《Your Loving Heart /✔️/》10.
Advertisement
Өглөө хичээлдээ ахаар хүргүүлж ирсэн болохоор Сонү хамт ирээгүй. Ангид орж ирэхэд байхгүй байсан болохоор гайхсан ч удахгүй ороод ирэх байх гэж бодон суулаа.
Эхний цаг дээр ирсэнгүй. Гайхаад нөгөө хэдийнхээ анги руу очтол бас байсангүй. Бөөнөөрөө хааччихав аа? Зурвасанд хариулахгүй байх юм.
2-р цаг дээр Сонүгаас зурвас ирлээ.
"Нөгөө дээрийн яриад байсан газартаа модель болж байна Сохи, 3-р цагаас очно оо."
Аан тийм байх нь. Нээрээ манай найзууд чинь царайлаг нь дэндсэн сайхан од залуучууд шүү дээ. Сургуульдаа ч алдартай гэж..
3-р цаг завсарлах хонх дуугархад би сунайн дэвтрээ хаачихаад, ширээ дэрлээд нүдээ анин хэвтэв. Сонү удахгүй ирэх байх.
Хонгилын захаас охидууд чангаар орилолдоод эхлэв. Яачихав даа бас.
Орилоон нь улам ойртсоор хажуу ангийн тэнд дуугарав.
Босоод юу болоод байгааг харах гээд өндийтөл ангийн хаалгаар нэг л танил хүн ороод ирэв.
С-Сонү?
Ангийн тавиур дээр гараа тавьчихсан над руу ямар вэ дээ гэсэн харцаар харж байлаа.
Шаргал өнгийн үс???
"Аааааа бурхан минь чамд аймшигтай зохиж байна. Үнэхээр гайхалтай"
"Энэ чинь л би. Надад юу ч байсан сайхан зохино. Чи ийм царайлаг найз залуутай гэдгээ одоо л мэдэв үү?"
Инээгээд ирж гарнаас хөтлөөд ангиас гарахад охидуудын орилох болон, санаа алдалт хослож байв.
"Чи модель болно гэсэн биздээ."
"Тийм ээ тэгээд л ийм болгочихлоо. Бидний авахуулсан зургийг үзэх үү? Сэтгүүлийн нүүрэнд тавигдах юм гэсэн."
"Нэг иймэрхүү."
Утсаа үзүүлэхэд нь авч харвал
"Жонвон үсээ бороор, Жэй Хисын хоёр хараар будуулчихсан юм уу? Нөгөө хэд нь бараанаар. Өөххх, гайхалтай. Та хэдийн visual-д ёстой сөгдөн мөргөе."
"Миний visual-д л мөргөвөл мөргө, тэр хэдэд яах юм бэ"
Хэлсэн юманд нь инээд хүрсээр бусадтайгаа уулзахаар болон сургуулийн ард хашаа руу явав.
Тэднийг олж харсан даруйдаа очиж тэвэрч аваад лаг байна, царайлаг байна гэдгийг нь хэлэв.
Бөөнөөрөө бүгд нэг тэврэлдээд салахад
"Би ч мундаг найзуудтай юм аа."
—————
"У Сэүн!!!!! Хурдлаач ээ, хоцорлоо."
"Очиж л байна штээ. За явъя"
Advertisement
Ах гутлаа угласаар хэлэх бол 20 минутын өмнө бэлэн болсон би нүдээ эргэлдүүлэн хаалгаа онгойлгов.
Бид яг одоо аав ээжийг тосохоор онгоцны буудал явах гэж байна. Онгоц буухад ердөө 10 минут үлдсэн байхад ах удсаар байгаад одоо л гарч ирж энэ тэр.
"Чи түрүүн намайг та гэлгүй шууд У Сэүн! гэсэн үү?" гээд нэг хөмсгөө өргөн асуухад нь би толгой сэгсрэв. Будилуулаад хаячихая өө, тэгэхгүй бол бүтэн цаг надад лекц тавьна. Сонү ах хоёр хоорондоо ийм адилхан. Буруу юм хийчихвэл лекц сонсгоод унана.
"Өө, ахаа байж байгаарай. Хэтэвчээ орхичихож." машины хаалгыг буцаан хаасаар хэлээд гэр лүү хурдлав.
Орон дээр тавьсан хэтэвчээ шүүрчихээд буцан гялс гүйж гараад харахад,
"Ямар уддаг юм!"
"За танийг бодвол гайгүй шүү. Ооё, гэхдээ та ямар догь харагдав аа сая."
Машинд нь орон суухад ах машинаа тойрон нөгөө талд ирж суугаад асааж байв.
"Хэлээд юугхэв, би ч сайхан амьтан шүү."
"Заза, тэгээд өөрийгөө магтаад унадаг юм. Хурдан явъя аа машинтай агаа.
Замаараа Сонүг авна шүү, цуг явъя гэсэн."
Сонүгийн гэрийн гадаа очоод зурвас бичих гэтэл ах хоёр удаа сигналаа дартал, хүлээж байсан юм шиг Сонү гараад ирэв.
"Юу вэ та хоёр, өөрсдийн гэсэн хэлтэй болсон юм уу хаашаа юм."
Сонү хойд суудал руу орж ирээд урагшлан
"Сайн уу хайраа?" гээд хацар дээр үнсэв.
Ах байгаа болохоор л хацар дээр үнсэж байгаа юм тэрнээс биш уруул руу зүтгэх байсан юм.
Аав! Ээж!
Тэр хоёрын зүг гүйхдээ би ингэж орилов. Очоод ээжээс зүүгдэхдээ хэзээ ч салахгүй юм шиг наалдаж орхилоо.
"Энэ охин чинь ээж аавыгаа саначихсан юм уу?" гээд ээж толгой илж, аав ахад ачаагаа өгөн тэврэлдлээ. Аа тийм.
"Ээж, аав Сонү ч бас ирсэн."
Гарнаас нь хөтлөөд урдаа гаргавал аав их нухацтай харчихсан зогсож байсан юм. Энд ирэхээр нь үерхсэнээ хэлье гэж байсан ч ах гэж далжийсан юм утсаар ярьж байхдаа хэлчихдэг юм даа.
Очиж байгаад тухтай ярилцъя гээд л өнгөрсөн дөө.
Advertisement
Аавын харцнаас айгаад зогсож байтал аав хөхөрснөө,
"Манай Ким хүргэн ирчихэж. Хөгшөөн хар даа. Сүүлд харсанаас өндөр болчихсон ч юм уу?" гээд нуруун дээр нь алгадаж байв.
Тайвшраад явчихлаа байна.
Сонү ч инээгээд над руу нүдээ ирмэв.
Гэртээ ирсэнийхээ дараа ачаа тээшийг нь янзлачихаад доор цугларан хоолоо хийхээр болов. Аав, ах, Сонү 3 нэвтрүүлэг үзэнгээ том өрөөнд суух бол ээж бид хоёр хоол хийж байсан юм.
"Анх танай найзуудыг харчихаад за энэ царайлаг хэдээсээ л найз залуутай болчихоосой гэж бодож билээ. Ашгүй харин Сонүтай үерхчихэж. Сайн байна штээ. Найзууд дундаасаа л үерхчихээсэй, таньж мэддэг хөөрхөн хүүхдүүд гээд л боддог байлаа."
Хоолоо хууран зогсож байхад ээж чанга инээгээд хэлэв. Би эргэж харан ээжид Сонүг магтаж гаран, ээж харин инээмсэглэн сонсож байлаа.
Хоол ч болж, ширээ тойрон сууж байхдаа тэд Сонү бид хоёрын талаар л ярьж, бид бүр газар доор ортол иччихсэн доошоо харан сууж байтал ах:
"Удахгүй гэрлэх юм байна л даа. Ахаасаа түрүүлээд хүнтэй болчих гэж. Тэгээд бас хүүхэдтэй болох л байх даа."
Энэ ах одоо хэзээ болох юмыг яриад байгаа юм. Ичиж үхлээээ.
"Та юу яриад-"
"Би Сохиг л зөвшөөрнө гэвэл одоо ч гэрлэчихмээр санагддаг. Гэхдээ үерхэхээсээ өмнө дөнгөж найзлаж эхлэж байхдаа анзаарахад их нарийн төлөвлөгөөтэй, ахлах сургуульдаа лав гэрлэхгүй юм шиг санагдаж байсан."
Сонү яриа таслан ороод ирэхэд нь би бүр шоконд оров. Ю-Юу??
"Манай Сонү аргагүй л анзаарга сайтай, Сохигийн төлөвлөдөг юмсыг сайн мэдэж байна шүү."
Үгүй ээ, ээж бас юу яриад...
"Ахлах сургуульд угаасаа яаж гэрлэх юм. 20 гарчихаад л юу юм гэхээс."
Ээ аав...
Та 3 ч намайг байдалд хийж ханахгүй юм даа.
"Гэрлэлтийн талаар ярихаа болихгүй бол би ичиж үхлээ. Г-Гэхдээ гэрлэхгүй гэж хэлээгүй шүү." нүүрээ дарсаар хэлтэл бүгд зэрэг инээж энэ тэр.
Хоолоо дуусгачихаад бид хоёр жаахан гарч алхахаар шийдэв. Сонү өнөөдөр манайд хононо гэсэн.
"Гадаа гоё байна."
"Тийм байна."
Хөтлөлцөж явсаар, хамгийн анх таардаг дэлгүүр дээрээ ирэн зогсов. Дурсамж сэргэж, өөрийн эрхгүй инээсээр дотогшоо ороод 2 сүү аваад буцан гарлаа.
"Хувь тавилангийн дэлгүүр."
Сонү сүүгээ ууж дуусгачихаад, хогийн саванд хийх гэж байхдаа хэлэв.
"Харин тийм ээ. Хувь тавилан."
Орой болоогүй байгаагийнх нөгөө хэдтэйгээ уулзахаар болон бид Никигийн гэр лүү алхлаа. Аав ээж нь хаашаа ч гэнэ үү томилолтоор явсан хүрээд ир гэнэ ээ.
Хаалга онгойлгон ороход тэр хэд дэрээр байлдаж байсанаа зогсон, Жэй "За манай хайрын шувуухайнууд ирлээ. Мань хэдийгээ жийгээд явчихдаг ханилгаагүй хоёр доо." гээд бүгд дэрээ тэврээд наашаа гүйгээд эхлэв.
Бид хоёр ч яаж зүгээр байхав. Гялс бултан нэг нэг дэр шүүрч аваад тулаанд нэгдэн орлоо.
Эцэст нь бүгд ядран буйдан дээр тэрий хадан унацгаагаад амьсгаадан хэвтэв.
"Баахан тоглоод хоолоо шингээчихэж ээ. Хэдүүлээ гоймон чанаж идэх үү?" гэж Жонвон асуухад Хисын, Жэйк хлёр хамгийн түрүүнд тэгье гэж гараа өргөсөн юм.
Хайч чулуу даавуудаад хожигдсон нь гарахаар болоход эхний удаа Ники бид хоёр хожигдлоо.
Яалт ч үгүй гэрийн эзэн нь юм болохоор хөөрхөн бултчихдаг шүү. Уг нь хамаагүй гардаг байсан ч нөгөө хэд ч тэр Никиг авж үлдэх гээд байсан болохоор дахиад тоглов.
Энэ удаад дахиад л би. Бас Жонвон. Гарахгүй хэд нь yess гэж орилчихоод цаашаа гүйлдэхэд би Жонвоныг цохин явж гутлаа өмсөж байв. Сонү хүрж ирээд цуг гаръя гэхэд нь би яавал гэж дээ гэсээр байгаад үлдээсэн. Жонвон руу бас муухай харчихаж ээ. Санаа зовохын хажуугаар бас хөөрхөн хардаастай.
Дэлгүүрт авсан юмнуудаа бичүүлчихээд торонд хийчихээд гараад ирээрэй гэж Жонвонд хэлээд гадаа хүлээн зогсов.
Хэдэн юм торонд хийх гэж яасан ч уддаг юм.
Гарч ирэхэд нь хүзүүдсээр буцан явлаа.
"Let's Eat Ramyeonnn!!"
A/N- Одоо Солонгос цагаар албан ёсоор 12:00 болж манай бичвэрийн гол дүр эгдүүтэй хөөрхөн, заримдаа күүл агаа болчихдог Ким Сонү-ийн төрсөн өдөр болж байна аа.
Happyy Birthdaaayyy Kim Sunoo.🥳❤️
Live-аа дуусгаад шууд update хийх гээд хүрээд ирлээ. Сүүлд хөөрхөн гадилыг микрофон болгоод ярьж байгаад, бялуугаа бариад л дуусгалаа даа.🎂
생일 축하해 선우야❤️
ENHYPEN&ENGENE
🔀
Advertisement
- In Serial11 Chapters
Perfectly Average People Doing Average Things
A modern world full of magic, with deadly flamingos, undead sea creatures, assault by popcorn, and good Italian food. I'm sure that everyone will get along great.
8 108 - In Serial32 Chapters
The Legendary Thief
When Hannah walked up to the elevator to her appartment, she didn't expect to suddently appear in a magical world with a complete stranger. Nevertheless, there she was in this strange forest, stranded with no way home. With no money or food and no way home, they resorted to the only way to survive, Thievery. This is a tale of two girls becoming the most successful thieves in this new world. And little did they know, they weren’t alone. (The leveling system in this story is inspired by "The Wandering Inn") (Currently editing typos)
8 157 - In Serial29 Chapters
Swords of Eres
School life, romance, and sword play in this Sci-Fi adventure.Motorcycle riding high school kid Rylan lives right and takes care of his baby sister Chloe. But one day a transdimensional gate opens on his front yard, and a beautiful sword wielding outlaw named Anya enters this world.Now Rylan’s school life is turned upside down as he is pursued by Anya, who covets his ability to open Transdimensional Gates. Rylan’s only hope against outlaw Anya are twin teenage bounty hunters, Maya and Leif, who’ve crossed into this world on a mission to return Anya to their planet dead or alive.School Life - Sci-Fi, Tsundere, Mayadere, Original Light Novel
8 238 - In Serial6 Chapters
Grinning Enigma
Freddy is a very bad boy. Meets some people that know what he did. He tries to escape punishment, makes it [Redacted]. Freddy might be a mass-murdering troll, but he isn’t a bad person, right? Right? Disclaimer: This is not an instruction manual. If you want to be a horrible human being, go figure it out yourself. Autopsy: Writing this story gave me some degree of insight into how much I've managed to fuck up my own personality by suppressing basic needs. Now I hate myself even more. It started as a story where the MC was supposed to be a blend of the NZ-land shooter and other cancerous personalities. That way I wouldn't feel bad about torturing him. Instead I ended up witnessing all the worst aspects of my own personality, or lack thereof. I'm a horrid person, I can't even bring myself to do what's the only right thing at this point.
8 184 - In Serial15 Chapters
Accidental Adoption
It all started out as a bluff to get under the skin of her arch-nemesis. Now Lady Bird, B-list villain, finds herself the caretaker of her arch-nemesis' teen ward for six months unless she wants to go to prison for fraudulent papers. But no worries, she has her husband and minions to help her. How difficult could it be? A story told through a series of oneshots, sometimes connected, sometimes not.
8 218 - In Serial146 Chapters
Warlord of Winslow
Karl Brunett leads a mediocre life and yearns for the opportunity to be something greater. Though never quite mustering the motivation to seize his place in the world. That's until the system decends on Earth and throws the old world into chaos. Having been somewhat prepared for a catastrophe he finds himself uniquely position to take the things he has always wanted. In doing so he might just save more people than he kills on his path to greatness. ***This is my first attempt at writing here... or anywhere, might start a little slow though I hope those who read it at least find it entertaining.***
8 121