《[FIRST] Last One》X [ My Universe ]
Advertisement
Үүрд зүрхэндээ хүлж орхиод, хэзээ ч тавьж явуулахыг хүсэхгүй дурсамж.
Нандигнан байж эргүүлж сөхчхөөд хайрлан дурсах тэр дурсамжийн минь эзэн.
Тэр бол зөвхөн чи.
–
- Болзох гэж байгаа юм уу?
Аль хэдийн орж ирчхээд намайг ажиглан зогсож байсныг нь анзаараагүйдээ цочиж орхилоо.
- Юу.. Үгүй дээ, ямар юмны болзоо байх билээ
Ингээд харвал үнэхээр л илт байсан нь би бололтой. Өглөөнөөс хойш тольны өмнө эргэлдсэн байхад шүү.
- Тийм байж, гэхдээ саянаас хойш нэг хөөрхөн залуу манай гадаа зогсоод л байх юм.
- За яахав, та яллаа.
Түүнээс юм нууна гэж худлаа бололтой. Багаасаа л чихэр нууж идсэн ч баригдчихдаг байсан болохоор гайхах зүйл алга.
- Тэгвэл тэр хөөрхөн хөвгүүний талаар?
Ээж надтай санал нийлж байгаа нь сайн хэрэг. Ер нь Ким Сонү бол угаас л хэнд ч сайхан харагдах хөөрхөн хөвгүүн шүү дээ. Хэн үүнтэй маргаж зүрхэлнэ гэж?
- Манай ангид шинээр шилжиж ирсэн юм. Надад их тусалдаг, намайг хамгийн сайн ойлгодог хүүхэд байгаа юм. Хамгийн сүүлд хийлийн үзүүлбэрээ үзүүлээд явж байхад таарсан даа.
- Нээрээ тийм шүү дээ, их харсан санагдсан юм аа. Тэгвэл өнөөдөр миний охин хөгжилтэй байгаарай!
Ээжийн нүд нь гэрэлтэж ирээд л өгүүлэх бөгөөд өмнөх хүйтэн хөндий ээж маань хаачсаныг аль эртнээс одоо ч хүртэл гайхсаар л байна.
- Гэхдээ удахгүй математикийн тэмцээн болох гэж байхад ингээд явж байгаа нь зөв гэж бодохгүй л байна.
- Зүгээр дээ. Зугаацах цагтаа зугаацах хэрэгтэй. Миний охин хангалттай их сурсан болохоор одоо хүссэнээрээ байх цаг чинь ирсэн.
Тэрээр ингэж хэлээд толгойг минь илээд өрөөнөөс гарав.
–
Сони бид хоёр гар гараасаа хөтлөлцөн, үг дуугарахгүй явсаар л байв. Үнэндээ би хаашаа явж байгаагаа мэдэхгүй байгаа ч Сонү их л өөртэй итгэлтэй харагдах бөгөөд хурдан хурдан алхаж байгаагаас үзвэл их л догдолж байгаа байх. Би ч бас анхны болзоондоо явж байна гэхээр ер итгэж өгөхгүй л байна.
- Ирчихлээ!
Элдвийг бодон хөтлөлцөн гар луугаа доош ширтсээр явж байтал Сонүгийн цовоо дуу дуулдахад л зорьсон газраа ирсэн гэдгээ мэдэв.
Advertisement
- Хөөрхөн юм аа.
Нэлээн алхсаны эцэст ирсэн газар минь үнэхээр л дуу алдахаар хэмжээний байсан юм. Тийм ч том биш жижигхэн байшин хажуугийн барилгуудаасаа хэдэн алхмын зайд өөрийнхөө өнгийг тодорхойлон гэрэлтэн байх аж. Байшингийн гадар хэсгээ ягаан цэцгээр бүрсэн нь өвөл хэдий ч зуны улирлыг санагдуулна. Хаалганыхаа хажууд хоёр том цонхтой ба цонхон дээрээ үнэхээр хөөрхөн зүйлс зурж чимэглэсэн нь давхар шинэ жилийн уур амьсгал бэлэглэмээр.
- Тийм байгаа биз, яг чам шиг.
Сая л кафен үзэмжийг бишрэн байсан намайг тэр ердөө энэ өгүүлбэрээрээ л хичээж орхилоо.
Өмнө нь би түүнд өчнөөн ийм зүйл хэлдэг байж билээ. Тэр үед ийм мэдрэмж төрдөг болоод л Сонү тэгж их ичиж, улайгаад байдаг байсан байх нь ээ.
- Хоёулаа иймэрхүү үгээ жаахан хянамгай хэлж байхгүй бол хоёул хоёулаа улаан лооль хосууд болох нь байна.
Түүний улайхаараа яг л эгдүүтэй улаан лооль шиг болчихдог нь санаанд орон ингээд хэлчихсэн юм.
- За ойлголоо доо. Орцгооё.
Орж ирээд гадуур хувцсаа тайлахад Сонү ягаан өнгийн ноосон цамц өмссөн байх ба шаргал үстэй нь төгс зохицох нь түүнээс хараагаа салгахад улам л хэцүү болгож байлаа.
- Өнөөдөр бүр хөөрхөн болчихжээ манай Донү.
- Бурхан минь! Ханыл чи үнэхээр дүрсгүй хүүхэд юм аа.
- Зүгээр дээ ийм дээрээ чи улам хөөрхөн болдог болохоор би дуртай.
Сонү хариу болгон инээгээд захиалгаа өгөөд барьж явсан цаасан уутнаасаа нэг ном гаргаж ирэх нь тэр.
- Чамд авсан юм.
Хавтаснаас нь харахад л миний дуртай төрлийн ном байсанд уулга алдаж орхив.
- Хөөх, чи намайг ном унших дуртай, тэгээд бүр яруу найргийн номонд дуртай яаж мэдээ вэ?
- Уран зохиолын хичээл дээр ажигласан юм. Чиний дуртай хичээл шдээ.
Иймхэн жижиг зүйлсийг хүртэл санаад, намайг баярлуулж байгаа нь хэчнээн сэтгэл догдолмоор гээч.
- Чи ч бас ийм хөөрхөн байгаа болохоор би чамд бэлэг өгье.
Гэж хэлээд суудлаасаа өндийгөөд түүний баруун хацар дээр үнсэв. Түүний царайны хувирлаас үзвэл гайхсан нь илт байх бөгөөд түрүүнийхээсээ ч илүү улаан хацартай болчихсон байх аж.
Advertisement
- Хөөх чи үнэхээр зөөлөн хацартай юм. Яг хүүхдийнх шиг. Бурхан минь гэж яаж ийм байдаг байна аа!
- Кан Ханыл чи ч үнэхээр ичихээ байжээ.
Тэр халуу шатах харцаа гарын алгаараа хаасаар нүдээ нарийсган хэлэх нь дахиад л эгдүүтэй харагдаад байв.
- Би угаасаа л ийм байгаагүй гэж үү?
- Тийм л дээ, гэхдээ одоо бүр ч илүү болчихож.
Ийнхүү бид ярилцаж цагийг үнэхээр сайхан өнгөрүүлж байлаа.
Сонүгийн утас дуугаран ярьчхаад ирье гээд боссоны дараа орчин тойрноо ажиглан байтал толгойгоор гэнэт маш хүчтэй хатгаад эхлэв.
Яг л хадаас зоож байгаа мэт хүчтэй өвдөлтүүд ар араасаа ирсээр арай гайгүй болж байхад дахин толгой эргээд бүх зүйлс бүрэлзээд байв.
Толгойгоор хэд сайн сэгсэрч аваад нүдээ нухалсны дараа овоо дээрдэх аж.
Сонү аль хэдийн миний хажууд ирж суусан байх ба их л санаа зовсон байртай сууж байлаа.
- Намайг сонсож байна уу?
Тэгэхээр түрүүнээс хойш би ямар ч чимээ сонсож чадаагүй байх нь.
- Тийм ээ, одоо зүгээр. Санаа зоволтгүй.
- Тийм л гэж найдъя. Удаан алхаад даарсан бололтой. Хурдан гэрт чинь хүргэж өгье.
–
Би түүнд зүгээр гэдгээ хэлсэн ч тэр одоог хүртэл өөрийгөө буруутгасаар аль хэдийн гэрийн гадаа иржээ.
- Эртхэн орж амар даа.
Миний хацранд гараа хэсэг наагаад, хамрын үзүүр дээр үнсчхээд буцан хойш болоод ийн хэлээд амжлаа.
Ингэх тусам нь түүнээс хармааргүй байх нь хачин.
- Чи ингээд байхаар чинь би гэр лүүгээ шууд орчхож чадахгүй шдээ.
Сонүгийн ачаар өөрийнхөө мэдрэмжийг илэрхийлж сурч байгаа болохоор юуг ч нууж хаахыг хүсээгүйдээ хошуугаа унжуулсаар хэлчихэв.
- Тэгвэл яавал орох юм?
Тэр илт надад санаа зовж байгаа болохоор аль болох л хурдан гэрт оруулж амраахыг хүсэж байгаа нь тодорхой байв.
- Дахиад нэг удаа үнсчихвэл бүр ч орж чадахгүй болохоор явахаас чинь өмнө зүгээр л нэг тэвэрчихье.
Сонү зөөлөн мишээсээр надад дөхөж ирэн гараа алдлаад энэ дэлхий дээрх хамгийн дулаан тэврэлтээ надад өгсөн юм.
- Би нэг удаа сурталчилгаа үзэж байгаад 'Чамайг инээмсэглэх үед дэлхий ч бас чамтай хамт инээмсэглэж байдаг гэх үгийг сонссон. Тэгээд бодсон юм л даа. Намайг инээх үед хамт байх хүн ч үгүй байхад яаж бүхэл бүтэн дэлхий надтай хамт инээмсэглэнэ гэж? гээд. Гэхдээ одоо бодоход одоо надад Ким Сонү гэх хөөрхөн залуу байгаа болохоор би үргэлж инээмсэглэх юм шиг байна. Намайг инээмсэглэх үед чи дагаад инээмсэглэдэг болохоор. Надад бол чи л миний бүтэн орчлон ертөнц минь юм шиг байна.
Чи бол миний бүхэл бүтэн орчлон ертөнц минь.
–
2022.11.13
Zaa, sain uu! Sain suuj baiw uu :> uchnuun udaan alga bolj irlee dee! Ymartai ch udaan huleesnii etsest shine heseg. Udaan bicheegui bsan chin bur tusuurchihsen bnoo >
Anyways, hope you guys like it!♡
Advertisement
- In Serial41 Chapters
Beach Bum
This is a fun little swashbuckling Isekai story. The MC isn't some martial arts savant or anything.Instead, he uses his geek knowledge to get by as he adapts to his new reality.
8 185 - In Serial17 Chapters
Distant Leaps to Circinus
A dark fantasy story that takes place on a reborn Earth. "With all the planets in the universe, it just had to be this one." Not many thoughts came to mind when scientists said they could provide the Earth with nearly infinite power. Humans could only think about the future, after all: they could travel to the farthest reaches of space, never worry about their electric bills again, and give rise to new and innovative technologies. With such good outcomes on the horizon, there was no way humanity would sit idle; instead, they studied perhaps the most powerful entity in the entire Milky Way. It seemed that, after its appearance decades ago, the strange and unmoving black sphere was something of a godsend. There will always be a reason for these things. With one touch, our very reality was but a grain of sand in an hourglass. In an instant, the Earth was gone - replaced by something… different. More than a century later, Earth’s remains have reformed into a completely different beast - a planet both alive and dead at the same time. Physics that were once understood no longer made sense, giant land masses floated in the sky, and billions of people fought for their very survival. Work, sleep, and play were no more; it was time for the world, Circinus, to reign. The birth of Circinus could only be the beginning. The powerful yet ever-elusive black sphere seemed to watch the world from afar - casting light for those below, but never truly emitting light from itself. What does it all mean for the children of Circinus - children born with eyes that seemed to stare into God’s heart?
8 263 - In Serial45 Chapters
Emperor NPC
The Demon Emperor had taken one billion lives and conquered the realms of elves, dwarfs, and giants. When the final realm of man fell to his armies, the stage was set for their world’s finale. A spire of brilliant light pierced the sky, and as the land was torn asunder, the demon emperor met his death. It was not by the hands of a hero, or goddess’ champion, but by a system developer—a creator of the VRMMO Ark World—masquerading as a god! “It’s ironic that it would be you,” said a voice in the black void of the quantum system. “Strange, that you’ve given me this quest, and stranger that I can’t do it without you.” By the power of the thirteenth system developer, the “goddess” Amarytha, the demon emperor was reborn in a new video game where his character never came to be. In the Ark World Sandbox, humans rule as gods over nations of NPCs. Through mastery of their administration commands, they hold absolute control. Only the demon emperor, liberated by the Player System, can challenge them. A crusade begins with one step. Freedom from humanity begins here! ---------------- I'm going to be upfront here. This is not an anti-hero story. So, if you've come for anti-hero you might not enjoy it. The cover art I commissioned from my friend @cyborgraptor. You can find her on twitter, or tumblr. Absolutely awesome person, and way too humble. She's also a great dps on WoW, and her and I always fought for top of the meters. I update every day, or nearly every day. I'll be updating this quickly as I bring it to parity with my other sites. Afterwards, expect 6 or 7 chapters a week. This is my only job and I approach it professionally.
8 376 - In Serial7 Chapters
Black Malice
Great spirits, I beg you! Help us! I am willing to offer everything for your aid! Please! There was only silence. No heavenly light. No hero bursting through the door. No hope to be found. I started to choke from the blood filling my lungs, yet the relentless battering on my broken ribs continued. Suddenly I heard a voice inside my head. Pure malice and joy in its words: "Everything?" I did not hesitate to answer. "Yes! Everything is yours! Now save her!" The voice called out again: "A deal has been struck! Now don't disappoint me." In a world filled with magic, heroes have become corrupt and twisted. Their status, wealth and power overrule those that need aid from the dreaded abyssal. A desperate young boy vows to purge them all by using the evil power he had been given. Writers Notes: Hey all. I am planning to release a new chapter every week. Hope you like my work and any donations will help my dream of becoming a full-time writer. Also, all the art you see has been done by some extraordinary people of Fiver. Thank you Velvart for the amazing art you provide for the book also the cover art. I also have a Wonderful Beta Reader that helped with the formatting and proofreading. Thank you Yoanna_Booktalk for helping with all the practical aspects of writing.
8 220 - In Serial7 Chapters
Demon Hero
Some things aren't meant to be. Some things are. A hero isn't meant to be a demon, and a demon isn't meant to be a hero. But sometimes, what's isn't meant to happen will happen. In the span of an incomprehensible amount of time, a blur in the space-time continuum happened. A passing soul got sucked into another universe. On that day, a demon king died, but a hero was born. -- Note: Will need to see if this is something people would want to read to continue.
8 119 - In Serial32 Chapters
weakness
(complete)جئون جونگ کوک خطر ناک ترین زندانی فقط یه ضعف داشت اونم پارک جیمین بود ! kookminnamjin sope a little (vmin) &( teagi)
8 97