《မဗေဒါအံကိုခဲ》မဗေဒါအံကိုခဲ P-2
Advertisement
ကျနော့်ဇနီဖြစ်သူ အစောနှင့် တွေဆုံရခြင်းမှာ အတော်ကလေး ထူးသည်တော့မဟုတ်ပါ။ကျနော်မြို့ဖက်သွားလေတိုင်း အစောတို့ရွာကလေးကို ခဏတဖြုတ်လောက်တော့ဝင်ပြီး အမောအပန်းဖြေရသည်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ထိုကဲ့သို့ အပန်းဖြေချင်စဖွယ်ဖြစ်ရခြင်းမှာလည်း အစောတို့ရွာဦးထိပ်တွင် ထန်းတောကြီးရှိသောကြောင့်ဖြစ်၏။ထိုထန်းတောအုပ်ကလေးတွင် ကျနော်နှင့် အစော နှဖူးစာဆုံခဲ့ရခြင်းဖြစ်၏။ တစ်နေ့တွင် ဈေးဝယ်ပြီးအပြန် ထန်ရည်အမူးလွန်ကာ အပြန်ခက်နေချိန်ဝယ် လှည်းမောင်းလာသည့်အစောက ကျနော့်အား သနားညှာတာစွားဖြင့် တင်ဆောင်ခဲ့ပါသည်။ အစော၏ရွာနှင့် ကျနော်တို့ရွာမှာ တခေါ်လောက်သာဝေးသည်မို့ ဘာမျှမကူညီနိုင်စရာမရှိပေ။
ကျနော့မှာ ပထမတော့ သတိမရလှပ်။ သတိရ၍ ကြည့်သောအခါ လှည်းကောက်ရိုးခင်းပေါ်တွင် ခွေခွေကလေးပါလာသော ကျနော့်အဖြစ်ကို သတိရလာပြီး သရက်ထည်ထမိန်နှင့် မိန်းကလေးတစ်ဦး၏ တင်ပါးကြီးနှင့် ကျနော်၏ မျက်နှာက ဂဟေဆက်သလို လှည်းဆောင့်ယင်း ထိတွေ့နေပါသည်။ မျက်နှာကို မမြင်ရသေးလင့်ကစား သူကလေး၏ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး တင်းတင်းယင်းယင်း တင်ပါးကြီးတွေကို လက်နှင့် ဖျစ်မကြည့်သေးလင့်ကစား၊ အပျိုတစ်ဦးဆိုတာကတော့ သေချာသလောက် ကျနော်ကသိလိုက်ပါသည်။ကျနော်ကလှည်းမောင်းနေသူကလေးကို မည်သူများဖြစ်သည်ဟု အသာကလေး ကြည့်လိုက်သောအခါ ကျနော်တို့ရွာနှင့် မနီးမဝေးမှ အစောဖြစ်နေပြီး ကွမ်းတောင်ကိုင်ရသူ အလှမယ်တစ်ဦးအဖြစ် ထင်ရှားသူတစ်ဦးဖြစ်သည်ကို ကျနော်က တွေ့လိုက်သဖြင့် ဝမ်းထဲတွင် ကြိတ်ကာ ဝမ်းအသာကြီးသာမိပါသည်။
အစောမှာ တစ်ခါတစ်ခါ ကျနော့်ထံကို ခေါင်းကလေး သမင်လည်ပြန်ကြည့်ပြီး
'အင်း.. အခုထက်ထိ အမူးလည်း မပြေသေးဘူး၊ လူကထန်းရည်တမြမြပေမဲ့ လူကတော့ လူချောပါ.. အဟိ' ဟု တယောက်ထဲပြောကာ ကြိတ်၍ရယ်မောလိုက်ပါသေးသည်။ တဖန် ကျနော်တကယ်ပင်အိပ်ပျော်သတိမရဖြစ်နေပြီဟုထင်နေသဖြင့် ကျနော်၏နဖူးများကို မသိမသာ စမ်းသပ်လိုက်ပြန်သေး၏။ကျနော်သည် သူ၏သဘောကို သိလိုသောကြောင့် အာ-အာ-အင်-အင်နှင့် ညီးညူရာက သူမ၏တင်ပါးကြီးကို ခေါင်းနဲ့တိုးယင်း ခါးကို သိမ်းဖက်ထားလိုက်ရာ ရုတ်တရက်ဆိုသော် 'အို' ဟုအသံကလေးက ကြောက်ကြောက်လန့်လန့် ပွင့်ကန်ထွက်လာပါတော့၏။
သို့ပေမဲ့ သူကလေးမှာ အာမေဋိတ်အသံကလေးနှင့် ယောင်ယမ်းလိုက်ပေမဲ့ ရုန်းကန်ခြင်းမပြုဘဲ ကျနော်က သူမ၏ခါးကို ယစ်ဖွဲထားလေသည့်လက်ကြီးကို မရဲတရဲနှင့်ကိုင်တွယ်လျက်ရှိပါသည်။အစော၏ခါးနှင့် ပေါင်ရင်းကို ထိတွေ့နေရသဖြင့်လည်း အစောကတော့ မပြောတတ်။ ကျနော်ကတော့ ချစ်ရမ္မက်တွေ မီးဟုန်းဟုန်းတောက်လာရပါ၏။ရင်တစ်ခုလုံးမှာလည်း ရေငတ်သူပမာဖြစ်လရသလို တစ်ကိုယ်လုံးတွင်လည်း ဓာတ်လိုက်ခံရသူပမာ တဒိန်းဒိန်းနှင့် ဖြစ်နေတော့၏။ အစောကိုယ်တိုင်လည်း ကျနော့်လိုပင် ခံစာရလျက်ရှိကြောင်း မပြောပဲနှင့် သိသာလျက်ရှိပါသည်။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူမ၏ ကိုယ်ကလေးမှာ တရွေ့ရွေ့ကျနော့ဆီသို့ မှီကျလာသလို နတ်ပူးသည့်သဖွယ် တုန်တုန်လှုပ်လှုပ်ကလေး ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရ၏။ ထိုအချိန်မှာပင် ချောင်းတံတားလေးကို ရောက်လာပြီး နွားများကို ရေတိုက်လိုက်ပါသည်။ ထိုနေရာမှာ တောတန်းကလေးဖြစ်သောကြောင့် လူလည်း ပြတ်လှပါသည်။ ကျနော်သည် သူလေး၏ခါးကြီးကို တွယ်ဖက်ထားရာ လက်များပြေလျော့ကျသွားပြီး သူကလေး၏ တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုး ပေါင်တံကြီးများအပေါ် လက်ရောက်ကာ မသိမသာဆုတ်ကိုင်ထားမိ၏။
ကျနော်ဆုတ်ကိုင်ထားယုံမက အသာအယာပွတ်သပ်နေသကဲ့သို့ ပေါင်ရင်ကိုတိုးဖိကာထားမိပါသည်။ ထိုသို့ ကျနော်၏အပြုအမူကြောင့်ပင် သူကလေးကိုယ်တိုင်ပင် မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်လာဟန်ရှိပါသည်။ကျနော်မှာ ကြာရှည်စွာ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ချက်ခြင်းပင် သူမဘက်လှည့်ကာ သူမ၏ ခါးကလေးကို ရစ်ပတ်နေလိုက်မိသည်။ထို့နောက်မတော့ ကျနောဟာ အစောကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲယူလိုက်ရာက-'အစော.. ကိုယ့်ကိုချစ်တယ်နော် ချစ်တယ်မဟုတ်လား' ဟု အာလုတ်သံကြီးနှင့်ပြောယင်း ကမန်းကတန်းသူလေး၏ ပါးကလေးများကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် မွှေးလိုက်ပါ၏။ ထိုအခါမှာတော့ သူကလေးမှာ မျက်ရည်ကလေးအဝင့်သားနှင့် ဘာမှပြန်မပြောနိုင်တော့ပဲ-'လွှတ်ပါ-လွှတ်ပါ အကိုရယ်''ဟဲဟဲ- ဘာရမလဲ အစောရယ် အကိုက နိုးနေတာကြာပြီ၊ အခုမှ ရှက်မနေပါနဲ့ အစောရာ' ကျနောက လက်ရော နှုတ်ခမ်းရော ပြောင်းဆန်ကာအလုပ်ပေးကာ သူကလေး၏ ကိုယ်လေးကို ခပ်သွက်သွက်ကလေး ပွေ့ချီလျက် ခြုံတောကြီးအတွင်း ပြေးဝင်မိပါတော့သည်။
'ဟင့်အင်း.. ဟင့်အင်း.. ညီမ ဒီအထိတော့ မလိုက်လျောပါရစေနဲ့ အကိုရယ်'အစောခမြာ သနားစရာ နွားငယ်ပမာ တောင်းပန်ရှာပေမဲ့ ကျားသတ္တဝါ ကျနော်ကတော့ အကြင်နာတွေဖက်၍ လက်လွှတ်လိမ့်မည် မထင်ပါနဲ့။ ကျနော်ရဲ့ လျှင်မြန်သွက်လက်လှတဲ့ လက်တွေက အစောရဲ့ အသားစိုင် အသားခဲတွေကို ဆွဲယူဆုပ်ကိုင် ပိုင်နိုင်စွာ အသုံးချနေပါတယ်။ ပြေလျော့လျော့ အစောရဲ့ ထမီကို ချွတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ ခုံးခုံးမို့မို့ ဖောင်းအိ နေတဲ့ အစောက်ဖုတ်ဟာ လက်တဝါးမျှရှိတာကို ကျနော်ဟာ လက်နဲ့ အသာအယာ အုပ်ကိုင်နေသည့်အချိန်မှာ အစောတစ်ကိုယ်လုံး တွန့်၍လာရာမှ'အို-အကို ဟင့်ဟင့်-ညီမ ရှက်ပါတယ် အကိုရယ်'အဲဒီလို ညီးတွားရွတ်ဆိုနေပြန်ပါတယ်။ ကျနော်ဟာ တစ်ဆင့်ပိုကဲပြီး လက်ဝါးကို အစောစောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်း တစ်လျှောက် တစောင်းပွတ်တိုက်ပေးလိုက်ပြန်ပါတယ်။
အစောမှာလည်း တွန့်၍တွန့်၍သွားပြီး သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကျနော့်ရဲ့ လက်များကို ဖက်ယင်း တဟင်းဟင်း ညီးတွားနေရှာတယ်။ ကျနော်လည်း အလွတ်မပေးဘဲ အစောရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းဖက်ထားပြီး ပါးမို့မို့ကလေးကိုပါ နှုတ်ခေါင်းကြီးနစ်မြှုပ်သွားအောင် မွှေးကြူလိုက်ပါတယ်။ ပါးကလေးကို မွှေးကြူရာက တဆင့် သန္တာရောင်နှုတ်ခမ်းကလေးကို ကျနော့်နှုတ်ခမ်းနှင့် ငုံပြီး တမျှင်းမျှင်း စုပ်ယူလိုက်တော့ အစောမှာ အသဲနှလုံးကို ဆွဲယူနှုတ်သလို ခံစားလိုက်ရ၏။
ကျနော်ဟာ အတွေ့အကြုံရှိထားသူမို့ အပျိုရိုင်းပန်းကလေး အစောကို ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်းမလုပ်ပဲ အစောစိတ်ပါလက်ပါ ဖြစ်လာစေရန် နူးနှပ်၍နေပါသည်။ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူနေယင်းက လက်ကလည်း အစောရဲ့ အပေါ်အင်္ကျီကျယ်သီးကလေးတွေကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေပါသည်။ ကျယ်သီးကလေးတွေ အကုန်လုံးပြုတ်သွားသည့်အခါ တင်းရင်ပြည့်ဖြိုးပြီး လုံးဝန်းနေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို အတင်းချုပ်နှောင်ထားတဲ့ အတွင်းခံဇာဘော်လီကလေးကို တွေ့ရတယ်ဆိုရင်ပဲ ကျွန်တော်ဟာ အတွင်းခံဇာဘော်လီချိတ်တွေကို ဖြုတ်ပြီး ခွာလိုက်တဲ့အခါ အတွင်းခံရဲ့ ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်မှုအောက်မှ လွတ်လပ်ပြီဖြစ်တဲ့ ရွှေရင်နှစ်မွှာဟာ ထင်းလင်းစွာ ပေါ်ထွက်လာပါတော့တယ်။ လုံးဝန်းသည့် ရွှေအဆင်းဝင်းဝင်းဝါလျက် နို့သီးလေးက ပတ္တမြားခဲပမာ ရဲရဲနီလျက်ရှိပါသည်။
Advertisement
ကျနော်က အစောရဲ့ နို့ကို လက်ဝါးနဲ့ အသာအယာအုပ်ကိုင်ပြီး ဆုတ်ချေပွတ်သပ်ပေးယင်းက ဘယ်လက်ညှိုးနှင့် လက်မကြားတွင် နို့သီးထိပ်ကလေးကို လှိမ့်ကစားပြီး အမျိုးမျိုးနဲ့ ချော့မြူထားရာမှ အစောပေါင်နှစ်လုံးကို ဘေးတစ်ဖက်ဆီ ကား၍ထားပြီး အစောပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲငုတ်တုတ်ဝင်ထိုင်ပြီး ကျနော်ရဲ့လီးနဲ့ အစောရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုပွတ်တိုက်ပြီး အသာအယာထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။
ထိုအခါ အစောဟာ တွန့်တွန့်လူးမျှနာကြင်သွားသလိုရှိပြီး လက်ကလည်း ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားပြီး'အား.. အမေ့.. အင်း.. နာတယ်.. နာတယ်.. အကိုရယ်'ပါးစပ်ကလည်းပြော ခေါင်းတခါခါနှင့် ရုန်းကန်နေပါသည်။ ကျနော်ဟာ ဆက်မသွင်းသေးပဲ ရပ်ထားရာမှ အစောရဲ့ တုန်ခါနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းကလေးကို ငုံ၍ စုပ်ယူတဲ့အခါမှာ အစောမှာမည်သို့သောအရသာ ခံစားရသည်မသိ။ ပါးစပ်မှ တအင်းအင်း တဟင်းဟင်း ညီးညူနေရှာပါတယ်။
ကျနော်ဟာ သွင်းလက်စလီးကို အသာအယာ အနှုတ်အသွင်းပြုယင်းက'ညီမ.. နာသေးသလားဟင်..' လို့ အစောရဲ့ နားနားတိုးကပ်ပြီးမေးတော့ အစောဟာ မျက်လုံးလေး စုံမှိတ်ထားရာက မပွင့်တပွင့်အသံကလေးနှင့်-'နာတာပေ့ါ အကိုရယ်' လို့ဖြေရှာတယ်။ ကျနော်ဟာ အစောမနာမကြင်ပဲ စိတ်ပါလာအောင် အစော၏ချွေးစို့နေသော နှဖူးလေးကို လက်ဖြင့်သပ်ပေးယင်းနမ်းလိုက်တယ်။ လက်တဖက်က ကြောပြင်ဖွေးဖွေးကို ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်၊ ဖင်သားအိအိကြီးကို ဆုတ်နယ်ပေးလိုက်၊ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားကလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်၊ လုပ်ပေးနေပါတယ်။
ကျနော့်လီးကြီးက အစောစောက်ဖုတ်အတွင်း ပြည့်သိပ်ကျပ်နေသည်ကို ခံစားနေရ၍ ကျနော်အသာအယာ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ တဝက်ခန့်လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး တဝက်နှင့်ပင် အထုတ်အသွင်းလုပ် ညှောင့်ပေးနေပါတယ်။ အစောနာကြင်မှုအရသာ ပျောက်စေရန် ပါးစပ်မှ နီရဲထောင်ထနေသော နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်လုံးကို တဖက်တချက် လက်ညှိုးနှင့် လက်မညှပ်၍ ကလိပေးနေပြန်၏။
အစောမှာ မိမိစောက်ဖုတ်အတွင်း အဆုံးထိဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် စပ်ကျင်ပြီး အောင့်သွားရာက မူလခံစားရသော အရသာများ ပျောက်သွားမတတ်ဖြစ်ရသည်။ အခုတော့လည်း သူ၏အချော့အမြူ အနှုးအဆွးကောင်းမှုကြောင့် ဖီလင်တက်လာပြန်သည်။ ကျနော်သည် တဝက်သာသာဆောင့်ပေးနေရာမှ အစောခံနိုင်လာမှန်းသိ၍ လီးကြီးကို အဖုတ်ဝသို့ ဒစ်ပေါ်ထိဆွဲထုန်ပြီး ပြန်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။ အရည်များကြောင့် ချောမွေ့စွာဝင်သွားပြီး အစောတစ်ချက်ကော့ပေးလိုက်သော်လည်း အသံထွက်မလာတော့ပေ။ ထို့ကြောင့် ကျနော့်လီးကို အဖျားအထိဆွဲထုတ်ပြီး အရင်းထိတိုင်ဆွက်တိုက်ကြီး ဆောင့်ချပေးနေတော့သည်။ အစောမှာ ခံစားရသော အရသာများကောင်းနေ၍ ရင်မှာငြိမ့်ကနဲ့ သိမ့်ကနဲ့ ဖြစ်နေရတော့သည်။ တင်းမှာထောင်တနေသော လီးကြီးက အဖုတ်အတွင်းသို့ ဝင်သွားသောအခါ ရင်မှာစို့တက်သွားပြီး ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါ ရင်မှာဟာကျန်ခဲ့၏။ ထိုအခါများတွင် အစောသူ့ကို အတင်းပင်ဖက်တွက်ထားမိ၏။
ကျနော်သည် အစောရဲ့ ဒူးနှစ်လုံးကိုဖက်ပြီး တဖြည်းဖြည်း တချက်ချင်းဆောင့်ဆောင့်သွင်းနေပါသည်။ အစောမှာ ခံစားနေရတဲ့ အရသာက တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာသလိုရှိသဖြင့် ကျနော်ရဲ့ကြောကို တအားဖက်ထားယင်း
'အချစ်... ချစ်... ချစ်လိုက်စမ်းပါ ကိုရယ်... သဘောရှိအကို'ပါးစပ်ကပြော အောက်ကနေပြီး ခါးကလေးကော့ပေးနေပါသည်။ ကျနော်လည်း အစောကို အစောအလိုကျ အားပါးတရာကုန်းဆောင့်နေပါတော့သည်။ အစောဟာ ငါးဖယ်ပံျသလို ကော့ပျံနေရာမှ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်လာပြီး'အကိုရယ်.. ကောင်း.. ကောင်းလိုက်တာ.. အား..း အင်း... ဟင်းး' လို့ ညီးယင်း စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ပွစိပွစိနှင့် တစ်ချီပြီးသွားပါသည်။
ကျနော့မှာတော့ သဲသဲမဲမဲကုန်း၍ ဆောင့်လိုးနေတုန်းပါပဲ။ အစောမှာတော့ မျက်လုံးကလေးမှေးစင်းလျက် ကျနော့်ရဲ့ ကြမ်းရမ်းစွာ ဆောင့်လိုးခြင်းကို အံကြိတ်ခံနေရတာ တွေ့ရပါတယ်။ ကျနော်ဟာ အဆောင့်ရပ်ထားယင်း အစောပါးပြင်ကလေးကို ငုံ့မွှေးယင်း-'ညီမ.. ဘယ့်နှယ့်လဲ ကောင်းရဲ့လား'အစောဟာ ရှက်စနိုးမျက်နှာဖြင့် 'အို.. အကိုကလဲ ဘာတွေမေးမှန်းမသိဘူး' အဲဒီအခါကျနောက အစောရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူနမ်းလိုက်ယင်း ပြန်လည်လှုပ်ရှားစ ပြုနေပါသည်။ အစောဟာ စောစောကလို မျက်လုံးလေး မှေးစင်းရင် ခါးကလေးကော့၍ တမျိုး၊ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ပင့်၍မြှောက်၍ တဖုံ၊ အစောကိုကျနော်လိုးသမျှ တုန့်ပြန်နေပါသည်။
အစောမှာ ဆန္ဒရမ္မက်ပြန်တက်လာပြန်၍ ပေါင်တံကြီးနှစ်ချောင်းကို စုလိုက်ကားလိုက်လုပ်ပေးယင်း လူးလွန့်လာတယ်။ ကျနော်အစော၏ ပေါင်ကြီး၂ချောင်းကို ပုခုံးတဖက်တချက် ထမ်းတင်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို အဖုတ်ဝတော့ထားယင်း လက်နှစ်ဖက်က အစောပုခုံးနှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်ကာ သွေးတို့စမ်းသည့်သဘောဖြင့် ဆောင့်ချလိုက်ပါသည်။ အစောဖင်ကြီး တချက်ကော့တက်သွားသည်မှအပ ထူးခြားမှုမပြ။ ထို့ကြောင့်လည်း လေးငါးဆယ်ချက်မျှအသာဆောင့်ယင်း အရှိန်ယူလိုက်သည်။ အရှိန်ရလာတော့ ကျနော်မှာ စိတ်ကို လွှတ်ယင်း အားရပါးရ ဆောင့်နေမိတော့သည်။
'အို.. အကိုရယ် ဖြည်းဖြည်းဆောင့်ပါ.. တကယ်တည်းမှဘဲ အကိုရယ်... အဟင့်အဟင့်'ကျနော်မှာ ပြီးကာနီးမို့ ရှိသမျှအစွမ်းကုန်အားပြုပြီး၊ ဖိ၍ဖိ၍ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။ အစောမှာ လူးလွန့်ရာမှ 'အဟင့်...ဟင့်.. အကို.. အကို.. နာနာဆောင့်လိုးစမ်းပါ.. တအားဆောင့်စမ်းပါ. ဟုတ်ပြီးအကို.. အား..ဟင့်.. ကောင်း.. ကောင်းလိုက်တာ.. ဟင်းဟင်းဟင်း'ကျနော်လည်း နောက်ဆုံးပြီးကာနီးပြီးဖြစ်၍ အစော၏စောက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းကလေးထဲသို့ အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် ဆက်တိုကကြီး ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ရာ၊ အစောမှာ တစ်ကိုယ်လုံး သိမ့်သိမ့်တုန်ခါပြီး ကျနော့်ကို သိမ်းကြုံးပွေ့ဖက်လိုက်ချိန်မှာ နှစ်ဦးသာ လောကအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားလိုက်ရပါတော့သည်။
Part - 3 >>>>
အပြာကားကြည့်ရန်
https://ov3r18.blogspot.com
ကောင်မလေးတွေရဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးပုံများကြည့်ရန်
https://sexphotos11.blogspot.com
Advertisement
- In Serial77 Chapters
Goddess of Computation
Doing a coding assignment last minute, Ada Newth, a computer science student, fell asleep and woke up in a different world where she was informed by the System that she was randomly selected from an infinite number of universes to be a Goddess of Computation.The trouble is that she's barely passing her first class and now she's meant to be a Goddess? Worse, she can't understand why she's needed in this world where the technology level is about equivalent to that of Earth's Middle Ages. Clearly, most people can barely read or count and even the other gods are of no help. In fact, most of them are rather dangerous idiots. If she can't convince them to help her change the status quo, she'll just have to gather her allies and followers and make some major changes to the system. 21 NOV 2020:I may update all the systemshelper interface to match better with a programming language already out there. I'm thinking either C++ or Python. 20 SEP 2020: I update at least once a week - typically on the weekend. When I have more time, I'll update more. Also, note that I added a few more Tags that I thought was relevant.
8 622 - In Serial15 Chapters
Hanging out with the Mutants
In a certain universe, there are humans who have developed superpowers called 'mutants'. A guy who can read minds; a guy who can bend metals with a thought; a guy with metal claws coming out of his hands; a woman who can control things with her mind; and so much more. There is one guy, who neither have superpowers or any mutations, but is hanging out with them. What they did not know is that he has something much stronger. This is his adventure.
8 121 - In Serial9 Chapters
Ben the Dungeon
On my 21st birthday something strange happened. I became a dungeon. Write Your Own LitRPG would like to present "Ben the Dungeon"! Ben the Dungeon is an ongoing story created on Reddit, by YOU the audience and gathered for your reading pleasure. A collaborative story in the style of the old Choose Your Own Adventure books, readers submit segments of story Read the story here on Royal Road, check out the rules on page 1 and then join in the fun on Reddit (newest post will shows on the newest page or on the top of our Reddit Post Contents Page that can be found on this link)
8 121 - In Serial20 Chapters
Trash No More
Jake went from a promising disciple of the sect to trash because of a problem with his Dantian. All his possessions had been stolen after it was learned he could not cultivate and he was forced to do all the menial and humiliating tasks in the sect. Could he fix his dantian and become a cultivator? Hi all. This is my first attempt at writing a novel. Please bear with me and give me your honest opinion. If you like reading the book please follow for updates! Cheers
8 108 - In Serial46 Chapters
Throne Quest Online: Pixel Courage
It's a world of monsters and magic, thrills and treasure. But, as people soon begin to find out, it's so much more than that.What were the programmers thinking? How could they unleash this VR-MMO into the world?
8 105 - In Serial13 Chapters
Meditation System
Transmigrated as Grant Ward in prison, S2 of AoS, with Meditation System, Survive an AU MCU that's basically it This is my first fanfic there will be a few mistakes. Please be patient and understanding.
8 71