《[FIRST] Last One》X [ My Universe ]
Advertisement
Үүрд зүрхэндээ хүлж орхиод, хэзээ ч тавьж явуулахыг хүсэхгүй дурсамж.
Нандигнан байж эргүүлж сөхчхөөд хайрлан дурсах тэр дурсамжийн минь эзэн.
Тэр бол зөвхөн чи.
–
- Болзох гэж байгаа юм уу?
Аль хэдийн орж ирчхээд намайг ажиглан зогсож байсныг нь анзаараагүйдээ цочиж орхилоо.
- Юу.. Үгүй дээ, ямар юмны болзоо байх билээ
Ингээд харвал үнэхээр л илт байсан нь би бололтой. Өглөөнөөс хойш тольны өмнө эргэлдсэн байхад шүү.
- Тийм байж, гэхдээ саянаас хойш нэг хөөрхөн залуу манай гадаа зогсоод л байх юм.
- За яахав, та яллаа.
Түүнээс юм нууна гэж худлаа бололтой. Багаасаа л чихэр нууж идсэн ч баригдчихдаг байсан болохоор гайхах зүйл алга.
- Тэгвэл тэр хөөрхөн хөвгүүний талаар?
Ээж надтай санал нийлж байгаа нь сайн хэрэг. Ер нь Ким Сонү бол угаас л хэнд ч сайхан харагдах хөөрхөн хөвгүүн шүү дээ. Хэн үүнтэй маргаж зүрхэлнэ гэж?
- Манай ангид шинээр шилжиж ирсэн юм. Надад их тусалдаг, намайг хамгийн сайн ойлгодог хүүхэд байгаа юм. Хамгийн сүүлд хийлийн үзүүлбэрээ үзүүлээд явж байхад таарсан даа.
- Нээрээ тийм шүү дээ, их харсан санагдсан юм аа. Тэгвэл өнөөдөр миний охин хөгжилтэй байгаарай!
Ээжийн нүд нь гэрэлтэж ирээд л өгүүлэх бөгөөд өмнөх хүйтэн хөндий ээж маань хаачсаныг аль эртнээс одоо ч хүртэл гайхсаар л байна.
- Гэхдээ удахгүй математикийн тэмцээн болох гэж байхад ингээд явж байгаа нь зөв гэж бодохгүй л байна.
- Зүгээр дээ. Зугаацах цагтаа зугаацах хэрэгтэй. Миний охин хангалттай их сурсан болохоор одоо хүссэнээрээ байх цаг чинь ирсэн.
Тэрээр ингэж хэлээд толгойг минь илээд өрөөнөөс гарав.
–
Сони бид хоёр гар гараасаа хөтлөлцөн, үг дуугарахгүй явсаар л байв. Үнэндээ би хаашаа явж байгаагаа мэдэхгүй байгаа ч Сонү их л өөртэй итгэлтэй харагдах бөгөөд хурдан хурдан алхаж байгаагаас үзвэл их л догдолж байгаа байх. Би ч бас анхны болзоондоо явж байна гэхээр ер итгэж өгөхгүй л байна.
- Ирчихлээ!
Элдвийг бодон хөтлөлцөн гар луугаа доош ширтсээр явж байтал Сонүгийн цовоо дуу дуулдахад л зорьсон газраа ирсэн гэдгээ мэдэв.
Advertisement
- Хөөрхөн юм аа.
Нэлээн алхсаны эцэст ирсэн газар минь үнэхээр л дуу алдахаар хэмжээний байсан юм. Тийм ч том биш жижигхэн байшин хажуугийн барилгуудаасаа хэдэн алхмын зайд өөрийнхөө өнгийг тодорхойлон гэрэлтэн байх аж. Байшингийн гадар хэсгээ ягаан цэцгээр бүрсэн нь өвөл хэдий ч зуны улирлыг санагдуулна. Хаалганыхаа хажууд хоёр том цонхтой ба цонхон дээрээ үнэхээр хөөрхөн зүйлс зурж чимэглэсэн нь давхар шинэ жилийн уур амьсгал бэлэглэмээр.
- Тийм байгаа биз, яг чам шиг.
Сая л кафен үзэмжийг бишрэн байсан намайг тэр ердөө энэ өгүүлбэрээрээ л хичээж орхилоо.
Өмнө нь би түүнд өчнөөн ийм зүйл хэлдэг байж билээ. Тэр үед ийм мэдрэмж төрдөг болоод л Сонү тэгж их ичиж, улайгаад байдаг байсан байх нь ээ.
- Хоёулаа иймэрхүү үгээ жаахан хянамгай хэлж байхгүй бол хоёул хоёулаа улаан лооль хосууд болох нь байна.
Түүний улайхаараа яг л эгдүүтэй улаан лооль шиг болчихдог нь санаанд орон ингээд хэлчихсэн юм.
- За ойлголоо доо. Орцгооё.
Орж ирээд гадуур хувцсаа тайлахад Сонү ягаан өнгийн ноосон цамц өмссөн байх ба шаргал үстэй нь төгс зохицох нь түүнээс хараагаа салгахад улам л хэцүү болгож байлаа.
- Өнөөдөр бүр хөөрхөн болчихжээ манай Донү.
- Бурхан минь! Ханыл чи үнэхээр дүрсгүй хүүхэд юм аа.
- Зүгээр дээ ийм дээрээ чи улам хөөрхөн болдог болохоор би дуртай.
Сонү хариу болгон инээгээд захиалгаа өгөөд барьж явсан цаасан уутнаасаа нэг ном гаргаж ирэх нь тэр.
- Чамд авсан юм.
Хавтаснаас нь харахад л миний дуртай төрлийн ном байсанд уулга алдаж орхив.
- Хөөх, чи намайг ном унших дуртай, тэгээд бүр яруу найргийн номонд дуртай яаж мэдээ вэ?
- Уран зохиолын хичээл дээр ажигласан юм. Чиний дуртай хичээл шдээ.
Иймхэн жижиг зүйлсийг хүртэл санаад, намайг баярлуулж байгаа нь хэчнээн сэтгэл догдолмоор гээч.
- Чи ч бас ийм хөөрхөн байгаа болохоор би чамд бэлэг өгье.
Гэж хэлээд суудлаасаа өндийгөөд түүний баруун хацар дээр үнсэв. Түүний царайны хувирлаас үзвэл гайхсан нь илт байх бөгөөд түрүүнийхээсээ ч илүү улаан хацартай болчихсон байх аж.
Advertisement
- Хөөх чи үнэхээр зөөлөн хацартай юм. Яг хүүхдийнх шиг. Бурхан минь гэж яаж ийм байдаг байна аа!
- Кан Ханыл чи ч үнэхээр ичихээ байжээ.
Тэр халуу шатах харцаа гарын алгаараа хаасаар нүдээ нарийсган хэлэх нь дахиад л эгдүүтэй харагдаад байв.
- Би угаасаа л ийм байгаагүй гэж үү?
- Тийм л дээ, гэхдээ одоо бүр ч илүү болчихож.
Ийнхүү бид ярилцаж цагийг үнэхээр сайхан өнгөрүүлж байлаа.
Сонүгийн утас дуугаран ярьчхаад ирье гээд боссоны дараа орчин тойрноо ажиглан байтал толгойгоор гэнэт маш хүчтэй хатгаад эхлэв.
Яг л хадаас зоож байгаа мэт хүчтэй өвдөлтүүд ар араасаа ирсээр арай гайгүй болж байхад дахин толгой эргээд бүх зүйлс бүрэлзээд байв.
Толгойгоор хэд сайн сэгсэрч аваад нүдээ нухалсны дараа овоо дээрдэх аж.
Сонү аль хэдийн миний хажууд ирж суусан байх ба их л санаа зовсон байртай сууж байлаа.
- Намайг сонсож байна уу?
Тэгэхээр түрүүнээс хойш би ямар ч чимээ сонсож чадаагүй байх нь.
- Тийм ээ, одоо зүгээр. Санаа зоволтгүй.
- Тийм л гэж найдъя. Удаан алхаад даарсан бололтой. Хурдан гэрт чинь хүргэж өгье.
–
Би түүнд зүгээр гэдгээ хэлсэн ч тэр одоог хүртэл өөрийгөө буруутгасаар аль хэдийн гэрийн гадаа иржээ.
- Эртхэн орж амар даа.
Миний хацранд гараа хэсэг наагаад, хамрын үзүүр дээр үнсчхээд буцан хойш болоод ийн хэлээд амжлаа.
Ингэх тусам нь түүнээс хармааргүй байх нь хачин.
- Чи ингээд байхаар чинь би гэр лүүгээ шууд орчхож чадахгүй шдээ.
Сонүгийн ачаар өөрийнхөө мэдрэмжийг илэрхийлж сурч байгаа болохоор юуг ч нууж хаахыг хүсээгүйдээ хошуугаа унжуулсаар хэлчихэв.
- Тэгвэл яавал орох юм?
Тэр илт надад санаа зовж байгаа болохоор аль болох л хурдан гэрт оруулж амраахыг хүсэж байгаа нь тодорхой байв.
- Дахиад нэг удаа үнсчихвэл бүр ч орж чадахгүй болохоор явахаас чинь өмнө зүгээр л нэг тэвэрчихье.
Сонү зөөлөн мишээсээр надад дөхөж ирэн гараа алдлаад энэ дэлхий дээрх хамгийн дулаан тэврэлтээ надад өгсөн юм.
- Би нэг удаа сурталчилгаа үзэж байгаад 'Чамайг инээмсэглэх үед дэлхий ч бас чамтай хамт инээмсэглэж байдаг гэх үгийг сонссон. Тэгээд бодсон юм л даа. Намайг инээх үед хамт байх хүн ч үгүй байхад яаж бүхэл бүтэн дэлхий надтай хамт инээмсэглэнэ гэж? гээд. Гэхдээ одоо бодоход одоо надад Ким Сонү гэх хөөрхөн залуу байгаа болохоор би үргэлж инээмсэглэх юм шиг байна. Намайг инээмсэглэх үед чи дагаад инээмсэглэдэг болохоор. Надад бол чи л миний бүтэн орчлон ертөнц минь юм шиг байна.
Чи бол миний бүхэл бүтэн орчлон ертөнц минь.
–
2022.11.13
Zaa, sain uu! Sain suuj baiw uu :> uchnuun udaan alga bolj irlee dee! Ymartai ch udaan huleesnii etsest shine heseg. Udaan bicheegui bsan chin bur tusuurchihsen bnoo >
Anyways, hope you guys like it!♡
Advertisement
- In Serial53 Chapters
The War of our Stars (SWTOR Fan fiction)
YAH, PICTURE! Also, I used "The Old Republic", as I couldn't fit in "Star Wars"....... Yes, the title does mean something. I guess this is a SWTOR Alternate Universe Fanfiction? -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- I used glowtxt, Microsoft word, and paint to make that. I DO NOT OWN THE PICTURE, I got it when I searched up "copyright free". Also, I just used glowtxt, but if whoever made glowtxt wants me to stop, I'll get rid of it. Whilst this is a fanfiction of SWTOR, the setting is VERY different, you will not see any SWTOR characters within this Novel, there will be places both made up and already existing in SWTOR. Take for example, whilst the Dark Council still exists, it will have completely different members. Also, there are minor changes to the history before and during the Old Republic, but there is little overall change, with the main character starting out at a similar time to a starting character. Star Wars the Old Republic Fanfiction. You'll understand the title, not in the first chapter, but as Frederick goes to outer space. Before the Rule of Two, there were multitudes of Sith and Jedi. Numbering thousands of both Sith and Jedi, a great war between the Empire and Republic has existed since time immemorial. From our World, a young boy named Frederick is born into the Galaxy of Star Wars, born into an Imperial Family, he lives up to the expectations of becoming a powerful Sith. But all he wants to do is to survive.... But by surviving, he does more so than simply surviving. Many have made star wars fanfictions, and this one will probably...... (I have read, watched and played Star Wars, so here you go) NOTES: Action and Adventure are a bit light for the first few Planetary Arcs. I'm terrible at comedy and romance will come will really late. Absolutely terrible until Corellia.
8 297 - In Serial10 Chapters
The Way of Ambitions
What makes a True King?One wordAMBITIONThe Ambition to Reach the TopTo be the Pinnacle of ExistenceTo RULE over AllWhen the world is thrown in chaos by the migration of Different races. The balance is shattered and the peaceful world we knew ceased to exist. Struggling for limited resources to survive. Kill or be killed.Will you accept this fate? Or will you RISE?What makes a True King?Rated +18 for abusive words, violence and sexual content. (Just love using insults xD)Also I promise a LOT of fighting, a lot of OPness without the MC being unrivalled, a huge ton of badass charas and limitless future!
8 150 - In Serial21 Chapters
3 Hearts
With three hearts in one body, in a world that is inhabited by beings that are trying to kill me. How did I Civitas end up like this, although I was born completely normal... or was I? [NOTE: Ok since I am not able to bring my depressed ass to writing regularly, chapters come when they come. I can't guarantee anything, but I'll try to make chapters more frequent. Btw. In my opinion, my writing gets better after like chapter 6, so I recommend reading at least this far.]
8 88 - In Serial17 Chapters
Last Name... Pottorff. (Sam Pottorff)
Hi I'm Hannah I ran away from my parents I'm 13 and ready to be adopted
8 125 - In Serial9 Chapters
Chaos: Another World Betrayal
It feels like an eternity since I was trapped within this dungeon... My arms have been crushed, my spine is broken, and my friend is dead. I was summoned to this other world along with my classmates in order to save it, but being betrayed by one of my classmates, I fell deep into one of the dungeons. My friend sacrificed himself to keep me alive. And it also seems that the people of this kingdom have been lying... ‘Demons are evil!’ Don’t make me laugh! They’re the ones who saved me! I swear I’ll get back out of here and destroy everything. Not one person will survive my wrath. Wait for me motherf*ckers, because your worst f*cking nightmare’s still alive!
8 60 - In Serial5 Chapters
cookie Run ship stories !!
literally just wholesome cute ship storiesrequest: open!
8 59

