《Your Loving Heart /✔️/》10.
Advertisement
Өглөө хичээлдээ ахаар хүргүүлж ирсэн болохоор Сонү хамт ирээгүй. Ангид орж ирэхэд байхгүй байсан болохоор гайхсан ч удахгүй ороод ирэх байх гэж бодон суулаа.
Эхний цаг дээр ирсэнгүй. Гайхаад нөгөө хэдийнхээ анги руу очтол бас байсангүй. Бөөнөөрөө хааччихав аа? Зурвасанд хариулахгүй байх юм.
2-р цаг дээр Сонүгаас зурвас ирлээ.
"Нөгөө дээрийн яриад байсан газартаа модель болж байна Сохи, 3-р цагаас очно оо."
Аан тийм байх нь. Нээрээ манай найзууд чинь царайлаг нь дэндсэн сайхан од залуучууд шүү дээ. Сургуульдаа ч алдартай гэж..
3-р цаг завсарлах хонх дуугархад би сунайн дэвтрээ хаачихаад, ширээ дэрлээд нүдээ анин хэвтэв. Сонү удахгүй ирэх байх.
Хонгилын захаас охидууд чангаар орилолдоод эхлэв. Яачихав даа бас.
Орилоон нь улам ойртсоор хажуу ангийн тэнд дуугарав.
Босоод юу болоод байгааг харах гээд өндийтөл ангийн хаалгаар нэг л танил хүн ороод ирэв.
С-Сонү?
Ангийн тавиур дээр гараа тавьчихсан над руу ямар вэ дээ гэсэн харцаар харж байлаа.
Шаргал өнгийн үс???
"Аааааа бурхан минь чамд аймшигтай зохиж байна. Үнэхээр гайхалтай"
"Энэ чинь л би. Надад юу ч байсан сайхан зохино. Чи ийм царайлаг найз залуутай гэдгээ одоо л мэдэв үү?"
Инээгээд ирж гарнаас хөтлөөд ангиас гарахад охидуудын орилох болон, санаа алдалт хослож байв.
"Чи модель болно гэсэн биздээ."
"Тийм ээ тэгээд л ийм болгочихлоо. Бидний авахуулсан зургийг үзэх үү? Сэтгүүлийн нүүрэнд тавигдах юм гэсэн."
"Нэг иймэрхүү."
Утсаа үзүүлэхэд нь авч харвал
"Жонвон үсээ бороор, Жэй Хисын хоёр хараар будуулчихсан юм уу? Нөгөө хэд нь бараанаар. Өөххх, гайхалтай. Та хэдийн visual-д ёстой сөгдөн мөргөе."
"Миний visual-д л мөргөвөл мөргө, тэр хэдэд яах юм бэ"
Хэлсэн юманд нь инээд хүрсээр бусадтайгаа уулзахаар болон сургуулийн ард хашаа руу явав.
Тэднийг олж харсан даруйдаа очиж тэвэрч аваад лаг байна, царайлаг байна гэдгийг нь хэлэв.
Бөөнөөрөө бүгд нэг тэврэлдээд салахад
"Би ч мундаг найзуудтай юм аа."
—————
"У Сэүн!!!!! Хурдлаач ээ, хоцорлоо."
"Очиж л байна штээ. За явъя"
Advertisement
Ах гутлаа угласаар хэлэх бол 20 минутын өмнө бэлэн болсон би нүдээ эргэлдүүлэн хаалгаа онгойлгов.
Бид яг одоо аав ээжийг тосохоор онгоцны буудал явах гэж байна. Онгоц буухад ердөө 10 минут үлдсэн байхад ах удсаар байгаад одоо л гарч ирж энэ тэр.
"Чи түрүүн намайг та гэлгүй шууд У Сэүн! гэсэн үү?" гээд нэг хөмсгөө өргөн асуухад нь би толгой сэгсрэв. Будилуулаад хаячихая өө, тэгэхгүй бол бүтэн цаг надад лекц тавьна. Сонү ах хоёр хоорондоо ийм адилхан. Буруу юм хийчихвэл лекц сонсгоод унана.
"Өө, ахаа байж байгаарай. Хэтэвчээ орхичихож." машины хаалгыг буцаан хаасаар хэлээд гэр лүү хурдлав.
Орон дээр тавьсан хэтэвчээ шүүрчихээд буцан гялс гүйж гараад харахад,
"Ямар уддаг юм!"
"За танийг бодвол гайгүй шүү. Ооё, гэхдээ та ямар догь харагдав аа сая."
Машинд нь орон суухад ах машинаа тойрон нөгөө талд ирж суугаад асааж байв.
"Хэлээд юугхэв, би ч сайхан амьтан шүү."
"Заза, тэгээд өөрийгөө магтаад унадаг юм. Хурдан явъя аа машинтай агаа.
Замаараа Сонүг авна шүү, цуг явъя гэсэн."
Сонүгийн гэрийн гадаа очоод зурвас бичих гэтэл ах хоёр удаа сигналаа дартал, хүлээж байсан юм шиг Сонү гараад ирэв.
"Юу вэ та хоёр, өөрсдийн гэсэн хэлтэй болсон юм уу хаашаа юм."
Сонү хойд суудал руу орж ирээд урагшлан
"Сайн уу хайраа?" гээд хацар дээр үнсэв.
Ах байгаа болохоор л хацар дээр үнсэж байгаа юм тэрнээс биш уруул руу зүтгэх байсан юм.
Аав! Ээж!
Тэр хоёрын зүг гүйхдээ би ингэж орилов. Очоод ээжээс зүүгдэхдээ хэзээ ч салахгүй юм шиг наалдаж орхилоо.
"Энэ охин чинь ээж аавыгаа саначихсан юм уу?" гээд ээж толгой илж, аав ахад ачаагаа өгөн тэврэлдлээ. Аа тийм.
"Ээж, аав Сонү ч бас ирсэн."
Гарнаас нь хөтлөөд урдаа гаргавал аав их нухацтай харчихсан зогсож байсан юм. Энд ирэхээр нь үерхсэнээ хэлье гэж байсан ч ах гэж далжийсан юм утсаар ярьж байхдаа хэлчихдэг юм даа.
Очиж байгаад тухтай ярилцъя гээд л өнгөрсөн дөө.
Advertisement
Аавын харцнаас айгаад зогсож байтал аав хөхөрснөө,
"Манай Ким хүргэн ирчихэж. Хөгшөөн хар даа. Сүүлд харсанаас өндөр болчихсон ч юм уу?" гээд нуруун дээр нь алгадаж байв.
Тайвшраад явчихлаа байна.
Сонү ч инээгээд над руу нүдээ ирмэв.
Гэртээ ирсэнийхээ дараа ачаа тээшийг нь янзлачихаад доор цугларан хоолоо хийхээр болов. Аав, ах, Сонү 3 нэвтрүүлэг үзэнгээ том өрөөнд суух бол ээж бид хоёр хоол хийж байсан юм.
"Анх танай найзуудыг харчихаад за энэ царайлаг хэдээсээ л найз залуутай болчихоосой гэж бодож билээ. Ашгүй харин Сонүтай үерхчихэж. Сайн байна штээ. Найзууд дундаасаа л үерхчихээсэй, таньж мэддэг хөөрхөн хүүхдүүд гээд л боддог байлаа."
Хоолоо хууран зогсож байхад ээж чанга инээгээд хэлэв. Би эргэж харан ээжид Сонүг магтаж гаран, ээж харин инээмсэглэн сонсож байлаа.
Хоол ч болж, ширээ тойрон сууж байхдаа тэд Сонү бид хоёрын талаар л ярьж, бид бүр газар доор ортол иччихсэн доошоо харан сууж байтал ах:
"Удахгүй гэрлэх юм байна л даа. Ахаасаа түрүүлээд хүнтэй болчих гэж. Тэгээд бас хүүхэдтэй болох л байх даа."
Энэ ах одоо хэзээ болох юмыг яриад байгаа юм. Ичиж үхлээээ.
"Та юу яриад-"
"Би Сохиг л зөвшөөрнө гэвэл одоо ч гэрлэчихмээр санагддаг. Гэхдээ үерхэхээсээ өмнө дөнгөж найзлаж эхлэж байхдаа анзаарахад их нарийн төлөвлөгөөтэй, ахлах сургуульдаа лав гэрлэхгүй юм шиг санагдаж байсан."
Сонү яриа таслан ороод ирэхэд нь би бүр шоконд оров. Ю-Юу??
"Манай Сонү аргагүй л анзаарга сайтай, Сохигийн төлөвлөдөг юмсыг сайн мэдэж байна шүү."
Үгүй ээ, ээж бас юу яриад...
"Ахлах сургуульд угаасаа яаж гэрлэх юм. 20 гарчихаад л юу юм гэхээс."
Ээ аав...
Та 3 ч намайг байдалд хийж ханахгүй юм даа.
"Гэрлэлтийн талаар ярихаа болихгүй бол би ичиж үхлээ. Г-Гэхдээ гэрлэхгүй гэж хэлээгүй шүү." нүүрээ дарсаар хэлтэл бүгд зэрэг инээж энэ тэр.
Хоолоо дуусгачихаад бид хоёр жаахан гарч алхахаар шийдэв. Сонү өнөөдөр манайд хононо гэсэн.
"Гадаа гоё байна."
"Тийм байна."
Хөтлөлцөж явсаар, хамгийн анх таардаг дэлгүүр дээрээ ирэн зогсов. Дурсамж сэргэж, өөрийн эрхгүй инээсээр дотогшоо ороод 2 сүү аваад буцан гарлаа.
"Хувь тавилангийн дэлгүүр."
Сонү сүүгээ ууж дуусгачихаад, хогийн саванд хийх гэж байхдаа хэлэв.
"Харин тийм ээ. Хувь тавилан."
Орой болоогүй байгаагийнх нөгөө хэдтэйгээ уулзахаар болон бид Никигийн гэр лүү алхлаа. Аав ээж нь хаашаа ч гэнэ үү томилолтоор явсан хүрээд ир гэнэ ээ.
Хаалга онгойлгон ороход тэр хэд дэрээр байлдаж байсанаа зогсон, Жэй "За манай хайрын шувуухайнууд ирлээ. Мань хэдийгээ жийгээд явчихдаг ханилгаагүй хоёр доо." гээд бүгд дэрээ тэврээд наашаа гүйгээд эхлэв.
Бид хоёр ч яаж зүгээр байхав. Гялс бултан нэг нэг дэр шүүрч аваад тулаанд нэгдэн орлоо.
Эцэст нь бүгд ядран буйдан дээр тэрий хадан унацгаагаад амьсгаадан хэвтэв.
"Баахан тоглоод хоолоо шингээчихэж ээ. Хэдүүлээ гоймон чанаж идэх үү?" гэж Жонвон асуухад Хисын, Жэйк хлёр хамгийн түрүүнд тэгье гэж гараа өргөсөн юм.
Хайч чулуу даавуудаад хожигдсон нь гарахаар болоход эхний удаа Ники бид хоёр хожигдлоо.
Яалт ч үгүй гэрийн эзэн нь юм болохоор хөөрхөн бултчихдаг шүү. Уг нь хамаагүй гардаг байсан ч нөгөө хэд ч тэр Никиг авж үлдэх гээд байсан болохоор дахиад тоглов.
Энэ удаад дахиад л би. Бас Жонвон. Гарахгүй хэд нь yess гэж орилчихоод цаашаа гүйлдэхэд би Жонвоныг цохин явж гутлаа өмсөж байв. Сонү хүрж ирээд цуг гаръя гэхэд нь би яавал гэж дээ гэсээр байгаад үлдээсэн. Жонвон руу бас муухай харчихаж ээ. Санаа зовохын хажуугаар бас хөөрхөн хардаастай.
Дэлгүүрт авсан юмнуудаа бичүүлчихээд торонд хийчихээд гараад ирээрэй гэж Жонвонд хэлээд гадаа хүлээн зогсов.
Хэдэн юм торонд хийх гэж яасан ч уддаг юм.
Гарч ирэхэд нь хүзүүдсээр буцан явлаа.
"Let's Eat Ramyeonnn!!"
A/N- Одоо Солонгос цагаар албан ёсоор 12:00 болж манай бичвэрийн гол дүр эгдүүтэй хөөрхөн, заримдаа күүл агаа болчихдог Ким Сонү-ийн төрсөн өдөр болж байна аа.
Happyy Birthdaaayyy Kim Sunoo.🥳❤️
Live-аа дуусгаад шууд update хийх гээд хүрээд ирлээ. Сүүлд хөөрхөн гадилыг микрофон болгоод ярьж байгаад, бялуугаа бариад л дуусгалаа даа.🎂
생일 축하해 선우야❤️
ENHYPEN&ENGENE
🔀
Advertisement
The Adventures of a Dhampir
This story is undergoing a complete rewrite, all-new chapters will be eventually published on my webnovel account under the same name here: https://www.webnovel.com/book/the-adventures-of-a-dhampir_22103870805270105
8 72Mhaieiyu - Arc 2: The Ever-Shifting Crown
The forces of Yanksee have reached the dunes of No Man's Land with a great many men and machinery prepped for a Syndie massacre; a violent dispute long held over time between the continent's greatest powers. But as the conflict unfurls, other more unsettling deeds begin to emerge, as the world's greatest threat too marches in to advocate Sin and deliver uncertain and unwelcome fate upon the brighter land of Victus' followers. Now more than ever, society will be made to understand that petty fights are foolhardy as it tears itself apart before the real test begins. This novel is a continuation of 'Mhaieiyu - Arc 1: The Syndicate'. It is recommended, but not obligatory, that you read the first instalment before this one. © 2021-2022, All Rights Reserved.
8 189the fifth world
When our distant past becomes our future, a new cycle has begun. When the gods and monsters return, when the new world clashes with the old. What does it mean to be an immortal, what does it mean to be a human?
8 159Rigor and Mortis
A Tabletop player Erik dies and wakes up in a fantasy world that copes with high level monsters and habitual otherworldly invasions called "Upheavals" by establish guild of Warriors, Scouts, and Mages. They decide to see what a motivated Necromancer can do after coming to terms with how harsh life can be.I'll do my best to upload, aiming for at least once a month.
8 214Our Toxic Love
*Draco Malfoy Fanfic* After the trauma Ivy has been through she finds herself alone and unable to trust except for Dumbledore. Little does she know her family holds a secret she could never dream of. When she meets Draco Malfoy her life changes forever, she now has to choose which path she must take is it love or war? Can you ever have the best of both worlds?*Warning*- Includes Swearing-Includes smut and fluffA re-imagining of general story line, may be slight timing differences to match my story
8 228The Aspect of Fire
Wilhelm woke up and was immediately confused, even before he opened his eyes. Through some twist of fate the data-entering grunt was pulled into another world, one containing terrifying people wielding magic powers beyond what he thought possible, and - somehow comparatively less horrifying - actual monsters. The only saving grace is that through his transference, he has become one of those terrifying people, and he's not sure how he feels about it yet. Oh, and he landed on a boat. Branded a Sylum for the way others unlucky enough to be pulled across the fabric of space tended to go insane after arrival, he will need to navigate a land unlike his own in seemingly every way except for the flaws, all while attempting to maintain his morality, and more importantly, his sanity. With his crew at his side and disconcertingly dangerous magic proportionate to his physical ability, it will not be easy.
8 138