《First Frost (Myanmar Translation)》Chapter 47

Advertisement

ဝိန်းရိဖန်က 'အာ' ဟု အလိုလိုအသံပြုမိလိုက်ရင်း ​ဖျော်ရည်ပုလင်းဆီသို့ ​နောက်တစ်ကြိမ်အာရုံ​ရောက်သွားခဲ့သည်။ ထိုအခါမှ တစ်စုံတစ်ရာက လွဲမှား​နေ​ကြောင်း သတိထားမိခြင်း​ပေ။ သူမအတွက်​တော့ အခြားသူများနှင့်ညစာစားသည့်အခါတိုင်းတွင် အခြားသူများစီစဥ်​ပေးသည့်အ​လေ့အကျင့်ကို ​နေသားကျ​နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

​နောက်ဆုံးတစ်​ယောက်အဖြစ် အ​မေးခံ ၊ အ​ရွေးခံရလျှင်​တောင် စိတ်ထဲမထည့်သည့်သူပင်။

ပုံမှန်အ​ခြေအ​နေမျိုးဆိုလျှင် ဟင်းမှာ​ပေးမည့်သူက သူမ၏အမြင်နှင့်​ရွေးချယ်မှုတို့ကို ​ယဥ်​ကျေးမှုအရ မေးမြန်းကြည့်ရမည်ဖြစ်သည်။

ဝိန်းရိဖန်သည်လည်း ကျိန့်ခယ်ကျားကဲ့သို့ သူမအား ဆက်ဆံချင်သလိုဆက်ဆံ​နေသည့်တစ်စုံတစ်​ယောက်နှင့် ​တွေ့ဆုံဖူးသည်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ်။

ထို့အပြင် ဝိန်းရိဖန်က ယခုလို​သေး​သေးမွှားမွှားကိစ္စ​လေးများကို ဂရုမစိုက်တတ်သည့်အတွက် လက်ရှိအ​ခြေအ​နေနှင့်ပတ်သတ်ပြီး မည်သည့်​နေရာကမှ မှားယွင်း​နေခြင်းမရှိသလို ခံစားမိထားခြင်း​ပေ။ သို့​သော် ထူးဆန်းလွန်းသည်မှာ ယခုအခိုက်အတန့်တွင် ဤ​နေရာ၌ ရှင်းပြမရ​သောထူးဆန်းသည့်အ​ငွေ့အသက်တို့လွှမ်းမိုးလို့လာခဲ့သည်။

​အောက်နှုတ်ခမ်းကို အသာအယာကိုက်ထားမိရင်း မီနူးစာရွက်အား ဟန်​ဆောင်ပန်​ဆောင်လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

ဤဆိုင်တွင် အမှာစာရင်းများများစားစားမရှိ ၊ မီနူးစာရွက်က သာမန်စာရွက်တစ်ရွက်သာဖြစ်ပြီး ပလပ်စတစ်​လောင်းထားသည်။ ​သောက်စရာများက တစ်ဖက်စာမျက်နှာ၏ ညာဘက်​​အောက်ထောင့်၌ရှိပြီး ​ရွေးချယ်စရာလည်းမများ။ ​စျေးဆိုင်များတွင်ရတတ်သည့် ​ဖျော်ရည်ပုလင်းများအပြင် ဤဆိုင်၏အထူး ​ဖျော်ရည်များလည်း ရှိသည်။

ဝိန်းရိဖန်က တစ်ခဏမျှကြည့်လိုက်​သေး​သော်လည်း စိတ်မဝင်စားသဖြင့်

"နင် ​ရွေးလိုက်​လေ..ငါက ​ရေဆိုရင်ရပြီ"

စန်းရန်က သံပြားဝိုင်း​ပေါ်၌ ​နွေးထားပြီးသည့်ဟင်းများအား သူမ၏အ​ရှေ့သို့ တိုးလာ​ပေး၍

"အခြားဟာ​တွေ​ရော မမှာ​တော့ဘူးလား"

ဝိန်းရိဖန်က ​ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း မီနူးစာရွက်အား စန်းရန်ထံ ပြန်​ပေးလိုက်သည်။

စန်းရန်က ​ရေတစ်ခွက်ငှဲ့ရင်း မီနူးစာရွက်အား အကြမ်းဖျင်းလှမ်းကြည့်လိုက်ကာ ​တော်​တော်များများက မှာထားပြီးသားဟင်းလျာများပင်။ ​နောက်တွင်​တော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း ဘာမှထပ်တိုး၍မမှာ​​တော့ဘဲ မီနူးစာရွက်အား စားပွဲအလယ်၌ပြန်ချထားလိုက်သည်။

တစ်ခဏတာတိတ်ဆိတ်​နေပြီး​နောက်တွင်​တော့ စားပွဲဝိုင်းက တဖန်အသက်ဝင်လာခဲ့သည်။

အခြားသူများက အချင်းချင်းကိုယ်စီ စကား​ပြော​နေကြပြီး တစ်ချို့မှာမူ စန်းရန်နှင့်မကြာမကြာ စကားလှမ်း​ပြောလာကြ​သေးသည်။

များ​သောအားဖြင့် ​ကောလဟလအတင်းများဖြစ်ပြီး တစ်ခါတစ်ခါ အလုပ်ကိစ္စများညှပ်ပါလာတတ်သည်။ သူတို့​ပြော​နေကြသည့် လူအ​ကြောင်းကိုလည်း ဝိန်းရိဖန် မသိ ၊ နယ်ပယ်ချင်းလည်း မရင်းနှီးသဖြင့် နားပင်မ​ထောင်​တော့ဘဲ ​ရေသာ ​သောက်​နေ​လေသည်။

ရုတ်တရက် ဝိန်းရိဖန်၏​ခေါင်းထဲ အ​တွေးတစ်ခု ဖြတ်ခနဲ​ပေါ်လာခဲ့သည်။

ဒါဆို စန်းရန်က ကုမ္ပဏီရဲ့ညစာစားပွဲကို ​ဘေးပို့ပြီး သူမနဲ့ညစာစားဖို့ ပြန်လာတာ​ပေါ့?

ဤအ​ကြောင်းကို​တွေးမိလိုက်သည့်အခါ ဝိန်းရိဖန်က စန်းရန်ရှိသည့်ဘက်သို့လှမ်းကြည့်မိလိုက်၏။ ဖြစ်ချင်​တော့ ကျိန့်ခယ်ကျားက သူမအား လှမ်းကြည့်​နေ​လေပြီး အမူအရာက မအီမသာနှင့် အနည်းငယ်​နေရထိုင်ရခက်​နေသည့်ပုံ။ ကြည့်ရသည်မှာ တစ်​ယောက်​ယောက်က တစ်ခုခု​ပြောထားပုံရသည်။

ဝိန်းရိဖန်က အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီး စန်းရန်၏မျက်နှာကိုသာ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

သူမ၏အကြည့်များကို ခံစားမိ​နေပုံရသည့်သူက ချက်ချင်းပြန်လှည့်လာ၍

"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

"ဘာမှမဖြစ်ဘူး"

ဝိန်းရိဖန် မျက်လွှာချကာ ​ရေဆက်​သောက်​နေလိုက်သည်။

စန်းရန်က သူမကိုသာ ဆက်၍​ငေးကြည့်​နေဆဲဖြစ်ပြီး ရုတ်တရက်လည်း ပြုံးပြလာခဲ့၍

"​ဝေ့..လူလည်ကျမယ်လို့​တော့ မ​စဥ်းစားနဲ့​နော်"

ဝိန်းရိဖန် ;

"ဟမ်?"

စန်းရန်၏မျက်ဝန်းအိမ်များဟာ သဘာဝအ​တိုင်း အနက်​ရောင်အလင်းလုံး​လေးများတလက်လက်ထ​​နေသည့်သဖွယ် ၊ ဤညစာစားပွဲသည် သူနှင့် လျားလျားမျှမသက်ဆိုင်သလိုလည်း ပြုမူ​နေ​သေးကာ ​နှုတ်ခမ်းကို ခပ််​ရေး​ရေးပြုံးပြပြီး မထီမဲ့မြင်ဖြင့်

"ဒီတစ်နပ်စာကို ထည့်မတွက်ဘူး"

----------

ညစာစားလုပြီးခါနီးတွင် ဝိန်းရိဖန်က မတ်တပ်ထရပ်ပြီး သန့်စင်ခန်းဆီသို့ထွက်လာခဲ့သည်။

လက်​ဆေးကန်​ရှေ့၌ရပ်ပြီး ​ရေပိုက်ကိုဖွင့် ၊ လက်​ဆေးကာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မှန်ထဲ တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ မိတ်ကပ်ဘူးနှင့်နှုတ်ခမ်းနီအား အိတ်ထဲမှထုတ်ပြီး မိတ်ကပ်လိမ်းမည့်အခိုက်တွင် သန့်စင်ခန်းထဲဝင်လာသည့် ကျိန့်ခယ်ကျားအား မျက်ဝန်း​ထောင့်များမှတဆင့် လှမ်းမြင်လိုက်ရသည်။ ကျိန့်ခယ်ကျားလည်း တုံ့ခနဲရပ်သွားပြီးမှ အနားသို့​လျှောက်လာကာ သူမ၏​ဘေး၌ ဝင်ရပ်လိုက်သည်။

ဝိန်းရိဖန်က တစ်ချက်က​လေးမျှတွန့်ဆုတ်သွားခြင်းမရှိဘဲ မှန်ကြည့်ရင်း မိတ်ကပ်များ လိုအပ်သလိုဖြည့်​နေ၏။

ကျိန့်ခယ်ကျားက လက်လာ​ဆေးပုံသာရပြီး လက်​ဆေးဆပ်ပြာရည်ကို ညှစ်ယူ၍

"ဒီ​နေ့ နင်နဲ့ ဒီ​နေရာမှာ ​တွေ့လိမ့်မယ် ထင်​တောင်မထင်ထားဘူး..အရင်တည်းက ငါတို့မန်​နေဂျာနဲ့ ရင်းနှီးတာလား"

ဝိန်းရိဖန်က အထိုက်အ​လျောက်ဖြင့် 'အင်း' ဟုသာ ပြန်​ဖြေလိုက်သည်။

"ခုဏတုန်းက ငါ့အလုပ်ကသူငယ်ချင်းက​ပြောတယ်..ငါက မန်​နေဂျာကို မျက်နှာပျက်​အောင်လုပ်လိုက်တယ်တဲ့..သူ ​ခေါ်လာတဲ့လူကို ငါက ဆက်ဆံချင်သလိုဆက်ဆံလို့တဲ့.."

ကျိန့်ခယ်ကျားက မျက်​မှောင်ကျုံ့လိုက်ရင်း ခပ်တိုးတိုးဖြင့်

"ငါ့မှာ အဲ့လိုစိတ်မျိုးရှိမ​နေဘူး..နင်က တကယ်လည်း ဟို​ရွေးဒီ​ရွေးလုပ်တတ်တဲ့သူမှမဟုတ်တာ"

ဝိန်းရိဖန်က နှုတ်ခမ်း​ပေါ်တင်ထားသည့် နှုတ်ခမ်းနီအား လက်​ချောင်းထိပ်ဖြင့် ဆွဲညှိ​နေ၏။

ကျိန့်ခယ်ကျား ;

"​ငါက ဒီအတိုင်း အလဟဿမဖြစ်​စေချင်လို့​လေ..မှာလည်း မှာထားပြီးပြီမလား"

ဝိန်းရိဖန် ;

"ဒါဆိုလည်း နင်ကိုယ်တိုင် ဘာလို့​မ​သောက်တာလဲ?"

ကျိန့်ခယ်ကျား ;

"ငါမှ မကြိုက်တာ..အရင်ကဆို နင်ပဲ အားလုံးကို...."

စကားမဆုံးလိုက်ခင် ကျိန့်ခယ်ကျားက အရှိန်ကိုထိန်းပြီး ​လေသံ​ပြောင်းသွားခဲ့၏။

"နင် ငါ့ကိုကူညီတဲ့အ​နေနဲ့ မန်​နေဂျာကို စကား​ကောင်း​ပြော​ပေးပါလား..ငါ သူ့ကိုအပြစ်ပြုမိထားလို့ရှိရင် အလုပ်သင်ကာလမှာ အဆင်မ​ပြေမှာကြောက်တယ်"

ဝိန်းရိဖန် ;

"နင် အ​တွေးလွန်​နေပြီ"

"အဲ့ဒါ​ကြောင့်မလို့ ငါ ​ကြောက်တာ​ပေါ့..နင် ငါ့အစား ကူ​ပြော​ပေးပါဆို"

ကျိန့်ခယ်ကျားကလည်း နှုတ်ခမ်းကိုထုတ်လိုက်ပြီး ခပ်​ပျော့​ပျော့​လေသံမျိုးဖြင့်

"ဒါနဲ့..မန်​နေဂျာက နင့်ကို လိုက်​နေတာမလား?"

"...."

ဝိန်းရိဖန်၏စိတ်ထဲ ဤကိစ္စက ဘယ်လိုက​နေဘယ်လို​ ပြောင်းပြန် မြင်သွားကြမှန်း နားမလည်​နိုင်တော့သဖြင့်

"မဟုတ်ဘူး"

"ဒါဆို လိုက်​မပိုးပမ်းသေးတာလား?..နင်တို့က အခုမှ အီစီကလီအ​ခြေအ​နေလား?..ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ နင့်ကိုစိတ်ဝင်စား​နေတာ​တော့ အ​သေအချာပဲ..အစက​တော့ ငါ သူ့ကိုလိုက်မယ်လို့​တွေးထားတာ..အရပ်ကလည်းမြင့် ရုပ်ကလည်း​​ချော မိုက်ကလည်းမိုက် ပိုက်ဆံကလည်းရှိ..ပြီး​တော့ ငါ့အထက်လူကြီး...."

Advertisement

​ပြော​နေရင်းဖြင့် ကျိန့်ခယ်ကျားက ပါးစပ်ကိုလှမ်းပုတ်လိုက်၍

"ဒါ​ပေမယ့် နင်တို့နှစ်​ယောက်ရဲ့ပုံစံကိုကြည့်ပြီး ထားလိုက်ပါ​တော့မယ်..လိုက်ပိုးပမ်းလို့မရလိုက်ဘဲ ​နောက်​ကောက်ကျကျန်ခဲ့မှာမျိုး မဖြစ်ချင်ဘူး..ငါ့အ​ခြေအ​နေကလည်း အဆိုးကြီးမှမဟုတ်တာ"

ဝိန်းရိဖန်​​၏လှုပ်ရှားမှုများ တစ်ခဏရပ်တန့်သွားခဲ့၏။

"သူက ငါ့ကို စိတ်ဝင်စား​နေတယ်?.."

"ဒီဟာကြီးက ​မေးခွန်းလုပ်​မေး​နေစရာလို​သေးလို့လား..ငါ့ကို မ​ပျော်​အောင်များ တမင်သက်သက်လာလုပ်​နေတာလား?"

ကျိန့်ခယ်ကျားက ဆွံ့အသွားသည့်အမူအရာဖြင့်

"သူ နင့်ကိုဆက်ဆံ​နေတဲ့ပုံနဲ့ အခြားသူ​တွေကိုဆက်ဆံ​နေတဲ့ပုံက လုံးဝအကွာကြီး..​ငါ ဝန်မခံချင်​ပေမယ့်လည်း နင့်ရဲ့ဒီမျက်နှာနဲ့ဆိုရင်​တော့ ငါ့မှာအခွင့်အ​ရေးမရှိ​တော့တာ အ​သေအချာပဲ"

ဝိန်းရိဖန်က တစ်ခုခုကို​တွေး​နေသည့်အတိုင်း တိတ်ဆိတ်​နေ​လေသည်။

"ထားပါ​​တော့..အထူးတလည်ဖြစ်​နေစရာလည်း ဘာမှမရှိပါဘူး"

ကျိန့်ခယ်ကျားက ဆံပင်များကို အကျအနပြန်ပြင်ရင်း လှလှပပ​လေး​နောက်ဆုတ်လိုက်သည့်သ​ဘောသဘာဝဖြင့်

"ငါလည်း အဲ့လို​ချေ​နေတဲ့မျက်နှာမျိုးကြီးကို စိတ်မဝင်စားပါဘူး..တွဲသွားကြပြီးရင်​တောင် ငါက​တော့ သည်းသည်းလှုပ်အလိုလိုက်ခံရမယ့်တစ်​ယောက်ပဲ ဖြစ်ကိုဖြစ်ရမယ်"

ဝိန်းရိဖန်က မိတ်ကပ်လိမ်းပြီးပြီဖြစ်၍ အပြင်သို့​လျှောက်ထွက်လာလိုက်၏။

"အင်း..ငါ အရင်သွားနှင့်ပြီ"

ကျိန့်ခယ်ကျားက အ​နောက်မှလိုက်၍

"အတူတူသွားမယ်​လေ"

ဝိန်းရိဖန်က ကျိန့်ခယ်ကျား​ပြောသည့်စကားများကို ​တွေးကြည့်​နေဆဲဖြစ်သည်။

လမ်း​လျှောက်​နေရင်းဖြင့် ကျိန့်ခယ်ကျားက တစ်ခုခုကိုသတိရသွားဟန်ဖြင့်

"​အေ့..ငါတို့ Wechat add ထားရ​အောင်..ငါ အရင်ကတည်းက နင့်ဆီဆက်သွယ်ချင်​ခဲ့တာ..နင့် Wechat ကို လာ add လည်း နင်က မသိချင်​ယောင်​ဆောင်​နေတာကိုး"

ဝိန်းရိဖန်က ဘာမှမဆို​ချေ။

"နင် ​မေ​မေ့ဆီမဆက်သွယ်တာ ဘယ်​လောက်​တောင်ကြာသွားပြီလဲ..နင် သူ့ကို မဆက်သွယ်လို့​လေ ဒီအချိန်​တွေအတွင်းမှာ သူ စိတ်အ​ခြေအ​နေတကယ်ကိုမ​ကောင်းခဲ့ဘူး..နင်တို့နှစ်​ယောက်ရဲ့ဆက်ဆံ​ရေး အခုလိုဖြစ်သွားရတဲ့အဓိကအ​ကြောင်းအရင်းက ငါ​လေ..နင် ​မေ​မေ့ကို အပြစ်မတင်ပါနဲ့"

ဤစကားတစ်ခွန်းအား ဝိန်းရိဖန် ရယ်ချင်သလိုလိုပင် ခံစားမိလိုက်၍

"ဒါနဲ့များ ငါက ဘာကိစ္စနဲ့ နင်နဲ့ Wechat add ရဦးမှာလဲ"

ကျိန့်ခယ်​ကျားက မျက်​မှောင်ကျုံ့​လေပြီး

"ငါ အခု နင်နဲ့စကား​​ပြောတိုင်း ကောင်း​ကောင်းမွန်မွန်ပြော​နေခဲ့တာ​​နော်"

ဝိန်းရိဖန် ;

"​ကောင်း​ကောင်းမွန်မွန်​ပြောစရာကိုမလိုတာ"

"နင် ဒီလိုလုပ်ပြ​နေစရာလိုလို့လား?"

သူမဘက်က အထိုက်အ​လျောက်​နေ​ပေး​နေပါသည့်တိုင် မျက်နှာသာ အ​ပေးမခံရသည့်အခါ ကျိန့်ခယ်ကျားက မ​ပျော်မရွှင်ဖြစ်လာခဲ့​တော့၏။

"ဒီ​လောက်ထိပြင်းထန်ပြ​နေစရာမလိုပါဘူး..ဟုတ်တယ်မလား..နင့်လို သမီးအရင်းတစ်​ယောက်က ငါ့လို ​နောက်အိမ်​ထောင်ကပါလာတဲ့သမီး​လောက်​တောင် သူ့အ​ပေါ် မ​ကောင်း​ပေးဘဲနဲ့"

"ဒါက​တော့ အမှန်ပဲ"

ဝိန်းရိဖန်က အသံထွက်​အောင်ရယ်လိုက်ပြီး

"နင်က ငါ့ထက်​တောင် သမီးအရင်းနဲ့ပိုတူ​သေးတယ်"

ကျိန့်ခယ်ကျားက သူမ​ပြောမိသွားသည့်စကားကို ချက်ချင်းသတိထားမိလိုက်ကာ ရုတ်ချည်းဆိုသလို ရန်လို​နေသည့်အမူအရာများ ​ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့၏။ နှုတ်ခမ်းပါးက တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်​နေ​သော်လည်း စကား​ပြောမထွက်လာ​တော့၏။

မျှမျှတတဆိုရလျှင် ဝိန်းရိဖန်အ​နေဖြင့် ကျိန့်ခယ်​ကျားအ​ပေါ် မည်သည့်ခံစားချက်မျိုးမှရှိမ​နေ ၊ သ​ဘောကျလာဖို့လည်း မဖြစ်နိုင်သလို မုန်းတီး​နေခြင်းလည်း မဟုတ်ပါ​ပေ။

ဘယ်လိုပင်ဖြစ်​စေ ကျိန့်ခယ်ကျားက ​လေပင့်မည့်မီးစာဟု ဆို​သော်လည်း အဓိကအကျဆုံးမှာ ​ကျောက်ယွမ့်တုံ၏တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်ခဲ့သည့်လုပ်ရပ်များ​ကြောင့်ပင်။ နှစ်​ယောက်သားက မိသားစုတစ်စုအဖြစ် ပြန်လည်ထူ​ထောင်ထားပါ​သော်လည်း အကျင့်စရိုက်များမှာ​တော့ လုံးဝမတူညီကြခဲ့​ချေ။

ကံကြမ္မာက ဤ​နေရာမှစတင်ပြီး လမ်းနှစ်ခုအဖြစ်ခွဲ​ပေးကာ သူတို့နှစ်ဦးအား မတူညီ​သောဘဝလမ်း​ကြောင်းဆီသို့ ​စေလွှတ်ပြီးခဲ့ပြီ။

ဝိန်းရိဖန်သည် ​ကောင်းကင်ဘုံ​ပေါ်မှ ရွှံ့​မြေတလင်း​ပေါ်သို့ ထိုးကျလာပြီး မိသားစုအသစ်က လက်မခံနိုင်ခဲ့ကာ သီးခြားဖယ်ကျဥ်ထားသည့်ဘဝဖြင့် အသက်ရှင်ခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်ကတည်းက သူမထံ၌ မထီမဲ့မြင်ပြုနိုင်သည့်အ​နေအထားမျိုး လုံးဝမရှိပါ​တော့​ပေ။ မည်သည့်အရာအတွက်မှလည်း မတိုက်ခိုက်​​တော့သလို မည်သည့်အမှားမျိုးကိုမှလည်း မလုပ်ရဲပါ​တော့၏။

သူမအ​ရှေ့တွင်ရပ်​နေသည့် မိန်းက​လေးမှာ​တော့ ဖခင်၏သည်းသည်းလှုပ်ချစ်ခြင်းကိုခံထားရပြီး မိထွေးမှလည်း သမီးအရင်းတစ်​ယောက်ကို ချစ်​ပေးနိုင်ခဲ့သည်။ သူမဘဝတွင် မည်သည့်ပင်ပန်းခက်ခဲမှုမျိုးကိုမှ အ​တွေ့အကြုံရှိခဲ့မည်မဟုတ် ၊ ရှိခဲ့လျှင်​တောင် ထိုဒုက္ခများဟာ ချိုမြိန်​​သောဒုက္ခများပင် ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။

ဤအသက်အရွယ်အထိ သူမသည် အခြားသူများ၏မျက်လုံးများကို မဖတ်တတ် ၊ အ​ခြေအ​နေကိုမကြည့်တတ် ၊ စိတ်ဒဏ်ရာများမရှိသည့် မင်းသမီး​လေးအဖြစ် ​နေ​နေနိုင်ဆဲပင် ဖြစ်၏။

​နေရာထိုင်ခင်းနားသို့ ပြန်​ရောက်လာလုနီးနီး။

ဝိန်းရိဖန်က အသံနိမ့်ပြီး စကားဆိုလိုက်​တော့သည်။

"အဲ့ဒီ​တော့ သူလည်း ဘာမှ မလိုအပ်​နေ​တော့ဘူး​လေ ဟုတ်တယ်မလား"

"...."

"သမီးတစ်​ယောက် ရှိနှင့်​နေပြီပဲဟာ.."

ထိုင်ခုံ​နေရာသို့ ဝင်ထိုင်လိုက်ချင်းပင် စန်းရန်က ​ခေါင်းအစ ​ခြေအဆုံးလှမ်းကြည့်လာ၍

"အဆင်​ပြေပြီလား?"

ဝိန်းရိဖန် ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်၏။

ထိုအခါ စန်းရန်က မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး

"ဒါဆို သွားမယ်​လေ"

ထို့​နောက် အခြားသူများဘက်သို့လှည့်၍

"မင်းတို့ပဲ ဆက်ပြီးစားကြ​တော့..ငါတို့နှစ်​ယောက်က အခြားကိစ္စရှိ​သေးလို့..အရင် သွားနှင့်ပြီ"

"ခဏ ခဏ!"

သံပြားဝိုင်းက ချက်ချင်းမတ်တပ်ထရပ်လာကာ သူ့လက်ကိုင်ဖုန်းကို ထုတ်လိုက်၏။

"ကျွန်​တော်တို့ အမှတ်တရဓါတ်ပုံ​တောင် မရိုက်ရ​သေးဘူး..လာ လာ..သုံး​လေးပုံ​လောက်ရိုက်ရ​အောင်..မဟုတ်ရင် ခဏ​နေ ပို့စ်တင်စရာမရှိဘဲ ​နေလိမ့်မယ်!"

"...."

စန်းရန်က စိတ်မရှည်လက်မရှည်ဖြစ်​နေ​သော်လည်း ​နေရာ၌ ပြန်ထိုင်​ပေးလိုက်သည်။ ဝိန်းရိဖန်က သူ့နားရွက်နားသို့ကပ်သွားပြီး ခပ်တိုးတိုး​လေးဖြင့်

"ဒါဆို ငါ ခဏ​လောက်​ရှောင်​နေ​ပေးရမလား?"

"ဘာကို ​ရှောင်​နေမှာလဲ?..​သေချာထိုင်​နေ"

စန်းရန်က တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လာ၍

"မင်း​နေရာက ဘာမှန်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်မသိ​သေးဘူးလား"

"ဟမ်?"

သူ့စကားသံက အ​​လေးအနက်ရှိခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ သိသိသာသာဆွဲငင်၍

"ကိုယ့်ကို ပိုပြီးထင်​ပေါ်​​နေအောင် ​ထောက်ပံ့ပေးရမှာ​လေ"

Advertisement

"...."

ဝိန်းရိဖန်သည် သူ့အား လျစ်လျူရှုထားလိုက်ပြီး ခပ်မတ်မတ်ထိုင်ကာ ကင်မရာရှိရာဆီသို့ တည့်တည့်စိုက်ကြည့်​နေလိုက်သည်။ သူမ၏အမူအရာက ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါးသာဖြစ်ပြီး ဓါတ်ပုံရိုက်သည့်အခါတိုင်း လှစ်ဟပြတတ်သည့်အပြုံး​လေးတစ်ခုကိုလည်း ​​ဖော်ပြထား​သေးသည်။ ဆယ်စက္ကန့်​လောက်ကြာပြီးချိန်တွင်​တော့ သံပြားဝိုင်းက ဖုန်းကို ​အောက်ချလာ​တော့သည်။

"ရပြီ ရပြီ"

ဤစကားအဆုံးတွင် စန်းရန်ကလည်း မတ်တပ်ထရပ်အပြီး။

ဝိန်းရိဖန်က ကျန်​နေခဲ့သည့်သူများအား ယဥ်​ကျေးသမှုနှုတ်ဆက်စကားဆိုပြီး စန်းရန်၏အ​နောက်မှ ​နေ၍လိုက်လာခဲ့သည်။ အချိန်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး

"ငါတို့ အခု အိမ်ပြန်​တော့မှာလား?"

နှစ်​ယောက်သားဆိုင်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့၏။

စန်းရန်က ​ဘေးနားမှာ ​စီးပွား​ရေးရပ်ကွက်ငယ်​လေးဘက်သို့ တစ်ချက်လှမ်းကြည့်၍

"ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ်​လေ"

သူမ၏ အထင်အမြင်ကိုလုံးဝမ​မေးပါဘဲ မသိလျှင် သူမက ​သေချာ​ပေါက်မငြင်းမည့်ပုံစံမျိုးဖြင့် တိုက်ရိုက်ဆုံးဖြတ်ချက်ချသွား​လေသည်။ ဝိန်းရိဖန်က တစ်ခဏ​ကြောင်အမ်း​နေပြီးမှ အလိုက်သင့်​လေးပြန်ဆိုလိုက်၏။

"ဘာရုပ်ရှင်ကြည့်မှာလဲ"

စန်းရန်က သူ့လက်ကိုင်ဖုန်းအား လှမ်း​ပေးလာ၏။

"မင်း​ရွေး"

ဝိန်းရိဖန်က လက်ရှိထုတ်လွှင့်ပြသ​နေသည့်ရုပ်ရှင်ကားများကို ပွတ်ဆွဲကြည့်လိုက်၏။ တစ်ချို့​သောဇာတ်လမ်းများမှာ Rating မြင့်ပြီး ကြည့်ရှူသူများကြသည်။ ဇာတ်လမ်းအညွှန်းကိုဖတ်ကြည့်ပြီး​နောက် သဘာဝ​ဘေးအန္တရာယ်ဇာတ်ကားနှင့် သည်းထိတ်ရင်ဖိုဇာတ်ကားအကြား ဗျာများ၍​ရွေးချယ်ရခက်သွားခဲ့သည်။

ဤအချိန်တွင် စန်းရန်က သူမအား ရုတ်တရက်စကားဆိုလာခဲ့သည်။

"မင်းနဲ့ ဟိုညီမဆိုတဲ့တစ်​ယောက်ကြားက ဆက်ဆံ​ရေးသိပ်အဆင်မ​ပြေဘူးလား?"

ဝိန်းရိဖန်က ​ရွေးချယ်​နေရင်း အမှန်အတိုင်းဆိုလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်"

စန်းရန်အတွက်​တော့ ဤ '​ဒေါသမရှိသည့်လူသား' က အခြားတစ်​ယောက်​ယောက်နှင့် ဆက်ဆံ​ရေးအဆင်မ​ပြေသည်ကို မ​တွေ့ခဲ့ဖူးသဖြင့်

"ဘာလို့လဲ"

"ဘာလို့လဲဆို​တော့ ​နောက်အိမ်​ထောင်ကလူမလို့"

ဝိန်းရိဖန်က စိတ်ရှည်ရှည်နှင့်အထိုက်အ​လျောက်ပြန်​ဖြေ​ပေး​နေခဲ့ကာ စကားအဆုံးတွင် သူမက လက်ကိုင်ဖုန်းအား သူ့ဆီပြန်​ပေးလာခဲ့၍

"ဒီသဘာဝ​ဘေးအန္တရာယ်ကားရယ် သရဲကားရယ်..နင် ဘယ်ဟာကြည့်ချင်လဲ"

စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်ကိုသာ စိုက်ကြည့်​နေပြီး မည်သည့်အ​ဖြေမျိုးမှ ပြန်မ​ပေး​ပေ။

ဝိန်းရိဖန်ကလည်း ခုဏက​လေးက စကား​ခေါင်းစဥ်ဆီသို့ပြန်မသွားဘဲ ​နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်​မေးလိုက်၏။

"ဘယ်ဟာကြည့်ချင်လဲလို့"

ထို့​နောက်တွင် ဝိန်းရိဖန်က ​ခေါင်း​မော့၍ သူနှင့်အကြည့်ချင်းဆုံလိုက်ပြီး ချက်ချင်းလည်း ​ခေါင်းပြန်ငုံ့သွားခဲ့သည်။

စန်းရန်က ​တော်​တော်ကြာ​အောင်တိတ်ဆိတ်​နေခဲ့ပြီးမှ

"သဘာဝ​ဘေးအန္တရာယ်ကား"

ဝိန်းရိဖန် ;

"အင်း..ဒါဆို ငါ ​နေရာ​ရွေးလိုက်​တော့မယ်​နော်..​နောက်ဆုံးခုံမှာ ထိုင်မလား?"

"အင်း"

စကား​ခေါင်းစ​ဥ်က ဤလိုနှင့်သာ ​သွေဖယ်သွားခဲ့သည်။

ဝိန်းရိဖန်က သက်ပြင်း​ရေး​ရေးချမိပြီး အိမ်တွင်းမှုကိစ္စ​သေး​သေး​လေးများအား ​တွေး​တောခြင်းအမှုကို ရပ်ပစ်လိုက်​တော့သည်။ သဘာဝ​ဘေးအန္တရာယ်ကားအား ​နှိပ်၍ ရွေးချယ်​တော့မည်အပြုတွင် ရုတ်တရက် စန်းရန်က ဤဇာတ်ကားက တစ်ချက်က​လေးမှတွန့်ဆုတ်ခြင်းမရှိဘဲ ​ရွေးလိုက်​ကြောင်းကို သတိထားမိလိုက်သည်။

စန်းရန်က သရဲ​ကြောက်တတ်မှန်း ဝိန်းရိဖန် အမှတ်ရလာမိကာ...

သူမ ​တွေ​ဝေ​နေရင်း ချိတုံချတုံဖြစ်​နေရင်းက သရဲကားကို ​ပြောင်း​ရွေးပစ်လိုက်၏။

သူမ၏သရဲကားကို စွဲလမ်းတတ်သည့်စိတ်ဆန္ဒ​တွေက ပြင်းပြလွန်း​နေခြင်း​ကြောင့်လားမသိ ၊ ​နောက်ဆက်တွဲကိစ္စများအတွက်​တော့ ဝိန်းရိဖန်၏လုပ်ရပ်များမှာ ​ချော​ချော​မွေ့​မွေ့သာ ပြီး​မြှောက်သွားခဲ့သည်။ ​ငွေရှင်းရမည့်စာမျက်နှာအ​ရောက်တွင် ဝိန်းရိဖန်က မျက်နှာတစ်ချက်မပျက်ဘဲ ဖုန်းကိုလှမ်း​ပေးလိုက်၍

"ရသွားပြီ"

စန်းရန်သည်လည်း သံသယတစ်ချက်မဝင်ပါဘဲ ​ငွေရှင်းမည့်လျှို့ဝှက်နံပါတ်ကို ချက်ချင်းရိုက်ထည့်​ပေးလိုက်သည်။

ဝိန်းရိဖန်က ​နောက်ဆုံးထွက်ထားသည့်ဇာတ်ကားကို​ရွေးချယ်ထားပြီး ဇာတ်လမ်းစတင်ပြသဖို့ရာ နာရီဝက်သာလို​တော့သည်။ နှစ်​ယောက်သားက ရုပ်ရှင်ရုံရှိသည့် ဒုတိယအလွှာသို့ တိုက်ရိုက်တက်လာခဲ့ပြီး လက်မှတ်ကိုယူကာ ဝင်​ပေါက်ဝနားတွင် ရပ်​စောင့်​နေကြသည်။

အားလပ်​နေသည့်အချိန်​လေးအတွင်း စန်းရန်က ရုပ်ရှင်လက်မှတ်အား အမှတ်တမဲ့ကြည့်မိလိုက်၏။ ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းနာမည်အား သတိထားမိလိုက်သည့်အခါ သူ ​ကြောင်အမ်းသွားရင်း သူ့ဖုန်းထဲမှ လက်မှတ်ဝယ်ထားသည့်မှတ်တမ်းကိုပြန်စစ်ကြည့်မိလိုက်၏။မျက်ခုံးများက ဖွဖွ​လေး​မြှောက်သွားရင်း

"မင်း သရဲကားကိုဝယ်ထားတာလား"

"...."

ဤစကားကြားလိုက်ရသည့်အခါ ဝိန်းရိဖန်က မသိချင်​ယောင်​ဆောင်၍ သူ့ဖုန်းကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ကာ

"ငါ မှားဝယ်မိသွားတာထင်တယ်"

စန်းရန်က သူမအား ​ဘေးနားမှ​နေ၍ မယုံသင်္ကာစူးစူးဝါးဝါးလိုက်ကြည့်​နေ​လေသည်။

ဝိန်းရိဖန်သည်လည်း အပြစ်မရှိသည့်အလား ပြန်စူးစိုက်ကြည့်​ပေးလိုက်၏။

တစ်ခဏကြာပြီးချိန်တွင် စန်းရန်က အဓိပ္ပါယ်ပါပါဖြင့် 'အို့' ဟု စကားတစ်ခွန်းဆိုလာခဲ့သည်။

ဤခံစားချက်ကြီးမှာ သူခိုးလူမိသွားသည့်ခံစားချက်မျိုးဖြစ်ပြီး ဝိန်းရိဖန်၏ နဂိုမူလက တည်ငြိမ်​နေသည့်စိတ်က​လေးပင် တုန်လှုပ်လာမိ​တော့သည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့်လည်း သူမ၏လုပ်ရပ်ကို ​နောင်တရလာမိ၏။ ဘယ်လိုပင်ဖြစ်​စေ အ​သေအချာ​တွေး​တောကြည့်ပါက ဤအရာမှာ စန်းရန် ​ကြောက်သည့်အရာကို အတင်းလုပ်ယူထားသည်မဟုတ်လား။

ဤသို့ဤနှယ် မသိုးမသန့်ခံစားမိလာသည့်အခါ ဝိန်းရိဖန်က

"လက်မှတ်အသစ်ထပ်ဝယ်လိုက်မလား..ငါ ပိုက်ဆံလွှဲ​ပေးလိုက်မယ်​လေ"

စန်းရန် ;

"ရတယ်"

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် လက်မှတ်စစ်​မေးမည့်အချိန် ​ရောက်လာခဲ့သည်။

ဝိန်းရိဖန်၏ မသိုးမသန့်ဖြစ်စိတ်များက ပို၍ပြင်းထန်လာခဲ့ကာ နှလုံးသားအား ​ကျောက်ခဲတုံးကြီးတစ်ခုနှင့် ဖိထားသည့်သဖွယ်။ ထိုင်ခုံ​နေရာသို့​ရောက်လာခဲ့ပြီး အကြိမ်ကြိမ်​တွေ​ဝေ​နေပြီး​နောက်တွင် သူမက သူ့အား လှမ်း​ခေါ်လိုက်၏။

"စန်းရန်"

စန်းရန် ;

"​ပြော"

"တကယ်လို့ ခဏ​နေကျ နင် ​ကြောက်လာလို့ရှိရင်​လေ.."

အဆုံးသတ်ရလဒ်မှာအတူတူပင်ဖြစ်​​သော်ငြား ဝိန်းရိဖန်၏ ယခုအချိန်တွင်ရှိသည့်ရည်ရွယ်ချက်​လေးမှာ​တော့ ခုဏက​လေးကလို​ မဖြူမစင်မဟုတ်ပါ​တော့​ပေ။

"ငါ နင့်ကို ကာကွယ်​ပေးလို့ရတယ်​နော်"

စန်းရန်၏အမူအရာမှာ အနည်းငယ်​ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားခဲ့၏။

"ဘယ်လို ဘယ်လို"

ဝိန်းရိဖန်က နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်း​စေ့ထားပြီး ဆက်မ​ပြော​တော့​​ချေ။

သုံး​လေးစက္ကန့်ကြာပြီးသွားချိန်တွင်​တော့ ဖြစ်စဥ်၏အကျိုးဆက်နှင့်ရလဒ်ကို ​တွေးကြည့်ပြီး တစ်စုံတစ်​ရာကို သ​ဘော​ပေါက်သွားခဲ့သည့်စန်းရန်က အသံထွက်သည်အထိသ​ဘောတကျထရယ်​တော့ကာ ပုခုံးနှင့်ရင်ဘတ်တို့ကပင် တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်​နေခဲ့ရင်း ရယ်သံများကြားတွင် ခပ်​ဖျော့​ဖျော့အသက်ရှူ​ငွေ့များပါ ​ရော​ပါလာ​တော့သည်။

မှိန်ပျပျမီး​ရောင်​အောက်တွင် သူ့နှုတ်ခန်း​ထောင့်စွန်းမှ ပါးချိုင့်​လေးကိုပါ ဝိန်းရိဖန် ​ဝေ​ဝေဝါးဝါးလှမ်းမြင်​နေခဲ့ရသည်။

သူမ ရှင်းပြမရ​အောင်ရှက်လာမိသဖြင့်

"ငါ မှားဝယ်မိလိုက်တာ​ကြောင့်မလို့ပါ..."

"အင်းပါ"

စန်းရန်က အ​သောမသတ်နိုင်​အောင်ရယ်​နေဆဲဖြစ်ပြီး

"ကိုယ် မင်းကို​ လျော့တွက်မိသွားတာပဲ"

တစ်ချိန်တည်းဆိုသလို ပိတ်ကား​ပေါ်မှရုပ်ရှင်သည် စတင်ပြသလာခဲ့သည်။

ဝိန်းရိဖန်က မကြားချင်​ယောင်​ဆောင်လိုက်ရင်း မျက်နှာပြင်ထက်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ ရုပ်ရှင်တစ်ကားလုံး၏ကြာချိန်မှာ ၁နာရီနှင့်မိနစ် ၃၀ ။

ရုပ်ရှင်ဇာတ်ရှိန်မြင့်သွားသည့်ဇာတ်ဝင်ခန်း​နေရာမျိုး​ရောက်တိုင်း ​ဘေးနားမှ စန်းရန်က သူမ၏နားရွက်နားသို့ ရုတ်ချည်းတိုးကပ်လာခဲ့ကာ ​ပြော​နေသည့်စကားတစ်ခွန်းက ;

"အရမ်း​ကြောက်ဖို့​ကောင်းတာပဲ​ရော်.."

"...."

သို့မဟုတ်လျှင် ;

"ဘာလဲ?..အသားယူဖို့လာတာ မ..."

ဤအထိစကားဆိုလာပြီးလျှင် တမင်သက်သက်ရပ်ပစ်လိုက်ပြီး ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိစကားလမ်း​ကြောင်းကိုလွှဲ၍

"ကိုယ့်ကို ကာကွယ်​ပေးပါဦး"

ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီး​နောက်တွင် ဝိန်းရိဖန်က တစ်ကားလုံး အစအဆုံးရှိခဲ့ပါ​သော်လည်း ဘာမှမကြည့်ခဲ့သည့်အတိုင်းပင်။ အတိုချုံး​ပြောရလျှင် ရုပ်ရှင်နှင့်ပတ်သတ်သည့်မှတ်ဥာဏ်ကတစ်ခုမှမရှိ​တော့ဘဲ ဦး​​နှောက်ထဲတွင် စန်းရန်​ပြော​သွားသည့် စ​နောက်ကျီစယ် Flirt ​နေသည့်စကားလုံးများသာ ကျန်​နေခဲ့သည်။

စန်းရန်က အမှန်တကယ် ​ကြောက်​နေခြင်းလား မ​ကြောက်ခြင်းလားကိုပင် မခွဲခြားတတ်​တော့၏။

အိမ်ပြန်လမ်းတစ်​လျှောက်တွင် ဝိန်းရိဖန်က ကျိန့်ခယ်ကျား​ပြောသွားသည့်စကားများကို ပြန်​တွေးကြည့်လိုက်၏။

စန်းရန်က သူမအ​ပေါ်ကို အနည်းငယ်မျှမ​တူညီစွာဆက်ဆံမှန်း ခံစား​နေမိခဲ့ပါ​သော်လည်း သူမတစ်ကိုယ်တည်း၏အ​တွေးအမြင်မျိုးဖြစ်​နေမည်ကို စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ သို့​သော် ​ဘေးလူများ၏အမြင်တွင်လည်း သူမ၏အ​တွေးနှင့်ထပ်တူဖြစ်​နေပုံရသည်။

ထို့အပြင် စန်းရန်က သူမအ​ပေါ်၌ စိတ်ခံစားချက်တစ်ချို့ရှိ​နေ​သည်ကိုလည်း ခံစားမိ​နေရ​သေးသည်။

ဤသို့ဆိုလျှင် သည်အချိန်ကာလများအတွင်း ခံစားမိ​နေခဲ့သည့်အရာများက သူမတစ်​ယောက်တည်း ထင်​ယောင်ထင်မှားဖြစ်​နေခြင်းမဟုတ်သည်ကို ကိုယ်စားပြုလိုက်ခြင်းပင်မဟုတ်လား။

ကားပြတင်းမှန်၌​ရောင်ပြန်ဟပ်​နေသည်မှာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းပါးများ ​ကွေးတက်​နေခဲ့သည့်ပုံရိပ်။

မျက်​တောင်အကြိမ်ကြိမ်ခတ်မိ​သော်လည်း ထိုအပြုံးတစ်ခုကို​တော့ ပြန်မရုတ်သိမ်းဖြစ်ခဲ့၏။

အိမ်ပြန်​ရောက်သည့်အချိန်တွင်။

ဝိန်းရိဖန်က ငါးကင်ဆိုင်၌ရိုက်ထားခဲ့သည့် အုပ်စုလိုက်ဓါတ်ပုံကို သတိရမိကာ အိပ်ခန်းထဲမဝင်ခင် စကားအရင်ဆိုလိုက်၏။

"နင် ငါ့ကို ဒီ​နေ့ရိုက်ခဲ့တဲ့ပုံ​တွေ ပို့​ပေးလို့ရလား"

စန်းရန်က ဆိုဖာထက်၌ထိုင်ပြီး ဖုန်းကြည့်​နေသည့်အချိန်။ ဤစကားကိုကြားလိုက်ရသည့်အခါ ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကိုပိတ်ပြီး ​အေး​အေးလူလူ စကားဆိုလာခဲ့၏။

"ကိုယ့်ဆီမှာ မရှိဘူး"

ဝိန်းရိဖန်က ​ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး ထပ်မ​​မေး​တော့​ချေ။

------

​နောက်တစ်​နေ့၌ ဝိန်းရိဖန် ဌာနသို့​ရောက်သည့်အချိန်။

ကွန်ပြူတာဖွင့်ဖွင့်ချင်းပင် ဌာနသို့အချိန်ကိုက်​ရောက်လာသည့် စုထျန်းက ထုံးစံအတိုင်း အ​ခြေအ​နေကို​မေးမြန်းလာသည်။

စုထျန်းအား ဤကိစ္စကို​ပြောပြချိန်တွင် ဝိန်းရိဖန်တစ်​ယောက် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ယုံကြည်မှုပိုရှိလာသလိုပင် ခံစားလိုက်ရ၏။ သို့​သော်လည်း ​နောက်တစ်ဆင့်သို့ ဘယ်လိုဘယ်ပုံဆက်လှမ်းရမည်မှန်းမသိသဖြင့် အချစ်​ရေးရာ၌စီနီယာကျသည့် စုထျန်းကိုသာ အကြံဥာဏ်​တောင်းရ​တော့သည်။

စုထျန်းက ​မေး​စေ့ကိုပွတ်ရင်း

"ကြည့်ရတာ အ​ခြေအ​နေက ဖွင့်​ပြောလို့ရ​လောက်ပြီထင်တာပဲ"

ဝိန်းရိဖန် ;

"အရမ်းမမြန်လွန်းဘူးလား?"

    people are reading<First Frost (Myanmar Translation)>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click