【၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)】,၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation),latest updated chapters, free reading

《၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)》248

၂၄၈။ အဒေါ်လို့ခေါ်

လျူကျွင်းသည် နားလည်စွာဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ကာ

"အာ သိပြီ ဒါကြောင့် ချူးလီလီက နွယ်လေးကို ပြန်နှိုးဖို့ ဇွန်ဘီအမြူတေတွေ သွားရှာနေတာကို ငါတို့စောင့်ဖို့ လိုတာပဲ။ ပြီးတော့လည်း ဒုခေါင်းဆောင်ယွမ် ပြန်လာမှာကို ဘယ်လိုထင်လဲ? သူသွားတာက ကြာနေပြီ"

လင်းချင်းသည် ရှဲ့တုန်းကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ

"ယွမ်ထန်ရှင်းက ပင်လယ်မြို့တော်စခန်းကို သွားတယ်။ ဝူချန်းယွဲ့နဲ့ သွားတွေ့တာ ဆိုပင်မယ့် အဲ့ဒီလူက စခန်းမှာ မရှိဘူး။ ပူးပေါင်းပေးမယ့်သူက မရှိတော့ ယာယီမိတ်ဆွေကို သူရှာရလိမ့်မယ်။ ရှဲ့တုန်း သူက ယန်ချောင်း ဒါမှမဟုတ် ကျိုးရှုဟွေ့တို့ထဲက ဘယ်သူ့ကိုရွေးမယ်လို့ နင်ထင်လဲ?"

ဒီလိုမေးကာ ရှဲ့တုန်းအား သင်ပုန်းပေးလိုက်သည်။

ရှဲ့တုန်းသည် သင်ပုန်းကိုယူကာ ရေးပြသည်။

"ယန်ချောင်းက အပြင်ကလူတွေနဲ့ ပူးပေါင်းမယ့်စိတ် မရှိဘူး။ သူက စခန်းကို အားကောင်းလာဖို့ပဲ လုပ်နေတာ။ သံတမန်ရေးရာ ဆက်သွယ်ဖို့ဆိုရင် သူ့လက်အောက် ဒုခေါင်းဆောင်နှစ်ယောက်ကိုပဲ လွှဲလိမ့်မယ်"

လင်းချင်းသည် ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ

"ဆိုလိုတာက ဝူချန်းယွဲ့သာ ပြန်မရောက်လာသေးရင် ယွမ်ထန်ရှင်းကို သူကလူအများကြီး မငှားဘူးပေါ့။ အဲ့ဒါကြောင့် ငါ့အထင် ယွမ်ထန်ရှင်းက ပင်လယ်မြို့တော်စခန်းက တချို့လူတွေကို အစာနဲ့မျှားခေါ်ရမှာပဲ။ ဒါပင်မယ့် တကယ်အလုပ် လုပ်ပေးချင်စိတ် ရှိမရှိကိုတော့ ငါတို့လည်း ဘယ်သိမလဲ"

လျူကျွင်းသည် တုံတုံကို ကုတင်ပေါ်ချကာ သူမက ဘေးတွင်ထိုင်၍ လင်းချင်းအား

"ဒုခေါင်းဆောင်ယွမ်က အဲ့ဒီမှာ ကြာမယ်ဆိုတဲ့ သဘောလား?"

လင်းချင်းသည် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ ထိုအကြောင်းကြောင့် ချူးလီလီနှင့် ယွမ်ထန်ရှင်းတို့ကို သူမတို့ စောင့်ရလိမ့်မည်။

နှစ်နာရီကြာသည့်နောက် ညနေ၉နာရီလောက်တွင် လင်းဖန်၊ ချန်းဝမ်ရှုနှင့် နိုးလာပြီဖြစ်သည့် လင်းရှောင်လုတို့သည် လင်းချင်းအခန်းကို လာတွေ့ကြသည်။ လင်းချင်းသည် လျူကျွင်းတို့ အရှေ့က အခန်းကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ ရှဲ့တုန်း၏ဘေးခန်းတွင် ယာယီနေတာ ဖြစ်သည်။ တံခါးခေါက်သံကြား၍ ဖွင့်ပေးသည့်အခါ သူတို့ကို မြင်လိုက်ရသည်။

"ဪ ရှောင်လုတောင် နိုးနေပြီလား? ဝင်ခဲ့လေ"

သူမကို ခေါင်းမော့ကြည့်သည့် လင်းရှောင်လုကို အရင်ကြည့်ကာ လင်းချင်းက ဧည့်သည်များကို ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။

လင်းဖန်သည် ထုံးစံအတိုင်း တည်ကြည်နေသည့် မျက်နှာထားဖြင့် ဖြစ်သည်။ လင်းချင်းကို ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ အခန်းထဲသို့ ဝင်လာသည်။ ချန်းဝမ်ရှုက လင်းရှောင်လု၏ လက်ကိုဆွဲကာ အခန်းထဲဝင်စေသည်။ ထို့နောက် လင်းချင်းကို လက်ညိုးထိုးပြကာ

"ရှောင်လု ဒီအစ်မကြီးကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောလိုက်။ သမီးဖျားပြီး မေ့နေတုန်းက ဒီအစ်မကြီးက သမီးကို ကယ်ပေးတာ။ ကျေးဇူးတင်ဖို့လိုတာကို သိတယ်မလား?"

လင်းရှောင်လုသည် နာခံစွာဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ကာ လင်းချင်းအား ချစ်ဖို့ကောင်းစွာ

"မမကြီးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်"

"အယ် မမကြီးလို့ မခေါ်ပါနဲ့။ အန်တီလို့ခေါ်။ အသက်ကြီးနေပြီပဲဟာ။ သမီးက မမကြီးခေါ်တာ တစ်မျိုးကြီးပဲ"

လင်းချင်းသည် ချန်းဝမ်ရှု၏ အသုံးအနှုန်းကြောင့် အနည်းငယ်ဆွံ့အသွားသဖြင့် လင်းရှောင်လုကို ဖြတ်ပြောလိုက်ရတာ ဖြစ်သည်။

လင်းရှောင်လုသည် လင်းချင်းမှာ သူမ၏ အဒေါ်အကြီးဆုံး ဖြစ်ကြောင်းကို မသိသေးသော်လည်း အန်တီလို့သာ ခေါ်နိုင်သည်။ အစ်မကြီးဟုခေါ်ရင် လွဲနေလိမ့်မည်။ လင်းချင်းသာ အစ်မခေါ်နေသည်ကို ခွင့်ပြုလိုက်လျှင် အကိုကြီးဖြစ်သည့် လင်းဖန်က သူမ၏ဦးလေးဖြစ်လာကာ အမေဖြစ်သူသည် အဖွားဖြစ်တော့မည်။ ဒါက လက်မခံနိုင်စရာပင်။

ချန်းဝမ်ရှုသည် သူမကို တအံ့တသြကြည့်ကာ

"ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲ? ဒီလောက်ငယ်တဲ့ရုပ်လေးပေါ်တာကို"

လင်းချင်းသည် သူတို့အား ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်ဖို့ လက်ပြလိုက်ပြီးမှ လက်ကာပြကာ

"မဟုတ်တာ။ မဟုတ်တာ။ အန်တီလို့ ခေါ်ရင်ခေါ် မဟုတ်လည်း အဒေါ်လို့ ခေါ်ပေါ့"

လင်းချင်းသည် အတင်းငြင်းနေသဖြင့် ချန်းဝမ်ရှုသည် ပြုံးကာ သူမ၏သမီးအား

"ကဲ အန်တီလို့ ခေါ်လိုက်နော် သမီး"

သူမ၏စကားမဆုံးခင် လင်းဖန်သည် ဘေးကနေရပ်ကြည့်နေရာမှ ဝင်ပြောသည်။

"အဒေါ်လို့ခေါ်။ ဒါကပိုကောင်းတယ်"

လင်းချင်းနှင့် ချန်းဝမ်ရှုသည် သူ့အား အံ့သြစွာ လှည့်ကြည့်ကြသည်။ လင်းချင်းကလည်း ဒီလိုခေါ်သည်ကို ပိုသင့်တော်သည်ဟု ထင်သော်လည်း အကြောင်းပြချက်ကို မရှာပေးတက်ပေ။ လင်းဖန်က ဒီလိုပြောရခြင်းက ဘာဖြစ်၍နည်း?

ချန်းဝမ်ရှုသည် လင်းဖန်ကို ထူးဆန်းစွာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ အခြေအနေသည် အနေရခက်နေလေရာ လင်းချင်းက အမြန်စကားဝင်လွှဲရတော့သည်။

"အ ဟား ဟား ဟား ခေါ်ချင်သလိုသာ ခေါ်ကြပါတော့။ ရှောင်လုက ဘယ်လိုခေါ်ချင်လဲ?"

လင်းရှောင်လုသည် အန်တီဟု ခေါ်ဖို့လုပ်သော်လည်း နောက်ကျောမှ သူမ၏အဖေ၏ ခြိမ်းခြောက်နေမှိုကု ခံစားမိသဖြင့် သူမကိုယ်သူမပြင်ကာ လင်းချင်းအား

"ဒါဆိုရင် အဒေါ်လို့ ခေါ်မယ်လေနော်"

လင်းချင်းသည် ပြုံး၍ခေါင်းငြိမ့်ကာ သူမအား

"အစွမ်းက ဘာလဲ? သုံးနိုင်ပြီလား?"

လင်းရှောင်လုသည် တွေဝေစွာဖြင့် ခေါင်းခါသည်။

"သမီး မသိသေးဘူး"

"သိပ်မကြာပါဘူး။ နှစ်ရက်သုံးရက်ပဲ စောင့်ရမှာ"

လင်းဖန်က အမှုအယာမဲ့စွာဖြင့် ပြောသည်။

လင်းချင်းသည် လူသားများ အစွမ်းနိုးလာခြင်းကို သေချာမသိပေ။ လုထန်ယု၏ မှတ်ဉာဏ်များထဲတွင်တော့ သေချာတာ သိပ်မရှိပေ။ သူမက ရုပ်ရည်ကိုသာ ဂရုစိုက်သူ ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

"ဟုတ်တယ်။ လူတွေက နိုးလာရင် နှစ်ရက်လောက် သူတို့အစွမ်းကိုသုံးဖို့ စောင့်ရတယ်"

ချန်းဝမ်ရှုက ပြောသည်။

"အခု ဘာအစွမ်းရှိမလဲ မသိသေးပင်မယ့် သူ့အစွမ်းနှိုးတာကို ကူညီပေးလို့ တကယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

"ရပါတယ်"

လင်းချင်းက ခေါင်းခါကာ ပြုံး၍ပြောသည်။ သို့သော်လည်း စကားမဆုံးခင် အပြုံးသည် တောင့်ခဲသွားကာ ပြတင်းပေါက်အပြင်ကို သူမ၏ မျက်ဝန်းနက်များက ထူးဆန်းသည့် အရောင်တောက်နေကာ လှည့်ကြည့်သည်။

လင်းဖန်နှင့် ချန်းဝမ်ရှုတို့က သူမ၏ မျက်နှာထားပြောင်းသွားသောကြောင့် နားမလည်ဖြစ်ကာ ပြတင်းပေါက်အပြင်ကို လိုက်ကြည့်သော်လည်း အပြင်တွင် မှောင်နေသဖြင့် ဘာကိုမှ သူတို့မမြင်ရပေ။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

မနေနိုင်သည့် ချန်းဝမ်ရှုက မေးသည်။

လင်းချင်းသည် ချက်ချင်းထလိုက်ကာ

"မလှုပ်ကြနဲ့။ ငါသွားစစ်ကြည့်လိုက်မယ်"

သူမသည် ပြတင်းပေါက်နားက နံရံသို့ ကပ်သွားကာ အပြင်ကို မျက်လုံးတစ်ဖက်ပိတ်ကာ ကြည့်လိုက်သည်။ တစ်မိုင်လောက်အကွာမှ လင်းဖန်တို့ လင်မယား မမြင်နိုင်သည့် နေရာတွင် အလင်းတစ်ခုက တောက်ပလို့နေသည်။

"အခန်းကိုပြန်ပြီး တခြားသူတွေကို ကြည့်ထားကြ"

လင်းချင်းသည် လင်းဖန်နှင့် ချန်းဝမ်ရှုတို့ကို အရေးကြီးစွာ ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမသည် ထိုနေရာမှ ပျောက်သွားသည့်အခါ သူတို့သည် အချင်းချင်းကြည့်ကာ နားမလည် ဖြစ်သွားသည်။

လင်းချင်းသည် ကိုယ်ဖျောက်လိုက်၍ ပြတင်းပေါက်မှ ခုန်ထွက်ကာ အမိုးပေါ်သို့ တက်လာသည်။ ထို့နောက် ခေါင်းကိုမော့၍ အနံ့ခံကြည့်သည်။ သူမထင်သလိုပင် လူသားတစ်စု၏ အနံ့ကို ရလိုက်သည်။ ထိုအနံ့များထဲမှ တစ်ခုသည် သူမအတွက် အရမ်းရင်းနှီးနေလေသည်မှာ သူမ၏ နောက်သတ်ရမည့်သူစာရင်းထဲများက တစ်ယောက်ပင်။

ဒီလူများကို သိသွားသည်နှင့် လင်းချင်းသည် ကိုယ်ကိုကိုင်း၍ အမိုးပေါ်က ခုန်ချသည်။ သူမသည် လေးလွှာလောက်ကျသည့်အခါ လေထဲတွင် လူကိုလှည့်၍ လက်ကိုဆန့်၍ ဝရံတာလက်တန်းကို ဖမ်းကာ တက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမသည် ဝရံတာများမှတစ်ဆင့် လေးလွှာ၏ အနောက်ဘက်ခန်းများသို့ တွယ်ကူးလိုက်သည်။ ဝရံတာမှ လွတ်နေသည့်အခန်းထဲသို့ တင်ကာ အမြန်ထွက်လာ၍ ကိုယ်ပြန်ဖော်ကာ လျူကျွင်းတို့ အခန်းကို အမြန်တံခါးခေါက်ကာ ဝင်လိုက်သည်။

လျူကျွင်းသည် တုံတုံကို ချော့သိမ့်နေခဲ့သည် ဖြစ်ရာ လင်းချင်းဝင်လာသည်နှင့် တံခါးကိုပြန်ပိတ်ကာ အသံတိုးတိုးဖြင့်

"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

Zawgyi Ver

၂၄၈။ အေဒၚလို႔ေခၚ

လ်ဴကြၽင္းသည္ နားလည္စြာျဖင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ကာ

"အာ သိၿပီ ဒါေၾကာင့္ ခ်ဴးလီလီက ႏြယ္ေလးကို ျပန္ႏွိုးဖို႔ ဇြန္ဘီအျမဴေတေတြ သြားရွာေနတာကို ငါတို႔ေစာင့္ဖို႔ လိုတာပဲ။ ၿပီးေတာ့လည္း ဒုေခါင္းေဆာင္ယြမ္ ျပန္လာမွာကို ဘယ္လိုထင္လဲ? သူသြားတာက ၾကာေနၿပီ"

လင္းခ်င္းသည္ ရွဲ႕တုန္းကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ

"ယြမ္ထန္ရွင္းက ပင္လယ္ၿမိဳ႕ေတာ္စခန္းကို သြားတယ္။ ဝူခ်န္းယြဲ႕နဲ႕ သြားေတြ႕တာ ဆိုပင္မယ့္ အဲ့ဒီလူက စခန္းမွာ မရွိဘူး။ ပူးေပါင္းေပးမယ့္သူက မရွိေတာ့ ယာယီမိတ္ေဆြကို သူရွာရလိမ့္မယ္။ ရွဲ႕တုန္း သူက ယန္ေခ်ာင္း ဒါမွမဟုတ္ က်ိဳးရႈေဟြ႕တို႔ထဲက ဘယ္သူ႕ကိုေ႐ြးမယ္လို႔ နင္ထင္လဲ?"

ဒီလိုေမးကာ ရွဲ႕တုန္းအား သင္ပုန္းေပးလိုက္သည္။

ရွဲ႕တုန္းသည္ သင္ပုန္းကိုယူကာ ေရးျပသည္။

"ယန္ေခ်ာင္းက အျပင္ကလူေတြနဲ႕ ပူးေပါင္းမယ့္စိတ္ မရွိဘူး။ သူက စခန္းကို အားေကာင္းလာဖို႔ပဲ လုပ္ေနတာ။ သံတမန္ေရးရာ ဆက္သြယ္ဖို႔ဆိုရင္ သူ႕လက္ေအာက္ ဒုေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ေယာက္ကိုပဲ လႊဲလိမ့္မယ္"

လင္းခ်င္းသည္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ

"ဆိုလိုတာက ဝူခ်န္းယြဲ႕သာ ျပန္မေရာက္လာေသးရင္ ယြမ္ထန္ရွင္းကို သူကလူအမ်ားႀကီး မငွားဘူးေပါ့။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငါ့အထင္ ယြမ္ထန္ရွင္းက ပင္လယ္ၿမိဳ႕ေတာ္စခန္းက တခ်ိဳ႕လူေတြကို အစာနဲ႕မွ်ားေခၚရမွာပဲ။ ဒါပင္မယ့္ တကယ္အလုပ္ လုပ္ေပးခ်င္စိတ္ ရွိမရွိကိုေတာ့ ငါတို႔လည္း ဘယ္သိမလဲ"

လ်ဴကြၽင္းသည္ တုံတုံကို ကုတင္ေပၚခ်ကာ သူမက ေဘးတြင္ထိုင္၍ လင္းခ်င္းအား

"ဒုေခါင္းေဆာင္ယြမ္က အဲ့ဒီမွာ ၾကာမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာလား?"

လင္းခ်င္းသည္ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ခ်ဴးလီလီႏွင့္ ယြမ္ထန္ရွင္းတို႔ကို သူမတို႔ ေစာင့္ရလိမ့္မည္။

ႏွစ္နာရီၾကာသည့္ေနာက္ ညေန၉နာရီေလာက္တြင္ လင္းဖန္၊ ခ်န္းဝမ္ရႈႏွင့္ နိုးလာၿပီျဖစ္သည့္ လင္းေရွာင္လုတို႔သည္ လင္းခ်င္းအခန္းကို လာေတြ႕ၾကသည္။ လင္းခ်င္းသည္ လ်ဴကြၽင္းတို႔ အေရွ႕က အခန္းကို သန့္ရွင္းေရးလုပ္ကာ ရွဲ႕တုန္း၏ေဘးခန္းတြင္ ယာယီေနတာ ျဖစ္သည္။ တံခါးေခါက္သံၾကား၍ ဖြင့္ေပးသည့္အခါ သူတို႔ကို ျမင္လိုက္ရသည္။

"ဪ ေရွာင္လုေတာင္ နိုးေနၿပီလား? ဝင္ခဲ့ေလ"

သူမကို ေခါင္းေမာ့ၾကည့္သည့္ လင္းေရွာင္လုကို အရင္ၾကည့္ကာ လင္းခ်င္းက ဧည့္သည္မ်ားကို ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္။

လင္းဖန္သည္ ထုံးစံအတိုင္း တည္ၾကည္ေနသည့္ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ျဖစ္သည္။ လင္းခ်င္းကို ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ အခန္းထဲသို႔ ဝင္လာသည္။ ခ်န္းဝမ္ရႈက လင္းေရွာင္လု၏ လက္ကိုဆြဲကာ အခန္းထဲဝင္ေစသည္။ ထို႔ေနာက္ လင္းခ်င္းကို လက္ညိုးထိုးျပကာ

"ေရွာင္လု ဒီအစ္မႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္။ သမီးဖ်ားၿပီး ေမ့ေနတုန္းက ဒီအစ္မႀကီးက သမီးကို ကယ္ေပးတာ။ ေက်းဇူးတင္ဖို႔လိုတာကို သိတယ္မလား?"

လင္းေရွာင္လုသည္ နာခံစြာျဖင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ကာ လင္းခ်င္းအား ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းစြာ

"မမႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္"

"အယ္ မမႀကီးလို႔ မေခၚပါနဲ႕။ အန္တီလို႔ေခၚ။ အသက္ႀကီးေနၿပီပဲဟာ။ သမီးက မမႀကီးေခၚတာ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ"

လင္းခ်င္းသည္ ခ်န္းဝမ္ရႈ၏ အသုံးအႏႈန္းေၾကာင့္ အနည္းငယ္ဆြံ႕အသြားသျဖင့္ လင္းေရွာင္လုကို ျဖတ္ေျပာလိုက္ရတာ ျဖစ္သည္။

လင္းေရွာင္လုသည္ လင္းခ်င္းမွာ သူမ၏ အေဒၚအႀကီးဆုံး ျဖစ္ေၾကာင္းကို မသိေသးေသာ္လည္း အန္တီလို႔သာ ေခၚနိုင္သည္။ အစ္မႀကီးဟုေခၚရင္ လြဲေနလိမ့္မည္။ လင္းခ်င္းသာ အစ္မေခၚေနသည္ကို ခြင့္ျပဳလိုက္လွ်င္ အကိုႀကီးျဖစ္သည့္ လင္းဖန္က သူမ၏ဦးေလးျဖစ္လာကာ အေမျဖစ္သူသည္ အဖြားျဖစ္ေတာ့မည္။ ဒါက လက္မခံနိုင္စရာပင္။

ခ်န္းဝမ္ရႈသည္ သူမကို တအံ့တၾသၾကည့္ကာ

"ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ? ဒီေလာက္ငယ္တဲ့႐ုပ္ေလးေပၚတာကို"

လင္းခ်င္းသည္ သူတို႔အား ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္ဖို႔ လက္ျပလိုက္ၿပီးမွ လက္ကာျပကာ

"မဟုတ္တာ။ မဟုတ္တာ။ အန္တီလို႔ ေခၚရင္ေခၚ မဟုတ္လည္း အေဒၚလို႔ ေခၚေပါ့"

လင္းခ်င္းသည္ အတင္းျငင္းေနသျဖင့္ ခ်န္းဝမ္ရႈသည္ ၿပဳံးကာ သူမ၏သမီးအား

"ကဲ အန္တီလို႔ ေခၚလိုက္ေနာ္ သမီး"

သူမ၏စကားမဆုံးခင္ လင္းဖန္သည္ ေဘးကေနရပ္ၾကည့္ေနရာမွ ဝင္ေျပာသည္။

"အေဒၚလို႔ေခၚ။ ဒါကပိုေကာင္းတယ္"

လင္းခ်င္းႏွင့္ ခ်န္းဝမ္ရႈသည္ သူ႕အား အံ့ၾသစြာ လွည့္ၾကည့္ၾကသည္။ လင္းခ်င္းကလည္း ဒီလိုေခၚသည္ကို ပိုသင့္ေတာ္သည္ဟု ထင္ေသာ္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ကို မရွာေပးတက္ေပ။ လင္းဖန္က ဒီလိုေျပာရျခင္းက ဘာျဖစ္၍နည္း?

ခ်န္းဝမ္ရႈသည္ လင္းဖန္ကို ထူးဆန္းစြာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ အေျခအေနသည္ အေနရခက္ေနေလရာ လင္းခ်င္းက အျမန္စကားဝင္လႊဲရေတာ့သည္။

"အ ဟား ဟား ဟား ေခၚခ်င္သလိုသာ ေခၚၾကပါေတာ့။ ေရွာင္လုက ဘယ္လိုေခၚခ်င္လဲ?"

လင္းေရွာင္လုသည္ အန္တီဟု ေခၚဖို႔လုပ္ေသာ္လည္း ေနာက္ေက်ာမွ သူမ၏အေဖ၏ ၿခိမ္းေျခာက္ေနမွိုကု ခံစားမိသျဖင့္ သူမကိုယ္သူမျပင္ကာ လင္းခ်င္းအား

"ဒါဆိုရင္ အေဒၚလို႔ ေခၚမယ္ေလေနာ္"

လင္းခ်င္းသည္ ၿပဳံး၍ေခါင္းၿငိမ့္ကာ သူမအား

"အစြမ္းက ဘာလဲ? သုံးနိုင္ၿပီလား?"

လင္းေရွာင္လုသည္ ေတြေဝစြာျဖင့္ ေခါင္းခါသည္။

"သမီး မသိေသးဘူး"

"သိပ္မၾကာပါဘူး။ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ပဲ ေစာင့္ရမွာ"

လင္းဖန္က အမႈအယာမဲ့စြာျဖင့္ ေျပာသည္။

လင္းခ်င္းသည္ လူသားမ်ား အစြမ္းနိုးလာျခင္းကို ေသခ်ာမသိေပ။ လုထန္ယု၏ မွတ္ဉာဏ္မ်ားထဲတြင္ေတာ့ ေသခ်ာတာ သိပ္မရွိေပ။ သူမက ႐ုပ္ရည္ကိုသာ ဂ႐ုစိုက္သူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

"ဟုတ္တယ္။ လူေတြက နိုးလာရင္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ သူတို႔အစြမ္းကိုသုံးဖို႔ ေစာင့္ရတယ္"

ခ်န္းဝမ္ရႈက ေျပာသည္။

"အခု ဘာအစြမ္းရွိမလဲ မသိေသးပင္မယ့္ သူ႕အစြမ္းႏွိုးတာကို ကူညီေပးလို႔ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"

"ရပါတယ္"

လင္းခ်င္းက ေခါင္းခါကာ ၿပဳံး၍ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စကားမဆုံးခင္ အၿပဳံးသည္ ေတာင့္ခဲသြားကာ ျပတင္းေပါက္အျပင္ကို သူမ၏ မ်က္ဝန္းနက္မ်ားက ထူးဆန္းသည့္ အေရာင္ေတာက္ေနကာ လွည့္ၾကည့္သည္။

လင္းဖန္ႏွင့္ ခ်န္းဝမ္ရႈတို႔က သူမ၏ မ်က္ႏွာထားေျပာင္းသြားေသာေၾကာင့္ နားမလည္ျဖစ္ကာ ျပတင္းေပါက္အျပင္ကို လိုက္ၾကည့္ေသာ္လည္း အျပင္တြင္ ေမွာင္ေနသျဖင့္ ဘာကိုမွ သူတို႔မျမင္ရေပ။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

မေနနိုင္သည့္ ခ်န္းဝမ္ရႈက ေမးသည္။

လင္းခ်င္းသည္ ခ်က္ခ်င္းထလိုက္ကာ

"မလႈပ္ၾကနဲ႕။ ငါသြားစစ္ၾကည့္လိုက္မယ္"

သူမသည္ ျပတင္းေပါက္နားက နံရံသို႔ ကပ္သြားကာ အျပင္ကို မ်က္လုံးတစ္ဖက္ပိတ္ကာ ၾကည့္လိုက္သည္။ တစ္မိုင္ေလာက္အကြာမွ လင္းဖန္တို႔ လင္မယား မျမင္နိုင္သည့္ ေနရာတြင္ အလင္းတစ္ခုက ေတာက္ပလို႔ေနသည္။

"အခန္းကိုျပန္ၿပီး တျခားသူေတြကို ၾကည့္ထားၾက"

လင္းခ်င္းသည္ လင္းဖန္ႏွင့္ ခ်န္းဝမ္ရႈတို႔ကို အေရးႀကီးစြာ ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမသည္ ထိုေနရာမွ ေပ်ာက္သြားသည့္အခါ သူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းၾကည့္ကာ နားမလည္ ျဖစ္သြားသည္။

လင္းခ်င္းသည္ ကိုယ္ေဖ်ာက္လိုက္၍ ျပတင္းေပါက္မွ ခုန္ထြက္ကာ အမိုးေပၚသို႔ တက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ေခါင္းကိုေမာ့၍ အနံ႕ခံၾကည့္သည္။ သူမထင္သလိုပင္ လူသားတစ္စု၏ အနံ႕ကို ရလိုက္သည္။ ထိုအနံ႕မ်ားထဲမွ တစ္ခုသည္ သူမအတြက္ အရမ္းရင္းႏွီးေနေလသည္မွာ သူမ၏ ေနာက္သတ္ရမည့္သူစာရင္းထဲမ်ားက တစ္ေယာက္ပင္။

ဒီလူမ်ားကို သိသြားသည္ႏွင့္ လင္းခ်င္းသည္ ကိုယ္ကိုကိုင္း၍ အမိုးေပၚက ခုန္ခ်သည္။ သူမသည္ ေလးလႊာေလာက္က်သည့္အခါ ေလထဲတြင္ လူကိုလွည့္၍ လက္ကိုဆန့္၍ ဝရံတာလက္တန္းကို ဖမ္းကာ တက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမသည္ ဝရံတာမ်ားမွတစ္ဆင့္ ေလးလႊာ၏ အေနာက္ဘက္ခန္းမ်ားသို႔ တြယ္ကူးလိုက္သည္။ ဝရံတာမွ လြတ္ေနသည့္အခန္းထဲသို႔ တင္ကာ အျမန္ထြက္လာ၍ ကိုယ္ျပန္ေဖာ္ကာ လ်ဴကြၽင္းတို႔ အခန္းကို အျမန္တံခါးေခါက္ကာ ဝင္လိုက္သည္။

လ်ဴကြၽင္းသည္ တုံတုံကို ေခ်ာ့သိမ့္ေနခဲ့သည္ ျဖစ္ရာ လင္းခ်င္းဝင္လာသည္ႏွင့္ တံခါးကိုျပန္ပိတ္ကာ အသံတိုးတိုးျဖင့္

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

people are reading<၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)>

View all messages

Close message

Next Chap

《၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)》248

Advertisement

Advertisement

Advertisement

Advertisement

Master Of Voracious Beasts

Jackpot

The Traveler

Ashes to Ashes: The Female Alpha

Write to Survive Contest

love.

Earn coins to read for free

You are?