《First Frost (Myanmar Translation)》Chapter 33

Advertisement

ဝိန်းရိဖန်၏နှုတ်ခမ်းပါးတို့ဟာ နွေး​​ထွေးခြောက်ကပ်​နေသဖြင့် အမှတ်တံဆိပ်တစ်ခုခတ်နှိပ်လိုက်သည့်အလား အ​ရေပြား​ပေါ်၌ ပြင်းပြင်းပြပြ​တောက်​လောင်သွားခဲ့​သည်။

အသက်ရှူ​ငွေ့များက ​​ပေါ့ပါး​သေးမျှင်ပြီး ​ချော​ချော​မွေ့​မွေ့ဖြင့်သဘာဝကျလွန်းကာ ငှက်​မွှေးတစ်ခု​လေထဲဝဲပျံ​နေသည့်နှယ်။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ထက်မှ နှင်းဆီရနံ့ခပ်​ဖျော့​ဖျော့ကိုခံစား​နေမိပြီး ရိုးတွင်းချင်ဆီများထဲ၌စိုက်ပျိုးထားသည့်သဖွယ် ​ဘေးပတ်ဝန်းကျင်​လေးမျက်နှာတခွင် ထုတ်လွှင့်ပျံ့နှံ့​နေကာ တစ်ဖက်လူ၏စိတ်အာရုံကို သိသိသာသာရိပါး​နေ​လေသည်။

အကွာအ​ဝေးတစ်ခုမှာ အနီးကပ်ဆုံးဖြစ်​နေပြီး သူမ၏မျက်​တောင်​​မွှေးများခတ်လိုက်ချိန်တိုင်းတွင် သူ့မျက်နှာပေါ် ပွတ်ဆွဲသွားသည်မှာဖြတ်ခနဲ။ အထိအ​တွေ့အာရုံမှာ တဖွဖွတိုးဝင်​နေသည့်ခံစားမှုများ​ကြောင့် ပို၍ပြင်းပြလာပြီး တစ်စထက်တစ်စ သူ့အား ဆိုးဆိုးရွားရွားကို ကုတ်ခြစ်ဆွဲဆုတ်​​နေပါ​တော့သည်။

စန်းရန်၏လက်နှစ်ဖက်မှာ ထိန်းချုပ်မှုမရှိနိုင်​တော့သည့်အတိုင်း အလိုလို​မြှောက်လာမိပြီး ချက်ချင်းဆိုသလိုလည်း ​လေဟာပြင်ထဲ၌သာ ရပ်တန့်ပစ်လိုက်၏။ မျက်လုံးကိုမှိတ် ၊ သူ့စိတ်ဆန္ဒများကို အစွမ်းကုန်ထိန်းချုပ်ထားပြီး လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်မှသည် လက်သီးဆုတ်များအဖြစ် တင်း​နေ​အောင်ဆုတ်လိုက်ကာ တဖြည်းဖြည်းဖြင့် လက်ပြန်ရုတ်လိုက်၏။

သူ လူတစ်​ယောက်လို ပြုမူချင်ပါ​သေးသည်။

ယခုလို မ​ရှောင်ဖယ်ဘဲ​နေခဲ့သည့်အပြုအမူတစ်ခုတည်းကပင် ဘာမှမသိသည့်သူထံမှအခွင့်အ​ရေးယူ​နေခြင်းအတွက် လုံ​လောက်သင့်ပြီမဟုတ်လား။

ဤအချိန်အတွင်းတွင် ဝိန်းရိဖန်က ခန္ဓာကိုယ်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်မတ်လိုက်ပြီးမှ သူနှင့်အကွာအ​ဝေးတစ်ခုခြားလိုက်သည်။

သူမ၏မျက်နှာထက်တွင် မည်သည့်အမူအရာမျိုးမှရှိမ​နေ ၊ တည်ငြိမ်လွန်းသည့်မျက်နှာထားကမသိလျှင် အခု​လေးတင်​ခေါင်းငုံ့ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်း​ထောင့်ကိုနမ်းသွားခဲ့သည့်သူက သူမ မဟုတ်သလိုမျိုးပင်။ မျက်လုံး​​ရှေ့ရှိမြင်ကွင်းမှာ လွန်ခဲ့​သောမိနစ်ပိုင်းမှ ပုံစံအတိုင်း ပြန်​ပြောင်းသွားခဲ့၏။

ဘာမှမဖြစ်သွားသည့်အ​ခြေအ​နေမျိုး။

"​ဝေ့..ဝိန်းရွှမ်းကျန့်"

စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်အား ​လှမ်းကြည့်ပြီး ​ခြောက်ကပ်ကပ်နိုင်လှသည့်အသံဖြင့်

"မင်း အခု​လေးတင် ကိုယ့်ကိုနမ်းသွားတယ်"

"...."

ကြည့်ရသည်မှာ အချိန်ပြည့်သွားခဲ့ပုံရပြီး ဝိန်းရိဖန် မတ်တပ်ထရပ်၍အိပ်ခန်းဆီသို့ ​လျှောက်သွားခဲ့သည်။

အခုလေးကလို စာအုပ်စင်နှင့်ထပ်တိုက်မိမည်ကိုစိုးရိမ်၍ စန်းရန်လည်း မတ်တပ်ထရပ်လိုက်၏။ သူ့စကားသံတို့မှာ သူမနိုးသွားမည်ကိုစိုးရိမ်​နေသည့်အလား တိုးဖျငြင်သာ​နေခဲ့၍

"ဒါက လူကိုနမ်းပြီး​ ထွက်​ပြေး​တော့မလို့လား"

ဝိန်းရိဖန်က ​နှေး​နှေး​ကွေး​ကွေးသာ​လျှောက်​နေခဲ့ပြီး သူ့အိပ်ခန်းနားမှဖြတ်သွားခါနီးတွင်​တော့ တစ်ခဏပြန်ရပ်သွားခဲ့သည်။

"ဒါ​​ပေမယ့် ကိုယ်ဆိုတဲ့လူက​ ဒီအတိုင်း​တော့ အခွင့်အ​ရေးယူမခံနိုင်ဘူး​နော်"

စန်းရန်က နံရံကိုမှီရပ်​နေပြီး သူမ၏လှုပ်ရှားမှုတိုင်းကိုလိုက်ကြည့်​နေရင်း

"မင်း ကိုယ့်ကိုအ​ကြွေးတစ်ခါတင်သွားပြီ"

"...."

ဝိန်းရိဖန် အိပ်ခန်းကြီးဆီသို့​ ဆက်၍လျှောက်လာခဲ့သည်။

မည်သည့်အရာကိုမှ ဝင်မတိုက်နိုင်​တော့​ကြောင်း အ​သေအချာအတည်ပြုပြီးမှသာ ​နောက်မှလိုက်​ကြည့်ပေး​နေသည့် စန်းရန်၏​ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်ပစ်လိုက်၏။ သူ့မျက်ဝန်းများထဲရှိ အဓိပ္ပါယ်မှာ မသဲမကွဲ ၊ ကျန်​နေ​သေးသည့်စကားလုံးတို့ကိုလည်း ​ဖြေး​ဖြေးချင်းဆိုလာခဲ့သည်။

"မင်း နိုးလာတဲ့အချိန်ကျမှပဲ ကိုယ့်ကို ပြန်​ပေး​ပေါ့"

------

အိပ်​ရေးပျက်ထားခြင်း​ကြောင့်လားမသိ ဝိန်းရိဖန်သည် ​နောက်တစ်​နေ့ မနက် ၁၀နာရီဝန်းကျင်မှသာ နှိုးစက်မြည်သံ​ကြောင့် အိပ်ရာနိုးလာခဲ့သည်။ အိပ်မှုန်စုံမွှားဖြင့် နှိုးစက်ကိုပိတ် ၊ အိပ်ရာထဲပြန်လှဲ​နေကာ ​တော်​တော်ကြာပြီးသွားမှ ခက်ခက်ခဲခဲထထိုင်လိုက်သည်။

သူမ၏အမူအရာတို့မှာ ​နွေး​နွေး​ထွေး​​ထွေးရှိလှပြီး ပုံမှန်ဖြစ်​သောအကျင့်တစ်ခုအရ တံခါးဝ​ဆီတစ်ချက်လှမ်းကြည့်ပြီး​နောက် ဘာမှမဖြစ်ထားသည့်အတိုင်း ချက်ချင်းအကြည့်ပြန်လွှဲလိုက်​သေးသည်။

​နောက်သုံးစက္ကန့်အကြာတွင် ဝိန်းရိဖန်၏မျက်လုံးက ပို၍ပွင့်လာကာ တံခါးရှေ့မှ​နေရာတစ်ဝိုက်အား ပြန်ကြည့်မိလိုက်၏။ ထို​နေရာတွင် ဗလာချည်းသက်သက် ၊ သူမ ချထားသည့်ထိုင်ခုံက ရှိမ​နေ။ မျက်​တောင်များလှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်ကုန်ပြီး အိပ်ရာထဲမှရုတ်ချည်း ​ကောက်ထကာ ​ဘေးပတ်ပတ်လည်ကို​ဝေ့ဝဲကြည့်​တော့သည်။

ကြာကြာပင်မကြည့်လိုက်ရဘဲ ထိုင်ခုံက မှန်တင်ခုံဘေး၌ရှိ​နေ​ကြောင်းကို ​တွေ့လိုက်ရ၏။ သူ ရှိ​နေရမည့်​နေရာတစ်ခုတွင် ပြန်​ရောက်​​နေပြီး ဘာမှအမှားအယွင်းဖြစ်မ​နေသည့်ပုံစံမျိုးပင်။

ဝိန်းရိဖန် အ​တွေအ​တွေအ​ဝေ​ဝေဖြစ်သွားခဲ့၏။

မဟုတ်မှလွဲ မ​နေ့ညက သူမ အိပ်ချင်လွန်း​နေခဲ့၍ ထိုင်ခုံကို​ရွေ့ထားခဲ့ပါသည်ဟု စိတ်ထင်​နေမိခြင်းလား။

ဒါမှမဟုတ် အိပ်​နေရင်းလမ်းထ​လျှောက်ခြင်းလား။

ဤအခိုက်အတန့်တွင် ဝိန်းရိဖန်တစ်​ယောက် အိပ်ခန်းထဲ၌ ကင်မရာတပ်ဆင်ထားချင်လာပြီး သူမ အိပ်​နေရင်းလမ်းထ​လျှောက်သည့်အချိန်လုပ်မိသည့်အရာများကို မှတ်တမ်းတင်ချင်လာမိ​တော့သည်။သို့မှသာ ဖြစ်သွားခဲ့သည့်လုပ်ရပ်များနှင့်ပတ်သတ်၍ ဘာမှမသိ​နေခြင်းမျိုး မဖြစ်​​တော့မည်။

အကယ်၍များ တစ်ခုခု အမှန်တကယ်ဖြစ်ခဲ့လျှင်​တောင် အနည်းဆုံးအ​နေဖြင့် ပြဿနာကို​​ဖြေရှင်း​ပေးရန် စဥ်းစားချိန်ရပါဦးမည်။ အိပ်ရာထက်မှထလာပြီး မ​နေ့ညက ထိုင်ခုံ​ရွှေ့မ​​ရွှေ့ကိစ္စအား အ​သေအချာစဥ်းစားရင်း ​ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာခဲ့သည်။

သို့​သော် ဤပြဿနာမှာ စဥ်းစား​လေ​လေ မ​သေချာ​လေ​လေ။

ပြင်ဆင်ပြီး​နောက်တွင် ဝိန်းရိဖန် အိပ်ခန်းထဲမှထွက်လာခဲ့သည်။ အချိန်လည်း ​နောက်ကျ​နေပြီဖြစ်​သော​ကြောင့် အသင့်စား၍ရမည့်ဆန်းဒဝစ်ချ်တစ်ခုယူပြီး အိမ်ပြင်ထွက်ရန် စီစဥ်ထား​သော်ငြား မီးဖို​ချောင်ထဲဝင်ဝင်ချင်းပင် ​ခေါက်ဆွဲပြုတ်​နေသည့်စန်းရန်နှင့် တည့်တည့်တိုး​လေသည်။

သူမ၏ ခြေလှမ်းများ တုံ့ခနဲရပ်သွားသလို

စန်းရန်ကလည်း သူမကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လာ၏။

​လေထုအ​ခြေအ​​နေမှာ ကသိက​အောက်နိုင်လျက်။

အရင်ရက်များတွင်ရှိ​နေခဲ့သည့် သူမကိုယ်​ပေါ်မှာ ကသိ​က​အောက်နိုင်မှုများက ယခုအချိန်တွင် စန်းရန်ကိုယ်​ပေါ်သို့ လွှဲ​ပြောင်းသွားခဲ့ပုံရသည်။ သို့​သော် သူ့အမူအရာက မည်သည့်ခံစားချက်မျိုးကိုမှ ​​ဖော်ပြ​နေခြင်းမရှိ ၊ သူ့ဘက်က စကားစ​ပြောလာခြင်းလည်းမရှိသည့်အတွက် သူမဘက်ကသာ ထင်​ယောင်ထင်မှားဖြစ်​နေရသလိုလို။

ဝိန်းရိဖန်က ​ရေခဲ​သေတ္တာကိုပိတ်လိုက်ရင်း တွန့်တွန့်ဆုတ်ဆုတ်ဖြင့်

"ငါ မ​နေ့ညက...."

စန်းရန်က ​ခေါက်ဆွဲအိုးအား တူဖြင့်မွှေ​နေခြင်းဖြစ်သည်။

သူမ၏စကားသံတို့က သိသိသာသာတိုးဖျသွားခဲ့၍

"အိပ်​နေရင်းလမ်းထ​လျှောက်​သေးလား"

စန်းရန်က ​အေး​အေးလူလူဖြင့်သာ 'အင်း' ဟု အသံပြုလိုက်၏။

"ဒါဆို ငါ ဘာမှ​တော့မလုပ်မိဘူးမလား?"

စန်းရန်ဘက်မှ အ​ဖြေကိုမ​​စောင့်ဘဲ ၊ ဝိန်းရိဖန်က အရင်က​ပြောခဲ့ဖူးသည့်စကားများကို ပြန်ဆွဲယူလာခဲ့ပြီး

"ငါ နင့်ကို ​အရင်ကပြောခဲ့ဖူးသလိုမျိုး ငါ အိပ်​နေရင်းလမ်းထ​လျှောက်တာကို​တွေ့ရင် ငါ့ကိုမမြင်ရတဲ့​လေလိုမျိုးပဲ သ​​ဘောထားလိုက်​နော်..တကယ်လို့ ငါက နင့်အနားကပ်လာလို့ရှိရင် ချက်ချင်း​ရှောင်သွားလိုက်"

ဤစကားအဆုံးတွင် စန်းရန်က မီးဖိုကိုပိတ်လိုက်၍

"ကိုယ်က​တောင် ဘာမှမ​ပြောရ​သေးဘဲနဲ့ မင်းက ဘာဖြစ်လို့ ဆက်ဆံ​ရေးကို ဒီ​လောက်ထိရှင်းရှင်းလင်းလင်းတွေဖြတ်​တောက်ချင်​နေရတာလဲ"

ဝိန်းရိဖန် ;

"ဆက်ဆံ​ရေးကိုရှင်းသွားအောင်လုပ်​နေတာမဟုတ်ဘူး​လေ..ငါက နင့်ကို သတိ​ပေး​နေတာ"

စန်းရန်က ​ခေါက်ဆွဲအိုးကို မ,ယူလိုက်ရင်း

"စားဦးမလား"

ဝိန်းရိဖန်က အချိန်မှာအရမ်း​နောက်ကျ​နေပြီဖြစ်၍ မစား​တော့မည့်အ​ကြောင်း ဆိုလိုက်ချင်​သော်ငြား အိုးထဲမှ​ခေါက်​ဆွဲများကိုကြည့်လိုက်ပြီး ​တွေ​ဝေသွားခဲ့၏။ ဤအချိန်ပင်​ရောက်​နေပြီဖြစ်ကာ ထပ်​နောက်ကျလည်း မထူးပါ​တော့​ချေ။

Advertisement

"စားမယ်"

စန်းရန် ;

"ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ပန်းကန်ယူခဲ့"

ဝိန်းရိဖန်က ပန်းကန်စင်ထဲမှ ပန်းကန်လုံးနှစ်လုံးကိုထုတ်လာပြီး စန်းရန်၏အမြီးသဖွယ် အ​နောက်မှတ​ကောက်​ကောက်လိုက်၍

"ဒါဆို ငါ မ​နေ့ညတုန်းက ဘာ​တွေလုပ်မိသွား​သေးလဲ..နင် အဲ့ချိန်ထိ မအိပ်​သေးတာလား"

မ​နေ့ညက ညနှစ်နာရီထိုးခါနီးမှ အိပ်ရာဝင်ခဲ့​ကြောင်းကို​တော့ သူမ မှတ်မိပါ​သေးသည်။

စန်းရန် ;

"ညသန်း​ခေါင် သန့်စင်ခန်းဝင်တာ"

ဝိန်းရိဖန်က ထိုင်ခုံတွင်အကျအနထိုင်လိုက်ပြီး ထပ်​ပြောလာမည့်စကားလုံးများကို စိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့်​စောင့်​နေ​လေသည်။ သို့​သော် သူ့မျက်နှာရ​ရေးကိုသာ အာရုံစိုက်​နေသည့်သူက အချိန်ကြာသည်အထိ စကားထပ်၍ဆိုမလာ ၊ ထို့​ကြောင့် သူမဘက်က စ၍

"ငါ မ​နေ့ညက​ရော..ဟို..မဆီ​လျော်တဲ့အပြုအမူတွေ လုပ်မိ​သေးလား"

မျက်နှာရဖို့ရာအတွက် ပြင်ဆင်ပြီးသွားသည့်လူက သူမ၏အ​ရှေ့သို့​ရောက်လာကာ စန်းရန်က သူမအား ခပ်​လျော့​လျော့ပြုံး၍ကြည့်လာပြီး

"မ​နေ့ညကလား?"

ဝိန်းရိဖန် ;

"အင်း"

စန်းရန်က သုံး​လေးစက္ကန့်မျှရပ်သွားပြီး ပြန်​တွေးကြည့်​နေသည့်ပုံစံမျိုးဖြင့်

"အရင်ကလိုမျိုး​တွေ​တော့ မလုပ်ပါဘူး"

ဝိန်းရိဖန် သက်ပြင်းချလိုက်မိ၏။

သူက ဆက်၍

"ဒါ​ပေမယ့်..."

ဝိန်းရိဖန် ချက်ချင်း ​ခေါင်းပြန်​ထောင်ခဲ့၏။

စန်းရန်က ပြုံးပြလာပြီး

"အရင်ကထက်ကိုလွန်တဲ့ဟာ​တွေ လုပ်ထားတာ"

ဝိန်းရိဖန် ; "?"

သူမ၏ ဖြစ်သွားခဲ့သည့်မျက်နှာအမူအရာကို ကြည့်​နေသည့်စန်းရန်က မျက်ခုံးပင့်​မြှောက်ပြ၍

"မဖြူစင်တဲ့အ​တွေး​တွေ ​ခေါင်းထဲတန်း​ပေါ်လာတဲ့မျက်နှာမျိုး မလုပ်ပြပါနဲ့"

"...."

သူမ အဲ့လို​တွေးဖို့ စိတ်​တောင်မကူးထားဘူး!!!

ဝိန်းရိဖန်တစ်​ယောက် မကြာခင်ရူးသွားနိုင်​လောက်မည့် ကိုယ့်စိတ်ကိုကိုယ် အရင်ဆုံးတည်ငြိမ်​အောင် လုပ်လိုက်၏။ မျက်နှာအသွင်အပြင်တည်ငြိမ်လာသည်နှင့်အမျှ ဤပြဿနာမှာ ကြီးကြီးမားမားမဟုတ်နိုင်​လောက်​ကြောင်း ခံစားလာမိပြီး နှုတ်ခမ်းပါးကိုတင်းတင်း​စေ့လျက်

"အဲ့​တော့?"

"အ​သေးစိတ်​ကို​တော့ ကိုယ် မ​ပြော​ပြတော့ဘူး​နော်"

စန်းရန်က ပျင်းတိပျင်းရွဲဖြင့်

"မင်း နား​ထောင်ပြီးသွားရင် ​ကမ္ဘာကြီးပြိုကျသွားသလိုမျိုး ခံစားသွားရမှာကို ကိုယ်စိုးရိမ်လို့..ငါ့မှာ ဒီလိုမျိုးအခြမ်းလည်း ရှိ​နေပါလားဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် မယုံကြည်နိုင်ဖြစ်​နေမှာ"

"...."

စန်းရန် ;

"ကိုယ်က​လေ..အဲ့လိုမျိုးထိ ဂရုတစိုက်​တွေးပေးတတ်ပြီး သည်းညည်းခံတတ်တဲ့လူ"

"ကိစ္စမရှိဘူး..နင် ​ပြောကြည့်"

ဝိန်းရိဖန် တံ​တွေးမြိုချရင်း

"ငါ လက်ခံနိုင်တယ်"

စန်းရန် သူမအား လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ အကြည့်များက သူမ၏မျက်ဝန်း​များမှတဆင့် ​အောက်သို့ဆင်းသွားပြီး တစ်​နေရာ၌ အ​ခြေချလိုက်ကာ သူ့မျက်ဝန်းများက နက်သထက်နက်လာရင်း နှုတ်ခမ်းပါးများကပါ ​ရေး​ရေး​လေး​ကွေးတက်လာခဲ့သည်။ အကြည့်များကိုလွှဲလိုက်ပြီး​​နောက် အသံ​နေအသံထားက လုံးဝတည်ငြိမ်ပြီး သူ့ပုံစံက အလွန်အမင်းကိုအနိုင်ကျင့်ခံထားရသည့်ပုံစံမျိုးဖြင့်

"ထားလိုက်ပါ​တော့..ကိုယ် ​ပြောမထွက်ဘူး"

ဝိန်းရိဖန် ; "..."

နင့်ရဲ့ ဒီအကျင့်နဲ့

နင့်​မေကြီး​တော်ကြီးက , ​ပြောမထွက်တဲ့ , စကား , ရှိ​သေးတယ်လား!

"ကိုယ် ​ပြောစရာ​တော့ရှိတယ်"

စန်းရန်က လက်​ချောင်းထိပ်များဖြင့် စားပွဲခုံကို​ခေါက်၍

"အခုတ​လောမှာ ကိုယ်က စိတ်ကြည်​နေတာမလို့ အချိန်တစ်ခုစာအထိ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ပြီး လျစ်လျူရှုထား​ပေးမှာပါ "

"...."

"ဒါ​​ပေမယ့် ​နောက်ဆိုရင်​တော့ ကိုယ် မင်းကို တစ်ခုချင်းစီ တစ်ခုချင်းစီ ပြန်​ပေးခိုင်းမှာ"

ဝိန်းရိဖန်အတွက်​တော့ အ​ကြွေးတင်​​နေသည့်ခံစားချက်ကြီးအား အမှန်တကယ်မနှစ်မြို့လှသဖြင့်

"အခုပြန်​ပေးလို့မရဘူးလား"

စန်းရန်က ခန္ဓာကိုယ်ကိုအ​နောက်သို့မှီချလိုက်ရင်း

"အခုက အချိန်မကျ​သေးဘူး"

ဝိန်းရိဖန် ;

"ဒါဆို ဘယ်လိုမျိုးပြန်​ပေးရမှာလဲ"

စန်းရန်က ပြန်မ​ဖြေ။

လက်ရှိအ​ခြေအ​နေကြီး​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန်က မဆီမဆိုင်ဖြင့် အရင်တစ်​ခေါက် 'Overtime' ဘားကိုသွားသည့်အချိန်တုန်းက ပါးစပ်မှလွတ်ခနဲထွက်သွားသည့် 'စန်းထို့ဖန်(သင်္ကတ​ခေါင်းကြီး)' ဆိုသည့်စကားလုံးကို အမှတ်ရလိုက်၏။ ထိုအချိန်တုန်းက စန်းရန်ဘက်မှပင် သူမက သူ့အား အ​ပျော်ငှားယူ​နေသည်ဟု ထင်သွားခဲ့​သေးသည်။

('ထို့ဖန်'က အဓိပ္ပါယ်​ကောက်ရင် အခ​ကြေး​ငွေယူပြီးလိုက်တဲ့ ဟိုလို​ကောင်​လေးမျိုးကို ​ပြောချင်တာ)

လက်ရှိတွင် သူမလုပ်ထားမိ​လောက်မည့်အပြုအမူမှာလည်း 'အ​ပျော်မြည်းစား'​နေသည်နှင့်ပင် တူ​နေပြီဖြစ်ရာ အကြီးအကျယ်အမြတ်ထုတ်​နေခြင်းမဟုတ်ရုံတမယ်။

သူမဘက်က မ​ကောင်းတတ်သည့်ကိစ္စမျိုးကိုလုပ်ထားသည့်အတွက် သူ့အား စိတ်ထိခိုက်သွားရသည့်နစ်နာ​ကြေးမျိုး ​ပေးရမည်မဟုတ်လား။

ဖြစ်နိုင်​​ချေအများဆုံးမှာ သည်လိုအဓိပ္ပါယ်ပင်ဖြစ်​ပေလိမ့်မည်။

ထို့အပြင် ဝိန်းရိဖန်က သူမလုပ်ထားမိသည့်အပြုအမူမျိုးအတွက် ဘယ်လိုပြန်​ပေးရမည်ကိုလည်း စဥ်းစား၍မရဖြစ်​နေ​သော​ကြောင့် ချက်ကျလက်ကျအဖြစ်ဆုံး​ ဖြေရှင်းချက်တစ်ခုကိုသာ ​တွေးကြည့်နိုင်ခဲ့ပြီး ချိတုံချတုံဖြင့်

"ဟို..ပြန်​ပေးရမှာက ပိုက်ဆံ​နဲ့လား"

စန်းရန်​၏အမူအရာမှာ တုံ့ခနဲရပ်တန့်သွားခဲ့​တော့သည်။

"ဟိုဟာ​လေ..နင် အရင်ဆုံး အ​ကြွေးမှတ်ထား​ပေးလို့ရလား"

ဝိိန်းရိဖန်က လက်ရှိအချိန်တွင် အနည်းငယ်အရှက်ရလာမိပါ​သော်လည်း အထူးတလည် ​အောင့်အည်းမ​နေချင်​တော့ဘဲ

"​နောက်ကျမှ နင် ငါ့ကို ပြန်သတိ​ပေး"

စန်းရန်သည် ဝိန်းရိဖန်အား စူးစိုက်၍သာကြည့်​နေပြီး ဤအ​ကြောင်းအရာနှင့်ပတ်သတ်၍စကားမဆိုလာ​တော့ဘဲ စိတ်မရှည့်​တော့သည့်အမူအရာဖြင့်

"မြန်မြန်စား​"

-----

ထို့​နောက်တွင်​တော့ အ​ခြေအ​နေများက ​ပြောင်းပြန်သ​ဘောဖြစ်သွားခဲ့သည်။

ဝိန်းရိဖန်သည် အရင်တစ်​ခေါက်တည်းက အိပ်​နေရင်းလမ်းထ​လျှောက်သည့်အချိန် သူ့ကိုနမ်းသွားခဲ့သည့်အ​ကြောင်းကို ကြားထားပြီးပြီဖြစ်၍ သူမအ​နေဖြင့် ယုံနိုင်သည်ဖြစ်​စေ မယုံနိုင်သည်ဖြစ်​စေ လက်ခံထားနိုင်ခဲ့ပြီ။

စန်းရန်ကိုယ်တိုင်က ဤတစ်ကြိမ်တွင် သူမက အရင်ကထက်ပိုဆိုးသည့်ကိစ္စကိုလုပ်ထား​ကြောင်း ​ပြောလာပါ​သော်လည်း စန်းရန်ကအမြဲတမ်း​လျှောက်​ပြော​နေတတ်သည့်ဖြစ်သည့်အတွက် ဝိန်းရိဖန်လည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် အရမ်းလွန်လွန်ကျူးကျူးလုပ်ထားမိ​လောက်မည်မဟုတ်​ကြောင်း ယုံကြည်ပါ​သေးသည်။

အရင်တစ်​ခေါက်က သူ့ကို နမ်းမိသည့်ကိစ္စမှာ သူ့ဘက်မှ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ချိန်မရလိုက်ခြင်း​ကြောင့် ဟု သတ်မှတ်၍ရ​သော်လည်း ယခုတစ်ကြိမ်မှာမူ သူမထံ၌ အိပ်​နေရင်းလမ်းထ​လျှောက်တတ်သည့်အကျင့်ရှိ​ကြောင်း စန်းရန်သိထားပြီးဖြစ်ကာ အကယ်၍ တရားလွန်ကိစ္စမျိုးများလုပ်လိုက်လျှင်​တောင် သူ မ​ရှောင်ဖယ်နိုင်သည်မျိုးမှာ မဖြစ်နိုင်​ချေ။

ဝိန်းရိဖန် ဤတစ်ကြိမ် အိပ်​နေရင်းလမ်းထ​လျှောက်သည့်ကိစ္စအား ​ရေးကြီးခွင်ကျယ်မလုပ်​တော့၏။

​ပြောင်းပြန်အ​နေဖြင့် စန်းရန်ဘက်တွင်မူ ပို၍ထူးဆန်းလာပြီး သူ့အ​ခြေအ​​နေမှာ သူမ၏အရင်ကဖြစ်ပျက်​နေသည့်ပုံစံနှင့်ပင် သွားဆင်တူ​နေ​လေသည်။ သူမ၏​နှေး​နှေး​ကွေး​ကွေးသာတုန့်ပြန်နားလည်တတ်သည့်အကျင့်​ကြောင့် ​တော်​တော်​လေးကြာမှ ​တွေးကြည့်မိလိုက်သည့်တစ်ခုမှာ သူမဘက်က နမ်းမိလိုက်သည့်ကိစ္စက စန်းရန်အတွက် ယခုလိုမျိုးထိလက်မခံနိုင်ဖြစ်သွား​စေခြင်းလား။

Advertisement

ညအိပ်ရာမဝင်ခင်တိုင်း ထိုင်ခုံကို တံခါး​ရှေ့၌အ​သေအချာထား​မထား အစစ်အ​ဆေးပြု​ခြင်း​ကြောင့် သူမ၏အိပ်​နေရင်းလမ်းထ​လျှောက်သည့်အကြိမ်​ရေမှာ ​တော်​တော်ကြာမှ တစ်ကြိမ်တစ်​လေဖြစ်တတ်ပြီး သိပ်မများ​ကြောင်း အကြမ်းဖျင်းခန့်မှန်း၍ရခဲ့သည်။ ထို့အပြင် စန်းရန်သည်လည်း ထိုကိစ္စကိုမကြာခဏ​ပြော​နေခြင်းမျိုးမရှိသဖြင့် သူမ တဖြည်းဖြည်းနှင့်စိတ်သက်သာရာရခဲ့သည်။

အထူးတလည်သတိမထားမိပါဘဲ ဧပြီလ၏ လကုန်ခါနီးရက်များဆီသို့ ​ရောက်လာခဲ့သည်။

ဟိုးအရင်က ဖုကျွမ့်​ပြောဖူးသည့် ဌာနအတွင်း ဝန်ထမ်းသစ်ခန့်မည့်ကိစ္စမှာ အ​ကြောင်းထူးလာခြင်းမရှိသည့်အတွက် ဝိန်းရိဖန်ကိုယ်တိုင် သတင်းမမှားဟုပင်ထင်လိုက်မိကာ ​မေ့​ပျောက်လုနီးနီး။

တနင်္လာ​နေ့ ​နေ့လည်ခင်းတွင်။

ဝိန်းရိဖန်နှင့်ဖုကျွမ့်တို့ အပြင်ဘက်မှ အင်တာဗျူးပြီး ပြန်လာသည့်အချိန် ဌာနထဲ၌ မျက်နှာသစ်နှစ်ဦးကို ​တွေ့လိုက်ရ၏။

တစ်ဦးမှာ အမျိုးသား ၊ တစ်ဦးမှာ အမျိုးသမီး ဖြစ်ပြီး နှစ်​ယောက်စလုံးက ​ကျောင်းသားအရွယ်​လေးများနှင့်တူလွန်းသည်။ လမ်းပြ​ပေးမည့်ဆရာလည်းမရှိ​သေးသည့်အတွက် သူတို့နှစ်ဦးမှာ လက်ရှိအချိန်တွင် ဘာမှလုပ်စရာမရှိ​သေးဘဲ ​နေရာ၌သာထိုင်ပြီး စာတမ်းများ ဖတ်​နေ​လေသည်။

ဖုကျွမ့်က သူတို့ထဲမှတစ်ဦးနှင့် ရင်းနှီးပုံရပြီး လှမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်၏။

"မုချန်ယွင်"

ဤနာမည်ကြားလိုက်သည့်အခါ ဝိန်းရိဖန် ချက်ချင်းဆိုသလို ကောင်​လေး၏မျက်နှာအား လှမ်းကြည့်မိလိုက်ပြီး ထိုအခါမှသာ သူမကို လက်မှတ်ထိုး​ပေးဖူးသည့်​ကောင်​​လေးမှန်း အမှတ်ရလိုက်သည်။ ​ခေါင်းကိုတစ်ဖက်လှည့် ၊ ဖုကျွမ့်ကို လှမ်းကြည့်၍

"အသိ​တွေလား"

"ဟုတ်တယ်..ကျွန်​တော့်သူငယ်ချင်း..နာမည်က မုချန်ယွင်တဲ့"

ဖုကျွမ့်က တက်တက်ကြွကြွဖြင့် ​မိတ်ဆက်​ပေးလာခဲ့၏။

"ကျွန်​တော် အရင်က အစ်မကို​ပြောပြဖူးတဲ့ ဌာနမှာလူ​ခေါ်​သေးလားလို့ ​မေးတဲ့တစ်​ယောက်​လေ..သူက ကျွန်​တော်တို့​မေဂျာမှာ အရမ်းနာမည်ကြီးတာ​နော်..ရုပ်ရှင်​​တောင်ရိုက်ဖူး​သေးတယ်..ဆရာကြီး.."

သူတို့နှစ်ဦး၏စကားများကို နားစွန်နားဖျားကြားသွားသည့် မုချန်ယွင်က မတ်တပ်ထရပ်ပြီး နှုတ်ဆက်ရန်အနားသို့​လျှောက်လာခဲ့သည်။

"စီနီယာ မင်္ဂလာပါ..ကျွန်​တော်က အလုပ်သင်အသစ်​လေး မုချန်ယွင်ပါ"

"ရိဖန်ကျဲ မဟုတ်ရင် ဝိန်းကျဲ လို့​ခေါ်လို့ရတယ်..မင်းသာ စီနီယာလို့ လိုက်​ခေါ်​နေရင် ဒီမှာရှိတဲ့လူ​​တွေအားလုံး မင်းရဲ့စီနီယာ​တွေချည်းပဲမလို့ ဘယ်သူ့​ခေါ်လို့​ခေါ်မှန်းမသိဖြစ်​နေလိမ့်မယ်"

ဖုကျွမ့်က သူ့ကိုယ်သူလည်း ရင်ဘတ်ပုတ်ပြ၍

"ငါလည်း မင်းစီနီယာပဲ​"

မုချန်ယွင်က ဝိန်းရိဖန်ဆီသို့ ခွင့်​တောင်းသည့်အမူအရာမျိုးဖြင့်လှမ်းကြည့်လာခဲ့၏။

"ဘယ်လို​ခေါ်​ခေါ်ရတယ်"

ဝိန်းရိဖန်က တဆက်တည်းဆိုသလို

"အစ်မတို့ အရင်က​တွေ့ဖူးကြတယ်မလား"

"ဟုတ်.."

မုချန်ယွင် ရှက်​ပြုံးပြုံးလာပြီး

"ရိဖန်ကျဲက ကျွန်​တော့်ရဲ့ Fan ဖြစ်​နေလိမ့်မယ်လို့ တကယ်မထင်ထားမိဘူး"

"...."

ဖုကျွမ့် ;

"ကျဲ..အစ်မ သူ့ရဲ့ရုပ်ရှင်ကိုကြည့်ဖူးတာလား"

ဝိန်းရိဖန်က သုံးစက္ကန့်မျှငြိမ်​​နေပြီး အထူးတလည်ရှင်းပြမ​နေဘဲ

"အင်း"

​နောက်ထပ် အလုပ်သင်​ကျောင်းသူ​လေးပါ အနားသို့​ရောက်လာ၏။သူမ၏အပြုအမူများက ပို၍တက်တက်ကြွကြွရှိပြီး ပြုံးလိုက်သည့်အခါ သွားတက်​လေးပါ ​ပေါ်လာ​သေးသည်။

"ဘာရုပ်ရှင်လဲ..ငါကြည့်ဖူးလားသိ​အောင်လို့ ​ပြောကြည့်ကြည့်"

မည်သူမှအ​ဖြေပြန်မ​ပေးခင် ထို​ကောင်​မ​လေးကပဲဆက်၍

"ဟုတ်သားပဲ..ကျွန်မ နာမည်က 'ဖန်လိ' ပါ..စီနီယာ..​နောက်ဆိုရင် ကျွန်မလည်း ရိဖန်ကျဲ လို့ပဲ​ခေါ်မယ်​နော်"

ဝိန်းရိဖန် အသံတစ်ချက်တုံ့ပြန်လိုက်ပြီး​နောက် သူတို့နှင့် စကားဆက်မ​ပြော​တော့ဘဲ ​အလုပ်​နေရာသို့ပြန်လာခဲ့၏။ ကွန်ပြူတာကိုဖွင့်​​နေရင်း ဖန်လိက လက်ကိုင်ဖုန်းကိုထုတ်ပြီး ဖုကျွမ့် ၊ မုချန်ယွင်တို့နှင့် Wechat အ​ကောင့် Add ​နေကြမှန်း လှမ်းမြင်​နေရ​သည်။

တစ်ခဏကြာတွင်။

ဝိန်းရိဖန် အချက်အလက်ဖိုင်တွဲကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်သည့်အချိန် ​ဘေးနားမှ အလင်း​ရောင်မှိန်ကျသွားမှန်းခံစားမိလိုက်သဖြင့် ​ခေါင်း​မော့ကြည့်လိုက်ရာ မုချန်ယွင်က သူမ၏​ဘေးနား၌ လာရပ်​နေပြီး ယဥ်ယဥ်​ကျေး​ကျေးဖြင့်

"ရိဖန်ကျဲ..ကျွန်​တော် အစ်မရဲ့ Wechat ကို add လို့ရမလား"

ဖန်လိသည်လည်း ​ရောက်လာပြီး ​ဘေးနားတွင်ရပ်​နေလျက်။

ဝိန်းရိဖန် ဖုန်းကိုလှမ်းယူပြီး ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်၏။

"ရတယ်"

သူငယ်ချင်းအဖြစ် လက်ခံ​ပေးပြီး​နောက်တွင် ဝိန်းရိဖန်က Wechat ထဲမှ မက်​ဆေ့များအား စစ်​ဆေးကြည့်လိုက်၏။ သိပ်မကြာ​သေးခင်ကမှ ယခုလက်ရှိအိမ်ခန်းပိုင်ရှင်ပို့ထားသည့် မက်​ဆေ့တစ်​စောင်ရှိ​နေပြီး သူမအား ယခုလအတွက် အိမ်ခန်းလခ ​တောင်း​​နေခြင်းဖြစ်သည်။

ဤမက်​ဆေ့ကိုမြင်မှသာ အိမ်ခန်းလခ​ပေးရဦးမည်ကို သတိရ​လာ​တော့၏။ အလုပ်များလွန်း​နေသည့်အတွက် ဘာဆိုဘာမှလည်းမမှတ်မိပါ​​တော့​ချေ။

ဝိန်းရိဖန်က အားနာသည့်အ​ကြောင်း စကားအမြန်ဆိုလိုက်ပြီး Online Banking စနစ်ဖြင့် ချက်ချင်း​ငွေလွှဲ​ပေးလိုက်၏။ ​ငွေလွှဲပြီး​နောက် စန်းရန်၏မက်​ဆေ့​ဘောက်ထဲသို့ ဝင်၍

[ ဒီလအတွက် အိမ်ခန်းလခ ​ပေးရ​တော့မယ် ]

ဝိန်းရိဖန် ; [ ငါ့ကို Alipay က​နေပဲ လွှဲ​ပေးလိုက်လို့ရတယ် ]

​နောက်တွင်​တော့ ဖုန်းချထားလိုက်ပြီး စာမူကြမ်းများ ​ရေး​နေလိုက်၏။

မိနစ်ဝက်ကြာပြီးသွား​နောက်တွင်။

ဖုန်းမျက်နှာပြင် မီးလင်းလာ၏။

ကွန်ပြူတာကိုကြည့်​နေရင်း ဝိန်းရိဖန်က ဖုန်းကို​ကောက်ယူအား ​လော့ခ်ဖြည်လိုက်၏။

ဖန်သားပြင်ထက်ရှိ အသိ​ပေးစာမှာ စန်းရန်ငွေလွှဲထားသည့်အ​ကြောင်း။

ဝိန်းရိဖန်က ​ထုံးစံအတိုင်း ​ငွေလွှဲထားသည့်ပမာဏကို စစ်ကြည့်လိုက်သည်။

---စန်းရန်မှ သင့်အား ယွမ် ၃၀၀၀၀ ​ငွေလွှဲထားပါသည်။

Alipay အ​ကောင့်ထဲမှထွက် ၊ Wechat ထဲသို့ဝင်ပြီး လက်ခံရရှိ​ကြောင်း စာပို့​တော့မည့်အခိုက်တွင် တစ်ခုခုမဟုတ်​ကြောင်း သတိထားမိလိုက်ကာ Alipay ​အ​ကောင့်ထဲပြန်ဝင်ပြီး စန်းရန် ​ငွေလွှဲထားသည့်ပမာဏကို ပြန်စစ်ကြည့်လိုက်သည်။

ဝိန်းရိဖန် အသံတိတ်ဖြင့် သုညအလုံး​ရေကို ​ရေတွက်ကြည့်လိုက်၏။

တစ် , နှစ် , သုံး , ​လေး ....

" ? "

သုည ​လေးလုံး။

ဒါဆို ​သောင်းဂဏန်းဖြစ်သွားပြီမလား။

တစ်လကိုမှ ယွမ် ၃၀၀၀ ပဲ​ပေးရမှာ​လေ...

အကယ်၍ ​နောက်ထပ် သုံး​လေးလ ပို​နေမယ်ဆိုရင်​တောင် ယွမ် ၃၀၀၀၀ ထိ လွှဲစရာမှမလို...

ဝိန်းရိဖန်က Screenshot ရိုက်ပြီး Wechat မှတဆင့် ပို့​ပေးလိုက်၏။

[ နင် ဘာလို့ဒီ​လောက်အများကြီးလွှဲလာတာလဲ ]

စန်းရန်က ချက်ချင်းပြန်စာပို့လာ၍ ;

[ ဟမ် ]

တစ်မိနစ်နီးပါးကြာသွားပြီး​နောက်။

စန်းရန် ; [ အို့ ]

စန်းရန် ; [ သုညတစ်လုံး ပိုရိုက်မိသွားတာပဲ ]

"...."

ဝိန်းရိဖန် ; ပိုက်ဆံရှိတဲ့သူ​တွေများ တကယ်ကိုပဲ တမူထူးခြားပါဘိ..

အကယ်၍ သူမကသာ မ​ပြောပြလျှင် သူ့ဘက်က လုံးဝမသိလိုက်မည့်ပုံစံမျိုး။

ဝိန်းရိဖန် ; [ ဒါဆို ငါ နင့်ကို ပြန်လွှဲ​ပေးလိုက်မယ်​နော် ]

စန်းရန် ; [ ရပြီ ]

စန်းရန် ; [ ​နောက်တစ်ကြိမ်အတွက်ပါ ယူထားလိုက် ]

ဝိန်းရိဖန်အ​နေဖြင့် စန်းရန်က တစ်လ​လောက်သာ ပို​နေမည်ဟုထင်မှတ်ထားခြင်းဖြစ်ရာ ဤစကား​ကြောင့် အနည်းငယ်​ကြောင်အမ်းသွားခဲ့၏။ ထို့​ကြောင့် ​တွေးကြည့်​နေရင်း မ​နေနိုင်​အောင်​မေးကြည့်လိုက်၏။

[ နင် အလွန်ဆုံး ဘယ်နှလကြာကြာ​နေမှာလဲ ]

စန်းရန် ; [ ? ]

အ​ဖြေက မသဲမကွဲဖြစ်​နေသဖြင့် ဝိန်းရိဖန်က ဆက်၍

[ ငါ အတည်ပြုထားချင်လို့ ]

ဝိန်းရိဖန် ; [ မေးကြည့်ထားမှ ဘယ်အချိန်မှာ အိမ်ခန်းငှား​ဖော်အသစ်ထပ်ရှာမလဲဆိုတာ ဆုံးဖြတ်လို့ရမှာ ]

ဤတစ်ကြိမ်တွင် စန်းရန်က ချက်ချင်းပြန်စာမပို့လာ​ပေ။

မိနစ်ပိုင်းကြာပြီးသွားမှ အသံမက်​ဆေ့တစ်ခုပို့လာခဲ့၏။

စန်းရန်၏အသံမှာ ​လေး​လေးပင်ပင်ရှိ​နေပြီး

"မင်း ကိုယ့်အ​ပေါ်တင်​နေတဲ့အ​ကြွေး ပြန်ဆပ်ပြီးတဲ့အချိန်ထိ"

"...."

ဝိန်းရိဖန် နားမလည်​​ချေ။

[ ဘာအ​ကြွေးလဲ ]

​နောက်ထပ် အသံမက်​ဆေ့တစ်ခု။

စန်းရန် ; "ဘာလဲ..ကိုယ် မင်းကို ပြန်သတိ​ပေး​နေရဦးမှာလား"

ဝိန်းရိဖန် စဥ်းစားမရ​သေး။

ဤတစ်ကြိမ်တွင် စန်းရန်က စပြီး မက်​ဆေ့ပို့လာခဲ့​၏။

တစ်သီတသန်း​ရောက်ချလာသည့် မက်​ဆေ့များက...

တူအကြီးကြီးတစ်လက်နှင့်တူ​လေပြီး...

သူမ၏ဦး​နှောက်ထဲသို့ တစ်လုံးချင်းစီ ရိုက်ထည့်​နေ​သည်နှင့်ပင် တူ​နေပါ​တော့သည်။

[ မင်း ]

[ ညသန်း​ခေါင်တုန်းက ]

[ စဥ်းစား​တွေး​ခေါ်နိုင်စွမ်း​ကို စိတ်​ဆန္ဒ​တွေက အနိုင်ပိုင်းပြီး ]

[ ကိုယ့်ကို အပိုင်ရယူဖို့ ]

[ ကြံစည်တယ် ]

---------

(Zawgyi)

ဝိန္းရိဖန္၏ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔ဟာ ႏြေးေထြးေျခာက္ကပ္ေနသျဖင့္ အမွတ္တံဆိပ္တစ္ခုခတ္ႏွိပ္လိုက္သည့္အလား အေရျပားေပၚ၌ ျပင္းျပင္းျပျပေတာက္ေလာင္သြားခဲ့သည္။

အသက္ရႉေငြ႕မ်ားက ေပါ့ပါးေသးမွ်င္ၿပီး ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ျဖင့္သဘာဝက်လြန္းကာ ငွက္ေမႊးတစ္ခုေလထဲဝဲပ်ံေနသည့္ႏွယ္။ သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ထက္မွ ႏွင္းဆီရနံ႕ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ကိုခံစားေနမိၿပီး ရိုးတြင္းခ်င္ဆီမ်ားထဲ၌စိုက္ပ်ိဳးထားသည့္သဖြယ္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ေလးမ်က္ႏွာတခြင္ ထုတ္လႊင့္ပ်ံ့ႏွံ႕ေနကာ တစ္ဖက္လူ၏စိတ္အာ႐ုံကို သိသိသာသာရိပါးေနေလသည္။

    people are reading<First Frost (Myanmar Translation)>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click