a non believer
Reincarnated as Godzilla. Cultivation world, monsters, angry GOD, god and many others. King of the Monsters vs all. PS: Sorry for any mistakes I make. English is not my language. I am still learning. I do not own any pictures I will post here
8 101 - In Serial12 Chapters
Heavenly Flame
Every prince born in the Tian Dynasty goes through a ritual to recover memories from their previous lives. With these memories, they receive amazing cultivation techniques and martial skills that make them stand above all other men and able to rule the world from the Heavenly Court. When Tian Yan wakes up from the ritual, he realizes something is wrong and he does not seem to possess any of the advantages he was expecting. Will he be able to compete in the backstabbing, scheming, and politicking that is required to succeed his father and inherit the Imperial throne? Or even survive? After all, they stand above all other men and that means the biggest threat to a prince is the other princes. Heavenly Flame is a Xianxia story with a heavy focus on drama, relationships, and romance. It will have a lot of recognizable things from the genre but I will also try to subvert elements that I do not like about it. Scheduled chapters will be released Tuesdays at 11:00 CET and Thursdays at 19:00 CET. I might still release additional chapters depending on my other workload but these will be marked as such.
8 84 - In Serial10 Chapters
Decimation [ Apocalyptic Novel ]
Long ago, The world began to change. the presidencies combined and formed one government. forcing people off the planet before total extinction. which was the Worlds last chance for survival. Plan Z as they called it. All of the popuation got together running tests physical verbal and mental tests to see who would be able to withstand space. only 200 people for each space station. then that was it. The world launched into outer space. many rockets failed but at the same time many rockets were successful leading us to where we are now. we are living in space. on a newly found planet called "xephria" is where our civilization stands. the world was destroyed by an unknown Plague. its been one hundred years and the civilization is now sending teenagers every 50 teenagers is two adults each in a squadrant. there are 5 squadrants being sent down to see if earth will be habitable again. they wil confront many obsticles along the way but what exactly will they find?
8 188 - In Serial10 Chapters
Stairway to Heaven
Humans are complicated, awfully fragile beings, far too weak to survive amid the other extraterrestrials that lie dormant across the galaxies. Instead of physical altercations, they would rather engage in verbal abuse, breaking an individual's psyche as a hobby. They excel at deception and manipulation, far too interested in bringing their brothers and sisters down and reaching for the top of their self-made hierarchies. Beyond their questionable nature and moral compasses, they long to find meaning in their lives and put names to the feelings that drive each passing moment. They are insatiable—far too greedy for more knowledge and a supposed understanding of their lives. It's pitiable, really, the way they struggle to find themselves while ravaging their kind through petty wars and conflicts built off of misunderstanding. Humans are complicated, awfully fragile beings. They created words and languages to fill the holes that lived inside their souls, desperate for ways to find meaning in their incredibly short lifespans. They'll waste their entire lives trying to find their so-called passions and reasons for living, acting as if they truly rule the way their lives go, supposed "controllers of their own destiny." Yet, they cannot evade the inevitable visit from death, who stands next to them, ticking the seconds down until their demise.
8 98 - In Serial38 Chapters
Moon Child
Daniella isn't normal. Growing up with her father as an ambassador, she's used to having to start over in new places. But when her father drops her off with the grandparents she never knew she had in Virginia, things take a turn for the weird. New school, new faces, and a whole new breed of people. Daniella's new start gets ten times harder when she realizes her whole life has been a lie. Now she's looking for answers, no matter where they lead.*Completed*
8 180 - In Serial59 Chapters
Silence Hayley anderton
[Watty Awards Winner 2013]Traumatized by her brother's death, Raven Verona desperately wants to escape her past. But when she is chosen for the 41st Hunger Games, that becomes impossible.An unwanted admirer.A true soul mate.23 enemies.Let the Games begin...(Note. All the way through this book and the sequel, The Chamber, it says that this is the 31st Games. I'm changing it to 41st because it plays a role in the third book. :D Also, if you like this, there is two more books to follow, The Chamber and Battleborn)
8 118