《Dark Moon /✔️/》5. Төгөлдөр хуур
Advertisement
Өглөө сэрэхэд орны хажуу талын шүүгээн дээр өнөөх ном харагдана. Чамайг удахгүй уншиж эхлэнэ ээ. Хүлээж байгаарай Carnival.
Удахгүй төгсөх нь ээ! Аль хэдийн дулаараад, бороо ч ороод, ногоороод эхлэчихэж. Зунтай хамт төрсөн өдөр минь бас ирнэ дээ.
Сургууль руугаа алхаж байх зуураа эргэн тойрноо ажигласан би бодолд автан явна. Сургууль дээр ирэхэд долоо хоногийн өмнө болсон төгөлдөр хуурын тэмцээний ялагчид самбар дээр тавигдсан үзэгдэв. Хүүхдүүд ам амандаа шуугилдаж, ялагчийг харахаар самбарын урд чихэлдэж байхад надад сонирхолтой санагдаагүй тул анги руугаа явахаар шийдсэн байлаа.
Тэр нэрийг сонсох хүртэл.
"1-р байранд 3-2 ангийн Пак Сонхүн гэнэ ээ." Хэдэн хүүхэд ярилцсаар холдоход би зогтусав. Тэр ганцхан гитар тоглодог биш бас төгөлдөр хуур тоглодог байжээ. Бүр тэмцээнд түрүүлэх хэмжээний сайн байж.
Хичээлдээ орохоор зэхэн ангидаа сууж байтал хаалга савагдан онгойж тэр зүг рүү хартал Сонхүн зогсож байв. Өө тийм л дээ, тэр манай анги болчихсон. Манай сургуулийн жилд хоёр удаа анги хольдогийг чөтгөр аваасай.
Хажууд ирж зогссоноо ширээний хамтрагч руу минь харан дохиход тэр надаас уучлалт гуйсаар босов.
"Үгүй шүү Пак Сонхүн. Би чамтай суухгүй." Тэр жуумалзсаар хажууд ирж гарнаас минь татан суулгаад "Яагаад сууж болохгүй гэж. Би чамаас үнэртдэг үнэрт дуртай." гэж чихэнд шивнэчихээд холдов.
Саяны бие арзас хийлгэм хоолой юу байсан бэ?
Яг л суухгүй бол ална шүү гэсэн мэт би байрандаа хөлдөн зүгээр л урагш гөлрөнө. Яагаад ч юм түүний хажууд байхаар бие минь тархиндаа захирагдалгүй хөшчихөөд байх юм.
Хэсэг тийм байдалтай суусаны эцэст хичээлийн их завсарлагаан болж бушуухан цүнхээ аван босов. Ауранаас нь айгаад бас догдлоод байсан юм.
Бүтэн нэг цагийн завсарлагаанд хоолоо идчихээд хаачихаа мэдэхгүй булангийн эзгүй ангиудаар тэнэж байтал нэг өрөөнөөс хийл бас төгөлдөр хуурын хоршсон аялгуу сонсогдоход чигээрээ алхаж байсан би өрөөнийх нь хаалганы гадаа очин чагналаа.
Энэ аялгууг хэн ингэж урнаар гаргаж, мэдрэмжээ зөв илэрхийлж байгааг мэдэхийн тулд зөөлнөөр хаалганы бариулыг даран онгойлгож орхив. Би нүдэндээ ч итгэсэнгүй. Тэнд Сонхүн төгөлдөр хуурны ард сууж, хажууд нь Жэйк хийл барьчихсан зогсож байсан юм.
Намайг орж ирэхийг харсан Жэйк мэнд мэдчихээд хийлээ цүнхлэн гарч одсон бол Сонхүн байрандаа суусаар үлдэв. Сургуулийн хэн ч зүглэдэггүй булангийн өрөөнүүдэд тэд ирдэг байх нь.
Advertisement
Яахаа мэдэхгүй хэсэг зогсож байгаад гарах гэтэл Сонхүн "Нааш ир. Ийшээ суу" гээд өөрийн хажуудаа суулгаад гараа төгөлдөр хууран дээр аваачив.
"Нүдээ ань"
Зөөлөн дуугаар хэлэхэд нь би биеэ суллан нүдээ аниж орхив. Удалгүй төгөлдөр хуурын намуухан чимээ сонсогдох нь таатай санагдаж байлаа. Дундуур нь хальт нүдээ нээхэд түүний урт хуруу төгөлдөр хууран дээгүүр гүйж байх нь үзэгдэж, би буцаагаад л нүдээ анина.
Багаасаа л төгөлдөр хууранд дуртай хэрнээ чаддаг ганцхан аятай би тоглож сурахыг их хүсдэг байсан ч яагаад ч юм үнэхээр сурдаггүй байж билээ. Одоо бодоход яг ингэж чин сэтгэлээсээ аялгуу бүрийг нь мэдэрч байсан удаагүй байх.
Хэдэн минут үргэлжилсэн түүний аяз дуусахад би хэдийнээ төсөөллийн ертөнцдөө живэн тэр аялгуун дээр бүжиглэж байснаасаа салав. Нүдээ алгуурхан нээхэд тэр яг над руу ширтэж байгаад инээмсэглэв. Соронз шиг юм. Зүрх минь хүчтэй цохилох нь мэдэгдэв.
"Саяных ямар ая юм? Би сонсох гэсэн юм" гэхэд тэр инээмсэглэсэн чигээрээ наашаа улам ойртож нүүрэнд тулаад "Би өөрөө зохиосон юм" гэлээ.
"Төрсөн өдрөөрөө ийм ая сонсвол сайхансан." Үүнийг хэлчихээд нүд томрон амаа дарлаа. Тэнэг Мирэ бодлоо хэлчихдэг.
"Санаа зоволтгүй ээ, би төрсөн өдрөөр чинь тоглож өгнө. Бүр дуулж өгсөн ч яахав" гээд Сонхүн инээд алдлаа.
Би инээмсэглэв. Магадгүй түүний сайн талыг ганц ч болтугай харсан болохоор байх.
"Чиний гитар тоглож байгаа чинь ч янзтай. Яг үнэндээ үдэшлэг дээр гитар тоглож байхыг чинь харчихаад ёстой царайлаг юм аа гэж бодсон шүү" гэлээ. Мирэ чи ч ёстой ичдэггүй болжээ.
"Үгүй ээ, яахав олон талын авъяастай хүний зовлон юм даа. Ингэхэд төрсөн өдөр чинь хэзээ болох юм? Би одооноос бэлдэх хэрэгтэй байх" гээд дахин инээхэд би түүнийг цохиод "Битгий шоолоод бай. Миний төрсөн өдөр 6 сарын 29-нд болдог юм." гээд гараа төгөлдөр хууран дээр тавилаа. Сонхүн амандаа зургаан сарын хорин есөн гэж бувтначихаад наашаа харав.
Бүтэн 2 сарын хугацаа. Би ч бас түүний өөдөөс нь харчихаад ганц чаддаг аяаа тоглохоор шийдэн гүнзгий амьсгаа авлаа.
Даралтуудыг дотроо бодон бяцхан охин байхдаа асрамжийн газрын төгөлдөр хууран дээр өнждөг байсанаа санан инээв. Үнэхээр чаддаггүй хэрнээ өдөржин тэнд байж төгөлдөр хуурын бүх хэсгийг ажигладаг байж билээ.
Advertisement
Нүдээ анин инээмсэглэн тоглох Мирэг харж байгаа Сонхүн анх удаа цуснаас нь өөр зүйлийг бодов. Мирэгийн хэр хөөрхөн харагдаж байгааг дотроо бодсоор тэр ч бас хуруунуудаа хөдөлгөн хослон тоглож эхлэв.
Гэнэт хажуунаас орж ирсэн Сонхүнийг харахдаа би ганц нэг алдаа гаргаж орхив. Харин тэр тайван үргэлжлүүлэхэд би харцаа салган тоглолоо.
Бяцхан тоглолт маань дуусахад хэн хэн нь сэтгэл хангалуун үлдсэн бөгөөд би
"Чи энэ аяыг яаж ингэж сайн мэдэрсэн юм?"
"Зүгээр л. Тоглож байгаа аяаа мэдрэхгүй байвал нэг тийм өөрийгөө хуураад байгаа юм шиг мэдрэмж төрдөг" гэж хэлсэнийх нь дараа бид хоёр хоёул инээд алдлаа.
Үнэндээ Сонхүн ч бас яаж ингэж сайн мэдэрч, өмнө нь өөр хүнтэй тоглож байгаагүй хэрнээ Мирэтэй хамт ингэж сайн зохицсоноо ойлгохгүй байгаа ч тоосонгүй.
"Тэгэхээр, би чиний төрсөн өдрөөр өөрийн зохиосон аяаа тоглож өгнө бас дуулж өгнө зөв үү? Миний дуулахыг сонсоод дурлачихав аа."
"Үдэшлэг дээр дуулахыг чинь сонссон шүү дээ. Бас би чамд дурлахгүй гэдэг дээр мөрий тавьсан ч яахав."
Тоосон шинжгүй миний хэлсэнийг тэр шүүрч аваад "Тэр үед чинь хүчтэй дуу дуулж байсан болохоос саяны аян дээр тохирох зөөлөн дуу дуулаагүй. Тэгээд мөрийцчихье. Би 3 удаа чиний зүрхийг хүчтэй цохилуулвал чи надад дурласан гэж үзье."
"Хэрвээ тэгэхгүй бол яах юм?"
"Хэрвээ тэгэхгүй бол би өөрөө чиний араас гүйнэ."
Юу вэ? Сэтгэлээ илчлээд байгаа юм уу гэж хэлмээр байсан ч хэлээ хазаад өнгөрч гараа сунган за яахав гээд тохирлоо. Би угаасаа чамд дурлахгүй гэдэгтээ итгэлтэй байна.
Төгөлдөр хуурын сандалнаас босон тэр өрөөнөөс гарахдаа инээж ханиан, бие биенээрээ тоглоом хийж явлаа. Ямартай ч саяны явдлаас хойш бид арай чөлөөтэй байдаг болж, найзууд шиг болсон гэхэд хилсдэхгүй.
Яахав, Пак Сонхүн дажгүй бололтой. Муухай аашаа засчихвал.
Ангидаа орж ирээд удахгүй физик орох болохоор дуусахаар нь сэрээгээрэй гэж хэлээд ширээгээ дэрлээд хэвтээд өглөө.
Хичээл эхлэж физикийн багш ид самбар дүүрэн бодлого бичиж байхад тайван унтах Мирэг харсан Сонхүн инээд алдана. Хөөрхөн ч юм шиг, бас үгүй ч юм шиг. Тэгснээ хэсэг хугацааны дараа бас гэнэт хацар луугаа цохиод урагшаа самбар харна. Тэгчихээд удалгүй буцаад л Мирэ рүү харна.
Үнэхээр түүний байгаараа сонгосон нэгэн хальтхан ч болов догдлуулаад байгаад итгэж чадахгүй байлаа.
"Үгүй ээ, тэр зөвхөн миний дараагийн зоог байх болно. Пак Сонхүн ухаантай бай." гэж шивнэчихээд урагш харав.
☲☲☲☲☲☲☲☲☲☲☲☲☲
Харин үүнийг ангийн хамгийн хойд талын суудлаас анхааралтай гэгч нь ажиглаж байсан залуу олзоо олсон араатан мэт инээмсэглэлээ. Түүний энгэр дээр Хамада Асахи гэдэг нэр зурайн үзэгдэх ажээ.
"Хэдэн хоног юу ч хийхгүй байсан эцэст нь нэг юм анхаарал тавьж эхлэх шив."
Асахи Сонхүнийг өөр лүү нь нүднийхээ булангаар харж буйг мэдсэн бололтой дэвтэр дээрээ бодлого бичсээр амандаа шивэгнэв.
☲☲☲☲☲☲☲☲☲☲☲☲☲☲
Хонхны дуутай зэрэгцэн Сонхүн толгой дээр тогших нь мэдрэгдэж сэрчихлээ. Гадагшаа харвал нар жаргаж байна. Юмнуудаа далд хийгээд Сонхүн рүү даллан баяртай гэчихээд гарах гэтэл араас малгайтай цамцныхаа малгайг өмсөөд гүйгээд гараад ирэв.
"Яасан бэ?"
"Хүргээд өгье."
Айн гээд орилчихсонд Сонхүн ам дараад хурдан явъя аа гээд чирээд алхчихав.
"Алив гараа аваач" гэж гарыг нь авж шидсэнийхээ дараа би түүн рүү муухай харахад Сонхүн гэмгүй царай гаргасанаа гэр лүү араас түрж оруулаад хаалга хаачихав. Тэгсэнээ гэрээсээ маргааш болтол битгий гараарай гэж хэлээд буцаад гүйчихлээ. Юу болоод байна аа?
Гэртээ орж ирчихээд буланд байх цохиураа харж санаа алдав. Дахиад тэр шөнө шиг тиймэрхүү аймар явдал битгий болоосой. Өлсөөд бас ааш зан тааруу байгаа болохоор сэтгэлээ засах гэж зайрмаганд гарах гэснээ зогтусав.
Сонхүн маргааш хүртэл гэрээсээ битгий гараарай гэсэн. Энэ удаадаа түүний үгэнд итгээд үзэх хэрэгтэй байх.
Харин Мирэгийн орцноос гүйхээрээ гарч ирсэн Сонхүн байрны булан руу чиглэн алхахдаа жуумалзана. Хайрцаг тамхи дундаасаа нэгийг гаргаж ирэн сороод улам бүр ёжтой инээмсэглэл тодруулахад харанхуй дунд нэг юм хөдлөх шиг болов.
"Баригдчихлаа. Буруу угсаагаар, буруу цус сорогчоороо оролдож байна даа чи" гэж хэлээд тамхиа хаян нүдээ анилаа. Төд удалгүй нээхэд нүд нь цусан улаан болж, уруулных нь цаана уртаас урт соёо гялалзаж байв.
Харин түүний өөдөөс харсан эрхмийн сүүдэр сарны гэрэлд томорч араатан мэт хувирч эхлэв ээ.
A/N - Ойр, ойрхон update өгнө гэж өөртөө зорилго тавьсан😆💞
.
Advertisement
- In Serial8 Chapters
Military Summoning System in the Medieval Apocalyptic World
If you like it then please do consider supporting my works through the following links. https://www.paypal.me/SPBasiliohttps://ko-fi.com/kaiser_phil Check out my other webnovel tooDietrich The Modern Magician At Another World --------- Ferdinand Anshelm is an officer of the Imperial Federation. Ferdinand was participating in an offensive towards an enemy nation, but then as he was leading the charge a bomb exploded in the sky, his surroundings suddenly turned bright, to which he lost consciousness. When Ferdinand woke up he found himself in an unfamiliar world. ---------- Also posting this story at Webnovel and Wattpad
8 106 - In Serial6 Chapters
Life
To progress in the arts of the Gods, only life essance will do. But how much life are you willing to pay to advance?
8 150 - In Serial19 Chapters
The Book Of Cain
Cain lives the repetitive life of a commoner in a world where no one needs to work, with strict rules and no stimulation. Feeling like he is living in a prison, he's grown up to be a resentful, angry, and stubborn teenager but he has little life experience. One day he receives a package including equipment that can transport his mind into another reality, one of magic and monsters, and he wants to become the strongest. He wants to be bigger than the corporate fat cats that ruined the world he lives in.
8 229 - In Serial16 Chapters
The wisher
In a black world, that gives a feeling of emptiness, stood a man. After killing the final boss in the game. The world around him went black, and a girl came out of nowhere.she was like an angel. White-eyes, hair, and skin.She looked at the man with eyes devoted of feelings and asked him ""what's your wish?"".the man lowered his head and began to think.Thinking about his life, about how his parents died in the war and he never felt their love, how he was an outcast that no one wanted to get close to, throughout his life, he felt lonely.The only exception to his loneliness was his friend. he never met her in person. she was lively. he liked her if he was more honest with himself, he loved her. He already knew what he wanted as a wish, But she will hate him for that, he was sure of it.He looked up, straight at the eyes of the girl and said ""any wish?"".She answered with a nod.After a moment of silence, the man said with a hint of anticipation “then... Make this world and the real world into one. I want this kind of life to become reality. Give me a chance to live in the real world.""
8 168 - In Serial36 Chapters
Performance
Sanders Sides Human/Highschool AUCreativitwinsWhen the world's a stage, you learn how to act.Edit- This kinda turned into an angst story for Logan, Janus, and Roman. So, yeah. Patton angst is probs gonna come into detail later.General trigger warnings for this story;-Abuse/mentions of abuse (Physical, mental)-Drinking-Self deprecation-Depression-Suicidal thoughts -Gaslighting-Possible sexual abuse/harassment, I haven't decided if I'll add that to the angst list, yet-Terrible parenting-Homo/TransphobiaPOV- 3rd person omniscient I don't have the full direction of this story planned outCover is drawn by me
8 78 - In Serial6 Chapters
IT (2017)- Pennywise Vore
Here is a vore compilation for the 2017 version of Pennywise, where he eats the members of the losers club, including Henry Bower's gang and Georgie. (I may include some side characters from the movie.)
8 172