《Dark Moon /✔️/》9. "UP"
Advertisement
Зайрмаг барьсаар ирсэн Асахи нүүр дүүрэн инээмсэглэнэ. Үнэнийг хэлэхэд сүүлийн үед бид хоёр дотно болоод байгаа. Тэр хонхорхойгоо гаргаад инээх үед нь би хайлах шиг л болдог юм.
Хэдий хугацаа өнгөрч Асахи хажууд байгаа ч тэр зүүд санаанаас гарахгүй юм. Бас Carnival номны 2-р бүлгийг нээж үзэх хэрэгтэй.
Тэр зүүднээс хойш нилээн удаж байгаа тул би дассан бас мартагнаж эхлэсэн. Гэртээ хариад Up бүлгийг үзэхээр бат шийдэв. Гэхдээ хичээл амарсанаас хойш Сонхүн сураг ажиггүй байсаар л. Ирэхгүй удахаар нь санаа зовоод байх юм.
Асахигаар хүргүүлчихээд гэртээ орж ирэн жүүс аягалсаар номын хавтасыг дэлгэв.
Нэг гүнзгий амьсгал аваад эхний хуудсыг эргүүллээ. Гарчиг.
"UP-Шаргал болон Хөх"
Алтлаг үсгээр товойлгон бичсэн байх эхний хуудсыг хараад би мөн л гайхширч орхив.
"Гүнж урилгыг хүлээн авлаа." гэсэн жижигхэн хэсэгтэй хамт тэр үдэшлэгний урилгын зураг. Гэхдээ илүү сонгодог хэв маягтай.
Гадаа гэгээ тасартал гүнж болон шаргал өнгийн тухай бодсоор суулаа. Арай зоригтой болсон би шууд цааш нь хуудсуудыг эргүүлсэн ч юу ч бичигдээгүй хоосон. Гагцхүү алтан үсэгтэй гарчиг.
Энэ ном яг ямар учиртайг, Сонхүн яагаад өгсөнийг, яг надад ирсэн үдэшлэгний үгс зурган дээр байгааг тайлбарлах нэгэн хэрэгтэй байна.
Шөнө болж эхлэх үед удаан суусан би өндийж, хөргөгчнөөс бялуу гарган идэж байв.
Тог, тог, тог.
Яг л гурван тогшилт. Хар шөнө манайд ирэх хүн байхгүй, ойрын үед надад болоод байгаа үл ойлгогдом зүйлс дахиж байгаа бололтой.
Зөөлхнөөр эхлэсэн тогшилт бага зэрэг чангарсанаа удалгүй суларч, хэн нэгэн хаалга дагаж гулсан унах чимээ гарлаа. Хараал ид, яагаад надад ийм зүйл болдог юм бэ?
Чимээ гаргалгүй өрөөндөө орохоор зэхэн эргэтэл хаалганы цаанаас "Цайзын ирээдүй" гэж зовиуртай нь аргагүй бувтнах сонсогдох үед би гартаа барьсан модоо алдаж орхилоо.
Энэ тэр байна.
Хаалгаа бушуухан онгойлгохоор шийдэж гүйж очихдоо хөлөө цохиж, догонцсоор нээлээ. Урд минь хүйтэн хөлс нь цувж, уруул нь сэтэрч цустайгаа холилдсон Сонхүн хэвтэх аж. Нүд нь хагас нээлттэй арай ч ухаанаа алдчихаагүй байна.
"Бурхан минь, Сонхүн аа чи..."
"Мирэ миний хажууд байна. Ашгүй дээ."
гээд түшихээр ухас хийсэн миний гаран дээр ухаан алдчихав.
Энэ мөчид би түүнд хэцүү үедээ зориод ирдэг, хажууд нь байвал санаа амар өөрийгөө гаргуунд нь гаргадаг нэгэн нь болсондоо туйлын баяртай байлаа.
Хэд хэдэн удаа унах шахсан ч гарыг нь тавилгүй түшсээр орон дээрээ буулгаж, эхлээд шархыг нь цэвэрлэн эм түрхлээ. Бас үргэлж хүйтэн явдаг бие нь халуу шатсаныг болиулахаар хүйтэн жин бэлдэв.
Advertisement
Зутан хийж өгмөөр байгаа ч тэр хэзээ ч гадуур, тэр тусмаа бусдын гэрт хоол иддэггүй. Түүнийг нь шалтгаантай гэж үзэн хүндлэж, зүгээр л халууныг нь буулгах үүрэгтэй боллоо.
Бас тэр хэнд ингэтлээ зодуулж, хаана бэртчихэв ээ? Олон хоног сураггүй байхад нь л гайхаж байсан юмсан.
Хүйтэн жинг нь сэлбэсээр үүр цайж халуун нь дөнгөж буурч эхлэхэд түүний уруул цайрч эхлэв. Яахаа мэдэхгүй дэмий л холхиж, ус ч болтугай өгч уруулыг нь чийглэх гэсэн ч буцааж гаргаад ер залгисангүй.
Хүйтэн алчуур солиод ирэхтэй зэрэгцэн хаалга дуугарав. Гайхан очиж дурангаар харахад И Хисын зогсож байлаа. Энэ цагаар манай гэрт юу хийж байгаа билээ гэж бодоод оруулахгүй байхаар шийдсэн ч тэр Сонхүнд хэрэгтэй гэхэд нь хаалгаа тайлав.
Үүнд та нар гайхаж байгаа байх даа. Үргэлж аюултай үгүйг нь мэдэхгүй байж хаалгаа онгойлгодог намайг.
Хисын орж ирээд үгийн зөрүүгүй Сонхүн руу явж цүнхнээсээ ууттай шүүс гаргаж ирэн уулгалаа. Хачин нь Сонхүн тэрийг тун сайн уух бөгөөд бие нь тавирч, амраад ирэв.
Дуустал нь ам руу нь шүүсээ барьж байсан Хисын-ийг ажиглахад тэр бас л уруулаа сэтэртэл зодуулсан, бие нь энд тэндээ хөхөрсөн байдалтай байх аж. Адилхан л сайнгүй харагдсан болохоор амрахыг асуутал хэрэггүй гэчихээд шүүснийхээ хогийг буцаан цүнхлээд "Сайн асраарай" хэмээн үүд рүү эргэв.
"Гэхдээ энэ юуны шүүс юм бэ?" гарахаас нь урьтаж асуутал Хисын эргэж хараад инээмсэглэн "Хүн орхоодой бас тамир сэргээдэг эртний тан. Манай эмээгийн жороор уулнаас түүсэн ургамлаар хийдэг юм. За тэгвэл баяртай." гээд гарч одов.
Харин Сонхүн халуун нь ч бууж, бие нь сулраад ирсэн болохоор гайгүй гэж бодон гарнаас нь атгасан чигтээ хажууд нь сууж, ороо дэрлээд хэвтэв. Жаахан л унтчихъя. "Шөнөжингөө сэрүүн байж Сонхүний халууныг сайн буулгасан." гэж бодсоор нүдээ анилаа.
"Гүнжтээн, босох цаг боллоо."
Тасралтгүй дуудах хэн нэгний хоолойноос болоод нүдээ нээхэд, хээ хуараар чимэглэсэн алтлаг таазтай өрөөнд сэрэв.
Юу болоод байна аа? Өчигдөр Сонхүнийг асарсан даа. Яагаад энд сэрж байдаг билээ?
Гайхсан нүдээр эргэн тойрноо ажиглаж байсан намайг нэгэн эрхэм сэргээн "Өнөөдөр цэнгүүнд явах өдөр." гэсэн билээ. Юун цэнгүүн?
Арай өнөөх зүүд дахиад болоод байна уу? Өөрийгөө чимхэж үзсэн ч өвдөөд энэ зүүд биш хэрэг үү...
Өрөөнөөс гарахдаа золтой л хашгирчихсангүй. Энэ чинь дундад зуун байна. Гүнгийн авхай юм уу би? Эсвэл хааны гүнж? Английн язгууртан айл шиг л засалтай хэрнээ ажилчид нь цөм Ази.
Advertisement
Өөрийгөө ордоны даамал гэж хэлсэн эрхэм миний араас дохин ордоны үйлчлэгчидийг бүгдийг нь хөдөлгөөнд оруулж байлаа. Тэд орой өмсөх даашинз, нүүрэнд түрхэх энгэсэг, үсний туузыг хүртэл бэлдэх бөгөөд удалгүй бөөндөө урд жагсан зогсов.
Даамал "Гүнжийг усанд оруул" гэхэд бүгд ирээд намайг авч явлаа. Цэцгийн дэлбэн хөвсөн сайхан үнэртэй усны дэргэд ирээд хувцас тайлж эхлэхэд гайхсанаасаа болоод "Би өөрөө орчихно." гээд бараг л орилчихлоо.
Хэн нэгэн танихгүй хүн биед хүрээд байх яасан эвгүй юм бэ? "
"Та нар гарцгаа. Ганцаараа тайван баймаар байна." гээд ширэв татахад үйлчлэгчид толгой бөхийн гарцгаав.
Сарнайн хандтай шампунь хэрэглээд гарч ирэхэд цөм миний даашинзыг тойрон зогсох бөгөөд уулга алдаж байсанаа намайг хараад хурдхан хойш боллоо.
Дөхөж очоод харахад язгууртан гэдгийг минь илтгэх шиг тансаг даашинз угтав. Дундад зууны даашинз гэсэндээ корсет бас олон хуниас, нугалаатай дэгжин, нүсэр хормойтой хөх даашинз.
Түүний хажууд усан болортой шаахай, мөн баг. Багт наадам байх нь ээ. Номын гол утга санаа. CARNIVAL
Даашинзтайгаа хослосон хөх баг. Одоо багагүй туршлагатай болсон учраас, өмнөх зүүд шиг хажуунаас нь харж зогсохгүй өөрөө гол дүр нь болохоор хөгжилдөөд авъя.
Бүх юм бэлэн болж ордоноос гарахад сүйх тэрэг угтаж, дотогш орон суухад хаалга хаагдав. Хаашаа явж, хэнтэй учрах бол?
Гадаа бүрий болохтой зэрэгцэн сүйх тэрэг гэнэт зогслоо. Цэнгүүн болох улсад ирсэн бололтой. Тэргийн хөтөч харуулд урилгаа үзүүлэх үед би аягатай цайгаа алдах шахав.
UP бүлэг дээрх урилганы зураг. Пак Сонхүн энэ бүх зүйл чамтай холбоотой тийм үү? Яах гээд надад энэ бүгдийг үзүүлж харуулаад байгаа юм бэ?
Нэг л үүлэрхэг, харанхуй улсад ирсэн болохоор жихүүцсэн ч, түүнээс илүүтэй үзэсгэлэнтэй ордон сонирхол татаж байлаа.
Урилгаа гартаа атгасаар танхимын хаалгаар ороход тэнд нэлэнхүйдээ улаан болон хүрэн өнгөөр хослосон гүнж ханхүү нар байх агаад би л ганцаараа сондгой хөх даашинз, багтай бололтой.
Таних хүн үгүй тул ганцаар бүх хүний нүд над дээр тусаж буйг мэдрэн алхсаар зоогийн ширээний хажууд очлоо.
Нэг танил зүйл. Ахлах сургуулийн үдэшлэгэн дээр аягатай дарс байсан бол энэ цэнгүүн дээр хундагатай болж өөрчлөгджээ. Мөн л хүмүүс шунан ууж байлаа.
"Улсын хунтайж Пак Сонхүн морилж байна."
Хүмүүс ам амандаа шивнэлдэж эхлэхэд толгойгоо өргөн дээшээ харлаа. Хар хөх хослол түүнд гайхалтай зохижээ.
Удалгүй араас нь бусад хунтайж нар гарч ирэхэд бүгд нир хийтэл алга ташлаа. Алгаа хорстол.
Сонхүнийг багаа гаргаж ирэн зүүх үед миний багтай ижил загвартайг анзаарав. Хөөх.
Долоон гол хунтайж нар өөрсдийн таалагдсан гүнж дээрээ очих ёстой болоход бүгд нэг нэг гүнж дээр очиж, эцэст нь ганцаар үлдсэн Сонхүн над дээр ирлээ.
Үнэхээр хувь тавилан бололтой тийм үү? Зүүдэнд минь хоёулаа үргэлж холбоотой байгаа нь...
"Эрхэмсэг гүнж таныг бүжгэнд урих гэсэн юм." гээд гараа өгөхөд нь би нэг гараараа даашинзныхаа хормойноос барьж нөгөө гараа түүнд өгсөөр явлаа.
Сонгодог аяз танхим дүүрэн эгшиглүүлж багт наадам албан ёсоор эхлэлээ.
Багтай учраас нүүр лүү нь биш зөвхөн нүд рүү нь ширтсээр бидний бүжиг өндөрлөхөд хэн хэн нь бага зэрэг амьсгаадсан байлаа.
Жаахан дуу чимээнээс холдох гэсэндээ хаалга руу эргэвэл Сонхүн араас дагаад хүрээд ирэв. Тэгснээ гараа өгч хөтлөж аваад цуг алхлаа.
Хүн догдлуулаад байх юм.
Гадуур, цэцэрлэгт хүрээлэнгээр алхсаар, сонирхолтой зүйлс ярилцсаар. Энэ хугацаанд түүнийг ямар догь хүн болохыг дахин дахин мэдэрч байлаа.
Модон дээрх шувууг ажиглаж байх зуур Сонхүн надад час улаан сарнай бэлэглэв. Аваад үсэндээ хатгахад тэр хөөрхөн байна гэсэн.
Удалгүй бүрэнхий болж Сонхүн намайг сүйх тэргэнд минь хүргэж өгөв.
"Өнөөдрийн хувьд баярлалаа. Дараа дахин уулзна гэж найдаж байна." гээд сүйх рүүгээ орохоор эргэхэд хунтайж гэнэт гарнаас минь татаад духан дээр үнсэж орхив.
Дараа нь инээмсэглээд "Баяртай." гээд язгууртан ёсоор мэхийж намайг үдлээ. Бусад хунтайжтай явсан гүнж нарыг мэдэхгүй юм. Ямартай ч намайг явж байхад тэдний сүйх байсан байрандаа зогссоор байсан.
Өөрийн ордондоо ирээд түрүүхэн болсон үнсэлтийг бодон тийчилсээр унтаж орхив.
Харин өглөө нэг мэдээтэй сэрсэн юм.
Улс даяар зарлах нь: Өчигдөр цэнгүүнд явсан зургаан гүнж алга болсон тул харсан үзсэн хүнд өндөр шагналтай...
Хацарт нэг зүйл хүрэхийг мэдрэн нүдээ нухласаар нээвэл Сонхүн сэрчихсэн инээж харагдана.
"Хэзээ сэрсэн юм? Сэрчихээд хэлэхгүй дээ."
"Тухтай нь аргагүй инээгээд унтаж байхад чинь яаж сэрээх юм. Сайхан зүүд зүүдлээ юу?"
"Тийм ээ, их сайхан зүүд. Гэхдээ төгсгөл нь муухай."
Сонхүн арай дээрдсэн бололтой босоод нүүр гараа угааж байх хооронд гэнэт өнөө номоо санаад очиж дэлгэхэд 2-р бүлгийн сүүлийн хуудсанд алтан үсэг товойжээ.
"ЭДВАРДИЙН ГАР БИЧМЭЛ
Хунтайж болон Гүнж." гээд Сонхүний зүүдэнд минь өгсөн улаан сарнайн зураг байлаа.
A/N - Ёстой удаан хугацааны дараа уулзлаа шүү хэдүүлээ.🙏 Одоо ёстой update өгөхгүй бол болохгүй гэж гүрийсээр байгаад бичсэн парт. Удаасанд уучлаарай.♡♡
.
Advertisement
- In Serial15 Chapters
Be a man, be a hero
A former pro gamer, a former gaming addict, a person who dreamed about greatness but unable to achieve them in his life, in this world, he is someone who was considered as a """"good for nothing"""" by most societies. Now he have a chance to achieve his dream with the new VRMMO game Eternal Glory. Can he do it, can he not? Can he found the true purpose of his life? We can only follow his footsteps in his journey to find out.
8 115 - In Serial35 Chapters
Change of Fate
Ben Scat Stolen from the peaceful world that Ben once resided in, he has come face with the dark cult of another world. The saviors of the world that he now resides in has failed in their duties to defeat the evil that lurks within this world's fate. Now the saviors left their remaining wishes to Ben, as he had just come to understand the world that he resides in was a sword and magic tale. Little did he know, the world that he is on has already begun to unveil its sinister backings of the dark god. Now it is up to Ben, to solve the mystery of the savior's failure and to learn about the world to change its fate... for better or worst. Princess Kalo / Celestine As Ben fumbles around with his own life choices. Princess Kalo is faced with the aftermath of a nefarious scheme by an unknown organization that had taken her mother and father's consciousness. Left with the royal duty to keep her Kingdom standing, she takes the throne with her trusted Uncle Selis, a renowned general that personified the ideal general, loyal subject and honors itself in the Kingdom of Vincol. However, the world of nobility is a difficult one, littered with danger Princess Kalo continues forward on her own accord as she, herself knows of the future that lays in front of the kingdom if she were to idle by. As she is titled as the Prophetic Mage. A young boy stood in a white world, there was no sun, no moon, nor darkness. He looked forward, he looked down. There were no boundaries, it was endless, nothing to indicate that there was something within the distance. He grasped his hands and looked upwards towards the sky as he lifted his hands up. A dark void appeared in front of him, but only to disappear once again. Voices entered his thoughts, pain struck his head, he gripped onto his hair and groaned in agony. He looked forward and saw an image blurred in front of him, fading in and out. “Young one... “ the blurred image simply spoke. The young boy didn’t say anything and only looked down at his wound on his chest. It was a large gaping hole that passed through him, however there was no blood spilling out from it, the veins and arteries only dangled in place where a heart was supposed to be. Realising the cause of this scene the boy asked. “Am… I dead?” “Hahaha, no not at all.” A wispy tired voice simply chuckled “Then… what do you want with a dead man… but my hands...boy?” “ Well Do you…” “Do I?” “Want to change fate?” Welcomed edits and suggestions.
8 228 - In Serial8 Chapters
The Demon King And The Fifth Hero (악마 왕과 다섯 번째 영웅)
A 15 years old kid Kazese kajou, after being mentally tortured by his fate and bad luck wants to be free from everything that is happening in his life. One day after a unlucky incident he cries so hard that his soul comes out and reaches the heaven. Just when ‘Kami’ (God)-sama seems to be looking for a volunteer to travel to another world. After the fourth hero being sent some years ago according to the dimension timeline, there had been no news about the forth hero and the heroes before him. It was Kazese’s job to find the reason behind the disappearance of the heroes and to defeat the demon king. And in as reward, he was to be given three wishes were one wish was reserved and the two wishes were for him to decide. But it isn’t easy as he had thought.
8 183 - In Serial252 Chapters
The Faceless Minion
In a world of superheroes, the great mastermind behind it all is...that faceless minion over there?! Enter into a world of superheroes...and supervillains. A world of chaos and action, of battle and glory, of plots and danger. Watch as heroes rise, villains fall, and the normal people strive to live their lives in between. But... Behind it all... Deep within the shadows... There is one who stands above all others. A master manipulator. The one who holds the fate of nations in his hands. The one who plays with the course of history as he pleases. Neither hero nor villain can withstand him. No one can put a stop to his plans. His name is... ... Um, what was his name again? ... What do you mean we don't know the name?! Why didn't you tell me?! What do you mean I never asked?! Go find out what his name is, you stupid minion! I shouldn't assume he's a he if I don't know who he is? I don't care, you useless twap! Just get me a name! Don't you know we're live now!? ... Gah, now this intro is ruined. All because of that stupid faceless minion. An expansion of my response to https://www.reddit.com/r/WritingPrompts/comments/tokpk6/wp_you_are_the_worlds_most_successful/ [participant in the Royal Road Writathon challenge] And finisher!
8 1021 - In Serial126 Chapters
Forced [Mattheo Riddle X Y/N Malfoy] | ✓
"Do you Y/N Malfoy take Mattheo Riddle as your lawfully wedded husband?" He asked. There was a long pause, silence in the room. The only thing that could be heard was my heavy breathing as I felt my heart thump in my chest. I looked at the man in front of me. Oh how I despised him, But I have to do this, for the sake of my family. For draco."I Do" .Disclaimer : This book isnt going to be a sweet love story. Mattheo Riddle is toxic and so is this book. If these things trigger you then dont read. ..All charecters belong to J.K R*wling and Mattheo belongs to Yasmine.. Love ya,PRankings : #1 in Riddle out of 3.17K stories. 28/4/21#19 in Random out of 321K stories. 27/8/22
8 155 - In Serial12 Chapters
YOUR EYES TELL || Taekook ||
Jeon Jungkook is a fresher university student.He neither has any friends nor does he talk to any people.His behaviours and mysterious personality made others believe that he is an introvert with a cold aura.On the other hand, Kim Taehyung is a final year student, a really popular one among the students and professors.Relationships were never his thing but the moment his eyes caught Jungkook's, some things changed.Now he is determined to know the younger boy like no-one ever did........Top TaehyungBottom Jungkook
8 102