《Your Loving Heart /✔️/》05.
Advertisement
Энэ бүтэхгүй 7 нөхөртэй танилцсанаас хойш миний амьдралд инээдгүй өдөр гэж алга. Өнөө хэд чинь бүр манайд амьдрах шахуу юм болдог болсон. Аав ээж Жэжү явчихсан, ах энэ хэдийг надтай үлдээчихээд өөрөө бас найзуудынх руугаа явчихсан.
Өчигдөр манайд ирээд өглөөнөөс орой хүртэл байж байж орой болсон чинь харихаас залхуу хүрээд байна чиний сайхан гарын хоолыг идмээр байна гэж намайг явуулсаар байгаад хоол хийлгүүлж идээд шөнөжингөө тоглож байгаад унтсан. Одоо ч үхсэн юм шиг унтаж байна даа.
Нээрээ би ч бас энэ хэдийнхээ аав ээжтэй танилцаад бас л ааваа ээжээ болчихсон. Ганц эмэгтэй найзтай болсон нь ашгүй дээ наад золигнуудаа буруу зам руу оруулж болохгүй шүү миний охин гээд л надад их хайртай.
—-
Хичээл завсарлах хонх дуугарахад би дэвтэр номоо цүнхлэсээр босов. Сонүг аль түрүүн
4-р цагийн завсарлагаанаар сурагчдын зөвлөлийн дарга дуудаад аваад явчихсан. Дуу, бүжигтээ сайн дээр нь царайлаг хүнийг удахгүй болох сургуулийн баярт оролцуулах гээд яаж зүгээр өнгөрүүлэхэв.
Ө, бороо орж байх чинь. Бороо орох болгонд Вонүгийн хэлсэн үг бодогдоод байдаг болохоор эвгүй л байдаг юм. Яг усан борооноор хүн дуудаж гаргаж ирээд хашгичиж хашгичиж явсан. Тэгээд л бид дуусаж билээ.
Борооноор тэр тусмаа ганцаараа үнэндээ харихыг хүсэхгүй байна. Сонү зүгээр хүнийг байнга өдөр болгон хүргэж өгсөөр байгаад муу зан сургаж байгаа юм шт. Ганцаараа л явах болвол эвгүй санагддаг болж.
Ядаж Сонүг дуустал эсвэл бороо зогстол номын санд байж байдаг
юм уу дөө.
Номын сангийн хаалгыг татсаар орохдоо, эртээд уншаад түр орхичихсон байсан ном маань нүдэнд тусав. Очиж үргэлжлүүлэх санаатай алхтал хаанаас ч юм Үшиг сонбэ гарч ирээд:
"Сохи чи надад нэг туслахгүй биз? Энэ бичиг, энэ хавтсуудыг сурагчдын зөвлөлийн байгаа урлаг зааланд аваачаад өгчих. Их баярлана шүү, ирэхээр чинь амттай юм авч өгье."
"Аан за тэгье ээ, би угаасаа завтай байсан юм."
Урлаг заалын дотроос чанга дуу сонсогдох бөгөөд хүмүүс бүжиглэж байна. Зөвлөлийн дарга Хэжин эгчид хавтасуудаа өгчихөөд буцаж эргэхдээ Сонүг олж харав.
Advertisement
Бүжиглэж байна.
Бүжгэн дундуураа над руу агаарын үнсэлт илгээчихжээ бас. Хөөрхөн гэдэг нь.
Номын санд хүлээж байя гэж амны хайрцгаараа хэлчихээд доошоо буув.
Буцаад ортол Үшиг сонбэ номын тавиуруудын дунд суучихсан над руу даллав. Очоод хажууд нь суутал тортой амттан гаргаж ирээд асган хүссэнээ ид гэсэн юм.
Дуртай амттангууд маань байсан учраас инээсээр задлав. Идэж байх зуур сонбэ их инээдтэй зүйлс ярьж, би тэсэлгүй инээчихээд байв.
Номын санд өөр хүн байгаагүй тул хүссэнээрээ чанга инээж, бүр сүүлдээ шал цохиж байтал цаад талын тавиурны цаана юм дуугарах шиг болов.
Бид чимээгүй болон хүлээж байтал араас нь Сонү гараад ирлээ. Би сандарсаар цаг харвал 30 минут орчим өнгөрсөн байх ба түүний хөлс хатаагүй байх нь саяхан ирсэн бололтой.
Их шийдэмгий наашаа биш ээ Үшиг сонбэ рүү муухай харсаар алхаж ирэв. Ирснээ миний гарнаас татан ардаа оруулаад:
"Сонбэним... Миний яагаад ийм дотно байгаа юм?маань болохоор танд боломж байхгүй ээ." гээд эргэж явж байснаа
"Дахиж түүнтэй битгий яриарай
Хан- Үшиг- Сон- Бэ- Ним."
Сүүлийн үгсээ шүдээ зууж байгаад үе үеэр нь таслан их зуулттай хэлсэн болохоор сонбэ ч гэлтгүй би ч гайхав.
Бас түүний хэлсэн найз охин гэдэг үг. Догдлоод эхлэчихлээ.
"Сонү хэзээ тарсан юм? Надад хэлчихгүй би оччих байсан юм. Шүхэр байгаа юм уу? Хувцас чинь норчихвол хэцүү штээ"
"Сохи дахиж түүнтэй битгий уулзаарай, харсан ч хараагүй юм шиг өнгөрөөрэй за юу?"
Тэр үүнийг хэлж байхад бид бараг сургуулиас гарж байв. Үг хэлэхийн завдалгүй:
"Алив наашир."
Сонү намайг татан хажуудаа наагаад гадуурх хүрмээ тайлан дээрээ барьж гүйхэд бэлтгэв. Би ч бас ойлгон зогсож байтал намайг байн байн өөртөө татаж байгаад гүйцгээе гэж тэр хэлэн бид гүйв.
Гүйсээр гэрийн наана байдаг саравчинд орон амьсгаагаа даран зогсож байтал
"Үс чинь бага зэрэг норж, дух руу чинь ороод чи үнэхээр үзэсгэлэнтэй байна
сахиусан тэнгэр минь~"
Хэлсэн үгэнд нь хөлдөн зогсчихов. Түүний намайг цаг мөч бүрт магтаж байдаг гэж би хэлээгүй юу?
Advertisement
Энэ удаа тэр нэг гараараа хүрмээ дээр барьж, нөгөө гараараа надаас хөтлөсөөр гүйв. Амьсгаадсаар хаалганыхаа гадаа ирэн зогсоцгооно.
"Сонү чи яагаад түрүүн уурласан юм?"
"Зүгээр л...
"А-Айн?"
"Одоо л хэлэх хэрэгтэй байх." тэр ингэж амандаа бувтначихаад гарнаас минь зөөлөн атгав.
Бу-Бурхан минь тэр миний гарнаас хөтлөчихлөө.
Тэр яг одоо миний зүрхийг догдлуулаад байна!! Галзуу юм шиг цохилж байгаа зүрхээ нөгөө гараараа дарсаар түүн рүү хартал:
"Би анх мөргөлдөхөд чиний нүдийг хараад л дурлачихсан! Тийм эгдүүтэй, үзэсгэлэнтэй бор нүдэнд яаж татагдахгүй байх юм? Тиймээс-" гэснээ тэр гүнзгий амьсгаа авав.
"Надтай үерхэж, миний албан ёсны найз охин болох уу У Сохи? Чамайг бусдаас харамлаад байна. Би ч бас чамд мэдрэмж төрүүлж, зүрхийг чинь догдлуулдаг тийм биздээ?"
Хацар лооль шиг улаан болсон гэдэгт мөрийцье.
"Кхмм, нөгөө юу..."
Би түгдэрч түгдэрч гүнзгий амьсгаа авч байтал:
"Ингэж байхаар дуугүй үнсэлцээч дээ, хоёр балай юм чинь"
Бид хоёул гайхан хаалга руу хараад, ойртвол:
"Хөөе наад нэг Хисынийхээ амыг дараадах аа, тэнэг чинь сайхан мөч тасалдуулчих юм."
"Миний хоёр хөгшин үргэлжлүүл үргэлжлүүл."
"Үгүй ээ зүгээр наанаа учраа олоод үнсэлцчихээд ороод ир."
"Наад Хисыний амыг скочдоодох, олон юм тэнэгтээд байх юм." гэж Жэй хэлж байв.
Гэрт тэр хэд бөөндөө байгаа юм байна л даа. Хаалга чагнаад зогсож байхдаа яадаг байна? Бас энэ Хисын юун ичмээр юм яриад байгаа юм.
Сонү над руу бага зэрэг ойртон, хацар дээр үнсчихээд,
"Хариугаа заавал одоо хэлэх шаардлагагүй дээ. Зурвасаар ч хэлсэн болно. Харин одоо оръё. Даарах нь байна.
Хаалгаа нээтэл юу вэ аяга барьсан 6 залуу давхралдаад уначих юм. Сонү цаашаа цаашаа гэсээр тэднийг босохыг хүлээж байв.
Ү-Үгүй байзаарай, би дөнгөж сая сэтгэлээ илчлэлт, үерхэх саналд нь хариу өгсөнгүй юу? Яанаа.
За яг маргааш л хариугаа сургууль дээр хэлье. Одоо Сонүг харахаар ичээд байна аа. Хоолоо өөрсдөө аргал гэж хэлчихээд, Сонүд ахын хувцаснаас өгөөд би өөрөө өрөөнөөсөө гаралгүй бүгэв.
Сонүгийн ачаар надад бороотой өдөр бодогддог дурсамж шал өөрөөр солигдсон юм.
"Аая Сохи яг иччихсээн. Ингээд дундаасаа хостой болдог юм байж."
Ники пиззагаа хазсаар хэлэх бол Сонү дух руу нь няслаад дуугүй байхыг шаардах аж.
Хисын тэр цаанаас амаа тагласан скочоо хуу татаж хаяад
"Зүгээр үнсэлцээл орж ирэх юман дээр-" гээд үгээ дуусгаагүй байхад 6 дэр нисэлдэн ирэв ээ, хөөрхий.
Үнэндээ Сонүгийн дотор Сохиг зөвшөөрөхгүй бол яана аа гэх багахан айдас байсан юм.
Advertisement
- In Serial10 Chapters
Terrortorial
Dead yet not dead. Blood but not mine. Carnage all around, destruction throughout time. I'll take this here land and put down a sign. Fight if you want but this territory mine! A simple verse that conveys my feelings, I'll protect what is mine regardless of the opposition. I am Z and I will thrive.
8 57 - In Serial6 Chapters
[BOOK 1.0] -- PERTH'S ACCIDENTAL SUPERHEROES
PERTH'S ACCIDENTAL SUPERHEROES (P.A.S.H.) is a misadventure of 3 handicap-tweens who were 'cursed' with 'supernatural' superpowers -- that were based into their internal-emotions of either POSITIVE or NEGATIVE -- but if its the latter... ... Perth City where they lived in would suffer major catastrophes -- so, in order to bring a BALANCE, the 'Cursed-trio' have to stay positive-always... ... but which was a hard-thing -- when the coming-of-age tweens were involved in a LOVE-TRIANGLE.
8 178 - In Serial9 Chapters
Psychobox Robots - A Grand Eye Tale
Two psychic robots of varying competence work to escape from the colossal box their civilization is trapped in. ATTENTION MORTALS: THE GRAND EYE IS CURRENTLY IN THE PROCESS OF REWRITING THE EXISTING CHAPTERS OF WINCHWARD BEACH. NEW CHAPTERS SHALL COMMENCE ONCE THIS IS DONE.
8 167 - In Serial17 Chapters
Above and Below
For hundreds of years after the great cities collapsed, it fell upon the adventurers to protect the people. It is a hard task, but people seemed to have adjusted. Some also have appeared to thrive. This is not a tale about the adventurers. It's a tale of Benjamin. He's a city. There's also Vera, his downstairs neighbor. She's a dungeon.
8 77 - In Serial8 Chapters
Dont Go Falling For Me Now
fake dating au. 8 chapters. follows the prompts from tdkm week 2019
8 167 - In Serial34 Chapters
White Wolf
I am a pure white wolf. To have my talent is rare. My name is Snow and I never knew my parents. When i was little i ran away from my pack. Only cause we were attacked by another pack. They for one are called "The blood pack."#612 in werewolf 10/27/17#3 in running 5/13/18
8 135

