《S T R A N G E R》Part 2
Advertisement
တကၠသိုလ္ဝင္း အတြင္း ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားႏွင့္ စည္ကားလ်က္ရွိသည္။ ခါတိုင္းကဲ့သို႔ ခ်မ္းစိမ့္မေနပဲ သာယာေနေသာရာသီဥတုႏွင့္ ျဖည္းညႇင္းစြာ တိုက္ခတ္ေနေသာ ေလေျပေလးမ်ားက စိတ္ကို ၾကည္လင္ေစသည္။
ေက်ာင္းအဝင္ဂိတ္ဝမွစ၍ ေက်ာင္းထဲသို႔ ဝင္သည့္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားျဖင့္ စိမ္းဆိုေနၿပီးသစ္ရြက္မ်ားၾကားမွ ထိုးဝင္ေနေသာ ေနအပူရွိန္သည္ အရမ္းမပူပဲ လမ္းေလွ်ာက္ရန္ အလြန္ေကာင္းေသာ အေျခေနမ်ိဳးျဖစ္သည္။
အေရာင္ေသြးစံုလင္စြာျဖင့္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြင္း ဝင္ေရာက္လာၾကေသာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအားလံုးက တတ္ႂကြလန္းဆန္းေနၾကသည္။
သာယာေနေသာ ရာသီဥတု၊ စိ္မ္းဆိုေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္၊ တက္ႂကြေနေသာေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားႏွင့္ လားလားမွ မသက္ဆိုင္စြာ ဆန္႔က်င္ဘက္
တစ္ေယာက္ထဲ မိုးအံု႔ကာ စိတ္ပ်က္ေနေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ေက်ာင္းေတာ္ ႀကီးသို႔ လွမ္းလာခဲ့သူတစ္ဦးေတာ့ရွိသည္။ ထိုသူက Kim Kai...
"ဟဲ့ ဟိုမွာ ၾကည့္စမ္း ဟိုတစ္ေယာက္ကို.."
"အိပ္ငိုက္ေနတာလား မသိဘူး မ်က္လံုးေတာင္မပြင့္ဘူး ခ်စ္စရာေလး"
"အက်ႌရင္ဘတ္မွာ ဝက္ဝံအ႐ုပ္ေလးကပ္ထားၿပီးဘာေတြအလိုမက်ျဖစ္ေနလဲ မသိဘူး နႈတ္ခမ္းကဆူထားေသးတယ္ Hahaa "
" ေက်ာင္းသား သစ္လားမသိဘူးဟဲ့ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူးေနာ္ သူ႔ကို "
"ဟဲ့ ဂ်စ္ကန္ကန္ နဲ႔ သူ႔ပံုေလးက လံုးဝ ငါ့ type ပဲဟ icess"
ေဘးနားမွ မိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ တီးတိုးၾကားသံမ်ားကို ၾကားေနရေသာ္လဲ kai တစ္ေယာက္ ဘာမွမေျပာမိ။
မနက္ထဲက အိပ္ေရးမဝလို႔ စိတ္တိုေနရသည့္ၾကားထဲ သူတို႔အသံေတြၾကားရတာ ပို၍အာရံုေနာက္ေစသျဖင့္ နားၾကပ္ တစ္ဖက္ကို နားမွာတပ္ရပ္ကာ လွမ္းဆက္ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။
.......
..........
"လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့သူေတြကို အားမနာလွ်ာမႀကိဳး ဘယ္သူကမ်ား ဒီေလာက္ လမ္းအရွည္ႀကီး ေဆာက္ထားရတာလဲမသိဘူး"
Kai တစ္ေယာက္ တစ္လမ္းလံုး cool guy image ပ်က္မွာ စိုးသျဖင့္ ေအာင့္အီးသည္းခံခဲ့သမွ် စာသင္ခန္းထဲေရာက္မွ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ ကို ပြစိပြစိလုပ္ကာ ဘယ္ကမွန္းမသိေသာ ေက်ာင္းေဆာက္သူအား အျပစ္တင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
"ဒီေလာက္ ပူတဲ့ရာသီဥတုမွာ ေန႔တိုင္း ဒီလိုသာ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးေက်ာင္းတတ္ရမယ္ဆိုရင္ ငါ့အသားေတြေတာ့ မဲကုန္ေတာ့မွာပဲ က်စ္ "
ရင္ထဲမွ ေပါက္ကြဲသံစဥ္မ်ားအား ဖြင့္ခ်ေနရသျဖင့္ အေရွ႕ဆံုးတန္းတြင္ ထိုင္ေနေသာ baekhyun အားမျမင္ႏိုင္ေသး။
"ahhh.. စိတ္႐ွဳပ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာာ အဲ့တာေၾကာင့္ မတတ္ခ်င္ပါဘူးလို႔ေျပာ.. ေျပာ.."
kai ေျပာမယ့္ စကားမ်ား လည္ေခ်ာင္းထဲမွ အေတာင့္လိုက္ျပန္ဝင္သြားရသည္။ တရားခံမွာေတာ့ အေရွ႕တန္းမွ မိမိအား ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ လွည့္ၾကည့္ေနေသာ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ပင္...
......
...........
baekhyun ဒီေန႔ ေက်ာင္းကို အေစာႀကီး ေရာက္ေနသျဖင့္ စာသင္ခန္းထဲသို႔ဝင္ကာ ေနာက္ေန႔ထပ္ရမည့္ project အတြက္ ယခုထဲက ၿပီးေအာင္ ႀကိဳလုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းစတတ္ခ်ိန္ျဖစ္သည့္အျပင္ ပထမခ်ိန္သည္ minor ခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကန္တင္းတြင္ အခ်ိန္ကုန္သည္က မ်ားသည္။
baekhyun မွာသာ ကန္တင္းထိုင္ရန္ သူငယ္ခ်င္းမရွိသျဖင့္ စာသင္ခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲစာလာလုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
စာသင္ခန္းမွာ အေတာ္ပင္က်ယ္ဝန္းၿပီး ျပတင္းေပါက္မ်ားဖြင့္ထားသျဖင့္ အျပင္ဖက္မွ ငွက္ေလးမ်ား တက်ီက်ီ ေအာ္သံမွ အပ တျခား မည္သည့္အသံမွ မၾကားရပဲ အခန္းတြင္း တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
ထိုစဥ္.... ဝုန္းဒိုင္းႀကဲကာ ဝင္လာေသာလူတစ္ဦး။
"လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့သူေတြကို အားမနာလွ်ာမႀကိဳး ဘယ္သူကမ်ား ဒီေလာက္ လမ္းအရွည္ႀကီး ေဆာက္ထားရတာလဲမသိဘူး"
*ဟင္.. ဒီလူ ဘယ္သူ႔ကို ရန္ေတြ႕ေနတာလဲ
တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခန္းတြင္း ရန္ေတြ႕ေျပာေနသံေၾကာင့္ baekhyun အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖင့္ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့... ေက်ာင္းသားတစ္ဦး
လြယ္အိတ္ကို တစ္ဖက္ပဲလြယ္ကာ အက်ႌ ဖ႐ိုဖရဲႏွင့္ ဆူေဆာင့္ေအာင့္၍ အခန္းထဲဝင္လာေနသည္မွာ အိပ္ေရးမဝေသးသည့္ဟန္
မ်က္လံုးမ်ားကလည္း မပြင့္ေသး..
"ဒီေလာက္ ပူတဲ့ရာသီဥတုမွာ ေန႔တိုင္း ဒီလိုသာ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးေက်ာင္းတတ္ရမယ္ဆိုရင္ ငါ့အသားေတြေတာ့ မဲကုန္ေတာ့မွာပဲ က်စ္ "
"ဟင္?"
baekhyun စြန္႔အ သြားရသည္။ ေအးလြန္းသျဖင့္ baekhyun ေတာင္ ေန႔တိုင္း အေႏြးထည္ ထပ္ဝတ္လာရေသာ ရာသီဥတုမွာ ထိုလူက ပူသည္ဟုေအာ္ေနသည္။
ၿပီးေတာ့ အသားမဲကုန္မည္ စိုးရေလာက္ေအာင္လဲ baekhyun ေသခ်ာ ျပဴးၿပဲၾကည့္ျပန္ေတာ့ ထိုသူ အသားက ထပ္၍မဲစရာမရွိေတာ့။ (အမဲ ဂိတ္ဆံုးေနသည္ကို ဆိုလိုသည္ 😂)
baekhyun ပါးစပ္ အေဟာင္းသားျဖင့္သာ ထိုသူအား လူထူးဆန္းသဖြယ္ ၾကည့္ေနမိသည္။
"ahhh.. စိတ္႐ွဳပ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာာ အဲ့တာေၾကာင့္ မတတ္ခ်င္ပါဘူးလို႔ေျပာ.. ေျပာ.."
႐ွဳပ္ပြေနေသာ ေခါင္းအား ထပ္မံ၍ ဖြကာ ညည္းညဴေနေသာ ထိုသူသည္ ႐ုတ္တရပ္ အသံရပ္ကာ baekhyun အား ေမာ့ၾကည့္လာသည္။
ဘာလဲ ဆိုသည့္ ပံုစံျဖင့္ ေမးေငါ့ျပေတာ့ baekhyun မ်က္လံုးမ်ားဝိုင္းသြားရသည္။
*ငါ ဘာလို႔သြားၾကည့္ေနမိတာလဲ က်စ္!
baekhyun ထိုသူအား မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ မ်က္ႏွာေသျဖင့္ အၾကည့္လႊဲၿပီး အေရွ႕သို႔ျပန္လွည့္ခဲ့သည္။
..........
..............
......
..........
အေမွာင္ထုေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလံုး အသက္မဲ့ေနသည့္အလား မဲေမွာင္တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
"Duuu Duu Duuuu Duu!!"
လူေျခတိတ္၍ ခ်မ္းစိမ့္ ေနေသာ ညသန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္တြင္ ေမွာင္မည္းေနေသာ အခန္းေလးအတြင္း
ပတ္ဝန္းက်င္၏ တိတ္ဆိတ္မႈ႕ကိုျဖဳိခြင္းကာ
က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာေသာ ဖုန္းျမည္သံတစ္ခု။
baekhyun အိပ္ယာနားေဘး
Advertisement
စားပြဲေပၚတြင္ ထျမည္ေနေသာ
ဖုန္းသံေၾကာင့္ အိပ္ေနရာမွ ႏိုးလာခဲ့သည္။
ဖုန္းမွ ထြက္ေပၚေနေသာ အလင္းေရာင္မ်ားကလဲ မီးပိတ္ထားေသာ baekhyun ၏အခန္းေလးအား လင္းသြားေစသည္။
baekhyun အိပ္ေရးမဝသျဖင့္ က်ိမ္းစပ္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားအား လက္ႏွင့္ပြတ္ကာ
ျမည္ေနေသာ ဖုန္းအား လွမ္းယူစဥ္
ဖုန္းက call end ျဖစ္သြားေခ်ၿပီ။
က်န္ခဲ့ေသာ miss call အားဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"Unknown number
+8297..."
ဖုန္း screen ေပၚေနေသာ
နံပါတ္အား baekhyun မျမင္ဖူး။
ပံုမွန္ဆို baekhyun ဖုန္းသည္ ေက်ာင္းက ဆရာမမ်ားမွ လႊဲ၍ ဆက္မည့္သူမရွိပါ။
အေဖ့ ဖုန္းနံပါတ္ကိုလဲ baekhyun အလြတ္ရသည္။
တစ္အိ္မ္ထဲေနေသာ အေမကလဲ ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဖုန္းထေခၚစရာ အေၾကာင္းမရွိ။
*ဒီအခ်ိန္ႀကီး ငါ့ကိုဖုန္းေခၚမယ့္သူ ဘယ္သူရွိလို႔လဲ.. ဖုန္းမ်ားမွားတာလားမသိဘူး
baekhyun စဥ္းစားေနခ်ိန္တြင္ လက္ထဲမွ ဖုန္းက ထပ္မံျမည္လာသည္။ baekhyun စဥ္းစားမေနပဲ ဖုန္းကိုင္ကာ..
"hello"
"......"
"hello..."
ဖုန္းကိုင္ၿပီး စကၠန္႔အနည္းငယ္ၾကာသည္ထိ တစ္ဖက္လူ၏ စကားသံကို မၾကားရေသး။
"hello ဘယ္သူလဲမသိဘူး ခင္ဗ်"
-
-
-
-
ေကာင္းေသာညပါ
ဖုန္းထဲမွ ေျဖးညႇင္းစြာနဲ႔ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံၾသၾသတစ္ခု။
ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္၏ အသံျဖစ္ၿပီး
ထိုသူ၏အသံမွာ baekhyun ၾကားဖူးေသာ
အသံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ
ေအးစက္ တည္ၿငိမ္ေနသည္။
ထိုသူ၏ အသံကို ၾကားလိုက္သည္ႏွင့္
အသံပိုင္ရွင္၏ေနာက္ကြယ္က
အထီးက်န္ျခင္း၊ ေျခာက္လွန္႔ျခင္း၊ ငိုေႂကြးျခင္းမ်ားကို baekhyun ထူးဆန္းစြာ ခံစားမိသည္။
"ခင္.. ခင္ဗ်ား ဘယ္သူလဲ"
baekhyun ဘက္မွ ေမးလိုက္ေသာ္လည္း
တစ္ဖက္လူမွ ျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္းမရွိ။
ေနာက္တြင္ေတာ့ တိုးညႇင္းစြာ ထြက္ေပၚလာေသာ ေတးသြားတစ္ပုဒ္.....
[There should be a GIF or video here. Update the app now to see it.]
( AN- ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဒီသီခ်င္းေလးကို အၿပီးထိဆံုးေအာင္ ေသခ်ာနားေထာင္ၿပီးမွ ေအာက္ကစာေတြကို ဆက္ဖတ္ေပးပါေနာ္။ အဲ့တာမွ ေအာက္မွာ ေရးထားတဲ့ စာေတြကို နားလည္မွာမို႔ပါ ❤️ )
"Tili Tili bom
Close your eyes now
Someone is walking outside the house and
And knocks on the door
Tili Tili bom
The nightbirds are chirping
He is inside the house
To visit who can't sleep
He walks....
He is coming.....Closer.."
(ဒီသီခ်င္းေလးက Russian Lullaby ရဲ႕ အထင္ရွားဆံုး သားေခ်ာ့ေတး တစ္ပုဒ္ျဖစ္ၿပီး ေရွးေခတ္ ႐ုရွား အမ်ိဳးသမီးေတြက သူတို႔ရဲ႕ သားသမီးမ်ားကို ညအိပ္ခါနီးတိုင္း ဒီသီခ်င္းေလးကို ဆိုျပၿပီး အိပ္ခိုင္းေလ့ရွိပါတယ္..)
-
-
တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ညသန္းေခါင္ယံတြင္ ဖုန္းထဲမွ ထြက္ေပၚလာေသာ သံစဥ္အား baekhyun တစ္ေယာက္ထဲ ၿငိမ္သက္စြာ နားေထာင္ေနမိသည္။
႐ုရွား ဘာသာျဖင့္သီဆိုထားေသာေၾကာင့္ သီခ်င္း၏ အဓိပၸါယ္ကို နားမလည္ေသာ္လဲ သီခ်င္းသံစဥ္ကို နားေထာင္ေနရင္းႏွင့္ပင္ baekhyun ၾကက္သီးမ်ား ထလာသည္။
သီခ်င္းဆံုးသြားေသာအခါ ဖုန္းက သူ႔ဟာသူ ေအာ္တိုပိတ္သြားကာ အခန္းတစ္ခန္းလံုးျပန္၍ ေမွာင္မိုက္သြားသည္။
အခုခ်ိန္ထိ baekhyun လက္ထဲမွ
ဖုန္းအား မၾကည့္မိေသး
နားထဲတြင္ ခုနက နားဆင္ခဲ့ေသာ သံစဥ္ကိုသာ ထပ္ခါထပ္ခါ ၾကားေယာင္ေနသည္။
"Tong!!"
ထိုစဥ္ ဝင္ လာေသာ Noti တစ္ခု ..
ခုနက ေခၚေသာ ဖုန္းနံပါတ္ကပင္ video တစ္ခု
ထပ္မံ ပို႔ထားျခင္းျဖစ္သည္ ။
baekhyun ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဖုန္းေခၚတုန္းက နားေထာင္လိုက္ရေသာ
သီခ်င္းအား အဂၤလိပ္လို ဘာသာ ျပန္ေပးထားေသာ video ျဖစ္သည္။
-Someone is walking outside the door
(တစ္စံု တစ္ေယာက္က အိမ္ျပင္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္)
-And knocks on the door
(ၿပီးေတာ့ တံခါးကို လာေခါက္ေနတယ္)
-The nightbirds are chirping
(ညဥ့္ငွက္မ်ားက က်ီက်ီက်ာက်ာ ေအာ္ျမည္ေနတယ္)
-He is inside the house
To visit who can't sleep
(တစ္စံုတစ္ေယာက္က မအိပ္ေသးတဲ့သူေတြစီကို လာရန္အတြက္ အိမ္ထဲကို ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ)
Advertisement
-Can you hear him closing in
(တစ္စံုတစ္ေယာက္က မင္းနဲ႔ အရမ္းနီးကပ္လာတာကို ခံစားမိလား)
-Lurcking around the coner
staring right at you
(တစ္စံုတစ္ေယာက္က အခန္းေထာင္ တစ္ေနရာကေန မင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္)
video ထဲတြင္ ပါေသာ စာသားမ်ားက baekhyun အား ေျခာက္လွန္႔ေနသည္။
baekhyun ျပတင္းေပါက္ အျပင္ဘက္အား လွမ္းၾကည့္မိလိုက္ေတာ့..
လျပည့္ညျဖစ္သျဖင့္ လမင္း၏ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္
ျပတင္းေပါက္မွန္ အျပင္ဘက္ရွိ
သစ္ပင္ကိုင္းမ်ား၏ အရိပ္သည္
baekhyun အခန္းတြင္းသို႔က်ေနသည္။
ထိုစဥ္ ေလေျပ တစ္ခ်က္ႏွင့္အတူ
ၾကားလိုက္ရသည္က ဆြဲဆြဲငင္ငင္ႏွင့္
အူေနေသာ ေခြးအူသံမ်ား။
ျပတင္းေပါက္ ေဘာင္ႏွင့္
တဖက္အိမ္ေခါင္မိုးေပၚတြင္
နားေနေသာ က်ီးကန္းမ်ားကလည္း
တစ္စံုတစ္ေယာက္က အခ်က္ေပးျခင္း
ခံလိုက္ရသည့္ဟန္
တစ္ၿပိဳင္နက္ ထပံ်ကုန္ၾကသည္။
ေခြးမ်ားကလည္း baekhyun တို႔ အိ္မ္ဘက္သို႔ လွည့္ကာ စူးစူးရြားရြားထိုးေဟာင္ေနၾကသည္မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္အား ေတြ႕သည့္ႏွယ္။
အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွာ baekhyun အား ေျခာက္လွန္႔ရန္ တမင္ အကြက္က်က် စီစဥ္ထားသလိုပင္..
baekhyun ဒီေရကဲ့သို႔ တရိပ္ရိပ္တတ္လာေသာ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ဒူးမ်ားကို ေကြး၍
လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ နားကိုပိတ္ကာ
မ်က္စိမ်ားကို စံုမွိတ္ထားမိသည္။
"ဟင့္အင္း ဘာမွမျဖစ္ဘူူး baekhyun အဆင္ေျပတယ္"
baekhyun ခႏၶာကိုယ္အား တတ္ႏိုင္သမွ် ေကြးကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးေနသည္။
မည္သို႔ပင္ နားပိတ္ထားေသာ္လဲ နားေထာင္ထားေသာ သံစဥ္က အႀကိမ္ႀကိမ္ျမည္ဟီးေနသည္။
မည္သို႔ပင္ မ်က္စိမွိတ္ထားေသာ္လဲ ဖတ္ထားေသာ စာသားမ်ားက အႀကိမ္ႀကိမ္ျမင္ေယာင္ေနသည္။
ဘယ္လိုပင္ အျပင္မွာ ေအးစက္ေနပါေသာ္လဲ ေၾကာက္လန္႔စိတ္ေၾကာင့္ baekhyun တစ္ကိုယ္လံုး တဆက္ဆက္တုန္ကာ ေမွာင္မဲေနေသာ အခန္းငယ္ေလးထဲတြင္ baekhyun တစ္ေယာက္ထဲ ကမာၻပ်က္ေနသည္။
အထီးက်န္လာသည္။ အားငယ္လာသည္။
ကူရာကယ္ရာမဲ့ေနေသာ စိတ္ႏွင့္ ထိတ္လန္႔ျခင္းတို႔
ေပါင္းစပ္ကာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ အဆက္မျပတ္စီးဆင္းလာသည္။
"Tong!!"
အခ်ိန္ကိုက္စြာပင္ ထပ္မံ၍ဝင္လာေသာ
Msg တစ္ေစာင္..
စာကိုျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ baekhyun မိုးႀကိဳးပစ္ခ် ခံလိုက္ရေသာ လူတစ္ေယာက္သဖြယ္ ၾကက္သီးေမႊးမ်ားေထာင္လာကာ မ်က္လံုးမ်ားျပာေဝလာၿပီး လက္ထဲမွဖုန္းအား ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ခ်လိုက္မိသည္။
ေဆာင့္တတ္လာေသာ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္
လက္မ်ားတစက္စက္တုန္လာကာ
မ်က္ရည္မ်ားေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပင္
ေသခ်ာမျမင္ရေတာ့
*ဒီ.. ဒီလူ ဘာ သေဘာနဲ႔ ဒီစာကို ပို႔႐တာလဲ
ဘာလို႔ငါ့ကိုမွ....ဘာလို႔လဲ !!! ဘာလို႔လဲ !!!
" Ahhhhhh !!!!!! "
ဘယ္ကမွန္းမသိေသာ ဖုန္း call တစ္ခုေၾကာင့္
ေသြးပ်က္ေၾကာက္လန္႔ကာ
ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနေသာ မိမိကိုယ္မိမိ
ေဒါသထြက္မႈ႕၊ အလိုမက်မႈ႕၊ သိမ္ငယ္မႈ႕မ်ားစုျပံဳၿပီး
သက္သာလို သက္သာျငား
နားႏွစ္ဖက္ကိုလက္ျဖင့္ပိတ္၍
အသံကုန္ျခစ္ေအာ္ လိုက္ေတာ့သည္...
......
.........
မင္းရဲ႕မသိစိတ္ကေနတဆင့္ မင္းဆီကို တရိပ္ရိပ္တိုးဝင္ခဲ့မယ္ Baekhyun ...
မင္း ေစာင့္ ေန ပါ ~
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
AN - ထပ္မံၿပီး ေတာင္းဆိုပါရေစ အေပၚမွာ ျပထားတဲ့သီခ်င္းေလးကို ျပန္နားေထာင္ေပးပါေနာ္။ အဲ့တာမွ baekhyun ခံစားရတဲ့ ေၾကာက္လန္႔မႈ႕ကို ထပ္တူခံစားရမွာမို႔ပါ ❤️
တက္ကသိုလ်ဝင်း အတွင်း ကျောင်းသားကျောင်းသူများနှင့် စည်ကားလျက်ရှိသည်။ ခါတိုင်းကဲ့သို့ ချမ်းစိမ့်မနေပဲ သာယာနေသောရာသီဥတုနှင့် ဖြည်းညှင်းစွာ တိုက်ခတ်နေသော လေပြေလေးများက စိတ်ကို ကြည်လင်စေသည်။
ကျောင်းအဝင်ဂိတ်ဝမှစ၍ ကျောင်းထဲသို့ ဝင်သည့် လမ်းတစ်လျှောက် သစ်ပင်ကြီးများဖြင့် စိမ်းဆိုနေပြီးသစ်ရွက်များကြားမှ ထိုးဝင်နေသော နေအပူရှိန်သည် အရမ်းမပူပဲ လမ်းလျှောက်ရန် အလွန်ကောင်းသော အခြေနေမျိုးဖြစ်သည်။
အရောင်သွေးစုံလင်စွာဖြင့် ကျောင်းတော်ကြီးအတွင်း ဝင်ရောက်လာကြသော ကျောင်းသားကျောင်းသူများအားလုံးက တတ်ကြွလန်းဆန်းနေကြသည်။
သာယာနေသော ရာသီဥတု၊ စိ်မ်းဆိုနေသော ပတ်ဝန်းကျင်၊ တက်ကြွနေသောကျောင်းသားကျောင်းသူများနှင့် လားလားမှ မသက်ဆိုင်စွာ ဆန့်ကျင်ဘက်
တစ်ယောက်ထဲ မိုးအုံ့ကာ စိတ်ပျက်နေသော ခြေလှမ်းများဖြင့် ကျောင်းတော် ကြီးသို့ လှမ်းလာခဲ့သူတစ်ဦးတော့ရှိသည်။ ထိုသူက Kim Kai...
"ဟဲ့ ဟိုမှာ ကြည့်စမ်း ဟိုတစ်ယောက်ကို.."
"အိပ်ငိုက်နေတာလား မသိဘူး မျက်လုံးတောင်မပွင့်ဘူး ချစ်စရာလေး"
"အကျႌရင်ဘတ်မှာ ဝက်ဝံအရုပ်လေးကပ်ထားပြီးဘာတွေအလိုမကျဖြစ်နေလဲ မသိဘူး နှုတ်ခမ်းကဆူထားသေးတယ် Hahaa "
" ကျောင်းသား သစ်လားမသိဘူးဟဲ့ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူးနော် သူ့ကို "
"ဟဲ့ ဂျစ်ကန်ကန် နဲ့ သူ့ပုံလေးက လုံးဝ ငါ့ type ပဲဟ icess"
ဘေးနားမှ မိန်းကလေးများရဲ့ တစ်ယောက်တစ်ပေါက် တီးတိုးကြားသံများကို ကြားနေရသော်လဲ kai တစ်ယောက် ဘာမှမပြောမိ။
မနက်ထဲက အိပ်ရေးမဝလို့ စိတ်တိုနေရသည့်ကြားထဲ သူတို့အသံတွေကြားရတာ ပို၍အာရုံနောက်စေသဖြင့် နားကြပ် တစ်ဖက်ကို နားမှာတပ်ရပ်ကာ လှမ်းဆက်လျှောက်လာလိုက်သည်။
.......
..........
"လမ်းလျှောက်ရတဲ့သူတွေကို အားမနာလျှာမကြိုး ဘယ်သူကများ ဒီလောက် လမ်းအရှည်ကြီး ဆောက်ထားရတာလဲမသိဘူး"
Kai တစ်ယောက် တစ်လမ်းလုံး cool guy image ပျက်မှာ စိုးသဖြင့် အောင့်အီးသည်းခံခဲ့သမျှ စာသင်ခန်းထဲရောက်မှ မကျေနပ်ချက်တွေ ကို ပွစိပွစိလုပ်ကာ ဘယ်ကမှန်းမသိသော ကျောင်းဆောက်သူအား အပြစ်တင်နေခြင်းဖြစ်သည်။
"ဒီလောက် ပူတဲ့ရာသီဥတုမှာ နေ့တိုင်း ဒီလိုသာ လမ်းလျှောက်ပြီးကျောင်းတတ်ရမယ်ဆိုရင် ငါ့အသားတွေတော့ မဲကုန်တော့မှာပဲ ကျစ် "
ရင်ထဲမှ ပေါက်ကွဲသံစဉ်များအား ဖွင့်ချနေရသဖြင့် အရှေ့ဆုံးတန်းတွင် ထိုင်နေသော baekhyun အားမမြင်နိုင်သေး။
"ahhh.. စိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာာ အဲ့တာကြောင့် မတတ်ချင်ပါဘူးလို့ပြော.. ပြော.."
kai ပြောမယ့် စကားများ လည်ချောင်းထဲမှ အတောင့်လိုက်ပြန်ဝင်သွားရသည်။ တရားခံမှာတော့ အရှေ့တန်းမှ မိမိအား ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် လှည့်ကြည့်နေသော ကောင်လေးကြောင့်ပင်...
......
...........
baekhyun ဒီနေ့ ကျောင်းကို အစောကြီး ရောက်နေသဖြင့် စာသင်ခန်းထဲသို့ဝင်ကာ နောက်နေ့ထပ်ရမည့် project အတွက် ယခုထဲက ပြီးအောင် ကြိုလုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။
ကျောင်းစတတ်ချိန်ဖြစ်သည့်အပြင် ပထမချိန်သည် minor ချိန်ဖြစ်သောကြောင့် ကျောင်းသား တော်တော်များများက ကန်တင်းတွင် အချိန်ကုန်သည်က များသည်။
baekhyun မှာသာ ကန်တင်းထိုင်ရန် သူငယ်ချင်းမရှိသဖြင့် စာသင်ခန်းထဲတွင် တစ်ယောက်ထဲစာလာလုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။
စာသင်ခန်းမှာ အတော်ပင်ကျယ်ဝန်းပြီး ပြတင်းပေါက်များဖွင့်ထားသဖြင့် အပြင်ဖက်မှ ငှက်လေးများ တကျီကျီ အော်သံမှ အပ တခြား မည်သည့်အသံမှ မကြားရပဲ အခန်းတွင်း တိတ်ဆိတ်နေသည်။
ထိုစဉ်.... ဝုန်းဒိုင်းကြဲကာ ဝင်လာသောလူတစ်ဦး။
"လမ်းလျှောက်ရတဲ့သူတွေကို အားမနာလျှာမကြိုး ဘယ်သူကများ ဒီလောက် လမ်းအရှည်ကြီး ဆောက်ထားရတာလဲမသိဘူး"
*ဟင်.. ဒီလူ ဘယ်သူ့ကို ရန်တွေ့နေတာလဲ
တိတ်ဆိတ်နေသောအခန်းတွင်း ရန်တွေ့ပြောနေသံကြောင့် baekhyun အူကြောင်ကြောင်ဖြင့်နောက်လှည့်ကြည့်မိတော့... ကျောင်းသားတစ်ဦး
လွယ်အိတ်ကို တစ်ဖက်ပဲလွယ်ကာ အကျႌ ဖရိုဖရဲနှင့် ဆူဆောင့်အောင့်၍ အခန်းထဲဝင်လာနေသည်မှာ အိပ်ရေးမဝသေးသည့်ဟန်
မျက်လုံးများကလည်း မပွင့်သေး..
"ဒီလောက် ပူတဲ့ရာသီဥတုမှာ နေ့တိုင်း ဒီလိုသာ လမ်းလျှောက်ပြီးကျောင်းတတ်ရမယ်ဆိုရင် ငါ့အသားတွေတော့ မဲကုန်တော့မှာပဲ ကျစ် "
"ဟင်?"
baekhyun စွန့်အ သွားရသည်။ အေးလွန်းသဖြင့် baekhyun တောင် နေ့တိုင်း အနွေးထည် ထပ်ဝတ်လာရသော ရာသီဥတုမှာ ထိုလူက ပူသည်ဟုအော်နေသည်။
ပြီးတော့ အသားမဲကုန်မည် စိုးရလောက်အောင်လဲ baekhyun သေချာ ပြူးပြဲကြည့်ပြန်တော့ ထိုသူ အသားက ထပ်၍မဲစရာမရှိတော့။ (အမဲ ဂိတ်ဆုံးနေသည်ကို ဆိုလိုသည် 😂)
baekhyun ပါးစပ် အဟောင်းသားဖြင့်သာ ထိုသူအား လူထူးဆန်းသဖွယ် ကြည့်နေမိသည်။
"ahhh.. စိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာာ အဲ့တာကြောင့် မတတ်ချင်ပါဘူးလို့ပြော.. ပြော.."
ရှုပ်ပွနေသော ခေါင်းအား ထပ်မံ၍ ဖွကာ ညည်းညူနေသော ထိုသူသည် ရုတ်တရပ် အသံရပ်ကာ baekhyun အား မော့ကြည့်လာသည်။
ဘာလဲ ဆိုသည့် ပုံစံဖြင့် မေးငေါ့ပြတော့ baekhyun မျက်လုံးများဝိုင်းသွားရသည်။
*ငါ ဘာလို့သွားကြည့်နေမိတာလဲ ကျစ်!
baekhyun ထိုသူအား မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ မျက်နှာသေဖြင့် အကြည့်လွှဲပြီး အရှေ့သို့ပြန်လှည့်ခဲ့သည်။
..........
..............
......
..........
May 21, 2016
အမှောင်ထုကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး အသက်မဲ့နေသည့်အလား မဲမှောင်တိတ်ဆိတ်နေသည်။
"Duuu Duu Duuuu Duu!!"
လူခြေတိတ်၍ ချမ်းစိမ့် နေသော ညသန်းခေါင်ယံ အချိန်တွင် မှောင်မည်းနေသော အခန်းလေးအတွင်း
ပတ်ဝန်းကျင်၏ တိတ်ဆိတ်မှု့ကိုဖြိုခွင်းကာ
ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာသော ဖုန်းမြည်သံတစ်ခု။
baekhyun အိပ်ယာနားဘေး
စားပွဲပေါ်တွင် ထမြည်နေသော
ဖုန်းသံကြောင့် အိပ်နေရာမှ နိုးလာခဲ့သည်။
ဖုန်းမှ ထွက်ပေါ်နေသော အလင်းရောင်များကလဲ မီးပိတ်ထားသော baekhyun ၏အခန်းလေးအား လင်းသွားစေသည်။
baekhyun အိပ်ရေးမဝသဖြင့် ကျိမ်းစပ်နေသော မျက်လုံးများအား လက်နှင့်ပွတ်ကာ
မြည်နေသော ဖုန်းအား လှမ်းယူစဉ်
ဖုန်းက call end ဖြစ်သွားချေပြီ။
ကျန်ခဲ့သော miss call အားဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
"Unknown number
+8297..."
ဖုန်း screen ပေါ်နေသော
နံပါတ်အား baekhyun မမြင်ဖူး။
ပုံမှန်ဆို baekhyun ဖုန်းသည် ကျောင်းက ဆရာမများမှ လွှဲ၍ ဆက်မည့်သူမရှိပါ။
အဖေ့ ဖုန်းနံပါတ်ကိုလဲ baekhyun အလွတ်ရသည်။
တစ်အိ်မ်ထဲနေသော အမေကလဲ ဒီအချိန်ကြီး ဖုန်းထခေါ်စရာ အကြောင်းမရှိ။
*ဒီအချိန်ကြီး ငါ့ကိုဖုန်းခေါ်မယ့်သူ ဘယ်သူရှိလို့လဲ.. ဖုန်းများမှားတာလားမသိဘူး
baekhyun စဉ်းစားနေချိန်တွင် လက်ထဲမှ ဖုန်းက ထပ်မံမြည်လာသည်။ baekhyun စဉ်းစားမနေပဲ ဖုန်းကိုင်ကာ..
"hello"
"......"
"hello..."
ဖုန်းကိုင်ပြီး စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာသည်ထိ တစ်ဖက်လူ၏ စကားသံကို မကြားရသေး။
"hello ဘယ်သူလဲမသိဘူး ခင်ဗျ"
-
-
-
-
"ကောင်းသောညပါ BYUN BAEKHYUN"
ဖုန်းထဲမှ ဖြေးညှင်းစွာနဲ့ ထွက်ပေါ်လာသော အသံသြသြတစ်ခု။
ယောကျာ်းတစ်ယောက်၏ အသံဖြစ်ပြီး
ထိုသူ၏အသံမှာ baekhyun ကြားဖူးသော
အသံမျိုးမဟုတ်ပဲ
အေးစက် တည်ငြိမ်နေသည်။
ထိုသူ၏ အသံကို ကြားလိုက်သည်နှင့်
အသံပိုင်ရှင်၏နောက်ကွယ်က
အထီးကျန်ခြင်း၊ ခြောက်လှန့်ခြင်း၊ ငိုကြွေးခြင်းများကို baekhyun ထူးဆန်းစွာ ခံစားမိသည်။
"ခင်.. ခင်ဗျား ဘယ်သူလဲ"
baekhyun ဘက်မှ မေးလိုက်သော်လည်း
တစ်ဖက်လူမှ ပြန်လည်ဖြေကြားခြင်းမရှိ။
နောက်တွင်တော့ တိုးညှင်းစွာ ထွက်ပေါ်လာသော တေးသွားတစ်ပုဒ်.....
[There should be a GIF or video here. Update the app now to see it.]
( AN- ကျေးဇူးပြုပြီး ဒီသီချင်းလေးကို အပြီးထိဆုံးအောင် သေချာနားထောင်ပြီးမှ အောက်ကစာတွေကို ဆက်ဖတ်ပေးပါနော်။ အဲ့တာမှ အောက်မှာ ရေးထားတဲ့ စာတွေကို နားလည်မှာမို့ပါ ❤️ )
"Tili Tili bom
Close your eyes now
Someone is walking outside the house and
And knocks on the door
Tili Tili bom
The nightbirds are chirping
He is inside the house
To visit who can't sleep
He walks....
He is coming.....Closer.."
(ဒီသီချင်းလေးက Russian Lullaby ရဲ့ အထင်ရှားဆုံး သားချော့တေး တစ်ပုဒ်ဖြစ်ပြီး ရှေးခေတ် ရုရှား အမျိုးသမီးတွေက သူတို့ရဲ့ သားသမီးများကို ညအိပ်ခါနီးတိုင်း ဒီသီချင်းလေးကို ဆိုပြပြီး အိပ်ခိုင်းလေ့ရှိပါတယ်..)
-
-
တိတ်ဆိတ်နေသော ညသန်းခေါင်ယံတွင် ဖုန်းထဲမှ ထွက်ပေါ်လာသော သံစဉ်အား baekhyun တစ်ယောက်ထဲ ငြိမ်သက်စွာ နားထောင်နေမိသည်။
ရုရှား ဘာသာဖြင့်သီဆိုထားသောကြောင့် သီချင်း၏ အဓိပ္ပါယ်ကို နားမလည်သော်လဲ သီချင်းသံစဉ်ကို နားထောင်နေရင်းနှင့်ပင် baekhyun ကြက်သီးများ ထလာသည်။
သီချင်းဆုံးသွားသောအခါ ဖုန်းက သူ့ဟာသူ အော်တိုပိတ်သွားကာ အခန်းတစ်ခန်းလုံးပြန်၍ မှောင်မိုက်သွားသည်။
အခုချိန်ထိ baekhyun လက်ထဲမှ
ဖုန်းအား မကြည့်မိသေး
နားထဲတွင် ခုနက နားဆင်ခဲ့သော သံစဉ်ကိုသာ ထပ်ခါထပ်ခါ ကြားယောင်နေသည်။
"Tong!!"
ထိုစဉ် ဝင် လာသော Noti တစ်ခု ..
ခုနက ခေါ်သော ဖုန်းနံပါတ်ကပင် video တစ်ခု
ထပ်မံ ပို့ထားခြင်းဖြစ်သည် ။
baekhyun ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
ဖုန်းခေါ်တုန်းက နားထောင်လိုက်ရသော
သီချင်းအား အင်္ဂလိပ်လို ဘာသာ ပြန်ပေးထားသော video ဖြစ်သည်။
Advertisement
Silver Amelia
Amelia used to be a positive, brimming girl loved by those around her. Once tragedy had befallen, her view of the world has changed. Her sight was no longer filled with blooming flowers. Her eyes bore those of an actor. Her body knew what true pain was. Lastly, her heart was filled with the resolve to continue her Grandfather's legacy. The dream of a world that accepted diversity. However, in a series of events, Amelia was jolted with another realization. The ancestors of her family, Laurel's Royalty, descended from a being far from what humans could call a relative. Now, her ancestral blood forcefully awakened by a grand scheme, Amelia found herself unsure of her own identity and purpose. Would she live as a human and only lay the foundations for diversity? Would she accept her newfound identity and become immortal? Even so, no matter what option she chose, she needed to prepare on how to accommodate the Heroes summoned from another kingdom. _____________________________________ Author's Notes: This novel is a participant of WriTE This novel will be re-written after I finished it and gained more experience in writing. Anyway, feel free to join Amelia's journey. My first work. Light gore only. Added traumatizing content just in case. Comedy is less prioritized when the story moves. Tags will be added as the story goes. Feedbacks are appreciated. Release schedule: 1-3 chapters per week (Updates on Weekends) Unknown Chapters: Stalled (Read at your own risk, but the continuation will be posted at a later time) Feel free to join this discord: https://discord.gg/duFTzZr *Cover is mine.
8 117Advent to destruction
An old legend gets reincarnated in a new world. Follow his journey to the ends of time.
8 64The Legacy of a Pirate
In a universe where magic is the driving force of every planet. One would think that being able to use magic was up to luck, but in reality, it is all calculated. A new power was born from the people unable to use magic, but they would not know until later that the consequences were fatal. A fierce pirate traveled the boundless universe in search of his reason of being. He lived like a king with countless people under him in his crew. People everywhere feared the mere mention of his name, but no one would know that he also wasn't able to use magic until a particular incident. To the ones he loved, he was a saint. And to the ones he hated he was cruelest of demons. However, he would, unfortunately, breathe his last breath under the combined efforts of unknown powers. His reincarnation will inherit his power, and his countless enemies spread across the cosmos! Will he discover the truth about his unique gift?! This is my first story I ever made public, and criticism would be much appreciated as I am not so good with grammar!
8 198Apocalypse? Paradise.
It's was a little cloudy on that spring morning. The day the world ended and the apocalypse started for humanity causing 80% of the population to turn into bloodthirsty deranged husks of their former selves, preying upon the remaining fifth of the population trying to survive. As for those different from the society at large? Who don't fit in with the societal rules? Who we called monsters even before the apocalypse? The broken creatures who wore human masks even before the day the world ended, now crawling out from the darkest dephts of the society to unveil themselves. Did they too witness the end of the world, or the creation of paradise? Cover from pixabay. https://pixabay.com/photo-2935144/
8 132Chaotic Legacy
The Kereta Genus were almost wiped out more than thousands of years ago by the humans, now known as demons, the last survivors are scattered throughout the world, constantly being hunted. Somewhere in the Luminescence kingdom, in a small clearing in the woods near the town called Verence lays the body of a boy, one of the last of the Kereta Genus in this world.
8 54Dangerously
Samantha Collins tiene 18 años, nació en Londres pero se mudo a New York para escapar de su acosador anónimo. Ella creyó que podía escapar de aquella persona que hacia su vida imposible.Ella no se imaginaba que habia otras personas que les pasara lo mismo.
8 103