《First Frost (Myanmar Translation)》Chapter 28

Advertisement

ဝိန်းရိဖန် ချက်ချင်း​ခြေတစ်လှမ်း​နောက်ဆုတ်လိုက်ကာ လက်ကိုင်ဖုန်းကိုလည်း အိတ်ကပ်ထဲပြန်ထည့်လိုက်သည်။ ဤ​မေးခွန်းအား သူမ ပြန်မ​ဖြေ ၊ မျက်လွှာချကြည့်လိုက်သည့်အခိုက် စန်းရန်၏ဗလာသက်သက် လက်နှစ်ဖက်ကိုမြင်​လေပြီး

"နင်​ပြော​တော့ ပစ္စည်းဝယ်စရာရှိလို့ဆို"

စန်းရန်က ခပ်မတ်မတ်ပြန်ရပ်လိုက်၍

"သွားမယ်​လေ"

"...."

ဝိန်းရိဖန် ;

"မဝယ်ရ​သေးဘူးလား"

"အမ်?"

စန်းရန်က တစ်ဖက်သို့​ခေါင်းလှည့်လိုက်၍ စကားသံက အ​ရှေ့အ​နောက်မဆီ​လျော်။

"အခုပဲ သွားဝယ်​​တော့မှာ​လေ"

ဝိန်းရိဖန် ;

"နင်ပဲ​ပြော​တော့ မသယ်နိုင်လို့ဆို"

စန်းရန် ;

"ဟုတ်တယ်​​လေ"

ဝိန်းရိဖန်တစ်​ယောက် စန်းရန်လုပ်ပြ​နေသည့် ​ကောင်းကင်နှင့်​မြေကြီးတစ်ခွင် လုပ်ချင်ရာလုပ်မည်ဆိုသည့်အမူအရာကြီး​ကြောင့် ​ပြောစရာစကားမဲ့သွားခဲ့ရသည်။

ဟမ်..

သူမကပဲ နားလည်မှုလွဲသွားခဲ့တာလား..

သူဆိုလိုချင်တာက ခုဏတုန်းကပဲ မသယ်နိုင်တာ ၊ အခု မသယ်နိုင်တာမဟုတ်ဘူး ဆိုတဲ့သ​ဘောများလား...

နှစ်​ယောက်သားက စူပါမားကတ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့၏။ ကြားထဲတွင် အချိန်တစ်ခုစာ တိတ်ဆိတ်​နေလျက်သား။

ဘယ်​နေ့က စမှန်းမသိပါ​သော်ငြား သူတို့နှစ်ဦးကြားထဲရှိ အ​ခြေအ​နေမှာ ကသိက​အောက်နိုင်​နေမှန်း ဝိန်းရိဖန်ခံစား​နေမိခဲ့သည်။ အရင်တုန်းကအတိုင်း တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး လျစ်လျူရှုထားခြင်းမျိုးနှင့်လည်း အနည်းငယ်ဆင်တူပြီး တစ်​ယောက်ကိုတစ်​ယောက် သူစိမ်းများလိုဆက်ဆံထားပါ​သော်လည်း တစ်​နေရာရာက ကွဲပြား​နေသလိုလို။

သို့​သော်လည်း သူမ တိတိကျကျမ​ပြောပြတတ်။

ဝိန်းရိဖန်က စက်​လှေကား​ပေါ်အရင်တက်လိုက်ပြီး စုထျန်း​ပြောထားသည့်စကားများကို အစ​ဖော်လိုက်၏။

"နင့်အိမ်ပြင်​နေတာ အ​ခြေအ​နေဘယ်လိုလဲ"

စန်းရန် ရပ်လိုက်သည့်​နေရာမှာ သူမထက် ​လှေကားတစ်ထစ်စာနိမ့်သဖြင့် လက်ရှိအချိန်တွင် သူမထက် အရပ်နည်းနည်းသာမြင့်၏။ သူက လက်ရန်းကိုမှီထားပြီး လက်တစ်ဖက်ထဲ၌ ဖုန်းကိုကိုင်ထားရင်းဖြင့်

"ဟမ်"

ဝိန်းရိဖန် ;

"အရင်က ငါတို့ပြောထားကြတဲ့ အိမ်ခန်းမျှ​နေမှာက အလွန်ဆုံး သုံးလပဲဆိုတဲ့ကိစ္စ​လေ..ငါ ဒီ​နေ့ ရက်တွက်ကြည့်ထားလို့"

ဤစကားကိုကြားလျှင် စန်းရန်က မျက်လုံးပင့်ကြည့်လာ၏။

"နင် စ​ပြောင်းလာတဲ့​နေ့ ဇန်နဝါရီလ ၂၀ ရက်က​နေတွက်မယ်ဆိုရင် အခု နှစ်လ​ကျော်​နေပြီ..အဲ့ဒါ​ကြောင့် ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ပြီး နင်နဲ့​ အရင်ဆုံး ဆွေး​နွေးစရာရှိလို့"

"ဘာ​ကိုဆွေး​နွေးမှာလဲ"

ဝိန်းရိဖန် ;

"နင် ခန့်မှန်း​ခြေ ဘယ်ချိန်​လောက်​​ပြောင်းဖြစ်မှာလဲ"

စန်းရန်က အာရုံစိုက်ရမည်ကို ပျင်းရိလွန်း​နေသည့်အလား

"အဲ့အချိန်​ရောက်မှ ဆက်​ပြောမယ်"

"ငါ့ဘက်က နင့်ကို မြန်မြန်​ပြောင်း​ပေးဖို့ ​လော​နေတာမဟုတ်ဘူး​နော်..အဓိကက ငါ အိမ်ခန်းငှား​ဖော်အသစ်ရှာဖို့ လိုမလိုကို အချိန်မီသိချင်တာ..​တကယ်လို့ နင့်ဘက်က​နေ အိမ်ခန်းငှားမယ့်ကိစ္စကို သတ်တမ်းမတိုးဘဲ ငါတို့အရင်က​ပြောထားသလိုမျိုး မတ်လ ၂၀ရက် မတိုင်ခင် ​ပြောင်းသွားမယ်ဆိုရင် ငါ့ဘက်ကလည်း အခန်းငှား​ဖော်အသစ်နဲ့ ကြိုချိတ်ထားရ​အောင်လို့ ​နင့်ဆီမေးကြည့်ထားတာ"

စက်​လှေကားက ဒုတိယအလွှာသို့ ​ရောက်လာခဲ့ကာ နှစ်​ယောက်သားကြား၌ စကားစ ပြတ်သွားခဲ့၏။

ထို့​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန်က ​နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်​ပြောရန် စကားစမည်အပြုတွင် စန်းရန်၏စကားသံကိုကြားလိုက်ရသည်။

"​ကောင်းပြီ​လေ"

သူမ ​နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်လျှင်...

စန်းရန်က ​အေး​အေးလူလူပုံစံဖြင့်

"ဟိုဘက်အ​ခြေအ​နေကို ​မေးကြည့်ပြီးမှ မင်းကို အ​ဖြေလာ​​ပေးမယ်"

------

ဤ​နေရာက 'ရှန့်တုဟွားချန်' အိမ်ရာ ဖွင့်ဖွင့်ချင်းတွင် လွယ်လင့်တကူ​စျေးဝယ်နိုင်ရန်ဖွင့်ထားခဲ့​သော အ​သေးစားစီးပွား​ရေးလုပ်ငန်းရပ်ကွက်ဖြစ်သည်။

အိမ်ရာ၏အပြင်ဘက်တွင် ​စျေးဆိုင်များ ပတ်ပတ်လည်ရှိပြီး ထိုမှတဆင့်ထပ်သွားလျှင် ​စျေးဝယ်စင်တာအကြီးစားတစ်ခုရှိသည်။ စုစု​ပေါင်း သုံးလွှာပါရှိကာ ပထမအလွှာတွင် နံပါတ်ကြီးတံဆိပ်ဆိုင်မျိုးစုံ ​နေရာယူထားပြီး အ​ပေါ်နှစ်လွှာတွင်ကား စူပါမားကတ်ဖြစ်သည်။

ဒုတိယအလွှာတွင် အစားအ​သောက်များ ရှိပြီး တတိယအလွှာတွင် လူသုံးကုန်ပစ္စည်းများ ထားထားသည်။

စန်းရန်က ​စျေးဝယ်ခြင်း​လှည်းကိုတွန်းရင်း နှစ်​ယောက်သားက တတိယအလွှာသို့ တိုက်ရိုက်တက်လာခဲ့၏။

ဝိန်းရိဖန် ​စျေးဝယ်မထွက်ဖြစ်သည်မှာလည်း အချိန်တစ်ခုစာပင် ရှိခဲ့ပြီ။ ကူလီအထမ်းသမ​လေးလုပ်ပေးရန် ​စောင့်​နေသည့်အချိန်အတွင်း စန်းရန်က ပစ္စည်းများ ​စျေးခြင်းထဲပစ်ထည့်​နေသည်ကိုကြည့်​နေရင်း သူမထံ၌လည်း ​နေ့စဥ်သုံးပစ္စည်းများကုန်လုနီးနီး ဖြစ်​နေပြီမှန်းသတိရလိုက်သည်။

စန်းရန် ​စျေးဝယ်သည့်ပုံစံမှာ အလွန်တရာကိုမှ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပင်။ လိုအပ်​နေသည့်ပစ္စည်း-ကောက်ထည့် ၊ ရင်းနှီး​နေသည့်တံဆိပ်-​ခြင်းထဲကောက်ထည့် ၊ ​စျေးနှုန်းများ တံဆိပ်များကို ယှဥ်ကြည့်ပြီး​ ရွေးယူ​နေဖို့ရာအတွက် အချိန်တစ်စက္ကန့်​လေးမျှ အကုန်မခံ​ပေ။

သို့​သော် ဝိန်းရိဖန်၏​စျေးဝယ်ပုံနှင့် သူ​စျေးဝယ်​နေပုံမှာ လုံးလုံးလျားလျားမတူညီ။

အလုပ်လုပ်​နေသည့်အချိန်မှလွဲ၍ ကျန်သည့်ကိစ္စတိုင်းတွင် သူမက ​သိမ်သိမ်​မွေ့​မွေ့​လေးသာ လုပ်တတ်​သောသူမျိုးပင်။

ထို့အပြင် ဝိန်းရိဖန်က တက္ကသိုလ်​ကျောင်းသူဘဝကတည်းက ခြိုးခြံ​ချွေတာနေထိုင်ခဲ့ရပြီး စီးပွား​ရေးအ​ခြေအ​နေမှာလည်း သိပ်မ​ကောင်းခဲ့​ပေ။ထို့​ကြောင့် ​စျေးနှုန်းများ ယှဥ်ကြည့်သည့်​နေရာတွင်​တော့ မိနစ်အနည်းငယ်​လေးဖြုန်းရပါလိမ့်မည်။

နှစ်ဦးကြားရှိအကွာအ​ဝေးမှာ မသိမသာနှင့်လှမ်းသွားခဲ့၏။

တစ်သျှူးစက္ကူများထားသည့်​နေရာသို့အ​ရောက် စန်းရန်က တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ပြီး စက္ကူအလိပ်များ ၊ စက္ကူရွက်များအား ခြင်းထဲပစ်ထည့်ကာ ​ရှေ့ဆက်​လျှောက်သွားခဲ့သည်။ ​ခြေလှမ်းဆယ်လှမ်းနီးပါး​လျှောက်ပြီး​နောက်တွင် တစ်စုံတစ်ရာက ပုံမှန်မဟုတ်​နေမှန်းခံစားမိလိုက်သဖြင့် ရုတ်တရက်​ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် ဝိန်းရိဖန်က အရင်​နေရာ၌သာရပ်​နေ​သေး​ကြောင်း ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမက ​​စျေးနှုန်းအပြင် အထုပ်အပိုး​ပေါ်ရှိ စက္ကူအလိပ်ရေ များကိုပါ အ​သေအချာလိုက်ကြည့်၍ ပစ္စည်းနှစ်ခုထဲတွင် ဘယ်တစ်ခုက ​စျေးသင့်ပြီး ဘယ်တစ်ခုဟာ ပိုလှ​ကြောင်း ​ရွေး​နေ​လေသည်။

စန်းရန်က ပြန်​လျှောက်လာပြီး

"မင်း ဘာလုပ်​နေတာလဲ"

"​​စျေးနှုန်းတွက်ကြည့်​နေတာ"

ဝိန်းရိဖန်က ​ခေါင်း​မော့ကြည့်မလာသလို ၊ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်​ပင် ပြောပြ​နေ​သေး၏။

"အားလုံးက ​လေးလွှာပါ​တွေချည်းပဲ..ဒီတစ်ခုက ယွမ် ၂၀ ကို ၁၀လိပ်..၁လိပ်ကို ၁၄၀ဂရမ် ပါတယ် ၊ ဒီတစ်ခုက ၂၃ယွမ် ကို ၁၂လိပ်..၁လိပ်မှာ ၁၂၀ဂရမ်..ဘာတစ်ခုက ပိုပြီးတန်တာလဲ"

"...."

ဝိန်းရိဖန် သင်္ချာကိန်းဂဏာန်းများကိုကြည့်ရင်း ​ခေါင်းကိုက်လာရ၏။

Advertisement

"နည်းနည်းတွက်ရခက်တယ်​နော်"

စန်းရန်က ချက်ချင်းနားလည်သွားပြီး ဝိန်းရိဖန်အား စ​နောက်လိုသည့်အကြည့်များဖြင့် လှမ်းကြည့်​နေ​လေသည်။

"အဲ့​တော့ ဒီတစ်ခုက ၁လိပ်ကို ၂ယွမ်"

ဝိန်းရိဖန်က တွက်ချက်​နေရင်း တဖန်ပြန်ရပ်သွား၍

" ၂၃ ကို ၁၂ နဲ့စားရင် ဘယ်​လောက်ရတာလဲ..."

ဝိန်းရိဖန်က အိတ်ကပ်ထဲမှ ဖုန်းကိုထုတ်ပြီး တွက်ချက်​တော့မည့်အခိုက် စန်းရန်က ​ဖြေ​ပေးလာခဲ့၏။

" ၁ယွမ် နဲ့ ၉ ပြားဝန်းကျင်"

"အို့"

ဝိန်းရိဖန်၏လက်​ချောင်းများက ၁၂လိပ်ပါသည့် အထုပ်​ပေါ်​ရောက်သွားရင်း အ​တွေ​တွေအ​ဝေ​ဝေဖြင့်

"ဒါဆို ဒီတစ်ခုယူလိုက်ရမလား"

စန်းရန်က ချက်ချင်းပြန်မ​ဖြေ​သေးဘဲ မျက်လွှာချရင်း သူမအား ငုံ့ကြည့်​နေလိုက်၏။ ဤ​မေးခွန်းအားကြားလိုက်ရသည့်အချိန် သူ့ထံ၌ စ​နောက်ပြီးရယ်ချင်သည့်စိတ်များသာဖြစ်လာပြီး ​နှုတ်ခမ်းပါးအား​ကွေးလိုက်၍

"ယူ..အဲ့တစ်ခုက ပိုတန်တယ်မလား"

ဝိန်းရိဖန် ​ခေါင်း​မော့ကြည့်လိုက်ပြီး

"ဒါ​ပေမယ့် ဒီတစ်ခုက ၁၂၀ ဂရမ်ပဲ ပါတာ"

စန်းရန် ;

"ဒါဆိုလည်း ၁၀လိပ်ဟာ ယူလိုက်​လေ"

ဝိန်းရိဖန်က အ​ဖြေကိုမတွက်ကြည့်ရ​သေးသဖြင့် မ​သေချာမ​ရေရာဖြစ်​နေခဲ့ရင်း

"ငါ ထပ်တွက်ကြည့်လိုက်ဦးမယ်"

စန်းရန်က သူမအား စိုက်ကြည့်​နေရင်း ရုတ်တရက်အသံထွက်​အောင်ရယ်မိလိုက်​တော့၏။

"ဝိန်းရိဖန်..မင်း စူပါမားကတ်လာပြီး စာ​မေးပွဲ​ဖြေ​နေတာလား"

"...."

ဝိန်းရိဖန်တစ်​ယောက် နင့်ခနဲ။

"ဒါလေးတွက်ဖို့အ​ရေးကို နှစ်တစ်ဝက်​လောက်ကြာ​အောင် တွက်မလို့လား"

စန်းရန်က လက်ကိုင်ဖုန်းကိုထုတ်ကာ အချိန်ကိုကြည့်၍

"ကိုးနာရီပဲထိုး​တော့မယ်..မင်း အ​ဖြေမထွက်မှာကို​ကြောက်လို့ ဒီတစ်​ခေါက်​တော့ ကိုယ်ပဲ မင်းအစားတွက်​ပေးလိုက်​တော့မယ်..အို​ကေ?"

ဝိန်းရိဖန် ဘာမှပြန်မ​ပြောရ​သေးခင် စန်းရန်က မျက်ခုံးများပင့်​မြှောက်ပြီး ​သူ့လက်​ချောင်းထိပ်များက ​ဘေးနားရှိ စက္ကူထုပ်​ပေါ် နှစ်ချက်​ခေါက်လိုက်၍

"၁၀လိပ်ပါတဲ့တစ်ခုက ပိုတန်တယ်"

"...."

​စျေးဆက်ဝယ်​နေသည့်​​ရှေ့​လျှောက်တွင်လည်း ဝိန်းရိဖန်က ကုန်​စျေးနှုန်းကို နှိုင်းယှဥ်ကြည့်လိုက်သည့်အခါတိုင်း အ​ခြေအ​နေကမထူးမခြားပင်။​နောက်တွင်​တော့ ဝိန်းရိဖန်သည် ကိန်းဂဏာန်းများကြား မရမကရုန်းကန်မ​နေ​တော့ဘဲ 'တွက်​​ပေး' ဆိုပြီး စန်းရန်ထံသို့သာ လွှဲ​ပေးလိုက်ပါ​တော့၏။

နှစ်​ယောက်သား ​ပစ္စည်းများဝယ်လို့အပြီးတွင် ​​ငွေရှင်းရန် ကောင်တာဆီသို့​လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။

ဝန်ထမ်း​လေးက ပစ္စည်းများအား အိတ်ထဲသို့ထည့်​ပေးလာပြီး​ ပစ္စည်းလည်းအရမ်းမများသဖြင့် အထုပ်ကြီးတစ်ထုပ်နှင့်အထုပ်​သေးတစ်ထုပ် ၊ နှစ်ထုပ်သာ ရှိ၏။ ကျန်သည့်ပစ္စည်းနှစ်မျိုးမှာ​တော့ ပလပ်စတစ်အိတ်ထဲထည့်​ပေးရန် အဆင်မ​ပြေသည့် တစ်သျှူးစက္ကူလိပ်ထုပ်နှင့် စက္ကူအရွက်များပါသည့်အထုပ်ဖြစ်သည်။

စန်းရန်က ပစ္စည်းအားလုံးကို သယ်လိုက်ပြီး ဝိန်းရိဖန်ဘက်သို့လည်း စကားဆိုလာခဲ့​သေး၏။

"ခြင်းလှည်းကို ပြန်သွားထား​ပေး"

"အင်း"

ဝိန်းရိဖန် ခြင်းလှည်းပြန်ထားပြီး​နောက် ခြင်းထဲမှ ထီးနှစ်​ချောင်းကိုယူပြီး စန်းရန်ထံသို့ ပြန်​လျှောက်လာခဲ့သည်။ အိတ်ကြီးအိတ်ငယ်တို့နှင့်ပြည့်​နေ​သောစန်းရန်ကို ကြည့်ရင်း သူမဘက်က ဦးစွာစကားဆိုလိုက်၏။

"ဒါတွေ ငါ သယ်​လိုက်မယ်​လေ"

"မင်းက ထီး​ကိုင်ထားပေး..."

စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်လက်ထဲသို့ မည်သည့်ပစ္စည်းမှမထည့်​ပေးလိုက်ဘဲ ​ဖြေး​ဖြေးချင်း စကားထပ်​ပေါင်းဆိုလာခဲ့၏။

"ကိုယ့်အတွက်.."

"...."

"ကိုယ့်ကို လုံးဝမိုးမ​စို​စေနဲ့"

"...."

နှစ်​ယောက်သားက စူပါမားကတ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့ကြ၏။

အပြင်ဘက်ရှိ မိုးများမှာ ယခင်ကထက် ပိုသည်းလာပြီး ညနက်လာသည်နှင့်အမျှ အပူချိန်ဒီဂရီမှာလည်း သိသိသာသာ​လျော့ကျသွားခဲ့သည်။ လမ်းသွားလမ်းလာများလည်း မရှိသ​လောက်နည်း​နေခဲ့ကာ ခပ်​ဝေး​ဝေးမှထွန်းလာကြသည့် ကား​​ရှေ့မီးများ​ကြောင့် တဖြုတ်ဖြုတ်ကျ​နေ​သော မိုး​ရေစက်များဟာ အ​ရောင်ဆိုး​ဆေးခြယ်ခံထားသည့်အလား။

သူတို့နှစ်ဦးစလုံး၏ထီးများဟာ တစ်​ယောက်လုံ ထီးများသာဖြစ်သော်ငြား စန်းရန်၏ထီးမှာ​တော့ အနည်းငယ်ပိုကျယ်ဝန်းသည်။

ဝိန်းရိဖန်က ထီးဖွင့်လိုက်ပြီး လက်ကိုခပ်မြင့်မြင့်​မြှောက်ကာ ထီးတစ်​ချောင်းစာလုံးနီးပါးအား စန်းရန်​ပေါ်သို့မိုး​ပေးလိုက်သည်။ နှစ်​ယောက်သားက ပူးကပ်​နေကြပါ​သော်လည်း ထီး၏အကျယ်အဝန်းမှာ မ​လောက်ငှ။ ထိုအခါ ထီး၏​ထောင့်များမှ အဆက်မပြတ်ကျလာသည့် ​အေးစိမ့်စိမ့်မိုး​ရေစက်များသည် သူမ၏ပုခုံး​ပေါ်မှတဆင့် အင်္ကျီထဲသို့ ​​ဖောက်ဝင်လာကြ​တော့သည်။

သိပ်မကြာလိုက်ခင်ပင်။

စန်းရန်က ရုတ်တရက် အသံထွက်လာခဲ့၏။

"​ဝေ့"

ဝိန်းရိဖန် သူ့အား​မော့ကြည့်လိုက်၏။

"အမ်?"

"ထီးကို မင်းဘက်​​ရွှေ့လိုက်"

စန်းရန်၏စကား​ပြောသံက ခက်ထန်​နေပြီးစိတ်မရှည်သည့်ပုံစံမျိုးဖြင့်

"ကိုယ့်မျက်လုံး​ရှေ့မှာ လာပိတ်​နေတယ်"

"အို့"

ဝိန်းရိဖန်က ထီးကိုမ​​ရွေ့ဘဲ လက်ကိုသာ ပိုမြင့်မြင့်​​မြှောက်လိုက်၏။

စန်းရန် ;

"မြန်မြန်လုပ်​လေ"

"အင်းပါ"

မတတ်နိုင်သည့်အဆုံး သူမဘက်သ်ို့ အနည်းငယ်​တိုးရွှေ့လိုက်သည်။

"ထပ်​ရွှေ့ဦး"

စန်းရန်က စုတ်တစ်ချက်သပ်၍

"ကိုယ့်ကိုကိုယ် အရပ်ဘယ်​လောက်မြင့်လဲဆိုတာရော မတွက်တတ်​တော့ဘူးလား"

"...."

သူမဘက်ကိုသာ ဆက်ပြီးတိုး​ရွှေ့​နေလျှင် သူ့ဘက်၌ ထီးလုံ​တော့မည်မဟုတ်ပါ​ပေ။ ဝိန်းရိဖန်က စန်းရန်၏စိုရွဲ​နေပြီဖြစ်​​သော ညာဘက်ပုခုံးကိုလှမ်းကြည့်လိုက်၍

"ဒါမှမဟုတ် နင်ပဲ ထီးကိုင်လိုက်မလား"

စန်းရန်က တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လာ​လေပြီး

"ဘာ​တွေ ​တွေး​နေတာလဲ"

" ? "

"ဘာမှကို ကူမလုပ်​ပေးဘဲ ​နေချင်တယ်​ပေါ့"

"...."

ဘယ်လိုပင်ဖြစ်​စေ အိမ်ပြန်သည့်လမ်းက အလှမ်းမ​ဝေးသဖြင့် ဝိန်းရိဖန် ​စောဒကမတက်ဘဲ ငြိမ်​နေလိုက်​တော့သည်။

အိမ်ပြန်​ရောက်ပြီး​နောက် ဝိန်းရိဖန် ထီးကိုဖွင့်ပြီး ဝရံတာ၌အ​ခြောက်ခံထားလိုက်၏။ ဧည့်ခန်းထဲသို့ဝင်လာသည့်အချိန်တွင် စန်းရန်၏ပုံရိပ်အား မျက်ဝန်း​ထောင့်မှတဆင့်လှမ်းမြင်​နေခဲ့ရာ သူ့ပုခုံးတစ်ဖက်မှာ လုံးဝ စိုရွဲ​နေ၍ ဆံပင်အဖျားများ၌ပင် ​ရေစက်များက ကပ်ညှိ​နေကာ ကုတ်အင်္ကျီထက်မှလည်း ​​မိုးရေစက်များအဆက်မပြတ်​ကျ​နေ​သေးသည်။

စန်းရန်က ကုတ်အင်္ကျီကိုချွတ်ပြီး ထမင်းစားပွဲရှိကုလားထိုင်​ပေါ် ပစ်တင်လိုက်၏။

ဝိန်းရိဖန် ;

"နင် အရင်ဆုံး​ရေသွားချိုးလိုက်ပါလား"

သူမက အိပ်ခန်းထဲသို့ တန်းမဝင်သွား​သေးဘဲ ဝယ်လာသည့်ပစ္စည်းများအား အထုတ်အပိုးများထဲမှ​ဖြေး​ဖြေးချင်းထုတ်​နေလိုက်၏။ ဝိန်းရိဖန်မှာ​တော့ လုံးဝနီးပါး မိုးမစိုလိုက်​ပေ။ နှစ်​ယောက်ကြားရှိ အပြတ်အသတ်ကွာခြား​နေမှုကြီးကို ကြည့်ရင်း ဝိန်းရိဖန်တစ်​ယောက် စန်းရန်၏ရွဲ့​စောင်းပြီး​ပြောလာမည့်စကားများအတွက် စိုးရိမ်​နေမိသား--- ' ထီး​လေး​ကိုင်ခိုင်းတာကို​တောင် ​ကောင်း​ကောင်းမ​ကိုင်ပေးဘူး'

Advertisement

​တော်​သေးသည်က ​တော်​တော်ကြာသည်အထိ စန်းရန်ထံမှ မည်သည့်​ဝေဖန်သည့်မှတ်ချက်မျိုးမှ ထွက်မလာ​ချေ။

'အင်း' ဟုသာ အသံတစ်ချက်ပြုပြီး ​ရေစို​နေသည့်အဝတ်အစားများဖြင့်သာ ​ရေချိုးခန်းထဲတန်းဝင်သွားခဲ့၏။

ပစ္စည်းများ​နေရာချပြီးသည့်အချိန်တွင် ဝိန်းရိဖန်က ​ဖြတ်ပိုင်းစာရွက်နှင့်အတူ ကျသင့်​ငွေတွက်ရန် လက်ကိုင်ဖုန်းကိုပါထုတ်လိုက်သည်။ ဖုန်းမျက်နှာပြင်လင်းလင်းသွားချင်း ပထမဆုံးမြင်လိုက်ရသည်က ဖွင့်ထားဆဲဖြစ်သည့် website မှ သူမကိုယ်တိုင် ရှာ​ဖွေထားပြီး မကြည့်ရ​သေး​သော 'မုချန်ယွင်' ပင်။

​အ​ကြောင်းအရာများ၏​အောက်ဘက်တွင် ဓါတ်ပုံများ ရှိ၏။ ဆယ်​ကျော်သက်​ကောင်​လေးက နှုတ်ခမ်းတင်းတင်းရင်းရင်းဖြင့်ပြုံး​နေပြီး ရိုးရိုးရှင်းရှင်းတီရှပ်အဖြူ​ရောင်တစ်ထည်ဝတ်ထားကာ တက်ကြွပြီးနှစ်လိုဖွယ်​ကောင်းသည့်ပုံစံ။ အနည်းငယ်သာ​ ​ဖော်ပြထားသည့် ကိုယ်​ရေးအကျဥ်းမှာ -

မုချန်ယွင် ၊ အမျိုးသား ၊ ရုပ်ရှင်သရုပ်​ဆောင်။

2013 ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၊《အိပ်မက်ကအနိုးမှာ သရဲအတွေ့》ရုပ်ရှင်တွင် ပါဝင်သရုပ်​ဆောင်။

"...."

ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်း၏အမည်ကို မြင်လျှင်မြင်လိုက်ချင်း ဝိန်းရိဖန် တုံ့ဆိုင်းမိသွားခဲ့၏။ မှတ်ဥာဏ်များအရ ဤဇာတ်လမ်းအား ကြည့်ဖူးပုံရသည်။ သို့​သော်လည်း အာရုံစိုက်ပြီးမကြည့်ထားသည့်အတွက် ဇာတ်လမ်းပုံစံ​ရော ပါဝင်ထားသည့်သရုပ်​ဆောင်များပါ မမှတ်မိ။ မှတ်မိ​နေသည့်တစ်ခုတည်း​သောအရာမှာ ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် မကြာခဏထွက်ထွက်လာသည့် ဖြူစုတ်စုတ်သရဲမျက်နှာကြီးပင်။

ကိုယ်​ရေးအကျဥ်းထဲ၌ မုချန်ယွင်သရုပ်​ဆောင်ထားသည့် ​​နေရာအား အတိအကျ​ဖော်ပြထားခြင်းလည်းမရှိ။

ဝိန်းရိဖန်က ဆက်ဖတ်ရမည်ပျင်းရိလွန်းလှကာ သူမ မှတ်မိသ​လောက်အရ ဤဇာတ်လမ်းအား ကျုံးစစ်​ချောင်လည်း ကြည့်ဖူးထားသလိုလိုရှိသည့်အတွက် သူမထံမှသာ မုချန်ယွင်သရုပ်​ဆောင်ကို သိမသိ​မေးကြည့်​တော့မည်။ အကယ်၍ ကျုံးစစ်​ချောင် သ​ဘောကျလျှင်​​တော့ လက်မှတ်ထိုးထားသည့်စာအုပ်အား ​ပေးလိုက်ရုံ။

အ​တွေးများပြန်သိမ်းရင်း ဂဏာန်းတွက်စက်ကို ဖွင့်လိုက်၏။

အတွက်အချက်များမစခင် စန်းရန်က ​ရေချိုးခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီဖြစ်၏။

စန်းရန်က ဆံပင်​လေမှုတ်တတ်သည့်အကျင့်မျိုးမရှိ ၊ အမြဲတမ်း တဘက်ဖြင့်သာ သုတ်​လေ့ရှိကာ ယခုအချိန်တွင် ဆံပင်များက စိုထိုင်းထိုင်းဖြစ်​နေဆဲ။ ထုံစံအတိုင်း ခပ်​မှောင်​မှောင်အ​ရောင်များကို ဝတ်ထားပြီး ပုံမှန်ထက်ပိုပြီးနူးညံ့​နေသ​ယောင်​ယောင်။

မည်သည့်​ရေချိုးဆပ်ပြာရည်အမျိုးအစားသုံးမှန်းမသိပါ​သော်ငြား ရနံ့မှာ အ​တော်​လေးသိသာလှပြီး ခပ်​ဖျော့​ဖျော့ စန္ဒကူးရနံ့​လေးများပါ ​ရော​နှော​​နေသေးသည်။

စန်းရန်က စကားတစ်ခွန်းမဆိုဘဲ ဆိုဖာ​ပေါ်၌ထိုင်ပြီး တီဗွီဖွင့်လိုက်၏။

ဖြတ်ပိုင်းစာရွက်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ၊ ​​ခေါင်းငုံ့ပြီး ဝိန်းရိဖန် သင်္ချာတွက်​တော့မည့်အခိုက်တွင် စန်းရန်၏အသံကိုကြားလိုက်ရသည်။

"သရဲကားတစ်ကား​လောက် ညွှန်း​ကြည့်..အိပ်ချင်စိတ်ဖြစ်လာမျိုး"

"...."

ဝိန်းရိဖန်အတွက်​ သည်းထိတ်ရင်ဖိုဇာတ်ကားများဟာ စိတ်ဝင်အစားဆုံးဖြစ်သဖြင့် နှုတ်ခမ်းပါးကချက်ချင်းလှုပ်လာပြီး သူမကြိုက်သည့် ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားအချို့အား အကြံ​ပေး​ရန်စဥ်းစားလိုက်​တော့သည်။ သို့​သော်လည်း တစ်ဖက်လူထံမှ 'ကြည့်ပြီးသား' ဆိုသည့်တုံ့ပြန်ချက်ကိုလည်း ​ကြောက်ပါ​သေးသည်။

ထို့​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန်က ဒီအတိုင်းအသံတိတ်ပြီး​သာ ​နေလိုက်၏။

အတွက်အချက်မှာ​တော့ နှစ်ခါတွက်စရာမလိုလိုက်ဘဲ ကိန်းဂဏာန်းများအား အတည်ပြုပြီးသည်နှင့် Alipay အ​ကောင့်မှတဆင့် စန်းရန်ထံ​ငွေလွှဲ​ပေးလိုက်၏။တစ်ချိန်တည်းဆိုသလို တီဗွီထက်မှ အသံများထွက်လာသည့်အတွက် ချက်ချင်းစိတ်ဝင်စားသွားပြီးလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

တီဗွီမှာ အင်တာနက်စနစ်မျိုး အသုံးပြုထားသည့်အတွက် ချန်နယ်များသာမက တစ်ချို့ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းနှင့် ဇာတ်လမ်းတွဲ ၊ ပရိုဂရမ်များကိုလည်း အလျင်းသင့်သလိုဝယ်ယူ၍ရ​သေးသည်။

စန်းရန်က ဇာတ်လမ်း​ရွေးထားပြီးသည့်ပုံရကာ ​ခေါင်းစဥ်ထဲ တန်းဝင်ကြည့်လိုက်၏။

ထိုအခါ တီဗွီဖန်သားပြင်ထက်တွင် မိန်းက​လေးတစ်ဦးကအိပ်မက်မှ လန့်နိုးလာပြီး သူမ၏မျက်နှာတစ်ခုလုံး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ခြင်းများပြည့်ကာ အသက်ကိုရှိုက်ပြီးရှူ​နေ​လေသည့်မြင်ကွင်း ​ပေါ်လာခဲ့သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်မှအလင်း​ရောင်များကလည်း မှိန်​ဖျော့​နေပြီး ထူးဆန်းသည့်​နောက်ခံတီးလုံးများက ဖြေး​ဖြေးမှသည် ကျယ်သထက် ကျယ်လာသလို ​တဒုန်းဒုန်းမြည်​နေ​သည့်အသံများက သရဲထွက်လာ​တော့မည့် ​ခြေလှမ်းသံများလိုလိုပင်။

ဝိန်းရိဖန် ကြည့်​နေရင်း ရင်းနှီးသလိုလိုရှိလာသည့်အတွက် ဆက်ပြီးကြည့်​နေလိုက်၏။

မိန်းက​လေး၏ပုံစံက ထိန်းချုပ်ခံထားရသည့်ပုံစံမျိုးဖြစ်ကာ ထပ်၍ တစ်ခုခုကိုသတိထားမိသွားသည့်အလား ​တောင့်ခနဲရပ်တန့်​နေ​ရင်းနောက်တွင် ဗလာကျင်း​နေသည့်မျက်နှာအမူအရာဖြင့် ဘယ်ဘက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ဒွါရခုနှစ်ပေါက်မှ​သွေးစီးကျ​နေသည့်မျက်နှာကြီးအား ​တွေ့လိုက်ရ​တော့သည်။

မိန်းက​လေး၏​​ကြောက်လန့်တရားအော်ဟစ်သံ​နှင့်အတူ နောက်ခံတီးလုံးသံကလည်း တစ်ချိန်တည်းမြင့်တက်လာခဲ့၏။

"အားးး!!!"

ထိုအချိန် စန်းရန်ဘက်မှ ရုတ်တရက်လှုပ်ရှားသံများ ထွက်လာခဲ့၏။

သူ့လက်ကိုင်ဖုန်း ကြမ်းပြင်​ပေါ်ကျသွားခြင်း​ပေ။

ဝိန်းရိဖန် အလိုလိုလှမ်းကြည့်မိလိုက်သည့်အချိန်တွင် စန်းရန်က ခန္ဓာကိုယ်ကိုကိုင်းပြီး ဖုန်း​ကောက်ယူ​နေပြီဖြစ်ရာ သူ့အမူအရာကို မမြင်ရနိုင်။

​နောက်တစ်က္ကန့်တွင်။

တီဗွီဖန်သားပြင်ထက်၌ "အိပ်မက်ကအနိုးမှာ သရဲနှင့်အ​တွေ့" ဆိုသည့်စာတန်းတစ်ခု ထွက်​ပေါ်လာကာ စာတန်း​​ပေါ်၌ သွေးစွန်းပြီးစက်လက်ကျ​နေသည့်သဏ္ဍာန်။

အို့။

ဝိန်းရိဖန် အမှတ်ရသွားခဲ့၏။

ဤသရဲကားက သူမ၏အမြင်တွင် ပျင်းစရာ​ကောင်းလွန်း​နေ​သော်လည်း စိတ်ဝင်စားမှု​တော့ ​လျော့ကျမသွား။ အဘယ်​ကြောင့်ဆို​သော် အရင်တစ်​ခေါက်ကြည့်သည့်အချိန်တုန်းက အာရုံစိုက်ပြီးမကြည့်ထားမိသည့်အတွက် ယခုပြန်ကြည့်ရသည့်အခါ အသစ်စက်စက်လိုမျိုးပင် ဖြစ်​နေ​သေးသည်။

ဧည့်ခန်းတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်​နေလျက်။

ဝိန်းရိဖန်က ရုပ်ရှင်ကြည့်အခါမျိုးတွင် စကား​ပြော​လေ့မရှိဘဲ အာရုံအလုံးစုံက ရုပ်ရှင်ထဲကိုသာ အမြဲတမ်းနှစ်မြှုပ်ထား​လေ့ရှိသည်။သို့​သော် အဘယ်​ကြောင့်မှန်းမသိ ၊ ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းက အ​ပေါ်ယံအပြင်အဆင်များလွန်း​ကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သလို တည်းဖြတ်မှုညံ့လွန်းခြင်း​ကြောင့်ဖြစ်နိုင်ကာ အသံပလံများနှင့်အတူ သရဲမျက်နှာကြီး ဗြုန်းခနဲ​ပေါ်လာသည့်အချိန်တွင်​တော့ ဝိန်းရိဖန် မ​နေနိုင်​အောင်ရယ်မိလိုက်​တော့သည်။

"...."

အမှန်တွင် ဤဇာတ်ကွက်က အ​တော်​လေး​ကြောက်စရာ​ကောင်းသည့်ဇာတ်ကွက်တစ်ခု။

ညအချိန် ၊ ​လေးဘက်​လေးလံပိတ်ထားသည့်အခန်းငယ်​လေးထဲ နှစ်​ယောက်တည်း သရဲကားကြည့်​နေသည့်အချိန် ၊ ​ကြောက်စရာ​အ​ကောင်းဆုံး​သော ဇာတ်ရှိန်အမြင့်ဆုံး​သော ဇာတ်ကွက်ကို ​ရောက်​နေသည့်အခိုက် ​ဘေးနားမှလူဟာ ရုတ်တရက် ထရယ်​လေခြင်း။

စန်းရန်က မျက်​မှောင်ကျုံ့လိုက်၍

"မင်း ဘာလို့ရယ်တာလဲ?"

ဝိန်းရိဖန်က စိတ်နှစ်ကိုယ်နှစ် ကြည့်​နေခဲ့ခြင်းဖြစ်ရာ စန်းရန်ကိုပင် လျစ်လျူရှုထားလုနီးနီးပင်။ သူ့စကားသံကိုကြားလိုက်ရသည့်အခါတွင်မှ သတိပြန်ရလာပြီး

"အရမ်းရယ်စရာ​​ကောင်း​နေလို့​လေ"

"...."

စန်းရန်က သူမအား တစ်ခဏစိုက်ကြည့်​နေပြီးမှ

"ဒါသရဲကား​နော်"

"ဒါ​ပေမယ့် ခုဏ​လေးတုန်းက တကယ်ကိုအရမ်းရယ်စရာ​ကောင်း​နေတာပါဆို"

ဝိန်းရိဖန်က တီဗွီကိုပြန်ကြည့်ပြီး အ​သေအချာ​ထောက်ပြ၍

"အဲ့သရဲရဲ့မျက်နှာ​ပေါ်ကဟာ​တွေက ဂျုံမှုန့်​တွေ လိမ်းထားတာဖြစ်ဖို့များတယ်..ပြီး​တော့ အရမ်းအထူကြီးလိမ်းထားတာမလို့ သူထွက်လာတဲ့အချိန် ပြုတ်ကျကုန်...."

"...."

ထို့အပြင် ခုဏလေးတုန်းကဆယ်မိနစ်ဆိုသည့်အချိန်အတွင်း ရုပ်ရှင်ထဲမှ သရဲဇာတ်​ကောင်သည် ယ​​နေ့​တွေ့ခဲ့သည့် မုချန်ယွင်ဖြစ်​နေမှန်း ဝိန်းရိဖန် မှတ်မိလိုက်​သေး၏။ သူမ ရင်းနှီးသလိုရှိခဲ့သည်မှာ မထူးဆန်း ၊ ရုပ်ရှင်တစ်ခုလုံး ဤသရဲမျက်နှာကိုသာ မှတ်မိခဲ့ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

ဝိန်းရိဖန် ဆက်ပြီးကြည့်​တော့မည့်အချိန်တွင်​တော့ စန်းရန်၏အမူအရာအားသတိထားမိလိုက်ရာ ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူမ၏အပြုအမူက သူ့အတွက်အ​တော်​လေးအ​နှောက်အယှက်ဖြစ်သွားခဲ့မည်မှန်း ​တွေးကြည့်မိလိုက်၏။

သရဲကားကြည့်​​နေရင်း ​ခြောက်လန့်​နေသည့်ဇာတ်ဝင်ခန်း၌ ထရယ်ပစ်ခြင်းမှာ အ​တော်​လေးမသင့်​လျောသည့်လုပ်ရပ်ပင် မဟုတ်လား။ သူမ၏ရယ်ချင်​နေစိတ်ကို မထိန်းထားနိုင်မည်စိုး​သော​ကြောင့် ဤ​နေရာ၌မ​နေ​တော့ဘဲ အိပ်ခန်းထဲပြန်ပြီး ကွန်ပြူတာနှင့်ကြည့်ရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ဝိန်းရိဖန် မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည့်အခါ စန်းရန်က

"မင်း ဘယ်သွားမလို့လဲ"

ဝိန်းရိဖန် ;

"အခန်းထဲ သွား​တော့မလို့"

"သရဲကား​လေး ကြည့်တာပဲဟာ.."

စန်းရန်က တစ်ခဏရပ်ကာ ခန္ဓာကိုယ်အား အ​နောက်သို့မှီချလိုက်၍

"အဲ့​လောက်ထိ ​ကြောက်...."

သူ့စကားမဆုံးခင်

ရုတ်တရက် မုချန်ယွင်၏​သွေးစက်လက်ကျ​နေသည့်မျက်လုံးကြီးများက ဖန်သားပြင်၌ အနီးကပ်​ပေါ်လာ​လေ​တော့သည်။

ရင်းနှီး​နေသည့်တီးလုံးသံ ​ခြောက်လန့်သံ​များကလည်း မပါမဖြစ်။

စန်းရန်၏အမူအရာမှာ ရပ်တန့်​နေရင်း ကျန်​နေသည့်စကားလုံးများက လည်​ချောင်းများ၌တစ်​နေသည့်အလား ဆက်၍မ​ဆိုလာ​တော့​ချေ။

ဝိန်းရိဖန်က စန်းရန်ကြည့်​နေသည့်ဖန်သားပြင်ကို လိုက်ကြည့်​မိရင်း အ​ကြောင်းအရင်းမရှိပါဘဲ မ​နေနိုင်မထိုင်နိုင်ရယ်ချင်မိလာပါ​တော့၏။ နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်း​စေ့ထားရင်း

"နင်ပဲ ဆက်ကြည့်​တော့..ငါ အခန်းထဲသွား​တော့မယ်"

​ခြေလှမ်း နှစ်လှမ်းစာပင်မလှမ်းရ​သေး။

စန်းရန်က ​နောက်တစ်ကြိမ်လှမ်း​ခေါ်လာခဲ့၏။

"​ဝေ့"

မဆီမဆိုင် စန်းရန်က အ​တော်​လေးထူးဆန်း​သလိုဖြစ်​နေကြောင်း ဝိန်းရိဖန်ခံစားမိ​နေ​တော့၏။

ဝိန်းရိဖန်က ယခု​လေးတင်ဖြစ်သွားသည့် စန်းရန်၏အမူအရာအားပြန်မြင်​ယောင်ကြည့်လိုက်၍

"နင် ​ကြောက်လို့လား"

"...."

တစ်ဖက်လူက စကားမဆိုလာသည်ကိုကြည့်ရင်း ဝိန်းရိဖန်လည်း ထပ်​မေးမ​နေ​တော့ဘဲ အိပ်ခန်းဆီသို့သာဦးတည်လိုက်သည်။

စန်းရန် ;

"​​ဟုတ်ပါပြီကွာ..ဝိန်းရိဖန်"

သူမ သုံးကြိမ်​မြှောက်လှည့်ကြည့်လိုက်၏။

စန်းရန်က သူ့​ဘေး​နေရာအား လက်ဖြင့်ပုတ်ပြ​ရင်း ​ခေါင်းသဲ့သဲ့​စောင်းကြည့်လာ၍

"လာထိုင်"

"?"

"မင်းလည်း ​ကြောက်​နေမှန်း ကိုယ်သိတယ်"

"...."

(Zawgyi)

ဝိန္းရိဖန္ ခ်က္ခ်င္းေျခတစ္လွမ္းေနာက္ဆုတ္လိုက္ကာ လက္ကိုင္ဖုန္းကိုလည္း အိတ္ကပ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္သည္။ ဤေမးခြန္းအား သူမ ျပန္မေျဖ ၊ မ်က္လႊာခ်ၾကည့္လိုက္သည့္အခိုက္ စန္းရန္၏ဗလာသက္သက္ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုျမင္ေလၿပီး

"နင္ေျပာေတာ့ ပစၥည္းဝယ္စရာရွိလို႔ဆို"

စန္းရန္က ခပ္မတ္မတ္ျပန္ရပ္လိုက္၍

"သြားမယ္ေလ"

"...."

ဝိန္းရိဖန္ ;

"မဝယ္ရေသးဘူးလား"

"အမ္?"

စန္းရန္က တစ္ဖက္သို႔ေခါင္းလွည့္လိုက္၍ စကားသံက အေရွ႕အေနာက္မဆီေလ်ာ္။

"အခုပဲ သြားဝယ္ေတာ့မွာေလ"

ဝိန္းရိဖန္ ;

"နင္ပဲေျပာေတာ့ မသယ္နိုင္လို႔ဆို"

စန္းရန္ ;

"ဟုတ္တယ္ေလ"

    people are reading<First Frost (Myanmar Translation)>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click