《First Frost (Myanmar Translation)》Chapter 11

Advertisement

စကားသံ​၏အဆုံးတွင် တိတ်ဆိတ်သွားပြန်​လေ​တော့သည်။

စန်းရန်၏ အလိုမကျဖြစ်သွားသည့်မျက်နှာကို သတိထားမိလိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် သူမ​ပြောမိလိုက်သည့်စကားက 'နင့်မျက်နှာက အရမ်းကြည့်ရဆိုး​နေတယ်' ဆိုသည့်ဆိုလိုရင်းနှင့် မခြားနား​တော့​ကြောင်း ဝိန်းရိဖန် နားလည်မိလိုက်သည်။

ထို့အပြင် ယခုလိုအကန်အ​ကျောက်ပြန်​ခံပြော​နေသည့်စကားမျိုးကို ယ​နေ့ည၌ အကြိမ်ကြိမ်​ပြောမိထား​သေးသည်မဟုတ်လား။

မြစ်ကိုဖြတ်ကူးပြီးမှ တံတားချိုးချပစ်ခဲ့သည့် မျက်လုံးဖြူဝံပု​လွေနှင့်ပင် တူ​နေ​လေပြီ။

ဝိန်းရိဖန်က အ​ခြေအ​နေကိုထိန်းလိုသည့်အ​နေဖြင့်

"ဒါ​ပေမယ့်လည်း အလှပျက်သွားတယ်ဆိုရင်​တောင်...."

​ပြော​နေရင်းတန်းလန်း ဝိန်းရိဖန်တစ်​ယောက် တစ်စုံတစ်ရာမှားယွင်းသွားသလိုခံစားမိလိုက်သဖြင့် စကားလုံးတို့ကို​ပြောင်း၍

"အချိန်တစ်ခုစာထိ ဒဏ်ရာတရဖြစ်သွားတယ်ဆိုရင်​တောင် ဒီအ​ပေါ်ယံဒဏ်ရာတွေက နင့် ​ချော​မောခန့်ညား​နေမှု​တွေအ​ပေါ် လုံးဝမသက်​ရောက်နိုင်ပါဘူး​နော်"

အမူအရာမဲ့​နေသည့်မျက်နှာ​ပေးဖြင့်စန်းရန်က ဝိန်းရိဖန်အား စိုက်ကြည့်​နေ၏။

အချိန်ကိုက်ဆိုသလို Wechatမှတဆင့် ဝမ်လင်လင်၏ပြန်စာ ​ရောက်လာခဲ့သည်။

ဝိန်းရိဖန်က 'Ok' ဆိုသည့် emoji အား မြင်လိုက်ရပြီး​နောက် စိတ်သက်သာရာရသွားခဲ့သလို စန်းရန်ကိုလည်း သူမကသာ ဆက်၍စကားဆိုလိုက်၏။

"ငါ့သူငယ်ချင်းက စာပြန်ပို့လာပြီ..ဒါဆို ငါအရင်ဝင်နှင့်​တော့မယ်​နော်"

စန်းရန်က စကားမဆို ၊ ​အောက်နှုတ်ခမ်းကိုသာ တွန့်​ကွေးပြလိုက်၏။

"ဒါနဲ့.."

ဝိန်းရိဖန်က နှုတ်ဆက်ခါနီးတွင် ယ​နေ့ညတွင်ဖြစ်ပျက်သွားသည့်ကိစ္စများကို ပြန်​တွေးကြည့်ရင်းဖြင့်

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ..နင့်ဘက်က ဒီတိုင်းကူညီလိုက်​တယ်လို့ပဲ သ​ဘောထားရင်​တောင် ငါ့ဘက်က​တော့ နင့်အ​ပေါ် ​ကျေးဇူးတစ်ခုအ​ကြွေးတင်သွားပြီမလို့ ​နောက်ဆို နင် အကူအညီလိုအပ်တာမျိုးရှိရင် ငါ့ကို​ အချိန်မ​ရွေး​ပြောပါ"

စန်းရန်က မတိုးမကျယ်အသံဖြင့် 'အင်း' ဟုအသံတစ်ချက်ပြုကာ အလျင်းသင့်သလိုလက်ပြနှုတ်ဆတ်ပြီး ကားထဲသို့ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။

​ဘေးခုံတွင်ရှိ​နေသည့် ​ဆေးအိတ်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် ကားပြတင်းမှန်အပြင်ဘက်ဆီသို့ ထပ်၍​​ငေးကြည့်မိလိုက်၏။

ဝိန်းရိဖန်က ရှုံ့ကြိုးအိတ်အ​သေးအား ခရီး​ဆောင်အိတ်​ပေါ်ထပ်တင်ကာ ခရီး​ဆောင်အိတ်၏ကိုင်းကိုဆွဲပြီး အိမ်ရာဝန်းထဲသို့ တဖြည်းဖြည်း​လျှောက်ဝင်သွားခဲ့၏။ ခရီး​ဆောင်အိတ်က အနည်းငယ်​လေး​နေခြင်း​ကြောင့်လားမသိ ၊ သူမ၏​ခြေလှမ်းများက ​နှေး​နှေး​ကွေး​ကွေး​လေးသာ ဖြစ်​နေခဲ့သည်။

သို့သည့်တိုင် အ​နောက်ဘက်ကို​တော့ လုံးဝပြန်လှည့်ကြည့်မလာခဲ့၏။

သူမ၏​နောက်​ကျောပြင်​လေး မြင်ကွင်းအတွင်းမှလုံးလုံးလျားလျား​ပျောက်ကွယ်သွားသည့်အခါမှသာ စန်းရန်က သူ့အကြည့်များကို လွှဲပစ်ခဲ့၏။ ကားစက်နှိုးလုနီးနီးတွင် အခုက​လေးတင်ဖြစ်ခဲ့သည့် သူမ၏အ​မူအရာကိုပြန်​တွေးမိလိုက်ရာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏အိမ်နံပါတ်ကို​တောင် ချက်ချင်းပြန်မ​ဖြေ​ပေးနိုင်​သောသူ​ကြောင့် သူ့လှုပ်ရှားမှုအားလုံးကို တဖန်ရပ်တန့်ပစ်လိုက်ပြန်​တော့သည်။

စန်းရန်က ကားပြတင်းမှန်ကိုချပြီး တံ​တောင်ဆစ်အား မှန်​ဘောင်​ပေါ်တင်ထားလိုက်ရင်း...

အထက်တန်း​ကျောင်းသားအရွယ်အချိန်ကာလများမှ ဝိန်းရိဖန်အား ပြန်​တွေးကြည့်မိ​တော့၏။

လှလှပပအသွင်အပြင်​လေးရှိသည့်အတွက်​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန်၏ပုံစံမှာ ဟိတ်ဟန်များလွန်းသည့်သဏ္ဍာန် ၊ သူမ၏အကျင့်စရိုက်မှာလည်း ​တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ဖြင့် တရင်းတနှီးစကား​ပြောရမည်ကိုမနှစ်သက်သည့်သူမျိုးဖြစ်သည်။ အခြားသူများ၏အမြင်တွင် သူမက ​မောက်မာတတ်ပြီး​ ပေါင်းရသင်းရခက်သည်ဟု ယူဆကြ​​သော​ကြောင့် သူမ၏ကျော်ကြားမှုများမှာ အတန်းထဲ၌ သိပ်မ​ကောင်းလှ​။

အမှန်တွင်ကား သူမ၏စိတ်​နေသ​ဘောထား​မှာ စိတ်လုံးဝမဆိုးတတ်​သည့်အလား ၊ ​ဒေါသမထွက်တတ်​သည့်အလား အ​နေ​အေးပြီး စိတ်သ​ဘောထားကောင်းမွန်လွန်းသည့်သူမျိုးပင်။

အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ အားလုံးသည်လည်း အချင်းချင်းနားလည်လာခဲ့ကြ၏။

အတန်း​ဖော်သူငယ်ချင်းများသည်လည်း တဖြည်းဖြည်းဖြင့် သူမက ဘယ်လိုလူမျိုးမှန်း နားလည်လာခဲ့ကြကာ ကွယ်ရာ၌ပင် - ပန်းအိုး ဟူ၍ နာမည်​ပေးထားကြ​သေး၏။ အဘယ်​ကြောင့်ဆို​သော် သူမက ရုပ်က​လေး လှပြီး အက,​လေး ကတတ်ရုံကလွဲ၍ မည်သည့်​နေရာတွင်မှ ​ပြောင်​ပြောင်​မြောက်​မြောက်လုပ်တတ်ကိုင်တတ်ခြင်းမျိုးမရှိ ၊ လက်​တွေ့ဘဝနှင့်ပတ်သတ်၍လည်း ဘာမှနားမလည်သည့်သူတစ်ဦးနှင့်တူ​​နေ​သော​ကြောင့်ပင်။

အကယ်၍ ထိုအချိန်တုန်းက ဝိန်းရိဖန်သာဆိုလျှင် ယ​နေ့လိုကိစ္စမျိုးများကြုံလိုက်ရလျှင် ငိုများငို​နေလိမ့်မလား? ၊ ထိုအချက်ကို​တော့ စန်းရန်လည်း​သေချာမသိပါ​ပေ။

သို့​သော် သူ့ဘက်မှ အ​သေအချာသိ​နေသည့်တစ်ခုမှာ အကယ်၍ အရင်ကဝိန်းရိဖန်သာဆိုလျှင် ဘာမှမဖြစ်ပျက်သွားသည့်ပုံစံမျိုးဖြင့် သူ့အား ယခုလိုစကား​ပြော​နေနိုင်မည်မဟုတ်ခြင်းပင်ဖြစ်၏။

ထို့အပြင် သည်တွေ့မြင်​နေသည့်အချိန်က​လေးအတွင်းတွင် လည်း တစ်ပါးသူမှ သူမအား နှစ်သိမ့်​ပေး​ရန်လိုအပ်​နေသည့်ပုံစံမျိုးလုံးဝမရှိပါဘဲ သူမအား ကူညီ​ပေးသည့်အတွက် ​ကျေးဇူးတင်​နေသည့်အမူအရာများသာ ရှိ​နေခဲ့သည်။

စန်းရန်က မျက်လွှာကိုချပြီး စီးကရက်​သောက်ချင်စိတ်ဖြစ်လာသည့်အချိန်တွင်​တော့ ဖုန်း​ခေါ်ဆိုမှုတစ်ခုက အ​နှောက်အယှက်အဖြစ် ဝင်လာခဲ့သည်။

သူ ဖုန်းလက်ခံ​​ဖြေလိုက်သည်။

စု​ဟောက်အန်း၏အသံက တစ်ဖက်မှဟိန်းထွက်လာ၍

"မင်း ဒီည 'Overtime' ကိုလာဦးမှာလား..လာမယ်ဆိုရင် ငါ့ကား​ကိုပါ ပြန်​မောင်းလာခဲ့..မင်းက ငါ့ကား ယူ​မောင်း​နေ​တော့ ငါက ဘာသွား​မောင်းရမှာလဲ!..ကားမရှိဘဲနဲ့ ​ကောင်မ​လေးကို ဘယ်လိုလိုက်ပို့​ပေးရမှာလဲ!"

စန်းရန် ;

"​တော်​တော့ကွာ..ခဏ​နေကျရင် မင်းကိုပြန်လာ​ပေးမယ်"

စု​ဟောက်အန်း ;

"ဒါနဲ့ မင်းက ဘာလို့ ရုတ်တရက်ကြီးပြန်သွားခဲ့တာလဲ"

"မင်းကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ဘာလုပ်ထားမှန်း မသိဘူးလား"

စန်းရန်က ​ခနဲ့တဲ့တဲ့ရယ်လိုက်၍

"ငါက ပြန်ပြီး သတိ​ပေးရဦးမှာလား"

"...."

စု​ဟောက်အန်း သုံးစက္ကန့်မျှငြိမ်သွားခဲ့ပြီး​နောက်တွင် အမှားကို ဦးစွာဝန်ခံပစ်လိုက်၏။

"​အေးပါ ​အေးပါ ​အေးပါ..ငါ ​နောက်တစ်ခါဆိုခေါ်မလာ​တော့ဘူး ဟုတ်ပြီလား..အခြား​ကောင်​တွေလည်း ငါ့ကို ​ပြောပြီးဆိုပြီးသွားပါပြီကွာ အိုင်း..."

စန်းရန်မှာ စု​ဟောက်အန်းအား အာရုံစိုက်​နေဖို့ပင် ပျင်းရိလွန်းလှသည်။

စု​ဟောက်အန်းက ထပ်၍ညည်းလာပြန်​သေး၏။

"ဒါဆို မင်း​မေကြီး​တော် ငါက က​လေးဆန်တာ​လေး​တွေကြိုက်မိတာ အပြစ်လား!..ငါက ဒီလိုပုံစံမျိုး​လေး​တွေကိုမှ စိတ်ဝင်စားတာ​လေကွာ!"

"​ပြောလို့ပြီးပြီလား?"

"မပြီး​သေးဘူး​ပေါ့ဟ"

စု​ဟောက်အန်းက ဆက်၍

"မင်း ငါ့အ​ပေါ်ကို နည်းနည်း​လေးဖြစ်ဖြစ် စိတ်ရှည်​ပေးလို့မရဘူးလား..ငါ့ကို မင်းရဲ့အနာဂတ်​​ကောင်မ​လေးအဖြစ် သ​ဘောထားပြီး ​ချော့​မော့နှစ်သိမ့်​ပေးလို့မရဘူးလား?..ငါ့စိတ်​လေးက အခုချိန်မှာ အရမ်းရှုပ်​ထွေးခံစား​နေရတာ"

"ဖုန်းချပြီ"

စန်းရန် ဖုန်းချပစ်လိုက်ပြီး​​နောက် စီးကရက်ဘူးထဲမှ တစ်လိပ်ကိုထုတ်ယူလိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းဖျားထက်တွင် ကိုက်ထားလိုက်သည်။

မီးခြစ်အား ရှာ​နေဆဲတွင် စု​ဟောက်အန်းက ​နောက်တစ်ကြိမ်ဖုန်း​ခေါ်လာပြန်သည်။လက်ခံ​ဖြေလိုက်၍ ကားအတွင်းမီးကိုဖွင့်ကာ သူ့အ​ရှေ့တွင်ရှိ​နေသည့်ပစ္စည်းများကြား​မွှေ​နှောက်ရှာ​ဖွေကြည့်လိုက်၏။

"မင်း အရမ်းရက်စက်တာပဲ..ငါ့မှာ​တော့ ငါ့ရည်းစား သန့်စင်ခန်းသွား​နေတုန်း​လေး မင်းဆီကို အချိန်လုပြီးဖုန်းဆက်ရတာ..မင်း! ဘာလို့! ဖုန်းချချင်တိုင်း! ချ! ပစ်! ရတာလဲ!.."

Advertisement

စန်းရန်က 'အို့' ဟုအသံတစ်ခုပြုလိုက်ရင်း

"ငါ ​နောက်တစ်ကြိမ် ဖုန်းချ​ပေးလို့လည်း ရ​သေးတယ်"

"...."

စု​ဟောက်အန်းက သက်ပြင်းကြီးကြီးချလိုက်​တော့၏။

"အိုင်း..မိန်းက​လေး​တွေကို ​ချော့ရတာလည်း အရမ်းပင်ပန်းတာပဲ..ငါ အစက​တော့ ဒီလင်လင်ဆိုတဲ့တစ်​ယောက်က အ​တော်​လေးချစ်စရာ​ကောင်းတယ်လို့ ထင်ထားတာ..ဒီ​နေ့ကျမှ အရမ်း​တွေစိတ်ရှုပ်စရာ​ကောင်းတယ်လို့ မြင်​နေပြီ"

"အဲ့ဒါဆိုလည်း မင်း ရည်းစားမထားနဲ့​လေ"

"အဲ့ဒါ​တော့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ..ချစ်ကျွမ်းဝင်ရတယ်ဆိုတာမျိုးက ဘယ်​လောက်​တောင်မှ နုပျိုလန်းဆန်းလိုက်သလဲ"

"...."

စန်းရန်က စုတ်တစ်ချက်သပ်ပြီး

"မင်းဟာက အ​ကြွေးတင်လို့ဆပ်​နေရတာမျိုးပါကွာ"

စကား​ပြော​နေရင်းက ကားအတွင်းမီး​ရောင်​​ကြောင့် ဘေးခုံတွင်ရှိ​နေသည့်ပစ္စည်းတစ်ခု တလက်လက်ဖြစ်သွား​သည်ကို စန်းရန်မြင်လိုက်ရ၏။ပစ္စည်းများကို ​မွှေ​နှောက်ရှာ​နေသည့်အလုပ်အား ရပ်တန့်လိုက်ကာ မျက်​တောင်မခတ်စတမ်းကြည့်​နေရင်း ထိုပစ္စည်းအား ​ကောက်ယူလိုက်သည်။

​သော့တွဲတစ်ခုပင်။

-------

ဝိန်းရိဖန်က ဝမ်လင်လင်၏အိမ်​ရှေ့တွင် နှစ်နာရီနီးပါး ရပ်​စောင့်​နေခဲ့ရသည်။

ညဆယ့်နှစ်နာရီထိုးပြီးသည့်အချိန်၌မှသာ ဝမ်လင်လင် ပြန်​ရောက်လာခဲ့၏။ ဝိန်းရိဖန်၏​အ​ခြေအ​နေကို မြင်မြင်လိုက်ချင်းတွင် ဝမ်လင်လင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့၍

"​ရှောင်ဖန်..ဒါက ဘယ်လိုဖြစ်..ဘာလို့ ဒီလိုမျိုး​နေ​နေရ​တာလဲ"

ဝိန်းရိဖန် ;

"အရင်​နေခဲ့တဲ့အိမ်ခန်းမှာ ပြဿနာ​လေးနည်းနည်းရှိ​နေလို့ အခုလိုမျိုး ရုတ်တရက်​ရောက်လာရပြီး အစ်မရဲ့​တွေ့ဆုံပွဲ​လေးကို အ​နှောက်အယှက်ပြုလိုက်ရတာပါ..တကယ်ကို အားနာမိပါတယ်..လင်ကျဲ.."

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"

ဝမ်လင်လင်က တံခါးဖွင့်လိုက်၍

"အစက​တော့ အစ်မလည်း ဒီထက်​စော​စောပြန်လာမလို့ပဲ..အစ်မ​ကောင်​လေး​လေ..လူကို အရမ်းကပ်​နေတာမလို့..မင်းကို အကြာကြီး​စောင့်ခိုင်းထားမိတဲ့အတွက် အစ်မကသာ အားနာရမှာပါ"

နှစ်​ယောက်သား အတူတူအထဲဝင်လာခဲ့လိုက်၏။

ဝမ်လင်လင် ;

"အချိန်လည်း မ​စော​တော့ဘူးဆို​တော့ မင်း အရင်ဆုံးပစ္စည်း​​တွေ​နေရာချလိုက်ပါ..အစ်မ အရမ်းအိပ်ချင်​နေပြီမလို့ ​ရေချိုးပြီး အိပ်​တော့မယ်..အချင်းချင်းသိထားရမယ့်​ဆောင်ရန်​ရှောင်ရန်​လေး​တွေကို​တော့ မနက်ဖြန်ကျမှပဲ ​ပြောကြရ​အောင်"

ဝိန်းရိဖန် ​အလျင်အမြန်​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်၏။

ဝမ်လင်လင်က အိပ်ခန်းကြီးဘက်သို့ နှစ်လှမ်းခန့်မျှ​လျှောက်သွားလိုက်ပြီး​နောက် ရုတ်တရက်ပြန်လှည့်ကြည့်လာပြီး

"ဒါနဲ့..မင်း ဒီ​နေ့ ဘယ်လိုပြန်သွားခဲ့တာလဲ..အစ်မတို့သွားခဲ့တဲ့စား​သောက်ဆိုင် နည်းနည်း​ချောင်ကျတယ်..မင်း ပြန်သွားတဲ့ချိန်တုန်းက​တောင် အစ်မ မင်းကို သတိ​ပေးဖို့​မေ့သွားခဲ့​လို့"

ဝိန်းရိဖန် ;

"ဖြစ်ချင်​တော့ အဲ့တုန်းက စန်းရန်လည်းပြန်​တော့မှာ..အဲ့ဒါနဲ့ သူ့ကို ခဏ​လောက်လိုက်ပို့​ပေးပါဆိုပြီး အကူအညီ​တောင်းလိုက်တာ"

"မင်းဘက်က သူ့ကို အကူအညီသွား​တောင်းရတာလား"

ဟာသစကားတစ်ခွန်းကို ကြားလိုက်ရသည့်အလား ဝမ်လင်လင်က ထရယ်လိုက်၍

"သူ့ဘက်က စပြီးလိုက်ပို့​ပေးဖို့ လာမ​ခေါ်ဘူးလား"

ဝိန်းရိဖန်က ဤအ​ကြောင်းအရာထဲတွင် မည်သည့်​နေရာ၌ရယ်စရာ​ကောင်းသည့်အချက်မျိုး ပါ​နေမှန်းကို နားမလည်သဖြင့် အနည်းငယ်ရှုပ်​ထွေးသွားရ၏။

"သူ့ဘက်က လိုက်ပို့စရာအ​ကြောင်းလည်းရှိမှမရှိတာ"

ဝမ်လင်လင်က သနားစာနာသည့်အလား ​ခေါင်းရမ်းလိုက်ပြီး

"မင်း ​နောက်ဆိုရင် ဒီလိုမျိုးမလုပ်နဲ့​နော်..အခုချိန်​လောက်ဆိုရင် ကွယ်ရာမှာ သူ ဘယ်​လောက်ထိဂုဏ်​မောက်ပြနေမလဲဆိုတာ သိနိုင်လို့လား..သူ့ရဲ့ အဲ့သူငယ်ချင်း​ကောင်​တွေကို ​ပြောပြပြီး ​မင်းကို ဝိုင်းလှောင်ရယ်ရင်ရယ်​နေဦးမှာ"

ဝိန်းရိဖန် ;

"အမ်?"

"ဘာဖြစ်လို့လဲဆို​တော့ အရင်က သူ မင်းကို လိုက်ပိုးပမ်း​ပေမယ့် မရခဲ့ဘူး​လေ..အခုချိန်မှာ မင်းကသာ သူ့ကို သွားကပ်​နေရင် ​သေချာ​ပေါက်က​​တော့ သူ မင်းကို အရင်ဆုံးကစားဦးမှာ.. ပြီးမှ ၊ သူကစားလို့ဝမှ မင်းကို ဖြတ်ချထားခဲ့မှာ..မင်းကိုယ့်ကိုကိုယ် အ​သေအချာဂရုစိုက်ရမယ်​နော်"

ဝမ်လင်လင်က ဝိန်းရိဖန်၏ပုခုံးကို ပုတ်လိုက်၍

"အစ်မရဲ့စကားကို ယုံ..အစ်မက ဒါမျိုး​တွေမှာ အ​တွေ့အကြုံရှိတယ်..ဒီသခင်​လေးအုပ်စုက ဘာမှမထူးမခြားနား ၊ အားလုံးက သူ​တော်​ကောင်း​ယောင်​ဆောင်ထားတာ​တွေချည်းပဲ"

"...."

ဝိန်းရိဖန်အ​နေဖြင့် သူမဘက်က အနားသို့ပြန်ကပ်ဖို့ရာ အစီအစဥ်မရှိ​ကြောင်းကိုလည်း ​ပြောပြလိုက်ချင်သလို စန်းရန်ကလည်း ထိုကဲ့သို့​သောလူမျိုးမဟုတ်​ကြောင်းပါ ယုံကြည်​နေမိ၏။

ဘယ်လိုပင်ဖြစ်​နေပါ​စေ လက်ရှိအချိန်တွင် တစ်ဖက်လူက သူမအား အ​ရေးပင်မလုပ်​တော့ပါ​ပေ။

သို့​သော်လည်း ဝိန်းရိဖန်က အခြားသူများနှင့်ငြင်းခုန်ရှင်းပြ​နေရမည်ကို ပျင်းလှသည့်အတွက် ရင်းနှီးသူတစ်​ယောက်မှ သတိ​ပေးသည့်စကားတစ်ခုအဖြစ်သာ မှတ်ယူလိုက်​တော့၏။

"ဟုတ် နားလည်ပါတယ်"

ဝမ်လင်လင်နှင့် ​ပေါင်းသင်းရသည်မှာ ဝိန်းရိဖန်​တွေးထားသည်ထက်ပင် ပို၍ပလဲပနှံသင့်လှ​​သည်။

အဘယ်​ကြောင့်ဆို​သော် နှစ်​ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်မိကြသည့်အချိန်မျိုးမှာ ရှားလွန်း​သော​ကြောင့်ပင်။

ဝမ်လင်လင်၏အချိန်ဇယားက အလွန်ကိုမှကျန်းမာ​ရေးနှင့်ညီညွတ်လှကာ အလှအပအ​တွက်ဖြင့် အိပ်ချိန်မှန်​အောင်ကြိုးစား​နေသည်မှာ ​နေ့တိုင်း ရှစ်နာရီပြည့်​အောင် အိပ်သည့်အလ့အကျင့်မျိုးပင်ရှိသည်။အတင်းလုပ်ယူစရာမလိုပါဘဲ ည ၁၁နာရီမထိုးခင် အိပ်​လေ့ရှိကာ နိုးလာသည့်အချိန်​တွင်လည်း ဆူဆူညံညံလုပ်ခြင်းမျိုးမရှိ ၊ မိတ်ကပ်ပြင် သန့်ရှင်း​ရေးလုပ်ပြီးသည်နှင့် ထွက်သွားခဲ့သည်ပင်။

ဝိန်းရိဖန်မှာ​တော့ သတင်းများကိုအမှီလိုက်ဖို့ရာအတွက် ​​ပြေးလွှား​နေရကာ အိမ်မှာ​နေရသည့်အချိန်ပင်သိပ်မရှိဘဲ သူမ၏အချိန်ဇယားများက ​ဇောက်ထိုးမိုး​မျှော်ဖြင့်အတိအကျမရှိ။သူမအတွက်​တော့ ​နေအိမ်ဆိုသည်မှာ အိပ်ရမည့်​နေရာတစ်ခုသာ ဖြစ်၏။

ဤပတ်ဝန်းကျင်အိမ်ရာက လုံခြုံ​ရေးလည်း​ကောင်းမွန်ကာ ကုမ္ပဏီနှင့်လည်း နီးသည်။ အိမ်ခန်း​ဖော်ရှိသည်နှင့်မရှိခြင်းကြားမှာလည်း ဘာမှကွာခြားမှုမရှိသည့်အတွက် ဝိန်းရိဖန်အတွက်​တော့ အိမ်ခန်းငှား​ဖော်နှင့်အတူ​နေရသည့်အ​ခြေအ​နေမှာ သူမထင်မှတ်ထားသည်ထက်ပင် များစွာအဆင်​ပြေ​နေပါ​တော့၏။

ဝိန်းရိဖန်နှင့်ဝမ်လင်လင်တို့ အတူတူ​နေဖြစ်သွားကြမှန်းသိပြီး​နောက်ပိုင်းတွင်။

စုထျန်းက သူမအား ဤကိစ္စနှင့်ပတ်သတ်၍ အမှန်တကယ်အဆင်​​ပြေခြင်းဟုတ်မဟုတ် ၊ စိတ်သက်သက်သာသာ ​နေရခြင်းဟုတ်မဟုတ် အကြိမ်ကြိမ်​မေးမြန်း​နေပါ​​တော့သည်။

​နောက်တစ်ပတ်အကြာ ဗုဒ္ဓဟူး​နေ့ ​နေ့လည်ခင်းတွင်။

ဝိန်းရိဖန်က အခြားကျွမ်းကျင်ပညာရှင်တစ်ဦးနှင့်ဖုန်း​ပြောအပြီး ၊ စုထျန်းက ထမင်းစားခန်းမှထွက်လာသည့် အချိန်နှင့်ကြုံကြိုက်ကာ စုထျန်းက ဝိန်းရိဖန်၏အနားသို့ကပ်၍

"ငါကြားထားတာ..ဝမ်လင်လင်က အလုပ်ထွက်​တော့မှာတဲ့"

ဝိန်းရိဖန်က တအံ့တသြဖြင့်

"တကယ်ကြီးလား"

"တကယ်ဖြစ်ဖို့များတယ်..နင်နဲ့ သူနဲ့အတူတူ​နေ​,​နေတာကို နင့်ကို တစ်ခါမှမ​ပြောပြထားဖူးလား"

စုထျန်းက ဆက်၍

Advertisement

"ကြည့်ရတာ နှုတ်ထွက်စာ​တောင် တင်ပြီးပြီထင်တယ်..သူ့လက်တ​လောအ​ခြေအ​နေကလည်း အလုပ်မလုပ်ချင်​တော့တဲ့ပုံစံပါပဲ"

"နင်က ဘယ်လိုကြည့်ပြီးသိတာတုန်း"

"​နေ့​တိုင်း​နေ့တိုင်း ​နောက်ကျမှလာတယ် ​စော​စောပြန်တယ်..ဒါရိုက်တာတောင် သူ့ကိုအခုတ​​လော ကြည့်မရဘူး​လေ..အကယ်၍ သူ ထွက်စာမတင်ရင်​လည်း အ​နှေးနဲ့အမြန်​တော့ အလုပ်ဖြုတ်ခံရမှာ..ဒီ​နေ့​တောင်မှ အချက်အလက်​တွေကို ဖတ်​နေတာလိုလို စစ်​နေတာလိုလိုလုပ်ပြီး ဘာအလုပ်မှမလုပ်ဘဲပြန်သွားတာကို ငါမြင်လိုက်​သေးတယ်"

သတင်း​​ထောက်ဂျာနယ်သမားများ၏လုပ်ငန်းခွင်ထဲတွင် အချိန်ပို​ကြေး သီးသန့်မရှိသည့်အတွက် အခမဲ့အလုပ်လုပ်​ပေး​နေသလိုဖြစ်လာခဲ့ကြသည်။အလုပ်များသည့်အချိန်မျိုးဆိုလျှင် ၂၄နာရီလုံးလုံး အလုပ်လုပ်နိုင်ရပြီး အလုပ်​စော​စောပြီးလျှင်လည်း ​စော​စောအနားယူရသည်သာ။

ကန့်သတ်ချက်များက များများစားစားမရှိ။

ထို့အပြင် လုပ်​ဖော်ကိုင်ဖက်အများစုမှာ တစ်ရုံးတည်း၌အလုပ်လုပ်​နေကြပါ​သော်ငြား အချင်းချင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်မိကြသည့်အချိန်မှာ လက်ချိုး​ရေ၍ပင်ရသည်။

ဝိန်းရိဖန်က အများသူငှာ၏ကိစ္စအ​ပေါ် အာရုံမထားတတ်သူဖြစ်သည့်အ​လျောက် တစ်ပါးသူ၏ကိစ္စကိုလည်း ​တွေးပူ​နေခြင်းမျိုးမရှိဘဲ

"သတင်း​တွေ ​ပြေးလွှားပြီးမယူချင်​တော့လို အလုပ်​ပြောင်းလိုက်တာ ​နေမှာ..ပြီး​တော့ အ​ခြေခံလစာ​လေးနဲ့လည်း အမြဲတမ်း​​ လောက်ငှမ​နေနိုင်ဘူး​​လေ"

"သူ ဒုတိယမျိုးဆက်သူ​ဌေးသားကို ဖမ်းမိထားပြီးပြီမဟုတ်ဘူးလား"

ဤစကားများကို​ပြော​နေရင်း စုထျန်းက အ​ကြောင်းအရာတစ်ခုကို ထည့်မ​ပြောဘဲမ​နေနိုင်​တော့ကာ

"ဟိုဒုတိယမျိုး​ဆက်သူ​ဌေးသားက တကယ်ကြီး ပိုက်ဆံရှိတဲ့ပုံရတယ်ဟ..လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးရက်​လောက်ကမှ ဝမ်လင်လင်ကိုလာ​ခေါ်တဲ့ကား​တောင် Ferrariတစ်စီးထပ်ပြောင်းသွားတာကို ငါ​တွေ့လိုက်​သေးတယ်..အခုဆိုရင်​လေ အဲ့တစ်​ယောက်က ငါ့ကို​တွေ့တိုင်း ကြွားလုံးထုတ်တဲ့စကားကလွဲရင် ဘာမှမ​ပြောတတ်​တော့ဘူးလားမသိ.."

ဝိန်းရိဖန်က ပြုံး​နေရင်း

"ဒီတိုင်းပဲ နား​ထောင်​ပေးလိုက်ပါ"

စုထျန်းက အသံကို တိုးလိုက်၍

"ငါ အဲ့တစ်​ယောက်ရဲ့ ​ငြောင်နာနာအသံကြီးကို သည်းညည်းမခံနိုင်​တော့ဘူး"

ဝိန်းရိဖန် စကားပြန်မ​ပြောခင် ဖုကျွမ့်၏​ခေါင်းက သူမတို့နှစ်ဦး၏ကြားထဲသို့တိုးဝင်လာပြီး စပ်ဖြီးဖြီးဖြင့်

"ဘယ်သူ့​ငြောင်နာနာအသံကို သည်းမခံနိုင်တာလဲ"

ဘယ်အချိန်ကတည်းက ရောက်​နေမှန်းမသိ ၊ စုထျန်းက လန့်ဖြန့်သွားကာ ဖုကျွမ့်အား ​ဒေါသတကြီးတွန်းထုတ်လိုက်​တော့၏။

"ဘယ်သူရှိရဦးမှာလဲ! နင်​ပေါ့ဟဲ့!"

ဖုကျွမ့် ; "?"

စုထျန်း ;

"ဘာ​တွေ ခိုးနား​ထောင်​နေတာလဲ..ဟမ်..​​သောက်က​လေးလေး ​ဝေး​ဝေးသွား​နေစမ်းပါ"

"ဘာကို ​​သောက်က​လေး​လေးလဲ!"

ဖုကျွမ့်က မ​ကျေမနပ်သည့်အမူအရာဖြင့် လက်ထဲတွင်ကိုင်ထားသည့် အချိုရည်ပုလင်းအား မိုက်ကရိုဖုန်းအသွင်ကိုင်လိုက်၍

"ကျွန်​တော်တို့သုံး​ယောက်က ' ဖန် ဖု စု ဇစ်' အဖွဲ့မဟုတ်ဘူးလား..အစ်မတို့နှစ်​ယောက်က ဘယ်လိုအတင်း​အဖျင်းမဆို ကျွန်​တော့ကိုပါ ​ပြောပြရမှာ​လေ..ကျွန်​တော့်ကို ဖယ်ထားလို့မရဘူးလို့!"

စုထျန်းက ​ဒေါသထွက်ထွက်ဖြင့်ရယ်​လေပြီး

"ဆိုးရွားလိုက်တဲ့ အဖွဲ့နာမည်ကြီး..ငါ ပါမယ်လို့ ဘယ်တုန်းက သ​ဘောတူထားလို့တုန်း"

ဖုကျွမ့် ;

"​တော်​တော်​လေးနား​ထောင်လို့​ကောင်းတဲ့နာမည်ပါ​နော်"

ဝိန်းရိဖန်က ပြုံးရုံသာပြုံး​နေပြီး စကားဝိုင်းထဲသို့ဝင်လာခြင်းမရှိ ၊ ကီးဘုတ်ဖြင့်သာ စာရိုက်​နေ​လေသည်။

တစ်ခဏတာ တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့၏။

မိန်းက​လေးနှစ်ဦးစလုံးက သူ့အားလျစ်လျူရှုထားမှန်းသိလိုက်သည်နှင့် ဖုကျွမ့်က ဆက်ပြီး

"ဒီက မမနှစ်​ယောက်..မမတို့ ဒီ​နေ့ည ချိန်းထားတာရှိလား..မရှိရင် 'သာ့ဖု'နဲ့အတူတူ ​လျှောက်လည်ကြမလား..သာ့ဖု ပထမဆုံးတည်းဖြတ်ထားတဲ့ဗွီဒီယိုကို ထုတ်လွှင့်ပြသတဲ့အထိမ်းအမှတ်အ​နေနဲ့ ပါတီလုပ်ကြစို့!"

စုထျန်းက သူ့​ခေါင်းကိုပုတ်ပြီး

"အိမ်ပြန်ပြီး​​တော့ နင့်ဘာသာနင် နွားနို့​သောက်​​နေ..မမ ချိန်းထားတာရှိတယ်"

ဖုကျွမ့်က ဝိန်းရိဖန်ဘက်သို့ လှမ်းကြည့်၍

"ဒါဆို ရိဖန်ကျဲက​ရော..."

နာမည်​​ခေါ်လိုက်သံ​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန်လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ သူတို့​ပြော​နေကြသည့်စကားများကို လုံးဝမကြားလိုက်သည့် ဝိန်းရိဖန်က ဖုကျွမ့်လုပ်ပြ​နေသည့် ​သောက်ကြမလားဆိုသည့် အမူအရာကိုသာ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး လိုက်​လျောညီ​ထွေပြန်​ဖြေလိုက်၏။

"​ကျေးဇူး..အစ်မ မ​သောက်ဘူး"

"...."

စကား​ပြောပြီး​နောက်တွင် ဝိန်းရိဖန်က သတင်းအတွက် စီထားသည့်စကားလုံးများနှင့် အဆက်ပြတ်သွားခဲ့သဖြင့် ​ရေးပြီးသား​နေရာအထိကိုသာ ခဏသိမ်းထားလိုက်၏။​ထိုင်ခုံနောက်သို့မှီချလိုက်ပြီး​နောက် ဖုန်းကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်၏။

အရင်အိမ်ခန်းပိုင်ရှင်က သူမအား Wechat ထဲတွင် လွန်ခဲ့​သောနှစ်နာရီခန့်က စာတစ်​စောင်ပို့ထားခဲ့၏။

[​ရှောင်ဝိန်း​ရေ..အိမ်ခန်း​သော့ကို ​ထားခဲ့ပေးဖို့​မေ့သွားတာလား]

ဝိန်းရိဖန် ​ကြောင်အမ်းသွားရင်း ရုတ်တရက်မည်သို့တုန့်ပြန်ရမှန်း မသိ​​တော့ပေ။

သူမ ​ပြောင်း​ရွေ့သည့်ညက အိမ်ခန်းပိုင်ရှင်အား Wechat မှတဆင့် အ​ကြောင်းကြားခဲ့​သေးသည်။ သုံး​လေးရက်ကြာပြီး​နောက်၌လည်း အိမ်ခန်းပိုင်ရှင်က သူမအား စရံ​ငွေနှင့်အိမ်ခန်းငှားခပိုနေသည့်​ငွေများကို ပြန်လွှဲ​ပေးခဲ့​သေးကာ ထို့​နောက်တွင်​တော့ အဆက်အသွယ်မလုပ်ဖြစ်ခဲ့၏။

ထို​သော့က သူမအတွက်လည်း အသုံးမလို​တော့သည့်အတွက် ​ဤကိစ္စအား တွေးပင်မ​တွေးထားခဲ့ပြန်။

ဝိန်းရိဖန် ;

[ဟုတ်သားပဲ..အားနာပါတယ်​နော်..အန်တီဘယ်အချိန်​လောက်အားမလဲ..ကျွန်မ ပြန်လာ​ပေးလိုက်မယ်​​နော်]

စကားကို ဤသို့ဤပုံ ပြန်​ဖြေလိုက်ပါ​သော်ငြား ထို​သော့အား ဘယ်ဆီဘယ်ဝယ်တွင်​ထားမိမှန်း​တော့ ဝိန်းရိဖန် အစအနပင် မမှတ်မိ​ချေ။

ပြုတ်ကျသွားတာ​တော့ မဟုတ်​လောက်ဘူးမလား။

မဆီမဆိုင် ကျုံးစစ်​ချောင်၏လက်​ကောက်က စန်းရန်၏ဘားထဲ၌ ကျကျန်ခဲ့သည့်အ​ကြောင်းအား ပြန်​တွေးမိလိုက်ကာ သူမ အဲ့သည်​လောက်ထိကံမဆိုး​လောက်မည့်အ​ကြောင်း​တွေးမိ​နေရင်း တစ်စုံတစ်​ယောက်က သူမအား မက်​ဆေ့နှစ်​စောင် ပို့လာခဲ့​တော့၏။

​ပေးပို့လာသူအမည်အား မြင်လျှင်မြင်လိုက်စချင်း ဝိန်းရိဖန်တစ်​ယောက် မ​ကောင်းသည့်အ​ငွေ့အသက်များကို ခံစားမိလိုက်​တော့၏။

သူမ အလိုလိုဖွင့်ဖတ်လိုက်သည်။

ပထမမက်​ဆေ့တစ်​စောင်က အိမ်ခန်းပိုင်ရှင်မှ ပြန်​တောင်း​နေသည့် ​သော့၏ပုံ။

ဒုတိယမက်​ဆေ့မှာ...

စန်းရန် ; [ နည်းလမ်းတစ်ခုတည်းကို နှစ်ကြိမ်မသုံးဖို့ အကြံ​ပေးပါရ​စေ ]

ထိုးခံထားရလည််း စန်းရန်​ကော​ကောက ရွှိုက်...

(Zawgyi)

စကားသံ၏အဆုံးတြင္ တိတ္ဆိတ္သြားျပန္ေလေတာ့သည္။

စန္းရန္၏ အလိုမက်ျဖစ္သြားသည့္မ်က္ႏွာကို သတိထားမိလိုက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ သူမေျပာမိလိုက္သည့္စကားက 'နင့္မ်က္ႏွာက အရမ္းၾကည့္ရဆိုးေနတယ္' ဆိုသည့္ဆိုလိုရင္းႏွင့္ မျခားနားေတာ့ေၾကာင္း ဝိန္းရိဖန္ နားလည္မိလိုက္သည္။

ထို႔အျပင္ ယခုလိုအကန္အေက်ာက္ျပန္ခံေျပာေနသည့္စကားမ်ိဳးကို ယေန႕ည၌ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာမိထားေသးသည္မဟုတ္လား။

ျမစ္ကိုျဖတ္ကူးၿပီးမွ တံတားခ်ိဳးခ်ပစ္ခဲ့သည့္ မ်က္လုံးျဖဴဝံပုေလြႏွင့္ပင္ တူေနေလၿပီ။

ဝိန္းရိဖန္က အေျခအေနကိုထိန္းလိုသည့္အေနျဖင့္

"ဒါေပမယ့္လည္း အလွပ်က္သြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္...."

ေျပာေနရင္းတန္းလန္း ဝိန္းရိဖန္တစ္ေယာက္ တစ္စုံတစ္ရာမွားယြင္းသြားသလိုခံစားမိလိုက္သျဖင့္ စကားလုံးတို႔ကိုေျပာင္း၍

"အခ်ိန္တစ္ခုစာထိ ဒဏ္ရာတရျဖစ္သြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီအေပၚယံဒဏ္ရာေတြက နင့္ ေခ်ာေမာခန့္ညားေနမႈေတြအေပၚ လုံးဝမသက္ေရာက္နိုင္ပါဘူးေနာ္"

အမူအရာမဲ့ေနသည့္မ်က္ႏွာေပးျဖင့္စန္းရန္က ဝိန္းရိဖန္အား စိုက္ၾကည့္ေန၏။

အခ်ိန္ကိုက္ဆိုသလို Wechatမွတဆင့္ ဝမ္လင္လင္၏ျပန္စာ ေရာက္လာခဲ့သည္။

ဝိန္းရိဖန္က 'Ok' ဆိုသည့္ emoji အား ျမင္လိုက္ရၿပီးေနာက္ စိတ္သက္သာရာရသြားခဲ့သလို စန္းရန္ကိုလည္း သူမကသာ ဆက္၍စကားဆိုလိုက္၏။

"ငါ့သူငယ္ခ်င္းက စာျပန္ပို႔လာၿပီ..ဒါဆို ငါအရင္ဝင္ႏွင့္ေတာ့မယ္ေနာ္"

စန္းရန္က စကားမဆို ၊ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုသာ တြန့္ေကြးျပလိုက္၏။

"ဒါနဲ႕.."

ဝိန္းရိဖန္က ႏႈတ္ဆက္ခါနီးတြင္ ယေန႕ညတြင္ျဖစ္ပ်က္သြားသည့္ကိစၥမ်ားကို ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္းျဖင့္

"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ..နင့္ဘက္က ဒီတိုင္းကူညီလိုက္တယ္လို႔ပဲ သေဘာထားရင္ေတာင္ ငါ့ဘက္ကေတာ့ နင့္အေပၚ ေက်းဇူးတစ္ခုအေႂကြးတင္သြားၿပီမလို႔ ေနာက္ဆို နင္ အကူအညီလိုအပ္တာမ်ိဳးရွိရင္ ငါ့ကို အခ်ိန္မေ႐ြးေျပာပါ"

စန္းရန္က မတိုးမက်ယ္အသံျဖင့္ 'အင္း' ဟုအသံတစ္ခ်က္ျပဳကာ အလ်င္းသင့္သလိုလက္ျပႏႈတ္ဆတ္ၿပီး ကားထဲသို႔ ျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။

ေဘးခုံတြင္ရွိေနသည့္ ေဆးအိတ္ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ကားျပတင္းမွန္အျပင္ဘက္ဆီသို႔ ထပ္၍ေငးၾကည့္မိလိုက္၏။

ဝိန္းရိဖန္က ရႈံ႕ႀကိဳးအိတ္အေသးအား ခရီးေဆာင္အိတ္ေပၚထပ္တင္ကာ ခရီးေဆာင္အိတ္၏ကိုင္းကိုဆြဲၿပီး အိမ္ရာဝန္းထဲသို႔ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္ဝင္သြားခဲ့၏။ ခရီးေဆာင္အိတ္က အနည္းငယ္ေလးေနျခင္းေၾကာင့္လားမသိ ၊ သူမ၏ေျခလွမ္းမ်ားက ႏွေးႏွေးေကြးေကြးေလးသာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

သို႔သည့္တိုင္ အေနာက္ဘက္ကိုေတာ့ လုံးဝျပန္လွည့္ၾကည့္မလာခဲ့၏။

သူမ၏ေနာက္ေက်ာျပင္ေလး ျမင္ကြင္းအတြင္းမွလုံးလုံးလ်ားလ်ားေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္အခါမွသာ စန္းရန္က သူ႕အၾကည့္မ်ားကို လႊဲပစ္ခဲ့၏။ ကားစက္ႏွိုးလုနီးနီးတြင္ အခုကေလးတင္ျဖစ္ခဲ့သည့္ သူမ၏အမူအရာကိုျပန္ေတြးမိလိုက္ရာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၏အိမ္နံပါတ္ကိုေတာင္ ခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖေပးနိုင္ေသာသူေၾကာင့္ သူ႕လႈပ္ရွားမႈအားလုံးကို တဖန္ရပ္တန့္ပစ္လိုက္ျပန္ေတာ့သည္။

    people are reading<First Frost (Myanmar Translation)>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click