《Dark Moon /✔️/》14. Онцгой
Advertisement
Удахгүй болох зүйлээс би битгий хэл дэлхий тэр аяараа айх байх. Эгэл бус төрөлхтөний түүхэн дэх хамгийн том, хамгийн хэрцгий дайн болох гэж байна шүү дээ. Дайн.
Эдвард урагшлан "Дани эртний анд минь. Тэртээ дээр үед хоёулаа биесээ хөнөөчихсөн агуу хоёр удирдагчдынхаа төлөө хар сувдыг хэн ч авахгүй орхино гэж зөвшилцөөгүй бил үү? Гэтэл хэн нэгэн амлалтаа зөрчөөд хулгайлчихсан байх ч гэж дээ." гээд шогширлоо.
Дани тачигнатал хөхрөөд "Амаа тат, танай удирдагч манай удирдагчийг хөнөөгөөд өөрөө авсан шархаа дийлэлгүй үхсэнийг би нүдээрээ харсан. Тийм байтал манай удирдагчид хэтэрхий гомдолтой биш гэж үү? Хар сувд хүн чонон угсааных байх болно. Байсаар ч ирсэн." гээд нулимлаа.
Эдвард уурласан харагдах ч хурдхан эхлэ гэсэн шиг гараа дохилоо. Эхлэсэнийг мэдэгдэхээр бүрээ дуугарч, аварга бөмбөрийг нүдэх үед чонон сүрэг, цус сорогчдын их арми өөд өөдөөсөө гүйлдэн тулалдаж эхлэлээ.
Цус нөж ихээр харахаас халширдаг би удалгүй үүссэн цусан далайг хараад нүдээ анилаа. Бурхан минь хурдан дуусгаж өгөөч. Сонхүнийг хамгаалж өгөөч.
Их армийг төлөөлөн тэргүүн эгнээнд Хисын, Жэйк хоёр явах бол тэдний араас бусдууд нь дайрна. Хэдий цус сорогчид хүчтэй, хурдтай ч гэлээ эсрэг тал нь хүн чоно шүү дээ. Аварга том биетэй, дөрвөн хөллөвөл гүйцэгдэхгүй. Чонон сүргийн тэргүүн эгнээнд Асахи тулалдах бол түүний араас зах хязгааргүй хүн чоно харагдах аж.
Жэйк урагшаа гүйж, замдаа таарсан бүгдийн толгойг таслахдаа баясан хашгирна. Түүнийг ийм галзуу гэдгийг мэдээгүй явжээ. Удалгүй түүн дээр хүн чонууд хоёр гурваараа бөөгнөрөхөд нэг нэгээр нь толгойг нь таслаж арай чадахгүйгээ мэдрэх мэт хүчээ ашиглах нь тэр. Жижиг хэмжээний дэлбэрэлтийн дараа Жэйкийг тойрон хиншүү хярвас ханхлуулах цогцоснууд.
Сонү тун шалмагхан хөдлөж, гүйцэгдэхгүй. Хөл гарт битгий хэл хараанд ч гүйцэгдэхгүйгээр уян налархай хөдлөж хөнгөн гэгч нь бултчихна. Тэгээд дайснууд нь Сонүг олж харахаа болин хайхад араас нь дайрч хүзүүг нь хугалана. Хэдийнээ өөрийн тулалдах хэв маягаа олчихсон тэр тун ч хөгжилтэй харагдаж байлаа.
Жонвон. Түүнийг даруухан нялх муурын зулзага шиг төрхтэй гэж боддог байсан ч би үүнийгээ буцааж авлаа. Харц нь ширүүсээд, ганц л гараараа яс хугартал базах тэр яг л арслан шиг мэдрэмж өгч байв. Байн байн ийш тийш шилжиж дайснуудаа төөрөгдөлд оруулна. Тэгээд тас татна. Түүний тактик энэ.
Жэй. Бурхан минь гэж тэр яг л дундад зууны үеийн язгууртан ноён шиг харагддаг шүү дээ. Хар савхи өмсөж, гартаа төмөр зүүгээд хүнд нударгаараа босч ирэхгүй болтол нь цохино. Тэгээд л үхлүүт биеийг нь дэвсэж орхино.
Ники эхлэсэнээс хойш урагш явалгүй байрандаа зогсоод энергиэ нөхөх мэт нүдээ анин гүнзгий амьсгаа авна. Үргэлж л тоглоом шоглоом хийдэг түүнд нухацтай төрх нь дэндүү зохижээ. Удалгүй эрчээ аван урагш гүйх замдаа зүгээр л хажуугаар нь зөрнө. Хүлээгээрэй, бүгд унаад өглөө. Яаж алчихав?
Advertisement
Хисын зүгээр л хүчээр биш ухаанаар тоглож байна. Тийм ээ, тоглож байна. Түүнд ямар ч тулаан хийж байгаа юм шиг царайны хувирал байхгүй, зүгээр л хөгжилдөж байна. Эхлээд өрсөлдөгчөө өднө. Дараа нь алж орхино. Ийм л энгийн.
Эцэст нь Сонхүн. Тулаан эхлэсэнээс хойш л түүн дээр бөөгнөрсөн олон хүн чоныг тал тал тийш нь авч шидэж, толгойг нь таслаж, хөл гарнаас нь хазаж цусыг нь садруулна. Бэртэхгүй байгаасай гэж хэлмээр байгаа ч энэ чинь дайн тулаан. Бэртэхгүй байна гэдэг худлаа. Тиймээс гуйя, амьд л байгаарай.
Сэтгэлээ олигтой уудлаж, уруулыг чинь ч амтлаж үзээгүй байхад хорвоогоос явж болохгүй шүү дээ. Миний Сонхүн, миний хайрт.
Жэйк бараг зуугаад хүн чоно алчихаад нүүр лүүгээ үсэрсэн цусыг арчин инээмсэглэнэ. Түүний дургүйг хамгийн их хүргэсэн нэгнийг онилж байлаа. И Тэжүн дөнгөж анхан шатны зэрэглэл бага өчүүхэн цус сорогчдыг алчихаад өөртөө бардаж буй нь үзэгдэнэ.
Жэйк Тэжүн рүү гүйсээр очиж, ноцолдож эхлэлээ. Дөрвөн мөчнөөс нь эхлээд нэг нэгээр нь хуга дарсаар хамгийн сүүлд хүзүүг нь хуга мушгичихаад инээд алдана. Болж муу хог. Хүний уур их хүргээд байсан юм.
Энэ өгүүлэх түүхийн минь гол дүр болох Сонхүн Асахитай харц тулгармагцаа өөдөөс нь гүйхэд Асахи ч бас чоно төрхөндөө орон дөрвөн хөллөнө. Салхи шиг давхилдан өөд өөдөөсөө ирсэн залуус гүнзгий тулаан өрнүүллээ. Дээр доороо орж, шороогоор нэг өнхөрсөний эцэст шийдвэрлэгдэх тийш хандав.
Сонхүн хүчээ ашиглан гал гаргах ч Асахи эргээд л босч ирээд дайрна. Хоёр залуусын эн тэнцүү тулаан үргэлжилсээр. Тэгэн тэгсээр урьд өмнө нь хэзээ ч харж байгаагүй үйл явдал боллоо. Сонхүн Асахигийн цусыг сорсон нь энэ юм. Дусал ч цусгүй болсон хөөрхий хүн чоно үхэтхийн унахад Сонхүний нүдний өнгө солигдож эхлэх нь тэр.
"Харин тэгээд хэн чамайг гол дүр болно гэж томор гэсэн юм. Эндэхийн гол дүр бол би. Пак Сонхүн"
Анх бий болсон цагаас өдийг хүртэл эгэл бус төрөлхтөний түүхэнд цус сорогч хэзээ ч хүн чоно зэрэг бусад эгэл бусуудын цусыг сорж байгаагүй. Бичигдээгүй хууль мэт л явдаг байлаа. Харин үүнийг Сонхүн хагалж, цоо шинэ түүхийн хуудсыг нээлээ.
Хүн чонын цусыг сорсон Сонхүн нүд нь өнгөө сольж бүрэлзэхийг мэдэрсээр зогсоно. Удалгүй булчин нь чангарч сарвуу нь ургасаар чоно болон хувирлаа. Байж боломгүй юм. Тэр чинь цус сорогч шүү дээ.
Түүнийг харсан бусад цус сорогчид тулалдан буй хүн чонынхоо цусыг сорж эхлэлээ. Гэвч хэнд нь ч Сонхүн шиг өөрчлөлт орсонгүй. Зүгээр л амны цангаагаа тайлсан мэт.
Энэ явдлыг үзэгчийн суудлаас харж суусан Эдвард алгаа ташин хөхөрсөөр суудлаасаа босон "Сонхүн хүү минь. Ийм болохоор л чамайг суудалдаа суулгах гээд байсан юм шүү дээ. Чи онцгой. Бүр хамгийн онцгой нь гэдгээ одоо л мэдэж байна уу?"
Advertisement
Сонхүн нүдээ анин буцаад өөрийгөө хэвийн болгож цус сорогч болох үед Дани хэдхэн хүн чонотой үлдсэнээр дийлэхгүй гэдгээ мэдэн хожигдлоо зарлалаа.
Цус сорогчдын арми уухай хашгиран баяраа хуваалцана.
Хайртыгаа онцгой нэгэн гэдгийг нь мэдэж, амь үрэгдээгүйд нь талархаж байгаа ч ...
Асахи. Тэр миний найз байсан. Хэдий хайрт нэгний минь өстөн дайсан ч гэлээ надад үргэлж тухтай мэдрэмж өгсөн найз минь. Түүний амьгүй бие рүү нулимстай нүдээр ширтэж байтал сүүл нь хөдлөх шиг болов. Буруу харсан хэмээн бодож байхдаа нулимсаа шудрав.
Намайг хүлсэн мэт тэвэрсэн цус сорогч сул тавих үед би мултарч хайртынхаа зүг гүйлээ. Очоод түүндээ баяр хүргэж уруул дээр нь чангаас чанга үнсэх сэн.
5 метр, 4 метр.
Түүн рүүгээ баярын нулимс урсгасаар гүйхдээ цаанаас нь Асахи өндийхийг харлаа.
"СОНХҮН!!"
Яаж амилсан юм бүү мэд, гэнэт л босоод ирсэн Асахи Сонхүний нуруу руу сарвуугаа шигтгэх үед орилсон минь.
Сонхүн наашаа харахад Жэй гүйж ирээд намайг татан тэндээс холдууллаа. Би тийчигнэж, хайрт руугаа очихыг хүсэх ч Жэйг огтхон ч дийлэхгүй байв. Үхээд сэхсэн хэрнээ урьдынхаасаа ч илүү хүчтэй болсон Асахитай хайрт минь бүх хүчээ шавхан тулалдсаар. Аргагүй шүү дээ, тэр минь бараг гурван зуугаад хүн чоно цааш харуулсан. Тамиргүйдэж байгаа.
Эхэндээ буцааж цохиж, үзэлцэж байсан ч Асахи Сонхүний хамгийн мэдрэмтгий хэсэг болох хэвлий рүү нь цохиход сөхөрч эхлэлээ. Түүнийг нь далимдуулан Асахи өшигчиж, дэвссээр.
Сонхүн хүн чоно болж хувираад, Асахигийн өөдөөс тэмцнэ. Унатал нь цохиж, замаасаа зайлуулсан ч Асахид ямар хараал идмэр нь болсныг бүү мэд босч ирсээр л. Гэвч Сонхүн онцгой ч гэсэн саяхан л хүн чоно болж хувирч сурсан шүү дээ. Удалгүй бие нь дийлэхээ байж, хэт их цус алдсанаас шингэн нөхөх хэрэгтэй болох ч ойр хавьд нь үхсэн чоно харагдсангүй.
"Асахи, гуйя! Хэрвээ чи энийг хийвэл би чамайг өөрийн гараар хөнөөнө шүү."
Саяхан л хөрсөн биеийг нь хараад нулимс унагаж байсан би одоо хайртыг минь алах шахаж буй түүн рүү зэвүүцлийн харц шидлэн хашгирлаа.
Асахи инээмсэглэсээр "Эцсээ хүртэл түүний талд. Пак Сонхүн бол адгийн хар тамхи борлуулагч, охидыг тамлагч алуурчин новш гэж байна. Мирэ, чи яавал над дээр ирж миний эмэгтэй болох юм?"
Асахи хайртад минь өгсөн тодорхойлолт бүртээ түүнийг дэвснэ. Сонхүний амнаас цус садарсан ч дээшээ өндийн босох үед Асахи эцсийн дайралтаа хийхээр урт сарвуугаа ил болголоо.
Галзуу мэт инээмсэглэх Асахи Сонхүн руу хамаг хүчээрээ өнөөх хутга шиг сарвуугаа дүрэх үед Сонхүний царай өөрчлөгдсөнгүй. Асахи гайхан түүн рүү дүрсэн эсэхээ харахуй цаг дор өөрийн ухаанаа алдах мэт боллоо.
Мирэ Сонхүний урдуур орон ар нуруундаа түүний хумсыг хүлээн авсан байх аж. Хайртыгаа энхрийлэн ширтэнгээ уруул дээр нь шүргэх төдий үнсээд бие нь Сонхүний гар дээр уналаа.
Асахи хийсэн үйлдэлдээ харамссаар. Тэр дөнгөж сая хайртай эмэгтэйгээ өөрийн гараар хөнөөчихлөө. Аль эрт зугтчихсан Дани ч байхгүй болохыг анзаарахдаа түүнээс ганцхан дусал сул нулимс урсах аж.
Одоо л Сонхүний ухаан, урам зориг, хүч эргэж ирсэн үү гэлтэй Мирэг газар зөөлөн хэвтүүлээд өөрөө Асахиг жийж унагаад дээр нь гаран нүдэж эхлэлээ. Асахи өөдөөс нь эсэргүүцэл үзүүлсэнгүй. Тэр хайртай эмэгтэйдээ өөрийн гарны хурц сарвуугаа дүрчихсэн.
Асахигийн амь нь хаана байна гэмээр амьсгал нь тасалдах үед цустай нь хольсон Сонхүн дээрээс нь бослоо. Түүнийг тэр чигт нь үлдээгээд тэр холоос энэ бүхнийг тун чиг баясгалантай үзэж буй Эдвард дээр Мирэгийн сулхан амьсгаатай биеийг тэвэрсээр очлоо.
"Түүнийг авраач."
Нүдэн дээр нь үхэж буй хайртынхаа гарнаас атгасаар үзэн яддаг хүнийхээ өмнө сөгдөж буй онцгой нэгэн гэгдэх Сонхүн.
"Тэгвэл үүрд миний үгээр амьдар."
"Хараал идсэн өв залгамжлалын суудалд чинь суух болохоор яг одоо Мирэг эмчлээдэх!"
Эдвард хүссэнээ авсан шиг инээгээд туслахаасаа цэнхэр шингэн аван Мирэгийн цээж рүү тарьж орхилоо. Тэгээд Сонхүн руу харан "Хаз" гэх үед Мирэ татганан хөдлөж эхлэлээ.
Сонхүн хайртыгаа алдах вий гэж айсандаа Эдвардыг заамдсаар "Новш чинь юу тарьчихсан юм? Хэлээч!" гэж хашгирахад Мирэгийн бие хөдөлгөөнгүй боллоо.
Эдвард гайхширсандаа таг чимээгүй. Удалгүй Мирэгийн амьсгал тасарлаа. Сонхүн шаналан хашгирсаар хайртыгаа тэврэн авахад нөхдүүд нь ч бас доошоо харцгаана.
Хэсэг хөдөлгөөнгүй хөшиж, Мирэгийн биеийг тэврэн суусан Сонхүн дээр Жонвон очиж явъя гэвээс найз нь гарыг нь авч шидчихээд улам бүр Мирэд шигдэнэ. Жонвон санаа алдсаар босохдоо Мирэгийн сормуус чичирхийлэн хөдлөхийг анзаарлаа. Сонхүн анзаарсан ч шинжгүй.
"Сонхүн, Мирэгийн биеийг тавиад газар хэвтүүлээдэх."
"Үгүй."
"Хурдалж үз." гээд Жонвон Сонхүнийг түлхэж Мирэг тавиуллаа. Сормуус чичирхийлж байсан бол одоо хурууны үзүүр нь хөдлөх шиг.
Аль хэдийн явсан Эдвардыг харах ч сөхөөгүй бүгд цугларсан 7 нөхөд. Нэгнийхээ хайртай охиныг ширтэн зогсоно.
Мирэгийн амьсгал нь эргээд ирж, нүдээ нээлээ. Час улаан өнгөөр гялтганах түүний нүдийг үзсэн Сонхүн амьд байгаад нь баярлан сэтгэлийн үгсээ шивнээд тэврэх аж.
Сэтгэлтэй охиноо өөрөө хөнөөсөн алуурчин. Энэ л түүнд тохирох тодорхойлолт. Асахи цустай биеэ нэг хараад босон чимээгүйхэн шиг ойн гүн рүү орлоо. Тэгээд цаахна байх хадан хавцал дээр очин Мирэгийн царайг зүрхэндээ сийлэн, нэрийг нь амандаа шивнэсээр үсэрч орхив.
Хүйтэн далайн ус руу шигдэж, Асахи амиа алдах тэр мөчид Мирэ улаан нүдтэйгээр эргэж ирж байлаа. Түүнийг гэмтээсэндээ амиа золих, Мирэгийн анзаараагүй түүнд дурласан хүү.
"Чи гол дүр биш бол хүчээр гол дүр болно гэж хэзээ ч байхгүй. Хүний зүрх сэтгэлийг ч бас булаана гэдэг худлаа. Эцэст нь чи өөрөө л шаналан хоцорно."
-Asahi Hamada
.
Advertisement
- In Serial52 Chapters
The Mathematics of Dynamism
What do you do when every institution in your world is corrupt, and you aren't willing to accept that? Do you work within the system to change it or try to bring it all down and replace it with something better? Julius Paine, who sometimes calls himself the Tripping Prophet, chose to fight. He lost. He kept fighting. He lost some more. Then he got smart and got some help. Of course, winning isn't easy. Sometime having wealth, power, or weapons isn't enough: because, of course, the enemy does as well. Updates at least thrice weekly.
8 187 - In Serial15 Chapters
The Network
"Rejoice earthlings! For you have been chosen, to be part of the grand scheme of things...The Network! " "You will fight. Live and die. Struggle and rise above. You will be given a taste of power, the weak will succumb; the strong will thrive, that is the way of life." Or that is at least what I remember hearing from that raspy prideful voice coming from the towering azure light in the sky.Through everything, I was taught by the Network, I learned that my new life is an unfair cold hellish place to be alive. Like earth from before. Just my forte.
8 67 - In Serial44 Chapters
The Three Realms
Follow Aureus Astrea as he journeys across the three realms, Gathering a Team, Building a Kingdom, Fighting Demons while facing internal strife. Join him, as he struggles through it all.
8 401 - In Serial82 Chapters
Fortuna Verto
A girl’s luck changes when her world changes upon itself, sending her back and forth between a world she knows and another that shouldn’t even exist. Working with her parallel self from that other world, the two must adjust to their alternate form when visiting the other’s world, as they search for a way to escape the chains of misfortune they are bound to. While this story is the conclusion of the trilogy, it is also fully capable of standing alone in its own light, as the world of Celese itself is no longer a place the characters will be journeying through. However, the events of the story are a spoiler for all previous books, in case that matters to anyone. This book has an additional chapter after the final chapter that represents the trilogy conclusion, and should not be read until all three books are read first. Fortuna Verto continues the events of Essentia Animus to advance society into a sci-fi interpretation of Celese, bringing events to a distant world of another star. At the same time, events interpret a real-world advancement into a similar sci-fi age of another planet that shares Earth’s galaxy, a planet that has also been linked by the Celesi Veil. English remains predominant in both worlds of the story, but the presence of both sides makes certain Aethyx terms stand out, while Earth-styled scientific terms will also stand in a powerful contrast. Instrumentation remains an important aspect of the Elemental Era, but the influence of the gift has grown distant after discovering the superiority of the elements. Harnessing the elements had eliminated some of the original limitations of instrumentation, allowing for a self-sustaining focal source that provides solutions to problems such as automation. This turns the development available from the previous modern-day sense of a fantasy to one that is deep-future. Finally, opening access to the passage across the veil will open this progress in comparison to a very similar deep-future parallel world without such fantasy elements, contrasting the laws of physics with the laws of elements in a convergence of time and space.
8 638 - In Serial36 Chapters
Finding them
Daniel has 4 sons with his ex wife and things have never been great. He got a girl pregnant when he was young and married her to do the right thing. They never really loved each other but stayed together for there children. When the youngest child turned 4 his wife decides to leave and signs away her children. Daniel devotes his life to his sons, Mitchell the eldest is now 22, then there is Jamie who is 20, Hunter is 18 and his youngest Edward is 17. Daniel has had many one night stands and hook ups but never wanted to be married again, women couldn't be trusted after what his wife did to him and his boys. He travels overseas for business often and has different women he meets while over there for a casual thing but nothing serious. Daniel is a business man and owns an import and export business which is doing very well. His eldest son has started to help with the business and the others will too when they finish at university. Daniel gets a call from a detective late one night asking him to take his two children in. He had no idea he fathered another two children at all but is forced to prove that by providing a DNA sample. Dakota and Darcy are 3 year old twins, they have been bounced around foster care homes since birth. After they are found during a police raid a detective takes on the case of finding them a home. Dakota is the eldest by 25 minutes and a little protective of his baby sister Darcy. How will he react when 5 other males want to help care for Darcy?⚠️ brief mentions of drugs and abuse⚠️This story is unedited
8 124 - In Serial59 Chapters
The Bodyguard ✔
#1 in TEEN 9/10/2018#1 in LOVE 15/06/2020#15 in ROMANCE 4/06/2021#14 in ACTION 6/10/2018"That's Frank by the way, he's going to look after you when I'm gone." I look across my dad's shoulder, watching Frank nod slowly and barely noticeable, firmly holding eye contact. I'm not sure if he's challenging me, but just in case, I'm not looking away first. I have a hard time believing he's going to look after me while my dad's gone. Up to now, he lets me feel nothing but hostility.
8 79

