《First Frost (Myanmar Translation)》Extra 4

Advertisement

2007 ခုနှစ် ၊ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းစာ​မေးပွဲကြီးအပြီးတွင် စန်းရန်သည် သူ့ဘဝအတွက် အရှည်ကြာဆုံး နွေရာသီပိတ်ရက်များအား ကြိုဆိုဖြတ်သန်းခဲ့ရသည်။ ​ပေယွီမြို့မှ ပြန်လာပြီးကတည်းက ကြာရှည်လွန်းခဲ့သည့်အချိန်များအတွင်း မည်သူတစ်ဦးတစ်​ယောက်ထံကမှ ဝိန်းရိဖန်ဆို​သောလူတစ်​ယောက်အ​ကြောင်း ​ပြောဆို​နေသည်ကိုလည်း သူ မကြားမိခဲ့ပါ​ပေ။

သူက အမှတ်မြင့်မြင့်​ဖြေဆိုနိုင်ခဲ့ပြီး နိုင်ငံအဆင့်ထိပ်ဆုံးတက္ကသိုလ်တစ်ခုထံမှလည်း ဝင်ခွင့်အ​ကြောင်းစာကို လက်ခံရရှိခဲ့​သေးသည်။ သူ့မိဘများက​တော့ အဆုံးအစွန်ထိ​ပျော်ရွှင်ပြီး ဂုဏ်ယူ​နေခဲ့ကာ ​ဆွေမျိုးများကလည်း အချိန်နှင့်အမျှ သူ့အား လှမ်းလှမ်း​ခေါ်၍ ချီးကျူးဂုဏ်ပြုကြရာ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှလူတိုင်းဟာ ​ပျော်ရွှင်မှုများကြား နစ်မြှုပ်​နေခဲ့ကြသည်။

အသည်းအသန်စာလုပ်ခဲ့သည့်ကာလကြီးမှ လွတ်​မြှောက်သွားခဲ့သည့်အခါ စန်းရန်တစ်​ယောက် ချမ်းသာပြီးလိုတရ​နေသည့်ဘဝဆီသို့ ​ရောက်သွားခဲ့​တော့သည်။

စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်နှင့်ရှိခဲ့ဖူးသည့်ဆက်ဆံ​​ရေးအား မည်သူတစ်ဦးတစ်​လေကိုမှ ​ပြောပြခြင်းမရှိ။ ပုံမှန်​နေ့ရက်များအတိုင်း သူငယ်ချင်းအ​ပေါင်းအပါများနှင့် အပြင်ထွက် ဘတ်စကတ်​ဘောကစား ၊ ဂိမ်းကစား ၊ ထုံးစံအတိုင်း စိတ်မရှည်ပါ​သော်ငြား မိဘများ၏အတင်းကာ​ရော​တောင်းဆို​နေမှု​ကြောင့် ညီမဖြစ်သူကို စာသင်ပြ​ပေးရကာ ၊ အရင်ရက်များအတိုင်း ​နောက်ကျမှအိပ်ပြီး ​နေထွက်မှ အိပ်ရာထဖြစ်ခဲ့သည်။

သူ့ဘဝအား အရင်ကလို ပုံမှန်အတိုင်းသာ ​နေထိုင်ခဲ့ဖြစ်ပြီး..

ဤကိစ္စကြီးက ရိုးရှင်းလွန်းသည့် ဖြစ်စဥ်တစ်ခုလိုပါပင်..

မြို့ငယ်​လေးကို ​ကျောခိုင်းလာခဲ့ပြီး သူ့ဘက်မှ စ၍ မဆက်သွယ်​တော့ခြင်းဟာ သူတို့နှစ်ဦးကြားရှိ ပတ်သတ်မှုများကို ဖြတ်​တောက်လိုက်ခြင်းနှင့် အတူတူပါ​ပေ။ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိလုပ်စရာပင် မလိုပါဘဲ သူမ၏ကမ္ဘာထဲမှ သူ လုံးလုံးလျားလျားကို ထွက်လာခဲ့၏။

မည်သည့်အားစိုက်ထုတ်မှုမျိုးမှမပါဘဲနှင့်..

စန်းရန်သည် ဝိန်းရိဖန်ဆို​သောလူတစ်​ယောက်၏ဖြစ်တည်မှုကို ဘယ်​သောအခါမှ ပြန်လည်​တွေးကြည့်ခဲ့ခြင်းမရှိ။

သူ့အ​နေဖြင့် ကံ​ကောင်းမှု​လေးတစ်ခု ရလိုက်ပြီး ထပ်၍ ကံ​ခေသွားသည့်ကိစ္စတစ်ခု ဖြစ်သွားခဲ့သည်ဟုသာ မှတ်ယူထားခဲ့သည်။

ကံ​ကောင်းမှုမှာ သ​ဘောကျရသည့်သူနှင့်​တွေ့ဆုံခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး

ကံ​​ခေသွားမှုမှာ သူမက သူ့ကို သ​ဘောမကျခြင်း​..

အားလုံးဟာ ပုံမှန်ပါပင်။

ပုံမှန်ကျလွန်း​နေ​သော​ကြောင့်..

စကားတစ်ခွန်း​လောက် ပို​ပြောခဲ့သင့်ကြောင်း ခံစားမိ​ခြင်း ၊ စက္ကန့်ဖြစ်ဖြစ် ပိုကြာသွား​အောင် ဝမ်းနည်း​ရခြင်း ၊ သူမအား တစ်ကြိမ်ဖြစ်ဖြစ် ပို၍ သတိရ​လာခြင်း အားလုံးဟာ..

အလွန်ကိုမှ ပုံမှန်မဟုတ်​တော့သည့်​ကြောင်သူ​တော်လုပ်ရပ်များနှင့်ပင် တူလာခဲ့​တော့သည်။

------

ဝိန်းရိဖန်အား ​နောက်တစ်ကြိမ်သတိရမိသည့်အခါမှာ နန်းဝူတက္ကသိုလ်သို့သွားပြီး ​ကျောင်း​ရောက်​ကြောင်းသတင်းပို့ရသည့်​နေ့တွင်ဖြစ်သည်။

စန်းရန်က သူနှင့်အ​ဆောင်တူသည့် သွမ့်ကျားရွှီနှင့်ရင်းနှီးခဲ့ပြီး တစ်ဖက်လူက နန်းဝူမြို့ ဇာတိမဟုတ်ဘဲ ယီဟဲမြို့မှ လာသည့်အ​ကြောင်းကို ကြားလိုက်ရသည့်အခိုက်တွင် သူ စကားတစ်ခွန်း လွှတ်ခနဲ​ပြောထွက်သွားမိခဲ့သည်။

"ယီဟဲက ဘယ်လိုမျိုးလဲ"

"​တော်​တော်​လေး​ကောင်းပါတယ်..အားတဲ့အချိန်ကျရင် သွားလည်ကြည့်ပါလား"

သွမ့်ကျားရွှီက ပြုံးရင်းစကားဆို​နေခဲ့ပြီး

"ရာသီဥတုက​တော့ ဒီဘက်ကမြို့နဲ့ အ​တော်​လေးကွာတယ်..ငါ​တောင်မှ နန်း​ဝူကို​ရောက်လာတဲ့အချိန် နည်းနည်း​နေသားမကျဘူး"

ထိုအချိန်တုန်းက အ​ဆောင်ထဲရှိ အခြားအခန်း​ဖော်နှစ်​ယောက်မှာ တစ်​ယောက်က မိသားစုနှင့်ဖုန်း​ပြော​နေခြင်းဖြစ်ပြီး အခြားတစ်​ယောက်က ​ရေချိုး​နေခြင်းဖြစ်သည်။

​ယောက်ျား​လေးနှစ်​ယောက်က ဝရံတာလက်ရန်းကိုမှီထားပြီး ​နွေရာသီည​ခင်း၏​လေညှင်းကို ခံစားကြည့်​နေကြ၏။ ဤစကားကိုကြားသည့်အခါ စန်းရန်က မျက်လွှာကိုချပြီး အိတ်ကပ်ထဲမှ စီးကရက်ဘူးကိုထုတ်ယူကာ ပါးစပ်ထဲ တစ်လိပ်ကိုက်ခဲလိုက်ရုံကလွဲ စကားမဆို​ပေ။

သွမ့်ကျားရွှီကိုလည်း အသံတိတ်ဖြင့် စီးကရက်ဘူးကို လှမ်း​ပေးလိုက်သည်။

သွမ့်ကျားရွှီက လှမ်းယူလိုက်​သော်ငြား လက်ထဲတွင်သာကိုင်ပြီးကစား​နေကာ မည်သည့်အပိုလှုပ်ရှားမှုမျိုးမှမရှိ။

စန်းရန် မီးခြစ်ကိုထုတ်လာပြီး စီးကရက်မီးညှိသွားသည်ကို ကြည့်ရင်း မီး​တောက်တစ်ခုကို ပြန်ငြိမ်းသတ်လိုက်၏။ စီးကရက်​ငွေ့များကို မှုတ်ထုတ်ပြီး အနည်းငယ်စိတ်လွတ်သွားခဲ့သည့်သူက မဆီမဆိုင်ခြင်းများစွာကြားမှ ဝိန်းရိဖန်သည် စီးကရက်​သောက်သည့်သူကို သ​ဘောမကျတတ်​ကြောင်း စဥ်းစားမိလိုက်သည်။

လမ်းသွားလမ်းလာလုပ်ရင်း စီးကရက်​သောက်​နေသည့်လူကို ​တွေ့သည့်အခါတိုင်းတွင် သူမက သူ့လက်​မောင်းကိုဆွဲ​ခေါ်ပြီး အမြန်ဖြတ်​လျှောက်သွားတတ်သူမျိုး။

စန်းရန်သည်လည်း သူဟာ ဘယ်အချိန်ကစပြီး စီးကရက်​သောက်တတ်သွားခဲ့မှန်းမသိ..

ဘယ်အချိန်ကစပြီး သူမ သ​ဘောမကျသည့်လူစားမျိုးဖြစ်​အောင် စိတ်လိုလက်ရ​ပြောင်းလဲပစ်လိုက်ချင်မှန်း မမှတ်မိပါ​တော့​ပေ။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

သွမ့်ကျားရွှီက စန်းရန် စကားမဆိုဘဲငြိမ်​နေသည့်အတွက် အလျင်းသင့်​စကားဆိုလာခဲ့၏။

"အဲ့ဘက်ကို စာ​မေးပွဲ​ဖြေပြီး​ရောက်သွားတဲ့သူငယ်ချင်းရှိလို့လား"

"မဟုတ်ဘူး"

စန်းရန်က တစ်ဖက်သို့ ​ဘေးတိုက်လှည့်လာပြီး သူ့အမူအရာမှာ ခန့်မှန်း၍မရ​ပေ။

"အစက ငါ ​လျှောက်ချင်ခဲ့လို့"

"ဒါဆို ဘာလို့ မ​လျှောက်လိုက်တာလဲ"

တိတ်ဆိတ်​နေသည့်ညခင်းအချိန် တိုက်ခတ်လာသည့်​လေညှင်းများထဲတွင် ​​သစ်​တော်ပွင့်ဖြူရနံ့များက ခပ်သင်းသင်း။

စန်းရန်က အနက်​ရောင်တီရှပ်တစ်ထည်ကို ဝတ်ထားပြီး မျက်ဝန်းများက မည်းနက်လျက်ရှိကာ ဝရံတာလက်ရန်း​ပေါ်လက်​ထောက်ထားရင်း အပြင်ဘက်မှရယ်သံများကို နား​ထောင်​နေခဲ့သည်။ သူက လုံးဝတိတ်ဆိတ်​နေခဲ့ပြီး မည်သည့်အ​ဖြေကိုမှမ​ဖြေဘဲ လက်ထဲမှစီးကရက်ကိုသာ ကုန်​အောင်​သောက်​နေခဲ့သည်။

အချိန်မည်မျှပင် ကြာသွားခဲ့မှန်းမသိ။ သွမ့်ကျားရွှီပင် သူ မ​ဖြေ​လောက်​တော့ဟု ထင်မိသည့်အချိန်တွင်မှ..

စန်းရန်က ဖွဖွ​လေးရယ်လိုက်ရင်း တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့်စကားဆိုလာခဲ့သည်။

"​​လျှောက်ထားတာကို ​ပြောင်းဖို့ အချိန်မမှီ​တော့လို့"

​နေ့ရက်များက တ​ရွေ့​ရွေ့နှင့်ကုန်လွန်လာခဲ့သည်။

စန်းရန်က ကိုယ်ကာယ​လေ့ကျင့်​ရေးသင်တန်းအပြီးတွင် အသား​​ရောင်များ နေ​လောင်သွားခဲ့သလို တက္ကသိုလ်​ကျောင်းသားဘဝကိုလည်း စတင်ပြီဖြစ်သည်။ ဤအချိန်များအတွင်း သူ မကြာခဏဆိုသလို မိန်းက​လေးများ၏ လိုက်ပိုးပမ်းခြင်း ၊ ဖွင့်​ပြောခြင်းကို ခံ​နေရပါသည့်တိုင် ဤကိစ္စနှင့်ပတ်သတ်ပြီး ဂုဏ်ယူစရာဟုပင် မမြင်နိုင်ခဲ့ပါ​ပေ။ ထို့အစား အ​နှောင့်အယှက်ဖြစ်လွန်းရသလို စိတ်ညစ်လာရသဖြင့် အဆုံးတွင် ငြင်းပစ်ဖို့ကိုပင် အ​ရေးမစိုက်​တော့ဘဲ အစကတည်းက အနားကပ်ခွင့်ပင် မ​ပေးပါ​တော့၏။

သူဟာ တစ်စုံတစ်​ယောက်ကို ​ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ စောင့်​နေခြင်းမျိုး မဟုတ်ရပါ​ပေ...

သူဟာ အလိုက်အထိုက်​လေး​နေသွားလိုက်ဖို့ရာ ဆန္ဒမရှိရုံသက်သက်..

သူဟာ ဘယ်​တော့အခါတွင်မှ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အသက်အရွယ်တစ်ခု​ရောက်လာပြီး သင့်​တော်သည့်အချိန်မျိုးတွင် တစ်စုံတစ်​ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ပါဦးမည်​ဆိုသော က​ပေါက်တိက​ပေါက်ချာနိုင်သည့်ဆုံးဖြတ်ချက်မျိုးကို ချမည်မဟုတ်..

သူဟာ လူ့ဘဝသက်တမ်းတစ်​လျှောက်စာလုံးအတွက် 'အခြားတစ်ဝက်'ဆိုသည့်အရာအား မဖြစ်မ​နေလိုအပ်သည်ဟုလည်း မထင်..

Advertisement

ကံတရားများ​ကောင်းမွန်သွားခဲ့ပြီး 'အခြားတစ်ဝက်' နှင့်​တွေ့ဆုံလျှင်​တော့ ​​သေချာ​ပေါက်​ကောင်းမွန်သည့်တစ်ခုဖြစ်ရပြီး..

အကယ်၍များ မ​တွေ့ဆုံခဲ့လျှင်​တောင်..

ဤဘဝတစ်​လျှောက်လုံး ယခုလိုအတိုင်းသာ ရှင်သန်ဖြတ်​ကျော်သွားရလည်း မခက်ခဲရပါ​ပေ။

ပထမဆုံးဆီးနှင်းများ(ရွှမ်းကျန့်)ကျလာသည့် ထို​နေ့၏မိုး​သောက်ချိန်တွင် စန်းရန်သည် အထက်တန်း ပထမနှစ်​ကျောင်းဖွင့်ပြီး သိပ်မကြာခင်ကာလတစ်ခုက အတန်းထဲ၌နာမည်မကြီး​သေး​သော ဝိန်းရိဖန်အား အိပ်မက်မက်ခဲ့သည်။ အခြားသူများက ကွယ်ရာတွင်​ပြော​နေကြသည့် စိတ်ရှည်ပြီးသ​ဘော​ကောင်း​သော 'ဝိန်းပန်းအိုး​လေး' အ​ကြောင်းပင်။

သူ လန့်နိုးလာသည့်အခါ မျက်​မှောင်ကျုံ့ပြီး အချိန်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။

မနက်ခင်း နှစ်နာရီ ထိုးပြီး ဆယ်မိနစ်။

24 ရက်​နေ့သို့ ​ရောက်ပြီ။

စန်းရန် အိပ်ရာ​ပေါ်၌ နိုးကြားလာသည်အထိ ​ထိုင်​နေခဲ့သည်။ ညအချိန်တွင် ထကြွလာခဲ့သည့်ခံစားချက်များ​ကြောင့်လားမသိ ၊ လက်ရှိအချိန်တွင် သူ့ခံစားချက်၏တွန်းအား​ပေးမှုကို လုံးဝထိန်းချုပ်မထားနိုင်​တော့ဘဲ လက်ကိုင်ဖုန်းကိုယူကာ အိပ်ရာ​ပေါ်မှဆင်းပြီး ဝရံတာဘက်သို့​လျှောက်လာခဲ့သည်။

ဖုန်း​ခေါ်ဆိုမည့်နံပါတ်များ​နေရာတွင် သူ ​မေ့မရနိုင်ခဲ့​သော ဝိန်းရိဖန်၏ဖုန်းနံပါတ်ကို ရိုက်ထည့်လိုက်သည်။

ဖုန်း​ခေါ်ဆိုမည့်​နေရာအား မနှိပ်ခင် စက္ကန့်ပိုင်းအလိုတွင် စန်းရန်၏အ​​တွေးထဲ မ​ရေမတွက်နိုင်​သော အ​တွေး​ပေါင်းများစွာက ဖြတ်ခနဲ​ပေါ်လာခဲ့​တော့သည်။

သူ့အသံကိုကြားသည့်အခါ သူမက ဘယ်လိုတုံ့ပြန်လာမလဲ?

ဒီအချိန်တွင် သူမက ​သေချာ​ပေါက်အိပ်​ပျော်​နေမည်ဖြစ်ကာ အိပ်ရာအနှိုးခံရခြင်း​ကြောင့် စိတ်ဆိုးသွားခဲ့မလား?

သူ့ဖုန်းနံပါတ်ကို မြင်ပြီး မကိုင်ဘဲ​​နေမလား?

သူ့ဘက်က ထပ်ပြီးအ​နှောင့်ယှက်​တော့ဘူးလို့ ​ပြောခဲ့ပြီးပြီမလို့ ဒီဖုန်း​ခေါ်ဆိုတစ်ခုကို ပြုဖို့ သင့်​တော်​ရဲ့လား?

သို့သည့်တိုင်​အောင် သူမဟာ ပတ်ဝန်းကျင်အသစ်တွင် ​နေသားကျခြင်းရှိမရှိ သူ သိချင်​နေပါ​သေးသည်။

အနိုင်ကျင့်ခံ​နေရ​လောက်မလား?

သို့​သော် အ​တွေးစများအားလုံးသည် ဖုန်းထဲမှထွက်​ပေါ်လာသည့် အမျိုးသမီးသံတစ်ခု​ကြောင့် ရပ်တန့်သွားခဲ့ရ​တော့၏။

"အားနာပါတယ်ရှင် ၊ လူကြီးမင်း ​ခေါ်ဆို​သောဖုန်းနံပါတ်မှာ စက်ပိတ်ထားပါတယ်ရှင်"

စန်းရန် ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း အ​သေအချာ ခံစားမိလိုက်သည်မှာ

ဝိန်းရိဖန်က သူ့အား အမှန်တကယ်ကို စွန့်ပစ်သွားခဲ့ပြီပင်။

ကိန်း​အောင်းစုပြုံ​နေခဲ့သည့် ခံစားချက်များအားလုံးဟာ တမုတ်ချည်းထိုးထွက်လာသည့်အလား စန်းရန်က ခက်ခက်ခဲခဲဖြင့်ပင် ဦးညွှတ်ချလိုက်ပြီး လည်စလုတ်ကလည်း အထက်မှ​အောက်သို့ ​ရွေ့လျားသွားခဲ့သည်။ နားရွက်နား ကပ်ထားသည့်ဖုန်းကို ချပြီး ​နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်၍​ခေါ်ဆိုလိုက်ကာ တူညီသည့်အသံတစ်ခုအား တစ်ကြိမ်ပြီးတစ်ကြိမ် နား​ထောင်​နေခဲ့သည်။

စကားသံ အလိုလိုဆုံးသွားသည့်အခါ သူက ​နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်၍...

​ခေါင်းမာလွန်းစွာဖြင့် မ​ရေမတွက်နိုင်​အောင် ထပ်ခါထပ်ခါ တစ်ကြိမ်ပြီးတစ်ကြိမ်...

တစ်ညတာလုံးအတွက် ဘယ်နှကြိမ်ပင်နား​​ထောင်​နေရပါ​စေ လုံ​လောက်ခြင်းမရှိ ၊ ​ကောင်ငယ်​လေးက ဝရံတာကို မှီထားရင်း အဓိပ္ပါယ်မရှိ​သည့်တူညီ​သောလုပ်ရပ်ကို လက်မ​လျော့ဘဲ ဆက်တိုက်လုပ်​နေခဲ့သည်မှာ ဖုန်းဘက်ထရီအားကုန်ပြီး အလိုလိုပိတ်သွားခဲ့သည်အထိပင်။ ​ဝရံတာထက်၌ တစ်ကိုယ်တည်း ထိုင်​နေခဲ့ပြီး ​ကောင်းကင်တစ်ခွင်လင်းလာသည့်အခါမှသာ အ​ဆောင်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။

စန်းရန်ထံ၌ အမြဲတမ်းလိုလို မ​ပြောထွက်နိုင်ခဲ့သည့်စကားများ ရှိခဲ့ဖူးသည်။

ဥပမာ ​ပေယွီမြို့သို့သွားပြီး သူမအား သွား​တွေ့သည့် ထိုတစ်ကြိမ်ကဆိုလျှင်..

သူ အချိန်အကြာကြီး​တွေးပြီး အကြိမ်ကြိမ်​လေ့ကျင့်သွားပါသည့်တိုင် သူမအား ​ပြောပြဖို့ရာ မမှီ​တော့သလို..

ဤတစ်ကြိမ်တွင်လည်း..

​မွေး​နေ့မှာ ​ပျော်ရွှင်ပါ​စေ ဆို​သောစကားတစ်ခွန်းသည်လည်း အဖြစ်ချင်း အတူတူပါပင်..

ကြည့်ရသည်မှာ..

ဤဘဝတစ်​လျှောက်လုံးအတွက် သူမကို ​ပြောခွင့်မရှိ​နိုင်တော့သည့် စကားတစ်ခွန်း ဖြစ်သွား​တော့မည့်သ​ဘော​ပေ။

တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်၏​ဆောင်းရာသီပိတ်ရက်တွင် စု​ဟောက်အန်း၏ဆွဲ​ခေါ်သွားမှု​ကြောင့် စန်းရန်သည် အထက်တန်း​ကျောင်းမှသူငယ်ချင်းများ ​​တွေ့ဆုံပွဲသို့ ​ရောက်လာခဲ့ရသည်။ နှစ်တစ်ဝက်ကြာသွားခဲ့သည့် ကာလအတွင်း သူ ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ဝိန်းရိဖန်၏သတင်းကို ကျုံးစစ်​ချောင်ထံမှ ကြားလိုက်ရခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်တုန်းက သီးသန့်ခန်းအတွင်ဆူညံ​နေ​သော​ကြောင့် စန်းရန်က ​ကော်ရစ်တာဘက်ထွက်ပြီး စီးကရက်​သောက်​နေသည့်အချိန်။

သိပ်မကြာလိုက်ခင် ကျုံးစစ်​ချောင်က ဖုန်း​ဖြေဆိုရန် အပြင်ဘက်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။ မီး​ရောင်မှိန်​နေ​သော​ကြောင့် အခြားတစ်ဖက်တွင် ရပ်​နေသည့် စန်းရန်ကို သတိမထားမိဘဲ

"​ဆောင်းရာသီပိတ်ရက်ရတာကို​တောင်မှ တကယ်ကြီးပြန်မလာ​တော့ဘူးလား?..ငါ​တောင်မှ နင် နန်းဝူလာရင်လာ မဟုတ်ရင် ငါ ​ပေယွီကိုလိုက်လာပြီး နင်နဲ့​လျှောက်လည်ရင်​ကောင်းမလားလို့ စဥ်းစားထားတာ"

ဤစကားကိုကြားလိုက်သည့်အခိုက် စန်းရန် ငြိမ်သက်သွားခဲ့၏။

ကျုံးစစ်​ချောင် ;

"ဘာလို့ ပြန်မလာတာလဲဟာ?..ရည်းစားရ​နေလို့လား?"

စန်းရန် လှမ်းကြည့်သွားမိ​တော့၏။

"မဟုတ်ရင်လည်း ဘာလို့ပြန်မလာတာလဲ?..နင်တစ်​ယောက်တည်း အဲ့မှာ​နေ​နေရတာ ဘယ်​လောက်ထိသနားစရာ​ကောင်းလိုက်လဲ..."

ကျုံးစစ်​ချောင် ;

"ဟုတ်ပါပြီ..ဒါဆိုလည်း အဲ့မှာ​​​နေ​နေတဲ့ချိန် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဂရုစိုက်ဦး..ဟုတ်သားပဲ ဒါနဲ့..နင် အရင်က ငါ့ကို​ပြောဖူးတဲ့ အွန်လိုင်းဂိမ်း​လေ ငါ Download ပြီးသွားပြီ..ဒီ​နေ့ည စပြီးကစား​တော့မှာ..နင်က ဘယ်​ဒေသ,မှာ​ ရောက်​နေတာ?..​ဒေသ-နှစ် ဟုတ်လား?"

"ဒါဆို ငါ အမှတ်မှားသွားတာထင်တယ်..ဒါနဲ့​လေ နင် ဂိမ်း စ,ကစားတာနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ငါ ထူးဆန်း​နေတုန်းပဲ သိလား..နင့် ဂိမ်းထဲကနာမည်က ဘာ?..ငါလည်း နင်နဲ့ ညီအစ်မနာမည်မျိုးမှည့်မလို့"

"​နွေး​ထွေးတဲ့​ရေ​နွေး​လေး?"

ကျုံးစစ်​ချောင်က တဟားဟား​အော်ရယ်ရင်း

"နင့်နာမည်ကလည်းဟာ!! ဟုတ်ပြီ..ဒါဆို ငါ့နာမည်ကိုလည်း 'ရက်စက်တဲ့​ရေခဲ​ရေ' လို့​ပေးလိုက်မယ်​လေ"

------

​နောက်တွင် စန်းရန်က ကျုံးစစ်​ချောင် ကစား​နေသည့်အွန်လိုင်းဂိမ်းအား စု​ဟောက်အန်းထံမှတဆင့် သိခဲ့ရသည်။ နှစ်သစ်ကူးမတိုင်ခင်ညတွင် သူ အိပ်ရာ​ပေါ်၌လှဲအိပ်​နေသည့်အချိန် ရုတ်​တရက်​ ကောက်ခါငင်ခါထထိုင်ပြီး လက်​တော့ပ်ကိုဖွင့်လိုက်၏။

မျက်နှာပြင်ကို တစ်ခဏကြာကြာစိုက်ကြည့်​နေပြီး​နောက် webpage တစ်ခုထဲဝင်ပြီး အွန်လိုင်းဂိမ်းကို Download ဆွဲလိုက်သည်။

စန်းရန်က အလိုလို​နေရင်း ​ယောက်ျားလေးသုံးအ​ကောင့်ဖွင့်ခါနီးတွင် ဝိန်းရိဖန်၏အ​ကြောင်းကို​တွေးမိရင်း Mouse ကို​ရွေ့၍ မိန်းက​လေးအ​ကောင့်အဖြစ် ဖွင့်လိုက်၏။ တစ်ခဏကြာကြာ​စောင့်ပြီးချိန်တွင် မျက်နှာပြင်​ပေါ်၌ Game id ဖြည့်ရမည့်ဇယားကွက် ​ပေါ်လာခဲ့သည်။

Advertisement

ထို့​နောက်တွင် သူ စကားလုံးနှစ်လုံးအား ဖြည်းဖြည်းချင်းရိုက်ထည့်လိုက်၏။

--ပိုက်ကျန့်

( ရှုံးနိမ့်/အရှုံး​ပေးသည့်စကားလုံး 'ပိုက်' ၊ ရွှမ်းကျန့် ရဲ့ 'ကျန့်' )

သူ အရှုံး​ပေးပါတယ်..

သူ ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ လွှတ်မချနိုင်ခဲ့ဘူး..

စန်းရန်က သုံး​လေးရက်ကစားပြီး​နောက်တွင်မှ ဝိန်းရိဖန်နှင့် Level တူနီးနီး​ရောက်လာခဲ့ကာ မိတ်​ဆွေများကိုရှာ​ဖွေသည့်​နေရာ၌ '​နွေး​ထွေး​သော​ရေ​နွေး​လေး' ဆိုသည့် စကားလုံးကိုရိုက်ထည့်ပြီး ရှာလိုက်သည်။

ဤအွန်လိုင်းဂိမ်းထဲတွင် မည်သည့်​ ဂိမ်းဒေသမှ အ​ကောင့်ကိုမဆို Add ၍ရပြီး ဂိမ်း၏Task တစ်ခုမှာလည်း Friend 50 ပြည့်​အောင် Add ခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။

အချိန်သိပ်မယူလိုက်ပါဘဲ ဝိန်းရိဖန်က လက်ခံလာခဲ့သည်။

ဂိမ်းအ​နေအထားအရ စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်၏တည်​နေရာကိုရှာ​ဖွေပြီး သူ့ ဂိမ်းCharacter ဖြင့် သူမ အနားသို့​လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူမက တစ်ကိုယ်တည်း တိုက်ခိုက်​နေသည်ကိုကြည့်ပြီး သူလည်း အလားတူကစား​နေလိုက်ကာ တစ်ခဏကြာသွားပြီးချိန်တွင် စန်းရန်က စ၍ စာရိုက်လိုက်သည်။

[ ပိုက်ကျန့် ] ; အသင်းဖွဲ့မလား?

တစ်ချိန်တည်းဆိုသလို ဝိန်းရိဖန် ထိန်း​နေသည့် Character ၏လှုပ်ရှားမှုများ ရပ်သွားခဲ့ကာ သူမ၏​​ခေါင်း​ပေါ်၌ စာတန်းတစ်ချို့​ပေါ်လာ၏။

[ ​နွေး​ထွေးတဲ့​ရေ​နွေး​လေး ] ; ​ကောင်းပြီ။

ထိုအခိုက်အတန့်တွင် စန်းရန်က သူ့ကံကြမ္မာကို လိုလိုလားလားလက်ခံလိုက်ပြီး နှစ်တစ်ဝက်စာအချိန်များအတွင်း အလွန်ကိုမှ စိတ်​လျော့ပစ်နိုင်ခဲ့သည့်အချိန်တစ်ခုပင်။ သူ နှုတ်ခမ်းများ ​ကွေးမိလိုက်ရင်း နှစ်​ယောက်သား​ နောက်ဆုံး​တွေ့ခဲ့သည့်အချိန်က သူ​ ပြောခဲ့ဖူးသည့်စကားတစ်ခွန်းကိုလည်း သတိရမိလိုက်သည်။

--' ငါ မင်းကို ထပ်ပြီး နှောင့်ယှက်​​နေတော့မှာ မဟုတ်ဘူး'

ကတိနှင့်တူ​သော စကားတစ်ခွန်းက..

သူမအား အရင်က​ပြောခဲ့ဖူးသည့် ' ငါ မင်းကို အမြဲတမ်း အ​​ဖော်လုပ်​ပေး​နေမယ်' ဆိုသည့်စကားတစ်ခွန်းနှင့် အတူတူပင်။

သူ့ဘက်မှ သူမအား ကတိ​ပေးခဲ့ပြီးဖြစ်သည့်အတွက် သူ ​သေချာ​ပေါက် ကတိရလိမ့်မည်။

သို့သည့်တိုင်​အောင် သူ မလုပ်နိုင်​တော့သဖြင့်..

ပုံစံ​ပြောင်းပြီး သူမ၏​ဘေးနားသို့ ပြန်သွားရုံသာ တတ်နိုင်​တော့၏။

ဝိန်းရိဖန် အင်တာနက်လိုင်း​ပေါ်​ရောက်လာသည့်အချိန်မှာ မများလှ ၊ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်၏​နောက်စာသင်နှစ်ဝက်အတွင်း နှစ်​ယောက်သားက တစ်​ယောက်နှင့်တစ်​ယောက် ပို၍ရင်းနှီးလာခဲ့ကာ ​စကားတ​ပြော​ပြောရှိလာကြ၏။

သူမက ​ကျောင်းဝန်းထဲတွင် စာကြည့်တိုက်ကိုသာ အမြဲတမ်းသွားတတ်​ကြောင်း သူ သိခဲ့ရသည်။

သူမက ​ကျောင်းပြင်ပက နို့လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တစ်ခုတွင် အချိန်ပိုင်းအလုပ်လုပ်​ကြောင်း သူ သိခဲ့ရသည်။

သူမထံ၌ အမြဲတ​စေ ချစ်သူ​ကောင်​​လေး မရှိ​​သေးကြောင်းကိုလည်း သိခဲ့ရသည်။

------

စန်းရန်က အ​နှောင့်အယှက်မပြုသည့်နည်းလမ်းဖြင့် သူမ၏ဘဝအား မသိမသာ​လေး ​ပတ်သတ်​နေခဲ့သည်။

​နောက်တွင် လက်​တွေ့​လောက၏အလုပ်များမှု​ကြောင့်..

ဝိန်းရိဖန် ဂိမ်းထဲဝင်လာသည့်အချိန်မှာ တဖြည်းဖြည်းနှင့်နည်းလာခဲ့၏။ ဂိမ်းကစားချိန်က ရက်အနည်းငယ်မှ ရက်သတ္တပတ် ၊ ရက်သတ္တပတ် မှ လအနည်းငယ် ကြာမြင့်ခြားနားသွားခဲ့​သော်ငြား ဤ​လေးနှစ်တာကာလလုံးတွင် သူမ ဘယ်​တော့အခါမှ လုံးဝမကစားခြင်းမျိုးမပြု။

နှစ်​ယောက်သား ​ပြောဖြစ်ကြသည့်စကားလုံးများဟာ အ​ရေးမပါသည့်ကိစ္စများပင် ဖြစ်၏။

[ ​နွေး​ထွေးတဲ့​ရေ​နွေး​လေး ] ; နင့်နာမည်က ​တော်​တော်​လေး မလိုက်ဖက်သလားလို့။

[ ​နွေး​ထွေးတဲ့​ရေ​နွေး​လေး ] ; ရှုံးနိမ့်တဲ့ 'ပိုက်' နဲ့ အရှုံး​ပေးတဲ့ 'ကျန့်' ?

[​နွေး​ထွေးတဲ့​ရေ​နွေး​လေး ] ; မဟုတ်​သေးပါဘူး ၊ နင့်နာမည်က 'ရှန့်' လို့ ဖတ်ရမှာလား..'ကျန့်' လို့ဖတ်ရမှာလား။

[ ပိုက်ကျန့် ] ; 'ကျန့်'

[ ​နွေး​ထွေးတဲ့​ရေ​နွေး​လေး ] ; ဒါဆို နင် စာလုံး​ပေါင်းမှား​ရေးထားတယ်ထင်တယ် ၊ 'ကျန့်' က အရှုံး​ပေးတဲ့ 'ကျန့်' ဖြစ်​ရမှာ​လေ။

[ ပိုက်ကျန် ] ; 'ကျန့်' လို့​ရေးမိသွားလို့။

( T/N ; 'ပိုက်ကျန့်' ဆိုတဲ့ မူရင်းအဓိပ္ပါယ်စကားလုံးက တစ်လုံးချင်းစီခွဲ​ရေးရင် 'ပိုက်' ကလည်း အရှုံး​ပေးတာပဲ ၊ 'ကျန့်' ကလည်း အရှုံး​ပေးတာပဲ ၊ တွဲသုံးမယ်ဆိုလည်း အဲ့ဒီ အရှုံး​ပေးပါတယ်ဆိုတဲ့ 'ပိုက်' နဲ့ 'ကျန့်' ကိုပဲ တွဲသုံးရမှာပါ ၊ အခြားအသံထွက်တူတဲ့ 'ပိုက်' ​' ကျန့်' ​တွေနဲ့သုံးရင် အဓိပ္ပါယ်မရှိ​တော့တာထက် သုံးနှုန်းပြဖို့ အဆင်မ​ပြေဘူး ၊

ဥပမာ - မြန်မာလို​ဆိုရင် 'ဆီးနှင်း' နဲ့ 'ဆီးနင်း' မှာ ဟထိုး မပါ​တော့တာနဲ့ ဖတ်လို့ရ​ပေမယ့် အဓိပ္ပါယ်ကွဲသွားသလိုမျိုး​။

စန်းရန်က မူရင်းတွဲသုံးရမယ့်စာလုံး အရှုံး​ပေးတဲ့ 'ကျန့်' ​နေရာမှာ အသံထွက်ချင်းတူတဲ့ ရွှမ်းကျန့်က 'ကျန့်' ကို ​ရေးလိုက်တာမလို့ - ဆိုလိုချင်တာက သူ ( 'ကျန့်' ကို အရှုံး​ပေး​ပါတယ် ) လို့ ဖြစ်သွားခဲ့ပါတယ် )

[ ​နွေး​ထွေးတဲ့​ရေ​နွေး​လေး ] ; ​ရှေ့​လျှောက် ငါ စာလုပ်ရ​တော့မှာမလို့ သိပ်ကစားဖြစ်​တော့မှာမဟုတ်ဘူး။

[ ပိုက်ကျန့် ] ; အင်း။

[ ​နွေး​ထွေးတဲ့​ရေ​နွေး​လေး ] ; ငါတို့နှစ်​ယောက်က အသင်းဖွဲ့ထားတာဆို​တော့ နင် ​စောင့်​နေမလားဆိုတာ မ​သေချာ​ပေမယ့်.. နင် ငါ့ကို ​စောင့်​​နေမှာကိုစိုးရိမ်လို့ နင့်ကို တစ်ချက်အသိလာ​ပေးတာ။

[ ပိုက်ကျန့် ] ; ​စောင့်​နေမှာပါ။

[ ​နွေး​ထွေးတဲ့​ရေ​နွေး​လေး ] ; ဒါ​ပေမယ့် ငါက အလုပ်သင်အတွက် ပြင်ဆင်​နေပြီမလို့ ဂိမ်းထဲဝင်တဲ့အချိန် နည်း​တော့မှာ။

[ ပိုက်ကျန့် ] ; အားတဲ့အချိန်ကျရင် ထပ်ဆက်သွယ်ပါ။

နှစ်​ယောက်သား အဆက်အသွယ်လုပ်​နေကြသည့်တစ်ခုတည်း​သောနည်းလမ်းမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့်အဆက်အသွယ်နည်းလာခဲ့သည်။

စန်းရန်က ထုံးစံအတိုင်း ယီဟဲမြို့သို့ မကြာခဏသွား​လေ့ရှိပြီး အကြိမ်တိုင်း ​တွေ့မြင်​နေရခြင်းမျိုးမဟုတ်ပါ​သော်ငြား များ​သောအားဖြင့် သူမ၏လက်ရှိအ​ခြေအ​နေကို မြင်နိုင်ခဲ့၏။ သူမက ထပ်၍ပိန်လာသည့်အ​ကြောင်း ၊ ​ဘေးနားတွင် သူငယ်ချင်းအသစ်များ ရှိလာသည့်အ​ကြောင်း ၊ ဆံပင်ကို ထပ်ညှပ်လိုက်သည့်အ​ကြောင်း ၊ ပို၍ နှစ်လိုဖွယ်​ကောင်းလာသည့်အ​ကြောင်း...

​​နောက်တွင် Wechat ဆိုသည့် ဆက်သွယ်​ရေး App တစ်ခု​ အသစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။

တစ်ညတွင် စန်းရန်၏ New Friend ​ကော်လံထဲတွင် အနီစက်​လေး​ပေါ်လာ​သော​ကြောင့် ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ တစ်ဖက်လူ၏နာမည် 'ဝိန်း' ဆိုသည့်စကားလုံးနှင့်အတူ Id - wenyifan1024 အား ​တွေ့လိုက်ရ​တော့သည်။

ဖုန်းနံပါတ် Contact တဆင့် Add လာခြင်းဖြစ်သည်။

စန်းရန် စက္ကန့်ပိုင်းကြာကြာစိုက်ကြည့်ပြီးမှ လက်ခံသည့်​နေရာကို နှိပ်လိုက်၏။

တစ်ဖက်လူက သူ့အား မည်သည့်စကားကိုမှ လက်ဦးမှုယူ၍ ​ပြောလာခြင်းမရှိ။

ကြည့်ရသည့်မှာ သူ့ကို Add လာသည့်ကိစ္စကလည်း မှားနှိပ်သွားခဲ့သည့်ပုံပါပင်။

အချိန်တစ်ခုစာ ထပ်၍ ကြာသွားပြီးသည့်အခါ...

သူမ တင်လာသည့် ပထမဆုံးပို့စ်အား စန်းရန် ​တွေ့ခဲ့ရ၏။ ဓါတ်ပုံထဲတွင် သတင်းစာများကို အထပ်လိုက်စီထားပြီး ​ရေးထားသည့် Caption က ;

[ တစ်ပတ်စာ သတင်းစာ​တွေကိုကြည့်ပါဦး ၊ မနက်ဖြန် လုပ်စရာအလုပ်မရှိရင် ငါ စပြီး ကျက်​ရတော့မယ် ]

ကျုံးစစ်​ချောင်က ​အောက်ဘက်၌ ;

[ ဟား ဟား ဟား ဟား..အလုပ်သင်ဘဝ မဆိုးပါလား! ]

ဓါတ်ပုံ​ပေါ်ရှိလက်​ရေးစာများမှတဆင့် ယီဟဲ​နေ့စဥ်သတင်းစာမှန်း စန်းရန် သိလိုက်ရ၏။

​နောက်တစ်ကြိမ် ယီဟဲမြို့သို့ သွားသည့်အခါ သတင်းစာ​ရောင်းသည့်ဆိုင်တစ်ဆိုင်အ​ရောက်တွင် စန်းရန်၏​ခြေလှမ်းများ ရပ်သွားပြီး ထိုဆိုင်ဆီသို့ ​လျှောက်သွားခဲ့၏။ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှ ယွမ် ၁၀၀ တန်တစ်ချို့ကို ထုတ်လိုက်ပြီး သတင်စာ​ရောင်းသည့်အန်တီကြီးထံသို့ လှမ်း​ပေးလိုက်ကာ အညင်သာဆုံးစကားဆိုလိုက်သည်။

"အန်တီ..​ယီဟဲ​နေ့စဥ်သတင်းစာ​တွေကို ကျွန်​တော့်အတွက် ​နေ့တိုင်း တစ်ခုစီချန်ထား​ပေးလို့ရမလား"

"အာ..တစ်ခုစီချန်ထားရမှာလား"

"ဟုတ်ကဲ့..ကျွန်​တော် သုံးလ​နေရင် တစ်ခါလာယူပါမယ်"

------

ဝိန်းရိဖန် ဘွဲ့ယူသည့်​နေ့တွင် စန်းရန်က ဘွဲ့ယူသည့်ခန်းမထဲတွင်ရှိ​နေခဲ့ပြီး ​နောက်ဆုံးခုံတန်း၌ထိုင်ကာ သူမ စင်​ပေါ်တက်ပြီးဘွဲ့လက်မှတ်ယူသည်အား ကြည့်​နေခဲ့သည်။ သူမက သူငယ်ချင်းများ ဆွဲ​ခေါ်သည့်​နောက်သို့ပါသွားပြီး အမှတ်တရဓါတ်ပုံရိုက်​နေရန်ကိုလည်း ကြည့်​နေခဲ့သည်။

သူ့မျက်လုံးထဲတွင် သူမဟာ လူအုပ်ကြီးအလယ်၌ရပ်​နေသည့်တိုင် အမြဲတမ်းအတွက် အထင်ရှားဆုံးဖြစ်​နေသည့်တစ်​ယောက်တည်း​သောသူ...

အမြဲတမ်းအတွက် တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ရုံဖြင့် ​တွေ့မြင်နိုင်သည့်ဖြစ်တည်မှုပင်။

ထိုတဒင်္ဂ​လေးတွင် စန်းရန်က အိတ်ကပ်ထဲမှ လက်ကိုင်ဖုန်းကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ အ​ဝေးတစ်​​နေရာမှ​ ဝိန်းရိဖန်အား ​​ငေးကြည့်​နေခဲ့ကာ လူပင်လယ်ကြီးထဲ​ရောက်​နေသည့် သူမဟာ သူနှင့် တံတိုင်းတစ်ခုစည်းခြားထားသည့်အတိုင်း။

ဤမျှထိများပြားလွန်းသည့်အကြိမ်​ရေများတွင်..

သူမက တစ်ကြိမ်တစ်ခါ​လေး​တောင်မှ သူ၏တည်ရှိ​နေမှုကို သတိမထားမိခဲ့ဖူး..

ဟိုးအစမှ အဆုံးတိုင်..

သူမဟာ သူ့အား ဘယ်​တော့အခါကမှ မြင်ပုံမရခဲ့၏။

စန်းရန်က သူဝတ်​နေကျမဟုတ်သည့်စတိုင်လ်မျိုးဖြစ်​​သော ပုံစံကျသည့် အဖြူ​ရောင်ရှပ်တစ်ထည်နှင့် စတိုင်လ်ပန်ကို ဝတ်ထားသည်။ သူက ဖုန်းကို​မြှောက်လိုက်ပြီး ​လေးနှစ်ထက်မနည်းကြာခဲ့သည့်အချိန်တွင်​တော့ သူမ၏အ​ရှေ့မျက်​မှောက်၌ သူမ၏နာမည်ကို လှမ်း​ခေါ်မိလိုက်​တော့၏ ; "ဝိန်းရိဖန်"

အသံကြားရာအတိုင်း ဝိန်းရိဖန်က ဗလာချည်းသက်သက်လှမ်းကြည့်လာခဲ့သည်။

ဤတစ်ကြိမ်ဟာ စန်းရန်အတွက် ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ဦးထုပ်မ​ဆောင်း ၊ Mask မတပ်ဘဲ သူမ၏အ​ရှေ့တွင် ​ပေါ်လာခြင်းဖြစ်ရာ အလွန်တရာကိုမှ ​စိတ်လှုပ်ရှားခြောက်ခြားမိသွားရ​တော့၏။

သူမဘက်မှ သူ့ကို ​တွေ့မြင်သွားဖို့လည်း ​မျှော်လင့်မိသလို သူမဘက်က မ​တွေ့သွားဖို့ကိုလည်း ​တောင့်တပြန်သည်။

ဝိန်းရိဖန်၏အကြည့်များ သူ့မျက်နှာ​ပေါ်သို့ လုံးဝ​ရောက်လာသည့်ထိုအခိုက်အတန့်တွင်...

စန်းရန်က တစ်ဖက်သို့လှည့်သွားပြီး အခြားဦးတည်ရာဘက်သို့ ​လျှောက်ထွက်လာခဲ့​တော့သည်။ ​ခေါင်းငုံ့ထားပြီး ဖုန်းမျက်နှာပြင်ထက်မှ ဝိန်းရိဖန်၏ပုံကို ကြည့်​နေခဲ့ကာ သူမ၏မျက်နှာထက်ရှိအပြုံး​သေး​​သေး​လေးက ဘွဲ့ရသည့်​ပျော်ရွှင်ခြင်းများကြား နစ်​မျော​နေသလိုပါပင်။

သည်လိုဆိုမှ​တော့..

သူမ ​ပျော်ရွှင်​နေတဲ့​နေ့ရက်မှာ..

​မ​တွေ့သင့်တဲ့သူကို မ​တွေ့လိုက်တာ အ​ကောင်းဆုံးပါပဲ..

    people are reading<First Frost (Myanmar Translation)>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click