《First Frost (Myanmar Translation)》Extra 1

Advertisement

အားလပ်ရက်ရှည်ကြီးမပြီးဆုံးခင် စု​ဟောက်အန်းက ဦး​ဆောင်၍ အထက်တန်းသူငယ်ချင်းများ ပြန်လည်​တွေ့ဆုံပွဲ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

ဖိတ်ကြားထားသည့်လူအများစုမှာ သူတို့၏ အထက်တန်း တတိယနှစ်မှ အတန်း​ဖော်များဖြစ်ပြီး ဝိန်းရိဖန်က အထက်တန်း ဒုတိယနှစ်အ​စောပိုင်း၌ ​ကျောင်း​ပြောင်းသွားသည့်သူဖြစ်သဖြင့် သူတို့အုပ်စုထဲမပါ​ပေ။ သို့​သော်လည်း စု​ဟောက်အန်းက သူမကိုပါ ဖိတ်ထားသည့်အပြင် စန်းရန်​ရော ကျုံးစစ်​ချောင်ကပါ အတူတူသွားကြရန် ​ပြောဆိုလာခဲ့သည်။

ဝိန်းရိဖန် ချက်ချင်းလက်ခံလိုက်​သော်ငြား အလုပ်ကိစ္စများက အစဥ်အမြဲများ​နေခဲ့ရာ ​တွေ့ဆုံပွဲချိန်းထားသည့်ရက်ကို သတိတရဖြစ်မ​နေဘဲ ​မေ့သွားခဲ့သည်။ ထို​နေ့က တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သူမ၏ပိတ်ရက်လည်းဖြစ်​နေ​သော​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန်က အိပ်ရာထဲ၌ ဖုန်းကစား​နေရင်း မသိလိုက်ဘာသာ အိပ်​ပျော်သွားခဲ့၏။

အိပ်မှုန်စုံမွှားအ​ခြေအ​နေကြားတွင် စန်းရန်က အိပ်ရာ​ပေါ်မှထသွားပြီး အဝတ်အစားလဲ​နေသည့်အသံများကိုကြားလိုက်ရသည်။

မိနစ်အနည်းငယ်ကြာပြီးသည့်အခါ စန်းရန်က သူမအား လှမ်း​ခေါ်လာ၏။

"ဝိန်းရွှမ်းကျန့်..အိပ်ရာထ​တော့"

ဝိန်းရိဖန် အထိုက်အ​လျောက်သာအသံပြုလိုက်၏။

"အင်း"

ထပ်၍ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာသွားပြီးသည့်အခါ စန်းရန်က လှမ်းကြည့်လာ၍

"အခု မထရင် ​နောက်ကျ​တော့မှာ​နော်"

ဝိန်းရိဖန်က ထိုအခါတွင်မှ ခြုံ​စောင်ကိုလှပ်ပြီး အိပ်ချင်​နေဆဲဖြစ်​သော ခပ်​မှေး​မှေးမျက်လုံးများကိုဖွင့်ကာ ရီ​ဝေ​ဝေဖြင့်​တွေးကြည့်လိုက်၏။ တုံ့ပြန်ဖို့ရာ အချိန်သိပ်မယူပါ​သော်ငြား နှောင့်ယှက်ခံရခြင်း​ကြောင့် အသံစတို့မှာ​တော့ အလိုမကျ​ချေ။

"ငါ ဒီ​နေ့ ပိတ်ရက်ရတယ်​လေ"

စန်းရန် ;

"​တွေ့ဆုံပွဲ"

ဝိန်းရိဖန် အမှတ်ရသွားခဲ့ပုံရကာ အချိန်ကိုတစ်ချက်လှမ်းကြည့်ပြီး ထထိုင်လိုက်သည်။ အချိန်မဆွဲ​တော့ဘဲ ​ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့လိုက်၏။

ဝိန်းရိဖန် ပြန်ထွက်လာသည့်အချိန်တွင် စန်းရန်က ပြင်ဆင်နှင့်ပြီးဖြစ်ကာ အိပ်ခန်းထဲရှိ ဆိုဖာ​ပေါ်တွင်ထိုင်ပြီး ဖုန်းကစား​နေ၏။ သူမ အဝတ်အစားများကို အလျင်းသင့်သလို ​မွှေကြည့်ရင်း စန်းရန်နှင့်လည်း စကားဆိုလိုက်သည်။

"ငါ မသွားလို့မရဘူးလား"

စန်းရန် မျက်လုံးပင့်ကြည့်လာ၍

"ဘာလို့လဲ"

"အိပ်ချင်လို့"

စန်းရန်က လက်ကိုင်ဖုန်းကို ​ဘေးချထားလိုက်ပြီး ဆိုဖာအ​နောက်သို့မှီထိုင်လိုက်၏။

"ဘာလို့များ ဒီ​လောက်​တောင် အိပ်နိုင်ရတာလဲ..မသိရင် ကိုယ်ကပဲ မင်းကို အနိုင်ကျင့်နှိပ်စက်ထားသလိုလိုနဲ့"

ဝိန်းရိဖန်က အနားသို့​လျှောက်သွားပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်​ပေါ်၌ လှဲလိုက်ကာ အင်္ကျီတစ်ဝက်နီးပါးကို အ​ပေါ်ပင့်ထားရင်း အတွင်းဝတ်အင်္ကျီ၏အ​နောက်ဘက်ကို လှမ်းကိုင်​နေ၏။ သူမ၏ပုံစံက အိပ်ချင်​နေဆဲဖြစ်ပြီး ဤစကားတစ်ခွန်းကိုလည်း​ထောက်ခံသည့်သ​ဘောဖြင့် ​ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။

"နင် ငါ့ကို မအိပ်ခိုင်းဘူး​လေ"

"မင်း ကျိုးသင့်​ကြောင်းသင့်​လေးလည်း ​ပြောပါဦး..ကိုယ် ဘယ်မှာ မင်းကို မအိပ်ခိုင်းလို့လဲ"

စန်းရန်က သူမ၏အင်္ကျီကိုဆွဲချ​​ပေးလိုက်၍

"မင်းဘက်ကစပြီး ကိုယ့်ကို ညလုံး​ပေါက်​နေ​အောင်လုပ်လို့..နားလည်လား?"

"...."

စက္ကန့်ပိုင်းကြာသွားပြီးသည့်အခါ။

စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်၏မျက်ဝန်းများကို စိုက်ကြည့်ရင်း လက်​ချောင်းများက သူမ၏​ကျောပြင်ဘက်သို့​ရောက်လာ၏။

"အပြင်က သွားမှာလား မသွား​တော့ဘူးလား..ကိုယ့်​ပေါ်က​နေ မဆင်း​ဘဲနဲ့ အဲ့ဒီချိတ်​တွေကို လောင်ဇစ်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ချိတ်​ပေးလို့လဲ"

ဝိန်းရိဖန်လည်း သူ့ကိုကြည့်​နေရင်း 'အို့' ဟု အသံတစ်ချက်ပြုကာ အ​နောက်ဘက်သို့လှည့်​ပေးလိုက်၍

"ငါမှ ချိတ်လို့မရ​သေးတာ"

"...."

"နင် ငါ့ကို ချိတ်​ပေး"

"...."

အဝတ်အစားလဲပြီး​နောက်တွင် ဝိန်းရိဖန်က မှန်တင်ခုံ​ရှေ့၌ထိုင်ပြီး မိတ်ကပ်လိမ်း​နေလိုက်၏။ စန်းရန်က နဂို​နေရာ၌သာထိုင်​နေဆဲဖြစ်ပြီး သူမအား လှမ်းကြည့်​နေရင်း

"မင်းရဲ့ အိပ်ရာနိုးနိုးချင်း​ဒေါသထွက်တတ်တဲ့အကျင့်ကို ဘယ်ချိန်မှ ပြင်​ပေးမှာလဲ"

ဝိန်းရိဖန်က အ​နောက်လှည့်ကြည့်​လာ၏။

"အမ်?"

"အိပ်​ရေးဝဝ မအိပ်ရတာနဲ့ဘဲ မျက်နှာ​ပေးက လူကို မမှတ်မိ​တာလိုလို မသိ​တော့တာလိုလိုလုပ်တာ​တွေ"

စန်းရန်က အထက်စီးဆန်ဆန်ဖြင့်လှမ်းကြည့်​နေပြီး စုတ်တစ်ချက်ကို အသာအယာသပ်ကာ အနည်းငယ်မ​ကျေမနပ်ဖြစ်ရသည့်ပုံစံဖြင့်

"ကိုယ့်မှာ မင်းကို အိပ်ရာနှိုးရတဲ့အချိန်တိုင်း စကားကို သုံးခွန်း​ပြည့်​အောင်​တောင် အသံထွက်မရဲဘူး"

"ဒါဆိုလည်း နင်.."

ဝိန်းရိဖန် ဘယ်လိုပင်​တွေးကြည့်ပါ​စေ စန်းရန် မလုပ်ရဲသည်မှာ မဖြစ်နိုင်။

"ငါ့ကို အိပ်ရာလာမနှိုး​​နဲ့တော့​လေ"

"...."

စ​နောက်ကျီစယ်​နေခြင်း​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန်လည်း ​တော်​တော်​​လေးစိတ်ကြည်လာရ၏။ ထို့​ကြောင့် စန်းရန်နှင့် ငြင်းခုံဖို့ရာ ဆုံးဖြတ်လိုက်၍

"ပြီး​တော့ နင်လည်း အိပ်ရာနှိုးခံရတဲ့ချိန်မှာ ​ဒေါသထွက်တာပဲ..ပုံမှန်အချိန်မှာဆိုရင်လည်း စိတ်ကမရှည်ဘူး"

စန်းရန်က မသိမသာမျက်​မှောင်ကျုံ့လိုက်သည်။

"အဲ့ဒါ​ကြောင့်မလို့ ငါတို့နှစ်​ယောက် အချင်းချင်း​ လိုက်​လျောညီ​ထွေ​နေလိုက်ရ​အောင်..ဟုတ်ပြီလား"

"...."

စန်းရန် ​ရေး​ရေး​လေးပြုံးလိုက်ပြီး သူ့အား အိပ်ရာလာနှိုး​ပေးသည့်အခါတိုင်းတွင် ကလိမ်ကကျစ်ကျလွန်း​သော ထိုမျက်နှာ​လေးအားမြင်​ယောင်ကြည့်ရင်း ထပ်၍ မငြင်းခုံလို​တော့၏။

"အင်း"

--------

​တွေ့ဆုံပွဲအတွက် ချိန်းထားသည့်​နေရာမှာ စား​သောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်။

နှစ်​ယောက်သားက ဓါတ်​​လှေကားထဲ ဝင်လာပြီး​နောက် တတိယအလွှာကို နှိပ်လိုက်၏။ ဝိန်းရိဖန်က စန်းရန်အား အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့လှမ်းကြည့်လိုက်လျှင် သူသည်လည်း အိပ်ချင်​နေ​သေးသည့်ပုံစံမျိုးဖြစ်ကာ ​လေး​လေးပင်ပင် မျက်ခွံ ၊ ခပ်တင်းတင်း နှုတ်ခမ်းပါးတို့အပြင် မိုင်​ပေါင်းများစွာအ​​ဝေးမှပင် ခံစားမိ​စေနိုင်​သော သူ့မာန်မာနအ​ငွေ့အသက်များကိုလည်း ထုတ်လွှတ်ထား​သေးသည်။

သူမ၏အကြည့်များကို အာရုံခံမိသည့်သူက ပြန်လည် လှမ်းကြည့်လာ၍

"ဘာလဲ?"

ဝိန်းရိဖန်က သိမ်သိမ်​မွေ့​မွေ့​လေးပြုံးပြလိုက်ရင်း

"နင် အရမ်း​ချော​နေလို့"

"အို့..ဒါ​ပေမယ့် Cctv ​​တွေရှိ​နေတယ်"

အသံတစ်ချက်အထွက်တွင်​တော့ စန်းရန်မှာ နတ်ဘုရားတို့​နေထိုင်ရာမှ တိရိစ္ဆာန်ကမ္ဘာထဲ ဆွဲချခံရသည်နှင့်ပင် တူသွားခဲ့​တော့၏။

"အိမ်​ရောက်မှ ဆက်​ပြော"

"...."

ဒါက ဘာဆက်​ပြောစရာအ​ကြောင်း ရှိလို့လဲ?

ဒါက! ဘာကို! ဆက်ပြီး​ပြော​ပေးရဦးမှာလဲ! ! !

Advertisement

ဝိန်းရိဖန်အတွက်​တော့ ဤကဲ့သို့​သော လူအမျိုးအစားအား တစ်ခါမှမ​တွေ့ခဲ့​ချေ။ သူမက မျက်နှာထားလည်း တည်တည် ၊ စကားကိုလည်း ခပ်တည်တည်ဖြင့် ဆိုလိုက်၏။

"ဒါဆို နင်က ​တော်​တော်​လေး သတ္တိနည်းတဲ့သ​ဘော​ပေါ့​နော်"

စန်းရန်ဘက်မှ ​နောက်တစ်ကြိမ် စကားမဆိုခင် ဓါတ်​လှေကားက တတိယအလွှာသို့​ရောက်လာခဲ့သည်။ ဝိန်းရိဖန်က သူ့ကို ဆွဲ​ခေါ်လာခဲ့ပြီး ဤအ​ခြေအ​နေကိုအခွင့်​ကောင်းယူကာ စကားလမ်း​ကြောင်းလွဲလိုက်သည်။

"စု​ဟောက်အန်း​ ပြောထားတဲ့အခန်းနံပါတ်က ဘယ်​လောက်လဲ"

စန်းရန်မှာ ပျင်းပျင်းရိရိဖြင့် အဓိပ္ပါယ်ပါပါစကားဆိုလာခဲ့သည်။

"သတ္တိရှိ​ပေးရမလား"

"...."

​နောက်တစ်စက္ကန့်။

လူသွားလူလာများရှိ​နေသည့်​ကော်ရစ်တာထက်တွင် စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်၏​ခေါင်းအ​နောက်ဘက်ကို ရုတ်တရက်ထိန်းကိုင်လိုက်ပြီး သူရှိရာအရပ်သို့ တိုး​ခေါ်လာခဲ့ကာ သူ့​ခေါင်းကိုငုံ့ ၊ သူမ၏နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး သူ့လျှာဖျားကို အတွင်းထဲတိုးဝင်ပစ်ကာ ဖွဖွ​လေးစုပ်ယူလိုက်၏။

ဖြစ်စဥ်​တစ်ခုလုံးမှာ သုံးစက္ကန့်ခန့်မျှပင် ကြာလိုက်သည်။

ဝိန်းရိဖန်က ​နေရာ၌သာ ​ကြောင်အမ်း၍ရပ်​နေ​လေပြီး ယခုလိုအပြုအမူမျိုးရှိလာလိမ့်မည်ဟု လုံးဝ မထင်ထားခဲ့ပါ​ပေ။

စန်းရန် ​နောက်တစ်လှမ်းဆုတ်လိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်း​ပေါ်​ ပေလာခဲ့သည့်နှုတ်ခမ်းနီအား လျှက်လိုက်၍ မျက်ခုံးများကလည်း မထီမဲ့မြင်ပြုပြ​နေသလို ပ​ရောပရည်လုပ်​နေသည့်အသွင်ဖြင့်

"ဝိန်းရွှမ်းကျန့်..ကိုယ့် ဒီအသက်အရွယ်​ရောက်တဲ့အချိန်ထိ ကိုယ့်ကို စိန်​လာခေါ်​ဖူးတဲ့သူတိုင်း ဘယ်သူကမှ ကိုယ့်ကို အနိုင်မယူနိုင်ဘူး"

"...."

"မင်း လိုချင်တယ်ဆိုရင်​တော့ ကိုယ် မင်းကို ​သေချာ​ပေါက်​ပေးမှာ​လေ..ဘယ်လိုလဲ.."

စန်းရန်က လက်ဆန့်ထုတ်လာပြီး သူမ၏နှုတ်ခမ်း​ထောင့်စွန်းကို အသာအယာပွတ်သပ်လာကာ စကားသံက တစ်ချက်မှ​လျော့မသွားဘဲ

"လာဦးမှာလား?"

စန်းရန်၏အရှက်မရှိမှုများအား ဝိန်းရိဖန် အမှန်တကယ် လက်​မြှောက်ရပြီပင်။

ဤကာလများထဲတွင် ဝိန်းရိဖန် နားလည်သွားခဲ့ရသည့်တစ်ခုမှာ စန်းရန်က မလုပ်ရဲသည့်အရာဟူ၍မရှိ။

သူမအား အ​လျော့​ပေးချင်သည့်အတွက်​ကြောင့်ဖြင့် ဟိုယခင်ကလုပ်ရပ်တိုင်းဟာ မလုပ်ရဲချင်​ယောင်​ဆောင်ထားခြင်းသာ။

နှစ်​ယောက်သားက သီးသန့်အခန်းထဲဝင်လာသည့်အခါ လူ​တော်​တော်များများ ပြည့်လို့​နေပြီ။ စားပွဲဝိုင်းကြီးနှစ်ဝိုင်းက ဘယ်​တစ်ဖက် ညာတစ်ဖက်ရှိ​နေပြီး ကျုံးစစ်​ချောင်၏​​ဘေးခုံ နှစ်​နေရာမှာ အလွတ်ရှိ​နေဆဲဖြစ်ကာ သူတို့အတွက် ​နေရာယူထား​ပေးပုံရသည်။

နှုတ်ဆက်စကားဆိုပြီး​နောက် ဝိန်းရိဖန်က အခန်းတွင်း​ဝေ့ကြည့်လိုက်ရာ ​ရောက်​နေကြသည့်လူအများစုမှာ သူမ သိ​နေပြီးသားလူများ ဖြစ်သည်။ တစ်ချို့မှာ သိပ်မကြာ​သေးခင်က ​ကျောင်းအထိမ်းအမှတ်ပွဲတွင် ​တွေ့ခဲ့သူများဖြစ်ပြီး အနည်းစုကို​တော့ လူနှင့်နာမည်ချင်း မတွဲမိ​တော့၏။

လူတစ်အုပ်ကြီးမှာ စား​သောက်ရင်း စကားစမြည်ဆို​နေကြပြီး စား​သောက်ပြီးသွားသည့်အခါတွင်လည်း အမြန်ထပြန်ဖို့ရာ ​လောမ​နေကြဘဲ သီးသန့်အခန်းထဲ၌သာ ကစားပွဲများကစား​နေကြ၏။ လူအ​ရေအ​တွက်အများကြီးရှိသည့်အတွက် စု​​ဟောက်အန်းက 'ဘယ်သူက ဝံပု​လွေလဲ' ဆိုသည့်ကစားနည်းကို ကစားရန်အကြုံပြုကာ စားပွဲဝိုင်းကို နှစ်ဘက်ခွဲလိုက်၏။

( ဘယ်သူက ဝံပု​လွေလဲ - လူ နဲ့ ဝံပု​လွေ ခွဲထားတဲ့ကဒ်​​တွေ ​ဝေပြီး ဝံပု​လွေကဒ်ရထားတဲ့သူကို လိုက်ရှာတာပါ ၊ ဝံပု​လွေကဒ်ရထားတဲ့သူကလည်း သူ မဟုတ်​ကြောင်း ငြင်းရမှာ )

ဤကစားနည်းအား ဝိန်းရိဖန်​ရော စန်းရန်ပါ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ကစားတတ်သည်ပင်။

သို့​သော် ကျွမ်းကျင်ပုံ ကျွမ်းကျင်နည်းမှာ​တော့ မတူ​ချေ။

တစ်​ယောက်မှာ စိတ်ခံစားချက်အတက်အကျများကို ​ဖော်ပြခြင်းမရှိ ၊ ​အမြဲတ​စေ အေး​အေး​ဆေး​ဆေး​နေတတ်သည့်အမူအရာ​ကြောင့် 'သူမ'၏စကားများဟာ အမှန် ဟုတ်မဟုတ် ကြည့်ရုံဖြင့် ​ဝေခွဲမရ ;

အခြားတစ်​ယောက်မှာ ​ပေါ့တိ​ပေါ့ပျက် ပျင်းတိပျင်းရွဲဖြင့် ကစားပွဲ​၏အ​ခြေအ​နေကို အဆုံးအစွန်ထိ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာနိုင်သည့်အပြင် 'သူ' ​ပြောသမျှစကားလုံးက ကျိုးသင့်​ကြောင်းသင့်ရှိလှသည်ဟု ခံစားမိသွား​စေသည်အထိ တစ်ဖက်လူအား အယုံသွင်းနိုင်ကာ ကစားသမားအားလုံးကို အခြားသူ​ပေါ်အာရုံ​ရောက်သွား​အောင် ပြုလုပ်နိုင်​ခြင်းပင်။

​နောက်ပိုင်းတွင်​ ဝိန်းရိဖန် နှင့် စန်းရန်မှာ အချင်းချင်းကူညီ၍မရ​အောင် ခွဲထုတ်ခံလိုက်ရ၏။ အားလုံးက သူတို့နှစ်ဦးကို ကစားပွဲအစတည်းက ​ဖော်ထုတ်လိုက်နိုင်ခြင်း​ကြောင့် ပြစ်ဒဏ်ကိုလည်း သူတို့နှစ်​ယောက်အား ပိုပိုသာသာ​လေး ​ပေး​နေ​တော့၏။

ကစားပွဲ​​၏အပြစ်ဒဏ်မှာ အရင်အတိုင်း အမှန်တိုင်း​ပြောခြင်း နှင့် လက်​တွေ့လုပ်ရဲခြင်း။

ကစားပွဲ တစ်ပတ် ပြီးဆုံးသွားသည့်အခါ 'တိုင်းသူပြည်သား'ကဒ်ပိုင်ရှင်များက အနိုင်ရသွားပြီး ဝိန်းရိဖန်​ရော စန်းရန်ကပါ 'သမန်းဝံပု​လွေ' ကဒ်ပိုင်ရှင်များဖြစ်​နေ၍ အပြစ်ဒဏ်ခံရ၏။

ဝိန်းရိဖန်က 'လက်​တွေ့လုပ်ရဲခြင်း' ကို ​ရွေးလိုက်ပြီး စန်းရန်က 'အမှန်တိုင်း​ပြောခြင်း' ကို ​ရွေးလိုက်၏။

ရှန့်လန်က စန်းရန်ကို လှမ်းကြည့်လာ၍

"မင်းရဲ့ အချစ်ဦးက ဘယ်သူလဲ"

အခြားသူများ၏အမြင်တွင်​တော့ ဤ​မေးခွန်းက အဓိပ္ပါယ်မရှိလွန်းသည်ဟု ထင်မြင်ကြပြီး မ​ကျေနပ်သံများ ထွက်လာကြသည်။ စန်းရန်က ​မေးဖျားကို မသိမသာ​လေးပင့်လိုက်ကာ ဝိန်းရိဖန် ရှိသည့်ဘက်သို့ လှည့်ကြည့်ပြီး ​ပြောင်တင်းတင်းသာ​ဖြေ၏။

"ဝိန်းရိဖန်"

"...."

အခြားတစ်ဖက်တွင်ထိုင်​နေသည့် အရက်​ရေချိန်နည်းသည့် အမူးသမား​လေး စု​ဟောက်အန်းက မျက်နှာနီနီဖြင့် မတ်တပ်ထရပ်ပြီး

"ဝိန်းရိဖန်..မင်းရဲ့ အချစ်ဦးကို ဖုန်း​ခေါ်​ပြ"

စားပွဲဝိုင်း​ရှိလူများအားလုံး တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ကာ ရှန့်လန်က အဘယ်​ကြောင့် ထို​မေးခွန်းကို​မေးရခြင်းအား နားလည်သွားခဲ့ကြသည်။

စန်းရန်အား စိတ်မကြည်မသာဖြစ်သွား​အောင် လုပ်လိုသည့်ရည်ရွယ်ချက်မှာ သိသိသာသာ။

စန်းရန်က စု​ဟောက်အန်းကိုလှမ်းကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းပါးကလည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့်ခပ်တန်းတန်းဖြစ်သွားခဲ့သည်။

"​သောက်ရမ်း​တွေ အဓိပ္ပါယ်ရှိ​နေတယ်​ပေါ့?"

ဝိန်းရိဖန်က စန်းရန် ဟန်​ဆောင်ပြီးလုပ်ပြ​နေသည့်အမူအရာကိုကြည့်ရင်း နှစ်စက္ကန့်မျှကြာပြီးသည့်အခါ သူ့သရုပ်​ဆောင်ကွက်များအတိုင်း အလိုက်သင့်ပူး​ပေါင်းလိုက်၏။

"ငါ့အချစ်ဦးက အခုတ​လော​လေးတင် ​စေ့စပ်ထားတာ..ဒီ​လောက်​နောက်ကျတဲ့အချိန်မှာ ဖုန်းဆက်လိုက်ရင် သူ့ကိုအ​နှောင့်အယှက်​ပေးသလိုဖြစ်​နေမှာစိုးတယ်"

စန်းရန်၏အမူအရာကို ကြည့်​နေရသည့် စု​ဟောက်အန်းမှာ အနည်းငယ်သတ္တိ​ကြောင်လာမိ၍

"အင်းပါ..ဒါဆိုလည်း မဆက်နဲ့​တော့..မင်း သူ့ရဲ့ပုံစံကိုပဲ တစ်ချက်​ပြောပြ"

Advertisement

"ဟုတ်ပြီ"

ဝိန်းရိဖန်က စန်းရန်ဘက်သို့လှည့်ကာ သူ့မျက်နှာအသွင်အပြင်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး ​ဖြေး​ဖြေးချင်းသရုပ်​ဖော်​ပေးလိုက်၏။

"အနက်​ရောင်ဆံပင်တို ၊ မျက်ခုံးထူထူ ၊ မျက်လုံး​တွေက အနက်​ရောင် ၊ မျက်ရစ်နှစ်ထပ် ၊ နှာတံမြင့်မြင့် ၊ နှုတ်ခမ်းပါးပါး.."

စု​​ဟောက်အန်းက စိတ်ဝင်တစားဖြင့် နား​ထောင်​နေခဲ့ကာ ဝိန်းရိဖန် ဆက်၍

"ပြုံးလိုက်ရင် ညာဘက်နှုတ်ခမ်းစွန်းမှာ ပါးချိုင့်​လေးရှိတယ်"

ကျန်​နေသည့်သူများမှာ ​ပုံ​ဖော်ပြော​ပြနေသည့်လူကို ချက်ချင်းတန်းသိလိုက်ကြ၏။ စန်းရန်၏​အေး​အေးလူလူဖြစ်​နေသည့်အမူအရာကို လှမ်းကြည့်လိုက်ကြရာ အ​တွေးများက ပို၍​ပင် သေချာသွားခဲ့ရသည်။

"ဟုတ်လှချည်လား"

သို့​သော် စု​ဟောက်အန်းမှာ​တော့ စန်းရန်ဟု လုံးဝ မထင်ပါ​ချေ။

"​ယောက်ျားရင့်မာကြီးတစ်​ယောက်မှာ အဲ့လိုမိန်းမဆန်တဲ့ပါးချိုင့်ရှိ​နေတာမျိုးကို ဒီ​ခွေး စန်းရန်ကလွဲရင် အခြားသူဆီမှာရှိတာ ငါ မမြင်ဖူး​​သေးဘူး"

"...."

တစ်ခဏကြာပြီး​နောက် စု​ဟောက်အန်းမှာ တစ်စုံတစ်ရာကို သိရှိသွားရသည့်အလား ရုတ်တရက်အသံတိတ်သွားခဲ့​တော့သည်။ စကားလမ်း​ကြောင်းက ဤ​နေရာ၌ရပ်သွားခဲ့ကာ ကစားပွဲကို​နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်စပြီး ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခွင်က ပြန်စည်ကားခဲ့၏။

ဤကစားပွဲပြီးသွားသည့်အခါ ​​ယောက်ျား​လေးတစ်​ယောက်က 'လက်​တွေ့လုပ်ရဲခြင်း'ကို​ရွေးလိုက်သဖြင့် ပြစ်ဒဏ်အဖြစ် အပြင်ဘက်ရှိ ​မိန်းက​လေးတစ်​ယောက်၏ Wechat အ​ကောင့်​တောင်းယူရမည်ဖြစ်ကာ လူအများစုက ​နောက်မှလိုက်ကြည့်ကြ၏။

ပုံမှန်အချိန်ဆိုလျှင် ယခုလိုစည်စည်ကားကားအ​ခြေအ​နေမျိုးတွင် ထိပ်ဆုံးမှတက်ကြွ​​လေ့ရှိသည့် စု​ဟောက်အန်းသည် လက်ရှိအချိန်၌ အရက်ကိုသာ ငြိမ်၍​သောက်​နေ​လေ၏။ ရုတ်တရက်ဆိုသလို စန်းရန်၏​ဘေးနား၌ မတ်တပ်လာရပ်ပြီး

"ငါ့​ကောင်ကြီး"

စန်းရန်က ​မော့ကြည့်လိုက်၍

"ဘာလဲ"

စု​ဟောက်အန်းက စိုက်ကြည့်​နေ​လေပြီး

"ငါ မင်းအတွက် ဝမ်းနည်းတယ်ကွာ"

စန်းရန် ; "?"

စန်းရန်၏​ဘေးတွင်ထိုင်​နေသည့် ဝိန်းရိဖန်မှာ စု​ဟောက်အန်း၏ ရုတ်တရက်အပြုအမူကြီး​ကြောင့် အနည်းငယ်​​ကြောင်အမ်းသွားခဲ့ရ၏။

"ငါ..."

စု​ဟောက်အန်းက အရက်နံ့များ မွှန်ထူ​နေပြီး စကား​ပြောသံမှာလည်း ပြတ်​တောင်းပြတ်​တောင်းဖြစ်​နေရင်း

"..စ​နောက်မိတာ​တွေအားလုံးက ငါ့အမှား​တွေပါ"

အခြားတစ်ဖက် စားပွဲဝိုင်းမှ လူများကလည်း လှမ်းကြည့်လာကြသည်။

​ယောက်ျားရင့်မာကြီးတစ်​ယောက် သူ့အ​ရှေ့တွင် လာငိုပြ​နေသည်အား မြင်​နေရသည့် စန်းရန်မှာ ​ကြောင်​တောင်​တောင်ပင်ဖြစ်သွားရ​၍

"မင်း ဘာဖြစ်​နေတာလဲ"

"မင်း စေ့​တောင်​စေ့စပ်သွားပြီ..မင်း ​နေ့​နေ့ညည​ ​တောင့်တမက်​မော​နေတဲ့နတ်သမီး​လေးနဲ့ မင်္ဂလာ​ဆောင်ဖို့အတွက်လည်း လွယ်ကူခဲ့တာမဟုတ်ဘူး..အားလုံး ငါ့အမှား​တွေပါ!..ဒီ​နေ့မှာ​တော့ အမှန်တရားတစ်ခုကို မင်း သိ​သွားအောင် လုပ်​ပေးမှဖြစ်​တော့မယ်!"

စု​ဟောက်အန်း၏အသံမှာ တစ်ဖက်လူ မကြားမည်စိုးရိမ်၍လားမသိ ၊ အကျယ်ကြီးကို ဟိန်းထွက်​နေ​လေပြီး

"လက်စသတ်​တော့ မင်းက အစားထိုးခံတစ်​ယောက်သာသာ ပါပဲ!"

"...."

"ပါးချိုင့်ကို အစားထိုးခံထားရတာ!"

"...."

​ဘေးစားပွဲမှလူများမှာ အ​ခြေအ​နေကို နားမလည်ဘဲ 'အစားထိုးခံ' ဆိုသည့်စကားလုံးကိုသာ ကြားလိုက်ကြရ၏။ ထို့အပြင် စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်အား ခက်ခက်ခဲခဲလိုက်ပိုးပမ်းခဲ့သည့်တိုင် မရလိုက်သည့်ကိစ္စကိုလည်း သိထားကြသဖြင့် ထိုလူတစ်စုမှာ စန်းရန်အား ကရုဏာသက်သလို လှမ်းကြည့်လာကြ​တော့သည်။

စန်းရန် နဖူး​ကြောများပင်တွန့်သွားရပြီး မျက်နှာ​ပြောင်နှင့် စိုက်ကြည့်​နေလိုက်၏။

သည်အချိန်တွင် စု​​ဟောက်အန်းက ဝိန်းရိဖန်ဘက်သို့ လှည့်လိုက်ကာ အ​မေအိုကြီးတစ်​ယောက်လိုလိုဖြင့်

"ဝိန်းရိဖန်..စန်းရန်ရဲ့ ဒီအကျင့်ကြီးကို သာမန်လူ​တွေ ခံနိုင်ရည်မရှိဘူးဆိုတာကို ငါလည်း နားလည်တယ်..."

ဝိန်းရိဖန်က ဂရုတစိုက်ဖြင့်ပင် နား​ထောင်​နေလျက်။

"ရုပ်ရည်က​တော့ကွာ..အရမ်းအမိုက်စားလို့ ​ပြောလို့မရ​​ပေမယ့်လည်း.."

စု​​ဟောက်အန်းက ဆက်၍

"အသက်ရှည်​စေမယ့်ပါးချိုင့်တစ်ခု​ကြောင့်မလို့ မင်းကြိုက်မိသွားတယ်ဆိုရင်​တောင်..ဒါ​ပေမယ့်ကွာ..မင်း သူ့ကို ဒီလိုမျိုး အစားထိုး......."

စန်းရန် ဆက်နားမ​ထောင်နိုင်​တော့​ပေ။ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး စု​ဟောက်အန်းအား ဆွဲကိုင်ကာ ဝိန်းရိဖန်ကိုကြည့်ရင်းစကားဆိုလိုက်၏။

"ဒီ​ကောင် အမူး​ပြေသွား​အောင် ကိုယ် သွားလုပ်​ပေးလိုက်ဦးမယ်"

ထို့​နောက် စု​ဟောက်အန်းအား ဆွဲ​ရမ်း၍​ခေါ်သွား​လေကာ စုတ်တစ်ချက်သပ်လိုက်၏။

"သွားမယ်..​သောက်ရှက်ကွဲ​အောင် မလုပ်စမ်းနဲ့"

ထိုနှစ်ဦးထွက်သွားပြီးသည့်အခါ သီးသန့်အခန်းမှာ အ​တော်ပင်တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ရ​တော့သည်။

ဝိန်းရိဖန်က ​တွေး​တွေးဆဆ​လေးဖြစ်သွားရင်း အခြားသူများအား ​မေးကြည့်လိုက်၏။

"ငါ ခုဏတုန်းက​ပြောတဲ့ အချစ်ဦးဆိုတဲ့တစ်​ယောက်က စန်းရန်ဆိုတာကို နင်တို့ ခန့်မှန်းနိုင်ကြတယ်မလား"

မိန်းက​လေးတစ်ဦးက ပြန်​ဖြေလာသည်။

"ခန့်မှန်းနိုင်တယ်"

အခြားသူများကလည်း သူတို့ ခန့်မှန်းမိ​ကြောင်း အသီးသီး​ပြောပြလာကြသည်။

ထိုအခါတွင်မှ ဝိန်းရိဖန် သက်ပြင်းချလိုက်နိုင်၏။ အခြားစားပွဲဝိုင်းမှသူများက အ​ခြေအ​နေကို လှမ်းအကဲခတ်​နေကြဆဲဖြစ်​သော​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန်က ပြုံးရင်း စကားထပ်ဆိုလိုက်၏။

"အဲ့လိုဆိုရင် ပြီးတာပါပဲ..အရင်တုန်းက ငါ စန်းရန်ကို အကြာကြီးလိုက်ခဲ့ရတာ​လေ..​ပြောပြဖို့က ခက်​နေခဲ့လို့​..စန်းရန်ကလည်း ငါ့ကို မျက်နှာသာ​ပေးချင်​တော့ သူ့သူငယ်ချင်း​တွေကို ဒီအ​ကြောင်းမ​ပြောပြထားဘူး ထင်တယ်"

အခြားသူက တဟားဟားရယ်ကြရင်း စကား​ခေါင်းစဥ်က သည်အတိုင်း​လေးသာ ​ကျော်ချသွားခဲ့၏။

တစ်ခဏကြာသွားသည့်​နောက်တွင် ရှန့်လန်က တစ်ဖက်လှည့်ပြီး ရယ်ချင်သလိုလိုဖြစ်​နေသည့်ဟန်ဖြင့် ဝိန်းရိဖန်အား စကားဆိုလာခဲ့၏။

"မင်းကသာ စန်းရန်ကို မျက်နှာသာ​ပေး​နေတာပါ..စု​ဟောက်အန်းဆီက​နေ ငါ အကုန်ကြားထားပြီးပြီ..စန်းရန်က ​ရောက်​လေရာအရပ်မှာ မင်း သူ့ကို လိုက်ပိုးပမ်းတဲ့အ​ကြောင်း​လေကျယ်ထားပြီးပြီ..တစ်​ယောက်မှ မယုံဘူး"

"...."

အခြားတစ်ဖက်တွင်။

စု​ဟောက်အန်းတစ်​ယောက် စန်းရန်၏အတင်းအကြပ်ဖိ၍ မျက်နှာသစ်​​ပေး​နေခြင်းကိုခံရကာ အသည်းအသန်ရုန်းကန်လိုက်ရပြီး​နောက်တွင် အသိစိတ်တို့က တမုတ်ချည်းပြန်ကပ်သွား​တော့သည်။

"ငါ-ူး..မင်း ​အ​သေသတ်​နေတာလား!..ငါလည်း ဝိန်းရိဖန်ရဲ့လ​ရောင်ဖြူ​လေးဆီမှာ ပါးချိုင့်ရှိ​နေလိမ့်မယ်လို့မှ မသိတာ!"

"...."

စန်းရန် လက်လွှတ်​ပေးလိုက်ပြီး တစ်ချို့​သောစကားများကို မ​ပြောချင်​တော့သဖြင့်

"မင်း တစ်​နေရာရာမှာများ ​သောက်ပြဿနာရှိ​နေတာလား"

စု​ဟောက်အန်း ; "?"

သို့​သော်ငြား လ​ရောင်ဖြူ​လေးဆိုသည့် စကားလုံးကို​တော့ စန်းရန် အ​တော်​​လေး သ​ဘော​တွေ့သွားခဲ့ကာ ခပ်​ရေး​ရေး​လေးပြုံးလိုက်ပြီး မျက်လုံး​ရှေ့ရှိ ငပိန်း​ကောင်နှင့်ပြိုင်၍ ငြင်းခုံမ​နေ​တော့​ပေ။

"မ​သောက်နိုင်ဘူးဆိုရင် မ​သောက်ဘဲ​နေ..​​အချိန်ပြည့် ဦး​နှောက်မပါတဲ့​ကောင်လိုလို မလုပ်စမ်းနဲ့"

စု​ဟောက်အန်းက လက်​ဆေးကန်​ပေါ် လက်​ထောက်ရင်း ပါးစပ်ထဲမှ​ရေများကို ​ထွေးထုတ်ပစ်လိုက်​၍

"​လောင်ဇစ်ရဲ့​ရေချိန်က ​ကောင်းပါတယ်ကွ"

စန်းရန်က အိတ်ကပ်ထဲမှ စီးကရက်ဘူးထုတ်လိုက်၏။

"မင်း ဘာဖြစ်လို့ ဒီကိစ္စကိုထုတ်မ​ပြောရတာလဲကွာ..သည်းညည်းခံထားမ​နေနဲ့​လေ..မင်း ငါ့​ရှေ့မှာ ဘာကိုမှ ဟန်​ဆောင်ထားစရာမလိုဘူး"

စု​ဟောက်အန်းက သက်ပြင်းချကာ စန်းရန်၏ပုခုံးကို ပုတ်ရင်း

"ထပ်ပြီး ​သေ​သေချာချာစဥ်းစားကြည့်လိုက်ကွာ..တစ်သက်လုံးကြီး​တော့ ဒီလိုမျိုးအစားထိုးခံအဖြစ်နဲ့ ​နေသွားလို့မဖြစ်ဘူး"

စန်းရန်က ​​အေးတိ​အေးစက်စကားဆိုလိုက်၏။

"အဲ့ဒီလ​ရောင်ဖြူ​လေးက 'ငါ' ဖြစ်​နေမယ်လို့ မင်း မ​တွေးကြည့်မိဘူးလား?"

စု​​ဟောက်အန်းက ပုခုံးကိုထပ်ပုတ်​ပေးလာခဲ့၍

"အိပ်မက်မက်မ​နေပါနဲ့​တော့"

"...."

နှစ်​ယောက်သားက ​ကော်ရစ်တာအဆုံးထိ​လျှောက်လာကြပြီး ပြတင်း​ပေါက်နားတွင် စီးကရက်​သောက်​နေလိုက်ကြသည်။

စု​ဟောက်အန်းက မီးခြစ်ကိုယူပြီး မီးညှိလိုက်ရင်း အ​ခြေအ​နေကို ဖြည်းဖြည်းချင်းသ​ဘော​ပေါက်လာမိ​​တော့၏။

"ဝိန်းရိဖန်​ပြောတဲ့အချစ်ဦးက တကယ်ပဲ မင်း လား?"

စန်းရန်က မျက်ခုံးပင့်ပြပြီး စကားတစ်ခွန်းမဆို ၊ သို့​သော်ငြား အမူအရာနှင့်ပင် သိသာ​နေ​လေပြီ။

"ငါ​တော့ လက်​မြှောက်တယ်"

စန်းရန်၏မထီမဲ့မြင်ပြုပြ​နေသည့်အမူအရာကိုကြည့်ပြီး စု​ဟောက်အန်းသည် အခု​လေးတင်ရှိ​နေ​သေး​သော ကိုယ့်ကိုကိုယ်အပြစ်တင်စိတ်များအား ​ခွေး​ကျွေးပစ်လိုက်ပြီပင်။

"မင်း ငါ့ကို အမှန်တိုင်း​ပြောစမ်း..မင်းတို့နှစ်​ယောက် ဒီနှစ်​တွေထဲမှာ တစ်ချိန်လုံး ခိုးတွဲလာခဲ့ကြတာမလား"

"...."

စု​ဟောက်အန်းက ခနဲ့တဲ့တဲ့ရယ်လိုက်၍

"​သောက်ဆရာကြီးနိုင်ချက်!..​ဒါနဲ့များ လောင်ဇစ်က မင်း နဲ့ ဝိန်းရိဖန် အိမ်ခန်းအတူ​နေရ​အောင်လုပ်​ပေးတုန်းက မင်းကများ ငါ့ကို​ဒေါသထွက်​ပြသွားသေးတယ်​"

"ငါဆိုတဲ့ လူက.."

စန်းရန်က စီးကရက်ကို နှုတ်ခမ်းဖြင့်ကိုက်ထား​သော​ကြောင့် စကားသံတို့မှာ မ​ရေရာမ​သေချာ။

"ဒီလို မဆင်မခြင်နဲ့ရမ်းကားတဲ့အကွက်​မျိုးတွေကို မျက်လုံးထဲမထည့်ဘူး"

"...."

"ဒါ​ပေမယ့် မင်းကတောင် ငါ့မိန်းမ​လေးကို တံခါးဝ​ရှေ့ထိ ပို့လာ​ပေး​နေပြီဆိုမှ​တော့.."

စန်းရန်က စီးကရက်​ငွေ့များကိုမှု​တ်ထုတ်လိုက်ကာ စီးကရက်​ငွေ့များကြားမှအမူအရာဟာ​တော့ အနည်းငယ်​ဝေဝါးသွားပြီး လိုရာဆွဲ​တွေး၍စကားဆိုလာ​ခဲ့၏။

"ဒါ​ပေါ့..ငါ့မှာလည်း ငြင်းပစ်စရာ​အ​ကြောင်းအရင်းမရှိဘူး​လေ"

စု​ဟောက်အန်း အမှန်တကယ်ကို ဤအရှက်မရှိ​ပြောရဲ​နေသည့်​ကောင်၏မျက်နှာအား ​​ပြေး​ဆောင့်ပစ်ချင်​သော်ငြား 'မိန်းမ​လေး' ဆိုသည့်စကားလုံး​ကြောင့် အနည်းငယ်ဝမ်းနည်းအားငယ်သွားခဲ့ရသည်။

"​အေ့..ဖက်တီးက မင်္ဂ​လာ​ဆောင်သွားပြီ..မင်းက​တော့ အနည်းဆုံး ဆယ်နှစ်​လောက်​​ ထပ်စောင့်ဦးမယ်လို့ထင်​နေတာ..အခု​တော့ မင်းပါ မင်္ဂလာ​ဆောင်​တော့မှာလား"

စု​ဟောက်အန်းက ​တွေး​လေ​လေ ဝမ်းနည်းလာရ​လေ​လေ

"သွမ့်ကျားရွှီ​တောင်မှ မင်းညီမနဲ့"

"...."

"ငါက​ရော..ငါကျ​တော့ ထပ်ပြီး ထားခဲ့ခံရပြန်...."

တစ်ဝက်တစ်ပျက်​ပြောပြီးပြီးချင်းတွင် စု​ဟောက်အန်းက ချက်ချင်း စကား​ပြောင်းဆိုလိုက်၏။

"ထပ်ပြီး လမ်းခွဲရပြန်ပြီ"

"ဒီတစ်​ခေါက်က​ရော ဘာအ​ကြောင်းပြချက်နဲ့လဲ?"

"ငါ့ကို ကျပ်မပြည့်တဲ့​​ကောင်လို့ ထင်​နေပြန်ပြီ မလား?..စိတ်ခံစားချက်ကို မသိတဲ့​ကောင်?..အဲ့လိုသာဖြစ်​နေရင် ငါ ​ကောင်မ​လေး​တွေအများကြီး လိုက်နိုင်ခဲ့ပါ့မလား"

စန်းရန် ;

"မင်း အမြဲတမ်း ထားခံခဲ့​နေရတာပဲ​လေ..မဟုတ်လို့လား"

စု​ဟောက်အန်းက ဖြတ်ခနဲစူးစိုက်ကြည့်လိုက်​သော်ငြား စန်းရန်၏စကားလုံးများ​ကြောင့် တကူးတကစိတ်​သောက ​ရောက်မ​နေ​တော့​ချေ။ မိနစ်ပြီးကြာသွားပြီးသည့်အခါတွင်​တော့ စိတ်အ​ခြေအ​နေလည်း သက်သာသွားပြီဖြစ်၏။

"ဟုတ်ပါတယ်​​လေ..ရွှိုက်​ကောမှာ ဘာမှမ​ရှိ​တော့ရင်​တောင် နာမည်ကြီး​နေဦးမှာပဲ"

"...."

​တွေ့ဆုံပွဲအပြီး နှစ်​ယောက်သား အိမ်ပြန်​ရောက်ကြသည့်အချိန်။

စု​ဟောက်အန်း၏စကားတို့အပြင် သူ့ပါးချိုင့်သူ အမြဲတမ်းအမြင်ကတ်​နေခဲ့သည့်စန်းရန် အ​ကြောင်းကိုပါ ​တွေးမိပြီး ဝိန်းရိဖန်က တစ်စုံတစ်ရာအား ​တွေးဆမိကာ ပြုံး၍စကားဆိုလိုက်သည်။

"အားရန်"

ဧည့်ခန်းထဲရှိ ​လေ​အေး​ပေးစက်ကိုဖွင့်​နေသည့် စန်းရန် ;

"အမ်?"

ဝိန်းရိဖန်က စန်းရန်၏နှုတ်ခမ်း​ထောင့်စွန်းကိုကြည့်လိုခြင်းအလို့ငှာ အနားကပ်သွားလိုက်၍

    people are reading<First Frost (Myanmar Translation)>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click