《Late Regret ( COMPLETED )》Part 24
Advertisement
^ မပို့နဲ့ မား ... ဟောက်ရွမ်းလိုက်ပို့တာမဟုတ်ဘူး ... ကျိရန်ကောလိုက်ပို့တာ ^
Yibo မြန်မြန်ဆန်ဆန် ပြောလိုက်တော့ ...
^ ကျိရန်ကော ဆိုတာ ဟောက်ရွမ်းနဲ့စေ့စပ်ထားတဲ့သူလား ^
Yibo မားကိုမကြည့်ပဲ ခေါင်းသာညိမ့်ပြလိုက်သည်။
^ သားငယ်က မားတောင် လိမ်တတ်နေပီပေါ့ ^
ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ပြောနေပေမဲ့ မားရဲ့မျက်၀န်းတွေက Yibo အတွက်သိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းနေတာတော့အမှန် ...
^ ကျွန်တော် မလိမ်ပါဘူး ... အရင်တုန်းကလဲ ဟောက်ရွမ်းမဟုတ်ရင် ကော လိုက်ပို့နေကြပဲ ... အလွယ်ပြောလိုက်တာပဲရှိတာ ... ကျွန်တော်က မလိမ်ထားတဲ့အတွက် လိပ်ပြာလုံတရ် မား ... ^
ဒီတစ်ခါတော့ မား မျက်၀န်းတွေကို စေ့စေ့ကြည့်ပီး ပြောလိုက်တရ် ... အမူအရာတချက်မပျက်တဲ့ မားက သိပ်သရုပ်ဆောင်ကောင်းလွန်းတရ် ... အေးလေ ... တစ်ချိန်က မင်းသမီး မဟုတ်ပေလား ...
မားထက်သားက လက်စောင်းပိုထက်စေရမရ် မား ...
Yibo အကျင့်က တခြားအချိန်မှာသာ မားကိုကြောက်ရင်ကြောက်မရ် ... သူဒေါသထွက်တဲ့အချိန်ဆို ဘယ်သူ့ကိုမှကို မကြောက်တတ်တော့တာ ... ဒေါသထွက်ရင် သွေးဆူလွယ်တာကတော့ ပါးပါးနဲ့တူတာ ဖြစ်လိမ့်မရ် ...
^ အဟင်း ... သားငယ်ကတော့ကွာ ... ဟုတ်ပါပီ ... မားဟောက်ရွမ်းအတွက် ထည့်ပေးထားတာ သူ့အမျိုးသားလောင်းကိုပဲ ပေးလိုက်ပေါ့ ^
ဘာမှပြန်မပြောပဲ မားလက်ထဲကအထုပ်ကိုဆွဲပီးသာ ထွက်လာလိုက်တော့သည် ... မောင်စောင့်နေရတာ ကြာပီမဟုတ်လား ...
----------------------------------------------------------------------------------
^ မောင် စောင့်နေတာကြာသွားပီလား ^
^ Wang အတွက်ပဲ ဘယ်လောက်ကြာကြာပါ ^ အပြုံးလေးနဲ့ပြောလိုက်တဲ့ မောင်ကြောင့်ရင်ထဲမှာသိမ့်ခနဲ ...
ရှက်ပီး ပြတင်းပေါက်ဘက်အကြည့်ပို့မိတော့ ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ လက်ကို မောင်က အတင်းယူပီး လက်ချင်းယှယ်တွဲလိုက်ပြန်တရ် ...
^ ကားကိုသေချာမောင်းလေ ... ^ ရုန်းတော့လဲ မလွတ်ပဲ လက်ကိုတောင် နမ်းလိုက်သေးတရ် ...
^ မောင်က Wang လိုမောင်းတာနဲ့ ၀င်ကြုံးပစ်တာမှမဟုတ်တာ ... မောင်က ကျွန်းကျင်ပီးသား ^
နှာခေါင်းတစ်ချက်ရှုတ်ပီး မဲ့ပြလိုက်ပေမဲ့ Yibo ကြည်နူးနေတာတော့အမှန် ...
ပါးပါးနဲ့တွေ့ပေးဖို့ကိစ္စ ပြောဖို့သတိရပေမဲ့ မပြောဖစ်လိုက် ... မနက်ဖြန်တွေ့မရ်ဆိုရင် ဒီနေလိုမှပဲပြောတော့မရ် ...
၀မ်အိမ်တော်ကနေ Company ရောက်တဲ့အထိ မောင်နဲ့သူက တကြတ်ကြတ် ...
Elevator စီးပြန်တော့လဲ မောင်က သူ့ Apartment မှာမဆင်းနေခဲ့တာမို့ ...
^ ဟင် ... မောင်ကဘာလိုက်လုပ်မလို့တုန်း ^
^ Wang နော် ... မောင်မနေ့က ကလေးတွေကို Dinner လိုက်ကျွေးမရ်လို့ပြောထားပီးသားကို မေ့သွားပြန်ပီလား ^
^ အာ ... ကျွန်တော်ပြောလိုက်မရ်လေ ... ^
^ Wang ကကိုယ့်ကိုနှင်ထုတ်ပြန်ပီ ^ ဆူပုတ်ပုတ်ပြောနေတဲ့ မောင်က တကယ်စိတ်မကောင်း ဖစ်တာလဲမဟုတ်ပါဘဲနဲ့ ဂျီကျနေတဲ့ကလေးအတိုင်းပင် ...
^ ဟုတ်ပါပီဗျာ ... မောင့်သဘောအတိုင်းပါပဲ ^
ပြောတာနဲ့ တန်းပီးဖြီးသွားတဲ့မောင်က မဆီမဆိုင် သူ့နှာခေါင်းကိုလိမ်ဆွဲသွားသေးတာ ...
Training Room ထဲကိုရောက်တော့ လူစုံတတ်စုံနဲ့ စောင့်နေကြတဲ့ကလေးတွေက မနေ့ကလဲ ဒီတိုင်းစောင့်နေမှာဆိုတဲ့ အတွေး၀င်မိတော့လဲ တကယ်ကိုစိတ်မကောင်း ...
မောင့် မျက်နှာ တစ်မျက်နှာထင်ပီး အလုပ်ကို Boss ကိုတောင် ခွင့်မတိုင်ပဲ လစ်ခဲ့တာမှတ်လား ... တော်သေးတာက မောင်ကသူ့အစားတိုင်ပေးထားလို့ပင် ...
Boss ကများ စာအိတ်မပေးမိတာ များပြောလိုက်မလားလို့ စိုးရိမ်မိပေမဲ့လဲ မောင်ဘက်က ပုံမှန်အတိုင်းပဲမို့ ...
^ ကော မနေ့က မလာနိုင်တာ Sry နော် ညီလေးတို့ ^
ပြောလိုက်မိတော့လဲ တပြုံးပြုံးနဲ့ ရပါတရ်ကော ဆိုတဲ့ တပြေးညီသံကို ကြားရပြန်တရ် ... ဟိုကောင်လေး Dream ကတော့ တွေတွေကြီးသာ ကြည့်နေတော့တရ် ... အင်း ... Yibo ကိုကောက်နေပီ ထင်ပါလျက် ...
^ Wang အပြစ်မဟုတ်ပါဘူး ... ကိုယ် နေမကောင်းလို့ Wang ကအနားမှာရှိပေးနေတာ ... တစ်ခါထဲ ကလေးတွေကို Dinner ဖိတ်ချင်လို့ ... အထိမ်းအမှတ်ကတော့ ... အဟင်း ... ကိုယ်နဲ့ Wang ချစ်သူပြန်ဖစ်တဲ့အနေနဲ့ပေါ့ ^
Xiao Zhan ပြောပီးတာနဲ့ Dream ကိုစူးစိုက် ကြည့်ပလိုက်တရ် ... မခေတဲ့ကောင်လေးကလဲ ၀င်လာထဲကစူးစိုက်ကြည့်နေတာမှတ်လား ... အထူးသဖြင့် သူတို့တွဲထားတဲ့ လက်တစ်စုံကို
ကလေးတွေကို သူအနေနဲ့ Dinner ဖိတ်ရတဲ့ အဓိကရည်ရွယ်ချက်က Wang နဲ့သူ့ ပတ်သတ်မှု့ ကို တိတိကျကျ အတိအလင်းကြေညာချင်လို့ ... ရှင်းရှင်းပြောရရင် မဏ္ဌိုပ်တိုင် တက်ပြချင်တာ ...
အထူးသဖြင့် သူအပိုင်ကို မျက်စောင်းထိုးနေတဲ့ Yinn Dream ... ဒီလောက်ဆို Wang Yibo ပိုင်ရှင်အစ်အမှန်က ဘယ်သူလဲဆိုတာ သိလောက်ပီထင်ပါတရ် ...
မျက်သားတွေပါရဲလာပီး လက်သီးတင်းတင်းဆုတ်လိုက်တာမြင်လိုက်တာမို့ သူခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးလိုက်မိတရ် ...
ကျန်တဲ့ကလေးတွေကတော့ သူတို့နှစ်ယောက် မျက်လုံးချင်းစီးဆင်းထိုးနေတာကို ဟိုဘက်ကြည့် ဒီဘက်ကြည့်နဲ့ ဖစ်နေတော့တရ် ...
ဘေးပတ်၀န်ကျင်ကို ဂရုမစိုက်တတ်တဲ့ Wang ကသာ သူ့စကားကြောင့် ရှက်ပီး ကြမ်းပြင်ကိုသာ ငုတ်ကြည့်နေလေရက် ... သူလဲအသည်းယားလာတာမို့ ၀င်လာထဲက တွဲထားတဲ့လက်လေးကိုအသာဖစ်လိုက်တော့တရ် ...
^ Wang ညီတွေက ကြောင်နေတရ်နဲ့ ဂုဏ်ပြုစကားတောင်မပြောကြဘူးကွာ ...^
Xiao Zhan ပြောတော့မှ Congratulations တွေထလုပ်ကြတရ် ... သူမြင်ပါတရ် ... Wang Training ပေးတဲ့ကလေးတွေ Wang ကိုချစ်ကြောက်ရိုသေတရ်ဆိုတာ ...
သူမျက်မုန်းကြိုးတာလဲ တစ်ယောက်ပဲရှိတာ ... အာ့ကောင်လေးသာ Wang ကိုမပစ်မှားနေရင် သူဖော်ဖော်ရွေရွေဆက်ဆံမိမှာ ...
^ ကိုယ် ညီလေးတို့ကို အပ်ပါတရ် ... Wang ကကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ ... ဖြူစင်လွန်းတရ် ... တချို့တချို့ အရောင်ဆိုးချင်တဲ့သူတွေရှိရင် ညီတို့ကပဲကာကွယ်ပေးပါ ... တခုခုဆို ကိုယ့်ကိုလာပြောလို့ရတရ် ... ^
Business Card ကိုကောင်လေး တစ်ယောက်ကိုပေးပီး ပြောလိုက်တော့ သူ့စကားကြောင့် မျက်နှာပျက် သွားတာတွေ့လိုက်ရတရ် ...
Advertisement
^ စိတ်ချပါ ... ကျွန်တော်တို့လဲ ကောတို့စောင့်ရှောက်မှာပါ ^
Lucas ဒီစကားကိုတဂယ်ကို စိတ်ရင်းနဲ့ပြောလိုက်တာဖြစ်တရ် ... နှစ်ယောက်ကြားက သွေးအေးတိုက်ပွဲတွေမှာသူတို့ကို ညီအရင်းလိုချစ်တဲ့ ကောကို စိတ်မထိခိုက်စေချင်ဘူး ...
Dream ကလဲ ဒီတိုင်းငြိမ်နေမဲ့သူမျိုးထဲမှာမပါဘူးလေ ... နောက်ပီး Sean ရဲ့အကြည့်တွေ အပြောတွေက ကောကို သူသာပိုင်ကြောင်း ... တဖက်လှည့်လဲ Dream ကိုသတိပေးနေသလို ...
^ အဟင်း ... ကိုယ်မင်းတို့ကို ယုံလိုက်ပါ့မရ် ^
^ ကဲ ... တော်ပီ ... လူကိုသူငယ်နပ်စားများမှတ်နေလား ... သွား ... အချိန်လဲနောက်ကျပီ ... ကျွန်တော်လဲ ကလေးတွေကိုလေ့ကျင့်ပေးရဦးမှာ ^
အတင်းနှင်ထုတ်နေတဲ့ကောင်လေးက သူကို့ ကလေး လို့ပြောရင်သာမကြိုက်တာ ခုလဲ ဆူပုတ်ပီးတံခါးကို အတင်းနှင်ထုတ်နေပြန်တရ် ...
^ ကဲပါ ... မောင်သွားပီ ... Lunch စားချိန်ဖုန်းခေါ်လိုက်နော် ^
^ ဟုတ် ^ ပြုံးပီးပြန်ဖြေပြန်တဲ့ Wang ဟာတကယ့်ကို ဆယ်နှစ်မျိုးဂျင်းသုပ်လေး ...
Yibo လဲ မောင်ထွက်သွားပီဆိုတော့မှ ကလေးတွေကို အကြောလျော့ခိုင်းရတော့တရ် ...
^ ကဲ ... အားလုံးအကြောအရင်စလျော့ရအောင် ... ^
Yibo လဲအ၀တ်အစားလဲစရာမလိုအောင် တစ်ခါထဲ၀တ်ထားပီးသာဆိုတော့ အားလုံးရယ်ဒီပင် ...
^ မောင် တဲ့လား ... ^ Dream ရဲ့ အသံကြောင့် Yibo အိတ်ထားဖို့သွားရာကနေလှည့်ကြည့်လိုက်တရ် ... သူပဲ စိတ်ထင်လို့လား ... ကလေးတွေလဲ တစ်ခုခုဖြစ်နေကြပုံ ...
^ ဘာပြောလိုက် တာလဲ Dream ^
^ အော် ... ကိုကိုက သိပ်ကိုမိန်းမများ ဆန်သွားသလားလို့ပါ ... မောင်ဆိုတော့လေ ^
ခနဲ့လိုက်တဲ့စကားတွေကြောင့် မျက်မှောင်တွေတွန့်ကျိုးသွားတာမို့ ကိုကို စိတ်တိုသွားမှန်းသိပေမဲ့ Dream ကတော့ရှေ့သို့သာ ဦးတည်တရ် ...
^ နောက်ပီး ကိုကိုတို့က ဗြုန်းစားကြီးနော် ... ကိုကို့ကို အရင်မေးတုန်းက စီနီယာ/ဂျူနီယာ ဆို ^ ဘေးက Alex ကဆက်မပြောဖို့ လက်တွေတို့ပေးမဲ့ သူကတော့ပီးဆုံးအောင်ပြောပစ်လိုက်သည်။
^ ဟက် ... ကိုယ့်ချစ်သူကိုခေါ်တဲ့ အသုံးအနှုန်းက မိန်းမဆန်စရာ ... ယောက်ျားဆန်စရာမလိုပါဘူး ... မြတ်နိုးလွန်းလို့ကိုခေါ်တာ ... မင်းကို ပြောဖူးပါတရ် ... ငါက လူတိုင်းကို Personal တွေကိုအသိပေးလေ့မရှိဘူး ... မောင်နဲ့ငါ ပတ်သတ်မှု့က ငါ့တို့နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ နားလည်မှု့နဲ့ပဲဆိုင်တရ် ... မင်းစိတ်ပူစရာမလိုတဲ့ကိစ္စပါ ... ကလေးတွေ ခဏနေလို အကြောလျော့ပီးရင် Music စဖွင့်လိုက်တော့ ... ^
Yibo စိတ်ထဲဒေါသ အတော်ထွက်သွားပေမဲ့ ထိန်းလိုက်ပါတရ် ... သူကြောင့်နဲ့ ကျန်တဲ့ကလေးတွေ အနေခတ်မှာကိုလဲမလိုချင်ဘူးလေ ...
စိတ်ဆိုးသွားတဲ့ကိုကိုက ချစ်ဖို့ကောင်းနေသလောက် ပြောသမျှစကားတွေက ကျွန်တော့်နားထဲကို ချော်ရည်ပူတွေလောင်းထည့်နေသလိုပဲ ...
^ ကျွန်တော် ကိုကို့ကို စိတ်၀င်စားနေတာရိပ်မိတရ်မလား ^
ဗြန်းခနဲ ပြောလိုက်တာမို့ Yibo အကြောလျော့နေတာတောင်ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိလိုက် ... ကျန်တဲ့ကလေးတွေကလဲ Dream နာမည်ကိုအသီးသီးခေါ်နေကြပြန်တရ် ...
^ ငါလဲ မင်းကို ညီလေးတစ်ယောက်လို အပိုအလိုမရှိဆက်ဆံပေးခဲ့တာ သိတရ်မလား ... အလုပ်အချိန်ကို Personal တွေယူမလာနဲ့ Dream ... ငါမကြိုက်ဘူး ^
ဟက် ... သိပ်ကိုတရားကျပါလား ကိုကိုရယ် ...
^ ဒါဆို Sean ဆိုတဲ့ လူကရော ခုနက ကိုကိုနဲ့ပတ်သတ်မှု့ကိုချပြသွားတာ Personal မဟုတ်ဘူးလား ... ဘာလဲ ... ကိုကိုတို့က အလုပ်သဘောအရ တွဲနေတာလား ^
^ Dream ... မင်းသိပ်မလွန်လာနဲ့ ... ငါအတိုင်းအတာတစ်ခုထိပဲသည်းခံနိုင်မရ် ... Lucas မင်းတို့သူငယ်ချင်းကိုပြောလိုက်ဦး ... ကော ၁၅ မိနစ် အချိန်ပေးမရ် ... ^
Yibo နောက်ကိုလိုက်မရ်လုပ်လိုက်တဲ့ Dream ကို Alex က လက်မောင်းကဆွဲလိုက်တာကိုလဲ မြင်လိုက်ရပါသေးတရ် ...
Dream သူ့ကိုသဘောကျနေမှန်းသိပေမဲ့ မောင်နဲ့ပတ်သတ်မှု့ကိုပြောပီးနောက်ပိုင်း လက်လျော့သွားမရ်ပဲထင်ခဲ့မိတာ ... အတင့်ရဲပီး သူ့ကိုဖွင့်ပြောလိမ့်လို့ မထင်ထားခဲ့တာ ...
ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရဲတာတော့ သူသဘောကျပါတရ် ... အင်း ... သူသာ Dream တို့အရွယ်တုန်းကသာ ပိုပွင့်လင်းပီး သတ္တိရှိခဲ့မရ်ဆိုရင် မောင်နဲ့ သူချစ်သူသတ်တမ်းက ဆယ်စုနှစ်စာလောက်ရှိလောက်မရ်ထင်တရ် ...
မောင်အကြောင်းတွေးမိတာနဲ့ နှောက့်ကြည်နေတဲ့စိတ်တွေက အလိုလိုကိုကြည်လာတော့တာပဲ ...
တစ်ဖက်က Training ခန်းထဲမှာလဲ ...
^ Dream ... မင်းရူးသွားတာလား ^
Alex ကလက်မောင်းကိုဆွဲပစ်လိုက်တာမို့ ကိုကိုသွားရာကိုကြည့်နေရာကနေ သူတို့နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်သို့ ပြန်ရောက်လာရတရ် ...
^ မင်းတို့ရော ... ဘယ်လိုထင်လဲ ... ဟိုလူက မဏ္ဌိုပ်တိုင်တတ်ပြသွားတာကို ငါကဒီတိုင်းကြည့်နေတာတောင် လွန်လှပီ ... Sean ကကိုကိုလက်ကို ဆွဲပီးလာထဲက ငါဆွဲထိုးပစ်ချင်တာကို မနဲထိန်းထားရတာ ... ^
^ မင်းမကြည့်တော့ရော ဘာတတ်နိုင်လို့လဲ ... သူက လက်ရှိကောရဲ့ချစ်သူပဲလေ ... သူပြောတာ ဘာမှားနေလို့လဲ ... မင်းအာ့တုန်းကရော ... ကော မျက်နှာကိုတစ်ချက်ကြည့်မိလို့လား ... ကောပျော်နေတာ မင်းတွေ့လား Dream ... ငါ့တို့နဲ့စတွေ့တုန်းကပြုံးတဲ့အပြုံးမျိုးတောင် မဟုတ်ဘူး ^
Lucas ရဲ့ချေပမှု့ကို Dream တဂယ်ပဲ ပြန်မပြောနိုင်ခဏငြိမ်ကျသွားတရ် ...
ဟုတ်တရ် ... ကိုကို အပြုံးတွေကအရင်ကထပ်ပိုလှနေတာ အမှန်ပဲ ... ဒါပေမဲ့လဲ ...
^ ငါလဲ ကိုကို ပျော်အောင်ထားနိုင်ပါတရ်ကွ ... တွေ့တာမကြာသေးပေမဲ့ ငါ့အချစ်ကလဲ စစ်မှန်ပါတရ် ... မင်းတို့ကောင်တွေပါ အခု Sean ဘက်ကဖစ်ကုန်တာလား ^
^ မဟုတ်သေးဘူး Dream ... ကောကိုပိုင်တဲ့သူကရှိနေပီလေ ... မင်းလက်လွတ်သင့်ပီလို့ ငါလဲထင်တရ် ^
သူ့ဘက်ကအမြဲရှိတဲ့ Ethan ကပါ၀င်ပြောလာတော့ ...
^ ဟင်အင်း ... ကိုကို ကို Sean ကမပိုင်သေးဘူး ... ဆိုင်ပဲဆိုင်သေးတာ ... ပြိုင်ပွဲကခုမှစတာ ... မင်းတို့က ငါ့ကိုအလံဖြူပြခိုင်နေပီလား ... မင်းတို့လဲ ကိုကြီးလေသံအတိုင်းပဲ ^
^ မင်း ဒေါသတွေကို ထိန်းနိုင်ရင်အကောင်းဆုံးပဲ Dream ... မထိန်းနိုင်ရင် ကောတို့ Dinner ဖိတ်ထားတာ မလိုက်နဲ့ ... ငါတို့လဲ မသွားဘူး ^
Advertisement
^ No Alex ... ငါသွားရမှာပေါ့ ... ဟက် ... ငါ Sean နဲ့ပြောစရာတွေရှိနေသေးတရ် ... ^
^ မင်းခုလို ရူးကြောင်ကြောင်တွေမလုပ်နဲ့ပေါ့ ... မင်းတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ အဓိကထိခိုက်မှာက ကောပဲ ... အဲ့ဒါကို မင်းမမေ့ပစ်လိုက်နဲ့ ^
^ နောက်ပီး ဒါပြိုင်ပွဲမဟုတ်ဘူး Dream ... လူသုံးယောက်ရဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ ဆိုင်နေတဲ့ကိစ္စ ... ငါမစာနာတမ်းပြောရမရ်ဆိုရင် မင်းကအပြင်လူပဲ ... ခုချိန်မှာ တစ်ဖတ်သတ် ဖြစ်နေတာကမင်း ... မင်းပြောချင်ရာသာ ပြောရင် ပိုပီးခံစားရမှာကမင်းပဲ ... အဲ့ဒါကြောင့် ငါတို့ကမလွန်ခင်သတိပေးနေရတာ ...^
^ ငါသိတရ် Ethan ... ကိုကို့ကို ပြိုင်ချင်တဲ့စိတ်နဲ့ ချစ်ခဲ့တာမဟုတ်မှန်း မင်းတို့ ကောင်းကောင်းသိပါတရ် ... ငါ Sean နဲ့ပတ်သတ်မှု့ကိုမသိခင်ထဲက ကိုကို့ကို ချစ်ခဲ့တဲ့ကောင်ပါ ... ^
ကိုကို့ကို အရိုးရှင်းစွာချစ်ခဲ့တာ ... ဒါပေမဲ့ အပြိုင်အဆိုင်ရှိလာလဲ သူ့ဘက်ကလက်လျော့ မှာမဟုတ် ... Dream ကပြိုင်ရတာ သိပ်ကြိုက်တာ ... အထူးသဖြင့် အနိုင်ရတဲ့ ခံစားချက် ...
၅ မိနစ်လောက် အကုန်လုံးတိတ်ဆိတ်သွားပီးနောက် ...
^ မင်းစိတ်ငြိမ်ပီဆို ငါကောကိုလိုက်ရှာလိုက်ဦးမရ် ... နောက်ပီး မင်း ကော ကိုပြန်တောင်းပန်လိုက်ဦး ^
^ အင်း ^ ပြောပီးတာနဲ့ Lucas ကအခန်း၀ကနေထွက်သွားတော့တရ် ...
သူတောင်းပန်မှာပါ ကိုကို ကို မချေမငံပြောဆိုမိတာကို ... ကိုကို့ နဲ့ Sean နဲ့ကြား ၀င်မိလို့ တောင်းပန်မှာတော့မဟုတ်ဘူး ... ကိုကို့ ကိုချစ်မိတာ တောင်းပန်စရာလို့မမြင်ဘူး ... တစ်ဖတ်သတ် အချစ်တွေကလဲ ခမ်းနားပါတရ် ကိုကို ...
Idol နှစ်ယောက်အပေါ်ထိခိုက်စေလိုသော အသုံးအနှုန်းများရှိရင် အားမနာတမ်းလာပြောလို့ရပါတရ်ရှင့် ...
ပုံတွေအားလုံး Credit ပေးပါတရ်ရှင့် ...
#Violet
^ မပို႔နဲ႔ မား ... ေဟာက္႐ြမ္းလိုက္ပို႔တာမဟုတ္ဘူး ... က်ိရန္ေကာလိုက္ပို႔တာ ^
Yibo ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေျပာလိုက္ေတာ့ ...
^ က်ိရန္ေကာ ဆိုတာ ေဟာက္႐ြမ္းနဲ႔ေစ့စပ္ထားတဲ့သူလား ^
Yibo မားကိုမၾကည့္ပဲ ေခါင္းသာညိမ့္ျပလိုက္သည္။
^ သားငယ္က မားေတာင္ လိမ္တတ္ေနပီေပါ့ ^
ၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲ႔ေျပာေနေပမဲ့ မားရဲ႕မ်က္၀န္းေတြက Yibo အတြက္သိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေနတာေတာ့အမွန္ ...
^ ကြၽန္ေတာ္ မလိမ္ပါဘူး ... အရင္တုန္းကလဲ ေဟာက္႐ြမ္းမဟုတ္ရင္ ေကာ လိုက္ပို႔ေနၾကပဲ ... အလြယ္ေျပာလိုက္တာပဲရွိတာ ... ကြၽန္ေတာ္က မလိမ္ထားတဲ့အတြက္ လိပ္ျပာလုံတရ္ မား ... ^
ဒီတစ္ခါေတာ့ မား မ်က္၀န္းေတြကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ပီး ေျပာလိုက္တရ္ ... အမူအရာတခ်က္မပ်က္တဲ့ မားက သိပ္သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းလြန္းတရ္ ... ေအးေလ ... တစ္ခ်ိန္က မင္းသမီး မဟုတ္ေပလား ...
မားထက္သားက လက္ေစာင္းပိုထက္ေစရမရ္ မား ...
Yibo အက်င့္က တျခားအခ်ိန္မွာသာ မားကိုေၾကာက္ရင္ေၾကာက္မရ္ ... သူေဒါသထြက္တဲ့အခ်ိန္ဆို ဘယ္သူ႔ကိုမွကို မေၾကာက္တတ္ေတာ့တာ ... ေဒါသထြက္ရင္ ေသြးဆူလြယ္တာကေတာ့ ပါးပါးနဲ႔တူတာ ျဖစ္လိမ့္မရ္ ...
^ အဟင္း ... သားငယ္ကေတာ့ကြာ ... ဟုတ္ပါပီ ... မားေဟာက္႐ြမ္းအတြက္ ထည့္ေပးထားတာ သူ႔အမ်ိဳးသားေလာင္းကိုပဲ ေပးလိုက္ေပါ့ ^
ဘာမွျပန္မေျပာပဲ မားလက္ထဲကအထုပ္ကိုဆြဲပီးသာ ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္ ... ေမာင္ေစာင့္ေနရတာ ၾကာပီမဟုတ္လား ...
----------------------------------------------------------------------------------
^ ေမာင္ ေစာင့္ေနတာၾကာသြားပီလား ^
^ Wang အတြက္ပဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာပါ ^ အၿပဳံးေလးနဲ႔ေျပာလိုက္တဲ့ ေမာင္ေၾကာင့္ရင္ထဲမွာသိမ့္ခနဲ ...
ရွက္ပီး ျပတင္းေပါက္ဘက္အၾကည့္ပို႔မိေတာ့ ေပါင္ေပၚတင္ထားတဲ့ လက္ကို ေမာင္က အတင္းယူပီး လက္ခ်င္းယွယ္တြဲလိုက္ျပန္တရ္ ...
^ ကားကိုေသခ်ာေမာင္းေလ ... ^ ႐ုန္းေတာ့လဲ မလြတ္ပဲ လက္ကိုေတာင္ နမ္းလိုက္ေသးတရ္ ...
^ ေမာင္က Wang လိုေမာင္းတာနဲ႔ ၀င္ႀကဳံးပစ္တာမွမဟုတ္တာ ... ေမာင္က ကြၽန္းက်င္ပီးသား ^
ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရႈတ္ပီး မဲ့ျပလိုက္ေပမဲ့ Yibo ၾကည္ႏူးေနတာေတာ့အမွန္ ...
ပါးပါးနဲ႔ေတြ႕ေပးဖို႔ကိစၥ ေျပာဖို႔သတိရေပမဲ့ မေျပာဖစ္လိုက္ ... မနက္ျဖန္ေတြ႕မရ္ဆိုရင္ ဒီေနလိုမွပဲေျပာေတာ့မရ္ ...
၀မ္အိမ္ေတာ္ကေန Company ေရာက္တဲ့အထိ ေမာင္နဲ႔သူက တၾကတ္ၾကတ္ ...
Elevator စီးျပန္ေတာ့လဲ ေမာင္က သူ႔ Apartment မွာမဆင္းေနခဲ့တာမို႔ ...
^ ဟင္ ... ေမာင္ကဘာလိုက္လုပ္မလို႔တုန္း ^
^ Wang ေနာ္ ... ေမာင္မေန႔က ကေလးေတြကို Dinner လိုက္ေကြၽးမရ္လို႔ေျပာထားပီးသားကို ေမ့သြားျပန္ပီလား ^
^ အာ ... ကြၽန္ေတာ္ေျပာလိုက္မရ္ေလ ... ^
^ Wang ကကိုယ့္ကိုႏွင္ထုတ္ျပန္ပီ ^ ဆူပုတ္ပုတ္ေျပာေနတဲ့ ေမာင္က တကယ္စိတ္မေကာင္း ဖစ္တာလဲမဟုတ္ပါဘဲနဲ႔ ဂ်ီက်ေနတဲ့ကေလးအတိုင္းပင္ ...
^ ဟုတ္ပါပီဗ်ာ ... ေမာင့္သေဘာအတိုင္းပါပဲ ^
ေျပာတာနဲ႔ တန္းပီးၿဖီးသြားတဲ့ေမာင္က မဆီမဆိုင္ သူ႔ႏွာေခါင္းကိုလိမ္ဆြဲသြားေသးတာ ...
Training Room ထဲကိုေရာက္ေတာ့ လူစုံတတ္စုံနဲ႔ ေစာင့္ေနၾကတဲ့ကေလးေတြက မေန႔ကလဲ ဒီတိုင္းေစာင့္ေနမွာဆိုတဲ့ အေတြး၀င္မိေတာ့လဲ တကယ္ကိုစိတ္မေကာင္း ...
ေမာင့္ မ်က္ႏွာ တစ္မ်က္ႏွာထင္ပီး အလုပ္ကို Boss ကိုေတာင္ ခြင့္မတိုင္ပဲ လစ္ခဲ့တာမွတ္လား ... ေတာ္ေသးတာက ေမာင္ကသူ႔အစားတိုင္ေပးထားလို႔ပင္ ...
Boss ကမ်ား စာအိတ္မေပးမိတာ မ်ားေျပာလိုက္မလားလို႔ စိုးရိမ္မိေပမဲ့လဲ ေမာင္ဘက္က ပုံမွန္အတိုင္းပဲမို႔ ...
^ ေကာ မေန႔က မလာႏိုင္တာ Sry ေနာ္ ညီေလးတို႔ ^
ေျပာလိုက္မိေတာ့လဲ တၿပဳံးၿပဳံးနဲ႔ ရပါတရ္ေကာ ဆိုတဲ့ တေျပးညီသံကို ၾကားရျပန္တရ္ ... ဟိုေကာင္ေလး Dream ကေတာ့ ေတြေတြႀကီးသာ ၾကည့္ေနေတာ့တရ္ ... အင္း ... Yibo ကိုေကာက္ေနပီ ထင္ပါလ်က္ ...
^ Wang အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး ... ကိုယ္ ေနမေကာင္းလို႔ Wang ကအနားမွာရွိေပးေနတာ ... တစ္ခါထဲ ကေလးေတြကို Dinner ဖိတ္ခ်င္လို႔ ... အထိမ္းအမွတ္ကေတာ့ ... အဟင္း ... ကိုယ္နဲ႔ Wang ခ်စ္သူျပန္ဖစ္တဲ့အေနနဲ႔ေပါ့ ^
Xiao Zhan ေျပာပီးတာနဲ႔ Dream ကိုစူးစိုက္ ၾကည့္ပလိုက္တရ္ ... မေခတဲ့ေကာင္ေလးကလဲ ၀င္လာထဲကစူးစိုက္ၾကည့္ေနတာမွတ္လား ... အထူးသျဖင့္ သူတို႔တြဲထားတဲ့ လက္တစ္စုံကို
ကေလးေတြကို သူအေနနဲ႔ Dinner ဖိတ္ရတဲ့ အဓိကရည္႐ြယ္ခ်က္က Wang နဲ႔သူ႔ ပတ္သတ္မႈ႕ ကို တိတိက်က် အတိအလင္းေၾကညာခ်င္လို႔ ... ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ မဏၭိဳပ္တိုင္ တက္ျပခ်င္တာ ...
အထူးသျဖင့္ သူအပိုင္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးေနတဲ့ Yinn Dream ... ဒီေလာက္ဆို Wang Yibo ပိုင္ရွင္အစ္အမွန္က ဘယ္သူလဲဆိုတာ သိေလာက္ပီထင္ပါတရ္ ...
မ်က္သားေတြပါရဲလာပီး လက္သီးတင္းတင္းဆုတ္လိုက္တာျမင္လိုက္တာမို႔ သူခပ္ေထ့ေထ့ၿပဳံးလိုက္မိတရ္ ...
က်န္တဲ့ကေလးေတြကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မ်က္လုံးခ်င္းစီးဆင္းထိုးေနတာကို ဟိုဘက္ၾကည့္ ဒီဘက္ၾကည့္နဲ႔ ဖစ္ေနေတာ့တရ္ ...
ေဘးပတ္၀န္က်င္ကို ဂ႐ုမစိုက္တတ္တဲ့ Wang ကသာ သူ႔စကားေၾကာင့္ ရွက္ပီး ၾကမ္းျပင္ကိုသာ ငုတ္ၾကည့္ေနေလရက္ ... သူလဲအသည္းယားလာတာမို႔ ၀င္လာထဲက တြဲထားတဲ့လက္ေလးကိုအသာဖစ္လိုက္ေတာ့တရ္ ...
^ Wang ညီေတြက ေၾကာင္ေနတရ္နဲ႔ ဂုဏ္ျပဳစကားေတာင္မေျပာၾကဘူးကြာ ...^
Xiao Zhan ေျပာေတာ့မွ Congratulations ေတြထလုပ္ၾကတရ္ ... သူျမင္ပါတရ္ ... Wang Training ေပးတဲ့ကေလးေတြ Wang ကိုခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသတရ္ဆိုတာ ...
သူမ်က္မုန္းႀကိဳးတာလဲ တစ္ေယာက္ပဲရွိတာ ... အာ့ေကာင္ေလးသာ Wang ကိုမပစ္မွားေနရင္ သူေဖာ္ေဖာ္ေ႐ြေ႐ြဆက္ဆံမိမွာ ...
^ ကိုယ္ ညီေလးတို႔ကို အပ္ပါတရ္ ... Wang ကကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ... ျဖဴစင္လြန္းတရ္ ... တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ အေရာင္ဆိုးခ်င္တဲ့သူေတြရွိရင္ ညီတို႔ကပဲကာကြယ္ေပးပါ ... တခုခုဆို ကိုယ့္ကိုလာေျပာလို႔ရတရ္ ... ^
Business Card ကိုေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကိုေပးပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႔စကားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာပ်က္ သြားတာေတြ႕လိုက္ရတရ္ ...
^ စိတ္ခ်ပါ ... ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ ေကာတို႔ေစာင့္ေရွာက္မွာပါ ^
Lucas ဒီစကားကိုတဂယ္ကို စိတ္ရင္းနဲ႔ေျပာလိုက္တာျဖစ္တရ္ ... ႏွစ္ေယာက္ၾကားက ေသြးေအးတိုက္ပြဲေတြမွာသူတို႔ကို ညီအရင္းလိုခ်စ္တဲ့ ေကာကို စိတ္မထိခိုက္ေစခ်င္ဘူး ...
Dream ကလဲ ဒီတိုင္းၿငိမ္ေနမဲ့သူမ်ိဳးထဲမွာမပါဘူးေလ ... ေနာက္ပီး Sean ရဲ႕အၾကည့္ေတြ အေျပာေတြက ေကာကို သူသာပိုင္ေၾကာင္း ... တဖက္လွည့္လဲ Dream ကိုသတိေပးေနသလို ...
^ အဟင္း ... ကိုယ္မင္းတို႔ကို ယုံလိုက္ပါ့မရ္ ^
^ ကဲ ... ေတာ္ပီ ... လူကိုသူငယ္နပ္စားမ်ားမွတ္ေနလား ... သြား ... အခ်ိန္လဲေနာက္က်ပီ ... ကြၽန္ေတာ္လဲ ကေလးေတြကိုေလ့က်င့္ေပးရဦးမွာ ^
အတင္းႏွင္ထုတ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးက သူကို႔ ကေလး လို႔ေျပာရင္သာမႀကိဳက္တာ ခုလဲ ဆူပုတ္ပီးတံခါးကို အတင္းႏွင္ထုတ္ေနျပန္တရ္ ...
^ ကဲပါ ... ေမာင္သြားပီ ... Lunch စားခ်ိန္ဖုန္းေခၚလိုက္ေနာ္ ^
^ ဟုတ္ ^ ၿပဳံးပီးျပန္ေျဖျပန္တဲ့ Wang ဟာတကယ့္ကို ဆယ္ႏွစ္မ်ိဳးဂ်င္းသုပ္ေလး ...
Yibo လဲ ေမာင္ထြက္သြားပီဆိုေတာ့မွ ကေလးေတြကို အေၾကာေလ်ာ့ခိုင္းရေတာ့တရ္ ...
^ ကဲ ... အားလုံးအေၾကာအရင္စေလ်ာ့ရေအာင္ ... ^
Yibo လဲအ၀တ္အစားလဲစရာမလိုေအာင္ တစ္ခါထဲ၀တ္ထားပီးသာဆိုေတာ့ အားလုံးရယ္ဒီပင္ ...
^ ေမာင္ တဲ့လား ... ^ Dream ရဲ႕ အသံေၾကာင့္ Yibo အိတ္ထားဖို႔သြားရာကေနလွည့္ၾကည့္လိုက္တရ္ ... သူပဲ စိတ္ထင္လို႔လား ... ကေလးေတြလဲ တစ္ခုခုျဖစ္ေနၾကပုံ ...
^ ဘာေျပာလိုက္ တာလဲ Dream ^
^ ေအာ္ ... ကိုကိုက သိပ္ကိုမိန္းမမ်ား ဆန္သြားသလားလို႔ပါ ... ေမာင္ဆိုေတာ့ေလ ^
ခနဲ႔လိုက္တဲ့စကားေတြေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ေတြတြန႔္က်ိဳးသြားတာမို႔ ကိုကို စိတ္တိုသြားမွန္းသိေပမဲ့ Dream ကေတာ့ေရွ႕သို႔သာ ဦးတည္တရ္ ...
^ ေနာက္ပီး ကိုကိုတို႔က ျဗဳန္းစားႀကီးေနာ္ ... ကိုကို႔ကို အရင္ေမးတုန္းက စီနီယာ/ဂ်ဴနီယာ ဆို ^ ေဘးက Alex ကဆက္မေျပာဖို႔ လက္ေတြတို႔ေပးမဲ့ သူကေတာ့ပီးဆုံးေအာင္ေျပာပစ္လိုက္သည္။
^ ဟက္ ... ကိုယ့္ခ်စ္သူကိုေခၚတဲ့ အသုံးအႏႈန္းက မိန္းမဆန္စရာ ... ေယာက္်ားဆန္စရာမလိုပါဘူး ... ျမတ္ႏိုးလြန္းလို႔ကိုေခၚတာ ... မင္းကို ေျပာဖူးပါတရ္ ... ငါက လူတိုင္းကို Personal ေတြကိုအသိေပးေလ့မရွိဘူး ... ေမာင္နဲ႔ငါ ပတ္သတ္မႈ႕က ငါ့တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕ နားလည္မႈ႕နဲ႔ပဲဆိုင္တရ္ ... မင္းစိတ္ပူစရာမလိုတဲ့ကိစၥပါ ... ကေလးေတြ ခဏေနလို အေၾကာေလ်ာ့ပီးရင္ Music စဖြင့္လိုက္ေတာ့ ... ^
Yibo စိတ္ထဲေဒါသ အေတာ္ထြက္သြားေပမဲ့ ထိန္းလိုက္ပါတရ္ ... သူေၾကာင့္နဲ႔ က်န္တဲ့ကေလးေတြ အေနခတ္မွာကိုလဲမလိုခ်င္ဘူးေလ ...
စိတ္ဆိုးသြားတဲ့ကိုကိုက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသေလာက္ ေျပာသမွ်စကားေတြက ကြၽန္ေတာ့္နားထဲကို ေခ်ာ္ရည္ပူေတြေလာင္းထည့္ေနသလိုပဲ ...
^ ကြၽန္ေတာ္ ကိုကို႔ကို စိတ္၀င္စားေနတာရိပ္မိတရ္မလား ^
ျဗန္းခနဲ ေျပာလိုက္တာမို႔ Yibo အေၾကာေလ်ာ့ေနတာေတာင္ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိလိုက္ ... က်န္တဲ့ကေလးေတြကလဲ Dream နာမည္ကိုအသီးသီးေခၚေနၾကျပန္တရ္ ...
^ ငါလဲ မင္းကို ညီေလးတစ္ေယာက္လို အပိုအလိုမရွိဆက္ဆံေပးခဲ့တာ သိတရ္မလား ... အလုပ္အခ်ိန္ကို Personal ေတြယူမလာနဲ႔ Dream ... ငါမႀကိဳက္ဘူး ^
ဟက္ ... သိပ္ကိုတရားက်ပါလား ကိုကိုရယ္ ...
^ ဒါဆို Sean ဆိုတဲ့ လူကေရာ ခုနက ကိုကိုနဲ႔ပတ္သတ္မႈ႕ကိုခ်ျပသြားတာ Personal မဟုတ္ဘူးလား ... ဘာလဲ ... ကိုကိုတို႔က အလုပ္သေဘာအရ တြဲေနတာလား ^
^ Dream ... မင္းသိပ္မလြန္လာနဲ႔ ... ငါအတိုင္းအတာတစ္ခုထိပဲသည္းခံႏိုင္မရ္ ... Lucas မင္းတို႔သူငယ္ခ်င္းကိုေျပာလိုက္ဦး ... ေကာ ၁၅ မိနစ္ အခ်ိန္ေပးမရ္ ... ^
Yibo ေနာက္ကိုလိုက္မရ္လုပ္လိုက္တဲ့ Dream ကို Alex က လက္ေမာင္းကဆြဲလိုက္တာကိုလဲ ျမင္လိုက္ရပါေသးတရ္ ...
Dream သူ႔ကိုသေဘာက်ေနမွန္းသိေပမဲ့ ေမာင္နဲ႔ပတ္သတ္မႈ႕ကိုေျပာပီးေနာက္ပိုင္း လက္ေလ်ာ့သြားမရ္ပဲထင္ခဲ့မိတာ ... အတင့္ရဲပီး သူ႔ကိုဖြင့္ေျပာလိမ့္လို႔ မထင္ထားခဲ့တာ ...
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရဲတာေတာ့ သူသေဘာက်ပါတရ္ ... အင္း ... သူသာ Dream တို႔အ႐ြယ္တုန္းကသာ ပိုပြင့္လင္းပီး သတၱိရွိခဲ့မရ္ဆိုရင္ ေမာင္နဲ႔ သူခ်စ္သူသတ္တမ္းက ဆယ္စုႏွစ္စာေလာက္ရွိေလာက္မရ္ထင္တရ္ ...
ေမာင္အေၾကာင္းေတြးမိတာနဲ႔ ေႏွာက့္ၾကည္ေနတဲ့စိတ္ေတြက အလိုလိုကိုၾကည္လာေတာ့တာပဲ ...
တစ္ဖက္က Training ခန္းထဲမွာလဲ ...
^ Dream ... မင္း႐ူးသြားတာလား ^
Alex ကလက္ေမာင္းကိုဆြဲပစ္လိုက္တာမို႔ ကိုကိုသြားရာကိုၾကည့္ေနရာကေန သူတို႔နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္သို႔ ျပန္ေရာက္လာရတရ္ ...
^ မင္းတို႔ေရာ ... ဘယ္လိုထင္လဲ ... ဟိုလူက မဏၭိဳပ္တိုင္တတ္ျပသြားတာကို ငါကဒီတိုင္းၾကည့္ေနတာေတာင္ လြန္လွပီ ... Sean ကကိုကိုလက္ကို ဆြဲပီးလာထဲက ငါဆြဲထိုးပစ္ခ်င္တာကို မနဲထိန္းထားရတာ ... ^
Advertisement
- In Serial95 Chapters
The Waitress and Her Alpha
Welcome! ♥️---Veronica Smite lives a simple life of poverty and depression. She works hard only to be deprived of playing hard, and with her friend in the same boat they tend to have girl dates over tubs of ice cream. When a handsome gentleman, billionaire, Ares Gray walks into her small diner it takes everything in him not to drag her from her work and love her from sun up to sun down, but he doesn't start with the drastic. As Alpha and CEO of one of the largest banks in the main cities, he attempts to win over the fiery tongued waitress that wants next to nothing to do with him some days, but others she can barely keep air in her lungs. -A simple romance, with mature scenes, not written for war and pain written for a happy story that everyone needs (of course with some hot scenes) Enjoy!
8 654 - In Serial35 Chapters
Scarlet Heart Ryeo~Fanfiction
*What if Go Ha Jin wasn't the only one that went back in time to Goryeo? *Y/N just a regular girl who happens to be a fan of the drama Scarlet Heart Ryeo. What happens when she finds herself actually in the past, in Goryeo? Will she change the future or try to keep everything the same? Will she fall in love along the way? I fell in love with the Drama, so I decided to write a story involving it (: *Cover Photo isn't mine. Credit to the owner**Most characters are not mine, also basing it off the story!*
8 84 - In Serial73 Chapters
Dreamscape (ReaderxMidoriyaxBakugouxTodoroki)
(Y/N) has been trapped for most of her life, used as a tool for others gain. Her quirk was fabricated to be used as the perfect weapon, a weapon to help in stealing other quirks. She thought she was fated to be a slave for most of her life, however, all that changes when the big three of U.A step into her life. Her life takes a turn after escaping, but freedom comes with a great price. Posted: 08/09/2021 - ongoing Regular updates!*I do not own any rights to the MHA characters. This story has some spoilers from My Hero Academia Manga. All characters from MHA belong to Kohei Horikoshi. All artwork belongs to their respective artists. This story contains mature content, all characters have been aged up for the purpose of the story..*Highest rankings reached:#1 izukuxreader#1 midoriyaxreader #1 todobakudekuxreader#1 ynstories#1 animefanfiction #2 readerxvarious #3 bakugoukatsuki#9 todorokishoto#12 fanficromance#18 shotoxreader#27 bakugouxreader
8 102 - In Serial20 Chapters
True Love and Romance
This story is about a girl named Juliet and her boyfriend Ian. Ian is a dentist and Juliet is a writer and they are very much so in love
8 161 - In Serial37 Chapters
what about angels?
A story about a boy who reincarnated to an other world , what kind of fate is waiting for him?(!!!WARNING : BL /YAOI, CONTAINS SMUT AND INCEST!!!)[A/N: editing.]
8 190 - In Serial56 Chapters
Her Eyes Bedevil...
She wants nothing of it...Obviously, she really doesn't. Why would she, when she has everything in life? Money, business, and the luxury that life could offer but except for one, just this one - a love life. Even her family and friends keep on bugging her to date and settle down. D*mn! Love life?!?! She doesn't have anything to do with it. "Love is for the fool and I am not!", that was always her answer. Really, she had enough of it; hearing such, would make her sick. Love has left her heart wounded and made her life miserable, going through such emotional trauma for once again is hell. She's going anywhere but never in hell! ****************At 28 years old, Sarah Garcia, the formidable CEO of Pacific Loop Telecom is one of the most respected entrepreneurs in the country. The woman is not only gorgeous but also an amazing human being. Children are so dear to her, which is why she started the ChildFuSure Initiative, a foundation which aims to provide education assistance to filipino children. Amidst her lovely face and sweet smile which is only reserved for the kids, the woman's heart is carved in ice stones. No man has ever climbed the walls she built for herself, she cursed love and all the things that came with it several years ago. She needs no one as she has everything, so here is she enjoying her jet set lifestyle; because why not when she can afford it - a life free from pain and stress and purely just fun...But she got it wrong...A week after her holiday, her dad demands her presence immediately to seal a business partnership to keep up with the competitive market. And she will do everything in her power to close out the deal - the business deal that seals her fate forever, the deal that cripples her world, the moment her eyes met hers...
8 122

