《First Frost (Myanmar Translation)》Chapter 61

Advertisement

စန်းရန် အိမ်မှထွက်သွားပြီး​နောက်တွင်​တော့ ဝိန်းရိဖန်လည်း ပန်းကန်ခွက်​ယောက်များကိုသိမ်းဆည်းပြီး ​ရေချိုးရန် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့​တော့သည်။ အဝတ်အစားများချွတ်​နေရင်း မ​နေ့ညက ချန်ကျွင့်ဝိန်​ပြောသည့်စကားများကို တဖန်ပြန်​ကြား​ယောင်လာမိ၏ ၊ သူမ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကို ကြားခဲ့သည်မှာ အတည်ပြုစရာပင်မလို​ ၊ ​သေချာ​ပေါက်အမှန််တကယ်ပင်။

ချန်ကျွင့်ဝိန်က ထိုစကားများကို ပြန်လည်​ပြောပြ​နေသည်မှာ အမှန်တကယ်။

ဝိန်းရိဖန်၏နှလုံးသားထဲ မသိမသာ​လေး ရှုပ်​ထွေးလာရ​​တော့၏။

စန်းရန်​ပြောခဲ့သည့် ထိုစကားတစ်ခွန်းက သူမနှင့်သက်ဆိုင်မှုရှိမရှိဆိုသည်မှာလည်း မ​သေချာ။

သို့သည်တိုင် သက်ဆိုင်မှုမရှိရန်သာ ​မျှော်လင့်​​နေမိ​တော့၏။

ထိုစကားတစ်ခွန်းက စန်းရန်အရက်မူး​နေသည့်အချိန် သူငယ်ချင်းများနှင့် စကားအဖြစ်​ပြောလိုက်ခြင်းမျိုးသာဖြစ်ရန် ​မျှော်လင့်မိသလို ၊ ဤမျှထိရှည်ကြာခဲ့သည့်နှစ်များအတွင်း စန်းရန်က ​မည်သည့်အတွက်​ကြောင့်နှင့်မျှဖြင့် ​ခြေလှမ်းများတွန့်ဆုတ်သွားခြင်း ၊ မည်သည့်အရာအတွက်​ကြောင့်နှင့်မျှ ခလုတ်မထိဆူးမငြိဘဲ ဘဝကို ​ကောင်း​ကောင်းမွန်မွန်ဖြတ်သန်းလာ​ခြင်းမျိုးသာ ဖြစ်​စေရန် ​မျှော်လင့်ထားပါ​တော့သည်။

သည့်အထက်အပြင် သူမကြောင့်ဖြင့်လည်း အ​နှောင့်အယှက်တစ်စုံတစ်ရာ မရှိ​စေချင်ခဲ့၏။

တို​တောင်းလှသည့်အနားယူရက်​လေးမှာ မျက်စိတစ်မှိတ်စာအတွင်း အမြန်ကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည်။

​ရှေ့​​လျှောက်ရက်များအတွင်းတွင် မုချန်ယွင်၏သတိ​ပေးစကား​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန်သည် ဌာနမှ ထွက်လာသည့်အခါတိုင်း အပြင်ဘက်သို့စစ်​ဆေးကြည့်ဖြစ်ခဲ့သည်။ လုံခြုံ​ရေးဝန်ထမ်းများကို ​မေးကြည့်မိ​သော်လည်း ဤအချိန်များအတွင်း သူမအား လာရှာသည့်သူမျိုးရှိပုံမရ​ပေ။

ပုံမှန်မဟုတ်​သည့် မသင့်​လျော်​သောကိစ္စမျိုးများမရှိသည့်အတွက် ဝိန်းရိဖန်လည်း စိတ်သက်သာရာရသွားခဲ့သည်။

မိုးဖွဲ​လေးများသာရွာ​တော့သည့် ရာသီဥတုနှင့်အတူ ​နွေဦးရာသီထဲ တဖြည်းဖြည်းဝင်လာခဲ့သည်။ နန်းဝူမြို့၏အပူချိန်ဒီဂရီမှာ သိသိသာသာတိုးမြင့်လာသည်နှင့်အမျှ ​​ဆောင်းရာသီ၏အ​အေးဓါတ်များ လွင့်ပျယ်​ပျောက်ကွယ်သွားကာ လမ်းတစ်​လျှောက်ရှိ ကိုင်းခက်သစ်ပင်တို့တွင်လည်း ရွက်နုများ ​ဝေဆာလာခဲ့သည်။

ဝိန်းရိဖန်က အခု​လေးတင် တည်းဖြတ်ခန်းထဲမှထွက်လာပြီး ရုံးခန်းထဲဝင်ကာ ကွန်ပြူတာကိုဖွင့်လျှင်ဖွင့်လိုက်ချင်းပင် စုထျန်းက စကား​ပြောရန်အနားသို့​ရောက်လာခဲ့သည်။

"​အေ့..ငါကြားလာတာ ​ခွေး​ပေါက်​လေးက အလုပ်ထွက်စာတင်ထားတယ်တဲ့"

ဝိန်းရိဖန်က စကား​ပြော​​နေရာဘက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

စုထျန်းက ဆက်၍

"ငါ သာ့ကျွမ့်ဆီက​နေ ကြားရသ​လောက်က​တော့ ဒီအလုပ်ကို ဆက်ကိုမလုပ်​တော့တာတဲ့..သူက သတင်း​ထောက်အလုပ်ကို အစတည်းက ဝါသမာအပါဘူး သရုပ်​​ဆောင်ဘက်ကို ပိုအားသာတယ်လို့​ပြောတယ်..ပြီး​တော့ ရုပ်ရှင်အင်တာတိမ်းမန့်တစ်ခုက သူ့ကို စာချုပ်ချုပ်ဖို့ကမ်းလှမ်းထားတာမလို့ အလုပ်ထွက်မှာနဲ့ကွက်တိပဲ"

ဝိန်းရိဖန်က အသံတစ်ချက်ပြုရင်း

"​ကောင်းပါတယ်..ကိုယ်သ​ဘောကျတဲ့အလုပ်ကို လုပ်နိုင်တာ​ပေါ့"

"တကယ်ပဲမိုက်လိုက်တာ..သရုပ်​ဆောင်အလုပ်က ပိုက်ဆံအများကြီးဝင်တယ်မလား"

စုထျန်းက ပါးနှစ်ဖက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်၍

"နင်​ပြော​ပြောကြည့် ​နောက်ဆိုရင် သူ နာမည်ကြီးလာ​တော့မှာမလား..ငါတို့ သူ့ဆီက​နေ လက်မှတ်​တောင်းထားကြရင်​ရော..​ပြောမရရင် ​နောက်ဆို ​ပြန်ရောင်းစားလို့ရရင်ရမှာ"

ဝိန်းရိဖန်က ရယ်​နေရင်း ;

"ရတယ်​လေ"

အချိန်ကိုက်ဆိုသလို ဖုန်းတုန်ခါသံမြည်လာခဲ့သည်။

ဝိန်းရိဖန်က အကြည့်လွှဲရင်း ဖုန်းကို​ကောက်ယူဖွင့်ကြည့်လိုက်လျှင် စာပို့လာသူမှာ စန်းရန်။

စန်းရန် ; [ ဘယ်အချိန် အလုပ်ဆင်းမှာလဲ ]

ဝိန်းရိဖန် ; [ သိပ်မကြာခင် ]

ဝိန်းရိဖန်၏အမူအရာကို လှမ်းကြည့်​နေသည့်စုထျန်းက မ​နေနိုင်​​အောင်​မေးလာခဲ့သည်။

"ငါ ဘယ်အချိန်ကျမှ နင့်ရဲ့ဒီဘဲဘုရင်ကြီးနဲ့​တွေ့ရမှာလဲ?"

ဝိန်းရိဖန် ပြုံးပြလာရင်း

"​​​နောက်တစ်​ခေါက်​ပေါ့"

စုထျန်းက သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း အနည်းငယ်အားကျသည့်ဟန်ဖြင့်

"အင်းပါ..နင် သတင်း​ထောက်အလုပ်လုပ်​နေရင်း ဘယ်လိုလုပ်ပြီး​တော့ ဒီလိုချိုချိုရိုရို​လေးရည်းစားထား​နေနိုင်လဲဆိုတာ ​ပြောပြပါလား..ငါ့အ​ခြေအ​နေက​တော့ ရည်းစား​ကောင်​လေး​တောင် ​ပြောင်းပစ်ရ​တော့မလိုလိုပဲ..မသိရင် ငါ့ကို ဆက်ဆံ​နေတဲ့ပုံက ပင်ကွင်းစားတာခံရ​တော့မယ့်​နေ့ကို​စောင့်​နေရတဲ့ တီ​ကောင်လိုလိုနဲ့"

ဝိန်းရိဖန် ;

"အဲ့​လောက်ထိ​တောင် ​​အ​ခြေအ​နေပြင်းထန်​နေပြီလား"

စုထျန်း :

"ဟုတ်ပါတယ်ဆို"

မျက်လွှာချ၍ကြည့်မိလိုက်သည့်အခါ စန်းရန်၏ အသံမက်​ဆေ့နှစ်ခုက တိုက်ရိုက်အသံဖွင့်မြည်လာခဲ့၏။

"ဒါဆို ခဏ​နေကျရင် 'Overtime'ကိုဝင်လာခဲ့ဦး"

"ကိုယ် အရက်​သောက်ထားတာမလို့ ကား​မောင်းဖို့ အဆင်မ​ပြေဘူး"

ဝိန်းရိဖန်က မျက်​တောင်တစ်ဖျက်ခတ်ရင်း စာပြန်လိုက်သည်။

"​ကောင်းပြီ"

အခြားတစ်ဖက်တွင်။

စန်းရန်၏အပြုအမူကိုလိုက်ကြည့်​နေသည့် စု​ဟောက်အန်းခမျာ ​ဆွံ့အသွားလျက်ဖြင့်

"မင်း ဒီစကား​တွေကို ဘယ်လို​တွေးပြီး​တော့များ​ပြောထွက်လာတာလဲ?..ဒီအတိုင်း 'ငါ သူငယ်ချင်း​တွေနဲ့ဆုံ​နေတယ်..မင်း လာခဲ့ဦးမလား' လို့တန်း​မေးလိုက်ရင် ရပြီမဟုတ်ဘူးလား!"

စန်းရန်က မျက်လုံးပင့်ကြည့်ကာ အရက်ခွက်အား အသာ​ခေါက်ပြ၍

"ငါ မ​​သောက်ထားလို့လား?"

"မင်းစိတ်ထဲမှာ ဘာ​တွေ ​တွေး​နေမှန်းကို ဘယ်သူမှမသိဘူးများထင်​နေလား!"

စု​ဟောက်အန်း သည်းညည်းမခံနိုင်​တော့ဘဲ

"မနက်မိုး​လင်းက​နေ မိုးချုပ်တဲ့ထိ ​ကောင်မ​လေးအ​ကြောင်းကို ​သေ​လောက်​အောင်​ပြော..ဖက်တီး မင်္ဂလာ​ဆောင်မှာ ဝိန်းရိဖန်ကို ​ခေါ်လာတဲ့အချိန်ကစပြီး မင်းပါးစပ်ထဲမှာ တခြား​ပြောစရာစကားမရှိ​တော့တာလား"

စန်းရန်က စကားမဆိုဘဲ အရက်တစ်ငုံထပ်​မော့လိုက်သည်။

စု​ဟောက်အန်းက စန်းရန်၏လက်​ကောက်ဝတ်​ပေါ်ရှိ အနီ​ရောင်လက်ပတ်ကို ညွှန်ပြရင်း

"ပြီး​တော့ မင်းရဲ့ဒီလက်ပတ်..."

"မှန်ပါ့"

စန်းရန်က စု​ဟောက်အန်း၏စကားကို ဖြတ်​ပြောပြီး ဆိုဖာ​နောက်သို့ မှီချလိုက်၍

"စုံတွဲ​​တွေဝတ်တဲ့ဟာ..မင်းရဲ့မရီး ​ပေးထားတာ"

"...."

"မတတ်နိုင်ဘူး​လေ..​ကောင်မ​လေးက ငါနဲ့ ဒီဟာ ဆင်တူဝတ်ရတာကို သ​ဘောကျ​နေ​​တော့လည်း.."

စန်းရန်က ​မေးဖျားကိုခပ်​​မော့​​မော့ပင့်ပြီး ​လှောင်​ထေ့​ထေ့အမူအရာမျိုးဖြင့်

"သူ့ကို မ​ပျော်​​အောင်လုပ်လို့​တော့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ..ဟုတ်တယ်မလား?"

စု​ဟောက်အန်းက စိတ်ပျက်သွားသည့်အလား အ​ရေးမလုပ်​တော့​ပေ။

သိပ်ပင်မကြာလိုက်ဘဲ စန်းရန်က Wechat ထဲမှ ပြန်စာအား လက်ခံရရှိသည်နှင့်တပြိုင်နက် မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ ​ဘေးနားမှ အ​ပေါ်ထပ်ကုတ်အင်္ကျီကို လှမ်းယူပြီး သာမန်ကာလျှံကာပြုံးပြလိုက်၏။

"သွားပြီ​နော်..အားနာ​ပေမယ့် ​ကောင်မ​လေးက လာကြို​နေပြီမလို့"

စု​ဟောက်အန်းက တစ်သျှူးဖြင့်​ကောက်​ပေါက်​လေပြီး

"ထွက်သွားစမ်း!..လုံးဝ ပြန်မလာခဲ့နဲ့!"

Advertisement

-------

ဌာနမှထွက်လာသည်နှင့် ဝိန်းရိဖန်သည် လမ်းသရဲလမ်းမကြီးဆီသို့ တိုက်ရိုက်​လျှောက်လာခဲ့လိုက်၏။ 'Overtime' အဝင်ဝသို့​ရောက်​ရောက်ချင်းပင် စန်းရန်ထံသို့ မက်​ဆေ့ပို့လိုက်ကာ တစ်ဖက်မှပြန်စာကိုမ​စောင့်​တော့ဘဲ အထဲဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။

ဝိန်းရိဖန်က ဘားခုံ​နေရာထိ​လျှောက်လာပြီး ​​စောင့်​နေ၏။

ယမကာအ​ဖျော်ဆရာ 'ဟယ့်မင်​ပေါ်'က သူမအား မှတ်မိ​နေပြီဖြစ်သည့်အတွက် သူမ ဝင်လာကတည်းက ​ရေတစ်ခွက်ငှဲ့​ပေးလာခဲ့သည်။

"အစ်မ အ​ပေါ်တက်ပြီး ရန်​ကောဆီ တိုက်ရိုက်သွားမလား"

ဝိန်းရိဖန်က ပြုံးပြရင်း ​ကျေးဇူးတင်လိုက်၏။ သူမ ​တွေးကြည့်လိုက်ရင်း စန်းရန်အား တကူးတကဆင်းလာ​ခေါ်ခိုင်းစရာမလိုဘဲ ယခုလိုအ​ပေါ်လိုက်သွားလည်း အဆင်​ပြေသည့်အတွက် ​လှေကားရှိရာဘက်သို့လှမ်းကြည့်လိုက်၍

"ဒါဆို အစ်မ တက်သွားလိုက်​တော့..."

စကားမဆုံးလိုက်ခင် သူမ၏လက်​ကောက်ဝတ်အား တစ်စုံတစ်​ယောက်က ရုတ်တရက်ဖမ်းဆွဲလာခဲ့သည်။

ဝိန်းရိဖန် အသံတိတ်သွားခဲ့သည်။ အ​နောက်ဘက်ရှိလူမှာ သူမ လုံးဝမရင်းနှီးသည့်အ​ငွေ့အသက်မျိုးဖြစ်​နေ​ကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်းခံစားမိလိုက်သည့်အတွက် လက်ကို အလိုလိုလွှဲရမ်းပစ်ပြီး တစ်ချိန်တည်းဆိုသလို ​ဘေးတိုက်​စောင်းကြည့်လိုက်သည်။ မထင်မှတ်ထားစွာဖြင့် ​တွေ့လိုက်ရသည်မှာ အရက်မူး​နေသည့် 'ချယ်ရှင့်ဒယ်' ၏မျက်နှာပင်။

သူမ၏အသက်ရှူသံများ ရပ်တန့်သွားခဲ့​တော့၏။

ချယ်ရှင့်ဒယ်မှာ သူမ၏လက်​ကို ​နောက်တစ်ကြိမ်လှမ်းဆွဲလာ​လေပြီး အသိစိတ်ကပ်​နေပုံလည်းမရသည့်လူက

"​အေ့..တကယ်ပဲ ရွှမ်းကျန့်ပါလား..ငါ လူမမှားပါဘူးလို့...."

​ယောက်ျားနှင့်မိန်းက​လေး၏ ခွန်အားမှာ မညီမျှခြင်း​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန်က ရုန်းထွက်ပစ်​နေပါ​သော်လည်း ထိုလူ၏ခွန်အားကို မလွန်ဆန်နိုင်။ မျက်လုံးကိုမှိတ်ချ ၊ ​နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်ဖွင့်ပြီး ခွန်အားကိုအလဟဿမဖြုန်းပစ်တော့ဘဲ ထိုလူအား စူးစိုက်ကြည့်လိုက်၍

"ရှင် ဘာဖြစ်ချင်​နေတာလဲ"

"ဘာကို ဘာဖြစ်​ချင်ရမှာလဲ?..ငါက မင်းရဲ့ဦး​လေး​လေ..အရင်တစ်​ခေါက် ဦး​လေးကို​တွေ့တုန်းက ဘာလို့မမြင်ချင်​ယောင်​ဆောင်​လိုက်တာလဲ?"

ချယ်ရှင့်ဒယ်က စုတ်တစ်ချက်သပ်၍

"ဒီက​​လေးမ​​လေးက စာနာတတ်တဲ့စိတ်မျိုး မရှိလိုက်တာ..ဒီ​လောက်အကြာကြီးမ​တွေ့ဖြစ်ခဲ့တာကို ဦး​လေးက..."

​နောက်တစ်စက္ကန့်။

ချယ်ရှင့်ဒယ်၏လက်​မောင်းမှာ ရုတ်တရက်​ပေါ်လာသည့် စန်းရန်၏ဆွဲ​ဆောင့်ခြင်းကို ခံလိုက်ရ​တော့သည်။

တရိပ်ရိပ်ဝဲတက်လာသည့် အင်အားမဲ့​​ထိတ်လန့်​နေသည့်ခံစားချက်တို့ဟာလည်း လွှင့်စင်​ပျောက်ကွယ်သွားပါ​တော့၏။

စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်အား သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်ပြီး လူတစ်​ယောက်လုံးကိုလည်း သူ့အ​ငွေ့အသက်များဖြင့် လွှမ်းခြုံ​ပေးလိုက်သည့်သဖွယ်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲ​ရောက်သွားပြီး စိတ်​လျော့နိုင်သည့်အခါတွင်မှ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်သည် ထိန်းမရ​တော့​အောင်တုန်ယင်​နေနှင့်ပြီဖြစ်​ကြောင်း သတိထားလိုက်မိ၏။

ဤ​နေရာတွင် ချယ်ရှင့်ဒယ်နှင့်​တွေ့လိမ့်ဟူ၍ သူမ လုံးဝမ​တွေးထားမိခဲ့ပါ​ပေ။

အတွင်းစိတ်ထဲမှ ထိုးထွက်လာသည့်ရွံရှာသည့်စိတ်များကို ဖိနှိပ်ရင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်စိတ်ငြိမ်​အောင်ပြုလုပ်လိုက်သည်။

ဝိန်းရိဖန် ​ခေါင်း​မော့ကြည့်လိုက်လျှင်..

စန်းရန်၏ ရန်လို​နေသည့်မျက်ခုံးများကို မြင်လိုက်ရကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းတို့လှုပ်ရှားသွား​သော်ငြား ​​ပြောစရာစကားမဲ့လျက်။

စန်းရန်၏နှုတ်ခမ်းပါးတို့မှာ​တော့ ခပ်တင်းတင်းဖြစ်​နေပြီး သူ့လက်​ချောင်းများက သူမ၏လက်​ကောက်ဝတ်အား အသာအယာပွတ်သပ်ကြည့်လာ၍

"အဆင်​ပြေလား"

ဝိန်းရိဖန်က 'အင်း' ဟုသာခပ်တိုးတိုး​ဖြေလိုက်သည်။

ထိုအခါတွင်မှ စန်းရန်က စိတ်အနည်းငယ်​​သက်သာရာရသွားခဲ့ပုံရကာ တစ်ဖက်သို့လှည့်ပြီး ချယ်ရှင့်ဒယ်အား ​ခေါင်းအစ ​ခြေအဆုံးကြည့်လိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာ​ပေါ်ရှိအမူအရာတို့မှာ လက်ရှိအချိန်တွင် ထိန်းချုပ်ဖိနှိပ်ထားခြင်းမရှိ ၊ ​ရေခဲစများ​ရော​နှော​နေသည့်အလား စကားသံတို့က ခပ်ပြတ်ပြတ်ဖြင့်

"ခင်ဗျားက ဘယ်သူလဲ?"

စန်းရန်၏ရုတ်တရက်ပြုမူလိုက်ခြင်း​ကြောင့် ချယ်ရှင့်ဒယ်က ​နောက်သို့သုံး​​လေးလှမ်းမျှဆုတ်သွားခဲ့ရ၏။ ထိုလူက သူ့ဟန်ချက်ကိုငြိမ်​အောင်ထိန်း​နေရင်း အရက်မူးမူးဖြင့် ဝိန်းရိဖန်အား လက်ညှိုးထိုးကာ လျှာ​လေးအာ​လေးဖြင့် စကားဆိုလာသည်။

"ငါ..ငါက ဘယ်သူလဲဟုတ်လား?..ငါက သူ့ဦး​လေး!"

ဤစကားတစ်ခွန်း​ကြောင့် စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်အား ​နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်ကြည့်လိုက်ကာ သူမအား ဟုတ်မဟုတ် အတည်ပြု​မေးမြန်းချင်​နေသည့်သ​ဘောပင်။

ဝိန်းရိဖန်က နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်း​စေ့ထား၍

"မဟုတ်ဘူး"

"​ဟေး!..ရွှမ်းကျန့်! ဘာမဟုတ်ဘူးလဲ..ဘာကို မဟုတ်​တာလဲ!"

ချယ်ရှင့်ဒယ်က အ​ရှေ့သို့တဖန် ပြန်တိုးလာခဲ့ပြီး

"ဒီလိုစကားမျိုးကို​တောင် ​​ပြောထွက်နေပြီလား..မသိတတ်လိုက်တာ..ဒီဦး​လေးကပဲ အရင်က မင်းကို ​ကျွေးထား​ဆင်ထား​ပေးခဲ့တာ​လေ..မမှတ်မိ​တော့ဘူးလား"

ဝိန်းရိဖန်က ​ခေါင်း​မော့လာခဲ့ပြီး သူမ၏မျက်ဝန်းများထဲမှ ရွံရှာ​နေမှုများကို​တော့ ဖုံးဖိထား၍မရပါ​တော့​ချေ။ သူမ၏လက်ရှိဘဝထဲ၌ အ​ရေးမပါ အရာမဝင်​တော့သည့် ဤလူနှင့်ပတ်သတ်ပြီး များများစားစားလည်းမ​တွေးချင်​တော့သလို တုံ့ပြန်ဆက်ဆံခြင်းမျိုးပင် မပြုလုပ်​တော့ချင်။

"ကျွန်မ ရှင့်ကိုမသိဘူး"

ဝိန်းရိဖန်၏စကားလုံးတို့က အာခံသည့်သ​ဘောသက်​ရောက်သွားသည်ဟု ထင်လိုက်ခြင်း​ကြောင့်လားမသိ ၊ ချယ်ရှင့်ဒယ်က စိတ်မကြည်​တော့ဘဲ သူမအား ဆွဲလားရမ်းလားလုပ်ရန် ​ထပ်၍​ရှေ့တိုးလာခဲ့သည်။

ထိုလူ၏ဦးတည်ချက်ကို သတိထားမိလိုက်သည့် စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်အား သူ့ခန္ဓာကိုယ်အ​နောက်သို့ ချက်ချင်းဆွဲပို့၍ကာကွယ်လိုက်ကာ ချယ်ရှင့်ဒယ်၏လက်​မောင်းကို ဖမ်းဆွဲပြီး ညစ်ပတ်​ပေ​ရေ​နေသည့်အရာတစ်ခုကိုကြည့်လိုက်သည့်အလား အ​ပေါ်စီးမှ​နေ၍ ငုံ့ကြည့်လိုက်၏။ သူ့လက်​ချောင်းများဖြင့် ဆုတ်ကိုင်ထားသည့်ခွန်အားက တစ်စစနှင့်ပြင်းထန်လာသည်မှာ တစ်ဖက်ရှိချယ်ရှင့်ဒယ်တစ်​ယောက် နာကျင်ပြီးညည်းညူသံမထွက်လာမချင်း။

စန်းရန် ;

"လူလို​ပြော​နေတာကို နားမလည်ဘူးလား"

"မင်း ရူး​နေတာလား! ငါနဲ့ ငါ့တူမနဲ့စကား​ပြော​နေတာ​လေ မင်း​သောက်​ကြောင်းပါလား!"

ချယ်ရှင့်ဒယ်က ဤဘားသို့ သုံး​လေးကြိမ်လာဖူးထားကာ စန်းရန်ကိုလည်း မြင်ဖူးထားခဲ့သည်။ ယခုအချိန်၌ ပိုင်ရှင်သူ​ဌေးက ပြဿနာကိုဝင်​​ဖြေရှင်း​နေသည်ဟုသာ ထင်မှတ်လိုက်၍

"သွားစမ်းပါ..မိသားစုအတွင်း​ရေးကိစ္စ​တွေ မင်း​သောက်လုပ်မပါဘူး!..​သောက်ရူးမလို့ လိုက်ပါ​နေတာလား!"

စန်းရန်က ချယ်ရှင့်ဒယ်၏​ပေါက်ကရစကားများကို အ​ရေးစိုက်​နေရန်ပင် ပျင်းလွန်းလှ၏။

လှုပ်လှုပ်ရှားရှားအ​ခြေအ​နေအား ဟယ့်မင်​ပေါ်က ​သတိထားမိသွားခဲ့၍

"ရန်​ကော..ဘာဖြစ်တာလဲ"

"အရက်မူးပြီး ပြဿနာရှာ​နေလို့..လုံခြုံ​ရေးကိုဝင်လာခိုင်းလိုက်..ပြီးရင် ဒီလူကို ဆွဲထုတ်သွား"

စန်းရန်က ချယ်ရှင့်ဒယ်အား လုံးဝလျစ်လျူရှူထားပြီး

"တခြားဧည့်သည်​တွေကို အ​နှောင့်အယှက်မဖြစ်​စေနဲ့"

"ငါက ဘာလုပ်​နေလို့ ငါ့ကိုလာပြီး​မောင်းထုတ်​နေတာလဲ"

ချယ်ရှင့်ဒယ်၏ခန္ဓာကိုယ်​ပေါ်တွင် အရက်နံ့များမွှန်ထူ​နေပြီး စန်းရန်၏အပြုအမူ​ကြောင့် မ​ကျေမနပ်ဖြစ်ကာ စကားပြန်ဆိုလာခဲ့သည်။

"သူ​ဌေးက လူကိုရိုက်ပြီး ဧည့်သည်ကိုပါ ​မောင်းထုတ်တယ်လား..သူ​ဌေးဆိုတိုင်း ထင်တိုင်းကျဲ​နေ​တာလား"

Advertisement

ချယ်ရှင့်ဒယ်၏ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိလုပ်လိုက်သည့်အပြုအမူ​ကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်မှဧည့်သည်များသည် ဤ​နေရာဆီသို့ တဖြည်းဖြည်းနှင့်အာရုံစိုက်လာကြသည်။

"ဘာလဲ?"

စန်းရန်မှာမူ အခြားသူများ၏အကြည့်တို့ကို လုံးဝဂရုမစိုက်ပါဘဲ အပြုံးမမြည်​သောအပြုံးဖြင့်

"ခင်ဗျား​တောင် ဒီလို​ပြော​နေပြီဆိုမှ​တော့ ကျွန်​တော် လက်မပါ​သေးရင် ခင်ဗျား​ပြောလိုက်တဲ့စကား​အ​ပေါ် အားနာစရာ​တွေဖြစ်ကုန်​တော့မှာပဲ"

"...."

ဝိန်းရိဖန်က စန်းရန်၏လက်အား စိတ်လှုပ်တရှားပြေးဆွဲထားလိုက်​မိတော့၏။

စန်းရန်က သူမ၏လက်ကို ပြန်ဆုတ်ကိုင်ထားလိုက်ပြီး လက်​ချောင်း​လေးများကိုလည်း ခပ်ဖွဖွ​လေးပွတ်သပ်​ပေး​နေရင်း အကြည့်များမှာ​တော့ ချယ်ရှင့်ဒယ်ကိုသာ စိုက်ကြည့်​နေဆဲ။

စန်းရန်၏စကားသံကို နား​ထောင်ကြည့်ခြင်းအရ စ​နောက်​နေခြင်းမဟုတ်မှန်း သိ​နေသည့် ချယ်ရှင့်ဒယ်မှာ သရဲ​​ဘော​ကြောင်တတ်သည့်အတွက်လည်း ထပ်၍ရန်မစရဲပါ​တော့​ပေ။ ဝိန်းရိဖန်ထံသို့ ​​နောက်တစ်ကြိမ်လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး သူတို့နှစ်ဦး၏ပူးပူးကပ်ကပ်ရှိ​နေသည့်အပြုအမူတို့​ကြောင့် ချက်ချင်းနားလည်သွားခဲ့၍

"ရွှမ်းကျန့်..မင်းနဲ့ ဒီပိုင်ရှင်သူ​ဌေးက ရည်းစား​တွေ?"

ဝိန်းရိဖန် အသံတစ်ချက်မထွက်။

"အို့..သူ​ဌေး​လေး.."

ချယ်ရှင့်ဒယ်၏မျက်နှာ​ပေးမှာ အလျင်အမြန်ပင်​ပြောင်းသွားခဲ့၍

"ဦး​လေးက သူ့ရဲ့ဦး​လေးပါ..ဘာမ​ကောင်းတဲ့ရည်ရွယ်ချက်မှမရှိဘူး..ကိုယ့်လူ​တွေအချင်းချင်းပဲဟာ ဘာများ က​တောက်ကဆဖြစ်စရာလိုလို့လဲ..ဦး​လေးက ကိုယ့်တူမ​လေးကို မ​တွေ့ရတာအရမ်းကြာ​ပြီမလို့ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး..."

ချယ်ရှင့်ဒယ် စကားမဆုံးခင် အပြင်ဘက်ရှိလုံခြုံ​ရေးအ​စောင့်နှစ်ဦးမှာ အထဲသို့​ရောက်လာခဲ့ပြီး ထိုလူအား ဆွဲ​ခေါ်သွား​တော့သည်။ လုံခြုံ​ရေးတစ်ဦးကလည်း သတိ​ပေးလိုသည့်အသံဖြင့်စကားဆိုလိုက်၏။

"ပြဿနာမရှာနဲ့"

"ဘာလဲကွာ! ငါ ဘာပြဿနာရှာ​​နေလို့လဲ! မင်းတို့ဘာလုပ်​နေကြတာလဲ!"

စန်းရန်၏မျက်ခုံးများ တစ်ချက်လှုပ်ခတ်သွားရင်း ရုတ်တရက်ဆိုသည့်အချိန်​လေးအတွင်း ချယ်ရှင့်ဒယ်၏မျက်နှာသည် တစ်စုံတစ်ရာရင်းနှီးခဲ့ဖူးသလို ခံစားမိလိုက်ရသည်။ သို့​သော် ထိုအ​တွေးက တစ်ချက်က​​လေးသာ ဖြတ်ခနဲ​ပေါ်လာပြီး ချက်ချင်းပြန်​ပျောက်သွားခဲ့သည်။ ထိုလူအား ဘယ်​နေရာတွင်​တွေ့ခဲ့ဖူးမှန်း စဥ်းစား၍မရ​ချေ။

အစက​ကောင်းမွန်​နေခဲ့သည့်စိတ်အ​ခြေအ​နေမှာ ဤကိစ္စ​ကြောင့်ဖြင့် ပျက်ပြယ်သွားခဲ့ကာ စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်အား လှမ်းကြည့်လိုက်၏။

"အိမ်ပြန်​တော့မလား?"

"အမ်?"

ဝိန်းရိဖန်က အသိစိတ်ပြန်ကပ်သွားခဲ့ပြီး အတင်းကာ​ရောဖိအား​ပေး ပြုံးပြလာခဲ့သည်။

"အင်း"

ယ​နေ့ညတွင် ဝိန်းရိဖန်ကို ​ခေါ်လိုက်မိသည့်ကိစ္စအား စန်းရန် ​​နောင်တရချင်လာမိ၏။ တစ်ဖက်သို့လှည့်ပြီး ဟယ့်မင်​ပေါ်အား စကားအချို့မှာပြီး​နောက်တွင်​​တော့ ဝိန်းရိဖန်ကို​ခေါ်၍ အပြင်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူက ခပ်တိုးဖျဖျအသံတို့ဖြင့်

"ခုဏတုန်းက ဆွဲခံရတဲ့ချိန် နာသွား​သေးလား?"

ဝိန်းရိဖန်က အမှန်တကယ်ကိုစိတ်နှင့်ကိုယ်နှင့် မကပ်ပါ​တော့​ပေ။

"အမ်?"

"ဟိုလူ.."

စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်၏လက်ကို ပွတ်သပ်ကြည့်ရင်း

"မင်းကိုဆွဲလိုက်တာ နာသွားလား"

ဝိန်းရိဖန်က ထိုအခါတွင်မှ​ခေါင်း​မော့ကြည့်၍ ပြုံးပြလာပြီး

"မနာပါဘူး"

စန်းရန်အ​နေဖြင့် ဝိန်းရိဖန်၏အမူအရာတို့ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းခံစားနားလည်မိသည်ပင် ၊ ထိုလူနှင့်​တွေ့လိုက်သည့်အချိန်ကတည်းက သူမ၏အ​ခြေအ​နေမှာ သိပ်မူမမှန်​တော့မှန်း သိသာလှသည်။ သူသည်လည်း မ​သေချာမ​ရေရာဖြင့် ​ထပ်၍​မေးလိုက်၏။

"အဲ့ဒီလူနဲ့ မင်း အသိ​တွေလား"

"...."

ဝိန်းရိဖန်က သုံး​လေးစက္ကန့်မျှတိတ်​နေခဲ့ပြီးမှ အမှန်တိုင်းဆိုလာသည်။

"ငါ့​ ဘကြီးအမျိုးသမီးရဲ့မောင်..ငါနဲ့ ဘာမှမပတ်သတ်ဘူး..ဦး​လေးလို့​တောင် သတ်မှတ်လို့မရတဲ့လူ"

စန်းရန် ;

"အဲ့လူက အမြဲတမ်းဒီပုံစံအတိုင်းလား"

ဝိန်းရိဖန် ;

"ဘာကိုလဲ?"

စန်းရန် ;

"မင်းအ​ပေါ် ဆက်ဆံတဲ့ပုံစံ"

ဝိန်းရိဖန်သည် တဖန် ​​ခေါင်းပြန်ငုံ့သွားပြီး တည်ငြိမ်​အောင်ပြုလုပ်လိုက်၏!

"ငါ သူနဲ့မရင်းနှီးဘူး..သူကလည်း လူ​ကောင်းတစ်​ယောက်မဟုတ်ဘူး..တကယ်လို့ နင် သူနဲ့ထပ်​တွေ့ခဲ့ရင် သူ့ကိုအ​ရေးစိုက်မ​နေနဲ့..သူစိမ်းလို့ပဲ သတ်မှတ်လိုက်ရင်ရပြီ"

ဤလူတစ်စုနှင့် ပြန်​တွေ့ရလိမ့်ဦးမည်ဟု သူမ မ​တွေးထားခဲ့သလို..

သူမ၏မိသားစုအတွင်း​ရေး အစုတ်အပျက်ကိစ္စများက စန်းရန်ဆီသို့ပါ ​ထိပါးရောက်လာလိမ့်မည်ဟု တစ်စက်​လေးမျှပင် မထင်ထားမိပါ​ပေ။

တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်​နေမှုကြားတွင် စန်းရန်က ရုတ်တရက်လှမ်း​ခေါ်လာခဲ့သည်။

"ဝိန်းရွှမ်းကျန့်"

ဝိန်းရိဖန် ;

"ဘာလဲ?"

"မင်းမှာ ကိစ္စတစ်ခုခုရှိ​နေရင် ကိုယ့်ကို ​ပြောပြလို့ရတယ်..ဘာပဲဖြစ်​နေ​နေ အားလုံး​ပြောပြလို့ရတယ်"

သူမ၏အမူအရာနှင့်တုံ့ပြန်မှုတို့က သူ့စိတ်အ​ခြေအ​နေကိုပါ ကူးစက်သွား​ကြောင်း သိလိုက်ရသည့်အခါ ဝိန်းရိဖန်က ပြန်နှစ်သိမ့်​ပေးလိုသည့်အလား ပြုံးပြလိုက်၏။

"ကိစ္စက ကြီးကြီးမားမားမှမဟုတ်တာ"

​နောက်တွင်​တော့ အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီး ​တည်ငြိမ်သည့်စကားသံတို့ဖြင့် ဆက်၍

"ငါ့ဘာသာငါ ​ဖြေရှင်းနိုင်တဲ့ကိစ္စ​တွေမလို့ပါ"

နှစ်​ယောက်သား အိမ်ပြန်​ရောက်သည့်အချိန်။

ကား​မောင်းပြီးပြန်လာရသည့်ခရီးချိန်အတွင်း ​ဝိန်းရိဖန်၏စိတ်သည်လည်း သက်သာရာရလာခဲ့သည်။ သူမ၏ပုံစံမှာ ထိုလူနှင့်လုံးဝမ​တွေ့ခဲ့သည့်အ​တိုင်း ပုံမှန်သာဖြစ်​နေပြီး စန်းရန်နှင့်ပင် စကားတ​ပြော​ပြော။ သို့​သော် အခု​လေးတင်ဖြစ်သွားခဲ့သည့်ကိစ္စကို​တော့ လုံးဝအစမ​ဖော်ပါ​တော့​ပေ။

ဝိန်းရိဖန်က စန်းရန်အတွက် ပျားရည်တစ်ခွက်​​ဖျော်​ပေးပြီး​နောက်တွင်​

"နင် အမြဲတမ်း အရက်​ချည်းသောက်မ​နေနဲ့..နင့်မှာက​လေ ​ပြောစရာ​တွေကအများကြီး..ဆေးလိပ်ကလည်း​သောက် အရက်ကလည်း​သောက်..ပြီး​တော့ ညလုံး​ပေါက်လည်းမအိပ်ဘဲ​နေ​သေးတယ်..နင့် ဒီခန္ဓာကိုယ်က အ​နှေးနဲ့အမြန် ပျက်စီး​တော့မှာ"

စန်းရန်က မျက်ခုံးပင့်လိုက်ကာ ဝိန်းရိဖန်​ပြောကာမှ သူဟာ ​တေ​လေကြမ်းပိုးနီးနီးလို ဖြစ်သွားခဲ့ရသဖြင့်

"ကိုယ် နှစ်ငုံစာပဲ​သောက်လာတာ"

"အဲ့​လောက်လည်း မရဘူးပဲ"

ဝိန်းရိဖန်က ဆက်၍

"ပြီး​တော့ နင် ​ရေခဲ​ရေကိုလည်း အချိန်တိုင်းသောက်​​​နေ"

စန်းရန်က ရယ်​နေရင်း

"ကိုယ် ​ရေခဲ​ရေ​သောက်တာ ဘာဖြစ်​နေလို့လဲ"

ဝိန်းရိဖန် ;

"အစာအိမ်အတွက်မ​ကောင်းဘူး"

ပုံမှန်ဆိုလျှင် သူ့အားလိုက်​ပြောဆို​နေလျှင် စိတ်အရှုပ်တတ်ဆုံးလူက လက်ရှိအချိန်၌ ​​ပြောဆိုဆုံးမမှုများကို လက်သင့်ခံ​​နေ၏။

"အင်းပါ..ကိုယ် သိပါပြီ"

"ဒါဆို နင် ​သောက်ပြီးရင် ​စော​စောအိပ်​"

ဝိန်းရိဖန်က အိပ်ချင်လွန်း​နေပြီဖြစ်၍လည်း တစ်ချက်သန်း​ဝေလိုက်​တော့၏။ သူမက စန်းရန်၏​ဘေး၌ထိုင်ရင်း ရုတ်တရက် အနားသို့တိုးကပ်ပြီး စန်းရန်အား ဖက်ထားလိုက်သည်။

"ငါ သွားအိပ်​တော့မယ်"

စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်အား ပြန်​ပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပြီး

"စိတ်အ​ခြေအ​နေ မ​ကောင်း​သေးဘူးလား"

ဝိန်းရိဖန် ​ခေါင်းရမ်းပြလိုက်၏။

"အိပ်ချင်​​နေလို့"

"...."

သူမ၏ပုံစံက တစ်ချက်ကြည့်ရုံဖြင့် ​ပြောမပြချင်မှန်းသိသာ​နေ​သော​ကြောင့် စန်းရန်လည်း ထပ်၍မ​မေးပါ​တော့​ချေ။ လက်ကို​မြှောက်လိုက်ကာ ဝိန်းရိဖန်၏​ခေါင်းအား ဖွဖွ​လေး ပွတ်သပ်​​ပေးလိုက်၏။ မျက်လုံးချင်းဆုံသွားသည့်အခါတွင်​တော့ သူက သူမ၏နှုတ်ခမ်းအား တစ်ချက်နမ်းရှိုက်လိုက်၍

"သွားအိပ်​တော့"

ဝိန်းရိဖန် အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားပြီးသည့်တိုင် စန်းရန်က ဧည့်ခန်းထဲ၌ တစ်ခဏကြာကြာထပ်ထိုင်​နေ​သေးသည်။ ​ခေါင်းငုံ့ထားရင်း လက်​​ချောင်းထိပ်များက ဖန်ခွက်အားတ​တောက်​တောက်​ခေါက်ကာ တစ်စုံတစ်ရာကို ​တွေးကြည့်​နေသည့်ဟန်။

အချိန်ကြာသွားပြီး​နောက်တွင်​​တော့ စန်းရန်က မတ်တပ်ထရပ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်လာခဲ့​တော့သည်။

------

ညသန်း​ခေါင်အချိန်။

စန်းရန် အိပ်မက်မှ လန့်နိုးလာခဲ့ကာ မျက်နှာသွင်ပြင်က မည်း​​မှောင်​နေပြီး ​နောက်ဆုံးတွင် ချယ်ရှင့်ဒယ်အား ဘယ်​နေရာ၌​တွေ့မြင်ခဲ့ဖူးမှန်း သတိရလာ​တော့သည်။

ယခုလက်ရှိအကြိမ်မတိုင်ခင် စန်းရန်အ​နေဖြင့် ထိုလူအား တစ်ခါသာ ​တွေ့ဖူးခဲ့သည်။

---သူ ​​ပေယွီမြို့သို့သွားပြီး ဝိန်းရိဖန်နှင့် ​နောက်ဆုံး​တွေ့ဖြစ်ခဲ့သည့်အချိန်တုန်းက

ထို​နေ့က စန်းရန်သည် ဘတ်စ်ကား​ပေါ်မှဆင်းလာပြီး လာ​နေကျလမ်းငယ်​လေးအတိုင်း လမ်း​လျှောက်လာခဲ့သည်။ ​ရောက်မလာခင်တုန်းက ဝိန်းရိဖန်ထံသို့ မက်​ဆေ့ပို့ပြီးအ​ကြောင်းကြားထားခဲ့ပါ​သော်လည်း ဤတစ်ကြိမ်၌ သူမထံမှ ပြန်စာကို လက်ခံမရှိခဲ့ပါ​ပေ။

ထို့​ကြောင့် သူက ဝိန်းရိဖန်​နေသည့်အ​ဆောက်အဦး​အောက်သို့သွားပြီး သူမအား ​စောင့်​နေရန်သာ ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့သည်။

သို့​သော် ထို​နေရာသို့မ​ရောက်ခင် လမ်းငယ်​လေး၏​ထောင့်တစ်​နေရာတွင် ဝိန်းရိဖန်က ​ယောက်ျားတစ်ဦး၏ဆွဲလားရမ်းလားလုပ်ခြင်းခံ​နေရသည်ကို သူ​တွေ့လိုက်ရသည်။

ထို​ယောက်ျား၏အသက်အရွယ်မှာ ဘယ်လိုပင်ကြည့်ကြည့် ဝိန်းရိဖန်ထက် အသက်တစ်ပြန်စာကြီးပုံရပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှာ ခပ်ဝဝ ၊ သူမအား ဆွဲကိုင်ထားရင်း စကားများလည်း​ပြော​နေ​သေးသည်။ သူ့မျက်နှာထက်ရှိ ရွံရှာဖွယ်​ကောင်းသည့်အပြုံးကိုကြည့်လိုက်ရုံဖြင့် မ​ကောင်းသည့်ရည်ရွယ်ချက်ရှိသည်မှာ အ​သေအချာ။

ထိုအချိန်တွင် စန်းရန်၏လမ်းတစ်​လျှောက်လုံးရှိလာခဲ့​သော စိတ်ကြည်လင်မှုများဟာ ရုတ်ချည်း​ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းအ​ရှေ့သို့​ပြေးသွားကာ ဝိန်းရိဖန်အားဆွဲ​ခေါ်ပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်အ​နောက်သို့ ပို့ထားလိုက်​တော့သည်။ ဆယ်​​ကျော်သက်​ကောင်​လေးဟာ ထိန်းချုပ်မှုတို့ကင်းမဲ့သွားခဲ့ပြီး သူ့ကြမ်းတမ်းခက်ထန်​နေမှုများက အ​ရှေ့တွင်မြင်​နေရသည့် ထိုလူကို သတ်ပစ်ချင်​​နေမှန်း သိသိသာသာ။

​ယောက်ျားကြီးက အရပ်မမြင့် ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း အားမသာသဖြင့် အချိန်ခဏ​လေးအတွင်း ​မြေကြီး​ပေါ်လဲကျသွားကာ ညည်းညူ​နေ​တော့၏။

စန်းရန်၏စိတ်ခံစားချက်များ ပိုမပြင်းထန်လာခင် ဝိန်းရိဖန်က သူ့အား ဆွဲ​ခေါ်ပြီး အခြားဦးတည်ရာတစ်ဖက်သို့ အမြန်​ပြေးထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အ​နောက်ဘက်မှ​နေ၌ ဝိန်းရိဖန်၏လှစ်ဟ​နေသည့် လည်တိုင်​ဖွေး​ဖွေးကို​ငေးကြည့်ရင်း ချက်ချင်း​မေးမြန်းလိုက်၏။

"အဲ့လူက ဘယ်သူလဲ"

ဝိန်းရိဖန်က ​နောက်ပြန်လှည့်မကြည့်လာဘဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့်

"ငါ မသိဘူး"

ထိုလူ၏မျက်နှာဟာ ယ​နေ့မြင်ခဲ့ရသည့်ချယ်ရှင့်ဒယ်၏မျက်နှာနှင့် တဖြည်းဖြည်း တစ်ထပ်တည်းနီးပါးကျလာပါ​တော့၏။

----------

    people are reading<First Frost (Myanmar Translation)>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click