《Your Loving Heart /✔️/》10.
Advertisement
Өглөө хичээлдээ ахаар хүргүүлж ирсэн болохоор Сонү хамт ирээгүй. Ангид орж ирэхэд байхгүй байсан болохоор гайхсан ч удахгүй ороод ирэх байх гэж бодон суулаа.
Эхний цаг дээр ирсэнгүй. Гайхаад нөгөө хэдийнхээ анги руу очтол бас байсангүй. Бөөнөөрөө хааччихав аа? Зурвасанд хариулахгүй байх юм.
2-р цаг дээр Сонүгаас зурвас ирлээ.
"Нөгөө дээрийн яриад байсан газартаа модель болж байна Сохи, 3-р цагаас очно оо."
Аан тийм байх нь. Нээрээ манай найзууд чинь царайлаг нь дэндсэн сайхан од залуучууд шүү дээ. Сургуульдаа ч алдартай гэж..
3-р цаг завсарлах хонх дуугархад би сунайн дэвтрээ хаачихаад, ширээ дэрлээд нүдээ анин хэвтэв. Сонү удахгүй ирэх байх.
Хонгилын захаас охидууд чангаар орилолдоод эхлэв. Яачихав даа бас.
Орилоон нь улам ойртсоор хажуу ангийн тэнд дуугарав.
Босоод юу болоод байгааг харах гээд өндийтөл ангийн хаалгаар нэг л танил хүн ороод ирэв.
С-Сонү?
Ангийн тавиур дээр гараа тавьчихсан над руу ямар вэ дээ гэсэн харцаар харж байлаа.
Шаргал өнгийн үс???
"Аааааа бурхан минь чамд аймшигтай зохиж байна. Үнэхээр гайхалтай"
"Энэ чинь л би. Надад юу ч байсан сайхан зохино. Чи ийм царайлаг найз залуутай гэдгээ одоо л мэдэв үү?"
Инээгээд ирж гарнаас хөтлөөд ангиас гарахад охидуудын орилох болон, санаа алдалт хослож байв.
"Чи модель болно гэсэн биздээ."
"Тийм ээ тэгээд л ийм болгочихлоо. Бидний авахуулсан зургийг үзэх үү? Сэтгүүлийн нүүрэнд тавигдах юм гэсэн."
"Нэг иймэрхүү."
Утсаа үзүүлэхэд нь авч харвал
"Жонвон үсээ бороор, Жэй Хисын хоёр хараар будуулчихсан юм уу? Нөгөө хэд нь бараанаар. Өөххх, гайхалтай. Та хэдийн visual-д ёстой сөгдөн мөргөе."
"Миний visual-д л мөргөвөл мөргө, тэр хэдэд яах юм бэ"
Хэлсэн юманд нь инээд хүрсээр бусадтайгаа уулзахаар болон сургуулийн ард хашаа руу явав.
Тэднийг олж харсан даруйдаа очиж тэвэрч аваад лаг байна, царайлаг байна гэдгийг нь хэлэв.
Бөөнөөрөө бүгд нэг тэврэлдээд салахад
"Би ч мундаг найзуудтай юм аа."
—————
"У Сэүн!!!!! Хурдлаач ээ, хоцорлоо."
"Очиж л байна штээ. За явъя"
Advertisement
Ах гутлаа угласаар хэлэх бол 20 минутын өмнө бэлэн болсон би нүдээ эргэлдүүлэн хаалгаа онгойлгов.
Бид яг одоо аав ээжийг тосохоор онгоцны буудал явах гэж байна. Онгоц буухад ердөө 10 минут үлдсэн байхад ах удсаар байгаад одоо л гарч ирж энэ тэр.
"Чи түрүүн намайг та гэлгүй шууд У Сэүн! гэсэн үү?" гээд нэг хөмсгөө өргөн асуухад нь би толгой сэгсрэв. Будилуулаад хаячихая өө, тэгэхгүй бол бүтэн цаг надад лекц тавьна. Сонү ах хоёр хоорондоо ийм адилхан. Буруу юм хийчихвэл лекц сонсгоод унана.
"Өө, ахаа байж байгаарай. Хэтэвчээ орхичихож." машины хаалгыг буцаан хаасаар хэлээд гэр лүү хурдлав.
Орон дээр тавьсан хэтэвчээ шүүрчихээд буцан гялс гүйж гараад харахад,
"Ямар уддаг юм!"
"За танийг бодвол гайгүй шүү. Ооё, гэхдээ та ямар догь харагдав аа сая."
Машинд нь орон суухад ах машинаа тойрон нөгөө талд ирж суугаад асааж байв.
"Хэлээд юугхэв, би ч сайхан амьтан шүү."
"Заза, тэгээд өөрийгөө магтаад унадаг юм. Хурдан явъя аа машинтай агаа.
Замаараа Сонүг авна шүү, цуг явъя гэсэн."
Сонүгийн гэрийн гадаа очоод зурвас бичих гэтэл ах хоёр удаа сигналаа дартал, хүлээж байсан юм шиг Сонү гараад ирэв.
"Юу вэ та хоёр, өөрсдийн гэсэн хэлтэй болсон юм уу хаашаа юм."
Сонү хойд суудал руу орж ирээд урагшлан
"Сайн уу хайраа?" гээд хацар дээр үнсэв.
Ах байгаа болохоор л хацар дээр үнсэж байгаа юм тэрнээс биш уруул руу зүтгэх байсан юм.
Аав! Ээж!
Тэр хоёрын зүг гүйхдээ би ингэж орилов. Очоод ээжээс зүүгдэхдээ хэзээ ч салахгүй юм шиг наалдаж орхилоо.
"Энэ охин чинь ээж аавыгаа саначихсан юм уу?" гээд ээж толгой илж, аав ахад ачаагаа өгөн тэврэлдлээ. Аа тийм.
"Ээж, аав Сонү ч бас ирсэн."
Гарнаас нь хөтлөөд урдаа гаргавал аав их нухацтай харчихсан зогсож байсан юм. Энд ирэхээр нь үерхсэнээ хэлье гэж байсан ч ах гэж далжийсан юм утсаар ярьж байхдаа хэлчихдэг юм даа.
Очиж байгаад тухтай ярилцъя гээд л өнгөрсөн дөө.
Advertisement
Аавын харцнаас айгаад зогсож байтал аав хөхөрснөө,
"Манай Ким хүргэн ирчихэж. Хөгшөөн хар даа. Сүүлд харсанаас өндөр болчихсон ч юм уу?" гээд нуруун дээр нь алгадаж байв.
Тайвшраад явчихлаа байна.
Сонү ч инээгээд над руу нүдээ ирмэв.
Гэртээ ирсэнийхээ дараа ачаа тээшийг нь янзлачихаад доор цугларан хоолоо хийхээр болов. Аав, ах, Сонү 3 нэвтрүүлэг үзэнгээ том өрөөнд суух бол ээж бид хоёр хоол хийж байсан юм.
"Анх танай найзуудыг харчихаад за энэ царайлаг хэдээсээ л найз залуутай болчихоосой гэж бодож билээ. Ашгүй харин Сонүтай үерхчихэж. Сайн байна штээ. Найзууд дундаасаа л үерхчихээсэй, таньж мэддэг хөөрхөн хүүхдүүд гээд л боддог байлаа."
Хоолоо хууран зогсож байхад ээж чанга инээгээд хэлэв. Би эргэж харан ээжид Сонүг магтаж гаран, ээж харин инээмсэглэн сонсож байлаа.
Хоол ч болж, ширээ тойрон сууж байхдаа тэд Сонү бид хоёрын талаар л ярьж, бид бүр газар доор ортол иччихсэн доошоо харан сууж байтал ах:
"Удахгүй гэрлэх юм байна л даа. Ахаасаа түрүүлээд хүнтэй болчих гэж. Тэгээд бас хүүхэдтэй болох л байх даа."
Энэ ах одоо хэзээ болох юмыг яриад байгаа юм. Ичиж үхлээээ.
"Та юу яриад-"
"Би Сохиг л зөвшөөрнө гэвэл одоо ч гэрлэчихмээр санагддаг. Гэхдээ үерхэхээсээ өмнө дөнгөж найзлаж эхлэж байхдаа анзаарахад их нарийн төлөвлөгөөтэй, ахлах сургуульдаа лав гэрлэхгүй юм шиг санагдаж байсан."
Сонү яриа таслан ороод ирэхэд нь би бүр шоконд оров. Ю-Юу??
"Манай Сонү аргагүй л анзаарга сайтай, Сохигийн төлөвлөдөг юмсыг сайн мэдэж байна шүү."
Үгүй ээ, ээж бас юу яриад...
"Ахлах сургуульд угаасаа яаж гэрлэх юм. 20 гарчихаад л юу юм гэхээс."
Ээ аав...
Та 3 ч намайг байдалд хийж ханахгүй юм даа.
"Гэрлэлтийн талаар ярихаа болихгүй бол би ичиж үхлээ. Г-Гэхдээ гэрлэхгүй гэж хэлээгүй шүү." нүүрээ дарсаар хэлтэл бүгд зэрэг инээж энэ тэр.
Хоолоо дуусгачихаад бид хоёр жаахан гарч алхахаар шийдэв. Сонү өнөөдөр манайд хононо гэсэн.
"Гадаа гоё байна."
"Тийм байна."
Хөтлөлцөж явсаар, хамгийн анх таардаг дэлгүүр дээрээ ирэн зогсов. Дурсамж сэргэж, өөрийн эрхгүй инээсээр дотогшоо ороод 2 сүү аваад буцан гарлаа.
"Хувь тавилангийн дэлгүүр."
Сонү сүүгээ ууж дуусгачихаад, хогийн саванд хийх гэж байхдаа хэлэв.
"Харин тийм ээ. Хувь тавилан."
Орой болоогүй байгаагийнх нөгөө хэдтэйгээ уулзахаар болон бид Никигийн гэр лүү алхлаа. Аав ээж нь хаашаа ч гэнэ үү томилолтоор явсан хүрээд ир гэнэ ээ.
Хаалга онгойлгон ороход тэр хэд дэрээр байлдаж байсанаа зогсон, Жэй "За манай хайрын шувуухайнууд ирлээ. Мань хэдийгээ жийгээд явчихдаг ханилгаагүй хоёр доо." гээд бүгд дэрээ тэврээд наашаа гүйгээд эхлэв.
Бид хоёр ч яаж зүгээр байхав. Гялс бултан нэг нэг дэр шүүрч аваад тулаанд нэгдэн орлоо.
Эцэст нь бүгд ядран буйдан дээр тэрий хадан унацгаагаад амьсгаадан хэвтэв.
"Баахан тоглоод хоолоо шингээчихэж ээ. Хэдүүлээ гоймон чанаж идэх үү?" гэж Жонвон асуухад Хисын, Жэйк хлёр хамгийн түрүүнд тэгье гэж гараа өргөсөн юм.
Хайч чулуу даавуудаад хожигдсон нь гарахаар болоход эхний удаа Ники бид хоёр хожигдлоо.
Яалт ч үгүй гэрийн эзэн нь юм болохоор хөөрхөн бултчихдаг шүү. Уг нь хамаагүй гардаг байсан ч нөгөө хэд ч тэр Никиг авж үлдэх гээд байсан болохоор дахиад тоглов.
Энэ удаад дахиад л би. Бас Жонвон. Гарахгүй хэд нь yess гэж орилчихоод цаашаа гүйлдэхэд би Жонвоныг цохин явж гутлаа өмсөж байв. Сонү хүрж ирээд цуг гаръя гэхэд нь би яавал гэж дээ гэсээр байгаад үлдээсэн. Жонвон руу бас муухай харчихаж ээ. Санаа зовохын хажуугаар бас хөөрхөн хардаастай.
Дэлгүүрт авсан юмнуудаа бичүүлчихээд торонд хийчихээд гараад ирээрэй гэж Жонвонд хэлээд гадаа хүлээн зогсов.
Хэдэн юм торонд хийх гэж яасан ч уддаг юм.
Гарч ирэхэд нь хүзүүдсээр буцан явлаа.
"Let's Eat Ramyeonnn!!"
A/N- Одоо Солонгос цагаар албан ёсоор 12:00 болж манай бичвэрийн гол дүр эгдүүтэй хөөрхөн, заримдаа күүл агаа болчихдог Ким Сонү-ийн төрсөн өдөр болж байна аа.
Happyy Birthdaaayyy Kim Sunoo.🥳❤️
Live-аа дуусгаад шууд update хийх гээд хүрээд ирлээ. Сүүлд хөөрхөн гадилыг микрофон болгоод ярьж байгаад, бялуугаа бариад л дуусгалаа даа.🎂
생일 축하해 선우야❤️
ENHYPEN&ENGENE
🔀
Advertisement
Heart of a Mer
Sequel to Cry of the Mer. Having left the Lemuria Institution - where so many horrors occured - far behind, Katie and Luna couldn't be more relieved to be free of the torment that still haunts their dreams. But they're far from at peace. Struggling with the onslaught of Post-Traumatic nightmares and stress, they both face new challenges. For Luna, finding the home and family she doesn't remember will be a difficult journey weighed down by a lack of self worth, and may come with a price too high to pay. And Katie - the halfbreed science project - must now try to find what being a Mer really means and find a place in one of two worlds no longer built for her. Sacrifices must be made, and with the ever constant threat of being rediscovered looming over their heads, both Mer feel it is only a matter of time before the storm breaks out once more and drags them back to the captivity where everything began.
8 65The Blue Beyond
When an strange new organism crash lands on the small research planet Kazi, Head of Security Nickolas Johns is tasked with destroying it. But that isn’t easy when your past keeps coming back to bite you. Will they be able to stop the spread?
8 58King Eden
Two hundred years have passed and the Earth belongs to the corrupt. Society is reduced to clandestine tribes of survivors who indulge in warfare, battling one another over desolate wastelands. They are the Ancients, and Eden is their Lord. Legends cannot capture her skill as a warrior, but these stories of her ruthless past secure her title as King. A centuries-old war ravages her homeland. The tribes must unite against a force that outweighs the unnatural resilience of Earth's survivors. Mars: a utopia of refugees who outlasted the apocalypse. They spent the nuclear winter pushing the boundaries of military technology, sacrificing their resources to satisfy their greed. Now the Martian Colonies are unsustainable. Their Minister vows to reclaim the Earth for his people's sake--and he will stop at nothing to bring King Eden's reign to an end. When the Martians capture her heir to the throne, King abandons her homeland to regain the one thing that makes her human. This faces King with a savage choice: surrender to Mars in exchange for her son and the enslavement of her people, or challenge the Minister's army of metal titans and nightmarish experiments. Failure is inevitable, victory promises sacrifice. But King is no stranger to an impossible fight. After all, she is the Lord of Ancients, and power is indeed in the hands of the bloodthirsty. This story is also available on Wattpad
8 166Beast King now a Mage
A mammoth of a man a cultivator comparable to the Beast Kings of nature joins a gathering of other regional leaders and powerhouses for dinner. He didn’t care much about the topics to be discussed he came simply for the alcohol and food and to see a few old friends. However he noticed some of those friends slumping out their chairs and falling to the ground, he joined them in short order as well. Death from poison? That was offensive, he’d always imagined his death in battle. As his consciousness entered the void he heard some sort of crying it probably an ancestor waiting for him? Instead a giant red haired female monster grabbed him! Where am I?
8 221The Asshole with a Motorcycle
He has a big mouth, is a pain in the ass and owns a motorcycle which just makes things worst. But I can't help falling for him and that was the stupidest decision I had ever made.
8 205Loverboy || Nishimura Riki
‹‹𝘖𝘩 𝘨𝘰𝘥.›› 𝘠𝘶𝘯𝘫𝘪𝘯 𝘳𝘰𝘭𝘭𝘴 𝘩𝘦𝘳 𝘦𝘺𝘦𝘴. 𝘠𝘰𝘶 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘦 𝘢𝘵 𝘩𝘦𝘳, 𝘤𝘰𝘯𝘧𝘶𝘴𝘦𝘥 𝘣𝘦𝘧𝘰𝘳𝘦 𝘢 𝘴𝘵𝘳𝘰𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘪𝘳 𝘰𝘧 𝘢𝘳𝘮𝘴 𝘸𝘳𝘢𝘱𝘴 𝘢𝘳𝘰𝘶𝘯𝘥 𝘺𝘰𝘶 𝘧𝘳𝘰𝘮 𝘣𝘦𝘩𝘪𝘯𝘥.‹‹𝘛𝘩𝘦𝘳𝘦'𝘴 𝘮𝘺 𝘧𝘢𝘷𝘰𝘶𝘳𝘪𝘵𝘦 𝘨𝘪𝘳𝘭.›› 𝘠𝘰𝘶 𝘴𝘩𝘪𝘷𝘦𝘳 𝘸𝘩𝘦𝘯 𝘕𝘪-𝘒𝘪'𝘴 𝘩𝘰𝘵 𝘣𝘳𝘦𝘢𝘵𝘩 𝘵𝘪𝘤𝘬𝘭𝘦𝘴 𝘰𝘯 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘯𝘦𝘤𝘬. 𝘠𝘰𝘶 𝘣𝘪𝘵𝘦 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘭𝘪𝘱, 𝘯𝘰𝘵 𝘸𝘢𝘯𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘰 𝘢𝘤𝘬𝘯𝘰𝘸𝘭𝘦𝘥𝘨𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘩𝘦𝘢𝘵 𝘳𝘪𝘴𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘰 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘤𝘩𝘦𝘦𝘬𝘴. ‹‹𝘔𝘪𝘯𝘥 𝘪𝘧 𝘐 𝘴𝘵𝘦𝘢𝘭 𝘩𝘦𝘳 𝘢𝘸𝘢𝘺, 𝘠𝘶𝘯𝘫𝘪𝘯?››^sneakpeek^Highest ranks in#2 enhypenff#10 riki#1 nishimura#4 enhypenfanfiction#1 enhypenrikiWhen the captain of the basketball team joins the art club.Warning: you might die of cuteness, cuz ni-ki is adorablefluff, a lil angst, high school romance, young love, sickening sweetness- Happy Ending!- Mention of some Enhypen members (they play basketball)- Y/n Y/l/n- Art club- Science club: chemistry- Basketball- Ni-Ki is whipped- Ni-Ki is the captain of a basketball teamSlightly inspired by High School Musical 3, but without the musical part (just some scenes + basketball if you count it)
8 113