《Dark Moon /✔️/》8. "HYPE"
Advertisement
Ойрд сурагч охидууд их хэмжээгээр алга болж, эсвэл амиа хорлож байгаа болохоор сургуулийн захиргаа сургуулийг тэр чигт нь хэд хоног амраахаар шийдсэн.
Эцэст нь.. Төгсөх ангийн сурагч гэдэг дарамтнаас түр ч болтугай салж аваад амрах нь!
Мэдээж надад хийгээгүй ажил бий.
CARNIVAL.
Амралтын өмнөх сүүлчийн хичээл дуусав уу үгүй юу бушуухан гэртээ ирж аваад тэр номыг дэлгэхээр шийдлээ.
Газарзүйн хичээл дуусч тарах болоход, Асахи хүрч ирээд нэг шоколадтай сүү ширээн дээр тавиад инээмсэглэв. Хөөрхөн гэдэг нь. Саяханаас тэр өдөр бүр шоколадтай сүү над руу зөөгөөд байгаа. Би бараг дурлах нь.
Сонхүн их уурлаж, заримдаа аваад хогийн сав руу шидчихдэг ч би зөрүүдэлсээр байгаад уудаг. Дуртай юм чинь өөр яах юм.
Хааяа Асахитай номын санд таарч, цуг хичээл хийдэг болсон. Сонхүн заримдаа хаашаа ч юм алга болчихдог юм.
Өнөөдөр тэр өдөр нь. Байхгүй байна. Физикийн бие даалтаа хийхээр сургуулийн номын сан явах зуураа Сонхүнийг ингэж их үгүйлээд байгаагаа гайхна. Татагдаад байгаа бололтой.
Номын сангийн үүдэнд дахиад л Асахитай таарав. Энэ бараг бидний хэдэн мянга дахь тааралт. Бас яг хэрэгтэй үед таарч, туслаж өгдөг юм.
"Сайн уу, хичээлээ хийх гэж байгаа юм уу?"
"Тийм ээ, ааштай физикийн багшийн бие даалтыг хийхгүй бол хяргуулна биз дээ."
Асахигийн үгэнд инээж явсаар бид цуг суулаа. Өнөөдөр л сүүлийн удаа тест ажиллачихаад амралтаа бүрэн утгаар нь эдэлнэ. Амлая.
Цаг орой хүртэл суусаар дуусаж, биеийн чилээгээ гаргах гэж суниалаа. Ядарснаа мэдрээд юмаа цуглуулан гарах гэхэд Асахи босож ирээд хүргүүлэхээр болов.
Асахитай хамт байхад үргэлж тайван, аюулгүй мэдрэмж төрдөг. Цэцэгсээр дүүрэн ойн шугуйд горхины чимээ сонсонгоо нүүрээ наранд ээж байгаа юм шиг. Цээжиндээ намайг багтаагаад нуучих хэрнээ үргэлж хамгаалдаг залуу. Хажууд нь л суухад байдгаараа итгээд унтчихмаар мэдрэмж.
Пак Сонхүн бол эсрэгээрээ. Үргэлж айдастай, аюул дунд байгаа мэт мэдэрдэг хэрнээ түүнээс мэдрэх өчүүхэн догдлол тэр бүх мэдрэмжийг салхинд хийсгэж орхино.
Кинон дээр гардаг шиг
: Пак Сонхүн бол шалиг, их зантай муу залуу.
: Асахи бол үлгэрийн юм шиг тайван мэдрэмж өгдөг нөмөртэй залуу.
Гэвч гол дүрийн охид үргэлж муу залууг сонгодог, тийм биз?
Advertisement
Гэртээ орж ирчихээд багахан юм идэж аваад ор луугаа үсрэн орж, хажуу шүүгээнээсээ өнөө өвөрмөц номыг гаргаж ирлээ. Оршил хэсэг.
"TOO YOUNG TO DIE
TOO DRUNK TO LIVE"
Нэг гүнзгий амьсгаа авчихаад эхний хуудсыг эргүүллээ. Гарчиг.
"HYPE-Улаан бас Хар"
Алтлаг үсгээр товойлгон бичсэн байх тэр эхний хуудсыг хараад би цочирдож орхив.
"Охин урилгыг хүлээн авлаа." гэсэн жижигхэн хэсэгтэй хамт тэр үдэшлэгний урилгын зураг.
Бурхан минь. Энэ яг юу гээч нь вэ? Анхнаасаа энэ бүхэн төлөвлөгдсөн байж тийм үү?
Гайхаж бас айсандаа тэр номыг хааж орхиод хөнжлөө толгой дээгүүрээ бүтээлээ. Нэг мэдэхэд унтчихсан байв.
Уучлаарай. Энэ номыг унших зориг хүрэхгүй нь.
—————————
Гэнэт л нэг том танхимд ороод ирэв. Зүүдлэж байна гэж бодсон ч шалгахаар өөрийгөө нэг сайн чимхээд авав. Ашгүй дээ, зүүд байна.
"Хонгор минь, энэ үдэшлэг болох танхим. Таалагдаж байгаа биз дээ." Цочоох шахам шатан дээрээс бууж ирсэн Сонхүн хэллээ.
Зүүдэндээ хүртэл Пак Сонхүнийг харах юм уу? Энэ арай дэндэнэ ээ.
Наашаа хараад байхаар нь юм хэлэх гэтэл хэн нэгэн биеийг минь нэвтлээд гарчихав. Эвгүйцэм мэдрэмж авчихаад намайг нэвтлэсэн тэр нэгнийг харахдаа гайхаж орхилоо.
Энэ би байсан. Толинд өөрийгөө харж буй мэт. Гэхдээ энэ Сонхүний өөдөөс харан зогсож байгаа би, яг жинхэнэ би-гээс тэс өөр. Бардам харцтай, толгойгоо өндөрт өргөж явдаг охин байна.
Энэ мөчид би зүгээр л сүнс шиг болж байгаа үйл явдлыг чимээгүйхэн харж зогсох болов. Өөрийнхөө зүүдийг зүгээр л хажуунаас нь. Миний зүүдний гол дүр нь Пак Сонхүн бас илүү өөртөө итгэлтэй БИ! Со Мирэ.
Юбкаа янзласаар очсон Мирэ Сонхүнд хандан
"Гайхалтай. Тэр тэнэг шинэковуудыг багтааж бас хангалттай хамгаалж чадна гэж бодож байна. Их бат бөх." гэсээр ханыг нь тогшиж үзнэ.
Шинэков гэж юу яриад байгааг мэдэхгүй ч нилээн их хүн ирэх бололтой. Магадгүй доод ангийн хүүхдүүд?
"Өнөө оройн үдэшлэг гайхалтай болно гэдэгт итгэлтэй байна." Сонхүн зангиагаа янзлан Мирэ рүү дөхөж байлаа. Гар нь явсаар нуруугаар нь тэвэрч, уруул руу нь ойртож байтал том хаалга онгойж Мирэ бас Сонхүн хоёр салцгаалаа.
Хаалгаар Ники орж ирэх бол Сонхүн түүн рүү сайхан мөч бусниулаад гэсэн аятай харж байв.
Advertisement
Зүүдэн дэх би, Сонхүнтай үерхдэг бололтой. Хэдий зүүд ч гэсэн Сонхүнд үнсүүлэхээс урьтаж орж ирсэн Никид талархан зогслоо. Үнсүүлэх гэж байсан нь сайхан ч гэсэн гаж донтон биш дээ, очиж очиж зүүдэндээ шүү гэж бодсоор энэ танхим өнөө үдэшлэгний танхим гэдгийг анзаарав.
Тэр үеийн үдэшлэгийг одоо зохиохоор ярьж байгаа байх нь. Гэхдээ зохион байгуулагч дунд нь Мирэ нэмэгдсэнээр. Тэгвэл цаг хугацаа тэр үед гэсэн үг үү? Хэдэн сарын өмнөх үе.
"Дахиад л баахан юугаа ч мэдэхгүй шинэ хүмүүс. Эдвард юу бодож тэднийг ихэсгээд, дахин дахин гаргаад байгааг мэдэх юм алга."
Ники бухимдсаар хэлэх бол Сонхүн зүгээр л мөрөө хавчина.
Сонхүн, Жонвон хоёр Мирэтэй ойр зуур юм ярьсаар оройхон тийш болж, үдэшлэгтээ бэлдэхээр салцгаалаа. Би бүгдийг алсаас ажиглаж, зүүдэн дэх би буюу Мирэ энд гол дүр ч сонирхолдоо таарах юм олох хэрэгтэй.
Сонхүн зүгээр л цагаан цамц, хар хүрэм өмсөж товчийг нь товчлоогүй ч галзуурмаар сайхан харагдаж байна. Мирэ ч түүнтэй хослуулан тас хар даашинз сонгосон.
Үзэсгэлэнтэй байна гэсээр Мирэгийн хацар дээр үнсээд холдов. Мэдрэмж нь харж зогсоо надад ч мэдрэгдэж байна. Ийм байдаг байх нь ээ, хүнд үнсүүлэх.
Зүүдний би-гийнхээ оронд очих юмсан.
Орой болтол түр өөр тийшээ очихоор боллоо. Мирэ Сонхүнаас салан гэртээ харьсан бол би Сонхүнийг дагасаар. Тэр зүгээр л машинтай гадуур сэлгүүцэж үе үе янжуур зууна.
Та нар төсөөл дөө. Пак Сонхүн нэг гараараа жолоогоо мушгиж, нөгөө гараа нээлттэй цонхоороо унжуулан тамхи асааж барьж байна гээд. Хааяа тамхинаасаа сороод утаагаа зөөлөн үлээнэ.
Бурхан минь, халуун байна.
Гадуур давхиж ханасан бололтой машинаа эргүүлэх үед гэгээ ч тасарч байсан юм. Мирэгийн гадаа очиж зогсоход тас хар хилэн даашинзтай би гарч ирнэ. Бодит амьдрал дээр ийм байсан бол сайхан даа.
Машинд нь суугаад очих газраа иртэл аль хэдийн эхлэсэн бололтой хүмүүс шуугилдаж, чанга хөгжим нүргэлнэ. Тэд гар гараасаа барьчихаад хаалгыг нээн дотогш орлоо.
Яг л тэр өдөр шиг час улаан гэрэл бас толгой өвтгөм их дуу чимээ.
Сонхүн болон түүний найзууд, Мирэ бүгд өнөө аягатай дарснаас шунан ууцгаана. Удалгүй амьд хөгжмийн тоглолт эхлэн тэд өөрсдийн дуугаа дуулж эхлэв.
Намайг байсан үетэй их ойролцоо байсан ч удалгүй Сонхүн Мирэд "Бүтэн сар гарч эхлэж байна." гэж шивнэх үед бүх зүйл өөрчлөгдсөн.
БҮР БҮГД ШҮҮ!
Нэгт. Тэдний нүд их сонин болсон. Тэнд байгаа бүх хүний нүд. Хэвийнээс шал өөр.
Хоёрт. ENHYPEN гишүүд аюул учирсан мэт бүх гарах гарц, цонхоо хааж эхлэсэн.
Гуравт. Бие биенээ галзуу мэт түлхэж хундагатай дарс руу шунах араатан мэт тэдний харц.
Дөрөвт. Дөнгөж шүд нь ургаж байгаа хүүхэд загатнаагаа гаргах гэж тоглоом хаздагтай адил тэдгээр хүмүүс ч бас ширээ сандал хазаж эхлэсэн.
Тавт. Бүх цонх хаалган дээр гишүүд нь нэг нэгээрээ зогсож ойртсон нэгнийг буцаан цаашлуулна.
Зургаад. Гэнэт тэд үнэр шиншлэх мэт дээд давхар луу харна. Хэн нэгний аврал эрсэн хоолой. Тийшээ гүйлдэх олон хүмүүс. Зомби биш дээ. Сонхүн Мирэ хоёр тохиролцон гүйж өнөөх хаалга руу ороод дотроосоо том шүүгээгээр даруулж орхив.
ДОЛООД. Сонхүн бас Мирэ. Чи болон Би. Бид улангассан араатан шиг тэнд суугаа охин руу дайрсан. Хоёр талд нь суугаад хүзүүнээс нь хамтдаа хазсан. Олгойдон ирэх цусыг ууж ханаад уруулаа арчих бид. Бах нь ханасан аятай инээлдэж эхлэлээ.
——————————
Зүүднээсээ цочин сэрэхдээ балмагдаж орхилоо. Эхлэлдээ сайхан байсан ч төгсгөлдөө хар дарсан зүүд болсон. Нэвт хөлөрсөн духаа дараад доош нь харуулж орхисон өнөө ном руугаа харлаа.
Урилга хүлээн авсан гэсэн зурагнаас эргүүлэхдээ би төсөөлөмгүй зүйл харав. Түүнээс хойшхи хуудас бүгд хоосон байсаны дээр 1-р бүлгийн төгсгөлийн хуудсанд алтан үсэг товойжээ.
"ЭДВАРДИЙН ГАР БИЧМЭЛ.
Пак Сонхүнийг дараагийн суудлын эзэн гэж үзэв."
Энэ ямар учиртай юм бэ? 2-р бүлгийг харахдаа тэр номыг хаагаад шидэж орхилоо. Хангалттай аймар байна. Гэвч энэ бүхний учрыг олно гэвэл заавал үзэх хэрэгтэй. Жаахан л хүлээчих.
Айсандаа салганасан гараараа утсаа аван Асахи руу залгаа товчин дээр дарлаа. Хань болох хүн хэрэгтэй шүү дээ. Чам руу залгамаар байгаа ч энэ зүүдний дараа сүүдрийг чинь ч харахаас айж байх шиг байна.
A/N - Гоё оо, гоё
Advertisement
- In Serial7 Chapters
Oxymoronic/Desktop/Babel_Maze
[19:27] Oxymoronic: Ever heard of escape room games? [19:30] Oxymoronic: You know, those places where you pay a hundred bucks to get locked in a room with impossible puzzles. Impossible for you, that is. Your smartass friend inevitably figures them out in seconds while you're sitting there dumbfounded, wondering where your money went. [19:31] Oxymoronic: Or maybe you are that smartass friend. [19:33] Oxymoronic: Well, I played an escape room game that even all the smartasses in the world couldn't have figured out. [19:35] Oxymoronic: I could have written a novel about what we have come to call the Babel Maze. But frankly, I'm not much of a writer. I'd much rather prefer to let the forum archives speak on their own. [19:36] Oxymoronic: Might take a few months to upload all this. Lots of clutter, lots of spam. Cleaning all this is going to be a nightmare. [19:38] Oxymoronic: That's just what internet janitors like me do.
8 189 - In Serial22 Chapters
Short River Songs
This shall be a place to post my shorter tales and poemsWriting prompts from forum threads, or maybe little tomesWhen you’re done here, please check out my fiction, “Hero’s Song”For a novel, it’s quite short, but for a poem, quite long
8 75 - In Serial10 Chapters
The day I became leader of the Soviet Union
A story made by me. Starring me and other people.
8 106 - In Serial8 Chapters
It's Called Love - A Treegan Fanfic
"And take five." Marlene yelled after the big Spoby kiss. Keegan didn't know what it was but there was something about this kiss.Both Keegan and Troian felt as if in that moment nothing else mattered.They both looked into each others eyes waiting for something to happen.They didn't know yet but that kiss was the beginning of it all.
8 167 - In Serial38 Chapters
Got7 Imagines
ONGOING Just some Got7 imagines filled with fluff, angst, sweet moments and more. Read to find out. Hope you enjoy!Started November 25, 2019. Completed June 25, 2020. Highest Rank: #1 in got7# 1 in igot7#2 in jb #2 in ahgase#4 in got7fanfic#4 in Yugyeom
8 108 - In Serial285 Chapters
I Am the Fated Villain
Immediately after Gu Changge realized he had transgressed into a fantasy world, the world’s protagonist, and fortune’s chosen, vowed to take revenge on him. Envied by all, he not only has the female lead head over heels for him but he’s also treated as a distinguished guest wherever he goes. Fortunately, Gu Changge’s prestige and power are superior to everyone else’s, so shouldn’t it be easy to trample on a mere fortune’s chosen? Hold on… There’s a system dedicated to milking and harvesting from the protagonist? Gu Changge smirked. “Seems like even fate wants me to fulfill my destiny as the Villain of this world!” Thank you for reading updated I Am the Fated Villain novel @ ReadWebNovels.net
8 214